(1)

Στις 21 Νοεμβρίου 2018, η Επιτροπή ενέκρινε την ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης, η οποία σηματοδότησε την έναρξη του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου του 2019 για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών. Στην εν λόγω επισκόπηση ελήφθη δεόντως υπόψη ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων που διακηρύχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή στις 17 Νοεμβρίου 2017. Οι προτεραιότητες της ετήσιας επισκόπησης της ανάπτυξης εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21 Μαρτίου 2019. Στις 21 Νοεμβρίου 2018, βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011, η Επιτροπή ενέκρινε επίσης την έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης, στην οποία η Γαλλία συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εμπεριστατωμένη επισκόπηση. Την ίδια ημερομηνία, η Επιτροπή εξέδωσε επίσης σύσταση για σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με την οικονομική πολιτική της ζώνης του ευρώ. Η σύσταση αυτή εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21 Μαρτίου 2019. Στις 9 Απριλίου 2019, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με την οικονομική πολιτική της ζώνης του ευρώ (3) («σύσταση του 2019 για τη ζώνη του ευρώ») στην οποία καθορίζονται πέντε συστάσεις για τη ζώνη του ευρώ («οι συστάσεις για τη ζώνη του ευρώ»).

(2)

Ως κράτος μέλος με νόμισμα το ευρώ και λαμβανομένης υπόψη της στενής διασύνδεσης των οικονομιών της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η Γαλλία θα πρέπει να διασφαλίσει την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή της σύστασης του 2019 για τη ζώνη του ευρώ, όπως αντικατοπτρίζεται στις κατωτέρω συστάσεις 1 έως 4. Ειδικότερα, τα μέτρα για τη χρήση των έκτακτων κερδών με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους, τον εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών και την εστίαση της οικονομικής πολιτικής που σχετίζεται με τις επενδύσεις στους συγκεκριμένους τομείς θα συμβάλουν στην υλοποίηση της δεύτερης σύστασης για τη ζώνη του ευρώ όσον αφορά την ανασύσταση των δημοσιονομικών αποθεμάτων ασφαλείας, τη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών και τη στήριξη των επενδύσεων. Τα μέτρα για την απλούστευση του φορολογικού συστήματος και τη μείωση των κανονιστικών περιορισμών θα συμβάλουν στην υλοποίηση της πρώτης σύστασης για τη ζώνη του ευρώ όσον αφορά το επιχειρηματικό περιβάλλον. Τέλος, τα μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας θα συμβάλουν στην υλοποίηση της τρίτης σύστασης για τη ζώνη του ευρώ όσον αφορά τη λειτουργία της αγοράς εργασίας.

(3)

Η έκθεση χώρας του 2019 για την Γαλλία δημοσιεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2019. Στην έκθεση αξιολογήθηκε η πρόοδος της Γαλλίας όσον αφορά την εφαρμογή των συστάσεων ανά χώρα που εκδόθηκαν από το Συμβούλιο στις 13 Ιουλίου 2018 (4), η συνέχεια που δόθηκε στις συστάσεις ανά χώρα που είχαν εκδοθεί κατά τα προηγούμενα έτη και η πρόοδος της Γαλλίας ως προς την επίτευξη των εθνικών της στόχων στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Επιπλέον, η έκθεση περιλάμβανε εμπεριστατωμένη επισκόπηση δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν επίσης στις 27 Φεβρουαρίου 2019. Με βάση την ανάλυσή της, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Γαλλία εμφανίζει μακροοικονομικές ανισορροπίες. Οι διαπιστωθείσες ανισορροπίες σχετίζονται ειδικότερα με το υψηλό δημόσιο χρέος και τη χαμηλή δυναμική της ανταγωνιστικότητας σε συνθήκες χαμηλής αύξησης της παραγωγικότητας.

(4)

Στις 26 Απριλίου 2019 η Γαλλία υπέβαλε το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του 2019 και το οικείο πρόγραμμα σταθερότητας του 2019. Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διασύνδεσή τους, τα δύο προγράμματα αξιολογήθηκαν ταυτοχρόνως.

(5)

Οι σχετικές συστάσεις ανά χώρα ελήφθησαν υπόψη στον προγραμματισμό των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων (ΕΔΕΤ) για την περίοδο 2014-2020. Όπως προβλέπεται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), όπου είναι αναγκαίο για τη στήριξη της εφαρμογής σχετικών συστάσεων του Συμβουλίου, η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει και να προτείνει τροποποιήσεις του οικείου συμφώνου εταιρικής σχέσης και των σχετικών προγραμμάτων. Η Επιτροπή έχει παράσχει περαιτέρω λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο θα κάνει χρήση αυτής της διάταξης σε κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων που συνδέουν την αποτελεσματικότητα των ΕΔΕΤ με τη χρηστή οικονομική διακυβέρνηση.

(6)

Η Γαλλία υπάγεται επί του παρόντος στο προληπτικό σκέλος του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και υπόκειται στον μεταβατικό κανόνα για το χρέος. Στο οικείο πρόγραμμα σταθερότητας του 2019, η κυβέρνηση προβλέπει ότι το ονομαστικό έλλειμμα θα αυξηθεί από 2,5 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) το 2018 σε 3,1 % του ΑΕΠ το 2019 και ότι στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά στο 1,2 % του ΑΕΠ το 2022. Η προβλεπόμενη αύξηση του ονομαστικού ελλείμματος το 2019, που επιβεβαιώνεται από τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής του 2019, οφείλεται κυρίως στην εφάπαξ αύξηση του ελλείμματος λόγω της μετατροπής της πίστωσης φόρου στην απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα σε μόνιμη μείωση των κοινωνικών εισφορών των εργοδοτών. Βάσει του εκ νέου υπολογισθέντος διαρθρωτικού ισοζυγίου (6), ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος, ο οποίος έχει οριστεί σε διαρθρωτικό έλλειμμα 0,4 % του ΑΕΠ, δεν προβλέπεται να επιτευχθεί εντός της περιόδου που καλύπτει το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019. Σύμφωνα με το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019, ο δείκτης χρέους της γενικής κυβέρνησης ως προς το ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί από 98,4 % του ΑΕΠ το 2018 σε 98,9 % του ΑΕΠ το 2019 και να μειωθεί μετέπειτα σε 96,8 % το 2022. Το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζονται οι εν λόγω δημοσιονομικές προβολές είναι ευλογοφανές. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί τα μέτρα που απαιτούνται για τη στήριξη των προβλεπόμενων στόχων για το έλλειμμα από το 2020 και μετά.

(7)

Στις 5 Ιουνίου 2019, η Επιτροπή εξέδωσε έκθεση βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 3 της Συνθήκης, δεδομένου ότι το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019 προέβλεπε για το 2019 ονομαστικό έλλειμμα καθ’ υπέρβαση του 3 %, που είναι η τιμή αναφοράς της Συνθήκης, και, με βάση τα κοινοποιηθέντα δεδομένα, δεν θα υπήρχε συμμόρφωση, εκ πρώτης όψεως, με τον μεταβατικό κανόνα για το χρέος εντός του 2018. Μετά την αξιολόγηση όλων των σχετικών παραγόντων, η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, επί του παρόντος, θα πρέπει να θεωρείται ότι πληρούνται τα κριτήρια του ελλείμματος και του χρέους, όπως ορίζονται στη Συνθήκη και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1467/1997 του Συμβουλίου.

(8)

Στις 13 Ιουλίου 2018, το Συμβούλιο συνέστησε στη Γαλλία να διασφαλίσει ότι ο ονομαστικός ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών (7) δεν θα υπερβεί το 1,4 % το 2019, ποσοστό που αντιστοιχεί σε ετήσια διαρθρωτική προσαρμογή ύψους 0,6 % του ΑΕΠ. Με βάση τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής του 2019, υπάρχει κίνδυνος να σημειωθεί σημαντική απόκλιση από τη συνιστώμενη πορεία προσαρμογής για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου το 2019.

(9)

Το 2020, λόγω του δείκτη χρέους της γενικής κυβέρνησης της Γαλλίας που θα είναι μεγαλύτερος από το 60 % του ΑΕΠ και του προβλεπόμενου κενού παραγωγής της τάξης του 0,7 %, ο ονομαστικός ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δημόσιων δαπανών δεν θα πρέπει να υπερβεί το 1,2 %, σύμφωνα με τη διαρθρωτική προσαρμογή ύψους 0,6 % του ΑΕΠ που προκύπτει από τον πίνακα απαιτήσεων ο οποίος συμφωνήθηκε από κοινού στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Σύμφωνα με τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής του 2019, σε περίπτωση αμετάβλητων πολιτικών, υπάρχει κίνδυνος σημαντικής απόκλισης από την απαίτηση αυτή το 2020. Εκ πρώτης όψεως, δεν προβλέπεται συμμόρφωση της Γαλλίας με τον μεταβατικό κανόνα για το χρέος το 2019 και το 2020. Γενικά, το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι τα αναγκαία μέτρα θα πρέπει να ληφθούν από το 2019 προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση με τις διατάξεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Είναι σημαντικό να γίνει χρήση τυχόν έκτακτων εσόδων για την περαιτέρω μείωση του δείκτη χρέους της γενικής κυβέρνησης.

(10)

Με τις προσπάθειες για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών μειώθηκε ελαφρά μόνο ο δείκτης δημόσιων δαπανών, ο οποίος ανερχόμενος σε 56 % το 2018 παρέμεινε ο υψηλότερος στην Ένωση. Η σταθερή μείωση του δημόσιου χρέους θα εξαρτηθεί από την ικανότητα της κυβέρνησης να περιορίσει τις δαπάνες της. Από το 2017, η κυβέρνηση έχει αναπτύξει μια ανανεωμένη στρατηγική δημοσιονομικής εξυγίανσης που θα καλύψει όλη την πενταετή προεδρική θητεία. Η επιτυχία της θα εξαρτηθεί από την εκπλήρωση των προβλεπόμενων στόχων για τις δαπάνες που έχουν καθοριστεί για την κεντρική και τοπική διοίκηση, καθώς και για το σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

(11)

Οι δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αυξήθηκαν σταθερά με την πάροδο του χρόνου. Οι συνολικές δαπάνες υπολογίστηκαν στο 11,5 % του ΑΕΠ το 2017, ήτοι στο υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των κρατών μελών που είναι μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Μια νέα μεταρρύθμιση του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ανακοινώθηκε το φθινόπωρο του 2018 και ένα σχέδιο νόμου υποβλήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019. Η επιτυχία της εν λόγω μεταρρύθμισης θα εξαρτηθεί από τη δημιουργία σαφούς νομικού και οργανωτικού πλαισίου που θα παρέχει τα κατάλληλα κίνητρα και θα προωθεί τη συνεργασία μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Η εξαγγελθείσα μεταρρύθμιση του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δεν περιλαμβάνει αναθεώρηση του προτύπου αύξησης των δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (Objectif National de Dépenses d’Assurance Maladie, ONDAM). Αυτό το πρότυπο δαπανών καλύπτει το ένα τρίτο των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης. Μολονότι ο στόχος αυτός έχει επιτευχθεί από το 2010, ο στόχος ONDAM έχει ήδη αυξηθεί τρεις φορές από το 2017. Για την περίοδο 2018-2020, ο αρχικός στόχος αύξησης 2,1 % αυξήθηκε σε αναθεωρημένο στόχο 2,3 % στον νόμο για τον προϋπολογισμό του 2018, και αυξήθηκε περαιτέρω έως 2,5 % στον νόμο για τον προϋπολογισμό της κοινωνικής ασφάλισης του 2019. Αυτή η αύξηση θα αντικατοπτρίζει σε κάποιο βαθμό τις πρόσθετες δαπάνες που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ma santé 2022».

(12)

Σε τοπικό επίπεδο, οι δημόσιες δαπάνες υπερέβησαν τον προβλεπόμενο στόχο αύξησης το 2017. Από το 2014, οι δημόσιες δαπάνες της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Γαλλία καθοδηγούνται από πρότυπο δαπανών που περιλαμβάνει ετήσιους μη δεσμευτικούς στόχους αύξησης τόσο για τις λειτουργικές δημόσιες δαπάνες όσο και για τις ανάγκες χρηματοδότησης σε τοπικό επίπεδο (Objectif d'évolution de la Dépense Locale). Το 2018, αυτό το πρότυπο δαπανών συνοδευόταν από νομικά δεσμευτικές συμβάσεις μεταξύ του κράτους και του 71 % των 322 μεγαλύτερων τοπικών αρχών, οι οποίες ισχύουν για την περίοδο 2018-2020. Ωστόσο, η περιορισμένη μείωση του αριθμού των δήμων και κοινοτήτων ενδέχεται να παρεμποδίσει τη συμμόρφωση με το πρότυπο δαπανών. Με την εδαφική μεταρρύθμιση της περιόδου 2014-2016 ο αριθμός των περιφερειών μειώθηκε κατά το ήμισυ· ωστόσο οι δήμοι και κοινότητες μειώθηκαν ελαφρά μόνο και εξακολουθούν να υπερβαίνουν τους 34 000, αριθμός που είναι μακράν ο μεγαλύτερος στην Ένωση.

(13)

Η εφαρμογή της ανανεωμένης στρατηγικής για τη δημοσιονομική εξυγίανση που αναπτύχθηκε από την κυβέρνηση και καλύπτει όλη την πενταετή προεδρική θητεία απαιτεί επίσης την υλοποίηση του προγράμματος «Δημόσια Δράση 2022», το οποίο δεν έχει ακόμη καθοριστεί πλήρως. Το πρόγραμμα αυτό έχει ως στόχο να επιτύχει σημαντική βελτίωση της αποτελεσματικότητας όσον αφορά τις δημόσιες δαπάνες, και να βελτιώσει παράλληλα τη λειτουργία της εθνικής δημόσιας διοίκησης. Η κυβέρνηση έδωσε σαφή προτεραιότητα σε θέματα μεθοδολογίας και διαδικασίας, αλλά δεν επικεντρώθηκε στην εκ των προτέρων και γενική ποσοτικοποίηση της δυνητικής εξοικονόμησης. Μολονότι η προσέγγιση αυτή ενδέχεται να απορρέει από τον πολύπλοκο χαρακτήρα της διαδικασίας μεταρρυθμίσεων και από την ανάγκη εξομάλυνσης του δημόσιου διαλόγου σχετικά με ευαίσθητα ζητήματα, δυσχεραίνει επίσης την ποσοτική αξιολόγηση της συνολικής στρατηγικής και της συμβολής της στη δημοσιονομική εξυγίανση. Ειδικότερα, δεν είναι σαφές με ποιον ακριβώς τρόπο και με ποιο χρονοδιάγραμμα το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων μετασχηματισμού των υπουργείων που περιλαμβάνουν ευρεία δέσμη ποικίλων μέτρων, θα συμβάλει με συγκεκριμένες δράσεις στον πολύ ειδικό στόχο της μείωσης του δείκτη δαπανών προς το ΑΕΠ έως το 2022. Συνολικά, από τις διαθέσιμες πληροφορίες προκύπτει μερική τήρηση των κατευθύνσεων για την επανεξέταση των δαπανών που συμφωνήθηκαν το 2016 από την Ευρωομάδα.

(14)

Οι κίνδυνοι για τη βιωσιμότητα του χρέους της γενικής κυβέρνησης παραμένουν υψηλοί μεσοπρόθεσμα. Το υψηλό χρέος και το διαρθρωτικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης δημιουργούν προκλήσεις βιωσιμότητας, ιδίως μεσοπρόθεσμα. Μια δημοσιονομική προσπάθεια που θα βελτιώνει με αποφασιστικό τρόπο το διαρθρωτικό πρωτογενές ισοζύγιο της Γαλλίας θα ήταν ουσιαστικής σημασίας για την αποτροπή των εν λόγω κινδύνων. Η μείωση του δείκτη χρέους της γενικής κυβέρνησης θα βελτίωνε επίσης τις προοπτικές ανάπτυξης και την ανθεκτικότητα της γαλλικής οικονομίας.

(15)

Η προβλεπόμενη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του χρέους της γενικής κυβέρνησης μεσοπρόθεσμα και, ως εκ τούτου, στη μείωση των κινδύνων για τη βιωσιμότητα του χρέους. Η δημοσιονομική ισορροπία του συνταξιοδοτικού συστήματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από μακροοικονομικές παραδοχές. Σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Συντάξεων της Γαλλίας (Conseil d’orientation des retraites), οι συνταξιοδοτικές δαπάνες ανήλθαν στο 13,8 % του ΑΕΠ το 2018 και προβλέπεται να ανέλθουν στο 13,8 % το 2022, προτού παραμείνουν σε κλίμακα μεταξύ 11,8 % και 13,8 % έως το 2070, ανάλογα με τον ρυθμό αύξησης που προβλέπεται για την εξέλιξη του ΑΕΠ και της απασχόλησης με την πάροδο του χρόνου. Στη Γαλλία συνυπάρχουν 40 διαφορετικά συνταξιοδοτικά καθεστώτα. Τα καθεστώτα αυτά εφαρμόζονται σε διαφορετικές ομάδες εργαζομένων και λειτουργούν σύμφωνα με διαφορετικά σύνολα κανόνων. Έως το τέλος του έτους αναμένεται σχέδιο νόμου για την προοδευτική ενοποίηση των κανόνων αυτών των καθεστώτων, με σκοπό την απλούστευση της λειτουργίας του συνταξιοδοτικού συστήματος, ειδικά για τη βελτίωση της διαφάνειας, της δικαιοσύνης και της αποτελεσματικότητάς του.

(16)

Συνεχίστηκε η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης, το οποίο ανήλθε σε 71,3 % το 2018. Το ποσοστό ανεργίας υποχώρησε περαιτέρω, φτάνοντας το 9,1 % το 2018, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ένωσης (6,8 %) και τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ (8,2 %). Επιπλέον, η γαλλική αγορά εργασίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό κατακερματισμένη. Σχεδόν το 85 % των νεοπροσληφθέντων απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και το ποσοστό μετάβασης σε συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι από τα χαμηλότερα στην Ένωση. Η κατ’ ανάγκη μερική απασχόληση είναι επίσης πολύ υψηλή και ανήλθε στο 42,3 % της συνολικής μερικής απασχόλησης το 2018. Η προβλεπόμενη μεταρρύθμιση του συστήματος παροχών ανεργίας (Unédic) αποβλέπει στην καταπολέμηση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας με τη μείωση των κινήτρων για προσλήψεις βάσει πολύ βραχυπρόθεσμων συμβάσεων και για επαναπροσλήψεις, καθώς και στη μείωση του χρέους του συστήματος. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων σχετικά με το σύστημα παροχών ανεργίας ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2018. Ο στόχος ήταν i) η μείωση του χρέους του συστήματος, ii) η αναθεώρηση των κινήτρων ώστε οι άνεργοι να ξεκινούν να εργάζονται και iii) η εξεύρεση μηχανισμού παροχής κινήτρων για να μειωθεί η τάση για προσλήψεις με πολύ βραχυπρόθεσμες συμβάσεις. Ωστόσο, οι κοινωνικοί εταίροι δεν κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με νέο σύνολο κανόνων. Η μεταρρύθμιση βρίσκεται πλέον στα χέρια της κυβέρνησης, η οποία έχει δεσμευτεί να ανακοινώσει ποια μέτρα θα επιλεγούν έως το καλοκαίρι του 2019.

(17)

Οι συνθήκες της αγοράς εργασίας για τις ευάλωτες ομάδες παραμένουν συγκριτικά πιο δύσκολες από ό, τι για άλλες ομάδες. Το ποσοστό απασχόλησης για άτομα που έχουν γεννηθεί εκτός ΕΕ, το οποίο ανήλθε σε 57,5 % το 2018 (έναντι 73,1 % αυτών που έχουν γεννηθεί στη Γαλλία), είναι ένα από τα χαμηλότερα στην Ένωση. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα άτομα που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών τείνουν να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση κατά τη διαδικασία πρόσληψης. Η γεωγραφική τους συγκέντρωση σε φτωχές γειτονιές αποτελεί επίσης πηγή ανησυχίας. Οι κάτοικοι των πιο μειονεκτικών περιοχών (όπως των Quartiers de la politique de la ville), συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αγορά εργασίας, με ποσοστό ανεργίας που ανήλθε στο 24,7 % το 2017. Παρά την λήψη ορισμένων μέτρων, ο αντίκτυπος του κοινωνικοοικονομικού υπόβαθρου και των μεταναστευτικών καταβολών στις εκπαιδευτικές επιδόσεις παραμένει υψηλός και εμποδίζει την ένταξη στην αγορά εργασίας.

(18)

Τα άτομα χαμηλής ειδίκευσης και οι νέοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση στην αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας των ατόμων χαμηλής ειδίκευσης μειώθηκε το 2017 για πρώτη φορά από το 2008, αλλά το 2018 ανήλθε στο 16,2 %, ποσοστό που εξακολουθεί να είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα πριν από την κρίση επίπεδα. Η ανεργία των νέων (ηλικίας 15-24 ετών) μειώθηκε κατά 1,6 ποσοστιαίες μονάδες το 2018 και ανήλθε στο 20,7 %, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο της Ένωσης που ανήλθε στο 15,2 %. Το ποσοστό ανεργίας των νέων χαμηλής ειδίκευσης εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό και το 2018 ανήλθε στο 35,6 %. Τα αποτελεσματικά ενεργητικά μέτρα για τη στήριξη της εξεύρεσης απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της εντατικής παροχής συμβουλών και της βοήθειας στο στάδιο της πρόληψης, η πρόσβαση σε δράσεις αναβάθμισης δεξιοτήτων, τα καινοτόμα μέτρα για την προσέγγιση των πιο ευάλωτων νέων που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης, καθώς και η πιο αποφασιστική δράση κατά των πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις, έχουν καθοριστική σημασία για την προώθηση των ίσων ευκαιριών στην αγορά εργασίας. Οι εξόχως απόκεντρες περιοχές αντιμετωπίζουν πρόσθετες προκλήσεις και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.

(19)

Παρόλο που οι συνθήκες της αγοράς εργασίας βελτιώνονται, αρκετοί δείκτες καταδεικνύουν αναντιστοιχίες δεξιοτήτων. Μολονότι η ανεργία και η υποαπασχόληση παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, οι ελλείψεις σε ειδικευμένο εργατικό δυναμικό αυξάνονται, ιδίως σε συγκεκριμένους τομείς. Οι ελλείψεις δεξιοτήτων και ικανοτήτων αποτελούν βασικούς παράγοντες που εξηγούν τις κενές θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με στοιχεία του γαλλικού Pôle Emploi, το 2017, από τα 3,2 εκατ. καταγεγραμμένες κενές θέσεις εργασίας, οι 150 000 ακυρώθηκαν λόγω έλλειψης υποψηφίων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, κατά τη διάρκεια της κρίσης και της επακόλουθης ανάκαμψης, η αύξηση της αναντιστοιχίας δεξιοτήτων συνέβαλε, αφενός, στη μείωση της ανεργίας με βραδύτερο ρυθμό και, αφετέρου, στην αύξηση της μακροχρόνιας ανεργίας. Τα αποτελέσματα της αρχικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στην αγορά εργασίας βελτιώνονται. Το 2018, η κυβέρνηση εισήγαγε ολοκληρωμένο σύνολο μέτρων για να αυξηθεί η πρόσβαση στην αρχική και τη συνεχή κατάρτιση, καθώς και για να αναθεωρηθεί η διακυβέρνηση και η χρηματοδότηση του συστήματος επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Για να συμπληρωθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, το επενδυτικό σχέδιο για τις δεξιότητες (Plan d’investissement dans les compétences) έχει ως στόχο, για την περίοδο 2018-2022, να παράσχει κατάρτιση και εντατική καθοδήγηση σε 1 εκατομμύριο νέους εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης ή κατάρτισης, καθώς και σε 1 εκατομμύριο άτομα χαμηλής ειδίκευσης που αναζητούν εργασία.

(20)

Γενικά, το γαλλικό σύστημα κοινωνικής προστασίας είναι αποτελεσματικό όσον αφορά τη μείωση των ανισοτήτων και της φτώχειας. Το ποσοστό των ατόμων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού μειώθηκε περαιτέρω στο ιστορικά χαμηλό επίπεδο του 17,1 % το 2017, σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 22,4 % στην Ένωση. Ωστόσο, η εισοδηματική ανισότητα εξακολουθεί να είναι αρκετά μεγαλύτερη από το επίπεδο πριν από την κρίση. Επιπλέον, η προς τα άνω κινητικότητα των εισοδηματικών ποσοστημορίων έχει μειωθεί, ιδίως όσον αφορά το κατώτατο πεμπτημόριο. Ορισμένες ομάδες, μεταξύ των οποίων οι μονογονεϊκές οικογένειες και τα άτομα που γεννιούνται εκτός της Ένωσης, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Οι υπηρεσίες παροχής συμβουλών στους δικαιούχους ελάχιστου εισοδήματος δεν είναι επαρκούν πάντα, και υπάρχουν μεγάλες διαφορές από περιοχή σε περιοχή. Οι περισσότερες και καλύτερα συντονισμένες επενδύσεις στον τομέα της κοινωνικής ένταξης, όπως προβλέπεται στην εθνική στρατηγική για την καταπολέμηση της φτώχειας, που παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2018, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Μολονότι οι επιδόσεις του συστήματος υγείας είναι εν γένει καλές, η ενίσχυση των επενδύσεων θα μπορούσε να μειώσει τις περιφερειακές ανισότητες όσον αφορά την πρόσβαση σε υπηρεσίες, ιδίως στις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

(21)

Παρά τις πρόσφατες πρωτοβουλίες, η Γαλλία δεν κατόρθωσε να μειώσει το χάσμα της με τους πρωτοπόρους της καινοτομίας της Ένωσης σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό πίνακα αποτελεσμάτων για την καινοτομία. Οι επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη παρέμειναν σταθερές και οι νέες εταιρείες αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την ανάπτυξή τους. Συνολικά, στη Γαλλία σημειώνεται καθυστέρηση ως προς την επίτευξη του συνολικού στόχου της για ένταση της έρευνας και ανάπτυξης της τάξης του 3 % για το 2020 και το επίπεδο των επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη από τον επιχειρηματικό τομέα εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερο από τον στόχο του 2 %. Οι δημόσιες δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη υπερβαίνουν τον μέσο όρο της Ένωσης και περιλαμβάνουν ευρύ φάσμα άμεσων και έμμεσων καθεστώτων στήριξης των προσπαθειών έρευνας και καινοτομίας των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένου του καθεστώτος πίστωσης φόρου για την έρευνα και την ανάπτυξη (Crédit d’Impôt Recherche), το οποίο είναι ένα από τα πιο γενναιόδωρα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Ωστόσο, οι συνολικές επιδόσεις του οικοσυστήματος έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας δεν αντιστοιχούν ακόμη στο μεγάλο ύψος της δημόσιας στήριξης. Μολονότι τα υφιστάμενα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένου του Crédit d’Impôt Recherche, αξιολογήθηκαν πρόσφατα, μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση του συνολικού μείγματος πολιτικής θα μπορούσε να συμβάλλει στην εφαρμογή της μελλοντικής πολιτικής. Το Συμβούλιο Καινοτομίας (Conseil de l’innovation), που συστάθηκε τον Ιούλιο του 2018, είναι επιφορτισμένο με την εποπτεία των μέτρων απλούστευσης, τα οποία περιλαμβάνουν τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ της περιφερειακής, της εθνικής και της Ευρωπαϊκής στήριξης της καινοτομίας. Οι στενότεροι δεσμοί μεταξύ επιστήμης και επιχειρήσεων, ειδικά μέσω προγραμμάτων μεταφοράς γνώσης, θα μπορούσαν επίσης να συμβάλλουν στη διάδοση της καινοτομίας, καθώς η βαθμολογία της Γαλλίας εξακολουθεί να υπολείπεται του μέσου όρου της Ένωσης για τη δημόσια έρευνα και ανάπτυξη που χρηματοδοτούνται από επιχειρήσεις. Η στήριξη σε συνεργατικούς σχηματισμούς ανταγωνιστικότητας (pôles de compétitivité) ανανεώθηκε για μια τέταρτη φάση (2019-2022) και θα δοθεί προτεραιότητα σε ομάδες συνεργατικών σχηματισμών που είναι καλά συνδεδεμένες με άλλες δομές σε τοπικό επίπεδο, με επίκεντρο τις εθνικές βιομηχανικές προτεραιότητες και με ιστορικό επιδόσεων σε έργα της Ένωσης. Το Ταμείο Καινοτομίας και Βιομηχανίας (Fonds pour l’innovation et l’industrie), που χρηματοδοτείται από ιδιωτικοποιήσεις, θα συμβάλλει επίσης στη χρηματοδότηση της τεχνητής νοημοσύνης. Η έγκαιρη ανάπτυξη συναφών τεχνολογιών, όπως το διαδίκτυο των πραγμάτων, τα δίκτυα 5G, η υπολογιστική υψηλών επιδόσεων και, γενικότερα, η οικονομία δεδομένων, θα αποτελέσει ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας αυτών των πρωτοβουλιών. Επίσης, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των περιφερειών όσον αφορά τις περιφερειακές επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη και τις επιδόσεις στον τομέα της καινοτομίας. Αρκετές αγροτικές περιοχές ή περιοχές σε βιομηχανική μετάβαση κατατάσσονται κάτω από τον μέσο όρο της Ένωσης. Οι εξόχως απόκεντρες περιοχές βρίσκονται στο χαμηλό άκρο της κλίμακας.

(22)

Επί του παρόντος, η Γαλλία έχει καλές επιδόσεις όσον αφορά την πολιτική για την ενέργεια και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και εξακολουθεί να βρίσκεται σε καλό δρόμο για την επίτευξη του στόχου της για μείωση των αερίων θερμοκηπίου έως το 2020. Ωστόσο, πρέπει να εντείνει σημαντικά τις επενδυτικές της προσπάθειες για να επιτύχει τους στόχους της για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση έως το 2020, καθώς και τους πιο φιλόδοξους στόχους της όσον αφορά το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030, ειδικά όσον αφορά την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την ενεργειακά αποδοτική ανακαίνιση του κτιριακού αποθέματος. Δεδομένου ότι περισσότερο από το ήμισυ της τρέχουσας χρηματοδότησης για τις εν λόγω επενδύσεις εξαρτάται από τον δημόσιο τομέα, οι οικονομικές και κανονιστικές συνθήκες θα πρέπει να καταστήσουν τη χρηματοδότηση έργων πιο βιώσιμη για τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να αξιοποιηθούν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες. Η επιτάχυνση της διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης αντιπροσωπεύει ένα ιδιαίτερα μεγάλο αναξιοποίητο δυναμικό. Επίσης, υπάρχουν σημαντικές επενδυτικές ανάγκες όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την ανακαίνιση του τομέα της στέγασης, που αντιπροσωπεύει μεγάλο μερίδιο του συνολικού κενού επενδύσεων για το κλίμα, δεδομένου ότι η πλειονότητα του αποθέματος κατοικιών είναι παλαιά και περιλαμβάνει 7 έως 8 εκατομμύρια κατοικίες που έχουν διαρροές ως προς τη θερμότητα (αντιπροσωπεύουν περίπου το 20 % του συνολικού αριθμού των κατοικιών). Το ποσοστό του κτιριακού αποθέματος που έχει αναφερθεί ότι πληροί τα πρότυπα υψηλής ενεργειακής απόδοσης είναι χαμηλότερο για τις επιχειρήσεις στη Γαλλία (25 %) από ό,τι στην Ένωση συνολικά (39 %) το 2017. Στον τομέα της ενέργειας επικρατούν σημαντικές περιφερειακές διαφορές. Η ένταση ενέργειας μειώνεται σχεδόν σε όλες τις περιοχές, αλλά με διαφορετικούς ρυθμούς και υπάρχουν σημαντικές διαφορές στη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οι πρόσθετες επενδύσεις στις διασυνδέσεις θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη μεγαλύτερη ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας της Ένωσης, με παράλληλη ενίσχυση του ανταγωνισμού και διευκόλυνση της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ιδίως με την Ιβηρική Χερσόνησο.

(23)

Ο χάρτης πορείας της εθνικής κυκλικής οικονομίας του 2018 (Feuille de Route pour l'Économie Circulaire) συνιστά ένα φιλόδοξο πλαίσιο πολιτικής για την αποδοτική χρήση των πόρων, η εφαρμογή του οποίου θα εξαρτηθεί από την εξασφάλιση των αντίστοιχων επενδύσεων. Αν και η συμβολή των ανακυκλωμένων υλικών στη συνολική ζήτηση υλικών (συντελεστής κυκλικής χρήσης υλικών) είναι αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ένωσης (19,5 % έναντι 11,7 % το 2016), τα ποσοστά ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων παραμένουν ελαφρώς χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ένωσης (41,8 % έναντι 46,4 % το 2016). Εν προκειμένω, η θέσπιση νόμου για την κυκλική οικονομία θα αποτελέσει βήμα προόδου, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης χρήσης δευτερογενών πρώτων υλών, ειδικά πλαστικών. Πρέπει να προωθηθούν περαιτέρω νέα αποδοτικά ως προς τη χρήση των πόρων επιχειρηματικά μοντέλα και διαδικασίες παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανικής συμβίωσης, ιδίως μεταξύ των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί πιο εύκολα με την ανάπτυξη καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων και με τη χρηματοδότηση της οικοκαινοτομίας.

(24)

Οι επενδύσεις για τη βελτίωση της συνδεσιμότητας, ιδίως σε πιο μειονεκτικές περιοχές, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην καταπολέμηση των ανισοτήτων στη Γαλλία. Οι επιδόσεις της Γαλλίας είναι χαμηλότερες από τον μέσο όρο της Ένωσης όσον αφορά την πρόσβαση σε ευρυζωνικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας και η ταχεία ευρυζωνική αφομοίωση είναι χαμηλή (20 % των νοικοκυριών έναντι 41 % στην Ένωση κατά μέσο όρο το 2018). Η χρήση κινητών ευρυζωνικών υπηρεσιών παραμένει επίσης κάτω από τον μέσο όρο της Ένωσης. Η ευρυζωνική κάλυψη ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των περιφερειών και παραμένει περιορισμένη σε ορισμένες αγροτικές περιοχές και εξόχως απόκεντρες περιοχές. Το σχέδιο της Γαλλίας για υπερταχείες ευρυζωνικές συνδέσεις (Plan France Très Haut Débit) και τα συναφή μέτρα αναμένεται να συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη των στόχων συνδεσιμότητας της χώρας. Η εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της εφαρμογής των μέτρων αυτών θα είναι ζωτικής σημασίας, ιδίως σε περιοχές με χαμηλή κάλυψη, λόγω της κατά κύριο λόγο αποκεντρωμένης προσέγγισης και των δυνητικών σημείων συμφόρησης που θα προκύψουν εάν δεν επαρκούν οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι για την ανάπτυξη του δικτύου.

(25)

Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να αυξηθεί η ασφάλεια δικαίου για τους φορολογούμενους (Loi pour un État au service d’une société de confiance, νόμος ESSOC) και να απλουστευθεί το σύστημα, το γαλλικό φορολογικό σύστημα εξακολουθεί να είναι περίπλοκο, γεγονός που επιβαρύνει το επιχειρηματικό περιβάλλον. Ο φορολογικός κώδικας περιλαμβάνει πολλαπλά συστήματα φορολογικών συντελεστών και φορολογικών δαπανών (πίστωση φόρου, απαλλαγές, μειώσεις φόρου). Η πολυπλοκότητα αυτή συχνά αποσκοπεί στην επίτευξη συγκεκριμένων στόχων πολιτικής, όπως η ελάφρυνση της φορολογικής επιβάρυνσης των πλέον ευάλωτων νοικοκυριών και η παροχή κινήτρων ή η διόρθωση συγκεκριμένων συμπεριφορών. Ωστόσο, ενέχει τον κίνδυνο απώλειας του ευανάγνωστου του κώδικα, γεγονός που αυξάνει το κόστος συμμόρφωσης και την έλλειψη ασφάλειας δικαίου, εις βάρος της ελκυστικότητας της Γαλλίας, και παράλληλα δημιουργεί κενά.

(26)

Ο εξορθολογισμός των φορολογικών δαπανών και η μείωση του αριθμού των μικρών φόρων θα μπορούσε να συμβάλλει στην περαιτέρω απλούστευση του φορολογικού συστήματος. Οι συνολικές φορολογικές δαπάνες εκτιμώνται σε 4 % του ΑΕΠ το 2019. Σε αντίθεση με το προηγούμενο πολυετές πλαίσιο, το παρόν δημοσιονομικό πλαίσιο (2018-2022) δεν προβλέπει όριο δαπανών για τις φορολογικές δαπάνες. Αντίθετα, καθορίζει έναν μη δεσμευτικό στόχο της τάξης του 28 % για τον δείκτη των φορολογικών δαπανών προς το άθροισμα των καθαρών φορολογικών εσόδων και των φορολογικών δαπανών. Ενώ ο νόμος για τον προϋπολογισμό του 2018 προέβλεπε δείκτη φορολογικών δαπανών χαμηλότερο από τον στόχο (28 %) που καθορίστηκε στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2018-2022, ο δείκτης αυτός αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον (25,5 % στο τέλος του 2018 και 26 % το 2019).

(27)

Ο προϋπολογισμός του 2019 αναφέρει μείωση του συνολικού ποσού των φορολογικών δαπανών κάτω των 100 δισεκατ. EUR, θέτοντας τέλος σε μια πενταετή περίοδο συνεχούς αύξησης του όγκου. Από το 2018 έως το 2019, ωστόσο, ο αριθμός των φορολογικών δαπανών αυξήθηκε από 457 σε 474. Το 2018, το Ελεγκτικό Συνέδριο συνέστησε τον εξορθολογισμό των υφιστάμενων φορολογικών δαπανών και επεσήμανε την έλλειψη ελέγχου και αξιολόγησής τους. Θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την κατάργηση των φόρων που αποφέρουν περιορισμένα έσοδα ή που είναι αναποτελεσματικοί. Ο νόμος για τον προϋπολογισμό του 2019 προβλέπει την κατάργηση 26 φόρων που απέφεραν χαμηλά έσοδα: 20 φόροι καταργήθηκαν το 2019 για συνολικό ποσό 132 εκατ. EUR και 6 πρόκειται να καταργηθούν το 2020 για συνολικό ποσό 208 εκατ. EUR. Η κατάργηση των μικρών φόρων αναμένεται να συνεχιστεί το 2020 με τον ίδιο ρυθμό.

(28)

Άλλοι φόροι επί της παραγωγής εξακολουθούν να επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις. Οι φόροι επί της παραγωγής ανήλθαν στο 3,1 % του ΑΕΠ το 2016, ποσοστό υψηλότερο από αυτό της Ιταλίας (1,4 %), της Ισπανίας (1,0 %) και της Γερμανίας (0,4 %). Οι φόροι αυτοί έχουν διαφορετικές φορολογικές βάσεις (κύκλος εργασιών, προστιθέμενη αξία, μισθοί, οικόπεδα και κτίρια) και μπορούν να αυξήσουν το συνολικό κόστος παραγωγής. Αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα, ιδίως για τον τομέα της μεταποίησης. Ο νόμος για τον προϋπολογισμό του 2019 καταργεί μόνο έναν φόρο επί της παραγωγής (forfait social) ο οποίος επιβάλλεται σε εθνικό επίπεδο και ανέρχεται σε 660 εκατ. EUR ετησίως (μόλις τεθεί πλήρως σε εφαρμογή το 2020).

(29)

Παρά την πρόοδο και τη θέσπιση φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων, εξακολουθούν να υπάρχουν φραγμοί εισόδου και ο ανταγωνισμός στις υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις και στα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα παραμένει χαμηλός. Ο νέος δείκτης του ΟΟΣΑ για τους περιορισμούς στο εμπόριο υπηρεσιών εντός του ΕΟΧ δείχνει ότι το επίπεδο των κανονιστικών περιορισμών στη Γαλλία είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) σε τομείς όπως η λογιστική, οι νομικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες διανομής. Τα κύρια εμπόδια προκύπτουν με τη μορφή περιοριστικών απαιτήσεων για τη χορήγηση άδειας, των περιορισμών για την άσκηση ορισμένων δραστηριοτήτων, των απαιτήσεων συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο και δικαιωμάτων ψήφου. Στον τομέα του λιανικού εμπορίου, η Γαλλία προέβη σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις για τη μείωση του κανονιστικού φόρτου. Ωστόσο, ορισμένοι λειτουργικοί περιορισμοί εξακολουθούν να επηρεάζουν την αποδοτικότητα των λιανικών επιχειρήσεων και να θέτουν τις επιχειρήσεις αυτές σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με το ηλεκτρονικό εμπόριο. Το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του 2019 περιλαμβάνει λεπτομερή νέα μέτρα για την ενίσχυση του ανταγωνισμού σε ορισμένους τομείς ειδικών υπηρεσιών (όπως σχολές οδήγησης, εταιρείες διαχείρισης ακινήτων και πωλήσεις ανταλλακτικών αυτοκινήτων). Στις 4 Απριλίου 2019, η Αρχή Ανταγωνισμού παρουσίασε τη γνωμοδότησή της για να μειωθούν οι περιορισμοί στη διανομή των φαρμάκων, και να διατηρηθεί παράλληλα υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας υγείας.

(30)

Τα εμπόδια στις υπηρεσίες έχουν οδηγήσει σε χαμηλό ανταγωνισμό, υψηλά περιθώρια κέρδους και υψηλές τιμές, ζημιώνοντας την ανταγωνιστικότητα ολόκληρης της οικονομίας. Τα ποσοστά διαρροής είναι χαμηλότερα σε βασικές υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις στη Γαλλία σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ένωση. Η έλλειψη ανταγωνισμού στον τομέα των υπηρεσιών σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος εργασίας συνέβαλαν στη διατήρηση υψηλών τιμών, ειδικά στις συναλλαγές ακινήτων, στη στέγαση, στις υπηρεσίες εστίασης και στις νομικές και λογιστικές υπηρεσίες. Δεδομένου ότι το κόστος αυτών των υπηρεσιών επιβαρύνει και άλλες εταιρείες που τις χρησιμοποιούν ως εισροές, αντιπροσωπεύουν έναν πρόσθετο συντελεστή βαρύτητας για την ανταγωνιστικότητα της Γαλλίας, μεταξύ άλλων και για τη βιομηχανία.

(31)

Σκοπός του νόμου PACTE (loi relative à la croissance et la transformation des entreprises) είναι η στήριξη της ανάπτυξης και του μετασχηματισμού των επιχειρήσεων. Ο νόμος θα μειώσει τον αριθμό των κατώτατων ορίων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις καθώς μεγεθύνονται, αν και τα εναπομείναντα κατώτατα όρια έχουν ευρύτερο πεδίο εφαρμογής και η υπερπήδησή τους έχει γίνει πιο δαπανηρή. Επίσης εισάγει μια πενταετή μεταβατική περίοδο πριν θεωρηθεί ότι ένα κατώτατο όριο έχει καλυφθεί και ενθαρρύνει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να χρησιμοποιήσουν κίνητρα και συστήματα συμμετοχής για τους εργαζόμενους που να συνδέονται με την απόδοση μιας επιχείρησης. Τέλος, προβλέπει απλουστευμένες διαδικασίες για την έναρξη ή την καταχώριση επιχειρήσεων και εισάγει νέους κανόνες ώστε οι επιχειρηματίες να μπορούν να τύχουν δεύτερης ευκαιρίας. Επίσης, μειώνει τη διάρκεια και το κόστος των διαδικασιών αφερεγγυότητας, ειδικά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων καθιστώντας τις πιο προβλέψιμες. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της γαλλικής διοίκησης, ο νόμος PACTE ενδέχεται να αυξήσει το ΑΕΠ κατά 0,32 % έως το 2025 και κατά 1 % μακροπρόθεσμα. Η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή της εξακολουθεί να είναι καθοριστικής σημασίας για να αξιοποιηθούν τα οφέλη αυτής της μεταρρύθμισης.

(32)

Ο προγραμματισμός των κονδυλίων των Ταμείων της Ένωσης για την περίοδο 2021-2027 θα μπορούσε να συμβάλει στην κάλυψη ορισμένων κενών που εντοπίστηκαν στις συστάσεις, ιδίως στους τομείς που καλύπτονται από το παράρτημα Δ της έκθεσης χώρας για το 2019. Αυτό θα επιτρέψει στη Γαλλία να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κονδύλια από τα εν λόγω Ταμεία σε σχέση με τους τομείς που έχουν προσδιοριστεί, λαμβάνοντας υπόψη τις περιφερειακές και εδαφικές ανισότητες και την ειδική κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιοχών.

(33)

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου του 2019, η Επιτροπή προέβη σε ολοκληρωμένη ανάλυση της οικονομικής πολιτικής της Γαλλίας και τη δημοσίευσε στην έκθεση του 2019 για τη χώρα. Επίσης αξιολόγησε το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019, το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του 2019, καθώς και τη συνέχεια που δόθηκε στις συστάσεις που είχαν απευθυνθεί προς την Γαλλία κατά τα προηγούμενα έτη. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη όχι μόνον τη συνάφειά τους για την άσκηση βιώσιμης δημοσιονομικής και κοινωνικοοικονομικής πολιτικής στη Γαλλία, αλλά και τη συμμόρφωσή τους με τους ενωσιακούς κανόνες και κατευθύνσεις, δεδομένης της ανάγκης ενδυνάμωσης της συνολικής οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης, μέσω της συνεκτίμησης στοιχείων σε ενωσιακό επίπεδο κατά τη διαμόρφωση μελλοντικών εθνικών αποφάσεων.

(34)

Υπό το πρίσμα της αξιολόγησης αυτής, το Συμβούλιο εξέτασε το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019 και η γνώμη του (8) αποτυπώνεται ιδίως στη σύσταση 1 κατωτέρω.

(35)

Υπό το πρίσμα της εμπεριστατωμένης επισκόπησης της Επιτροπής και της εν λόγω αξιολόγησης, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του 2019 και το πρόγραμμα σταθερότητας του 2019. Οι συστάσεις του δυνάμει του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 αποτυπώνονται στις συστάσεις 1 έως 4 κατωτέρω. Οι συστάσεις αυτές συμβάλουν επίσης στην εφαρμογή της σύστασης του 2019 για τη ζώνη του ευρώ, ειδικά η πρώτη και η δεύτερη σύσταση για τη ζώνη του ευρώ. Οι δημοσιονομικές πολιτικές που αναφέρονται στη σύσταση 1 συμβάλλουν μεταξύ άλλων στην αντιμετώπιση ανισοτήτων που συνδέονται με το υψηλό δημόσιο χρέος,