6.8.2004

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 260/1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1421/2004 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 19ης Ιουλίου 2004

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 για καθορισμό των λεπτομερών κανόνων και ρυθμίσεων σχετικά με την κοινοτική διαρθρωτική βοήθεια στον τομέα της αλιείας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 36 και 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 του Συμβουλίου (2), θεσπίζει διατάξεις για την προστασία και ανάπτυξη των υδρόβιων πόρων καθώς και για την ανάπτυξη του κοινοτικού τομέα υδατοκαλλιέργειας.

(2)

Η κοινοτική νομοθεσία θεσπίζει τη δυνατότητα παροχής συμπληρωματικής ενίσχυσης για διάλυση σκαφών όταν εφαρμόζεται σχέδιο αποκατάστασης. Στην περίπτωση αυτή, ή όταν μέτρα έκτακτης ανάγκης που θεσπίζονται από την Επιτροπή ή τα κράτη μέλη ενδέχεται να έχουν παρόμοιες επιπτώσεις, θα πρέπει να αυξάνεται η ενίσχυση για τα μέλη του πληρώματος που υποχρεούνται να εγκαταλείψουν την αλιεία λόγω του σχεδίου ή των μέτρων. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τα μέλη του πληρώματος που χάνουν την εργασία τους χωρίς διάλυση του σκάφους, λόγω της θέσπισης σχεδίου αποκατάστασης ή μέτρων έκτακτης ανάγκης.

(3)	Η Επιτροπή εξέδωσε, στις 19 Σεπτεμβρίου 2002, ανακοίνωση προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με μια στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας. Για την εφαρμογή της στρατηγικής, είναι αναγκαία η τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2792/1999.

(4)

Η προστασία και ανάπτυξη των υδρόβιων πόρων αφορά όχι μόνο τα μέτρα που λαμβάνονται στη θάλασσα, αλλά επίσης, και ειδικότερα όσον αφορά τα ανάδρομα και κατάδρομα είδη στα εσωτερικά ύδατα. Ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα σημαντική η αποκατάσταση και η επαναλειτουργία των μεταναστευτικών διαδρόμων και των περιοχών ωοτοκίας.

(5)

Δεν θα πρέπει να ενθαρρύνεται οποιαδήποτε αύξηση της παραγωγής που υπερβαίνει την προβλεπόμενη εξέλιξη της ζήτησης. Εξάλλου, πρέπει να εφαρμοσθούν καλύτερες στρατηγικές εμπορίας, αλλά συχνά δεν υφίστανται αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για την κατανάλωση ψαριών ούτε οικονομικές αναλύσεις για τις αγορές και την εμπορία των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.

(6)

Οι ανθίσεις επιβλαβών φυκιών συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικότερων παραγόντων που απειλούν το μέλλον της καλλιέργειας οστρακοειδών στην Ευρώπη. Ενίοτε, η εμφάνιση φυκιών μπορεί να διαρκεί για εξαιρετικά μακρές περιόδους ή να συμβεί κατά τη διάρκεια περιόδου εντατικών πωλήσεων, οπότε ενδέχεται να δικαιολογείται η χορήγηση αντιστάθμισης στους πληγέντες καλλιεργητές οστρακοειδών, εκτός εάν πρόκειται για περιοδικώς επαναλαμβανόμενα φαινόμενα.

(7)

Η διεύρυνση του γνωστικού πεδίου του κλάδου περιλαμβάνει όλες τις πτυχές καλλιέργειας και είναι ιδιαίτερα σημαντική για την υδατοκαλλιέργεια. Λόγω της ανεπάρκειας των κεφαλαίων που διατίθενται για το σκοπό αυτό, είναι αναγκαίο να ενθαρρυνθεί περαιτέρω η εφαρμοσμένη έρευνα και η τεχνολογική ανάπτυξη όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια μέσω της διεύρυνσης των δυνατοτήτων δημόσιας χρηματοδότησης και της προώθησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον εν λόγω τομέα.

(8)	Οι επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να ενθαρρυνθούν ώστε να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις και να αναπτύξουν εκουσίως πρωτοβουλίες που εκτείνονται πέρα από τις ελάχιστες νομοθετικές απαιτήσεις όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος.

(9)

Προκειμένου να διατηρηθούν οι δημόσιες ενισχύσεις για τα βοηθητικά σκάφη υδατοκαλλιέργειας, είναι ανάγκη να θεσπισθεί μια σαφής διάκριση μεταξύ των σκαφών αυτών και των αλιευτικών σκαφών, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (3), δεδομένου ότι ορισμένα αλιευτικά σκάφη μπορούν να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στις υδατοκαλλιέργειες αλλά θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να χρησιμοποιηθούν και για αλιευτικές δραστηριότητες.

(10)

Για να ενθαρρυνθεί η μόνιμη μείωση της αλιευτικής προσπάθειας όταν το Συμβούλιο υιοθετεί σχέδιο αποκατάστασης ή όταν η Επιτροπή ή τα κράτη μέλη υιοθετούν μέτρα έκτακτης ανάγκης, δεν θα πρέπει να απαιτείται η επιστροφή της ενίσχυσης που είχαν λάβει προηγουμένως τα σκάφη που θίγονται από το σχέδιο ή τα μέτρα.

(11)	Όταν σκάφος υποχρεούται να αντικαταστήσει αλιευτικά εργαλεία λόγω σχεδίου αποκατάστασης, θα πρέπει η πρώτη αντικατάσταση αλιευτικών εργαλείων να μπορεί να θεωρηθεί επιλέξιμη δαπάνη.

(12)

Τα κοινοτικά σκάφη ενδέχεται να υποχρεούνται να χρησιμοποιούν ακουστικές αποτρεπτικές συσκευές σε ορισμένους τύπους αλιείας για να μειώνουν τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα και τη θανάτωση κητοειδών. Το κόστος συμμόρφωσης προς την υποχρέωση αυτή θα πρέπει να είναι επιλέξιμο για τη χορήγηση ενίσχυσης για τον εκσυγχρονισμό του σκάφους.

(13)

Η παρέμβαση των δημόσιων αρχών υπέρ της υδατοκαλλιέργειας ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 συνέβαλε στην αύξηση της παραγωγής, αλλά σήμερα η κατάσταση έχει μεταβληθεί και η υπερπαραγωγή αποτελεί απειλή για ορισμένους κλάδους καλλιέργειας. Συνεπώς, θα πρέπει να τεθούν νέες προτεραιότητες στο πλαίσιο των μέτρων για την υδατοκαλλιέργεια στα προγράμματα των Χρηματοδοτικών Μέσων Προσανατολισμού της Αλιείας (ΧΜΠΑ), ενώ, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα πρέπει να μειωθεί και το ποσοστό της ενίσχυσης.

(14)	Ορισμένες μορφές ιχθυοκαλλιέργειας μπορούν να διαδραματίσουν οικολογικά επωφελή ρόλο, ως τρόπος σύνδεσης μιας οικονομικής δραστηριότητας με τη διατήρηση ή ανάπτυξη των υγρότοπων. Στο πλαίσιο αυτό, δικαιολογείται η αύξηση της κρατικής στήριξης.

(15)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 θα πρέπει, ως εκ τούτου, να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 τροποποιείται ως εξής:

Στο άρθρο 10 παράγραφος 3, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)	οι δαπάνες για τον εξοπλισμό και τον εκσυγχρονισμό δεν είναι επιλέξιμες για ενίσχυση κατά τη διάρκεια των πέντε ετών από τη χορήγηση δημόσιας ενίσχυσης για τη ναυπήγηση του συγκεκριμένου σκάφους, με εξαίρεση τον εξοπλισμό συστημάτων παρακολούθησης σκαφών ή των ακουστικών αποτρεπτικών συσκευών·».

Στο άρθρο 12 παράγραφος 3, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

«ε)

Σε περίπτωση που το Συμβούλιο υιοθετεί σχέδιο αποκατάστασης ή όταν η Επιτροπή ή ένα ή περισσότερα κράτη μέλη υιοθετούν ειδικά μέτρα ή μέτρα έκτακτης ανάγκης, τα μέγιστα ποσά ενίσχυσης που αναφέρονται στα στοιχεία β) και γ) μπορούν να αυξάνονται κατά 20 %. Επιπλέον, δεν ισχύει η οριζόμενη στο στοιχείο β) απαίτηση σύμφωνα με την οποία το σκάφος στο οποίο απασχολούνταν τα μέλη του πληρώματος πρέπει να έχει οριστικά παύσει τις δραστηριότητές του»

Στο άρθρο 12 παράγραφος 4, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«γ)	η αντιστάθμιση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 στοιχείο β) ή ε) επιστρέφεται pro rata temporis, στην περίπτωση κατά την οποία οι δικαιούχοι επαναδραστηριοποιούνται ως αλιείς εντός χρονικού διαστήματος μικροτέρου του ενός έτους από την καταβολή της αντιστάθμισης·»

Στο άρθρο 13 παράγραφος 1, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)	έργα που αποσκοπούν στην προστασία και ανάπτυξη των υδάτινων πόρων, συμπεριλαμβανομένων των πόρων γλυκών υδάτων, εκτός της ανασύστασης αποθεμάτων·».

Στο άρθρο 15 παράγραφος 3, το στοιχείο ιδ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ιδ)	βελτίωση των γνώσεων και της διαφάνειας κατά την παραγωγή και στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών και οικονομικών αναλύσεων.»

Το άρθρο 16 τροποποιείται ως εξής:

α)

Παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«1α. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν χρηματική αντιστάθμιση στους καλλιεργητές οστρακοειδών όταν, λόγω της μόλυνσης των οστρακοειδών από την ανάπτυξη τοξινοπαραγωγού πλαγκτού ή της παρουσίας πλαγκτού που περιέχει θαλάσσιες βιοτοξίνες, απαιτείται, για την προστασία της ανθρώπινης υγείας, η αναστολή της συγκομιδής, για διάστημα άνω των τεσσάρων συναπτών μηνών ή όταν οι απώλειες εσόδων λόγω αναστολής της συγκομιδής κατά τη διάρκεια περιόδου εντατικών πωλήσεων, αντιπροσωπεύουν άνω του 35 % του ετήσιου κύκλου εργασιών της εκάστοτε επιχείρησης, υπολογιζομένου με βάση το μέσο κύκλο εργασιών της επιχείρησης κατά τα τρία προηγούμενα έτη. Η αντιστάθμιση αυτή μπορεί να καλύπτει έως έξι μήνες αναστολής της συγκομιδής κατ’ ανώτατο όριο και για όλο το διάστημα από την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1421/2004 του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 2004 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 για καθορισμό των λεπτομερών κανόνων και ρυθμίσεων σχετικά με την κοινοτική διαρθρωτική βοήθεια στον τομέα της αλιείας (4), έως το τέλος του 2006.

(4) EE L 260 της 6.8.2004, σ. 1.»."

β)

Στην παράγραφο 3, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η χρηματοδοτική συνδρομή του ΧΜΠΑ στα μέτρα που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 1α και 2, ανά κράτος μέλος και για το σύνολο της περιόδου 2000 έως 2006, δεν μπορεί να υπερβαίνει το υψηλότερο των εξής δύο κατωτάτων ορίων: 1 εκατομμύριο ευρώ ή το 4 % της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής που παρέχεται στον τομέα του οικείου κράτους μέλους.»

γ)	Στην παράγραφο 3, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο: «Σε περίπτωση που το Συμβούλιο υιοθετήσει σχέδιο αποκατάστασης ή όταν η Επιτροπή ή ένα ή περισσότερα κράτη μέλη υιοθετούν μέτρα έκτακτης ανάγκης, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο β) σημείο ii).».

δ)	Η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «4. Η περιοδική εποχική αναστολή της αλιευτικής δραστηριότητας και της δραστηριότητας υδατοκαλλιέργειας δεν είναι επιλέξιμη για αντιστάθμιση βάσει των παραγράφων 1, 1α, 2 και 3.».

Στο άρθρο 17 παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Μικρής κλίμακας πρωτοβουλίες στον τομέα της εφαρμοσμένης έρευνας που δεν υπερβαίνουν τα 150 000 ευρώ σε συνολικό κόστος και τα τρία έτη σε διάρκεια, και οι οποίες υλοποιούνται από οικονομικό, επιστημονικό ή τεχνικό φορέα, από αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση ή από άλλο αρμόδιο όργανο, είναι επιλέξιμες ως πρότυπα πειραματικά σχέδια, εφόσον συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του κλάδου υδατοκαλλιέργειας στην Κοινότητα.»

Το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

α)

Το τμήμα 1.4 στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)

Τα σκάφη πρέπει να είναι καταχωρισμένα στο κοινοτικό μητρώο αλιευτικού στόλου τουλάχιστον επί πέντε έτη πλην του εξοπλισμού για συστήματα παρακολούθησης σκαφών ή για ακουστικές αποτρεπτικές συσκευές. Τυχόν αλλαγές στα χαρακτηριστικά του σκάφους πρέπει να ανακοινώνονται στο μητρώο αυτό και τα σκάφη πρέπει να υφίστανται μετρήσεις σύμφωνα με τις κοινοτικές διατάξεις όταν εκσυγχρονίζονται.»

β)

Το τμήμα 1.4 στοιχείο β) τροποποιείται ως εξής:

—

Το σημείο iii) τροποποιείται ως εξής:

«iii)

τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ασφάλειας, ή/και».

—

Προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«iv)	την αγορά ακουστικών αποτρεπτικών συσκευών για τους σκοπούς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 812/2004 του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 2004, για τη θέσπιση μέτρων σχετικά με παρεμπίπτοντα αλιεύματα κητοειδών κατά την αλιεία (5).

—

Το τελευταίο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Με την επιφύλαξη του άρθρου 16 παράγραφος 2, η δαπάνη για την αντικατάσταση αλιευτικών εργαλείων δεν θεωρείται επιλέξιμη, εκτός εάν το σκάφος υπόκειται σε σχέδιο αποκατάστασης και υποχρεούται να παύσει να συμμετέχει στη συγκεκριμένη αλιευτική δραστηριότητα και να αρχίσει να αλιεύει άλλα είδη χρησιμοποιώντας διαφορετικά αλιευτικά εργαλεία. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει ότι η πρώτη αντικατάσταση αλιευτικών εργαλείων, όταν οι αλιευτικές δυνατότητες έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω του σχεδίου αποκατάστασης, μπορεί να θεωρηθεί επιλέξιμη δαπάνη.»

γ)

Στο τμήμα 2.1, η πρώτη πρόταση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Οι δαπάνες που είναι επιλέξιμες για συνδρομή του ΧΜΠΑ μπορούν να αφορούν την εγκατάσταση μόνιμων ή κινητών στοιχείων για την προστασία και ανάπτυξη των υδάτινων πόρων, την αποκατάσταση ποταμών και λιμνών, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών ωοτοκίας, και τη διευκόλυνση της μετανάστευσης και προς τις δύο κατευθύνεις για τα μεταναστευτικά είδη, καθώς και την επιστημονική παρακολούθηση των έργων.».

δ)

Το σημείο 2.2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.2. Υδατοκαλλιέργεια

α)

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού,

ως “υδατοκαλλιέργεια” νοείται η εκτροφή ή η καλλιέργεια υδρόβιων οργανισμών με τη χρήση τεχνικών με σκοπό την αύξηση, πέραν των φυσικών ικανοτήτων του περιβάλλοντος, της παραγωγής των εν λόγω οργανισμών· οι οργανισμοί αυτοί παραμένουν, καθ’ όλη τη διάρκεια της εκτροφής ή καλλιέργειάς τους και έως και τη συγκομιδή τους, στην ιδιοκτησία φυσικού ή νομικού προσώπου·

β)

οι κύριοι των έργων εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας διαβιβάζουν στην αρχή διαχείρισης, μαζί με την αίτησή τους για δημόσια ενίσχυση, τις πληροφορίες που προβλέπονται στο παράρτημα IV της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (6). Η αρχή διαχείρισης καθορίζει εάν το έργο πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο αξιολόγησης σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 10 της εν λόγω οδηγίας. Εφόσον χορηγείται δημόσια ενίσχυση, οι δαπάνες σχετικά με τη συγκέντρωση πληροφοριών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και οι ενδεχόμενες δαπάνες αξιολόγησης, είναι επιλέξιμες για συνδρομή του ΧΜΠΑ·

γ)

είναι επιλέξιμες οι αρχικές δαπάνες στις οποίες προβαίνουν οι επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας προκειμένου να συμμετάσχουν στα κοινοτικά συστήματα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου που καθορίζονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 761/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2001, για την εκούσια συμμετοχή οργανισμού στο κοινοτικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου (ΕΜΑΣ) (7), καθώς και οι επενδύσεις που αφορούν έργα εγκατάστασης ή βελτίωσης της κυκλοφορίας του ύδατος εντός των επιχειρήσεων υδατοκαλλιέργειας και επί των βοηθητικών σκαφών·

δ)

τα αλιευτικά σκάφη, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (8), δεν θεωρούνται βοηθητικά σκάφη έστω και αν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στην υδατοκαλλιέργεια·

ε)

στο πλαίσιο των μέτρων που αφορούν την υδατοκαλλιέργεια στα προγράμματα ΧΜΠΑ, προτεραιότητα παρέχεται:

i)	στην ανάπτυξη τεχνικών που περιορίζουν σημαντικά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις,

ii)	στη βελτίωση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες είναι σημαντικές για τη διατήρηση του κοινωνικού και περιβαλλοντικού ιστού ορισμένων περιοχών,

iii)	στον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων επιχειρήσεων,

iv)	σε μέτρα υπέρ της υδατοκαλλιέργειας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 14 και 15 του παρόντος κανονισμού,

v)	στη διαφοροποίηση των καλλιεργούμενων ειδών·

στ)

κατά παρέκκλιση από τη στήλη της ομάδας 3 στον πίνακα 3 του σημείου 2 του παραρτήματος IV, και με την επιφύλαξη των ποσοστών συμμετοχής για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ισχύουν τα ακόλουθα ποσοστά συμμετοχής:

για επενδύσεις που αφορούν τη χρήση τεχνικών οι οποίες περιορίζουν σημαντικά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ή σχέδια ιχθυοκαλλιέργειας που έχουν θετική επίπτωση στο περιβάλλον, η συμμετοχή των ιδιωτών δικαιούχων (Γ) πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον 30 % των επιλέξιμων δαπανών για τις περιοχές του Στόχου 1 και σε ποσοστό τουλάχιστον 50 % για τις άλλες περιοχές. Η αξιολόγηση του περιβαλλοντικού οφέλους διενεργείται με έξοδα του κυρίου του έργου και επαληθεύεται από την αρχή διαχείρισης. Όταν χορηγείται κρατική ενίσχυση, τα έξοδα αξιολόγησης είναι επιλέξιμα για ενίσχυση από το ΧΜΠΑ,

ii)

για επενδύσεις που αφορούν την κατασκευή νέων εκμεταλλεύσεων εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας και οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στις προτεραιότητες που καθορίζονται στο στοιχείο ε), η συμμετοχή των ιδιωτών δικαιούχων (Γ) πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον 50 % των επιλέξιμων δαπανών για τις περιοχές του στόχου 1 και σε ποσοστό τουλάχιστον 70 % για τις άλλες περιοχές.

(6) ΕΕ L 175 της 5.7.1985, σ. 40· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 156 της 25.6.2003, σ. 17)."

(7) ΕΕ L 114 της 24.4.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από την πράξη προσχώρησης του 2003."

(8) ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59.»."

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα του τα μέρη και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 19 Ιουλίου 2004.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

C. VEERMAN

(1) Γνώμη που διατυπώθηκε την 1η Απριλίου 2004 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) ΕΕ L 337 της 30.12.1999, σ. 10· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 639/2004 (ΕΕ L 102 της 7.4.2004, σ. 9).

(3) ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59.