5.6.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 140/114

(1)

Απώτερος σκοπός της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κλιματική αλλαγή, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 94/69/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1993 (3), είναι η σταθεροποίηση των ατμοσφαιρικών συγκεντρώσεων των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο θερμοκηπίου σε επίπεδο που να αποτρέπει την επικίνδυνη ανθρωπογενή παρεμβολή στο κλιματικό σύστημα.

(2)

Το έκτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον, το οποίο θεσπίστηκε με την απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 2002 (4), χαρακτηρίζει την κλιματική αλλαγή ως δράση προτεραιότητας. Το πρόγραμμα αναγνωρίζει ότι η Κοινότητα δεσμεύεται να επιτύχει μείωση κατά 8 % των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στο διάστημα μεταξύ 2008 και 2012, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, και ότι πιο μακροπρόθεσμα οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου θα χρειαστεί να μειωθούν κατά περίπου 70 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.

(3)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Ιανουαρίου 2007 με τίτλο «Περιορισμός της αλλαγής του κλίματος του πλανήτη σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου — Η πορεία προς το 2020 και μετέπειτα» διευκρινίζει ότι στο πλαίσιο της προβλεπόμενης παγκόσμιας μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 50 % έως το 2050, απαιτείται μείωση των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου κατά 30 % στις ανεπτυγμένες χώρες μέχρι το 2020, ποσοστό που θα αυξηθεί σε 60-80 % μέχρι το 2050, ότι η μείωση αυτή είναι τεχνικώς εφικτή και ότι τα οφέλη αντισταθμίζουν κατά πολύ το κόστος, αλλά ότι για να επιτευχθεί πρέπει να επιστρατευθούν όλες οι επιλογές άμβλυνσης.

(4)

Η δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (CCS) αποτελεί γεφυρωτική τεχνολογία που θα συμβάλει στο μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Συνίσταται στη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, στη μεταφορά του σε τόπο αποθήκευσης και στην έγχυσή του σε κατάλληλους υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς για μόνιμη αποθήκευση. Η τεχνολογία αυτή δεν θα πρέπει να αποτελέσει κίνητρο για την αύξηση του μεριδίου των μονάδων παραγωγής που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Η ανάπτυξή της δεν θα πρέπει να οδηγήσει στη μείωση των προσπαθειών για τη στήριξη πολιτικών εξοικονόμησης ενέργειας, την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλων αειφορικών τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα, όσον αφορά την έρευνα αλλά και τη χρηματοδότηση.

(5)

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις σχετικά με τον αντίκτυπο της προτεινόμενης οδηγίας, που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση επιπτώσεων της Επιτροπής, θα μπορούσαν έως το 2020 να αποθηκευθούν επτά εκατ. τόνοι CO2 και έως το 2030 160 εκατ. τόνοι, αν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου μειωθούν κατά 20 % έως το 2020 και αν η τεχνολογία CCS λάβει εθνική και κοινοτική στήριξη και αποδειχθεί ασφαλής για το περιβάλλον. Οι εκπομπές CO2 που θα αποφεύγονταν το 2030 θα αντιπροσώπευαν περίπου το 15 % των μειώσεων που απαιτούνται στην ΕΕ.

(6)

Το δεύτερο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την αλλαγή του κλίματος, το οποίο θεσπίστηκε με την ανακοίνωση της Επιτροπής της 9ης Φεβρουαρίου 2005 με τίτλο «Επιτυχής καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος του πλανήτη», με σκοπό να ετοιμαστεί και εξεταστεί η μελλοντική άσκηση στην Κοινότητα πολιτικής για το κλίμα, συγκρότησε ομάδα εργασίας για τη δέσμευση και την αποθήκευση άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Η ομάδα εργασίας είχε ως αποστολή να διερευνήσει την CCS ως μέσο μείωσης της κλιματικής αλλαγής. Η ομάδα εργασίας δημοσίευσε λεπτομερή έκθεση με αντικείμενο κανονιστικές ρυθμίσεις, η οποία εγκρίθηκε τον Ιούνιο 2006. Στην έκθεση τονίστηκε η ανάπτυξη τόσο ενός πλαισίου πολιτικής όσο και ενός κανονιστικού πλαισίου για την CCS και κλήθηκε η Επιτροπή να αναλάβει εργασίες περαιτέρω διερεύνησης του ζητήματος.

(7)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Ιανουαρίου 2007 με τίτλο «Αειφόρος παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα: προς σχεδόν μηδενικές εκπομπές από άνθρακα μετά το 2020» τονίζει και πάλι την ανάγκη για κανονιστικό πλαίσιο με βάση ολοκληρωμένη εκτίμηση επικινδυνότητας για τη διαρροή CO2, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων επιλογής ενός τόπου σχεδιασμένου έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος διαρροής, των καθεστώτων παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων για να εξακριβώνεται η αποθήκευση και της επαρκούς αποκατάστασης τυχόν ζημιών. Στην ανακοίνωση παρατίθεται σχέδιο δράσης για την Επιτροπή στον εν λόγω τομέα κατά το 2007, με το οποίο απαιτείται η ανάπτυξη ενός άρτιου πλαισίου διαχείρισης για την CCS, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας με αντικείμενο το κανονιστικό πλαίσιο, το πλαίσιο παροχής κινήτρων και τα προγράμματα στήριξης, καθώς και εξωτερικών στοιχείων, π.χ. τεχνολογική συνεργασία με καίριας σημασίας χώρες, με αντικείμενο την CCS.

(8)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2007 κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εργασθούν με σκοπό την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης και να αναπτύξουν το αναγκαίο τεχνικό, οικονομικό και κανονιστικό πλαίσιο ώστε να αρθούν τα υφιστάμενα νομικά εμπόδια και η περιβαλλοντικώς ασφαλής CCS να φθάσει σε στάδιο καθιέρωσης στους νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα, αν είναι δυνατόν μέχρι το 2020.

(9)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2008 υπενθύμισε ότι προτείνεται κανονιστικό πλαίσιο για την CCS προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η νέα αυτή τεχνολογία θα αναπτυχθεί κατά περιβαλλοντικώς ασφαλή τρόπο.

(10)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2008 κάλεσε την Επιτροπή να προτείνει το συντομότερο δυνατό ένα μηχανισμό για την προώθηση επενδύσεων των κρατών μελών και ιδιωτικών επενδύσεων ώστε να εξασφαλιστούν η ανέγερση και η λειτουργία έως και 12 μονάδων επίδειξης CCS μέχρι το 2015.

(11)

Καθένα από τα διαφορετικά σκέλη της CCS, δηλαδή της δέσμευσης, της μεταφοράς και της αποθήκευσης του CO2, αποτέλεσε αντικείμενο έργων επίδειξης σε κλίμακα μικρότερη από την αναγκαία για τη βιομηχανική εφαρμογή του. Μένει ωστόσο ακόμη να ενσωματωθούν τα στοιχεία αυτά σε μια πλήρη διαδικασία CCS, θα πρέπει να μειωθεί το τεχνολογικό κόστος, ενώ χρειάζεται να συγκεντρωθούν περισσότερες και καλύτερες επιστημονικές γνώσεις. Είναι επομένως σημαντικό, η Κοινότητα να αναλάβει το συντομότερο προσπάθειες για την επίδειξη της CCS σε ένα ολοκληρωμένο πολιτικό πλαίσιο, που να συμπεριλαμβάνει, ειδικότερα, ένα νομικό πλαίσιο για την περιβαλλοντικώς ασφαλή αποθήκευση CO2, πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα για περαιτέρω έρευνα και ανάπτυξη, μέσω πρότυπων έργων και μέτρων ενημέρωσης, καθώς και μέτρα ευαισθητοποίησης του κοινού.

(12)

Σε διεθνές επίπεδο, τα νομικά εμπόδια για την αποθήκευση του CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς κάτω από το βυθό της θάλασσας ήρθησαν, μέσω της έγκρισης σχετικών πλαισίων διαχείρισης κινδύνου τόσο βάσει του πρωτοκόλλου του Λονδίνου του 1996 στη σύμβαση του 1972 για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων και άλλων υλικών (πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1996) όσο και βάσει της σύμβασης για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (σύμβαση OSPAR).

(13)

Τα συμβαλλόμενα μέρη του πρωτοκόλλου του Λονδίνου του 1996 ενέκριναν το 2006 τροποποιήσεις του πρωτοκόλλου. Οι τροποποιήσεις αυτές επιτρέπουν και υπάγουν σε κανονιστικές ρυθμίσεις την αποθήκευση ρευμάτων CO2, προερχόμενων από διεργασίες δέσμευσης CO2, σε γεωλογικούς σχηματισμούς κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.

(14)

Τα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης του OSPAR ενέκριναν το 2007 τροποποιήσεις στα παραρτήματα της σύμβασης ώστε να επιτρέψουν την αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς κάτω από το βυθό της θάλασσας, και εξέδωσαν απόφαση για την περιβαλλοντικώς ασφαλή αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς καθώς και κατευθυντήριες γραμμές OSPAR για την εκτίμηση επικινδυνότητας και τη διαχείριση της εν λόγω δραστηριότητας. Εξέδωσαν επίσης απόφαση για την απαγόρευση της τοποθέτησης CO2 στη στήλη ύδατος της θάλασσας και στο βυθό της θάλασσας, λόγω των δυνητικών αρνητικών συνεπειών.

(15)

Σε κοινοτικό επίπεδο, ήδη εφαρμόζονται ορισμένα νομοθετικά μέσα για τη διαχείριση μερικών από τους περιβαλλοντικούς κινδύνους της CCS, ιδιαίτερα όσον αφορά τη δέσμευση και τη μεταφορά CO2, θα πρέπει δε να χρησιμοποιούνται όπου υπάρχει σχετική δυνατότητα.

(16)

Όσον αφορά ορισμένες βιομηχανικές δραστηριότητες, η οδηγία 2008/1/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης (5) είναι κατάλληλη για την κανονιστική ρύθμιση των κινδύνων της δέσμευσης CO2 για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία και επομένως θα πρέπει να εφαρμόζεται στη δέσμευση CO2 για τους σκοπούς της αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς από εγκαταστάσεις καλυπτόμενες από την εν λόγω οδηγία.

(17)

Η οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημόσιων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (6) θα πρέπει να εφαρμοστεί στη δέσμευση και τη μεταφορά CO2 για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σε τόπους αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(18)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται στην αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς εντός της επικράτειας των κρατών μελών, εντός των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών τους και στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα τους. Δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται η οδηγία σε έργα με συνολική στοχευόμενη αποθήκευση κάτω των 100 χιλιάδων τόνων τα οποία αναλαμβάνονται για την έρευνα, ανάπτυξη ή δοκιμή νέων προϊόντων και διαδικασιών. Το όριο αυτό θεωρείται επίσης ενδεδειγμένο για τους σκοπούς άλλων συναφών κοινοτικών νομοθετικών πράξεων. Η αποθήκευση του CO2 σε συγκροτήματα αποθήκευσης που εκτείνονται πέραν του εδαφικού πεδίου εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και η αποθήκευση του CO2 στη στήλη ύδατος δεν θα πρέπει να επιτρέπονται.

(19)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διατηρούν το δικαίωμα να προσδιορίζουν τις περιοχές εντός της επικρατείας τους μεταξύ των οποίων επιτρέπεται να επιλέγονται τόποι αποθήκευσης. Τούτο περιλαμβάνει το δικαίωμα των κρατών μελών να μην επιτρέπουν αποθήκευση σε τμήμα ή στο σύνολο της επικράτειάς τους, ή να δίνουν προτεραιότητα σε οποιαδήποτε άλλη χρήση του υπεδάφους, όπως έρευνα, παραγωγή και αποθήκευση υδρογονανθράκων ή γεωθερμική χρήση υδροφόρων οριζόντων. Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει ιδιαίτερα να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη εναλλακτικές ενεργειακές χρήσεις της υποψήφιας θέσης αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών χρήσεων που έχουν στρατηγική σημασία για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού του κράτους μέλους ή για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η επιλογή του ενδεδειγμένου τόπου αποθήκευσης είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι το αποθηκευόμενο CO2 θα απομονώνεται πλήρως και μονίμως. Τα κράτη μέλη, κατά την επιλογή των θέσεων αποθήκευσης, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη με πιο αντικειμενικό και αποτελεσματικό τρόπο τις γεωλογικές τους ιδιομορφίες, όπως τη σεισμικότητα. Ως εκ τούτου, ένας τόπος θα πρέπει να επιλέγεται ως τόπος αποθήκευσης μόνον εάν δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος διαρροής και εάν δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να σημειωθούν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή στην υγεία. Αυτό θα πρέπει να προσδιορίζεται μέσω χαρακτηρισμού και εκτίμησης ενός δυνητικού συγκροτήματος αποθήκευσης σύμφωνα με ειδικές απαιτήσεις.

(20)

Η υποβοηθούμενη ανάκτηση υδρογονανθράκων (EHR) αναφέρεται στην ανάκτηση υδρογονανθράκων που είναι πρόσθετη προς αυτήν που παράγεται με φυσικό τρόπο μέσω έγχυσης ύδατος ή με άλλα μέσα. Η EHR αυτή καθεαυτή δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Όταν, ωστόσο, η EHR συνδυάζεται με τη γεωλογική αποθήκευση CO2, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας σχετικά με την ασφαλή για το περιβάλλον αποθήκευση CO2. Στην προκειμένη περίπτωση, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας που αφορούν τη διαρροή δεν θα εφαρμόζονται στις ποσότητες CO2 που εκλύονται από επιφανειακές εγκαταστάσεις οι οποίες δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την κανονική διαδικασία άντλησης υδρογονανθράκων και οι οποίες δεν υπονομεύουν την ασφάλεια της αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς ούτε έχουν τοπική επίπτωση στο περιβάλλον. Οι εκλύσεις αυτές καλύπτονται με την ένταξη των τόπων αποθήκευσης στην οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας (7), η οποία απαιτεί την επιστροφή δικαιωμάτων εμπορίας εκπομπών για τυχόν διαρροή εκπομπών.

(21)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν στο κοινό τα στοιχεία που αφορούν τη γεωλογική αποθήκευση του CO2, σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία.

(22)

Τα κράτη μέλη που προτίθενται να επιτρέψουν τη γεωλογική αποθήκευση CO2 στην επικράτειά τους θα πρέπει να προβούν σε αξιολόγηση της διαθέσιμης αποθηκευτικής ικανότητας στην επικράτειά τους. Η Επιτροπή οργανώνει ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληροφοριών που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία.

(23)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσδιορίζουν σε ποιες περιπτώσεις απαιτείται εξερεύνηση για να ληφθούν οι αναγκαίες πληροφορίες για την επιλογή του τόπου. Η εξερεύνηση, δηλαδή οι δραστηριότητες διείσδυσης στο υπέδαφος, θα πρέπει να χρειάζεται άδεια. Τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να καθορίζουν κριτήρια αποδοχής διαδικασιών για τη χορήγηση αδειών εξερεύνησης, αλλά, όταν το πράττουν, θα πρέπει τουλάχιστον να μεριμνούν ώστε οι διαδικασίες για τη χορήγηση αδειών εξερεύνησης να είναι ανοικτές σε όλες τις οντότητες που διαθέτουν τις αναγκαίες ικανότητες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν επίσης ώστε οι άδειες να χορηγούνται με βάση κριτήρια αντικειμενικά και δημοσιευμένα, χωρίς διακρίσεις. Προκειμένου να προστατευθούν και ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις σε εργασίες εξερεύνησης, οι άδειες εξερεύνησης θα πρέπει να χορηγούνται για περιοχή περιορισμένου όγκου και για περιορισμένο χρόνο, στη διάρκεια του οποίου ο κάτοχος της άδειας θα πρέπει να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα εξερεύνησης του δυνητικού συγκροτήματος αποθήκευσης CO2. Θα πρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι στη διάρκεια αυτού του χρόνου δεν επιτρέπονται αντιμαχόμενες χρήσεις του συγκροτήματος. Αν οι δραστηριότητες δεν εκτελεσθούν μέσα σε εύλογο χρονικό πλαίσιο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν την ανάκληση της άδειας εξερεύνησης και τη δυνατότητα χορήγησής της σε άλλες οντότητες.

(24)

Δεν θα επιτρέπεται η εκμετάλλευση τόπων αποθήκευσης χωρίς άδεια αποθήκευσης. Η άδεια αποθήκευσης θα πρέπει να αποτελεί το βασικό μέσο διασφάλισης της τήρησης των ουσιωδών απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας και του γεγονότος ότι, επομένως, η αποθήκευση σε γεωλογικούς σχηματισμούς πραγματοποιείται κατά τρόπο περιβαλλοντικώς ασφαλή. Ο κάτοχος άδειας εξερεύνησης που γενικώς θα έχει προβεί σε σημαντικές επενδύσεις, θα πρέπει να προτιμάται έναντι των ανταγωνιστών για τη χορήγηση της άδειας αποθήκευσης.

(25)

Κατά την αρχική φάση εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, και προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας σε ολόκληρη την Κοινότητα, όλες οι αιτήσεις αδειών αποθήκευσης θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή μόλις παραλαμβάνονται. Τα σχέδια αδειών αποθήκευσης θα πρέπει να διαβιβάζονται στην Επιτροπή ώστε να της δίνεται η δυνατότητα να διατυπώνει γνώμη σχετικά με το σχέδιο αδειών εντός τεσσάρων μηνών από την παραλαβή τους. Οι εθνικές αρχές λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη αυτή όταν αποφασίζουν σχετικά με την άδεια και πρέπει να δικαιολογούν τυχόν αποκλίσεις από τη γνώμη της Επιτροπής. Η επανεξέταση σε κοινοτικό επίπεδο αναμένεται επίσης να βοηθήσει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης του κοινού στην CCS.

(26)

Η αρμόδια αρχή θα πρέπει να επανεξετάζει και, όταν είναι αναγκαίο, να επικαιροποιεί ή ανακαλεί την άδεια αποθήκευσης μεταξύ άλλων εάν της έχουν γνωστοποιηθεί διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες, εάν οι υποβαλλόμενες εκθέσεις από τους φορείς εκμετάλλευσης ή οι διενεργούμενες επιθεωρήσεις δείχνουν μη συμμόρφωση προς τους όρους χορήγησης της άδειας ή εάν περιήλθε στη γνώση της αρμόδιας αρχής τυχόν άλλη αδυναμία του φορέα εκμετάλλευσης να ανταποκριθεί στους όρους χορήγησης της άδειας. Μετά την ανάκληση μιας άδειας, θα πρέπει η αρμόδια αρχή είτε να εκδώσει νέα άδεια ή να κλείσει τον τόπο αποθήκευσης. Στο μεταξύ, η αρμόδια αρχή θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τον τόπο αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων ειδικών νομικών υποχρεώσεων. Οι συνεπαγόμενες δαπάνες θα πρέπει να ανακτώνται από τον πρώην φορέα εκμετάλλευσης.

(27)

Είναι ανάγκη να επιβάλλονται περιορισμοί στη σύνθεση του ρεύματος CO2, οι οποίοι να ανταποκρίνονται στον πρωταρχικό σκοπό της αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς, ήτοι στην απομόνωση των εκπομπών CO2 από την ατμόσφαιρα, και οι οποίοι να βασίζονται στους κινδύνους που ενδέχεται να συνεπάγεται η μόλυνση για την ασφάλεια και την προστασία του δικτύου μεταφοράς και αποθήκευσης και για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Για το σκοπό αυτό, η σύνθεση του ρεύματος CO2 θα πρέπει να εξακριβώνεται πριν από την έγχυση και την αποθήκευσή του. Η σύνθεση του ρεύματος CO2 είναι αποτέλεσμα της διεργασίας που λαμβάνει χώρα στις εγκαταστάσεις δέσμευσης. Δεδομένου ότι οι εγκαταστάσεις δέσμευσης έχουν υπαχθεί στην οδηγία 85/337/ΕΟΚ, θα πρέπει στο πλαίσιο της χορήγησης άδειας για διεργασίες δέσμευσης να πραγματοποιείται εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με την υπαγωγή των εγκαταστάσεων δέσμευσης στην οδηγία 2008/1/ΕΚ διασφαλίζεται περαιτέρω η καθιέρωση και εφαρμογή βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών για τη βελτίωση της σύνθεσης της ροής CO2. Επιπλέον, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, ο φορέας εκμετάλλευσης του χώρου εναποθήκευσης θα πρέπει να δέχεται και να εγχέει ρεύματα CO2 μόνο εφόσον έχει γίνει ανάλυση της ροής για τον προσδιορισμό των συστατικών της, συμπεριλαμβανομένων των διαβρωτικών ουσιών, και από την αξιολόγηση κινδύνου έχει προκύψει ότι τα επίπεδα μόλυνσης πληρούν τα κριτήρια σύνθεσης που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία.

(28)

Η παρακολούθηση είναι ουσιαστικής σημασίας για την εκτίμηση του κατά πόσο το εγχεόμενο CO2 συμπεριφέρεται όπως αναμένεται, κατά πόσο συμβαίνει τυχόν μετανάστευση ή διαρροή και κατά πόσο τυχόν εντοπιζόμενη διαρροή προκαλεί βλάβες στο περιβάλλον ή την υγεία του ανθρώπου. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι στη διάρκεια της επιχειρησιακής φάσης, ο φορέας εκμετάλλευσης παρακολουθεί το συγκρότημα αποθήκευσης και τις εγκαταστάσεις έγχυσης με βάση σχέδιο παρακολούθησης μελετημένο κατ’ εφαρμογή των ειδικών απαιτήσεων παρακολούθησης. Θα πρέπει το σχέδιο να υποβάλλεται προς έγκριση από την αρμόδια αρχή. Σε περίπτωση γεωλογικής αποθήκευσης κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, η παρακολούθηση θα πρέπει επιπλέον να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες συνθήκες διαχείρισης της CCS στο θαλάσσιο περιβάλλον.

(29)

Ο φορέας εκμετάλλευσης θα πρέπει να υποβάλλει στην αρμόδια αρχή έκθεση με, μεταξύ άλλων, τα αποτελέσματα της παρακολούθησης, τουλάχιστον άπαξ του έτους. Επιπλέον, θα πρέπει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν σύστημα επιθεωρήσεων για να διασφαλίσουν ότι η εκμετάλλευση του τόπου αποθήκευσης διενεργείται με την τήρηση των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας.

(30)

Απαιτείται η διατύπωση διατάξεων που καλύπτουν την ευθύνη για ζημία στο τοπικό περιβάλλον και το κλίμα, η οποία προκύπτει από τυχόν αστοχία της μόνιμης απομόνωσης του CO2. Η ευθύνη για ζημία στο περιβάλλον (ζημία σε προστατευόμενα είδη και φυσικά ενδιαιτήματα, τα ύδατα και το έδαφος) υπάγεται σε κανονιστικές ρυθμίσεις μέσω της οδηγίας 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας (8), η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί στην εκμετάλλευση τόπων αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Η ευθύνη για ζημία στο κλίμα λόγω διαρροών καλύπτεται από την ένταξη των τόπων αποθήκευσης στην οδηγία 2003/87/ΕΚ, η οποία απαιτεί την επιστροφή δικαιωμάτων εμπορίας εκπομπών για τυχόν διαρροή εκπομπών. Επιπλέον, με την παρούσα οδηγία θα θεσπιστεί υποχρέωση για τον φορέα εκμετάλλευσης του χώρου εναποθήκευσης να λαμβάνει διορθωτικά μέτρα σε περίπτωση διαρροών ή σοβαρών ανωμαλιών με βάση σχέδιο διορθωτικών μέτρων υποβαλλόμενο προς έγκριση από την αρμόδια εθνική αρχή. Στις περιπτώσεις που ο φορέας εκμετάλλευσης αδυνατεί να λάβει τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα, τα μέτρα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται από την αρμόδια αρχή, η οποία ανακτά τις σχετικές δαπάνες από τον φορέα εκμετάλλευσης.

(31)

Ένας τόπος αποθήκευσης θα πρέπει να κλείνει εάν πληρούνται οι συναφείς προϋποθέσεις που αναγράφονται στην άδεια, όταν το ζητήσει ο φορέας εκμετάλλευσης και το επιτρέψει η αρμόδια αρχή ή εάν η αρμόδια αρχή αποφασίσει το κλείσιμο μετά την απόσυρση της άδειας αποθήκευσης.

(32)

Αφού κλείσει ένας τόπος αποθήκευσης, ο φορέας εκμετάλλευσης θα παραμένει υπεύθυνος για τη συντήρηση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο, την υποβολή εκθέσεων και τη λήψη διορθωτικών μέτρων κατ’ εφαρμογή των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας με βάση ένα σχέδιο μετά το κλείσιμο υποβαλλόμενο προς έγκριση από την αρμόδια αρχή, και υπέχει όλες τις παρεπόμενες υποχρεώσεις βάσει όλων των συναφών κοινοτικών νομοθετικών πράξεων έως ότου η ευθύνη για τον τόπο αποθήκευσης μεταβιβαστεί στην αρμόδια αρχή.

(33)

Η ευθύνη για τον τόπο αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών νομικών υποχρεώσεων, θα πρέπει να μεταβιβάζεται στην αρμόδια αρχή εάν και όταν όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι το CO2 που έχει αποθηκευθεί θα παραμείνει πλήρως και μονίμως απομονωμένο. Για το σκοπό αυτόν, ο φορέας εκμετάλλευσης θα πρέπει να υποβάλλει στην αρμόδια αρχή έκθεση προς έγκριση της μεταβίβασης. Κατά την αρχική φάση εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, και προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή των απαιτήσεών της σε ολόκληρη την Κοινότητα, όλες οι εκθέσεις θα πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή μόλις παραλαμβάνονται. Τα σχέδια εγκριτικών αποφάσεων θα πρέπει να διαβιβάζονται στην Επιτροπή ώστε να της παρέχεται η δυνατότητα να γνωμοδοτεί σχετικά με τα σχέδια εγκριτικών αποφάσεων εντός τεσσάρων μηνών από την παραλαβή τους. Οι εθνικές αρχές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τη γνώμη αυτή όταν αποφασίζουν σχετικά με την έγκριση και θα πρέπει να δικαιολογούν τυχόν απόκλιση από τη γνώμη της Επιτροπής. Όπως και η επανεξέταση των σχεδίων αδειών αποθήκευσης σε κοινοτικό επίπεδο, η επανεξέταση των σχεδίων εγκριτικών αποφάσεων αναμένεται επίσης να βοηθήσει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης του κοινού στην CCS.

(34)

Οι ευθύνες, πλην εκείνων που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, την οδηγία 2003/87/ΕΚ και την οδηγία 2004/35/ΕΚ, ιδίως όσον αφορά τη φάση έγχυσης, το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης και την περίοδο μετά τη μεταβίβαση των νομικών υποχρεώσεων στην αρμόδια αρχή, θα πρέπει να ρυθμίζονται σε εθνικό επίπεδο.

(35)

Μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης, η παρακολούθηση θα πρέπει να μειώνεται σε επίπεδο που να επιτρέπει πάντοτε την ανίχνευση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών, αλλά θα πρέπει να επανενεργοποιείται εάν ανιχνευθούν διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες. Οι δαπάνες στις οποίες υποβάλλεται η αρμόδια αρχή μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης δεν θα πρέπει να ανακτώνται από τον πρώην φορέα εκμετάλλευσης, εκτός από την περίπτωση δόλου ή αμέλειας του φορέα εκμετάλλευσης πριν από τη μεταβίβαση της ευθύνης για τον τόπο αποθήκευσης.

(36)

Θα πρέπει να προβλέπεται χρηματικό ποσό ώστε να διασφαλισθεί ότι υπάρχει δυνατότητα κάλυψης των υποχρεώσεων κατά το κλείσιμο και μετά το κλείσιμο, των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την ένταξη βάσει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ και των υποχρεώσεων βάσει της παρούσας οδηγίας για τη λήψη διορθωτικών μέτρων σε περίπτωση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε να υπάρχει χρηματική πρόβλεψη, μέσω χρηματικής εγγύησης ή άλλου ισοδύναμου μέσου, εκ μέρους του υποψηφίου φορέα εκμετάλλευσης ώστε να ισχύει όντως πριν από την έναρξη της έγχυσης.

(37)

Οι εθνικές αρχές ενδέχεται να βαρύνονται με δαπάνες, όπως δαπάνες παρακολούθησης, που συνδέονται με την αποθήκευση του CO2 μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης. Επομένως, ο φορέας εκμετάλλευσης θα πρέπει να καταβάλλει στην αρμόδια αρχή χρηματοδοτική συνεισφορά, πριν από τη μεταβίβαση της ευθύνης και βάσει ρυθμίσεων που καθορίζουν τα κράτη μέλη. Η χρηματοδοτική αυτή συνεισφορά θα πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον τις προβλεπόμενες δαπάνες παρακολούθησης για μια τριακονταετία. Το επίπεδο της χρηματοδοτικής συνεισφοράς θα πρέπει να καθορίζεται βάσει κατευθυντήριων γραμμών που θα θεσπίζει η Επιτροπή για να βοηθήσει στην εξασφάλιση της συνεπούς εφαρμογής των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας σε ολόκληρη την Κοινότητα.

(38)

Η πρόσβαση στα δίκτυα μεταφοράς CO2 και τους τόπους αποθήκευσης, ανεξαρτήτως της γεωγραφικής τοποθεσίας των δυνητικών χρηστών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσε να καταστεί προϋπόθεση για την είσοδο ή την ανταγωνιστική εκμετάλλευση στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, ανάλογα με τις σχετικές τιμές εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και CCS. Ως εκ τούτου, είναι ενδεδειγμένο να υπάρξουν διακανονισμοί με δυνητικούς χρήστες για την απόκτηση τέτοιας πρόσβασης. Αυτό θα πρέπει να γίνεται με τρόπο που θα καθορίσει κάθε κράτος μέλος, εφαρμόζοντας τους στόχους της δίκαιης, ανοικτής και αμερόληπτης πρόσβασης και λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, την ικανότητα μεταφοράς και αποθήκευσης η οποία είναι διαθέσιμη ή μπορεί εύλογα να εξασφαλιστεί, καθώς και το ποσοστό των υποχρεώσεών του για μείωση των εκπομπών CO2 σύμφωνα με τις διεθνείς νομικές πράξεις και τις κοινοτικές νομοθετικές πράξεις, τις οποίες σκοπεύει να τηρήσει μέσω CCS. Οι αγωγοί μεταφοράς του CO2 θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να σχεδιάζονται κατά τρόπο που να διευκολύνει την πρόσβαση ρευμάτων CO2 που τηρούν εύλογα ελάχιστα όρια σύνθεσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να ορίσουν μηχανισμούς επίλυσης διαφορών ώστε να επιτρέψουν την ταχύτατη διευθέτηση των διαφορών όσον αφορά την πρόσβαση στα δίκτυα μεταφοράς και τους τόπους αποθήκευσης.

(39)

Απαιτούνται διατάξεις που να διασφαλίζουν ότι σε περιπτώσεις διασυνοριακής μεταφοράς CO2, διασυνοριακών τόπων αποθήκευσης ή διασυνοριακών συγκροτημάτων αποθήκευσης, οι αρμόδιες αρχές των οικείων κρατών μελών ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας και σε όλες τις υπόλοιπες κοινοτικές νομοθετικές πράξεις από κοινού.

(40)

Η αρμόδια αρχή θα πρέπει να καταρτίσει και να τηρεί μητρώο των χορηγούμενων αδειών αποθήκευσης και όλων των κλεισμένων τόπων αποθήκευσης και των γύρω συγκροτημάτων αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων χαρτών της έκτασής τους στο χώρο, προς συνεκτίμηση από τις αρμόδιες εθνικές αρχές στις συναφείς διαδικασίες προγραμματισμού και έκδοσης αδειών. Το μητρώο θα πρέπει επίσης να γνωστοποιείται στην Επιτροπή.

(41)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας με βάση ερωτηματολόγια τα οποία έχει συντάξει η Επιτροπή κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 91/692/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1991, για την τυποποίηση και τον εξορθολογισμό των εκθέσεων που αφορούν την εφαρμογή ορισμένων οδηγιών για το περιβάλλον (9).

(42)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διατυπώσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται για παραβάσεις των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Οι κυρώσεις αυτές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(43)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1989, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (10).

(44)

Συγκεκριμένα, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να τροποποιεί τα παραρτήματα Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά είναι γενικής φύσεως και αποβλέπουν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της οδηγίας 2004/39/ΕΚ, πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που προβλέπεται στο άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΟΚ.

(45)

Θα πρέπει να τροποποιηθεί η οδηγία 85/337/ΕΟΚ ώστε να καλύπτει τη δέσμευση και τη μεταφορά ρευμάτων CO2 για τους σκοπούς της αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς, καθώς και τους τόπους αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Η οδηγία 2004/35/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί για να καλύπτει και τη λειτουργία χώρων αποθήκευσης σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Θα πρέπει να τροποποιηθεί η οδηγία 2008/1/ΕΚ ώστε να καλύπτει τη δέσμευση ρευμάτων CO2 για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς από εγκαταστάσεις που καλύπτονται από την εν λόγω οδηγία.

(46)

Η έκδοση της παρούσας οδηγίας αναμένεται να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου από τους κινδύνους που συνεπάγεται η αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να τροποποιηθούν η οδηγία 2006/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006, περί των στερεών αποβλήτων (11) και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (12) ώστε να εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής των ανωτέρω νομοθετικών πράξεων το CO2 που δεσμεύεται και μεταφέρεται για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Θα πρέπει επίσης να τροποποιηθεί η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής υδάτων (13) ώστε να επιτραπεί η έγχυση CO2 σε αλατούχους υδροφόρους ορίζοντες για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς. Οι εγχύσεις αυτές υπόκεινται στις διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας για την προστασία των υπόγειων υδάτων, και πρέπει να τηρούν τις διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και της οδηγίας 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση (14).

(47)

Η μετάβαση προς την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με χαμηλή εκπομπή άνθρακα απαιτεί, στην περίπτωση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα, οι νέες επενδύσεις να πραγματοποιούνται κατά τρόπο που να διευκολύνει ουσιαστικές μειώσεις των εκπομπών. Για το σκοπό αυτόν, θα πρέπει να τροποποιηθεί η οδηγία 2001/80/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, για τον περιορισμό των εκπομπών ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης στην ατμόσφαιρα (15) ώστε να απαιτείται για όλες τις εγκαταστάσεις καύσης συγκεκριμένης δυναμικότητας, για τις οποίες η αρχική άδεια κατασκευής ή η αρχική άδεια εκμετάλλευσης χορηγείται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, να διαθέτουν κατάλληλο χώρο στον τόπο της εγκατάστασης για την τοποθέτηση του εξοπλισμού που είναι αναγκαίος για τη δέσμευση και τη συμπίεση του CO2 εάν υπάρχουν κατάλληλες θέσεις αποθήκευσης, και είναι τεχνικώς και οικονομικώς εφικτές η μεταφορά CO2 και η μετασκευή για τη δέσμευση CO2. Κατά την αξιολόγηση της οικονομικής σκοπιμότητας της μεταφοράς και μετασκευής θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το προβλεπόμενο κόστος του CO2 που αποφεύγεται στις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες σε περίπτωση μετασκευής και το προβλεπόμενο κόστος δικαιωμάτων εμπορίας στην Κοινότητα. Οι προβλέψεις θα πρέπει να βασίζονται στα πιο πρόσφατα στοιχεία· θα πρέπει επίσης να γίνεται επανεξέταση των τεχνικών εναλλακτικών λύσεων και ανάλυση αβεβαιότητας των διαδικασιών αξιολόγησης. Η αρμόδια αρχή θα πρέπει να ελέγχει εάν τηρούνται οι προϋποθέσεις αυτές βάσει αξιολόγησης που πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης και βάσει άλλων διαθέσιμων πληροφοριών, ιδίως όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας.

(48)

Η Επιτροπή θα πρέπει να προβεί σε αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας υπό το φως της πείρας που αποκτήθηκε κατά την αρχική φάση της εφαρμογής της έως τις 30 Ιουνίου 2015, και να υποβάλει αν χρειαστεί, προτάσεις αναθεώρησής της.

(49)

Επειδή ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση νομικού πλαισίου για την περιβαλλοντικώς ασφαλή εναποθήκευση του CO2, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς με μεμονωμένες ενέργειες των κρατών μελών και ως εκ τούτου, λόγω της κλίμακας και των επιπτώσεών της, μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του εν λόγω στόχου,

(50)

Σύμφωνα με το σημείο 34 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας (16), τα κράτη μέλη παροτρύνονται να καταρτίζουν, προς ιδία χρήση και προς όφελος της Κοινότητας, και να δημοσιοποιούν τους δικούς τους πίνακες, οι οποίοι αποτυπώνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αντιστοιχία της οδηγίας με τα μέτρα μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο.

(51)

Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας γίνεται με την επιφύλαξη των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης,

1)

ως «αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς» νοείται η έγχυση που συνοδεύεται από αποθήκευση ρευμάτων CO2 σε υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς·

2)

ως «στήλη ύδατος» νοείται η κατακορύφως συνεχής μάζα ύδατος από την επιφάνεια έως τα ιζήματα του βυθού μιας υδάτινης μάζας·

3)

ως «τόπος αποθήκευσης» νοείται μια κατ’ όγκον καθορισμένη περιοχή εντός γεωλογικού σχηματισμού χρησιμοποιούμενη για την αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς και οι συναφείς επιφανειακές και εγχυτικές εγκαταστάσεις·

4)

ως «γεωλογικός σχηματισμός» νοείται μια λιθοστρωματογραφική υποδιαίρεση εντός της οποίας ανευρίσκονται και χαρτογραφούνται διακεκριμένες στρώσεις πετρωμάτων·

5)

ως «διαρροή» νοείται οποιαδήποτε διαρροή CO2 από το συγκρότημα αποθήκευσης·

6)

ως «συγκρότημα αποθήκευσης» νοείται ο τόπος αποθήκευσης και οι γύρω γεωλογικοί χώροι οι οποίοι μπορεί να επηρεάσουν τη συνολική ακεραιότητα και ασφάλεια της αποθήκευσης (δηλαδή δευτερογενείς σχηματισμοί απομόνωσης)·

7)

ως «υδραυλική μονάδα»: υδραυλικά συνδεδεμένος πορώδης χώρος, όπου η μεταφορά της πίεσης μπορεί να μετρηθεί με τεχνικά μέσα, ο οποίος περιφράσσεται από αδιαπέραστα φράγματα (π.χ. ρήγματα, θόλοι αλάτων, λιθολογικά όρια) ή από τομές κοιτασμάτων του σχηματισμού που δημιουργούνται με την επιφάνεια της γης·

8)

ως «εξερεύνηση» νοείται η αξιολόγηση δυνητικών συγκροτημάτων αποθήκευσης για τους σκοπούς της αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς μέσω δραστηριοτήτων διείσδυσης στον υπόγειο χώρο, όπως γεωτρητικές εργασίες για την απόκτηση γεωλογικών πληροφοριών σχετικά με στρώματα στο δυνητικό συγκρότημα αποθήκευσης και, ανάλογα με την περίπτωση, διεξαγωγή δοκιμών έγχυσης για το χαρακτηρισμό του τόπου αποθήκευσης·

9)

ως «άδεια εξερεύνησης» νοείται η γραπτή και αιτιολογημένη απόφαση με την οποία επιτρέπεται η εξερεύνηση και καθορίζονται οι όροι διεξαγωγής της, που εκδίδεται από την αρμόδια αρχή σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας·

10)

ως «φορέας εκμετάλλευσης» νοείται οιοδήποτε φυσικό ή νομικό, ιδιωτικό ή δημόσιο πρόσωπο το οποίο εκμεταλλεύεται τον τόπο αποθήκευσης ή έχει τον έλεγχο του τόπου ή στο οποίο έχει μεταβιβασθεί αποφασιστικής σημασίας οικονομική εξουσία ως προς την τεχνική λειτουργία του τόπου αποθήκευσης σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία·

11)

ως «άδεια αποθήκευσης» νοείται μια γραπτή και αιτιολογημένη απόφαση (ή αποφάσεις) με την οποία επιτρέπεται η αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς σε έναν τόπο αποθήκευσης από τον φορέα εκμετάλλευσης και καθορίζονται οι όροι διεξαγωγής της, που εκδίδεται από την αρμόδια αρχή σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας·

12)

ως «ουσιώδης μεταβολή» νοείται οιαδήποτε αλλαγή μη προβλεπόμενη στην άδεια αποθήκευσης, η οποία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία·

13)

ως «ρεύμα CO2» νοείται η ροή ουσιών που προκύπτει από διεργασίες δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα·

14)

ως «απόβλητα» νοούνται οι ουσίες που ορίζονται ως απόβλητα στο στοιχείο α) του άρθρου 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ·

15)

ως «θύσανος CO2» νοείται ο όγκος διασποράς CO2 στον γεωλογικό σχηματισμό·

16)

ως «μετανάστευση» νοείται η κίνηση του CO2 εντός του συγκροτήματος αποθήκευσης·

17)

ως «σημαντική ανωμαλία» νοείται τυχόν ανωμαλία στις εργασίες έγχυσης ή αποθήκευσης ή στις συνθήκες του ίδιου του συγκροτήματος αποθήκευσης, η οποία συνεπάγεται κίνδυνο διαρροής ή κίνδυνο για το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία·

18)

ως «σημαντικός κίνδυνος» νοείται ο συνδυασμός της πιθανότητας πρόκλησης ζημίας και μεγέθους ζημίας που δεν μπορεί να αγνοηθεί χωρίς να τεθεί υπό αμφισβήτηση ο σκοπός της παρούσας οδηγίας για το συγκεκριμένο τόπο αποθήκευσης·

19)

ως «διορθωτικά μέτρα» νοούνται τυχόν μέτρα που λαμβάνονται για να διορθωθούν σημαντικές ανωμαλίες ή να αποφραχθούν διαρροές ώστε να προληφθεί ή να πάψει η έκλυση CO2 από το συγκρότημα αποθήκευσης·

20)

ως «κλείσιμο» ενός τόπου αποθήκευσης νοείται η οριστική παύση έγχυσης CO2 στον εν λόγω τόπο αποθήκευσης·

21)

ως «μετά το κλείσιμο» νοείται η περίοδος μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης στην αρμόδια αρχή·

22)

ως «δίκτυο μεταφοράς» νοείται το δίκτυο σωληναγωγών, συμπεριλαμβανομένων των συναφών σταθμών ανύψωσης της πίεσης για τη μεταφορά CO2 στον τόπο αποθήκευσης.

1)

όνομα και διεύθυνση του υποψήφιου φορέα εκμετάλλευσης·

2)

απόδειξη της τεχνικής ικανότητας του υποψήφιου φορέα εκμετάλλευσης·

3)

το χαρακτηρισμό του τόπου και του συγκροτήματος αποθήκευσης και αξιολόγηση της αναμενομένης ασφάλειας της αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφοι 3 και 4·

4)

τη συνολική ποσότητα CO2 που θα εγχυθεί και θα αποθηκευθεί, καθώς και τις προβλεπόμενες πηγές και μεθόδους μεταφοράς, τη σύνθεση των ρευμάτων CO2, τους ρυθμούς και τις πιέσεις έγχυσης, και τον τόπο των εγκαταστάσεων έγχυσης·

5)

περιγραφή μέτρων για την πρόληψη σημαντικών ανωμαλιών·

6)

το προτεινόμενο σχέδιο παρακολούθησης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 13, παράγραφος 2·

7)

προτεινόμενο σχέδιο διορθωτικών μέτρων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 16, παράγραφος 2·

8)

προτεινόμενο προσωρινό σχέδιο μετά το κλείσιμο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 17, παράγραφος 3·

9)

τις πληροφορίες που δίνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 5 της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ·

10)

απόδειξη ότι η χρηματική εγγύηση ή άλλο ισοδύναμο εχέγγυο, όπως απαιτείται δυνάμει του άρθρου 19, θα είναι έγκυρη και πραγματική πριν από την έναρξη της έγχυσης.

1)

η αρμόδια αρχή, με βάση την αίτηση που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 7 και κάθε άλλη σχετική πληροφορία, θεωρεί ότι:

2)

η αρμόδια αρχή έχει εξετάσει τη γνώμη της Επιτροπής σχετικά με το σχέδιο άδειας, που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 10.

1)

όνομα και διεύθυνση του φορέα εκμετάλλευσης·

2)

επακριβή θέση και οριοθέτηση του τόπου αποθήκευσης και του συγκροτήματος αποθήκευσης, και στοιχεία σχετικά με την υδραυλική μονάδα·

3)

απαιτήσεις για τις εργασίες αποθήκευσης, συνολική ποσότητα CO2 που επιτρέπεται να αποθηκεύεται σε γεωλογικούς σχηματισμούς, όρια πίεσης του ταμιευτήρα, και ανώτατοι επιτρεπόμενοι ρυθμοί και πιέσεις έγχυσης·

4)

απαιτήσεις για τη σύνθεση του ρεύματος CO2 και τη διαδικασία αποδοχής ρεύματος CO2 σύμφωνα με το άρθρο 12 και, εφόσον απαιτείται, περαιτέρω απαιτήσεις για την έγχυση και την αποθήκευση, ιδίως για να αποφεύγονται σημαντικές ανωμαλίες·

5)

εγκεκριμένο σχέδιο παρακολούθησης, υποχρέωση εφαρμογής του σχεδίου και απαιτήσεις για επικαιροποίησή του κατ’ εφαρμογή του άρθρου 13, καθώς και απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14·

6)

απαίτηση γνωστοποίησης στην αρμόδια αρχή περιπτώσεων διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών, εγκεκριμένο σχέδιο διορθωτικών μέτρων και υποχρέωση εφαρμογής του σχεδίου διορθωτικών μέτρων σε περίπτωση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών κατ’ εφαρμογή του άρθρου 16·

7)

προϋποθέσεις για το κλείσιμο και το εγκεκριμένο προσωρινό σχέδιο ενεργειών μετά το κλείσιμο που αναφέρεται στο άρθρο 17·

8)

διατάξεις για μεταβολές, αναθεώρηση, επικαιροποίηση και ανάκληση της άδειας αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11·

9)

απαίτηση σύστασης και διατήρησης της χρηματικής εγγύησης ή οιουδήποτε άλλου ισοδύναμου εχεγγύου σύμφωνα με το άρθρο 19.

α)

εάν της έχουν γνωστοποιηθεί ή έχουν περιέλθει στη γνώση της διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1·

β)

εάν οι υποβαλλόμενες εκθέσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14 ή οι περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις που διενεργούνται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 15 δείχνουν τη μη συμμόρφωση προς τις προϋποθέσεις της άδειας ή κινδύνους διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών·

γ)

εάν η αρμόδια αρχή είναι ενήμερη για τυχόν άλλη αδυναμία του φορέα εκμετάλλευσης να τηρήσει τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας·

δ)

εάν κρίνεται αναγκαίο, βάσει των πρόσφατων επιστημονικών πορισμάτων και της τεχνολογικής εξέλιξης·

ε)

με την επιφύλαξη των στοιχείων α) έως δ), πέντε έτη από τη χορήγηση της άδειας και στη συνέχεια ανά δεκαετία.

α)

επηρεάζουν αρνητικά την ακεραιότητα του τόπου αποθήκευσης ή τη συναφή υποδομή μεταφοράς·

β)

συνεπάγονται σημαντικό κίνδυνο για το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία· ή

γ)

παραβαίνουν τις απαιτήσεις της εφαρμοστέας κοινοτικής νομοθεσίας.

α)

να δέχεται την έγχυση ρευμάτων CO2 μόνο εφόσον έχει γίνει ανάλυση της σύνθεσης των ρευμάτων, συμπεριλαμβανομένων των διαβρωτικών ουσιών, καθώς και αξιολόγηση κινδύνου, και εάν η αξιολόγηση κινδύνου έχει δείξει ότι τα επίπεδα μόλυνσης είναι σύμφωνα με τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1·

β)

να τηρεί μητρώο των ποσοτήτων και χαρακτηριστικών των παραδιδόμενων και εγχυνόμενων ρευμάτων CO2, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσής τους.

α)

σύγκρισης μεταξύ της πραγματικής και της αναπαριστώμενης με μοντέλο συμπεριφοράς του CO2 και του ύδατος του σχηματισμού στον τόπο αποθήκευσης·

β)

ανίχνευσης σημαντικών ανωμαλιών·

γ)

ανίχνευσης της μετανάστευσης του CO2·

δ)

ανίχνευσης της διαρροής του CO2·

ε)

ανίχνευσης σημαντικών αρνητικών επενεργειών στο γύρω περιβάλλον, μεταξύ άλλων ιδίως στο πόσιμο νερό, τους ανθρώπινους πληθυσμούς ή χρήστες της γύρω βιόσφαιρας·

στ)

αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας τυχόν διορθωτικών μέτρων που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 16·

ζ)

ενημέρωσης της αξιολόγησης της βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ασφάλειας και ακεραιότητας του συγκροτήματος αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης τού κατά πόσον το αποθηκευμένο CO2 θα παραμείνει πλήρως και μονίμως απομονωμένο.

1)

όλα τα αποτελέσματα της παρακολούθησης σύμφωνα με το άρθρο 13 κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία παρακολούθησης·

2)

τις ποσότητες και τα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσής τους, των ρευμάτων CO2 που παραδόθηκαν και εγχύθηκαν κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση, τα οποία καταχωρούνται σε μητρώα σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 12 παράγραφος 3·

3)

απόδειξη της θέσπισης και της διατήρησης της χρηματικής εγγύησης σύμφωνα με το άρθρο 19 και το άρθρο 9 σημείο 9·

4)

τυχόν άλλες πληροφορίες τις οποίες η αρμόδια αρχή θεωρεί συναφείς για σκοπούς αξιολόγησης της συμμόρφωσης προς τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας και αύξησης των γνώσεων για τη συμπεριφορά του CO2 στον τόπο αποθήκευσης.

α)

εάν έχουν γνωστοποιηθεί στην αρμόδια αρχή ή έχουν περιέλθει στη γνώση της διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1·

β)

εάν οι εκθέσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14 έχουν δείξει ανεπαρκή συμμόρφωση προς τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας·

γ)

για να διερευνηθούν σοβαρές καταγγελίες σχετικά με το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία·

δ)

σε άλλες καταστάσεις εφόσον η αρμόδια αρχή το κρίνει ενδεδειγμένο.

α)

εάν έχουν τηρηθεί οι δηλούμενες στην άδεια σχετικές προϋποθέσεις·

β)

κατόπιν τεκμηριωμένης αιτήσεως του φορέα εκμετάλλευσης και μετά από εξουσιοδότηση της αρμόδιας αρχής· ή

γ)

εάν το αποφασίσει η αρμόδια αρχή μετά την ανάκληση της άδειας αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11 παράγραφος 3.

α)

επικαιροποιείται όπως κρίνεται αναγκαίο, με βάση, μεταξύ άλλων, την ανάλυση κινδύνου, την ορθή πρακτική και τις τεχνολογικές βελτιώσεις·

β)

υποβάλλεται προς έγκριση στην αρμόδια αρχή· και

γ)

εγκρίνεται από την αρμόδια αρχή ως το οριστικό σχέδιο μετά το κλείσιμο.

α)

όλα τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι το αποθηκευμένο CO2 θα διατηρείται πλήρως και μονίμως απομονωμένο·

β)

έχει παρέλθει η ελάχιστη περίοδος που καθορίζεται από την αρμόδια αρχή. Αυτή η ελάχιστη περίοδος δεν μπορεί να είναι βραχύτερη από 20 χρόνια, εκτός εάν η αρμόδια αρχή είναι πεπεισμένη ότι πληρούται το κριτήριο του στοιχείου α) πριν από το τέλος της εν λόγω περιόδου·

γ)

οι οικονομικές υποχρεώσεις που αναφέρονται το άρθρο 20 έχουν εκπληρωθεί·

δ)

ο τόπος αποθήκευσης έχει σφραγιστεί και οι εγχυτικές εγκαταστάσεις έχουν αφαιρεθεί.

α)

η αντιστοιχία της πραγματικής συμπεριφοράς του εγχυμένου CO2 προς τη μοντελοποιημένη συμπεριφορά·

β)

η απουσία ανιχνεύσιμης διαρροής·

γ)

ότι ο τόπος αποθήκευσης εξελίσσεται προς κατάσταση μακροχρόνιας σταθερότητας.

α)

μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 17 παράγραφος 1 στοιχεία α) ή β), έως ότου μεταβιβαστεί στην αρμόδια αρχή η ευθύνη για τον τόπο αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 παράγραφοι 1 έως 5·

β)

μετά την ανάκληση άδειας αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11 παράγραφος 3:

α)

τη χωρητικότητα αποθήκευσης η οποία διατίθεται ή μπορεί εύλογα να διατεθεί εντός των περιοχών που καθορίζονται βάσει του άρθρου 4, και τη δυναμικότητα μεταφοράς η οποία διατίθεται ή μπορεί εύλογα να διατεθεί·

β)

το ποσοστό των υποχρεώσεών του μείωσης του CO2 κατ’ εφαρμογή διεθνών νομικών μέσων και κοινοτικών νομοθετικών πράξεων, τις οποίες υποχρεώσεις σκοπεύει να εκπληρώσει μέσω της δέσμευσης και αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς·

γ)

την ανάγκη να αρνηθεί την πρόσβαση όταν υπάρχει ασυμβατότητα τεχνικών προδιαγραφών η οποία δεν μπορεί εύκολα να υπερνικηθεί·

δ)

την ανάγκη κάλυψης των δεόντως τεκμηριωμένων εύλογων αναγκών του ιδιοκτήτη ή του φορέα εκμετάλλευσης του τόπου αποθήκευσης ή του δικτύου μεταφοράς και των συμφερόντων όλων των άλλων χρηστών του τόπου αποθήκευσης ή του δικτύου μεταφοράς ή των συναφών μονάδων διεργασίας ή χειρισμού που μπορεί να επηρεαστούν.

α)

μητρώο των χορηγούμενων αδειών αποθήκευσης· και

β)

μόνιμο μητρώο όλων των τόπων αποθήκευσης που έχουν κλείσει και των γύρω συγκροτημάτων αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων χαρτών και τμημάτων της έκτασής τους στο χώρο καθώς και διαθέσιμων πληροφοριών που είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση της πλήρους και μόνιμης απομόνωσης του αποθηκευμένου CO2.

1)

Το παράρτημα Ι τροποποιείται στα ακόλουθα σημεία:

2)

Το παράρτημα ΙΙ τροποποιείται ως εξής:

«–

Άρθρο α έγχυση ρευμάτων διοξειδίου του άνθρακα για την αποθήκευση σε γεωλογικούς σχηματισμούς οι οποίοι, για φυσικούς λόγους, είναι μόνιμα ακατάλληλοι για άλλους σκοπούς, υπό τον όρο ότι η έγχυση αυτή πραγματοποιείται σύμφωνα με την οδηγία 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (17) ή εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 αυτής,

«14.

Η εκμετάλλευση τόπων αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (17).

«α)

Τα αέρια απόβλητα που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα και το διοξείδιο του άνθρακα το οποίο δεσμεύεται και μεταφέρεται για αποθήκευση σε γεωλογικούς σχηματισμούς και το οποίο αποθηκεύεται σε γεωλογικούς σχηματισμούς σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (17) ή εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 αυτής·

«η)

Οι μεταφορές CO2 για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (17) ·

«6.9.

Δέσμευση ρευμάτων CO2 από εγκαταστάσεις που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία για σκοπούς αποθήκευσης σε γεωλογικούς σχηματισμούς κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς (17).

—

κατά πόσον έχει αποδειχθεί επαρκώς η μόνιμη απομόνωση CO2 κατά τρόπο που να προλαμβάνει και να περιορίζει, στο μέτρο του δυνατού, τις αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και τυχόν κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου και την περιβαλλοντική και την ανθρώπινη ασφάλεια από την CCS,

—

κατά πόσον απαιτούνται ακόμα οι διαδικασίες που αφορούν την επανεξέταση, από την Επιτροπή, των σχεδίων αδειών αποθήκευσης που αναφέρονται στο άρθρο 10 και των σχεδίων αποφάσεων για τη μεταβίβαση της ευθύνης που αναφέρονται στο άρθρο 18,

—

την πείρα από τις διατάξεις για τα κριτήρια και τη διαδικασία αποδοχής ρεύματος CO2, που αναφέρονται στο άρθρο 12,

—

την πείρα από τις διατάξεις σχετικά με την πρόσβαση τρίτων που αναφέρεται στα άρθρα 21 και 22 και από τις διατάξεις για τη διασυνοριακή συνεργασία δυνάμει του άρθρου 24,

—

τις διατάξεις που εφαρμόζονται στις εγκαταστάσεις καύσης με ονομαστική ηλεκτρική ισχύ 300 MW και άνω που αναφέρονται στο άρθρο 9α της οδηγίας 2001/80/ΕΚ,

—

προοπτικές αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς σε τρίτες χώρες,

—

την περαιτέρω ανάπτυξη και ενημέρωση των κριτηρίων του παραρτήματος Ι και του παραρτήματος ΙΙ,

—

την πείρα από τα κίνητρα για την εφαρμογή CCS στις εγκαταστάσεις καύσης βιομάζας,

—

την ανάγκη περαιτέρω ρύθμισης σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που συνδέονται με τη μεταφορά CO2,

α)

τόποι αποθήκευσης χρησιμοποιούμενοι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία στις 25 Ιουνίου 2009;

β)

τόποι αποθήκευσης εγκεκριμένοι σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτή πριν ή στις 25 Ιουνίου 2009, υπό την προϋπόθεση ότι οι τόποι αυτοί χρησιμοποιούνται το αργότερο ένα έτος μετά την ημερομηνία αυτή.