α)

η αποστολή της εκπαίδευσης και της κατάρτισης δεν είναι μόνο η προετοιμασία για την αγορά εργασίας, αλλά και η συμβολή στην κοινωνική ένταξη και συνοχή, μέσω της ευρύτερης προσωπικής ανάπτυξης των ατόμων και της διά βίου μάθησης, που διαμορφώνουν ενεργούς και ανεξάρτητους πολίτες με κριτική σκέψη και αυτοπεποίθηση, ικανούς να αντιληφθούν την πολυπλοκότητα της σύγχρονης κοινωνίας και έτοιμους να αντεπεξέλθουν στον ταχύ ρυθμό των αλλαγών που επιτελούνται εντός της. Είναι σημαντικό να υπερβούμε τις άμεσες ανάγκες της αγοράς εργασίας και να εστιάσουμε επίσης σε εκείνες τις πτυχές της εκπαίδευσης και της κατάρτισης που μπορούν να δώσουν ώθηση στην καινοτομία, στην επιχειρηματικότητα και στη δημιουργικότητα, να διαμορφώσουν τομείς, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και νέες αγορές, να προσφέρουν δυνατότητες στους πολίτες (συμπεριλαμβανομένων των πλέον αδύναμων), να εμπλουτίσουν τη δημοκρατική ζωή και να αναπτύξουν ταλαντούχους και ενεργούς πολίτες με ενδιαφέρον να συμμετέχουν. Αναφορικά με τα πρόσφατα τραγικά περιστατικά ριζοσπαστικοποίησης σε τμήματα της Ευρώπης, είναι ακόμη πιο επείγον να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε ικανότητες σχετιζόμενες με την ιδιότητα του πολίτη, σε δημοκρατικές, διαπολιτισμικές ικανότητες και στην κριτική σκέψη·

β)

οι εκπαιδευόμενοι κάθε ηλικίας χρειάζονται άριστους εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτές προκειμένου να αναπτύξουν ένα ευρύ φάσμα ικανοτήτων που χρειάζονται τόσο στη ζωή τους όσο και για μελλοντικές θέσεις εργασίας. Οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευτές μπορούν να εμπνεύσουν και να βοηθήσουν τους εκπαιδευόμενους να αποκτήσουν υψηλότερου επιπέδου και καταλληλότερες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες και να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην εισαγωγή νέων μεθόδων διδασκαλίας και μάθησης. Ωστόσο, συνεχείς και επίμονες προσπάθειες είναι αναγκαίες ώστε να προσελκύσουμε, να στηρίξουμε και να διατηρήσουμε ταλέντα και αριστεία στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού διασφαλίζοντας ότι εκπαιδευτικοί και εκπαιδευτές έχουν κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον και μένουν και οι ίδιοι ενημερωμένοι ως προς τις πλέον επίκαιρες εξελίξεις και με ευρύτητα πνεύματος απέναντι στις τεχνολογικές και κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν γύρω τους·

γ)

οι στενότεροι δεσμοί μεταξύ εκπαίδευσης και κατάρτισης και του κόσμου της εργασίας, με συμμετοχή όλων των σχετικών ενδιαφερόμενων φορέων είναι καίριας σημασίας για να διασφαλιστεί ότι το δυναμικό και το ταλέντο κάθε ατόμου αξιοποιούνται και συμβάλλουν στην καλύτερη απασχολησιμότητά του, ένταξή του και ενεργό συμμετοχή του στην κοινωνία· τέτοιοι δεσμοί βοηθούν επίσης να διασφαλιστεί ότι τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης παραμένουν ευέλικτα και προσαρμόζονται στις αλλαγές στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας. Είναι επίσης σημαντικό να προωθήσουμε τη δέσμευση των εργοδοτών προς την κατεύθυνση της διά βίου μάθησης των εργαζομένων που απασχολούν·

δ)

η απόκτηση ψηφιακών ικανοτήτων από νεαρή ηλικία είναι ζωτικής σημασίας, αλλά η εκπαίδευση και η κατάρτιση θα πρέπει να ανταποκρίνονται όχι μόνο στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς εργασίας για πολύ συγκεκριμένες τεχνικές δεξιότητες, αλλά και στο μακροπρόθεσμο στόχο να αναπτυχθούν ο ευέλικτος τρόπος σκέψης και η περιέργεια που χρειάζονται για την προσαρμογή και την απόκτηση των νέων γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, που δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί και που θα χρειαστούν για να καθοδηγήσουν την τεχνολογική ανάπτυξη στο μέλλον·

ε)

τα μέτρα που περιγράφονται στο νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων για την Ευρώπη θα πρέπει να υλοποιούνται σύμφωνα με το στρατηγικό πλαίσιο για την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης (ΕΚ2020), δεδομένου ότι το πλαίσιο αυτό συγκεντρώνει όλες τις μορφές μάθησης, σέβεται πλήρως την επικουρικότητα, προσφέρει μια χρήσιμη πλατφόρμα για την υποστήριξη πολιτικών των κρατών μελών και προωθεί τη συνεργασία σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και με άλλες σχετικές πολιτικές διαδικασίες όπως το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο. Οι ρυθμίσεις για τον συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και των δεξιοτήτων καθώς και τα θέματα ενημέρωσης πρέπει να είναι αποδοτικά και αποτελεσματικά, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής. Η εμπειρογνωμοσύνη των κρατών μελών θα πρέπει να αξιοποιείται πλήρως, με βάση ήδη υφιστάμενες δομές·

στ)

η διαθεσιμότητα επαρκούς χρηματοδότησης της ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των δράσεων που συμφωνούνται στο πλαίσιο του νέου θεματολογίου δεξιοτήτων για την Ευρώπη·