26.7.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 200/1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (EE) 2016/1191 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 6ης Ιουλίου 2016

για την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών μέσω της απλούστευσης των απαιτήσεων για την υποβολή ορισμένων δημόσιων εγγράφων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 21 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η Ένωση όρισε ως στόχο τη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης χωρίς εσωτερικά σύνορα, εντός του οποίου εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ελεύθερη κυκλοφορία των δημόσιων εγγράφων εντός της Ένωσης και, κατ' επέκταση, να προωθηθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Ένωσης, η Ένωση θα πρέπει να υιοθετήσει συγκριμένα μέτρα για την απλούστευση των διοικητικών απαιτήσεων που ισχύουν για την υποβολή σε ένα κράτος μέλος ορισμένων δημόσιων εγγράφων εκδοθέντων από τις αρχές άλλου κράτους μέλους.

(2)

Όλα τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης της Χάγης της 5ης Οκτωβρίου 1961 περί κατάργησης της υποχρέωσης επικύρωσης αλλοδαπών δημόσιων εγγράφων («Σύμβασης για την επισημείωση»), με την οποία θεσπίστηκε σύστημα απλουστευμένης κυκλοφορίας των δημόσιων εγγράφων που εκδίδονται από συμβαλλόμενα κράτη της Σύμβασης.

(3)

Σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και για να προωθηθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θεσπίζει σύστημα περαιτέρω απλούστευσης των διοικητικών διατυπώσεων για την κυκλοφορία ορισμένων δημόσιων εγγράφων και των επικυρωμένων αντιγράφων τους όταν τα εν λόγω δημόσια έγγραφα και τα επικυρωμένα αντίγραφά τους εκδίδονται από αρχή κράτους μέλους για να υποβληθούν σε άλλο κράτος μέλος.

(4)

Το σύστημα που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό δεν θίγει τα πρόσωπα που, εφόσον το επιθυμούν, μπορούν να συνεχίσουν να επωφελούνται από άλλα συστήματα τα οποία απαλλάσσουν τα δημόσια έγγραφα από την επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση και τα οποία εφαρμόζονται μεταξύ των κρατών μελών. Ειδικότερα, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεωρείται χωριστή και αυτοτελής πράξη έναντι της Σύμβασης για την επισημείωση.

(5)

Θα πρέπει να διαφυλαχθεί η συνύπαρξη του συστήματος που θεσπίζει ο παρών κανονισμός με άλλα συστήματα που ισχύουν μεταξύ των κρατών μελών. Όσον αφορά τη Σύμβαση για την επισημείωση, παρότι οι αρχές των κρατών μελών δεν θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν επισημείωση όταν ένα πρόσωπο τους προσκομίζει δημόσιο έγγραφο που καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό και έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εκδίδουν επισημείωση όταν το πρόσωπο επιλέξει να τη ζητήσει. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εμποδίζει ένα πρόσωπο να εξακολουθεί να κάνει χρήση σε ένα κράτος μέλος της επισημείωσης που έχει εκδοθεί σε ένα άλλο. Κατά συνέπεια, η Σύμβαση για την επισημείωση θα μπορούσε να συνεχίσει να εφαρμόζεται, κατόπιν αιτήματος προσώπου, στις σχέσεις μεταξύ κρατών μελών. Σε περίπτωση που ένα πρόσωπο ζητήσει επισημείωση σε δημόσιο έγγραφο υπαγόμενο στον παρόντα κανονισμό, οι εθνικές αρχές έκδοσης θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα ενδεδειγμένα μέσα για να ενημερώσουν το πρόσωπο αυτό ότι, βάσει του συστήματος που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, δεν είναι πλέον απαραίτητη η επισημείωση εάν το εν λόγω πρόσωπο σκοπεύει να υποβάλει το έγγραφο σε άλλο κράτος μέλος. Σε κάθε περίπτωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν αυτές τις πληροφορίες με κάθε κατάλληλο μέσο.

(6)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται από τις αρχές ενός κράτους μέλους σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο και ο πρωταρχικός σκοπός τους είναι να βεβαιώσουν ένα από τα ακόλουθα γεγονότα: γέννηση, το κατά πόσον ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, θάνατο, όνομα, γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), διαζύγιο, δικαστικό χωρισμό ή ακύρωση γάμου, καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), λύση σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης, δικαστικό χωρισμό ή ακύρωση καταχωρισμένης συμβίωσης, γονική ιδιότητα, υιοθεσία, κατοικία και/ή διαμονή, ή ιθαγένεια. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να καλύπτει τα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται για συγκεκριμένο πρόσωπο από το κράτος μέλος της ιθαγένειάς του για να πιστοποιηθεί ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει λευκό ποινικό μητρώο. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει δημόσια έγγραφα των οποίων η υποβολή μπορεί να απαιτηθεί από πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι όταν, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, επιθυμούν να ψηφίσουν ή να είναι υποψήφιοι στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή σε δημοτικές εκλογές στο κράτος μέλος κατοικίας τους.

(7)	Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εκδίδουν δημόσια έγγραφα που δεν υπάρχουν δυνάμει του εθνικού τους δικαίου.

(8)	Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται στα επικυρωμένα αντίγραφα δημόσιων εγγράφων που έγιναν από αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει εκδοθεί το πρωτότυπο δημόσιο έγγραφο. Ωστόσο, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να καλύπτει τα αντίγραφα των επικυρωμένων αντιγράφων.

(9)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να καλύπτει την ηλεκτρονική μορφή των δημόσιων εγγράφων και των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων η οποία ενδείκνυται για ηλεκτρονικές ανταλλαγές. Ωστόσο, κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, εάν και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να υποβάλλονται τα δημόσια έγγραφα και τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που υπάρχουν σε ηλεκτρονική μορφή.

(10)	Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε διαβατήρια ή δελτία ταυτότητας που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος, δεδομένου ότι αυτά τα έγγραφα δεν υπόκεινται σε επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση όταν υποβάλλονται σε άλλο κράτος μέλος.

(11)	Ο παρών κανονισμός, και ιδίως ο μηχανισμός διοικητικής συνεργασίας που προβλέπεται σε αυτόν, δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε έγγραφα προσωπικής κατάστασης που εκδίδονται βάσει των σχετικών συμβάσεων της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Κατάστασης («ICCS»).

(12)	Τα δημόσια έγγραφα για την αλλαγή ονόματος θα πρέπει να θεωρούνται επίσης δημόσια έγγραφα των οποίων πρωταρχικός σκοπός είναι να καθοριστεί το όνομα ενός προσώπου.

(13)	Η έννοια «οικογενειακή κατάσταση» θα πρέπει να ερμηνευτεί ως αναφερόμενη στην ιδιότητα ενός προσώπου ως έγγαμου, χωρισμένου ή άγαμου, συμπεριλαμβανομένης της ιδιότητάς του ως ελεύθερου, διαζευγμένου ή χηρεύσαντος.

(14)	Η έννοια «γονική ιδιότητα» θα πρέπει να ερμηνεύεται ότι σημαίνει την έννομη σχέση μεταξύ του τέκνου και των δύο γονέων του τέκνου.

(15)	Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι έννοιες «κατοικία», «διαμονή» και «ιθαγένεια» θα πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

(16)

Η έννοια του «ποινικού μητρώου» θα πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι αφορά το εθνικό μητρώο ή τα εθνικά μητρώα όπου εγγράφονται οι καταδίκες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Η έννοια της«καταδίκης» θα πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι αφορά κάθε αμετάκλητη απόφαση ποινικού δικαστηρίου κατά φυσικού προσώπου η οποία αφορά αξιόποινη πράξη, στον βαθμό που οι καταδικαστικές αυτές αποφάσεις έχουν εγγραφεί στο ποινικό μητρώο του κράτους μέλους καταδίκης.

(17)

Η απλούστευση των απαιτήσεων υποβολής σε ένα κράτος μέλος δημόσιων εγγράφων εκδοθέντων σε άλλο κράτος μέλος θα πρέπει να προσφέρει απτά οφέλη στους πολίτες της Ένωσης. Δεδομένης της διαφορετικής νομικής φύσης τους, τα έγγραφα που έχουν συνταχθεί από ιδιώτες θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Δημόσια έγγραφα που έχουν εκδοθεί από τις αρχές τρίτων χωρών θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων και όταν αυτά έχουν ήδη γίνει δεκτά ως γνήσια από τις αρχές κράτους μέλους. Ο αποκλεισμός των δημόσιων εγγράφων που εκδίδονται από τις αρχές τρίτων χωρών θα πρέπει να επεκτείνεται στα επικυρωμένα αντίγραφα δημόσιων εγγράφων εκδοθέντων από τις αρχές τρίτης χώρας, τα οποία αντίγραφα παρήγαγαν οι αρχές κράτους μέλους.

(18)

Ο παρών κανονισμός δεν έχει ως στόχο να τροποποιήσει το ουσιαστικό δίκαιο των κρατών μελών που αφορά τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, το όνομα, τον γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), το διαζύγιο, τον δικαστικό χωρισμό ή την ακύρωση του γάμου, την καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), τη λύση σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης, τον δικαστικό χωρισμό ή την ακύρωση καταχωρισμένης συμβίωσης, τη γονική ιδιότητα, την υιοθεσία, την κατοικία και/ή τη διαμονή, την ιθαγένεια, το λευκό ποινικό μητρώο ή τα δημόσια έγγραφα των οποίων την υποβολή ενδέχεται να ζητούν τα κράτη μέλη από τους υποψηφίους σε εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή σε δημοτικές εκλογές ή από τους ψηφοφόρους σε αυτές τις εκλογές που είναι υπήκοοι του εν λόγω κράτους μέλους. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός δεν θίγει την αναγνώριση σε κράτος μέλος των έννομων αποτελεσμάτων που απορρέουν από το περιεχόμενο δημόσιου εγγράφου εκδοθέντος σε άλλο κράτος μέλος.

(19)	Για να προωθηθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Ένωσης, τα δημόσια έγγραφα που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό και τα επικυρωμένα αντίγραφά τους θα πρέπει να εξαιρούνται από κάθε μορφή επικύρωσης και παρόμοιας διατύπωσης.

(20)	Οι άλλες διατυπώσεις, ειδικότερα η απαίτηση να παρέχονται σε κάθε περίπτωση επικυρωμένα αντίγραφα και επικυρωμένες μεταφράσεις δημόσιων εγγράφων, θα πρέπει επίσης να απλουστευθούν για να διευκολυνθεί περαιτέρω η κυκλοφορία των δημόσιων εγγράφων μεταξύ των κρατών μελών.

(21)

Προκειμένου να ξεπεραστούν γλωσσικά εμπόδια και, ως εκ τούτου, να διευκολυνθεί περαιτέρω η κυκλοφορία δημόσιων εγγράφων μεταξύ των κρατών μελών, θα πρέπει να δημιουργηθούν πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης για δημόσια έγγραφα που αφορούν τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), την καταχωρισμένη συμβίωση (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο.

(22)

Μοναδικός σκοπός των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων είναι η ευκολότερη μετάφραση του δημόσιου εγγράφου στο οποίο είναι συνημμένα. Κατά συνέπεια, τα έντυπα αυτά δεν θα πρέπει να κυκλοφορούν ως αυτοτελή έγγραφα μεταξύ των κρατών μελών. Δεν θα πρέπει να έχουν τον ίδιο σκοπό ούτε επιδιώκουν τους ίδιους στόχους με τα αποσπάσματα ή τα πιστά αντίγραφα πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης, τα πολύγλωσσα αποσπάσματα πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης, τα πολύγλωσσα και κωδικοποιημένα αποσπάσματα πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης ή τα πολύγλωσσα και κωδικοποιημένα πιστοποιητικά προσωπικής κατάστασης που εκδίδονται βάσει της Σύμβασης αριθ. 2 της ICCS (Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Κατάστασης) για την έκδοση ατελώς και την απαλλαγή από την επικύρωση των αντιγράφων των πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης, βάσει της Σύμβασης αριθ. 16 της ICCS για την έκδοση πολύγλωσσων αποσπασμάτων πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης, και της Σύμβασης αριθ. 34 της ICCS σχετικά με την έκδοση πολύγλωσσων και κωδικοποιημένων αποσπασμάτων των πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης και πολύγλωσσων και κωδικοποιημένων πιστοποιητικών προσωπικής κατάστασης.

(23)

Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να απηχούν το περιεχόμενο των δημόσιων εγγράφων στα οποία επισυνάπτονται και θα πρέπει να περιορίζουν, όσο αυτό είναι εφικτό, την ανάγκη μετάφρασης των εν λόγω δημόσιων εγγράφων. Ωστόσο, για ορισμένα δημόσια έγγραφα των οποίων το περιεχόμενο δεν μπορεί να απηχείται δεόντως σε πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο, όπως είναι ορισμένες κατηγορίες δικαστικών αποφάσεων, ο στόχος του περιορισμού της ανάγκης μετάφρασης δεν είναι λογικά εφικτός. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα δημόσια έγγραφα στα οποία μπορούν να επισυνάπτονται πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα ως κατάλληλο μεταφραστικό βοήθημα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσπαθούν να επισυνάπτουν πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό δημόσιων εγγράφων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(24)

Το πρόσωπο που υποβάλλει δημόσιο έγγραφο συνοδευόμενο από πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο δεν θα πρέπει να υποχρεούται να προσκομίζει μετάφραση του εν λόγω δημόσιου εγγράφου. Ωστόσο, η αρχή στην οποία υποβάλλεται το δημόσιο έγγραφο θα πρέπει τελικά να αποφασίζει κατά πόσον οι πληροφορίες που περιέχονται στο πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο είναι επαρκείς για την επεξεργασία του εν λόγω δημόσιου εγγράφου.

(25)

Η αρχή στην οποία υποβάλλεται ένα δημόσιο έγγραφο μπορεί, κατ' εξαίρεση, αν είναι αναγκαίο προς τον σκοπό της επεξεργασίας του δημόσιου εγγράφου, να απαιτήσει από το πρόσωπο που υποβάλλει το εν λόγω δημόσιο έγγραφο που συνοδεύεται από πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο να προσκομίζει επίσης μετάφραση ή μεταγραμματισμό του περιεχομένου του πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους της ή, εάν αυτό το κράτος μέλος έχει περισσότερες επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου υποβάλλεται το δημόσιο έγγραφο, η οποία γλώσσα είναι επίσης μία από τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.

(26)

Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα θα πρέπει να εκδίδονται κατόπιν αιτήσεως των προσώπων που έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τα δημόσια έγγραφα στα οποία πρόκειται να επισυναφθούν τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα δεν θα πρέπει να παράγουν έννομα αποτελέσματα όσον αφορά την αναγνώριση του περιεχομένου τους στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλονται.

(27)

Κατά την προετοιμασία του πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου που πρόκειται να επισυναφθεί σε ένα ορισμένο δημόσιο έγγραφο, η αρχή που εκδίδει το εν λόγω έντυπο θα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέξει από το πρότυπο του εν λόγω πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου μόνο τους τίτλους καταχωρίσεων ανά χώρα που είναι χρήσιμοι για το συγκεκριμένο δημόσιο έγγραφο, ώστε να διασφαλιστεί ότι το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο περιέχει μόνο τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο δημόσιο έγγραφο στο οποίο το έντυπο επισυνάπτεται.

(28)	Θα πρέπει να είναι δυνατές η ενσωμάτωση της ηλεκτρονικής μορφής των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων από την Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Δικαιοσύνη (e-Justice) σε μια διαφορετική θέση, προσβάσιμη σε εθνικό επίπεδο, και η χρησιμοποίησή τους από αυτή τη θέση.

(29)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων σε ηλεκτρονική μορφή με χρήση τεχνολογίας άλλης από εκείνη που χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Δικαιοσύνη (e-Justice), υπό την προϋπόθεση ότι τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που εκδίδονται από τα κράτη μέλη με χρήση της εν λόγω άλλης τεχνολογίας περιέχουν τις πληροφορίες που απαιτούνται από τον παρόντα κανονισμό.

(30)	Θα πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλες διασφαλίσεις για την πρόληψη της απάτης σχετικά με τα δημόσια έγγραφα και της νόθευσης των δημόσιων εγγράφων και των επικυρωμένων του αντιγράφων που κυκλοφορούν μεταξύ των κρατών μελών.

(31)

Για να είναι εφικτή η ταχεία και ασφαλής διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών και να διευκολυνθεί η αμοιβαία συνδρομή, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των αρχών που ορίζονται από τα κράτη μέλη. Η χρήση του εν λόγω μηχανισμού διοικητικής συνεργασίας θα πρέπει να ενισχύσει την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς και θα πρέπει να βασίζεται στο σύστημα πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς («IMI»), που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3).

(32)

Θα πρέπει, κατά συνέπεια, να τροποποιηθεί ο κανονισμός (EΕ) αριθ. 1024/2012 για να προστεθούν ορισμένες διατάξεις του παρόντος κανονισμού στον κατάλογο των διατάξεων περί διοικητικής συνεργασίας στις πράξεις της Ένωσης που εφαρμόζονται μέσω του ΙΜΙ, ως έχει στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012.

(33)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο ασφάλειας και προστασίας των δεδομένων στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και για την πρόληψη της απάτης, η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι το ΙΜΙ εγγυάται την ασφάλεια των δημόσιων εγγράφων και παρέχει ασφαλή μέσα ηλεκτρονικής διαβίβασης των εγγράφων αυτών. Η Επιτροπή θα πρέπει να διαθέτει ένα εργαλείο στο ΙΜΙ που να πιστοποιεί τις πληροφορίες που ανταλλάσσονται μέσω του συστήματος όταν εξάγονται εκτός συστήματος. Επιπλέον, οι αρχές των κρατών μελών που ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με δημόσια έγγραφα θα πρέπει να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2012, τα δημόσια έγγραφα και τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που ανταλλάσσονται μέσω του ΙΜΙ συγκεντρώνονται, υφίστανται επεξεργασία και χρησιμοποιούνται για σκοπούς που συνάδουν με εκείνους για τους οποίους είχαν αρχικά υποβληθεί. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 θεσπίζει τις απαραίτητες διατάξεις για να εξασφαλιστούν η προστασία των προσωπικών δεδομένων και υψηλό επίπεδο ασφάλειας και εμπιστευτικότητας για την ανταλλαγή πληροφοριών στο ΙΜΙ, και καθορίζει τις σχετικές αρμοδιότητες της Επιτροπής. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 ορίζει επίσης ότι οι φορείς του ΙΜΙ ανταλλάσσουν και επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα μόνο για τους σκοπούς που ορίζονται στις πράξεις της Ένωσης επί των οποίων βασίζεται η ανταλλαγή και σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο είχαν αρχικά υποβληθεί.

(34)

Η οδηγία 95/46/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) θα διέπει την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στα κράτη μέλη σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού υπό την εποπτεία των ανεξάρτητων δημόσιων αρχών που διορίζονται από τα κράτη μέλη. Κάθε ανταλλαγή ή διαβίβαση πληροφοριών και εγγράφων από τις αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την οδηγία 95/46/EΚ. Επιπλέον, αυτές οι ανταλλαγές και διαβιβάσεις θα πρέπει να εξυπηρετούν τον ειδικό στόχο της επαλήθευσης από τις εν λόγω αρχές της γνησιότητας δημόσιων εγγράφων μέσω του ΙΜΙ και κάθε τέτοια επαλήθευση θα πρέπει να διενεργείται μόνο για θέματα που υπάγονται στις αντίστοιχες σφαίρες αρμοδιοτήτων των εν λόγω αρχών. Αυτό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν τους δικούς τους νόμους, ρυθμίσεις και διοικητικές διατάξεις σχετικά με την πρόσβαση του κοινού σε επίσημα έγγραφα.

(35)

Οι αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή ώστε να διευκολύνεται η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή του μηχανισμού διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των αρχών που ορίζονται από τα κράτη μέλη, σε περίπτωση που οι αρχές του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφό του διατηρούν εύλογες αμφιβολίες για τη γνησιότητα του δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του.

(36)

Σε περίπτωση που οι αρχές του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο του αντίγραφο έχουν εύλογες αμφιβολίες σχετικά με τη γνησιότητα αυτών των εγγράφων, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τα διαθέσιμα υποδείγματα εγγράφων στο αποθετήριο του ΙΜΙ και, εάν εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες, να υποβάλουν αιτήσεις για παροχή πληροφοριών μέσω του IMI στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους όπου εκδόθηκαν τα εν λόγω έγγραφα, είτε στέλνοντας την αίτηση απευθείας στην αρχή που εξέδωσε το δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφο είτε ερχόμενες σε επαφή με την κεντρική αρχή του εν λόγω κράτους μέλους. Οι αρχές στις οποίες απευθύνονται οι αιτήσεις απαντούν σε αυτές τις αιτήσεις το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις πέντε εργάσιμες ημέρες ή τις δέκα εφόσον η αίτηση υποβάλλεται σε επεξεργασία από κεντρική αρχή. Η προθεσμία των δέκα εργάσιμων ημερών μπορεί ιδίως να καλύπτει περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αρμόδιες αρχές δεν έχουν ακόμη καταχωριστεί στο ΙΜΙ. Σε περίπτωση που οι εν λόγω προθεσμίες δεν είναι δυνατόν να τηρηθούν, θα πρέπει να συμφωνηθεί παράταση των προθεσμιών μεταξύ της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση και της αιτούσας αρχής.

(37)	Για τον σκοπό του υπολογισμού των προθεσμιών που προβλέπει ο παρών κανονισμός, θα πρέπει να εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου (5).

(38)

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενδέχεται οι αρχές των κρατών μελών να μην είναι σε θέση να επαληθεύουν τη γνησιότητα δημόσιου εγγράφου. Αυτό θα πρέπει να συμβαίνει μόνο σε περιπτώσεις όπου, για παράδειγμα, λόγω φυσικής καταστροφής ή απώλειας αντιγράφων των εθνικών εγγράφων, λόγω π.χ. καταστροφής των αρχείων ενός συγκεκριμένου ληξιαρχείου ή ενός δικαστηρίου ή λόγω ελλείψεως μητρώου, ενδέχεται να μην είναι δυνατή η επαλήθευσή τους. Ως εκ τούτου, θα πρέπει προβλεφθεί μια επιλογή απάντησης στο ΙΜΙ που να αποτυπώνει αυτήν την πιθανότητα.

(39)

Αν η απάντηση της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση δεν επιβεβαιώνει τη γνησιότητα του δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του, ή αν δεν δοθεί απάντηση από τη εν λόγω αρχή, η αιτούσα αρχή δεν είναι υποχρεωμένη να επεξεργαστεί αυτό το δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφο. Επιπλέον, στις περιπτώσεις αυτές, η αιτούσα αρχή ή το πρόσωπο που υπέβαλε το δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφό του θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο για να επαληθευθεί ή να αποδειχθεί η γνησιότητα του δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του. Προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του παρόντος κανονισμού, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν λαμβάνεται απάντηση μέσω του IMI θα πρέπει να εξακολουθήσουν να αποτελούν την εξαίρεση.

(40)

Εφόσον είναι αναγκαίο, ο συντονιστής του ΙΜΙ ή οι σχετικές κεντρικές αρχές μπορούν να συνδράμουν στην εξεύρεση λύσης στις δυσχέρειες που οι αρχές των κρατών μελών ενδέχεται να αντιμετωπίσουν κατά τη χρήση του IMI, μεταξύ άλλων και στις περιπτώσεις όπου δεν δίνεται απάντηση σε αίτηση παροχής πληροφοριών ή όπου δεν είναι δυνατό να συμφωνηθεί παράταση της προθεσμίας για την απάντηση.

(41)

Οι αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να επωφελούνται από τις διαθέσιμες λειτουργίες του IMI, συμπεριλαμβανομένης της πρόβλεψης ενός πολύγλωσσου συστήματος επικοινωνιών και της χρήσης προμεταφρασμένων και τυποποιημένων ερωτήσεων και απαντήσεων, καθώς και του αποθετηρίου υποδειγμάτων δημόσιων εγγράφων που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς.

(42)

Οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να παρέχουν τη συνδρομή τους σε σχέση με αιτήσεις πληροφοριών, και θα πρέπει, κυρίως, να τις παραλαμβάνουν, να τις διαβιβάζουν και, αν είναι αναγκαίο, να απαντούν σε αυτές τις αιτήσεις και να παρέχουν τις αναγκαίες πληροφορίες σε σχέση με αυτές τις αιτήσεις, ειδικότερα όταν ούτε η αιτούσα αρχή ούτε η αρχή στην οποία απευθύνεται η αίτηση είναι καταχωρισμένες στο ΙΜΙ.

(43)	Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους και να ασκούν τα καθήκοντά τους κάνοντας χρήση του ΙΜΙ. Η επικοινωνία μεταξύ των αρχών του ίδιου κράτους μέλους θα πρέπει να λαμβάνει χώρα σύμφωνα με τις εθνικές διαδικασίες.

(44)

Θα πρέπει να διευκρινιστεί η σχέση μεταξύ του παρόντος κανονισμού και του ισχύοντος ενωσιακού δικαίου. Εν προκειμένω, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να επηρεάζει την εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης που περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με την επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση, ή άλλες διατυπώσεις, όπως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου (6). Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει επίσης να επηρεάζει την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου σχετικά με τις ηλεκτρονικές υπογραφές και την ηλεκτρονική ταυτοποίηση. Σε περίπτωση που οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού έρχονται σε αντίθεση με διάταξη άλλης νομικής πράξης της Ένωσης η οποία διέπει συγκεκριμένες πτυχές της απλούστευσης των εν λόγω απαιτήσεων για την υποβολή δημόσιων εγγράφων και η οποία απλοποιεί ακόμη περισσότερο τις απαιτήσεις αυτές, όπως είναι η οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), η οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), η διάταξη της πράξης της Ένωσης που προβλέπει περαιτέρω απλούστευση θα πρέπει να υπερισχύει.

(45)

Επιπλέον, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει τη χρήση άλλων συστημάτων διοικητικής συνεργασίας που θεσπίζονται από το ενωσιακό δίκαιο και προβλέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η οδηγία 93/109/ΕΚ του Συμβουλίου (10) ή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 987/2009. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συνδυασμό με αυτά τα ειδικά συστήματα.

(46)

Για λόγους συνέπειας με τους γενικούς στόχους του παρόντος κανονισμού, όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ δύο ή περισσότερων κρατών μελών, ο παρών κανονισμός υπερέχει, για τα θέματα στα οποία εφαρμόζεται και κατά την προβλεπόμενη από αυτόν έκταση, των διμερών ή πολυμερών συμβάσεων ή διακανονισμών στα οποία συμμετέχουν τα κράτη μέλη και τα οποία αφορούν θέματα καλυπτόμενα από τον κανονισμό.

(47)

Ακόμη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διατηρούν ή να συνάπτουν διακανονισμούς μεταξύ δύο ή περισσότερων κρατών μελών σε θέματα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, όπως η αποδεικτική ισχύς των δημόσιων εγγράφων, τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα με νομική ισχύ, η απαλλαγή από την επικύρωση τέτοιων εντύπων και η απαλλαγή από την επικύρωση δημόσιων εγγράφων σε άλλους τομείς εκτός αυτών που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διατηρούν ή να συνάπτουν διακανονισμούς με στόχο την περαιτέρω απλούστευση της κυκλοφορίας των δημόσιων εγγράφων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό μεταξύ των κρατών μελών.

(48)

Τα δημόσια έγγραφα που καταρτίζονται από αρχές τρίτων χωρών θα πρέπει επίσης να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, συμφωνίες και διακανονισμοί σχετικά με την επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση όσον αφορά δημόσια έγγραφα για ζητήματα υπαγόμενα στον παρόντα κανονισμό, τα οποία έγγραφα εκδίδονται από τις αρχές των κρατών μελών ή τρίτων χωρών για να χρησιμοποιηθούν στις σχέσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών και τρίτων χωρών, δεν μπορούν να επηρεάσουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Επομένως, ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να συνάπτουν διμερείς ή πολυμερείς διεθνείς συμφωνίες με τρίτες χώρες σχετικά με την επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση όσον αφορά δημόσια έγγραφα για ζητήματα υπαγόμενα στον παρόντα κανονισμό και τα οποία έγγραφα εκδίδονται από τις αρχές των κρατών μελών ή τρίτων χωρών για να χρησιμοποιηθούν στις σχέσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών και τρίτων χωρών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης ανεμπόδιστα να αποφασίζουν, στον βαθμό που ένα ή περισσότερα κράτη μέλη είναι ή ενδέχεται να αποφασίσουν να καταστούν συμβαλλόμενα μέρη σε αυτές τις συμφωνίες και τους διακανονισμούς, σχετικά με την αποδοχή της προσχώρησης νέων συμβαλλόμενων μερών, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα διατύπωσης και κοινοποίησης αντιρρήσεων σε νέες προσχωρήσεις, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 δεύτερο εδάφιο της Σύμβασης για την επισημείωση, καθώς και σχετικά με την υποβολή αίτησης, την τροποποίηση και τη λήψη απόφασης για την προσχώρηση νέων συμβαλλόμενων μερών στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση του 1968 για την κατάργηση της επικύρωσης των εγγράφων που εκδίδονται από τους διπλωματικούς ή προξενικούς υπαλλήλους.

(49)

Δεδομένου ότι τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα βάσει του παρόντος κανονισμού δεν έχουν νομική ισχύ και δεν αλληλεπικαλύπτονται με τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που προβλέπονται στις Συμβάσεις αριθ. 16, αριθ. 33 και αριθ. 34 της ICCS ή με τα πιστοποιητικά ζωής που προβλέπονται στη Σύμβαση αριθ. 27 της ICCS, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή των εν λόγω συμβάσεων μεταξύ των κρατών μελών ή μεταξύ ενός κράτους μέλους και μιας τρίτης χώρας.

(50)

Θα πρέπει να συσταθεί μια ad hoc επιτροπή, αποτελούμενη από αντιπροσώπους της Επιτροπής και των κρατών μελών και προεδρευόμενη από εκπρόσωπο της Επιτροπής, με σκοπό να λαμβάνει κάθε απαραίτητο μέτρο προς διευκόλυνση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ιδιαίτερα για την ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού μεταξύ των κρατών μελών, την πρόληψη της απάτης σχετικά με τα δημόσια έγγραφα, τα επικυρωμένα αντίγραφα και τις επικυρωμένες μεταφράσεις τους, τη χρήση των ηλεκτρονικών μορφών των δημόσιων εγγράφων, την χρήση των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων και σχετικά με τα ανιχνευόμενα παραποιημένα έγγραφα.

(51)

Προς διευκόλυνση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει, προκειμένου να διατίθενται οι πληροφορίες στο κοινό με κάθε κατάλληλο μέσο, ιδίως μέσω της Ευρωπαϊκής Πύλης για τη Δικαιοσύνη (e-Justice), να παρέχουν στην Επιτροπή μέσω του ΙΜΙ τα λεπτομερή στοιχεία των κεντρικών αρχών τους, τα υποδείγματα των συνηθέστερα χρησιμοποιούμενων δημόσιων εγγράφων βάσει της εθνικής τους νομοθεσίας ή, εάν δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο υπόδειγμα για ένα συγκεκριμένο έγγραφο, πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά χαρακτηριστικά του εν λόγω εγγράφου.

(52)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να κοινοποιούν μέσω του ΙΜΙ ανωνυμοποιημένες μορφές παραποιημένων εγγράφων που εντοπίστηκαν και τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμα και τυπικά παραδείγματα ενδεχόμενων πλαστογραφήσεων. Η κοινοποίηση αυτών των παραποιημένων εγγράφων θα πρέπει να περιορίζεται σε παραποιημένα έγγραφα η δημοσιοποίηση των οποίων επιτρέπεται δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, και δεν θα πρέπει να θίγει τους κανόνες των κρατών μελών σχετικά με τη δημοσιοποίηση αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια ποινικών διαδικασιών. Οι πληροφορίες που κοινοποιούνται από τα κράτη μέλη σχετικά με παραποιημένα έγγραφα δεν θα πρέπει να δημοσιοποιούνται.

(53)

Προς διευκόλυνση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει, προκειμένου να διατίθενται οι πληροφορίες στο κοινό μέσω της Ευρωπαϊκής Πύλης για τη Δικαιοσύνη (e-Justice), να κοινοποιούν στην Επιτροπή τη γλώσσα ή τις γλώσσες που θεωρούν αποδεκτές για την υποβολή δημόσιων εγγράφων εκδιδόμενων από τις αρχές άλλου κράτους μέλους, ενδεικτικό κατάλογο των δημόσιων εγγράφων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα δημόσια έγγραφα στα οποία μπορούν να επισυναφθούν πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα ως κατάλληλο μεταφραστικό βοήθημα, τους καταλόγους των προσώπων που είναι εξουσιοδοτημένα βάσει του εθνικού δικαίου να πραγματοποιούν επικυρωμένες μεταφράσεις, εφόσον υπάρχουν τέτοιοι κατάλογοι, έναν ενδεικτικό κατάλογο των αρχών που είναι εξουσιοδοτημένες από το εθνικό δίκαιο να κάνουν επικυρωμένες μεταφράσεις, πληροφορίες για τα μέσα με τα οποία μπορούν να επιβεβαιωθούν οι επικυρωμένες μεταφράσεις και τα επικυρωμένα αντίγραφα, και τα ειδικά χαρακτηριστικά των επικυρωμένων μεταφράσεων.

(54)

Οι πληροφορίες σχετικά με τα υποδείγματα των συνηθέστερα χρησιμοποιούμενων δημόσιων εγγράφων ή των ειδικών χαρακτηριστικών των εν λόγω εγγράφων ή επικυρωμένων αντιγράφων τους θα πρέπει να διατίθενται στο κοινό μόνο στον βαθμό που η νομοθεσία του κράτους μέλους του οποίου οι αρχές εξέδωσαν το δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφο προβλέπει ήδη ότι οι πληροφορίες αυτές μπορούν να διατίθενται στο κοινό. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα έγγραφα που είναι διαθέσιμα στο κοινό βάσει της εθνικής τους νομοθεσίας. Ωστόσο, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά χαρακτηριστικά των δημόσιων εγγράφων ή των επικυρωμένων αντιγράφων που θα πρέπει να ανακοινώνονται από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά χαρακτηριστικά ασφαλείας που δεν διατίθενται στο κοινό σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους του οποίου οι αρχές εξέδωσαν το δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο αντίγραφο.

(55)

Η ανακοίνωση από κράτος μέλος στην Επιτροπή της γλώσσας ή των γλωσσών εκτός από τη δική του, τις οποίες μπορεί να αποδεχθεί για την υποβολή δημόσιων εγγράφων εκδιδομένων από τις αρχές άλλου κράτους μέλους, δεν θα πρέπει να θίγει τη δυνατότητα των αρχών του να αποδέχονται, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή εφόσον αυτό επιτρέπεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, μία ή περισσότερες τυχόν επιπλέον γλώσσες όταν ένα δημόσιο έγγραφο εκδοθέν από τις αρχές άλλου κράτους μέλους υποβάλλεται σε αυτές.

(56)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις βασικές αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το δικαίωμα γάμου και το δικαίωμα δημιουργίας οικογένειας, και την ελευθερία κυκλοφορίας και διαμονής. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με αυτά τα δικαιώματα και τις βασικές αρχές.

(57)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης μέσω της διευκόλυνσης της ελεύθερης κυκλοφορίας ορισμένων δημόσιων εγγράφων εντός της Ένωσης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορούν λόγω της έκτασης και των αποτελεσμάτων τους να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει όσα είναι αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1. Ο παρών κανονισμός προβλέπει, σε σχέση με ορισμένα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται από τις αρχές ενός κράτους μέλους και πρέπει να υποβληθούν στις αρχές άλλου κράτους μέλους, σύστημα:

α)	κατάργησης της επικύρωσης ή παρόμοιας διατύπωσης· και

β)	απλούστευσης άλλων διατυπώσεων.

Με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου, ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει ένα πρόσωπο να χρησιμοποιεί άλλα συστήματα που ισχύουν σε κράτος μέλος και αφορούν επικύρωση ή παρόμοια διατύπωση.

2. Ο παρών κανονισμός επίσης θεσπίζει πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που θα χρησιμοποιούνται ως μεταφραστικά βοηθήματα συνημμένα σε δημόσια έγγραφα που αφορούν τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), την καταχωρισμένη συμβίωση (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται από τις αρχές ενός κράτους μέλους σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, τα οποία πρέπει να υποβληθούν στις αρχές άλλου κράτους μέλους και των οποίων πρωταρχικός σκοπός είναι να βεβαιώσουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα γεγονότα:

α)

γέννηση·

β)	το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή·

γ)

θάνατος·

δ)

όνομα·

ε)	γάμος, περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης·

στ)	διαζύγιο, δικαστικός χωρισμός ή ακύρωση γάμου·

ζ)	καταχωρισμένη συμβίωση, περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης·

η)	λύση σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης, δικαστικός χωρισμός ή ακύρωση καταχωρισμένης συμβίωσης·

θ)	γονική ιδιότητα·

ι)

υιοθεσία·

ια)	κατοικία και/ή διαμονή·

ιβ)	ιθαγένεια·

ιγ)	λευκό ποινικό μητρώο, υπό τον όρο ότι τα σχετικά με το γεγονός αυτό δημόσια έγγραφα εκδίδονται για πολίτη της Ένωσης από τις αρχές του κράτους μέλους της ιθαγένειάς του.

2. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται επίσης σε δημόσια έγγραφα των οποίων η υποβολή μπορεί να απαιτηθεί από πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι, όταν οι πολίτες αυτοί επιθυμούν να ψηφίσουν ή να είναι υποψήφιοι στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή σε δημοτικές εκλογές στο κράτος μέλος κατοικίας τους, υπό τους όρους που καθορίζονται στην οδηγία 93/109/ΕΚ και στην οδηγία 94/80/ΕΚ του Συμβουλίου (11), αντίστοιχα.

3. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται:

α)	στα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται από τις αρχές τρίτης χώρας· ή

β)	σε επικυρωμένα αντίγραφα των εγγράφων που αναφέρονται στο στοιχείο α) εκδοθέντα από τις αρχές κράτους μέλους.

4. Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για την αναγνώριση σε κράτος μέλος έννομων αποτελεσμάτων σχετικά με το περιεχόμενο δημόσιων εγγράφων που εκδίδονται από τις αρχές άλλου κράτους μέλους.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

1) «δημόσια έγγραφα»:

α)	έγγραφα τα οποία προέρχονται από αρχή ή υπάλληλο που συνδέεται με τα δικαστήρια κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων που προέρχονται από εισαγγελέα, γραμματέα δικαστηρίου ή δικαστικό(-ή) επιμελητή(-ρια) («huissier de justice»)·

β)	διοικητικά έγγραφα·

γ)	συμβολαιογραφικές πράξεις·

δ)

επίσημα πιστοποιητικά προσαρτημένα σε έγγραφα υπογεγραμμένα από πρόσωπα που ενεργούν ως ιδιώτες, όπως τα επίσημα πιστοποιητικά που καταγράφουν την πρωτοκόλληση ενός εγγράφου ή ότι το έγγραφο αυτό υπήρχε σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία, καθώς και επίσημες ή συμβολαιογραφικές πράξεις για τη βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής·

ε)

έγγραφα που συντάσσονται από διπλωματικούς(-ές) ή προξενικούς(-ές) υπαλλήλους κράτους μέλους υπό την επίσημη ιδιότητά τους οι οποίοι(-ες) ασκούν καθήκοντα στο έδαφος οποιουδήποτε κράτους, όταν τα εν λόγω έγγραφα πρέπει να υποβληθούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους ή στους διπλωματικούς(-ές) ή προξενικούς(-ές) υπαλλήλους άλλου κράτους μέλους οι οποίοι(-ες) ασκούν καθήκοντα στο έδαφος τρίτου κράτους·

2) «αρχή»: δημόσια αρχή ενός κράτους μέλους ή οντότητα που ενεργεί υπό επίσημη ιδιότητα και είναι εξουσιοδοτημένη δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας για την έκδοση ή παραλαβή δημόσιου εγγράφου που εμπίπτει στον παρόντα κανονισμό ή επικυρωμένου αντιγράφου του·

3) «επικύρωση»: η διατύπωση που ακολουθείται για τη βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής δημόσιου(-ας) λειτουργού, της ιδιότητας του (της) υπογράφοντος(-ουσας) και, κατά περίπτωση, της ταυτότητας της σφραγίδας την οποία φέρει το έγγραφο·

4) «παρόμοια διατύπωση»: η προσθήκη της επισημείωσης που προβλέπεται από τη Σύμβαση για την επισημείωση·

5) «άλλες διατυπώσεις»: η απαίτηση χορήγησης επικυρωμένων αντιγράφων και επικυρωμένων μεταφράσεων δημόσιων εγγράφων·

6) «κεντρική αρχή»: η αρχή ή οι αρχές που έχει ή έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 15, για να ασκούν τα καθήκοντα που συνδέονται με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

7) «επικυρωμένο αντίγραφο»: αντίγραφο πρωτότυπου δημόσιου εγγράφου, υπογεγραμμένο και πιστοποιημένο ως ακριβής και πλήρης αναπαραγωγή του εν λόγω πρωτότυπου δημόσιου εγγράφου από αρχή εξουσιοδοτημένη προς τούτο βάσει του εθνικού δικαίου του ίδιου κράτους μέλους το οποίο αρχικά εξέδωσε το δημόσιο έγγραφο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ, ΚΑΙ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ

Άρθρο 4

Απαλλαγή από την επικύρωση και παρόμοια διατύπωση

Τα δημόσια έγγραφα που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό και τα επικυρωμένα αντίγραφά τους απαλλάσσονται από κάθε μορφή επικύρωσης και παρόμοιας διατύπωσης.

Άρθρο 5

Απλούστευση άλλων διατυπώσεων που αφορούν επικυρωμένα αντίγραφα

1. Όταν κράτος μέλος αξιώνει την υποβολή του πρωτότυπου δημόσιου εγγράφου που έχει εκδοθεί από τις αρχές άλλου κράτους μέλους, οι αρχές του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται το δημόσιο έγγραφο δεν αξιώνουν επίσης την υποβολή του επικυρωμένου αντιγράφου του.

2. Όταν κράτος μέλος επιτρέπει την υποβολή επικυρωμένου αντιγράφου δημόσιου εγγράφου, οι αρχές αυτού του κράτους μέλους αποδέχονται επικυρωμένα αντίγραφα εκδοθέντα σε άλλο κράτος μέλος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΕΝΤΥΠΑ

Άρθρο 6

Απλούστευση άλλων διατυπώσεων που αφορούν μεταφράσεις

1. Δεν απαιτείται μετάφραση όταν:

α)

το δημόσιο έγγραφο έχει συνταχθεί στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται το έγγραφο αυτό ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος έχει περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου στον οποίο υποβάλλεται το έγγραφο ή σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα την οποία έχει δεχθεί ρητά το εν λόγω κράτος μέλος· ή

β)

ένα δημόσιο έγγραφο που αφορά τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), την καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο συνοδεύεται, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, από πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο εφόσον η αρχή στην οποία υποβάλλεται το έγγραφο κρίνει ότι οι πληροφορίες που περιέχονται στο πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο επαρκούν για την επεξεργασία του δημόσιου εγγράφου.

2. Η επικυρωμένη μετάφραση από πρόσωπο που, σύμφωνα με τη νομοθεσία κράτους μέλους, είναι εξουσιοδοτημένο να πραγματοποιεί τέτοιες μεταφράσεις είναι αποδεκτή σε όλα τα κράτη μέλη.

Άρθρο 7

Πολύγλωσσα τυποποιημένα έγγραφα

1. Τα δημόσια έγγραφα που αφορούν τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), την καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο και έχουν κοινοποιηθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1 στοιχείο γ) συνοδεύονται, κατόπιν αίτησης του προσώπου που δικαιούται να λάβει δημόσιο έγγραφο, από πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο καταρτισμένο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που προβλέπονται στην παράγραφο 1 εκδίδονται από μια αρχή και φέρουν ημερομηνία έκδοσης καθώς και την υπογραφή και, ανάλογα με την περίπτωση, τη σφραγίδα της αρχής έκδοσης.

Άρθρο 8

Χρήση των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων

1. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 επισυνάπτονται στα δημόσια έγγραφα που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο, χρησιμοποιούνται ως μεταφραστικό βοήθημα και δεν έχουν αυτοτελή νομική ισχύ.

2. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα δεν αποτελούν:

α)	αποσπάσματα πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης·

β)	πιστά αντίγραφα πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης·

γ)	πολύγλωσσα αποσπάσματα πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης·

δ)	πολύγλωσσα και κωδικοποιημένα αποσπάσματα πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης· ή

ε)	πολύγλωσσα και κωδικοποιημένα πιστοποιητικά ληξιαρχικών πράξεων.

3. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο σε άλλα κράτη μέλη εκτός από το κράτος μέλος στο οποίο εκδόθηκαν.

Άρθρο 9

Περιεχόμενο των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων

1. Κάθε πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο περιέχει ένα τυποποιημένο μέρος αποτελούμενο από τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	τον τίτλο του πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου·

β)	τη νομική βάση για την έκδοση του πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου·

γ)	μνεία του κράτους μέλους στο οποίο έχει εκδοθεί το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο·

δ)	ένα τετραγωνίδιο με την αναγραφή «Σημαντική γνωστοποίηση»·

ε)	ένα τετραγωνίδιο «Σημείωση για την αρχή έκδοσης»·

στ)	μια δέσμη τυποποιημένων τίτλων καταχωρίσεων και τους κωδικούς τους αριθμούς· και

ζ)	ένα πλαίσιο για την «Υπογραφή».

2. Τα τυποποιημένα μέρη που θα περιληφθούν στα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα σχετικά με τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης), την καταχωρισμένη συμβίωση (περιλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο, καθώς και πολύγλωσσα γλωσσάρια των τυποποιημένων τίτλων καταχωρίσεων, καθορίζονται στα παραρτήματα I έως XI, αντίστοιχα.

3. Κάθε πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο περιλαμβάνει επίσης, κατά περίπτωση, ένα μη τυποποιημένο μέρος αποτελούμενο από ειδικούς ανά χώρα τίτλους καταχωρίσεων που προορίζονται να απηχούν το περιεχόμενο του δημόσιου εγγράφου στο οποίο πρόκειται να επισυναφθεί το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο, καθώς και τους κωδικούς αριθμούς των εν λόγω τίτλων καταχωρίσεων.

4. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 2, τους ειδικούς ανά χώρα τίτλους καταχωρίσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.

5. Κάθε πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο περιλαμβάνει επίσης πολύγλωσσο γλωσσάριο των τυποποιημένων τίτλων καταχωρίσεων και των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.

Άρθρο 10

Γλώσσες έκδοσης των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων

1. Τα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα συμπληρώνονται από την αρχή έκδοσης στην επίσημη γλώσσα του οικείου κράτους μέλους ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος έχει περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου εκδίδεται το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο.

2. Το τυποποιημένο μέρος και οι ειδικοί ανά χώρα τίτλοι καταχωρίσεων των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων υφίστανται και στις δύο ακόλουθες γλώσσες:

α)

στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο εκδίδεται το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος έχει περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου εκδίδεται το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο, η οποία γλώσσα είναι επίσης μία από τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης· και

β)

στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους όπου προορίζεται να υποβληθεί το δημόσιο έγγραφο στο οποίο επισυνάπτεται το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος έχει περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου προορίζεται να υποβληθεί το δημόσιο έγγραφο στο οποίο επισυνάπτεται το πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο, η οποία γλώσσα είναι επίσης μία από τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.

3. Το τυποποιημένο μέρος και οι ειδικοί ανά χώρα τίτλοι καταχωρίσεων στις δύο γλώσσες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου και το πολύγλωσσο γλωσσάριο που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφος 5 περιλαμβάνονται σε ενιαίο πολύγλωσσο τυποποιημένο έντυπο.

Άρθρο 11

Τέλος για τη χορήγηση πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου

Προκειμένου να διευκολύνουν περαιτέρω την ελεύθερη κυκλοφορία των δημόσιων εγγράφων εντός της Ένωσης, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το τέλος για τη χορήγηση πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου δεν υπερβαίνει το κόστος παραγωγής του πολύγλωσσου τυποποιημένου εντύπου ή του δημόσιου εγγράφου στο οποίο επισυνάπτεται, ορίζεται δε στο χαμηλότερο από τα δύο ποσά.

Άρθρο 12

Ηλεκτρονικές μορφές των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων

Η Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Δικαιοσύνη (e-Justice) περιέχει, για κάθε κράτος μέλος, πρότυπα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα σχετικά με τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης) και, κατά περίπτωση, την καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο, τα οποία θεσπίζονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης και περιλαμβάνουν:

α)	τα τυποποιημένα μέρη που ορίζονται στα παραρτήματα I έως XI· και

β)	τους ειδικούς ανά χώρα τίτλους καταχωρίσεων που έχουν κοινοποιήσει τα κράτη μέλη στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Άρθρο 13

Σύστημα πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά

Το Σύστημα Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά («IMI»), που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (EΕ) αριθ. 1024/2012, χρησιμοποιείται για τους σκοπούς των άρθρων 14 και 16 και του άρθρου 22 παράγραφοι 1 και 2 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 14

Αιτήματα παροχής πληροφοριών σε περιπτώσεις εύλογης αμφιβολίας

1. Όταν οι αρχές ενός κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται δημόσιο έγγραφο ή το επικυρωμένο του αντίγραφο έχουν εύλογη αμφιβολία σχετικά με τη γνησιότητα του εν λόγω δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του, προβαίνουν στις ακόλουθες ενέργειες ώστε να βεβαιωθούν για τη γνησιότητα:

α)	ελέγχουν τα διαθέσιμα υποδείγματα εγγράφων στο αποθετήριο του ΙΜΙ, όπως αναφέρονται στο άρθρο 22·

β)

εάν εξακολουθούν να έχουν αμφιβολία, υποβάλλουν αίτημα παροχής πληροφοριών μέσω του ΙΜΙ:

i)	στην αρχή που εξέδωσε το δημόσιο έγγραφο ή, κατά περίπτωση, στην αρχή που εξέδωσε το επικυρωμένο αντίγραφο, ή και στις δύο· ή

ii)	στην αρμόδια κεντρική αρχή.

2. Η εύλογη αμφιβολία σχετικά με τη γνησιότητα δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του που προβλέπεται στην παράγραφο 1 μπορεί να αφορά ειδικότερα:

α)	τη γνησιότητα της υπογραφής·

β)	την ιδιότητα υπό την οποία ενήργησε ο υπογράφων·

γ)	την ταυτότητα της σφραγίδας·

δ)	την παραποίηση ή τη νόθευση του εγγράφου.

3. Οι αιτήσεις παροχής πληροφοριών που υποβάλλονται δυνάμει του παρόντος άρθρου αιτιολογούνται σε κάθε περίπτωση.

4. Οι αιτήσεις παροχής πληροφοριών που υποβάλλονται δυνάμει του παρόντος άρθρου συνοδεύονται από αντίγραφο του σχετικού δημόσιου εγγράφου ή επικυρωμένου αντιγράφου του, το οποίο διαβιβάζεται ηλεκτρονικά μέσω του ΙΜΙ. Οι αιτήσεις αυτές και οι απαντήσεις στις εν λόγω αιτήσεις απαλλάσσονται από κάθε εισφορά, τέλος ή επιβάρυνση.

5. Οι αρχές απαντούν σε αιτήσεις παροχής πληροφοριών που υποβάλλονται δυνάμει του παρόντος άρθρου το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις πέντε εργάσιμες ημέρες ή τις δέκα όταν η αίτηση υφίσταται επεξεργασία μέσω κεντρικής αρχής.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν η προθεσμία που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο δεν είναι δυνατό να τηρηθεί, η αρχή στην οποία απευθύνεται η αίτηση και η αιτούσα αρχή συμφωνούν για την παράτασή της.

6. Εάν δεν επιβεβαιωθεί η γνησιότητα του δημόσιου εγγράφου ή του επικυρωμένου αντιγράφου του, η αιτούσα αρχή δεν είναι υποχρεωμένη να τα επεξεργαστεί.

Άρθρο 15

Ορισμός κεντρικών αρχών

1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, κάθε κράτος μέλος ορίζει τουλάχιστον μία κεντρική αρχή.

2. Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος έχει ορίσει περισσότερες της μίας κεντρικές αρχές, προσδιορίζει την κεντρική αρχή στην οποία μπορεί να απευθύνεται οποιαδήποτε αλληλογραφία με σκοπό την περαιτέρω διαβίβασή της στην αρμόδια αρχή αυτού του κράτους μέλους.

Άρθρο 16

Καθήκοντα των κεντρικών αρχών

Οι κεντρικές αρχές παρέχουν βοήθεια, στο πλαίσιο των αιτήσεων παροχής πληροφοριών σύμφωνα με το άρθρο 14, και συγκεκριμένα:

α)	διαβιβάζουν, παραλαμβάνουν και, όπου απαιτείται, απαντούν σε αυτές τις αιτήσεις· και

β)	παρέχουν τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες σε σχέση με αυτές τις αιτήσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΝΩΣΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Άρθρο 17

Σχέση με άλλες διατάξεις του ενωσιακού δικαίου

1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή άλλων διατάξεων του ενωσιακού δικαίου περί επικύρωσης, παρόμοιας διατύπωσης ή άλλων διατυπώσεων, και συμπληρώνει τις διατάξεις αυτές.

2. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει επίσης την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου για τις ηλεκτρονικές υπογραφές και την ηλεκτρονική ταυτοποίηση.

3. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη χρήση άλλων συστημάτων διοικητικής συνεργασίας που θεσπίζονται από το ενωσιακό δίκαιο, τα οποία προβλέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών σε συγκεκριμένους τομείς.

Άρθρο 18

Τροποποίηση του κανονισμού (EΕ) αριθ. 1024/2012

Στο παράρτημα του κανονισμού (EΕ) αριθ. 1024/2012, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«9.

Κανονισμός (EΕ) 2016/1191 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Ιουλίου 2016, για την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών μέσω της απλούστευσης των απαιτήσεων υποβολής ορισμένων δημόσιων εγγράφων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για την τροποποίηση του κανονισμού (EΕ) αριθ. 1024/2012 (*): άρθρα 14 και 16 και άρθρο 22 παράγραφοι 1 και 2.

Άρθρο 19

Σχέση με διεθνείς συμβάσεις, συμφωνίες και διακανονισμούς

1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή διεθνών συμβάσεων στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη ένα ή περισσότερα κράτη μέλη κατά τον χρόνο της έκδοσής του και οι οποίες αφορούν ρυθμιζόμενα από αυτόν θέματα.

2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, ο παρών κανονισμός, σε θέματα στα οποία εφαρμόζεται και κατά την προβλεπόμενη σε αυτόν έκταση, υπερισχύει άλλων διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες ή διακανονισμούς που συνάπτουν τα κράτη μέλη, στις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών που είναι συμβαλλόμενα μέρη.

3. Το παρόν άρθρο ισχύει με την επιφύλαξη του άρθρου 1 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο.

4. Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να διαπραγματευτούν, να συνάψουν, να προσχωρήσουν, να τροποποιήσουν ή να εφαρμόσουν διεθνείς συμφωνίες και διακανονισμούς με τρίτες χώρες στον τομέα της επικύρωσης δημόσιων εγγράφων ή παρόμοιας διατύπωσης για τα θέματα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό και τα οποία έχουν εκδοθεί από τις αρχές των κρατών μελών ή τρίτων χωρών με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών και των ενδιαφερόμενων τρίτων χωρών. Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να αποφασίσουν σχετικά με την αποδοχή της προσχώρησης στις εν λόγω συμφωνίες και διακανονισμούς νέων συμβαλλόμενων μερών, στο πλαίσιο των οποίων ένα ή περισσότερα κράτη μέλη είναι ή δύνανται να αποφασίσουν να καταστούν συμβαλλόμενα μέρη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 20

Περιορισμός του σκοπού

1. Η ανταλλαγή και η διαβίβαση πληροφοριών και εγγράφων από τα κράτη μέλη δυνάμει του παρόντος κανονισμού εξυπηρετούν τον αποκλειστικό σκοπό της επαλήθευσης της γνησιότητας των δημόσιων εγγράφων από τις αρμόδιες αρχές μέσω του IMI.

2. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή των νόμων, των κανονισμών και των διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την πρόσβαση του κοινού σε δημόσια έγγραφα.

Άρθρο 21

Πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο του παρόντος κανονισμού

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη καθιστούν τις πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο του παρόντος κανονισμού διαθέσιμες με τα κατάλληλα μέσα, μεταξύ άλλων μέσω της Ευρωπαϊκής Πύλης για τη Δικαιοσύνη (e-Justice) και των ιστοσελίδων των αρχών των κρατών μελών.

Άρθρο 22

Πληροφορίες σχετικά με τις κεντρικές αρχές και στοιχεία επικοινωνίας

1. Έως 16 Αυγούστου 2018, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το ΙΜΙ για να κοινοποιούν τα ακόλουθα:

α)	την κεντρική αρχή ή τις κεντρικές αρχές που ορίζονται δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 1 μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας τους και, όπου απαιτείται, την αρχή που ορίζεται δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 2·

β)	τα υποδείγματα των συνηθέστερα χρησιμοποιούμενων δημόσιων εγγράφων δυνάμει της αντίστοιχης εθνικής τους νομοθεσίας ή, όταν δεν υπάρχει υπόδειγμα δημόσιου εγγράφου, πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά χαρακτηριστικά του εν λόγω δημόσιου εγγράφου· και

γ)	ανωνυμοποιημένες μορφές παραποιημένων εγγράφων που εντοπίστηκαν.

2. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το ΙΜΙ για να κοινοποιούν κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί με κάθε ενδεδειγμένο μέσο:

α)	τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α)·

β)	τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) οι οποίες επιτρέπεται να δημοσιοποιοποιηθούν δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους του οποίου οι αρχές εξέδωσαν το δημόσιο έγγραφο.

Άρθρο 23

Ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών

1. Συγκροτείται επιτροπή ad hoc από εκπροσώπους της Επιτροπής και των κρατών μελών, της οποίας προεδρεύει εκπρόσωπος της Επιτροπής.

2. Η ad hoc επιτροπή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λαμβάνει οποιοδήποτε άλλο μέτρο είναι απαραίτητο για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως διευκολύνοντας την ανταλλαγή και τακτική επικαιροποίηση βέλτιστων πρακτικών σχετικά με:

α)	την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού μεταξύ των κρατών μελών·

β)	την πρόληψη της απάτης σχετικά με τα δημόσια έγγραφα, τα επικυρωμένα αντίγραφα και τις επικυρωμένες μεταφράσεις·

γ)	τη χρήση των ηλεκτρονικών μορφών των δημόσιων εγγράφων·

δ)	τη χρήση των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων·

ε)	τα εντοπισμένα παραποιημένα έγγραφα.

Άρθρο 24

Πληροφορίες που κοινοποιούν τα κράτη μέλη

1. Έως 16 Αυγούστου 2018, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

α)	τις γλώσσες που θα δέχονται για τα δημόσια έγγραφα που θα υποβάλλονται στις οικείες αρχές σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

β)	ενδεικτικό κατάλογο των δημόσιων εγγράφων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

γ)	τη λίστα των δημόσιων εγγράφων στα οποία μπορούν να επισυνάπτονται πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα ως κατάλληλο μεταφραστικό βοήθημα·

δ)	τον κατάλογο προσώπων που είναι εξουσιοδοτημένα, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, να πραγματοποιούν επικυρωμένες μεταφράσεις, εφόσον υπάρχουν τέτοιοι κατάλογοι·

ε)	ενδεικτικό κατάλογο με τα είδη των αρχών που εξουσιοδοτούνται, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, να καταρτίζουν επικυρωμένα αντίγραφα·

στ)	πληροφορίες σχετικά με τα μέσα αναγνώρισης των επικυρωμένων μεταφράσεων και των επικυρωμένων αντιγράφων· και

ζ)	πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά χαρακτηριστικά των επικυρωμένων αντιγράφων.

2. Έως 16 Φεβρουαρίου 2017, κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή, στην οικεία επίσημη γλώσσα ή γλώσσες, η οποία γλώσσα ή γλώσσες ανήκουν επίσης στις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, τους ειδικούς ανά χώρα τίτλους καταχωρίσεων που θα πρέπει να αναγράφονται στα πολύγλωσσα έντυπα που αφορούν τη γέννηση, το ότι ένα πρόσωπο βρίσκεται στη ζωή, τον θάνατο, τον γάμο (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη γάμου και της οικογενειακής κατάστασης) και, κατά περίπτωση, την καταχωρισμένη συμβίωση (συμπεριλαμβανομένων της ικανότητας για σύναψη σχέσης καταχωρισμένης συμβίωσης και της κατάστασης από άποψη καταχωρισμένης συμβίωσης), την κατοικία και/ή διαμονή, και το λευκό ποινικό μητρώο.

3. Έως 16 Φεβρουαρίου 2018, η Επιτροπή δημοσιεύει τους καταλόγους των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων που λαμβάνονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Δικαιοσύνη (e-Justice) σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.

4. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε μεταγενέστερη αλλαγή στις πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

5. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί μέσω της Ευρωπαϊκής Πύλης για τη Δικαιοσύνη (eJustice):

α)	τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) έως στ)· και

β)	τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) οι οποίες επιτρέπεται να δημοσιοποιηθούν δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους του οποίου οι αρχές εξέδωσαν το επικυρωμένο αντίγραφο.

Άρθρο 25

Τροποποίηση των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων στα πολύγλωσσα τυποποιημένα έντυπα

1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν τροποποιήσεις των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων που προβλέπονται στο άρθρο 24 παράγραφος 2.

2. Η Επιτροπή δημοσιεύει τροποποιήσεις, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3. Η Επιτροπή δημοσιεύει τροποποιήσεις, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, των ειδικών ανά χώρα τίτλων καταχωρίσεων μέσω της Ευρωπαϊκής Πύλης για τη Δικαιοσύνη (e-Justice) και τροποποιεί ανάλογα το υπόδειγμα των πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων κάθε κράτους μέλους.

Άρθρο 26

Επανεξέταση

1. Έπειτα από τις 16 Φεβρουαρίου 2024, και το αργότερο κάθε τρία έτη, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η οποία περιλαμβάνει αξιολόγηση των πρακτικών εμπειριών που σχετίζονται με τη συνεργασία μεταξύ κεντρικών αρχών. Η συγκεκριμένη έκθεση περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση καταλληλότητας σχετικά με:

α)	την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε δημόσια έγγραφα που αφορούν θέματα εκτός εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 2 και στην παράγραφο 2 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου·

β)

σε περίπτωση επέκτασης του πεδίου εφαρμογής όπως προβλέπεται στο στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου, τη δημιουργία πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων για δημόσια έγγραφα συναφή με θέματα που προσδιορίζονται στο στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου, στα οποία μπορεί να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού· και

γ)	τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων για την άμεση διαβίβαση δημόσιων εγγράφων και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρχών των κρατών μελών προκειμένου να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα απάτης στα θέματα που εμπίπτουν στον παρόντα κανονισμό.

2. Μέχρι 16 Φεβρουαρίου 2021, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση αξιολόγησης της καταλληλότητας όσον αφορά τα κατωτέρω:

α)

την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στα εξής:

i)	δημόσια έγγραφα σχετικά με το νομικό καθεστώς και την εκπροσώπηση εταιρείας ή άλλης επιχείρησης·

ii)	διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλα αποδεικτικά τυπικών προσόντων· και

iii)	δημόσια έγγραφα που πιστοποιούν επίσημα αναγνωρισμένη αναπηρία·

β)

τη δημιουργία πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων που αφορούν:

i)	δημόσια έγγραφα προβλεπόμενα στο άρθρο 2 παράγραφος 1 για τα οποία δεν θεσπίζονται πολύγλωσσα έντυπα από τον παρόντα κανονισμό· και

ii)	δημόσια έγγραφα σχετικά με θέματα που προσδιορίζονται στο στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου στα οποία μπορεί να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

γ)	τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων για την άμεση διαβίβαση δημόσιων εγγράφων και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρχών των κρατών μελών προκειμένου να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα απάτης στα θέματα που διέπονται από τον παρόντα κανονισμό.

3. Οι εκθέσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 συνοδεύονται, κατά περίπτωση, από προτάσεις για προσαρμογές, ιδιαίτερα σχετικά με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε δημόσια έγγραφα που αφορούν νέα θέματα, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και στην παράγραφο 2 στοιχείο α), με τη θέσπιση νέων πολύγλωσσων τυποποιημένων εντύπων, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και στην παράγραφο 2 στοιχείο β), και τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων για την άμεση διαβίβαση δημόσιων εγγράφων και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρχών των κρατών μελών, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) και στην παράγραφο 2 στοιχείο γ).

Άρθρο 27

Έναρξη ισχύος

1. Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Εφαρμόζεται από τις 16 Φεβρουαρίου 2019, με την εξαίρεση:

α)	του άρθρου 24 παράγραφος 2, το οποίο εφαρμόζεται από τις 16 Φεβρουαρίου 2017·

β)	του άρθρου 12 και του άρθρου 24 παράγραφος 3, το οποίο εφαρμόζεται από τις 16 Φεβρουαρίου 2018· και

γ)	του άρθρου 22 και του άρθρου 24 παράγραφος 1, τα οποία εφαρμόζονται από τις 16 Αυγούστου 2018.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 6 Ιουλίου 2016.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. SCHULZ

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

I. KORČOK

(1) ΕΕ C 327 της 12.11.2013, σ. 52.

(2) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 10ης Μαρτίου 2016 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Μαΐου 2016.

(3) Κανονισμός (EE) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του Συστήματος Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά και την κατάργηση της απόφασης 2008/49/ΕΚ («κανονισμός ΙΜΙ») (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 1).

(4) Οδηγία 95/46/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31).

(5) Κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1182/71 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 1971, περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες (ΕΕ L 124 της 8.6.1971, σ. 1).

(6) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (ΕΕ L 338 της 23.12.2003, σ. 1).

(7) Οδηγία 2005/36/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 22).

(8) Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σ. 36).

(9) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 284 της 30.10.2009, σ. 1).

(10) Οδηγία 93/109/EΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1993, για τις λεπτομέρειες άσκησης του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τους πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε ένα κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι (ΕΕ L 329 της 30.12.1993, σ. 34).

(11) Οδηγία 94/80/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1994, περί λεπτομερών κανόνων άσκησης του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές από τους πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι (ΕΕ L 368 της 31.12.1994, σ. 38).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I