17.10.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 273/1

(1)

Το ισχύον καθεστώς για τον τομέα των οπωροκηπευτικών έχει θεσπιστεί με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (2), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά (3), και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2202/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, περί καθεστώτος ενίσχυσης των παραγωγών ορισμένων εσπεριδοειδών (4).

(2)

Με βάση την κτηθείσα πείρα, κρίνεται αναγκαίο να τροποποιηθεί το καθεστώς στον τομέα οπωροκηπευτικών προκειμένου να επιτευχθούν οι ακόλουθοι στόχοι: βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και μεγαλύτερος προσανατολισμός του τομέα προς την αγορά προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη βιώσιμης παραγωγής η οποία θα είναι ανταγωνιστική τόσο στην αγορά της Κοινότητας όσο και στις αγορές του εξωτερικού, περιορίζοντας τις διακυμάνσεις στο εισόδημα των παραγωγών οι οποίες προκαλούνται από τις κρίσεις στην αγορά, αύξηση της κατανάλωσης οπωροκηπευτικών στην Κοινότητα και συνέχιση των προσπαθειών που καταβάλλει ο τομέας για τη διατήρηση και την προστασία του περιβάλλοντος.

(3)

Δεδομένου ότι οι στόχοι αυτοί είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη λόγω της κοινής φύσης της αγοράς οπωροκηπευτικών και, μπορούν συνεπώς, λόγω της ανάγκης για περαιτέρω κοινή δράση, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που θεσπίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(4)

H Επιτροπή υπέβαλε χωριστή πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών η οποία θα μπορούσε αρχικά να ενσωματώνει ορισμένες διατάξεις οριζόντιου χαρακτήρα οι οποίες καλύπτουν τον τομέα των οπωροκηπευτικών και οι οποίες ισχύουν για μια σειρά άλλων γεωργικών προϊόντων, και συγκεκριμένα τις διατάξεις για διαχειριστική επιτροπή. Είναι σκόπιμο να διατηρηθούν οι διατάξεις αυτές στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και (ΕΚ) αριθ. 2201/96. Ωστόσο, οι διατάξεις αυτές θα πρέπει να επικαιροποιηθούν και να απλουστευθούν ώστε να διευκολυνθεί η ενσωμάτωσή τους στον κανονισμό για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών.

(5)

Όσον αφορά άλλες διατάξεις που αφορούν συγκεκριμένα τον τομέα των οπωροκηπευτικών, η έκταση των αλλαγών που επέρχονται στο ισχύον καθεστώς καθιστά αναγκαία, για λόγους σαφήνειας, την ενσωμάτωση όλων αυτών των διατάξεων σε χωριστό κανονισμό. Στις περιπτώσεις που οι διατάξεις αυτές έχουν επίσης, ως ένα βαθμό, οριζόντιο χαρακτήρα και ισχύουν για σειρά άλλων γεωργικών προϊόντων, όπως εκείνες που αφορούν τα πρότυπα εμπορίας και το εμπόριο με τρίτες χώρες, θα πρέπει επίσης να επικαιροποιηθούν και να απλουστευθούν ώστε να διευκολυνθεί η μεταγενέστερη ενσωμάτωσή τους στον προαναφερόμενο κανονισμό του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών. Συνεπώς, δεν είναι σκόπιμο να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν, με τον παρόντα κανονισμό, υφιστάμενα νομοθετήματα οριζόντιου χαρακτήρα, εκτός αν έχουν καταστεί παρωχημένα ή άνευ αντικειμένου, ή δεν ρυθμίζονται, λόγω της φύσης τους, στο επίπεδο του Συμβουλίου.

(6)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αφορά τα προϊόντα που καλύπτονται από τις κοινές οργανώσεις αγορών στους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά. Ωστόσο, οι διατάξεις σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις κ. συμφωνίες ισχύουν μόνον για τα προϊόντα που καλύπτονται από την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών και η διάκριση αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί. Το πεδίο εφαρμογής της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών θα πρέπει επίσης να επεκταθεί σε ορισμένα καρυκευτικά φυτά ώστε να μπορέσουν να επωφεληθούν από το εν λόγω καθεστώς. Επί του παρόντος, το θυμάρι και ο κρόκος (ζαφορά) καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 827/68 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1968, περί κοινής οργανώσεως αγοράς για ορισμένα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της συνθήκης (5), από τον οποίον θα πρέπει, κατά συνέπεια, να αφαιρεθούν.

(7)

Τα πρότυπα εμπορίας και ιδίως εκείνα που αφορούν τον ορισμό, την ποιότητα, την ταξινόμηση σε μεγέθη, το μέγεθος, την πρώτη και δεύτερη συσκευασία, την αποθήκευση, τη μεταφορά, την παρουσίαση, την εμπορία και την επισήμανση θα πρέπει να εφαρμόζονται σε ορισμένα προϊόντα ώστε να καταστεί δυνατός ο εφοδιασμός της αγοράς με προϊόντα ομοιογενούς και ικανοποιητικής ποιότητας. Επιπλέον, ενδέχεται να χρειάζεται να θεσπιστούν ειδικά μέτρα, ιδίως δε σύγχρονες μέθοδοι ανάλυσης και άλλα μέτρα για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών των σχετικών προτύπων, προκειμένου να αποφεύγονται οι καταχρήσεις όσον αφορά την ποιότητα και τη γνησιότητα των προϊόντων που προσφέρονται στους καταναλωτές, καθώς και οι τυχόν επακόλουθες σημαντικές διαταραχές των αγορών.

(8)

Επί του παρόντος, η οδηγία 2001/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, για τους χυμούς φρούτων και ορισμένα ομοειδή προϊόντα που προορίζονται για τη διατροφή του ανθρώπου (6), και η οδηγία 2001/113/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, για τις μαρμελάδες, τα ζελέ και τις μαρμελάδες εσπεριδοειδών καθώς και την κρέμα καστάνου που προορίζονται για τη διατροφή του ανθρώπου (7), προβλέπουν συγκεκριμένες διατάξεις για την παραγωγή, τη σύνθεση και την επισήμανση των προϊόντων αυτών. Ωστόσο, οι κανόνες αυτοί δεν είναι πλήρως επικαιροποιημένοι ώστε να λαμβάνουν υπόψη τις εξελίξεις των σχετικών διεθνών προτύπων και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να τροποποιηθούν προκειμένου να επικαιροποιηθούν.

(9)

Η παραγωγή και εμπορία οπωροκηπευτικών θα πρέπει να συνεκτιμά τα περιβαλλοντικά θέματα, τόσο στο επίπεδο των καλλιεργητικών πρακτικών όσο και στο επίπεδο της διαχείρισης των αποβλήτων και της διάθεσης των προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά, ιδίως όσον αφορά την προστασία της ποιότητας των υδάτων και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και του τοπίου.

(10)

Οι οργανώσεις παραγωγών είναι οι βασικοί παράγοντες του καθεστώτος στον τομέα των οπωροκηπευτικών του οποίου διασφαλίζουν, στο επίπεδό τους, την αποκεντρωμένη λειτουργία. Λόγω της όλο και πιο συγκεντρωμένης ζήτησης, η συγκέντρωση της προσφοράς μέσω των οργανώσεων αυτών εξακολουθεί να αποτελεί οικονομική ανάγκη για την ενίσχυση της θέσης των παραγωγών στην αγορά. Η συγκέντρωση αυτή θα πρέπει να πραγματοποιείται σε εθελοντική βάση και να αποδεικνύεται η χρησιμότητά της, μέσω της έκτασης και της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών που προσφέρουν οι οργανώσεις παραγωγών στα μέλη τους. Δεδομένου ότι οι οργανώσεις παραγωγών ενεργούν αποκλειστικά προς το συμφέρον των μελών τους, θα πρέπει να θεωρείται ότι ενεργούν εξ ονόματος των μελών τους και για λογαριασμό τους όσον αφορά οικονομικά θέματα.

(11)

Η πείρα αποδεικνύει ότι οι οργανώσεις παραγωγών αποτελούν το ορθό μέσο για τη συγκέντρωση της προσφοράς. Ωστόσο, η κατανομή των οργανώσεων παραγωγών στα κράτη μέλη είναι ανομοιογενής. Προκειμένου να καταστούν ελκυστικότερες οι οργανώσεις παραγωγών, θα πρέπει να προβλεφθεί περισσότερο ευέλικτη λειτουργία τους, στο μέτρο του δυνατού. Η ευελιξία αυτή θα πρέπει να αφορά ιδίως το φάσμα προϊόντων μιας οργάνωσης παραγωγών, τις επιτρεπόμενες απευθείας πωλήσεις και την επέκταση των κανόνων στους παραγωγούς που δεν είναι μέλη μιας οργάνωσης, καθώς και την άδεια των οργανώσεων παραγωγών να ασκούν οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες των μελών τους και να αναθέτουν υπεργολαβικά ορισμένες δραστηριότητες, μεταξύ άλλων σε θυγατρικές, πάντοτε υπό τις αναγκαίες προϋποθέσεις.

(12)

Μια οργάνωση παραγωγών θα πρέπει να αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος στο οποίο υπάγεται ως συμβάλλουσα στην επίτευξη των στόχων της κοινής οργάνωσης αγοράς μόνον εφόσον το καταστατικό της επιβάλλει ορισμένες απαιτήσεις στην ίδια και τα μέλη της. Η σύσταση και η εύρυθμη λειτουργία επιχειρησιακών ταμείων απαιτούν, κατά κανόνα, από τις οργανώσεις παραγωγών να αναλαμβάνουν το σύνολο των σχετικών οπωροκηπευτικών που παράγουν τα μέλη τους.

(13)

Οι ομάδες παραγωγών των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή αργότερα, οι οποίες επιθυμούν να αποκτήσουν το καθεστώς οργάνωσης παραγωγών σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να τύχουν μεταβατικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας είναι δυνατόν να λαμβάνουν εθνική και κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, εφόσον οι ομάδες παραγωγών αναλάβουν ορισμένες δεσμεύσεις.

(14)

Για να καταστούν οι οργανώσεις παραγωγών περισσότερο υπεύθυνες, ιδίως όσον αφορά τις χρηματοοικονομικές τους αποφάσεις, και για να προσανατολιστούν οι δημόσιοι πόροι που τους διατίθενται προς τις μελλοντικές απαιτήσεις, θα πρέπει να καθοριστούν οι όροι υπό τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιούνται οι εν λόγω πόροι. Η συγχρηματοδότηση των επιχειρησιακών ταμείων που συνιστούν οι οργανώσεις παραγωγών αποτελεί πρόσφορη λύση. Σε ειδικές περιπτώσεις, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα πρόσθετης χρηματοδότησης. Για τον έλεγχο των κοινοτικών δαπανών, θα πρέπει να καθοριστεί ανώτατο όριο όσον αφορά τις ενισχύσεις που χορηγούνται στις οργανώσεις παραγωγών που συνιστούν επιχειρησιακά ταμεία.

(15)

Στις περιφέρειες στις οποίες η οργάνωση της παραγωγής είναι περιορισμένη, θα πρέπει να επιτρέπεται η χορήγηση πρόσθετης εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής. Στην περίπτωση των κρατών μελών που υστερούν όσον αφορά τις δομές, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής των δαπανών αυτών από την Κοινότητα.

(16)

Για λόγους απλούστευσης και προκειμένου να μειωθεί το κόστος του καθεστώτος, θα ήταν χρήσιμο να εναρμονιστούν, στο μέτρο του δυνατού, οι διαδικασίες και οι κανόνες επιλεξιμότητας των δαπανών στο πλαίσιο των επιχειρησιακών ταμείων με τις διαδικασίες και τους κανόνες των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, με την υποχρέωση των κρατών μελών να θεσπίζουν εθνική στρατηγική για τα επιχειρησιακά προγράμματα.

(17)

Για να ενισχυθεί περαιτέρω η δράση των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους και για να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σταθερότητα της αγοράς, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να επεκτείνουν, υπό ορισμένους όρους, στο σύνολο των παραγωγών μιας περιφέρειας που δεν είναι μέλη οργάνωσης παραγωγών, τους κανόνες, ιδίως όσον αφορά την παραγωγή, την εμπορία και την προστασία του περιβάλλοντος, οι οποίοι έχουν θεσπιστεί από μία οργάνωση ή ένωση παραγωγών για τα μέλη της στη συγκεκριμένη περιφέρεια. Εφόσον αιτιολογείται δεόντως, ορισμένα έξοδα που προκύπτουν από την επέκταση των κανόνων θα πρέπει να βαρύνουν τους συγκεκριμένους παραγωγούς, δεδομένου ότι επωφελούνται από την επέκταση αυτήν. Ωστόσο, οι εν λόγω κανόνες δεν θα πρέπει να επεκτείνονται στους παραγωγούς βιολογικών προϊόντων, χωρίς τη συναίνεση ουσιαστικού μέρους των παραγωγών αυτών. Πρέπει να επιτραπεί η ταχεία επέκταση των κανόνων αυτών ώστε να λαμβάνονται μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων ώστε οι κρίσεις να αντιμετωπίζονται ταχέως.

(18)

Με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 2202/96 έχει θεσπιστεί μια σειρά ετερόκλητων καθεστώτων ενίσχυσης για ορισμένα οπωροκηπευτικά. Ο αριθμός και η ανομοιογένεια των καθεστώτων αυτών έχουν καταστήσει τη διαχείρισή τους ιδιαίτερα περίπλοκη. Παρόλο που τα καθεστώτα αυτά αφορούσαν συγκεκριμένα οπωροκηπευτικά, δεν κατάφεραν να συνεκτιμήσουν πλήρως τις περιφερειακές συνθήκες παραγωγής και δεν κάλυπταν όλα τα οπωροκηπευτικά. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί διαφορετικό μέσο στήριξης των παραγωγών οπωροκηπευτικών.

(19)

Εξάλλου, τα καθεστώτα ενίσχυσης για τα οπωροκηπευτικά δεν είχαν ενσωματωθεί πλήρως στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (8). Τούτο οδήγησε στη δημιουργία προβλημάτων και στην έλλειψη ευελιξίας στη διαχείριση των καθεστώτων αυτών.

(20)

Συνεπώς, για ένα περισσότερο στοχοθετημένο αλλά ευέλικτο σύστημα στήριξης στον τομέα των οπωροκηπευτικών και για λόγους απλούστευσης, είναι σκόπιμο να καταργηθούν τα υφιστάμενα καθεστώτα ενίσχυσης και να υπαχθεί πλήρως ο τομέας των οπωροκηπευτικών στο καθεστώς που θεσπίζεται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003. Προς τούτο, πρέπει να προβλεφθεί ότι οι γεωργοί που παρήγαγαν οπωροκηπευτικά κατά την περίοδο αναφοράς θα πρέπει να είναι επιλέξιμοι για το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης. Θα πρέπει επίσης να προβλεφθεί για τα κράτη μέλη η δυνατότητα καθορισμού των ποσών αναφοράς και των επιλέξιμων εκταρίων δυνάμει του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, βάσει κατάλληλης αντιπροσωπευτικής περιόδου για την αγορά εκάστου προϊόντος του τομέα των οπωροκηπευτικών, καθώς και αντικειμενικών αμερόληπτων κριτηρίων. Οι εκτάσεις στις οποίες καλλιεργούνται οπωροκηπευτικά, καθώς και οι μόνιμες καλλιέργειες οπωροκηπευτικών και τα φυτώρια, θα πρέπει να είναι επιλέξιμες για το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης. Θα πρέπει να τροποποιηθούν καταλλήλως τα εθνικά ανώτατα όρια. Για να παρασχεθεί χρόνος στους ενδιαφερόμενους τομείς για να προσαρμοστούν στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, θα πρέπει να προβλεφθούν μεταβατικές περίοδοι. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να προβλεφθούν αποσυνδεδεμένες ενισχύσεις για οπωροκηπευτικά και προσωρινές συνδεδεμένες στρεμματικές ενισχύσεις για ορισμένα προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση, τα οποία είναι επιλέξιμα δυνάμει των ισχυόντων καθεστώτων ενισχύσεων, καθώς και για τις φράουλες και τα σμέουρα. Για τα τελευταία αυτά προϊόντα, επιτρέπεται να χορηγείται εθνική ενίσχυση επιπλέον της κοινοτικής. Θα πρέπει επίσης να προβλεφθεί η δυνατότητα της Επιτροπής να θεσπίζει λεπτομερείς εκτελεστικούς κανόνες και όλα τα απαιτούμενα μεταβατικά μέτρα όσον αφορά τα ανωτέρω.

(21)

Η παραγωγή οπωροκηπευτικών είναι απρόβλεπτη και τα προϊόντα αλλοιώσιμα. Η παρουσία πλεονασμάτων, ακόμη και αν δεν είναι υπερβολικά, είναι δυνατόν να διαταράξει σοβαρά την αγορά. Έχουν εφαρμοστεί διάφορα καθεστώτα απόσυρσης των προϊόντων από την αγορά αλλά αποδείχθηκαν πολύπλοκα στη διαχείρισή τους. Θα πρέπει να ληφθούν περαιτέρω μέτρα για τη διαχείριση κρίσεων, η εφαρμογή των οποίων θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο εύκολη. Η ενσωμάτωση όλων αυτών των μέτρων στα επιχειρησιακά προγράμματα των οργανώσεων παραγωγών φαίνεται ότι αποτελεί την καλύτερη δυνατή προσέγγιση στο πλαίσιο αυτό και ότι θα καταστήσει τις οργανώσεις παραγωγών ελκυστικότερες για τους παραγωγούς. Ωστόσο, για να είναι δυνατή η επέκταση των μέτρων διαχείρισης κρίσεων σε μη μέλη οργανώσεων παραγωγών, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη, επί μια μεταβατική περίοδο, να χορηγούν, στις περιπτώσεις αυτές, κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο, οι ενισχύσεις αυτές θα πρέπει να είναι χαμηλότερες από εκείνες που λαμβάνουν τα μέλη των οργανώσεων παραγωγών, ώστε να γίνει ελκυστική η συμμετοχή στις οργανώσεις αυτές. Η λειτουργία των κρατικών αυτών ενισχύσεων θα πρέπει να επανεξεταστεί στο τέλος της μεταβατικής περιόδου.

(22)

Η ενσωμάτωση της πατάτας κατανάλωσης στο καθεστώς που θεσπίζεται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 συνεπάγεται ότι, προκειμένου να διαφυλαχθεί η εύρυθμη λειτουργία της ενιαίας αγοράς η οποία στηρίζεται στις κοινές τιμές, οι διατάξεις της συνθήκης που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται και στην πατάτα κατανάλωσης, με την επιφύλαξη μεταβατικής περιόδου για την προσαρμογή του κλάδου.

(23)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2826/2000 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2000, για ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης των γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά (9), προβλέπει κοινοτική συνδρομή που μπορεί να φθάσει έως και σε 50 % για ορισμένες δράσεις προώθησης. Για να προαχθεί η κατανάλωση οπωροκηπευτικών από τα παιδιά στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, θα πρέπει να αυξηθεί το ποσοστό αυτό όσον αφορά τις δράσεις προώθησης των οπωροκηπευτικών στην περίπτωση αυτήν.

(24)

Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις που ιδρύονται με πρωτοβουλία μεμονωμένων οικονομικών φορέων, ή οικονομικών φορέων που ανήκουν ήδη σε ομάδες μπορούν, εάν αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος διαφόρων επαγγελματικών κατηγοριών του τομέα των οπωροκηπευτικών, να συμβάλουν στην καλύτερη συνεκτίμηση των πραγματικών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά και στη διευκόλυνση μιας εμπορικής προσέγγισης που θα βελτιώσει την παροχή πληροφοριών όσον αφορά την παραγωγή, ιδίως όσον αφορά την οργάνωση της παραγωγής, την παρουσίαση και την εμπορία των προϊόντων. Εφόσον οι ενέργειες των διεπαγγελματικών αυτών οργανώσεων μπορούν να συμβάλουν γενικά στην επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της συνθήκης, και των στόχων του παρόντος κανονισμού ειδικότερα, θα πρέπει, αφού καθοριστούν οι σχετικές μορφές δράσης, να παρασχεθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να χορηγούν ειδική αναγνώριση στις οργανώσεις που αποδεικνύουν ότι είναι επαρκώς αντιπροσωπευτικές και αναλαμβάνουν δράση όσον αφορά την επίτευξη των προαναφερόμενων στόχων. Οι διατάξεις σχετικά με την επέκταση των κανόνων που θεσπίζονται από τις οργανώσεις παραγωγών και τις ενώσεις τους καθώς και τον καταμερισμό των δαπανών που προκύπτουν από την επέκταση αυτή θα πρέπει, λόγω της ομοιότητας των επιδιωκόμενων στόχων, να εφαρμόζονται και στις διεπαγγελματικές οργανώσεις.

(25)

Η δημιουργία ενιαίας κοινοτικής αγοράς συνεπάγεται τη θέσπιση καθεστώτος συναλλαγών στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Το εν λόγω καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να περιλαμβάνει εισαγωγικούς δασμούς και θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να σταθεροποιήσει την κοινοτική αγορά. Το καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να βασίζεται στις υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης.

(26)

Η εφαρμογή του συστήματος της τιμής εισόδου για τα οπωροκηπευτικά προϋποθέτει τη θέσπιση ειδικών διατάξεων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διεθνείς δεσμεύσεις της Κοινότητας.

(27)

Η παρακολούθηση του όγκου του εμπορίου γεωργικών προϊόντων με τρίτες χώρες ενδέχεται να απαιτεί, όσον αφορά ορισμένα προϊόντα, την εισαγωγή συστημάτων έκδοσης αδειών εισαγωγής και εξαγωγής, συμπεριλαμβανομένης της σύστασης εγγύησης με την οποία διασφαλίζεται ότι οι συναλλαγές για τις οποίες εκδίδονται οι σχετικές άδειες πραγματοποιούνται όντως. Συνεπώς, θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να θεσπίσει συστήματα έκδοσης αδειών για τα συγκεκριμένα προϊόντα.

(28)

Για την πρόληψη ή την εξουδετέρωση δυσμενών επιπτώσεων στην κοινοτική αγορά, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν από τις εισαγωγές ορισμένων γεωργικών προϊόντων, οι εισαγωγές των εν λόγω προϊόντων θα πρέπει να υπόκεινται στην καταβολή συμπληρωματικού δασμού, αν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις.

(29)

Είναι σκόπιμο, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να προβαίνει στο άνοιγμα και τη διαχείριση δασμολογικών ποσοστώσεων που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με τη συνθήκη ή από άλλες πράξεις του Συμβουλίου.

(30)

Το καθεστώς δασμών επιτρέπει να μη λαμβάνεται κανένα άλλο προστατευτικό μέτρο στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Ο μηχανισμός της εσωτερικής αγοράς και των δασμών μπορεί, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αποδειχθεί ακατάλληλος. Για να μην αφεθεί, στις περιπτώσεις αυτές, η κοινοτική αγορά ανυπεράσπιστη έναντι των διαταραχών που ενδέχεται να προκύψουν, η Κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει αμελλητί όλα τα αναγκαία μέτρα. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας.

(31)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία των εν λόγω ρυθμίσεων συναλλαγών, θα πρέπει να προβλεφθεί η θέσπιση κανονιστικών διατάξεων για τη ρύθμιση ή, εφόσον το επιβάλλει η κατάσταση της αγοράς, την απαγόρευση της προσφυγής στο καθεστώς ενεργητικής ή παθητικής τελειοποίησης.

(32)

Για να εξακολουθήσει να παρέχεται νομική βάση για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή για τη ζάχαρη που ενσωματώνεται σε ορισμένα προϊόντα μεταποιημένων οπωροκηπευτικών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96, ο κατάλογος των συγκεκριμένων προϊόντων θα πρέπει να προστεθεί στον κατάλογο του παραρτήματος VII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (10).

(33)

Οι οδηγίες 2001/112/ΕΚ και 2001/113/ΕΚ και οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 827/68, (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96, (ΕΚ) αριθ. 2826/2000, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και (ΕΚ) αριθ. 318/2006 θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(34)

Δεδομένου ότι οι κοινές αγορές γεωργικών προϊόντων εξελίσσονται συνεχώς, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις σχετικές εξελίξεις.

(35)

Η εύρυθμη λειτουργία της ενιαίας αγοράς που βασίζεται σε κοινές τιμές μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο από τη χορήγηση εθνικής ενίσχυσης. Συνεπώς, στα προϊόντα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει, κατά κανόνα, να εφαρμόζονται οι διατάξεις της συνθήκης που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο, θα πρέπει να προβλεφθεί η χορήγηση κατ’ αποκοπήν ενίσχυσης στον τομέα μεταποίησης τομάτας στην Ιταλία και την Ισπανία για να υποστηριχθεί η προσαρμογή του στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(36)

Οι δαπάνες των κρατών μελών λόγω των υποχρεώσεων που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (11).

(37)

Το καθεστώς των οπωροκηπευτικών προβλέπει την τήρηση ορισμένων υποχρεώσεων. Προκειμένου να διασφαλιστεί η τήρηση των υποχρεώσεων αυτών, πρέπει να προβλεφθεί η διενέργεια ελέγχων και η επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις εν λόγω υποχρεώσεις. Επομένως, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να θεσπίζει τους αντίστοιχους κανόνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων εκ μέρους των κρατών μελών. Το ειδικό σώμα ελεγκτών στον τομέα των οπωροκηπευτικών δεν είναι πλέον απαραίτητο στο πλαίσιο του νέου καθεστώς και θα πρέπει συνεπώς να καταργηθεί.

(38)

Είναι σκόπιμο να καταργηθεί το καθεστώς ενίσχυσης που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2202/96. Συνεπώς, ο εν λόγω κανονισμός καθίσταται άνευ αντικειμένου και θα πρέπει να καταργηθεί.

(39)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (12).

(40)

Για λόγους απλούστευσης, οι χωριστές επιτροπές για τα νωπά οπωροκηπευτικά και τα μεταποιημένα οπωροκηπευτικά θα πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από μία ενιαία επιτροπή για τα οπωροκηπευτικά που θα συγκροτηθεί στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96.

(41)

Η μετάβαση από τα υφιστάμενα καθεστώτα στα καθεστώτα που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό είναι δυνατόν να προκαλέσει δυσχέρειες που δεν προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Για να αντιμετωπιστούν οι δυσχέρειες αυτές, θα πρέπει να παρασχεθεί στην Επιτροπή η δυνατότητα να θεσπίζει μεταβατικά μέτρα. Εξάλλου, θα πρέπει να προβλεφθεί η συνεχής αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και η ενδεχόμενη συνέχιση των επιχειρησιακών προγραμμάτων που έχουν εγκριθεί δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, καθώς και παρόμοιες διατάξεις για τις ομάδες παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και τα σχέδια αναγνώρισής τους.

(42)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει, κατά κανόνα, να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2008. Ωστόσο, για να αποφευχθεί η διακοπή των καθεστώτων ενίσχυσης για τα μεταποιημένα προϊόντα με βάση τα οπωροκηπευτικά και τα εσπεριδοειδή κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, θα πρέπει να επιτραπεί η συνέχιση της εφαρμογής των εν λόγω καθεστώτων ενίσχυσης έως το τέλος της περιόδου εμπορίας 2007/08,

α)

εφαρμόζονται σε όλα τα στάδια εμπορίας, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής και της εξαγωγής, εκτός εάν η Επιτροπή ορίζει διαφορετικά·

β)

καταρτίζονται λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τις ιδιαιτερότητες των συγκεκριμένων προϊόντων, την ανάγκη να εξασφαλίζονται συνθήκες ομαλής διάθεσης των εν λόγω προϊόντων στην αγορά και το συμφέρον των καταναλωτών να λαμβάνουν επαρκείς και διαφανείς πληροφορίες για τα προϊόντα, ιδίως όσον αφορά τη χώρα καταγωγής, την κατηγορία και, ανάλογα με την περίπτωση, την ποικιλία (ή τον εμπορικό τύπο) του προϊόντος·

γ)

μπορούν, ιδίως, να αφορούν την ποιότητα, την ταξινόμηση σε κατηγορίες, το μέγεθος, την πρώτη και δεύτερη συσκευασία, την αποθήκευση, τη μεταφορά, την παρουσίαση, την εμπορία και την επισήμανση.

α)

έχει συσταθεί με πρωτοβουλία των γεωργών κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, οι οποίοι καλλιεργούν ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 ή/και τα προϊόντα αυτά που προορίζονται αποκλειστικά για μεταποίηση·

β)

έχει ως στόχο τη χρήση φιλοπεριβαλλοντικών καλλιεργητικών πρακτικών και τεχνικών παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων, ιδίως προκειμένου να προστατευθεί η ποιότητα των υδάτων, του εδάφους και του τοπίου και να διατηρηθεί ή να προαχθεί η βιοποικιλότητα·

γ)

έχει έναν ή περισσότερων από τους κατωτέρω στόχους:

δ)

το καταστατικό της προβλέπει τις ειδικές απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, και

ε)

έχει αναγνωριστεί από το οικείο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 4.

α)

να εφαρμόζουν τους κανόνες που θεσπίζει η οργάνωση παραγωγών όσον αφορά την παροχή πληροφοριών σχετικά με την παραγωγή, την παραγωγή, την εμπορία και την προστασία του περιβάλλοντος·

β)

να είναι μέλη μιας μόνο οργάνωσης παραγωγών όσον αφορά την παραγωγή οποιουδήποτε προϊόντος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) από μία δεδομένη εκμετάλλευση·

γ)

να διαθέτουν στο εμπόριο το σύνολο της σχετικής παραγωγής τους μέσω της οργάνωσης παραγωγών·

δ)

να παρέχουν τις πληροφορίες που ζητούνται από την οργάνωση παραγωγών για στατιστικούς λόγους, ιδίως όσον αφορά τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, τις συγκομιζόμενες ποσότητες, τις αποδόσεις και τις απευθείας πωλήσεις·

ε)

να καταβάλλουν τις χρηματικές εισφορές που προβλέπονται από το καταστατικό για τη δημιουργία και την τροφοδότηση του επιχειρησιακού ταμείου που προβλέπεται στο άρθρο 8.

α)

να πωλούν απευθείας στους καταναλωτές για την κάλυψη των προσωπικών τους αναγκών, στις εγκαταστάσεις της εκμετάλλευσης ή εκτός αυτής, ένα ποσοστό της παραγωγής ή/και των προϊόντων τους που καθορίζουν τα κράτη μέλη και το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 10 %·

β)

να διαθέτουν στο εμπόριο, οι ίδιοι ή μέσω άλλης οργάνωσης παραγωγών που ορίζεται από την οργάνωσή τους, ποσότητες προϊόντων οι οποίες είναι αμελητέες σε σχέση με τον όγκο της εμπορεύσιμης παραγωγής της οργάνωσής τους·

γ)

να διαθέτουν στο εμπόριο, οι ίδιοι ή μέσω άλλης οργάνωσης παραγωγών που ορίζεται από την οργάνωσή τους, προϊόντα τα οποία, λόγω των χαρακτηριστικών τους, δεν εμπίπτουν κανονικά στις εμπορικές δραστηριότητες της συγκεκριμένης οργάνωσης παραγωγών.

α)

διαδικασίες για τον καθορισμό, την έκδοση και την τροποποίηση των κανόνων που αναφέρονται στην παράγραφο 2·

β)

την υποχρέωση των μελών να καταβάλλουν τις χρηματικές εισφορές που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση της οργάνωσης παραγωγών·

γ)

κανόνες που εξασφαλίζουν στους παραγωγούς μέλη το δημοκρατικό έλεγχο της οργάνωσής τους και των αποφάσεών της·

δ)

κυρώσεις για την παράβαση, είτε των υποχρεώσεων που προκύπτουν από το καταστατικό, και ιδίως τη μη καταβολή των χρηματικών εισφορών, είτε τους κανόνες που καθορίζονται από την οργάνωση παραγωγών·

ε)

κανόνες σχετικά με την εγγραφή νέων μελών, ιδίως όσον αφορά την ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής στην οργάνωση·

στ)

τους λογιστικούς και δημοσιονομικούς κανόνες που απαιτούνται για τη λειτουργία της οργάνωσης.

α)

ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του άρθρου 3, προσκομίζοντας τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία·

β)

συγκεντρώνουν έναν ελάχιστο αριθμό παραγωγών και καλύπτουν έναν ελάχιστο όγκο ή αξία εμπορεύσιμης παραγωγής που καθορίζεται από τα κράτη μέλη, προσκομίζοντας τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία·

γ)

παρέχουν επαρκή εχέγγυα όσον αφορά την ορθή εκτέλεση των δραστηριοτήτων τους τόσον όσον αφορά τη διάρκεια όσο και την αποτελεσματικότητα και τη συγκέντρωση της προσφοράς· προς τούτο, τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν τα προϊόντα, ή τις ομάδες προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α), τα οποία θα πρέπει να καλύπτονται από την οργάνωση παραγωγών·

δ)

προσφέρουν στα μέλη τους τη δυνατότητα να λάβουν τεχνική βοήθεια για την εφαρμογή φιλοπεριβαλλοντικών καλλιεργητικών πρακτικών·

ε)

θέτουν όντως στη διάθεση των μελών τους, εφόσον είναι αναγκαίο, τα τεχνικά μέσα για τη συλλογή, την αποθήκευση, τη συσκευασία και την εμπορία των προϊόντων τους·

στ)

εξασφαλίζουν ορθή εμπορική και λογιστική διαχείριση των δραστηριοτήτων τους, και

ζ)

δεν κατέχουν δεσπόζουσα θέση σε μια συγκεκριμένη αγορά, εκτός αν αυτό είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της συνθήκης.

α)

αποφασίζουν σχετικά με τη χορήγηση αναγνώρισης μιας οργάνωσης παραγωγών εντός τριών μηνών από την υποβολή αίτησης συνοδευόμενης από όλα τα σχετικά δικαιολογητικά·

β)

ελέγχουν τακτικά την τήρηση, εκ μέρους των οργανώσεων παραγωγών, του παρόντος τίτλου, επιβάλλουν κυρώσεις στις οργανώσεις αυτές σε περίπτωση μη τήρησης ή παρατυπιών όσον αφορά τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και αποφασίζουν, εφόσον είναι αναγκαίο, την ανάκληση της αναγνώρισης·

γ)

κοινοποιούν στην Επιτροπή, άπαξ ετησίως, κάθε απόφαση έγκρισης, άρνησης ή ανάκλησης αναγνώρισης.

α)

το κράτος μέλος κρίνει ότι η ένωση είναι σε θέση να ασκεί όντως τις δραστηριότητες αυτές, και

β)

η ένωση δεν κατέχει δεσπόζουσα θέση σε μια συγκεκριμένη αγορά, εκτός αν αυτό είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της συνθήκης.

α)

ενισχύσεις που αποβλέπουν στην ενθάρρυνση της σύστασής τους και στη διευκόλυνση της διοικητικής λειτουργίας τους·

β)

ενισχύσεις, απευθείας ή μέσω πιστωτικών ιδρυμάτων, για την κάλυψη μέρους των αναγκαίων για την αναγνώριση επενδύσεων που εμφαίνονται για το σκοπό αυτόν στο σχέδιο αναγνώρισης το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1 τρίτο εδάφιο.

α)

10 %, 10 %, 8 %, 6 % και 4 %, αντίστοιχα, της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο στην περίπτωση ομάδων παραγωγών στα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή αργότερα, και

β)

5 %, 5 %, 4 %, 3 % και 2 %, αντίστοιχα, της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο στην περίπτωση ομάδων παραγωγών στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης ή στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1405/2006.

α)

χρηματικές εισφορές των μελών ή από την ίδια την οργάνωση παραγωγών·

β)

κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή που είναι δυνατόν να χορηγείται στις οργανώσεις παραγωγών.

α)

προγραμματισμός της παραγωγής·

β)

βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων·

γ)

προώθηση της εμπορικής αξίας των προϊόντων·

δ)

προώθηση των προϊόντων, νωπών ή μεταποιημένων·

ε)

περιβαλλοντικά μέτρα και φιλοπεριβαλλοντικές μέθοδοι παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της βιολογικής γεωργίας·

στ)

πρόληψη και διαχείριση κρίσεων.

α)

την απόσυρση από την αγορά·

β)

την πρώιμη συγκομιδή ή τη μη συγκομιδή οπωροκηπευτικών·

γ)

ενέργειες προώθησης και επικοινωνίας·

δ)

μέτρα κατάρτισης·

ε)

την ασφάλιση της συγκομιδής·

στ)

την παροχή στήριξης για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών για τη σύσταση ταμείων αλληλοβοήθειας.

α)

τα επιχειρησιακά προγράμματα περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερες περιβαλλοντικές δράσεις, ή

β)

το 10 % τουλάχιστον των δαπανών δυνάμει των επιχειρησιακών προγραμμάτων καλύπτει περιβαλλοντικές δράσεις.

α)

υποβάλλεται από περισσότερες της μιας οργανώσεις παραγωγών της Κοινότητας που λειτουργούν σε διαφορετικά κράτη μέλη για διεθνικές ενέργειες·

β)

υποβάλλεται από μία ή περισσότερες οργανώσεις παραγωγών για ενέργειες που υλοποιούνται στο επίπεδο διεπαγγελματικής οργάνωσης·

γ)

καλύπτει αποκλειστικά την παροχή ειδικής στήριξης για την παραγωγή βιολογικών προϊόντων που καλύπτεται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1991, περί του βιολογικού τρόπου παραγωγής γεωργικών προϊόντων και των σχετικών ενδείξεων στα γεωργικά προϊόντα και στα είδη διατροφής (15)·

δ)

υποβάλλεται από οργάνωση παραγωγών σε κράτος μέλος που προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή αργότερα και αφορά μέτρα που ολοκληρώνονται πριν από το τέλος του 2013·

ε)

είναι το πρώτο που υποβάλλεται από αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών που έχει συγχωνευθεί με άλλη αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών·

στ)

είναι το πρώτο που υποβάλλεται από αναγνωρισμένη ένωση οργανώσεων παραγωγών·

ζ)

υποβάλλεται από οργανώσεις παραγωγών σε κράτη μέλη στα οποία η παραγωγή οπωροκηπευτικών που διατίθεται στο εμπόριο μέσω οργανώσεων παραγωγών αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 20 % της συνολικής παραγωγής·

η)

υποβάλλεται από οργάνωση παραγωγών σε μία από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας·

θ)

καλύπτει αποκλειστικά ειδική στήριξη για δράσεις προώθησης της κατανάλωσης οπωροκηπευτικών με στόχο τα παιδιά στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

α)

δωρεάν διανομή σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα που εγκρίνονται για το σκοπό αυτόν από τα κράτη μέλη, για τις δραστηριότητές τους υπέρ ατόμων στα οποία η εθνική νομοθεσία χορηγεί δικαίωμα δημόσιας αρωγής ιδίως επειδή στερούνται επαρκών πόρων για τη συντήρησή τους·

β)

δωρεάν διανομή σε σωφρονιστικά ιδρύματα, σχολεία και δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα, παιδικές κατασκηνώσεις καθώς και νοσοκομεία και γηροκομεία που ορίζονται από τα κράτη μέλη, τα οποία λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι ποσότητες που διανέμονται στο πλαίσιο αυτό είναι συμπληρωματικές εκείνων που αγοράζουν κανονικά τα εν λόγω ιδρύματα.

α)

ανάλυση της κατάστασης από πλευράς ισχυρών και ασθενών σημείων και δυνατότητας ανάπτυξης·

β)

αιτιολόγηση των επιλεγόμενων προτεραιοτήτων·

γ)

τους στόχους των επιχειρησιακών προγραμμάτων και μέσων καθώς και δείκτες επιδόσεων·

δ)

αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων·

ε)

υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων από τις οργανώσεις παραγωγών.

α)

τους κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α)·

β)

τους κανόνες που απαιτούνται για την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο γ),

α)

εφαρμόζονται επί μία τουλάχιστον περίοδο εμπορίας·

β)

περιλαμβάνονται στο διεξοδικό κατάλογο του παραρτήματος I·

γ)

καθίστανται δεσμευτικοί για τρεις το πολύ περιόδους εμπορίας.

α)

δεν ζημιώνουν τους άλλους παραγωγούς του συγκεκριμένου κράτους μέλους ούτε της Κοινότητας·

β)

δεν εφαρμόζονται, εκτός αν τα αφορούν ρητώς, στα προϊόντα που παραδίδονται προς μεταποίηση στο πλαίσιο σύμβασης που έχει υπογραφεί πριν από την έναρξη της περιόδου εμπορίας, με εξαίρεση τους κανόνες παροχής πληροφοριών σχετικά με την παραγωγή που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο α)·

γ)

δεν αντιβαίνουν προς τους ισχύοντες κοινοτικούς και εθνικούς κανόνες.

α)

όταν διαπιστώνει ότι με την εν λόγω επέκταση στους άλλους παραγωγούς αποκλείεται ο ανταγωνισμός σε σημαντικό τμήμα της εσωτερικής αγοράς ή θίγεται η ελευθερία των συναλλαγών ή οι στόχοι του άρθρου 33 της συνθήκης·

β)

όταν διαπιστώνει ότι το άρθρο 81 παράγραφος 1 της συνθήκης εφαρμόζεται στους κανόνες που επεκτείνονται σε άλλους παραγωγούς. Η απόφαση της Επιτροπής σχετικά με τους κανόνες αυτούς εφαρμόζεται μόνον από την ημερομηνία της σχετικής διαπίστωσης·

γ)

όταν διαπιστώνει, έπειτα από έλεγχο, ότι δεν έχουν τηρηθεί οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου.

α)

τα διοικητικά έξοδα εφαρμογής των κανόνων που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1·

β)

τα έξοδα που προκύπτουν από τις εργασίες έρευνας, μελέτης της αγοράς και προώθησης των πωλήσεων, τις οποίες αναλαμβάνει η οργάνωση ή η ένωση προς όφελος του συνόλου των παραγωγών της περιοχής.

α)

απαρτίζονται από εκπροσώπους διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων σχετικών με την παραγωγή ή/και την εμπορία ή/και τη μεταποίηση των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96·

β)

ιδρύονται με πρωτοβουλία του συνόλου ή ορισμένων εκ των οργανώσεων ή των ενώσεων από τις οποίες αποτελούνται·

γ)

ασκούν δύο ή περισσότερες από τις κατωτέρω δραστηριότητες, σε μία ή περισσότερες περιφέρειες της Κοινότητας, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών:

δ)

έχουν αναγνωριστεί από το οικείο κράτος μέλος υπό τους όρους του άρθρου άρθρο 21.

α)

ασκούν τις δραστηριότητές τους σε μία ή περισσότερες περιφέρειες του οικείου κράτους μέλους·

β)

καλύπτουν σημαντική μερίδα της παραγωγής ή/και της εμπορίας ή/και της μεταποίησης οπωροκηπευτικών και μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά στην ή στις σχετικές περιφέρειες και, στην περίπτωση που αφορούν περισσότερες της μιας περιφέρειες, αποδεικνύουν μια στοιχειώδη αντιπροσωπευτικότητα για καθέναν από τους κλάδους που συγκεντρώνουν σε καθεμία από τις καλυπτόμενες περιφέρειες·

γ)

ασκούν δύο ή περισσότερες από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 20 στοιχείο γ)·

δ)

δεν δραστηριοποιούνται οι ίδιες στην παραγωγή, τη μεταποίηση ή την εμπορία οπωροκηπευτικών ή μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά·

ε)

δεν συμμετέχουν σε καμία από τις συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που αναφέρονται στο άρθρο 22 παράγραφος 4.

α)

αποφασίζουν σχετικά με τη χορήγηση αναγνώρισης εντός τριών μηνών από την υποβολή της αίτησης, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από όλα τα σχετικά δικαιολογητικά·

β)

ελέγχουν τακτικά την τήρηση, εκ μέρους των διεπαγγελματικών οργανώσεων, των όρων αναγνώρισης, επιβάλλουν κυρώσεις στις οργανώσεις αυτές σε περίπτωση μη τήρησης ή παρατυπιών όσον αφορά τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και αποφασίζουν, εφόσον είναι αναγκαίο, την ανάκληση της αναγνώρισης·

γ)

ανακαλούν την αναγνώριση εάν:

δ)

κοινοποιούν, εντός δύο μηνών, στην Επιτροπή κάθε απόφαση έγκρισης, απόρριψης ή ανάκλησης της αναγνώρισης.

α)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή·

β)

εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση όλων των αναγκαίων για την αξιολόγηση στοιχείων, η Επιτροπή δεν έχει κηρύξει τις εν λόγω συμφωνίες, αποφάσεις ή εναρμονισμένες πρακτικές ασυμβίβαστες προς την κοινοτική νομοθεσία.

α)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που ενδέχεται να οδηγήσουν σε οποιασδήποτε μορφής κατακερματισμό της κοινοτικής αγοράς·

β)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που ενδέχεται να επηρεάσουν την εύρυθμη λειτουργία της οργάνωσης αγοράς·

γ)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που ενδέχεται να προκαλέσουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού οι οποίες δεν είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων της κοινής γεωργικής πολιτικής που επιδιώκονται μέσω των δραστηριοτήτων της διεπαγγελματικής οργάνωσης·

δ)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που συνεπάγονται τον καθορισμό τιμών, με την επιφύλαξη των δραστηριοτήτων που ασκούνται από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις στο πλαίσιο της εφαρμογής συγκεκριμένων κοινοτικών κανόνων·

ε)

οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές που ενδέχεται να οδηγήσουν στην εισαγωγή διακρίσεων ή να καταργήσουν τον ανταγωνισμό για σημαντικό μέρος των εν λόγω προϊόντων.

α)

αφορούν ένα από τα ακόλουθα θέματα:

β)

εφαρμόζονται επί μία τουλάχιστον περίοδο εμπορίας·

γ)

μπορούν να καταστούν δεσμευτικοί για τρεις περιόδους εμπορίας κατ’ ανώτατο όριο·

δ)

δεν ζημιώνουν άλλους οικονομικούς φορείς του συγκεκριμένου κράτους μέλους ούτε της Κοινότητας.

α)

η επιβολή οποιασδήποτε επιβάρυνσης αποτελέσματος ισοδυνάμου με δασμό·

β)

η εφαρμογή οποιουδήποτε ποσοτικού περιορισμού ή μέτρου ισοδυνάμου αποτελέσματος.

α)

οι εισαγωγές πραγματοποιούνται σε τιμή κατώτερη από το επίπεδο που κοινοποιείται από την Κοινότητα στον ΠΟΕ («τιμή ενεργοποίησης»), ή

β)

ο όγκος των εισαγωγών για κάθε έτος υπερβαίνει ορισμένο επίπεδο («όγκος ενεργοποίησης»).

α)

τα προϊόντα στα οποία εφαρμόζονται πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί·

β)

τα λοιπά κριτήρια που είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

α)

μέθοδος βασιζόμενη στη χρονολογική σειρά υποβολής των αιτήσεων (αρχή της «κατά προτεραιότητα εξυπηρέτησης»)·

β)

μέθοδος κατανομής κατ’ αναλογία των ποσοτήτων που ζητήθηκαν κατά την κατάθεση των αιτήσεων (μέθοδος της «ταυτόχρονης εξέτασης»)·

γ)

μέθοδος βασιζόμενη στη συνεκτίμηση των παραδοσιακών εμπορικών ρευμάτων (μέθοδος των «παλαιών και νέων πελατών»).

α)

εγγυήσεις ως προς τη φύση, την προέλευση και την καταγωγή του προϊόντος·

β)

αναγνώριση του εγγράφου που χρησιμοποιείται για την επαλήθευση της ύπαρξης των εγγυήσεων που αναφέρονται στο στοιχείο α)·

γ)

τους όρους υπό τους οποίους εκδίδονται οι άδειες εισαγωγής και τη διάρκεια ισχύος τους.

α)

όταν το μέτρο εκδόθηκε από το Συμβούλιο, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο την ανάκληση ή την τροποποίησή του. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία·

β)

σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, τα κοινοτικά μέτρα διασφάλισης καταργούνται ή τροποποιούνται από την Επιτροπή.

α)

κανόνες για την εφαρμογή του τίτλου ΙΙ, και ιδίως:

β)

κανόνες για την εφαρμογή του τίτλου ΙΙΙ, οι οποίοι περιλαμβάνουν:

γ)

κανόνες για την εφαρμογή του τίτλου IV·

δ)

κανόνες σχετικά με τους διοικητικούς και φυσικούς ελέγχους που πρέπει να διενεργούν τα κράτη μέλη όσον αφορά την τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

ε)

ένα σύστημα επιβολής διοικητικών κυρώσεων στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται παράβαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι διοικητικές κυρώσεις κλιμακώνονται ανάλογα με τη σοβαρότητα, την έκταση, το διαρκή χαρακτήρα και την επανάληψη της διαπιστωθείσας παράβασης·

στ)

κανόνες σχετικά με την ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

ζ)

κανόνες για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τους διενεργηθέντες ελέγχους και τα αποτελέσματά τους·

η)

κανόνες για την εφαρμογή του τίτλου V, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που αναφέρονται ρητώς στον εν λόγω τίτλο·

θ)

κανόνες για τον καθορισμό των πληροφοριών που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του άρθρου 44, καθώς και σχετικά με τη μορφή, το περιεχόμενο, τη συχνότητα και τις προθεσμίες και τις ρυθμίσεις σύμφωνα με τις οποίες πληροφορίες και έγγραφα διατίθενται ή διαβιβάζονται·

ι)

τα μέτρα που απαιτούνται για τη διευκόλυνση της μετάβασης από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 2202/96 στις ρυθμίσεις του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων για την εφαρμογή του άρθρου 55 του παρόντος κανονισμού.

α)

επιτρέπεται στα κράτη μέλη να εξακολουθούν να καταβάλλουν κρατικές ενισχύσεις δυνάμει ισχυόντων καθεστώτων για την παραγωγή και την εμπορία πατατών, νωπών ή διατηρημένων με απλή ψύξη, που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 0701 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011·

β)

επιτρέπεται στην Ισπανία και την Ιταλία να καταβάλλουν, κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2007/08, κρατική ενίσχυση ύψους έως 15 εκατ. ευρώ για την υποστήριξη της προσαρμογής του τομέα μεταποίησης της τομάτας στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού·

γ)

επιτρέπεται στα κράτη μέλη να καταβάλλουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, εθνικές ενισχύσεις υπό τους εξής όρους:

1.

Στο άρθρο 1 παράγραφος 2, ο πίνακας αντικαθίσταται από τον ακόλουθο πίνακα:

2.

Οι τίτλοι Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, IV, V και VI, τα άρθρα 43 και 44, τα άρθρα 47 έως 57 και τα παραρτήματα Ι έως V διαγράφονται.

3.

Το άρθρο 46 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 46

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή διαχείρισης οπωροκηπευτικών (στο εξής καλούμενη “η επιτροπή”).

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε ένα μήνα.».

1.

Η παράγραφος 3 του άρθρου 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Οι περίοδοι εμπορίας των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 καθορίζονται, εάν κρίνεται αναγκαίο, με τη διαδικασία του άρθρου 46 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96.».

2.

Οι τίτλοι Ι και ΙΙ, τα άρθρα 23 έως 32 και τα παραρτήματα Ι έως ΙΙΙ διαγράφονται.

1.

Στο άρθρο 5 παράγραφος 3 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Όσον αφορά την προώθηση των νωπών οπωροκηπευτικών, δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην προώθηση που απευθύνεται στα παιδιά σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.».

2.

Στο άρθρο 9 παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Το ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο ανέρχεται σε 60 % στην περίπτωση της προώθησης οπωροκηπευτικών που προορίζονται μόνο για παιδιά σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.».

«—

ευθυγράμμιση της παρούσας οδηγίας με τις εξελίξεις των σχετικών διεθνών προτύπων, ανάλογα με την περίπτωση.».

«—

ευθυγράμμιση της παρούσας οδηγίας με τις εξελίξεις των σχετικών διεθνών προτύπων, ανάλογα με την περίπτωση.».

1.

Στο άρθρο 33 παράγραφος 1, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2.

Στο άρθρο 37 παράγραφος 1 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Όσον αφορά τα οπωροκηπευτικά, τις πατάτες κατανάλωσης και τα φυτώρια, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται και προσαρμόζεται σύμφωνα με το σημείο ΙΓ του παραρτήματος VII.».

3.

Στο άρθρο 40 η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Εάν ολόκληρη η περίοδος αναφοράς επηρεάστηκε από την περίπτωση ανωτέρας βίας ή από εξαιρετικές περιστάσεις, το κράτος μέλος υπολογίζει το ποσό αναφοράς με βάση την περίοδο 1997 ως 1999.

Στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται βάσει της πλησιέστερης περιόδου εμπορίας πριν από την αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΑ του παραρτήματος VII. Στην περίπτωση των μπανανών, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται βάσει της πλησιέστερης περιόδου εμπορίας πριν από την αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΒ του παραρτήματος VII. Στην περίπτωση των οπωροκηπευτικών, των πατατών κατανάλωσης και των φυτωρίων, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται βάσει της πλησιέστερης περιόδου εμπορίας πριν από την αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΓ του παραρτήματος VII. Στις περιπτώσεις αυτές, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών.».

4.

Στο άρθρο 42 παράγραφος 8, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Ωστόσο, όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 5, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι, για το 2007, τα αχρησιμοποίητα δικαιώματα ενίσχυσης που αντιστοιχούν σε ισοδύναμο αριθμό εκταρίων που δηλώνει ο γεωργός και χρησιμοποιούνται για πατάτες κατανάλωσης ή για οπωροκηπευτικά δεν επαναφέρονται στο εθνικό απόθεμα.»

5.

Στο άρθρο 43 παράγραφος 2, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6.

Στο άρθρο 44 παράγραφος 2, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ο όρος “επιλέξιμα εκτάρια” σημαίνει επίσης:

7.

Στο άρθρο 45 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3.   Ωστόσο, για το 2007, στα κράτη μέλη που δεν έχουν χρησιμοποιήσει τη δυνατότητα του άρθρου 71 και δεν χρησιμοποιούν τη δυνατότητα του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 51, αχρησιμοποίητα δικαιώματα ενίσχυσης που αντιστοιχούν σε ισοδύναμο αριθμό εκταρίων που δηλώνει ο γεωργός και χρησιμοποιούνται για πατάτες κατανάλωσης ή για οπωροκηπευτικά δεν επαναφέρονται στο εθνικό απόθεμα.».

8.

Το άρθρο 51 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 51

Γεωργική χρήση της γης

Οι γεωργοί μπορούν να χρησιμοποιούν τα αγροτεμάχια που δηλώνουν σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 3 για κάθε γεωργική δραστηριότητα εκτός από τις μόνιμες καλλιέργειες. Ωστόσο, οι γεωργοί μπορούν να χρησιμοποιούν τα αγροτεμάχια για:

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν έως την 1η Νοεμβρίου 2007 ότι, έως την ημερομηνία που θα καθοριστεί από το κράτος μέλος αλλά το αργότερο στις 31 Νοεμβρίου 2010, τα αγροτεμάχια μιας ή περισσότερων περιοχών του κράτους μέλους δεν επιτρέπεται να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για:

9.

Το άρθρο 60 παράγραφος 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«8.   Όταν ένα κράτος μέλος αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την παρέκκλιση του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 51, μπορεί επίσης να αποφασίζει, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, να εφαρμόσει τις παραγράφους 1 έως 7 του παρόντος άρθρου κατά την ίδια περίοδο. Οι παράγραφοι 1 έως 7 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται σε καμία άλλη περίπτωση.».

10.

Στο άρθρο 63 παράγραφος 3 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Όσον αφορά την ενσωμάτωση της συνιστώσας των ενισχύσεων για οπωροκηπευτικά, πατάτες κατανάλωσης και φυτώρια στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, έως την 1η Απριλίου 2008, να εφαρμόσουν την παρέκκλιση του πρώτου εδαφίου.».

11.

Το άρθρο 64 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Ανάλογα με την επιλογή κάθε κράτους μέλους, η Επιτροπή καθορίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2, ένα ανώτατο όριο για κάθε άμεση ενίσχυση που αναφέρεται, αντίστοιχα, στα άρθρα 66 έως 69.

Το ανώτατο αυτό όριο ισούται προς τη συνιστώσα κάθε τύπου άμεσης ενίσχυσης εντός των ανωτάτων ορίων που αναφέρονται στο άρθρο 41, πολλαπλασιαζόμενη επί τα ποσοστά μείωσης που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 66 έως 69.

Το συνολικό πόσο των καθοριζόμενων ανωτάτων ορίων αφαιρείται από τα εθνικά ανώτατα όρια του άρθρου 41 με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2.».

12.

Το άρθρο 65 παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Για τα δικαιώματα που χορηγούνται στους γεωργούς, μετά τις τυχόν μειώσεις δυνάμει του άρθρου 41, η συνιστώσα του ποσού αναφοράς που προκύπτει από κάθε άμεση ενίσχυση που αναφέρεται, αντιστοίχως, στα άρθρα 66 έως 69 μειώνεται κατά το ποσοστό που καθορίζουν τα κράτη μέλη εντός του ορίου που καθορίζεται στα άρθρα 66 έως 69, και για τις άμεσες ενισχύσεις που αναφέρονται στο άρθρο 68β, εντός της περιόδου που καθορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο.»

13.

Μετά το άρθρο 68α προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 68β

Μεταβατικές ενισχύσεις για τα οπωροκηπευτικά

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, να παρακρατούν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, έως και το 50 % της συνιστώσας των εθνικών ανώτατων ορίων που αναφέρονται στο άρθρο 41 η οποία αντιστοιχεί σε ορισμένες τομάτες που παραδίδονται για μεταποίηση και ήταν επιλέξιμες δυνάμει του καθεστώτος ενισχύσεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96.

Στην περίπτωση αυτήν, και εντός του ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 64 παράγραφος 2, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταβάλλει, σε ετήσια βάση, πρόσθετη ενίσχυση στους γεωργούς.

Η πρόσθετη ενίσχυση καταβάλλεται στους γεωργούς που παράγουν τις τομάτες αυτές υπό τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου 10ζ του τίτλου IV.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, να παρακρατούν:

Στην περίπτωση αυτήν, και εντός του ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 64 παράγραφος 2, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταβάλλει, σε ετήσια βάση, πρόσθετη ενίσχυση στους γεωργούς.

Η πρόσθετη ενίσχυση καταβάλλεται στους γεωργούς που παράγουν ένα ή περισσότερα από αυτά τα ορισμένα οπωροκηπευτικά που παραδίδονται για μεταποίηση και ήταν επιλέξιμα δυνάμει των καθεστώτων ενισχύσεων των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 2202/96, όπως καθορίζεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, υπό τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου 10ζ του τίτλου IV:

3.   Η συνιστώσα των εθνικών ανώτατων ορίων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και αντιστοιχεί στις τομάτες είναι η εξής:

4.   Η συνιστώσα των εθνικών ανώτατων ορίων που αναφέρεται στην παράγραφο 2 και αντιστοιχεί στις καλλιέργειες οπωροκηπευτικών, πλην των ετήσιων καλλιεργειών, είναι η εξής:

14.

Το άρθρο 71ζ διαγράφεται,

15.

Στο άρθρο 71ια παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Ωστόσο, όσον αφορά την ενσωμάτωση της συνιστώσας των ενισχύσεων για οπωροκηπευτικά στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, τα νέα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίσουν, έως την 1η Απριλίου 2008 ή την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται του πρώτου έτους εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, να εφαρμόσουν την παρέκκλιση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο.».

16.

Στον τίτλο IV, μετά το κεφάλαιο 10στ, προστίθενται τα ακόλουθα κεφάλαια:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10ζ

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ

Άρθρο 110κ

Μεταβατικές στρεμματικές ενισχύσεις

1.   Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 68β παράγραφος 1 ή του άρθρου 143βγ παράγραφος 1, κατά την περίοδο που αναφέρεται στις εν λόγω διατάξεις, επιτρέπεται να χορηγείται μεταβατική στρεμματική ενίσχυση, υπό τους όρους του παρόντος κεφαλαίου, στους γεωργούς που παράγουν ορισμένες τομάτες, όπως καθορίζεται από τα κράτη μέλη, οι οποίες παραδίδονται για μεταποίηση.

2.   Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 68β παράγραφος 2 ή του άρθρου 143βγ παράγραφος 2, κατά την περίοδο που αναφέρεται στις εν λόγω διατάξεις, επιτρέπεται να χορηγείται μεταβατική στρεμματική ενίσχυση, υπό τους όρους του παρόντος κεφαλαίου, στους γεωργούς που παράγουν ορισμένα προϊόντα οπωροκηπευτικών που απαριθμούνται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 68β παράγραφος 2, όπως καθορίζεται από τα κράτη μέλη, τα οποία παραδίδονται για μεταποίηση.

Άρθρο 110κα

Ποσό της ενίσχυσης και επιλεξιμότητα

1.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν την ενίσχυση ανά εκτάριο στο οποίο καλλιεργούνται τομάτες και κάθε προϊόν οπωροκηπευτικών που απαριθμείται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 68β παράγραφος 2 βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων.

2.   Το συνολικό ποσό ενισχύσεων δεν υπερβαίνει ποτέ το ανώτατο όριο που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 64 παράγραφος 2 ή το άρθρο 143βγ.

3.   Η ενίσχυση χορηγείται μόνον για τις εκτάσεις των οποίων η παραγωγή καλύπτεται από σύμβαση για μεταποίηση σε ένα από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/1996.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαρτούν τη χορήγηση κοινοτικής ενίσχυσης από περαιτέρω αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, μεταξύ άλλων από την προϋπόθεση να είναι οι γεωργοί μέλη μιας οργάνωσης παραγωγών ή ομάδας παραγωγών αναγνωρισμένης, αντίστοιχα, δυνάμει του άρθρου 4 ή του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 του Συμβουλίου, της 26ης Σεπτεμβρίου 2007, για τον καθορισμό των ειδικών κανόνων για τον τομέα των οπωροκηπευτικών (20).

5.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή την απόφασή τους να εφαρμόσουν το άρθρο 68β ή το άρθρο 143βγ, το ποσό που παρακρατείται δυνάμει του άρθρου 68β ή του άρθρου 143βγ και τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου έως την 1η Νοεμβρίου 2007.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10η

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΛΑΚΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ

Άρθρο 110κβ

Ενίσχυση για τους μαλακούς καρπούς

1.   Μεταβατική στρεμματική ενίσχυση χορηγείται κατά την περίοδο που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2012 για τις φράουλες που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 0810 10 00 και τα σμέουρα που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 0810 20 10, τα οποία παραδίδονται για μεταποίηση.

2.   Η ενίσχυση χορηγείται μόνον για τις εκτάσεις των οποίων η παραγωγή καλύπτεται από σύμβαση για μεταποίηση σε ένα από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/1996.

3.   Η κοινοτική ενίσχυση ανέρχεται σε 230 ευρώ/εκτάριο το χρόνο.

4.   Τα κράτη μέλη επιτρέπεται να καταβάλλουν εθνική ενίσχυση επιπλέον της κοινοτικής ενίσχυσης. Το συνολικό ποσό της καταβαλλόμενης κοινοτικής και εθνικής ενίσχυσης δεν υπερβαίνει τα 400 ευρώ/εκτάριο το χρόνο.

5.   Η ενίσχυση καταβάλλεται μόνον για τις μέγιστες εθνικές εγγυημένες εκτάσεις που κατανέμονται στα κράτη μέλη ως εξής:

Εάν η επιλέξιμη έκταση σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος και σε ένα συγκεκριμένο έτος υπερβαίνει τη μέγιστη εθνική εγγυημένη έκταση, το ποσό της ενίσχυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 3 μειώνεται αναλογικά προς την υπέρβαση της μέγιστης εθνικής εγγυημένης έκτασης.

6.   Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται στη μεταβατική ενίσχυση για τους μαλακούς καρπούς.

17.

Στο άρθρο 143β, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Κατά τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής που αναφέρεται στην παράγραφο 9, τα νέα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, το αργότερο έως την ημερομηνία προσχώρησης, να αντικαταστήσουν τις άμεσες ενισχύσεις, εκτός από τις ενισχύσεις για ενεργειακές καλλιέργειες που προβλέπονται στο κεφάλαιο 5 του τίτλου IV και τη μεταβατική ενίσχυση για τους μαλακούς καρπούς που προβλέπεται στο κεφάλαιο 10η του τίτλου IV, με ενιαία στρεμματική ενίσχυση η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2.».

18.

Στο άρθρο 143β παράγραφος 3, η τρίτη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

19.

Μετά το άρθρο 143βα προστίθενται το εξής:

«Άρθρο 143βα

Χωριστή ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 143β, τα νέα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορούν να αποφασίζουν, το αργότερο την 1η Νοεμβρίου 2007, να χορηγήσουν χωριστή ενίσχυση στους γεωργούς οι οποίοι είναι επιλέξιμοι βάσει του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης. Η ενίσχυση αυτή χορηγείται βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων όπως εκείνα που προβλέπονται στην πρώτη παράγραφο του σημείου ΙΓ του παραρτήματος VII και για μια αντιπροσωπευτική περίοδο όπως ορίζεται στην εν λόγω παράγραφο.

2.   Η χωριστή ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά χορηγείται εντός των ορίων της συνιστώσας του εθνικού ανώτατου ορίου που αναφέρεται στο άρθρο 71γ η οποία αντιστοιχεί στα οπωροκηπευτικά.

3.   Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2, κάθε ενδιαφερόμενο νέο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, να εφαρμόσει, για τη χωριστή ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά, ανώτατο όριο χαμηλότερο από αυτό που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο.

4.   Τα κεφάλαια που διατίθενται για τη χορήγηση της χωριστής ενίσχυσης για τα οπωροκηπευτικά σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3, δεν περιλαμβάνονται στο ετήσιο χρηματοδοτικό κονδύλι που αναφέρεται στο άρθρο 143β παράγραφος 3.

5.   Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται στη χωριστή ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά.

6.   Σε περίπτωση πραγματικής ή αναμενόμενης κληρονομιάς, η χωριστή πληρωμή για τα οπωροκηπευτικά χορηγείται στους γεωργούς που κληρονόμησαν την εκμετάλλευση, υπό την προϋπόθεση ότι είναι επιλέξιμοι δυνάμει του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης.

Άρθρο 143βγ

Μεταβατική ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 143β, τα νέα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορούν να αποφασίζουν, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, να παρακρατήσουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, έως και το 50 % της συνιστώσας των εθνικών ανώτατων ορίων που αναφέρονται στο άρθρο 41 η οποία αντιστοιχεί στις τομάτες που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 0702 00 00.

Στην περίπτωση αυτήν, και εντός του ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταβάλλει, σε ετήσια βάση, πρόσθετη ενίσχυση στους γεωργούς.

Η πρόσθετη ενίσχυση καταβάλλεται στους γεωργούς που παράγουν τομάτες υπό τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου 10ζ του τίτλου IV.

2.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 143β, τα νέα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορούν να αποφασίσουν, έως την 1η Νοεμβρίου 2007, να παρακρατούν:

Στην περίπτωση αυτήν, και εντός του ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος καταβάλλει, σε ετήσια βάση, πρόσθετη ενίσχυση στους γεωργούς.

Η πρόσθετη ενίσχυση χορηγείται στους γεωργούς που παράγουν ένα ή περισσότερα προϊόντα οπωροκηπευτικών, όπως καθορίζονται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, τα οποία απαριθμούνται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 68β παράγραφος 2.

3.   Τα κεφάλαια που διατίθενται για τη χορήγηση της μεταβατικής ενίσχυσης για τα οπωροκηπευτικά σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, δεν περιλαμβάνονται στο ετήσιο χρηματοδοτικό κονδύλι που αναφέρεται στο άρθρο 143β παράγραφος 3.

4.   Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται στη χωριστή ενίσχυση για τα οπωροκηπευτικά.».

20.

Στο άρθρο 145 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο μετά το στοιχείο δ)γ):

21.

Το άρθρο 155 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 155

Άλλες μεταβατικές διατάξεις

Τα περαιτέρω μέτρα που απαιτούνται για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τις ρυθμίσεις των αναφερόμενων στα άρθρα 152 και 153 κανονισμών και των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 404/93, (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96, (ΕΚ) αριθ. 2202/96 και (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 σε εκείνες του παρόντος κανονισμού, κυρίως όσες αφορούν την εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 και του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1259/1999 και του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, καθώς και η μετάβαση από τις διατάξεις που αφορούν τα σχέδια βελτίωσης που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 σε εκείνες των άρθρων 83 έως 87 του παρόντος κανονισμού, μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού. Οι κανονισμοί και τα άρθρα που αναφέρονται στα άρθρα 152 και 153 εξακολουθούν να ισχύουν για τους σκοπούς του καθορισμού των ποσών αναφοράς που αναφέρονται στο παράρτημα VII.».

22.

Τα παραρτήματα τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού.

1.

Στις παραγράφους 1, 2 και 4 του άρθρου 32, μετά τις λέξεις «Παράρτημα VII», προστίθενται οι λέξεις «ή στο παράρτημα VIII».

2.

Μετά το παράρτημα VII προστίθεται το ακόλουθο παράρτημα:

α)

μπορούν να εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως τη λήξη τους, ή

β)

τροποποιούνται για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, ή

γ)

αντικαθίστανται από νέα επιχειρησιακά προγράμματα που εγκρίνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.