Απόφαση του Συμβουλίου

της 19ης Ιανουαρίου 2001

για τις κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής απασχόλησης των κρατών μελών για το 2001

(2001/63/ΕΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 128 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής(1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου(2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών(4),

τη γνώμη της επιτροπής απασχόλησης,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η διαδικασία του Λουξεμβούργου, η οποία βασίζεται στην εφαρμογή της συντονισμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, δρομολογήθηκε κατά την έκτακτη σύνοδο για την απασχόληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 20ής και 21ης Νοεμβρίου 1997. Το ψήφισμα του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση για το έτος 1998(5), έχει δρομολογήσει μια διαδικασία μεγάλης προβολής, ισχυρής πολιτικής δέσμευσης και ευρείας αποδοχής από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

(2) Η απόφαση του Συμβουλίου της 13ης Μαρτίου 2000, περί των κατευθυντήριων γραμμών για τις πολιτικές των κρατών μελών για την απασχόληση το 2000(6), επέτρεψε την εδραίωση της διαδικασίας του Λουξεμβούργου μέσω της συμμόρφωσης με τις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές.

(3) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας στις 23 και 24 Μαρτίου 2000 καθόρισε ένα νέο στρατηγικό στόχο για να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση η πιο ανταγωνιστική και η πιο δυναμική οικονομία της γνώσης στον κόσμο, με βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα βοηθήσει την Ένωση να επανακτήσει τις προϋποθέσεις της πλήρους απασχόλησης.

(4) Η γνώμη της επιτροπής απασχόλησης εκπονήθηκε από κοινού με την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής.

(5) Θα πρέπει να εξασφαλισθούν η συνοχή και η συνέργια μεταξύ των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση και των γενικών προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής.

(6) Προς υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώξουν την επίτευξη υψηλού βαθμού συνοχής με τις άλλες δύο προτεραιότητες που ετέθησαν κατά τη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό και τη βελτίωση της κοινωνικής προστασίας και την προώθηση της κοινωνικής ένταξης εξασφαλίζοντας παράλληλα την προϋπόθεση ότι η εργασία συμφέρει και ότι είναι εξασφαλισμένη η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής προστασίας.

(7) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας τόνισε την ανάγκη να προσαρμοστούν τα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης τόσο στις απαιτήσεις της κοινωνίας της γνώσης όσο και στην ανάγκη για βελτιωμένο επίπεδο και ποιότητα της απασχόλησης και κάλεσε τα κράτη μέλη, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιδιώξουν την ουσιαστική ετήσια αύξηση των κατά κεφαλή επενδύσεων στους ανθρώπινους πόρους.

(8) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σάντα Μαρία ντα Φέιρα στις 19 και 20 Ιουνίου 2000, κάλεσε τους κοινωνικούς εταίρους να διαδραματίσουν πιο σημαντικό ρόλο στον ορισμό, στην εφαρμογή και στην αξιολόγηση των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση που εξαρτώνται από αυτούς, με ιδιαίτερο επίκεντρο τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, τη διά βίου μάθηση και την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης, ιδιαίτερα για τις γυναίκες.

(9) Στην κοινή έκθεση για την Απασχόληση 2000, που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, περιγράφεται η κατάσταση της απασχόλησης στην Κοινότητα και εξετάζεται η δράση που ανέλαβαν τα κράτη μέλη για την υλοποίηση της πολιτικής απασχόλησης σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές 2000 και τη σύσταση 2000/164/ΕΚ του Συμβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2000, σχετικά με την εφαρμογή των πολιτικών για την απασχόληση στα κράτη μέλη(7).

(10) Στις 19 Ιανουαρίου 2001 το Συμβούλιο διατύπωσε και άλλη σύσταση σχετικά με την εφαρμογή των πολιτικών για την απασχόληση στα κράτη μέλη(8).

(11) Η ενδιάμεση αναθεώρηση της διαδικασίας του Λουξεμβούργου που πραγματοποιήθηκε το 2000 όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για την αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών 2001 χωρίς αλλαγές στη βασική δομή των τεσσάρων αξόνων και για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας του Λουξεμβούργου.

(12) Tα κράτη μέλη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να συμπεριληφθεί και να προβληθεί η διάσταση της ισότητας των φύλων σε όλους τους άξονες.

(13) Η υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών είναι δυνατόν να ποικίλλει ανάλογα με τη φύση τους, τους αποδέκτες τους και τις ιδιαιτερότητες στα κράτη μέλη. Οι κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να σέβονται την αρχή της επικουρικότητας καθώς και τις αρμοδιότητες των κρατών μελών σε θέματα απασχόλησης.

(14) Κατά την υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, τα κράτη μέλη, θα πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες, σεβόμενα, συγχρόνως, απολύτως τους εθνικούς στόχους και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.

(15) Προκειμένου να είναι αποτελεσματική η διαδικασία του Λουξεμβούργου, η εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών αντικατοπτρίζεται επίσης και σε δημοσιονομική διάταξη. Για το σκοπό αυτό, οι εθνικές εκθέσεις, εφόσον είναι σκόπιμο, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και πληροφορίες σχετικά με τον προϋπολογισμό, ώστε να είναι δυνατή η αποτελεσματική αξιολόγηση της προόδου που έχει σημειώσει κάθε κράτος μέλος στην εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών, λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπό τους και τη σχέση κόστους αποτελεσματικότητας.

(16) Θα πρέπει να εξασφαλισθεί η παρακολούθηση της οδηγίας 1999/85/ΕΚ(9), η οποία προβλέπει τη δυνατότητα εφαρμογής, σε πειραματική βάση, ενός μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στις υπηρεσίες εντάσεως εργασίας, προκειμένου να εξετάζεται κυρίως ο αντίκτυπος των εθνικών πρωτοβουλιών στις δυνατότητες απασχόλησης.

(17) Η συμβολή των διαρθρωτικών ταμείων και ιδίως του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και της κοινοτικής πρωτοβουλίας EQUAL στην ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση θα πρέπει να ενισχυθεί κατά την νέα περίοδο προγραμματισμού, όπως επίσης και ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

(18) Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η εταιρική σχέση σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών εταίρων, των περιφερειακών και τοπικών αρχών και των εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, ούτως ώστε να είναι σε θέση να συμβάλλουν, στους αντίστοιχους τομείς των αρμοδιοτήτων τους, στην προαγωγή ενός υψηλού επιπέδου απασχόλησης.

(19) Θα πρέπει να παγιωθούν περαιτέρω και να αναπτυχθούν συγκριτικοί δείκτες, ούτως ώστε να είναι δυνατή η αξιολόγηση της εφαρμογής και των επιπτώσεων των συνημμένων κατευθυντήριων γραμμών και η εξειδίκευση των στόχων που περιλαμβάνουν και να διευκολυνθεί ο εντοπισμός και η ανταλλαγή των ορθότερων πρακτικών.

(20) Η βιώσιμη ανάπτυξη και η ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πτυχών στις άλλες κοινοτικές πολιτικές αποτελούν στόχους της συνθήκης. Τα κράτη μέλη καλούνται να υλοποιήσουν την ενσωμάτωση αυτή στις εθνικές στρατηγικές απασχόλησης, μέσω της προώθησης θέσεων εργασίας στον περιβαλλοντικό τομέα,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Άρθρο μόνο

Εγκρίνονται οι κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής απασχόλησης των κρατών μελών για το 2001, οι οποίες περιλαμβάνονται στο παράρτημα. Οι κατευθυντήριες γραμμές συνεκτιμούνται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της οικείας πολιτικής για την απασχόληση.

Βρυξέλλες, 19 Ιανουαρίου 2001.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

B. Ringholm

(1) Πρόταση της 14ης Νοεμβρίου 2000 (Δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2000 (Δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ C 14 της 16.1.2001, σ. 75.

(4) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2000 (Δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(5) ΕΕ C 30 της 28.1.1998, σ. 1.

(6) ΕΕ L 72 της 21.3.2000, σ. 15.

(7) ΕΕ L 52 της 25.2.2000, σ. 32.

(8) Βλέπε σελίδα 27 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(9) ΕΕ L 277 της 28.10.1999, σ. 34.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ 2001

Οριζόντιοι στόχοι - δημιουργία των προϋποθέσεων πλήρους απασχόλησης στην κοινωνία της γνώσης

Η σταδιακή επίτευξη, κατά την τελευταία δεκαετία, ενός μακροοικονομικού πλαισίου για σταθερότητα και μεγέθυνση σε συνδυασμό με τις συνεχείς προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας, κεφαλαίων αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και οι ευνοϊκές προοπτικές για την παγκόσμια οικονομία, δημιούργησε μια ευνοϊκή οικονομική προοπτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα συντελέσει στην επίτευξη ορισμένων θεμελιωδών της στόχων. Η περαιτέρω πρόοδος, ωστόσο, δεν είναι αυτονόητη· απαιτεί ηγεσία, δέσμευση και συντονισμένη δράση.

Για το λόγο αυτόν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας έθεσε την πλήρη απασχόληση ως πρωταρχικό στόχο της κοινωνικής πολιτικής και της πολιτικής για την απασχόληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δέσμευσε τα κράτη μέλη της Ένωσης να επιτύχουν το στρατηγικό στόχο να καταστεί η Ένωση η πιο ανταγωνιστική και δυναμική, βασισμένη στη γνώση οικονομία στον κόσμο και ικανή για βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Τούτο απαιτεί ταυτόχρονες προσπάθειες τόσο από την Κοινότητα όσο και από τα κράτη μέλη. Επίσης απαιτεί τη συνεχή εφαρμογή ενός συνδυασμού αποτελεσματικής, ισορροπημένης και αλληλοϋποστηριζόμενης πολιτικής, βασιζόμενης στη μακροοικονομική πολιτική, σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την προώθηση ευπροσάρμοστων και ευέλικτων αγορών εργασίας, στην καινοτομία και ανταγωνιστικότητα και στο ενεργητικό κράτος προνοίας που προωθεί την ανάπτυξη, τη συμμετοχή, την ένταξη και την αλληλεγγύη των ανθρώπινων πόρων.

Η προετοιμασία της μετάβασης στην οικονομία της γνώσης, η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων των τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, ο εκσυγχρονισμός του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου μέσω της επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό και της καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού και της προώθησης των ίσων ευκαιριών αποτελούν θεμελιώδεις προκλήσεις για τη διαδικασία του Λουξεμβούργου. Για να επιτευχθεί ο στόχος της πλήρους απασχόλησης που καθορίστηκε στη Λισσαβώνα, τα κράτη μέλη πρέπει να εντάξουν τα μέτρα τους για την υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών στο πλαίσιο των τεσσάρων αξόνων σε μια συνεκτική γενική στρατηγική με τους ακόλουθους οριζόντιους στόχους:

Α. Βελτίωση των ευκαιριών απασχόλησης και παροχή κατάλληλων κινήτρων προς πάντα διατιθέμενο να αναλάβει μια αμειβόμενη απασχόληση με στόχο την πλήρη απασχόληση, αναγνωρίζοντας ότι το σημείο αφετηρίας διαφέρει ανάλογα με τα κράτη μέλη και ότι η πλήρης απασχόληση αποτελεί στόχο της συνολικής εθνικής οικονομικής πολιτικής. Προς τούτο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μελετήσουν τον καθορισμό εθνικών στόχων για την αύξηση της απασχόλησης, έτσι ώστε να συμβάλλουν στην επίτευξη των γενικών ευρωπαϊκών στόχων, πράγμα που σημαίνει την επίτευξη γενικού ποσοστού απασχόλησης ύψους 70 % και ποσοστού απασχόλησης άνω του 60 % για τις γυναίκες έως το 2010. Κατά την επιδίωξη αυτών των στόχων, θα πρέπει να λαμβάνεται επίσης υπόψη ο στόχος για την αύξηση της ποιότητας των θέσεων εργασίας.

Β. Τα κράτη μέλη πρέπει να αναπτύξουν περιεκτικές και συνεκτικές στρατηγικές για τη διά βίου μάθηση έτσι ώστε να βοηθούν τους ανθρώπους στην απόκτηση και ενημέρωση των δεξιοτήτων που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών σε όλη τους τη ζωή. Οι στρατηγικές θα πρέπει ιδιαιτέρως να καλύψουν την ανάπτυξη συστημάτων αρχικής, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης για τους νέους και ενηλίκους έτσι ώστε να βελτιωθεί η απασχολησιμότητα, η προσαρμοστικότητα και οι δεξιότητές τους, καθώς και η συμμετοχή τους στην κοινωνία της γνώσης. Οι στρατηγικές θα πρέπει να συνδέουν την κοινή ευθύνη των δημοσίων αρχών, των επιχειρήσεων, των κοινωνικών εταίρων και των ατόμων με την αντίστοιχη συνεισφορά της κοινωνίας των πολιτών για να συμβάλλουν στην υλοποίηση της κοινωνίας της γνώσης. Στο πλαίσιο αυτό, οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν μέτρα για τη βελτίωση της περαιτέρω εκπαίδευσης και της κατάρτισης των ενηλίκων, ώστε να ενισχυθεί η προσαρμοστικότητα των εργαζομένων και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Προς το σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν εθνικούς στόχους για την αύξηση των επενδύσεων στους ανθρώπινους πόρους καθώς και για τη συμμετοχή στην περαιτέρω εκπαίδευση και κατάρτιση (τυπική ή άτυπη) και να παρακολουθούν τακτικά την πρόοδο προς επίτευξη των στόχων αυτών.

Γ. Τα κράτη μέλη πρέπει να αναπτύξουν μια πλήρη εταιρική σχέση με τους κοινωνικούς εταίρους για την εφαρμογή, την παρακολούθηση και τη συνέχεια της στρατηγικής για την απασχόληση. Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται σε όλα τα επίπεδα να επιταχύνουν τις ενέργειές τους για την υποστήριξη της διαδικασίας του Λουξεμβούργου. Εντός του γενικού πλαισίου και των στόχων που καθορίζονται από τις κατευθυντήριες γραμμές, οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να αναπτύξουν, σύμφωνα με τις εθνικές τους παραδόσεις και πρακτικές, τις δικές τους διαδικασίες υλοποίησης των κατευθυντήριων γραμμών για τις οποίες φέρουν την κύρια ευθύνη, να εντοπίσουν τα θέματα που θα αποτελέσουν τη βάση των διαπραγματεύσεων και να υποβάλλουν τακτικές εκθέσεις προόδου στο πλαίσιο των εθνικών σχεδίων δράσης εφόσον αυτό είναι επιθυμητό, καθώς και τον αντίκτυπο των ενεργειών τους στη λειτουργία της αγοράς απασχόλησης και εργασίας. Οι κοινωνικοί εταίροι σε ευρωπαϊκό επίπεδο καλούνται να καθορίσουν τη δική τους συμβολή και να παρακολουθούν, να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν τις προσπάθειες σε εθνικό επίπεδο.

Δ. Κατά τη μετατροπή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση σε εθνικές πολιτικές, τα κράτη μέλη οφείλουν να δίδουν προσοχή στους τέσσερις άξονες και στους οριζόντιους στόχους καθορίζοντας τις προτεραιότητες τους με ισορροπημένο τρόπο, έτσι ώστε να σέβονται τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα και την ισοτιμία των κατευθυντήριων γραμμών. Με τα Εθνικά Σχέδια Δράσης θα αναπτυχθεί η στρατηγική για την απασχόληση (βασισμένη σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ισότητα των φύλων) που θα περιλαμβάνει τον εντοπισμό συνδυασμένης πολιτικής με βάση τους τέσσερις άξονες και τους οριζόντιους στόχους, η οποία θα πρέπει να διευκρινίζει πως διαρθρώνονται οι πολιτικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο των διαφόρων κατευθυντήριων γραμμών για να επιτευχθούν οι μακροπρόθεσμοι στόχοι. Κατά την υλοποίηση της στρατηγικής, οι πολιτικές και οι στόχοι θα διαφοροποιούνται, ανάλογα με την περιφερειακή διάσταση και τις περιφερειακές διαφορές, ενώ παράλληλα θα είναι απολύτως σεβαστή η επίτευξη των εθνικών στόχων και η αρχή της ίσης μεταχείρισης. Επίσης, χωρίς να θίγεται το γενικό πλαίσιο, θα ήταν σκόπιμο να επικεντρώνουν τα κράτη μέλη, ιδιαίτερα, την προσοχή τους σε ορισμένες διαστάσεις της στρατηγικής προκειμένου να ανταποκρίνονται στις ειδικότερες ανάγκες των οικείων αγορών εργασίας.

Ε. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να υποστηρίζουν την ανάπτυξη κοινών δεικτών έτσι ώστε να αξιολογείται δεόντως η πρόοδος σε όλους τους άξονες και ενισχύεται ο καθορισμός συγκριτικών στοιχείων και ο εντοπισμός των ορθών πρακτικών. Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να αναπτύξουν κατάλληλους δείκτες και συγκριτικά στοιχεία και βοηθητικές βάσεις στατιστικών δεδομένων για να μετράται η πρόοδος των ενεργειών για τι οποίες είναι υπεύθυνοι.

I. ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ

Αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και πρόληψη της μακροχρόνιας ανεργίας

Προκειμένου να μεταβληθεί η τάση που χαρακτηρίζει την ανεργία των νέων και τη μακροχρόνια ανεργία, τα κράτη μέλη θα εντείνουν τις προσπάθειες ανάπτυξης προληπτικών στρατηγικών και στρατηγικών με άξονα την απασχολησιμότητα, στηριζόμενα στον έγκαιρο προσδιορισμό των ατομικών αναγκών. Εντός διαστήματος που θα προσδιοριστεί από κάθε κράτος μέλος, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο έτη, αλλά, με την επιφύλαξη της αναθεώρησης των κατευθυντήριων γραμμών που θα πραγματοποιηθεί σε δύο χρόνια, θα μπορεί να είναι μεγαλύτερο στα κράτη μέλη με ιδιαίτερα υψηλή ανεργία, τα κράτη μέλη θα εξασφαλίσουν ότι:

1. Προσφέρεται σε κάθε άνεργο η δυνατότητα νέας αρχής πριν τη λήξη έξι μηνών ανεργίας αν πρόκειται για νέους και δώδεκα μηνών ανεργίας αν πρόκειται για ενήλικες με τη μορφή κατάρτισης, επανεκπαίδευσης, εξάσκησης στην εργασία, θέσης εργασίας, ή άλλων μέτρων απασχόλησης στην οποία γενικότερα συμπεριλαμβάνονται συνοδευτικά ατομικά μέτρα επαγγελματικού προσανατολισμού και συμβουλευτικά μέτρα για την αποτελεσματική ένταξη στην αγορά εργασίας.

Αυτά τα προληπτικά μέτρα για την απασχόληση θα πρέπει να συνδυάζονται με μέτρα για τη μείωση του αριθμού των μακροχρόνια ανέργων προωθώντας την επανένταξή τους στην εργασία.

Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώξουν τον εκσυγχρονισμό των δημοσίων υπηρεσιών απασχόλησης, παρακολουθώντας την πρόοδο, θέτοντας σαφείς προθεσμίες και μεριμνώντας για την κατάλληλη επανεκπαίδευση του προσωπικού τους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη συνεργασία με άλλους φορείς παροχής υπηρεσιών έτσι ώστε η στρατηγική για την πρόληψη και την ενεργοποίηση να γίνει αποτελεσματικότερη.

Μια πιο φιλική προσέγγιση στην απασχόληση: συστήματα παροχών, φόρων και κατάρτισης

Τα συστήματα παροχών, φόρων και κατάρτισης -όπου ενδείκνυται- πρέπει να αναθεωρηθούν και να προσαρμοστούν για να υποστηρίζουν ενεργά την απασχολησιμότητα των ανέργων. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχει η δέουσα αλληλεπίδραση μεταξύ των συστημάτων για να ενθαρρυνθεί η επιστροφή στην αγορά εργασίας των μη απασχολούμενων ατόμων που επιθυμούν και μπορούν να εργασθούν. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στα κίνητρα για ανέργους ή μη απασχολούμενους ώστε να αναζητήσουν και να αναλάβουν μια εργασία, καθώς και στα μέτρα για την αναβάθμιση των ικανοτήτων τους και για τη βελτίωση των ευκαιριών εξεύρεσης εργασίας, ιδίως για αυτούς που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες.

2. Κάθε κράτος μέλος:

- αναθεωρεί και, όπου ενδείκνυται, μεταρρυθμίζει το σύστημα παροχών και φόρων για να μειώσει τις "παγίδες της φτώχειας" και να δημιουργεί κίνητρα για ανέργους και μη απασχολούμενους έτσι ώστε να αναζητήσουν και να αναλάβουν εργασία, ή λαμβάνει μέτρα για να ενισχύσει την απασχολησιμότητά τους ή για να ενθαρρύνει τους εργοδότες να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας,

- επιδιώκει να αυξήσει σημαντικά την αναλογία των άνεργων και των μη απασχολούμενων που επωφελούνται από ενεργά μέτρα για να βελτιώσουν την απασχολησιμότητά τους με στόχο την αποτελεσματική τους ένταξη στην αγορά εργασίας και βελτιώνει τα αποτελέσματα, την απόδοση και τη σχέση αποτελεσματικότητας-κόστους των μέτρων αυτών,

- προωθεί μέτρα για τους ανέργους και τους μη απασχολούμενους με στόχο να αποκτήσουν ή να αναβαθμίσουν τις δεξιότητές τους, συμπεριλαμβανομένων και των γνώσεών τους στην τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνίας, διευκολύνοντας έτσι την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και μειώνοντας τις ελλείψεις στα επαγγελματικά προσόντα τους. Προς το σκοπό αυτό, κάθε κράτος μέλος πρέπει να καθορίσει ένα στόχο για ενεργά μέτρα εκπαίδευσης, κατάρτισης ή παρόμοια μέτρα που θα απευθύνονται στους ανέργους, με στόχο τη βαθμιαία επίτευξη του μέσου όρου των τριών πιο προηγμένων κρατών μελών και τουλάχιστον του 20 %.

Ανάπτυξη μιας πολιτικής για την παράταση του επαγγελματικού βίου

Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στην κοινωνική στάση που επικρατεί απέναντι σε εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και η αναθεώρηση των συστημάτων φόρων-παροχών για να επιτευχθεί η πλήρης απασχόληση, να εξασφαλιστεί ότι τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης θα είναι δίκαια και βιώσιμα σε μακροπρόθεσμη βάση και να γίνει η καλύτερη δυνατή χρήση της πείρας των εργαζομένων αυτών.

3. Τα κράτη μέλη, εφόσον ενδείκνυται από κοινού με τους κοινωνικούς εταίρους, αναπτύσσουν συνεπώς πολιτικές για την παράταση του επαγγελματικού βίου με στόχο τη βελτίωση της ικανότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας και την παροχή κινήτρων σε αυτούς ώστε να παραμείνουν εργαζόμενοι όσο το δυνατόν περισσότερο, ιδίως με:

- τη λήψη θετικών μέτρων για τη διατήρηση της ικανότητας εργασίας και των δεξιοτήτων των ηλικιωμένων εργαζομένων, ιδίως σε μια αγορά εργασίας βασισμένη στη γνώση, μέσω μιας επαρκούς πρόσβασης στην εκπαίδευση και κατάρτιση, την εισαγωγή ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας, συμπεριλαμβανόμενης, π.χ. και της εργασίας με μερική απασχόληση, εφόσον αποτελεί επιλογή των εργαζομένων και την ευαισθητοποίηση των εργοδοτών απέναντι στο δυναμικό που αποτελούν οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας,

- την αναθεώρηση των συστημάτων φόρων και παροχών προκειμένου να μειωθούν τα αντικίνητρα και να καταστεί ελκυστικότερο για εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας να συνεχίσουν να εργάζονται.

Ανάπτυξη δεξιοτήτων για τη νέα αγορά εργασίας στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης

Αποτελεσματικά και λειτουργικά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ανταποκρινόμενα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας είναι σημαντικά για την ανάπτυξη της οικονομίας της γνώσης και τη βελτίωση του επιπέδου και της ποιότητας της απασχόλησης. Είναι επίσης σημαντικά για την παροχή της δια βίου μάθησης, για τη ομαλή μετάβαση από το σχολείο στην εργασία, αποτελούν τα θεμέλια για παραγωγικό ανθρώπινο δυναμικό με βασικές και ειδικές δεξιότητες και επιτρέπουν τη θετική προσαρμογή στις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές. Η δημιουργία ενός απασχολήσιμου εργατικού δυναμικού απαιτεί την παροχή στους ανθρώπους της ικανότητας πρόσβασης και αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων που προσφέρει η κοινωνία της γνώσης, τη συμπλήρωση των κενών στις δεξιότητες και την πρόληψη της υποβάθμισης των δεξιοτήτων από την ανεργία, την αποχή και τον ισόβιο αποκλεισμό.

4. Τα κράτη μέλη καλούνται συνεπώς να βελτιώσουν την ποιότητα των συστημάτων τους εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και τα αντίστοιχα αναλυτικά προγράμματα και την παροχή κατάλληλης καθοδήγησης στα πλαίσια τόσο της αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης όσο και της δια βίου μάθησης, να εκσυγχρονίσουν και να καταστήσουν αποτελεσματικότερα τα συστήματα μαθητείας και ενδοϋπηρεσιακής κατάρτισης, και να προωθήσουν την ανάπτυξη των πολυκλαδικών τοπικών κέντρων μάθησης ώστε:

- να εφοδιάσουν τους νέους με τις βασικές δεξιότητες, που απαιτούνται στην αγορά εργασίας και χρειάζονται στη διά βίου μάθηση,

- να μειώσουν τον αναλφαβητισμό των νέων και των ενηλίκων και να μειώσουν σημαντικά τον αριθμό των νέων που διακόπτουν πρόωρα τη φοίτηση. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει επίσης να δίδεται στους νέους με δυσκολίες μάθησης και με εκπαιδευτικά προβλήματα. Τα κράτη μέλη αναπτύσσουν στο πλαίσιο αυτό μέτρα με στόχο να μειωθεί κατά το ήμισυ έως το 2010 ο αριθμός των νέων ηλικίας 18 έως 24 ετών με χαμηλότερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που δεν φοιτούν στην ανώτερη εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση,

- να διευκολύνουν την πρόσβαση των ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με άτυπες συμβάσεις, στη δια βίου μάθηση, έτσι ώστε να αυξηθεί το ποσοστό συμμετοχής του ενεργού ενήλικου πληθυσμού (25-64 ετών) στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν σχετικούς στόχους.

Για να διευκολυνθεί η κινητικότητα και να ενθαρρυνθεί η δια βίου μάθηση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την αναγνώριση των τίτλων, τις γνώσεις που αποκτήθηκαν και τις δεξιότητες.

5. Τα κράτη μέλη επιδιώκουν την ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μάθησης (e-learning) για όλους τους πολίτες. Ιδίως τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την πρόσβαση όλων των σχολείων στο διαδίκτυο και στα πολυμέσα έως το τέλος του 2001 και την κατάρτιση όλων των δασκάλων που απαιτούνται στη χρήση αυτών των τεχνολογιών έως το τέλος του 2002 για αποκτήσουν όλοι οι μαθητές ευρείες ψηφιακές γνώσεις.

Ενεργητικές πολιτικές για να μπορέσουν οι υπηρεσίες απασχόλησης να αντιμετωπίσουν την προσφορά εργασίας και για την πρόληψη και καταπολέμηση των εμφανιζόμενων "στενωπών".

Σε όλα τα κράτη μέλη η ανεργία και ο αποκλεισμός από την αγορά εργασίας συνυπάρχουν με την έλλειψη εργατικού δυναμικού σε ορισμένους τομείς, επαγγέλματα και περιφέρειες. Με τη βελτίωση της απασχόλησης και την επιτάχυνση της τεχνολογικής αλλαγής αυξάνονται οι ελλείψεις αυτές. Η ανεπάρκεια των ενεργητικών πολιτικών για την πρόληψη και την καταπολέμηση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού βλάπτει την ανταγωνιστικότητα, αυξάνει τον πληθωρισμό και διατηρεί τη διαρθρωτική ανεργία σε υψηλά επίπεδα.

6. Τα κράτη μέλη μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, όπου ενδείκνυται, εντείνουν τις προσπάθειές τους για τον εντοπισμό και την πρόληψη των ελλείψεων, ιδίως με:

- την ανάπτυξη των ικανοτήτων των υπηρεσιών απασχόλησης να αντιμετωπίσουν την προσφορά εργασίας,

- την ανάπτυξη πολιτικών για την πρόληψη των ελλείψεων δεξιοτήτων,

- την προώθηση της γεωγραφικής και της επαγγελματικής κινητικότητας,

- τη βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας με τη βελτίωση των βάσεων δεδομένων για τις θέσεις εργασίας και τις ευκαιρίες μάθησης, οι οποίες θα διασυνδέονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τη χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών πληροφόρησης και με την πείρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Καταπολέμηση των διακρίσεων και προώθηση της κοινωνικής ένταξης με την πρόσβαση στην απασχόληση

Πολλές ομάδες και άτομα αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες στην απόκτηση κατάλληλων δεξιοτήτων και στην πρόσβαση και παραμονή τους στην αγορά εργασίας. Έτσι ενδέχεται να αυξάνεται ο κίνδυνος αποκλεισμού. Χρειάζεται μια συνεκτική σειρά μέτρων με στόχο την προώθηση της επαγγελματικής ένταξης μέσω της υποστήριξης της ένταξης των μειονεκτούντων ομάδων και ατόμων και με την καταπολέμηση των διακρίσεων κατά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

7. Κάθε κράτος μέλος:

- εντοπίζει και καταπολεμά όλες τις μορφές διακρίσεων κατά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας καθώς και στην εκπαίδευση και στην επαγγελματική κατάρτιση,

- δημιουργεί διόδους με αποτελεσματικά προληπτικά μέτρα και μέτρα ενεργού πολιτικής, μέτρα για την προώθηση της ένταξης στην αγορά εργασίας των ατόμων και ομάδων που βρίσκονται σε επισφαλή και μειονεκτική θέση, έτσι ώστε να αποφευχθεί η περιθωριοποίηση, το φαινόμενο των "φτωχών εργαζόμενων" και ο αποκλεισμός,

- εφαρμόζει τα δέοντα μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των εθνικών μειονοτήτων και των διακινουμένων εργαζομένων όσον αφορά την ένταξή τους στην αγορά εργασίας και θέτει ενδεχόμενους εθνικούς στόχους.

II. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Διευκόλυνση της σύστασης και της διαχείρισης επιχειρήσεων

Η σύσταση νέων επιχειρήσεων γενικά και η συμβολή στην αύξηση του αριθμού μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) ειδικότερα, είναι σημαντική για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και για την επέκταση των ευκαιριών κατάρτισης για τους νέους. Αυτή η διαδικασία πρέπει να προωθηθεί με την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας τόσο σε όλη την κοινωνία όσο και στα εκπαιδευτικά αναλυτικά προγράμματα, με την παροχή σαφών, σταθερών και προβλέψιμων κανόνων και κανονισμών οι οποίοι θα βελτιώσουν τις συνθήκες για την ανάπτυξη των αγορών επιχειρηματικού κεφαλαίου και για την πρόσβαση σε αυτές τις αγορές. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μειώσουν και να απλοποιήσουν τις διοικητικές και φορολογικές επιβαρύνσεις των ΜΜΕ. Αυτές οι πολιτικές καταπολεμούν την αδήλωτη εργασία.

8. Τα κράτη μέλη θα φροντίσουν ιδιαίτερα να μειωθούν σημαντικά τα γενικά έξοδα και οι διοικητικές επιβαρύνσεις για τις επιχειρήσεις, ειδικότερα κατά την ίδρυση μιας επιχείρησης και κατά την πρόσληψη πρόσθετων εργαζομένων. Επίσης, τα κράτη μέλη όταν συντάσσουν νέους κανονισμούς, θα πρέπει να αξιολογούν τον ενδεχόμενο αντίκτυπό τους στις διοικητικές αυτές επιβαρύνσεις και στα γενικά έξοδα.

9. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν την ανάληψη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων:

- εξετάζοντας, με στόχο τη μείωσή τους, τυχόν εμπόδια, ειδικά στα συστήματα φόρων και κοινωνικής ασφάλισης, σε σχέση με τη μετάβαση στην αυτοαπασχόληση και την ίδρυση μικρών επιχειρήσεων,

- προωθώντας την εκπαίδευση για την επιχειρηματικότητα και την αυτοαπασχόληση, συγκεκριμένες βοηθητικές υπηρεσίες καθώς και την κατάρτιση για επιχειρηματίες και για υποψηφίους επιχειρηματίες,

- καταπολεμώντας την αδήλωτη εργασία και ενθαρρύνοντας τη μετατροπή της εργασίας αυτής σε κανονική απασχόληση, κάνοντας χρήση όλων των δυνατών μέσων δράσης, όπως κανονιστικά μέτρα, κίνητρα και μεταρρύθμιση του συστήματος φόρων και παροχών σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους.

Νέες ευκαιρίες απασχόλησης στην κοινωνία που βασίζεται στη γνώση και στις υπηρεσίες

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πρόκληση της απασχόλησης, πρέπει να εκμεταλλευτεί αποτελεσματικά όλες τις πιθανές πηγές θέσεων εργασίας και τις νέες τεχνολογίες. Οι καινοτόμες επιχειρήσεις πρέπει να υποστηριχθούν επειδή μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην κινητοποίηση του δυναμικού που ενέχει η κοινωνία της γνώσης για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ιδιαίτερα, στον τομέα υπηρεσιών υπάρχει σημαντικό δυναμικό. Για τον σκοπό αυτό:

10. Τα κράτη μέλη θα άρουν τους φραγμούς στον τομέα παροχής υπηρεσιών και θα αναπτύξουν τις συνθήκες πλαίσιο για την πλήρη αξιοποίηση του δυνατοτήτων απασχόλησης στο σύνολο του τομέα για τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας. Ειδικότερα, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες απασχόλησης της κοινωνίας της γνώσης και του τομέα προστασίας του περιβάλλοντος.

Τοπική και περιφερειακή δράση για την απασχόληση

Όλοι οι συντελεστές σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών εταίρων, πρέπει να κινητοποιηθούν για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση με τον εντοπισμό των δυνατοτήτων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο και την ενίσχυση της συνεργασίας προς τον σκοπό αυτό.

11. Τα κράτη μέλη:

- λαμβάνουν υπόψη, εφόσον ενδείκνυται, στη γενική πολιτική τους για την απασχόληση, την παράμετρο της περιφερειακής ανάπτυξης,

- ενθαρρύνουν τις τοπικές και περιφερειακές αρχές στην ανάπτυξη στρατηγικών για την απασχόληση έτσι ώστε να επιτευχθεί η πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων για δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο, και προωθούν, προς τον σκοπό αυτόν, εταιρικές σχέσεις με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς καθώς και με τους εκπροσώπους της πολιτικής κοινωνίας,

- προωθούν μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικής ανάπτυξης και της ικανότητας της κοινωνικής οικονομίας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικότερα την παροχή αγαθών και υπηρεσιών σχετιζομένων με τις ανάγκες που δεν έχουν ικανοποιηθεί ακόμη από την αγορά και εξετάζουν τα τυχόν εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα μέτρα αυτά με στόχο τη μείωσή τους,

- ενισχύουν συνολικά το ρόλο των δημοσίων υπηρεσιών απασχόλησης για τον εντοπισμό τοπικών ευκαιριών απασχόλησης και τη βελτίωση της λειτουργίας των τοπικών αγορών εργασίας.

Φορολογικές μεταρρυθμίσεις για την απασχόληση και την κατάρτιση

Είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί ενδελεχής εξέταση του αντίκτυπου των φορολογικών επιβαρύνσεων και να καταστούν τα φορολογικά συστήματα πιο φιλικά προς την απασχόληση αντιστρέφοντας τη μακροχρόνια τάση προς υψηλότερους φόρους και υψηλότερο κόστος εργασίας. Στις φορολογικές μεταρρυθμίσεις πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η ανάγκη να αυξήσουν οι επιχειρήσεις, οι δημόσιες αρχές και τα ίδια τα άτομα τις επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό ενόψει του μακροπρόθεσμου αντίκτυπου στην απασχόληση και στην ανταγωνιστικότητα.

12. Κάθε κράτος μέλος:

- καθορίζει στόχο, αν χρειάζεται και λαμβάνοντας υπόψη το σημερινό του επίπεδο, για τη σταδιακή μείωση των γενικών φορολογικών επιβαρύνσεων και, όπου χρειάζεται, καθορίζει στόχο για τη σταδιακή μείωση της φορολογικής πίεσης στο έμμεσο και άμεσο κόστος εργασίας, ιδίως για τους ανειδίκευτους και χαμηλόμισθους εργαζόμενους. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών ή τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας,

- παρέχει κίνητρα και άρει τα φορολογικά εμπόδια για την επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό,

- εξετάζει κατά πόσο είναι επιθυμητή η χρήση εναλλακτικών πηγών φορολογικού εισοδήματος, π.χ. ενέργεια και ρυπογόνες εκπομπές, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες τάσεις της αγοράς, ιδιαίτερα του πετρελαίου.

III. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ

Οι ευκαιρίες που προσφέρει η οικονομία της γνώσης και η προοπτική για ένα βελτιωμένο επίπεδο και ποιότητα απασχόλησης απαιτούν συνεπή προσαρμογή της οργάνωσης εργασίας και συμβολή στην υλοποίηση στρατηγικών διά βίου μάθησης από όλους τους συντελεστές, συμπεριλαμβανομένων και των επιχειρήσεων, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζόμενων και των εργοδοτών.

Εκσυγχρονισμός της οργάνωσης της εργασίας

Για την προώθηση της οργάνωσης της εργασίας και των μορφών εργασίας, θα πρέπει να αναπτυχθούν ισχυρές εταιρικές σχέσεις σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα (ευρωπαϊκό, εθνικό, κλαδικό, τοπικό και επιχειρησιακό επίπεδο).

13. Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται:

- να διαπραγματευτούν και να εφαρμόσουν συμφωνίες σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, συμπεριλαμβανομένων και των ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας με στόχο να καταστούν οι επιχειρήσεις παραγωγικές και ανταγωνιστικές, να επιτευχθεί η απαιτούμενη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας και να αυξηθεί η ποιότητα των θέσεων εργασίας. Τα θέματα που πρέπει να καλυφθούν μπορούν, παραδείγματος χάριν, να συμπεριλαμβάνουν την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών, νέες μορφές εργασίας και θέματα ωραρίου εργασίας, όπως είναι η μέτρηση του ωραρίου εργασίας σε ετήσια βάση, η μείωση των ωρών εργασίας, η μείωση των υπερωριών, η ανάπτυξη της μερικής απασχόλησης και η πρόσβαση στη διακοπή της σταδιοδρομίας και συναφή θέματα ασφάλειας στην εργασία, και

- στο πλαίσιο της διαδικασίας του Λουξεμβούργου, να υποβάλλουν ετησίως έκθεση σχετικά με τις πτυχές εκσυγχρονισμού της οργάνωσης της εργασίας που καλύπτονται από τις διαπραγματεύσεις καθώς και σχετικά με την πρόοδο εφαρμογής τους καθώς και τον αντίκτυπο τους στην απασχόληση και στη λειτουργία της αγοράς εργασίας.

14. Τα κράτη μέλη μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, όπου ενδείκνυται, ή βασιζόμενα σε συμφωνίες με τους κοινωνικούς εταίρους,

- αναθεωρούν το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο και εξετάζουν τις προτάσεις για νέες διατάξεις και κίνητρα για να συμβάλουν στη μείωση των φραγμών για την απασχόληση, να διευκολυνθεί η εισαγωγή σύγχρονης οργάνωσης εργασίας και να βοηθηθεί η αγορά εργασίας να προσαρμοστεί στις διαρθρωτικές αλλαγές της οικονομίας,

- ταυτόχρονα, επειδή οι μορφές απασχόλησης καθίστανται συνεχώς πιο διαφορετικές, εξετάζουν τη δυνατότητα ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία πιο ευέλικτων μορφών συμβάσεων και εξασφαλίζουν ότι στους εργαζόμενους βάσει νέων ευέλικτων συμβάσεων παρέχεται επαρκής ασφάλεια και μεγαλύτερη επαγγελματική αναγνώριση, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης και τις φιλοδοξίες τους,

- επιδιώκουν μια καλύτερη εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στο επίπεδο του χώρου εργασίας, επιταχύνοντας και ενισχύοντας την τήρηση των νομοθετικών διατάξεων, παρέχοντας καθοδήγηση στις επιχειρήσεις, ιδίως στις ΜΜΕ, ώστε να συμμορφώνονται με την υφιστάμενη νομοθεσία, βελτιώνοντας την κατάρτιση σχετικά με την υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας και προωθώντας τη θέσπιση μέτρων για τη μείωση των επαγγελματικών ατυχημάτων και ασθενειών σε παραδοσιακούς τομείς υψηλού κινδύνου·

Υποστήριξη της προσαρμοστικότητας των επιχειρήσεων ως συστατικό της δια βίου μάθησης

Για την ανανέωση των δεξιοτήτων εντός των επιχειρήσεων ως παράγοντος της δια βίου μάθησης:

15. Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται, σε όλα τα σχετικά επίπεδα, να συνάπτουν τις δέουσες συμφωνίες, για τη δια βίου μάθηση ώστε να διευκολύνεται η προσαρμοστικότητα και η καινοτομία, ιδιαίτερα στο πεδίο των τεχνολογιών της πληροφόρησης και της επικοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την παροχή της δυνατότητας σε κάθε εργαζόμενο να αποκτήσει γνώσεις στον τομέα της κοινωνίας της πληροφορίας έως το 2003.

IV. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΓΙΑ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ισότητα των φύλων

Για να επιτευχθεί ο στόχος της ισότητας ευκαιριών και της αύξησης της απασχόλησης των γυναικών σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Λισσαβώνας, θα πρέπει να ενισχυθούν οι πολιτικές των κρατών μελών για την ισότητα των φύλων και να εξεταστούν όλες οι προϋποθέσεις που επηρεάζουν την απόφαση των γυναικών να εργασθούν.

Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμη ιδιαίτερα προβλήματα στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην σταδιοδρομία, στο συμβιβασμό της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή. Συνεπώς είναι σημαντικό, μεταξύ άλλων:

- να εξασφαλιστεί ότι οι ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας θα τεθούν στη διάθεση των γυναικών ανάλογα με το ποσοστό τους στην ανεργία,

- να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον αντίκτυπο των συστημάτων φόρων/παροχών στο θέμα της ισότητας των φύλων. Όταν διαπιστώνεται ότι τα συστήματα φόρων/παροχών θίγουν τη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, θα πρέπει να αναθεωρούνται,

- να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή της αρχής της ίσης αμοιβής για την ίδια ή για ισάξια εργασία,

- να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες οι οποίες επιθυμούν να δημιουργήσουν νέα επιχείρηση ή να γίνουν αυτοαπασχολούμενες,

- να εξασφαλιστεί ότι οι γυναίκες θα είναι σε θέση να επωφελούνται θετικά από τις ευέλικτες μορφές οργάνωσης της εργασίας, εκουσίως και χωρίς απώλειες στην ποιότητα της θέσης εργασίας,

- να εξασφαλιστούν οι συνθήκες για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των γυναικών στη δια βίου μάθηση, και ιδίως στην κατάρτιση στις τεχνολογίες των πληροφοριών.

16. Συνεπώς, τα κράτη μέλη ακολουθούν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ισότητα μεταξύ των φύλων για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και στους τέσσερις άξονες:

- αναπτύσσοντας και ενισχύοντας τα συστήματα παροχής συμβουλών με όργανα για την ισότητα μεταξύ των φύλων,

- εφαρμόζοντας τις διαδικασίες για την αξιολόγηση του αντίκτυπου όσον αφορά την ισότητα μεταξύ των φύλων στο πλαίσιο κάθε κατευθυντήριας γραμμής,

- αναπτύσσοντας δείκτες για την εκτίμηση της προόδου στο θέμα της ισότητας των φύλων για κάθε κατευθυντήρια γραμμή.

Για τη σωστή αξιολόγηση της προόδου, τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέτουν τα κατάλληλα συστήματα και διαδικασίες για τη συλλογή των δεδομένων και να εξασφαλίζουν την κατανομή των στατιστικών απασχόλησης ανάλογα με το φύλο.

Αντιμετώπιση της ψαλίδας μεταξύ των φύλων

Τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να εξετάσουν την ανισορροπία που επικρατεί στο ζήτημα της εκπροσώπησης των γυναικών και ανδρών σε ορισμένους οικονομικούς τομείς και επαγγέλματα, καθώς και στη βελτίωση των ευκαιριών σταδιοδρομίας των γυναικών.

17. Τα κράτη μέλη μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, όπου χρειάζεται:

- εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη μείωση της ψαλίδας στα ποσοστά ανεργίας μεταξύ γυναικών και ανδρών με την ενεργό υποστήριξη της αυξανόμενης απασχόλησης των γυναικών και εξετάζουν τον καθορισμό εθνικών στόχων σύμφωνα με τους στόχους που ετέθησαν με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Λισσαβώνας,

- λαμβάνουν μέτρα για να επιτευχθεί η ισορροπημένη εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς και τα επαγγέλματα,

- αναλαμβάνουν θετικές πρωτοβουλίες για την προώθηση της ίσης αμοιβής για την ίδια ή για ισάξια εργασία και για την μείωση των εισοδηματικών διαφορών μεταξύ ανδρών και γυναικών: μέτρα για την αντιμετώπιση της ψαλίδας αμοιβής μεταξύ των φύλων είναι αναγκαία στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και ο αντίκτυπος των πολιτικών σχετικά με την ψαλίδα αμοιβής μεταξύ των φύλων θα πρέπει να εντοπιστεί και να εξεταστεί,

- εξετάζουν τη μεγαλύτερη χρήση μέτρων για την επαγγελματική πρόοδο των γυναικών ώστε να μειωθεί η ψαλίδα μεταξύ των φύλων.

Συνδυασμός της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής

Οι πολιτικές για τη διακοπή της σταδιοδρομίας, της γονικής άδειας και της εργασίας με μειωμένο ωράριο καθώς και οι ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας που εξυπηρετούν τα συμφέροντα τόσο των εργοδοτών όσο και των εργαζομένων είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τις γυναίκες και τους άνδρες. Η εφαρμογή των διαφόρων οδηγιών και των συμφωνιών των κοινωνικών εταίρων στον τομέα αυτό, θα πρέπει να επιταχυνθεί και να παρακολουθείται τακτικά. Πρέπει να υπάρχει η δέουσα παροχή ποιοτικά καλής φροντίδας για τα παιδιά και άλλα εξαρτώμενα άτομα για την υποστήριξη της εισόδου και της συνεχούς συμμετοχής των γυναικών και ανδρών στην αγορά εργασίας. Η ίση κατανομή των οικογενειακών βαρών είναι σημαντική. Οι επιστρέφοντες στην αγορά εργασίας μετά από απουσία ενδέχεται επίσης να έχουν παρωχημένες δεξιότητες και να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβασή τους στην κατάρτιση. Η επανένταξη των γυναικών και των ανδρών στην αγορά εργασίας μετά από απουσία πρέπει να διευκολύνεται. Για να ενισχυθεί η ισότητα ευκαιριών.

18. Τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι:

- σχεδιάζουν, εφαρμόζουν και προωθούν πολιτικές φιλικές προς την οικογένεια, συμπεριλαμβάνοντας οικονομικές, προσιτές και ποιοτικά καλές υπηρεσίες φροντίδας των παιδιών και άλλων εξαρτωμένων ατόμων καθώς και συστήματα γονικής και άλλων ειδών άδειας,

- εξετάζουν τον καθορισμό εθνικών στόχων, ανάλογα με την εθνική τους κατάσταση, για την ανάπτυξη της υποδομής παροχής φροντίδας, στα παιδιά και στα εξαρτώμενα άτομα,

- δίνουν ειδική προσοχή στις γυναίκες και άνδρες που σκοπεύουν να επιστρέψουν στο αμειβόμενο εργατικό δυναμικό μετά από απουσία και, προς τον σκοπό αυτό, εξετάζουν τα μέσα της βαθμιαίας εξάλειψης των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά κατά την επιστροφή τους.