ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 247/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 30ής Ιανουαρίου 2006

περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 36, 37 και 299 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει ειδικά μέτρα για τη γεωργία, με σκοπό τη θεραπεία των δυσχερειών οι οποίες προκαλούνται από τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό και εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα, τη μικρή γεωγραφική έκταση, το ανάγλυφο του εδάφους και τις δυσμενείς κλιματικές συνθήκες καθώς και την εξάρτηση από ένα μικρό αριθμό προϊόντων των περιοχών της Ένωσης που αναφέρονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της Συνθήκης, στο εξής αποκαλούμενες «εξόχως απόκεντρες περιοχές».

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ

Άρθρο 2

Προβλεπόμενο ισοζύγιο εφοδιασμού

1.   Καθιερώνεται ειδικό καθεστώς εφοδιασμού για τα απαριθμούμενα στο παράρτημα Ι της Συνθήκης γεωργικά προϊόντα, τα οποία είναι βασικά στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, για την κατανάλωση από τον άνθρωπο ή την παρασκευή άλλων προϊόντων ή ως γεωργικές εισροές.

2.   Οι ετήσιες ανάγκες, σχετικά με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 γεωργικά προϊόντα, ποσοτικοποιούνται σε προβλεπόμενο ισοζύγιο εφοδιασμού. Αντικείμενο χωριστού ισοζυγίου εφοδιασμού μπορεί να αποτελέσει η αξιολόγηση των αναγκών των βιομηχανιών μεταποίησης ή συσκευασίας προϊόντων με προορισμό την τοπική αγορά, προς παραδοσιακή αποστολή στην υπόλοιπη Κοινότητα, προς εξαγωγή στο πλαίσιο περιφερειακού εμπορίου ή στο πλαίσιο παραδοσιακών εμπορικών ροών.

Άρθρο 3

Λειτουργία του καθεστώτος

1.   Κανένας δασμός δεν επιβάλλεται κατά την απευθείας εισαγωγή, στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών τα οποία αποτελούν αντικείμενο του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, εντός του ορίου των ποσοτήτων που καθορίζονται στο προβλεπόμενο ισοζύγιο εφοδιασμού.

Τα προϊόντα που αποτέλεσαν αντικείμενο ενεργητικής τελειοποίησης ή τελωνειακής εναποθήκευσης στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας θεωρούνται, για τους σκοπούς εφαρμογής του παρόντος τίτλου, ως απευθείας εισαχθέντα από τρίτες χώρες.

2.   Για να εξασφαλισθεί η κάλυψη των αναγκών που ανακύπτουν σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις τιμές και την ποιότητα και μεριμνώντας για τη διατήρηση του μεριδίου εφοδιασμού από την Κοινότητα, χορηγείται ενίσχυση για τον εφοδιασμό των εξόχως απόκεντρων περιοχών με κοινοτικά προϊόντα διατηρούμενα σε δημόσια αποθέματα κατ’ εφαρμογή παρέμβασης ή διαθέσιμα στην κοινοτική αγορά.

Το ποσό της ενίσχυσης καθορίζεται για κάθε συγκεκριμένο είδος προϊόντος, λαμβάνοντας υπόψη τις επιπλέον δαπάνες διακίνησης προς τις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις τιμές που ισχύουν για τις εξαγωγές προς τις τρίτες χώρες καθώς και, όταν πρόκειται για προϊόντα με προορισμό τη μεταποίηση ή ως γεωργικές εισροές, τις επιπλέον δαπάνες λόγω του νησιωτικού και εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα.

3.   Το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού εφαρμόζεται έτσι ώστε να λαμβάνονται ιδίως υπόψη:

4.   Το όφελος από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού εξαρτάται από τον πραγματικό αντίκτυπο, έως τον τελικό χρήστη, του οικονομικού πλεονεκτήματος που προκύπτει από την απαλλαγή από τους εισαγωγικούς δασμούς ή την ενίσχυση.

Άρθρο 4

Εξαγωγή προς τις τρίτες χώρες και αποστολή προς την υπόλοιπη Κοινότητα

1.   Τα προϊόντα τα οποία απολαύουν του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού μπορούν να εξάγονται προς τρίτες χώρες ή να αποστέλλονται προς την υπόλοιπη Κοινότητα, μόνο εφόσον πληρούνται οι όροι που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

Οι όροι αυτοί περιλαμβάνουν την καταβολή εισαγωγικών δασμών για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 ή την επιστροφή της ενίσχυσης που έχει καταβληθεί δυνάμει του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2.

Οι ανωτέρω όροι δεν εφαρμόζονται στις ροές των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των Υπερπόντιων Γαλλικών Διαμερισμάτων.

2.   Ο περιορισμός που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται στα μεταποιημένα προϊόντα στις εξόχως απόκεντρες περιοχές για τα οποία χρησιμοποιήθηκαν προϊόντα που έχουν επωφεληθεί από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού:

Δεν χορηγείται καμία επιστροφή κατά την εξαγωγή των προϊόντων που εξάγονται με τον τρόπο αυτό.

3.   Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2 σημείο α), οι ακόλουθες ποσότητες ζάχαρης κατ’ ανώτατο όριο (κωδικός ΣΝ 1701) μπορούν να αποστέλλονται από τις Αζόρες στην υπόλοιπη Κοινότητα κατά τα εξής έτη:

Άρθρο 5

Ζάχαρη

1.   Κατά την περίοδο που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, η ζάχαρη Γ που αναφέρεται στο άρθρο 13 του εν λόγω κανονισμού εξάγεται σύμφωνα με τις συναφείς διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2670/81 της Επιτροπής, της 14ης Σεπτεμβρίου 1981, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής για την εκτός ποσοστώσεως παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης (18), και εισάγεται για να καταναλωθεί στη Μαδέρα και στις Καναρίους Νήσους υπό μορφή λευκής ζάχαρης που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 και για να ραφιναρισθεί και να καταναλωθεί στις Αζόρες υπό μορφή ακατέργαστης ζάχαρης που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 12 10, απολαύει, υπό τους όρους που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, απαλλαγής από τους δασμούς εισαγωγής μέσα στα όρια του προβλεπόμενου ισοζυγίου εφοδιασμού που αναφέρεται στο άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού.

2.   Κατά τον καθορισμό των αναγκών των Αζορών σε ακατέργαστη ζάχαρη, λαμβάνεται υπόψη η ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής ζαχαρότευτλων. Οι ποσότητες που απολαύουν του καθεστώτος εφοδιασμού καθορίζονται έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι ο συνολικός όγκος ραφιναρισμένης ζάχαρης στις Αζόρες δεν υπερβαίνει τους 10 000 τόνους ετησίως.

Άρθρο 6

Παρασκευάσματα με βάση το γάλα

Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2, κατά τη διάρκεια της περιόδου από 1ης Ιανουαρίου 2006 έως 31ης Δεκεμβρίου 2009, οι Κανάριοι Νήσοι μπορούν να συνεχίσουν να εφοδιάζονται σε παρασκευάσματα με βάση το γάλα των κωδικών ΣΟ 1901 90 99 και ΣΟ 2106 90 92 που προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση έως 800 τόνους κατ’ έτος και 45 τόνους κατ’ έτος αντίστοιχα. Η ενίσχυση που καταβάλλεται για τον εφοδιασμό από την Κοινότητα με τα δύο αυτά προϊόντα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 210 ευρώ ανά τόνο και τα 59 ευρώ ανά τόνο, αντίστοιχα, και περιλαμβάνεται μέσα στο όριο που αναφέρεται στο άρθρο 23.

Άρθρο 7

Εισαγωγή ρυζιού στη Ρεϋνιόν

Δεν επιβάλλονται τελωνειακοί δασμοί κατά την εισαγωγή στο Υπερπόντιο Γαλλικό Διαμέρισμα της Ρεϋνιόν προϊόντων που προορίζονται για εγχώρια κατανάλωση και εμπίπτουν στους κωδικούς ΣΟ 1006 10, 1006 20 και 1006 40 00.

Άρθρο 8

Λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τίτλου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Αυτές οι λεπτομέρειες περιλαμβάνουν ιδίως τους όρους υπό τους οποίους τα κράτη μέλη μπορούν να τροποποιούν τις ποσότητες των προϊόντων και την κατανομή των πόρων που χορηγούνται ετησίως στα διάφορα προϊόντα τα οποία απολαύουν του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, καθώς και, εφόσον χρειάζεται, τη θέσπιση ενός συστήματος αδειών εισαγωγής ή πιστοποιητικών παράδοσης.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΜΕΤΡΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Άρθρο 9

Προγράμματα στήριξης

1.   Θεσπίζονται κοινοτικά προγράμματα στήριξης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, τα οποία περιλαμβάνουν ειδικά μέτρα για να συνδράμουν τις τοπικές εργασίες της γεωργικής παραγωγής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τίτλου II τρίτο μέρος της Συνθήκης.

2.   Τα κοινοτικά προγράμματα στήριξης θεσπίζονται στο γεωγραφικό επίπεδο που θεωρείται καταλληλότερο από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος. Καταρτίζονται από τις αρμόδιες αρχές που ορίζει το κράτος μέλος, το οποίο, μετά από διαβούλευση με τις αρμόδιες αρχές και οργανισμούς στο κατάλληλο γεωγραφικό επίπεδο, τα υποβάλλει στην Επιτροπή.

3.   Για κάθε εξόχως απόκεντρη περιοχή, μπορεί να υποβληθεί ένα μόνο κοινοτικό πρόγραμμα στήριξης.

Άρθρο 10

Μέτρα

Τα κοινοτικά προγράμματα στήριξης περιλαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί η συνέχεια και η ανάπτυξη των τοπικών εργασιών της γεωργικής παραγωγής σε κάθε εξόχως απόκεντρη περιοχή.

Άρθρο 11

Συμβατότητα και συνοχή

1.   Τα μέτρα που λαμβάνονται στα πλαίσια των προγραμμάτων στήριξης πρέπει να συμφωνούν με το κοινοτικό δίκαιο και να έχουν συνοχή με τις άλλες κοινοτικές πολιτικές καθώς και με τα μέτρα που λαμβάνονται βάσει αυτών των πολιτικών.

2.   Πρέπει επίσης να εξασφαλίζεται η συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται στα πλαίσια των προγραμμάτων στήριξης με τα μέτρα που υλοποιούνται βάσει άλλων μέσων της κοινής γεωργικής πολιτικής, και ιδίως των κοινών οργανώσεων αγοράς, της αγροτικής ανάπτυξης, της ποιότητας των προϊόντων, της καλής μεταχείρισης των ζώων και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Ειδικότερα, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί κανένα μέτρο:

Άρθρο 12

Περιεχόμενο των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης

Ένα κοινοτικό πρόγραμμα στήριξης περιλαμβάνει:

Άρθρο 13

Παρακολούθηση

Οι διαδικασίες και οι φυσικοί και χρηματοδοτικοί δείκτες που διασφαλίζουν την αποτελεσματική παρακολούθηση της εφαρμογής των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Άρθρο 14

Γραφικό σύμβολο

1.   Καθιερώνεται γραφικό σύμβολο με σκοπό να εξασφαλισθεί βελτίωση των γνώσεων και να αυξηθεί η κατανάλωση των γεωργικών προϊόντων ποιότητας, στη φυσική τους κατάσταση ή μεταποιημένων, τα οποία χαρακτηρίζουν τις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

2.   Οι εμπλεκόμενες επαγγελματικές οργανώσεις προτείνουν τους όρους χρησιμοποίησης του γραφικού συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 1. Οι εθνικές αρχές διαβιβάζουν τις προτάσεις αυτές, μαζί με τη γνώμη τους, στην Επιτροπή για έγκριση.

Η χρησιμοποίηση του συμβόλου ελέγχεται από δημόσια αρχή ή οργανισμό εγκεκριμένο από τις αρμόδιες εθνικές αρχές.

Άρθρο 15

Αγροτική ανάπτυξη

1.   Παρά το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η συνολική αξία της ενίσχυσης για τις επενδύσεις οι οποίες αποβλέπουν, ιδίως, στην ενθάρρυνση της διαφοροποίησης, της αναδιάρθρωσης ή του προσανατολισμού προς τη βιώσιμη γεωργία σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις περιορισμένης οικονομικής διάστασης, που καθορίζεται στο πλαίσιο των συμπληρωμάτων προγραμματισμού που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 3 και στο άρθρο 19 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά ταμεία (21), που εκφράζεται ως ποσοστό του μεγέθους επιλέξιμων επενδύσεων, δεν υπερβαίνει το 75 %.

2.   Παρά το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η συνολική αξία της ενίσχυσης για τις επενδύσεις σε επιχειρήσεις μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων προερχόμενων κατά κύριο λόγο από την τοπική παραγωγή και υπαγόμενων σε τομείς που καθορίζονται στο πλαίσιο των συμπληρωμάτων προγραμματισμού που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 3 και στο άρθρο 19 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, που εκφράζεται ως ποσοστό του μεγέθους επιλέξιμων επενδύσεων, δεν υπερβαίνει το 65 %. Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η συνολική αξία της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, υπό τους ίδιους όρους, το 75 %.

3.   Ο περιορισμός ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 29 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 δεν εφαρμόζεται στα τροπικά και υποτροπικά δάση ή στις δασωμένες επιφάνειες που ευρίσκονται στο έδαφος των Γαλλικών Υπερπόντιων Διαμερισμάτων, των Αζορών και της Μαδέρας.

4.   Παρά το άρθρο 24 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, τα ανώτατα ετήσια ποσά που είναι επιλέξιμα για την κοινοτική ενίσχυση και προβλέπονται στο παράρτημα του εν λόγω κανονισμού μπορούν έως και να διπλασιασθούν στην περίπτωση του μέτρου προστασίας των λιμνών των Αζορών και του μέτρου για τη διατήρηση του τοπίου και των παραδοσιακών χαρακτηριστικών των γεωργικών εκτάσεων, ιδίως για τη διατήρηση των λιθόκτιστων τοίχων αντιστηρίξεως των αναβαθμίδων της Μαδέρας.

5.   Περιγραφή των μέτρων που σχεδιάζονται δυνάμει του παρόντος άρθρου περιλαμβάνεται, ενδεχομένως, στα προγράμματα που αναφέρονται στα άρθρα 18 και 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 και αφορούν τις εν λόγω περιοχές.

Άρθρο 16

Κρατικές ενισχύσεις

1.   Όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα που υπάγονται στο παράρτημα Ι της Συνθήκης, για τα οποία εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 αυτής, η Επιτροπή δύναται να επιτρέψει, στον τομέα της παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας των εν λόγω προϊόντων, ενισχύσεις λειτουργίας με σκοπό τον περιορισμό των ειδικών επιβαρύνσεων που χαρακτηρίζουν τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, οι οποίες απορρέουν από τη μεγάλη απόσταση, και τον νησιωτικό και εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν συμπληρωματική χρηματοδότηση για την εφαρμογή των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης που προβλέπονται στον τίτλο III του παρόντος κανονισμού. Εν προκειμένω, πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή την κρατική ενίσχυση και η Επιτροπή πρέπει να την εγκρίνει σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ως μέρος των εν λόγω προγραμμάτων. Η κοινοποιούμενη ενίσχυση θεωρείται ότι κοινοποιείται κατά την έννοια του άρθρου 88 παράγραφος 3 πρώτη φράση της Συνθήκης.

Άρθρο 17

Φυτοϋγειονομικά προγράμματα

1.   Η Γαλλία και η Πορτογαλία υποβάλλουν στην Επιτροπή προγράμματα για τον έλεγχο των επιβλαβών οργανισμών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και στις Αζόρες και τη Μαδέρα, αντίστοιχα. Τα προγράμματα αυτά καθορίζουν ιδίως τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν, τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοσθούν, τη διάρκειά τους και το κόστος τους. Τα προγράμματα που υποβάλλονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου, δεν αφορούν την προστασία της μπανάνας.

2.   Η Κοινότητα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, βάσει τεχνικής ανάλυσης της κατάστασης των περιοχών.

3.   Η κοινοτική χρηματοδοτική συμμετοχή που αναφέρεται στην παράγραφο 2, καθώς και το ύψος της ενίσχυσης, αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 26 παράγραφοι 1 και 3. Σύμφωνα με την ίδια διαδικασία, ορίζονται τα επιλέξιμα για την κοινοτική χρηματοδότηση μέτρα.

Η συμμετοχή αυτή μπορεί να καλύπτει έως το 60 % των επιλέξιμων δαπανών στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και έως το 75 % των επιλέξιμων δαπανών στις Αζόρες και στη Μαδέρα. Η πληρωμή πραγματοποιείται βάσει τεκμηρίωσης που παρέχουν η Γαλλία και η Πορτογαλία. Εάν κριθεί αναγκαίο, οργανώνονται από την Επιτροπή έλεγχοι οι οποίοι πραγματοποιούνται για λογαριασμό της από εμπειρογνώμονες κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 21 της οδηγίας 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου, της 8ης Μαΐου 2000, περί μέτρων κατά της εισαγωγής στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας (22).

Άρθρο 18

Οίνος

1.   Ο τίτλος ΙΙ κεφάλαιο ΙΙ και ο τίτλος ΙΙΙ κεφάλαια Ι και ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (23), καθώς και το κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1227/2000 της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2000, περί καθορισμού λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, και ιδίως σχετικά με το δυναμικό παραγωγής (24), δεν εφαρμόζονται στις Αζόρες και τη Μαδέρα.

2.   Παρά το άρθρο 19 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, τα σταφύλια που προέρχονται από ποικιλίες αμπέλου από αυτοπαράγωγα υβρίδια των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια (Noah, Othello, Isabelle, Jacquez, Clinton, Herbemont) και τα οποία συλλέγονται στις Αζόρες και τη Μαδέρα, μπορούν να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή οίνου ο οποίος κυκλοφορεί μόνο εντός των περιοχών αυτών.

Η Πορτογαλία προβαίνει, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013, στη βαθμιαία εξάλειψη της καλλιέργειας των εκτάσεων που είναι φυτεμένες με ποικιλίες αμπέλου από αυτοπαράγωγα υβρίδια των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια, ενδεχομένως με τη στήριξη που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙ κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

Η Πορτογαλία κοινοποιεί κατ’ έτος στην Επιτροπή την πρόοδο που σημειώνουν οι εργασίες μετατροπής και αναδιάρθρωσης των εκτάσεων που είναι φυτεμένες με ποικιλίες αμπέλου από αυτοπαράγωγα υβρίδια των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια.

3.   Ο τίτλος ΙΙ κεφάλαιο ΙΙ και ο τίτλος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 καθώς και το κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1227/2000 δεν εφαρμόζονται στις Καναρίους Νήσους, με εξαίρεση την απόσταξη κρίσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, σε περίπτωση εξαιρετικής διαταραχής της αγοράς οφειλόμενης σε προβλήματα ποιότητας.

Άρθρο 19

Γάλα

1.   Από την περίοδο εμπορίας 1999/2000 και εξής, με σκοπό την κατανομή της συμπληρωματικής εισφοράς μεταξύ των παραγωγών που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003, μόνον οι κατά την έννοια του άρθρου 5 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού παραγωγοί, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι και ασχολούνται με την παραγωγή στις Αζόρες και θέτουν σε εμπορία ποσότητες που υπερβαίνουν την ποσότητα αναφοράς τους, προσαυξημένη κατά το ποσοστό που αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, θεωρούνται ότι συνέβαλαν στην υπέρβαση.

Η συμπληρωματική εισφορά οφείλεται για τις ποσότητες που υπερβαίνουν την ποσότητα αναφοράς προσαυξημένη κατά το προαναφερόμενο ποσοστό, μετά την ανακατανομή, μεταξύ όλων των παραγωγών κατά την έννοια του άρθρου 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι και ασχολούνται με την παραγωγή στις Αζόρες, και ανάλογα με την ποσότητα αναφοράς που ο καθένας από τους παραγωγούς αυτούς διαθέτει, των ποσοτήτων που ευρίσκονται εντός του περιθωρίου που προκύπτει από την προσαύξηση αυτή και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί.

Το ποσοστό του πρώτου εδαφίου ισούται με τη διαφορά μεταξύ της ποσότητας των 73 000 τόνων για τις περιόδους εμπορίας 1999/2000 έως 2004/2005 και των 23 000 τόνων από την περίοδο εμπορίας 2005/2006 και εξής και του αθροίσματος των ποσοτήτων αναφοράς, που ήταν διαθέσιμες, σε κάθε γεωργική εκμετάλλευση, στις 31 Μαρτίου 2000. Εφαρμόζεται μόνο στις διαθέσιμες, την 31η Μαρτίου 2000, ποσότητες αναφοράς.

2.   Οι ποσότητες γάλακτος ή ισοδυνάμου σε γάλα που αποτελούν αντικείμενο εμπορίας και υπερβαίνουν τις ποσότητες αναφοράς, αλλά τηρούν το ποσοστό της παραγράφου 1, μετά την ανακατανομή που προβλέπεται στην εν λόγω παράγραφο, δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαπίστωση τυχόν υπέρβασης εκ μέρους της Πορτογαλίας, υπολογιζόμενης σύμφωνα με το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003.

3.   Το καθεστώς συμπληρωματικής εισφοράς που ισχύει για τους παραγωγούς αγελαδινού γάλακτος, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1788/2003, δεν εφαρμόζεται στα Υπερπόντια Γαλλικά Διαμερίσματα, ούτε στη Μαδέρα, εντός των ορίων τοπικής παραγωγής 4 000 τόνων γάλακτος.

4.   Παρά τα άρθρα 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2597/97 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1997, περί συμπληρωματικών κανόνων της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων όσον αφορά το γάλα κατανάλωσης (25), εντός του ορίου των αναγκών της τοπικής κατανάλωσης, η παραγωγή γάλακτος UHT εξ ανασυστάσεως από γάλα σε σκόνη, κοινοτικής καταγωγής, επιτρέπεται στη Μαδέρα, εφόσον το μέτρο αυτό εξασφαλίζει τη συλλογή και τη διάθεση της παραγωγής εντοπίου γάλακτος. Το προϊόν αυτό προορίζεται μόνον για την τοπική κατανάλωση.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Οι λεπτομέρειες αυτές προσδιορίζουν ιδίως την ποσότητα νωπού γάλακτος παραγόμενου επιτόπου που πρέπει να αναμειγνύεται με το γάλα UHT εξ ανασυστάσεως, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 20

Κτηνοτροφία

1.   Μέχρις ότου το ζωικό κεφάλαιο των εντοπίων νέων αρσενικών βοοειδών φθάσει σε επαρκές επίπεδο ώστε να εξασφαλίζει τη διατήρηση και την ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής κρέατος στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και στη Μαδέρα, υπάρχει η δυνατότητα εισαγωγής, χωρίς επιβολή των τελωνειακών δασμών που αναφέρεται στο άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, για την επιτόπου πάχυνση, βοοειδών καταγωγής τρίτων χωρών, που προορίζονται για κατανάλωση στα Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα και στη Μαδέρα.

Το άρθρο 3 παράγραφος 4 και το άρθρο 4 παράγραφος 1 εφαρμόζονται στα ζώα που απολαύουν της απαλλαγής η οποία αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

2.   Οι αριθμοί των ζώων που απολαύουν της απαλλαγής της παραγράφου 1 καθορίζονται, εφόσον αιτιολογείται η ανάγκη εισαγωγής, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής. Οι αριθμοί αυτοί, καθώς και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, που περιλαμβάνουν συγκεκριμένα την ελάχιστη διάρκεια της περιόδου πάχυνσης, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Τα ζώα αυτά προορίζονται κατά προτεραιότητα για τους παραγωγούς που κατέχουν κατά 50 % τουλάχιστον ζώα πάχυνσης εντόπιας καταγωγής.

3.   Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 67 και του άρθρου 68 παράγραφος 2 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, η Πορτογαλία μπορεί να μειώσει το εθνικό ανώτατο όριο των δικαιωμάτων ενισχύσεων για το πρόβειο και αίγειο κρέας και πριμοδότησης για τη θηλάζουσα αγελάδα. Εν προκειμένω, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2, το αντίστοιχο ποσό μεταφέρεται από τα ανώτατα όρια που καθορίζονται δυνάμει των προαναφερομένων διατάξεων στους χρηματοδοτικούς πόρους που αναφέρονται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση.

Άρθρο 21

Κρατική ενίσχυση στην παραγωγή καπνού

Επιτρέπεται στην Ισπανία να χορηγεί ενίσχυση στην παραγωγή καπνού στις Καναρίους Νήσους, συμπληρωματικώς προς την πριμοδότηση που προβλέπεται στον τίτλο I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2075/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, για την κοινή οργάνωση αγοράς του ακατέργαστου καπνού (26). Η χορήγηση της ενίσχυσης αυτής δεν πρέπει να συνεπάγεται διακρίσεις μεταξύ παραγωγών των νήσων.

Το ποσό της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 2 980,62 ευρώ ανά τόνο. Η συμπληρωματική ενίσχυση χορηγείται εντός ορίου 10 τόνων ανά έτος.

Άρθρο 22

Απαλλαγή του καπνού από τελωνειακούς δασμούς

1.   Δεν επιβάλλονται τελωνειακοί δασμοί κατά την απευθείας εισαγωγή στις Καναρίους Νήσους ακατέργαστων και ημικατεργασμένων καπνών που υπάγονται, αντίστοιχα:

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται σε προϊόντα που προορίζονται για την επιτόπια παρασκευή προϊόντων καπνού, εντός του ορίου ετήσιας ποσότητας εισαγωγών 20 000 τόνων ισοδυνάμου ακατέργαστου απομισχωμένου καπνού.

2.   Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 23

Χρηματοδοτικοί πόροι

1.   Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, με εξαίρεση το άρθρο 15, συνιστούν παρέμβαση με σκοπό τη σταθεροποίηση των γεωργικών αγορών κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (27), για την περίοδο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2006. Από την 1η Ιανουαρίου 2007, τα ίδια μέτρα συνιστούν παρέμβαση για τη ρύθμιση των γεωργικών αγορών κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (28).

2.   Η Κοινότητα χρηματοδοτεί τα μέτρα που προβλέπονται στους τίτλους II και III του παρόντος κανονισμού μέχρι ανωτάτου ετησίου ποσού ίσου προς:

3.   Τα ποσά που χορηγούνται ετησίως στα προγράμματα του τίτλου II, δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα ακόλουθα ποσά:

4.   Για το 2006, τα ετήσια ποσά που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 μειώνονται κατά το ποσό των τυχόν δαπανών που πραγματοποιούνται δυνάμει των μέτρων που εφαρμόζονται σύμφωνα με τους κανονισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 29.

ΤΙΤΛΟΣ VI

ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 24

1.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή το σχέδιο γενικού προγράμματος στο πλαίσιο της χρηματοδότησης που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφοι 2 και 3, το αργότερο έως τις 14 Απριλίου 2006.

Το σχέδιο προγράμματος περιλαμβάνει σχέδιο του προβλεπόμενου ισοζυγίου εφοδιασμού που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 με ένδειξη των προϊόντων, των ποσοτήτων τους και του ποσού της ενίσχυσης για τον εφοδιασμό από την Κοινότητα, καθώς και σχέδιο του προγράμματος στήριξης υπέρ της τοπικής παραγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1.

2.   Η Επιτροπή αξιολογεί τα προτεινόμενα γενικά προγράμματα και αποφασίζει για την έγκρισή τους το αργότερο εντός τεσσάρων μηνών από την υποβολή τους σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

3.   Κάθε γενικό πρόγραμμα εφαρμόζεται από την ημερομηνία κοινοποίησης, από την Επιτροπή, της έγκρισης προς το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

Άρθρο 25

Λεπτομέρειες εφαρμογής

Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Περιλαμβάνουν ιδίως:

Άρθρο 26

Επιτροπή διαχείρισης

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διαχείρισης άμεσων ενισχύσεων, η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 144 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, εκτός εάν πρόκειται για την εφαρμογή του άρθρου 15 του παρόντος κανονισμού, οπότε η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή γεωργικών διαρθρώσεων και αγροτικής ανάπτυξης, η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, και για την εφαρμογή του άρθρου 17 του παρόντος κανονισμού, οπότε η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη φυτοϋγειονομική επιτροπή, η οποία έχει συσταθεί με την απόφαση 76/894/ΕΟΚ (29).

2.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε ένα μήνα.

3.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προβλεπόμενη στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ προθεσμία ορίζεται σε τρίμηνη.

Άρθρο 27

Εθνικά μέτρα

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τους ελέγχους και τις διοικητικές κυρώσεις, και ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.

Άρθρο 28

Ανακοινώσεις και εκθέσεις

1.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 15 Φεβρουαρίου κάθε έτους, τις πιστώσεις που διαθέτουν και τις οποίες σκοπεύουν να δαπανήσουν, κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, για την εκτέλεση των προγραμμάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός.

2.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 31 Ιουλίου κάθε έτους, έκθεση για την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό κατά το προηγούμενο έτος.

3.   Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2009 και στη συνέχεια ανά πέντε έτη, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο γενική έκθεση στην οποία παρουσιάζονται οι επιπτώσεις της δράσης που αναλήφθηκε κατ’ εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συνοδευόμενη, ενδεχομένως, από σχετικές προτάσεις.

Άρθρο 29

Καταργητική διάταξη

Οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 καταργούνται.

Οι αναφορές στους καταργούμενους κανονισμούς θεωρούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και πρέπει να διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα I.

Άρθρο 30

Μεταβατικά μέτρα

Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίσει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, τα αναγκαία μεταβατικά μέτρα για να εξασφαλίσει την ομαλή μετάβαση από το ισχύον κατά το έτος 2005 καθεστώς σε εκείνο που προκύπτει από τα μέτρα που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 31

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 32

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1785/2003

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1785/2003 τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 33

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, εφαρμόζεται σε κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος από την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή κοινοποιεί την έγκρισή της για το γενικό πρόγραμμα που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 1, πλην των άρθρων 24, 25, 26, 27 και 30, τα οποία εφαρμόζονται από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος τους, και του άρθρου 4 παράγραφος 3, το οποίο εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2006.

(1)  Δεν έχει δημοσιευτεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(2)  Βλέπε υποσημείωση 1.

(3)  EE C 231 της 20.9.2005, σ. 75.

(4)  ΕΕ L 217 της 31.7.1992, σ. 71· κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 21/2002 (ΕΕ L 8 της 11.1.2002, σ. 15).

(5)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(6)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2223/2004 (ΕΕ L 379 της 24.12.2004, σ. 1).

(7)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 123· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2217/2004 (ΕΕ L 375 της 23.12.2004, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 26· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1690/2004 (ΕΕ L 305 της 1.10.2004, σ. 1).

(9)  ΕΕ L 8 της 14.1.2004, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2183/2005 (ΕΕ L 347 της 30.12.2005, σ. 56).

(11)  ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 11· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1690/2004 (ΕΕ L 305 της 1.10.2004, σ. 1).

(12)  ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 45· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1690/2004.

(13)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 21· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2005 (ΕΕ L 307 της 25.11.2005, σ. 2).

(14)  ΕΕ L 341 της 22.12.2001, σ. 3· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2005.

(15)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 78· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1154/2005 (ΕΕ L 187 της 19.7.2005, σ. 11).

(16)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 96.

(17)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(18)  ΕΕ L 262 της 16.9.1981, σ. 14· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 95/2002 (ΕΕ L 17 της 19.1.2002, σ. 37).

(19)  ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 19· απόφαση όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

(20)  ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1.

(21)  ΕΕ L 161 της 26.6.1999, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 173/2005 (ΕΕ L 29 της 2.2.2005, σ. 3).

(22)  ΕΕ L 169 της 10.7.2000, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2005/77/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 296 της 12.11.2005, σ. 17).

(23)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2165/2005 (ΕΕ L 345 της 28.12.2005, σ. 1).

(24)  ΕΕ L 143 της 16.6.2000, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1216/2005 (ΕΕ L 199 της 29.7.2005, σ. 32).

(25)  ΕΕ L 351 της 23.12.1997, σ. 13· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1602/1999 (ΕΕ L 189 της 22.7.1999, σ. 43).

(26)  ΕΕ L 215 της 30.7.1992, σ. 70· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1679/2005 (ΕΕ L 271 της 15.10.2005, σ. 1).

(27)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 103· κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 (ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1).

(28)  ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1.

(29)  ΕΕ L 340 της 9.12.1976, σ. 25.