ΟΔΗΓΙΑ 94/22/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 30ής Μαΐου 1994

για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 57 παράγραφος 2 πρώτη και τρίτη πρόταση, το άρθρο 66 και το άρθρο 100Α,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189Β της συνθήκης (3),

Εκτιμώντας:

ότι η εσωτερική αγορά αποτελεί ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών , των προσώπων και των κεφαλαίων 7 ότι πρέπει να θεσπιστούν τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία της 7

ότι, στο ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1986 (4), το Συμβούλιο όρισε ως στόχο της ενεργειακής πολιτικής της Κοινότητας και των κρατών μελών την καλύτερη ολοκλήρωση, χωρίς εμπόδια στις συναλλαγές, της εσωτερικής αγοράς της ενεργείας, προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού, να μειωθεί το κόστος και να ενισχυθεί η οικονομική ανταγωνιστικότητα 7

ότι η Κοινότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες 7 ότι είναι ως εκ τούτου σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η καλύτερη δυνατή αναζήτηση, εξερεύνηση και παραγωγή των πόρων που βρίσκονται στην Κοινότητα 7

ότι τα κράτη μέλη ασκούν κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα επί των πηγών υδρογονανθράκων στην επικράτειά τους 7

ότι η Κοινότητα έχει υπογράψει τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θαλάσσης 7

ότι είναι σκόπιμο να εξασφαλιστεί η άνευ διακρίσεων πρόσβαση στις δραστηριότητες αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων καθώς και την άσκησή τους, υπό όρους που ευνοούν την αύξηση της ανταγωνιστικότητας στον τομέα αυτόν, και ως εκ τούτου να προαχθεί η καλύτερη αναζήτηση, εξερεύνηση και παραγωγή των πόρων των κρατών μελών και να ενισχυθεί η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενεργείας 7

ότι προς το σκοπό αυτό πρέπει να θεσπιστούν κοινοί κανόνες που να εξασφαλίζουν ότι οι διαδικασίες χορήγησης των αδειών αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων είναι ανοικτές για όλους τους φορείς που διαθέτουν τις αναγκαίες δυνατότητες 7 ότι η χορήγηση των αδειών αυτών πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά και δημοσιευμένα κριτήρια και ότι οι όροι υπό τους οποίους χορηγούνται πρέπει να είναι γνωστοί εκ των προτέρων σε όλους τους φορείς που συμμετέχουν στη διαδικασία 7

ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν τη δυνατότητα της υποβολής της πρόσβασης και της άσκησης των δραστηριοτήτων αυτών σε περιορισμούς που δικαιολογούνται από λόγους δημοσίου συμφέροντος και στην καταβολή σχετικής εισφοράς σε χρήμα ή σε υδρογονάνθρακες, οι λεπτομέρειες της οποίας θα πρέπει να καθοριστούν κατά τρόπο που να μην παρεμβαίνει στη διαχείριση των φορέων 7 ότι η δυνατότητα αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τρόπο που να μην εισάγει διακρίσεις 7 ότι, εξαιρέσει των υποχρεώσεων που αφορούν τη χρησιμοποίηση της δυνατότητας αυτής, δεν είναι σκόπιμο να επιβληθούν στους φορείς όροι και υποχρεώσεις που δεν αιτιολογούνται από την ανάγκη ορθής άσκησης των εν λόγω δραστηριοτήτων 7 ότι ο έλεγχος στις δραστηριότητες των φορέων πρέπει να περιορίζεται στα αναγκαία για την τήρηση των εν λόγω υποχρεώσεων και όρων 7

ότι η έκταση των περιοχών που καλύπτει μια άδεια και η διάρκειά της πρέπει να περιορίζεται κατά τρόπο ώστε να μην παραχωρείται σε ένα μόνον φορέα αποκλειστικό δικαίωμα επί περιοχών όπου η αναζήτηση, εξερεύνηση και η αξιοποίηση μπορεί να εξασφαλιστεί αποτελεσματικότερα από περισσότερους φορείς 7

ότι οι φορείς των κρατών μελών πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να τυγχάνουν, στις τρίτες χώρες, μεταχείρισης ανάλογης με αυτή που τυγχάνουν στην Κοινότητα οι φορείς των ενδιαφερομένων τρίτων χωρών, δυνάμει της παρούσας οδηγίας 7 ότι είναι αναγκαίο να προβλεφθεί η διαδικασία που θα αποβλέπει στην επίτευξη του εν λόγω στόχου 7

ότι η παρούσα οδηγία πρέπει να εφαρμόζεται στις άδειες που χορηγούνται μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και δοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία 7

ότι η οδηγία 90/531/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Σεπτεμβρίου 1990 σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών (1) και η οδηγία 93/38/ΕΟΚ της 14ης Ιουλίου 1993 περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών (2) εφαρμόζονται στους φορείς του τομέα της ενέργειας όσον αφορά στις συμβάσεις προμηθειών, έργου και υπηρεσιών τους 7 ότι η εφαρμογή του εναλλακτικού καθεστώτος που προβλέπει το άρθρο 3 της οδηγίας 90/531/ΕΟΚ υπόκειται ιδίως στον όρο να χορηγούνται οι άδειες στο κράτος μέλος που ζητά την εφαρμογή του καθεστώτος αυτού, κατά τρόπο διαφανή και μη εισάγοντα διακρίσεις 7 ότι ένα κράτος μέλος πληροί τον όρο αυτό εάν και για όσο διάστημα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα οδηγία 7 ότι πρέπει επομένως να τροποποιηθεί η οδηγία 90/531/ΕΟΚ 7

ότι το άρθρο 36 της οδηγίας 90/531/ΕΟΚ προβλέπει επανεξέταση, πριν από τη λήξη τετραετίας, του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας αυτής, υπό το πρίσμα των εξελίξεων, ιδίως όσον αφορά την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά το άνοιγμα της αγοράς και το επίπεδο του ανταγωνισμού 7 ότι αυτή η επανεξέταση του πεδίου εφαρμογής περιλαμβάνει την εξερεύνηση και την εξόρυξη υδρογονανθράκων 7

ότι η Δανία ευρίσκεται σε ιδιάζουσα κατάσταση, λόγω του γεγονότος ότι είναι υποχρεωμένη να αρχίσει διαπραγματεύσεις για την ενδεχόμενη συνέχιση των δραστηριοτήτων μετά την εκπνοή της εκχώρησης, η οποία εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου 1962 και η οποία αφορά τις περιοχές που θα εγκαταλειφθούν στις 8 Ιουλίου 2012 7 ότι, κατά συνέπεια, θα χορηγηθεί παρέκκλιση στη Δανία για τις περιοχές αυτές,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως:

1. «αρμόδιες αρχές»: οι δημόσιες αρχές, όπως ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της οδηγίας 90/531/ΕΚ, οι οποίες είναι αρμόδιες για τη χορήγηση αδείας ή/και για τον έλεγχο της χρησιμοποίησής της 7

2. «φορέας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ομάδα προσώπων που ζητεί, ενδέχεται να ζητήσει ή κατέχει άδεια 7

3. «άδεια»: κάθε νομοθετική, κανονιστική, διοικητική ή συμβατική διάταξη ή πράξη με την οποία οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους εξουσιοδοτούν ένα φορέα να ασκεί, για λογαριασμό του και αναλαμβάνοντας το σχετικό κίνδυνο, το αποκλειστικό δικαίωμα αναζήτησης, εξερεύνησης ή παραγωγής υδρογονανθράκων σε μια γεωγραφική περιοχή. Μπορεί να χορηγείται άδεια για μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες αυτές ταυτόχρονα 7

4. «δημόσιος φορέας»: η «δημόσια επιχείρηση» όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 90/531/ΕΚ.

Άρθρο 2

1. Τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να ορίζουν, εντός των ορίων του εδάφους τους, τις περιοχές που διατίθενται για άσκηση δραστηριοτήτων αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων.

2. Εφόσον μια περιοχή διατίθεται για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν χωρίς διακρίσεις την πρόσβαση των φορέων και την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών.

Ωστόσο, για λόγους εθνικής ασφάλειας, τα κράτη μέλη δύνανται να αρνούνται την πρόσβαση στις δραστηριότητες αυτές καθώς και την άσκησή τους σε φορέα που ελέγχεται ουσιαστικά από τρίτη χώρα ή από υπηκόους τρίτης χώρας.

Άρθρο 3

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε οι άδειες να χορηγούνται σύμφωνα με διαδικασία κατά την οποία όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς μπορούν να υποβάλουν αίτηση σύμφωνα με τις παραγράφους 2 ή 3.

2. Η διαδικασία αυτή κινείται:

α) είτε με πρωτοβουλία των αρμόδιων αρχών, μέσω προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τουλάχιστον 90 ημέρες πριν από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων 7

β) είτε μέσω δημοσίευσης προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μετά από υποβολή αιτήσεως από φορέα με την επιφύλαξη του άρθρου 2 παράγραφος 1. Οι τυχόν άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς διαθέτουν προθεσμία τουλάχιστον 90 ημερών μετά τη δημοσίευση για να υποβάλουν επίσης αίτηση.

Η προκήρυξη καθορίζει τον τύπο αδείας και όλες τις γεωγραφικές περιοχές που αποτελούν ή που δύνανται να αποτελέσουν εν όλω ή εν μέρει το αντικείμενο της αίτησης, καθώς και την προβλεπόμενη ημερομηνία ή προθεσμία χορηγήσεως της αδείας.

Όταν δίνεται προτίμηση σε αιτήσεις φορέων που είναι απλά φυσικά ή νομικά πρόσωπα, το γεγονός αυτό πρέπει να διευκρινίζεται στην προκήρυξη.

3. Τα κράτη μέλη δύνανται να χορηγούν άδειες χωρίς να κινήσουν τη διαδικασία της παραγράφου 2 όταν η περιοχή για την οποία ζητείται η άδεια:

α) είναι διαθέσιμη σε μόνιμη βάση, ή

β) έχει αποτελέσει αντικείμενο προηγούμενης διαδικασίας σύμφωνα με την παράγραφο 2, η οποία όμως δεν κατέληξε στη χορήγηση αδείας ή

γ) έχει εγκαταλειφθεί από κάποιο φορέα και δεν εμπίπτει αυτομάτως στο στοιχείο α).

Τα κράτη μέλη τα οποία επιθυμούν να εφαρμόσουν την παρούσα παράγραφο πρέπει, εντός τριών μηνών από την έκδοση της παρούσας οδηγίας ή, στην περίπτωση κρατών μελών που δεν έχουν ακόμη κινήσει τις διαδικασίες αυτές, να φροντίσουν, χωρίς καθυστέρηση, ώστε να δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ανακοίνωση όπου να αναφέρονται ποιες περιοχές της επικράτειάς τους είναι διαθέσιμες δυνάμει της παραγράφου αυτής και που μπορούν να ληφθούν οι σχετικές λεπτομερείς πληροφορίες. Για κάθε σημαντική μεταβολή των πληροφορίων αυτών πρέπει να δημοσιεύεται συμπληρωματική ανακοίνωση. Ωστόσο, δεν θα εξετάζονται οι αιτήσεις αδείας δυνάμει της παραγράφου αυτής, εάν δεν έχει προηγουμένως δημοσιευθεί σχετική ανακοίνωση κατά τα οριζόμενα στο παρόν κείμενο.

4. Τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίζουν ότι δεν εφαρμόζουν τις διατάξεις της παραγράφου 1 εάν και εφόσον κριτήρια γεωλογικού ή παραγωγικού χαρακτήρα δικαιολογούν τη χορήγηση αδείας για μια περιοχή σε κάτοχο αδείας για γειτονική περιοχή. Στην περίπτωση αυτή, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι κάτοχοι αδείας για άλλες γειτονικές περιοχές είναι σε θέση να υποβάλουν σχετικές αιτήσεις και έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να το πραγματοποιήσουν.

5. Δεν θεωρείται ως χορήγηση αδείας κατά την έννοια της παραγράφου 1:

α) η χορήγηση αδείας που οφείλεται απλώς και μόνο σε μεταβολή της επωνυμίας ή της ιδιοκτησίας του φορέα ο οποίος κατέχει ισχύουσα άδεια ή σε μεταβολή της σύνθεσης του εν λόγω φορέα ή μεταβίβαση της αδείας 7

β) η χορήγηση αδείας σε φορέα ο οποίος κατέχει άλλη μορφή αδείας, εφόσον το γεγονός ότι ο φορέας που κατέχει τέτοιου είδους άδεια συνεπάγεται το δικαίωμα χορήγησης της προηγούμενης αδείας 7

γ) η απόφαση των αρμόδιων αρχών η οποία λαμβάνεται στα πλαίσια χορήγησης αδείας (είτε η άδεια έχει χορηγηθεί πριν από την ημερομηνία που ορίζει το άρθρο 14 είτε όχι) και η οποία αφορά την έναρξη, διακοπή, παράταση ή παύση των δραστηριοτήτων ή την παράταση της χορηγηθείσης αδείας.

6. Ανεξάρτητα από την κίνηση των διαδικασιών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να αρνούνται τη χορήγηση αδειών, υπό την προϋπόθεση ότι το δικαίωμα αυτό δεν εισάγει διακρίσεις μεταξύ των φορέων.

Άρθρο 4

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε:

α) όταν η οριοθέτηση των γεωγραφικών περιοχών δεν είναι απόρροια προηγούμενης γεωμετρικής διαίρεσης του εδάφους, η επιφάνεια κάθε μιας από τις περιοχές αυτές να προσδιορίζεται κατά τρόπον ώστε να μην υπερβαίνει ό,τι δικαιολογείται για άσκηση των δραστηριοτήτων κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τεχνική και οικονομική άποψη. Στην περίπτωση που οι άδειες χορηγούνται σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 3 παράγραφος 2, θεσπίζονται αντικειμενικά κριτήρια προς τον σκοπό αυτόν και τίθενται στη διάθεση των φορέων πριν από την υποβολή των αιτήσεων 7

β) η διάρκεια της άδειας να μην υπερβαίνει το χρονικό διάστημα που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων για τις οποίες χορηγείται η άδεια. Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να παρατείνουν τη διάρκεια της άδειας όταν η προβλεπόμενη διάρκεια δεν επαρκεί για την ολοκλήρωση των εν λόγω δραστηριοτήτων, εφόσον αυτές έχουν διεξαχθεί σύμφωνα με την άδεια 7

γ) οι φορείς να μην διατηρούν αποκλειστικά δικαιώματα στη γεωγραφική περιοχή για την οποία έχουν λάβει άδεια πέραν του διαστήματος που είναι αναγκαίο για την ορθή εκτέλεση των εγκεκριμένων δραστηριοτήτων.

Άρθρο 5

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε:

1. οι άδειας να χορηγούνται βάσει κριτηρίων που αφορούν, οπωσδήποτε μεν:

α) τις τεχνικές και οικονομικές δυνατότητες των φορέων και

β) τον τρόπο με τον οποίο προτίθενται να διεξαγάγουν την αναζήτηση, εξερεύνηση ή/και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της εν λόγω γεωγραφικής περιοχής,

κατά περίπτωση δε:

γ) όταν η άδεια προσφέρεται προς πώληση, την τιμή που ο φορέας είναι διατεθειμένος να καταβάλει για να αποκτήσει την άδεια 7

δ) όταν, σύμφωνα με τα κριτήρια των στοιχείων α), β) και, κατά περίπτωση, γ), δύο ή περισσότερες αιτήσεις κρίνονται ισάξιες, άλλα σχετικά κριτήρια με τα οποία να μην εισάγονται διακρίσεις, ώστε να γίνει η τελική επιλογή μεταξύ αυτών των αιτήσεων.

Κατά την αξιολόγηση των αιτήσεων, οι αρμόδιες αρχές μπορούν επίσης να λαμβάνουν υπόψη τυχόν έλλειψη αποτελεσματικότητας και ευθύνης την οποία τυχόν επέδειξε ο φορέας στα πλαίσια προηγούμενης άδειας.

Στην περίπτωση κατά την οποία οι αρμόδιες αρχές καθορίζουν τη σύνθεση του φορέα στον οποίο μπορούν να χορηγήσουν άδεια, προβαίνουν στον καθορισμό με βάση κριτήρια αντικειμενικά και μη εισάγονται διακρίσεις.

Στην περίπτωση κατά την οποία οι αρμόδιες αρχές καθορίζουν τον ασκούντα την εκμετάλλευση ενός φορέα στον οποίο μπορούν να χορηγήσουν άδεια, προβαίνουν στον καθορισμό με βάση κριτήρια αντικειμενικά και μη εισάγοντα διακρίσεις.

Τα κριτήρια καταρτίζονται και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πριν από την έναρξη της περιόδου υποβολής των αιτήσεων. Τα κράτη μέλη που έχουν ήδη δημοσιεύσει τα κριτήρια στην Επίσημη Εφημερίδα τους, μπορούν να περιορίζουν τη δημοσίευση που γίνεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε μνεία της δημοσίευσης στη δική τους Επίσημη Εφημερίδα. Ωστόσο, οποιαδήποτε μεταβολή ως προς τα κριτήρια δημοσιεύεται καθ' ολοκληρία στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

2. Οι προϋποθέσεις και οι απαιτήσεις που αφορούν την άσκηση ή την παύση της δραστηριότητας οι οποίες εφαρμόζονται σε κάθε τύπο αδείας δυνάμει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων που ισχύουν την ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων, είτε προβλέπονται από την άδεια, είτε η εκ των προτέρων αποδοχή τους αποτελεί προϋπόθεση χορηγησής της, θεσπίζονται και τίθενται πάντοτε στη διάθεση των ενδιαφερόμενων φορέων. Στην περίπτωση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α), οι πληροφοριές αυτές μπορούν να τίθενται στη διάθεση των ενδιαφερομένων μόνον από την ημερομηνία από την οποία μπορούν να υποβάλλονται οι αιτήσεις για τη χορήγηση αδειών.

3. Κάθε μεταβολή των προϋποθέσεων και των απαιτήσεων που επήλθε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κοινοποιείται σε όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς.

4. Τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις και οι απαιτήσεις που αναφέρει το παρόν άρθρο εφαρμόζονται κατά τρόπο που να μην εισάγει διακρίσεις.

5. Ο φορέας του οποίου δεν εγκρίθηκε η αίτηση αδείας πληροφορείται, εφόσον το επιθυμεί, τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση αυτή.

Άρθρο 6

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι προϋποθέσεις και οι απαιτήσεις που αναφέρει το άρθρο 5 παράγραφος 2, καθώς και οι λεπτομερείς υποχρεώσεις που συνεπάγεται η χρήση μιας συγκεκριμένης αδείας να δικαιολογούνται αποκλειστικά από την ανάγκη να εξασφαλιστεί η ορθή άσκηση των δραστηριοτήτων στη γεωγραφική περιοχή για την οποία ζητείται άδεια, από την εφαρμογή της παραγράφου 2 ή από την καταβολή εισφοράς σε χρήμα ή σε υδρογονάνθρακες.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν προϋποθέσεις και απαιτήσεις για την άσκηση των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1, εφόσον αυτό απαιτείται για λόγους εθνικής ασφάλειας, δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας υγείας, ασφάλειας των μεταφορών, προστασίας του περιβάλλοντος, προστασίας των βιολογικών πόρων και εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία, ασφάλειας των εγκαταστάσεων και των εργαζομένων, προγραμματισμένης διαχείρισης των πόρων σε υδρογονάνθρακες (όπως π.χ. ο ρυθμός εξάντλησης των υδρογονανθράκων ή η βέλτιστη ανασύστασή τους) ή εξασφάλισης φορολογικών εσόδων.

3. Οι κανόνες καταβολής των εισφορών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθώς και κάθε απαίτηση κρατικής συμμετοχής, καθορίζονται από τα κράτη μέλη κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται ότι διατηρείται η ανεξαρτησία διαχείρισης των φορέων.

Ωστόσο, όταν η χορήγηση αδειών εξαρτάται από την κρατική συμμετοχή στις δραστηριότητες και όταν έχει συσταθεί νομικό πρόσωπο μόνο για το σκοπό της διαχείρισης των συμμετοχών αυτών ή όταν το ίδιο το κράτος διαχειρίζεται τη συμμετοχή, το νομικό πρόσωπο ή το κράτος δεν μπορούν να εμποδιστούν να αναλάβουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που συνδέονται με την εν λόγω συμμετοχή, ισοδύναμα προς τη σημασία της συμμετοχής, υπό τον όρο ότι το νομικό πρόσωπο ή το κράτος δε θα διαθέτουν οποιαδήποτε πληροφοριά ούτε θα ασκήσουν δικαιώματα ψήφου επί αποφάσεων σχετικών με πηγές προμηθειών των φορέων, ότι το νομικό πρόσωπο ή το κράτος σε συνδυασμό με οποιοδήποτε δημόσιο(υς) φορέα(είς), δεν θα ασκήσει το δικαίωμα ψήφου της πλειοψηφίας και ότι οποιαδήποτε ψήφος του κράτους ή του νομικού προσώπου θα βασίζεται αποκλειστικά σε αρχές διαφανείς, αντικειμενικές και μη εισάγουσες διακρίσεις, και δεν θα εμποδίζει οι σχετικές με τη διοίκηση αποφάσεις του φορέα να βασίζονται σε συνήθεις εμπορικές αρχές.

Ωστόσο, το ανωτέρω εδάφιο δεν εμποδίζει το νομικό πρόσωπο ή το κράτος να αντιταχθούν σε απόφαση των κατόχων αδείας όταν η απόφαση αυτή δεν τηρεί τους όρους και τις απαιτήσεις που προβλέπει η άδεια όσον αφορά την εξάντληση αποθεμάτων και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων του κράτους.

Η δυνατότητα αντίθεσης σε μια απόφαση, πρέπει να ασκείται χωρίς διακρίσεις, ιδίως όσον αφορά τις αποφάσεις για επενδύσεις και τις πηγές εφοδιασμού των φορέων. Στις περιπτώσεις που η διαχείριση της κρατικής συμμετοχής στις δραστηριότητες γίνεται από νομικό πρόσωπο το οποίο κατέχει επίσης τις σχετικές άδειες, το οικείο κράτος μέλος θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα τα οποία θα απαιτούν το νομικό πρόσωπο να τηρεί χωριστούς λογαριασμούς για τον εμπορικό του ρόλο και για το ρόλο του ως διαχειριστού της κρατικής συμμετοχής και τα οποία θα παρέχουν εχέγγυα ότι δεν υφίσταται ροή πληροφοριών από το τμήμα του νομικού προσώπου που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της κρατικής συμμετοχής προς το τμήμα του νομικού προσώπου το οποίο κατέχει ιδίω ονόματι τις άδειες. Ωστόσο, όταν το τμήμα του νομικού προσώπου που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της κρατικής συμμετοχής δεσμεύει το τμήμα εκείνο του νομικού προσώπου που κατέχει άδεια ως σύμβουλος, το πρώτο ανωτέρω τμήμα δύναται να παράσχει κάθε πληροφορία αναγκαία για την εκτέλεση των καθηκόντων του συμβούλου. Οι κάτοχοι όλων των αδειών τις οποίες αφορούν οι πληροφοριές ενημερώνονται εκ των προτέρων για το ποιες πληροφοριές θα δοθούν κατ'αυτόν τον τρόπο και λαμβάνουν επαρκή προθεσμία για να εγείρουν αντιρρήσεις.

4. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η εποπτεία των φορέων στο πλαίσιο μιας αδείας να περιορίζεται σε ό,τι είναι αναγκαίο για να εξασφαλίζεται η τήρηση των όρων, απαιτήσεων και υποχρεώσεων που αναφέρει η παράγραφος 1. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε κανένας φορέας να μην υποχρεώνεται, με νομοθετική, κανονιστική ή διοκητική διάταξη ή οποιαδήποτε συμφωνία ή συνεννόηση, να παρέχει πληροφορίες για τις υφιστάμενες ή προβλεπόμενες πηγές προμηθειών του παρά μόνον εφόσον το ζητούν οι αρμόδιες αρχές και αποκλειστικά για τους σκοπούς που αναφέρει το άρθρο 36 της συνθήκης.

Άρθρο 7

Με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν ή περιέχονται σε ατομικές άδειες και των διατάξεων του άρθρου 4 παράγραφοι 5 και 6, οι νομικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις με τις οποίες αναγνωρίζεται σε ένα μόνο φορέα το δικαίωμα απόκτησης αδείας σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή στο έδαφος ενός κράτους μέλους καταργούνται από τα συγκεκριμένα κράτη μέλη πριν από την 1η Ιανουαρίου 1997.

Άρθρο 8

1. Τα κράτη μέλη, εφόσον λάβουν γνώση του θέματος, ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε πρακτική ή νομική δυσκολία γενικής φύσεως την οποία συναντούν οι φορείς τους και η οποία αφορά την πρόσβαση στις δραστηριότητες αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων καθώς και την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών σε τρίτες χώρες. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξασφαλίζουν την τήρηση του εμπορικού απορρήτου.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1994, και στη συνέχεια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για την κατάσταση των εν λόγω φορέων στις τρίτες χώρες καθώς και για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων που ενδεχομένως αναλαμβάνονται, κατ' εφαρμογή της παραγράφου 3, με τις χώρες αυτές, ή στα πλαίσια διεθνών οργανισμών.

3. Όταν η Επιτροπή διαπιστώνει, είτε βάσει των εκθέσεων που αναφέρει η παράγραφος 2, είτε βάσει άλλων πληροφοριών, ότι μια δεδομένη τρίτη χώρα δεν επιφυλάσσει στους κοινοτικούς φορείς, όσον αφορά την πρόσβαση στις δραστηριότητες που αναφέρει η παράγραφος 1 ή την άσκησή τους, μεταχείριση ανάλογη εκείνης που επιφυλάσσει η Κοινότητα στους φορείς της εν λόγω τρίτης χώρας, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει προτάσεις στο Συμβούλιο ζητώντας να της δοθεί η πρέπουσα εντολή διαπραγματεύσεων ώστε να επιτύχει ανάλογες δυνατότητες ανταγωνισμού για τους φορείς της Κοινότητας. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία.

4. Στις περιστάσεις που αναφέρει η παράγραφος 3, η Επιτροπή μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να προτείνει να επιτρέψει το Συμβούλιο σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη να αρνηθούν τη χορήγηση αδείας σε φορέα που ουσιαστικά ελέγχεται από την ενεχόμενη τρίτη χώρα ή/και από υπηκόους της εν λόγω τρίτης χώρας.

Η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει παρόμοια πρόταση με δική της πρωτοβουλία ή ύστερα από σχετικό αίτημα κράτους μέλους.

Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία το ταχύτερο δυνατόν.

5. Τα μέτρα που λαμβάνονται κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τις υποχρεώσεις που υπέχει η Κοινότητα από τις διεθνείς συμφωνίες οι οποίες διέπουν την πρόσβαση στις δραστηριότητες αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογοθράκων, καθώς και την άσκησή τους.

Άρθρο 9

Κάθε κράτος μέλος δημοσιεύει κατ' έτος και ανακοινώνει στην Επιτροπή έκθεση η οποία περιλαμβάνει πληροφορίες για τις γεωγραφικές περιοχές στις οποίες έχει επιτραπεί η αναζήτηση, η εξερεύνηση και η παραγωγή, για τις άδειες που έχουν χορηγηθεί, για τους φορείς κατόχους των εν λόγω αδειών και για τη σύνθεσή τους, καθώς και για τα αποθέματα που εκτιμάται ότι ευρίσκονται στο έδαφός του.

Η παρούσα διάταξη δεν συνεπάγεται υποχρέωση των κρατών μελών να δημοσιεύουν απόρρητες πληροφορίες εμπορικού χαρακτήρα.

Άρθρο 10

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τον κατάλογο των αρμόδιων αρχών το αργότερο την 1η Μαΐου 1995 και της κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση κάθε μεταγενέστερη μεταβολή. Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τον κατάλογο των αρμόδιων αρχών και τις τυχόν μεταβολές του.

Άρθρο 11

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις άδειες που χορηγούνται από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 14.

Άρθρο 12

Στο άρθρο 3 της οδηγίας 90/531/ΕΟΚ, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5. Όσον αφορά τις δραστηριότητες εκμετάλλευσης γεωγραφικών περιοχών για σκοπούς αναζήτησης ή άντλησης πετρελαίου ή φυσικού αερίου, οι παράγραφοι 1 έως 4 εφαρμόζονται ως εξής από την ημερομηνία κατά την οποία το οικείο κράτος μέλος συμμορφώθηκε προς τις διατάξεις της οδηγίας 94/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Μαΐου για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων (*):

α) οι όροι που καθορίζονται από την παράγραφο 1 θεωρούνται ότι πληρούνται από την ημερομηνία αυτή, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 7

β) από την ημερομηνία αυτή, το κράτος μέλος που αναφέρει η παράγραφος 4 οφείλει να ανακοινώνει μόνον τα μέτρα τα σχετικά με την τήρηση των όρων οι οποίοι απαριθμούνται στις παραγράφους 2 και 3.

(*) ΕΕ αριθ. L 164 της 30. 6. 1994, σ. 3.»

Άρθρο 13

Οι διατάξεις των άρθρων 3 και 5 δεν θα εφαρμόζονται στις νέες άδειες που θα χορηγήσει η Δανία πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2012, όσον αφορά περιοχές οι οποίες απελευθερώνονται στις 8 Ιουλίου 2012 κατά τη λήξη των αδειών που χορηγήθηκαν στις 8 Ιουλίου 1962. Οι νέες άδειες θα χορηγηθούν με βάση κριτήρια αντικειμενικά και μη εισάγοντα διακρίσεις.

Κατά συνέπεια, το εν λόγω άρθρο δεν δημιουργεί προηγούμενο για τα κράτη μέλη.

Άρθρο 14

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία μέχρι την 1η Ιουλίου 1995. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 15

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 16

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 30 Μαΐου 1994.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

E. KLEPSCH

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ

(1) ΕΕ αριθ. C 139 της 2. 6. 1992, σ. 12.

(2) ΕΕ αριθ. C 19 της 25. 1. 1993, σ. 128.

(3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕ αριθ. C 337 της 21. 12. 1992, σ. 145). Κοινή θέση του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 1993 (ΕΕ αριθ. C 101 της 9. 4. 1994, σ. 14) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου 1994 (ΕΕ αριθ. C 91 της 28. 3. 1994).

(4) ΕΕ αριθ. C 241 της 25. 9. 1986, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 297 της 29. 10. 1990, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 199 της 9. 8. 1993, σ. 84.