26.6.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 172/56


ΟΔΗΓΙΑ (ΕΕ) 2019/1024 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 20ής Ιουνίου 2019

για τα ανοικτά δεδομένα και την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα

(αναδιατύπωση)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η οδηγία 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) έχει τροποποιηθεί ουσιωδώς. Με την ευκαιρία νέων τροποποιήσεων, είναι σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας, η αναδιατύπωση της εν λόγω οδηγίας.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 της οδηγίας 2003/98/ΕΚ, και πέντε έτη μετά την έκδοση της οδηγίας 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), που τροποποίησε την οδηγία 2003/98/ΕΚ, η Επιτροπή, μετά από διαβούλευση με τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη, αξιολόγησε και επανεξέτασε τη λειτουργίας της οδηγίας 2003/98/ΕΚ στο πλαίσιο προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου.

(3)

Μετά τη διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη και με βάση τα αποτελέσματα της εκτίμησης επιπτώσεων, η Επιτροπή έκρινε ότι ήταν αναγκαία η ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ένωσης προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι εναπομείναντες και οι αναδυόμενοι φραγμοί στην ευρύτερη περαιτέρω χρήση σε ολόκληρη την Ένωση των πληροφοριών που είτε βρίσκονται στην κατοχή του δημόσιου τομέα είτε χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους, για να τροποποιηθεί το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να συμβαδίζει με την πρόοδο των ψηφιακών τεχνολογιών, και να δοθεί περαιτέρω ώθηση στην ψηφιακή καινοτομία, ιδίως στο πλαίσιο της τεχνητής νοημοσύνης.

(4)

Οι ουσιαστικές αλλαγές που επήλθαν στο νομικό κείμενο, ώστε να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό των πληροφοριών του δημόσιου τομέα για την ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία, θα πρέπει να επικεντρώνονται στους ακόλουθους τομείς: παροχή πρόσβασης σε δυναμικά δεδομένα σε πραγματικό χρόνο μέσω κατάλληλων τεχνικών μέσων, αύξηση της διάθεσης πολυτίμων δεδομένων του δημόσιου τομέα για περαιτέρω χρήση, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων από δημόσιες επιχειρήσεις, ερευνητικούς οργανισμούς και οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας, αντιμετώπιση της εμφάνισης νέων μορφών αποκλειστικών ρυθμίσεων, χρήση των εξαιρέσεων από την αρχή της χρέωσης του οριακού κόστους και σχέση μεταξύ της παρούσας οδηγίας και ορισμένων συναφών νομικών μέσων, συμπεριλαμβανομένων του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) και των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 96/9/ΕΚ (6), 2003/4/ΕΚ (7) και 2007/2/ΕΚ (8).

(5)

Η πρόσβαση στην ενημέρωση αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο Χάρτης) ορίζει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης και την ελευθερία λήψης ή μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, χωρίς την ανάμειξη δημόσιων αρχών και αδιακρίτως συνόρων.

(6)

Το άρθρο 8 του Χάρτη εγγυάται το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ορίζει ότι η επεξεργασία αυτών των δεδομένων πρέπει να γίνεται νομίμως, για καθορισμένους σκοπούς και με βάση τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου ή για άλλους θεμιτούς λόγους που προβλέπονται από το νόμο, και υπό τον έλεγχο από ανεξάρτητη αρχή.

(7)

Η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει την εγκαθίδρυση εσωτερικής αγοράς και την καθιέρωση συστήματος που θα αποτρέπει τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά. Η εναρμόνιση των κανόνων και πρακτικών στα κράτη μέλη, που αφορούν την εκμετάλλευση πληροφοριών του δημόσιου τομέα, συμβάλλει στην επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(8)

Ο δημόσιος τομέας στα κράτη μέλη συλλέγει, παράγει, αναπαράγει και διαδίδει ευρύ φάσμα πληροφοριών σε πολλούς τομείς δραστηριότητας, όπως κοινωνικός, πολιτικός, οικονομικός, νομικός, γεωγραφικός, περιβαλλοντικός, μετεωρολογικός τομέας, τομέας για τη σεισμικότητα, τον τουρισμό, τις επιχειρήσεις, τομέας σχετικός με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και εκπαιδευτικός τομέας. Τα έγγραφα που παράγονται από φορείς του δημόσιου τομέα της εκτελεστικής, νομοθετικής ή δικαστικής εξουσίας αποτελούν μια ευρεία, ποικίλη και πολύτιμη δεξαμενή πόρων που μπορεί να ωφελήσει την κοινωνία. Η παροχή αυτών των πληροφοριών, η οποία περιλαμβάνει δυναμικά δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή για κοινή χρήση, παρέχει στους πολίτες και τις νομικές οντότητες τη δυνατότητα να αναζητήσουν νέους τρόπους για να τα χρησιμοποιήσουν και να δημιουργήσουν νέα καινοτομικά προϊόντα και υπηρεσίες. Τα κράτη μέλη και οι φορείς του δημόσιου τομέα ενδέχεται να είναι σε θέση να ωφεληθούν και να λάβουν επαρκή χρηματοδοτική στήριξη από τα αντίστοιχα ενωσιακά κονδύλια και προγράμματα, ώστε να διασφαλιστεί η ευρεία χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών ή ο ψηφιακός μετασχηματισμός των δημόσιων διοικήσεων και των δημόσιων υπηρεσιών, στις προσπάθειές τους να καταστήσουν τα δεδομένα εύκολα διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση.

(9)

Οι πληροφορίες του δημόσιου τομέα αποτελούν τεράστια πηγή δεδομένων που μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της εσωτερικής αγοράς και στην ανάπτυξη νέων εφαρμογών για τους καταναλωτές και τις νομικές οντότητες. Η έξυπνη χρήση δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας τους μέσω των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, μπορεί να οδηγήσει στον μετασχηματισμό όλων των τομέων της οικονομίας.

(10)

Η οδηγία 2003/98/ΕΚ θέσπισε μια δέσμη ελάχιστων κανόνων που διέπουν την περαιτέρω χρήση και τις πρακτικές ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της περαιτέρω χρήσης υφιστάμενων εγγράφων στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των εκτελεστικών, νομοθετικών και δικαστικών οργάνων. Από τον χρόνο θέσπισης της πρώτης δέσμης κανόνων για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα η ποσότητα των δεδομένων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων δεδομένων, έχει αυξηθεί εκθετικά, ενώ παράγονται και συλλέγονται νέοι τύποι δεδομένων. Παράλληλα, υφίσταται μια συνεχής εξέλιξη στον τομέα των τεχνολογιών για την ανάλυση, την εκμετάλλευση και την επεξεργασία των δεδομένων, όπως η εκμάθηση μηχανών, η τεχνητή νοημοσύνη και το διαδίκτυο των πραγμάτων. Η ταχεία αυτή τεχνολογική εξέλιξη καθιστά δυνατή τη δημιουργία νέων υπηρεσιών και νέων εφαρμογών, που βασίζονται στη χρήση, τη συσσώρευση ή τον συνδυασμό δεδομένων. Οι κανόνες που θεσπίστηκαν αρχικά το 2003, και τροποποιήθηκαν κατόπιν το 2013, δεν συμβαδίζουν με τις γοργές αυτές αλλαγές, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χαθούν οι οικονομικές και κοινωνικές ευκαιρίες που προσφέρει η περαιτέρω χρήση δεδομένων του δημόσιου τομέα.

(11)

Η εξέλιξη προς την κατεύθυνση της κοινωνίας που βασίζεται στα δεδομένα, με τη χρήση δεδομένων προερχόμενων από διαφορετικούς τομείς και δραστηριότητες, επηρεάζει τη ζωή κάθε πολίτη στην Ένωση, μεταξύ άλλων, παρέχοντας στους πολίτες δυνατότητες για νέους τρόπους πρόσβασης στη γνώση και απόκτησής της.

(12)

Το ψηφιακό περιεχόμενο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή. Η παραγωγή περιεχομένου συνέβαλε και συνεχίζει να συμβάλλει σε ταχεία αύξηση των θέσεων εργασίας κατά τα τελευταία έτη. Οι περισσότερες από αυτές τις θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν από καινοτόμες νεοφυείς επιχειρήσεις και μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ).

(13)

Μεταξύ των κύριων στόχων της εγκαθίδρυσης της εσωτερικής αγοράς συγκαταλέγεται η δημιουργία προϋποθέσεων για την ανάπτυξη υπηρεσιών και προϊόντων σε ολόκληρη την Ένωση και στο εσωτερικό των κρατών μελών. Πληροφορίες του δημόσιου τομέα ή πληροφορίες που έχουν συλλεγεί, παραχθεί, αναπαραχθεί και διαδοθεί στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιου καθήκοντος ή υπηρεσίας γενικού συμφέροντος, αποτελεί σημαντική πρώτη ύλη για προϊόντα και υπηρεσίες ψηφιακού περιεχομένου και θα καταστούν ακόμη πιο σημαντικός πόρος περιεχομένου ενόψει της ανάπτυξης προηγμένων ψηφιακών τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, οι τεχνολογίες κατανεμημένου καθολικού και το διαδίκτυο των πραγμάτων. Στο πλαίσιο αυτό ουσιαστική σημασία θα έχει και η ευρεία διασυνοριακή γεωγραφική κάλυψη. Αυξημένες δυνατότητες περαιτέρω χρήσης αυτού του είδους των πληροφοριών αναμένεται, μεταξύ άλλων, να επιτρέψουν σε όλες τις επιχειρήσεις της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών επιχειρήσεων και των ΜΜΕ, καθώς και στην κοινωνία των πολιτών, να εκμεταλλευτούν το δυναμικό τους και να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη και στην υψηλής ποιότητας δημιουργία θέσεων εργασίας και προστασία της εργασίας, ιδίως προς όφελος των τοπικών κοινοτήτων, και στην επίτευξη σημαντικών κοινωνικών στόχων όπως η λογοδοσία και η διαφάνεια.

(14)

Η άδεια περαιτέρω χρήσης εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα προσθέτει αξία προς όφελος των περαιτέρω χρηστών, των τελικών χρηστών και της κοινωνίας εν γένει, καθώς και, σε πολλές περιπτώσεις, προς όφελος του ίδιου του φορέα δημόσιου τομέα, προωθώντας τη διαφάνεια και τη λογοδοσία και εξασφαλίζοντας ανατροφοδότηση από περαιτέρω χρήστες όσο και από τελικούς χρήστες, πράγμα που επιτρέπει στον αντίστοιχο φορέα του δημόσιου τομέα να βελτιώσει την ποιότητα των συλλεγόμενων πληροφοριών και την εκπλήρωση των καθηκόντων του.

(15)

Οι κανόνες και οι πρακτικές των κρατών μελών όσον αφορά την εκμετάλλευση πληροφοριακών πόρων του δημόσιου τομέα παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές, οι οποίες συνιστούν φραγμούς για την πλήρη εκμετάλλευση του οικονομικού δυναμικού του καίριου αυτού πληροφοριακού πόρου. Το γεγονός ότι η πρακτική των φορέων του δημόσιου τομέα κατά την εκμετάλλευση πληροφοριών του δημόσιου τομέα εξακολουθεί να διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ως εκ τούτου θα πρέπει να επιτευχθεί ελάχιστος βαθμός εναρμόνισης των εθνικών κανόνων και πρακτικών όσον αφορά την περαιτέρω χρήση εγγράφων του δημόσιου τομέα όταν οι διαφορές εθνικών κανονισμών και πρακτικών ή η απουσία σαφήνειας παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και την απρόσκοπτη εξέλιξη της κοινωνίας της πληροφορίας στην Ένωση.

(16)

Ως ανοικτά δεδομένα νοούνται εν γένει τα δεδομένα ανοικτού μορφότυπου που μπορούν ελεύθερα να χρησιμοποιούνται, να διατίθενται για περαιτέρω χρήση και να διανέμονται από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε σκοπό. Οι πολιτικές ανοικτών δεδομένων οι οποίες ενθαρρύνουν την ευρεία διαθεσιμότητα και την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα για ιδιωτικούς ή εμπορικούς σκοπούς, με ελάχιστους ή καθόλου νομικούς, τεχνικούς ή οικονομικούς περιορισμούς, και οι οποίες προωθούν την κυκλοφορία των πληροφοριών όχι μόνο για τους οικονομικούς φορείς αλλά πρωτίστως για το κοινό, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής και στην ταχεία ανάπτυξη και προώθηση της ανάπτυξης νέων υπηρεσιών που βασίζονται σε νέους τρόπους συνδυασμού και χρησιμοποίησης αυτών των πληροφοριών. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται, συνεπώς, να προωθήσουν τη δημιουργία δεδομένων βάσει της αρχής της «εκ σχεδιασμού και εξ ορισμού διάθεσης», όσον αφορά όλα τα έγγραφα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Πράττοντας τούτο, θα πρέπει να εξασφαλίζουν ένα συνεκτικό επίπεδο προστασίας των στόχων δημόσιου συμφέροντος, όπως η δημόσια ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων ευαίσθητων πληροφοριών που σχετίζονται με υποδομές ζωτικής σημασίας. Θα πρέπει να εξασφαλίζουν επίσης την προστασία των προσωπικών δεδομένων, μεταξύ άλλων όταν οι πληροφορίες σε ένα επιμέρους σύνολο δεδομένων δεν παρουσιάζουν τον κίνδυνο του προσδιορισμού ή της απομόνωσης της ταυτότητας ενός φυσικού προσώπου, αλλά όταν οι εν λόγω πληροφορίες συνδυάζονται με άλλες διαθέσιμες πληροφορίες, θα μπορούσαν να συνεπάγονται έναν τέτοιο κίνδυνο.

(17)

Εξάλλου, εάν δεν υπάρξει ελάχιστη εναρμόνιση σε ενωσιακό επίπεδο, η νομοθετική δραστηριότητα σε εθνικό επίπεδο, που έχει ήδη δρομολογηθεί σε σειρά κρατών μελών ώστε να ανταποκριθούν στις τεχνολογικές προκλήσεις, ενδέχεται να καταλήξουν σε ακόμη πιο σημαντικές διαφορές. Ο αντίκτυπος από τις νομοθετικές αυτές διαφορές και αβεβαιότητες θα καταστεί σημαντικότερος με την περαιτέρω εξέλιξη της κοινωνίας της πληροφορίας, που έχει ήδη συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση της διασυνοριακής εκμετάλλευσης πληροφοριών.

(18)

Τα κράτη μέλη έχουν καθιερώσει πολιτικές περαιτέρω χρήσης βάσει της οδηγίας 2003/98/ΕΚ και κάποια εξ αυτών έχουν υιοθετήσει φιλόδοξες προσεγγίσεις ως προς τα ανοικτά δεδομένα με σκοπό να διευκολυνθούν οι πολίτες και οι νομικές οντότητες για θέματα περαιτέρω χρήσης προσβάσιμων δημόσιων δεδομένων, πάνω από το ελάχιστο επίπεδο που ορίζει η εν λόγω οδηγία. Υπάρχει ο κίνδυνος οι αποκλίνοντες κανόνες στα κράτη μέλη να λειτουργούν ως εμπόδιο για τη διασυνοριακή προσφορά προϊόντων και υπηρεσιών και να εμποδίζουν την περαιτέρω χρήση των συγκρίσιμων συνόλων δεδομένων του δημόσιου τομέα για πανενωσιακές εφαρμογές που βασίζονται σε αυτά. Ως εκ τούτου, απαιτείται μια ελάχιστη εναρμόνιση προκειμένου να καθοριστεί ποια δεδομένα του δημόσιου τομέα είναι διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση στην εσωτερική αγορά πληροφοριών, σύμφωνα με τα σχετικά καθεστώτα πρόσβασης και χωρίς να τα θίγει, τόσο γενική όσο και τομεακή, όπως εκείνη που ορίζεται στην οδηγία 2003/4/ΕΚ. Οι διατάξεις του ενωσιακού και του εθνικού δικαίου που υπερβαίνουν τις ελάχιστες αυτές απαιτήσεις, ιδίως σε περιπτώσεις τομεακού δικαίου, θα πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν. Παραδείγματα διατάξεων που υπερβαίνουν το ελάχιστο επίπεδο εναρμόνισης της παρούσας οδηγίας προβλέπουν χαμηλότερα όρια για τα επιτρεπόμενα τέλη περαιτέρω χρήσης ή λιγότερο περιοριστικούς όρους αδειοδότησης από αυτούς που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Ειδικότερα, η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις διατάξεις που υπερβαίνουν το ελάχιστο επίπεδο εναρμόνισης της παρούσας οδηγίας, όπως προβλέπεται στους κατ' εξουσιοδότηση κανονισμούς της Επιτροπής που εγκρίνονται δυνάμει της οδηγίας 2010/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(19)

Επιπλέον, τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να υπερβούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται από την παρούσα οδηγία, εφαρμόζοντας τις απαιτήσεις της στα έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων που σχετίζονται με δραστηριότητες για τις οποίες έχει διαπιστωθεί, σύμφωνα με το άρθρο 34 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), ότι είναι άμεσα εκτεθειμένες στον ανταγωνισμό. Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να αποφασίζουν να εφαρμόσουν τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως εκείνων που παρέχουν υπηρεσίες γενικού συμφέροντος.

(20)

Χρειάζεται η δημιουργία γενικού πλαισίου όσον αφορά τους όρους περαιτέρω χρήσης των εγγράφων του δημόσιου τομέα, για την εξασφάλιση δίκαιων, αναλογικών και ισότιμων όρων περαιτέρω χρήσης των πληροφοριών αυτών. Οι φορείς του δημόσιου τομέα συλλέγουν, παράγουν, αναπαράγουν και διαδίδουν έγγραφα προκειμένου να εκπληρώνουν τη δημόσια αποστολή τους. Οι δημόσιες επιχειρήσεις συλλέγουν, παράγουν, αναπαράγουν και διαδίδουν έγγραφα προκειμένου να παρέχουν υπηρεσίες γενικού συμφέροντος. Η χρήση των εγγράφων αυτών για άλλους λόγους συνιστά περαιτέρω χρήση. Οι πολιτικές των κρατών μελών είναι δυνατό να υπερβαίνουν τα ελάχιστα πρότυπα που καθιερώνονται με την παρούσα οδηγία, ώστε να επιτραπεί μια πιο εκτεταμένη περαιτέρω χρήση. Κατά τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν άλλους όρους από το «έγγραφα», υπό την προϋπόθεση ότι διατηρείται το πλήρες πεδίο του ορισμού του «εγγράφου» όπως ορίζεται στην παρούσα οδηγία.

(21)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να ισχύει για τα έγγραφα, η διάθεση των οποίων εμπίπτει στο πεδίο της δημόσιας αποστολής των οικείων φορέων του δημόσιου τομέα, όπως αυτή ορίζεται από τον νόμο ή βάσει άλλων δεσμευτικών διατάξεων του κράτους μέλους. Εφόσον δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες, η δημόσια αποστολή θα πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με την κοινή διοικητική πρακτική στο κράτος μέλος, υπό τον όρο ότι το πεδίο της δημόσιας αποστολής είναι σαφές και υπόκειται σε επανεξέταση. Η δημόσια αποστολή θα μπορούσε να ορίζεται συνολικά ή κατά περίπτωση για τους επιμέρους φορείς του δημόσιου τομέα.

(22)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε έγγραφα τα οποία καθίστανται προσιτά για περαιτέρω χρήση όταν οι φορείς του δημόσιου τομέα χορηγούν σχετικές άδειες, πωλούν, διαδίδουν, ανταλλάσσουν ή παρέχουν πληροφορίες. Προκειμένου να αποφεύγονται οι διεπιδοτήσεις, η περαιτέρω χρήση θα πρέπει να περιλαμβάνει τη μεταγενέστερη χρήση των εγγράφων στα πλαίσια του αυτού φορέα για δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στο πεδίο της δημόσιας αποστολής. Οι δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στο πεδίο της δημόσιας αποστολής περιλαμβάνουν κατά γενικό κανόνα τη διάθεση εγγράφων που παράγονται και χρεώνονται σε αποκλειστικώς εμπορική βάση και τα οποία βρίσκονται σε ανταγωνισμό με άλλα έγγραφα στην αγορά.

(23)

Η παρούσα οδηγία δεν περιορίζει ή παρεμποδίζει την εκτέλεση των υποχρεωτικών καθηκόντων των δημόσιων αρχών και άλλων φορέων του δημόσιου τομέα. Η παρούσα οδηγία θεσπίζει σαφή υποχρέωση για τα κράτη μέλη να παρέχουν κάθε υφιστάμενο έγγραφο για περαιτέρω χρήση, εκτός εάν η πρόσβαση περιορίζεται ή απαγορεύεται βάσει των εθνικών κανόνων σχετικά με την πρόσβαση σε έγγραφα ή με την επιφύλαξη των λοιπών εξαιρέσεων που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία. Η παρούσα οδηγία βασίζεται στα υφιστάμενα καθεστώτα πρόσβασης στα κράτη μέλη και δεν μεταβάλλει τους εθνικούς κανόνες για την πρόσβαση σε έγγραφα. Δεν εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες πολίτες ή νομικές οντότητες μπορούν, βάσει του οικείου καθεστώτος πρόσβασης, να λάβουν έγγραφο μόνον εάν είναι σε θέση να αποδείξουν ότι έχουν συγκεκριμένο συμφέρον. Σε ενωσιακό επίπεδο, το άρθρο 41 για το δικαίωμα στη χρηστή διοίκηση και το άρθρο 42 για το δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα, όπως ορίζονται στον Χάρτη, αναγνωρίζουν σε κάθε πολίτη της Ένωσης και σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατοικεί ή έχει την καταστατική έδρα του σε κράτος μέλος, δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να ενθαρρύνονται ώστε να διαθέτουν προς περαιτέρω χρήση οποιοδήποτε έγγραφο βρίσκεται στην κατοχή τους. Οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να προωθούν και να ενθαρρύνουν την περαιτέρω χρήση εγγράφων, συμπεριλαμβανομένων των επίσημων εγγράφων νομοθετικής και διοικητικής φύσης, σε εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες ο φορέας του δημόσιου τομέα έχει το δικαίωμα να επιτρέπει την περαιτέρω χρήση τους.

(24)

Τα κράτη μέλη συχνά αναθέτουν την παροχή υπηρεσιών γενικού συμφέροντος σε φορείς εκτός του δημόσιου τομέα, διατηρώντας παράλληλα ένα υψηλό επίπεδο ελέγχου επί των φορέων αυτών. Ταυτόχρονα, οι διατάξεις της οδηγίας 2003/98/ΕΚ εφαρμόζονται μόνο στα έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα, αλλά από το πεδίο εφαρμογής εξαιρούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις. Αυτό οδηγεί σε μικρή διαθεσιμότητα για περαιτέρω χρήση των εγγράφων που παράγονται κατά την εκτέλεση υπηρεσιών γενικού συμφέροντος σε ορισμένους τομείς, και ιδίως στον τομέα των δημόσιων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Επίσης, μειώνει σημαντικά το δυναμικό για τη δημιουργία διασυνοριακών υπηρεσιών που βασίζονται σε έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες γενικού συμφέροντος.

(25)

Η οδηγία 2003/98/ΕΚ θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί ώστε να διασφαλιστεί ότι οι διατάξεις της μπορούν να εφαρμοστούν για την περαιτέρω χρήση υφιστάμενων εγγράφων που παράγονται κατά την παροχή υπηρεσιών γενικού συμφέροντος από δημόσιες επιχειρήσεις που ασκούν μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στα άρθρα 8 έως 14 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, καθώς και από δημόσιες επιχειρήσεις που ενεργούν ως φορείς δημόσιας υπηρεσίας σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11), δημόσιες επιχειρήσεις που ενεργούν ως αερομεταφορείς οι οποίες εκτελούν υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας δυνάμει του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12), και δημόσιες επιχειρήσεις που ενεργούν ως πλοιοκτήτες της Κοινότητας οι οποίες εκτελούν υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3577/92 του Συμβουλίου (13).

(26)

Η παρούσα οδηγία δεν επιβάλλει γενική υποχρέωση έγκρισης της περαιτέρω χρήσης εγγράφων που παράγονται από δημόσιες επιχειρήσεις. Η απόφαση για έγκριση ή μη της περαιτέρω χρήσης θα πρέπει να εναπόκειται στη σχετική δημόσια επιχείρηση, εκτός εάν απαιτείται άλλως από την παρούσα οδηγία ή το ενωσιακό ή εθνικό δίκαιο. Μόνο αφού η δημόσια επιχείρηση έχει διαθέσει έγγραφο προς περαιτέρω χρήση, θα πρέπει να τηρεί τις σχετικές υποχρεώσεις που ορίζονται στα κεφάλαια ΙΙΙ και IV της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τους μορφότυπους, τη χρέωση, τη διαφάνεια, τις άδειες, τη μη διάκριση και την απαγόρευση σύναψης αποκλειστικών ρυθμίσεων. Από την άλλη πλευρά, οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο II, όπως οι κανόνες που ισχύουν για την επεξεργασία των αιτήσεων. Όταν επιτρέπουν την περαιτέρω χρήση εγγράφων, θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας όπως ορίζονται στην οδηγία 2008/114/ΕΚ του Συμβουλίου (14) και στις βασικές υπηρεσίες όπως ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2016/1148 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15).

(27)

Ο όγκος των παραγόμενων ερευνητικών δεδομένων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και ενέχει δυνατότητες περαιτέρω χρήσης πέραν της επιστημονικής κοινότητας. Προκειμένου οι αυξανόμενες προκλήσεις για την κοινωνία να μπορούν να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και ολιστικό τρόπο, έχει καταστεί σημαντική και επείγουσα η δυνατότητα πρόσβασης, μείξης και περαιτέρω χρήσης δεδομένων από διάφορες πηγές καθώς και από διαφορετικούς τομείς και επιστημονικούς κλάδους. Τα ερευνητικά δεδομένα περιλαμβάνουν στατιστικά στοιχεία, πειραματικά αποτελέσματα, μετρήσεις, παρατηρήσεις που προκύπτουν από επιτόπια έρευνα, αποτελέσματα ερευνών, καταγραφές συνεντεύξεων και εικόνες. Περιλαμβάνουν επίσης μεταδεδομένα, προδιαγραφές και άλλα ψηφιακά αντικείμενα. Τα ερευνητικά δεδομένα είναι διαφορετικά από τα επιστημονικά άρθρα που αναφέρουν και σχολιάζουν τα ευρήματα που προκύπτουν από την επιστημονική έρευνα. Για πολλά χρόνια, η ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση των δεδομένων της επιστημονικής έρευνας που λαμβάνει δημόσια χρηματοδότηση, αποτέλεσε αντικείμενο συγκεκριμένων πρωτοβουλιών πολιτικής. Η ανοικτή πρόσβαση νοείται ως η πρακτική παροχής δωρεάν επιγραμμικής πρόσβασης στα αποτελέσματα της έρευνας για τον τελικό χρήστη και χωρίς περιορισμούς χρήσης και περαιτέρω χρήσης πέραν της δυνατότητας να απαιτείται αναγνώριση της πηγής. Οι πολιτικές ανοικτής πρόσβασης αποσκοπούν ιδίως στο να παρέχουν στους ερευνητές και στο κοινό εν γένει, πρόσβαση στα ερευνητικά δεδομένα όσο το δυνατό νωρίτερα κατά τη διαδικασία της διάδοσης, και να διευκολύνουν τη χρήση και την περαιτέρω χρήση. Η ανοικτή πρόσβαση βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας, στη μείωση της υπερβολικής επανάληψης της έρευνας, στην επιτάχυνση της επιστημονικής προόδου, στην καταπολέμηση της επιστημονικής απάτης, και θα μπορεί σε γενικές γραμμές να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία. Πέραν της ανοικτής πρόσβασης, καταβάλλονται αξιέπαινες προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι ο σχεδιασμός της διαχείρισης των δεδομένων αποτελεί συνήθη επιστημονική πρακτική και για να υποστηριχθεί η διάδοση των ερευνητικών δεδομένων ώστε να είναι προσιτά, προσβάσιμα, διαλειτουργικά και επαναχρησιμοποιήσιμα (αρχές FAIR).

(28)

Για τους λόγους που εξηγούνται παραπάνω, είναι σκόπιμο να καθοριστεί υποχρέωση για τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν πολιτικές ανοικτής πρόσβασης σχετικά με τα ερευνητικά δεδομένα που λαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση και να διασφαλίσουν ότι οι εν λόγω πολιτικές εφαρμόζονται από όλους τους ερευνητικούς οργανισμούς και τους οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας. Οι ερευνητικοί οργανισμοί και οι οργανισμοί χρηματοδότησης της έρευνας θα μπορούσαν επίσης να οργανωθούν ως φορείς του δημόσιου τομέα ή δημόσιες επιχειρήσεις. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε τέτοιου είδους οργανισμούς μόνο υπό την ιδιότητά τους ως ερευνητικών οργανισμών και στα ερευνητικά δεδομένα τους. Οι πολιτικές ανοικτής πρόσβασης προβλέπουν συνήθως μια σειρά εξαιρέσεων από την ελεύθερη πρόσβαση στα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας. Στη σύσταση της Επιτροπής της 25ης Απριλίου 2018 σχετικά με την πρόσβαση στις επιστημονικές πληροφορίες και τη διαφύλαξή τους, μεταξύ άλλων, περιγράφονται τα σχετικά στοιχεία των πολιτικών ανοικτής πρόσβασης. Επιπλέον, θα πρέπει να βελτιωθούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ορισμένα στοιχεία της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν περαιτέρω. Για τον λόγο αυτό, ορισμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία θα πρέπει να επεκταθούν για να συμπεριλάβουν τα ερευνητικά δεδομένα που προκύπτουν από δραστηριότητες επιστημονικής έρευνας που επιδοτούνται από δημόσιους πόρους ή συγχρηματοδοτούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Στο πλαίσιο των εθνικών πολιτικών ανοικτής πρόσβασης, τα δημόσια χρηματοδοτούμενα ερευνητικά δεδομένα θα πρέπει να καθίστανται διαθέσιμα ως βασική επιλογή. Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι ανησυχίες σχετικά με την ιδιωτική ζωή, την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την εμπιστευτικότητα, την εθνική ασφάλεια, τα θεμιτά εμπορικά συμφέροντα, όπως το εμπορικό απόρρητο, και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων μερών, σύμφωνα με την αρχή «ανοικτά στο μέτρο του δυνατού, κλειστά στο μέτρο του αναγκαίου». Επιπλέον, τα ερευνητικά δεδομένα που εξαιρούνται από την πρόσβαση για λόγους εθνικής ασφάλειας, άμυνας ή δημόσιας ασφάλειας δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Για να αποφευχθεί κάθε διοικητική επιβάρυνση, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο σε εκείνα τα ερευνητικά δεδομένα που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί από ερευνητές, οργανισμούς που διεξάγουν έρευνα ή οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας μέσω θεσμικού ή θεματικού αποθετηρίου και δεν θα πρέπει να συνεπάγονται επιπλέον δαπάνες για την ανάκτηση των συνόλων δεδομένων ούτε να απαιτούν πρόσθετη επιμέλεια των δεδομένων. Τα κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν την εφαρμογή της οδηγίας στα ερευνητικά δεδομένα που δημοσιοποιούνται μέσω άλλων υποδομών δεδομένων απ' ό,τι τα αποθετήρια, μέσω δημοσιεύσεων ανοικτής πρόσβασης, ως συνημμένο αρχείο σε άρθρο, σε έγγραφο δεδομένων ή σε έγγραφο σε αρχείο δεδομένων. Τα έγγραφα εκτός των ερευνητικών δεδομένων θα πρέπει να εξακολουθήσουν να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

(29)

Ο ορισμός «φορέας του δημόσιου τομέα» βασίζεται στον ορισμό του άρθρου 2 παράγραφος 1 σημείο 1) της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16). Ο ορισμός «οργανισμός δημόσιου δικαίου» που προβλέπεται στην εν λόγω οδηγία και ο ορισμός «δημόσια επιχείρηση» που προβλέπεται στην οδηγία 2014/25/ΕΕ θα πρέπει να εφαρμόζονται στην παρούσα οδηγία.

(30)

Η παρούσα οδηγία ορίζει την έννοια του όρου «έγγραφο» και ο ορισμός αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει οποιοδήποτε μέρος εγγράφου. Ο όρος «έγγραφο» θα πρέπει να καλύπτει κάθε αποτύπωση πράξεων, γεγονότων ή πληροφοριών – και κάθε συλλογή τέτοιων πράξεων, γεγονότων ή πληροφοριών – σε οποιοδήποτε μέσο (χαρτί ή ηλεκτρονική μορφή ή ως ηχητική, οπτική ή οπτικοακουστική εγγραφή). Ο ορισμός «έγγραφο» δεν θα πρέπει να καλύπτει τα προγράμματα υπολογιστών. Τα κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα προγράμματα υπολογιστών.

(31)

Οι φορείς του δημόσιου τομέα καθιστούν ολοένα και περισσότερο τα έγγραφά τους διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση με προδραστικό τρόπο, εξασφαλίζοντας τη δυνατότητα επιγραμμικής εύρεσής τους και την πραγματική διαθεσιμότητα των εγγράφων και των συναφών μεταδεδομένων σε ανοικτό μορφότυπο που είναι μηχαναγνώσιμος και ο οποίος εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα, την περαιτέρω χρήση και την προσβασιμότητα. Τα έγγραφα θα πρέπει επίσης να διατίθενται για περαιτέρω χρήση κατόπιν αίτησης που υποβάλλεται από περαιτέρω χρήστη. Στις περιπτώσεις αυτές, ο χρόνος απόκρισης σε αιτήσεις για περαιτέρω χρήση εγγράφων θα πρέπει να είναι εύλογος και να συμβαδίζει με το χρόνο απόκρισης σε αιτήσεις πρόσβασης στα έγγραφα σύμφωνα με τα οικεία καθεστώτα πρόσβασης. Από την απαίτηση αυτή θα πρέπει παρ' όλα αυτά να εξαιρούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις, οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί, οι οργανισμοί που διεξάγουν έρευνα και οι οργανισμοί χρηματοδότησης της έρευνας. Εύλογα χρονικά περιθώρια σε ολόκληρη την Ένωση θα προαγάγουν τη δημιουργία νέων συλλογικών πληροφοριακών προϊόντων και υπηρεσιών σε πανενωσιακό επίπεδο. Τούτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν πρόκειται για δυναμικά δεδομένα (στα οποία συγκαταλέγονται περιβαλλοντικά δεδομένα, δεδομένα κυκλοφορίας, δορυφορικά δεδομένα, μετεωρολογικά δεδομένα και δεδομένα αισθητήρων), η οικονομική αξία των οποίων εξαρτάται από το κατά πόσο οι πληροφορίες είναι άμεσα διαθέσιμες και από το πόσο τακτικά επικαιροποιούνται. Τα δυναμικά δεδομένα θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διατίθενται αμέσως μετά τη συλλογή ή, σε περίπτωση μη αυτόματης επικαιροποίησης, αμέσως μετά την τροποποίηση του συνόλου δεδομένων, μέσω διεπαφής προγραμματισμού εφαρμογών (API), ώστε να διευκολύνεται η ανάπτυξη εφαρμογών διαδικτύου, κινητών συσκευών και υπολογιστικού νέφους βασισμένων σε αυτά τα δεδομένα. Όταν αυτό δεν είναι δυνατό εξαιτίας τεχνικών ή οικονομικών περιορισμών, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να διαθέτουν τα έγγραφα σε χρονικό πλαίσιο που επιτρέπει την εκμετάλλευση ολόκληρου του οικονομικού δυναμικού τους. Θα πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα προκειμένου να αρθούν οι σχετικές τεχνικές και οικονομικές δυσχέρειες. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης άδειας, η έγκαιρη διάθεση των εγγράφων μπορεί να περιλαμβάνεται στους όρους της άδειας. Όταν η επαλήθευση δεδομένων είναι απαραίτητη για λόγους δημόσιου συμφέροντος, ιδίως όσον αφορά τη δημόσια υγεία και ασφάλεια, τα δυναμικά δεδομένα θα πρέπει να καθίστανται διαθέσιμα αμέσως μετά την επαλήθευση. Η εν λόγω ουσιώδης επαλήθευση δεν θα πρέπει να επηρεάζει τη συχνότητα των επικαιροποιήσεων.

(32)

Για να αποκτήσει κανείς πρόσβαση σε δεδομένα που έχουν διατεθεί για περαιτέρω χρήση δυνάμει της παρούσας οδηγίας, θα ήταν σκόπιμη η εξασφάλιση της πρόσβασης σε δυναμικά δεδομένα μέσω κατάλληλα σχεδιασμένων API. API είναι ένα σύνολο λειτουργιών, διαδικασιών, ορισμών και πρωτοκόλλων για την επικοινωνία μηχανής προς μηχανή και την αδιάλειπτη ανταλλαγή δεδομένων. Οι API θα πρέπει να συνοδεύονται από σαφή τεχνική τεκμηρίωση η οποία θα είναι πλήρης και διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Όπου είναι δυνατό, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ανοικτές ΑΡΙ. Θα πρέπει να εφαρμόζονται ενωσιακά ή διεθνώς αναγνωρισμένα τυποποιημένα πρωτόκολλα και να χρησιμοποιούνται, κατά περίπτωση, διεθνή πρότυπα για σύνολα δεδομένων. Οι API μπορούν να έχουν διαφορετικά επίπεδα πολυπλοκότητας και μπορεί να συνίστανται σε έναν απλό σύνδεσμο σε βάση δεδομένων για την ανάκτηση συγκεκριμένων συνόλων δεδομένων, σε διεπαφή ιστού ή σε πιο σύνθετες δομές. Η χρήση κατάλληλης API για την περαιτέρω χρήση και την ανταλλαγή δεδομένων έχει εν γένει αξία, καθώς βοηθά τους σχεδιαστές προγραμματιστές και τις νεοσύστατες εταιρείες να δημιουργήσουν νέες υπηρεσίες και προϊόντα. Αποτελεί, επίσης, κρίσιμο συστατικό στοιχείο για τη δημιουργία πολύτιμων οικοσυστημάτων με βάση δεδομένα που παραμένουν συχνά αχρησιμοποίητα. Η δομή και η χρήση API πρέπει να βασίζεται σε μια σειρά αρχών: διαθεσιμότητα, σταθερότητα, συντήρηση κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής, ομοιομορφία χρήσης και προτύπων, φιλικότητα προς τον χρήστη καθώς και ασφάλεια. Για τα δυναμικά δεδομένα, δηλαδή τα συχνά επικαιροποιημένα δεδομένα, συνήθως σε πραγματικό χρόνο, οι φορείς του δημόσιου τομέα και οι δημόσιες επιχειρήσεις θα πρέπει να τα καθιστούν διαθέσιμα προς περαιτέρω χρήση αμέσως μετά τη συλλογή τους με μεθόδους κατάλληλων API και, κατά περίπτωση, ως μαζική τηλεφόρτωση, εκτός των περιπτώσεων όπου αυτό θα συνεπαγόταν δυσανάλογη προσπάθεια. Για την αξιολόγηση της αναλογικότητας της προσπάθειας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος και ο προϋπολογισμός λειτουργίας του φορέα του δημόσιου τομέα ή της εν λόγω δημόσιας επιχείρησης.

(33)

Οι δυνατότητες για περαιτέρω χρήση μπορούν να βελτιωθούν περιορίζοντας την ανάγκη να μετατραπούν τα επί χάρτου έγγραφα σε ψηφιακά ή την ανάγκη επέμβασης σε ψηφιακά αρχεία ώστε να καταστούν αμοιβαία συμβατά. Επομένως, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να διαθέτουν τα έγγραφα υπό οποιαδήποτε προϋφιστάμενη μορφή ή γλώσσα, με ηλεκτρονικά μέσα όποτε αυτό είναι δυνατό και ενδεδειγμένο. Οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να αντιμετωπίζουν θετικά τις αιτήσεις για τη χορήγηση αποσπάσματος υφιστάμενου εγγράφου όταν η ικανοποίηση τέτοιας αίτησης συνεπάγεται μόνον έναν απλό χειρισμό. Ωστόσο, οι φορείς του δημόσιου τομέα δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν αποσπάσματα εγγράφων ή να τροποποιούν τον μορφότυπο των αιτούμενων πληροφοριών όταν αυτό απαιτεί δυσανάλογη προσπάθεια. Για τη διευκόλυνση της περαιτέρω χρήσης, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να διαθέτουν τα δικά τους έγγραφα σε μορφότυπο ο οποίος, εφόσον είναι δυνατό και σκόπιμο, δεν θα εξαρτάται από τη χρήση συγκεκριμένου λογισμικού. Όπου είναι δυνατό και σκόπιμο, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις δυνατότητες για περαιτέρω χρήση εγγράφων από και για άτομα με ειδικές ανάγκες, παρέχοντας πληροφορίες για τους μορφότυπους που καθιστούν δυνατή την πρόσβαση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας (ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17).

(34)

Για τη διευκόλυνση της περαιτέρω χρήσης, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει, όταν αυτό είναι δυνατό και σκόπιμο, να διαθέτουν τα έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων που δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες, σε ανοικτή και μηχαναγνώσιμη μορφή, μαζί με τα μεταδεδομένα τους, στον υψηλότερο βαθμό ακρίβειας και ανάλυσης, σε μορφή που εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα, για παράδειγμα με την επεξεργασία τους κατά τρόπο συνεπή με τις αρχές που διέπουν τις απαιτήσεις συμβατότητας και χρηστικότητας για χωρικές πληροφορίες σύμφωνα με την οδηγία 2007/2/ΕΚ.

(35)

Ένα έγγραφο θα πρέπει να θεωρείται έγγραφο σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο, εάν είναι σε μορφή αρχείου διαρθρωμένου κατά τέτοιον τρόπο ώστε οι εφαρμογές λογισμικού να μπορούν να εντοπίσουν, να αναγνωρίσουν και να εξαγάγουν από αυτό συγκεκριμένα δεδομένα. Τα δεδομένα που έχουν κωδικοποιηθεί σε αρχεία που είναι διαρθρωμένα σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο θα πρέπει να θεωρούνται μηχαναγνώσιμα δεδομένα. Οι μηχαναγνώσιμοι μορφότυποι μπορούν να είναι ανοικτοί ή ιδιόκτητοι. Μπορούν να υπάρχουν επίσημα πρότυπα ή όχι. Τα έγγραφα που έχουν κωδικοποιηθεί σε μορφή αρχείου που περιορίζει την αυτόματη επεξεργασία, επειδή τα δεδομένα δεν μπορούν ή δεν μπορούν εύκολα να εξαχθούν από αυτά τα έγγραφα, δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως έγγραφα σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, όταν αυτό είναι εφικτό και σκόπιμο, να ενθαρρύνουν τη χρήση ενωσιακών ή διεθνώς αναγνωρισμένων ανοικτών, μηχαναγνώσιμων μορφότυπων. Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, το ευρωπαϊκό πλαίσιο λύσεων διαλειτουργικότητας, κατά περίπτωση, κατά τον σχεδιασμό τεχνικών λύσεων για την περαιτέρω χρήση εγγράφων.

(36)

Τα τέλη για την περαιτέρω χρήση εγγράφων αποτελούν σημαντικό φραγμό εισόδου στην αγορά για νεοσύστατες επιχειρήσεις και ΜΜΕ. Συνεπώς, τα έγγραφα θα πρέπει να διατίθενται για περαιτέρω χρήση ατελώς και, όπου η επιβολή τέλους είναι απαραίτητη, το εν λόγω τέλος θα πρέπει καταρχήν να περιορίζεται στο οριακό κόστος. Όταν οι φορείς του δημόσιου τομέα πραγματοποιούν μια ιδιαίτερα εκτεταμένη έρευνα για τις ζητούμενες πληροφορίες ή εξαιρετικά δαπανηρές τροποποιήσεις του μορφότυπου των ζητούμενων πληροφοριών, είτε οικειοθελώς είτε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εθνικής νομοθεσίας, το οριακό κόστος δύναται να καλύπτει το κόστος που συνδέεται με τις εν λόγω δραστηριότητες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η ανάγκη να μην παρεμποδίζεται η κανονική λειτουργία των φορέων του δημόσιου τομέα, οι οποίοι υποχρεούνται να παράγουν έσοδα για να καλύπτουν σημαντικό μέρος του κόστους τους από την εκτέλεση της δημόσιας αποστολής τους. Αυτό ισχύει επίσης όταν ένας φορέας του δημόσιου τομέα έχει καταστήσει διαθέσιμα δεδομένα ως ανοικτά δεδομένα, αλλά υποχρεούται να παράγει έσοδα για την κάλυψη σημαντικού μέρους των δαπανών του που σχετίζονται με την εκτέλεση άλλων δημόσιων καθηκόντων. Θα πρέπει να αναγνωριστεί επίσης ο ρόλος των δημόσιων επιχειρήσεων σε ένα ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον. Στις περιπτώσεις αυτές, οι φορείς του δημόσιου τομέα και οι δημόσιες επιχειρήσεις θα πρέπει επομένως να έχουν τη δυνατότητα να χρεώνουν πάνω από το οριακό κόστος. Τα τέλη αυτά θα πρέπει να ορίζονται σύμφωνα με αντικειμενικά, διαφανή και επαληθεύσιμα κριτήρια και τα συνολικά έσοδα από τη διάθεση και την άδεια περαιτέρω χρήσης των εγγράφων δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το κόστος της συλλογής και της παραγωγής, περιλαμβανομένης της αγοράς από τρίτα μέρη, της αναπαραγωγής και διάδοσής τους, της συντήρησης και της αποθήκευσης, καθώς επίσης και μιας εύλογης απόδοσης της επένδυσης. Κατά περίπτωση, θα πρέπει να είναι επίσης δυνατό να συνυπολογίζονται στο επιλέξιμο κόστος το κόστος της ανωνυμοποίησης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και το κόστος για την προστασία του απόρρητου χαρακτήρα των δεδομένων. Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν από τους φορείς του δημόσιου τομέα και τις δημόσιες επιχειρήσεις να δημοσιοποιούν αυτές τις δαπάνες. Η απαίτηση να παράγουν έσοδα για να καλύπτουν σημαντικό μέρος του κόστους των φορέων του δημόσιου τομέα για την εκτέλεση της δημόσιας αποστολής τους, ή το εύρος των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος που ανατίθενται στις δημόσιες επιχειρήσεις, δεν πρέπει να αποτελεί απαίτηση εκ του νόμου και μπορεί να απορρέει, παραδείγματος χάριν, από τις διοικητικές πρακτικές των κρατών μελών. Η εν λόγω απαίτηση θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά από τα κράτη μέλη.

(37)

Η απόδοση της επένδυσης, μπορεί να εκληφθεί ως ποσοστό, επιπλέον στο οριακό κόστος, που επιτρέπει την ανάκτηση του κόστους κεφαλαίου και την ενσωμάτωση πραγματικού συντελεστή απόδοσης. Δεδομένου ότι το κόστος κεφαλαίου συνδέεται στενά με τα επιτόκια των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία βασίζονται στο σταθερό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης, η εύλογη απόδοση των επενδύσεων δεν θα πρέπει να είναι περισσότερο από 5 % πάνω από το σταθερό επιτόκιο της ΕΚΤ.

(38)

Οι βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, τα μουσεία και τα αρχεία θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρεώνουν πάνω από το οριακό κόστος προκειμένου, και στην περίπτωση αυτή, να μην παρεμποδίζεται η κανονική λειτουργία τους. Όσον αφορά αυτούς τους φορείς του δημόσιου τομέα, τα συνολικά έσοδα από τη διάθεση και την άδεια περαιτέρω χρήσης των εγγράφων εντός της εκάστοτε λογιστικής περιόδου δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το κόστος συλλογής, παραγωγής, αναπαραγωγής, διάδοσης και συντήρησής τους και το κόστος εκκαθάρισης δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης μιας εύλογης απόδοσης της επένδυσης. Κατά περίπτωση, το κόστος της ανωνυμοποίησης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών θα πρέπει επίσης να συνυπολογίζεται στο επιλέξιμο κόστος. Όσον αφορά τις βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, τα μουσεία και τα αρχεία και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητές τους, οι τιμές που χρεώνει ο ιδιωτικός τομέας για την περαιτέρω χρήση πανομοιότυπων ή παρόμοιων εγγράφων θα μπορούσαν να λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό της εύλογης απόδοσης της επένδυσης.

(39)

Τα ανώτατα όρια χρέωσης για τέλη τα οποία θεσπίζονται με την παρούσα οδηγία δεν θίγουν το δικαίωμα των κρατών μελών να επιβάλλουν χαμηλότερα ή καθόλου τέλη.

(40)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίζουν τα κριτήρια για τη χρέωση πάνω από το οριακό κόστος. Για παράδειγμα, θα πρέπει να μπορούν να καθορίζουν τέτοια κριτήρια σε εθνικούς κανόνες ή να ορίζουν κατάλληλο φορέα ή κατάλληλους φορείς, άλλους από τον ίδιο τον φορέα του δημόσιου τομέα, που είναι αρμόδιοι να καθορίζουν τα κριτήρια αυτά. Ο φορέας αυτός θα πρέπει να έχει οργανωθεί σύμφωνα με τα συνταγματικά και νομικά συστήματα των κρατών μελών. Μπορεί να είναι υφιστάμενος φορέας με δημοσιονομικές εκτελεστικές αρμοδιότητες που υπέχει πολιτική ευθύνη.

(41)

Η εξασφάλιση σαφών και διαθέσιμων στο κοινό όρων και προϋποθέσεων περαιτέρω χρήσης εγγράφων του δημόσιου τομέα, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη αγοράς πληροφοριών σε ενωσιακή κλίμακα. Κατά συνέπεια, όλοι οι ισχύοντες όροι για την περαιτέρω χρήση εγγράφων θα πρέπει να είναι σαφείς σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη δημιουργία ευρετηρίων των διαθέσιμων εγγράφων, τα οποία να διατίθενται ηλεκτρονικά, όταν αυτό ενδείκνυται, ώστε να προωθούνται και να διευκολύνονται οι αιτήσεις για περαιτέρω χρήση. Οι αιτούντες έγγραφα για περαιτέρω χρήση που βρίσκονται στην κατοχή φορέων άλλων από δημόσιες επιχειρήσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα, οργανισμούς που διεξάγουν έρευνα και οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας θα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τα ένδικα μέσα που μπορούν να ασκήσουν κατά αποφάσεων ή πρακτικών που τους επηρεάζουν. Αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό ιδίως για τις νεοφυείς επιχειρήσεις και τις ΜΜΕ που ενδέχεται να μην είναι εξοικειωμένες με τη συνεργασία με φορείς του δημόσιου τομέα άλλων κρατών μελών και με τα αντίστοιχα ένδικα μέσα.

(42)

Τα ένδικα μέσα θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επανεξέτασης από αμερόληπτο φορέα επανεξέτασης. Ο φορέας αυτός θα μπορούσε να είναι μια ήδη υφιστάμενη εθνική αρχή, όπως η εθνική αρχή ανταγωνισμού, η εποπτική αρχή που έχει συσταθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679, η εθνική αρχή για την πρόσβαση στα έγγραφα ή η εθνική δικαστική αρχή. Ο φορέας αυτός θα πρέπει να έχει οργανωθεί σύμφωνα με τα συνταγματικά και νομικά συστήματα των κρατών μελών ενώ η χρησιμοποίησή του δεν θα πρέπει να προδικάζει την έκβαση οποιουδήποτε ένδικου μέσου που διαθέτουν άλλως οι αιτούντες την περαιτέρω χρήση. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι διαφορετικός από τον μηχανισμό του κράτους μέλους που καθορίζει τα κριτήρια για τη χρέωση πάνω από το οριακό κόστος. Τα ένδικα μέσα θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επανεξέτασης των αρνητικών αποφάσεων αλλά και των αποφάσεων που, αν και επιτρέπουν την περαιτέρω χρήση, θίγουν ωστόσο τους αιτούντες για άλλους λόγους, κυρίως με τους εφαρμοζόμενους κανόνες χρέωσης. Η διαδικασία επανεξέτασης θα πρέπει να είναι ταχεία και να ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες μιας ταχέως μεταβαλλόμενης αγοράς.

(43)

Η δημοσιοποίηση όλων των εγγράφων τα οποία είναι κατά κανόνα διαθέσιμα και τα οποία έχει στην κατοχή του ο δημόσιος τομέας - όχι μόνο πολιτικού, αλλά και νομικού και διοικητικού χαρακτήρα - αποτελεί θεμελιώδες μέσο διεύρυνσης του δικαιώματος στη γνώση, που συνιστά θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας. Ο στόχος αυτός ισχύει για όλα τα θεσμικά όργανα κάθε επιπέδου, τοπικού, εθνικού ή διεθνούς.

(44)

Η περαιτέρω χρήση εγγράφων δεν θα πρέπει να υπόκειται σε όρους. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις δικαιολογημένες λόγω στόχου δημοσίου συμφέροντος, δύναται να χορηγείται άδεια με την οποία θα επιβάλλονται όροι για την περαιτέρω χρήση εκ μέρους του αδειολήπτη, η οποία θα καλύπτει θέματα όπως η ευθύνη, η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η ορθή χρήση των εγγράφων, η εγγύηση μη αλλοίωσης και η αναφορά της πηγής. Εάν οι φορείς του δημόσιου τομέα χορηγούν άδειες για την περαιτέρω χρήση εγγράφων, οι όροι της αδειοδότησης θα πρέπει να είναι αντικειμενικοί, αναλογικοί και να μην εισάγουν διακρίσεις. Οι τυποποιημένες άδειες που διατίθενται ηλεκτρονικά (on line) μπορούν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο εν προκειμένω. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν για τη διαθεσιμότητα τυποποιημένων αδειών.. Τυχόν άδειες για περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να θέτουν τους λιγότερους δυνατούς περιορισμούς στην περαιτέρω χρήση, παραδείγματος χάριν περιορίζοντάς τους στην ένδειξη της πηγής. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο οι ανοικτές άδειες σε μορφή τυποποιημένων δημόσιων αδειών διαθέσιμων στο διαδίκτυο που επιτρέπουν την ελεύθερη πρόσβαση σε δεδομένα και σε περιεχόμενο καθώς και τη χρησιμοποίηση, την τροποποίηση και την ανταλλαγή τους από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε σκοπό, και οι οποίες στηρίζονται σε μορφότυπους ανοικτών δεδομένων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, επομένως, να ενθαρρύνουν τη χρήση ανοικτών αδειών, οι οποίες, ενδεχομένως, θα πρέπει να καταστούν κοινή πρακτική σε ολόκληρη την Ένωση. Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων περί ευθύνης που προβλέπεται από το ενωσιακό ή το εθνικό δίκαιο, όταν ένας φορέας του δημόσιου τομέα ή δημόσια επιχείρηση καθιστά διαθέσιμα έγγραφα για περαιτέρω χρήση χωρίς όρους και περιορισμούς, ο συγκεκριμένος φορέας του δημόσιου τομέα ή η δημόσια επιχείρηση μπορούν να αποποιηθούν κάθε ευθύνης σε σχέση με τα έγγραφα που διατίθενται για περαιτέρω χρήση

(45)

Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αποφασίζει να μη διαθέτει πλέον ορισμένα έγγραφα προς περαιτέρω χρήση ή να σταματήσει την ενημέρωση των εν λόγω εγγράφων, θα πρέπει να δημοσιοποιεί τις αποφάσεις αυτές το συντομότερο, ει δυνατόν, με ηλεκτρονικά μέσα.

(46)

Οι όροι για την περαιτέρω χρήση θα πρέπει να μην εισάγουν δυσμενείς διακρίσεις για συγκρίσιμες κατηγορίες περαιτέρω χρήσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η απαγόρευση των διακρίσεων δεν θα πρέπει, για παράδειγμα, να εμποδίζει τη δωρεάν ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα κατά την άσκηση της δημόσιας αποστολής τους, έστω και εάν άλλοι ενδιαφερόμενοι χρεώνονται για την περαιτέρω χρήση των ιδίων εγγράφων. Δεν θα πρέπει επίσης να εμποδίζει τη θέσπιση διαφοροποιημένης πολιτικής τελών για εμπορική και μη εμπορική περαιτέρω χρήση.

(47)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει ειδικότερα να διασφαλίσουν ότι η περαιτέρω χρήση των εγγράφων των δημόσιων επιχειρήσεων δεν οδηγεί σε στρέβλωση της αγοράς και ότι ο θεμιτός ανταγωνισμός δεν υπονομεύεται.

(48)

Οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να συμμορφώνονται με ενωσιακούς και εθνικούς κανόνες του ανταγωνισμού όταν καθορίζουν τις αρχές για την περαιτέρω χρήση εγγράφων, αποφεύγοντας κατά το δυνατό τις αποκλειστικές συμφωνίες με ιδιώτες εταίρους. Ωστόσο, για λόγους παροχής υπηρεσίας προς το γενικό οικονομικό συμφέρον, ενδέχεται ενίοτε να απαιτηθεί αποκλειστικό δικαίωμα για περαιτέρω χρήση εγγράφων του δημόσιου τομέα. Τούτο ενδέχεται να συμβεί σε περίπτωση που κανένας εμπορικός εκδότης δεν θα δημοσίευε τις πληροφορίες χωρίς ανάλογο αποκλειστικό δικαίωμα. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη συμβάσεις δημόσιας υπηρεσίας που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/24/ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 11 της εν λόγω οδηγίας και τις συμπράξεις καινοτομίας όπως αναφέρονται στο άρθρο 31 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ.

(49)

Υφίστανται πολυάριθμες συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ βιβλιοθηκών, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσείων, αρχείων και ιδιωτών εταίρων, που αφορούν την ψηφιοποίηση των πολιτιστικών πόρων και τη χορήγηση αποκλειστικών δικαιωμάτων σε ιδιώτες εταίρους. Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι οι εν λόγω συμπράξεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να καταστήσουν δυνατή μια ουσιαστική χρήση των πολιτιστικών πόρων και ταυτόχρονα να επιταχύνουν την πρόσβαση των πολιτών στην πολιτιστική κληρονομιά. Κρίνεται σκόπιμο να ληφθούν υπόψη οι υφιστάμενες αποκλίσεις στα κράτη μέλη όσον αφορά την ψηφιοποίηση των πολιτισμικών πόρων, με συγκεκριμένο σύνολο κανόνων που αφορούν συμφωνίες για την ψηφιοποίηση τέτοιων πόρων. Σε περίπτωση που ένα αποκλειστικό δικαίωμα σχετίζεται με την ψηφιοποίηση πολιτιστικών πόρων, ενδέχεται να είναι απαραίτητη η πρόβλεψη ορισμένης χρονικής διάρκειας αποκλειστικότητας προκειμένου ο ιδιώτης εταίρος να έχει τη δυνατότητα να αποσβέσει την επένδυσή του. Ωστόσο, η περίοδος αυτή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό πιο σύντομη, προκειμένου να τηρείται η αρχή ότι το κοινόχρηστο υλικό θα πρέπει να παραμένει δημόσιο κτήμα, αφού ψηφιοποιηθεί. Η περίοδος για την ψηφιοποίηση πολιτιστικών πόρων βάσει αποκλειστικού δικαιώματος δεν θα πρέπει εν γένει να υπερβαίνει τα δέκα έτη. Οποιαδήποτε περίοδος αποκλειστικότητας που υπερβαίνει τα δέκα έτη, θα πρέπει να υπόκειται σε επανεξέταση, λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνολογικές, οικονομικές και διοικητικές αλλαγές στο περιβάλλον από τότε που συνήφθη η συμφωνία. Εξάλλου, κάθε σύμπραξη μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την ψηφιοποίηση πόρων θα πρέπει να χορηγεί στο πολιτιστικό ίδρυμα-εταίρο πλήρη δικαιώματα όσον αφορά τη χρήση μετά τη λήξη της συμφωνίας ψηφιοποιημένων πόρων.

(50)

Οι ρυθμίσεις μεταξύ των κατόχων δεδομένων και των περαιτέρω χρηστών δεδομένων οι οποίες δεν χορηγούν ρητά αποκλειστικά δικαιώματα αλλά μπορούν εύλογα να αναμένεται ότι θα περιορίσουν τη διαθεσιμότητα εγγράφων για περαιτέρω χρήση θα πρέπει να υπόκεινται σε πρόσθετο δημόσιο έλεγχο. Ως εκ τούτου, οι ουσιώδεις πτυχές των εν λόγω ρυθμίσεων θα πρέπει να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο τουλάχιστον δύο μήνες πριν από την έναρξη ισχύος τους, δηλαδή δύο μήνες πριν από τη συμφωνηθείσα ημερομηνία έναρξης της εκτέλεσης των υποχρεώσεων των μερών. Η δημοσίευση θα πρέπει να παρέχει στα ενδιαφερόμενα μέρη την ευκαιρία να ζητήσουν την περαιτέρω χρήση των εγγράφων που καλύπτονται από τη ρύθμιση και να αποτρέψουν τον κίνδυνο περιορισμού του φάσματος των δυνητικών περαιτέρω χρηστών. Σε κάθε περίπτωση, οι ουσιώδεις πτυχές των εν λόγω ρυθμίσεων στην τελική τους μορφή που έχουν συμφωνηθεί από τα μέρη θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση μετά τη σύναψή τους.

(51)

Η παρούσα οδηγία έχει ως στόχο να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο να αποκτήσουν υπερβολικό πλεονέκτημα αυτοί που κάνουν την πρώτη κίνηση, το οποίο θα μπορούσε να περιορίσει τον αριθμό των δυνητικών περαιτέρω χρηστών των δεδομένων. Όπου οι συμβατικές ρυθμίσεις είναι πιθανό, επιπλέον των υποχρεώσεων παροχής εγγράφων των κρατών μελών που απορρέουν από την παρούσα οδηγία, να συνεπάγονται μεταφορά πόρων του κράτους μέλους κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή των σχετικών με τον ανταγωνισμό και τις κρατικές ενισχύσεις κανόνων οι οποίοι διατυπώνονται στα άρθρα 101 έως 109 ΣΛΕΕ. Όπως προκύπτει από τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων που διατυπώνονται στα άρθρα 107, 108 και 109 ΣΛΕΕ, το κράτος πρέπει να επαληθεύει εκ των προτέρων κατά πόσον οι σχετικές συμβατικές ρυθμίσεις αφορούν κρατικές ενισχύσεις και να φροντίζει αυτές να συμμορφώνονται με τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις.

(52)

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σύμφωνα με τις διατάξεις του ενωσιακού και εθνικού δικαίου, ιδίως σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 και την οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18), και θα πρέπει να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, συμπληρωματικές διατάξεις εθνικού δικαίου. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η περαιτέρω χρήση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επιτρέπεται μόνο εάν πληρούται η αρχή του οριοθετημένου σκοπού, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β) και στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679. Οι ανώνυμες πληροφορίες είναι πληροφορίες που δεν αφορούν ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο φυσικό πρόσωπο ή δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχουν ανωνυμοποιηθεί, κατά τρόπο που να μην επιτρέπει τον εντοπισμό της ταυτότητας του προσώπου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα. Η ανωνυμοποίηση των πληροφοριών είναι ένας τρόπος να συμβιβαστούν, στο μέτρο του δυνατού, τα συμφέροντα από τη δυνατότητα περαιτέρω χρήσης των πληροφοριών του δημόσιου τομέα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη νομοθεσία περί προστασίας των δεδομένων, αλλά συνεπάγεται κόστος. Είναι σκόπιμο να ληφθεί υπόψη το κόστος αυτό ως ένα από τα στοιχεία κόστους που συνυπολογίζονται ως μέρη του οριακού κόστους διάδοσης, όπως αυτό ορίζεται στην παρούσα οδηγία.

(53)

Κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το πεδίο και τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω χρήση των εγγράφων του δημόσιου τομέα που περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, για παράδειγμα στον τομέα της υγείας, οι εκτιμήσεις των επιπτώσεων στην προστασία δεδομένων ενδεχομένως να πρέπει να πραγματοποιείται βάσει του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679.

(54)

Η παρούσα οδηγία δεν επηρεάζει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων μερών. Προς αποφυγή αμφιβολιών, ο όρος «δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας» αναφέρεται μόνον στην πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα, περιλαμβανομένων των sui generis μορφών προστασίας. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε έγγραφα που καλύπτονται από δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας, όπως διπλώματα ευρεσιτεχνίας και καταχωρισμένα σχέδια και εμπορικά σήματα. Η οδηγία δεν επηρεάζει υφιστάμενα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας φορέων του δημόσιου τομέα, ούτε περιορίζει την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων κατ' ουδένα τρόπο πέραν των ορίων που τίθενται με την παρούσα οδηγία. Οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα πρέπει να ισχύουν μόνο στο βαθμό που συμβιβάζονται με τις διατάξεις διεθνών συμφωνιών για την προστασία δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως της σύμβασης της Βέρνης για την προστασία των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων («σύμβαση της Βέρνης»), της συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου («συμφωνία TRIPS») και τη συνθήκη του Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (WIPO) για την πνευματική ιδιοκτησία (WCT). Ωστόσο, οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει να ασκούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας τους κατά τρόπον που να διευκολύνει την περαιτέρω χρήση.

(55)

Λαμβάνοντας υπόψη το δίκαιο της Ένωσης και τις διεθνείς υποχρεώσεις των κρατών μελών και της Ένωσης, ιδίως στο πλαίσιο της σύμβασης της Βέρνης και της συμφωνίας TRIPS, έγγραφα επί των οποίων τρίτα μέρη έχουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας θα πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Εάν ένα τρίτο μέρος ήταν ο αρχικός ιδιοκτήτης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας εγγράφου που κατέχουν βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσεία και αρχεία και το διάστημα προστασίας των εν λόγω δικαιωμάτων δεν έχει λήξει, το έγγραφο αυτό θα πρέπει, για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, να θεωρείται έγγραφο για το οποίο τρίτα μέρη έχουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

(56)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να προσβάλει τα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων δικαιωμάτων οικονομικής και ηθικής φύσης, που χαίρουν οι εργαζόμενοι των φορέων του δημόσιου τομέα βάσει εθνικού δικαίου.

(57)

Εξάλλου, εφόσον ένα έγγραφο καθίσταται διαθέσιμο προς περαιτέρω χρήση, ο εμπλεκόμενος φορέας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα αξιοποίησης του εγγράφου αυτού.

(58)

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει την οδηγία 2014/24/ΕΕ.

(59)

Η ύπαρξη μέσων που βοηθούν τους ενδεχόμενους χρήστες να εντοπίζουν τα διατιθέμενα για περαιτέρω χρήση έγγραφα, καθώς και τους όρους για τη χρήση αυτή, μπορεί να διευκολύνει σημαντικά τη διασυνοριακή χρήση των εγγράφων του δημόσιου τομέα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να εξασφαλίζουν ότι έχουν ληφθεί οι απαραίτητες πρακτικές ρυθμίσεις που βοηθούν τους χρήστες στην αναζήτηση των διαθέσιμων προς περαιτέρω χρήση εγγράφων. Παραδείγματα τέτοιων πρακτικών ρυθμίσεων αποτελούν οι κατάλογοι, με κατά προτίμηση επιγραμμική πρόσβαση, των κυριότερων εγγράφων (εγγράφων που χρησιμοποιούνται ή που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εκτενώς) και οι ιστοσελίδες που συνδέονται με αποκεντρωμένους καταλόγους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διευκολύνουν τη μακροπρόθεσμη διαθεσιμότητα για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες πολιτικές διατήρησης.

(60)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και να υποστηρίξει τον σχεδιασμό, τον έλεγχο, την εφαρμογή και την ανάπτυξη των διαλειτουργικών ηλεκτρονικών διεπαφών που καθιστούν δυνατή την παροχή αποδοτικότερων και ασφαλέστερων δημόσιων υπηρεσιών.

(61)

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει την οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (19). Καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι φορείς του δημόσιου τομέα μπορούν να ασκούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας τους στην εσωτερική αγορά πληροφοριών όταν επιτρέπουν την περαιτέρω χρήση εγγράφων. Στις περιπτώσεις στις οποίες φορείς του δημόσιου τομέα είναι κάτοχοι του δικαιώματος που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΚ, αυτοί δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση του εν λόγω δικαιώματος για να αποτρέπουν την περαιτέρω χρήση ή να περιορίζουν την περαιτέρω χρήση υφιστάμενων εγγράφων πέραν των ορίων που καθορίζονται από την παρούσα οδηγία.

(62)

Η Επιτροπή έχει υποστηρίξει την ανάπτυξη μιας διαδικτυακής έκθεσης σχετικά με την ωριμότητα των ανοικτών δεδομένων με σχετικούς δείκτες επιδόσεων όσον αφορά την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα σε όλα τα κράτη μέλη. Η τακτική επικαιροποίηση της εν λόγω έκθεσης θα συμβάλει στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και στη διαθεσιμότητα πληροφοριών σχετικά με τις πολιτικές και τις πρακτικές σε ολόκληρη την Ένωση.

(63)

Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη παρακολουθούν το εύρος της περαιτέρω χρήσης των πληροφοριών του δημόσιου τομέα, τις συνθήκες υπό τις οποίες καθίστανται διαθέσιμες και τις πρακτικές που ακολουθούνται όσον αφορά την άσκηση ένδικων μέσων.

(64)

Η Επιτροπή δύναται να επικουρεί κατά τρόπο συνεπή τα κράτη μέλη στην εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, εκδίδοντας και επικαιροποιώντας υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές, ιδίως σχετικά με τις συνιστώμενες τυποποιημένες άδειες, τα σύνολα δεδομένων και τη χρέωση για την περαιτέρω χρήση εγγράφων, μετά από διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

(65)

Ένας από τους κύριους στόχους της εγκαθίδρυσης της εσωτερικής αγοράς είναι η εκπόνηση προϋποθέσεων για την ανάπτυξη υπηρεσιών σε ενωσιακή κλίμακα. Οι βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, τα μουσεία και τα αρχεία κατέχουν σημαντικές ποσότητες πολύτιμων πόρων πληροφοριών του δημόσιου τομέα, ιδίως δεδομένου ότι τα προγράμματα ψηφιοποίησης έχουν πολλαπλασιάσει την ποσότητα του κοινόχρηστου ψηφιακού υλικού. Αυτές οι συλλογές πολιτιστικής κληρονομιάς και τα συναφή μεταδεδομένα αποτελούν δυνητική βάση για προϊόντα και υπηρεσίες ψηφιακού περιεχομένου και διαθέτουν τεράστιες δυνατότητες για καινοτόμο περαιτέρω χρήση σε τομείς όπως η εκπαίδευση και ο τουρισμός. Άλλοι τύποι πολιτιστικών ιδρυμάτων, όπως ορχήστρες, λυρικές σκηνές, μπαλέτα και θέατρα, συμπεριλαμβανομένων των αρχείων που ανήκουν στα ιδρύματα αυτά, θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους ως «τεχνών του θεάματος» και του γεγονότος ότι σχεδόν όλο το υλικό που κατέχουν καλύπτεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων.

(66)

Για να θεσπίσουν προϋποθέσεις που υποστηρίζουν την περαιτέρω χρήση εγγράφων που συνδέεται με σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη που έχουν ιδιαίτερα υψηλή αξία για την οικονομία και την κοινωνία, θα πρέπει να τεθεί σε παράρτημα ένας κατάλογος θεματικών κατηγοριών συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας. Ενδεικτικά, και χωρίς να θίγονται οι εκτελεστικές πράξεις για τον προσδιορισμό των συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας επί των οποίων θα πρέπει να εφαρμόζονται οι ειδικές απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, λαμβανομένης υπόψη της ανακοίνωσης της Επιτροπής για τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με σύνολα δεδομένων, την αδειοδότηση και τη χρέωση για την περαιτέρω χρήση των εγγράφων, οι θεματικές κατηγορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα θα μπορούσαν μεταξύ άλλων να καλύψουν ταχυδρομικούς κώδικες, εθνικούς και τοπικούς χάρτες (γεωχωρικές πληροφορίες), την κατανάλωση ενέργειας και δορυφορικές εικόνες (γεωσκόπηση και περιβάλλον), επιτόπια δεδομένα από μέσα και τα δελτία καιρού (μετεωρολογικές πληροφορίες), δημογραφικούς και οικονομικούς δείκτες (στατιστικές), μητρώα επιχειρήσεων και αναγνωριστικά στοιχεία εγγραφής (εταιρείες και ιδιοκτησιακό καθεστώς εταιρειών), οδικά σήματα και εσωτερικές πλωτές μεταφορές (κινητικότητα).

(67)

Προκειμένου να τροποποιεί τον κατάλογο των θεματικών κατηγοριών για σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας με την προσθήκη και άλλων τέτοιων θεματικών κατηγοριών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης εκτελεστικών πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξαγάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες θα πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (20). Πιο συγκεκριμένα, για να εξασφαλιστεί ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα ταυτόχρονα με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, ενώ παρέχεται στους εμπειρογνώμονές τους συστηματική πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ' εξουσιοδότηση πράξεων.

(68)

Η ύπαρξη ενός ενωσιακού καταλόγου των συνόλων δεδομένων με ιδιαίτερο δυναμικό δημιουργίας κοινωνικοοικονομικών οφελών σε συνδυασμό με εναρμονισμένες προϋποθέσεις για την περαιτέρω χρήση, αποτελεί σημαντικό παράγοντα που θα διευκολύνει την ανάπτυξη διασυνοριακών εφαρμογών και υπηρεσιών που στηρίζονται στα δεδομένα. Με σκοπό να εξασφαλιστούν ομοιόμορφες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για την υποστήριξη της περαιτέρω χρήσης εγγράφων που συνδέονται με σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη με την έγκριση καταλόγου συγκεκριμένων συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας στα οποία θα εφαρμόζονται οι ειδικές απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, καθώς και των πρακτικών ρυθμίσεων για τη δημοσίευσή τους και την περαιτέρω χρήση τους. Κατά συνέπεια, οι ειδικές αυτές απαιτήσεις δεν θα ισχύουν πριν από την έκδοση από την Επιτροπή των εκτελεστικών πράξεων. Ο κατάλογος θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τομεακές ενωσιακές νομικές πράξεις οι οποίες ρυθμίζουν ήδη τη δημοσίευση των συνόλων δεδομένων, όπως οι οδηγίες 2007/2/ΕΚ και 2010/40/ΕΕ, ώστε τα σύνολα δεδομένων να διατίθενται με τις αντίστοιχες προδιαγραφές και σύνολα μεταδεδομένων. Ο κατάλογος θα πρέπει να βασιστεί στις θεματικές κατηγορίες της παρούσας οδηγίας. Κατά την εκπόνηση του καταλόγου, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργεί τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των διαβουλεύσεων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Επιπλέον, όταν λαμβάνονται αποφάσεις για τη συμπερίληψη στον κατάλογο των δεδομένων που κατέχουν οι δημόσιες επιχειρήσεις ή για την ελεύθερη διαθεσιμότητά τους, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις επί του ανταγωνισμού στις σχετικές αγορές. Οι εν λόγω εξουσίες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21).

(69)

Για να εξασφαλιστεί η μεγιστοποίηση του αντίκτυπου τους και για να διευκολυνθεί η περαιτέρω χρήση, τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας θα πρέπει να διατίθενται για περαιτέρω χρήση με ελάχιστους νομικούς περιορισμούς και χωρίς χρέωση. Θα πρέπει επίσης να δημοσιεύονται μέσω API. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει φορείς του δημόσιου τομέα να χρεώνουν τις υπηρεσίες που παρέχουν σε σχέση με τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας τους, ιδίως για την πιστοποίηση της γνησιότητας ή της ακρίβειας των εγγράφων.

(70)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η διευκόλυνση της δημιουργίας, σε ενωσιακή κλίμακα, πληροφοριακών προϊόντων και υπηρεσιών που βασίζονται σε έγγραφα του δημόσιου τομέα και η διασφάλιση αποτελεσματικής διασυνοριακής χρήσης εγγράφων του δημόσιου τομέα αφενός από ιδιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως από ΜΜΕ, για πληροφοριακά προϊόντα και υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας, και αφετέρου από τους πολίτες προκειμένου να διευκολύνονται η ελεύθερη κυκλοφορία των πληροφοριών και η επικοινωνία, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της πανενωσιακής εμβέλειας της προταθείσας δράσης, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(71)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη, συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και της ένταξης των ατόμων με αναπηρίες. Ουδεμία διάταξη της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται ή να εφαρμόζεται κατά τρόπο ασυμβίβαστο προς τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών.

(72)

Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) και εξέδωσε τη γνωμοδότησή του στις 10 Ιουλίου 2018 (23).

(73)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας. Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, η εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζεται στα πέντε κριτήρια, της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας, της συνάφειας, της συνεκτικότητας και της προστιθέμενης αξίας και θα πρέπει να αποτελεί τη βάση για τις εκτιμήσεις των επιπτώσεων ενδεχόμενων περαιτέρω μέτρων.

(74)

Με την παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγονται οι υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που αναφέρονται στο παράρτημα II μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.   Με σκοπό να προαχθεί η χρήση των ανοικτών δεδομένων και να ενθαρρυνθεί η καινοτομία στον τομέα των προϊόντων και των υπηρεσιών, η παρούσα οδηγία θεσπίζει μια ελάχιστη δέσμη κανόνων που διέπουν την περαιτέρω χρήση και τις πρακτικές ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της περαιτέρω χρήσης:

α)

υφιστάμενων εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα των κρατών μελών·

β)

υφιστάμενων εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων που:

i)

δραστηριοποιούνται στους τομείς που καθορίζονται στην οδηγία 2014/25/ΕΕ·

ii)

λειτουργούν ως φορείς δημόσιων υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1370/2007·

iii)

λειτουργούν ως αερομεταφορείς που εκπληρώνουν υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας σύμφωνα με το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1008/2008· ή

iv)

λειτουργούν ως πλοιοκτήτες της Κοινότητας που εκπληρώνουν υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3577/92·

γ)

ερευνητικών δεδομένων, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 10.

2.   Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται:

α)

σε έγγραφα, η διάθεση των οποίων αποτελεί δραστηριότητα που δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δημόσιας αποστολής των αντίστοιχων φορέων του δημόσιου τομέα, όπως ορίζεται από το δίκαιο ή από άλλους δεσμευτικούς κανόνες του κράτους μέλους ή, εάν δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες, η δημόσια αποστολή καθορίζεται σύμφωνα με την κοινή διοικητική πρακτική στο αντίστοιχο κράτος μέλος, υπό τον όρο ότι το πεδίο της δημόσιας αποστολής είναι σαφές και υπόκειται σε επανεξέταση·

β)

σε έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων:

i)

τα οποία παράγονται έξω από το πεδίο παροχής υπηρεσιών γενικού συμφέροντος, όπως ορίζεται από το νόμο ή με άλλους δεσμευτικούς κανόνες στο κράτος μέλος·

ii)

που σχετίζονται με δραστηριότητες που έχουν άμεση έκθεση στον ανταγωνισμό και, συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 34 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, δεν υπόκεινται σε κανόνες περί συμβάσεων·

γ)

σε έγγραφα για τα οποία τρίτα μέρη διαθέτουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας·

δ)

σε έγγραφα, όπως τα ευαίσθητα δεδομένα, στα οποία η πρόσβαση αποκλείεται δυνάμει των καθεστώτων πρόσβασης που ισχύουν στα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων, για λόγους:

i)

προστασίας της εθνικής ασφάλειας (δηλαδή ασφάλειας του κράτους), της άμυνας ή της δημόσιας ασφάλειας,

ii)

του στατιστικού απορρήτου,

iii)

του εμπορικού απορρήτου (μεταξύ άλλων επιχειρηματικό, επαγγελματικό ή εταιρικό απόρρητο)·

ε)

σε έγγραφα στα οποία η πρόσβαση απαγορεύεται ή περιορίζεται λόγω ευαίσθητων πληροφοριών σχετικά με την προστασία υποδομών ζωτικής σημασίας όπως ορίζεται στο στοιχείο δ) του άρθρου 2 της οδηγίας 2008/114/ΕΚ·

στ)

σε έγγραφα στα οποία η πρόσβαση περιορίζεται δυνάμει των καθεστώτων πρόσβασης στα κράτη μέλη, περιλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες οι πολίτες ή οι νομικές οντότητες πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν ιδιαίτερο συμφέρον να αποκτήσουν πρόσβαση στα έγγραφα·

ζ)

σε λογότυπους, εμβλήματα και σήματα·

η)

σε έγγραφα στα οποία η πρόσβαση απαγορεύεται ή περιορίζεται δυνάμει των καθεστώτων πρόσβασης για λόγους προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, και τμήματα εγγράφων που είναι προσβάσιμα δυνάμει των εν λόγω καθεστώτων και περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα η περαιτέρω χρήση των οποίων είναι ασυμβίβαστη, βάσει νόμου, με τη νομοθεσία σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή διότι υπονομεύουν την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου, ιδίως σύμφωνα με το ενωσιακό ή εθνικό δίκαιο σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων·

θ)

σε έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών φορέων και των θυγατρικών τους, καθώς και άλλων φορέων ή των θυγατρικών τους με σκοπό την εκπλήρωση αποστολής ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής δημόσιας υπηρεσίας·

ι)

σε έγγραφα που ευρίσκονται στην κατοχή πολιτιστικών ιδρυμάτων, εκτός βιβλιοθηκών, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσείων και αρχείων·

ια)

σε έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κατωτέρω, και, σε περίπτωση άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, έγγραφα άλλα από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ)·

ιβ)

σε έγγραφα άλλα από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) που βρίσκονται στην κατοχή οργανισμών που διεξάγουν έρευνα και οργανισμών χρηματοδότησης της έρευνας, συμπεριλαμβανομένων οργανώσεων που έχουν συσταθεί για τη μεταφορά ερευνητικών αποτελεσμάτων.

3.   Η παρούσα οδηγία βασίζεται στα ενωσιακά και εθνικά καθεστώτα πρόσβασης και δεν θίγει τα εν λόγω καθεστώτα.

4.   Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις διατάξεις του ενωσιακού και του εθνικού δικαίου σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 και της οδηγίας 2002/58/ΕΚ καθώς και τις αντίστοιχες διατάξεις εθνικού δικαίου.

5.   Οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία ισχύουν μόνο στο βαθμό που συνάδουν με τις διατάξεις διεθνών συμφωνιών σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως δε προς τη σύμβαση της Βέρνης, τη συμφωνία TRIPS και την WCT.

6.   Το δικαίωμα του κατασκευαστή βάσης δεδομένων που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΚ δεν μπορεί να ασκηθεί από οργανισμούς του δημόσιου τομέα για να αποτρέψει την περαιτέρω χρήση εγγράφων ή να περιορίσει την περαιτέρω χρήση πέραν των ορίων που καθορίζονται από την παρούσα οδηγία.

7.   Η παρούσα οδηγία διέπει την περαιτέρω χρήση υφιστάμενων εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα και δημόσιων επιχειρήσεων των κρατών μελών, καθώς και όλων των εγγράφων στα οποία εφαρμόζεται η οδηγία 2007/2/ΕΚ.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)   «φορείς του δημόσιου τομέα»: οι κρατικές, περιφερειακές ή τοπικές αρχές, οι οργανισμοί δημόσιου δικαίου ή οι ενώσεις οι σχηματιζόμενες από μία ή περισσότερες από τις αρχές αυτές ή από έναν ή περισσότερους από τους εν λόγω οργανισμούς δημόσιου δικαίου.

2)   «οργανισμός δημόσιου δικαίου»: κάθε οργανισμός με όλα τα εξής χαρακτηριστικά:

α)

ο οποίος έχει συσταθεί με συγκεκριμένο σκοπό την κάλυψη αναγκών γενικού συμφέροντος, χωρίς βιομηχανικό ή εμπορικό χαρακτήρα,

β)

ο οποίος διαθέτει νομική προσωπικότητα, και

γ)

του οποίου, είτε η δραστηριότητα χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από το κράτος, τις περιφερειακές ή τοπικές αρχές ή άλλους οργανισμούς δημόσιου δικαίου· είτε η διαχείρισή του υπόκειται στην εποπτεία των ανωτέρω αρχών ή οργανισμών είτε διοικείται, διευθύνεται ή εποπτεύεται από όργανο του οποίου περισσότερα από τα μισά μέλη διορίζονται από το κράτος, τις περιφερειακές ή τοπικές αρχές, ή άλλους οργανισμούς δημόσιου δικαίου·

3)   «δημόσια επιχείρηση»: κάθε επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται στους τομείς που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β) στην οποία οι φορείς του δημόσιου τομέα μπορούν να ασκούν άμεσα ή έμμεσα αποφασιστική επιρροή λόγω κυριότητας ή χρηματοοικονομικής συμμετοχής τους σε αυτή ή δυνάμει των κανόνων που τη διέπουν. Η ύπαρξη αποφασιστικής επιρροής των φορέων του δημόσιου τομέα τεκμαίρεται σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις στις οποίες οι φορείς αυτοί, άμεσα ή έμμεσα:

α)

κατέχουν την πλειοψηφία του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της επιχείρησης·

β)

ελέγχουν την πλειοψηφία των ψήφων που συνδέονται με τις μετοχές που εκδίδει η επιχείρηση·

γ)

μπορούν να διορίζουν περισσότερα από τα μισά μέλη του οργάνου διοίκησης, διεύθυνσης ή εποπτείας της επιχείρησης·

4)   «πανεπιστήμιο»: κάθε φορέας του δημόσιου τομέα που παρέχει μεταδευτεροβάθμια ανώτατη εκπαίδευση που οδηγεί σε πανεπιστημιακά διπλώματα·

5)   «τυποποιημένη άδεια»: ένα σύνολο προκαθορισμένων προϋποθέσεων περαιτέρω χρήσης σε ψηφιακή μορφή, κατά προτίμηση συμβατών με τις τυποποιημένες άδειες που διατίθενται δημόσια στο διαδίκτυο·

6)   «έγγραφο»:

α)

κάθε περιεχόμενο, ανεξάρτητα από το χρησιμοποιηθέν υπόθεμα (χαρτί ή ηλεκτρονική μορφή ή ως ηχητική, οπτική ή οπτικοακουστική εγγραφή)· ή

β)

κάθε τμήμα τέτοιου περιεχομένου·

7)   «ανωνυμοποίηση»: η διαδικασία μετατροπής εγγράφων σε ανώνυμα έγραφα που δεν σχετίζονται προς ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο φυσικό πρόσωπο ή η διαδικασία διά της οποίας τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα γίνονται ανώνυμα κατά τρόπο ώστε να είναι αδύνατος ο εντοπισμός της ταυτότητας του προσώπου στο οποίο αναφέρονται·

8)   «δυναμικά δεδομένα»: έγγραφα σε ψηφιακή μορφή, τα οποία υπόκεινται σε συχνές ή σε πραγματικό χρόνο επικαιροποιήσεις, ιδίως λόγω της μεταβλητότητας ή της ταχείας απαξίωσής τους· τα δεδομένα που παράγονται από αισθητήρες θεωρούνται κατά κανόνα δυναμικά δεδομένα·

9)   «ερευνητικά δεδομένα»: έγγραφα σε ψηφιακή μορφή, εκτός από τις επιστημονικές δημοσιεύσεις, τα οποία συλλέγονται ή παράγονται κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων επιστημονικής έρευνας και χρησιμοποιούνται ως τεκμήρια στο πλαίσιο της ερευνητικής διαδικασίας, ή είναι κοινώς αποδεκτά στην ερευνητική κοινότητα ως αναγκαία για την επικύρωση των ερευνητικών ευρημάτων και αποτελεσμάτων·

10)   «σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας»: έγγραφα η περαιτέρω χρήση των οποίων συνδέεται με σημαντικά οφέλη για την κοινωνία, το περιβάλλον και την οικονομία, κυρίως λόγω της καταλληλότητάς τους για τη δημιουργία υπηρεσιών και εφαρμογών προστιθέμενης αξίας καθώς και νέων, ποιοτικών και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας, και του πλήθους των δυνητικών αποδεκτών των υπηρεσιών και των εφαρμογών προστιθέμενης αξίας που βασίζονται στα εν λόγω σύνολα δεδομένων·

11)   «περαιτέρω χρήση»: η χρήση από πρόσωπα ή νομικές οντότητες:

α)

εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα, για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς, εκτός του αρχικού σκοπού στα πλαίσια της δημόσιας αποστολής για τον οποίο παρήχθησαν τα έγγραφα, εξαιρουμένης της ανταλλαγής εγγράφων μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα αποκλειστικά και μόνο προς εκπλήρωση της δημόσιας αποστολής τους· ή

β)

εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων, για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς, εκτός του αρχικού σκοπού παροχής υπηρεσιών γενικού συμφέροντος για τον οποίο παρήχθησαν τα έγγραφα, εξαιρουμένης της ανταλλαγής εγγράφων μεταξύ δημόσιων επιχειρήσεων και φορέων του δημόσιου τομέα αποκλειστικά και μόνο προς εκπλήρωση της δημόσιας αποστολής τους.

12)   «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα»: τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα όπως ορίζονται στο άρθρο 4 σημείο 1) του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679·

13)   «έγγραφο σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο»: το ψηφιακό έγγραφο υπό μορφή αρχείου διαρθρωμένου κατά τρόπο ώστε οι εφαρμογές λογισμικού να μπορούν εύκολα να εντοπίζουν, να αναγνωρίζουν και να εξάγουν συγκεκριμένα δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων δηλώσεων γεγονότων, και της εσωτερικής τους δομής·

14)   «ανοικτός μορφότυπος»: μορφότυπος ο οποίος δεν εξαρτάται από πλατφόρμα και διατίθεται στο κοινό χωρίς οποιονδήποτε περιορισμό που να παρεμποδίζει την περαιτέρω χρήση των εγγράφων·

15)   «ανοικτό επίσημο πρότυπο»: πρότυπο που έχει καθοριστεί σε γραπτή μορφή και το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τις προδιαγραφές για τις απαιτήσεις σχετικά με τον τρόπο διασφάλισης της διαλειτουργικότητας του λογισμικού·

16)   «εύλογη απόδοση της επένδυσης»: ποσοστό της συνολικής χρέωσης, επιπλέον εκείνου που απαιτείται για την ανάκτηση των επιλέξιμων δαπανών, που δεν υπερβαίνει τις πέντε ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το σταθερό επιτόκιο της ΕΚΤ·

17)   «τρίτο μέρος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι φορέας του δημόσιου τομέα ή δημόσια επιχείρηση που κατέχει τα δεδομένα.

Άρθρο 3

Γενική αρχή

1.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα έγγραφα στα οποία εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία σύμφωνα με το άρθρο 1 είναι περαιτέρω χρησιμοποιήσιμα για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς, σύμφωνα με τα κεφάλαια ΙΙΙ και IV.

2.   Για έγγραφα για τα οποία βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσεία και αρχεία διαθέτουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και για έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, εφόσον επιτρέπεται η περαιτέρω χρήση τέτοιων εγγράφων, τα έγγραφα αυτά να είναι περαιτέρω χρησιμοποιήσιμα για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς, σύμφωνα με τα κεφάλαια III και IV.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΧΡΗΣΗΣ

Άρθρο 4

Επεξεργασία αιτήσεων περαιτέρω χρήσης

1.   Οι φορείς του δημόσιου τομέα επεξεργάζονται, με ηλεκτρονικά μέσα όπου αυτό είναι δυνατό και ενδεδειγμένο, τις αιτήσεις περαιτέρω χρήσης και χορηγούν το έγγραφο προς περαιτέρω χρήση στον αιτούντα ή, εάν χρειάζεται άδεια, οριστικοποιούν τη σχετική προσφορά τους προς τον αιτούντα σε εύλογο χρόνο που συνάδει με τα προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα για την επεξεργασία αιτήσεων πρόσβασης σε έγγραφα.

2.   Σε περίπτωση που δεν έχουν καθοριστεί χρονικά περιθώρια ή άλλοι κανόνες που να ρυθμίζουν την έγκαιρη παροχή των εγγράφων, οι φορείς του δημόσιου τομέα επεξεργάζονται την αίτηση και παραδίδουν τα έγγραφα προς περαιτέρω χρήση στον αιτούντα ή, εάν χρειάζεται άδεια, οριστικοποιούν τη σχετική προσφορά τους προς τον αιτούντα το ταχύτερο δυνατό ή το αργότερο εντός 20 εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της αίτησης. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί κατά 20 επιπλέον εργάσιμες ημέρες για τις εκτενείς ή τις περίπλοκες αιτήσεις. Στην περίπτωση αυτή, γνωστοποιείται στον αιτούντα το ταχύτερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση εντός τριών εβδομάδων από την αρχική αίτηση, ότι απαιτείται περισσότερος χρόνος για την επεξεργασία της και παρέχεται σχετική αιτιολόγηση.

3.   Σε περίπτωση απορριπτικής απόφασης, οι φορείς του δημόσιου τομέα ανακοινώνουν στον αιτούντα τους λόγους απόρριψης βάσει των συναφών διατάξεων του καθεστώτος πρόσβασης του οικείου κράτους μέλους, ή των διατάξεων που μεταφέρουν την παρούσα οδηγία στο εθνικό δίκαιο, ιδίως του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως η) ή του άρθρου 3. Σε περίπτωση που η απορριπτική απόφαση βασίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γ), ο φορέας του δημόσιου τομέα συμπεριλαμβάνει αναφορά στο φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ο δικαιούχος, όταν είναι γνωστός, ή, εναλλακτικά, στον αδειοδότη από τον οποίο ο φορέας του δημόσιου τομέα έχει λάβει το σχετικό υλικό. Βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσεία και αρχεία δεν απαιτείται να περιλαμβάνουν τέτοια αναφορά.

4.   Κάθε απόφαση σχετικά με την περαιτέρω χρήση περιέχει αναφορά στα ένδικα μέσα σε περίπτωση που ο αιτών επιθυμεί να προσβάλει την απόφαση. Τα ένδικα μέσα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επανεξέτασης από αμερόληπτο φορέα επανεξέτασης, με την κατάλληλη εμπειρογνωμοσύνη, όπως η εθνική αρχή ανταγωνισμού, η αρμόδια αρχή για την πρόσβαση στα έγγραφα, η εθνική αρχή που έχει συσταθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679, ή εθνική δικαστική αρχή, των οποίων οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές για τον αντίστοιχο φορέα του δημόσιου τομέα.

5.   Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη καθορίζουν πρακτικές ρυθμίσεις προκειμένου να διευκολυνθεί η αποτελεσματική περαιτέρω χρήση εγγράφων. Οι ρυθμίσεις αυτές μπορούν, ιδίως, να περιλαμβάνουν τα μέσα παροχής επαρκών πληροφοριών σχετικά με τα δικαιώματα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και την παροχή σχετικής βοήθειας και καθοδήγησης.

6.   Οι ακόλουθες οντότητες δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με το παρόν άρθρο.

α)

δημόσιες επιχειρήσεις·

β)

εκπαιδευτικά ιδρύματα, οργανισμοί που διεξάγουν έρευνα και οργανισμοί χρηματοδότησης της έρευνας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΧΡΗΣΗΣ

Άρθρο 5

Διαθέσιμοι μορφότυποι

1.   Με την επιφύλαξη του κεφαλαίου V, οι φορείς του δημόσιου τομέα και οι δημόσιες επιχειρήσεις διαθέτουν ηλεκτρονικώς τα έγγραφά τους σε οποιαδήποτε προϋπάρχουσα μορφή ή γλώσσα και, εφόσον είναι δυνατό και σκόπιμο, σε μορφότυπους που είναι ανοικτοί, μηχαναγνώσιμοι, προσβάσιμοι, προσιτοί και επαναχρησιμοποιούμενοι, μαζί με τα μεταδεδομένα τους. Τόσο ο μορφότυπος όσο και τα μεταδεδομένα συμμορφώνονται, όποτε αυτό είναι δυνατό, με επίσημα ανοικτά πρότυπα.

2.   Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τους φορείς του δημόσιου τομέα και τις δημόσιες επιχειρήσεις να παράγουν και να διαθέτουν τα έγγραφα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, με βάση την αρχή της «εκ σχεδιασμού και εξ ορισμού» παραγωγής και διάθεσης.

3.   Η παράγραφος 1 δεν υποχρεώνει τους φορείς του δημόσιου τομέα να εκδίδουν ή να προσαρμόζουν έγγραφα ή να διαθέτουν αποσπάσματα από έγγραφα προκειμένου να συμμορφώνονται με την εν λόγω παράγραφο όταν αυτό απαιτεί δυσανάλογη προσπάθεια που υπερβαίνει έναν απλό χειρισμό.

4.   Δεν απαιτείται από τους φορείς του δημόσιου τομέα να συνεχίσουν την παραγωγή και αποθήκευση συγκεκριμένου τύπου εγγράφων για τον σκοπό της περαιτέρω χρήσης των εν λόγω εγγράφων από οργανισμό του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα.

5.   Οι φορείς του δημόσιου τομέα διαθέτουν για περαιτέρω χρήση τα δυναμικά δεδομένα αμέσως μετά τη συλλογή, μέσω κατάλληλων API και, κατά περίπτωση, ως μαζική τηλεφόρτωση.

6.   Στις περιπτώσεις στις οποίες η διάθεση των δυναμικών δεδομένων της παραγράφου 5 αμέσως μετά τη συλλογή θα υπερέβαινε τις οικονομικές και τεχνικές ικανότητες του φορέα του δημόσιου τομέα, επιβάλλοντας δυσανάλογη προσπάθεια, τα δεδομένα αυτά διατίθενται για περαιτέρω χρήση εντός προθεσμίας ή με προσωρινούς τεχνικούς περιορισμούς που δεν εμποδίζουν αδικαιολόγητα την εκμετάλλευση του οικονομικού και κοινωνικού δυναμικού τους.

7.   Οι παράγραφοι 1 έως 6 εφαρμόζονται στα υφιστάμενα έγγραφα δημόσιων επιχειρήσεων που είναι διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση.

8.   Σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας ο κατάλογος των οποίων καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1, καθίστανται διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση σε μηχαναγνώσιμη μορφή, μέσω κατάλληλων API και, κατά περίπτωση, ως μαζική τηλεφόρτωση.

Άρθρο 6

Αρχές που διέπουν τη χρέωση

1.   Η περαιτέρω χρήση εγγράφων θα γίνεται δωρεάν.

Ωστόσο, είναι δυνατό να επιτρέπεται η ανάκτηση του οριακού κόστους για την αναπαραγωγή, παροχή και διάδοση των εγγράφων καθώς και για την ανωνυμοποίηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία των εμπορικά εμπιστευτικών πληροφοριών.

2.   Κατ' εξαίρεση, η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα:

α)

στους φορείς του δημόσιου τομέα από τους οποίους απαιτείται να παράγουν έσοδα για την κάλυψη ενός ουσιώδους μέρους του κόστους εκτέλεσης της δημόσιας αποστολής τους·

β)

σε βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσεία και αρχεία·

γ)

σε δημόσιες επιχειρήσεις.

3.   Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν στο διαδίκτυο κατάλογο των φορέων του δημόσιου τομέα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α).

4.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχεία α) και γ), τα συνολικά τέλη υπολογίζονται σύμφωνα με αντικειμενικά, διαφανή και επαληθεύσιμα κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

Τα συνολικά έσοδα από τη διάθεση και την άδεια περαιτέρω χρήσης των εν λόγω εγγράφων εντός της εκάστοτε λογιστικής περιόδου δεν υπερβαίνουν το κόστος συλλογής, παραγωγής, αναπαραγωγής, διάδοσής τους και αποθήκευσης των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης μιας εύλογης απόδοσης της επένδυσης, και –κατά περίπτωση– το κόστος ανωνυμοποίησης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των μέτρων που λαμβάνονται για την προστασία των εμπορικά εμπιστευτικών πληροφοριών.

Τα τέλη υπολογίζονται σύμφωνα με τις εφαρμοστέες λογιστικές αρχές.

5.   Όταν οι φορείς του δημόσιου τομέα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) επιβάλλουν τέλη, τα συνολικά έσοδα από τη διάθεση και την άδεια περαιτέρω χρήσης των εγγράφων εντός της εκάστοτε λογιστικής περιόδου δεν υπερβαίνουν το κόστος συλλογής, παραγωγής, αναπαραγωγής, διάδοσης, αποθήκευσης των δεδομένων, συντήρησης και το κόστος εκκαθάρισης δικαιωμάτων και, κατά περίπτωση, το κόστος ανωνυμοποίησης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των μέτρων που λαμβάνονται για την προστασία των εμπορικά εμπιστευτικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης μιας εύλογης απόδοσης της επένδυσης.

Τα τέλη υπολογίζονται σύμφωνα με τις λογιστικές αρχές που εφαρμόζονται στους οικείους φορείς του δημόσιου τομέα.

6.   Η περαιτέρω χρήση των εξής είναι δωρεάν:

α)

με την επιφύλαξη του άρθρου 14 παράγραφοι 3, 4 και 5, τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας, ο κατάλογος των οποίων καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου,

β)

τα ερευνητικά δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο γ).

Άρθρο 7

Διαφάνεια

1.   Όσον αφορά τα πάγια τέλη για την περαιτέρω χρήση εγγράφων, τυχόν ισχύοντες όροι και το πραγματικό ποσό των τελών αυτών, συμπεριλαμβανομένης της βάσης υπολογισμού των εν λόγω τελών, προκαθορίζονται και δημοσιεύονται με ηλεκτρονικά μέσα όταν αυτό είναι δυνατό και σκόπιμο.

2.   Όσον αφορά τέλη για περαιτέρω χρήση άλλα από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των τελών αυτών αναφέρονται εκ των προτέρων. Κατόπιν αίτησης, ο κάτοχος των εγγράφων αυτών αναφέρει επίσης τον τρόπο υπολογισμού των τελών αυτών σε σχέση με συγκεκριμένη αίτηση περαιτέρω χρήσης.

3.   Οι φορείς του δημόσιου τομέα μεριμνούν ώστε οι αιτούντες έγγραφα για περαιτέρω χρήση να ενημερώνονται σχετικά με τα ένδικα μέσα που μπορούν να ασκήσουν σε ό,τι αφορά αποφάσεις ή πρακτικές που τους επηρεάζουν.

Άρθρο 8

Τυποποιημένες άδειες

1.   Η περαιτέρω χρήση εγγράφων δεν πρέπει να υπόκειται σε προϋποθέσεις, εκτός αν οι προϋποθέσεις αυτές είναι αντικειμενικές, αναλογικές, δεν εισάγουν διακρίσεις και δικαιολογούνται από σκοπό γενικού συμφέροντος.

Όταν η περαιτέρω χρήση υπόκειται σε προϋποθέσεις, οι εν λόγω προϋποθέσεις δεν περιορίζουν άνευ λόγου τις δυνατότητες περαιτέρω χρήσης και δεν χρησιμοποιούνται για τον περιορισμό του ανταγωνισμού.

2.   Στα κράτη μέλη όπου χρησιμοποιούνται άδειες, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι διατίθενται, σε ψηφιακή μορφή και με δυνατότητα ηλεκτρονικής επεξεργασίας τους, τυποποιημένες άδειες για την περαιτέρω χρήση των εγγράφων του δημόσιου τομέα, οι οποίες είναι δυνατό να προσαρμόζονται προκειμένου να αντιμετωπίζονται ειδικότερες αιτήσεις αδειοδότησης. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τη χρήση τέτοιων τυποποιημένων αδειών.

Άρθρο 9

Πρακτικές ρυθμίσεις

1.   Τα κράτη μέλη προβαίνουν στις πρακτικές ρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για τη διευκόλυνση της αναζήτησης διαθέσιμων εγγράφων για περαιτέρω χρήση, όπως είναι οι κατάλογοι των κυριότερων εγγράφων με τα σχετικά μεταδεδομένα, όταν αυτό είναι δυνατό και σκόπιμο, με ηλεκτρονική πρόσβαση και σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο, καθώς και οι ιστότοποι των δικτυακών πυλών που συνδέονται με τους καταλόγους. Όπου είναι δυνατό, τα κράτη μέλη διευκολύνουν τη διαγλωσσική αναζήτηση εγγράφων, ιδίως επιτρέποντας την ομαδοποίηση μεταδεδομένων σε επίπεδο Ένωσης.

Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν επίσης τους φορείς του δημόσιου τομέα να προβαίνουν σε πρακτικές ρυθμίσεις προς διευκόλυνση της διατήρησης των εγγράφων που είναι διαθέσιμα για περαιτέρω χρήση.

2.   Τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, συνεχίζουν τις προσπάθειες για την απλούστευση της πρόσβασης στα σύνολα δεδομένων, ιδίως με την παροχή ενός ενιαίου σημείου πρόσβασης, και με τη σταδιακή διάθεση κατάλληλων συνόλων δεδομένων από φορείς του δημόσιου τομέα όσον αφορά τα έγγραφα στα οποία εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία καθώς και σε δεδομένα από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, σε μορφές προσιτές, προσβάσιμες και δυνάμενες να επαναχρησιμοποιηθούν με ηλεκτρονικά μέσα.

Άρθρο 10

Δεδομένα έρευνας

1.   Τα κράτη μέλη υποστηρίζουν τη διαθεσιμότητα των ερευνητικών δεδομένων μέσω της θέσπισης εθνικών πολιτικών και σχετικών μέτρων που έχουν ως στόχο να επιτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση στα ερευνητικά δεδομένα που χρηματοδοτούνται με δημόσιους πόρους («πολιτικές ανοικτής πρόσβασης»), σύμφωνα με την αρχή της «εκ σχεδιασμού και εξ ορισμού διάθεσης». Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, την προστασία προσωπικών δεδομένων και την εμπιστευτικότητα, την ασφάλειας και τα νόμιμα εμπορικά συμφέροντα, σύμφωνα με την αρχή «ανοικτά στο μέτρο του δυνατού, κλειστά στο μέτρο του αναγκαίου». Οι εν λόγω πολιτικές ανοικτής πρόσβασης απευθύνονται σε οργανισμούς που διεξάγουν έρευνα και σε οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο γ), τα ερευνητικά δεδομένα πρέπει να είναι περαιτέρω χρησιμοποιήσιμα για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς σύμφωνα με τα κεφάλαια III και IV, εφόσον λαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση και τα εν λόγω δεδομένα έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί από ερευνητές, οργανισμούς που διεξάγουν έρευνα ή οργανισμούς χρηματοδότησης της έρευνας μέσω θεσμικού ή θεματικού αποθετηρίου. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα νόμιμα εμπορικά συμφέροντα, οι δραστηριότητες μεταφοράς γνώσης και τα προϋπάρχοντα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΑΠΟΦΥΓΗ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Άρθρο 11

Αποφυγή διακρίσεων

1.   Όλοι οι επιβαλλόμενοι όροι για την περαιτέρω χρήση εγγράφων δεν επιφέρουν διακρίσεις μεταξύ συγκρίσιμων κατηγοριών περαιτέρω χρήσης, συμπεριλαμβανομένης της διασυνοριακής περαιτέρω χρήσης.

2.   Εάν τα έγγραφα χρησιμοποιούνται περαιτέρω από φορέα του δημόσιου τομέα ως αρχικό υλικό για εμπορικές δραστηριότητές του που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της δημόσιας αποστολής του, τα έγγραφα για τις εν λόγω δραστηριότητες διατίθενται με τα ίδια τέλη και τους λοιπούς όρους που ισχύουν για τους άλλους χρήστες.

Άρθρο 12

Αποκλειστικές ρυθμίσεις

1.   Η περαιτέρω χρήση εγγράφων είναι ελεύθερη για όλους τους δυνητικούς παράγοντες της αγοράς, ακόμα και εάν ένας ή περισσότεροι παράγοντες της αγοράς εκμεταλλεύονται ήδη προϊόντα προστιθέμενης αξίας που βασίζονται στα εν λόγω έγγραφα. Συμβάσεις ή άλλες ρυθμίσεις μεταξύ των φορέων του δημόσιου τομέα ή δημόσιων επιχειρήσεων που κατέχουν τα έγγραφα και τρίτων μερών δεν θεμελιώνουν αποκλειστικά δικαιώματα.

2.   Ωστόσο, όπου είναι απαραίτητο ένα αποκλειστικό δικαίωμα για την παροχή υπηρεσίας δημόσιου συμφέροντος, η βασιμότητα του λόγου για τη χορήγησή του υποβάλλεται σε τακτική επανεξέταση και, σε κάθε περίπτωση, ανά τριετία. Οι αποκλειστικές ρυθμίσεις που υφίστανται στις ή μετά τις 16 Ιουλίου 2019 δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο τουλάχιστον δύο μήνες πριν από την έναρξη ισχύος τους. Οι τελικοί όροι τέτοιων ρυθμίσεων είναι διαφανείς και δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο.

Η παρούσα παράγραφος δεν τυγχάνει εφαρμογής στην ψηφιοποίηση των πολιτιστικών πόρων.

3.   Παρά την παράγραφο 1, στις περιπτώσεις που ένα αποκλειστικό δικαίωμα αφορά την ψηφιοποίηση πολιτιστικών πόρων, η περίοδος αποκλειστικότητας δεν μπορεί να υπερβαίνει εν γένει τα 10 έτη. Όταν η περίοδος αυτή υπερβαίνει τα 10 έτη, η διάρκεια του αποκλειστικού δικαιώματος υπόκειται σε επανεξέταση κατά το ενδέκατο έτος και, εάν συντρέχει περίπτωση, ανά επταετία στη συνέχεια.

Οι συμφωνίες περί παροχής αποκλειστικών δικαιωμάτων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, είναι διαφανείς και δημοσιοποιούνται.

Σε περίπτωση αποκλειστικού δικαιώματος αναφερομένου στο πρώτο εδάφιο, παρέχεται στον οικείο φορέα του δημόσιου τομέα δωρεάν αντίγραφο των ψηφιοποιημένων πολιτιστικών πόρων ως μέρος των ρυθμίσεων. Το αντίγραφο αυτό διατίθεται για περαιτέρω χρήση στο τέλος της περιόδου αποκλειστικότητας.

4.   Νομικές ή πρακτικές ρυθμίσεις που, χωρίς να χορηγούν με ρητό τρόπο αποκλειστικό δικαίωμα, αποσκοπούν ή μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι θα οδηγήσουν σε περιορισμένη διαθεσιμότητα για περαιτέρω χρήση εγγράφων από οντότητες άλλες πέραν του τρίτου μέρους που συμμετέχει στη ρύθμιση, δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο τουλάχιστον δύο μήνες προτού τεθούν σε ισχύ. Το αποτέλεσμα των εν λόγω νομικών ή πρακτικών ρυθμίσεων σχετικά με τη διαθεσιμότητα των δεδομένων για περαιτέρω χρήση υπόκειται σε τακτική επανεξέταση, και, εν πάση περιπτώσει, τουλάχιστον κάθε τριετία. Οι τελικοί όροι τέτοιων ρυθμίσεων είναι διαφανείς και δημοσιοποιούνται στο διαδίκτυο.

5.   Οι αποκλειστικές ρυθμίσεις που ίσχυαν στις 17 Ιουλίου 2013 και οι οποίες δεν εμπίπτουν σε εξαίρεση σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 και οι οποίες είχαν συναφθεί από φορείς του δημόσιου τομέα, παύουν να ισχύουν στο τέλος της σύμβασης και, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο στις 18 Ιουλίου 2043.

Οι αποκλειστικές ρυθμίσεις οι οποίες υφίστανται στις 16 Ιουλίου 2019 δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις των παραγράφων 2 και 3 και συνάπτονται από δημόσιες επιχειρήσεις παύουν να ισχύουν στο τέλος της σύμβασης και, σε κάθε περίπτωση, στις 17 Ιουλίου 2049.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΣΥΝΟΛΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ

Άρθρο 13

Θεματικές κατηγορίες συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας

1.   Για τη θέσπιση προϋποθέσεων που υποστηρίζουν την περαιτέρω χρήση συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας, παρατίθεται στο παράρτημα κατάλογος θεματικών κατηγοριών των εν λόγω συνόλων δεδομένων.

2.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 15 προκειμένου να τροποποιήσει το παράρτημα I με την προσθήκη νέων θεματικών κατηγοριών συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας ώστε να αντικατοπτρίζονται οι εξελίξεις στην τεχνολογία και την αγορά.

Άρθρο 14

Ειδικά σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας και ρυθμίσεις περί δημοσίευσης και περαιτέρω χρήσης

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για την εκπόνηση καταλόγου συγκεκριμένων συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας που ανήκουν στις κατηγορίες που αναφέρονται στο παράρτημα και που έχουν στην κατοχή τους φορείς του δημόσιου τομέα και δημόσιες επιχειρήσεις μεταξύ των εγγράφων στα οποία εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία.

Τέτοια ειδικά σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας:

α)

διατίθενται δωρεάν,·με την επιφύλαξη των παραγράφων 3, 4 και 5·

β)

είναι μηχαναγνώσιμα·

γ)

παρέχονται μέσω API και

δ)

κατά περίπτωση, παρέχονται ως μαζική τηλεφόρτωση.

Οι εκτελεστικές πράξεις μπορούν να καθορίζουν τις ρυθμίσεις περί δημοσίευσης και περαιτέρω χρήσης των συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας. Οι εν λόγω ρυθμίσεις είναι συμβατές με τις άδειες ανοικτού προτύπου.

Οι ρυθμίσεις μπορούν να περιλαμβάνουν τους όρους που ισχύουν για την περαιτέρω χρήση, μορφές των δεδομένων και των μεταδεδομένων και τεχνικές λεπτομέρειες της διάδοσης. Οι επενδύσεις που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο προσεγγίσεων ανοικτών δεδομένων, όπως οι επενδύσεις για την ανάπτυξη και την υλοποίηση ορισμένων προτύπων, λαμβάνονται υπόψη και σταθμίζονται έναντι του δυνητικού οφέλους από την καταχώριση στον κατάλογο.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2.

2.   Ο προσδιορισμός συγκεκριμένων συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας σύμφωνα με την παράγραφο 1 βασίζεται στην αξιολόγηση του δυναμικού τους όσον αφορά:

α)

τη δημιουργία σημαντικών κοινωνικοοικονομικών ή περιβαλλοντικών οφελών και καινοτόμων υπηρεσιών,

β)

την παροχή ωφελείας σε μεγάλο αριθμό χρηστών, ιδίως μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων,

γ)

τη δημιουργία εσόδων, και

δ)

τον συνδυασμό τους με άλλα σύνολα δεδομένων.

Για τον προσδιορισμό τέτοιων συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας, η Επιτροπή πραγματοποιεί κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, διεξάγει εκτίμηση επιπτώσεων και εξασφαλίζει τη συμπληρωματικότητα με τις υφιστάμενες νομοθετικές πράξεις, όπως η οδηγία 2010/40/ΕΕ, όσον αφορά την περαιτέρω χρήση εγγράφων. Η εκτίμηση αυτή περιλαμβάνει ανάλυση κόστους-οφέλους και ανάλυση του κατά πόσο τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας που παρέχονται δωρεάν από φορείς του δημόσιου τομέα και τα οποία απαιτούνται για την παραγωγή εσόδων για την κάλυψη σημαντικού μέρους των δαπανών τους που σχετίζονται με την εκτέλεση των δημόσιων καθηκόντων τους, θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον προϋπολογισμό των εν λόγω φορέων. Όταν πρόκειται για σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας που βρίσκονται στην κατοχή δημόσιων επιχειρήσεων, η εκτίμηση επιπτώσεων δίνει ιδιαίτερη προσοχή στον ρόλο των δημόσιων επιχειρήσεων σε ένα ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον.

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α), οι εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 προβλέπουν ότι η δωρεάν διαθεσιμότητα συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας δεν εφαρμόζεται σε συγκεκριμένα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας δημόσιων επιχειρήσεων, εάν η δωρεάν διάθεση των εν λόγω συνόλων δεδομένων θα οδηγούσε σε σημαντική στρέβλωση του ανταγωνισμού στις σχετικές αγορές.

4.   Η κατά την παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) υποχρεωτική δωρεάν διαθεσιμότητα συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας δεν ισχύει για βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσείων και αρχείων.

5.   Όταν τα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας που διατίθενται δωρεάν από φορείς του δημόσιου τομέα οι οποίοι υποχρεούνται να παράγουν έσοδα για την κάλυψη σημαντικού μέρους των δαπανών τους σε σχέση με την εκτέλεση των δημόσιων καθηκόντων τους θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον προϋπολογισμό των εμπλεκόμενων φορέων, τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν τους εν λόγω φορείς από την υποχρέωση να καθιστούν τα εν λόγω σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας διαθέσιμα δωρεάν για διάρκεια που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη από την έναρξη ισχύος της οικείας εκτελεστικής πράξης που εκδίδεται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 15

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 13 παράγραφος 2 εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 16 Ιουλίου 2019. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Παράγει αποτελέσματα την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει την εγκυρότητα των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Πριν από την έκδοση μιας κατ' εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.   Μόλις εκδώσει μια κατ' εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Η κατ' εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2 τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός περιόδου τριών μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά τρεις μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 16

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για τα ανοικτά δεδομένα και την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 17

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με την παρούσα οδηγία το αργότερο στις 17 Ιουλίου 2021. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την παραπομπή αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι εν λόγω διατάξεις περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι παραπομπές στις οδηγίες που καταργούνται από την παρούσα οδηγία, οι οποίες περιέχονται στις ισχύουσες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος πραγματοποίησης αυτής της παραπομπής και η διατύπωση αυτής της δήλωσης καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 18

Αξιολόγηση της Επιτροπής

1.   Μέχρι τις 17 Ιουλίου 2025, η Επιτροπή προβαίνει σε αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας και υποβάλλει έκθεση των κυρίων ευρημάτων της εν λόγω αξιολόγησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο καθώς και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλα τα αναγκαία στοιχεία για την εκπόνηση της εν λόγω έκθεσης.

2.   Αντικείμενο της αξιολόγησης είναι ιδίως το πεδίο εφαρμογής και ο κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος της παρούσας οδηγίας, όπου περιλαμβάνονται:

α)

ο βαθμός αύξησης της περαιτέρω χρήσης των εγγράφων του δημόσιου τομέα στα οποία εφαρμόζεται η παρούσα οδηγία, ιδίως από τις ΜΜΕ,

β)

ο αντίκτυπος των συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας,

γ)

οι επιπτώσεις της εφαρμογής των αρχών που διέπουν τη χρέωση και την περαιτέρω χρήση επίσημων εγγράφων νομοθετικής και διοικητικής φύσης,

δ)

η περαιτέρω χρήση εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή άλλων φορέων πλην των φορέων του δημόσιου τομέα,

ε)

η διαθεσιμότητα και η χρήση API,

στ)

η αλληλεπίδραση μεταξύ των κανόνων για την προστασία των δεδομένων και των δυνατοτήτων περαιτέρω χρήσης,

ζ)

οι περαιτέρω δυνατότητες βελτίωσης της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, και υποστήριξης της ανάπτυξης της οικονομίας και της αγοράς εργασίας.

Άρθρο 19

Κατάργηση

Η οδηγία 2003/98/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες του παραρτήματος II μέρος A, καταργείται από τις 17 Ιουλίου 2021, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και τις ημερομηνίες εφαρμογής των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα II μέρος B.

Οι παραπομπές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος III.

Άρθρο 20

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 21

Παραλήπτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 20 Ιουνίου 2019.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

A. TAJANI

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

G. CIAMBA


(1)  ΕΕ C 62 της 15.2.2019, σ. 238.

(2)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 4ης Απριλίου 2019 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 6ης Ιουνίου 2019.

(3)  Οδηγία 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (ΕΕ L 345 της 31.12.2003, σ. 90).

(4)  Οδηγία 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/98/ΕΚ σχετικά με την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (ΕΕ L 175 της 27.6.2013, σ. 1).

(5)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1).

(6)  Οδηγία 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων (ΕΕ L 77 της 27.3.1996, σ. 20).

(7)  Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26).

(8)  Οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2007, για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (INSPIRE) (ΕΕ L 108 της 25.4.2007, σ. 1).

(9)  Οδηγία 2010/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2010, περί πλαισίου ανάπτυξης των Συστημάτων Ευφυών Μεταφορών στον τομέα των οδικών μεταφορών και των διεπαφών με άλλους τρόπους μεταφοράς (ΕΕ L 207 της 6.8.2010, σ. 1).

(10)  Οδηγία 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβούλιου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις προμήθειες φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 243).

(11)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ L 315 της 3.12.2007, σ. 1).

(12)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (ΕΕ L 293 της 31.10.2008, σ. 3).

(13)  Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3577/92 του Συμβουλίου της 7ης Δεκεμβρίου 1992 για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές στο εσωτερικό των κρατών μελών (θαλάσσιες ενδομεταφορές- καμποτάζ) (ΕΕ L 364 της 12.12.1992, σ. 7).

(14)  Οδηγία 2008/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τον προσδιορισμό και τον χαρακτηρισμό των ευρωπαϊκών υποδομών ζωτικής σημασίας, και σχετικά με την αξιολόγηση της ανάγκης βελτίωσης της προστασίας τους (ΕΕ L 345 της 23.12.2008, σ. 75).

(15)  Οδηγία (EE) 2016/1148 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Ιουλίου 2016, σχετικά με μέτρα για υψηλό κοινό επίπεδο ασφάλειας συστημάτων δικτύου και πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση (ΕΕ L 194 της 19.7.2016, σ. 1).

(16)  Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 65).

(17)  Οδηγία (ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2016, για την προσβασιμότητα των ιστοτόπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των οργανισμών του δημόσιου τομέα (ΕΕ L 327 της 2.12.2016, σ. 1).

(18)  Οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) (ΕΕ L 201 της 31.7.2002, σ. 37).

(19)  Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167 της 22.6.2001, σ. 10).

(20)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(21)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(22)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1).

(23)  ΕΕ C 305 της 30.8.2018, σ. 7.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Κατάλογος θεματικών κατηγοριών συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας του άρθρου 13 παράγραφος 1

1.

Γεωχωρικές πληροφορίες

2.

Γεωσκόπηση και περιβάλλον

3.

Μετεωρολογικές πληροφορίες

4.

Στατιστικές

5.

Εταιρείες και ιδιοκτησιακό καθεστώς εταιρειών

6.

Κινητικότητα


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Μέρος Α

Καταργούμενη οδηγίαμε τις διαδοχικές τροποποιήσεις της

(κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 19)

Οδηγία 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 345 της 31.12.2003, σ. 90).

 

Οδηγία 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 175 της 27.6.2013, σ. 1).

 

Μέρος B

Καταληκτικές ημερομηνίες ενσωμάτωσης στο εσωτερικό δίκαιο και ημερομηνία εφαρμογής

(αναφέρονται στο άρθρο 19)

Οδηγία

Λήξη προθεσμίας μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο

Ημερομηνία εφαρμογής

2003/98/ΕΚ

1 Ιουλίου 2005

1 Ιουλίου 2005

2013/37/ΕΕ

18 Ιουλίου 2015

18 Ιουλίου 2015


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ

Οδηγία 2003/98/ΕΚ

Η παρούσα οδηγία

Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 1 παράγραφος 1, εισαγωγική φράση

 

Άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2, εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 2, εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο δ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ε)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γα)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο στ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γβ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ζ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο γγ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο η)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο δ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο θ)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ε)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ι)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο ια)

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 4

Άρθρο 1 παράγραφος 4

Άρθρο 1 παράγραφος 5

Άρθρο 1 παράγραφος 5

Άρθρο 1 παράγραφοι 6 και 7

Άρθρο 2, εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 σημείο 1

Άρθρο 2 σημείο 1

Άρθρο 2 σημείο 2

Άρθρο 2 σημείο 2

Άρθρο 2 σημείο 3 και 5

Άρθρο 2 σημείο 3

Άρθρο 2 σημείο 6

Άρθρο 2 σημείο 7 έως 10

Άρθρο 2 σημείο 4

Άρθρο 2 σημείο 11

Άρθρο 2 σημείο 5

Άρθρο 2 σημείο 12

Άρθρο 2 σημείο 6

Άρθρο 2 σημείο 13

Άρθρο 2 σημείο 7

Άρθρο 2 σημείο 14

Άρθρο 2 σημείο 8

Άρθρο 2 σημείο 15

Άρθρο 2 σημείο 9

Άρθρο 2 σημείο 4

Άρθρο 2 σημείο 16 και 17

Άρθρο 3

Άρθρο 3

Άρθρο 4 παράγραφος 1

Άρθρο 4 παράγραφος 1

Άρθρο 4 παράγραφος 2

Άρθρο 4 παράγραφος 2

Άρθρο 4 παράγραφος 3

Άρθρο 4 παράγραφος 3

Άρθρο 4 παράγραφος 4

Άρθρο 4 παράγραφος 4

Άρθρο 4 παράγραφος 5

Άρθρο 4 παράγραφος 5

Άρθρο 4 παράγραφος 6, εισαγωγική φράση

Άρθρο 4 παράγραφος 6 στοιχεία α) και β)

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 2

Άρθρο 5 παράγραφος 2

Άρθρο 5 παράγραφος 3

Άρθρο 5 παράγραφος 3

Άρθρο 5 παράγραφος 4

Άρθρο 5 παράγραφοι 5 έως 8

Άρθρο 6 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 6 παράγραφος 1

Άρθρο 6 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 6 παράγραφος 2, εισαγωγική φράση

Άρθρο 6 παράγραφος 2, εισαγωγική φράση

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο γ)

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 6 παράγραφος 2 στοιχείο γ)

Άρθρο 6 παράγραφος 3

Άρθρο 6 παράγραφος 3

Άρθρο 6 παράγραφος 4

Άρθρο 6 παράγραφος 4

Άρθρο 6 παράγραφος 5

Άρθρο 6 παράγραφος 6

Άρθρο 7 παράγραφος 1

Άρθρο 7 παράγραφος 1

Άρθρο 7 παράγραφος 2

Άρθρο 7 παράγραφος 2

Άρθρο 7 παράγραφος 3

Άρθρο 7 παράγραφος 4

Άρθρο 7 παράγραφος 3

Άρθρο 8

Άρθρο 8

Άρθρο 9

Άρθρο 9 παράγραφος 1

Άρθρο 9 παράγραφος 2

Άρθρο 10 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 10

Άρθρο 11

Άρθρο 11 παράγραφος 1

Άρθρο 12 παράγραφος 1

Άρθρο 11 παράγραφος 2

Άρθρο 12 παράγραφος 2

Άρθρο 11 παράγραφος 2α

Άρθρο 12 παράγραφος 3

Άρθρο 12 παράγραφος 4

Άρθρο 11 παράγραφος 3

Άρθρο 11 παράγραφος 4

Άρθρο 12 παράγραφος 5

Άρθρα 13 έως 16

Άρθρο 12

Άρθρο 17 παράγραφος 1

Άρθρο 17 παράγραφος 2

Άρθρο 13 παράγραφος 1

Άρθρο 18 παράγραφος 1

Άρθρο 13 παράγραφος 2

Άρθρο 13 παράγραφος 3

Άρθρο 18 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχείο α) έως ζ)

Άρθρο 19

Άρθρο 14

Άρθρο 20

Άρθρο 15

Άρθρο 21

Παραρτήματα I, ΙΙ και ΙΙΙ