28.5.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 131/128


ΟΔΗΓΊΑ 2009/20/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 23ης Απριλίου 2009

σχετικά με την ασφάλιση των πλοιοκτητών για ναυτικές απαιτήσεις

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 80 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ένα από τα στοιχεία της κοινοτικής πολιτικής για τις θαλάσσιες μεταφορές είναι η βελτίωση της ποιότητας της εμπορικής ναυτιλίας με το να καταστούν όλοι οι φορείς εκμετάλλευσης περισσότερο υπεύθυνοι.

(2)

Ορισμένα μέτρα αποτρεπτικής φύσης έχουν ήδη ληφθεί βάσει της οδηγίας 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις (4).

(3)

Στις 9 Οκτωβρίου 2008, τα κράτη μέλη προέβησαν σε δήλωση με την οποία ομόφωνα αναγνωρίζουν τη σημασία της εφαρμογής του πρωτοκόλλου του 1996 της σύμβασης του 1976 για τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις, από όλα τα κράτη μέλη.

(4)

Η υποχρέωση ασφάλισης θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα να εξασφαλίζεται καλύτερη προστασία των θυμάτων. Θα πρέπει, επίσης, να συμβάλλει στην εξάλειψη πλοίων που δεν πληρούν τα πρότυπα ασφαλείας και να καθιστά δυνατή την αποκατάσταση συνθηκών ανταγωνισμού μεταξύ των φορέων εκμετάλλευσης. Επιπλέον, με το ψήφισμά του αριθ. A 898(21), ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός κάλεσε τα κράτη να παροτρύνουν τους πλοιοκτήτες να είναι δεόντως ασφαλισμένοι.

(5)

Είναι σκόπιμο να θεραπευθεί η μη συμμόρφωση προς τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Η οδηγία 2009/16/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τον έλεγχο από το κράτος λιμένα (αναδιατύπωση) (5), ήδη προβλέπει την απαγόρευση απόπλου πλοίων σε περίπτωση απουσίας των πιστοποιητικών που πρέπει να φυλάσσονται επί του σκάφους. Ωστόσο, είναι ενδεδειγμένο να επιτρέπεται η απομάκρυνση πλοίου το οποίο δεν φέρει πιστοποιητικό ασφάλισης. Οι λεπτομέρειες της απομάκρυνσης θα πρέπει να επιτρέπουν την επανόρθωση της κατάστασης εντός εύλογης χρονικής περιόδου.

(6)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η καθιέρωση και η εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων στον τομέα της πολιτικής θαλάσσιων μεταφορών είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, ως εκ τούτου, λόγω των διαστάσεων και των αποτελεσμάτων τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ίδιου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του στόχου αυτού,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Η παρούσα οδηγία καθορίζει τους εφαρμοστέους κανόνες ως προς ορισμένες πτυχές των υποχρεώσεων των πλοιοκτητών σε θέματα ασφάλισής τους για ναυτικές απαιτήσεις.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στα πλοία ολικής χωρητικότητας 300 κόρων ή ανώτερης.

2.   Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα πολεμικά πλοία, στα βοηθητικά πολεμικά πλοία ή άλλα κρατικά ή υπό κρατική εκμετάλλευση πλοία που χρησιμοποιούνται για την παροχή δημόσιας μη εμπορικής υπηρεσίας.

3.   Η παρούσα οδηγία τελεί υπό την επιφύλαξη των καθεστώτων που θεσπίζονται με τα νομοθετικά μέσα που ισχύουν στο οικείο κράτος μέλος και αναφέρονται στο παράρτημά της.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθο ορισμοί:

α)

«πλοιοκτήτης»: ο εγγεγραμμένος σε νηολόγιο κύριος ποντοπόρου πλοίου ή οιοδήποτε άλλο πρόσωπο όπως ο ναυλωτής πλοίου «γυμνού» που είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του πλοίου·

β)

«ασφάλιση»: ασφάλιση με ή χωρίς ασφαλιστικώς ακάλυπτα ποσά η οποία περιλαμβάνει, παραδείγματος χάριν, ασφάλιση κατά ζημιών του τύπου που παρέχουν σήμερα μέλη της διεθνούς ομάδας «Ρ&I Clubs», καθώς και άλλες αποτελεσματικές μορφές ασφάλισης (μεταξύ άλλων αποδεδειγμένη αυτασφάλιση) και χρηματοοικονομική εγγύηση που προσφέρει παρόμοιους όρους κάλυψης·

γ)

«σύμβαση του 1996»: το ενοποιημένο κείμενο της σύμβασης του 1976 σχετικά με τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις, που υιοθετήθηκε υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), όπως αυτό τροποποιήθηκε με το πρωτόκολλο του 1996.

Άρθρο 4

Ασφάλιση για ναυτικές απαιτήσεις

1.   Τα κράτη μέλη απαιτούν οι πλοιοκτήτες που φέρουν τη σημαία τους να διαθέτουν ασφάλιση που να καλύπτει τα εν λόγω πλοία.

2.   Τα κράτη μέλη απαιτούν οι πλοιοκτήτες που φέρουν σημαία άλλη από τη δική τους να διαθέτουν ασφάλιση σε ισχύ όταν τα πλοία αυτά εισέρχονται σε λιμένα υπό τη δικαιοδοσία του κράτους μέλους. Τούτο δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να απαιτούν συμμόρφωση προς την υποχρέωση αυτή, εφόσον αυτό είναι σύμφωνο προς το διεθνές δίκαιο, όταν τέτοια πλοία δραστηριοποιούνται στα χωρικά τους ύδατα.

3.   Η προαναφερθείσα στις παραγράφους 1 και 2 ασφάλιση καλύπτει ναυτικές απαιτήσεις που υπόκεινται σε περιορισμό δυνάμει της σύμβασης του 1996. Το ύψος της ασφάλισης για κάθε πλοίο ανά συμβάν είναι ίσο προς το συναφές μέγιστο ποσό για τον περιορισμό της ευθύνης, όπως έχει θεσπισθεί στη σύμβαση του 1996.

Άρθρο 5

Επιθεωρήσεις, συμβατότητα, απομάκρυνση από λιμένες και άρνηση πρόσβασης σε λιμένες

1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι κάθε επιθεώρηση πλοίου εντός λιμένα υπό την δικαιοδοσία τους σύμφωνα με την οδηγία 2009/16/ΕΚ, περιλαμβάνει την επαλήθευση ότι φυλάσσεται επί του σκάφους το πιστοποιητικό του άρθρου 6.

2.   Εάν το πιστοποιητικό του άρθρου 6 δεν φυλάσσεται επί του σκάφους, και υπό την επιφύλαξη της οδηγίας 2009/16/ΕΚ, η οποία προβλέπει την κράτηση πλοίου όταν τίθεται ζήτημα ασφάλειας, η αρμόδια αρχή μπορεί να εκδώσει διαταγή απομάκρυνσης για το πλοίο η οποία θα κοινοποιηθεί στην Επιτροπή, στα άλλα κράτη μέλη και στο οικείο κράτος της σημαίας. Ως αποτέλεσμα της έκδοσης τέτοιας διαταγής απομάκρυνσης, τα κράτη μέλη αρνούνται την είσοδο του εν λόγω πλοίου στους λιμένες τους μέχρις ότου ο πλοιοκτήτης κοινοποιήσει το πιστοποιητικό του άρθρου 6.

Άρθρο 6

Πιστοποιητικά ασφάλισης

1.   Η ύπαρξη της αναφερόμενης στο άρθρο 4 ασφάλισης αποδεικνύεται από ένα ή περισσότερα πιστοποιητικά, που έχουν εκδοθεί από τον πάροχό της και φυλάσσονται επί του πλοίου.

2.   Τα πιστοποιητικά που χορηγούνται από τον πάροχο της ασφάλισης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

το όνομα του πλοίου, τον αριθμό IMO και τον λιμένα νηολόγησης·

β)

την επωνυμία και διεύθυνση της κύριας εγκατάστασης του πλοιοκτήτη·

γ)

το είδος και τη διάρκεια της ασφάλισης·

δ)

την επωνυμία και διεύθυνση του κύριου καταστήματος του παρόχου της ασφάλισης και, κατά περίπτωση, τη διεύθυνση του καταστήματος στο οποίο έχει συναφθεί η σύμβαση ασφάλισης.

3.   Εάν η χρησιμοποιούμενη στα πιστοποιητικά γλώσσα δεν είναι ούτε η αγγλική ούτε η γαλλική ούτε η ισπανική, το κείμενο περιλαμβάνει μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 7

Κυρώσεις

Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα κυρώσεων για την παράβαση εθνικών διατάξεων που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι κυρώσεις αυτές εφαρμόζονται. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

Άρθρο 8

Εκθέσεις

Ανά τριετία, και για πρώτη φορά πριν από την 1η Ιανουαρίου 2015, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 9

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για τη συμμόρφωση προς την παρούσα οδηγία έως την 1η Ιανουαρίου 2012. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ανωτέρω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη έκδοσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 10

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 11

Αποδέκτες

H παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο, 23 Απριλίου 2009.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

H.-G. PÖTTERING

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. NEČAS


(1)  ΕΕ C 318 της 23.12.2006, σ. 195.

(2)  ΕΕ C 229 της 22.9.2006, σ. 38.

(3)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Μαρτίου 2007 (ΕΕ C 27 E της 31.1.2008, σ. 166), κοινή θέση του Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου 2008 (ΕΕ C 330 E της 30.12.2008, σ. 7) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Μαρτίου 2009 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα).

(4)  ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 11.

(5)  Βλέπε σελίδα 57 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Η διεθνής σύμβαση του 1992 για την αστική ευθύνη για τις ζημίες που οφείλονται σε ρύπανση από πετρέλαιο.

Η διεθνής σύμβαση του 1996 για την αστική ευθύνη και αποζημίωση για ζημία σε σχέση με τη θαλάσσια μεταφορά επικινδύνων και επιβλαβών ουσιών (σύμβαση HNS).

Η διεθνής σύμβαση του 2001 περί αστικής ευθύνης για τις ζημίες που προκαλούνται από τη ρύπανση πετρελαίου κίνησης (σύμβαση «καυσίμων δεξαμενής»).

Η διεθνής σύμβαση του Ναϊρόμπι του 2007 για την ανέλκυση ναυαγίων (σύμβαση «ανάσυρση ναυαγίων»).

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 392/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος.