16.5.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 129/7

(1)

Η άνευ προηγουμένου παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και η άνευ προηγουμένου οικονομική ύφεση έχουν πλήξει σοβαρά την οικονομική ανάπτυξη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και έχουν προκαλέσει έντονη επιδείνωση των χρηματοπιστωτικών και οικονομικών συνθηκών σε αρκετά κράτη μέλη. Ειδικότερα, ορισμένα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν ή απειλούνται από σοβαρές δυσκολίες, κυρίως προβλήματα σχετικά με την οικονομική τους ανάπτυξη και τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα και με επιδείνωση της κατάστασης του ελλείμματος και του χρέους τους, εξαιτίας των διεθνών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών συνθηκών.

(2)

Μολονότι έχουν ήδη αναληφθεί σημαντικές δράσεις για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης, συμπεριλαμβανομένων και τροποποιήσεων του νομοθετικού πλαισίου, ο αντίκτυπος της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην πραγματική οικονομία, στην αγορά εργασίας και στους πολίτες είναι ήδη ευρύτερα αισθητός. Η πίεση που ασκείται στους εθνικούς χρηματοοικονομικούς πόρους αυξάνεται και θα πρέπει να ληφθούν περαιτέρω μέτρα ανακούφισης, μέσω της μέγιστης και βέλτιστης χρήσης των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας.

(3)

Βασιζόμενος στο άρθρο 122 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα χορήγησης ενωσιακής χρηματοδοτικής ενίσχυσης σε κράτος μέλος που αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες οφειλόμενες μεταξύ άλλων σε έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν του ελέγχου του, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου (3), εγκαθίδρυσε ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης με σκοπό τη διαφύλαξη της χρηματοοικονομικής σταθερότητας της Ένωσης.

(4)

Με τις εκτελεστικές αποφάσεις του Συμβουλίου 2011/77/ΕΕ (4) και 2011/344/ΕΕ (5) αντίστοιχα, χορηγήθηκε ενωσιακή χρηματοδοτική ενίσχυση στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία.

(5)

Η Ελλάδα αντιμετώπιζε ήδη σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά τη χρηματοοικονομική της σταθερότητα πριν από την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010. Η χρηματοπιστωτική ενίσχυση της Ελλάδας δεν μπορούσε συνεπώς να βασιστεί στον εν λόγω κανονισμό.

(6)

Η συμφωνία μεταξύ πιστωτών και η συμφωνία δανειακής διευκόλυνσης που υπεγράφησαν για την Ελλάδα στις 8 Μαΐου 2010 άρχισαν να ισχύουν στις 11 Μαΐου 2010. Η συμφωνία μεταξύ πιστωτών πρόκειται να παραμείνει σε πλήρη ισχύ και να εφαρμόζεται επί τριετή περίοδο προγραμματισμού, εφόσον εκκρεμούν ποσά βάσει της συμφωνίας δανειακής διευκόλυνσης.

(7)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 332/2002 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2002, για τη θέσπιση ενός μηχανισμού μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών μελών (6), προβλέπει ότι το Συμβούλιο θα χορηγεί αμοιβαία συνδρομή όταν ένα κράτος μέλος το οποίο δεν έχει υιοθετήσει το ευρώ αντιμετωπίζει ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει δυσκολίες στο ισοζύγιο πληρωμών του.

(8)

Με τις αποφάσεις του Συμβουλίου 2009/102/ΕΚ (7), 2009/290/ΕΚ (8) και 2009/459/ΕΚ (9), χορηγήθηκε τέτοια ενωσιακή χρηματοδοτική συνδρομή στην Ουγγαρία, στη Λετονία και στη Ρουμανία αντίστοιχα.

(9)

Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο είναι διαθέσιμη η χρηματοδοτική ενίσχυση για την Ιρλανδία, την Ουγγαρία, τη Λετονία, την Πορτογαλία και τη Ρουμανία καθορίζεται στις αντίστοιχες αποφάσεις του Συμβουλίου. Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η χρηματοδοτική ενίσχυση ήταν διαθέσιμη για την Ουγγαρία έληξε στις 4 Νοεμβρίου 2010.

(10)

Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η χρηματοδοτική ενίσχυση στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ πιστωτών και της σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης της ευρωζώνης είναι διαθέσιμη για την Ελλάδα είναι διαφορετικό για κάθε κράτος μέλος που συμμετέχει στα εν λόγω μέσα.

(11)

Σε συνέχεια της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2011, οι υπουργοί οικονομικών των 17 κρατών μελών της ζώνης του ευρώ υπέγραψαν τη Συνθήκη για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στις 11 Ιουλίου 2011. Κατόπιν αποφάσεων των αρχηγών των κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης ευρώ στις 21 Ιουλίου και στις 9 Δεκεμβρίου 2011, η Συνθήκη τροποποιήθηκε με σκοπό τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του μηχανισμού που υπογράφτηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2012. Στο πλαίσιο αυτής της Συνθήκης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, θα αναλάβει, από το 2013, την εξυπηρέτηση των σκοπών που σήμερα εκπληρώνουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης. Επομένως, ο εν λόγω μελλοντικός μηχανισμός θα πρέπει να ληφθεί ήδη υπόψη στον παρόντα κανονισμό.

(12)

Στα συμπεράσματά του της 23ης και 24ης Ιουνίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χαιρέτισε την πρόθεση της Επιτροπής να ενισχύσει τις συνεργίες μεταξύ του προγράμματος δανεισμού για την Ελλάδα και των ταμείων της Ένωσης, και υποστήριξε όλες τις προσπάθειες για την ενίσχυση της ικανότητας της Ελλάδας να απορροφήσει πόρους της Ένωσης, προκειμένου να τονωθούν η ανάπτυξη και η απασχόληση, εστιάζοντας εκ νέου στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Επίσης, χαιρέτισε και υποστήριξε την κατάρτιση από την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, συνολικού προγράμματος για την παροχή τεχνικής βοήθειας στην Ελλάδα. Ο παρών κανονισμός συμβάλλει σε παρόμοιες προσπάθειες για να ενισχυθούν οι συνεργίες.

(13)

Για να διευκολυνθεί η διαχείριση της ενωσιακής χρηματοδότησης, να βοηθηθεί η επιτάχυνση των επενδύσεων σε κράτη μέλη και περιφέρειες και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των κεφαλαίων στην οικονομία, είναι αναγκαίο να επιτραπεί σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, προσωρινά και χωρίς να επηρεάζεται η περίοδος προγραμματισμού 2014-2020, μία προσαύξηση των ενδιάμεσων πληρωμών από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας κατά ποσό αντίστοιχο δέκα εκατοστιαίων μονάδων άνω του ποσοστού συγχρηματοδότησης που εφαρμόζεται για κάθε άξονα προτεραιότητας για εκείνα τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες σε σχέση με τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα και τα οποία έχουν ζητήσει να επωφεληθούν από αυτό το μέτρο, με αποτέλεσμα, η απαιτούμενη εθνική συμμετοχή να μειωθεί αναλόγως. Λόγω του προσωρινού χαρακτήρα της αύξησης και προκειμένου να διατηρηθούν τα αρχικά ποσοστά συγχρηματοδότησης ως σημείο αναφοράς για τον υπολογισμό των ποσών που έχουν αυξηθεί προσωρινά, οι αλλαγές που προέκυψαν από την εφαρμογή του μηχανισμού δεν θα αντικατοπτρίζονται στο χρηματοδοτικό σχέδιο που περιλαμβάνεται στα επιχειρησιακά προγράμματα. Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα επικαιροποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων, προκειμένου να συγκεντρωθούν τα κεφάλαια για την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και την απασχόληση και να ευθυγραμμιστούν οι στόχοι και οι σκοποί τους με τη μείωση της συνολικής διαθέσιμης χρηματοδότησης.

(14)

Κράτος μέλος που ζητά από την Επιτροπή να επωφεληθεί παρέκκλισης του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να υποβάλλει κάθε αναγκαία πληροφορία που επιτρέπει στην Επιτροπή να προσδιορίσει, βάσει δεδομένων σχετικά με τη μακροοικονομική και δημοσιονομική του κατάσταση, τη μη διαθεσιμότητα των πόρων για την εθνική συμμετοχή. Θα πρέπει, επίσης, να καταδείξει ότι η αύξηση των πληρωμών, ως αποτέλεσμα της χορήγησης της παρέκκλισης, είναι αναγκαία για τη διαφύλαξη της συνέχισης της εφαρμογής των επιχειρησιακών προγραμμάτων και ότι εξακολουθεί να υφίσταται το πρόβλημα της ικανότητας απορρόφησης ακόμη και αν χρησιμοποιούνται τα μέγιστα ανώτατα όρια που εφαρμόζονται στα ποσοστά συγχρηματοδότησης του άρθρου 53 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου (10).

(15)

Το κράτος μέλος το οποίο υποβάλλει στην επιτροπή αίτηση να επωφεληθεί της παρέκκλισης του παρόντος κανονισμού θα πρέπει, επίσης, να αναφερθεί στη σχετική απόφαση του Συμβουλίου ή σε άλλη νομική πράξη βάσει της οποίας είναι επιλέξιμο να επωφεληθεί της παρέκκλισης. Είναι αναγκαίο η Επιτροπή να διαθέτει ενδεδειγμένο χρονικό περιθώριο, από την υποβολή της αίτησης του κράτους μέλους, για να επαληθεύει την ορθότητα των υποβαλλόμενων πληροφοριών και να διατυπώνει τυχόν αντιρρήσεις. Προκειμένου να καταστεί η παρέκκλιση ουσιαστική και λειτουργική, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί τεκμήριο σύμφωνα με το οποίο η αίτηση αυτή είναι αιτιολογημένη εάν η Επιτροπή δεν διατυπώσει αντίρρηση. Εάν η Επιτροπή διατυπώσει αντίρρηση στην αίτηση του κράτους μέλους, θα πρέπει να εγκρίνει σχετική απόφαση μέσω εκτελεστικών πράξεων αναφέροντας τους λόγους.

(16)

Είναι σκόπιμο να αναθεωρηθούν αναλόγως οι κανόνες υπολογισμού ενδιάμεσων πληρωμών και των πληρωμών του τελικού υπολοίπου για επιχειρησιακά προγράμματα κατά το χρονικό διάστημα εντός του οποίου χορηγείται στα κράτη μέλη ενωσιακή χρηματοδοτική ενίσχυση για την αντιμετώπιση σοβαρών δυσκολιών όσον αφορά τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα.

(17)

Είναι αναγκαίο να εξασφαλισθεί ότι υπάρχει η δέουσα υποβολή εκθέσεων για τη χρήση των αυξημένων ποσών που διατίθενται στα κράτη μέλη τα οποία δικαιούνται την προσωρινή αύξηση των ενδιάμεσων πληρωμών δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(18)

Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος εντός του οποίου παρέμενε διαθέσιμη η χρηματοδοτική ενίσχυση ή συνδρομή, ενδέχεται από τις αξιολογήσεις βάσει του άρθρου 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 να καταδεικνύεται η ανάγκη να εκτιμηθεί, μεταξύ άλλων, κατά πόσον η μείωση της εθνικής συγχρηματοδότησης συνεπάγεται σημαντική απόκλιση από τους αρχικά τεθέντες στόχους. Οι αξιολογήσεις αυτές ενδέχεται να οδηγήσουν σε αναθεώρηση του επιχειρησιακού προγράμματος.

(19)

Επειδή η άνευ προηγουμένου κρίση που επηρεάζει τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και η οικονομική ύφεση που έχουν πλήξει σοβαρά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα αρκετών κρατών μελών απαιτούν ταχεία απόκριση για την αναστροφή των επιπτώσεων στην οικονομία ως σύνολο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ το ταχύτερο δυνατόν. Λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρετικές περιστάσεις των οικείων κρατών μελών, θα πρέπει να έχει αναδρομική εφαρμογή αρχίζοντας είτε από το δημοσιονομικό έτος 2010, είτε από την ημέρα κατά την οποία κατέστη διαθέσιμη η χρηματοδοτική ενίσχυση, αναλόγως της κατάστασης του αιτούντος κράτους μέλους, για τις περιόδους κατά τις οποίες τα κράτη μέλη λάμβαναν χρηματοδοτική συνδρομή από την Ένωση ή ενίσχυση από άλλα κράτη μέλη της ζώνης ευρώ, ώστε να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα.

(20)

Στις περιπτώσεις που σχεδιάζεται προσωρινή αύξηση των ενδιάμεσων πληρωμών, αυτή θα πρέπει να εξεταστεί επίσης στο πλαίσιο των δημοσιονομικών περιορισμών που αντιμετωπίζουν όλα τα κράτη μέλη, δημοσιονομικοί περιορισμοί που θα πρέπει να αντανακλώνται καταλλήλως και στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, εφόσον βασικός στόχος του μηχανισμού είναι η αντιμετώπιση των ιδιαίτερων τρεχουσών δυσχερειών, η εφαρμογή του θα πρέπει να περιορίζεται χρονικά. Συνεπώς, ο μηχανισμός θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2010 και να ισχύει για περιορισμένη διάρκεια έως την 31η Δεκεμβρίου 2013.

(21)

Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Τα άρθρα 76 και 77 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 76

Κανόνες υπολογισμού των ενδιάμεσων πληρωμών

1.   Οι ενδιάμεσες πληρωμές υπολογίζονται με την εφαρμογή —στη δημόσια συνεισφορά που δηλώνεται στη δήλωση δαπανών η οποία πιστοποιείται από την αρχή πιστοποίησης για κάθε άξονα προτεραιότητας και στο πλαίσιο κάθε στόχου σύγκλισης/στόχου εκτός σύγκλισης— του ποσοστού συγχρηματοδότησης το οποίο καθορίζεται δυνάμει του τρέχοντος σχεδίου χρηματοδότησης για το συγκεκριμένο άξονα προτεραιότητας και για το συγκεκριμένο στόχο.

2.   Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1, σε συνέχεια συγκεκριμένου και δεόντως αιτιολογημένου αιτήματος του κράτους μέλους, μια ενδιάμεση πληρωμή υπολογίζεται ως το καταβληθέν ή το οφειλόμενο στους δικαιούχους ποσό ενωσιακής συνδρομής για τον άξονα προτεραιότητας και το στόχο. Το ποσό αυτό πρέπει να προσδιορίζεται από το κράτος μέλος στη δήλωση δαπανών.

3.   Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 53 παράγραφος 3, κατόπιν αιτήματος του κράτους μέλους, οι ενδιάμεσες πληρωμές αυξάνονται κατά ποσό που αντιστοιχεί στο συντελεστή συγχρηματοδότησης ο οποίος ισχύει για κάθε άξονα προτεραιότητας, προσαυξημένο κατά δέκα εκατοστιαίες μονάδες, έως το 100 % κατ’ ανώτατο όριο, με εφαρμογή του στο ποσό της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης που δηλώθηκε τελευταία σε κάθε πιστοποιημένη δήλωση δαπάνης που υποβλήθηκε εντός του διαστήματος στη διάρκεια του οποίου το κράτος μέλος πληροί έναν από τους ακόλουθους όρους:

4.   Για τον υπολογισμό των ενδιάμεσων πληρωμών οι οποίες υποβάλλονται αφού το κράτος μέλος έχει παύσει να δικαιούται την ενωσιακή χρηματοδοτική ενίσχυση ή συνδρομή που αναφέρεται στην παράγραφο 3, η Επιτροπή δεν λαμβάνει υπόψη τα αυξημένα ποσά που καταβλήθηκαν με βάση τις διατάξεις της εν λόγω παραγράφου.

Εντούτοις, αυτά τα ποσά λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό για την εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 1.

5.   Οι αυξημένες ενδιάμεσες πληρωμές που προκύπτουν από την εφαρμογή της παραγράφου 3 καθίστανται διαθέσιμες στη διαχειριστική αρχή το συντομότερο δυνατό και χρησιμοποιούνται μόνον για την καταβολή πληρωμών κατ’ εφαρμογή του επιχειρησιακού προγράμματος.

6.   Στο πλαίσιο της ετήσιας υποβολής εκθέσεων σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 1 τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή τις δέουσες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της αναφερόμενης στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου παρέκκλισης, καταδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο η αύξηση της ενίσχυσης συνέβαλε στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της απασχόλησης στο οικείο κράτος μέλος. Οι πληροφορίες αυτές λαμβάνονται υπόψη από την Επιτροπή κατά την εκπόνηση των ετήσιων εκθέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 68 παράγραφος 1.

Άρθρο 77

Κανόνες υπολογισμού των πληρωμών υπολοίπου

1.   Η πληρωμή υπολοίπου περιορίζεται στο μικρότερο από τα ακόλουθα δύο ποσά:

2.   Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 53 παράγραφος 3, σε συνέχεια αιτήματος του κράτους μέλους, οι ενδιάμεσες πληρωμές αυξάνονται κατά ποσό που αντιστοιχεί στο συντελεστή συγχρηματοδότησης ο οποίος ισχύει για κάθε άξονα προτεραιότητας, προσαυξημένο κατά δέκα εκατοστιαίες μονάδες, έως το 100 % κατ’ ανώτατο όριο, με εφαρμογή του στο ποσό της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης που δηλώθηκε τελευταία σε κάθε πιστοποιημένη δήλωση δαπάνης που υποβλήθηκε εντός του διαστήματος στη διάρκεια του οποίου το κράτος μέλος πληροί έναν από τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 76 παράγραφος 3 στοιχεία α), β) και γ).

3.   Για τον υπολογισμό των πληρωμών υπολοίπου οι οποίες υποβάλλονται αφού το κράτος μέλος έχει παύσει να δικαιούται τη χρηματοδοτική ενίσχυση ή συνδρομή που αναφέρεται στο άρθρο 76 παράγραφος 3, η Επιτροπή δεν λαμβάνει υπόψη τα αυξημένα ποσά που καταβλήθηκαν με βάση τις διατάξεις της εν λόγω παραγράφου.

2)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 77α

Όριο της συνεισφοράς της Ένωσης μέσω ενδιάμεσων πληρωμών και πληρωμών υπολοίπου

1.   Κατά παρέκκλιση του άρθρου 76 παράγραφος 3 και του άρθρου 77 παράγραφος 2, η ενωσιακή συνεισφορά μέσω ενδιάμεσων πληρωμών και πληρωμών του τελικού υπολοίπου δεν δύναται να υπερβαίνει τη δημόσια συνεισφορά και το ανώτατο ποσό συμμετοχής του ΕΤΑ για κάθε άξονα προτεραιότητας και για κάθε στόχο, όπως αυτό ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής με την οποία εγκρίνεται το επιχειρησιακό πρόγραμμα.

2.   Η αναφερόμενη στο άρθρο 76 παράγραφος 3 και στο άρθρο 77 παράγραφος 2 παρέκκλιση χορηγείται από την Επιτροπή μετά από γραπτή αίτηση κράτους μέλους που πληροί έναν από τους όρους που ορίζονται στα στοιχεία α), β) και γ) του άρθρου 76 παράγραφος 3. Η εν λόγω αίτηση υποβάλλεται έως τις 17 Ιουλίου 2012 ή εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία το κράτος μέλος πληροί έναν από τους όρους που ορίζονται στο άρθρο 76 παράγραφος 3 στοιχεία α), β) και γ).

3.   Το κράτος μέλος, στην αίτησή του προς την Επιτροπή, δικαιολογεί την ανάγκη της παρέκκλισης που αναφέρεται στο άρθρο 76 παράγραφος 3 και στο άρθρο 77 παράγραφος 2, υποβάλλοντας τις αναγκαίες πληροφορίες που αποδεικνύουν:

Η Επιτροπή επαληθεύει εάν οι πληροφορίες που υποβάλλονται δικαιολογούν τη χορήγηση παρέκκλισης. Η Επιτροπή έχει στη διάθεσή της 30 ημέρες από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης του κράτους μέλους για να διατυπώσει αντίρρηση στις πληροφορίες. Σε περίπτωση που αποφασίσει να διατυπώσει αντίρρηση στην αίτηση του κράτους μέλους, η Επιτροπή εγκρίνει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, σχετική απόφαση και αναφέρει τους λόγους.

Εάν η Επιτροπή δεν διατυπώσει αντίρρηση στην αίτηση του κράτους μέλους, η αίτηση θεωρείται αιτιολογημένη.

4.   Στην αίτηση του κράτους μέλους περιγράφεται επίσης λεπτομερώς η προβλεπόμενη χρήση της αναφερόμενης στο άρθρο 76 παράγραφος 3 και στο άρθρο 77 παράγραφος 2 παρέκκλισης και δίδονται πληροφορίες σχετικά με συμπληρωματικά μέτρα που προβλέπονται για να συγκεντρωθούν τα κεφάλαια για την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και την απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον χρειάζεται, τροποποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

5.   Η αναφερόμενη στο άρθρο 76 παράγραφος 3 και στο άρθρο 77 παράγραφος 2 παρέκκλιση δεν ισχύει ως προς καταστάσεις δαπανών που υποβάλλονται μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2013.».

α)

για την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία από την ημερομηνία κατά την οποία ετέθη στη διάθεση αυτών των κρατών μελών η χρηματοδοτική ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 76 παράγραφος 3·

β)

για την Ουγγαρία, τη Λετονία και τη Ρουμανία, από 1ης Ιανουαρίου 2010.