για την τροποποίηση ορισμένων παραρτημάτων των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2004/107/ΕΚ και 2008/50/ΕΚ, οι οποίες ορίζουν τους κανόνες σχετικά με τις μεθόδους αναφοράς, την επικύρωση των δεδομένων και την τοποθεσία των σημείων δειγματοληψίας για την εκτίμηση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2004/107/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με το αρσενικό, το κάδμιο, τον υδράργυρο, το νικέλιο και τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες στον ατμοσφαιρικό αέρα (1), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 15,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και για καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (2), και ιδίως το άρθρο 28 παράγραφος 1,

Τα παραρτήματα IV και V της οδηγίας 2004/107/ΕΚ τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα I της παρούσας οδηγίας.

Τα παραρτήματα I, III, VI και IX της οδηγίας 2008/50/ΕΚ τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα II της παρούσας οδηγίας.

Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να εξετάζονται σε συνδυασμό με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), ιδίως όσον αφορά τη διαπίστευση των φορέων αξιολόγησης της συμμόρφωσης, και δεν προστίθεται καμία παρέκκλιση ή εξαίρεση αναφορικά με τον ανωτέρω κανονισμό.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2016. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 219/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, για την προσαρμογή στην απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, ορισμένων πράξεων που υπόκεινται στη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης, όσον αφορά την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο — Προσαρμογή στην κανονιστική διαδικασία με έλεγχο — Μέρος Δεύτερο (ΕΕ L 87 της 31.3.2009, σ. 109).

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Η οδηγία 2004/107/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

Το τμήμα I του παραρτήματος IV τροποποιείται ως εξής:

α)

Ο πίνακας αντικαθίσταται από τον ακόλουθο πίνακα:

«Βενζο(a)πυρένιο

Αρσενικό, κάδμιο και νικέλιο

Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες εκτός του βενζο(a)πυρενίου, συνολικός αέριος υδράργυρος

Συνολική απόθεση

—	Αβεβαιότητα

Σταθερές και ενδεικτικές μετρήσεις

50 %

40 %

50 %

70 %

Προσομοίωση μέσω μοντέλων

60 %

—	Ελάχιστη συλλογή δεδομένων

90 %

—	Ελάχιστη χρονική κάλυψη

Σταθερές μετρήσεις (1)

33 %

50 %

Ενδεικτικές μετρήσεις (1) (2)

14 %

33 %

β)	Στο τρίτο εδάφιο διαγράφεται η ακόλουθη περίοδος: «24ωρη δειγματοληψία συνίσταται επίσης για τις μετρήσεις συγκεντρώσεων αρσενικού, καδμίου και νικελίου.».

γ)

Μετά το τρίτο εδάφιο εισάγεται το ακόλουθο κείμενο:

«Οι διατάξεις για μεμονωμένα δείγματα στο προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζονται επίσης για το αρσενικό, το κάδμιο, το νικέλιο και τον συνολικό αέριο υδράργυρο. Επιπλέον, επιτρέπεται επιμέρους δειγματοληψία των φίλτρων των ΑΣ10 για μέταλλα για περαιτέρω ανάλυση, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το επιμέρους δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου και ότι, όσον αφορά την ευαισθησία ανίχνευσης, επιτυγχάνονται οι στόχοι σχετικά με την ποιότητα των δεδομένων. Επιτρέπεται εβδομαδιαία δειγματοληψία αντί της ημερήσιας δειγματοληψίας για μέταλλα σε ΑΣ10, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι προδιαγραφές όσον αφορά τα χαρακτηριστικά της συλλογής.».

Τα τμήματα I έως IV του παραρτήματος V αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«I. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και την ανάλυση του αρσενικού, του καδμίου και του νικελίου στον ατμοσφαιρικό αέρα

Η μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία του αρσενικού, του καδμίου και του νικελίου στον ατμοσφαιρικό αέρα περιγράφεται στο πρότυπο EN 12341:2014. Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του αρσενικού, του καδμίου και του νικελίου στον ατμοσφαιρικό αέρα περιγράφεται στο πρότυπο EN 14902:2005 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα — Πρότυπη μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση των Pb, Cd, As και Ni του κλάσματος ΑΣ10 των αιωρουμένων σωματιδίων”.

Κάθε κράτος μέλος μπορεί επίσης να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε άλλη μέθοδο για την οποία μπορεί να αποδείξει ότι δίνει αποτελέσματα ισοδύναμα προς τα αποτελέσματα της ανωτέρω μεθόδου.

II. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και την ανάλυση των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων στον ατμοσφαιρικό αέρα

Η μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων στον ατμοσφαιρικό αέρα περιγράφεται στο πρότυπο EN 12341:2014. Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του βενζο(a)πυρενίου στον ατμοσφαιρικό αέρα περιγράφεται στο πρότυπο EN 15549:2008 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα — Τυποποιημένη μέθοδος για τη μέτρηση της συγκέντρωσης βενζο(a)πυρενίου στον ατμοσφαιρικό αέρα”. Εφόσον δεν υπάρχει τυποποιημένη μέθοδος CEN για τους υπόλοιπους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 8, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν εθνικές πρότυπες μεθόδους ή πρότυπες μεθόδους ISO, όπως το πρότυπο ISO 12884.

III. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και την ανάλυση του υδραργύρου στον ατμοσφαιρικό αέρα

Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση των συγκεντρώσεων του συνολικού αέριου υδραργύρου στον ατμοσφαιρικό αέρα περιγράφεται στο πρότυπο EN 15852:2010 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα — Πρότυπη μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του συνολικού αέριου υδραργύρου”.

IV. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και την ανάλυση της απόθεσης αρσενικού, καδμίου, νικελίου, υδραργύρου και πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων

Η μέθοδος αναφοράς για τον καθορισμό της απόθεσης αρσενικού, καδμίου και νικελίου περιγράφεται στο πρότυπο EN 15841:2009 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα — Πρότυπη μέθοδος για τον προσδιορισμό του αρσενικού, του καδμίου, του μολύβδου και του νικελίου στην ατμοσφαιρική απόθεση”.

Η μέθοδος αναφοράς για τον καθορισμό της απόθεσης υδραργύρου περιγράφεται στο πρότυπο EN 15853:2010 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα — Πρότυπη μέθοδος για τον προσδιορισμό της απόθεσης υδραργύρου”.

Η μέθοδος αναφοράς για τον προσδιορισμό των αποθέσεων του βενζο(a)πυρενίου και των υπόλοιπων πολυκυκλικών υδρογονανθράκων που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 8 περιγράφεται στο πρότυπο EN 15980:2011 “Ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Προσδιορισμός της απόθεσης βενζο[a]ανθρακενίου, βενζο[b]φλουορανθενίου, βενζο[j]φλουορανθενίου, βενζο[k]φλουορανθενίου, βενζο[a]πυρενίου, διβενζο[a,h]ανθρακενίου και ινδενο[1,2,3-cd]πυρενίου”.»

(1) Κατανέμονται καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, ώστε να αντανακλούν τις διακυμάνσεις των διαφόρων κλιματικών συνθηκών και ανθρωπογενών δραστηριοτήτων.

(2) Ενδεικτικές μετρήσεις, δεδομένου ότι αποτελούν μετρήσεις οι οποίες, αν και διενεργούνται σε λιγότερο τακτική βάση, ανταποκρίνονται στους λοιπούς στόχους ποιότητας των δεδομένων.».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Η οδηγία 2008/50/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

Το τμήμα Γ του παραρτήματος I αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Γ. Διασφάλιση της ποιότητας κατά την εκτίμηση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα. Επικύρωση δεδομένων

Για να εξασφαλισθούν η ακρίβεια των μετρήσεων και η συμμόρφωση προς τους στόχους για την ποιότητα των δεδομένων που αναφέρονται στο τμήμα Α, οι ενδεδειγμένες αρμόδιες αρχές και φορείς που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 3 εξασφαλίζουν:

i)	την ιχνηλασιμότητα όλων των μετρήσεων που εκτελούνται για την εκτίμηση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 9, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο εναρμονισμένο πρότυπο για τα εργαστήρια δοκιμών και διακριβώσεων·

ii)

ότι οι φορείς που εκμεταλλεύονται δίκτυα και μεμονωμένους σταθμούς έχουν καθιερώσει σύστημα διασφάλισης και ελέγχου της ποιότητας, το οποίο προβλέπει τακτική συντήρηση ώστε να εξασφαλίζεται η ακρίβεια των συσκευών μέτρησης. Το σύστημα ποιότητας επανεξετάζεται όποτε κρίνεται απαραίτητο και τουλάχιστον κάθε πέντε έτη από το σχετικό εθνικό εργαστήριο αναφοράς·

iii)	ότι έχει καθιερωθεί διαδικασία ελέγχου/διασφάλισης της ποιότητας για τη συλλογή δεδομένων και την υποβολή εκθέσεων και ότι οι φορείς στους οποίους έχει ανατεθεί το έργο αυτό συμμετέχουν ενεργά στα αντίστοιχα προγράμματα διασφάλισης της ποιότητας που καλύπτουν το σύνολο της Ένωσης·

iv)

ότι τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς ορίζονται από την κατάλληλη αρμόδια αρχή ή φορέα σύμφωνα με το άρθρο 3 και είναι πιστοποιημένα για τις μεθόδους αναφοράς που αναφέρονται στο παράρτημα VI, τουλάχιστον για τους ρύπους των οποίων οι συγκεντρώσεις είναι μεγαλύτερες του κατώτατου ορίου εκτίμησης, σύμφωνα με το σχετικό εναρμονισμένο πρότυπο για τα εργαστήρια δοκιμών και διακριβώσεων τα στοιχεία αναφοράς του οποίου δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς. Τα εν λόγω εργαστήρια είναι επίσης υπεύθυνα για τον συντονισμό των προγραμμάτων διασφάλισης της ποιότητας, που εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ένωση, στην επικράτεια κάθε κράτους μέλους, και τα οποία οργανώνονται από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής, ενώ παράλληλα είναι υπεύθυνα για τον συντονισμό της ορθής εφαρμογής των μεθόδων αναφοράς και της εξακρίβωσης της ισοδυναμίας των μεθόδων που δεν είναι μέθοδοι αναφοράς σε εθνικό επίπεδο. Τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς που είναι υπεύθυνα για τη διοργάνωση διεργαστηριακής σύγκρισης σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει επίσης να είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με το σχετικό εναρμονισμένο πρότυπο για διεργαστηριακό έλεγχο ικανότητας·

ότι τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς συμμετέχουν τουλάχιστον κάθε τρία έτη στα προγράμματα για τη διασφάλιση της ποιότητας που εφαρμόζονται σε όλη την Ένωση και τα οποία διοργανώνονται από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής. Εάν η συμμετοχή αυτή δεν φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τότε το εθνικό εργαστήριο θα πρέπει να υποδείξει κατά την επόμενη συμμετοχή του στη διεργαστηριακή σύγκριση ικανοποιητικά μέτρα εξυγίανσης αλλά και να υποβάλλει σχετική έκθεση στο Κοινό Κέντρο Ερευνών·

vi)	ότι τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς στηρίζουν το έργο που επιτελείται από το ευρωπαϊκό δίκτυο των εθνικών εργαστηρίων αναφοράς που έχει συσταθεί από την Επιτροπή.

Όλα τα υποβαλλόμενα δυνάμει του άρθρου 27 δεδομένα θεωρούνται έγκυρα, εκτός από τα δεδομένα που έχουν χαρακτηρισθεί προσωρινά.».

Το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

α)

Το τμήμα Γ τροποποιείται ως εξής:

Η πρώτη και η δεύτερη περίπτωση του πρώτου εδαφίου αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«—

η ροή γύρω από το στόμιο του σωλήνα δειγματοληψίας θα πρέπει να είναι ανεμπόδιστη (σε γενικές γραμμές θα πρέπει να είναι ελεύθερη σε τόξο τουλάχιστον 270° ή 180° για σημεία δειγματοληψίας στην οικοδομική γραμμή), χωρίς εμπόδια που να επηρεάζουν τη ροή του αέρα κοντά στο στόμιο του σωλήνα δειγματοληψίας (δηλαδή συνήθως σε απόσταση μερικών μέτρων από κτίρια, μπαλκόνια, δέντρα και άλλα εμπόδια και τουλάχιστον 0,5 m από το πλησιέστερο κτίριο για τα αντιπροσωπευτικά σημεία δειγματοληψίας της ποιότητας του αέρα στην οικοδομική γραμμή).

—	γενικά, το σημείο εισόδου του δείγματος πρέπει να απέχει 1,5 m (ζώνη αναπνοής) έως 4 m πάνω από το έδαφος. Μπορεί επίσης να ενδείκνυται η τοποθέτηση σε υψηλότερο σημείο, εάν ο σταθμός είναι αντιπροσωπευτικός ευρύτερης περιοχής, και κάθε απόκλιση πρέπει να τεκμηριώνεται πλήρως.».

ii)

Η πέμπτη περίπτωση του πρώτου εδαφίου αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«—

για όλους τους ρύπους, οι καθετήρες δειγματοληψίας που καλύπτουν την οδική κυκλοφορία πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον 25 m από το όριο των κύριων οδικών κόμβων και να μην υπερβαίνουν τα 10 m από το ρείθρο του οδοστρώματος. Ο όρος “κύριος οδικός κόμβος” αναφέρεται εν προκειμένω σε μια διασταύρωση στην οποία διακόπτεται η ροή της κυκλοφορίας και προκαλούνται διαφορετικές εκπομπές (στάση και επιτάχυνση) από το υπόλοιπο τμήμα της οδού.».

iii)	Προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο: «Κάθε παρέκκλιση από τα κριτήρια που ορίζονται στο παρόν τμήμα πρέπει να τεκμηριώνεται πλήρως μέσω των διαδικασιών που περιγράφονται στο τμήμα Δ.».

β)

Το τμήμα Δ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Δ. Τεκμηρίωση και επανεξέταση της επιλογής τοποθεσιών

Οι αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την εκτίμηση της ποιότητας του αέρα για όλες τις ζώνες και τους οικισμούς πρέπει να συντάσσουν αναλυτικές αναφορές σχετικά με τις διαδικασίες επιλογής θέσεων δειγματοληψίας και να καταγράφουν πληροφορίες, έτσι ώστε να συμβάλλουν στον σχεδιασμό του δικτύου και στην επιλογή των τοποθεσιών για όλους τους σταθμούς παρακολούθησης. Οι αναφορές που συντάσσονται πρέπει να περιλαμβάνουν φωτογραφίες του περιβάλλοντος χώρου των σταθμών παρακολούθησης και λεπτομερείς χάρτες. Όταν σε μια ζώνη ή σε έναν οικισμό χρησιμοποιούνται πρόσθετες μέθοδοι, οι αναφορές πρέπει να περιλαμβάνουν λεπτομέρειες σχετικά με τις εν λόγω μεθόδους και πληροφορίες σχετικά με το πώς πληρούνται τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3. Πρέπει να γίνεται επικαιροποίηση και αναθεώρηση των αναφορών τουλάχιστον κάθε 5 έτη, έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι τα κριτήρια επιλογής, ο σχεδιασμός του δικτύου και οι τοποθεσίες των σταθμών παρακολούθησης εξακολουθούν να ισχύουν και να πληρούν τα κριτήρια με την πάροδο του χρόνου. Οι αναφορές πρέπει να υποβάλλονται στην Επιτροπή εντός 3 μηνών μετά την υποβολή του σχετικού αιτήματος.».

Το παράρτημα VI τροποποιείται ως εξής:

α)

Το τμήμα Α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Α. Μέθοδοι αναφοράς για τη μέτρηση των συγκεντρώσεων διοξειδίου του θείου, διοξειδίου του αζώτου και οξειδίων του αζώτου, σωματιδίων (ΑΣ10 και ΑΣ2,5), μολύβδου, βενζολίου, μονοξειδίου του άνθρακα και όζοντος

1. Μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του διοξειδίου του θείου

Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του διοξειδίου του θείου περιγράφεται στο πρότυπο EN 14212:2012 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη μέθοδος μέτρησης συγκέντρωσης του διοξειδίου του θείου με φθορισμό υπεριώδους”.

2. Μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του διοξειδίου του αζώτου και των οξειδίων του αζώτου

Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του διοξειδίου του αζώτου και των οξειδίων του αζώτου περιγράφεται στο πρότυπο EN 14211:2012 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη μέθοδος μέτρησης της συγκέντρωσης διοξειδίου του αζώτου και μονοξειδίου του αζώτου με χημειοφωταύγεια”.

3. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση του μολύβδου (αμετάβλητο)

4. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση των ΑΣ10

Η μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση των σωματιδίων ΑΣ10 περιγράφεται στο πρότυπο EN12341:2014 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη σταθμική μέθοδος για τον προσδιορισμό του κλάσματος μάζας των ΑΣ10 ή ΑΣ2,5 των αιωρουμένων σωματιδίων”.

5. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση των ΑΣ2,5

Η μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση των σωματιδίων ΑΣ2,5 περιγράφεται στο πρότυπο EN12341:2014 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη σταθμική μέθοδος για τον προσδιορισμό του κλάσματος μάζας των ΑΣ10 ή ΑΣ2,5 των αιωρουμένων σωματιδίων”.

6. Μέθοδος αναφοράς για τη δειγματοληψία και τη μέτρηση του βενζολίου (αμετάβλητο)

7. Μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του μονοξειδίου του άνθρακα

Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του μονοξειδίου του άνθρακα περιγράφεται στο πρότυπο ΕΝ 14626:2012 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη μέθοδος για τη μέτρηση της συγκέντρωσης του μονοξειδίου του άνθρακα με υπέρυθρη φασματοσκοπία δίχως διασπορά”.

8. Μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του όζοντος

Η μέθοδος αναφοράς για τη μέτρηση του όζοντος περιγράφεται στο πρότυπο EN 14625:2012 “Ατμοσφαιρικός αέρας — Πρότυπη μέθοδος για τη μέτρηση της συγκέντρωσης του όζοντος με φωτομετρία υπεριώδους ακτινοβολίας”.».

β)	Το τμήμα Δ διαγράφεται.

γ)

Το τμήμα Ε αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Όταν αποδεικνύεται ότι ο εξοπλισμός πληροί τις απαιτήσεις απόδοσης των μεθόδων αναφοράς που παρατίθενται στο τμήμα Α του παρόντος παραρτήματος, οι αρμόδιες αρχές και οι οργανισμοί που έχουν οριστεί δυνάμει του άρθρου 3 αποδέχονται τις εκθέσεις δοκιμής που έχουν εκδοθεί σε άλλα κράτη μέλη από εργαστήρια που έχουν πιστοποίηση σύμφωνα με το σχετικό εναρμονισμένο πρότυπο για τα εργαστήρια δοκιμών και διακριβώσεων.

Οι λεπτομερείς εκθέσεις δοκιμής και όλα τα αποτελέσματα των δοκιμών πρέπει να είναι διαθέσιμα στις άλλες αρμόδιες αρχές ή στους αρμόδιους οργανισμούς. Οι εκθέσεις δοκιμής πρέπει να αποδεικνύουν ότι ο εξοπλισμός πληροί όλες τις απαιτήσεις απόδοσης, ακόμη και όταν επικρατούν ειδικές περιβαλλοντικές και τοπικές συνθήκες σε ένα κράτος μέλος και δεν πληρούνται οι συνθήκες για τις οποίες έχει ήδη δοκιμαστεί και εγκριθεί ο εξοπλισμός σε άλλο κράτος μέλος.».

Το τμήμα Α του παραρτήματος IX αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Α. Ελάχιστος αριθμός σημείων δειγματοληψίας για σταθερές μετρήσεις συγκεντρώσεων όζοντος

Ο ελάχιστος αριθμός σημείων δειγματοληψίας για σταθερές συνεχείς μετρήσεις για την εκτίμηση της συμμόρφωσης με τις τιμές στόχους, τους μακροπρόθεσμους στόχους και τα όρια ενημέρωσης και συναγερμού, όταν οι εν λόγω μετρήσεις είναι η αποκλειστική πηγή πληροφοριών.

Πληθυσμός (× 1 000)	Οικισμός (1)	Άλλες ζώνες (1)	Μη εκτεθειμένος αγροτικός
< 250		1	1 σταθμός/50 000 km2 ως μέση πυκνότητα για όλες τις ζώνες ανά χώρα (2)
< 500	1	2
< 1 000	2	2
< 1 500	3	3
< 2 000	3	4
< 2 750	4	5
< 3 750	5	6
> 3 750	Ένας επιπλέον σταθμός ανά 2 εκατ. κατοίκους	Ένας επιπλέον σταθμός ανά 2 εκατ. κατοίκους

(1) Τουλάχιστον 1 σταθμός σε περιοχές όπου είναι πιθανή η έκθεση του πληθυσμού στις υψηλότερες συγκεντρώσεις όζοντος. Στους οικισμούς, τουλάχιστον 50 % των σταθμών τοποθετούνται σε προαστιακές περιοχές.

(2) Για πολύπλοκα πεδία συνιστάται 1 σταθμός ανά 25 000 km2.».