1.   Οι οργανισμοί πληρωμών που ασκούν τη διαχείριση και τον έλεγχο των δαπανών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, παρέχουν, για τις πληρωμές στις οποίες προβαίνουν καθώς και για την κοινοποίηση και τήρηση των στοιχείων, επαρκή εχέγγυα όσον αφορά:

2.   Τα κράτη μέλη διαπιστεύουν ως οργανισμούς πληρωμών υπηρεσίες ή φορείς που πληρούν τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1. Επιπλέον, για τη διαπίστευσή του, ένας οργανισμός πληρωμών πρέπει να διαθέτει διοικητική οργάνωση και σύστημα εσωτερικού ελέγχου που να ανταποκρίνονται στα κριτήρια τα οποία καθορίζονται στο παράρτημα I («κριτήρια διαπίστευσης») όσον αφορά:

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν επιπλέον κριτήρια διαπίστευσης ώστε να λαμβάνονται υπόψη το μέγεθος, οι αρμοδιότητες και άλλα ειδικά χαρακτηριστικά του οργανισμού πληρωμών.

1.   Σε περίπτωση διαπίστευσης περισσότερων του ενός οργανισμών πληρωμών, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, το οικείο κράτος μέλος εκδίδει, με επίσημη πράξη σε υπουργικό επίπεδο, την απόφαση διαπίστευσης του οργανισμού συντονισμού, αφού βεβαιωθεί ότι οι διοικητικές διατάξεις του εν λόγω οργανισμού παρέχουν επαρκή εχέγγυα ότι ο οργανισμός είναι σε θέση να εκτελεί τα καθήκοντα που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο.

2.   Για τη διαπίστευσή του, ο οργανισμός συντονισμού εφαρμόζει διαδικασίες οι οποίες διασφαλίζουν ότι:

1.   Οι οργανισμοί πληρωμών που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 διασφαλίζουν τη διαχείριση και τον έλεγχο των συναφών με τα μέτρα παρέμβασης πράξεων σχετικά με τη δημόσια αποθεματοποίηση για την οποία είναι υπεύθυνοι, υπό τους όρους που καθορίζονται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού και, κατά περίπτωση, στη γεωργική νομοθεσία του οικείου τομέα, ιδίως με βάση τα καθοριζόμενα στο εν λόγω παράρτημα ελάχιστα ποσοστά ελέγχων.

Οι οργανισμοί πληρωμών μπορούν να μεταβιβάζουν τις αρμοδιότητές τους στους οργανισμούς παρέμβασης οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις έγκρισης που καθορίζονται στο σημείο 1.Γ του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού ή να παρεμβαίνουν μέσω άλλων οργανισμών πληρωμών.

2.   Οι οργανισμοί πληρωμών ή οι οργανισμοί παρέμβασης μπορούν, τηρουμένης της συνολικής ευθύνης τους όσον αφορά τη δημόσια αποθεματοποίηση:

Εάν οι οργανισμοί πληρωμών αναθέτουν τη διαχείριση σε αποθεματοποιητές, όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου, η εν λόγω διαχείριση γίνεται υποχρεωτικά στο πλαίσιο συμβάσεων αποθεματοποίησης, με βάση τις υποχρεώσεις και τις γενικές αρχές που παρατίθενται στο παράρτημα III.

3.   Οι υποχρεώσεις τις οποίες αναλαμβάνουν οι οργανισμοί πληρωμών, όσον αφορά τη δημόσια αποθεματοποίηση, είναι ιδίως οι εξής:

Όταν σε ένα κράτος μέλος η διαχείριση των λογαριασμών δημόσιας αποθεματοποίησης για ένα ή περισσότερα προϊόντα πραγματοποιείται από περισσότερους του ενός οργανισμούς πληρωμών, η λογιστική αποθήκης και η χρηματοοικονομική λογιστική, που αναφέρονται στα στοιχεία α) και δ), ενοποιούνται στο επίπεδο του κράτους μέλους πριν από την κοινοποίηση των αντίστοιχων πληροφοριών στην Επιτροπή.

4.   Οι οργανισμοί πληρωμών λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα με σκοπό να διασφαλίσουν:

5.   Οι οργανισμοί πληρωμών ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά με:

Όταν έχουν εφαρμογή οι περιπτώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β), η Επιτροπή εκδίδει τις κατάλληλες αποφάσεις:

6.   Οι οργανισμοί πληρωμών αναλαμβάνουν τις χρηματοοικονομικές συνέπειες της κακής διατήρησης των προϊόντων που έχουν αποτελέσει αντικείμενο μέτρων παρέμβασης της Ένωσης, ιδίως λόγω ακαταλληλότητας των χρησιμοποιούμενων μεθόδων αποθεματοποίησης. Στις περιπτώσεις που δεν τηρούν τις δεσμεύσεις ή υποχρεώσεις τους, κινείται εις βάρος των οργανισμών πληρωμών η διαδικασία για τη χρηματοοικονομική ευθύνη που υπέχουν, με την επιφύλαξη τυχόν προσφυγών κατά των αποθεματοποιητών.

7.   Οι οργανισμοί πληρωμών τηρούν διαρκώς στη διάθεση των υπαλλήλων της Επιτροπής και των εξουσιοδοτημένων από αυτήν προσώπων, διά της ηλεκτρονικής οδού ή στην έδρα του οργανισμού πληρωμών, τους λογαριασμούς δημόσιας αποθεματοποίησης και όλα τα έγγραφα, συμβάσεις και δελτία που έχουν συντάξει ή έχουν παραλάβει στο πλαίσιο της παρέμβασης.

1.   Οι οργανισμοί πληρωμών προβαίνουν, κατά τη διάρκεια κάθε λογιστικής χρήσης, σε απογραφή κάθε προϊόντος που έχει αποτελέσει αντικείμενο παρέμβασης της Ένωσης.

Προβαίνουν στη σύγκριση των αποτελεσμάτων της εν λόγω απογραφής με τα λογιστικά δεδομένα. Οι διαφορές που διαπιστώνονται όσον αφορά τις ποσότητες και τα ποσά που προκύπτουν από τις ποιοτικές διαφορές που διαπιστώνονται κατά τους ελέγχους, καταχωρίζονται λογιστικά σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 46 παράγραφος 6 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

2.   Για την εφαρμογή της παραγράφου 1, οι ελλείπουσες ποσότητες, οι οποίες προκύπτουν από τις συνήθεις ενέργειες αποθεματοποίησης, αντιστοιχούν προς τη διαφορά μεταξύ των θεωρητικών αποθεμάτων που απορρέουν από τη λογιστική απογραφή, αφενός, και του πραγματικού αποθέματος που καταγράφηκε βάσει της προβλεπόμενης στην παράγραφο 1 απογραφής ή του εναπομένοντος λογιστικού αποθέματος μετά την εξάντληση του πραγματικού αποθέματος μιας αποθήκης, αφετέρου, και υπόκεινται στα όρια ανοχής που παρατίθενται στο παράρτημα IV.

1.   Όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ), δυνάμει των εξαιρέσεων που αναφέρονται στο άρθρο 40 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, οι δαπάνες που πραγματοποιούνται μετά τη λήξη των προθεσμιών πληρωμής είναι επιλέξιμες για πληρωμή από την Ένωση υπό τους όρους που καθορίζονται στις παραγράφους 2 έως 6 του παρόντος άρθρου.

2.   Όταν οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν εκπρόθεσμα δεν υπερβαίνουν το 5 % των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν εμπρόθεσμα, δεν επιβάλλεται καμία μείωση των μηνιαίων πληρωμών.

Όταν οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν εκπρόθεσμα υπερβαίνουν το όριο του 5 %, κάθε επιπλέον δαπάνη που πραγματοποιήθηκε εκπρόθεσμα μειώνεται ως εξής:

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, για τις άμεσες ενισχύσεις που υπόκεινται στο ανώτατο όριο που αναφέρεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15) ισχύουν οι ακόλουθοι όροι:

Τα ποσά των επιστροφών που αναφέρονται στο άρθρο 26 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 δεν λαμβάνονται υπόψη για την επαλήθευση της τήρησης του όρου που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου.

4.   Η Επιτροπή εφαρμόζει κλιμάκωση διαφορετική εκείνων που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 και/ή ποσοστά μείωσης χαμηλότερα ή μηδενικά εάν συντρέχουν ιδιαίτεροι όροι διαχείρισης για ορισμένα μέτρα ή εάν τα κράτη μέλη προβάλλουν βάσιμες αιτιολογίες.

Εντούτοις, το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται για τις δαπάνες οι οποίες υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που αναφέρεται στην παράγραφο 3 στοιχείο β).

5.   Δύο φορές ανά οικονομικό έτος διενεργούνται επαληθεύσεις όσον αφορά την τήρηση των προθεσμιών πληρωμής, στο πλαίσιο των μηνιαίων πληρωμών:

Ενδεχόμενες υπερβάσεις κατά τους μήνες Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο συνεκτιμώνται στην απόφαση εκκαθάρισης λογαριασμών που αναφέρεται στο άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

6.   Οι μειώσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο εφαρμόζονται με την επιφύλαξη της μεταγενέστερης απόφασης εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

1.   Στην απόφασή της σχετικά με τις μηνιαίες πληρωμές, η οποία εκδίδεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, η Επιτροπή καταβάλλει το υπόλοιπο των δαπανών που έχουν δηλωθεί από κάθε κράτος μέλος, μειωμένο κατά το ποσό των εσόδων ειδικού προορισμού που το εκάστοτε κράτος μέλος έχει συμπεριλάβει στην ίδια δήλωση δαπανών. Ο συμψηφισμός αυτός ισοδυναμεί με είσπραξη των αντίστοιχων εσόδων.

Οι πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και οι πιστώσεις πληρωμών που προκύπτουν από τα έσοδα ειδικού προορισμού ανοίγουν από τη στιγμή κατά την οποία τα έσοδα αυτά διατίθενται στα κονδύλια του προϋπολογισμού, πράγμα που συμβαίνει κατά τη στιγμή της λογιστικής εγγραφής των εσόδων ειδικού προορισμού, στη διάρκεια των δύο μηνών μετά την παραλαβή των καταστάσεων που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

2.   Εάν τα ποσά που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 παρακρατήθηκαν πριν από την πληρωμή της ενίσχυσης την οποία αφορά η παρατυπία ή η αμέλεια, αφαιρούνται από την αντίστοιχη δαπάνη.

3.   Τα ποσά συμμετοχής του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), τα οποία ανακτώνται από τους δικαιούχους στο πλαίσιο του εκάστοτε προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης σε κάθε περίοδο αναφοράς, αφαιρούνται από το ποσό που θα καταβάλει το ΕΓΤΑΑ για τη δήλωση δαπανών της ίδιας περιόδου.

4.   Τα μεγαλύτερα ή μικρότερα ποσά τα οποία προκύπτουν, κατά περίπτωση, από την εκκαθάριση λογαριασμών που αναφέρεται στο άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και τα οποία ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν εκ νέου για το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης, προστίθενται ή αφαιρούνται από το ποσό της συμμετοχής του ΕΓΤΑΑ κατά την κατάρτιση της πρώτης δήλωσης μετά την απόφαση εκκαθάρισης.

5.   Η χρηματοδότηση από το ΕΓΤΕ είναι ίση με τις δαπάνες, οι οποίες υπολογίζονται με βάση τα στοιχεία που κοινοποιεί ο οργανισμός πληρωμών, αφαιρουμένων των τυχόν εσόδων που προκύπτουν από τα μέτρα παρέμβασης, και οι οποίες έχουν επικυρωθεί από το σύστημα πληροφορικής που έχει εγκαταστήσει η Επιτροπή και συμπεριληφθεί από τον οργανισμό πληρωμών στη δήλωση δαπανών.

1.   Όσον αφορά το ΕΓΤΕ, εάν ο προϋπολογισμός της Ένωσης δεν έχει εγκριθεί κατά την έναρξη του οικονομικού έτους, οι μηνιαίες πληρωμές που αναφέρονται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 καταβάλλονται μέχρι ενός ποσοστού των δηλώσεων δαπανών που υποβάλλουν τα κράτη μέλη, καθοριζόμενου ανά κεφάλαιο δαπανών και εντός των ορίων που προβλέπει το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012. Σε αποφάσεις που αφορούν μεταγενέστερες επιστροφές, η Επιτροπή συνεκτιμά το υπόλοιπο που δεν επιστράφηκε στα κράτη μέλη.

2.   Όσον αφορά το ΕΓΤΑΑ, εάν ο προϋπολογισμός της Ένωσης δεν έχει εγκριθεί κατά την έναρξη του οικονομικού έτους:

1.   Η αναστολή πληρωμών που αναφέρεται στο άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 εφαρμόζεται στα μέτρα που απαριθμούνται στο παράρτημα V του παρόντος κανονισμού.

2.   Όσον αφορά τις δαπάνες στο πλαίσιο του ΕΓΤΕ, εφαρμόζονται τα ακόλουθα ποσοστά αναστολής των πληρωμών:

3.   Όσον αφορά τις δαπάνες στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ, εφαρμόζονται τα ακόλουθα ποσοστά αναστολής των πληρωμών:

1.   Σύμφωνα με το άρθρο 106 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, όσον αφορά το ΕΓΤΕ, για την κατάρτιση των δηλώσεων δαπανών, τα κράτη μέλη που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ εφαρμόζουν την ίδια συναλλαγματική ισοτιμία με τη χρησιμοποιηθείσα κατά τη διενέργεια των πληρωμών προς τους δικαιούχους ή κατά την είσπραξη των εσόδων, σύμφωνα με το κεφάλαιο V και την τομεακή γεωργική νομοθεσία. Για τις αποφάσεις εκκαθάρισης που αναφέρονται στα άρθρα 51 και 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν την πρώτη συναλλαγματική ισοτιμία που καθορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μετά την ημερομηνία έκδοσης των εν λόγω αποφάσεων.

Στις λοιπές περιπτώσεις εκτός εκείνων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, ιδίως για τα προγράμματα προώθησης που εγκρίθηκαν βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3/2008 του Συμβουλίου (18) και για τα μέτρα προώθησης στον αμπελοοινικό τομέα, καθώς και για τις πράξεις για τις οποίες η τομεακή γεωργική νομοθεσία δεν έχει καθορίσει γενεσιουργό αιτία, η ισοτιμία που εφαρμόζεται είναι η προτελευταία ισοτιμία που καθόρισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πριν από τον μήνα για τον οποίο δηλώθηκε η δαπάνη ή το έσοδο ειδικού προορισμού.

2.   Όσον αφορά τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, για την κατάρτιση των δηλώσεων δαπανών, τα εκτός ζώνης του ευρώ κράτη μέλη εφαρμόζουν, για κάθε πράξη πληρωμής ή ανάκτησης, την προτελευταία ισοτιμία που καθόρισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πριν από τον μήνα στη διάρκεια του οποίου καταγράφονται οι πράξεις στους λογαριασμούς του οργανισμού πληρωμών.

1.   Για την έκδοση της απόφασης, δυνάμει του άρθρου 52 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, σχετικά με τα ποσά που πρέπει να αποκλειστούν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης, η Επιτροπή διακρίνει μεταξύ αυτών των ποσών ή τμημάτων των ποσών που χαρακτηρίζονται αδικαιολογήτως δαπανηθέντα και εκείνων που προσδιορίζονται με την εφαρμογή κατά παρεκβολή ή κατ’ αποκοπή διορθώσεων.

Η Επιτροπή, για να προσδιορίσει τα ποσά που ενδέχεται να αποκλειστούν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης, όταν διαπιστώσει ότι οι δαπάνες δεν πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία και, όσον αφορά το ΕΓΤΑΑ, σύμφωνα με την εφαρμοστέα ενωσιακή και εθνική νομοθεσία, βασίζεται στις δικές της διαπιστώσεις και λαμβάνει υπόψη της τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν από τα κράτη μέλη στη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

2.   Η Επιτροπή βασίζει τον αποκλεισμό στον προσδιορισμό των αδικαιολογήτως δαπανηθέντων ποσών, μόνον εάν τα ποσά αυτά μπορούν να προσδιορισθούν με λογική προσπάθεια. Όταν η Επιτροπή δεν μπορεί να προσδιορίσει τα αδικαιολογήτως δαπανηθέντα ποσά με λογική προσπάθεια, τα κράτη μέλη μπορούν, εντός των προθεσμιών που καθορίζονται από την Επιτροπή στη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, να υποβάλουν στοιχεία σχετικά με την επαλήθευση των ποσών αυτών βάσει εξέτασης όλων των μεμονωμένων περιπτώσεων που ενδεχομένως επηρεάζονται από τη μη συμμόρφωση. Η επαλήθευση καλύπτει όλες τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά παράβαση του εφαρμοστέου δικαίου και καταλογίστηκαν στον προϋπολογισμό της Ένωσης. Τα δεδομένα που υποβάλλονται περιλαμβάνουν όλα τα επιμέρους ποσά τα οποία δεν είναι επιλέξιμα λόγω της σχετικής μη συμμόρφωσης.

3.   Όταν τα αδικαιολογήτως δαπανηθέντα ποσά δεν μπορούν να προσδιορισθούν σύμφωνα με την παράγραφο 2, η Επιτροπή μπορεί να προσδιορίσει τα ποσά που πρέπει να αποκλειστούν εφαρμόζοντας κατά παρεκβολή διορθώσεις. Για να δοθεί η δυνατότητα στην Επιτροπή να προσδιορίσει τα σχετικά ποσά, τα κράτη μέλη μπορούν, εντός των προθεσμιών που καθορίζονται από την Επιτροπή στη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, να υποβάλουν υπολογισμό του ποσού που πρέπει να αποκλειστεί από τη χρηματοδότηση της Ένωσης, με παρεκβολή, βάσει στατιστικών μέσων, των αποτελεσμάτων των ελέγχων που διενεργήθηκαν σε αντιπροσωπευτικό δείγμα των εν λόγω περιπτώσεων. Το δείγμα λαμβάνεται από πληθυσμό για τον οποίο εύλογα αναμένεται να διαπιστωθεί η προσδιορισθείσα μη συμμόρφωση.

4.   Για να λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, η Επιτροπή είναι σε θέση:

5.   Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 3, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν τις στατιστικές ελέγχου των οργανισμών πληρωμών που επιβεβαιώθηκαν από τον οργανισμό πιστοποίησης ή την αξιολόγηση του εν λόγω οργανισμού σχετικά με το επίπεδο σφάλματος στο πλαίσιο του δικού του λογιστικού ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, υπό τον όρο ότι:

6.   Όταν δεν πληρούνται οι όροι προσδιορισμού των ποσών που πρέπει να αποκλειστούν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, ή όταν η φύση της υπόθεσης δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό των ποσών που πρέπει να αποκλειστούν βάσει των εν λόγω παραγράφων, η Επιτροπή επιβάλλει τις κατάλληλες κατ’ αποκοπή διορθώσεις λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα της παράβασης, καθώς και τη δική της εκτίμηση για τον κίνδυνο πρόκλησης οικονομικής ζημίας στην Ένωση.

Το επίπεδο της κατ’ αποκοπή διόρθωσης καθορίζεται λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το είδος της μη συμμόρφωσης που διαπιστώθηκε. Προς τούτο, οι ελλείψεις ως προς τους ελέγχους υποδιαιρούνται σε ελλείψεις που αφορούν βασικούς και επικουρικούς ελέγχους, ως εξής:

Εάν, στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, διαπιστωθούν διαφορετικές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης που μεμονωμένα θα οδηγούσαν σε χωριστές κατ’ αποκοπή διορθώσεις, τότε επιβάλλεται μόνο η υψηλότερη κατ’ αποκοπή διόρθωση.

7.   Κατά τον καθορισμό του ύψους των κατ’ αποκοπή διορθώσεων, η Επιτροπή λαμβάνει ειδικά υπόψη τις ακόλουθες περιστάσεις, οι οποίες αποδεικνύουν αυξημένη σοβαρότητα των ελλείψεων που συνιστά μεγαλύτερο κίνδυνο απώλειας για τον προϋπολογισμό της Ένωσης:

8.   Όταν το κράτος μέλος υποβάλλει ορισμένα αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία δεν ικανοποιούν μεν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου, αλλά αποδεικνύουν ότι η μέγιστη απώλεια για τα Ταμεία περιορίζεται σε ποσό μικρότερο από εκείνο που θα προέκυπτε από την εφαρμογή του προτεινόμενου κατ’ αποκοπή ποσοστού, τότε η Επιτροπή χρησιμοποιεί το χαμηλότερο κατ’ αποκοπή ποσοστό για τη λήψη απόφασης σχετικά με τα ποσά που πρέπει να αποκλειστούν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

9.   Ποσά που ανακτώνται πραγματικά από τους δικαιούχους και πιστώνονται στα Ταμεία πριν από τη σχετική ημερομηνία, η οποία καθορίζεται από την Επιτροπή στη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, αφαιρούνται από το ποσό που η Επιτροπή αποφασίζει να αποκλείσει από τη χρηματοδότηση της Ένωσης δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

1.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να μην απαιτεί εγγύηση αν ο υπεύθυνος για την τήρηση των υποχρεώσεων είναι:

2.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να μην απαιτεί τη σύσταση εγγύησης όταν το υπό εγγύηση ποσό είναι κατώτερο από 500 ευρώ. Στην περίπτωση αυτή, ο ενδιαφερόμενος αναλαμβάνει γραπτώς την υποχρέωση καταβολής ποσού ίσου με τη μη συσταθείσα εγγύηση εάν δεν εκπληρωθεί η αντίστοιχη υποχρέωση.

Για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου, η αξία της εγγύησης υπολογίζεται ως σύνολο που περιλαμβάνει όλες τις συναφείς υποχρεώσεις που συνδέονται με την ίδια πράξη.

1.   Η αρμόδια αρχή αρνείται την αποδοχή ή απαιτεί την αντικατάσταση κάθε προσφερόμενης εγγύησης, όταν κρίνει ότι η εγγύηση αυτή είναι ανεπαρκής ή μη ικανοποιητική ή ότι δεν παρέχει κάλυψη για επαρκή χρονική περίοδο.

2.   Όταν η κατάθεση μετρητών διενεργείται με έμβασμα, δεν θεωρείται ότι έχει συσταθεί εγγύηση παρά μόνον όταν η αρμόδια αρχή εξασφαλίσει ότι τα χρήματα μπορούν να πιστωθούν στον λογαριασμό της.

3.   Επιταγή που αφορά ποσό, την πληρωμή του οποίου εγγυάται χρηματοπιστωτικός οργανισμός αναγνωρισμένος για τον σκοπό αυτό από το κράτος μέλος της αρμόδιας αρχής, θεωρείται κατάθεση μετρητών. Η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται να προσκομίσει την επιταγή αυτή προς πληρωμή παρά μόνον όταν η περίοδος που καλύπτεται από την εγγύηση πρόκειται να λήξει.

Επιταγή, άλλη από αυτή που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, συνιστά εγγύηση μόνον όταν η αρμόδια αρχή εξασφαλίσει ότι τα χρήματα μπορούν να πιστωθούν στον λογαριασμό της.

4.   Τα έξοδα που επιβάλλονται από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς βαρύνουν το μέρος που συστήνει την εγγύηση.

5.   Εγγύηση που συστήνεται με τη μορφή μετρητών δεν είναι τοκοφόρος γι’ αυτόν που τη συστήνει.

1.   Οι εγγυήσεις συστήνονται σε ευρώ.

2.   Εάν η εγγύηση γίνεται αποδεκτή σε κράτος μέλος που δεν έχει υιοθετήσει το ευρώ, το ποσό της εγγύησης σε ευρώ μετατρέπεται στο οικείο εθνικό νόμισμα σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου V. Η υποχρέωση που αντιστοιχεί στην εγγύηση και κάθε ποσό που παρακρατείται σε περίπτωση παρατυπίας ή παράβασης εξακολουθούν να εκφράζονται σε ευρώ.

1.   Ο εγγυητής έχει την επίσημα καταχωρισμένη κατοικία του ή είναι εγκατεστημένος στην Ένωση και, με την επιφύλαξη των διατάξεων της Συνθήκης για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, έχει γίνει αποδεκτός από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο συστήνεται η εγγύηση. Ο εγγυητής δεσμεύεται με γραπτή εγγύηση.

2.   Η γραπτή εγγύηση αναφέρει τουλάχιστον:

3.   Η αρμόδια αρχή καθορίζει, όταν έχει ήδη συσταθεί συνολική γραπτή εγγύηση, την ακολουθητέα διαδικασία σύμφωνα με την οποία ολόκληρη ή μέρος της συνολικής εγγύησης διατίθεται για συγκεκριμένη υποχρέωση.

1.   Η υποχρέωση που αναφέρεται στο άρθρο 66 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 είναι η απαίτηση να πραγματοποιηθεί ενέργεια ή να μην πραγματοποιηθεί ενέργεια, η οποία αποτελεί βασικό στόχο του κανονισμού που την επιβάλλει.

2.   Σε περίπτωση αθέτησης μιας υποχρέωσης για την οποία δεν έχει ταχθεί προθεσμία εκπλήρωσης, η εγγύηση καταπίπτει όταν η αρμόδια αρχή διαπιστώσει την αθέτησή της.

3.   Εάν έχει ταχθεί προθεσμία για την εκπλήρωση της υποχρέωσης και η υποχρέωση εκπληρώθηκε μετά τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, η εγγύηση καταπίπτει.

Στην περίπτωση αυτή, καταπίπτει αμέσως το 10 % του ποσού της εγγύησης και στη συνέχεια πρόσθετο ποσοστό του υπολοίπου:

4.   Σε περίπτωση έγκαιρης εκπλήρωσης της υποχρέωσης, όταν η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για την εκπλήρωσή της υπόκειται σε συγκεκριμένη προθεσμία, η εγγύηση που έχει συσταθεί για την υποχρέωση αυτή καταπίπτει για κάθε ημερολογιακή ημέρα μετά την καταληκτική ημερομηνία σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο 0,2 / προθεσμία σε ημέρες και λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 25.

Εάν η απόδειξη που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο συνίσταται στην υποβολή πιστοποιητικού εισαγωγής ή εξαγωγής που έχει χρησιμοποιηθεί ή έχει λήξει ή στην υποβολή της απόδειξης ότι τα προϊόντα έχουν εγκαταλείψει το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, καταπίπτει το 15 % του ποσού της εγγύησης, εφόσον η εν λόγω απόδειξη υποβληθεί μετά τη λήξη της συγκεκριμένης προθεσμίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, αλλά το αργότερο την 730ή ημερολογιακή ημέρα μετά την ημερομηνία λήξης ισχύος του πιστοποιητικού. Μετά την παρέλευση των 730 ημερολογιακών ημερών, καταπίπτει και το υπόλοιπο ποσό της εγγύησης.

Εάν η απόδειξη που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο συνίσταται στην υποβολή πιστοποιητικού εξαγωγής με προκαθορισμό της επιστροφής, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί ή έχει λήξει, η εγγύηση που καταπίπτει είναι:

5.   Το ποσό της προς κατάπτωση εγγύησης στρογγυλοποιείται στο αμέσως μικρότερο ακέραιο ποσό σε ευρώ ή στο οικείο εθνικό νόμισμα.

1.   Μόλις παρασχεθεί η απόδειξη που προβλέπεται από την ειδική νομοθεσία της Ένωσης ότι η υποχρέωση έχει εκπληρωθεί ή ότι η εγγύηση έχει καταπέσει εν μέρει σύμφωνα με το άρθρο 66 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και το άρθρο 23 του παρόντος κανονισμού, η εγγύηση ή, κατά περίπτωση, το υπόλοιπο ποσό της εγγύησης, αποδεσμεύεται χωρίς καθυστέρηση.

2.   Η εγγύηση αποδεσμεύεται εν μέρει κατόπιν αιτήσεως, όταν προσκομιστεί η απόδειξη που προβλέπεται για τον σκοπό αυτό για ένα τμήμα της ποσότητας του προϊόντος, υπό την προϋπόθεση ότι το τμήμα αυτό αντιστοιχεί σε ποσότητα τουλάχιστον ίση με την ελάχιστη ποσότητα που καθορίζεται στον κανονισμό ο οποίος επιβάλλει την εγγύηση ή, άλλως, με την ποσότητα που καθορίζει το κράτος μέλος.

3.   Όταν δεν έχει οριστεί συγκεκριμένη προθεσμία για την προσκόμιση των απαραίτητων αποδείξεων για την αποδέσμευση της εγγύησης, η προθεσμία είναι 365 ημερολογιακές ημέρες από τη λήξη της προθεσμίας για την εκπλήρωση της υποχρέωσης για την οποία έχει συσταθεί η εγγύηση. Σε περίπτωση που δεν έχει οριστεί συγκεκριμένη προθεσμία, η προθεσμία είναι 365 ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία εκπλήρωσης του συνόλου των υποχρεώσεων.

Η χρονική περίοδος που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο δεν υπερβαίνει τις 1 095 ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία σύνδεσης της εγγύησης με συγκεκριμένη υποχρέωση.

1.   Το σύνολο του ποσού που καταπίπτει δεν υπερβαίνει το 100 % του αντίστοιχου τμήματος του εγγυημένου ποσού.

2.   Η αρμόδια αρχή μπορεί να παραιτείται από το δικαίωμα για κατάπτωση ποσού κάτω των 100 ευρώ, υπό την προϋπόθεση ότι παρόμοιες εθνικές διατάξεις για ανάλογες περιπτώσεις προβλέπονται με νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις.

1.   Η εγγύηση αποδεσμεύεται:

2.   Εφόσον έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας για να αποδειχθεί το οριστικό δικαίωμα χορήγησης του ποσού που έχει προκαταβληθεί χωρίς να έχει προσκομισθεί η απόδειξη για το δικαίωμα, η αρμόδια αρχή κινεί αμέσως τη διαδικασία για την κατάπτωση της εγγύησης.

Ωστόσο, στις περιπτώσεις που υπάρχει σχετική πρόβλεψη από ειδικές διατάξεις της Ένωσης, η απόδειξη μπορεί να προσκομισθεί και μετά την ημερομηνία αυτή, έναντι μερικής επιστροφής της εγγύησης.

1.   Όσον αφορά τα ποσά σχετικά με τις εισαγωγές και τους φόρους κατά την εξαγωγή, που καθορίζονται σε ευρώ από την ενωσιακή νομοθεσία σχετικά με την κοινή γεωργική πολιτική και εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη σε εθνικό νόμισμα, η ισοτιμία μετατροπής είναι ειδικά ίση με την ισοτιμία που εφαρμόζεται δυνάμει του άρθρου 18 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92.

2.   Για τις επιστροφές κατά την εξαγωγή που καθορίζονται σε ευρώ και τις τιμές και τα ποσά σε ευρώ που προβλέπει η γεωργική νομοθεσία της Ένωσης όσον αφορά τις συναλλαγές με τρίτες χώρες, γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η αποδοχή της τελωνειακής διασάφησης.

3.   Για τον υπολογισμό της κατ’ αποκοπή τιμής των οπωροκηπευτικών κατά την εισαγωγή, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011 της Επιτροπής (20), προκειμένου να καθοριστεί η τιμή εισόδου που αναφέρεται στο άρθρο 137 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας για τις αντιπροσωπευτικές τιμές, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της εν λόγω κατ’ αποκοπή τιμής και του ποσού της μείωσης που αναφέρεται στο άρθρο 134 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού, είναι η ημέρα την οποία αφορούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές.

1.   Για τις επιστροφές κατά την παραγωγή που καθορίζονται σε ευρώ από τη νομοθεσία της Ένωσης, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η ημερομηνία κατά την οποία δηλώνεται ότι τα προϊόντα έφθασαν στον προορισμό τους που ενδέχεται να απαιτείται από την εν λόγω νομοθεσία. Στις περιπτώσεις που δεν απαιτείται προορισμός, η γενεσιουργός αιτία είναι η αποδοχή της αίτησης πληρωμής της επιστροφής από τον οργανισμό πληρωμών.

2.   Για τις ενισχύσεις που χορηγούνται για συγκεκριμένες ποσότητες προϊόντων που διατίθενται στο εμπόριο ή προϊόντων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν κατά συγκεκριμένο τρόπο, με την επιφύλαξη των άρθρων 30 έως 33, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη πράξη η οποία εξασφαλίζει, μετά την παραλαβή των προϊόντων από τον ενδιαφερόμενο οικονομικό φορέα, την κατάλληλη χρήση των εν λόγω προϊόντων και δημιουργεί την υποχρέωση χορήγησης της ενίσχυσης.

3.   Για τις ενισχύσεις ιδιωτικής αποθεματοποίησης, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη ημέρα της περιόδου για την οποία χορηγείται η ενίσχυση που προβλέπεται βάσει μιας και της ιδίας σύμβασης.

4.   Για τις λοιπές ενισχύσεις πλην εκείνων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου και στα άρθρα 30 και 31, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων.

1.   Η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη ημέρα της αμπελουργικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας παρέχεται στήριξη για:

2.   Για τις ενισχύσεις που καταβάλλονται με σκοπό την προαιρετική ή υποχρεωτική απόσταξη υποπροϊόντων οινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη ημέρα της αμπελουργικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας παραδίδεται το υποπροϊόν.

3.   Για τις επενδύσεις που αναφέρονται στο άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 και την καινοτομία στον αμπελοοινικό τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η 1η Ιανουαρίου του έτους κατά το οποίο ελήφθη η απόφαση χορήγησης της ενίσχυσης.

4.   Για τις εργασίες πρώιμης συγκομιδής που αναφέρονται στο άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η ημέρα πραγματοποίησης των εργασιών πρώιμης συγκομιδής.

1.   Για την ενίσχυση που χορηγείται για τη διάθεση ορισμένων γαλακτοκομικών προϊόντων σε μαθητές σχολείων, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 657/2008 της Επιτροπής (21), γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η πρώτη ημέρα της περιόδου την οποία αφορά η αίτηση πληρωμής που αναφέρεται στο άρθρο 11 του εν λόγω κανονισμού.

2.   Για την πληρωμή της εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 595/2004 της Επιτροπής (22), για μια συγκεκριμένη δωδεκάμηνη περίοδο κατά την έννοια του κεφαλαίου ΙΙΙ του τίτλου I του μέρους II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (23), η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η 1η Απριλίου που έπεται της σχετικής περιόδου.

3.   Για το κόστος μεταφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 30 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1272/2009 της Επιτροπής (24), η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η ημέρα παραλαβής της έγκυρης προσφοράς από την αρμόδια αρχή.

1.   Για τα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, καθώς και για τα ποσά που έχουν σχέση με τα μέτρα που εγκρίνονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, τα οποία πληρώνονται στους δικαιούχους από τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης που εγκρίνονται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η 1η Ιανουαρίου του έτους κατά το οποίο λαμβάνεται η απόφαση χορήγησης της ενίσχυσης.

Εντούτοις, στις περιπτώσεις που, βάσει των ενωσιακών κανόνων, τα ποσά που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο καταβάλλονται σταδιακά σε διάστημα περισσοτέρων του ενός ετών, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας για κάθε ετήσια δόση είναι η 1η Ιανουαρίου του έτους κατά το οποίο πληρώνεται η εν λόγω ετήσια δόση.

2.   Για τα ποσά που αναφέρονται στο σημείο 2 στοιχείο α) του παραρτήματος IX του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, τα οποία έχουν ως στόχο να καλύψουν τα γενικά έξοδα που αφορούν ειδικά τα επιχειρησιακά ταμεία ή τα επιχειρησιακά προγράμματα που αναφέρονται στα άρθρα 32 και 33 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο αφορούν αυτά τα έξοδα.

1.   Για την αίτηση έγκρισης χορήγησης της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής που αναφέρεται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013, η γενεσιουργός αιτία είναι η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή, όπως ορίζεται στο άρθρο 92 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011.

2.   Για την επιστροφή από την Ένωση της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής σύμφωνα με το άρθρο 95 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, η γενεσιουργός αιτία της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας για την υποβολή των αιτήσεων ενίσχυσης από τις οργανώσεις παραγωγών στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 69 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011.

1.   Εάν ένας οργανισμός πληρωμών που έχει διαπιστευθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 αναλαμβάνει την ευθύνη δαπανών για τις οποίες δεν ήταν προηγουμένως υπεύθυνος, λαμβάνει διαπίστευση για τις νέες αρμοδιότητες έως την 1η Ιανουαρίου 2015.

2.   Τα μέτρα που απαριθμούνται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1106/2010 δεν υπόκεινται στο σύστημα ελέγχου που θεσπίστηκε με το κεφάλαιο III του τίτλου V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για τους σκοπούς του ελέγχου δαπανών προγενέστερων του οικονομικού έτους 2014.

3.   Όταν σε ειδική νομοθεσία γίνεται αναφορά στις πρωτογενείς, δευτερογενείς ή τριτογενείς απαιτήσεις που αναφέρονται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 282/2012, εφαρμόζεται το άρθρο 23 παράγραφοι 2, 3 και 4 του παρόντος κανονισμού.

4.   Για τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης που αναφέρονται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου:

5.   Για την εφαρμογή του άρθρου 54 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, για τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν ή πρόκειται να αναφερθούν στην Επιτροπή σε σχέση με τα οικονομικά έτη 2013 και 2014, όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 885/2006, εξακολουθεί να λαμβάνεται υπόψη το οικονομικό έτος της πρώτης διαπίστωσης της παρατυπίας κατά την έννοια του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005. Για τις περιπτώσεις για τις οποίες δεν υπάρχει πρώτη διοικητική ή δικαστική διαπίστωση της παρατυπίας πριν από την 16η Οκτωβρίου 2014, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 54 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.

Όσον αφορά το ΕΓΤΑΑ, για τους σκοπούς της εκκαθάρισης των λογαριασμών σύμφωνα με το άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 54 παράγραφος 2 του ίδιου κανονισμού, αρχής γενομένης με την εκκαθάριση των λογαριασμών για το οικονομικό έτος 2014.