ΟΔΗΓΙΑ 1999/3/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 22ας Φεβρουαρίου 1999 για τη θέσπιση κοινοτικού καταλόγου τροφίμων και συστατικών τροφίμων που υποβάλλονται σε επεξεργασία με ιοντίζουσα ακτινοβολία

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 100 Α,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189 Β της συνθήκης (3), υπό το φως του κοινού σχεδίου που ενέκρινε η επιτροπή συνδιαλλαγής στις 9 Δεκεμβρίου 1998,

Εκτιμώντας:

ότι το άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 1999/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Φεβρουαρίου 1999, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών όσον αφορά τα τρόφιμα και τα συστατικά τροφίμων που έχουν υποστεί επεξεργασία με ιοντίζουσα αντινοβολία (4), («οδηγία-πλαίσιο») προβλέπει τη θέσπιση αποκλειστικού καταλόγου τροφίμων τα οποία επιτρέπεται να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ιοντίζουσα αντινοβολία 7 ότι ο κατάλογος αυτός καταρτίζεται σταδιακά 7

ότι τα αποξηραμένα βότανα, μπαχαρικά, καρυκεύματα και φυτικά αρτύματα συχνά μολύνονται ή/και προσβάλλονται από οργανισμούς και προϊόντα του μεταβολισμού τους που είναι επιβλαβή για τη δημόσια υγεία 7

ότι η μόλυνση ή/και προσβολή αυτή δεν είναι πλέον δυνατόν να αντιμετωπιστεί με ουσίες υποκαπνισμού, όπως το οξείδιο του αιθυλενίου, λόγω των τοξικών ιδιοτήτων των καταλοίπων τους 7

ότι η χρήση της ιοντίζουσας ακτινοβολίας είναι ένα αποτελεσματικό υποκατάστατο των προαναφερόμενων ουσιών 7

ότι αυτή η μέθοδος επεξεργασίας έγινε δεκτή από την επιστημονική επιτροπή τροφίμων 7

ότι, συνεπώς, η μέθοδος αυτή είναι προς το συμφέρον της προστασίας της δημόσιας υγείας,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

1. Με την επιφύλαξη του θετικού καταλόγου που θεσπίζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας-πλαίσιο, η παρούσα οδηγία θεσπίζει έναν αρχικό θετικό κοινοτικό κατάλογο τροφίμων και συστατικών τροφίμων, που καλούνται στο εξής «τρόφιμα» τα οποία επιτρέπεται να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ιοντίζουσα ακτινοβολία, και καθορίζει τις μέγιστες επιτρεπόμενες δόσεις για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου.

2. Η επεξεργασία των προϊόντων αυτών με ιοντίζουσα ακτινοβολία επιτρέπεται μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας-πλαίσιο. Ειδικότερα, οι μέθοδοι ελέγχου χρησιμοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 της οδηγίας-πλαίσιο.

3. Τα τρόφιμα τα οποία επιτρέπεται να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ιοντίζουσα ακτινοβολία, καθώς και οι μέσες ανώτατες συνολικές δόσεις στις οποίες επιτρέπεται να εκτίθενται, αναφέρονται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να απαγορεύουν, να περιορίζουν ή να εμποδίζουν, λόγω της επεξεργασίας τους με ιοντίζουσα ακτινοβολία, την εμπορία τροφίμων που έχουν ακτινοβοληθεί σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις, της οδηγίας-πλαίσιο και τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 3

Οι τυχόν τροποποιήσεις της παρούσας οδηγίας γίνονται σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 100 Α της συνθήκης.

Άρθρο 4

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές τους διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία κατά τρόπο ώστε, μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου 2000, να έχει επιτραπεί η εμπορία και η χρήση ακτινοβολημένων τροφίμων που συμμορφώνονται προς την παρούσα οδηγία.

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από ανάλογη αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 6

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 22 Φεβρουαρίου 1999.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. M. GIL-ROBLES

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

K.-H. FUNKE

(1) ΕΕ C 336 της 30. 12. 1988, σ. 7 και ΕΕ C 303 της 2. 12. 1989, σ. 15.

(2) ΕΕ C 194 της 31. 7. 1989, σ. 14.

(3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Οκτωβρίου 1989 (ΕΕ C 291 της 20. 11. 1989, σ. 58), κοινή θέση του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 1997 (ΕΕ C 389 της 22. 12. 1997, σ. 47) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Φεβρουαρίου 1998 (ΕΕ C 80 της 16. 3. 1998, σ. 133). Απόφαση του Συμβουλίου, της 25ης Ιανουαρίου 1999. Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 1999.

(4) Βλέπε σελίδα 16 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>