Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 551/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

της 10ης Μαρτίου 2004

για την οργάνωση και τη χρήση του εναέριου χώρου στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού

("κανονισμός για τον εναέριο χώρο")

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 80 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής(1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών(3),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης(4), έχοντας υπόψη το κοινό σχέδιο που εγκρίθηκε από την επιτροπή συνδιαλλαγής στις 11 Δεκεμβρίου 2003,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού προϋποθέτει εναρμονισμένη προσέγγιση στη ρύθμιση της οργάνωσης και χρήσης του εναέριου χώρου.

(2) Στην έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό το Νοέμβριο του 2000 προτείνεται ότι ο σχεδιασμός, η ρύθμιση και η στρατηγική διαχείριση του εναερίου χώρου πρέπει να πραγματοποιηθεί σε ευρωπαϊκή βάση.

(3) Η ανακοίνωση της Επιτροπής για την υλοποίηση του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού, της 30ής Νοεμβρίου 2001, ζητά διαρθρωτική μεταρρύθμιση προκειμένου να καταστεί δυνατή η δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού με προοδευτικά πλέον ενοποιημένη διαχείριση του εναέριου χώρου και ανάπτυξη νέων αντιλήψεων και διαδικασιών για τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας.

(4) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 549/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, ορίζει το πλαίσιο για τη δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού ("κανονισμός-πλαίσιο")(5).

(5) Στο άρθρο 1 της σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την πολιτική αεροπορία, τα συμβαλλόμενα κράτη αναγνωρίζουν ότι "έκαστο κράτος έχει την πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία επί της υπεράνω του εδάφους του ατμοσφαιρικής εκτάσεως". Στο πλαίσιο ακριβώς της εν λόγω κυριαρχίας, με επιφύλαξη της τήρησης των επιταγών των εφαρμοστέων διεθνών συμβάσεων, τα κράτη μέλη της Κοινότητας ασκούν εξουσίες δημόσιας αρχής κατά τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας.

(6) Ο εναέριος χώρος αποτελεί κοινό αγαθό για όλες τις κατηγορίες των χρηστών που πρέπει να χρησιμοποιείται με ευελιξία από όλους τους χρήστες ώστε να διασφαλίζεται ισότιμη μεταχείριση και διαφάνεια, λαμβανομένων υπόψη των αναγκών των κρατών μελών στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας καθώς και των δεσμεύσεών τους έναντι των διεθνών οργανισμών.

(7) Η αποτελεσματική διαχείριση του εναέριου χώρου έχει θεμελιώδη σημασία για την αύξηση της μεταφορικής ικανότητας του συστήματος υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας, τη μεγαλύτερη δυνατή ανταπόκριση στις απαιτήσεις των διαφόρων χρηστών και την επίτευξη της όσο το δυνατόν πιο ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου.

(8) Οι δραστηριότητες του Εurocontrol επιβεβαιώνουν ότι η μεμονωμένη ανάπτυξη του δικτύου αεροδιαδρόμων και της δομής του εναέριου χώρου δεν συνιστά ρεαλιστική προσέγγιση, καθώς κάθε κράτος μέλος αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του ευρωπαϊκού δικτύου διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας (ΕΔΔΕΚ) που εκτείνεται εντός και εκτός των ορίων της Κοινότητας.

(9) Θα πρέπει να καθιερωθεί προοδευτικά ένας πλέον ενοποιημένος εναέριος χώρος για την εν πτήσει γενική εναέρια κυκλοφορία στον ανώτερο εναέριο χώρο· η διεπαφή μεταξύ του ανώτερου και του κατώτερου εναέριου χώρου θα πρέπει επίσης να καθορισθεί αναλόγως.

(10) Μια ευρωπαϊκή περιοχή πληροφοριών πτήσης ανώτερου εναέριου χώρου ("EUIR"), που θα περιλαμβάνει τον ανώτερο εναέριο χώρο υπό την ευθύνη των κρατών μελών εντός του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να διευκολύνει τον κοινό προγραμματισμό και τη δημοσίευση των αεροναυτικών πληροφοριών προς αντιμετώπιση των περιφερειακών συμφορήσεων.

(11) Οι χρήστες του εναέριου χώρου αντιμετωπίζουν ποικίλες συνθήκες πρόσβασης και ελευθερίας κίνησης στον κοινοτικό εναέριο χώρο. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη εναρμόνισης της ταξινόμησης του εναέριου χώρου.

(12) Η αναδιάρθρωση του εναέριου χώρου θα πρέπει να βασίζεται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις ανεξαρτήτως των υφιστάμενων ορίων. Οι κοινές γενικές αρχές για τη δημιουργία ενιαίων λειτουργικών τμημάτων εναερίου χώρου θα πρέπει να καταρτισθούν στο πλαίσιο διαβουλεύσεων με το Εurocontrol και βάσει τεχνικών συμβουλών εκ μέρους του.

(13) Είναι ουσιώδες να επιτευχθεί μια κοινή, εναρμονισμένη δομή του εναέριου χώρου όσον αφορά τις διαδρομές και τους τομείς, να βασίζεται η σημερινή και μελλοντική οργάνωση του εναέριου χώρου σε κοινές αρχές και να ισχύουν εναρμονισμένοι κανόνες για το σχεδιασμό και τη διαχείριση του εναέριου χώρου.

(14) Η έννοια της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου θα πρέπει να εφαρμόζεται αποτελεσματικά· είναι αναγκαίο να βελτιωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η χρήση των τομέων εναέριου χώρου, ιδιαιτέρως στη διάρκεια περιόδων αιχμής για τη γενική εναέρια κυκλοφορία και στον εναέριο χώρο υψηλής κυκλοφορίας, με συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη χρήση των τομέων αυτών για στρατιωτικές επιχειρήσεις και στρατιωτική εκπαίδευση. Προς το σκοπό αυτό, είναι αναγκαίο να διατεθούν οι απαιτούμενοι πόροι για την αποτελεσματική εφαρμογή της έννοιας της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου, λαμβανομένων υπόψη τόσο των πολιτικών όσο και των στρατιωτικών απαιτήσεων.

(15) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσπαθούν να συνεργάζονται με τα όμορα κράτη μέλη για την εφαρμογή της έννοιας της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου κατά τη διέλευση των εθνικών συνόρων.

(16) Οι διαφορές στην οργάνωση της πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας στην Κοινότητα εμποδίζουν την ομοιόμορφη και έγκαιρη διαχείριση του εναέριου χώρου και την υλοποίηση των αλλαγών. Η επιτυχία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού εξαρτάται από την ουσιαστική συνεργασία μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, με την επιφύλαξη των εξουσιών και των ευθυνών των κρατών μελών στον αμυντικό τομέα.

(17) Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και η στρατιωτική εκπαίδευση θα πρέπει να προστατεύονται όταν η εφαρμογή των κοινών αρχών και κριτηρίων πλήττει την ασφαλή και αποτελεσματική τους διεξαγωγή.

(18) Θα πρέπει να θεσπισθούν κατάλληλα μέτρα για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της διαχείρισης της ροής της εναέριας κυκλοφορίας, ώστε να παρέχεται συνδρομή στις υφιστάμενες επιχειρησιακές μονάδες, συμπεριλαμβανομένης της κεντρικής μονάδας διαχείρισης της ροής του Εurocontrol, προκειμένου να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα των πτήσεων.

(19) Είναι σκόπιμο να εξετασθεί η επέκταση των εννοιών που ισχύουν όσον αφορά τον ανώτερο εναέριο χώρο στον κατώτερο εναέριο χώρο, σύμφωνα με χρονοδιάγραμμα και κατάλληλες μελέτες,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Στόχος και πεδίο εφαρμογής

1. Στο πλαίσιο του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού-πλαισίου, ο παρών κανονισμός αφορά την οργάνωση και τη χρήση του εναέριου χώρου εντός του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι η υποστήριξη της έννοιας ενός προοδευτικά πλέον ενοποιημένου λειτουργικού εναέριου χώρου στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών και η καθιέρωση κοινών διαδικασιών σχεδιασμού, προγραμματισμού και διαχείρισης προκειμένου να διασφαλίζεται η αποτελεσματική και ασφαλής λειτουργία της διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας.

2. Η χρήση του εναέριου χώρου υποβοηθεί την εκμετάλλευση των υπηρεσιών αεροναυτιλίας ως συνεκτικό και συνεπές σύνολο σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 550/2004, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού ("κανονισμός για την παροχή υπηρεσιών")(6).

3. Με την επιφύλαξη του άρθρου 11, ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στον εναέριο χώρο εντός των περιοχών ΙCAO EUR και ΑFI, στον οποίο τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την παροχή υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας σύμφωνα με τον κανονισμό για την παροχή υπηρεσιών. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό στον υπό την ευθύνη τους εναέριο χώρο ο οποίος ανήκει σε άλλες περιοχές ΙCAO, με την προϋπόθεση ότι ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή και τα λοιπά κράτη μέλη.

4. Οι περιοχές πληροφοριών πτήσης που περιλαμβάνονται στον εναέριο χώρο στον οποίο εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ

Άρθρο 2

Επίπεδο διαχωρισμού

Το επίπεδο διαχωρισμού μεταξύ ανώτερου και κατώτερου εναέριου χώρου ορίζεται στο επίπεδο πτήσης 285.

Παρεκκλίσεις από το επίπεδο διαχωρισμού ανάμεσα στον ανώτερο και τον κατώτερο εναέριο χώρο οι οποίες δικαιολογούνται λόγω επιχειρησιακών απαιτήσεων μπορούν να αποφασίζονται σε συμφωνία με τα οικεία κράτη μέλη σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 5 παράγραφος 3 του κανονισμού-πλαισίου.

Άρθρο 3

Ευρωπαϊκή περιοχή πληροφοριών πτήσης ανώτερου εναέριου χώρου

1. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της επιδιώκουν την εγκαθίδρυση ενιαίας ευρωπαϊκής περιοχής πληροφοριών πτήσης ανώτερου εναέριου χώρου (EUIR) και την αναγνώρισή της από την ΙCAO. Προς το σκοπό αυτό, όσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στην κοινοτική αρμοδιότητα, η Επιτροπή υποβάλλει σύσταση στο Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 300 της συνθήκης το αργότερο δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2. Η ΕUIR είναι σχεδιασμένη ώστε να περιλαμβάνει τον εναέριο χώρο που εμπίπτει στην ευθύνη των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 3 και μπορεί επίσης να περιλαμβάνει εναέριο χώρο ευρωπαϊκών τρίτων χωρών.

3. Η εγκαθίδρυση της ΕUIR δεν θίγει την ευθύνη των κρατών μελών όσον αφορά τον ορισμό φορέων παροχής υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας για τον εναέριο χώρο ο οποίος τελεί υπό την ευθύνη τους σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού για την παροχή υπηρεσιών.

4. Τα κράτη μέλη διατηρούν τις ευθύνες τους έναντι της ΙCAO εντός των γεωγραφικών ορίων της περιοχής πληροφοριών πτήσης ανώτερου εναέριου χώρου και των περιοχών πληροφοριών πτήσης που τους έχει αναθέσει η ΙCAO κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

5. Με την επιφύλαξη της δημοσίευσης αεροναυτικών πληροφοριών εκ μέρους των κρατών μελών και με συνέπεια προς τη δημοσίευση αυτή, η Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με το Εurocontrol, συντονίζει τη δημιουργία ενιαίας δημοσίευσης αεροναυτικών πληροφοριών σχετικά με την ΕUIR, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές απαιτήσεις του ΙCAO.

Άρθρο 4

Ταξινόμηση του εναέριου χώρου

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη καθορίζουν την ΕUIR βάσει προοδευτικής εναρμόνισης της ταξινόμησης του εναέριου χώρου, με σκοπό να διασφαλίσουν την άνευ χασμάτων παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Η κοινή αυτή προσέγγιση βασίζεται σε απλοποιημένη εφαρμογή της ταξινόμησης του εναέριου χώρου, όπως αυτή καθορίζεται από τη στρατηγική για τον εναέριο χώρο του Εurocontrol για τα κράτη της ευρωπαϊκής διάσκεψης πολιτικής αεροπορίας σύμφωνα με τα πρότυπα του ΙCAO.

Οι αναγκαίοι κανόνες εφαρμογής στον τομέα αυτό ορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου.

Άρθρο 5

Αναδιάρθρωση του ανώτερου εναέριου χώρου

1. Με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης χωρητικότητας και αποτελεσματικότητας του δικτύου διαχείρισης εναέριας κυκλοφορίας εντός του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού, και τη διατήρηση υψηλού επιπέδου ασφάλειας, ο ανώτερος εναέριος χώρος αναδιαρθρώνεται σε λειτουργικά τμήματα εναέριου χώρου.

2. Τα λειτουργικά τμήματα εναέριου χώρου, μεταξύ άλλων:

α) υποστηρίζονται από φάκελο ασφαλείας·

β) καθιστούν δυνατή τη βέλτιστη χρήση του εναέριου χώρου, λαμβανομένων υπόψη των ροών της εναέριας κυκλοφορίας·

γ) δικαιολογούνται από τη συνολική προστιθέμενή τους αξία, συμπεριλαμβανομένης της βέλτιστης χρήσης των τεχνικών και ανθρώπινων πόρων, βάσει αναλύσεων κόστους-οφέλους·

δ) διασφαλίζουν την ομαλή και ευέλικτη μεταβίβαση της ευθύνης του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας μεταξύ των μονάδων υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας·

ε) διασφαλίζουν τη συμβατότητα μεταξύ της διαμόρφωσης του ανώτερου και του κατώτερου εναέριου χώρου·

στ) συμμορφώνονται με τους όρους που απορρέουν από περιφερειακές συμφωνίες που συνάπτονται στο πλαίσιο της ΙCAO, και

ζ) τηρούν τις περιφερειακές συμφωνίες που ισχύουν κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού, ιδίως τις συμφωνίες στις οποίες συμμετέχουν ευρωπαϊκές τρίτες χώρες.

3. Οι κοινές γενικές αρχές για τον καθορισμό ή την τροποποίηση λειτουργικών τμημάτων εναέριου χώρου αναπτύσσονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου.

4. Ένα λειτουργικό τμήμα εναέριου χώρου καθορίζεται μόνον με αμοιβαία συμφωνία μεταξύ όλων των κρατών μελών που είναι υπεύθυνα για οποιοδήποτε μέρος του εναέριου χώρου που περιλαμβάνεται στο εν λόγω τμήμα ή με δήλωση κράτους μέλους εάν την ευθύνη για τον εναέριο χώρο που περιλαμβάνεται στο τμήμα φέρει πλήρως το εν λόγω κράτος μέλος. Το οικείο κράτος μέλος ή τα οικεία κράτη μέλη ενεργούν μόνον έπειτα από διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής και των υπόλοιπων κρατών μελών.

5. Σε περίπτωση που λειτουργικό τμήμα εναέριου χώρου σχετίζεται με εναέριο χώρο υπό την ευθύνη, πλήρως ή εν μέρει, δύο ή περισσότερων κρατών μελών, η συμφωνία διά της οποίας καθορίζεται το τμήμα περιλαμβάνει τις απαραίτητες διατάξεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να τροποποιείται το τμήμα, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ένα κράτος μέλος μπορεί να αποσύρεται από το τμήμα, συμπεριλαμβανομένων και μεταβατικών ρυθμίσεων.

6. Εφόσον ανακύψουν δυσκολίες μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών όσον αφορά διασυνοριακό λειτουργικό τμήμα εναερίου χώρου, το οποίο αφορά εναέριο χώρο υπό την ευθύνη τους, τα οικεία κράτη μέλη μπορούν να παραπέμψουν από κοινού το ζήτημα στην Επιτροπή Ενιαίου Ουρανού για γνωμοδότηση. Η γνωμοδότηση απευθύνεται στα οικεία κράτη μέλη. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 4, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη την εν λόγω γνωμοδότηση προκειμένου να εξευρεθεί λύση.

7. Οι αποφάσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 4 και 5 κοινοποιούνται στην Επιτροπή για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη δημοσίευση αυτή προσδιορίζεται η ημερομηνία έναρξης ισχύος της σχετικής απόφασης.

Άρθρο 6

Βελτιστοποιημένος σχεδιασμός αεροδιαδρόμων και τομέων στον ανώτερο εναέριο χώρο

1. Θεσπίζονται κοινές αρχές και κριτήρια για το σχεδιασμό των τομέων και των αεροδιαδρόμων για να εξασφαλίζεται η ασφαλής, οικονομικά αποτελεσματική και φιλική προς το περιβάλλον χρήση του εναέριου χώρου. Ο σχεδιασμός των τομέων είναι μεταξύ άλλων συνεπής με το σχεδιασμό των αεροδιαδρόμων.

2. Οι κανόνες εφαρμογής στους τομείς που καλύπτονται από την παράγραφο 1 θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου.

3. Οι αποφάσεις που αφορούν τον καθορισμό ή την τροποποίηση αεροδιαδρόμων ή τομέων απαιτούν την έγκριση των κρατών μελών που είναι υπεύθυνα για τον εναέριο χώρο στον οποίο εφαρμόζονται αυτές οι αποφάσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΥΡΑΝΟ

Άρθρο 7

Ευέλικτη χρήση του εναέριου χώρου

1. Τα κράτη μέλη, λαμβανομένης υπόψη της οργάνωσης των στρατιωτικών πτυχών που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους, διασφαλίζουν την ομοιόμορφη εφαρμογή εντός του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού της έννοιας της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου, όπως περιγράφεται από τον ΙCAO και όπως έχει αναπτυχθεί από το Εurocontrol, ώστε να διευκολύνονται η διαχείριση του εναέριου χώρου και η διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετησίως έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή, στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών, της έννοιας της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου όσον αφορά τον εναέριο χώρο που τελεί υπό την ευθύνη τους.

3. Όταν, ιδίως κατόπιν των εκθέσεων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη, καθίσταται απαραίτητο να ενισχυθεί και να εναρμονισθεί η εφαρμογή της έννοιας της ευέλικτης χρήσης του εναέριου χώρου εντός του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού, θεσπίζονται κανόνες εφαρμογής στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου.

Άρθρο 8

Προσωρινή αναστολή

1. Σε περιπτώσεις που η εφαρμογή του άρθρου 7 συνεπάγεται σοβαρές επιχειρησιακές δυσκολίες, τα κράτη μέλη μπορούν, προσωρινά, να αναστέλλουν την εφαρμογή αυτή εφόσον ενημερώνουν σχετικά αμελλητί την Επιτροπή και τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

2. Μετά την εισαγωγή της εν λόγω προσωρινής αναστολής, οι προσαρμογές στους κανόνες που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3, μπορούν να γίνονται για τον εναέριο χώρο υπό την ευθύνη του οικείου ή των οικείων κρατών μελών, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου.

Άρθρο 9

Διαχείριση της ροής της εναέριας κυκλοφορίας

1. Θεσπίζονται κανόνες εφαρμογής για τη διαχείριση της ροής της εναέριας κυκλοφορίας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 του κανονισμού-πλαισίου, με σκοπό τη βελτιστοποίηση της διαθέσιμης χωρητικότητας στη χρήση του εναέριου χώρου και την ενίσχυση των διαδικασιών διαχείρισης της ροής της εναέριας κυκλοφορίας. Οι κανόνες αυτοί βασίζονται σε διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, ώστε να διασφαλίζεται ότι η χωρητικότητα παρέχεται έγκαιρα, με ευελιξία και συνέπεια προς τις συστάσεις του περιφερειακού σχεδίου αεροναυτιλίας του ΙCAO, ευρωπαϊκή περιοχή.

2. Οι κανόνες εφαρμογής υποστηρίζουν τις επιχειρησιακές αποφάσεις των φορέων παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας, των φορέων εκμετάλλευσης των αερολιμένων και των χρηστών του εναέριου χώρου και καλύπτουν τους ακόλουθους τομείς:

α) το σχεδιασμό πτήσεων·

β) τη χρήση της διαθέσιμης χωρητικότητας του εναέριου χώρου κατά τη διάρκεια όλων των φάσεων της πτήσης, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής των χρονοθυρίδων, και

γ) τη χρήση διαδρομών από τη γενική αεροπορία, συμπεριλαμβανομένων:

- της δημιουργίας ενιαίας έκδοσης για την καθοδήγηση των διαδρομών και της εναέριας κυκλοφορίας,

- εναλλακτικών λύσεων για την εκτροπή της γενικής αεροπορίας από συμφορημένες περιοχές, και

- κανόνων προτεραιότητας όσον αφορά την πρόσβαση στον εναέριο χώρο της γενικής αεροπορίας, ιδίως σε περιόδους συμφόρησης και κρίσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 10

Αναθεώρηση

Στο πλαίσιο της περιοδικής αναθεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 του κανονισμού-πλαισίου, η Επιτροπή οριστικοποιεί προγνωστική μελέτη σχετικά με τις προϋποθέσεις της μελλοντικής εφαρμογής των εννοιών που αναφέρονται στα άρθρα 3, 5 και 6 στον κατώτερο εναέριο χώρο.

Βάσει των συμπερασμάτων της μελέτης και υπό το πρίσμα της προόδου που θα έχει επιτευχθεί, η Επιτροπή υποβάλλει, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, έκθεση, συνοδευόμενη, εφόσον χρειάζεται, από πρόταση για την επέκταση της εφαρμογής των εννοιών αυτών στον κατώτερο εναέριο χώρο ή για τον προσδιορισμό οποιουδήποτε άλλου μέτρου. Σε περίπτωση που προβλέπεται τέτοια επέκταση, οι σχετικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν κατά προτίμηση πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2009.

Άρθρο 11

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 10 Μαρτίου 2004.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. Cox

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

D. Roche

(1) ΕΕ C 103 Ε της 30.4.2002, σ. 35.

(2) ΕΕ C 241 της 7.10.2002, σ. 24.

(3) ΕΕ C 278 της 14.11.2002, σ. 13.

(4) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 3ης Σεπτεμβρίου 2002 (ΕΕ C 272 Ε της 13.11.2003, σ. 316), κοινή θέση του Συμβουλίου της 18ης Μαρτίου 2003 (ΕΕ C 129 Ε της 3.6.2003, σ. 11) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 3ης Ιουλίου 2003 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Ιανουαρίου 2004 και απόφαση του Συμβουλίου της 2ας Φεβρουαρίου 2004.

(5) Βλέπε σελίδα 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(6) Βλέπε σελίδα 10 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

Δήλωση της επιτροπής

Η Επιτροπή με βάση έκθεση σχετικά με την κτηθείσα πείρα κατά την εφαρμογή του άρθρου 5, θα διατυπώσει, αν παραστεί ανάγκη και εντός πέντε ετών, προτάσεις για την τροποποίηση της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6.