13.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 138/45


ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 481/2014 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 4ης Μαρτίου 2014

για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους ειδικούς κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα των δαπανών για προγράμματα συνεργασίας

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1299/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού ειδικών διατάξεων για την υποστήριξη του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (1), και ιδίως το άρθρο 18 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013, είναι αναγκαίο να καθοριστούν ειδικοί κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα των δαπανών για προγράμματα συνεργασίας όσον αφορά τα έξοδα προσωπικού, γραφείων και τα διοικητικά έξοδα, τα έξοδα ταξιδιών και στέγασης, εξωτερικής πραγματογνωμοσύνης και τις δαπάνες υπηρεσιών και εξοπλισμού (στο εξής «κατηγορίες δαπανών»).

(2)

Για να υπάρχει ευελιξία κατά την εφαρμογή των κανόνων επιλεξιμότητας στα προγράμματα συνεργασίας τα κράτη μέλη που συμμετέχουν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα συνεργασίας που πρέπει να επιτρέπεται να αποφασίζουν ότι μια δεδομένη κατηγορία δαπανών δεν εφαρμόζεται σε ειδικό άξονα προτεραιότητας ενός συγκεκριμένου προγράμματος συνεργασίας.

(3)

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ο τρόπος με τον οποίο οι ειδικοί κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα των δαπανών για τα προγράμματα συνεργασίας που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό εντάσσονται στο γενικό νομικό πλαίσιο για τους κανόνες επιλεξιμότητας που ισχύουν για όλα τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (Ταμεία ΕΔΕ) όπως ορίζονται στα άρθρα 65 έως 71 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

(4)

Για κάθε κατηγορία δαπανών, πρέπει να καταρτιστεί κατάλογος με τα διάφορα στοιχεία δαπανών.

(5)

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι, κατά γενικό κανόνα, τα δώρα δεν είναι επιλέξιμα. Ωστόσο, η διανομή μικροαντικειμένων που σχετίζονται με την προώθηση, την επικοινωνία, τη διαφήμιση ή την ενημέρωση πρέπει να είναι επιλέξιμη.

(6)

Τα διάφορα στοιχεία για τις δαπάνες προσωπικού πρέπει να καθορίζονται μαζί με κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό, τη λογιστική και την απόδοση των δαπανών προσωπικού, γενικά, και σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων μερικής απασχόλησης ή συμβάσεων παροχής υπηρεσιών σε ωριαία βάση, ειδικότερα.

(7)

Τα διάφορα στοιχεία των εξόδων γραφείου και διοικητικών δαπανών πρέπει να περιλαμβάνονται στον κατάλογο, μαζί με κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό, τη λογιστική και την απόδοση των εν λόγω στοιχείων δαπανών, είτε ως άμεσες είτε ως έμμεσες δαπάνες, ιδίως όταν συνδυάζονται με κατ' αποκοπή ποσά βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013.

(8)

Τα διάφορα στοιχεία των εξόδων ταξιδιού και στέγασης πρέπει να περιλαμβάνονται στον κατάλογο, μαζί με κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό, τη λογιστική και την απόδοση, ανεξάρτητα από το αν οι δαπάνες αυτές πραγματοποιήθηκαν από τον δικαιούχο ή απευθείας από το προσωπικό του. Επίσης, πρέπει να διευκρινίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες πρέπει να υπολογίζονται τα έξοδα ταξιδιών και στέγασης, αν προέκυψαν εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, όπως αναφέρεται στο άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013.

(9)

Τα διάφορα στοιχεία των δαπανών εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης και παροχής υπηρεσιών πρέπει να περιλαμβάνονται στον κατάλογο.

(10)

Τα διάφορα στοιχεία των δαπανών εξοπλισμού πρέπει να περιλαμβάνονται στον κατάλογο, μαζί με κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα μεταχειρισμένου εξοπλισμού.

(11)

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, ο παρών κανονισμός πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.   Με την επιφύλαξη των κανόνων επιλεξιμότητας που καθορίζονται στα ή σύμφωνα με τα άρθρα 65 έως 71 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, ο παρών κανονισμός ορίζει ειδικούς κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα των δαπανών για προγράμματα συνεργασίας όσον αφορά τις ακόλουθες κατηγορίες δαπανών:

α)

δαπάνες προσωπικού·

β)

έξοδα γραφείων και διοικητικές δαπάνες·

γ)

έξοδα ταξιδιού και στέγασης·

δ)

έξοδα εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης και δαπάνες παροχής υπηρεσιών και

ε)

δαπάνες εξοπλισμού.

2.   Τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στην επιτροπή παρακολούθησης ενός προγράμματος συνεργασίας μπορούν να συμφωνήσουν ότι οι δαπάνες που εμπίπτουν σε μία ή περισσότερες κατηγορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο ενός ή περισσότερων αξόνων προτεραιότητας.

Άρθρο 2

Γενικές διατάξεις

1.   Κάθε επιλέξιμη δαπάνη σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, που πληρώνεται από ή εξ ονόματος του δικαιούχου, συνδέεται με τα έξοδα της έναρξης ή της έναρξης και της υλοποίησης μιας πράξης ή μέρους μιας πράξης.

2.   Οι ακόλουθες δαπάνες δεν είναι επιλέξιμες:

α)

πρόστιμα, οικονομικές κυρώσεις και έξοδα νομικών διαφορών και εκδίκασης των διαφορών·

β)

έξοδα για δώρα, εκτός από εκείνα αξίας που δεν υπερβαίνει τα 50 ευρώ ανά δώρο, εφόσον σχετίζονται με την προώθηση, την επικοινωνία, τη διαφήμιση ή την ενημέρωση·

γ)

έξοδα που συνδέονται με τις διακυμάνσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας.

Άρθρο 3

Δαπάνες προσωπικού

1.   Οι δαπάνες προσωπικού αποτελούνται από το μεικτό κόστος απασχόλησης του προσωπικού που απασχολείται από τον δικαιούχο με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

α)

με πλήρες ωράριο·

β)

με μειωμένο ωράριο με σταθερό ποσοστό του χρόνου εργασίας ανά μήνα·

γ)

με μειωμένο ωράριο με ευέλικτο αριθμό ωρών εργασίας ανά μήνα· ή

δ)

σε ωριαία βάση.

2.   Οι δαπάνες προσωπικού περιορίζονται στα εξής:

α)

πληρωμές μισθών που σχετίζονται με τις δραστηριότητες τις οποίες ο φορέας δεν θα εκτελούσε αν δεν είχε αναλάβει τη συγκεκριμένη πράξη, που καθορίζονται σε σύμβαση απασχόλησης/εργασίας, σε απόφαση διορισμού (και οι δύο αναφέρονται στο εξής ως «έγγραφο απασχόλησης») ή σύμφωνα με τον νόμο, ανάλογα με τις αρμοδιότητες που διευκρινίζονται στην περιγραφή της θέσης εργασίας του συγκεκριμένου μέλους του προσωπικού·

β)

άλλες δαπάνες που συνδέονται άμεσα με πληρωμές μισθών που πραγματοποιούνται και πληρώνονται από τον εργοδότη, όπως οι φόροι απασχόλησης και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων, που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) υπό την προϋπόθεση ότι:

i)

καθορίζονται σε έγγραφο απασχόλησης ή από τον νόμο·

ii)

είναι σύμφωνες με τη νομοθεσία που αναφέρεται στο έγγραφο απασχόλησης και/ή τις συνήθεις πρακτικές που εφαρμόζονται στη χώρα και/ή στον οργανισμό όπου εργάζεται πράγματι κάθε συγκεκριμένο μέλος του προσωπικού· και

iii)

μη ανακτήσιμα από τον εργοδότη.

Όσον αφορά το στοιχείο α) οι πληρωμές φυσικών προσώπων που εργάζονται για τον δικαιούχο βάσει σύμβασης άλλης από τη σύμβαση απασχόλησης/εργασίας μπορούν να εξομοιωθούν με τις πληρωμές μισθών και η σύμβαση αυτού του είδους να θεωρείται έγγραφο απασχόλησης.

3.   Οι δαπάνες προσωπικού μπορούν να επιστρέφονται είτε:

i)

με βάση το πραγματικό κόστος (αποδεδειγμένο από το έγγραφο απασχόλησης και τις αποδείξεις μισθοδοσίας)· είτε

ii)

στο πλαίσιο των απλουστευμένων επιλογών κόστους, όπως ορίζεται στο άρθρο 67 παράγραφος 1 στοιχεία β) έως δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013· είτε

iii)

ως κατ' αποκοπή ποσό, σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013.

4.   Οι δαπάνες προσωπικού που σχετίζονται με άτομα τα οποία εργάζονται με μειωμένο ωράριο για την πράξη υπολογίζονται είτε ως:

α)

πάγιο ποσοστό των ακαθάριστων δαπανών απασχόλησης, σύμφωνα με ένα σταθερό ποσοστό του χρόνου που αναλώθηκε για την πράξη, χωρίς υποχρέωση να καθοριστεί ξεχωριστό σύστημα καταγραφής του χρόνου εργασίας· είτε ως

β)

ευέλικτο μέρος του ακαθάριστου κόστους απασχόλησης, σύμφωνα με συγκεκριμένο αριθμό ωρών διαφορετικών από τον ένα μήνα στον άλλο κατά τον οποίο εργάστηκε για την πράξη, με βάση ένα σύστημα καταγραφής του χρόνου που καλύπτει το 100 % του χρόνου εργασίας του εργαζομένου.

5.   Για την ανάθεση καθηκόντων μερικής απασχόλησης σύμφωνα με την παράγραφο 4 στοιχείο α), ο εργοδότης παρέχει έγγραφο σε κάθε υπάλληλο που καθορίζει το ποσοστό χρόνου που μπορεί να εργαστεί για την πράξη.

6.   Για την ανάθεση καθηκόντων μερικής απασχόλησης σύμφωνα με την παράγραφο 4 στοιχείο β), η επιστροφή των δαπανών προσωπικού υπολογίζεται σε ωριαία βάση είτε:

i)

διαιρώντας το μηνιαίο μεικτό κόστος απασχόλησης με τον μηνιαίο χρόνο εργασίας που καθορίστηκε στο έγγραφο απασχόλησης εκφραζόμενο σε ώρες· είτε

ii)

διαιρώντας τις τελευταίες τεκμηριωμένες ετήσιες ακαθάριστες δαπάνες απασχόλησης με 1 720 ώρες σύμφωνα με το άρθρο 68 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013.

Το ωρομίσθιο πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό των πραγματικά δεδουλευμένων για την πράξη ωρών.

7.   Όσον αφορά τις δαπάνες προσωπικού που αφορούν άτομα τα οποία, σύμφωνα με το έγγραφο απασχόλησης, εργάζονται σε ωριαία βάση, οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες με την εφαρμογή του αριθμού των πράγματι δεδουλευμένων για την πράξη ωρών στην ωριαία τιμή που συμφωνήθηκε στο έγγραφο απασχόλησης με βάση ένα σύστημα καταγραφής του χρόνου εργασίας.

Άρθρο 4

Έξοδα γραφείου και διοικητικές δαπάνες

Τα έξοδα γραφείου και διοικητικές δαπάνες περιορίζονται στα ακόλουθα στοιχεία:

α)

μίσθωμα γραφείου·

β)

ασφάλεια και φόροι που συνδέονται με τα κτίρια στα οποία εγκαθίσταται το προσωπικό και με τον εξοπλισμό του γραφείου (π.χ. πυρκαγιά, κλοπή, ασφάλειες)·

γ)

υπηρεσίες κοινής ωφελείας (π.χ. ηλεκτρικό, θέρμανση, ύδρευση)·

δ)

προμήθειες ειδών γραφείου·

ε)

γενική λογιστική που παρέχεται στο εσωτερικό του δικαιούχου οργανισμού·

στ)

αρχεία·

ζ)

συντήρηση, καθαρισμός και επισκευές·

η)

ασφάλεια·

θ)

συστήματα ΤΠ·

ι)

επικοινωνία (π.χ. τηλέφωνο, φαξ, πρόσβαση στο διαδίκτυο, ταχυδρομικές υπηρεσίες, επιχειρηματικές κάρτες)·

ια)

τραπεζικά έξοδα για το άνοιγμα και τη διαχείριση του λογαριασμού ή των λογαριασμών όταν για την υλοποίηση μιας πράξης απαιτείται το άνοιγμα ξεχωριστού λογαριασμού·

ιβ)

τα έξοδα για διακρατικές οικονομικές συναλλαγές.

Άρθρο 5

Έξοδα ταξιδιού και στέγασης

1.   Οι δαπάνες ταξιδιού και τα έξοδα στέγασης περιορίζονται στα ακόλουθα στοιχεία:

α)

έξοδα ταξιδιού (π.χ. εισιτήρια, ταξιδιωτική ασφάλεια, διανυθέντα χιλιόμετρα με αυτοκίνητο, διόδια και τέλη στάθμευσης)·

β)

τα έξοδα για γεύματα·

γ)

τα έξοδα στέγασης·

δ)

δαπάνες θεώρησης διαβατηρίου·

ε)

ημερήσιες αποζημιώσεις.

2.   Κάθε δαπάνη που παρατίθεται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) έως δ) και καλύπτεται από ημερήσια αποζημίωση δεν επιστρέφεται επιπρόσθετα στην ημερήσια αποζημίωση.

3.   Τα έξοδα ταξιδιού και στέγασης εξωτερικών εμπειρογνωμόνων και φορέων παροχής υπηρεσιών εμπίπτουν στην κατηγορία δαπανών «εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη και παροχής υπηρεσιών» που αναφέρονται στο άρθρο 6.

4.   Η άμεση πληρωμή δαπανών δυνάμει του παρόντος άρθρου από υπάλληλο του δικαιούχου συνοδεύεται από απόδειξη της επιστροφής των δαπανών από τον δικαιούχο στον εν λόγω εργαζόμενο.

5.   Για πράξεις που αφορούν δραστηριότητες παροχής τεχνικής συνδρομής και δραστηριότητες διαφήμισης και ανάπτυξης ικανοτήτων, οι δαπάνες που πραγματοποιούνται εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, είναι επιλέξιμες, αν πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013.

6.   Η διαχειριστική αρχή μπορεί να αποδεχθεί ως επιλέξιμα τα έξοδα στέγασης και γευμάτων που λαμβάνονται σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013. Αυτό ισχύει επίσης για τις τοπικές δαπάνες μετακίνησης στον τόπο μιας εκδήλωσης ή μιας δράσης εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος.

7.   Για το προσωπικό των δικαιούχων που βρίσκονται εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, η διαχειριστική αρχή μπορεί να αποδεχθεί ως επιλέξιμα τα έξοδα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ταξιδιού προς και από τον χώρο μιας εκδήλωσης ή μιας δράσης εντός ή εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013.

8.   Για το προσωπικό των δικαιούχων που βρίσκονται εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, τα έξοδα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ταξιδιού προς και από τον χώρο μιας εκδήλωσης ή μιας δράσης εντός ή εκτός του εντός Ένωσης μέρους της περιοχής του προγράμματος, θεωρούνται επιλέξιμα σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013.

Άρθρο 6

Δαπάνες εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης και παροχής υπηρεσιών

Οι δαπάνες εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης και παροχής υπηρεσιών περιορίζονται στις ακόλουθες υπηρεσίες και την εμπειρογνωμοσύνη που παρέχεται από φορέα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή από φυσικό πρόσωπο άλλο από τον δικαιούχο της πράξης:

α)

μελέτες ή έρευνες (π.χ. αξιολογήσεις, στρατηγικές, υπομνήματα, διαγράμματα σχεδιασμού, εγχειρίδια)·

β)

κατάρτιση·

γ)

μεταφράσεις·

δ)

συστήματα ΤΠ και ανάπτυξη ιστοσελίδας, τροποποιήσεις και επικαιροποιήσεις·

ε)

προώθηση, επικοινωνία, διαφήμιση ή ενημέρωση που συνδέεται με μια πράξη ή με το καθαυτό πρόγραμμα συνεργασίας·

στ)

δημοσιονομική διαχείριση·

ζ)

υπηρεσίες σχετιζόμενες με την οργάνωση και την εφαρμογή των εκδηλώσεων ή των συνεδριάσεων (συμπεριλαμβανομένων των δαπανών μίσθωσης, σίτισης ή διερμηνείας)·

η)

συμμετοχή σε εκδηλώσεις (π.χ. τέλη εγγραφής)·

θ)

νομικοί σύμβουλοι και συμβολαιογραφικές υπηρεσίες, τεχνική και χρηματοοικονομική εμπειρογνωμοσύνη, άλλες δραστηριότητες παροχής συμβουλών και λογιστικών υπηρεσιών·

ι)

δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας·

ια)

επαληθεύσεις σύμφωνα με το άρθρο 125 παράγραφος 4 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και το άρθρο 23 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013·

ιβ)

πιστοποίηση και έξοδα ελέγχου στο επίπεδο προγράμματος, δυνάμει του άρθρου 126 και 127 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013·

ιγ)

Η παροχή εγγυήσεων από μια τράπεζα ή άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, αν απαιτείται από την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία ή σε έγγραφο προγραμματισμού που εγκρίθηκε από την επιτροπή παρακολούθησης·

ιδ)

ταξίδια και διαμονή για εξωτερικούς εμπειρογνώμονες, ομιλητές, προέδρους των συνεδριάσεων και παρόχους υπηρεσιών·

ιε)

άλλη ειδική εμπειρογνωμοσύνη και υπηρεσίες που χρειάζονται για πράξεις.

Άρθρο 7

Δαπάνες εξοπλισμού

1.   Οι δαπάνες για τη χρηματοδότηση εξοπλισμού που ο δικαιούχος αγοράζει, μισθώνει με απλή ή χρηματοδοτική μίσθωση για την πράξη, εκτός από αυτές που καλύπτονται από το άρθρο 4, περιορίζονται στα ακόλουθα:

α)

εξοπλισμός γραφείου·

β)

υλικό και λογισμικό ΤΠ·

γ)

επίπλωση και εξοπλισμός·

δ)

εργαστηριακός εξοπλισμός·

ε)

μηχανές και όργανα·

στ)

εργαλεία ή διατάξεις·

ζ)

οχήματα·

η)

άλλος ειδικός εξοπλισμός που χρειάζεται για τις πράξεις.

2.   Τα έξοδα αγοράς μεταχειρισμένου εξοπλισμού μπορεί να είναι επιλέξιμα, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

αν δεν έχει χορηγηθεί ενίσχυση από τα Ταμεία ΔΕΤ·

β)

αν η τιμή δεν υπερβαίνει την τιμή που είναι γενικά αποδεκτή στην εν λόγω αγορά·

γ)

ο εξοπλισμός πρέπει να έχει τα τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται για την πράξη και να είναι σύμφωνος με τις ισχύουσες προδιαγραφές και τα ισχύοντα πρότυπα.

Άρθρο 8

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 4 Μαρτίου 2014.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO


(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 259.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 320).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 1).