18.5.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 125/43


ΑΠΌΦΑΣΗ (ΕΕ) 2017/848 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 17ης Μαΐου 2017

για τη θέσπιση κριτηρίων και μεθοδολογικών προτύπων για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων καθώς και προδιαγραφών και τυποποιημένων μεθόδων για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, και για την κατάργηση της απόφασης 2010/477/ΕΕ

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (1), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 3 και το άρθρο 11 παράγραφος 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η απόφαση 2010/477/ΕΕ της Επιτροπής (2) θέσπισε κριτήρια που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων τους και την καθοδήγηση των αξιολογήσεών τους για την εν λόγω κατάσταση στον πρώτο κύκλο εφαρμογής της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

(2)

Η απόφαση 2010/477/ΕΕ αναγνώρισε ότι απαιτείται περαιτέρω επιστημονική και τεχνική πρόοδος προκειμένου να υποστηριχθεί η ανάπτυξη ή η αναθεώρηση των εν λόγω κριτηρίων για ορισμένα χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής, καθώς και περαιτέρω επεξεργασία των μεθοδολογικών προτύπων, σε στενό συντονισμό με την καθιέρωση προγραμμάτων παρακολούθησης. Επιπροσθέτως, η εν λόγω απόφαση αναφέρει ότι κρίνεται σκόπιμο η αναθεώρηση να γίνει το συντομότερο δυνατόν μετά την ολοκλήρωση των αξιολογήσεων που διενεργούνται κατ' απαίτηση του άρθρου 12 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, προκειμένου να υποστηριχθεί εγκαίρως η επιτυχής επικαιροποίηση των θαλάσσιων στρατηγικών που προβλέπεται να διεξαχθεί το 2018 δυνάμει του άρθρου 17 της ως άνω οδηγίας.

(3)

Το 2012, βάσει της αρχικής αξιολόγησης που πραγματοποιούν στα θαλάσσια ύδατά τους δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 8 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη υπέβαλαν εκθέσεις σχετικά με την περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων τους και γνωστοποίησαν στην Επιτροπή τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και τους περιβαλλοντικούς στόχους τους σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 και το άρθρο 10 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, αντίστοιχα. Η αξιολόγηση (3) των εν λόγω εκθέσεων των κρατών μελών από την Επιτροπή, που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, επισήμανε ότι κρίνεται επείγουσα η καταβολή μεγαλύτερων προσπαθειών προκειμένου τα κράτη μέλη να επιτύχουν καλή περιβαλλοντική κατάσταση έως το 2020. Τα αποτελέσματα τονίζουν την αναγκαιότητα σημαντικής βελτίωσης της ποιότητας και της συνοχής στον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης από τα κράτη μέλη. Επιπλέον, η αξιολόγηση αναγνώρισε ότι η περιφερειακή συνεργασία θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της εφαρμογής της οδηγίας 2008/56/ΕΚ. Τονίζει επιπλέον την ανάγκη τα κράτη μέλη να βασίζονται πιο συστηματικά σε πρότυπα προερχόμενα από την ενωσιακή νομοθεσία ή, όταν αυτά δεν υπάρχουν, σε πρότυπα που ορίζονται από τις περιφερειακές συμβάσεις για τις θάλασσες ή άλλες διεθνείς συμφωνίες.

(4)

Προκειμένου να διασφαλίσει ότι ο δεύτερος κύκλος εφαρμογής των θαλάσσιων στρατηγικών των κρατών μελών θα συμβάλει περαιτέρω στην επίτευξη των στόχων της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και θα αποδώσει έναν πιο συνεπή προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, η Επιτροπή, στην έκθεσή της σχετικά με την πρώτη φάση εφαρμογής, συνέστησε να συνεργάζονται, σε επίπεδο Ένωσης, οι υπηρεσίες της Επιτροπής και τα κράτη μέλη για την αναθεώρηση, την ενίσχυση και τη βελτίωση της απόφασης 2010/477/ΕΕ, με στόχο ένα σαφέστερο, απλούστερο, περισσότερο συνοπτικό, συνεκτικό και συγκρίσιμο σύνολο κριτηρίων και μεθοδολογικών προτύπων καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και, παράλληλα, επανεξέταση του παραρτήματος III της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και, εφόσον απαιτείται, αναθεώρηση και εκπόνηση ειδικών κατευθύνσεων για τη διασφάλιση μιας περισσότερο συνεκτικής και συνεπούς προσέγγισης έναντι των αξιολογήσεων κατά τον επόμενο κύκλο εφαρμογής.

(5)

Βάσει των εν λόγω συμπερασμάτων, η διαδικασία επανεξέτασης ξεκίνησε το 2013, οπότε και εγκρίθηκε από την κανονιστική επιτροπή που θεσπίστηκε δυνάμει του άρθρου 25 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ ένας χάρτης πορείας, αποτελούμενος από διάφορες φάσεις (τεχνική και επιστημονική, διαβούλευση και λήψη αποφάσεων). Κατά τη διάρκεια της εν λόγω διαδικασίας, η Επιτροπή ζήτησε τη γνώμη όλων των εμπλεκομένων μερών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

(6)

Προκειμένου να διευκολυνθούν οι μελλοντικές επικαιροποιήσεις της αρχικής αξιολόγησης που πραγματοποιούν στα θαλάσσια ύδατά τους τα κράτη μέλη, καθώς και ο προσδιορισμός της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, και προκειμένου να διασφαλιστεί μεγαλύτερη συνοχή στην εφαρμογή της οδηγίας 2008/56/ΕΚ σε ολόκληρη την Ένωση, κρίνεται απαραίτητη η αποσαφήνιση, η επανεξέταση ή η θέσπιση κριτηρίων, μεθοδολογικών προτύπων, προδιαγραφών και τυποποιημένων μεθόδων που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη, σε σύγκριση με τα στοιχεία που ορίζονται επί του παρόντος στην απόφαση 2010/477/ΕΕ. Συνεπώς, ο αριθμός των κριτηρίων που οφείλουν να παρακολουθούν και να αξιολογούν τα κράτη μέλη θα πρέπει να μειωθεί, με παράλληλη υιοθέτηση μιας προσέγγισης μου βασίζεται στην εκτίμηση των κινδύνων για τα κριτήρια που διατηρούνται, προκειμένου τα κράτη μέλη να έχουν τη δυνατότητα να εστιάσουν τις προσπάθειές τους στους κύριους ανθρωπογενείς παράγοντες που επηρεάζουν τα ύδατά τους. Τέλος, τα κριτήρια και ο τρόπος χρήσης τους θα πρέπει να αποσαφηνιστούν περαιτέρω, μεταξύ άλλων με την πρόβλεψη ή τον καθορισμό οριακών τιμών, καθιστώντας εφικτή με αυτόν τον τρόπο την εκτίμηση του βαθμού επίτευξης της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σε όλα τα θαλάσσια ύδατα της Ένωσης.

(7)

Σύμφωνα με τη δέσμευση που ανέλαβε η Επιτροπή κατά την έγκριση της ανακοίνωσής της προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών:«Βελτίωση της νομοθεσίας για καλύτερα αποτελέσματα — ένα θεματολόγιο της ΕΕ» (4), η παρούσα απόφαση θα πρέπει να διασφαλίσει τη συνοχή με την υπόλοιπη νομοθεσία της Ένωσης. Προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συνέπεια και συγκρισιμότητα στον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των κρατών μελών σε επίπεδο Ένωσης και προκειμένου να αποφευχθούν οι περιττές αλληλοεπικαλύψεις, κρίνεται σκόπιμο να ληφθούν υπόψη τα υφιστάμενα πρότυπα και μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση που καθορίζονται στη νομοθεσία της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου (5), της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1881/2006 της Επιτροπής (7), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου (8), της οδηγίας 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(8)

Για καθένα από τα χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και βάσει των ενδεικτικών καταλόγων στο παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας, κρίνεται σκόπιμο να καθοριστούν τα κριτήρια που θα χρησιμοποιηθούν, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων των κριτηρίων και των οριακών τιμών, κατά περίπτωση. Οι οριακές τιμές αποσκοπούν στο να συνεισφέρουν στον προσδιορισμό ενός συνόλου χαρακτηριστικών για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση από τα κράτη μέλη και στην τεκμηρίωση της αξιολόγησής τους σχετικά με τον βαθμό επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Κρίνεται επίσης απαραίτητο να καθοριστούν μεθοδολογικά πρότυπα, συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφικής κλίμακας για την αξιολόγηση και του τρόπου χρήσης των κριτηρίων. Τα εν λόγω κριτήρια και μεθοδολογικά πρότυπα έχουν σκοπό να διασφαλίσουν τη συνέπεια και να καταστήσουν δυνατή τη σύγκριση της αξιολόγησης σχετικά με τον βαθμό επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, μεταξύ διαφορετικών θαλάσσιων περιοχών ή υποπεριοχών.

(9)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συγκρισιμότητα μεταξύ των λεπτομερειών τυχόν επικαιροποιήσεων από τα κράτη μέλη μετά από την επανεξέταση ορισμένων στοιχείων των θαλάσσιων στρατηγικών τους που υποβάλλονται δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, θα πρέπει να καθοριστούν προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες προδιαγραφές και πρότυπα σε ενωσιακό ή διεθνές επίπεδο, τόσο σε επίπεδο περιοχών όσο και υποπεριοχών.

(10)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόσουν τα κριτήρια, τα μεθοδολογικά πρότυπα, τις προδιαγραφές και τις τυποποιημένες μεθόδους για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση που καθορίζονται στην παρούσα απόφαση σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά των οικοσυστημάτων, τις ανθρωπογενείς πιέσεις και τις ανθρώπινες δραστηριότητες που παρατίθενται στους ενδεικτικούς καταλόγους του παραρτήματος III της οδηγίας 2008/56/ΕΚ καθώς και συναρτήσει της αρχικής αξιολόγησης που πραγματοποιήθηκε δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας, κατά τον καθορισμό του συνόλου των χαρακτηριστικών για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας, καθώς και κατά τη θέσπιση συντονισμένων προγραμμάτων παρακολούθησης δυνάμει του άρθρου 11 της εν λόγω οδηγίας.

(11)

Προκειμένου να καθοριστεί μια σαφής συσχέτιση μεταξύ του προσδιορισμού του συνόλου χαρακτηριστικών για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση και της αξιολόγησης της προόδου προς την επίτευξή της, κρίνεται σκόπιμη η οργάνωση των κριτηρίων και των μεθοδολογικών προτύπων με βάση τα χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής που καθορίζονται στο παράρτημα I της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, λαμβάνοντας υπόψη τους ενδεικτικούς καταλόγους με τα στοιχεία των οικοσυστημάτων, τις ανθρωπογενείς πιέσεις και τις ανθρώπινες δραστηριότητες που παρατίθενται στο παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας. Ορισμένα από τα εν λόγω κριτήρια και μεθοδολογικά πρότυπα σχετίζονται συγκεκριμένα με την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης ή των κυριότερων πιέσεων και επιπτώσεων, σύμφωνα με τα στοιχεία α) ή β) του άρθρου 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ αντίστοιχα.

(12)

Για τις περιπτώσεις όπου δεν έχουν καθοριστεί οριακές τιμές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών, για παράδειγμα με παραπομπές σε υφιστάμενες τιμές ή με καθορισμό νέων τιμών στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες. Για τις περιπτώσεις όπου πρέπει να καθοριστούν οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης (για τα χαρακτηριστικά περιγραφής των απορριμμάτων στη θάλασσα, των υποβρύχιων ηχητικών οχλήσεων και της ακεραιότητας του βυθού), τούτο θα γίνει στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής εφαρμογής που καθορίζεται από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για τους σκοπούς της οδηγίας 2008/56/ΕΚ. Αφού καθοριστούν οι εν λόγω οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών, θα ενταχθούν στο σύνολο χαρακτηριστικών για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των κρατών μελών μόνο αφού αποσταλούν στην Επιτροπή στο πλαίσιο της υποβολής εκθέσεων από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ. Έως ότου καθοριστούν οι εν λόγω οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών, τα κράτη μέλη θα μπορούν να χρησιμοποιούν εθνικές οριακές τιμές, κατευθυντικές τάσεις ή οριακές τιμές που βασίζονται στις πιέσεις ως υποκατάστατους δείκτες.

(13)

Οι οριακές τιμές θα πρέπει να αντανακλούν, κατά περίπτωση, το επίπεδο ποιότητας που εκφράζει τη σημασία μιας δυσμενούς επίδρασης για ένα κριτήριο και θα πρέπει να ορίζονται σε σχέση με μια συνθήκη αναφοράς. Οι οριακές τιμές θα πρέπει να συνάδουν με την ενωσιακή νομοθεσία και να καθορίζονται με βάση τις κατάλληλες γεωγραφικές κλίμακες ώστε να αντανακλούν διαφορετικά βιοτικά και αβιοτικά χαρακτηριστικά των περιοχών, των υποπεριοχών και των υποδιαιρέσεων. Τούτο σημαίνει ότι ακόμη και αν η διαδικασία για την καθιέρωση οριακών τιμών λάβει χώρα σε επίπεδο Ένωσης, μπορεί να οδηγήσει στον καθορισμό διαφορετικών οριακών τιμών, που αφορούν συγκεκριμένα μία περιοχή, υποπεριοχή ή υποδιαίρεση. Οι οριακές τιμές θα πρέπει να καθορίζονται επίσης με βάση την αρχή της προφύλαξης, αντανακλώντας τους πιθανούς κινδύνους για το θαλάσσιο περιβάλλον. Ο καθορισμός των οριακών τιμών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη δυναμική φύση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των στοιχείων τους, που μπορεί να μεταβάλλονται στον χώρο και τον χρόνο μέσω υδρολογικών και κλιματικών διακυμάνσεων, τις σχέσεις θηρευτών και θηραμάτων, καθώς και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι οριακές τιμές θα πρέπει να αντανακλούν επίσης το γεγονός ότι τα θαλάσσια οικοσυστήματα δύνανται να ανακάμψουν, σε περίπτωση που υποβαθμιστούν, σε μια κατάσταση που αντανακλά τις ισχύουσες φυσιογραφικές, γεωγραφικές, κλιματικές και βιολογικές συνθήκες και όχι να επιστρέψουν σε μια συγκεκριμένη προηγούμενη κατάσταση.

(14)

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, η συνολική πίεση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων θα πρέπει να παραμένει σε επίπεδα που είναι συμβατά με την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, διασφαλίζοντας ότι δεν τίθεται σε κίνδυνο η ικανότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων να αντιδρούν στις ανθρωπογενείς αλλαγές. Τούτο ενδέχεται να συνεπάγεται ότι, κατά περίπτωση, οι οριακές τιμές για ορισμένες πιέσεις και τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις δεν επιτυγχάνονται απαραίτητα σε όλες τις περιοχές των θαλάσσιων υδάτων των κρατών μελών, εφόσον κάτι τέτοιο δεν θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, ενώ παράλληλα επιτρέπει και την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών.

(15)

Κρίνεται απαραίτητος ο καθορισμός οριακών τιμών που θα ενταχθούν στο σύνολο χαρακτηριστικών που χρησιμοποιούνται από τα κράτη μέλη για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασής τους σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και ο βαθμός στον οποίο θα πρέπει να επιτευχθούν οι εν λόγω οριακές τιμές. Οι οριακές τιμές, συνεπώς, δεν συνιστούν καθαυτές προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης από τα κράτη μέλη.

(16)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκφράσουν τον βαθμό στον οποίο επιτυγχάνεται η καλή περιβαλλοντική κατάσταση με τη μορφή αναλογίας των θαλάσσιων υδάτων τους που πληρούν τις οριακές τιμές ή με τη μορφή αναλογίας των στοιχείων κριτηρίων (είδη, ουσίες που επιμολύνουν κ.λπ.) που πληρούν τις οριακές τιμές. Κατά την αξιολόγηση της κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων τους σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη εκφράζουν τυχόν αλλαγές στην κατάσταση, ως βελτίωση, σταθερότητα ή επιδείνωση σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο αναφοράς, λαμβάνοντας υπόψη τη συχνά αργή απόκριση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις αλλαγές.

(17)

Στις περιπτώσεις όπου οι οριακές τιμές που έχουν οριστεί σύμφωνα με την παρούσα απόφαση δεν πληρούνται για ένα συγκεκριμένο κριτήριο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ή να διεξαγάγουν περαιτέρω έρευνα ή διερεύνηση.

(18)

Στις περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται απαραίτητο τα κράτη μέλη να συνεργάζονται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, θα πρέπει να χρησιμοποιούν, εφόσον είναι εφικτό και σκόπιμο, τις καθιερωμένες περιφερειακές θεσμικές δομές συνεργασίας, μεταξύ των οποίων οι προβλεπόμενες από τις περιφερειακές συμβάσεις για τις θάλασσες, όπως προβλέπεται σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ. Ομοίως, στην περίπτωση απουσίας συγκεκριμένων κριτηρίων, μεθοδολογικών προτύπων, μεταξύ άλλων για την ενσωμάτωση κριτηρίων, προδιαγραφών και τυποποιημένων μεθόδων για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να στηρίζονται, εφόσον είναι εφικτό και σκόπιμο, σε όσα έχουν καθοριστεί σε διεθνές επίπεδο ή επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, όπως για παράδειγμα εκείνα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες ή άλλων διεθνών μηχανισμών. Διαφορετικά, τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να συντονιστούν μεταξύ τους σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, κατά περίπτωση. Επιπλέον, ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει επίσης, με βάση τις ιδιομορφίες των θαλάσσιων υδάτων του, να λάβει υπόψη του στοιχεία που δεν καθορίζονται στην παρούσα απόφαση και δεν εξετάζονται σε διεθνές επίπεδο ή σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής ή να εξετάσει το ενδεχόμενο να εφαρμόσει στοιχεία της παρούσας απόφασης στα μεταβατικά ύδατα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 6 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, προς στήριξη της εφαρμογής της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

(19)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν επαρκή ευελιξία, υπό ορισμένες συνθήκες, ώστε να εστιάζουν στις κύριες πιέσεις και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών πάνω στα διαφορετικά στοιχεία του οικοσυστήματος σε κάθε περιοχή και υποπεριοχή προκειμένου να παρακολουθήσουν και να αξιολογήσουν τα θαλάσσια ύδατά τους με αποδοτικό και αποτελεσματικό τρόπο και προκειμένου να διευκολύνουν την ιεράρχηση των δράσεων που θα ληφθούν για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης. Προς τον σκοπό αυτόν, πρώτον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να κρίνουν ότι ορισμένα κριτήρια δεν είναι κατάλληλα για εφαρμογή, εφόσον κάτι τέτοιο δικαιολογείται. Δεύτερον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν αν θα χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένα στοιχεία κριτηρίων ή αν θα επιλέξουν πρόσθετα στοιχεία ή αν θα εστιάσουν σε συγκεκριμένα υποστρώματα ή περιοχές των θαλάσσιων υδάτων τους, εφόσον αυτό βασίζεται σε μια αξιολόγηση κινδύνων σε σχέση με τις πιέσεις και τις επιπτώσεις τους. Τέλος, θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των κύριων και των δευτερευόντων κριτηρίων. Ενώ τα κύρια κριτήρια θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προκειμένου να διασφαλίζεται η συνέπεια σε επίπεδο Ένωσης, θα πρέπει να υπάρχει ευελιξία όσον αφορά τα δευτερεύοντα κριτήρια. Η απόφαση για τη χρήση δευτερευόντων κριτηρίων θα πρέπει να λαμβάνεται από τα κράτη μέλη, κατά περίπτωση, προκειμένου να συμπληρώνονται τα κύρια κριτήρια ή όταν, για ένα συγκεκριμένο κριτήριο, υπάρχει κίνδυνος το θαλάσσιο περιβάλλον να μην επιτύχει ή να μη διατηρήσει καλή περιβαλλοντική κατάσταση.

(20)

Τα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων των οριακών τιμών, τα μεθοδολογικά πρότυπα, οι προδιαγραφές και οι τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζονται στα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα. Ωστόσο, εξακολουθεί να απαιτείται περαιτέρω επιστημονική και τεχνική πρόοδος προκειμένου να υποστηριχθεί η ανάπτυξη ορισμένων εξ αυτών και η πρόοδος αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί μόλις η σχετική γνώση και κατανόηση καταστούν διαθέσιμες.

(21)

Επομένως, η απόφαση 2010/477/ΕΕ πρέπει να καταργηθεί.

(22)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της κανονιστικής επιτροπής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Η παρούσα απόφαση θεσπίζει:

α)

κριτήρια και μεθοδολογικά πρότυπα προς χρήση από τα κράτη μέλη κατά τον καθορισμό ενός συνόλου χαρακτηριστικών για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, με βάση τα παραρτήματα I και III καθώς και συναρτήσει της αρχικής αξιολόγησης που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας, για την αξιολόγηση του βαθμού επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας·

β)

προδιαγραφές και τυποποιημένες μεθόδους για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, προς χρήση από τα κράτη μέλη κατά τη θέσπιση συντονισμένων προγραμμάτων παρακολούθησης δυνάμει του άρθρου 11 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας·

γ)

ένα χρονοδιάγραμμα για τον καθορισμό των οριακών τιμών, καταλόγων στοιχείων κριτηρίων και μεθοδολογικών προτύπων μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών·

δ)

την απαίτηση γνωστοποίησης για τα στοιχεία κριτηρίων, τις οριακές τιμές και τα μεθοδολογικά πρότυπα.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης ισχύουν οι ορισμοί του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Ισχύουν επίσης οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)   «υποπεριοχές»: οι υποπεριοχές που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ·

2)   «υποδιαιρέσεις»: οι υποδιαιρέσεις όπως αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ·

3)   «χωροκατακτητικά μη ενδημικά είδη»: «χωροκατακτητικά ξένα είδη» κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12)·

4)   «στοιχείο κριτηρίου»: τα συστατικά στοιχεία ενός οικοσυστήματος, συγκεκριμένα τα βιολογικά του στοιχεία (είδη, οικότοποι και οι κοινότητές τους) ή πτυχές των πιέσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον (βιολογικές, φυσικές, ουσίες, απορρίμματα και ενέργεια), που αξιολογούνται με βάση το κάθε κριτήριο·

5)   «οριακή τιμή»: η τιμή ή το εύρος τιμών που επιτρέπουν την αξιολόγηση του ποιοτικού επιπέδου που επιτυγχάνεται για ένα συγκεκριμένο κριτήριο, συμβάλλοντας κατ' αυτό τον τρόπο στην εκτίμηση του βαθμού επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης.

Άρθρο 3

Χρήση κριτηρίων, μεθοδολογικών προτύπων, προδιαγραφών και τυποποιημένων μεθόδων

1.   Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν κύρια κριτήρια και σχετικά μεθοδολογικά πρότυπα, προδιαγραφές και τυποποιημένες μεθόδους που καθορίζονται στο παράρτημα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης. Ωστόσο, με βάση την αρχική αξιολόγηση ή τις επακόλουθες επικαιροποιήσεις της που διεξάγονται σύμφωνα με το άρθρο 8 και το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη δύνανται να κρίνουν, σε αιτιολογημένες περιστάσεις, ότι δεν είναι σκόπιμο να χρησιμοποιήσουν ένα ή περισσότερα κύρια κριτήρια. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη υποβάλουν αιτιολόγηση στην Επιτροπή στο πλαίσιο της γνωστοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 ή το άρθρο 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Δυνάμει της υποχρέωσης περιφερειακής συνεργασίας που καθορίζεται στο άρθρο 5 και το άρθρο 6 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, ένα κράτος μέλος πληροφορεί τα άλλα κράτη μέλη με τα οποία μοιράζεται την ίδια θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή πριν αποφασίσει να μη χρησιμοποιήσει ένα κύριο κριτήριο σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

2.   Τα δευτερεύοντα κριτήρια και τα σχετικά μεθοδολογικά πρότυπα, οι προδιαγραφές και οι τυποποιημένες μέθοδοι που καθορίζονται στο παράρτημα χρησιμοποιούνται με σκοπό να συμπληρώσουν ένα κύριο κριτήριο ή όταν υπάρχει κίνδυνος το θαλάσσιο περιβάλλον να μην επιτύχει ή να μη διατηρήσει καλή περιβαλλοντική κατάσταση για το εν λόγω κριτήριο. Η απόφαση σχετικά με τη χρήση δευτερευόντων κριτηρίων λαμβάνεται από το κάθε κράτος μέλος, εκτός εάν προβλέπεται αντίθετη διάταξη στο παράρτημα.

3.   Στις περιπτώσεις όπου η παρούσα απόφαση δεν ορίζει κριτήρια, μεθοδολογικά πρότυπα, προδιαγραφές ή τυποποιημένες μεθόδους για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, μεταξύ άλλων για τη συγκέντρωση δεδομένων στον χώρο και τον χρόνο, τα κράτη μέλη στηρίζονται, εφόσον είναι εφικτό και σκόπιμο, σε εκείνα που έχουν καθοριστεί σε διεθνές επίπεδο ή σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, όπως για παράδειγμα εκείνα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

4.   Έως ότου καθοριστούν κατάλογοι με στοιχεία κριτηρίων, μεθοδολογικά πρότυπα, προδιαγραφές και τυποποιημένες μεθόδους για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σε επίπεδο Ένωσης, περιοχής, υποπεριοχής ή διεθνές, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν αυτά που καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο, με την προϋπόθεση ότι επιδιώκεται η περιφερειακή συνεργασία όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 και το άρθρο 6 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Άρθρο 4

Καθορισμός οριακών τιμών μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχής ή υποπεριοχής

1.   Στις περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται απαραίτητο βάσει της παρούσας απόφασης τα κράτη μέλη να καθορίζουν οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχής ή υποπεριοχής, οι εν λόγω τιμές:

α)

εντάσσονται στο σύνολο χαρακτηριστικών που χρησιμοποιούνται από τα κράτη μέλη στον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης·

β)

συνάδουν με την ενωσιακή νομοθεσία·

γ)

κατά περίπτωση, διακρίνουν το επίπεδο ποιότητας που εκφράζει τη σημασία μιας δυσμενούς επίδρασης για ένα κριτήριο και θα πρέπει να ορίζονται σε σχέση με μια συνθήκη αναφοράς·

δ)

καθορίζονται με βάση τις κατάλληλες γεωγραφικές κλίμακες αξιολόγησης ώστε να αντανακλούν διαφορετικά βιοτικά και αβιοτικά χαρακτηριστικά των περιοχών, των υποπεριοχών και των υποδιαιρέσεων·

ε)

καθορίζονται επίσης με βάση την αρχή της προφύλαξης, αντανακλώντας τους πιθανούς κινδύνους για το θαλάσσιο περιβάλλον·

στ)

είναι συνεπείς στα διαφορετικά κριτήρια όταν σχετίζονται με το ίδιο στοιχείο οικοσυστήματος·

ζ)

βασίζονται στα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα·

η)

βασίζονται σε μακρές χρονολογικές σειρές δεδομένων, κατά περίπτωση, για τον καθορισμό της πλέον κατάλληλης τιμής·

θ)

αντανακλούν τη φυσική δυναμική του οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων θηρευτών και θηραμάτων και των υδρολογικών και κλιματικών διακυμάνσεων, αναγνωρίζοντας επίσης ότι τα θαλάσσια οικοσυστήματα ή τα μέρη τους δύνανται να ανακάμψουν, σε περίπτωση που υποβαθμιστούν, σε μια κατάσταση που αντανακλά τις ισχύουσες φυσιογραφικές, γεωγραφικές, κλιματικές και βιολογικές συνθήκες αντί να επιστρέψουν σε μια συγκεκριμένη προηγούμενη κατάσταση·

ι)

όπου αυτό είναι πρακτικώς εφικτό και σκόπιμο, είναι συνεπείς με τις σχετικές τιμές που έχουν καθοριστεί με τις περιφερειακές θεσμικές δομές συνεργασίας, μεταξύ αυτών και με τις τιμές που έχουν συμφωνηθεί στις περιφερειακές συμβάσεις για τις θάλασσες.

2.   Έως ότου τα κράτη μέλη καθορίσουν οριακές τιμές μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχής ή υποπεριοχής όπως απαιτείται βάσει της παρούσας απόφασης, δύνανται να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε από τα παρακάτω για να εκφράσουν τον βαθμό επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης:

α)

εθνικές οριακές τιμές, με την προϋπόθεση ότι τηρείται η υποχρέωση για περιφερειακή συνεργασία όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 και το άρθρο 6 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ·

β)

κατευθυντικές τάσεις των τιμών·

γ)

οριακές τιμές που βασίζονται στις πιέσεις ως υποκατάστατους δείκτες.

Όπου είναι εφικτό, οι οριακές τιμές συμμορφώνονται με τις αρχές που διατυπώνονται στα στοιχεία α) έως θ) της παραγράφου 1.

3.   Στις περιπτώσεις όπου οι οριακές τιμές, συμπεριλαμβανομένων αυτών που καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, δεν επιτυγχάνονται για ένα συγκεκριμένο κριτήριο στον βαθμό που το εν λόγω κράτος μέλος έχει προσδιορίσει ως καλή περιβαλλοντική κατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη κρίνουν, κατά περίπτωση, αν θα πρέπει να ληφθούν μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 13 της εν λόγω οδηγίας ή αν θα πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα ή διερεύνηση.

4.   Οι οριακές τιμές που καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παρούσα απόφαση ενδέχεται να επανεξετάζονται περιοδικά βάσει της επιστημονικής και της τεχνολογικής προόδου και να τροποποιούνται, κατά περίπτωση, εγκαίρως για την επανεξέταση που προβλέπεται στο άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Άρθρο 5

Χρονοδιάγραμμα

1.   Στις περιπτώσεις όπου η παρούσα απόφαση προβλέπει τα κράτη μέλη να καθορίζουν οριακές τιμές, καταλόγους στοιχείων κριτηρίων ή μεθοδολογικά πρότυπα μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώκουν να το πράξουν εντός του χρονικού ορίου που καθορίζεται για την αρχική αξιολόγηση και τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ (15 Ιουλίου 2018).

2.   Στις περιπτώσεις όπου τα κράτη μέλη δεν είναι σε θέση να καθορίσουν οριακές τιμές, καταλόγους στοιχείων κριτηρίων ή μεθοδολογικά πρότυπα μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών εντός του χρονικού ορίου που καθορίζεται στην παράγραφο 1, τα θεσπίζουν αργότερα το συντομότερο δυνατό, με την προϋπόθεση ότι υποβάλουν, έως τις 15 Οκτωβρίου 2018, αιτιολόγηση στην Επιτροπή στο πλαίσιο της γνωστοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 ή το άρθρο 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Άρθρο 6

Γνωστοποιήσεις

Το κάθε κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή, στο πλαίσιο των γνωστοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, εκείνα τα στοιχεία κριτηρίων, τις οριακές τιμές και τα μεθοδολογικά πρότυπα που καθορίζονται μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, περιοχών ή υποπεριοχών σύμφωνα με την παρούσα απόφαση και τα οποία επιλέγει να χρησιμοποιήσει ως μέρος του συνόλου χαρακτηριστικών για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Άρθρο 7

Κατάργηση

Η απόφαση 2010/477/ΕΕ καταργείται.

Οι αναφορές στην απόφαση 2010/477/ΕΕ θεωρούνται αναφορές στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 8

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 17 Μαΐου 2017.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

Jean-Claude JUNCKER


(1)  ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19.

(2)  Απόφαση 2010/477/ΕΕ της Επιτροπής, της 1ης Σεπτεμβρίου 2010, σχετικά με τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων (ΕΕ L 232 της 2.9.2010, σ. 14).

(3)  Έκθεση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο — Η πρώτη φάση εφαρμογής της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική (2008/56/ΕΚ) — Αξιολόγηση και κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [COM(2014)097 τελικό, 20.2.2014].

(4)  COM(2015) 215 τελικό.

(5)  Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7).

(6)  Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).

(7)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1881/2006 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, για καθορισμό μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων για ορισμένες ουσίες οι οποίες επιμολύνουν τα τρόφιμα (ΕΕ L 364 της 20.12.2006, σ. 5).

(8)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94 (ΕΕ L 409 της 30.12.2006, σ. 11).

(9)  Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων καθώς και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 84).

(10)  Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ L 20 της 26.1.2010, σ. 7).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22).

(12)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2014, για την πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών (ΕΕ L 317 της 4.11.2014, σ. 35).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κριτήρια και μεθοδολογικά πρότυπα για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων, που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής στο παράρτημα I της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και τους ενδεικτικούς καταλόγους που καθορίζονται στο παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας, και προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

Το παρόν παράρτημα αποτελείται από δύο μέρη:

στο μέρος I καθορίζονται τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και οι προδιαγραφές και οι τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας, προς χρήση από τα κράτη μέλη για την αξιολόγηση των κύριων πιέσεων και των επιπτώσεών τους σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ,

στο μέρος II καθορίζονται τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και οι προδιαγραφές και οι τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση, προς χρήση από τα κράτη μέλη για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

ΜΕΡΟΣ I

Κριτήρια, μεθοδολογικά πρότυπα, προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των κύριων πιέσεων και των επιπτώσεων σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ

Το μέρος I εξετάζει τα χαρακτηριστικά περιγραφής (1) που συνδέονται με τις σχετικές ανθρωπογενείς πιέσεις: βιολογικές πιέσεις (χαρακτηριστικά περιγραφής 2 και 3), φυσικές πιέσεις (χαρακτηριστικά περιγραφής 6 και 7) και ουσίες, απορρίμματα και ενέργεια (χαρακτηριστικά περιγραφής 5, 8, 9, 10 και 11), όπως καθορίζονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 2

Η εισαγωγή μη αυτοχθόνων ειδών από τις ανθρώπινες δραστηριότητες κυμαίνεται σε επίπεδα που δεν αλλοιώνουν δυσμενώς τα οικοσυστήματα

Σχετική πίεση: Εισαγωγή ή εξάπλωση μη ενδημικών ειδών

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Νεοεισαχθέντα μη ενδημικά είδη.

D2C1 — Κύριο:

Ο αριθμός των νέων μη ενδημικών ειδών που εισάγονται μέσω ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον, ανά περίοδο αξιολόγησης (6 έτη), που υπολογίζεται από το έτος αναφοράς όπως αναφέρεται στην αρχική αξιολόγηση σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, ελαχιστοποιείται ή, κατά το μέτρο του δυνατού, μηδενίζεται.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν την οριακή τιμή για τον αριθμό των νέων εισαγωγών μη ενδημικών ειδών, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Οι υποδιαιρέσεις μιας περιοχής ή υποπεριοχής, διαιρούμενες από τα εθνικά σύνορα όπου απαιτείται.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

ο αριθμός των νέων μη ενδημικών ειδών που εισάγονται μέσω ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον, ανά εξαετή περίοδο αξιολόγησης και ένας κατάλογος των εν λόγω ειδών.

Εγκατεστημένα μη ενδημικά είδη, ιδίως χωροκατακτητικά μη ενδημικά είδη, τα οποία περιλαμβάνουν τα σχετικά είδη στον κατάλογο των χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος που υιοθετήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 και των σχετικών ειδών για χρήση σύμφωνα με το κριτήριο D2C3.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D2C2 — Δευτερεύον:

Η αφθονία και η χωρική κατανομή των εγκατεστημένων μη ενδημικών ειδών, ιδίως των χωροκατακτητικών ειδών, που εντείνουν σημαντικά τις δυσμενείς επιπτώσεις σε συγκεκριμένες ομάδες ειδών ή ευρύτερους τύπους οικοτόπων.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των αντίστοιχων ομάδων ειδών ή ευρύτερων τύπων οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Χρήση κριτηρίων:

Το κριτήριο D2C2 (ποσοτικοποίηση των μη ενδημικών ειδών) εκφράζεται ανά είδος υπό αξιολόγηση και συνεισφέρει στην αξιολόγηση του κριτηρίου D2C3 (δυσμενείς επιπτώσεις μη ενδημικών ειδών).

Το κριτήριο D2C3 χρησιμοποιείται για την έκφραση της αναλογίας ανά ομάδα ειδών και της έκτασης ανά ευρύτερο τύπο οικοτόπων υπό αξιολόγηση που αλλοιώνονται δυσμενώς, συνεισφέροντας στις αξιολογήσεις τους σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Ομάδες ειδών και ευρύτεροι τύποι οικοτόπων που απειλούνται από μη ενδημικά είδη, που επιλέγονται από αυτά που χρησιμοποιούνται για τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D2C3 — Δευτερεύον:

Αναλογία της ομάδας ειδών ή της χωρικής έκτασης του ευρύτερου τύπου οικοτόπων που αλλοιώνεται δυσμενώς εξαιτίας των μη ενδημικών ειδών, ιδίως των χωροκατακτητικών μη ενδημικών ειδών.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τη δυσμενή αλλοίωση των ομάδων ειδών και των ευρύτερων τύπων οικοτόπων εξαιτίας των μη ενδημικών ειδών, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Ως «νεοεισαχθέντα» μη ενδημικά είδη νοούνται τα είδη των οποίων η παρουσία δεν ήταν γνωστή στην περιοχή κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

2.

Ως «εγκατεστημένα» μη ενδημικά είδη νοούνται τα είδη των οποίων η παρουσία ήταν γνωστή στην περιοχή κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

3.

Για το D2C1: στις περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι σαφές αν η νέα άφιξη των μη ενδημικών ειδών οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα ή στη φυσική διασπορά από τις γειτονικές περιοχές, η εισαγωγή θα υπολογίζεται σύμφωνα με το κριτήριο D2C1.

4.

Για το D2C2: στις περιπτώσεις στις οποίες η παρουσία και η αφθονία ενός είδους παρουσιάζει εποχιακές διακυμάνσεις (π.χ. πλαγκτόν), η παρακολούθηση θα πρέπει να διεξάγεται την κατάλληλη εποχή του έτους.

5.

Τα προγράμματα παρακολούθησης θα πρέπει να συνδέονται με αυτά για τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1, 4, 5 και 6, κατά περίπτωση, καθώς κατά κανόνα χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους δειγματοληψίας, ενώ η παρακολούθηση των μη ενδημικών ειδών στο πλαίσιο της παρακολούθησης της ευρύτερης βιοποικιλότητας είναι πιο πρακτική, με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες η δειγματοληψία πρέπει να εστιάσει στους κύριους φορείς και τομείς κινδύνου για τις νέες εισαγωγές.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D2C1: ο αριθμός των νεοεισαχθέντων ειδών ανά περιοχή αξιολόγησης κατά την περίοδο αξιολόγησης (6 έτη),

D2C2: αφθονία [πλήθος ατόμων, βιομάζα σε τόνους (t) ή έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2)] ανά μη ενδημικό είδος,

D2C3: η αναλογία της ομάδας ειδών (αναλογία μεταξύ ενδημικών ειδών και μη ενδημικών ειδών, ως αριθμός ειδών και/ή αφθονίας τους εντός της ομάδας) ή χωρική έκταση του ευρύτερου τύπου οικοτόπων [σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2)] που αλλοιώνεται δυσμενώς.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 3

Οι πληθυσμοί των ειδών ψαριών και οστρακόδερμων που αποτελούν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης κυμαίνονται εντός ασφαλών βιολογικών ορίων, με χαρακτηριστικά ως προς την κατανομή ηλικιών και μεγέθους που θεωρούνται ενδεικτικά της υγιούς κατάστασης για το εκάστοτε απόθεμα

Σχετική πίεση: Εξαγωγή ή θνησιμότητα/τραυματισμός άγριων ειδών, συμπεριλαμβανομένων των ειδών-στόχων και των ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Εμπορικά εκμεταλλεύσιμοι ιχθύες και οστρακόδερμα.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν έναν κατάλογο των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων και οστρακόδερμων, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στις «προδιαγραφές» μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D3C1 — Κύριο:

Το «ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας» των πληθυσμών των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα τα οποία μπορούν να αποφέρουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (ΜΒΑ). Ζητείται η γνώμη κατάλληλων επιστημονικών φορέων σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Οι πληθυσμοί του κάθε είδους αξιολογούνται σε οικολογικές κλίμακες σε κάθε περιοχή ή υποπεριοχή, όπως καθορίζονται από τους κατάλληλους επιστημονικούς φορείς σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, με βάση συγκεκριμένα συγκεντρωτικά στοιχεία από τις περιοχές του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES), τις γεωγραφικές υποπεριοχές της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) και τις αλιευτικές ζώνες του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) για τη μακαρονησιακή βιογεωγραφική περιοχή.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

α)

οι πληθυσμοί υπό αξιολόγηση, οι τιμές που επιτυγχάνονται για κάθε κριτήριο και το κατά πόσο επιτεύχθηκαν τα επίπεδα για τα κριτήρια D3C1 και D3C2 και οι οριακές τιμές για το κριτήριο D3C3, καθώς και η συνολική κατάσταση του πληθυσμού με βάση τους κανόνες ενσωμάτωσης κριτηρίων που συμφωνούνται σε επίπεδο Ένωσης,

β)

οι πληθυσμοί των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων στην περιοχή αξιολόγησης που δεν αξιολογήθηκαν.

Τα αποτελέσματα των εν λόγω αξιολογήσεων πληθυσμού συνεισφέρουν επίσης στις αξιολογήσεις σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6, εάν τα είδη υπεισέρχονται στην αξιολόγηση συγκεκριμένων ομάδων ειδών και τύπων βενθικών οικοτόπων.

D3C2 (2) — Κύριο:

Η «βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής» των πληθυσμών των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων κυμαίνεται πάνω από τα επίπεδα βιομάζας τα οποία μπορούν να αποφέρουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Ζητείται η γνώμη κατάλληλων επιστημονικών φορέων σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

D3C3 (2)  (3) — Κύριο:

Η κατανομή ανά ηλικία και μέγεθος των ατόμων στους πληθυσμούς των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ειδών είναι ενδεικτικά ενός υγιούς πληθυσμού. Αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει υψηλή αναλογία ατόμων μεγάλης ηλικίας/μεγέθους και περιορισμένες δυσμενείς επιπτώσεις της εκμετάλλευσης πάνω στη γενετική ποικιλότητα.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας για κάθε πληθυσμό ειδών με βάση τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

Η εξαγωγή ή η θνησιμότητα/τραυματισμός των μη εμπορικώς εκμεταλλεύσιμων ειδών (παρεμπίπτοντα αλιεύματα) στο πλαίσιο της αλιευτικής δραστηριότητας εξετάζεται στο κριτήριο D1C1.

Οι φυσικές οχλήσεις στον βυθό, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στις βενθικές κοινότητες, λόγω των αλιευτικών δραστηριοτήτων, εξετάζονται από τα κριτήρια στο χαρακτηριστικό περιγραφής 6 (ιδίως στα κριτήρια D6C2 και D6C3) και αξιοποιούνται στις αξιολογήσεις των τύπων βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Ένας κατάλογος των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ειδών για εφαρμογή των κριτηρίων σε κάθε περιοχή αξιολόγησης καταρτίζεται από τα κράτη μέλη μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας και ενημερώνεται ανά εξαετή περίοδο αξιολόγησης, λαμβάνοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του Συμβουλίου (4) και τα ακόλουθα:

α)

όλα τα αποθέματα των οποίων η διαχείριση γίνεται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013·

β)

τα είδη για τα οποία οι αλιευτικές δυνατότητες (συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα και ποσοστώσεις) καθορίζονται από το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

γ)

τα είδη για τα οποία το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1967/2006·

δ)

τα είδη που υπόκεινται σε πολυετή σχέδια σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013·

ε)

τα είδη που υπόκεινται σε εθνικά σχέδια διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006·

στ)

τυχόν είδη σημαντικά σε περιφερειακή ή εθνική κλίμακα για περιορισμένης κλίμακας/τοπική παράκτια αλιεία.

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, τα εμπορικά εκμεταλλεύσιμα μη ενδημικά είδη σε κάθε περιοχή αξιολόγησης εξαιρούνται από τον κατάλογο και συνεπώς δεν συνεισφέρουν στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 3.

2.

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 θεσπίζει κανόνες για τη συλλογή και τη διαχείριση, στο πλαίσιο πολυετών προγραμμάτων, των βιολογικών, τεχνικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικοοικονομικών δεδομένων σχετικά με τον τομέα της αλιείας που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 3.

3.

Ο όρος «πληθυσμοί» θα πρέπει να θεωρείται συνώνυμος με τον όρο «αποθέματα» κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

4.

Για τα D3C1 και D3C2, ισχύουν τα ακόλουθα:

α)

για τα αποθέματα ιχθύων των οποίων η διαχείριση γίνεται βάσει ενός πολυετούς σχεδίου σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, στις περιπτώσεις μεικτής αλιείας, τα επίπεδα θνησιμότητας των ειδών-στόχων λόγω αλιείας και τα επίπεδα βιομάζας τα οποία μπορούν να αποφέρουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση θα πρέπει να συμφωνούν με το σχετικό πολυετές σχέδιο·

β)

για τις περιοχές της Μεσογείου Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου, δύνανται να χρησιμοποιηθούν κατάλληλοι υποκατάστατοι δείκτες.

5.

Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι αξιολόγησης:

α)

Για το D3C1: στην περίπτωση που οι αξιολογήσεις για τις τιμές της απόδοσης για τη θνησιμότητα λόγω αλιείας δεν είναι διαθέσιμες λόγω μη επαρκών διαθέσιμων δεδομένων, δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικές μέθοδοι άλλες μεταβλητές, όπως η αναλογία μεταξύ των αλιευμάτων και του δείκτη βιομάζας («λόγος αλιεύματος προς βιομάζα»). Στις εν λόγω περιπτώσεις, υιοθετείται μια κατάλληλη μέθοδος για την ανάλυση των τάσεων (π.χ. η τρέχουσα τιμή μπορεί να συγκριθεί με τον παρελθόντα μακροχρόνιο μέσο όρο).

β)

Για το D3C2: η οριακή τιμή που χρησιμοποιείται θα πρέπει να συμμορφώνεται με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013. Στην περίπτωση που οι αξιολογήσεις για τις τιμές της απόδοσης για τη βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής δεν είναι διαθέσιμες λόγω μη επαρκών διαθέσιμων δεδομένων, δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικές μέθοδοι δείκτες που σχετίζονται με τη βιομάζα, όπως αλιεύματα ανά μονάδα προσπάθειας ή δείκτες ερευνών αφθονίας. Στις εν λόγω περιπτώσεις, υιοθετείται μια κατάλληλη μέθοδος για την ανάλυση των τάσεων (π.χ. η τρέχουσα τιμή μπορεί να συγκριθεί με τον παρελθόντα μακροχρόνιο μέσο όρο).

γ)

Το D3C3 αντανακλά το γεγονός ότι οι υγιείς πληθυσμοί ιχθύων χαρακτηρίζονται από υψηλή αναλογία ατόμων μεγάλης ηλικίας και μεγέθους. Οι σχετικές ιδιότητες έχουν ως εξής:

i)

κατανομή μεγέθους ατόμων στον πληθυσμό, εκφραζόμενη ως:

αναλογία ψαριών μεγέθους μεγαλύτερου από το μέσο μέγεθος της πρώτης αναπαραγωγικής ωρίμασης, ή

95ο εκατοστημόριο της κατανομής μήκους ψαριών κάθε πληθυσμού, όπως παρατηρείται από επισκοπήσεις ερευνητικών σκαφών ή άλλων ερευνών·

ii)

γενετικές επιπτώσεις της εκμετάλλευσης των ειδών, όπως το μέγεθος κατά την πρώτη αναπαραγωγική ωρίμαση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο και εφικτό.

Ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές εκφράσεις για τις σχετικές ιδιότητες μετά την περαιτέρω επιστημονική και τεχνική ανάπτυξη του εν λόγω κριτηρίου.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D3C1: ετήσιο ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας,

D3C2: βιομάζα σε τόνους (t) ή αριθμός ατόμων ανά είδος, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται άλλοι δείκτες σύμφωνα με το σημείο 5 β),

D3C3: βλέπε σημείο 5 γ): για το σημείο i) πρώτη περίπτωση: αναλογία (ποσοστό) αριθμών, για το σημείο i) δεύτερη περίπτωση: μήκος σε εκατοστά (cm) και για το σημείο ii): μήκος σε εκατοστά (cm).

Χαρακτηριστικό περιγραφής 5

Ελαχιστοποιείται ο ανθρωπογενής ευτροφισμός και ιδίως οι δυσμενείς επιπτώσεις του, όπως απώλειες στη βιοποικιλότητα, υποβάθμιση του οικοσυστήματος, ανθίσεις επιβλαβών φυκών και έλλειψη οξυγόνου στον βυθό των θαλασσών

Σχετικές πιέσεις: Εισαγωγή θρεπτικών συστατικών, εισαγωγή οργανικής ύλης

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Θρεπτικά συστατικά στη στήλη ύδατος: Διαλυμένο ανόργανο άζωτο (DIN), ολικό άζωτο (TN), διαλυμένος ανόργανος φωσφόρος (DIP), ολικός φωσφόρος (TP).

Στα παράκτια ύδατα, όπως χρησιμοποιείται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

Πέρα από τα παράκτια ύδατα, τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίσουν σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής το κατά πόσο θα χρησιμοποιήσουν ένα ή περισσότερα από αυτά τα στοιχεία θρεπτικών συστατικών.

D5C1 — Κύριο:

Οι συγκεντρώσεις θρεπτικών συστατικών δεν κυμαίνονται σε επίπεδα που υποδεικνύουν δυσμενείς επιπτώσεις ευτροφισμού.

Οι οριακές τιμές έχουν ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις εν λόγω τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

στα παράκτια ύδατα, όπως χρησιμοποιείται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ,

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι υποδιαιρέσεις μιας περιοχής ή υποπεριοχής, διαιρούμενες από τα εθνικά σύνορα όπου απαιτείται.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

α)

οι τιμές που επιτυγχάνονται για κάθε κριτήριο που χρησιμοποιείται και μια εκτίμηση της έκτασης της περιοχής αξιολόγησης για την οποία έχουν επιτευχθεί οι οριακές τιμές·

β)

στις παράκτιες περιοχές, τα κριτήρια χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας 2000/60/ΕΚ για να διαπιστωθεί κατά πόσο η υδάτινη μάζα παρουσιάζει ευτροφισμό (5)·

γ)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, μια εκτίμηση της έκτασης της περιοχής [με τη μορφή αναλογίας (ποσοστού)] που δεν παρουσιάζει ευτροφισμό (όπως υποδεικνύεται από τα αποτελέσματα όλων των κριτηρίων που χρησιμοποιούνται, τα οποία ενσωματώνονται, όπου είναι εφικτό, κατά τρόπο που συμφωνείται σε επίπεδο Ένωσης, αλλά κατ' ελάχιστον σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής).

Πέρα από τα παράκτια ύδατα, η συμφωνία σχετικά με τη χρήση των δευτερευόντων κριτηρίων γίνεται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής.

Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων συνεισφέρουν επίσης στις αξιολογήσεις των πελαγικών οικοτόπων σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1 ως εξής:

η κατανομή και η εκτίμηση της έκτασης της περιοχής [ως αναλογία (ποσοστό)] που παρουσιάζει ευτροφισμό στη στήλη ύδατος (όπως υποδεικνύεται από το κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι οριακές τιμές για τα κριτήρια D5C2, D5C3 και D5C4, όταν χρησιμοποιούνται).

Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων συνεισφέρουν επίσης στις αξιολογήσεις των βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6 ως εξής:

η κατανομή και η εκτίμηση της έκτασης της περιοχής [ως αναλογία (ποσοστό)] που παρουσιάζει ευτροφισμό στον βυθό (όπως υποδεικνύεται από το κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι οριακές τιμές για τα κριτήρια D5C4, D5C5, D5C6, D5C7 και D5C8, όταν χρησιμοποιούνται).

Χλωροφύλλη α στη στήλη ύδατος

D5C2 — Κύριο:

Οι συγκεντρώσεις της χλωροφύλλης α δεν κυμαίνονται σε επίπεδα που υποδεικνύουν δυσμενείς επιπτώσεις εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά.

Οι οριακές τιμές έχουν ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕK·

β)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Ανθίσεις επιβλαβών φυκών (π.χ. κυανοβακτήρια) στη στήλη ύδατος

D5C3 — Δευτερεύον:

Ο αριθμός, η χωρική έκταση και η διάρκεια των περιστατικών άνθισης επιβλαβών φυκών δεν κυμαίνονται σε επίπεδα που υποδεικνύουν δυσμενείς επιπτώσεις εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για αυτά τα επίπεδα μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Φωτικό όριο (διαφάνεια) της στήλης ύδατος

D5C4 — Δευτερεύον:

Τυχόν αυξήσεις στα αιωρούμενα φύκη δεν προκαλούν μείωση του φωτικού ορίου (διαφάνειας) της στήλης ύδατος σε επίπεδο που υποδεικνύει δυσμενείς επιπτώσεις εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά.

Οι οριακές τιμές έχουν ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Διαλυμένο οξυγόνο στο κάτω μέρος της στήλης ύδατος

D5C5 — Κύριο (μπορεί να αντικατασταθεί από το κριτήριο D5C8):

Η συγκέντρωση του διαλυμένου οξυγόνου δεν περιορίζεται, λόγω του εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά, σε επίπεδα που υποδεικνύουν δυσμενείς επιπτώσεις στους βενθικούς οικοτόπους (μεταξύ άλλων στους σχετιζόμενους ζώντες οργανισμούς και τα μετακινούμενα είδη) ή άλλες επιπτώσεις ευτροφισμού.

Οι οριακές τιμές έχουν ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Καιροσκοπικά μακροφύκη βενθικών οικοτόπων

D5C6 — Δευτερεύον:

Η αφθονία των καιροσκοπικών μακροφυκών δεν κυμαίνεται σε επίπεδα που υποδεικνύουν δυσμενείς επιπτώσεις εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά.

Οι οριακές τιμές έχουν ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

εάν το εν λόγω κριτήριο αφορά ύδατα πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κοινότητες μακρόφυτων (πολυετής θαλάσσια βλάστηση και φύκη όπως φύκη της οικογένειας Fucaceae, θαλάσσια αγγειόσπερμα των γενών Zostera ή Posidonia) των βενθικών οικοτόπων

D5C7 — Δευτερεύον:

Η σύνθεση των ειδών και η σχετική αφθονία ή κατανομή των κοινοτήτων μακρόφυτων σε βάθος κυμαίνονται σε τιμές που υποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις λόγω εμπλουτισμού με θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, μείωσης της διαφάνειας του νερού, ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

εάν το εν λόγω κριτήριο αφορά ύδατα πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κοινότητες μικροπανίδας των βενθικών οικοτόπων

D5C8 — Δευτερεύον (εκτός από την περίπτωση που χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του κριτηρίου D5C5):

Η σύνθεση των ειδών και η σχετική αφθονία των κοινοτήτων μακροπανίδας κυμαίνονται σε τιμές που υποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις λόγω του εμπλουτισμού με θρεπτικά και οργανικά συστατικά, ως εξής:

α)

στα παράκτια ύδατα, οι τιμές για τα βιολογικά ποιοτικά στοιχεία των βενθικών οικοτόπων καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

πέρα από τα παράκτια ύδατα, οι τιμές συμφωνούν με αυτές για τα παράκτια ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Στα παράκτια ύδατα τα στοιχεία κριτηρίων καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

2.

Για τα κριτήρια D5C2 και D5C3 τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν επιπλέον τη σύνθεση και την αφθονία των ειδών φυτοπλαγκτού.

3.

Γίνεται συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις οδούς (ατμοσφαιρικές, χερσαίες ή θαλάσσιες) εισαγωγής των θρεπτικών συστατικών στο θαλάσσιο περιβάλλον, εφόσον είναι εφικτό.

4.

Η παρακολούθηση πέρα από τα παράκτια ύδατα ενδέχεται να μην είναι απαραίτητη λόγω χαμηλού κινδύνου, όπως στις περιπτώσεις στις οποίες οι οριακές τιμές επιτυγχάνονται στα παράκτια ύδατα, λαμβάνοντας υπόψη την εισαγωγή θρεπτικών συστατικών από ατμοσφαιρικές, χερσαίες ή θαλάσσιες οδούς, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων υδάτων.

5.

Οι αξιολογήσεις σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ χρησιμοποιούνται για τις αξιολογήσεις κάθε κριτηρίου στα παράκτια ύδατα.

6.

Οι τιμές που ορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ αναφέρονται είτε σε αυτές που ορίζονται από τη διαβαθμονόμηση, σύμφωνα με την απόφαση 2013/480/ΕΕ της Επιτροπής (6), είτε σε αυτές που ορίζονται από την εθνική νομοθεσία σύμφωνα με το άρθρο 8 και το παράρτημα V της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Αυτές νοούνται ως «όριο καλού/μετρίου» για τις αναλογίες οικολογικής ποιότητας.

7.

Η σύνθεση των ειδών νοείται ότι αναφέρεται στο χαμηλότερο ταξινομικό επίπεδο που είναι κατάλληλο για αξιολόγηση.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D5C1: συγκεντρώσεις θρεπτικών ουσιών σε μικρογραμμομόρια ανά λίτρο (μmol/l),

D5C2: συγκεντρώσεις χλωροφύλλης α (βιομάζα) σε μικρογραμμάρια ανά λίτρο (μg/l),

D5C3: περιστατικά άνθισης ως αριθμός περιστατικών, διάρκεια σε ημέρες και χωρική έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ανά έτος,

D5C4: φωτικό όριο ως βάθος σε μέτρα (m),

D5C5: συγκέντρωση οξυγόνου στο κάτω μέρος της στήλης ύδατος σε χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο (mg/l),

D5C6: αναλογία οικολογικής ποιότητας για την αφθονία ή τη χωρική κάλυψη των μακροφυκών. Έκταση των δυσμενών επιπτώσεων σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως ποσοστό της αξιολογούμενης περιοχής,

D5C7: αναλογία οικολογικής ποιότητας για τη σύνθεση των ειδών και τις αξιολογήσεις σχετικής αφθονίας ή για το μέγιστο βάθος ανάπτυξης μακρόφυτων. Έκταση των δυσμενών επιπτώσεων σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως ποσοστό της αξιολογούμενης περιοχής,

D5C8: αναλογία οικολογικής ποιότητας για τη σύνθεση των ειδών και τις αξιολογήσεις σχετικής αφθονίας. Έκταση των δυσμενών επιπτώσεων σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως ποσοστό της αξιολογούμενης περιοχής.

Όπου διατίθενται, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τις μονάδες ή τις αναλογίες οικολογικής ποιότητας που παρέχονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 6

Το επίπεδο ακεραιότητας του θαλάσσιου βυθού εξασφαλίζει ότι η δομή και η λειτουργία των οικοσυστημάτων διαφυλάσσονται, καθώς και ότι δεν παρατηρούνται δυσμενείς επιπτώσεις ιδίως στα βενθικά οικοσυστήματα

Σχετικές πιέσεις: Φυσική απώλεια (λόγω μόνιμων αλλαγών στο υπόστρωμα ή τη μορφολογία του βυθού και λόγω της εξαγωγής του υποστρώματος του βυθού), φυσικές οχλήσεις στον βυθό (παροδικές ή αναστρέψιμες)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Φυσική απώλεια του βυθού (συμπεριλαμβανομένων των διαπαλιρροϊκών περιοχών).

D6C1 — Κύριο:

Χωρική έκταση και κατανομή της φυσικής απώλειας (μόνιμη αλλαγή) του φυσικού βυθού.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των ευρύτερων τύπων βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Χρήση κριτηρίων:

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D6C1 (η κατανομή και η εκτίμηση της έκτασης της φυσικής απώλειας) χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των κριτηρίων D6C4 και D7C1.

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D6C2 (η κατανομή και η εκτίμηση της έκτασης των φυσικών οχλήσεων) χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του κριτηρίου D6C3.

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D6C3 (εκτίμηση της έκτασης των δυσμενών επιπτώσεων των φυσικών οχλήσεων ανά τύπο οικοτόπου σε κάθε περιοχή αξιολόγησης) συνεισφέρουν στην αξιολόγηση του κριτηρίου D6C5.

Φυσικές οχλήσεις του βυθού (συμπεριλαμβανομένων των διαπαλιρροϊκών περιοχών).

D6C2 — Κύριο:

Χωρική έκταση και κατανομή των πιέσεων των φυσικών οχλήσεων στον βυθό.

Ευρύτεροι τύποι βενθικών οικοτόπων ή άλλοι τύποι οικοτόπων, όπως χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

D6C3 — Κύριο:

Χωρική έκταση κάθε τύπου οικοτόπων που επηρεάζεται δυσμενώς από τις φυσικές οχλήσεις, μέσω αλλαγών στη βιοτική και αβιοτική δομή και τις λειτουργίες του (π.χ. μέσω αλλαγών στη σύνθεση των ειδών και τη σχετική τους αφθονία, την απουσία ιδιαιτέρως ευαίσθητων ή ευάλωτων ειδών ή ειδών που επιτελούν μια βασική λειτουργία, καθώς και μέσω αλλαγών στη δομή μεγέθους των ειδών).

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τις δυσμενείς επιπτώσεις των φυσικών οχλήσεων, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Τα κριτήρια D6C1, D6C2 και D6C3 σχετίζονται μόνο με τις πιέσεις «φυσικές απώλειες» και «φυσικές οχλήσεις» και τις επιπτώσεις τους, ενώ τα κριτήρια D6C4 και D6C5 αφορούν τη συνολική αξιολόγηση του χαρακτηριστικού περιγραφής 6, καθώς και αυτή για τους βενθικούς οικοτόπους σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1. Τα κριτήρια D6C4 και D6C5 παρουσιάζονται στο μέρος II του παρόντος παραρτήματος.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Σχετικά με τις μεθόδους παρακολούθησης:

α)

για το κριτήριο D6C1, αξιολογούνται οι μόνιμες αλλαγές στον βυθό που προκαλούνται από διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες (συμπεριλαμβανομένων των μόνιμων αλλαγών στο φυσιολογικό υπόστρωμα ή τη μορφολογία του βυθού μέσω φυσικής αναδιάρθρωσης, ανάπτυξης υποδομών και απώλειας του υποστρώματος μέσω εξόρυξης υλικών του βυθού)·

β)

για το κριτήριο D6C2, αξιολογούνται οι φυσικές οχλήσεις στον βυθό που προκαλούνται από διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες (όπως αλιεία με τράτες βυθού)·

γ)

για τα παράκτια ύδατα, χρησιμοποιούνται τα δεδομένα υδρομορφολογίας και σχετικών αξιολογήσεων σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. Πέρα από τα παράκτια ύδατα, τα δεδομένα από τη χαρτογράφηση των υποδομών και τις αδειοδοτηθείσες περιοχές εξόρυξης ενδέχεται να αντιπαραβάλλονται.

2.

Όσον αφορά τις μεθόδους αξιολόγησης, τα δεδομένα συγκεντρώνονται έτσι ώστε:

α)

το κριτήριο D6C1 να αξιολογείται ως περιοχή που παρουσιάζει απώλειες σε σχέση με τη φυσική έκταση όλων των βενθικών οικοτόπων στην περιοχή αξιολόγησης (π.χ. από την έκταση των ανθρωπογενών τροποποιήσεων)·

β)

το κριτήριο D6C3 να αξιολογείται σε σχέση με τη συνολική έκταση κάθε τύπου βενθικού οικοτόπου που αξιολογείται.

3.

Η φυσική απώλεια νοείται ως μόνιμη αλλαγή του βυθού που διήρκεσε ή αναμένεται να διαρκέσει για μια περίοδο δύο κύκλων αναφοράς (12 έτη) ή περισσότερο.

4.

Οι φυσικές οχλήσεις νοούνται ως αλλαγή στον βυθό από την οποία μπορεί ο βυθός να ανακάμψει εάν η δραστηριότητα που προκαλεί την πίεση όχλησης διακοπεί.

5.

Για το κριτήριο D6C3 η σύνθεση των ειδών νοείται ότι αναφέρεται στο χαμηλότερο ταξινομικό επίπεδο που είναι κατάλληλο για αξιολόγηση.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D6C1: έκταση της περιοχής αξιολόγησης που παρουσιάζει φυσικές απώλειες σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2),

D6C2: έκταση της περιοχής αξιολόγησης που παρουσιάζει φυσικές οχλήσεις σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2),

D6C3: έκταση κάθε τύπου οικοτόπου που επηρεάζεται δυσμενώς, σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως αναλογία (ποσοστό) της συνολικής φυσικής έκτασης του οικοτόπου στην περιοχή αξιολόγησης.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 7

Η μόνιμη αλλοίωση των υδρογραφικών συνθηκών δεν επηρεάζει δυσμενώς τα θαλάσσια οικοσυστήματα

Σχετικές πιέσεις: Φυσική απώλεια (λόγω μόνιμων αλλαγών στο υπόστρωμα ή τη μορφολογία του βυθού ή λόγω της εξαγωγής του υποστρώματος του βυθού), αλλαγές στις υδρολογικές συνθήκες

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Υδρογραφικές αλλαγές στον βυθό και τη στήλη ύδατος (συμπεριλαμβανομένων των διαπαλιρροϊκών περιοχών).

D7C1 — Δευτερεύον:

Η χωρική έκταση και η κατανομή των μόνιμων αλλοιώσεων των υδρογραφικών συνθηκών (π.χ. αλλαγές στους κυματισμούς, τα ρεύματα, την αλατότητα, τη θερμοκρασία) στον βυθό και τη στήλη ύδατος, που σχετίζονται συγκεκριμένα με φυσική απώλεια (7) του φυσικού βυθού.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των ευρύτερων τύπων βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Χρήση κριτηρίων:

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D7C1 (η κατανομή και η εκτίμηση της έκτασης των υδρογραφικών αλλαγών) χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του κριτηρίου D7C2.

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D7C2 (εκτίμηση της έκτασης των δυσμενών επιπτώσεων ανά τύπο οικοτόπου σε κάθε περιοχή αξιολόγησης) συνεισφέρουν στην αξιολόγηση του κριτηρίου D6C5.

Ευρύτεροι τύποι βενθικών οικοτόπων ή άλλοι τύποι οικοτόπων, όπως χρησιμοποιούνται για τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

D7C2 — Δευτερεύον:

Χωρική έκταση κάθε τύπου βενθικών οικοτόπων που επηρεάζεται δυσμενώς (φυσικά και υδρογραφικά χαρακτηριστικά και συσχετισμένες βιολογικές κοινότητες) λόγω μόνιμων αλλοιώσεων των υδρογραφικών συνθηκών.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τις δυσμενείς επιπτώσεις των μόνιμων αλλοιώσεων των υδρογραφικών συνθηκών, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Σχετικά με τις μεθόδους παρακολούθησης και αξιολόγησης:

α)

η παρακολούθηση εστιάζει στις αλλαγές που σχετίζονται με την ανάπτυξη υποδομών, τόσο στην ακτή όσο και την ανοικτή θάλασσα·

β)

χρησιμοποιούνται υδροδυναμικά μοντέλα αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όπου κρίνεται σκόπιμο, τα οποία επικυρώνονται με επιτόπιες μετρήσεις ή άλλες κατάλληλες πηγές πληροφοριών, για την αξιολόγηση της έκτασης των επιπτώσεων της κάθε ανάπτυξης υποδομών·

γ)

για τα παράκτια ύδατα, χρησιμοποιούνται τα δεδομένα υδρομορφολογίας και σχετικών αξιολογήσεων σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

2.

Όσον αφορά τις μεθόδους αξιολόγησης, τα δεδομένα συγκεντρώνονται έτσι ώστε:

α)

το κριτήριο D7C1 να αξιολογείται σε σχέση με τη συνολική έκταση όλων των οικοτόπων στην περιοχή αξιολόγησης·

β)

το κριτήριο D7C2 να αξιολογείται σε σχέση με τη συνολική έκταση κάθε τύπου βενθικού οικοτόπου που αξιολογείται.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D7C1: έκταση της περιοχής αξιολόγησης που παρουσιάζει υδρογραφικές αλλοιώσεις σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2),

D7C2: έκταση κάθε τύπου οικοτόπου που επηρεάζεται δυσμενώς, σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως αναλογία (ποσοστό) της συνολικής φυσικής έκτασης του οικοτόπου στην περιοχή αξιολόγησης.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 8

Οι συγκεντρώσεις παραγόντων μόλυνσης κυμαίνονται σε επίπεδα που δεν προκαλούν δυσμενείς επιπτώσεις λόγω ρύπανσης

Σχετικές πιέσεις: Εισαγωγή άλλων ουσιών (π.χ. συνθετικές ουσίες, μη συνθετικές ουσίες, ραδιοϊσότοπα)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

1)

Στα παράκτια και τα χωρικά ύδατα:

α)

παράγοντες μόλυνσης που επιλέγονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ:

i)

παράγοντες μόλυνσης για τους οποίους το πρότυπο ποιότητας περιβάλλοντος καθορίζεται στο παράρτημα I μέρος Α της οδηγίας 2008/105/ΕΚ·

ii)

συγκεκριμένοι ρύποι λεκανών απορροής ποταμών σύμφωνα με το παράρτημα VIII της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, στα παράκτια ύδατα·

β)

επιπλέον παράγοντες μόλυνσης, κατά περίπτωση, όπως από υπεράκτιες πηγές, οι οποίοι δεν καθορίζονται ήδη στο στοιχείο α) και οι οποίοι ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης στην περιοχή ή την υποπεριοχή. Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο των παραγόντων μόλυνσης μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

2)

Πέρα από τα χωρικά ύδατα:

α)

οι παράγοντες μόλυνσης που περιγράφονται στο σημείο 1), όπου αυτοί ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης·

β)

επιπλέον παράγοντες μόλυνσης, κατά περίπτωση, οι οποίοι δεν καθορίζονται ήδη σύμφωνα με το σημείο 2) στοιχείο α) και οι οποίοι ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης στην περιοχή ή την υποπεριοχή. Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο παραγόντων μόλυνσης μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D8C1 — Κύριο:

Εντός των χωρικών υδάτων, οι συγκεντρώσεις παραγόντων μόλυνσης δεν υπερβαίνουν τις ακόλουθες οριακές τιμές:

α)

για τους παράγοντες μόλυνσης που ορίζονται στο σημείο 1) στοιχείο α) των στοιχείων κριτηρίων, τις τιμές που ορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ·

β)

όταν υπολογίζονται οι παράγοντες μόλυνσης που περιγράφονται στο στοιχείο α) σε έναν υλικό φορέα για τον οποίο δεν έχει καθοριστεί τιμή σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ, τη συγκέντρωση για τους εν λόγω παράγοντες μόλυνσης στον συγκεκριμένο υλικό φορέα που καθορίζεται από τα κράτη μέλη μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας·

γ)

για τους επιπλέον παράγοντες μόλυνσης που επιλέγονται σύμφωνα με το σημείο 1) στοιχείο β) των στοιχείων κριτηρίων, τις συγκεντρώσεις για έναν καθορισμένο υλικό φορέα (νερό, ίζημα ή βιόκοσμο) οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις συγκεντρώσεις μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, εξετάζοντας την εφαρμογή τους εντός και πέρα από τα παράκτια και χωρικά ύδατα.

Πέρα από τα χωρικά ύδατα, οι συγκεντρώσεις παραγόντων μόλυνσης δεν υπερβαίνουν τις ακόλουθες οριακές τιμές:

α)

για τους παράγοντες μόλυνσης που επιλέγονται σύμφωνα με το σημείο 2) στοιχείο α) των στοιχείων κριτηρίων, ισχύουν οι ίδιες τιμές όπως και στα παράκτια και χωρικά ύδατα·

β)

για τους παράγοντες μόλυνσης που επιλέγονται σύμφωνα με το σημείο 2) στοιχείο β) των στοιχείων κριτηρίων, τις συγκεντρώσεις για έναν καθορισμένο υλικό φορέα (νερό, ίζημα ή βιόκοσμο) οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης. Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις συγκεντρώσεις μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

στα παράκτια και τα χωρικά ύδατα, όπως χρησιμοποιείται σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ,

πέρα από τα χωρικά ύδατα, οι υποδιαιρέσεις μιας περιοχής ή υποπεριοχής, διαιρούμενες από τα εθνικά σύνορα όπου απαιτείται.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

α)

για κάθε παράγοντα μόλυνσης σύμφωνα με το κριτήριο D8C1, η συγκέντρωσή του, ο υλικός φορέας (νερό, ίζημα ή βιόκοσμος), το κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι καθορισμένες οριακές τιμές και η αναλογία των υπό αξιολόγηση παραγόντων μόλυνσης που πληρούν τις οριακές τιμές, μεταξύ άλλων υποδεικνύοντας ξεχωριστά τις ουσίες που συμπεριφέρονται ως πανταχού παρούσες ανθεκτικές, βιοσυσσωρεύσιμες και τοξικές ουσίες (πανταχού παρούσες ΑΒΤ), όπως αναφέρεται στο άρθρο 8α παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/105/ΕΚ·

β)

για κάθε είδος που αξιολογείται σύμφωνα με το κριτήριο D8C2, μια εκτίμηση της αφθονίας του πληθυσμού του στην περιοχή αξιολόγησης που επηρεάζεται δυσμενώς·

γ)

για κάθε οικότοπο που αξιολογείται σύμφωνα με το κριτήριο D8C2, μια εκτίμηση της έκτασης της περιοχής αξιολόγησης που επηρεάζεται δυσμενώς.

Η συμφωνία για τη χρήση του κριτηρίου D8C2 στη συνολική αξιολόγηση της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 8 γίνεται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής.

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D8C2 συνεισφέρουν στις αξιολογήσεις σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6, όπου κρίνεται σκόπιμο.

Είδη και οικότοποι που κινδυνεύουν από παράγοντες μόλυνσης.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο των ειδών και των σχετικών ιστών υπό αξιολόγηση καθώς και των οικοτόπων, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D8C2 — Δευτερεύον:

Η υγεία των ειδών και η κατάσταση των οικοτόπων (όπως η σύνθεση των ειδών και η σχετική αφθονία σε περιοχές χρόνιας ρύπανσης) δεν επηρεάζονται δυσμενώς από τους παράγοντες μόλυνσης, συμπεριλαμβανομένων των αθροιστικών και συνεργειακών επιδράσεων.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν αυτές τις δυσμενείς επιπτώσεις και τις οριακές τιμές τους μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Σημαντικά περιστατικά οξείας ρύπανσης που σχετίζονται με ρυπογόνες ουσίες, όπως καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 της οδηγίας 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), συμπεριλαμβανομένου του αργού πετρελαίου και παρόμοιων ενώσεων.

D8C3 — Κύριο:

Η χωρική έκταση και η διάρκεια των σημαντικών περιστατικών οξείας ρύπανσης ελαχιστοποιούνται.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, διαιρούμενης από τα εθνικά σύνορα όπου απαιτείται.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή που αξιολογείται ως εξής:

μια εκτίμηση της συνολικής χωρικής έκτασης των περιστατικών σημαντικής οξείας ρύπανσης καθώς και η κατανομή τους και η συνολική διάρκειά τους ετησίως.

Το παρόν κριτήριο χρησιμοποιείται ως έναυσμα για την αξιολόγηση του κριτηρίου D8C4.

Είδη των ομάδων ειδών, όπως παρατίθενται στον πίνακα 1 του μέρους II, και ευρύτεροι τύποι βενθικών οικοτόπων, όπως παρατίθενται στον πίνακα 2 του μέρους II.

D8C4 — Δευτερεύον (προς χρήση όταν παρουσιαστεί σημαντικό συμβάν οξείας ρύπανσης):

Οι δυσμενείς επιπτώσεις των σημαντικών συμβάντων οξείας ρύπανσης στην υγεία των ειδών και την κατάσταση των οικοτόπων (όπως η σύνθεση των ειδών και η σχετική αφθονία) ελαχιστοποιούνται και, όπου είναι εφικτό, εξαλείφονται.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των ομάδων ειδών ή των ευρύτερων τύπων βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6.

Χρήση κριτηρίων:

Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κριτηρίου D8C4 συνεισφέρουν, στις περιπτώσεις που οι αθροιστικές επιπτώσεις στον χρόνο είναι σημαντικές, στις αξιολογήσεις σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6 παρέχοντας:

α)

μια εκτίμηση της αφθονίας του κάθε είδους που επηρεάζεται δυσμενώς,

β)

μια εκτίμηση της έκτασης κάθε ευρύτερου τύπου οικοτόπου που επηρεάζεται δυσμενώς.

Η συμφωνία για τη χρήση του κριτηρίου D8C4 στη συνολική αξιολόγηση της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 8 γίνεται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Για τα στοιχεία κριτηρίων σύμφωνα με το κριτήριο D8C1, η επιλογή σύμφωνα με το σημείο 1) στοιχείο β) και το σημείο 2) στοιχείο β) των επιπλέον παραγόντων μόλυνσης που ενδέχεται να προκαλέσουν φαινόμενα ρύπανσης βασίζεται σε αξιολόγηση του κινδύνου. Για τους εν λόγω παράγοντες μόλυνσης, ο υλικός φορέας και οι οριακές τιμές που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση είναι αντιπροσωπευτικά των πιο ευαίσθητων ειδών και της οδού έκθεσης, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία από την έκθεση μέσω της τροφικής αλυσίδας.

2.

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης:

α)

Κριτήριο D8C1: για την αξιολόγηση των παραγόντων μόλυνσης στα παράκτια και τα χωρικά ύδατα, τα κράτη μέλη παρακολουθούν τους παράγοντες μόλυνσης σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και όπου διατίθενται χρησιμοποιούνται οι αξιολογήσεις σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία. Γίνεται συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις οδούς (ατμοσφαιρικές, χερσαίες ή θαλάσσιες) εισαγωγής των παραγόντων μόλυνσης στο θαλάσσιο περιβάλλον, εφόσον είναι εφικτό.

β)

Κριτήρια D8C2 και D8C4: βιοδείκτες ή δημογραφικά χαρακτηριστικά πληθυσμού (π.χ. ποσοστά γονιμότητας, ποσοστά επιβίωσης, ποσοστά θνησιμότητας και αναπαραγωγική ικανότητα) ενδέχεται να είναι χρήσιμα για την αξιολόγηση των επιπτώσεων στην υγεία.

γ)

Κριτήρια D8C3 και D8C4: για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, η παρακολούθηση καθορίζεται όπως απαιτείται μετά την εμφάνιση του περιστατικού οξείας ρύπανσης και δεν αποτελεί μέρος του προγράμματος τακτικής παρακολούθησης σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

δ)

Κριτήριο D8C3: τα κράτη μέλη εντοπίζουν την πηγή των σημαντικών περιστατικών οξείας ρύπανσης, εφόσον είναι εφικτό. Δύνανται να χρησιμοποιήσουν τη δορυφορική παρακολούθηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας προς τον σκοπό αυτό.

3.

Ως παράγοντες μόλυνσης νοούνται μεμονωμένες ουσίες ή ομάδες ουσιών. Για λόγους συνέπειας στην υποβολή εκθέσεων, η ομαδοποίηση των ουσιών συμφωνείται σε επίπεδο Ένωσης.

4.

Η σύνθεση των ειδών νοείται ότι αναφέρεται στο χαμηλότερο ταξινομικό επίπεδο που είναι κατάλληλο για αξιολόγηση.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D8C1: συγκεντρώσεις παραγόντων μόλυνσης σε μικρογραμμάρια ανά λίτρο (μg/l) για το νερό, σε μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο (μg/kg) ξηρού βάρους για ιζήματα και σε μικρογραμμάρια ανά χιλιόγραμμο (μg/kg) υγρού βάρους για τον βιόκοσμο,

D8C2: αφθονία (αριθμός ατόμων ή άλλες κατάλληλες μονάδες όπως συμφωνείται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής) ανά επηρεαζόμενο είδος, έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ανά επηρεαζόμενο ευρύτερο τύπο οικοτόπου,

D8C3: διάρκεια σε ημέρες και χωρική έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) των σημαντικών περιστατικών οξείας ρύπανσης ετησίως,

D8C4: αφθονία (αριθμός ατόμων ή άλλες κατάλληλες μονάδες όπως συμφωνείται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής) ανά επηρεαζόμενο είδος, έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ανά επηρεαζόμενο ευρύτερο τύπο οικοτόπου.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 9

Οι παράγοντες μόλυνσης στους ιχθύες και άλλα θαλασσινά που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση δεν υπερβαίνουν τα επίπεδα που καθορίζει η νομοθεσία της Ένωσης ή άλλα αντίστοιχα πρότυπα

Σχετική πίεση: Εισαγωγή επικίνδυνων ουσιών

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Παράγοντες μόλυνσης που παρατίθενται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1881/2006.

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίσουν να μην λάβουν υπόψη τους παράγοντες μόλυνσης που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1881/2006 εφόσον κάτι τέτοιο δικαιολογείται, βάσει αξιολόγησης κινδύνων.

Τα κράτη μέλη δύνανται να αξιολογήσουν επιπλέον παράγοντες μόλυνσης οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1881/2006. Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον κατάλογο των εν λόγω πρόσθετων παραγόντων μόλυνσης μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον κατάλογο των ειδών και των σχετικών ιστών υπό αξιολόγηση σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις «Προδιαγραφές». Δύνανται να συνεργάζονται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής προκειμένου να καταρτίσουν τον εν λόγω κατάλογο ειδών και σχετικών ιστών.

D9C1 — Κύριο:

Το επίπεδο παραγόντων μόλυνσης στους βρώσιμους ιστούς (μύες, ήπαρ, αυγά, σάρκα ή άλλα μαλακά μέρη, κατά περίπτωση) των θαλασσινών (συμπεριλαμβανομένων ψαριών, καρκινοειδών, μαλακίων, εχινοδέρμων, φυκών και άλλων θαλάσσιων φυτών) ελεύθερης αλιείας ή συλλογής (με την εξαίρεση των ιχθύων με πτερύγια από θαλασσοκαλλιέργειες) δεν υπερβαίνει:

α)

για τους παράγοντες μόλυνσης που παρατίθενται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1881/2006, τα μέγιστα επίπεδα που καθορίζονται στον κανονισμό, τα οποία αποτελούν τις οριακές τιμές για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας·

β)

για τους πρόσθετους παράγοντες μόλυνσης, που δεν παρατίθενται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1881/2006, τις οριακές τιμές που καθορίζουν τα κράτη μέλη μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Η περιοχή αλίευσης ή παραγωγής σύμφωνα με το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

για κάθε παράγοντα μόλυνσης, η συγκέντρωσή του στα θαλασσινά, ο υλικός φορέας που χρησιμοποιείται (είδος και ιστός), το κατά πόσο σημειώνεται υπέρβαση των οριακών τιμών που επιτυγχάνονται και η αναλογία των αξιολογούμενων παραγόντων μόλυνσης οι οποίοι πληρούν τις οριακές τιμές τους.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Κατά την κατάρτιση του καταλόγου ειδών από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το κριτήριο D9C1, τα είδη:

α)

σχετίζονται με τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή·

β)

εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1881/2006·

γ)

είναι κατάλληλα για τον αξιολογούμενο παράγοντα μόλυνσης·

δ)

συγκαταλέγονται ανάμεσα σε αυτά που καταναλώνονται περισσότερο στο κράτος μέλος ή σε αυτά που αλιεύονται ή συλλέγονται περισσότερο για κατανάλωση.

2.

Η υπέρβαση του προτύπου που ορίζεται για έναν ορισμένο παράγοντα μόλυνσης οδηγεί σε επακόλουθη παρακολούθηση προκειμένου να διαπιστωθεί το κατά πόσο η μόλυνση εξακολουθεί να υφίσταται στην περιοχή και το είδος δειγματοληψίας. Η παρακολούθηση συνεχίζεται έως ότου υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι δεν υφίσταται κίνδυνος αποτυχίας.

3.

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, η δειγματοληψία για την αξιολόγηση των μέγιστων επιπέδων παραγόντων μόλυνσης θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), καθώς και σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 589/2014 της Επιτροπής (11) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 333/2007 της Επιτροπής (12).

4.

Σε κάθε περιοχή ή υποπεριοχή, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το χρονικό και γεωγραφικό εύρος της δειγματοληψίας είναι επαρκές για την παροχή ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος των καθορισμένων παραγόντων μόλυνσης στα θαλασσινά στη θαλάσσια περιοχή ή υποπεριοχή.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D9C1: οι συγκεντρώσεις των παραγόντων μόλυνσης, στις μονάδες που καθορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1881/2006.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 10

Οι ιδιότητες και οι ποσότητες των θαλάσσιων απορριμμάτων δεν προκαλούν βλάβες στο θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον

Σχετική πίεση: Εισαγωγή απορριμμάτων

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Τα απορρίμματα (με την εξαίρεση των μικροαπορριμμάτων) που ταξινομούνται στις ακόλουθες κατηγορίες (13): τεχνητά πολυμερή υλικά, καουτσούκ, υφάσματα/υφαντουργικά προϊόντα, χαρτί/χαρτόνι, κατεργασμένο/μεταποιημένο ξύλο, μέταλλο, γυαλί/κεραμικά προϊόντα, χημικά, απροσδιόριστα και απόβλητα τροφίμων.

Τα κράτη μέλη δύνανται να καθορίσουν περαιτέρω υποκατηγορίες.

D10C1 — Κύριο:

Η σύνθεση, η ποσότητα και χωρική κατανομή των απορριμμάτων στην ακτογραμμή, στην επιφάνεια της στήλης ύδατος και τον βυθό κυμαίνονται σε επίπεδα που δεν προκαλούν βλάβες στο παράκτιο και το θαλάσσιο περιβάλλον.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν οριακές τιμές για τα εν λόγω επίπεδα μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Οι υποδιαιρέσεις μιας περιοχής ή υποπεριοχής, διαιρούμενες από τα εθνικά σύνορα όπου απαιτείται.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται χωριστά για κάθε κριτήριο και για κάθε περιοχή που αξιολογείται, ως εξής:

α)

τα αποτελέσματα του κάθε κριτηρίου (ποσότητα απορριμμάτων ή μικροαπορριμμάτων ανά κατηγορία) και η κατανομή του ανά υλικό φορέα που χρησιμοποιείται σύμφωνα με το κριτήριο D10C1 και D10C2 καθώς και το κατά πόσο πληρούνται οι οριακές τιμές·

β)

τα αποτελέσματα του κριτηρίου D10C3 (ποσότητα απορριμμάτων και μικροαπορριμμάτων ανά κατηγορία ανά είδος) καθώς και το κατά πόσο πληρούνται οι οριακές τιμές.

Η συμφωνία για τη χρήση των κριτηρίων D10C1, D10C2 και D10C3 στην αξιολόγηση της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 10 γίνεται σε επίπεδο Ένωσης.

Τα αποτελέσματα του κριτηρίου D10C3 συνεισφέρουν επίσης στις αξιολογήσεις σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.

Τα μικροαπορρίμματα (σωματίδια < 5 mm) που ταξινομούνται στις κατηγορίες «τεχνητά πολυμερή υλικά» και «άλλα».

D10C2 — Κύριο:

Η σύνθεση, η ποσότητα και η χωρική κατανομή των μικροαπορριμμάτων στην ακτογραμμή, στην επιφάνεια της στήλης ύδατος και τα ιζήματα του βυθού κυμαίνονται σε επίπεδα που δεν προκαλούν βλάβες στο παράκτιο και το θαλάσσιο περιβάλλον.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν οριακές τιμές για τα εν λόγω επίπεδα μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Τα απορρίμματα και τα μικροαπορρίμματα που ταξινομούνται στις κατηγορίες «τεχνητά πολυμερή υλικά» και «άλλα» και αξιολογούνται σε οποιαδήποτε είδη από τις ακόλουθες ομάδες: πτηνά, θηλαστικά, ερπετά, ιχθύες ή ασπόνδυλα.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο ειδών προς αξιολόγηση μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D10C3 — Δευτερεύον:

Η ποσότητα απορριμμάτων και μικροαπορριμμάτων που προσλαμβάνονται διά κατάποσης από τα θαλάσσια ζώα κυμαίνεται σε επίπεδα που δεν επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία των συγκεκριμένων ειδών.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τα εν λόγω επίπεδα μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Είδη πτηνών, θηλαστικών, ερπετών, ιχθύων ή ασπόνδυλων που απειλούνται από τα απορρίμματα.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο ειδών προς αξιολόγηση μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D10C4 — Δευτερεύον:

Ο αριθμός των ατόμων του κάθε είδους που επηρεάζονται δυσμενώς από τα απορρίμματα, όπως για παράδειγμα με παγίδευση, άλλους τύπους τραυματισμών ή άλλες αιτίες θανάτου ή επιπτώσεις στην υγεία.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τις δυσμενείς επιπτώσεις των απορριμμάτων μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ομάδας ειδών σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

για κάθε είδος που αξιολογείται σύμφωνα με το κριτήριο D10C4, μια εκτίμηση του αριθμού ατόμων στην περιοχή αξιολόγησης που επηρεάζονται δυσμενώς.

Η συμφωνία για τη χρήση του κριτηρίου D10C4 στην αξιολόγηση της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 10 γίνεται σε επίπεδο Ένωσης.

Τα αποτελέσματα του εν λόγω κριτηρίου συνεισφέρουν επίσης στις αξιολογήσεις σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Για το D10C1: τα απορρίμματα παρακολουθούνται στην ακτογραμμή και ενδέχεται να παρακολουθούνται επιπλέον στην επιφάνεια της στήλης ύδατος και στον βυθό. Συλλέγονται πληροφορίες σχετικά με την πηγή και τις οδούς των απορριμμάτων, όπου είναι εφικτό,

2.

Για το D10C2: τα μικροαπορρίμματα παρακολουθούνται στην επιφάνεια της στήλης ύδατος και στα ιζήματα του βυθού ενώ ενδέχεται να παρακολουθούνται επιπλέον στην ακτογραμμή. Τα μικροαπορρίμματα παρακολουθούνται με τρόπο που μπορεί να σχετίζεται με τις σημειακές πηγές των εισαγωγών (όπως λιμάνια, μαρίνες, σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων, εκροές όμβριων υδάτων), όπου είναι εφικτό.

3.

Για τα D10C3 και D10C4: η παρακολούθηση ενδέχεται να βασίζεται σε τυχαία περιστατικά (π.χ. εκβρασμοί νεκρών ζώων, παγιδευμένα ζώα σε αναπαραγωγικές αποικίες, επηρεαζόμενα άτομα ανά έρευνα).

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D10C1: ποσότητα απορριμμάτων ανά κατηγορία σε αριθμό στοιχείων:

ανά 100 μέτρα (m) στην ακτογραμμή,

ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (km2) για την επιφάνεια της στήλης ύδατος και τον βυθό,

D10C2: ποσότητα μικροαπορριμμάτων ανά κατηγορία σε αριθμό στοιχείων και βάρος σε γραμμάρια (g):

ανά τετραγωνικό μέτρο (m2) για την επιφάνεια της στήλης ύδατος,

ανά χιλιόγραμμο (ξηρό βάρος) (kg) ιζήματος για την ακτογραμμή και τον βυθό,

D10C3: ποσότητα απορριμμάτων/μικροαπορριμμάτων σε γραμμάρια (g) και αριθμός στοιχείων ανά άτομο για κάθε είδος σε σχέση με το μέγεθος (βάρος ή μήκος, κατά περίπτωση) του ατόμου δειγματοληψίας,

D10C4: αριθμός επηρεαζόμενων ατόμων (θάνατοι, άλλες βλάβες) ανά είδος.

Χαρακτηριστικό περιγραφής 11

Η εισαγωγή ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου και του υποθαλάσσιου θορύβου, κυμαίνεται σε επίπεδα που δεν επηρεάζουν δυσμενώς το θαλάσσιο περιβάλλον

Σχετικές πιέσεις: Εισαγωγή ήχου ανθρωπογενούς προέλευσης, εισαγωγή άλλων μορφών ενέργειας

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Παλμικοί ήχοι ανθρωπογενούς προέλευσης στα ύδατα.

D11C1 — Κύριο:

Η χωρική κατανομή, η χρονική έκταση και τα επίπεδα παλμικών ήχων ανθρωπογενούς προέλευσης δεν υπερβαίνουν τα επίπεδα που επηρεάζουν δυσμενώς τους πληθυσμούς θαλάσσιων ζώων.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν οριακές τιμές για τα επίπεδα αυτά μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Περιοχή, υποπεριοχή ή υποδιαιρέσεις.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

α)

για το κριτήριο D11C1, η διάρκεια των παλμικών ήχων ανθρωπογενούς προέλευσης ανά ημερολογιακό έτος, η κατανομή τους εντός του έτους και χωρικά στην περιοχή αξιολόγησης, καθώς και το κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι καθορισμένες οριακές τιμές,

β)

για το κριτήριο D11C2, ο ετήσιος μέσος όρος του επιπέδου ήχου ή άλλη κατάλληλη χρονική μέτρηση που συμφωνείται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, ανά μονάδα εμβαδού, και η χωρική του κατανομή στην περιοχή αξιολόγησης, καθώς και η έκταση (%, km2) της περιοχής αξιολόγησης στην οποία επιτυγχάνονται οι καθορισμένες οριακές τιμές.

Η συμφωνία για τη χρήση των κριτηρίων D11C1 και D11C2 στην αξιολόγηση της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για το χαρακτηριστικό περιγραφής 11 γίνεται σε επίπεδο Ένωσης.

Τα αποτελέσματα των εν λόγω κριτηρίων συνεισφέρουν στις αξιολογήσεις σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1.

Συνεχείς ήχοι χαμηλής συχνότητας, ανθρωπογενούς προέλευσης, στα ύδατα.

D11C2 — Κύριο:

Η χωρική κατανομή, η χρονική έκταση και τα επίπεδα συνεχών ήχων χαμηλής συχνότητας, ανθρωπογενούς προέλευσης, δεν υπερβαίνουν τα επίπεδα που επηρεάζουν δυσμενώς τους πληθυσμούς θαλάσσιων ζώων.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν οριακές τιμές για τα επίπεδα αυτά μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Για την παρακολούθηση του D11C1:

α)

Χωρική κατανομή: γεωγραφικές τοποθεσίες των οποίων το σχήμα και το εμβαδόν καθορίζονται σε επίπεδο περιοχής και υποπεριοχής, με βάση, για παράδειγμα, τις δραστηριότητες που παρατίθενται στο παράρτημα III της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

β)

Ο παλμικός ήχος περιγράφεται ως μονοπολικό επίπεδο πηγής ενέργειας σε μονάδες dB re 1μΡa2 s ή μηδενικό μέχρι ανώτατο μονοπολικό επίπεδο πηγής σε μονάδες dB re 1μΡa m, για τις ζώνες συχνότητας 10 Hz έως 10 kHz. Τα κράτη μέλη δύνανται να εξετάζουν άλλες συγκεκριμένες πηγές με υψηλότερες ζώνες συχνοτήτων εάν θεωρούνται σημαντικές οι επιπτώσεις σε μεγαλύτερη κλίμακα.

2.

Για την παρακολούθηση του D11C2:

Ο ετήσιος μέσος όρος ή άλλη κατάλληλη μέτρηση που συμφωνείται σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής, του τετραγώνου της ηχητικής πίεσης σε καθεμιά από τις δυο «ζώνες του 1/3 της οκτάβας», μίας κεντραρισμένης στα 63 Hz και μίας άλλης στα 125 Hz, εκφρασμένος σε επίπεδο ντεσιμπέλ σε μονάδες dB re 1μΡa, σε κατάλληλη χωρική ανάλυση σε σχέση με την πίεση. Τα εν λόγω μεγέθη δύνανται είτε να υπολογιστούν απευθείας είτε να συναχθούν από ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται για παρεμβολή ή παρεκβολή από τις μετρήσεις. Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να αποφασίσουν σε επίπεδο περιοχής ή υποπεριοχής να παρακολουθούν επιπλέον ζώνες συχνοτήτων.

Τα κριτήρια που σχετίζονται με την εισαγωγή άλλων μορφών ενέργειας (συμπεριλαμβανομένης της θερμικής ενέργειας, των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και του φωτός) και τα κριτήρια που σχετίζονται με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του θορύβου εξακολουθούν να απαιτούν περαιτέρω ανάπτυξη.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D11C1: αριθμός ημερών ανά τρίμηνο (ή ανά μήνα, όπου αρμόζει) κατά τις οποίες λειτουργούν πηγές παλμικών ήχων, αναλογία (ποσοστό) μοναδιαίων εμβαδών ή έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) της περιοχής αξιολόγησης στην οποία λειτουργούν πηγές παλμικών ήχων κατ' έτος,

D11C2: ετήσια μέση τιμή (ή άλλη χρονική μέτρηση) επιπέδων συνεχών ήχων ανά μοναδιαίο εμβαδόν, αναλογία (ποσοστό) ή έκταση σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) της περιοχής αξιολόγησης στην οποία τα επίπεδα ήχου υπερβαίνουν τις οριακές τιμές.

ΜΕΡΟΣ II

Κριτήρια και μεθοδολογικά πρότυπα, προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των βασικών γνωρισμάτων και χαρακτηριστικών και της τρέχουσας περιβαλλοντικής κατάστασης στα θαλάσσια ύδατα σύμφωνα με το στοιχείο α) του άρθρου 8 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ

Το μέρος II εξετάζει τα χαρακτηριστικά περιγραφής που συνδέονται με τα σχετικά στοιχεία του οικοσυστήματος: ομάδες ειδών πτηνών, θηλαστικών, ερπετών, ιχθύων και κεφαλοπόδων (χαρακτηριστικό περιγραφής 1), πελαγικοί οικότοποι (χαρακτηριστικό περιγραφής 1), βενθικοί οικότοποι (χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6) και οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένων των τροφικών ιστών (χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 4), όπως παρατίθενται στο παράρτημα III της οδηγίας 2008/56/ΕΚ (14).

Θεματικό πεδίο

Ομάδες ειδών πτηνών, θηλαστικών, ερπετών, ιχθύων και κεφαλοπόδων (που σχετίζονται με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Είδη πτηνών, θηλαστικών, ερπετών και μη εμπορικά εκμεταλλεύσιμα είδη ιχθύων και κεφαλοπόδων που κινδυνεύουν από παρεμπίπτουσα αλίευση στην περιοχή ή την υποπεριοχή.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον εν λόγω κατάλογο ειδών μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, δυνάμει της υποχρέωσης που καθορίζεται στο άρθρο 25 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 για τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων λαμβάνοντας υπόψη τον κατάλογο ειδών στον πίνακα 1Δ του παραρτήματος της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2016/1251 της Επιτροπής (15).

D1C1 — Κύριο:

Τα ποσοστά θνησιμότητας ανά είδος από παρεμπίπτουσα αλίευση κυμαίνονται κάτω από τα επίπεδα που θέτουν σε κίνδυνο το είδος, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τα ποσοστά θνησιμότητας από παρεμπίπτουσα αλίευση, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Όπως χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των αντίστοιχων ειδών ή ομάδων ειδών σύμφωνα με τα κριτήρια D1C2-D1C5.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για κάθε περιοχή υπό αξιολόγηση ως εξής:

ποσοστό θνησιμότητας ανά είδος και κατά πόσο πληρούνται οι οριακές τιμές που έχουν καθοριστεί.

Το εν λόγω κριτήριο συνεισφέρει στην αξιολόγηση των αντίστοιχων ειδών βάσει του κριτηρίου D1C2.

Ομάδες ειδών, όπως παρατίθενται στον πίνακα 1 και εφόσον απαντούν στην περιοχή ή την υποπεριοχή.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν ένα σύνολο ειδών αντιπροσωπευτικό της κάθε ομάδας ειδών, που επιλέγεται σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται βάσει των προδιαγραφών επιλογής ειδών και οικοτόπων, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας. Τα εν λόγω είδη περιλαμβάνουν τα θηλαστικά και τα ερπετά που παρατίθενται στο παράρτημα II της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και δύνανται να περιλαμβάνουν οποιοδήποτε άλλο είδος, όπως αυτά που παρατίθενται στη νομοθεσία της Ένωσης [άλλα παραρτήματα της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, της οδηγίας 2009/147/ΕΚ ή μέσω του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013] και άλλες διεθνείς συμφωνίες, όπως στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες.

D1C2 — Κύριο:

Η αφθονία του πληθυσμού του είδους δεν επηρεάζεται δυσμενώς από τις ανθρωπογενείς πιέσεις, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές για κάθε είδος τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τη φυσική διακύμανση του μεγέθους του πληθυσμού και τα ποσοστά θνησιμότητας που προκύπτουν από τα κριτήρια D1C1, D8C4 και D10C4 και άλλες σχετικές πιέσεις. Για τα είδη που καλύπτονται από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ, οι εν λόγω τιμές θα πρέπει να είναι συνεπείς με τις ευνοϊκές τιμές πληθυσμού αναφοράς που καθορίζονται από τα σχετικά κράτη μέλη σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Χρησιμοποιούνται οικολογικές κλίμακες για κάθε ομάδα ειδών, ως εξής:

για βαθέως καταδυόμενα οδοντοκήτη, μυστακοκήτη, ιχθύες βαθέων υδάτων: περιοχή,

για πτηνά, μικρόσωμα οδοντοκήτη, πελαγικούς και βενθοπελαγικούς ιχθύες της υφαλοκρηπίδας: περιοχή ή υποδιαιρέσεις της Βαλτικής Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου, υποπεριοχή του Βορειοανατολικού Ατλαντικού και της Μεσογείου Θάλασσας,

για τις φώκιες, τις χελώνες και τα κεφαλόποδα: περιοχή ή υποδιαιρέσεις της Βαλτικής Θάλασσας, υποπεριοχή του Βορειοανατολικού Ατλαντικού και της Μεσογείου Θάλασσας,

για τους παράκτιους ιχθύες: υποδιαίρεση περιοχής ή υποπεριοχής,

για τους εμπορικά εκμεταλλεύσιμους ιχθύες και τα κεφαλόποδα: όπως χρησιμοποιούνται σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 3.

Χρήση κριτηρίων:

Η κατάσταση του κάθε είδους αξιολογείται μεμονωμένα, με βάση τα επιλεγμένα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τον βαθμό επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για κάθε ομάδα ειδών στην περιοχή υπό αξιολόγηση, ως εξής:

α)

οι αξιολογήσεις εκφράζουν τις τιμές για κάθε κριτήριο που χρησιμοποιείται ανά είδος καθώς και το κατά πόσο πληρούνται οι οριακές τιμές που ορίζονται για τα εν λόγω κριτήρια,

β)

η συνολική κατάσταση των ειδών που καλύπτονται από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ συνάγεται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο που ορίζεται με βάση την εν λόγω οδηγία. Η συνολική κατάσταση για τα εμπορικά εκμεταλλεύσιμα είδη αξιολογείται σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 3. Για τα άλλα είδη, η συνολική κατάσταση συνάγεται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που συμφωνείται σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής,

γ)

η συνολική κατάσταση της ομάδας ειδών συνάγεται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που συμφωνείται σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

D1C3 — Κύριο κριτήριο για τους εμπορικά εκμεταλλεύσιμους ιχθύες και τα κεφαλόποδα και δευτερεύον κριτήριο για τα άλλα είδη:

Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού (π.χ. μέγεθος σώματος ή ηλικιακή διάρθρωση, αναλογία φύλων, ποσοστά γονιμότητας και επιβίωσης) των ειδών είναι ενδεικτικά ενός υγιούς πληθυσμού που δεν επηρεάζεται δυσμενώς από ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τα καθορισμένα χαρακτηριστικά κάθε είδους μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τις δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία τους που συνάγονται από τα κριτήρια D8C2, D8C4 και άλλες σχετικές πιέσεις.

D1C4 — Κύριο κριτήριο για τα είδη που καλύπτονται από τα παραρτήματα II, IV ή V της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και δευτερεύον κριτήριο για τα άλλα είδη:

Το εύρος κατανομής του είδους και, κατά περίπτωση, το μοτίβο συμβαδίζει με τις ισχύουσες φυσιογραφικές, γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για κάθε είδος μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας. Για τα είδη που καλύπτονται από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ, οι εν λόγω τιμές θα πρέπει να είναι συνεπείς με τις ευνοϊκές τιμές εύρους εξάπλωσης αναφοράς που καθορίζονται από τα σχετικά κράτη μέλη σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

D1C5 — Κύριο κριτήριο για τα είδη που καλύπτονται από τα παραρτήματα II, IV και V της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και δευτερεύον κριτήριο για τα άλλα είδη:

Ο οικότοπος για το είδος έχει την απαραίτητη έκταση και συνθήκες για την υποστήριξη των διαφορετικών σταδίων του κύκλου ζωής του είδους.

Στοιχεία κριτηρίων

Πίνακας 1

Ομάδες ειδών  (16)

Στοιχείο οικοσυστήματος

Ομάδες ειδών

Πτηνά

Πτηνά βοσκής

Καλοβάμονα πτηνά

Πτηνά που σιτίζονται στην επιφάνεια της θάλασσας

Πτηνά που σιτίζονται σε πελαγικούς οικοτόπους

Πτηνά που σιτίζονται σε βενθικούς οικοτόπους

Θηλαστικά

Μικρόσωμα οδοντοκήτη

Βαθέως καταδυόμενα οδοντοκήτη

Μυστακοκήτη

Φώκιες

Ερπετά

Χελώνες

Ψάρια

Παράκτιοι ιχθύες

Πελαγικοί ιχθύες της υφαλοκρηπίδας

Βενθοπελαγικοί ιχθύες της υφαλοκρηπίδας

Ιχθύες βαθέων υδάτων

Κεφαλόποδα

Παράκτια κεφαλόποδα/κεφαλόποδα υφαλοκρηπίδας

Κεφαλόποδα βαθέων υδάτων

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σχετικά με το θεματικό πεδίο «Ομάδες ειδών πτηνών, θηλαστικών, ερπετών, ιχθύων και κεφαλοπόδων»

1.

Για το κριτήριο D1C1, τα δεδομένα παρέχονται ανά είδος ανά εξειδικευμένη αλιευτική δραστηριότητα για κάθε περιοχή ICES ή γεωγραφική υποπεριοχή της ΓΕΑΜ ή αλιευτική ζώνη FAO για τη μακαρονησιακή βιογεωγραφική περιοχή, ώστε να είναι δυνατή η συγκέντρωσή τους στην κατάλληλη κλίμακα για το συγκεκριμένο είδος, καθώς και ο προσδιορισμός της συγκεκριμένης αλιευτικής δραστηριότητας και του αλιευτικού εξοπλισμού που παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά παρεμπιπτόντων αλιευμάτων για κάθε είδος.

2.

Η έννοια «παράκτιος» ερμηνεύεται με βάση φυσικές, υδρολογικές και οικολογικές παραμέτρους και δεν περιορίζεται στα παράκτια ύδατα όπως καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

3.

Τα είδη μπορούν να αξιολογούνται σε επίπεδο πληθυσμού, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.

4.

Εφόσον είναι εφικτό, για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης χρησιμοποιούνται οι αξιολογήσεις σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ, την οδηγία 2009/147/ΕΚ και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013:

α)

για τα πτηνά, τα κριτήρια D1C2 και D1C4 ισοδυναμούν με τα κριτήρια «μέγεθος πληθυσμού» και «μέγεθος εύρους εξάπλωσης και χάρτη κατανομής αναπαραγωγής» της οδηγίας 2009/147/ΕΚ·

β)

για τα θηλαστικά, τα ερπετά και τους μη εμπορικά εκμεταλλεύσιμους ιχθύες, τα κριτήρια ισοδυναμούν με εκείνα που αναφέρονται στην οδηγία 92/43/ΕΟΚ ως εξής: τα κριτήρια D1C2 και D1C3 ισοδυναμούν με τον «πληθυσμό», το κριτήριο D1C4 ισοδυναμεί με το «εύρος εξάπλωσης» και το κριτήριο D1C5 ισοδυναμεί με τον «οικότοπο για το είδος»·

γ)

για τους εμπορικά εκμεταλλεύσιμους ιχθύες και τα κεφαλόποδα, οι αξιολογήσεις σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 3 χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς του χαρακτηριστικού περιγραφής 1, χρησιμοποιώντας το κριτήριο D3C2 για το κριτήριο D1C2 και το κριτήριο D3C3 για το κριτήριο D1C3.

5.

Οι αξιολογήσεις των δυσμενών επιπτώσεων από τις πιέσεις σύμφωνα με τα κριτήρια D1C1, D2C3, D3C1, D8C2, D8C4 και D10C4, καθώς και οι αξιολογήσεις των πιέσεων σύμφωνα με τα κριτήρια D9C1, D10C3, D11C1 και D11C2, λαμβάνονται υπόψη στις αξιολογήσεις των ειδών σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D1C2: αφθονία [αριθμός ατόμων ή βιομάζα σε τόνους (t)] ανά είδος.

Θεματικό πεδίο

Πελαγικοί οικότοποι (που σχετίζονται με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Ευρύτεροι τύποι πελαγικών οικοτόπων (μεταβλητής αλατότητας (17), παράκτιοι, υφαλοκρηπίδας και ωκεάνιοι/πέρα από υφαλοκρηπίδα), εφόσον υπάρχουν στην περιοχή ή την υποπεριοχή και άλλοι τύποι οικοτόπων όπως καθορίζονται στη δεύτερη παράγραφο.

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέξουν, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, πρόσθετους τύπους οικοτόπων σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται βάσει των «προδιαγραφών επιλογής ειδών και οικοτόπων».

D1C6 — Κύριο:

Η κατάσταση του τύπου οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένης της βιοτικής και αβιοτικής δομής και των λειτουργιών του (π.χ. η σύνθεση των τυπικών του ειδών και η σχετική τους αφθονία, η απουσία ιδιαιτέρως ευαίσθητων ή ευάλωτων ειδών ή ειδών που επιτελούν μια συγκεκριμένη λειτουργία, δομή μεγέθους των ειδών) δεν επηρεάζεται δυσμενώς από ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για την κατάσταση κάθε τύπου οικοτόπου, διασφαλίζοντας τη συμβατότητα με τις σχετικές τιμές σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 2, 5 και 8, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Υποδιαίρεση περιοχής ή υποπεριοχής όπως χρησιμοποιείται για τις αξιολογήσεις των ευρύτερων τύπων βενθικών οικοτόπων, που αντανακλά τις διαφορές στη σύνθεση των ειδών του τύπου οικοτόπου.

Χρήση κριτηρίων:

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για την περιοχή υπό αξιολόγηση ως:

α)

μια εκτίμηση της αναλογίας και της έκτασης κάθε τύπου οικοτόπου υπό αξιολόγηση ο οποίος έχει επιτύχει τις οριακές τιμές που έχουν οριστεί·

β)

ένας κατάλογος των ευρύτερων τύπων οικοτόπων στην περιοχή αξιολόγησης που δεν αξιολογήθηκαν.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σχετικά με το θεματικό πεδίο «Πελαγικοί οικότοποι»

1.

Η έννοια «παράκτιος» ερμηνεύεται με βάση φυσικές, υδρολογικές και οικολογικές παραμέτρους και δεν περιορίζεται στα παράκτια ύδατα όπως καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

2.

Οι αξιολογήσεις των δυσμενών επιπτώσεων των πιέσεων, μεταξύ άλλων σύμφωνα με τα κριτήρια D2C3, D5C2, D5C3, D5C4, D7C1, D8C2 και D8C4, λαμβάνονται υπόψη στις αξιολογήσεις των πελαγικών οικοτόπων σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D1C6: έκταση του οικοτόπου που επηρεάζεται δυσμενώς, σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) και ως αναλογία (ποσοστό) της συνολικής φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου.

Θεματικό πεδίο

Βενθικοί οικότοποι (που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Ανατρέξτε στο μέρος I του παρόντος παραρτήματος για τα κριτήρια D6C1, D6C2 και D6C3.

Ευρύτεροι τύποι βενθικών οικοτόπων όπως παρατίθενται στον πίνακα 2 και εφόσον υπάρχουν στην περιοχή ή την υποπεριοχή και άλλοι τύποι οικοτόπων όπως καθορίζονται στη δεύτερη παράγραφο.

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέξουν, μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας, πρόσθετους τύπους οικοτόπων, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται βάσει των «προδιαγραφών επιλογής ειδών και οικοτόπων», οι οποίοι ενδέχεται να περιλαμβάνουν τους τύπους οικοτόπων που παρατίθενται στην οδηγία 92/43/ΕΟΚ ή άλλες διεθνείς συμφωνίες, όπως στο πλαίσιο των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες, για σκοπούς:

α)

αξιολόγησης κάθε ευρύτερου τύπου οικοτόπων σύμφωνα με το κριτήριο D6C5·

β)

αξιολόγησης των εν λόγω τύπων οικοτόπων.

Ένα ενιαίο σύνολο τύπων οικοτόπων εξυπηρετεί τον σκοπό της αξιολόγησης τόσο των βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1 όσο και της ακεραιότητας του θαλάσσιου βυθού σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 6.

D6C4 — Κύριο:

Η έκταση της απώλειας ανά τύπο οικοτόπου, που προκαλείται από ανθρωπογενείς πιέσεις, δεν υπερβαίνει την καθορισμένη αναλογία της φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου στην περιοχή αξιολόγησης.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τη μέγιστη επιτρεπόμενη έκταση απώλειας του οικοτόπου με τη μορφή αναλογίας επί της συνολικής φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου, μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Υποδιαίρεση περιοχής ή υποπεριοχής που αντανακλά τις διαφορές στη σύνθεση των ειδών του ευρύτερου τύπου οικοτόπου.

Χρήση κριτηρίων:

Μια ενιαία αξιολόγηση ανά τύπο οικοτόπου με χρήση των κριτηρίων D6C4 και D6C5 εξυπηρετεί τον σκοπό της αξιολόγησης τόσο των βενθικών οικοτόπων σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 1 όσο και της ακεραιότητας του θαλάσσιου βυθού σύμφωνα με το χαρακτηριστικό περιγραφής 6.

Ο βαθμός επίτευξης καλής περιβαλλοντικής κατάστασης εκφράζεται για την περιοχή υπό αξιολόγηση ως:

α)

για το κριτήριο D6C4, μια εκτίμηση της αναλογίας και της έκτασης της απώλειας ανά τύπο οικοτόπου και του κατά πόσο ο οικότοπος έχει επιτύχει την καθορισμένη τιμή για τον βαθμό·

β)

για το κριτήριο D6C5, μια εκτίμηση της αναλογίας και της έκτασης των δυσμενών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού της απώλειας από το στοιχείο α), ανά τύπο οικοτόπου και του κατά πόσο ο οικότοπος έχει επιτύχει την καθορισμένη τιμή για τον βαθμό·

γ)

συνολική κατάσταση του τύπου οικοτόπου, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που συμφωνείται σε επίπεδο Ένωσης με βάση τα στοιχεία α) και β) και έναν κατάλογο των ευρύτερων τύπων οικοτόπων στην περιοχή αξιολόγησης που δεν αξιολογήθηκαν.

D6C5 — Κύριο:

Η έκταση των δυσμενών επιπτώσεων από ανθρωπογενείς πιέσεις στην κατάσταση του τύπου οικοτόπου, συμπεριλαμβανομένης της βιοτικής και αβιοτικής δομής και των λειτουργιών τους (π.χ. η σύνθεση των τυπικών τους ειδών και η σχετική τους αφθονία, η απουσία ιδιαιτέρως ευαίσθητων ή ευάλωτων ειδών ή ειδών που επιτελούν μια συγκεκριμένη λειτουργία, δομή μεγέθους των ειδών), δεν υπερβαίνει την καθορισμένη αναλογία της φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου στην περιοχή αξιολόγησης.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές για τις δυσμενείς επιπτώσεις στην κατάσταση κάθε τύπου οικοτόπου, διασφαλίζοντας τη συμβατότητα με άλλες σχετικές τιμές σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 2, 5, 6, 7 και 8, μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τη μέγιστη επιτρεπόμενη έκταση των εν λόγω δυσμενών επιπτώσεων με τη μορφή αναλογίας επί της συνολικής φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου, μέσω συνεργασίας σε επίπεδο Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής ή υποπεριοχής.

Στοιχεία κριτηρίων

Πίνακας 2

Ευρύτεροι τύποι βενθικών οικοτόπων συμπεριλαμβανομένων των σχετικών βιολογικών κοινοτήτων τους (που σχετίζονται με τα κριτήρια για τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 6), που ισοδυναμούν με έναν ή περισσότερους τύπους οικοτόπων της ταξινόμησης οικοτόπων του European nature information system (ευρωπαϊκό σύστημα πληροφόρησης για τη φύση) (EUNIS)  (18) . Οι ενημερώσεις στην τυπολογία του EUNIS αντανακλώνται στους ευρύτερους τύπους οικοτόπων που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και της παρούσας απόφασης

Στοιχείο οικοσυστήματος

Ευρύτεροι τύποι οικοτόπων

Σχετικοί κωδικοί οικοτόπων EUNIS (έκδοση 2016)

Βενθικοί οικότοποι

Παράκτια πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι

MA1, MA2

Παράκτια ιζήματα

MA3, MA4, MA5, MA6

Υποπαραλιακά πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι

MB1, MB2

Υποπαραλιακά αδρά ιζήματα

MB3

Υποπαραλιακά μεικτά ιζήματα

MB4

Υποπαραλιακή άμμος

MB5

Υποπαραλιακή ιλύς

MB6

Περιπαραλιακά πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι

MC1, MC2

Περιπαραλιακά αδρά ιζήματα

MC3

Περιπαραλιακά μεικτά ιζήματα

MC4

Περιπαραλιακή άμμος

MC5

Περιπαραλιακή ιλύς

MC6

Υπεράκτια περιπαραλιακά πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι

MD1, MD2

Υπεράκτια περιπαραλιακά αδρά ιζήματα

MD3

Υπεράκτια περιπαραλιακά μεικτά ιζήματα

MD4

Υπεράκτια περιπαραλιακή άμμος

MD5

Υπεράκτια περιπαραλιακή ιλύς

MD6

Πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι ανώτερης βαθύαλης (19) ζώνης

ME1, ME2

Ιζήματα ανώτερης βαθύαλης ζώνης

ME3, ME4, ME5, ME6

Πετρώματα και βιογενείς ύφαλοι κατώτερης βαθύαλης ζώνης

MF1, MF2

Ιζήματα κατώτερης βαθύαλης ζώνης

MF3, MF4, MF5, MF6

Αβυσσική ζώνη

MG1, MG2, MG3, MG4, MG5, MG6

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σχετικά με το θεματικό πεδίο «Βενθικοί οικότοποι»

1.

Η κατάσταση κάθε τύπου οικοτόπου αξιολογείται, εφόσον είναι εφικτό, βάσει των αξιολογήσεων (όπως των υποτύπων των ευρύτερων τύπων οικοτόπων) σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ και την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

2.

Στην αξιολόγηση του κριτηρίου D6C4 χρησιμοποιείται η αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε για το κριτήριο D6C1.

3.

Τα κριτήρια D6C4 και D6C5 αντιστοιχούν στα κριτήρια «εύρος εξάπλωσης/έκταση που καλύπτεται από τον τύπο οικοτόπου εντός του εύρους» και «ειδικές δομές και λειτουργίες» της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.

4.

Για το κριτήριο D6C5 λαμβάνονται υπόψη οι αξιολογήσεις των δυσμενών επιπτώσεων των πιέσεων, μεταξύ άλλων σύμφωνα με τα κριτήρια D2C3, D3C1, D3C2, D3C3, D5C4, D5C5, D5C6, D5C7, D5C8, D6C3, D7C2, D8C2 και D8C4.

5.

Για το κριτήριο D6C5, η σύνθεση των ειδών νοείται ότι αναφέρεται στο χαμηλότερο ταξινομικό επίπεδο που είναι κατάλληλο για αξιολόγηση.

Μονάδες μέτρησης για τα κριτήρια:

D6C4: έκταση της απώλειας του οικοτόπου, σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως αναλογία (ποσοστό) της συνολικής φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου,

D6C5: έκταση του οικοτόπου που επηρεάζεται δυσμενώς, σε τετραγωνικά χιλιόμετρα (km2) ή ως αναλογία (ποσοστό) της συνολικής φυσικής έκτασης του τύπου οικοτόπου.

Προδιαγραφές για την επιλογή των ειδών και των οικοτόπων σύμφωνα με τα θεματικά πεδία «Ομάδες ειδών πτηνών, θηλαστικών, ερπετών, ιχθύων και κεφαλοπόδων», «Πελαγικοί οικότοποι» και «Βενθικοί οικότοποι»

Η επιλογή των ειδών και των οικοτόπων που ανατίθενται στις ομάδες ειδών και τους ευρύτερους τύπους πελαγικών και βενθικών οικοτόπων βασίζεται στα εξής:

1.

Επιστημονικά κριτήρια (οικολογική συνάφεια):

α)

αντιπροσωπευτικά του στοιχείου οικοσυστήματος (ομάδες ειδών ή ευρύτεροι τύποι οικοτόπων) και των λειτουργιών του οικοσυστήματος (π.χ. συνδεσιμότητα μεταξύ οικοτόπων και πληθυσμών, πληρότητα και ακεραιότητα των σημαντικών οικοτόπων) που υπεισέρχονται στην αξιολόγηση της κατάστασης/των επιπτώσεων, όπως στην περίπτωση που κατέχουν λειτουργικό ρόλο στο στοιχείο (π.χ. υψηλή ή συγκεκριμένη βιοποικιλότητα, παραγωγικότητα, τροφικός σύνδεσμος, συγκεκριμένος πόρος ή υπηρεσία) ή συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κύκλου ζωής (ηλικία και μέγεθος κατά την αναπαραγωγή, μακροβιότητα, χαρακτηριστικά μετανάστευσης)·

β)

σχετικά για την αξιολόγηση μιας κύριας ανθρωπογενούς πίεσης στην οποία εκτίθεται το στοιχείο του οικοσυστήματος, που είναι ευαίσθητα στην πίεση και εκτίθενται σε αυτή (ευάλωτα) στην περιοχή αξιολόγησης·

γ)

απαντούν στην περιοχή αξιολόγησης, σε αριθμό ή έκταση επαρκή για την κατασκευή ενός κατάλληλου δείκτη για αξιολόγηση·

δ)

το σύνολο των επιλεγμένων ειδών ή οικοτόπων καλύπτει, στο μέτρο του δυνατού, το πλήρες εύρος των οικολογικών λειτουργιών του στοιχείου του οικοσυστήματος και τις κυρίαρχες πιέσεις στις οποίες υποβάλλεται το στοιχείο·

ε)

στην περίπτωση που ένα είδος ή μια ομάδα ειδών σχετίζεται στενά με συγκεκριμένο ευρύτερο τύπο οικοτόπου, δύναται να συμπεριληφθεί στον συγκεκριμένο τύπο οικοτόπου για σκοπούς παρακολούθησης και αξιολόγησης· στις περιπτώσεις αυτού του είδους, το είδος δεν περιλαμβάνεται στην αξιολόγηση της ομάδας ειδών.

2.

Πρόσθετα πρακτικά κριτήρια (τα οποία δεν αντικαθιστούν τα επιστημονικά κριτήρια):

α)

παρακολούθηση/τεχνική σκοπιμότητα·

β)

κόστος παρακολούθησης·

γ)

επαρκείς χρονολογικές σειρές δεδομένων.

Το αντιπροσωπευτικό σύνολο ειδών και οικοτόπων προς αξιολόγηση πιθανότατα θα αφορά συγκεκριμένα μια περιοχή ή υποπεριοχή, παρόλο που ορισμένα ειδή ενδέχεται να παρουσιάζονται σε συγκεκριμένες περιοχές ή υποπεριοχές.

Θεματικό πεδίο

Οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένων των τροφικών ιστών (που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά περιγραφής 1 και 4)

Κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων κριτηρίων, και μεθοδολογικά πρότυπα

Στοιχεία κριτηρίων

Κριτήρια

Μεθοδολογικά πρότυπα

Τροφικές ομάδες ενός οικοσυστήματος.

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν τον κατάλογο των τροφικών ομάδων μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D4C1 — Κύριο:

Η ποικιλότητα (σύνθεση των ειδών και σχετική αφθονία) της τροφικής ομάδας δεν επηρεάζεται δυσμενώς από τις ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Κλίμακα αξιολόγησης:

Επίπεδο περιοχής για τη Βαλτική Θάλασσα και τον Εύξεινο Πόντο, επίπεδο υποπεριοχής για τον Βορειοανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο Θάλασσα.

Δύνανται να χρησιμοποιηθούν υποδιαιρέσεις κατά περίπτωση.

Χρήση κριτηρίων:

Στις περιπτώσεις όπου οι τιμές δεν κυμαίνονται εντός των οριακών τιμών, τούτο ενδέχεται να οδηγήσει σε περαιτέρω έρευνες ή διερευνήσεις προκειμένου να εντοπιστούν οι αιτίες της αποτυχίας.

D4C2 — Κύριο:

Η ισορροπία της συνολικής αφθονίας μεταξύ τροφικών ομάδων δεν επηρεάζεται δυσμενώς από τις ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D4C3 — Δευτερεύον:

Η κατανομή μεγέθους των ατόμων στις τροφικές ομάδες δεν επηρεάζεται δυσμενώς από τις ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

D4C4 — Δευτερεύον (προς χρήση για την υποστήριξη του κριτηρίου D4C2, όπου κρίνεται σκόπιμο):

Η παραγωγικότητα των τροφικών ομάδων δεν επηρεάζεται δυσμενώς από τις ανθρωπογενείς πιέσεις.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις οριακές τιμές μέσω περιοχικής ή υποπεριοχικής συνεργασίας.

Προδιαγραφές και τυποποιημένες μέθοδοι για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση

1.

Η σύνθεση των ειδών νοείται ότι αναφέρεται στο χαμηλότερο ταξινομικό επίπεδο που είναι κατάλληλο για αξιολόγηση.

2.

Οι τροφικές ομάδες που επιλέγονται σύμφωνα με τα στοιχεία κριτηρίων λαμβάνουν υπόψη τον κατάλογο τροφικών ομάδων του ICES (20) και πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

περιλαμβάνουν τουλάχιστον τρεις τροφικές ομάδες·

β)

οι δύο θα πρέπει να είναι τροφικές ομάδες μη αποτελούμενες από ιχθύες·

γ)

τουλάχιστον μία θα πρέπει να αποτελεί πρωτογενή παραγωγό·

δ)

κατά προτίμηση να αναπαριστά τουλάχιστον την κορυφή, τη μέση και τη βάση της τροφικής αλυσίδας.

Μονάδες μέτρησης:

D4C2: συνολική αφθονία [αριθμός ατόμων ή βιομάζα σε τόνους (t)] σε όλα τα είδη εντός της τροφικής ομάδας.


(1)  Όπου γίνεται λόγος για «χαρακτηριστικό περιγραφής» στην παρούσα οδηγία, πρόκειται για τα σχετικά χαρακτηριστικά ποιοτικής περιγραφής για τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, όπως περιγράφονται στα αριθμημένα στοιχεία στο παράρτημα I της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

(2)  Τα κριτήρια D3C2 και D3C3 βασίζονται σε κρατικά πρότυπα για τους εμπορικά εκμεταλλεύσιμους ιχθύες και τα οστρακόδερμα αλλά εμφανίζονται στο μέρος I για λόγους σαφήνειας.

(3)  Το κριτήριο D3C3 ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμο για χρήση στην αξιολόγηση του 2018 για την αρχική αξιολόγηση και τον προσδιορισμό της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ.

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική (ΕΕ L 60 της 5.3.2008, σ. 1).

(5)  Τα έγγραφα καθοδήγησης που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής εφαρμογής της οδηγίας 2000/60/ΕΚ είναι ενδεχομένως χρήσιμα για την αξιολόγηση αυτή [π.χ. «No 13 — Overall Approach to the Classification of Ecological Status and Ecological Potential» (Αρ. 13 — Συνολική προσέγγιση στην ταξινόμηση της οικολογικής κατάστασης και του οικολογικού δυναμικού) και «No 23 — Eutrophication Assessment in the Context of European Water Policies» (Αρ. 23 — Αξιολόγηση του ευτροφισμού στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών πολιτικών για τα ύδατα)].

(6)  Απόφαση 2013/480/ΕΕ της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2013, για τον καθορισμό, σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των τιμών των ταξινομήσεων στα συστήματα παρακολούθησης των κρατών μελών, βάσει των αποτελεσμάτων της διαβαθμονόμησης και την κατάργηση της απόφασης 2008/915/ΕΚ (ΕΕ L 266 της 8.10.2013, σ. 1).

(7)  Η φυσική απώλεια ερμηνεύεται σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο σημείο 3 των προδιαγραφών του χαρακτηριστικού περιγραφής 6.

(8)  Οδηγία 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων, περιλαμβανομένων των ποινικών κυρώσεων, για αδικήματα ρύπανσης (ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 11).

(9)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 1).

(10)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 589/2014 της Επιτροπής, της 2ας Ιουνίου 2014, για καθορισμό των μεθόδων δειγματοληψίας και ανάλυσης για τον έλεγχο των επιπέδων των διοξινών, των παρόμοιων με διοξίνες PCB και των μη παρόμοιων με διοξίνες PCB σε ορισμένα τρόφιμα και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 252/2012 (ΕΕ L 164 της 3.6.2014, σ. 18).

(12)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 333/2007 της Επιτροπής, της 28ης Μαρτίου 2007, για τον καθορισμό μεθόδων δειγματοληψίας και ανάλυσης για τον επίσημο έλεγχο των επιπέδων μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου, ανόργανου κασσιτέρου, 3-μονοχλωροπροπανοδιόλης και βενζο[a]πυρενίου στα τρόφιμα (ΕΕ L 88 της 29.3.2007, σ. 29).

(13)  Πρόκειται για τις κατηγορίες «Level 1 — Material» (Επίπεδο 1 — Υλικά) από τον κύριο κατάλογο κατηγοριών απορριμμάτων του Κοινού Κέντρου Ερευνών «Guidance on Monitoring of marine litter in European seas» (2013, ISBN 978-92-79-32709-4). Ο κύριος κατάλογος περιγράφει τα στοιχεία που καλύπτονται σε κάθε κατηγορία: για παράδειγμα, ο όρος «Χημικά» αναφέρεται στην παραφίνη, το κερί, τα έλαια και την πίσσα.

(14)  Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 για τη συλλογή σχετικών δεδομένων για την αλιεία στα χαρακτηριστικά περιγραφής 1, 4 και 6.

(15)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1251 της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2016, για τη θέσπιση πολυετούς προγράμματος της Ένωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στους τομείς της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας για την περίοδο 2017-2019 (ΕΕ L 207 της 1.8.2016, σ. 113).

(16)  Συναφή δεδομένα σχετικά με την αλιεία θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατ' εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 199/2008.

(17)  Διατίθεται για καταστάσεις όπου οι θύσανοι των εκβολών ποταμών εκτείνονται πέρα από τα ύδατα που χαρακτηρίζονται μεταβατικά ύδατα σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ.

(18)  Evans, D. (2016). Revising the marine section of the EUNIS Habitat classification — Report of a workshop held at the European Topic Centre on Biological Diversity, 12 & 13 Μαΐου 2016. ETC/BD Working Paper No A/2016.

(19)  Όπου δεν καθορίζεται σαφώς στην ταξινόμηση EUNIS, το όριο μεταξύ της ανώτερης και κατώτερης βαθύαλης ζώνης μπορεί να οριστεί σε συγκεκριμένο όριο βάθους.

(20)  ICES Advice (2015) Book 1, ICES special request advice, δημοσίευση: 20 Μαρτίου 2015.