5.12.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 327/27

ΑΠΌΦΑΣΗ-ΠΛΑΊΣΙΟ 2008/909/ΔΕΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 27ης Νοεμβρίου 2008

σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για το σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη

τη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως το άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο α) και το άρθρο 34 παράγραφος 2 στοιχείο β),

την πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε, που πραγματοποιήθηκε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, ενέκρινε την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, η οποία θα πρέπει να καταστεί ο ακρογωνιαίος λίθος της δικαστικής συνεργασίας τόσο σε αστικές όσο και σε ποινικές υποθέσεις στο πλαίσιο της Ένωσης.

(2)

Στις 29 Νοεμβρίου 2000, το Συμβούλιο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Τάμπερε, ενέκρινε πρόγραμμα μέτρων για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των ποινικών αποφάσεων (1), με το οποίο ζητούσε να εκτιμηθεί η ανάγκη σύγχρονων μηχανισμών αμοιβαίας αναγνώρισης των οριστικών καταδικαστικών αποφάσεων που προβλέπουν στέρηση της ελευθερίας (μέτρο 14) και να επεκταθεί η ισχύς της γενικής αρχής της μεταφοράς καταδίκων σε πρόσωπα που διαμένουν σε ένα από τα κράτη μέλη (μέτρο 16).

(3)	Το πρόγραμμα της Χάγης για την ενίσχυση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2) καλεί τα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα μέτρων, ιδίως στον τομέα της εκτέλεσης οριστικών ποινών στερητικών της ελευθερίας.

(4)

Όλα τα κράτη μέλη επικύρωσαν τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης της 21ης Μαρτίου 1983 για τη μεταφορά των καταδίκων. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή, είναι δυνατή η μεταφορά καταδίκου για τη συνέχιση της έκτισης της ποινής του μόνο στο κράτος του οποίου είναι υπήκοος και μόνο με τη συγκατάθεσή του, καθώς και με τη συγκατάθεση των ενδιαφερόμενων κρατών. Το πρόσθετο πρωτόκολλο της σύμβασης της 18ης Δεκεμβρίου 1997, το οποίο προβλέπει τη μεταφορά του καταδίκου υπό όρους, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεσή του, δεν έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη. Καμία από τις δύο πράξεις δεν επιβάλλει την κατά κανόνα υποχρέωση παραλαβής του καταδίκου με σκοπό την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας.

(5)

Τα δικονομικά δικαιώματα στις ποινικές διαδικασίες συνιστούν κρίσιμο στοιχείο για τη διασφάλιση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών στα πλαίσια της δικαστικής συνεργασίας. Οι σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη αμοιβαία εμπιστοσύνη προς τα νομικά συστήματα των λοιπών κρατών μελών, επιτρέπουν στο κράτος εκτέλεσης να αναγνωρίζει τις αποφάσεις των αρχών του κράτους έκδοσης. Θα πρέπει συνεπώς να επιδιωχθεί η περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας που προβλέπουν οι πράξεις του Συμβουλίου της Ευρώπης περί εκτελέσεως των ποινικών αποφάσεων, ιδίως εφόσον πρόκειται για υπηκόους της Ένωσης κατά των οποίων έχει εκδοθεί ποινική απόφαση με την οποία τους επιβάλλεται ποινή στερητική της ελευθερίας ή μέτρο ασφαλείας στερητικό της ελευθερίας σε άλλο κράτος μέλος. Είναι οπωσδήποτε αναγκαίο να παρέχονται στους κατάδικους οι κατάλληλες εγγυήσεις, ωστόσο θα πρέπει να παύσει πλέον να είναι δεσπόζουσας σημασίας η στάση τους κατά τη διαδικασία με το να απαιτείται η συναίνεσή τους προκειμένου να διαβιβασθεί η καταδικαστική απόφαση σε άλλο κράτος μέλος προς αναγνώρισή της και προς εκτέλεση της επιβληθείσας ποινής.

(6)	Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο θα πρέπει να υλοποιηθεί και να εφαρμοστεί κατά τρόπο που να επιτρέπει την τήρηση των γενικών αρχών της ισότητας, της δικαιοσύνης και της λογικής.

(7)

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ) προβλέπει διακριτική ευχέρεια που επιτρέπει τη διαβίβαση του πιστοποιητικού και της απόφασης, για παράδειγμα, στο κράτος μέλος της εθνικότητας του καταδίκου σε περιπτώσεις εκτός των παραγράφων 1 στοιχεία α) και β), ή στο κράτος μέλος όπου ο κατάδικος ζει και διαμένει νομίμως επί τουλάχιστον πέντε συναπτά έτη και διαθέτει εκεί μόνιμο δικαίωμα κατοικίας,

(8)

Στις περιπτώσεις που αναφέρει το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ), η διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού στο κράτος εκτέλεσης εξαρτάται από τις διαβουλεύσεις μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης και από τη συγκατάθεση της αρμόδιας αρχής του κράτους εκτέλεσης. Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη στοιχεία όπως η διάρκεια της διαμονής ή άλλων δεσμών με το κράτος εκτέλεσης. Σε περιπτώσεις όπου ο κατάδικος θα μπορούσε να μεταφερθεί σε κράτος μέλος και σε τρίτη χώρα βάσει εσωτερικού δικαίου ή διεθνών πράξεων, οι αρμόδιες αρχές των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης θα πρέπει να διαβουλεύονται ώστε να εξετάσουν εάν η εκτέλεση της ποινής στο κράτος μέλος εκτέλεσης ενισχύει το σκοπό της κοινωνικής επανένταξης περισσότερο απ’ ό,τι η εκτέλεση στην τρίτη χώρα.

(9)

Η εκτέλεση της ποινής στο κράτος εκτέλεσης θα πρέπει να ενισχύει την πιθανότητα κοινωνικής επανένταξης του καταδίκου. Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι η εκτέλεση της ποινής από το κράτος εκτέλεσης θα εξυπηρετήσει το σκοπό της κοινωνικής επανένταξης, η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης λαμβάνει υπόψη στοιχεία όπως, για παράδειγμα, ο δεσμός του ενδιαφερομένου με το κράτος εκτέλεσης, εάν το θεωρεί ως έδρα των οικογενειακών, γλωσσικών, πολιτιστικών, κοινωνικών ή οικονομικών και άλλων δεσμών με το κράτος εκτέλεσης.

(10)

Η γνώμη του καταδίκου που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 μπορεί να είναι χρήσιμη κυρίως κατά την εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφος 4. Η λέξη «ιδίως» καλύπτει επίσης περιπτώσεις όπου η γνώμη του καταδίκου περιλαμβάνει πληροφορίες που πιθανόν συνδέονται με την εφαρμογή των λόγων μη αναγνώρισης και μη εκτέλεσης. Οι διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 4 και του άρθρου 6 παράγραφος 3 δεν αποτελούν λόγο άρνησης βασισμένο στην κοινωνική επανένταξη.

(11)

Η Πολωνία χρειάζεται περισσότερο χρόνο από τα άλλα κράτη μέλη για να αντιμετωπίσει τις πρακτικές και υλικές συνέπειες της μεταφοράς των Πολωνών πολιτών που καταδικάζονται σε άλλα κράτη μέλη, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη την αυξημένη κινητικότητα των Πολωνών πολιτών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για το λόγο αυτό προβλέφθηκε προσωρινή περιορισμένη παρέκκλιση για μέγιστη περίοδο πέντε ετών.

(12)

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται κατ’ αναλογίαν και στην εκτέλεση ποινών στις περιπτώσεις του άρθρου 4 παράγραφος 6 και του άρθρου 5 παράγραφος 3 της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (3). Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι, με την επιφύλαξη της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, το κράτος εκτέλεσης μπορεί να ελέγχει την ύπαρξη λόγων μη αναγνώρισης και μη εκτέλεσης όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 της παρούσας απόφασης πλαίσιο, μεταξύ των οποίων και το διττό αξιόποινο, στο μέτρο που το κράτος εκτέλεσης έχει κάνει τη δήλωση του άρθρου 7 παράγραφος 4 της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, ως προϋπόθεση για να αναγνωρίσει και να εκτελέσει την απόφαση προκειμένου να εξετάσει εάν θα παραδώσει το πρόσωπο ή θα εκτελέσει την απόφαση σε υποθέσεις του άρθρου 4 παράγραφος 6 της εν λόγω απόφασης-πλαίσιο.

(13)

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από το άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και εκφράζονται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως στο κεφάλαιο VI. Κανένα στοιχείο της παρούσας απόφασης-πλαίσιο δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι απαγορεύει την άρνηση εκτέλεσης απόφασης όταν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι να πιστεύεται ότι η ποινή επιβλήθηκε προκειμένου να τιμωρηθεί ένα πρόσωπο λόγω του φύλου του, της φυλής του, της θρησκείας του, της εθνοτικής καταγωγής του, της εθνικότητάς του, της γλώσσας του, των πολιτικών του πεποιθήσεων ή του σεξουαλικού προσανατολισμού του, ή ότι η θέση του εν λόγω προσώπου μπορεί να θιγεί για οποιονδήποτε από αυτούς τους λόγους.

(14)	Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν τους συνταγματικούς τους κανόνες σε σχέση με το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, την ελευθερία του τύπου και την ελευθερία της έκφρασης σε άλλα μέσα.

(15)	Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών, που παρέχεται από το άρθρο 18 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

(16)	Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με το ισχύον κοινοτικό δίκαιο, ιδίως τις οδηγίες του Συμβουλίου 2003/86/ΕΚ (4) και 2003/109/ΕΚ (5) και 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(17)	Οσάκις στην παρούσα απόφαση-πλαίσιο υπάρχει μνεία του κράτους στο οποίο ο κατάδικος «ζει», ο όρος αυτός δηλώνει τον τόπο προς τον οποίο αυτό το πρόσωπο συνδέεται βάσει της συνήθους διαμονής και βάσει στοιχείων όπως οι οικογενειακοί, κοινωνικοί ή επαγγελματικοί δεσμοί.

(18)

Κατά την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφος 1, η απόφαση ή επικυρωμένο αντίγραφό της και το πιστοποιητικό θα πρέπει να μπορούν να διαβιβαστούν στην αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης με οποιοδήποτε μέσο που αποτυπώνεται εγγράφως, για παράδειγμα με e-mail ή φαξ, υπό συνθήκες που να επιτρέπουν στο κράτος εκτέλεσης να εξακριβώσει τη γνησιότητα.

(19)

Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο κ), το κράτος εκτέλεσης θα πρέπει να εξετάζει τη δυνατότητα προσαρμογής της ποινής σύμφωνα με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο προτού αρνηθεί την αναγνώριση και εκτέλεση της ποινής που επιβάλλει μέτρο εκτός από στερητική της ελευθερίας ποινή.

(20)	Ο λόγος άρνησης του άρθρου 9 παράγραφος 1 στοιχείο κ) μπορεί να εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις όπου το πρόσωπο δεν έχει κριθεί ένοχο ποινικού αδικήματος, μολονότι η αρμόδια αρχή επέβαλε στερητικό της ελευθερίας μέτρο και όχι ποινή φυλάκισης συνεπεία ποινικού αδικήματος.

(21)

Ο λόγος άρνησης ο σχετικός με την εδαφικότητα θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις και με στόχο τη συνεργασία στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, δυνάμει των διατάξεων της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, λαμβανομένου συγχρόνως υπόψη του σκοπού της. Κάθε απόφαση για χρήση αυτού του λόγου άρνησης, θα πρέπει να βασίζεται σε συγκεκριμένη ανάλυση και σε διαβουλεύσεις μεταξύ των αρμόδιων αρχών του κράτους έκδοσης και εκτέλεσης.

(22)	Η προθεσμία του άρθρου 12 παράγραφος 2 θα πρέπει να εφαρμόζεται από τα κράτη μέλη με τρόπο ώστε, κατά γενικό κανόνα, η τελική απόφαση, περιλαμβανομένης της κατ’ έφεση διαδικασίας, να περατωθεί εντός 90 ημερών.

(23)

Το άρθρο 18 αναφέρει ότι, εκτός από τις εξαιρέσεις που απαριθμούνται στην παράγραφο 2, ο κανόνας ειδικότητας ισχύει μόνο όταν ο ενδιαφερόμενος έχει μεταφερθεί στο κράτος εκτέλεσης. Επομένως δεν θα πρέπει να ισχύει σε περιπτώσεις όπου ο ενδιαφερόμενος δεν έχει μεταφερθεί στο κράτος εκτέλεσης, για παράδειγμα όταν έχει διαφύγει στο κράτος εκτέλεσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ-ΠΛΑΙΣΙΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, νοούνται ως:

α)	«καταδικαστική απόφαση»: η αμετάκλητη απόφαση ή διαταγή δικαστηρίου του κράτους έκδοσης, με την οποία επιβάλλεται ποινή κατά φυσικού προσώπου·

β)	«ποινή»: οποιαδήποτε στερητική της ελευθερίας ποινή ή μέτρο που επισύρει στέρηση της ελευθερίας, τα οποία επεβλήθησαν από δικαστήριο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας επί ποινικού αδικήματος για ορισμένο ή αόριστο χρονικό διάστημα·

γ)	«κράτος έκδοσης»: το κράτος μέλος στο οποίο εξεδόθη η καταδικαστική απόφαση·

δ)	«κράτος εκτέλεσης»: το κράτος μέλος στο οποίο διαβιβάζεται η καταδικαστική απόφαση, προκειμένου να αναγνωρισθεί και να εκτελεσθεί.

Άρθρο 2

Προσδιορισμός των αρμόδιων αρχών

1. Κάθε κράτος μέλος, όταν είναι το κράτος έκδοσης ή το κράτος εκτέλεσης, γνωστοποιεί στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου την αρχή ή τις αρχές οι οποίες είναι, βάσει του εθνικού του δικαίου, αρμόδιες σύμφωνα με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο.

2. Η Γενική Γραμματεία θέτει τα στοιχεία που παραλαμβάνει στη διάθεση όλων των κρατών μελών και της Επιτροπής.

Άρθρο 3

Σκοπός και πεδίο εφαρμογής

1. Σκοπός της παρούσας απόφασης-πλαίσιο είναι η θέσπιση των κανόνων σύμφωνα με τους οποίους ένα κράτος μέλος, προκειμένου να διευκολύνει την κοινωνική επανένταξη του καταδίκου, αναγνωρίζει καταδικαστική απόφαση και εκτελεί την ποινή.

2. Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται εφόσον ο κατάδικος ευρίσκεται στο κράτος έκδοσης ή στο κράτος εκτέλεσης.

3. Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται μόνο στην αναγνώριση καταδικαστικών αποφάσεων και την εκτέλεση ποινών κατά την έννοια της απόφασης-πλαίσιο. Το γεγονός ότι, πέραν της ποινής, επιβάλλεται πρόστιμο και/ή δήμευση, που δεν έχουν ακόμη καταβληθεί, ανακτηθεί ή εκτελεσθεί, δεν εμποδίζει τη διαβίβαση της καταδικαστικής απόφασης. Η αναγνώριση και εκτέλεση τέτοιων χρηματικών ποινών ή αποφάσεων δήμευσης σε άλλο κράτος μέλος βασίζεται στις νομοθετικές πράξεις που ισχύουν μεταξύ των κρατών μελών και ειδικότερα στην απόφαση-πλαίσιο 2005/214/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Φεβρουαρίου 2005, για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης επί χρηματικών ποινών (7) και την απόφαση-πλαίσιο 2006/783/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε αποφάσεις δήμευσης (8).

4. Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο δεν έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή της υποχρέωσης σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των βασικών νομικών αρχών που κατοχυρώνονται από το άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΟΙΝΩΝ

Άρθρο 4

Κριτήρια για τη διαβίβαση καταδικαστικής απόφασης και πιστοποιητικού σε άλλο κράτος μέλος

1. Εφόσον ο κατάδικος ευρίσκεται στο κράτος έκδοσης ή στο κράτος εκτέλεσης και εφόσον έχει δώσει τη συναίνεσή του όπου απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο 5, μια καταδικαστική απόφαση, συνοδευόμενη από το πιστοποιητικό, τυποποιημένο έντυπο του οποίου περιέχεται στο παράρτημα Ι, όπως προβλέπει το άρθρο 4, μπορεί να διαβιβασθεί σε ένα από τα εξής κράτη μέλη:

α)	στο κράτος μέλος της εθνικότητας του καταδίκου στο οποίο ζει· ή

β)

στο κράτος μέλος της εθνικότητας του καταδίκου, προς το οποίο, μολονότι δεν είναι το κράτος μέλος στο οποίο ζει, ο κατάδικος θα μεταχθεί μετά την απαλλαγή του από την εκτέλεση της ποινής δυνάμει διαταγής απέλασης ή απομάκρυνσης που περιλαμβάνεται στην καταδικαστική απόφαση ή σε άλλη δικαστική ή διοικητική απόφαση ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο που αποτελεί συνέπεια της καταδικαστικής απόφασης· ή

γ)	οποιοδήποτε κράτος μέλος πέραν του κράτους που αναφέρεται στα στοιχεία α) ή β), του οποίου η αρμόδια αρχή συναινεί προς τη διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού προς το εν λόγω κράτος μέλος.

2. Η διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού μπορεί να πραγματοποιηθεί εφόσον η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, εν ανάγκη κατόπιν διαβουλεύσεων μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης, πεισθεί ότι η εκτέλεση της ποινής από το κράτος εκτέλεσης διευκολύνει την κοινωνική επανένταξη του καταδίκου.

3. Η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, πριν διαβιβάσει την καταδικαστική απόφαση και το πιστοποιητικό, μπορεί να διαβουλευθεί, με κάθε πρόσφορο μέσο, με την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης. Η διαβούλευση είναι υποχρεωτική στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ). Στις περιπτώσεις αυτές, η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης ενημερώνει αμέσως το κράτος έκδοσης για την απόφασή της εάν θα συναινέσει ή όχι στη διαβίβαση της απόφασης.

4. Κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων αυτών, η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης μπορεί να υποβάλει στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης αιτιολογημένη γνώμη, κατά την οποία η εκτέλεση της ποινής στο κράτος εκτέλεσης δεν θα εξυπηρετούσε το σκοπό της κοινωνικής επανένταξης και της επιτυχούς ενσωμάτωσης του καταδίκου στην κοινωνία.

Σε περιπτώσεις όπου δεν έχουν υπάρξει διαβουλεύσεις, η γνώμη αυτή μπορεί να υποβληθεί αμέσως μετά τη διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού. Η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης εξετάζει αυτή τη γνώμη και αποφασίζει εάν θα ανακαλέσει το πιστοποιητικό ή όχι.

5. Το κράτος εκτέλεσης δύναται με δική του πρωτοβουλία να ζητήσει από το κράτος έκδοσης να διαβιβάσει την καταδικαστική απόφαση μαζί με το πιστοποιητικό. Ο κατάδικος δύναται επίσης να ζητήσει από τις αρμόδιες αρχές του κράτους έκδοσης ή του κράτους εκτέλεσης να κινήσουν τη διαδικασία διαβίβασης της απόφασης και του πιστοποιητικού, την οποία προβλέπει η παρούσα απόφαση-πλαίσιο. Οι αιτήσεις που υποβάλλονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο δεν γεννούν υποχρέωση του κράτους έκδοσης να διαβιβάσει την καταδικαστική απόφαση μαζί με το πιστοποιητικό.

6. Κατά την εφαρμογή της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα στα οποία λαμβάνεται ιδίως υπόψη ο σκοπός της κοινωνικής επανένταξης του καταδίκου, ο οποίος συνιστά τη βάση προκειμένου να αποφασίζουν οι αρμόδιες αρχές τους εάν πρέπει να συναινέσουν στη διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 στοιχείο γ).

7. Κάθε κράτος μέλος μπορεί, είτε κατά την υιοθέτηση της παρούσας απόφασης-πλαίσιο είτε αργότερα, να δηλώσει στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου ότι, στις σχέσεις του με άλλα κράτη μέλη που έχουν κάνει την ίδια κοινοποίηση, δεν απαιτείται προηγούμενη συναίνεσή του βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο γ) για την αποστολή της απόφασης και του πιστοποιητικού:

α)	εάν ο κατάδικος ζει και έχει διαμείνει νομίμως επί τουλάχιστον πέντε συναπτά έτη στο κράτος εκτέλεσης και διατηρεί μόνιμο δικαίωμα διαμονής στο συγκεκριμένο κράτος· ή/και

β)	εάν ο κατάδικος έχει εθνικότητα του κράτους εκτέλεσης σε περιπτώσεις εκτός της παραγράφου 1 στοιχεία α) και β).

Σε περιπτώσεις που αναφέρονται στο στοιχείο α), ο όρος «μόνιμο δικαίωμα διαμονής» σημαίνει ότι ο ενδιαφερόμενος:

—	έχει δικαίωμα μόνιμης διαμονής στο αντίστοιχο κράτος μέλος σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία για τη μεταφορά του κοινοτικού δικαίου που θεσπίστηκε βάσει των άρθρων 18, 40, 44 και 52 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας· ή

—

διαθέτει έγκυρη άδεια διαμονής, ως μόνιμος ή επί μακρόν διαμένων, για το αντίστοιχο κράτος μέλος, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο για τη μεταφορά της κοινοτικής νομοθεσίας που θεσπίστηκε βάσει του άρθρου 63 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όσον αφορά τα κράτη μέλη στα οποία ισχύει αυτή η κοινοτική νομοθεσία, ή σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο όσον αφορά τα κράτη μέλη στα οποία δεν ισχύει αυτή η κοινοτική νομοθεσία.

Άρθρο 5

Διαβίβαση της καταδικαστικής απόφασης και του πιστοποιητικού

1. Η καταδικαστική απόφαση, ή επικυρωμένο αντίγραφό της, διαβιβάζεται μαζί με το πιστοποιητικό από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης απευθείας στην αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης, εγγράφως και υπό συνθήκες που επιτρέπουν στο κράτος εκτέλεσης να διαπιστώνει τη γνησιότητά τους. Το πρωτότυπο της καταδικαστικής απόφασης ή επικυρωμένο αντίγραφό της καθώς και το πρωτότυπο του πιστοποιητικού αποστέλλονται στο κράτος εκτέλεσης, εάν το ζητήσει το κράτος εκτέλεσης. Όλες οι επίσημες επικοινωνίες πραγματοποιούνται επίσης απευθείας μεταξύ των εν λόγω αρμόδιων αρχών.

2. Το πιστοποιητικό πρέπει να είναι υπογεγραμμένο από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, η οποία και βεβαιώνει την ακρίβεια του περιεχομένου του.

3. Το κράτος έκδοσης διαβιβάζει κάθε φορά την καταδικαστική απόφαση, μαζί με το πιστοποιητικό, μόνο σε ένα κράτος εκτέλεσης.

4. Εάν η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης δεν είναι γνωστή στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, τότε η τελευταία αυτή διεξάγει όλες τις αναγκαίες έρευνες, μεταξύ άλλων μέσω των σημείων επαφής του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου το οποίο δημιουργήθηκε με την κοινή δράση 98/428/ΔΕΥ του Συμβουλίου (9), προκειμένου να λάβει πληροφορίες από το κράτος εκτέλεσης.

5. Εάν η δικαστική αρχή του κράτους εκτέλεσης, η οποία παραλαμβάνει καταδικαστική απόφαση συνοδευόμενη από βεβαίωση, δεν έχει τη δικαιοδοσία να την αναγνωρίσει και να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεσή της, διαβιβάζει αυτεπαγγέλτως την καταδικαστική απόφαση μαζί με το πιστοποιητικό στην αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης και ενημερώνει αναλόγως την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης.

Άρθρο 6

Γνώμη και ενημέρωση του καταδίκου

1. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, η καταδικαστική απόφαση μπορεί να διαβιβασθεί μαζί με το πιστοποιητικό στο κράτος εκτέλεσης, για τους σκοπούς της αναγνώρισής της καθώς και της εκτέλεσης της επιβληθείσας ποινής, μόνο με τη συναίνεση του καταδίκου σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους έκδοσης.

2. Η συναίνεση του καταδίκου δεν απαιτείται εφόσον η καταδικαστική απόφαση διαβιβάζεται μαζί με το πιστοποιητικό:

α)	στο κράτος μέλος της εθνικότητας του ή της καταδίκου στο οποίο ζει·

β)

στο κράτος μέλος στο οποίο ο κατάδικος θα απελαθεί μετά την απαλλαγή του από την εκτέλεση της ποινής δυνάμει διαταγής απομάκρυνσης ή απέλασης που περιλαμβάνεται στην καταδικαστική απόφαση ή σε άλλη δικαστική ή διοικητική απόφαση ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο που αποτελεί συνέπεια της καταδικαστικής απόφασης·

γ)	στο κράτος μέλος στο οποίο ο κατάδικος έχει διαφύγει ή επιστρέψει κατ’ άλλον τρόπο λόγω της ποινικής διαδικασίας που εκκρεμούσε κατ’ αυτού στο κράτος έκδοσης ή μετά την καταδίκη του στο κράτος αυτό.

3. Σε όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο κατάδικος ευρίσκεται ακόμη στο κράτος έκδοσης, πρέπει να του παρέχεται η δυνατότητα να εκφράζει τη γνώμη του, προφορικά ή γραπτά. Εφόσον το κράτος έκδοσης το θεωρεί αναγκαίο λόγω της ηλικίας ή της φυσικής ή πνευματικής κατάστασης του προσώπου, αυτή η δυνατότητα θα παρέχεται στο νόμιμο εκπρόσωπό του.

Η γνώμη του καταδίκου λαμβάνεται υπόψη όταν πρόκειται να κριθεί αν θα διαβιβασθεί η απόφαση μαζί με το πιστοποιητικό. Όταν ο ενδιαφερόμενος έχει κάνει χρήση της δυνατότητας που του παρέχεται στην παρούσα παράγραφο, η γνώμη του καταδίκου διαβιβάζεται στο κράτος εκτέλεσης, ιδίως ενόψει του άρθρου 4 παράγραφος 4. Εάν ο κατάδικος εξέφρασε τη γνώμη του προφορικά, το κράτος έκδοσης μεριμνά ώστε η δήλωσή του να είναι διαθέσιμη στο κράτος εκτέλεσης σε έγγραφη μορφή.

4. Η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης ενημερώνει τον κατάδικο, σε γλώσσα την οποία κατανοεί, ότι αποφάσισε να διαβιβάσει την απόφαση, μαζί με το πιστοποιητικό, χρησιμοποιώντας το τυποποιημένο έντυπο του παραρτήματος ΙΙ. Όταν ο κατάδικος ευρίσκεται στο κράτος εκτέλεσης κατά το χρόνο λήψης της απόφασης διαβίβασης, το εν λόγω έντυπο διαβιβάζεται στο κράτος εκτέλεσης, το οποίο ενημερώνει σχετικά τον κατάδικο.

5. H παράγραφος 2 στοιχείο α) δεν ισχύει στην Πολωνία ως κράτος έκδοσης και ως κράτος εκτέλεσης σε περιπτώσεις όπου η απόφαση έχει εκδοθεί πριν παρέλθουν πέντε έτη από τις 5 Δεκεμβρίου 2011. Η Πολωνία μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να δηλώσει στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου ότι δεν θα κάνει πλέον χρήση αυτής της παρέκκλισης.

Άρθρο 7

Διττό αξιόποινο

1. Τα ακόλουθα αδικήματα, εφόσον τιμωρούνται ποινικώς στο κράτος έκδοσης με στερητική της ελευθερίας ποινή ή στερητικό της ελευθερίας μέτρο, με ανώτατο όριο ποινής τριών τουλάχιστον ετών, και όπως ορίζονται στη νομοθεσία του κράτους έκδοσης, οδηγούν σε αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και εκτέλεση της επιβληθείσας ποινής, σύμφωνα με τους όρους της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, χωρίς έλεγχο του διττού αξιοποίνου:

—	συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση,

—	τρομοκρατία,

—	εμπορία ανθρώπων,

—	σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών και παιδική πορνογραφία,

—	παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών,

—	παράνομη διακίνηση όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών,

—	δωροδοκία,

—	καταδολίευση, περιλαμβανομένης της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά την έννοια της σύμβασης της 26ης Ιουλίου 1995 σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (10),

—	νομιμοποίηση προϊόντων εγκλήματος,

—	παραχάραξη/κιβδηλεία νομίσματος, περιλαμβανομένου του ευρώ,

—	ηλεκτρονικό έγκλημα,

—	εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος, περιλαμβανομένου του λαθρεμπορίου απειλούμενων ζωικών ειδών και του λαθρεμπορίου απειλούμενων φυτικών ειδών και φυτικών ποικιλιών,

—	παροχή βοήθειας για την παράνομη είσοδο και διαμονή,

—	ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, βαρεία σωματική βλάβη,

—	παράνομο εμπόριο ανθρώπινων οργάνων και ιστών,

—	απαγωγή, παράνομη κατακράτηση και ομηρία,

—	ρατσισμός και ξενοφοβία,

—	οργανωμένη ή ένοπλη ληστεία,

—	παράνομη διακίνηση πολιτιστικών αγαθών, περιλαμβανομένων των αρχαιοτήτων και των έργων τέχνης,

—	υπεξαίρεση και απάτη,

—	αθέμιτη προστασία έναντι παράνομου περιουσιακού οφέλους και εκβίαση,

—	παράνομη απομίμηση και πειρατεία προϊόντων,

—	πλαστογραφία δημόσιων εγγράφων και εμπορία πλαστών,

—	παραχάραξη μέσων πληρωμής,

—	λαθρεμπόριο ορμονικών ουσιών και άλλων αυξητικών παραγόντων,

—	λαθρεμπόριο πυρηνικών ή ραδιενεργών ουσιών,

—	εμπορία κλεμμένων οχημάτων,

—

βιασμός,

—	εμπρησμός με πρόθεση,

—	εγκλήματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου,

—	αεροπειρατεία και πειρατεία,

—	δολιοφθορά.

2. Το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει ανά πάσα στιγμή ομόφωνα να προσθέσει νέες κατηγορίες αδικημάτων στον κατάλογο της παραγράφου 1, έπειτα από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό τους όρους του άρθρου 39 παράγραφος 1 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Συμβούλιο εξετάζει εάν ο κατάλογος αυτός πρέπει να διευρυνθεί ή να τροποποιηθεί, με βάση την έκθεση που του υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 28 παράγραφος 5 της παρούσας απόφασης-πλαίσιο.

3. Για αδικήματα που δεν καλύπτονται από την παράγραφο 1, το κράτος εκτέλεσης μπορεί να εξαρτήσει την αναγνώριση καταδικαστικής απόφασης και την εκτέλεση ποινής από τον όρο ότι αφορά πράξεις οι οποίες συνιστούν επίσης αδίκημα κατά το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης, όποια κι αν είναι η αντικειμενική τους υπόσταση ή ο νομικός χαρακτηρισμός τους.

4. Κάθε κράτος μέλος μπορεί, κατά το χρόνο της έκδοσης της απόφασης-πλαίσιο ή αργότερα, να κοινοποιήσει στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου δήλωση σύμφωνα με την οποία δεν θα εφαρμόζει την παράγραφο 1. Η δήλωση μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή. Οι σχετικές δηλώσεις ή οι ανακλήσεις τους δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 8

Αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και εκτέλεση της ποινής

1. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης αναγνωρίζει την καταδικαστική απόφαση η οποία διαβιβάζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 και κατά τη διαδικασία του άρθρου 5 και λαμβάνει πάραυτα κάθε απαραίτητο μέτρο για την εκτέλεση της ποινής, εκτός εάν η αρμόδια αρχή αποφασίσει να προβάλει κάποιο από τους λόγους μη αναγνώρισης και εκτέλεσης που προβλέπει το άρθρο 9.

2. Αν η ποινή δεν συνάδει ως προς τη διάρκειά της με το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης, η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης μπορεί να αποφασίσει να προσαρμόσει την ποινή μόνον όταν ποινή αυτή υπερβαίνει το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπεται για παρόμοια αδικήματα δυνάμει του εθνικού δικαίου. Η προσαρμοσμένη ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπεται για παρόμοια αδικήματα δυνάμει του δικαίου του κράτους εκτέλεσης.

3. Αν η ποινή δεν συνάδει ως προς τη φύση της με το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης, η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης μπορεί να την προσαρμόσει σε ποινή ή μέτρο που προβλέπεται για παρόμοια αδικήματα δυνάμει του εθνικού της δικαίου. Η ποινή ή το μέτρο αυτό πρέπει να ανταποκρίνονται κατά το δυνατόν περισσότερο προς την ποινή που επιβλήθηκε από το κράτος έκδοσης της απόφασης, και ως εκ τούτου η ποινή δεν μπορεί να μετατραπεί σε χρηματική.

4. Η προσαρμοσμένη ποινή δεν είναι βαρύτερη από την ποινή που επιβλήθηκε στο κράτος έκδοσης ως προς τη φύση ή τη διάρκειά της.

Άρθρο 9

Λόγοι μη αναγνώρισης και μη εκτέλεσης

1. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης δύναται να αρνηθεί να αναγνωρίσει την καταδικαστική απόφαση και να εκτελέσει την ποινή, εάν:

α)	το πιστοποιητικό που προβλέπεται στο άρθρο 4 είναι ελλιπές ή προδήλως δεν αντιστοιχεί στην καταδικαστική απόφαση και δεν συμπληρώθηκε ούτε διορθώθηκε εντός εύλογης προθεσμίας που τάχθηκε από την αρχή ή το κράτος εκτέλεσης·

β)	δεν πληρούνται τα κριτήρια που θεσπίζονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1·

γ)	η εκτέλεση της ποινής θα ήταν αντίθετη προς τη βασική αρχή ne bis in idem·

δ)

σε μία από τις περιπτώσεις που προβλέπονται από το άρθρο 7 παράγραφος 3 και, εφόσον το κράτος εκτέλεσης έχει προβεί σε δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4, στην περίπτωση που προβλέπεται από το άρθρο 7 παράγραφος 1, η καταδικαστική απόφαση αφορά πράξεις που δεν συνιστούν αδίκημα σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης· εντούτοις, όσον αφορά φόρους ή τέλη, τελωνεία και συνάλλαγμα, το κράτος εκτέλεσης δεν μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεση της καταδικαστικής απόφασης εκ του λόγου ότι δεν προβλέπονται στο δίκαιό του φόροι, ή τέλη ή ανάλογες διατάξεις όσον αφορά φόρους, τέλη, τελωνεία και συνάλλαγμα, ανάλογοι με τους προβλεπομένους από το δίκαιο του κράτους έκδοσης·

ε)	η εκτέλεση της ποινής έχει παραγραφεί σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης·

στ)	υφίσταται ασυλία σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους εκτέλεσης, η οποία καθιστά αδύνατη την εκτέλεση της ποινής·

ζ)	η ποινή επιβλήθηκε σε φυσικό πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί, λόγω ηλικίας, ότι υπέχει ποινική ευθύνη για τις πράξεις για τις οποίες έχει εκδοθεί η καταδικαστική απόφαση·

η)	κατά τη χρονική στιγμή της παραλαβής της καταδικαστικής απόφασης από την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης απομένουν προς έκτιση λιγότεροι από έξι μήνες ποινής·

θ)

η καταδικαστική απόφαση εξεδόθη ερήμην του κατηγορουμένου, εκτός εάν το πιστοποιητικό πιστοποιεί ότι το πρόσωπο είχε κληθεί προσωπικά ή είχε λάβει γνώση μέσω αντιπροσώπου, αρμόδιου σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του κράτους έκδοσης, του χρόνου και του τόπου της διαδικασίας η οποία οδήγησε στην ερήμην έκδοση καταδικαστικής απόφασης ή ότι το πρόσωπο έχει δηλώσει σε αρμόδια αρχή ότι δεν προσβάλλει την απόφαση·

ι)

το κράτος εκτέλεσης, προτού ληφθεί απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1, υποβάλει αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 3, και το κράτος έκδοσης δεν δώσει τη συγκατάθεσή του, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχείο ζ), προκειμένου το πρόσωπο αυτό να διωχθεί, να καταδικασθεί ή να στερηθεί κατ’ άλλο τρόπο την ελευθερία του στο κράτος εκτέλεσης για αδίκημα που ετελέσθη πριν από τη μεταφορά του, πλην εκείνου για το οποίο μεταφέρεται·

κ)

η ποινή που έχει επιβληθεί περιλαμβάνει μέτρο ψυχιατρικής ή ιατρικής μέριμνας ή άλλο μέτρο που συνεπάγεται στέρηση της ελευθερίας, το οποίο, παρά τα όσα προβλέπει το άρθρο 8 παράγραφος 3, δεν μπορεί να εκτελεσθεί από το κράτος εκτέλεσης σύμφωνα με το νομικό σύστημα ή το σύστημα υγείας του κράτους αυτού·

λ)	η απόφαση σχετίζεται με ποινικό αδίκημα το οποίο σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης θεωρείται ότι έχει διαπραχθεί εν όλω ή κατά μείζον ή ουσιώδες μέρος στο έδαφός του, ή σε τόπο που ισοδύναμο με το έδαφός του.

2. Η απόφαση βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο λ) για αδικήματα που διαπράττονται εν μέρει στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης ή σε τόπο ισοδύναμο με το έδαφός του λαμβάνεται από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης σε εξαιρετικές περιστάσεις και κατά περίπτωση, ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης και κυρίως ανάλογα με το αν ένα μείζον ή ουσιώδες τμήμα της επίδικης πράξης έλαβε χώρα στο κράτος έκδοσης.

3. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται από την παράγραφο 1 στοιχεία α), β), γ), θ) κ) και λ), η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης, πριν αποφασίσει να μην αναγνωρίσει την καταδικαστική απόφαση ή να μην εκτελέσει την ποινή, διαβουλεύεται με την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με κάθε κατάλληλο μέσο και της ζητεί να παράσχει αμελλητί, εφόσον απαιτείται, οποιεσδήποτε αναγκαίες πρόσθετες πληροφορίες.

Άρθρο 10

Μερική αναγνώριση και εκτέλεση

1. Εάν η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει την απόφαση και να επιβάλει την ποινή εν μέρει, δύναται, πριν αποφασίσει να απορρίψει την αναγνώριση της απόφασης και της εκτέλεσης της ποινής στο σύνολό τους, να διαβουλευθεί με την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με σκοπό την εύρεση συμφωνίας, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2.

2. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών έκδοσης και εκτέλεσης μπορούν να συμφωνήσουν, ανάλογα με την περίπτωση, μερική αναγνώριση και εκτέλεση μιας ποινής σύμφωνα με όρους που θα καθορίσουν, αρκεί αυτή η αναγνώριση ή εκτέλεση να μην οδηγεί σε επιμήκυνση της διάρκειας της ποινής. Ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, το πιστοποιητικό ανακαλείται.

Άρθρο 11

Αναβολή της αναγνώρισης της απόφασης

Η αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης μπορεί να αναβληθεί στο κράτος εκτέλεσης όταν το πιστοποιητικό που προβλέπεται στο άρθρο 4 είναι ελλιπές ή προδήλως δεν αντιστοιχεί στην καταδικαστική απόφαση, μέχρις ότου συμπληρωθεί ή διορθωθεί το πιστοποιητικό εντός εύλογης προθεσμίας που ορίζει η αρχή εκτέλεσης.

Άρθρο 12

Απόφαση περί εκτέλεσης της ποινής και προθεσμίες

1. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης αποφασίζει το ταχύτερο δυνατόν εάν θα αναγνωρίσει την καταδικαστική απόφαση και θα εκτελέσει την ποινή και ενημερώνει αναλόγως το κράτος έκδοσης, μεταξύ άλλων και σχετικά με οποιαδήποτε απόφασή της να προσαρμόσει την ποινή δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 2 και 3.

2. Εφόσον δεν υφίσταται λόγος αναβολής σύμφωνα με το άρθρο 11 ή με το άρθρο 23 παράγραφος 3, η οριστική απόφαση για την αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και την εκτέλεση της ποινής πρέπει να ληφθεί εντός προθεσμίας 90 ημερών από την παραλαβή της καταδικαστικής απόφασης και του πιστοποιητικού.

3. Όταν, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης δεν μπορεί να τηρήσει την προθεσμία της παραγράφου 2, ενημερώνει αμελλητί την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, αναφέροντας τους λόγους της καθυστέρησης και το χρόνο που εκτιμά ότι απαιτείται ώστε να ληφθεί η οριστική απόφαση.

Άρθρο 13

Ανάκληση του πιστοποιητικού

Εφόσον η εκτέλεση της ποινής στο κράτος εκτέλεσης δεν έχει αρχίσει, το κράτος έκδοσης δύναται να ανακαλέσει την απόφαση και το πιστοποιητικό από αυτό το κράτος, αιτιολογώντας τη σχετική απόφασή του. Με την ανάκληση της απόφασης και του πιστοποιητικού, το κράτος εκτέλεσης δεν υποχρεούται πλέον να εκτελέσει την ποινή.

Άρθρο 14

Προσωρινή σύλληψη

Σε περιπτώσεις που ο κατάδικος βρίσκεται στο κράτος εκτέλεσης, το κράτος εκτέλεσης μπορεί, κατόπιν αιτήσεως του κράτους έκδοσης, πριν από την άφιξη της απόφασης και του πιστοποιητικού, ή πριν από την απόφαση να αναγνωριστεί η απόφαση και να επιβληθεί η ποινή, να συλλάβει τον κατάδικο, ή να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο για να εξασφαλίσει ότι ο κατάδικος θα παραμείνει στο έδαφός του, μέχρι να αποφασισθεί αν θα αναγνωρισθεί και θα εκτελεσθεί η απόφαση. Η διάρκεια της ποινής δεν επιμηκύνεται λόγω της τυχόν παραμονής του καταδίκου υπό κράτηση δυνάμει της παρούσας διάταξης.

Άρθρο 15

Μεταφορά καταδίκων

1. Εάν ο κατάδικος ευρίσκεται στο κράτος έκδοσης, μεταφέρεται στο κράτος εκτέλεσης σε χρονική στιγμή η οποία συμφωνείται μεταξύ των αρμοδίων αρχών των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης και το αργότερο 30 ημέρες μετά την έκδοση οριστικής απόφασης του κράτους εκτέλεσης σχετικά με την αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και την εκτέλεση της ποινής.

2. Εάν η μεταφορά του καταδίκου εντός της προθεσμίας της παραγράφου 1 παρακωλύεται λόγω απρόοπτων συνθηκών, οι αρμόδιες αρχές των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης έρχονται αμέσως σε επικοινωνία. Η μεταφορά πραγματοποιείται μόλις παύσουν οι συνθήκες αυτές. Η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης ενημερώνει πάραυτα την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης, ώστε να συμφωνήσουν για νέα ημερομηνία μεταφοράς. Στην περίπτωση αυτή η μεταφορά πραγματοποιείται εντός δέκα ημερών από τη νέα ημερομηνία που συμφωνήθηκε.

Άρθρο 16

Διαμεταγωγή

1. Κάθε κράτος μέλος επιτρέπει, σύμφωνα με το δίκαιό του, τη διαμεταγωγή διά του εδάφους του καταδίκου ο οποίος μεταφέρεται στο κράτος εκτέλεσης, εφόσον το κράτος έκδοσης τού έχει διαβιβάσει αντίγραφο του πιστοποιητικού που προβλέπεται στο άρθρο 4 μαζί με την αίτηση διαμεταγωγής. Η αίτηση διαμεταγωγής διαβιβάζεται με κάθε μέσο το οποίο αποτυπώνεται εγγράφως. Αν το κράτος μέλος ζητήσει να επιτραπεί η διαμεταγωγή, το κράτος έκδοσης υποβάλλει μετάφραση του πιστοποιητικού σε μια από τις γλώσσες τις οποίες δέχεται το κράτος μέλος-αποδέκτης της αίτησης διαμεταγωγής. Η γλώσσα αυτή διευκρινίζεται στην αίτηση.

2. Το κράτος μέλος-αποδέκτης της αίτησης διαμεταγωγής, μόλις παραλάβει την αίτηση, ενημερώνει το κράτος έκδοσης, σε περίπτωση που δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο κατάδικος δεν θα διωχθεί ποινικώς, ή, με την επιφύλαξη της εφαρμογής της παραγράφου 1, ότι δεν θα τεθεί υπό κράτηση ή ότι δεν θα υποβληθεί άλλως πως σε περιορισμό της ελευθερίας του στο έδαφος του κράτους μέλους από το οποίο ζητείται η διαμεταγωγή, για τυχόν αδίκημα που διαπράχθηκε ή ποινή που επιβλήθηκε πριν από την αναχώρησή του/της από το έδαφος του κράτους έκδοσης. Στην περίπτωση αυτή το κράτος έκδοσης δύναται να ανακαλέσει την αίτησή του.

3. Το κράτος μέλος-αποδέκτης της αίτησης διαμεταγωγής κοινοποιεί την απόφασή του, την οποία λαμβάνει κατά προτεραιότητα και το αργότερο μία εβδομάδα μετά την παραλαβή της αίτησης με την ίδια διαδικασία. Η απόφαση αυτή μπορεί να αναβληθεί έως ότου διαβιβαστεί στο κράτος μέλος-αποδέκτη της αίτησης διαμεταγωγής η μετάφραση, όταν απαιτείται μετάφραση βάσει της παραγράφου 1.

4. Το κράτος μέλος-αποδέκτης της αίτησης διαμεταγωγής δύναται να θέσει υπό κράτηση τον κατάδικο μόνο κατά το χρόνο που είναι απολύτως απαραίτητος για τη διαμεταγωγή από το έδαφός του.

5. Δεν απαιτείται αίτηση διαμεταγωγής για τις αεροπορικές μεταφορές χωρίς προβλεπόμενη ενδιάμεση στάση. Ωστόσο, σε περίπτωση έκτακτης προσγείωσης, το κράτος έκδοσης παρέχει τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 1 πληροφορίες εντός 72 ωρών.

Άρθρο 17

Δίκαιο που διέπει την εκτέλεση

1. Η εκτέλεση ποινής διέπεται από το δίκαιο του κράτους εκτέλεσης. Οι αρχές του κράτους εκτέλεσης είναι, με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 και 3, αποκλειστικώς αρμόδιες να αποφασίζουν σχετικά με τη διαδικασία εκτέλεσης και να καθορίζουν όλα τα σχετικά μέτρα, περιλαμβανομένων των λόγων της πρόωρης ή υπό όρους αποφυλάκισης.

2. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης αφαιρεί το συνολικό χρονικό διάστημα στέρησης της ελευθερίας, το οποίο έχει ήδη εκτιθεί σε σχέση με την ποινή για την οποία είχε εκδοθεί η καταδικαστική απόφαση, από τη συνολική διάρκεια της στερητικής της ελευθερίας ποινής, η οποία θα πρέπει να εκτιθεί.

3. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης, κατόπιν αιτήσεως, ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης σχετικά με τις εφαρμοστέες διατάξεις για ενδεχόμενη πρόωρη ή υπό όρους αποφυλάκιση. Το κράτος έκδοσης μπορεί να συμφωνήσει με την εφαρμογή των διατάξεων αυτών ή να ανακαλέσει το πιστοποιητικό.

4. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι τυχόν απόφαση για πρόωρη ή υπό όρους αποφυλάκιση δύναται να λάβει επίσης υπόψη τις διατάξεις εθνικού δικαίου, τις οποίες υποδεικνύει το κράτος έκδοσης, δυνάμει των οποίων το πρόσωπο δικαιούται να αποφυλακισθεί πρόωρα ή υπό όρους σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Άρθρο 18

Ειδικότητα

1. Πρόσωπο το οποίο μεταφέρεται στο κράτος εκτέλεσης δυνάμει της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 2, δεν διώκεται, καταδικάζεται ή άλλως πως στερείται της ελευθερίας του για αδίκημα διαπραχθέν πριν από τη μεταφορά του, πλην εκείνου για το οποίο μεταφέρεται.

2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	όταν το πρόσωπο, μολονότι είχε τη δυνατότητα να εγκαταλείψει το έδαφος του κράτους εκτέλεσης, δεν το έπραξε εντός 45 ημερών από την οριστική απόλυσή του ή επέστρεψε σε αυτό αφού το είχε εγκαταλείψει·

β)	όταν το αδίκημα δεν τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή ή στερητικό της ελευθερίας μέτρο·

γ)	όταν η ποινική διαδικασία δεν συνεπάγεται την εφαρμογή μέτρου περιοριστικού της προσωπικής ελευθερίας·

δ)	όταν στον κατάδικο ενδέχεται να επιβληθεί ποινή ή μέτρο που δεν επισύρουν στέρηση της ελευθερίας, ιδίως χρηματική ποινή ή υποκατάστατο μέτρο, ακόμη και εάν αυτή η ποινή ή υποκατάστατο μέτρο ενδέχεται να περιορίζει την προσωπική του ελευθερία·

ε)	όταν ο κατάδικος συναινεί στη μεταφορά·

στ)

όταν ο κατάδικος, μετά τη μεταφορά του, παραιτήθηκε ρητά από το ευεργέτημα του κανόνα της ειδικότητας, όσον αφορά συγκεκριμένα αδικήματα προγενέστερα της μεταφοράς του· η παραίτηση γίνεται ενώπιον των αρμόδιων δικαστικών αρχών του κράτους εκτέλεσης και καταγράφεται στα πρακτικά σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του εν λόγω κράτους· η παραίτηση διατυπώνεται κατά τρόπο ώστε να προκύπτει σαφώς ότι το πρόσωπο ενήργησε εκουσίως και έχοντας πλήρη επίγνωση των σχετικών συνεπειών· προς τούτο, το πρόσωπο έχει το δικαίωμα να επικουρείται από νομικό παραστάτη·

ζ)	σε άλλες περιπτώσεις πλην εκείνων που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως στ) ανωτέρω, οσάκις το κράτος έκδοσης δίνει τη συγκατάθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο 3.

3. Η αίτηση συγκατάθεσης υποβάλλεται στην αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης και συνοδεύεται από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ καθώς και από μετάφραση κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 8 παράγραφος 2 της εν λόγω απόφασης-πλαίσιο. Δίνεται συγκατάθεση όταν υπάρχει υποχρέωση παράδοσης του καταδίκου σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση-πλαίσιο. Η απόφαση λαμβάνεται το αργότερο τριάντα ημέρες μετά την παραλαβή της αίτησης. Για τις περιπτώσεις του άρθρου 5 της εν λόγω απόφασης-πλαίσιο, το κράτος εκτέλεσης παρέχει τις εγγυήσεις που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο.

Άρθρο 19

Αμνηστία, χάρη και αναθεώρηση της καταδικαστικής απόφασης

1. Αμνηστία και χάρη δύναται να χορηγεί το κράτος έκδοσης καθώς και το κράτος εκτέλεσης.

2. Μόνο το κράτος έκδοσης μπορεί να αποφασίζει επί αιτήσεως για αναθεώρηση της καταδικαστικής απόφασης που επέβαλε την ποινή η οποία εκτελείται δυνάμει της παρούσας απόφασης-πλαίσιο.

Άρθρο 20

Ενημέρωση από το κράτος έκδοσης

1. Η αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης ενημερώνει πάραυτα την αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης για κάθε απόφαση ή μέτρο, συνεπεία του οποίου η ποινή παύει να είναι εκτελεστή αμέσως ή εντός ορισμένης προθεσμίας.

2. Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης τερματίζει την εκτέλεση της ποινής μόλις ενημερωθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης για την απόφαση ή μέτρο που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 21

Ενημέρωση από το κράτος εκτέλεσης

Η αρμόδια αρχή του κράτους εκτέλεσης ενημερώνει αμελλητί την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης με οποιοδήποτε μέσο που αποτυπώνεται εγγράφως:

α)	για τη διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού στην αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 5·

β)	για το γεγονός ότι είναι πρακτικώς αδύνατη η εκτέλεση της ποινής λόγω του ότι, μετά τη διαβίβαση της απόφασης και του πιστοποιητικού προς το κράτος εκτέλεσης, ο κατάδικος δεν μπορεί να εντοπισθεί στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης, οπότε το κράτος εκτέλεσης δεν υποχρεούται να εκτελέσει την ποινή·

γ)	για την οριστική απόφαση σχετικά με την αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και την εκτέλεση της ποινής, περιλαμβανομένης της ημερομηνίας της απόφασης·

δ)	για οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τη μη αναγνώριση της καταδικαστικής απόφασης και εκτέλεση της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 9, καθώς και για τους λόγους της απόφασης αυτής·

ε)	για οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την προσαρμογή της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 ή 3 καθώς και για τους λόγους της απόφασης αυτής·

στ)	για οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τη μη εκτέλεση της ποινής, για τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 15 παράγραφος 1 καθώς και για τους λόγους της απόφασης αυτής·

ζ)	για την αρχή και το τέλος της περιόδου υπό όρους απόλυσης, εφόσον το πιστοποιητικό του κράτους έκδοσης αναφέρει κάτι τέτοιο·

η)	για την απόδραση του καταδίκου·

θ)	για την εκτέλεση της ποινής μόλις εκτιθεί στο σύνολό της.

Άρθρο 22

Συνέπειες της μεταφοράς του καταδίκου

1. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, το κράτος έκδοσης δεν δύναται να συνεχίσει την εκτέλεση της ποινής μετά την έναρξη της έκτισης της ποινής στο κράτος εκτέλεσης.

2. Το δικαίωμα εκτέλεσης της ποινής επανέρχεται στο κράτος έκδοσης μόλις αυτό ενημερωθεί από το κράτος εκτέλεσης για τη μερική μη εκτέλεση της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 1 στοιχείο η).

Άρθρο 23

Γλωσσικό καθεστώς

1. Το πιστοποιητικό μεταφράζεται στην επίσημη ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους εκτέλεσης. Κάθε κράτος μέλος δύναται, είτε κατά τον χρόνο της υιοθέτησης της παρούσας απόφασης-πλαίσιο είτε σε μεταγενέστερη ημερομηνία, να αναφέρει σε δήλωση που κατατίθεται στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου ότι δέχεται μετάφραση σε μία ή περισσότερες άλλες επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 3, δεν απαιτείται μετάφραση της απόφασης.

3. Κάθε κράτος μέλος μπορεί, κατά την υιοθέτηση της παρούσας απόφασης-πλαίσιο ή αργότερα, με δήλωση που καταθέτει στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου, να διευκρινίζει ότι, ως κράτος εκτέλεσης, μπορεί, αμέσως μόλις παραλάβει την απόφαση και το πιστοποιητικό, εφόσον θεωρεί το περιεχόμενο του πιστοποιητικού ανεπαρκές προκειμένου να κρίνει για την εκτέλεση της ποινής, να ζητά η απόφαση ή ουσιώδη τμήματά της να συνοδεύονται από μετάφραση στην επίσημη γλώσσα ή μια από τις επίσημες γλώσσες του κράτους εκτέλεσης ή σε μια ή περισσότερες άλλες επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πριν υποβληθεί τέτοιο αίτημα, όπου είναι απαραίτητο, προηγούνται διαβουλεύσεις μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών έκδοσης και εκτέλεσης, ώστε να επισημανθούν τα ουσιώδη τμήματα των αποφάσεων που πρέπει να μεταφρασθούν.

Η απόφαση περί αναγνώρισης της απόφασης και εκτέλεσης της ποινής μπορεί να αναβληθεί μέχρις ότου διαβιβαστεί η μετάφραση από το κράτος έκδοσης στο κράτος εκτέλεσης ή, εφόσον το κράτος εκτέλεσης αποφασίζει να μεταφράσει την απόφαση με δικά του έξοδα, μέχρις ότου παραληφθεί η μετάφραση.

Άρθρο 24

Έξοδα

Τα έξοδα που απορρέουν από την εφαρμογή της παρούσας απόφασης-πλαίσιο βαρύνουν το κράτος εκτέλεσης, εκτός από τα έξοδα μεταφοράς του καταδίκου στο κράτος εκτέλεσης και τα έξοδα που προέκυψαν αποκλειστικά στο έδαφος του κράτους έκδοσης.

Άρθρο 25

Εκτέλεση ποινών βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης

Με την επιφύλαξη της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, οι διατάξεις της παρούσας απόφασης-πλαίσιο εφαρμόζονται κατ αναλογία, στο μέτρο που συνάδουν με τις διατάξεις της ανωτέρω απόφασης-πλαίσιο, στην εκτέλεση όταν ένα κράτος μέλος αναλαμβάνει να εκτελέσει την ποινή σε περιπτώσεις του άρθρου 4 παράγραφος 6 της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ ή εάν, ενεργώντας βάσει του άρθρου 5 παράγραφος 3 της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, έχει επιβάλει τον όρο ότι ο κατάδικος πρέπει να επιστρέψει στο εν λόγω κράτος μέλος προκειμένου να εκτίσει την ποινή, ούτως ώστε να αποφευχθεί η ατιμωρησία του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 26

Σχέση με άλλες συμφωνίες και διακανονισμούς

1. Χωρίς να θίγεται η εφαρμογή τους μεταξύ κρατών μελών και τρίτων κρατών και η μεταβατική τους εφαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 28, η παρούσα απόφαση-πλαίσιο, από τις 5 Δεκεμβρίου 2011, θα αντικαταστήσει τις αντίστοιχες διατάξεις των ακόλουθων συμβάσεων που ισχύουν στις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη:

—	της ευρωπαϊκής σύμβασης για τη μεταφορά καταδίκων της 21ης Μαρτίου 1983 και του πρόσθετου πρωτοκόλλου της σύμβασης αυτής της 18ης Δεκεμβρίου 1997,

—	της ευρωπαϊκής σύμβασης για τη διεθνή ισχύ των ποινικών αποφάσεων της 28ης Μαΐου 1970,

—	του τίτλου ΙΙΙ κεφάλαιο 5 της σύμβασης της 19ης Ιουνίου 1990 περί εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα,

—	της ευρωπαϊκής σύμβασης ανάμεσα στα κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την εκτέλεση αλλοδαπών ποινικών αποφάσεων της 13 Νοεμβρίου 1991.

2. Τα κράτη μέλη δύνανται να συνεχίζουν την εφαρμογή υφιστάμενων διμερών ή πολυμερών συμφωνιών ή διακανονισμών μετά τις 27 Νοεμβρίου 2008, εφόσον οι εν λόγω συμφωνίες ή διακανονισμοί επιτρέπουν την επέκταση ή τη διεύρυνση των στόχων της παρούσας απόφασης-πλαίσιο και συμβάλλουν στην απλούστευση ή την περαιτέρω διευκόλυνση των διαδικασιών για την εκτέλεση των ποινών.

3. Τα κράτη μέλη δύνανται να συνάπτουν διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες ή διακανονισμούς μετά τις 5 Δεκεμβρίου 2008 εφόσον οι εν λόγω συμφωνίες ή οι διακανονισμοί επιτρέπουν την επέκταση ή τη διεύρυνση της παρούσας απόφασης-πλαίσιο και συμβάλλουν στην απλούστευση ή στην περαιτέρω διευκόλυνση των διαδικασιών για την εκτέλεση των ποινών.

4. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στο Συμβούλιο και την Επιτροπή μέχρι τις 5 Μαρτίου 2009 ποιες από τις ισχύουσες συμφωνίες και διακανονισμούς που προβλέπονται από την παράγραφο 2 επιθυμούν να συνεχίσουν να εφαρμόζουν. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν επίσης στο Συμβούλιο και την Επιτροπή οποιαδήποτε νέα συμφωνία ή διακανονισμό, που προβλέπονται από την παράγραφο 3, εντός τριών μηνών από την υπογραφή τους.

Άρθρο 27

Εδαφική εφαρμογή

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται στο Γιβραλτάρ.

Άρθρο 28

Μεταβατική διάταξη

1. Αιτήσεις οι οποίες παραλαμβάνονται πριν τις 5 Δεκεμβρίου 2011, εξακολουθούν να διέπονται από τις ισχύουσες νομοθετικές πράξεις για τη μεταφορά καταδίκων. Αιτήσεις που παραλαμβάνονται μετά την ημερομηνία αυτή διέπονται από τους κανόνες που θεσπίζουν τα κράτη μέλη δυνάμει της παρούσας απόφασης-πλαίσιο.

2. Ωστόσο, κάθε κράτος μέλος δύναται, κατά τη στιγμή της υιοθέτησης της παρούσας απόφασης-πλαίσιο από το Συμβούλιο, να δηλώσει ότι, σε περιπτώσεις όπου η αμετάκλητη απόφαση έχει εκδοθεί πριν από την ημερομηνία την οποία προσδιορίζει, ως κράτος έκδοσης και εκτέλεσης, θα συνεχίσει να εφαρμόζει τις υπάρχουσες νομικές πράξεις περί μεταφοράς καταδίκων που ίσχυαν πριν από τις 5 Δεκεμβρίου 2011. Αν έχει γίνει τέτοια δήλωση, οι πράξεις αυτές θα εφαρμόζονται στις περιπτώσεις αυτές σε σχέση με όλα τα λοιπά κράτη μέλη ασχέτως εάν έχουν προβεί ή όχι στην αυτή δήλωση. Η εν λόγω ημερομηνία δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερη της 5ης Δεκεμβρίου 2011. Η εν λόγω δήλωση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή.

Άρθρο 29

Εφαρμογή

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθούν με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο έως τις 5 Δεκεμβρίου 2011.

2. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου και στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων με τις οποίες μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλει η παρούσα απόφαση-πλαίσιο. Βάσει έκθεσης που συντάσσει η Επιτροπή με βάση τις πληροφορίες αυτές, το Συμβούλιο εξετάζει, έως τις 5 Δεκεμβρίου 2012, κατά πόσον τα κράτη μέλη έχουν συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο.

3. Η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου κοινοποιεί στα κράτη μέλη και την Επιτροπή τις δηλώσεις ή κοινοποιήσεις που έγιναν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφος 7 και του άρθρου 23 παράγραφος 1 ή 3.

4. Με την επιφύλαξη του άρθρου 35 παράγραφος 7 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα κράτος μέλος που έχει αντιμετωπίσει επανειλημμένες δυσκολίες κατά την εφαρμογή του άρθρου 25 της παρούσας απόφασης-πλαίσιο, οι οποίες δεν έχουν λυθεί μέσω διμερών διαβουλεύσεων, ενημερώνει το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τις δυσκολίες του. Η Επιτροπή, βάσει των πληροφοριών αυτών καθώς και κάθε άλλης διαθέσιμης σε αυτήν πληροφορίας, συντάσσει έκθεση, συνοδευόμενη από τις δέουσες πρωτοβουλίες, προκειμένου να επιλύσει τις δυσκολίες αυτές.

5. Έως τις 5 Δεκεμβρίου 2013, η Επιτροπή συντάσσει έκθεση βάσει των πληροφοριών που έχει λάβει, συνοδευόμενη από τις πρωτοβουλίες που τυχόν κρίνει σκόπιμες. Το Συμβούλιο, βάσει κάθε έκθεσης από την Επιτροπή και κάθε πρωτοβουλίας, προβαίνει σε επανεξέταση ιδίως του άρθρου 25, για να κρίνει αν πρέπει να αντικατασταθεί από ειδικότερες διατάξεις.

Άρθρο 30

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 27 Νοεμβρίου 2008.

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

M. ALLIOT-MARIE

(1) ΕΕ C 12 της 15.1.2001, σ. 10.

(2) ΕΕ C 53 της 3.3.2005, σ. 1.

(3) ΕΕ L 190 της 18.7.2002, σ. 1.

(4) ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12.

(5) ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44.

(6) ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77.

(7) ΕΕ L 76 της 22.3.2005, σ. 16

(8) ΕΕ L 328 της 24.11.2006, σ. 59.

(9) ΕΕ L 191 της 7.7.1998, σ. 4.

(10) ΕΕ C 316 της 27.11.1995, σ. 49.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΟ

Με την παρούσα σας κοινοποιείται η απόφαση τ … … (αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης) να διαβιβασθεί η καταδικαστική απόφαση του … (αρμόδιο δικαστήριο του κράτους έκδοσης) της … (ημερομηνία της απόφασης), … (αριθμός αναφοράς, εάν υπάρχει) στ… … (κράτος εκτέλεσης) με σκοπό να αναγνωρισθεί και να εκτελεσθεί η ποινή την οποία επιβάλλει σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις οι οποίες υλοποιούν την απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008 σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για το σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η εκτέλεση της ποινής διέπεται από το δίκαιο τ … … (κράτος εκτέλεσης). Οι αρχές του εν λόγω κράτους είναι αρμόδιες να αποφασίζουν σχετικά με τις διαδικασίες εκτέλεσης και να ορίζουν κάθε σχετικό μέτρο, περιλαμβανομένων των λόγων πρόωρης ή υπό όρους απόλυσης.

Η αρμόδια αρχή τ… … (κράτος εκτέλεσης) αφαιρεί την πλήρη περίοδο του ήδη εκτιθέντος τμήματος της στερητικής της ελευθερίας ποινής από τη συνολική διάρκεια της προς έκτιση ποινής. Η ποινή δύναται να προσαρμοσθεί από την αρμόδια αρχή τ… … (κράτος εκτέλεσης) μόνο εφόσον είναι ασυμβίβαστη με το δίκαιο του κράτους αυτού ως προς τη διάρκεια ή τη φύση της. Η προσαρμοσμένη ποινή δεν πρέπει να επιβαρύνει την ποινή που έχει επιβληθεί στ… … (κράτος έκδοσης) με τη φύση ή τη διάρκειά της.