16.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 358/3


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1857/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 15ης Δεκεμβρίου 2006

σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1998, για την εφαρμογή των άρθρων 92 και 93 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε ορισμένες κατηγορίες οριζόντιων κρατικών ενισχύσεων (1), και ιδίως το άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο i),

Αφού δημοσίευσε σχέδιο του παρόντος κανονισμού,

Κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή για τις κρατικές ενισχύσεις,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να αποφαίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 87 της συνθήκης, κατά πόσο, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις συμβιβάζονται με την κοινή αγορά και δεν υπόκεινται στην προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (2) δεν εφαρμόζεται σε δραστηριότητες που συνδέονται με την παραγωγή, μεταποίηση ή εμπορία των προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης.

(3)

Η Επιτροπή, με πολυάριθμες αποφάσεις, έχει εφαρμόσει τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων και έχει επίσης καταστήσει γνωστή την πολιτική της, πιο πρόσφατα στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στο γεωργικό τομέα (3). Με βάση τη σημαντική πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή κατά την εφαρμογή αυτών των άρθρων σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων και για να διασφαλιστεί αποτελεσματική εποπτεία και να απλουστευθούν οι διοικητικές διαδικασίες, χωρίς να αποδυναμωθεί η δραστηριότητα της παρακολούθησης από την Επιτροπή, είναι απαραίτητο να κάνει η Επιτροπή χρήση των εξουσιών που της έχει παραχωρήσει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 και για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων, εφόσον έχει κριθεί ότι το άρθρο 89 της συνθήκης έχει εφαρμογή στα εν λόγω προϊόντα.

(4)

Τα επόμενα έτη, ο γεωργικός τομέας θα πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και στις νέες αλλαγές όσον αφορά την εξέλιξη της αγοράς, την πολιτική για την αγορά και τους κανόνες το εμπορίου, τη ζήτηση και τις προτιμήσεις των καταναλωτών και τη διεύρυνση της Κοινότητας. Οι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν όχι μόνο τις γεωργικές αγορές, αλλά και τις τοπικές οικονομίες των αγροτικών περιοχών γενικότερα. Η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να αποσκοπεί στην αποκατάσταση και ενδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών περιοχών και, κατ’ επέκταση, να συμβάλλει στη διατήρηση και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε αυτές τις περιοχές.

(5)

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις συμβάλλουν καθοριστικά στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και, γενικότερα, αποτελούν παράγοντα κοινωνικής σταθερότητας και οικονομικού δυναμισμού. Παρόλα αυτά, η ανάπτυξή τους μπορεί να παρεμποδιστεί, π.χ. από δυσλειτουργίες της αγοράς. Συχνά δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια ή τις πιστώσεις που χρειάζονται, λόγω της ατολμίας ορισμένων χρηματοπιστωτικών αγορών και των περιορισμένων εγγυήσεων που είναι σε θέση να παράσχουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Επίσης, οι περιορισμένοι πόροι τους ενδέχεται να περιορίζουν την πρόσβασή τους σε πληροφορίες, ειδικότερα στις σχετικές με τις νέες τεχνολογίες και τις εν δυνάμει αγορές. Με βάση τα ανωτέρω, σκοπός των απαλλασσόμενων βάσει του παρόντος κανονισμού ενισχύσεων πρέπει να είναι η διευκόλυνση της ανάπτυξης των οικονομικών δραστηριοτήτων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι οι ενισχύσεις αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά τους όρους των εμπορικών συναλλαγών σε βαθμό που να αντίκειται προς το κοινό συμφέρον. Οι εξελίξεις αυτές πρέπει να ενθαρρυνθούν και να υποστηριχθούν με την απλούστευση των ισχυόντων κανόνων, στο μέτρο που αυτοί έχουν εφαρμογή στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

(6)

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κυριαρχούν σε μεγάλο βαθμό στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων στην Κοινότητα. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στη διάρθρωση της πρωτογενούς παραγωγής, αφενός, και στη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων, αφετέρου. Η μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων είναι συχνά παρόμοιες με εκείνες των βιομηχανικών προϊόντων. Κατά συνέπεια, θα ήταν πιο σκόπιμο να υιοθετηθεί διαφορετική προσέγγιση για τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων και να υπαχθούν οι δραστηριότητες αυτές στους κανόνες για τα βιομηχανικά προϊόντα. Ως εκ τούτου, και αντίθετα με την προσέγγιση στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2004, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων (4), φαίνεται χρήσιμη η εκπόνηση ενός κανονισμού απαλλαγής που να επικεντρώνεται στις ειδικές ανάγκες της πρωτογενούς γεωργικής παραγωγής.

(7)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (5) και με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (6) έχουν ήδη θεσπιστεί ειδικοί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις που καλύπτουν ορισμένα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, τα οποία ενισχύονται από τα κράτη μέλη χωρίς καμία κοινοτική χρηματοδότηση.

(8)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να απαλλάσσει κάθε ενίσχυση που ανταποκρίνεται σε όλες τις απαιτήσεις που ο ίδιος ορίζει, καθώς και κάθε καθεστώς ενισχύσεων, υπό τον όρο ότι οποιαδήποτε ενίσχυση δυνάμενη να χορηγηθεί κατ’ εφαρμογή ενός τέτοιου καθεστώτος ανταποκρίνεται σε όλες τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Για να διασφαλιστεί αποτελεσματική εποπτεία και να απλουστευθούν οι διοικητικές διαδικασίες, χωρίς να αποδυναμωθεί η δραστηριότητα της παρακολούθησης από την Επιτροπή, τα καθεστώτα ενισχύσεων και οι μεμονωμένες ενισχύσεις που δεν εντάσσονται σε κανένα καθεστώς ενισχύσεων είναι σκόπιμο να περιλαμβάνουν ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

(9)

Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ελαχιστοποίησης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στον ενισχυόμενο κλάδο και των στόχων του παρόντος κανονισμού, δεν θα πρέπει να απαλλάσσονται οι μεμονωμένες ενισχύσεις που υπερβαίνουν ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, ανεξαρτήτως του εάν χορηγούνται ή όχι δυνάμει καθεστώτων ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(10)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να απαλλάσσει τις εξαγωγικές ενισχύσεις ούτε τις ενισχύσεις που ευνοούν τα εγχώρια προϊόντα εις βάρος των εισαγομένων. Οι ενισχύσεις αυτές ενδέχεται να μην συμβιβάζονται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας. Κατά κανόνα δεν πρέπει να θεωρούνται εξαγωγικές ενισχύσεις οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή του κόστους μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για τη διάθεση ενός νέου ή ήδη υπάρχοντος προϊόντος σε μια νέα αγορά.

(11)

Για να εξαλειφθούν διαφορές που ενδέχεται να προκαλέσουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφορετικών κοινοτικών και εθνικών πρωτοβουλιών που αφορούν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και για λόγους διοικητικής διαφάνειας και ασφάλειας δικαίου, ο ορισμός των «μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων» για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού πρέπει να συμπίπτει με τον ορισμό που διατυπώνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001.

(12)

Σύμφωνα με πάγια πρακτική της Επιτροπής και για να διασφαλιστεί ότι οι ενισχύσεις ανταποκρίνονται στην αρχή της αναλογικότητας και περιορίζονται στο αναγκαίο ποσό, τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ενδείκνυται να εκφράζονται σε όρους έντασης ενίσχυσης, σε συνάρτηση με μια σειρά επιλέξιμες δαπάνες, και όχι σε όρους μέγιστου επιτρεπόμενου ποσού ενίσχυσης.

(13)

Για να κριθεί κατά πόσον μια δεδομένη ενίσχυση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη η ένταση της ενίσχυσης και άρα το ποσό της ενίσχυσης εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιχορήγησης. Στην περίπτωση των ενισχύσεων που είναι καταβλητέες τμηματικά, ο υπολογισμός του ισοδυνάμου επιχορήγησης προϋποθέτει την εφαρμογή των επιτοκίων που ισχύουν στην αγορά κατά το χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης. Για να επιτευχθεί ενιαία, διαφανής και ευχερής εφαρμογή της νομοθεσίας περί κρατικών ενισχύσεων, ως επιτόκια της αγοράς για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού πρέπει να νοούνται τα επιτόκια αναφοράς που καθορίζονται από την Επιτροπή κατά διαστήματα βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Διαδίκτυο.

(14)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν η διαφάνεια και η αποτελεσματική παρακολούθηση, ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε μέτρα ενίσχυσης που είναι διαφανή. Πρόκειται για μέτρα ενίσχυσης για τα οποία είναι δυνατόν να υπολογιστεί εκ των προτέρων (ex ante) με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών, χωρίς να χρειάζεται να διενεργηθεί εκτίμηση επικινδυνότητας (για παράδειγμα, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις επιτοκίου και φορολογικά μέτρα με ανώτατα όρια). Τα δάνεια του Δημοσίου πρέπει να θεωρούνται διαφανή, υπό τον όρο ότι συνοδεύονται από τις συνήθεις διασφαλίσεις και δεν ενέχουν ασυνήθεις κινδύνους, οπότε θεωρείται ότι δεν εμπεριέχουν στοιχείο κρατικής εγγύησης. Καταρχήν, τα μέτρα ενίσχυσης που περιλαμβάνουν κρατικές εγγυήσεις ή δάνεια του Δημοσίου με στοιχεία κρατικής εγγύησης, δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανή. Ωστόσο, τα εν λόγω μέτρα ενίσχυσης πρέπει να θεωρούνται διαφανή, εάν πριν από την εφαρμογή του μέτρου, έχει γίνει δεκτή από την Επιτροπή η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της έντασης ενίσχυσης της κρατικής εγγύησης, κατόπιν κοινοποίησης στην Επιτροπή μετά την έκδοση του παρόντος κανονισμού. Η μεθοδολογία θα αξιολογείται από την Επιτροπή σύμφωνα με την ανακοίνωση για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (7). Οι συμμετοχές του Δημοσίου και οι ενισχύσεις που εμπεριέχονται σε μέτρα παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις. Τα μέτρα ενίσχυσης που δεν είναι διαφανή πρέπει πάντοτε να κοινοποιούνται στην Επιτροπή. Οι κοινοποιήσεις αδιαφανών μέτρων ενίσχυσης θα αξιολογούνται από την Επιτροπή ιδίως με βάση τα κριτήρια που παρατίθενται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και δασοκομίας 2007-2013.

(15)

Σύμφωνα με πάγια πρακτική της Επιτροπής για την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων στο γεωργικό τομέα, δεν απαιτείται καμία διαφοροποίηση μεταξύ μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Για ορισμένους τύπους ενισχύσεων, πρέπει να καθοριστούν μέγιστα ποσά ενίσχυσης τα οποία επιτρέπεται να λάβει ένας δικαιούχος.

(16)

Τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια των ενισχύσεων θα πρέπει να καθοριστούν, με βάση την εμπειρία της Επιτροπής, σε επίπεδο που θα επιτυγχάνει την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στους στόχους της ελαχιστοποίησης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στον ενισχυόμενο κλάδο και της διευκόλυνσης της ανάπτυξης των οικονομικών δραστηριοτήτων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων του γεωργικού τομέα. Για λόγους συνοχής με τα χρηματοδοτούμενα από την Κοινότητα μέτρα στήριξης, τα ανώτατα όρια πρέπει να εναρμονιστούν με εκείνα που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

(17)

Ενδείκνυται να θεσπιστούν και ορισμένες επιπλέον προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούνται για να απαλλαγεί βάσει του παρόντος κανονισμού ένα καθεστώς ενισχύσεων ή μια μεμονωμένη ενίσχυση. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι τυχόν περιορισμοί στην παραγωγή ή στην κοινοτική στήριξη στο πλαίσιο των κοινών οργανώσεων αγοράς. Έχοντας υπόψη το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης, οι ενισχύσεις δεν πρέπει να συνεπάγονται απλώς και μόνο τη διαρκή ή περιοδική μείωση των λειτουργικών δαπανών που θα βάρυναν υπό κανονικές συνθήκες το δικαιούχο, ενώ το ύψος τους πρέπει να είναι ανάλογο των προβλημάτων που θα πρέπει να υπερνικηθούν, ώστε να διασφαλιστούν τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη που θεωρείται ότι εξυπηρετούν το συμφέρον της Κοινότητας. Τα μονομερή μέτρα κρατικών ενισχύσεων που αποσκοπούν απλώς στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των παραγωγών, χωρίς να συμβάλλουν κατά κανέναν τρόπο στην ανάπτυξη του τομέα, ειδικότερα δε οι ενισχύσεις που χορηγούνται αποκλειστικά βάσει της τιμής, της ποσότητας, της μονάδας παραγωγής ή της μονάδας μέσων παραγωγής θεωρείται ότι συνιστούν λειτουργικές ενισχύσεις που είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά. Επιπλέον, οι ενισχύσεις αυτές ενδέχεται επίσης να παρεμβαίνουν στους μηχανισμούς των κοινών οργανώσεων των αγορών. Κατά συνέπεια, ενδείκνυται να περιοριστεί το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε ορισμένους τύπους ενισχύσεων.

(18)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να απαλλάσσει τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε μικρές και μεσαίες γεωργικές εκμεταλλεύσεις (αγροκτήματα) ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασής τους. Οι επενδύσεις και η δημιουργία θέσεων εργασίας μπορούν να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη των μειονεκτικών περιοχών και των περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005. Οι μικρές και μεσαίες γεωργικές εκμεταλλεύσεις (αγροκτήματα) των περιοχών αυτών πλήττονται τόσο από το διαρθρωτικό μειονέκτημα της γεωγραφικής θέσης τους, όσο και από τις δυσκολίες που οφείλονται στο μέγεθός τους. Για το λόγο αυτό, ενδείκνυται να προβλεφθούν υψηλότερα ανώτατα όρια ενίσχυσης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις τέτοιων περιοχών.

(19)

Επειδή η στοχοθετημένη ενίσχυση επενδύσεων ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και για να μπορούν οι κάτοχοι εκμεταλλεύσεων να αποφασίζουν ελεύθερα σε ποια προϊόντα θα επενδύσουν, οι ενισχύσεις επενδύσεων που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να περιορίζονται σε συγκεκριμένα γεωργικά προϊόντα. Ο όρος αυτός δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εξαιρούν ορισμένα γεωργικά προϊόντα από τέτοιου είδους ενισχύσεις ή καθεστώτα ενισχύσεων, ιδίως στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν συνήθεις δυνατότητες διάθεσης στην αγορά. Θα πρέπει επίσης να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού ορισμένοι τύποι επενδύσεων.

(20)

Σε περίπτωση χορήγησης ενισχύσεων για την προσαρμογή σε προσφάτως θεσπισθέντα πρότυπα σε κοινοτικό επίπεδο, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να μπορούν να παρατείνουν την περίοδο προσαρμογής για τους κατόχους εκμεταλλεύσεων, καθυστερώντας την εφαρμογή αυτών των προτύπων. Ως εκ τούτου, πρέπει να καθοριστεί ακριβής ημερομηνία πέραν της οποίας η νέα νομοθεσία δεν θα είναι πλέον δυνατόν να θεωρείται ως νέα.

(21)

Ορισμένοι κανονισμοί του Συμβουλίου στο γεωργικό τομέα προβλέπουν ειδικές άδειες για την καταβολή ενισχύσεων από τα κράτη μέλη, συχνά σε συνδυασμό ή συμπληρωματικά με την κοινοτική χρηματοδότηση. Εντούτοις, οι σχετικές διατάξεις δεν προβλέπουν συνήθως απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του άρθρου 88 της συνθήκης, εφόσον οι ενισχύσεις πληρούν τους όρους του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Δεδομένου ότι οι προϋποθέσεις για τις εν λόγω ενισχύσεις ορίζονται σαφώς από αυτούς τους κανονισμούς ή/και οι ειδικές διατάξεις των τελευταίων επιβάλλουν υποχρέωση κοινοποίησης των υπόψη μέτρων στην Επιτροπή, δεν είναι απαραίτητη άλλη, χωριστή κοινοποίηση βάσει του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, προκειμένου να αξιολογήσει η Επιτροπή τα μέτρα. Για λόγους ασφάλειας του δικαίου, ο παρών κανονισμός πρέπει να περιλαμβάνει παραπομπή στις ανωτέρω διατάξεις και, ως εκ τούτου, δεν είναι αναγκαία η κοινοποίηση των μέτρων, βάσει του άρθρου 88 της συνθήκης, εφόσον μπορεί να διασφαλιστεί εκ των προτέρων ότι οι σχετικές ενισχύσεις χορηγούνται αποκλειστικά σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

(22)

Για να διασφαλιστεί ότι η εκάστοτε ενίσχυση είναι απαραίτητη και ότι λειτουργεί ως κίνητρο για την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να απαλλάσσει τις ενισχύσεις για δραστηριότητες τις οποίες ούτως ή άλλως θα ανέπτυσσε ο δικαιούχος υπό τους όρους της αγοράς. Δεν πρέπει να επιτρέπεται η αναδρομική χορήγηση ενισχύσεων για δραστηριότητες οι οποίες έχουν ήδη αναληφθεί από το δικαιούχο.

(23)

Ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να απαλλάσσει τη σώρευση μιας ενίσχυσης με άλλες κρατικές ενισχύσεις, συμπεριλαμβανομένων των ενισχύσεων που χορηγούνται από εθνικές, περιφερειακές ή τοπικές αρχές, με δημόσια χρηματοδότηση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 ή με κοινοτική συνδρομή για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, όταν η σώρευση αυτή υπερβαίνει τα ανώτατα όρια που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Απαλλασσόμενη δυνάμει του παρόντος κανονισμού ενίσχυση δεν πρέπει να σωρεύεται με de minimis στήριξη κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας (8) σε σχέση με τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες ή το ίδιο επενδυτικό έργο, εάν μια τέτοια σώρευση οδηγεί σε ένταση ενίσχυσης που υπερβαίνει εκείνη που ορίζει ο παρών κανονισμός.

(24)

Για λόγους διαφάνειας και αποτελεσματικής εποπτείας, σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, ενδείκνυται να θεσπιστεί τυποποιημένο έντυπο με το οποίο τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή συνοπτικά πληροφοριακά στοιχεία για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε φορά που, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζουν ένα καθεστώς ενισχύσεων ή χορηγούν μεμονωμένη ενίσχυση που δεν εντάσσεται σε καθεστώς ενισχύσεων. Για τους ίδιους λόγους ενδείκνυται να θεσπιστούν κανόνες για τα αρχεία που οφείλουν να τηρούν τα κράτη μέλη όσον αφορά τις απαλλασσόμενες βάσει του παρόντος κανονισμού ενισχύσεις. Για τους σκοπούς των ετήσιων εκθέσεων τις οποίες τα κράτη μέλη οφείλουν να υποβάλλουν στην Επιτροπή, ενδείκνυται να καθορίσει η Επιτροπή ειδικές απαιτήσεις. Με δεδομένη την ευρεία διαθεσιμότητα της αναγκαίας τεχνολογίας, οι συνοπτικές πληροφορίες και η ετήσια έκθεση θα πρέπει να υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή.

(25)

Η μη συμμόρφωση κράτους μέλους με τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που επιβάλλει ο παρών κανονισμός είναι δυνατό να καταστήσει αδύνατο για την Επιτροπή να εκτελέσει τα καθήκοντα παρακολούθησης βάσει του άρθρου 88 παράγραφος 1 της συνθήκης και, ειδικότερα, να εκτιμήσει αν η σωρευτική οικονομική επίπτωση των ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού επηρεάζει δυσμενώς τους όρους του εμπορίου σε βαθμό που να αντίκειται προς το κοινό συμφέρον. Η ανάγκη εκτίμησης της σωρευτικής επίπτωσης της κρατικής ενίσχυσης είναι ιδιαίτερα επιτακτική όταν ο ίδιος δικαιούχος μπορεί να λαμβάνει ενισχύσεις από διάφορες πηγές, όπως συμβαίνει όλο και περισσότερο στον τομέα της γεωργίας. Ως εκ τούτου, έχει πρωταρχική σημασία να υποβάλλουν τα κράτη μέλη χωρίς καθυστέρηση τα κατάλληλα πληροφοριακά στοιχεία πριν από τη χορήγηση ενισχύσεων δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(26)

Η ενίσχυση σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων πρέπει να καλύπτεται από τους κανόνες που διέπουν τις ενισχύσεις σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε άλλους τομείς που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001. Κατά συνέπεια, πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001.

(27)

Κρατική ενίσχυση που απαλλάσσεται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004 πρέπει να εξακολουθεί να απαλλάσσεται εφόσον πληροί όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού.

(28)

Ενδείκνυται η θέσπιση μεταβατικών διατάξεων για ενισχύσεις που έχουν χορηγηθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και οι οποίες δεν κοινοποιήθηκαν κατά παράβαση της υποχρέωσης δυνάμει του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(29)

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να κοινοποιούν ενισχύσεις χορηγούμενες σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή γεωργικών προϊόντων. Οι εν λόγω κοινοποιήσεις θα αξιολογούνται από την Επιτροπή με βάση τον παρόντα κανονισμό και τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και δασοκομίας 2007-2013. Οι κοινοποιήσεις που εκκρεμούν κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να αξιολογούνται αρχικά σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και, εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που αυτός ορίζει, στη συνέχεια με βάση τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και δασοκομίας 2007-2013.

(30)

Λαμβανομένης υπόψη της πείρας που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, και ιδίως της συχνότητας με την οποία γενικά είναι αναγκαίο να αναθεωρείται η πολιτική για τις κρατικές ενισχύσεις, είναι σκόπιμο να περιοριστεί η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Σε περίπτωση που η ισχύς του παρόντος κανονισμού δεν παραταθεί, τα καθεστώτα ενισχύσεων που έχουν ήδη απαλλαγεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, πρέπει να εξακολουθήσουν να απαλλάσσονται για περαιτέρω περίοδο έξι μηνών, προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε διαφανείς ενισχύσεις που χορηγούνται σε μικρές και μεσαίες γεωργικές εκμεταλλεύσεις (αγροκτήματα) οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής γεωργικών προϊόντων. Με την επιφύλαξη του άρθρου 9, δεν εφαρμόζεται σε ενισχύσεις που χορηγούνται για δαπάνες που συνδέονται με τη μεταποίηση ή εμπορία γεωργικών προϊόντων.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 16 παράγραφος 1 στοιχείο α), ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται:

α)

στις ενισχύσεις για εξαγωγικές δραστηριότητες, ειδικότερα δε στις ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, την ίδρυση και τη λειτουργία δικτύου διανομής ή άλλες τρέχουσες δαπάνες τις οποίες συνεπάγονται οι εξαγωγικές δραστηριότητες·

β)

στις ενισχύσεις που εξαρτώνται από την προτιμησιακή χρησιμοποίηση εγχώριων προϊόντων έναντι των εισαγόμενων.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

1.

«ενίσχυση», κάθε μέτρο το οποίο πληροί το σύνολο των κριτηρίων που καθορίζονται στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης·

2.

«γεωργικά προϊόντα»:

α)

τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης, εκτός των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (9)·

β)

τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 4502, 4503 και 4504 (προϊόντα από φελλό)·

γ)

τα προϊόντα που χρησιμεύουν για απομίμηση ή υποκατάσταση του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1898/87 του Συμβουλίου (10)·

3.

«μεταποίηση γεωργικών προϊόντων», κάθε πράξη επί γεωργικού προϊόντος από την οποία προκύπτει ένα επίσης γεωργικό προϊόν, με εξαίρεση τις εργασίες εντός της γεωργικής εκμετάλλευσης που είναι απαραίτητες για την προετοιμασία ενός προϊόντος ζωικής ή φυτικής προέλευσης για την πρώτη του πώληση·

4.

«εμπορία γεωργικών προϊόντων», η κατοχή ή έκθεση με σκοπό την πώληση, προσφορά προς πώληση, παράδοση ή οιονδήποτε άλλο τρόπο θέσης στην αγορά, με εξαίρεση την πρώτη πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού προς μεταπωλητές ή μεταποιητικές επιχειρήσεις και κάθε δραστηριότητα η οποία προετοιμάζει το προϊόν για μια τέτοια πρώτη πώληση· η πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού προς τελικούς καταναλωτές λογίζεται ως εμπορία αν πραγματοποιείται σε χωριστό και ειδικό για το σκοπό αυτό χώρο·

5.

«μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις» («ΜΜΕ»), οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που ορίζονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001·

6.

«ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης», το ύψος της ενίσχυσης εκφρασμένο σε ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών του έργου. Όλα τα χρησιμοποιούμενα αριθμητικά στοιχεία λαμβάνονται υπόψη πριν από την αφαίρεση των τυχόν άμεσων φόρων. Όταν χορηγούνται ενισχύσεις υπό άλλη μορφή πλην της επιχορήγησης, το ύψος της ενίσχυσης ισούται με το ισοδύναμο επιχορήγησης της ενίσχυσης. Οι ενισχύσεις που είναι καταβλητέες τμηματικά προεξοφλούνται στην αξία τους κατά το χρόνο της χορήγησής τους. Το προεξοφλητικό επιτόκιο που εφαρμόζεται για το σκοπό αυτό, καθώς και για τον υπολογισμό του ύψους της ενίσχυσης στην περίπτωση των δανείων με ευνοϊκούς όρους, είναι το επιτόκιο αναφοράς που ισχύει κατά το χρόνο της χορήγησης·

7.

«προϊόντα ποιότητας», τα προϊόντα που πληρούν τα κριτήρια που πρόκειται να καθοριστούν σύμφωνα με το άρθρο 32 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005·

8.

«δυσμενή καιρικά φαινόμενα που μπορούν να εξομοιωθούν με θεομηνία», οι καιρικές συνθήκες, όπως παγετός, χαλάζι, πάγος, βροχή ή ξηρασία, που καταστρέφουν άνω του 30 % είτε της μέσης ετήσιας παραγωγής δεδομένου γεωργού κατά την προηγούμενη τριετή περίοδο είτε του μέσου όρου τριετίας που έχει υπολογιστεί με βάση την προηγούμενη πενταετία, αφαιρουμένων της υψηλότερης και χαμηλότερης τιμής·

9.

«μειονεκτικές περιοχές», οι περιοχές που ορίζονται από τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999·

10.

«πραγματοποιηθείσες επενδύσεις για τη συμμόρφωση με προσφάτως θεσπισθέντα ελάχιστα πρότυπα»:

α)

στην περίπτωση των προτύπων που δεν προβλέπουν μεταβατική περίοδο, επενδύσεις των οποίων η πραγματική έναρξη δεν υπερβαίνει τα δυο έτη μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα πρότυπα πρόκειται να καταστούν υποχρεωτικά για τους επιχειρηματίες· ή

β)

στην περίπτωση των προτύπων που προβλέπουν μεταβατική περίοδο, επενδύσεις που όντως άρχισαν πριν από την ημερομηνία κατά την οποία τα πρότυπα πρόκειται να καταστούν υποχρεωτικά για τους επιχειρηματίες·

11.

«νέοι γεωργοί», οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων που πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 22 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005·

12.

«ομάδα παραγωγών», η ομάδα που έχει συσταθεί με στόχο την από κοινού προσαρμογή, στο πλαίσιο των στόχων των κοινών οργανώσεων αγοράς, της παραγωγής και της απόδοσης των μελών της στις απαιτήσεις της αγοράς, ιδίως μέσω της συγκέντρωσης της προσφοράς·

13.

«ένωση παραγωγών», η ένωση που αποτελείται από αναγνωρισμένες ομάδες παραγωγών και επιδιώκει τους ίδιους στόχους σε μεγαλύτερη κλίμακα·

14.

«νεκρά ζώα», τα ζώα που έχουν θανατωθεί με ευθανασία, με ή χωρίς οριστική διάγνωση, ή έχουν πεθάνει (περιλαμβανομένων θνησιγενών και αγέννητων ζώων) σε εκμετάλλευση ή οιαδήποτε εγκατάσταση ή κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, αλλά δεν εσφάγησαν για ανθρώπινη κατανάλωση·

15.

«κόστος εξετάσεων για μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες (ΜΣΕ) και σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών (ΣΕΒ)», το σύνολο των δαπανών, όπου συμπεριλαμβάνονται οι δαπάνες για την προμήθεια του συνόλου των μέσων διεξαγωγής δοκιμών (test kits), τη δειγματοληψία και τη μεταφορά, την εξέταση, την αποθήκευση και την καταστροφή των δειγμάτων, που είναι αναγκαίες για τη διενέργεια εξετάσεων σύμφωνα με το παράρτημα Χ κεφάλαιο Γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 999/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11)·

16.

«προβληματικές επιχειρήσεις», οι επιχειρήσεις που θεωρούνται προβληματικές κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (12)·

17.

«επένδυση αντικατάστασης», η επένδυση με την οποία αντικαθίσταται απλώς υφιστάμενο κτίριο ή μηχάνημα, ή μέρη του, από νέο σύγχρονο κτίριο ή μηχάνημα, χωρίς να αυξάνεται η ικανότητα παραγωγής κατά τουλάχιστον 25 % ή χωρίς να αλλάζει ουσιαστικά η φύση της παραγωγής ή της σχετικής τεχνολογίας. Δεν θεωρούνται επενδύσεις αντικατάστασης η πλήρης κατεδάφιση αγροτικού κτιρίου ηλικίας τουλάχιστον 30 ετών και η αντικατάστασή του από σύγχρονο κτίριο ούτε η ριζική ανακαίνιση αγροτικού κτιρίου. Η ανακαίνιση θεωρείται ριζική εφόσον το κόστος της ανέρχεται τουλάχιστον στο 50 % της αξίας του νέου κτιρίου·

18.

«διαφανής ενίσχυση», τα μέτρα ενίσχυσης για τα οποία είναι δυνατόν να υπολογιστεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών, χωρίς να χρειάζεται να διενεργηθεί εκτίμηση επικινδυνότητας (για παράδειγμα, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις επιτοκίου και φορολογικά μέτρα με ανώτατα όρια).

Άρθρο 3

Προϋποθέσεις απαλλαγής

1.   Οι διαφανείς μεμονωμένες ενισχύσεις εκτός οποιουδήποτε καθεστώτος ενισχύσεων, οι οποίες πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού, συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη από το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, υπό τον όρο ότι έχουν υποβληθεί οι συνοπτικές πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 και ότι η ενίσχυση περιλαμβάνει ρητή παραπομπή στον παρόντα κανονισμό, αναφέροντας τον τίτλο του και τα στοιχεία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Τα καθεστώτα διαφανών ενισχύσεων που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού, συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, υπό τον όρο ότι:

α)

κάθε ενίσχυση δυνάμενη να χορηγηθεί δυνάμει των εν λόγω καθεστώτων πληροί όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού·

β)

το καθεστώς περιλαμβάνει ρητή παραπομπή στον παρόντα κανονισμό, αναφέροντας τον τίτλο και τα στοιχεία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

γ)

έχουν υποβληθεί οι συνοπτικές πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1.

3.   Οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει των αναφερόμενων στην παράγραφο 2 καθεστώτων συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, υπό τον όρο ότι η ίδια η χορηγούμενη ενίσχυση πληροί όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού.

4.   Οι ενισχύσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ή άλλων κανονισμών που έχουν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98 ή των κανονισμών που απαριθμούνται στο άρθρο 17 του παρόντος κανονισμού, κοινοποιούνται στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Οι εν λόγω ενισχύσεις αξιολογούνται βάσει των κριτηρίων που ορίζονται στις γεωργικές κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και δασοκομίας 2007-2013.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ

Άρθρο 4

Επενδύσεις σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις

1.   Οι ενισχύσεις για επενδύσεις σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις εντός της Κοινότητας με σκοπό την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2 έως 10 του παρόντος άρθρου.

2.   Η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει:

α)

το 50 % των επιλέξιμων επενδύσεων στις μειονεκτικές περιοχές ή στις περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού·

β)

το 40 % των επιλέξιμων επενδύσεων στις άλλες περιοχές·

γ)

το 60 % των επιλέξιμων επενδύσεων σε μειονεκτικές περιοχές ή στις περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού και το 50 % στις άλλες περιοχές, όταν οι επενδύσεις πραγματοποιούνται από νέους γεωργούς εντός πέντε ετών από την εγκατάστασή τους·

δ)

το 75 % των επιλέξιμων επενδύσεων στις άκρως απόκεντρες περιφέρειες και στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 (13)·

ε)

το 75 % των επιλέξιμων επενδύσεων στις περιοχές του στοιχείου α) και το 60 % σε άλλες περιοχές όταν οι επενδύσεις συνεπάγονται πρόσθετες δαπάνες για την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος, τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις ή την ορθή μεταχείριση των εκτρεφόμενων ζώων. Η αύξηση αυτή επιτρέπεται να χορηγείται αποκλειστικά για επενδύσεις που υπερβαίνουν τις ισχύουσες ελάχιστες κοινοτικές απαιτήσεις ή για επενδύσεις που πραγματοποιούνται με σκοπό τη συμμόρφωση με προσφάτως θεσπισθέντα ελάχιστα πρότυπα. Η αύξηση πρέπει να αφορά μόνο τις πρόσθετες επιλέξιμες δαπάνες που είναι απαραίτητες και δεν εφαρμόζεται σε επενδύσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας.

3.   Με την επένδυση πρέπει να επιδιώκονται κυρίως οι ακόλουθοι στόχοι:

α)

μείωση του κόστους παραγωγής·

β)

βελτίωση και αναδιάταξη της παραγωγής·

γ)

βελτίωση της ποιότητας·

δ)

διατήρηση και βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος, ή βελτίωση των συνθηκών υγιεινής ή των προτύπων ορθής μεταχείρισης των ζώων.

4.   Οι επιλέξιμες δαπάνες μπορούν να περιλαμβάνουν:

α)

την κατασκευή, την αγορά ή τη βελτίωση ακινήτων·

β)

την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση με δυνατότητα αγοράς καινούργιου μηχανολογικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένου του λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, μέχρι την αγοραστική αξία του περιουσιακού στοιχείου·

γ)

γενικές δαπάνες συνδεόμενες με εκείνες των στοιχείων α) και β), όπως αμοιβές αρχιτεκτόνων, μηχανικών και συμβούλων, δαπάνες για μελέτες σκοπιμότητας, για την απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και αδειών εκμετάλλευσης.

Οι δαπάνες που συνδέονται με άλλες συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης πλην της αναφερόμενης στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου (φόροι, περιθώριο κέρδους του εκμισθωτή, έξοδα αναχρηματοδότησης τόκων, γενικά έξοδα, ασφάλιστρα, εισφορές κ.λπ.) δεν είναι επιλέξιμες.

5.   Μπορεί να χορηγείται ενίσχυση μόνο σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις οι οποίες δεν είναι προβληματικές επιχειρήσεις.

Η ενίσχυση μπορεί να χορηγείται προκειμένου να βοηθήσει το δικαιούχο να εφαρμόσει τα ελάχιστα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί προσφάτως όσον αφορά το περιβάλλον, την υγιεινή και την ορθή μεταχείριση των ζώων.

6.   Οι ενισχύσεις δεν πρέπει να χορηγούνται κατά παράβαση απαγορεύσεων ή περιορισμών που επιβάλλονται από κανονισμούς του Συμβουλίου για τη θέσπιση κοινών οργανώσεων αγοράς, ακόμη και όταν οι εν λόγω απαγορεύσεις και περιορισμοί αφορούν μόνο την κοινοτική στήριξη.

7.   Οι ενισχύσεις δεν πρέπει να περιορίζονται σε συγκεκριμένα γεωργικά προϊόντα και πρέπει συνεπώς να αφορούν όλους τους κλάδους της γεωργίας, εκτός εάν κάποιο κράτος μέλος εξαιρεί ορισμένα προϊόντα λόγω υπερβολικής παραγωγικής ικανότητας ή έλλειψης διεξόδων στην αγορά. Δεν πρέπει να χορηγούνται ενισχύσεις για:

α)

την αγορά δικαιωμάτων παραγωγής, ζώων και μονοετών φυτών·

β)

τη φύτευση μονοετών φυτών·

γ)

αποστραγγιστικά έργα ή αγορά αρδευτικού εξοπλισμού και αρδευτικά έργα, εκτός εάν οι επενδύσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση κατά τουλάχιστον 25 % της προηγούμενης κατανάλωσης νερού·

δ)

επενδύσεις με σκοπό την απλή αντικατάσταση.

8.   Είναι δυνατό να χορηγούνται ενισχύσεις για την αγορά γης εκτός οικοπέδων μέχρι ποσοστού 10 % των επιλέξιμων δαπανών της επένδυσης.

9.   Το ανώτατο ποσό ενίσχυσης που χορηγείται σε μεμονωμένη επιχείρηση δεν πρέπει να υπερβαίνει 400 000 ευρώ για οποιαδήποτε περίοδο τριών δημοσιονομικών ετών, ή 500 000 ευρώ εάν η επιχείρηση βρίσκεται σε μειονεκτική περιοχή ή σε περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτή καθορίζεται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού.

10.   Δεν πρέπει να χορηγούνται ενισχύσεις για την παρασκευή προϊόντων απομίμησης ή υποκατάστασης του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Άρθρο 5

Διατήρηση παραδοσιακών τοπίων και κτιρίων

1.   Οι ενισχύσεις για τη διατήρηση παραδοσιακών τοπίων και κτιρίων συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον είναι σύμφωνες με τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2.   Επιτρέπεται να χορηγείται ενίσχυση μέχρι ποσοστού 100 % των πραγματικών δαπανών που πραγματοποιούνται για επενδύσεις ή κεφαλαιουχικό εξοπλισμό και αποσκοπούν στη διατήρηση μη παραγωγικών στοιχείων της κληρονομιάς που βρίσκονται σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις, όπως αρχαιολογικά ή ιστορικά στοιχεία. Οι δαπάνες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν εύλογη αποζημίωση για την εργασία που εκτελεί ο ίδιος ο κάτοχος της εκμετάλλευσης, ή οι εργάτες του, μέχρι ανωτάτου ορίου 10 000 ευρώ ετησίως.

3.   Στις μειονεκτικές περιοχές ή στις περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού, επιτρέπεται να χορηγείται ενίσχυση μέχρι ποσοστού 60 % ή 75 % των πραγματικών δαπανών που πραγματοποιούνται για επενδύσεις ή κεφαλαιουχικό εξοπλισμό και αποσκοπούν στη διατήρηση στοιχείων της κληρονομιάς που βρίσκονται σε παραγωγικά στοιχεία του ενεργητικού γεωργικών εκμεταλλεύσεων, όπως κτίρια αγροκτημάτων, υπό τον όρο ότι η επένδυση δεν συνεπάγεται αύξηση της παραγωγικής ικανότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης.

Σε περίπτωση αύξησης της παραγωγικής ικανότητας, εφαρμόζονται τα ποσοστά ενίσχυσης για επενδύσεις που καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2, όσον αφορά τις επιλέξιμες δαπάνες που προκύπτουν από την εκτέλεση των σχετικών εργασιών με συνηθισμένα σύγχρονα υλικά. Είναι δυνατόν να χορηγείται πρόσθετη ενίσχυση μέχρι ποσοστού 100 % για την κάλυψη των πρόσθετων δαπανών που προκύπτουν από τη χρήση παραδοσιακών υλικών τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση των στοιχείων κληρονομιάς του κτιρίου.

Άρθρο 6

Μετεγκατάσταση αγροτικών κτιρίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος

1.   Οι ενισχύσεις για τη μετεγκατάσταση κτιρίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων συμβιβάζονται με τη κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου.

Το δημόσιο συμφέρον, του οποίου η επίκληση αιτιολογεί τη χορήγηση ενίσχυσης βάσει του παρόντος άρθρου, προσδιορίζεται στις σχετικές διατάξεις του κράτους μέλους.

2.   Είναι δυνατόν να χορηγείται ενίσχυση μέχρι ποσοστού 100 % των πραγματικών δαπανών, όταν η μετεγκατάσταση προς το δημόσιο συμφέρον συνίσταται απλώς στην κατεδάφιση, την απομάκρυνση και την εκ νέου ανέγερση υφισταμένων εγκαταστάσεων.

3.   Όταν η μετεγκατάσταση προς το δημόσιο συμφέρον έχει ως αποτέλεσμα να αποκτήσει ο κάτοχος της εκμετάλλευσης περισσότερες σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, ο κάτοχος της εκμετάλλευσης πρέπει να συνεισφέρει τουλάχιστον το 60 %, ή το 50 % στις μειονεκτικές περιοχές ή σε περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού, της αύξησης της αξίας των σχετικών εγκαταστάσεων μετά τη μετεγκατάσταση. Εάν ο δικαιούχος είναι νέος γεωργός, η συνεισφορά του είναι τουλάχιστον 55 % ή 45 %, αντίστοιχα.

4.   Όταν η μετεγκατάσταση προς το δημόσιο συμφέρον έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας, η συνεισφορά του δικαιούχου πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με το 60 %, ή το 50 % στις μειονεκτικές περιοχές ή σε περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού, των σχετικών με την ανωτέρω αύξηση δαπανών. Εάν ο δικαιούχος είναι νέος γεωργός, η συνεισφορά του είναι τουλάχιστον 55 % ή 45 %.

Άρθρο 7

Ενισχύσεις για την εγκατάσταση νέων γεωργών

Οι ενισχύσεις για την εγκατάσταση νέων γεωργών συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης εφόσον πληρούνται τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

Άρθρο 8

Ενισχύσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση

Οι ενισχύσεις για την πρόωρη συνταξιοδότηση γεωργών συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, υπό τους ακόλουθους όρους:

α)

πρέπει να πληρούνται τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 και να τηρούνται οιοιδήποτε κανόνες έχουν θεσπιστεί από την Επιτροπή για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου·

β)

η παύση των εμπορικών γεωργικών δραστηριοτήτων πρέπει να είναι μόνιμη και οριστική.

Άρθρο 9

Ενισχύσεις σε ομάδες παραγωγών

1.   Οι ενισχύσεις εκκίνησης για τη σύσταση ομάδων ή ενώσεων παραγωγών συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης κατά το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, εφόσον είναι σύμφωνες με τις διατάξεις των παραγράφων 2 έως 8 του παρόντος άρθρου.

2.   Είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, υπό τον όρο ότι δικαιούνται χρηματοδοτική ενίσχυση βάσει της νομοθεσίας του οικείου κράτους μέλους:

α)

οι ομάδες ή ενώσεις παραγωγών που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή γεωργικών προϊόντων· ή/και

β)

οι ενώσεις παραγωγών που είναι υπεύθυνες για την εποπτεία της χρήσης γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προέλευσης ή σημάτων ποιότητας σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.

Οι εσωτερικοί κανονισμοί της ομάδας ή ένωσης παραγωγών πρέπει να επιβάλλουν στα μέλη της την υποχρέωση να διαθέτουν την παραγωγή τους στην αγορά σύμφωνα με τους κανόνες προσφοράς και διάθεσης στην αγορά που έχουν καθοριστεί από την ομάδα. Οι εν λόγω κανόνες είναι δυνατόν να επιτρέπουν τη διάθεση μέρους της παραγωγής στην αγορά κατευθείαν από τον παραγωγό. Πρέπει να απαιτούν από τους παραγωγούς που προσχωρούν στην ομάδα ή ένωση να παραμένουν μέλη της επί τρία τουλάχιστον έτη και να αποχωρούν με προειδοποίηση τουλάχιστον 12 μηνών. Επιπροσθέτως, πρέπει να προβλέπουν κοινούς κανόνες παραγωγής, ειδικότερα όσον αφορά την ποιότητα των προϊόντων ή τη χρήση βιολογικών πρακτικών ή άλλων πρακτικών που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος, κοινούς κανόνες διάθεσης των προϊόντων στην αγορά και κανόνες πληροφόρησης σχετικά με τα προϊόντα, με ιδιαίτερη έμφαση στη συγκoμιδή και στη διαθεσιμότητα των προϊόντων. Εντούτοις, οι παραγωγοί πρέπει να παραμένουν υπεύθυνοι για τη διαχείριση των εκμεταλλεύσεών τους. Στις συμφωνίες που συνάπτονται στο πλαίσιο της ομάδας ή ένωσης παραγωγών πρέπει να τηρούνται οι σχετικές διατάξεις του δικαίου του ανταγωνισμού, ιδίως τα άρθρα 81 και 82 της συνθήκης.

3.   Οι επιλέξιμες δαπάνες μπορούν να περιλαμβάνουν τη μίσθωση κατάλληλων εγκαταστάσεων, την προμήθεια εξοπλισμού γραφείου, συμπεριλαμβανομένου του υλικού και λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, τις δαπάνες διοικητικού προσωπικού, τα γενικά έξοδα και νομικές και διοικητικές αμοιβές. Σε περίπτωση αγοράς των κτιριακών εγκαταστάσεων, οι επιλέξιμες δαπάνες για τις εγκαταστάσεις πρέπει να περιορίζονται στο κόστος μίσθωσης σε τιμές της αγοράς.

4.   Η ενίσχυση δεν πρέπει να καλύπτει δαπάνες που πραγματοποιούνται μετά το πέμπτο έτος ούτε να καταβάλλεται μετά το έβδομο έτος από την αναγνώριση της οργάνωσης παραγωγών, με την επιφύλαξη της χορήγησης ενίσχυσης για την κάλυψη επιλέξιμων δαπανών που απορρέουν από την ετήσια αύξηση του κύκλου εργασιών ενός δικαιούχου τουλάχιστον κατά 30 %, και περιορίζονται σ’ αυτήν, εφόσον αυτό οφείλεται στην προσχώρηση νέων μελών ή/και στην κάλυψη νέων προϊόντων.

5.   Δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση σε οργανώσεις παραγωγών, όπως εταιρείες ή συνεταιρισμοί που έχουν ως στόχο τη διαχείριση μιας ή περισσότερων γεωργικών εκμεταλλεύσεων και, ως εκ τούτου, στην πραγματικότητα είναι μεμονωμένοι παραγωγοί.

6.   Δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση σε άλλες γεωργικές ενώσεις που αναλαμβάνουν εργασίες στο επίπεδο της γεωργικής παραγωγής, όπως υπηρεσίες αμοιβαίας υποστήριξης, αντικατάστασης στο αγρόκτημα και διαχείρισης αγροκτήματος στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις των μελών τους, χωρίς να συμμετέχουν στην από κοινού προσαρμογή της προσφοράς στις ανάγκες της αγοράς.

7.   Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης που χορηγείται σε ομάδα ή ένωση παραγωγών βάσει του παρόντος άρθρου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 400 000 ευρώ.

8.   Δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση σε ομάδες ή ενώσεις παραγωγών, οι στόχοι των οποίων είναι ασυμβίβαστοι με κανονισμό του Συμβουλίου σχετικό με κοινή οργάνωση της αγοράς.

Άρθρο 10

Ενισχύσεις για την αντιμετώπιση νόσων ζώων και φυτών και της προσβολής από επιβλαβείς οργανισμούς

1.   Οι ενισχύσεις αποζημίωσης των γεωργών για τις δαπάνες πρόληψης και εκρίζωσης νόσων ζώων και φυτών και αντιμετώπισης της προσβολής από επιβλαβείς οργανισμούς στις οποίες υποβλήθηκαν και που αφορούν υγειονομικούς ελέγχους, εξετάσεις και άλλα μέτρα ανίχνευσης, αγορά και χορήγηση εμβολίων, φαρμάκων και φυτοπροστατευτικών προϊόντων, σφαγή και καταστροφή των ζώων και καταστροφή καλλιεργειών, συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης κατά το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης εφόσον πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις και τους όρους των παραγράφων 4 έως 8 του παρόντος άρθρου:

α)

η ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100 %·

β)

η ενίσχυση χορηγείται σε είδος μέσω επιδοτούμενων υπηρεσιών και δεν πρέπει να περιλαμβάνει άμεσες χρηματικές πληρωμές σε παραγωγούς.

2.   Οι ενισχύσεις αποζημίωσης των γεωργών για απώλειες που προκλήθηκαν από νόσους ζώων και φυτών ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης κατά το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, εφόσον πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις και τους όρους των παραγράφων 4 έως 8 του παρόντος άρθρου:

α)

η αποζημίωση πρέπει να υπολογίζεται μόνο σε σχέση με:

i)

την αγοραία αξία των ζώων που θανατώθηκαν ή των φυτών που καταστράφηκαν από τη νόσο ή την προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς ή των ζώων που θανατώθηκαν ή των φυτών που καταστράφηκαν με εντολή των δημόσιων αρχών στο πλαίσιο υποχρεωτικού δημόσιου προγράμματος πρόληψης ή εκρίζωσης·

ii)

απώλειες εισοδημάτων λόγω υποχρεώσεων απομόνωσης και δυσχερειών ανασύστασης του ζωικού κεφαλαίου ή αναφύτευσης·

β)

η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100 %·

γ)

η ενίσχυση πρέπει να περιορίζεται σε απώλειες που προκαλούνται από νόσους των οποίων η εστία έχει αναγνωριστεί επίσημα από τις δημόσιες αρχές.

3.   Από το ανώτατο ποσό των δαπανών ή ζημιών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 πρέπει να αφαιρούνται:

α)

τα ποσά που ενδεχομένως έχουν εισπραχθεί στο πλαίσιο καθεστώτων ασφάλισης· και

β)

οι δαπάνες που δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω της νόσου, οι οποίες διαφορετικά θα είχαν πραγματοποιηθεί.

4.   Οι ενισχύσεις πρέπει να καταβάλλονται σε σχέση με νόσους ή προσβολές από επιβλαβείς οργανισμούς για τις οποίες υφίστανται, σε κοινοτικό ή εθνικό επίπεδο, νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις. Οι ενισχύσεις πρέπει άρα να εντάσσονται στο πλαίσιο δημόσιου προγράμματος σε κοινοτικό, εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο για την πρόληψη, τον έλεγχο ή την εκρίζωση της σχετικής νόσου ή του επιβλαβούς οργανισμού. Οι νόσοι και η προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς στο πρόγραμμα, το οποίο πρέπει επίσης να περιλαμβάνει περιγραφή των σχετικών μέτρων.

5.   Η ενίσχυση δεν πρέπει να συνδέεται με νόσο για την οποία η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει ειδική επιβάρυνση για μέτρα ελέγχου.

6.   Η ενίσχυση δεν πρέπει να συνδέεται με μέτρα για τα οποία η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει ότι το κόστος τους επιβαρύνει τη γεωργική εκμετάλλευση, εκτός εάν το κόστος των εν λόγω μέτρων ενίσχυσης αντισταθμίζεται πλήρως από υποχρεωτικές επιβαρύνσεις των παραγωγών.

7.   Όσον αφορά τις νόσους των ζώων, η ενίσχυση πρέπει να χορηγείται για τις νόσους που αναφέρονται στον κατάλογο νόσων των ζώων του Διεθνούς Γραφείου Επιζωοτιών ή/και στο παράρτημα της απόφασης 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου (14).

8.   Τα καθεστώτα ενίσχυσης πρέπει να θεσπιστούν εντός τριών ετών μετά την πραγματοποίηση της δαπάνης ή της ζημίας. Η ενίσχυση πρέπει να καταβληθεί εντός τεσσάρων ετών μετά την πραγματοποίηση της δαπάνης ή της ζημίας.

Άρθρο 11

Ενισχύσεις για ζημίες που προκαλούνται από δυσμενή καιρικά φαινόμενα

1.   Οι ενισχύσεις αποζημίωσης των παραγωγών για απώλειες σε ζωικό ή φυτικό κεφάλαιο ή ζημίες σε αγροτικά κτίρια που προκλήθηκαν από δυσμενή καιρικά φαινόμενα τα οποία μπορούν να εξομοιωθούν με θεομηνίες συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2 έως 6, 9 και 10 του παρόντος άρθρου, όσον αφορά το φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, και των παραγράφων 3 έως 8 και 10 του παρόντος άρθρου, όσον αφορά τα αγροτικά κτίρια.

2.   Η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 80 %, και το 90 % σε μειονεκτικές περιοχές ή στις περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού, της μείωσης των εσόδων από την πώληση του προϊόντος λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Η μείωση αυτή στο εισόδημα υπολογίζεται με αφαίρεση:

α)

του αποτελέσματος του πολλαπλασιασμού της ποσότητας του προϊόντος που παρήχθη το έτος στο οποίο συνέβη το δυσμενές καιρικό φαινόμενο επί τη μέση τιμή πώλησης που λήφθηκε κατά το εν λόγω έτος, από·

β)

το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού της μέσης ετήσιας ποσότητας που παρήχθη κατά την προηγηθείσα τριετή χρονική περίοδο (ή από ένα τριετή μέσο όρο βασισμένο στην προηγούμενη πενταετή περίοδο, μετά από αφαίρεση της ανώτατης και κατώτατης τιμής) επί τη μέση ληφθείσα τιμή πώλησης.

Το επιλέξιμο για ενίσχυση ποσό μπορεί να αυξηθεί με άλλες δαπάνες που επιβάρυναν ειδικά το γεωργό λόγω μη συγκομιδής εξαιτίας του δυσμενούς καιρικού φαινομένου.

3.   Από το ανώτατο ποσό των ζημιών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρέπει να αφαιρούνται:

α)

τα ποσά που ενδεχομένως έχουν εισπραχθεί στο πλαίσιο καθεστώτων ασφάλισης· και

β)

οι δαπάνες που δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω του δυσμενούς καιρικού φαινομένου.

4.   Ο υπολογισμός της ζημίας πρέπει να γίνεται στο επίπεδο της μεμονωμένης εκμετάλλευσης.

5.   Η ενίσχυση πρέπει να καταβάλλεται απευθείας στο σχετικό γεωργό ή σε οργάνωση παραγωγών της οποίας ο γεωργός είναι μέλος. Εάν η ενίσχυση καταβληθεί σε οργάνωση παραγωγών, το ύψος της ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό της ενίσχυσης που θα μπορούσε να καταβληθεί στο γεωργό.

6.   Η αποζημίωση για ζημίες σε κτίρια και εξοπλισμό της γεωργικής εκμετάλλευσης οι οποίες προκλήθηκαν από δυσμενή καιρικά φαινόμενα δυνάμενα να εξομοιωθούν με θεομηνίες δεν πρέπει να υπερβαίνει ακαθάριστη ένταση ενίσχυσης 80 %, και 90 % σε μειονεκτικές περιοχές ή σε περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, όπως αυτές καθορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 94 του εν λόγω κανονισμού.

7.   Το δυσμενές καιρικό φαινόμενο που μπορεί να εξομοιωθεί με θεομηνία πρέπει να έχει αναγνωριστεί επίσημα από τις δημόσιες αρχές.

8.   Από την 1η Ιανουαρίου 2010, η παρεχόμενη αποζημίωση πρέπει να μειωθεί κατά 50 %, εκτός εάν χορηγείται σε γεωργούς οι οποίοι έχουν συνάψει ασφαλιστική σύμβαση που καλύπτει τουλάχιστον το 50 % της μέσης ετήσιας παραγωγής ή του συνδεόμενου με την παραγωγή εισοδήματός τους και τους στατιστικά συχνότερους κλιματικούς κινδύνους στο σχετικό κράτος μέλος ή περιφέρεια.

9.   Από την 1η Ιανουαρίου 2011, η ενίσχυση για ζημίες που προκλήθηκαν από ξηρασία μπορεί να καταβάλλεται μόνο από κράτος μέλος το οποίο έχει εφαρμόσει πλήρως το άρθρο 9 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15) στον τομέα της γεωργίας και εξασφαλίζει ότι το κόστος των υπηρεσιών παροχής ύδατος στη γεωργία ανακτάται μέσω επαρκούς εισφοράς του συγκεκριμένου τομέα.

10.   Τα καθεστώτα ενίσχυσης πρέπει να έχουν θεσπιστεί εντός τριών ετών μετά την πραγματοποίηση της δαπάνης ή της ζημίας. Η ενίσχυση πρέπει να καταβληθεί εντός τεσσάρων ετών μετά την πραγματοποίηση της δαπάνης ή της ζημίας.

Άρθρο 12

Ενισχύσεις για την πληρωμή ασφαλίστρων

1.   Οι ενισχύσεις για την πληρωμή ασφαλίστρων συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2.   Η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει:

α)

το 80 % του κόστους των ασφαλίστρων, όταν το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ορίζει ότι παρέχει κάλυψη μόνο κατά ζημιών που προκαλούνται από δυσμενή καιρικά φαινόμενα τα οποία μπορούν να εξομοιωθούν με θεομηνίες·

β)

το 50 % του κόστους των ασφαλίστρων, όταν το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ορίζει ότι παρέχει κάλυψη έναντι:

i)

ζημιών που αναφέρονται στο στοιχείο α) και έναντι άλλων ζημιών που προκαλούνται από καιρικά φαινόμενα ή/και

ii)

ζημιών που προκαλούνται από νόσους ζώων ή φυτών ή λόγω προσβολής από επιβλαβείς οργανισμούς.

3.   Οι ενισχύσεις δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ασφαλιστικών υπηρεσιών. Η ενίσχυση δεν πρέπει να περιορίζεται σε ασφαλιστική κάλυψη που παρέχεται από μια μόνο ασφαλιστική εταιρεία ή από έναν όμιλο εταιρειών ούτε να υπόκειται στον όρο ότι το ασφαλιστήριο συμβόλαιο πρέπει να έχει συναφθεί με εταιρεία εγκατεστημένη στο οικείο κράτος μέλος.

Άρθρο 13

Ενισχύσεις αναδασμού

Οι ενισχύσεις αναδασμού συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον χορηγούνται για την κάλυψη του νομικού και διοικητικού κόστους, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για έρευνες, και περιορίζονται σ’ αυτό, μέχρι ποσοστού 100 % των πραγματικών δαπανών.

Άρθρο 14

Ενισχύσεις για την ενθάρρυνση της παραγωγής γεωργικών προϊόντων ποιότητας

1.   Οι ενισχύσεις για την ενθάρρυνση της παραγωγής γεωργικών προϊόντων ποιότητας συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον χορηγούνται για τη κάλυψη των επιλέξιμων δαπανών που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 και πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 3 ως 6 του παρόντος άρθρου.

2.   Οι ενισχύσεις μπορούν να χορηγούνται για την κάλυψη των δαπανών που συνεπάγονται οι ακόλουθες δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών, εφόσον αφορούν την ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων ποιότητας:

α)

μέχρι ποσοστού 100 % του κόστους των δραστηριοτήτων έρευνας της αγοράς, επινόησης και σχεδιασμού προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων των ενισχύσεων που χορηγούνται για την προετοιμασία αιτήσεων αναγνώρισης γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προέλευσης ή έκδοσης πιστοποιητικών ιδιοτυπίας, σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανονισμούς·

β)

μέχρι ποσοστού 100 % του κόστους της εφαρμογής συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας, όπως οι σειρές διεθνών προτύπων ISO 9000 ή 14000, συστημάτων που βασίζονται στην ανάλυση κινδύνων και τα κρίσιμα σημεία ελέγχου (HACCP), συστημάτων ιχνηλασιμότητας, συστημάτων για τη διασφάλιση της τήρησης των κανόνων αυθεντικότητας και εμπορίας ή συστημάτων περιβαλλοντικού ελέγχου·

γ)

μέχρι ποσοστού 100 % των δαπανών κατάρτισης του προσωπικού στην εφαρμογή των συστημάτων που αναφέρονται στο στοιχείο β)·

δ)

μέχρι ποσοστού 100 % του κόστους των τελών που εισπράττουν οι αναγνωρισμένοι οργανισμοί πιστοποίησης για την πρώτη πιστοποίηση συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας και ανάλογων συστημάτων·

ε)

μέχρι ποσοστού 100 % του κόστους των υποχρεωτικών ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με την κοινοτική ή εθνική νομοθεσία από αρμόδιες αρχές ή για λογαριασμό τους, εκτός εάν η κοινοτική νομοθεσία ορίζει ότι το κόστος αυτό βαρύνει τις επιχειρήσεις·

στ)

μέχρι τα μέγιστα ποσά στήριξης που ορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 για τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 32 του εν λόγω κανονισμού.

3.   Η ενίσχυση μπορεί να χορηγείται μόνο σε σχέση με το κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται από τρίτους ή/και για λογαριασμό τρίτων, όπως οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές ή οι εξουσιοδοτημένοι από αυτές φορείς ή ανεξάρτητοι οργανισμοί που είναι υπεύθυνοι για τον έλεγχο και την εποπτεία της χρήσης των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης, των σημάτων βιολογικής καλλιέργειας ή των σημάτων ποιότητας, υπό τον όρο ότι οι εν λόγω ονομασίες και σημάνσεις είναι σύμφωνες με την κοινοτική νομοθεσία. Η ενίσχυση δεν πρέπει να χορηγείται σε σχέση με επενδυτικές δαπάνες.

4.   Η ενίσχυση δεν πρέπει να χορηγείται για την κάλυψη του κόστους των ελέγχων που διενεργούνται από τον ίδιο τον κάτοχο της εκμετάλλευσης ή τον παραγωγό ή όταν η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει ότι το κόστος ελέγχου βαρύνει τους παραγωγούς, χωρίς να προσδιορίζει το πραγματικό ύψος των επιβαρύνσεων.

5.   Εξαιρουμένων των ενισχύσεων της παραγράφου 2 στοιχείο στ), η ενίσχυση χορηγείται σε είδος μέσω επιδοτούμενων υπηρεσιών και δεν πρέπει να περιλαμβάνει άμεσες χρηματικές πληρωμές προς τους παραγωγούς.

6.   Όλα τα πρόσωπα που είναι επιλέξιμα στην εξεταζόμενη περιοχή πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ενίσχυση υπό αντικειμενικά καθορισμένους όρους. Όταν οι υπηρεσίες που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 παρέχονται από ομάδες παραγωγών ή άλλες οργανώσεις αμοιβαίας υποστήριξης, η ιδιότητα του μέλους αυτών των ομάδων ή οργανώσεων δεν πρέπει να αποτελεί όρο για την πρόσβαση στις υπηρεσίες. Η συνεισφορά μη μελών για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών της ομάδας ή οργάνωσης πρέπει να περιορίζεται αναλογικά στο κόστος της παροχής της υπηρεσίας.

Άρθρο 15

Παροχή τεχνικής υποστήριξης στο γεωργικό τομέα

1.   Οι ενισχύσεις συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης, εφόσον χορηγούνται για την κάλυψη των επιλέξιμων δαπανών για τις δραστηριότητες τεχνικής υποστήριξης που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 και πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων 3 και 4 του παρόντος άρθρου.

2   Η ενίσχυση μπορεί να καλύπτει τις ακόλουθες επιλέξιμες δαπάνες:

α)

όσον αφορά την εκπαίδευση και την κατάρτιση κατόχων και εργαζομένων σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις:

i)

τις δαπάνες διοργάνωσης του προγράμματος κατάρτισης,

ii)

τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των συμμετεχόντων,

iii)

το κόστος της παροχής υπηρεσιών αντικατάστασης κατά την απουσία του κατόχου της εκμετάλλευσης ή του εργαζόμενου στην εκμετάλλευση·

β)

όσον αφορά υπηρεσίες αντικατάστασης στην εκμετάλλευση, τις πραγματικές δαπάνες αντικατάστασης ενός κατόχου της εκμετάλλευσης, του συνεταίρου του ή ενός εργάτη της εκμετάλλευσης κατά τη διάρκεια ασθένειας και των διακοπών·

γ)

όσον αφορά τις παρεχόμενες από τρίτους υπηρεσίες συμβούλων, τις αμοιβές για υπηρεσίες που δεν συνιστούν διαρκή ή περιοδική δραστηριότητα και δεν σχετίζονται με τις συνήθεις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας, όπως οι συνήθεις υπηρεσίες φοροτεχνικών, οι τακτικές υπηρεσίες νομικών συμβούλων ή η διαφήμιση·

δ)

όσον αφορά τη διοργάνωση και συμμετοχή σε φόρα ανταλλαγής γνώσεων μεταξύ επιχειρήσεων, διαγωνισμούς, εμπορικές εκθέσεις και πανηγύρεις:

i)

τα έξοδα συμμετοχής·

ii)

τα έξοδα μετακίνησης·

iii)

το κόστος δημοσιεύσεων·

iv)

το μίσθωμα των εκθεσιακών χώρων·

v)

συμβολικά βραβεία που απονέμονται στο πλαίσιο διαγωνισμών, μέχρις αξίας 250 ευρώ ανά βραβείο και νικητή·

ε)

υπό τον όρο ότι δεν κατονομάζονται μεμονωμένες επιχειρήσεις, εμπορικά σήματα ή η προέλευση:

i)

την εκλαΐκευση της επιστημονικής γνώσης·

ii)

τεκμηριωμένες πληροφορίες για συστήματα ποιότητας ανοικτά σε προϊόντα άλλων χωρών, για γενόσημα προϊόντα και για τα διατροφικά τους οφέλη και τις προτεινόμενες χρήσεις αυτών.

Επιτρέπεται επίσης η χορήγηση ενίσχυσης για την κάλυψη των δαπανών του στοιχείου ε), εάν αναφέρεται η προέλευση προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου (16) και από τα άρθρα 54 έως 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου (17), υπό τον όρο ότι οι μνείες της προέλευσης αντιστοιχούν ακριβώς σε εκείνες που έχουν καταχωριστεί από την Κοινότητα·

στ)

δημοσιεύσεις, όπως κατάλογοι ή δικτυακοί τόποι που παρέχουν τεκμηριωμένες πληροφορίες για παραγωγούς από συγκεκριμένη περιοχή ή παραγωγούς συγκεκριμένου προϊόντος, υπό τον όρο ότι οι πληροφορίες και η παρουσίαση είναι ουδέτερες και ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί έχουν ίσες ευκαιρίες να περιληφθούν στις δημοσιεύσεις.

3.   Η ενίσχυση πρέπει να καλύπτει το 100 % των δαπανών που αναφέρονται στην παράγραφο 2. Πρέπει να χορηγείται σε είδος μέσω επιδοτούμενων υπηρεσιών και να μην περιλαμβάνει άμεσες χρηματικές πληρωμές σε παραγωγούς.

4.   Όλα τα πρόσωπα που είναι επιλέξιμα στην εξεταζόμενη περιοχή πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ενίσχυση, υπό αντικειμενικά καθορισμένους όρους. Όταν η τεχνική υποστήριξη παρέχεται από ομάδες παραγωγών ή άλλες οργανώσεις, η ιδιότητα του μέλους της ομάδας ή οργάνωσης δεν πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για την πρόσβαση στην υπηρεσία. Η ενδεχόμενη συνεισφορά μη μελών για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών της σχετικής ομάδας ή οργάνωσης πρέπει να περιορίζεται στο κόστος παροχής της υπηρεσίας.

Άρθρο 16

Στήριξη του τομέα της κτηνοτροφίας

1.   Οι κατωτέρω ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κτηνοτροφίας συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης:

α)

ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 100 % του κόστους για την κάλυψη του διοικητικού κόστους καθιέρωσης και διατήρησης γενεαλογικών μητρώων ζώων·

β)

ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 70 % του κόστους των δοκιμών που διενεργούνται από τρίτους ή για λογαριασμό αυτών, με σκοπό τον προσδιορισμό της γενετικής ποιότητας ή της απόδοσης του ζωικού κεφαλαίου, με εξαίρεση τους ελέγχους που διενεργεί ο ιδιοκτήτης του ζωικού κεφαλαίου και τους συνήθεις ελέγχους ποιότητας του γάλακτος·

γ)

έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 40 % για την εισαγωγή, σε επίπεδο εκμετάλλευσης, καινοτόμων τεχνικών ή πρακτικών αναπαραγωγής ζώων, με εξαίρεση τις δαπάνες εισαγωγής ή πραγματοποίησης τεχνητής γονιμοποίησης·

δ)

ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 100 % του κόστους απομάκρυνσης νεκρών ζώων και 75 % του κόστους καταστροφής αυτών· εναλλακτικά, ενίσχυση μέχρις ενός ισοδυνάμου ποσού για την κάλυψη των ασφαλίστρων που καταβάλλουν οι γεωργοί για την ασφάλιση των δαπανών απομάκρυνσης και καταστροφής των νεκρών ζώων·

ε)

ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 100 % των δαπανών απομάκρυνσης και καταστροφής των πτωμάτων όταν η ενίσχυση χρηματοδοτείται μέσω τελών ή υποχρεωτικών εισφορών που προορίζονται για τη χρηματοδότηση της καταστροφής των πτωμάτων, υπό τον όρο ότι τα εν λόγω τέλη ή εισφορές περιορίζονται και επιβάλλονται απευθείας στον τομέα του κρέατος·

στ)

ενίσχυση σε ποσοστό 100 % του κόστους απομάκρυνσης και καταστροφής νεκρών ζώων όταν υπάρχει υποχρέωση διενέργειας εξετάσεων για ΜΣΕ στα εν λόγω νεκρά ζώα·

ζ)

ενίσχυση σε ποσοστό μέχρι 100 % του κόστους των εξετάσεων για ΜΣΕ.

Όσον αφορά την υποχρεωτική εξέταση για ΣΕΒ των βοοειδών που σφάζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, η συνολική άμεση και έμμεση στήριξη, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών από την Κοινότητα, δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40 ευρώ ανά εξέταση. Το ποσό αυτό αναφέρεται στο συνολικό κόστος των εξετάσεων, δηλαδή προμήθεια του συνόλου υλικών για τη διενέργεια της εξέτασης, δειγματοληψία, μεταφορά, εξέταση, αποθήκευση και καταστροφή των δειγμάτων. Η υποχρέωση εξέτασης είναι δυνατόν να απορρέει από την κοινοτική ή την εθνική νομοθεσία.

2.   Η απαλλαγή που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχεία δ), ε), στ) και ζ) εξαρτάται από την ύπαρξη συνεκτικού προγράμματος εποπτείας και διασφάλισης της ασφαλούς διάθεσης όλων των νεκρών ζώων στο κράτος μέλος. Για να διευκολυνθεί ωστόσο η διαχείριση των συγκεκριμένων κρατικών ενισχύσεων, οι πληρωμές είναι δυνατόν να καταβάλλονται σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε επόμενα στάδια σε σχέση με το γεωργό, οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες συναφείς με την απομάκρυνση ή/και την καταστροφή των νεκρών ζώων, εφόσον μπορεί να αποδειχθεί καταλλήλως ότι το πλήρες ποσό της καταβαλλόμενης ενίσχυσης περιέρχεται στο γεωργό.

3.   Η ενίσχυση δεν συνεπάγεται άμεση χρηματική καταβολή σε παραγωγούς.

Άρθρο 17

Ενισχύσεις που προβλέπονται από ορισμένους κανονισμούς του Συμβουλίου

Οι κατωτέρω ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης:

α)

οι ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη και πληρούν όλους τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 του Συμβουλίου (18), και ιδίως του άρθρου 14 παράγραφος 2·

β)

οι ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη και πληρούν όλους τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου (19), και ιδίως του άρθρου 87, του άρθρου 107 παράγραφος 3 και του άρθρου 125 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο·

γ)

οι ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου (20).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΟΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 18

Στάδια πριν από τη χορήγηση ενίσχυσης

1.   Για να είναι δυνατή η απαλλαγή τους βάσει του παρόντος κανονισμού, οι ενισχύσεις χορηγούνται μόνο στα πλαίσια καθεστώτων ενισχύσεων και για δραστηριότητες που αναλήφθηκαν ή υπηρεσίες που λήφθηκαν μετά τη θέσπιση του καθεστώτος ενισχύσεων και τη δημοσιοποίησή του σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Εάν σύμφωνα με το καθεστώς ενισχύσεων θεμελιώνεται αυτομάτως δικαίωμα λήψης της ενίσχυσης, χωρίς να απαιτούνται περαιτέρω μέτρα σε διοικητικό επίπεδο, η ίδια η ενίσχυση χορηγείται μόνο για δραστηριότητες που αναλήφθηκαν ή υπηρεσίες που λήφθηκαν μετά τη θέσπιση του καθεστώτος ενισχύσεων και τη δημοσιοποίησή του σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Εάν σύμφωνα με το καθεστώς ενισχύσεων απαιτείται η υποβολή αίτησης στην σχετική αρμόδια αρχή, η ίδια η ενίσχυση χορηγείται μόνο για δραστηριότητες που αναλήφθηκαν ή υπηρεσίες που λήφθηκαν εφόσον πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

α)

το καθεστώς ενισχύσεων έχει θεσπιστεί και δημοσιοποιηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού·

β)

έχει υποβληθεί δεόντως αίτηση ενίσχυσης στην αρμόδια αρχή·

γ)

η αίτηση έχει γίνει δεκτή από την αρμόδια αρχή κατά τρόπο που να υποχρεώνει την εν λόγω αρχή να χορηγήσει την ενίσχυση, αναφέροντας σαφώς το ποσό της ενίσχυσης που θα χορηγηθεί ή τον τρόπο υπολογισμού του· η αρμόδια αρχή δύναται να προβεί στην εν λόγω αποδοχή μόνον εάν δεν έχει εξαντληθεί ο διαθέσιμος προϋπολογισμός για την ενίσχυση ή το καθεστώς ενισχύσεων.

2.   Για να είναι δυνατή η απαλλαγή τους βάσει του παρόντος κανονισμού, οι μεμονωμένες ενισχύσεις που δεν εντάσσονται σε καθεστώς ενισχύσεων πρέπει να χορηγούνται μόνο για δραστηριότητες που αναλήφθηκαν ή υπηρεσίες που λήφθηκαν, εφόσον πληρούνται τα κριτήρια που καθορίζονται στα στοιχεία β) και γ) του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 1.

3.   Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που καλύπτονται από το άρθρο 17.

Άρθρο 19

Σώρευση

1.   Τα ανώτατα όρια ενίσχυσης που καθορίζονται στα άρθρα 4 έως 16 ισχύουν ανεξαρτήτως του εάν η στήριξη του έργου ή της δραστηριότητας χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από κρατικούς πόρους ή εν μέρει από την Κοινότητα.

2.   Οι απαλλασσόμενες βάσει του παρόντος κανονισμού ενισχύσεις δεν σωρεύονται με άλλη κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ή με χρηματοδοτικές συνεισφορές των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτονται από το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 88 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, ή με χρηματοδοτικές συνεισφορές της Κοινότητας σε σχέση με τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, εφόσον η σώρευση αυτή έχει ως αποτέλεσμα η ένταση της ενίσχυσης να υπερβαίνει το ανώτατο όριο που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό.

3.   Οι απαλλασσόμενες βάσει του παρόντος κανονισμού ενισχύσεις δεν σωρεύονται με ενισχύσεις de minimis κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 σε σχέση με τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες ή το ίδιο επενδυτικό σχέδιο, εφόσον η σώρευση αυτή έχει ως αποτέλεσμα η ένταση της ενίσχυσης να υπερβαίνει το ανώτατο όριο που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 20

Διαφάνεια και έλεγχος

1.   Το αργότερο δέκα εργάσιμες ημέρες πριν από την έναρξη της ισχύος απαλλασσόμενου βάσει του παρόντος κανονισμού καθεστώτος ενισχύσεων ή τη χορήγηση απαλλασσόμενης βάσει του παρόντος κανονισμού μεμονωμένης ενίσχυσης η οποία δεν εντάσσεται σε καθεστώς ενισχύσεων, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή, για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με το εν λόγω καθεστώς ενισχύσεων ή τη μεμονωμένη ενίσχυση, χρησιμοποιώντας το υπόδειγμα του παραρτήματος Ι. Οι πληροφορίες αυτές υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή. Εντός δέκα εργασίμων ημερών από την παραλαβή των εν λόγω συνοπτικών πληροφοριών, η Επιτροπή αποστέλλει βεβαίωση παραλαβής, στην οποία αναγράφεται αναγνωριστικός αριθμός, και δημοσιεύει τις συνοπτικές πληροφορίες στο Διαδίκτυο.

2.   Τα κράτη μέλη τηρούν αναλυτικά αρχεία σχετικά με τα καθεστώτα ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού, τις μεμονωμένες ενισχύσεις που χορηγούνται κατ’ εφαρμογή αυτών των καθεστώτων και με τις μεμονωμένες ενισχύσεις που απαλλάσσονται βάσει του παρόντος κανονισμού και δεν εντάσσονται σε υφιστάμενο καθεστώς ενισχύσεων. Τα αρχεία αυτά περιέχουν όλα τα πληροφοριακά στοιχεία που είναι απαραίτητα προκειμένου να εξακριβωθεί αν πληρούνται οι προϋποθέσεις απαλλαγής που ορίζονται από τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων για το μικρομεσαίο χαρακτήρα της εκάστοτε επιχείρησης. Τα κράτη μέλη διατηρούν τα αρχεία για τις μεμονωμένες ενισχύσεις επί δέκα έτη από την ημερομηνία καταβολής κάθε ενίσχυσης, προκειμένου δε για τα καθεστώτα ενισχύσεων, επί δέκα έτη από την ημερομηνία καταβολής της τελευταίας μεμονωμένης ενίσχυσης κατ’ εφαρμογή του εκάστοτε καθεστώτος. Εάν ζητηθεί γραπτώς, τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, εντός 20 εργασίμων ημερών ή εντός μεγαλύτερης προθεσμίας η οποία καθορίζεται ενδεχομένως στην αίτηση, όλα τα πληροφοριακά στοιχεία που η Επιτροπή θεωρεί αναγκαία για την εξακρίβωση της τήρησης των όρων του παρόντος κανονισμού.

3.   Τα κράτη μέλη συντάσσουν έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού για κάθε πλήρες ημερολογιακό έτος ή μέρος αυτού κατά το οποίο εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα ΙΙ. Η έκθεση αυτή μπορεί να ενσωματώνεται στην ετήσια έκθεση την οποία οφείλουν να υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου (21) και υποβάλλεται μέχρι τις 30 Ιουνίου του έτους που έπεται του ημερολογιακού έτους το οποίο καλύπτει η έκθεση. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν, μέχρι την ίδια ημερομηνία, χωριστή έκθεση σχετικά με τις πληρωμές που πραγματοποιήθηκαν δυνάμει των άρθρων 10 και 11 του παρόντος κανονισμού, στην οποία αναφέρονται τα ποσά που καταβλήθηκαν κατά το εν λόγω ημερολογιακό έτος, οι όροι πληρωμής, οι νόσοι που εμπίπτουν στο άρθρο 10 και, αναφορικά με το άρθρο 11, οι ενδεδειγμένες μετεωρολογικές πληροφορίες σχετικά με το είδος του καιρικού φαινομένου, τη χρονική στιγμή και τον τόπο που συνέβη, τη σχετική σπουδαιότητά του και τις επιπτώσεις του στην παραγωγή, σε σχέση με τις οποίες χορηγήθηκε αποζημίωση.

4.   Αμέσως μετά την έναρξη ισχύος απαλλασσόμενου βάσει του παρόντος κανονισμού καθεστώτος ενισχύσεων ή τη χορήγηση απαλλασσόμενης βάσει του παρόντος κανονισμού μεμονωμένης ενίσχυσης η οποία δεν εντάσσεται σε καθεστώς ενισχύσεων, τα κράτη μέλη δημοσιεύουν στο Διαδίκτυο το πλήρες κείμενο του εν λόγω καθεστώτος ενισχύσεων ή τα κριτήρια και τους όρους χορήγησης της μεμονωμένης ενίσχυσης.

Η διεύθυνση των δικτυακών τόπων, συμπεριλαμβανομένης σύνδεσης για άμεση πρόσβαση στο κείμενο του καθεστώτος, κοινοποιείται στην Επιτροπή μαζί με τις συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με την ενίσχυση που απαιτούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1 και περιλαμβάνεται επίσης στην ετήσια έκθεση που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3.

5.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που καλύπτονται από το άρθρο 17.

Άρθρο 21

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001 τροποποιείται ως εξής:

1.

Στο άρθρο 1 παράγραφος 2, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)

στα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (22) και σε δραστηριότητες που συνδέονται με την πρωτογενή παραγωγή (γεωργία) γεωργικών προϊόντων· την παρασκευή και εμπορία προϊόντων που χρησιμεύουν για απομίμηση ή υποκατάσταση του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων·

2.

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία ια) έως ιδ):

«ια)

ως “γεωργικά προϊόντα”:

i)

τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης, εκτός των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000·

ii)

τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 4502, 4503 και 4504 (προϊόντα από φελλό)·

iii)

τα προϊόντα που χρησιμεύουν για απομίμηση ή υποκατάσταση του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1898/87 του Συμβουλίου (23)·

ιβ)

ως “προϊόντα που χρησιμεύουν για απομίμηση ή υποκατάσταση του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων”: τα προϊόντα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως γάλα ή/και γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά των οποίων η σύσταση διαφέρει από τα εν λόγω προϊόντα ως προς το ότι περιέχουν λιπαρές ουσίες ή/και πρωτεΐνη που δεν προέρχεται από το γάλα με ή χωρίς πρωτεΐνες που προέρχονται από το γάλα [“προϊόντα άλλα πλην των γαλακτοκομικών προϊόντων” όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1898/87]·

ιγ)

ως “μεταποίηση γεωργικών προϊόντων”: κάθε πράξη επί γεωργικού προϊόντος από την οποία προκύπτει ένα επίσης γεωργικό προϊόν, με εξαίρεση τις εργασίες εντός της γεωργικής εκμετάλλευσης που είναι απαραίτητες για την προετοιμασία ενός προϊόντος ζωικής ή φυτικής προέλευσης για την πρώτη του πώληση·

ιδ)

ως “εμπορία γεωργικών προϊόντων”: η κατοχή ή έκθεση με σκοπό την πώληση, την προσφορά προς πώληση, την παράδοση ή οποιονδήποτε άλλον τρόπο διάθεσης στην αγορά, εκτός από την αρχική πώληση που πραγματοποιεί παραγωγός του πρωτογενούς τομέα σε μεταπωλητές και μεταποιητές και κάθε δραστηριότητα προετοιμασίας προϊόντος για αρχική πώληση· η πώληση από παραγωγό του πρωτογενούς τομέα σε τελικούς καταναλωτές λογίζεται ως εμπορία, εάν πραγματοποιείται σε χωριστό και ειδικό για το σκοπό αυτό χώρο.

3.

Στο άρθρο 4, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 7:

«7.   Όταν η επένδυση αφορά στη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης, η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει:

α)

το 75 % των επιλέξιμων επενδύσεων στις άκρως απόκεντρες περιφέρειες·

β)

το 65 % των επιλέξιμων επενδύσεων στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου (24)·

γ)

το 50 % των επιλέξιμων επενδύσεων σε περιοχές που είναι επιλέξιμες δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης ΕΚ·

δ)

το 40 % των επιλέξιμων επενδύσεων σε όλες τις άλλες περιοχές.

4.

Στο παράρτημα II, μετά τη μνεία «Άλλοι μεταποιητικοί τομείς», προστίθεται η ακόλουθη μνεία, στο επίπεδο «Όλοι οι μεταποιητικοί τομείς»:

« Μεταποίηση και εμπορία βιομηχανικών προϊόντων (25)

Άρθρο 22

Μεταβατικά μέτρα

Τα απαλλασσόμενα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004 καθεστώτα ενίσχυσης που πληρούν όλους τους όρους του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να απαλλάσσονται μέχρι την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 23

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

1.   Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

2.   Οι κοινοποιήσεις που εκκρεμούν κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού αξιολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του. Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή θα εξετάζει τις εν λόγω εκκρεμείς κοινοποιήσεις με βάση τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στο γεωργικό τομέα.

Οι μεμονωμένες ενισχύσεις και τα καθεστώτα ενισχύσεων που εφαρμόζονται πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού, καθώς και οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει αυτών των καθεστώτων χωρίς έγκριση της Επιτροπής και κατά παράβαση της προβλεπόμενης στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υποχρέωσης κοινοποίησης, συμβιβάζονται με την κοινή αγορά κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης και απαλλάσσονται, εφόσον πληρούν τους όρους του άρθρου 3 του παρόντος κανονισμού, εκτός από τις απαιτήσεις της παραγράφου 1 και της παραγράφου 2 στοιχεία β) και γ) του ίδιου άρθρου περί ρητής παραπομπής στον παρόντα κανονισμό και περί υποβολής των συνοπτικών πληροφοριών που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 πριν από τη χορήγηση της ενίσχυσης. Κάθε ενίσχυση που δεν πληροί αυτούς τους όρους θα αξιολογείται από την Επιτροπή σύμφωνα με τα σχετικά πλαίσια, κατευθυντήριες γραμμές, ανακοινώσεις και κοινοποιήσεις.

3.   Τα απαλλασσόμενα βάσει του παρόντος κανονισμού καθεστώτα ενισχύσεων εξακολουθούν να απαλλάσσονται για περίοδο έξι μηνών μετά την ημερομηνία λήξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 15 Δεκεμβρίου 2006.

Για την Επιτροπή

Mariann FISCHER BOEL

Μέλος της Επιτροπής


(1)  ΕΕ L 142 της 14.5.1998, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 10 της 13.1.2001, σ. 33. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1040/2006 (ΕΕ L 187 της 8.7.2006, σ. 8).

(3)  ΕΕ C 28 της 1.2.2000, σ. 2· όπως διορθώθηκε στην ΕΕ C 232 της 12.8.2000, σ. 17.

(4)  ΕΕ L 1 της 3.1.2004, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 (ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1).

(6)  ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1.

(7)  ΕΕ C 71 της 11.3.2000, σ. 14.

(8)  ΕΕ L 325 της 28.10.2004, σ. 4.

(9)  ΕΕ L 17 της 21.1.2000, σ. 22.

(10)  ΕΕ L 182 της 3.7.1987, σ. 36.

(11)  ΕΕ L 147 της 31.5.2001, σ. 1.

(12)  ΕΕ C 244 της 1.10.2004, σ. 2.

(13)  ΕΕ L 184 της 27.7.1993, σ. 1.

(14)  ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 19.

(15)  ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

(16)  ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

(17)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

(18)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 48.

(19)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1.

(20)  ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1.

(21)  ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

(22)  ΕΕ L 17 της 21.1.2000, σ. 22.».

(23)  ΕΕ L 182 της 3.7.1987, σ. 36.».

(24)  ΕΕ L 184 της 27.7.1993, σ. 1.».

(25)  Όπως ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο ια) του παρόντος κανονισμού.».


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Μορφή των συνοπτικών πληροφοριών οι οποίες πρέπει να παρέχονται σε περίπτωση εφαρμογής καθεστώτος ενισχύσεων που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού και σε περίπτωση χορήγησης μεμονωμένης ενίσχυσης που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού και δεν εντάσσεται σε καθεστώς ενισχύσεων

Συνοπτικές πληροφορίες για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1857/2006 της Επιτροπής

Κράτος μέλος

Περιφέρεια (Αναφέρεται το όνομα της περιφέρειας, εάν η ενίσχυση χορηγείται από περιφερειακή αρχή).

Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης ή ονομασία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση (Αναφέρεται η ονομασία του καθεστώτος ενισχύσεων ή, σε περίπτωση μεμονωμένης ενίσχυσης, το όνομα του δικαιούχου).

Νομική βάση (Αναφέρεται η ακριβής παραπομπή στην εθνική νομική βάση που καλύπτει το καθεστώς ενίσχυσης ή τη μεμονωμένη ενίσχυση).

Ετήσιες δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία [Τα ποσά πρέπει να εκφράζονται σε ευρώ ή, κατά περίπτωση, σε εθνικό νόμισμα. Στην περίπτωση των καθεστώτων ενισχύσεων, αναφέρεται το ετήσιο συνολικό ποσό των πιστώσεων του προϋπολογισμού ή η κατ’ εκτίμηση απώλεια φορολογικών εσόδων ετησίως για όλα τα μέσα ενίσχυσης που περιλαμβάνει το οικείο καθεστώς. Σε περίπτωση χορήγησης μεμονωμένης ενίσχυσης, αναφέρεται το συνολικό ποσό της ενίσχυσης/απώλειας φορολογικών εσόδων. Αναφέρεται επίσης, κατά περίπτωση, ο αριθμός ετών κατά τα οποία θα καταβάλλεται τμηματικά η ενίσχυση ή θα υπάρχει απώλεια φορολογικών εσόδων. Για τις εγγυήσεις, και στις δύο περιπτώσεις, αναφέρεται το (μέγιστο) ποσό των εγγυημένων δανείων].

Μέγιστη ένταση της ενίσχυσης (Αναφέρεται η μέγιστη ένταση της ενίσχυσης ή το μέγιστο ποσό ενίσχυσης ανά επιλέξιμο στοιχείο).

Ημερομηνία εφαρμογής (Αναφέρεται η ημερομηνία από την οποία είναι δυνατόν να χορηγηθεί ενίσχυση βάσει του καθεστώτος ενισχύσεων ή η ημερομηνία χορήγησης της μεμονωμένης ενίσχυσης).

Διάρκεια του καθεστώτος ενισχύσεων ή της χορήγησης μεμονωμένης ενίσχυσης [Αναφέρεται η ημερομηνία (έτος και μήνας) μέχρι την οποία είναι δυνατό να χορηγηθεί ενίσχυση βάσει του καθεστώτος ενισχύσεων ή, σε περίπτωση μεμονωμένης ενίσχυσης και εάν έχει εφαρμογή, η προβλεπόμενη ημερομηνία (έτος και μήνας) καταβολής της τελευταίας δόσης].

Στόχος της ενίσχυσης [Εννοείται ότι πρωταρχικός στόχος είναι η χορήγηση ενισχύσεων σε ΜΜΕ. Αναφέρονται οι πρόσθετοι (δευτερεύοντες) επιδιωκόμενοι στόχοι. Αναφέρονται το ή τα (άρθρα 4 έως 17) που χρησιμοποιήθηκαν και οι επιλέξιμες δαπάνες που καλύπτονται από το καθεστώς ενισχύσεων ή τη μεμονωμένη ενίσχυση].

Σχετικός(-οί) κλάδος(-οι) [Αναφέρονται οι επιμέρους κλάδοι με μνεία του καλυπτόμενου είδους ζωικής παραγωγής (π.χ. χοιροτροφία, πτηνοτροφία) ή φυτικής παραγωγής (π.χ. μήλα, τομάτες)].

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Διεύθυνση στο Διαδίκτυο (Αναφέρεται η διεύθυνση του Διαδικτύου όπου διατίθεται το πλήρες κείμενο του καθεστώτος ενισχύσεων ή των κριτηρίων και των όρων χορήγησης μεμονωμένων ενισχύσεων που δεν εντάσσονται σε καθεστώς ενισχύσεων).

Λοιπές πληροφορίες


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Μορφή της περιοδικής έκθεσης που υποβάλλεται στην Επιτροπή

Υπόδειγμα ετήσιων εκθέσεων σχετικά με τα καθεστώτα ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει κανονισμού περί απαλλαγής κατά κατηγορία, ο οποίος έχει εκδοθεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου

Τα κράτη μέλη οφείλουν να χρησιμοποιούν το κατωτέρω υπόδειγμα για την υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων στην Επιτροπή βάσει κανονισμών περί απαλλαγής κατά κατηγορία, οι οποίοι έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98.

Οι εκθέσεις πρέπει να υποβάλλονται σε ηλεκτρονική μορφή.

Απαιτούμενες πληροφορίες για όλα τα καθεστώτα ενισχύσεων που απαλλάσσονται βάσει κανονισμών περί απαλλαγής κατά κατηγορία, εκδιδόμενων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98.

1.   Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης

2.   Εφαρμοστέος κανονισμός της Επιτροπής που προβλέπει απαλλαγή

3.   Δαπάνες

Πρέπει να παρέχονται χωριστά αριθμητικά στοιχεία για κάθε μέσο ενίσχυσης που εντάσσεται σε δεδομένο καθεστώς και για κάθε μεμονωμένη ενίσχυση (π.χ. επιχορήγηση, δάνειο με ευνοϊκούς όρους κ.λπ.). Τα ποσά πρέπει να εκφράζονται σε ευρώ ή, κατά περίπτωση σε εθνικό νόμισμα. Εάν πρόκειται για φορολογική δαπάνη, πρέπει να αναφέρονται οι ετήσιες απώλειες φορολογικών εσόδων. Εάν δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, οι απώλειες αυτές επιτρέπεται να αναφέρονται κατ’ εκτίμηση.

Τα στοιχεία για τις δαπάνες πρέπει να παρέχονται ως εξής:

Για το έτος αναφοράς, αναφέρονται χωριστά για κάθε μέσο ενίσχυσης που εντάσσεται στο συγκεκριμένο καθεστώς (π.χ. επιχορήγηση, δάνειο με ευνοϊκούς όρους, εγγύηση, κ.λπ.):

3.1.

τα ποσά που δεσμεύονται, οι (κατ’ εκτίμηση) απώλειες φορολογικών ή άλλων εσόδων, στοιχεία για τις εγγυήσεις, κ.λπ. για τα νέα ενισχυόμενα σχέδια. Στην περίπτωση των καθεστώτων ενισχύσεων, πρέπει να αναφέρεται το συνολικό ποσό των νέων παρεχόμενων εγγυήσεων·

3.2.

τα ποσά που έχουν όντως καταβληθεί, οι (κατ’ εκτίμηση) απώλειες φορολογικών ή άλλων διαφυγόντων εσόδων, στοιχεία για τις εγγυήσεις, κ.λπ. για τα νέα ή υπό εξέλιξη έργα. Στην περίπτωση των καθεστώτων εγγυήσεων, πρέπει να αναφέρονται τα εξής: το συνολικό ποσό των εκκρεμών εγγυήσεων, τα έσοδα υπό μορφή ασφαλίστρων, τα ανακτηθέντα ποσά, οι καταβληθείσες αποζημιώσεις και το αποτέλεσμα εκμετάλλευσης του καθεστώτος κατά το υπό εξέταση έτος·

3.3.

ο αριθμός των ενισχυόμενων έργων ή/και επιχειρήσεων·

3.4.

[παραμένει κενό]

3.5.

το κατ’ εκτίμηση συνολικό ποσό:

των ενισχυόμενων επενδύσεων,

των δαπανών για την ενισχυόμενη διατήρηση παραδοσιακών τοπίων και κτιρίων,

των δαπανών για την ενισχυόμενη μετεγκατάσταση αγροτικών κτιριακών εγκαταστάσεων προς το δημόσιο συμφέρον,

της ενίσχυσης που χορηγήθηκε για την εγκατάσταση νέων γεωργών,

της ενίσχυσης που χορηγήθηκε για πρόωρη συνταξιοδότηση,

των δαπανών για την ενίσχυση ομάδων παραγωγών,

των δαπανών λόγω νόσων,

των δαπανών για αποζημιώσεις λόγω δυσμενών καιρικών φαινομένων,

των δαπανών για την κάλυψη ασφαλίστρων,

της ενίσχυσης που χορηγήθηκε για αναδασμό,

της ενίσχυσης που χορηγήθηκε για την ενθάρρυνση της παραγωγής γεωργικών προϊόντων ποιότητας,

των δαπανών για την ενισχυόμενη τεχνική υποστήριξη,

των δαπανών για τη στήριξη του τομέα της κτηνοτροφίας·

3.6.

η περιφερειακή κατανομή των ποσών που αναφέρονται στο σημείο 3.1 ανά μειονεκτική περιοχή ή περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 36 στοιχείο α) σημεία i), ii) και iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 και άλλες περιοχές·

3.7.

η κλαδική κατανομή των ποσών που αναφέρονται στο σημείο 3.1 ανά κλάδο δραστηριότητας των δικαιούχων (εάν καλύπτονται περισσότεροι του ενός κλάδοι, αναφέρεται το ποσοστό που αναλογεί στον καθένα):

είδος ζωικού προϊόντος,

είδος φυτικού προϊόντος.

4.   Άλλες πληροφορίες και παρατηρήσεις