ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 26ης Ιουνίου 1991 για την τροποποίηση της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ σχετικά με την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά της ρύπανσης του αέρα από τις εκπομπές οχημάτων με κινητήρα (91/441/ΕΟΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 100 Α,

την πρόταση της Επιτροπής [1],

[1] ΕΕ αριθ. C 81 της 30.3.1990, σ. 1 και ΕΕ αριθ. C 281 της 9.11.1990, σ. 9.

Σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο [2],

[2] ΕΕ αριθ. C 260 της 15.10.1990, σ. 93 και ΕΕ αριθ. C 183 της 15.8.1991.

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [3],

[3] ΕΕ αριθ. C 225 της 19.9.1990, σ. 7.

Εκτιμώντας:

ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για την προοδευτική εγκαθίδρυση της εσωτερικής αγοράς κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 1992· ότι η εσωτερική αγορά περιλαμβάνει ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων·

ότι στο πρώτο πρόγραμμα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 22 Νοεμβρίου 1973, απευθυνόταν ήδη η προτροπή να ληφθούν υπόψη οι πλεόν πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις στον τομέα της καταπολέμησης της ρύπανσης του αέρα που προκαλείται από τις αέριες εκπομπές των μηχανοκίνητων οχημάτων και να προσαρμοστούν στις εξελίξεις αυτές οι οδηγίες που έχουν ήδη θεσπισθεί·

ότι στο τρίτο πρόγραμμα δράσης προβλέπεται να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες με σκοπό τη σημαντική μείωση του σημερινού επιπέδου των εκπομπών ρύπων από τα οχήματα με κινητήρα·

ότι στην οδηγία 70/220/ΕΟΚ [4], όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 89/491/ΕΟΚ [5], καθορίζονται οι οριακές τιμές για τις εκπομπές του μονοξειδίου του άνθρακα και των άκαυστων υδρογονανθράκων από τους κινητήρες των οχημάτων αυτών· ότι οι οριακές αυτές τιμές μειώθηκαν για πρώτη φορά με την οδηγία 74/290/ΕΟΚ [6] και συμπληρώθηκαν, σύμφωνα με την οδηγία 77/102/ΕΟΚ [7], με τις οριακές τιμές για τις ανεκτές εκπομπές οξειδίων του αζώτου· ότι οι οριακές τιμές των τριών αυτών ρύπων μειώθηκαν σταδιακά με τις οδηγίες 78/665/ΕΟΚ [8], 83/351/ΕΟΚ [9] και 88/76/ΕΟΚ [10]· ότι με την οδηγία 88/436/ΕΟΚ [11] θεσπίστηκαν οριακές τιμές για εκπομπές ρυπογόνων σωματιδίων από τους κινητήρες με ανάφλεξη διά συμπιέσεως και ότι με την οδηγία 89/458/ΕΟΚ [12] επιβλήθηκαν αυστηρότερα ευρωπαϊκά πρότυπα για αυτοκίνητα κυβισμού μικρότερου των 1 400 cm³·

[4] ΕΕ αριθ. L 76 της 6.4.1970, σ. 1.

[5] ΕΕ αριθ. L 238 της 15.8.1989, σ. 43.

[6] ΕΕ αριθ. L 159 της 15.6.1974, σ. 61.

[7] ΕΕ αριθ. L 32 της 3.2.1977, σ. 32.

[8] ΕΕ αριθ. L 223 της 14.8.1978, σ. 48.

[9] ΕΕ αριθ. L 197 της 20.7.1983, σ. 1.

[10] ΕΕ αριθ. L 36 της 9.2.1988, σ. 1.

[11] ΕΕ αριθ. L 214 της 6.8.1988, σ. 1.

[12] ΕΕ αριθ. L 226 της 3.8.1989, σ. 1.

ότι οι εργασίες που διεξήγαγε η Επιτροπή σ’αυτόν τον τομέα κατέδειξαν ότι η Κοινότητα διαθέτει ή τελειοποιεί επί του παρόντος τεχνολογίες οι οποίες επιτρέπουν τη μαζική ταπείνωση των υπόψη οριακών τιμών για τους κινητήρες κάθε κατηγορίας κυβισμού·

ότι, καθόσον με την οδηγία 89/458/ΕΟΚ έχουν επιβληθεί αυστηρότερα πρότυπα εκπομπών για αυτοκίνητα κυβισμού μικρότερου των 1 400 cm³, είναι αναγκαίο, σύμφωνα με το άρθρο 5 της παρούσας οδηγίας, να ευθυγραμμισθούν προς αυτά τα πρότυπα οι οριακές τιμές για τις εκπομπές των αυτοκινήτων με κυβισμό ίσο ή μεγαλύτερο των 1 400 cm³ με τις ίδιες ημερομηνίες εφαρμογής και βάσει μιας βελτιωμένης ευρωπαϊκής διαδικασίας δοκιμών που συμπεριλαμβάνει μία αλληλουχία οδηγήσεως σε υπεραστικό περιβάλλον·

ότι είναι σκόπιμο να καθορισθούν ταυτόχρονα οι απαιτήσεις αναφορικά με τις εξατμιστικές εκπομπές και την αντοχή των συστατικών μερών των οιχημάτων που παίζουν ρόλο στον περιορισμό των εκπομπών αερίων, καθώς και να εισαχθεί, σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 88/436/ΕΟΚ, το δεύτερο στάδιο των κανονισμών για τις εκπομπές ρυπογόνων σωματιδίων των αυτοκινήτων εφοδιασμένων με κινητήρα ανάφλεξης με συμπίεση ούτως ώστε να ενοποιηθούν οι απαιτήσεις των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναφορικά με τις εκπομπές αερίων ρύπων από ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα· ότι ο έλεγχος αντοχής πρέπει να πραγματοποιείται σε 80 000 km σύμφωνα με μια διαδικασία που συνεπάγεται τη δοκιμή των οχημάτων που έχουν πραγματικά καλύψει 80 000 km σε πίστα δοκιμών ή σε δυναμομετρική εξέδρα·

ότι είναι απαραίτητο να υλοποιηθούν αυστηρότεροι ευρωπαϊκοί κανονισμοί, υπό πλήρη εναρμόνιση, ώστε να ωφεληθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό το ευρωπαϊκό περιβάλλον από τις διατάξεις αυτές και συγχρόνως να διασφαλισθεί το ενιαίο της αγοράς·

ότι, κατά τον προσδιορισμό των νέων προδιαγραφών και των διαδικασιών δοκιμών, επιβάλλεται να ληφθεί υπόψη η μελλοντική εξέλιξη της κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα· ότι, με την προοπτική της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, πρέπει να αναμένεται αύξηση του αριθμού των εγγραφών νέων οχημάτων με κινητήρα, η οποία θα οδηγήσει στην αύξηση των ρυπαντικών εκπομπών·

ότι, λαμβανομένου υπόψη του σημαντικού ρόλου των εκπομπών ρύπων από οχήματα με κινητήρα και της συνεισφοράς τους στη δημιουργία αερίων που είναι υπεύθυνα για το φαινόμενο θερμοκηπίου, οι εκπομπές ιδίως CO2, πρέπει να σταθεροποιηθούν και στη συνέχεια να μειωθούν, σύμφωνα με την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) της 24ης Μαΐου 1989, και ιδίως με το σημείο 11 στοιχείο δ) της εν λόγω απόφασης·

ότι η Επιτροπή αναμένεται να υποβάλει μια νέα πρόταση οδηγίας η οποία προβλέπει τη λήψη μέτρων για τον περιορισμό των εξατμιστικών απωλειών που επισυμβαίνουν σε όλα τα στάδια της αλυσίδας αποθήκευσης και διανομής των καυσίμων·

ότι πρέπει εξάλλου να βελτιωθεί επειγόντως και σαφώς η ποιότητα των καυσίμων στα βενζινάδικα·

ότι η υιοθέτηση αυστηρότερων προδιαγραφών θα επιταχυνόταν επίσης αν τα κράτη μέλη θέσπιζαν ένα σύστημα παροχής κινήτρων στους αγοραστές νέων αυτοκινήτων για να καταστρέφουν εντελώς τα παλιά τους αυτοκίνητα ή, όπου γίνεται, να τα ανακυκλώνουν·

ότι είναι ευκταίο τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για τον εξοπλισμό, σε όσο το δυνατόν ευρύτερη βάση, των παλαιοτέρων αυτοκινήτων με συστήματα απορρύπανσης των καυσαερίων·

ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αυστηρότερων προδιαγραφών θα ενισχύονταν και θα επιταχύνονταν σημαντικά αν τα κράτη μέλη χορηγούσαν, πέρα από τις 31 Δεκεμβρίου 1992, φορολογικά κίνητρα για την αγορά και εγκατάσταση σε ήδη κυκλοφορούντα αυτοκίνητα, συστημάτων που εξασφαλίζουν την τήρηση των προδιαγραφών της παρούσας οδηγίας·

ότι η διαρκής επιδείνωση των οικολογικών οχλήσεων, εξαιτίας της ταχείας αύξησης της κυκλοφορίας στην Κοινότητα,επιβάλλει όχι μόνο την υιοθέτηση αυστηρότερων οριακών τιμών και προδιαγραφών, αλλά και επίσης την εφαρμογή άλλων συστημάτων προώθησης και το σχεδιασμό άλλων συστημάτων μεταφοράς και ότι επιβάλλεται, για την Κοινότητα, να ληφθούν μέτρα με στόχο την οικονομική ενίσχυση της έρευνας και της ανάπτυξης αυτών των συστημάτων και τεχνικών προώθησης, καθώς και νέων καυσίμων, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη κατά πόσον τα μέτρα αυτά συμβιβάζονται με το περιβάλλον·

ότι, για να αποδοθεί η πλήρης σημασία τους στις προδιαγραφές της παρούσας οδηγίας, επιβάλλεται να αποφασίσει το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1992, τη λήψη μέτρων που έχουν ως στόχο:

- να περιορίσουν τις εκπομπές CO2,

- να προσαρμόσουν τις προδιαγραφές εκπομπών (και τις σχετικές δοκιμές) των οχημάτων που δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, συμπεριλαμβανομένου και του συνόλου των οχημάτων εμπορικής χρήσεως,

- να οργανωθούν τακτικοί έλεγχοι και διαδικασίες αντικατάστασης και συντήρησης των εισαγόμενων συστημάτων ώστε να μπορούν να τηρηθούν οι οριζόμενες τιμές,

- να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης για την ενθάρρυνση της εισαγωγής στην αγορά καθαρών οχημάτων και καυσίμων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τα παραρτήματα της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ αντικαθίστανται από τα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας.

1. Από την 1η Ιανουαρίου 1992, τα κράτη μέλη δεν μπορούν για λόγους σχετικούς με τη ρύπανση του αέρα από τις εκπομπές:

- ούτε να αρνούνται για έναν τύπο οχήματος με κινητήρα τη χορήγηση έγκρισης τύπου ΕΟΚ, ή την έκδοση του πιστοποιητικού που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 τελευταία περίπτωση της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ [13], όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 87/403/ΕΟΚ [14], ή τη χορήγηση εθνικής έγκρισης,

[13] ΕΕ αριθ. L 42 της 23.2.1970, σ. 1.

[14] ΕΕ αριθ. L 220 της 8.8.1987, σ. 44.

- ούτε να απαγορεύουν την πρώτη θέση σε κυκλοφορία οχημάτων με κινητήρα,

εφόσον οι εκπομπές από αυτόν τον τύπο του οχήματος με κινητήρα ή από αυτά τα οχήματα ανταποκρίνονται στις διατάξεις της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ, όπως τροποποιούνται από την παρούσα οδηγία.

2. Από την 1η Ιουλίου 1992, τα κράτη μέλη:

- δεν μπορούν πλέον να χορηγούν έγκριση τύπου ΕΟΚ ή να εκδίδουν το πιστοποιητικό που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 τελευταία περίπτωση της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ για τύπους οχήματος με κινητήρα,

- οφείλουν να αρνούνται τη χορήγηση εθνικής έγκρισης τύπου για τύπους οχήματος με κινητήρα,

των οποίων οι εκπομπές δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των παραρτημάτων της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ, όπως τροποποιείται με την παρούσα οδηγία.

3. Από τις 31 Δεκεμβρίου 1992, τα κράτη μέλη απαγορεύουν την πρώτη θέση σε κυκλοφορία οχημάτων οι εκπομπές των οποίων δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των παραρτημάτων της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ, όπως τροποποιείται με την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν φορολογικά κίνητρα για τα οχήματα που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Τα κίνητρα αυτά οφείλουν να ανταποκρίνονται στις διατάξεις της συνθήκης όπως επίσης και στις ακόλουθες προϋποθέσεις:

- να εφαρμόζονται σε όλα τα οχήματα, εγχώριας παραγωγής ή εισαγόμενα, που διατίθενται στο εμπόριο στην αγορά ενός κράτους μέλους και τα οποία είναι εφοδιασμένα με εξοπλισμό που επιτρέπει να ικανοποιούνται εκ των προτέρων τα ευρωπαϊκά πρότυπα που θα τεθούν σε ισχύ το 1992,

- να παύουν να ισχύουν αμέσως μόλις αρχίσει η υποχρεωτική έναρξη της ισχύος των τιμών εκπομπών για τα νέα οχήματα που ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3,

- να αφορούν ποσό, για κάθε τύπο οχήματος, ουσιωδώς χαμηλότερο από το πραγματικό κόστος του εξοπλισμού που προστίθεται στα οχήματα προκειμένου αυτό να ανταποκρίνεται στις τιμές εκπομπών που έχουν καθορισθεί, καθώς και της τοποθέτησης του εξοπλισμού στο όχημα.

Η Επιτροπή ενημερώνεται εγκαίρως για οποιαδήποτε σχέδια θέσπισης ή τροποποίησης των φορολογικών κινήτρων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο ώστε να διαθέτει επαρκές περιθώριο χρόνου να υποβάλει παρατηρήσεις.

Άρθρο 4

Το Συμβούλιο, αποφαινόμενο υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπει η συνθήκη, θα αποφασίσει πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1993 επί προτάσεως που θα υποβάλει η Επιτροπή πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1992, λαμβάνοντας υπόψη την τεχνική πρόοδο, για μια νέα μείωση των οριακών τιμών.

Οι μειωμένες οριακές τιμές δεν θα ισχύσουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 1996 όσον αφορά τις νέες εγκρίσεις τύπου, θα μπορούν όμως να ληφθούν ως βάση για τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων μόλις εκδοθεί η νέα οδηγία.

Άρθρο 5

Το Συμβούλιο, αποφαινόμενο με ειδική πλειοψηφία έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, η οποία λαμβάνει υπόψη της τα αποτελέσματα των ήδη διεξαγόμενων εργασιών σχετικά με το φαινόμενο θερμοκηπίου, αποφασίζει για τη λήψη μέτρων που αποσκοπούν να περιορίσουν τις εκπομπές CO2 από τα οχήματα με κινητήρα.

Άρθρο 6

Η Επιτροπή θα επιβεβαιώσει τις αρχές 1991, σε μια συμπληρωματική τεχνική έκθεση, το βάσιμο της ευρωπαϊκής εναλλακτικής δοκιμής αντοχής (1), η οποία πρέπει να είναι τουλάχιστον ισοδύναμης αυστηρότητας με τη δοκιμή αντοχής που ορίζεται στο παράρτημα VII και να είναι πιο αντιπροσωπευτική των συνθηκών κυκλοφορίας που επικρατούν στην Ευρώπη. Η δοκιμή της επιταχυμένης γήρανσης [15] μπορεί, ενδεχομένως, να τροποποιηθεί ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, σύμφωνα με τη διαδικασία της επιτροπής προσαρμογής στην τεχνική πρόοδο, πριν από το τέλος του 1991.

[15] ΕΕ αριθ. C 81 της 30.3.1990 (παράρτημα VII, σελίδες 98-101).

Άρθρο 7

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 1992, και πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

2. Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν αυτές τις διατάξεις, οι διατάξεις αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αυτής της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 8

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Λουξεμβούργο, 26 Ιουνίου 1991.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

R. STEICHEN

ΠΑΡΑΤΗΜΑ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ΟΡΙΣΜΟΙ, ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ, ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ, ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΔΟΚΙΜΩΝ, ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ, ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Η παρούσα οδηγία έχει εφαρμογή στις εκπομπές των σωλήνων εξαγωγής και τις εξατμιστικές εκπομπές, τις εκπομπές αερίων στροφαλοθαλάμου και την αντοχή των αντιρρυπαντικών διατάξεων όλων των οχημάτων με κινητήρα επιβαλλόμενης ανάφλεξης, καθώς και στις εκπομπές των σωλήνων εξαγωγής και την αντοχή των αντιρρυπαντικών διατάξεων όλων των οχημάτων κατηγορίας Μ1 και Ν1 [16] που είναι εφοδιασμένα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως, σύμφωνα με το άρθρο 1 της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ στην εκδοχή της οδηγίας 83/351/ΕΟΚ [17], εκτός εκείνων των οχημάτων της κατηγορίας Ν1 για τα οποία η έγκριση έχει χορηγηθεί σύμφωνα με την οδηγία 88/77/ΕΟΚ [18].

[16] Σύμφωνα με τον ορισμό του σημείου 0.4 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ - ΕΕ αριθ. L 42 της 23.2.1970, σ. 1.

[17] ΕΕ αριθ. L 197 της 20.7.1983, σ. 1.

[18] ΕΕ αριθ. L 36 της 9.2.1988, σ. 1.

Ύστερα από αίτηση του κατασκευαστή, είναι δυνατόν να επεκτείνεται η έγκριση τύπου σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας από τα οχήματα των κατηγοριών Μ1 ή Ν1 που είναι εφοδιασμένα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως και έχουν ήδη εγκριθεί, στα οχήματα Μ2 και Ν2 των οποίων η μάζα αναφοράς δεν υπερβαίνει τα 2 840 Kg και τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις του τμήματος 6 του παρόντος παραρτήματος (επέκταση της έγκρισης τύπου ΕΟΚ).

2. ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας:

2.1. Τύπος οχήματος: όσον αφορά τις εκπομπές μέσω του σωλήνα εξαγωγής που προέρχονται από τον κινητήρα, σημαίνει μια κατηγορία μηχανοκίνητων οχημάτων τα οποία δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους ουσιώδεις διαφορές στα ακόλουθα σημεία:

2.1.1. την ισοδύναμη αδράνεια, που προσδιορίζεται συναρτήσει της μάζας αναφοράς όπως καθορίζεται στο σημείο 5.1 του παραρτήματος ΙΙΙ και

2.1.2. τα χαρακτηριστικά του κινητήρα και του οχήματος όπως ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ.

2.2. Μάζα αναφοράς: ισοδυναμεί με τη μάζα του οχήματος έτοιμου προς λειτουργία, μείον τη μάζα του οδηγού η οποία ορίζεται ίση με 75 Kg, συν μια ισοκατανεμημένη μάζα 100 Kg.

2.2.1. Μάζα του οχήματος έτοιμου προς λειτουργία: η μάζα που ορίζεται στο σημείο 2.6 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ.

2.3. Μέγιστη μάζα: η μάζα που ορίζεται στο σημείο 2.7 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ.

2.4. Αέριοι ρύποι: οι εκπομπές αερίων εξαγωγής (καυσαερίων) ήτοι το μονοξείδιο του άνθρακα, οι υδρογονάνθρακες (εκφραζόμενοι ως ισοδύναμο CH1,85) και τα οξείδια του αζώτου, εκφραζόμενα σε ισοδύναμο διοξείδιο του αζώτου (NO2).

2.5. Ρυπογόνα σωματίδια: οι συνιστώσες των αερίων εξαγωγής που απομακρύνονται από τα αραιωμένα αέρια εξαγωγής υπό μέγιστη θερμοκρασία 325 Κ (52° C) με τη βοήθεια των φίλτρων που περιγράφονται στα παράρτημα III.

2.6. Εκπομπές σωλήνα εξαγωγής:

- για τα οχήματα με κινητήρες επιβαλλόμενης ανάφλεξης, οι εκπομπές των αερίων ρύπων,

- για τα οχήματα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως, οι εκπομπές των αερίων ρύπων και των ρυπογόνων σωματιδίων.

2.7. Εξατμιστικές εκπομπές: οι απώλειες των ατμών των υδρογονανθράκων που προέρχονται από το σύστημα καυσίμου του οχήματος με κινητήρα· οι απώλειες αυτές είναι διαφορετικές από εκείνες που προέρχονται από το σύστημα εξαγωγής.

2.7.1. Απώλειες λόγω αναπνευστικής εξάτμισης δοχείου: οι εκπομπές υδρογονανθράκων που προέρχονται από τις αλλαγές θερμοκρασίας του δοχείου του καυσίμου (εκφραζόμενες ως ισοδύναμο CH2,33).

2.7.2. Απώλειες λόγω θερμού εμποτισμού: οι εκπομπές υδρογονανθράκων που προέρχονται από το σύστημα καυσίμου ενός ακινητοποιημένου οχήματος μετά από μια περίοδο οδηγήσεως (εκφραζόμενες ως ισοδύναμο CH2,20).

2.8. Στροφαλοθάλαμος κινητήρα: οι χώροι, στο εσωτερικό ή το εξωτερικό του κινητήρα, οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι με τη λεκάνη αποστράγγισης ελαίου (κάρτερ) μέσω εσωτερικών ή εξωτερικών αγωγών διά των οποίων διαφεύγουν τα αέρια και οι ατμοί.

2.9. Διάταξη εκκίνησης ψυχρού κινητήρα: η διάταξη που εμπλουτίζει πρόσκαιρα το μείγμα αέρα/καυσίμου του κινητήρα διευκολύνοντας έτσι την εκκίνησή του.

2.10. Βοηθητική διάταξη εκκίνησης: μια διάταξη που υποβοηθά την εκκίνηση χωρίς εμπλουτισμό του μείγματος αέρα/καυσίμου όπως βύσματα διαπυρώσεως, μετατροπές του χρονισμού της αντλίας εγχύσεως κ.λπ.

2.11. Κυβισμός κινητήρα:

2.11.1. για κινητήρες με παλινοδρομικά έμβολα και επιβαλλόμενη ανάφλεξη, ο ονομαστικός όγκος εμβολισμού των κυλίνδρων·

2.11.2. για κινητήρες με περιστροφικά έμβολα (Wankel) ο διπλάσιος του ονομαστικού όγκου των κυλίνδρων.

2.12. Συσκευές αντιρρύπανσης: τα συστατικά εκείνα μέρη του οχήματος τα οποία ρυθμίζουν ή/και περιορίζουν τις εκπομπές του σωλήνα και τις εξατμιστικές εκπομπές.

3. ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΕΩΣ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ

3.1. Η αίτηση για έγκριση ενός τύπου οχήματος αναφορικά με τις εκπομπές του σωλήνα εξαγωγής, τις εξατμιστικές εκπομπές και την αντοχή των συσκευών αντιρρύπανσης, υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή από τον εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό του.

3.2. Η αίτηση συνοδεύεται με τις απαιτούμενες πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ, συμπληρωμένες από:

3.2.1. μια περιγραφή του συστήματος ελέγχου των εξατμιστικών εκπομπών που είναι εγκατεστημένο στο όχημα·

3.2.2. για την περίπτωση οχημάτων με κινητήρα επιβαλλόμενης ανάφλεξης, μια δήλωση αναφορικά με την ισχύ είτε του στομίου εισαγωγής μειωμένης διατομής (σημείο 5.1.2.1) είτε της σήμανσης (σημείο 5.1.2.2), και στην τελευταία περίπτωση, μια περιγραφή της ένδειξης·

3.2.3. Όταν εφαρμόζεται, υποβολή αντιγράφων άλλων εγκρίσεων τύπου συνοδευόμενων από τα σχετικά στοιχεία που επιτρέπουν την επέκταση των εγκρίσεων και τον προσδιορισμό των συντελεστών φθοράς.

3.3. Ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του τύπου του οχήματος προς έγκριση πρέπει να παρουσιάζεται στην τεχνική υπηρεσία η οποία είναι επιφορτισμένη με την εκτέλεση των δοκιμών έγκρισης τύπου που προβλέπονται στο τμήμα 5 του παρόντος παραρτήματος.

4. ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ

4.1. Ένα πιστοποιητικό, σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος Χ, εκδίδεται ως πιστοποιητικό έγκρισης τύπου ΕΟΚ.

5. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΕΣ

Σημείωση:

Κατασκευαστές με ετήσια παγκόσμια παραγωγή μικρότερη από 10 000 μονάδες μπορούν, εφόσον δεν πληρούν τους όρους οι οποίοι περιλαμβάνονται στο τμήμα αυτό, να λάβουν τηυν έγκριση με βάση τις σχετικές τεχνικές απαιτήσεις που περιλαμβάνονται:

- στο «Code of Federal Regulations, title 40, Part 86, Subparts A και B», που εφαρμόζεται στα ελαφρά οχήματα του έτους 1987, αναθεωρημένο την 1η Ιουλίου 1989 και δημοσιευμένο από το «US Government Printing Office», ή

- στο «Master Document», στην οριστική του μορφή της 25ης Σεπτεμβρίου 1987, η οποία του δόθηκε κατά τη διεθνή σύσκεψη της Στοκχόλμης για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλείται από τα οχήματα με κινητήρα και η οποία φέρει τον τίτλο «Control of Air Pollution from Motof Vehicles - General Provisions for Emission Regulations for Light Motor Vehicles» (Καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλούν τα οχήματα με κινητήρα - Γενικές διατάξεις για τα πρότυπα εκπομπών των ελαφρών οχημάτων).

Η αρχή που χορηγεί την έγκριση πληροφορεί την Επιτροπή για τις περιστάσεις τις σχετικές με την έγκριση η οποία χορηγείται με βάση την παρούσα διάταξη.

5.1. Γενικά

5.1.1. Τα συστατικά μέρη του οχήματος που πιθανόν επηρεάζουν τις εκπομπές του σωλήνα εξαγωγής και τις εξατμιστικές εκπομπές πρέπει να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται και να συναρμολογούνται κατά τέτοιο τρόπο ώστε, υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας και παρά τις δονήσεις στις οποίες μπορεί να υπόκειται το όχημα, να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.

Τα τεχνικά μέτρα που λαμβάνονται από τον κατασκευαστή πρέπει να είναι τέτοια ώστε να επιβεβαιώνεται ότι οι εκπομπές του σωλήνα εξαγωγής και οι εξατμιστικές εκπομπές υπόκεινται σε αποτελεσματικούς περιορισμούς, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, κατά τη συνήθη περίοδο ζωής του οχήματος και υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας. Οι διατάξεις αυτές για τις εκπομπές των αγωγών εξόδου θεωρείται ότι ικανοποιούνται αν συμφωνούν με τις διατάξεις των σημείων 5.3.1.4 και 7.1.1.1 αντίστοιχα.

Σε περίπτωση χρησιμοποίησης του αισθητήρα οξυγόνου στο σύστημα του ρυθμιζόμενου καταλυτικού μετατροπέα, επιβάλλεται να εξασφαλιστεί ότι σε μια ορισμένη ταχύτητα ή κατά την επιτάχυνση ο στοιχειομετρικός συντελεστής λ αέρα/καυσίμου διατηρείται σταθερός.

Όμως, γίνονται δεκτές παροδικές διακυμάνσεις του συντελεστή αν αυτές επισυμβαίνουν και κατά τη δοκιμή των σημείων 5.3.1 και 7.1.1 αντίστοιχα, ή αν οι διακυμάνσεις αυτές είναι απαραίτητες για την εξασφάλιση της ασφαλούς οδήγησης του οχήματος και της κανονικής λειτουργίας του κινητήρα και των εξαρτημάτων που επηρεάζουν την εκπομπή ρύπων ή αν οι διακυμάνσεις αυτές είναι απαραίτητες για την εν ψυχρώ εκκίνηση του κινητήρα.

5.1.2. Το όχημα που είναι εξοπλισμένο με κινητήρα επιβαλλόμενης ανάφλεξης σχεδιάζεται ώστε να επιτυγχάνεται λειτουργία με αμόλυβδη βενζίνη, όπως προδιαγράφεται στην οδηγία 85/210/ΕΟΚ [19].

[19] ΕΕ αριθ. L 96 της 3.4.1985, σ. 25.

5.1.2.1. Υπό την επιφύλαξη του σημείου 5.1.2.2, το στόμιο εισαγωγής του δοχείου καυσίμων πρέπει να σχεδιάζεται έτσι ώστε να αποτρέπεται η πλήρωση του δοχείου καυσίμων μέσω ενός ακροφυσίου αντλίας παροχής καυσίμου με εξωτερική διάμετρο 23,6 mm ή μεγαλύτερη.

5.1.2.2. Για την περίπτωση οχήματος που ικανοποιεί και τις δύο ακόλουθες συνθήκες, δεν εφαρμόζονται οι απαιτήσεις του σημείου 5.1.2.1.

5.1.2.2.1. Το όχημα έχει σχεδιασθεί και κατασκευασθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε καμιά συσκευή ρύθμισης των εκπομπών των αερίων ρύπων δεν επηρεάζεται αρνητικά από τη χρήση αμόλυβδης βενζίνης και

5.1.2.2.2. Σε σημείο άμεσα ορατό στο άτομο που γεμίζει το δοχείο καυσίμου, έχει σημειωθεί με εμφανή, ευδιάκριτο και ανεξίτηλο τρόπο η ένδειξη της αμόλυβδης βενζίνης προδιαγραφής ISO 2575 - 1982. Πρόσθετες αντίστοιχες ενδείξεις επιτρέπονται.

5.2. Πεδίο εφαρμογής δοκιμών

Στο σχήμα Ι/5.2 παρουσιάζονται οι απαιτούμενες δοκιμές για την έγκριση τύπου οχήματος.

5.2.1. Τα οχήματα με κινητήρα επιβαλλόμενης ανάφλεξης υποβάλλονται στους ακόλουθους τύπους δοκιμών. Εξαιρούνται τα οχήματα που αναφέρονται στο σημείο 8.1.

- Τύπος Ι (με προσομοίωση της μέσης εκπομπής των σωλήνων εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα)

- Τύπος ΙΙΙ (εκπομπές αερίων του στροφαλοθαλάμου)

- Τύπος IV (εξατμιστικές εκπομπές)

- Τύπος V (αντοχή των συστημάτων αντιρρύπανσης).

5.2.2. Τα οχήματα με κινητήρες επιβαλλόμενης ανάφλεξης που αναφέρονται στο σημείο 8.1. υποβάλλονται στις ακόλουθες δοκιμές:

- τύπος Ι (με προσομοίωση της μέσης εκπομπής των σωλήνων εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα),

- τύπος ΙΙ [εκπομπή μονοξειδίου του άνθρακα υπό αεργή ταχύτητα (ρελαντί)],

- τύπος ΙΙΙ (εκπομπές αερίων του στροφαλοθαλάμου).

5.2.3. Τα οχήματα με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως υποβάλλονται στις ακόλουθες δοκιμές. Εξαιρούνται τα οχήματα που αναφέρονται στο σημείο 8.1.

- τύπος Ι (με προσομοίωση της μέσης εκπομπής των σωλήνων εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα),

- τύπος V (αντοχή των συστημάτων αντιρρύπανσης).

5.2.4. Τα οχήματα με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως που αναφέρονται στο σημείο 8.1. υποβάλλονται στις ακόλουθες δοκιμές:

- τύπος Ι (με προσομοίωση της μέσης εκπομπής των σωλήνων εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα - μόνον αέριοι ρύποι).

5.3. Περιγραφή δοκιμών

5.3.1. Δοκιμή τύπου Ι (με προσομοίωση της μέσης εκπομπής των σωλήνων εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα).

5.3.1.1. Στο σχήμα Ι/5.3 παρουσιάζεται η αλληλουχία των ενεργειών που απαιτούνται για τη χορήγηση της έγκρισης τύπου Ι. Η δοκιμή αυτή εκτελείται σε όλα τα οχήματα που αναφέρονται στο τμήμα Ι με μέγιστη μάζα όχι μεγαλύτερη από 3,5 τόνους.

5.3.1.2. Το όχημα τοποθετείται επί δυναμομετρικής εξέδρας εφοδιασμένης με σύστημα προσομοίωσης της απορροφούμενης ισχύος πορείας και της αδράνειας.

5.3.1.2.1. Πρέπει να εκτελεσθεί μια δοκιμή διαρκείας 19 λεπτών και 40 δευτερολέπτων χωρίς διακοπή, αποτελούμενη από δύο μέρη, το μέρος ένα και το μέρος δύο. Τα οχήματα που αναφέρονται στο σημείο 8.1 εξαιρούνται από τη δοκιμή αυτή. Η ρύθμιση του εξοπλισμού δοκιμών είναι δυνατόν να πραγματοποιείται, με τη συγκατάθεση του κατασκευαστή, μέσα σε περίοδο όχι μεγαλύτερη από 20 δευτερόλεπτα, με τη συγκατάθεση του κατασκευαστή, μεταξύ του τέλους του μέρους ένα και της αρχής του μέρους δύο, κατά την οποία δεν λαμβάνονται δείγματα.

5.3.1.2.2. Το μέρος ένα της δοκιμής αποτελείται από τέσσερις στοιχειώδεις αστικούς κύκλους. Κάθε στοιχειώδης αστικός κύκλος αποτελείται από δεκαπέντε φάσεις (ρελαντί, επιτάχυνση, σταθερή ταχύτητα, επιβράδυνση κ.λπ.).

5.3.1.2.3. Το μέρος δύο της δοκιμής, αποτελείται από έναν υπεραστικό κύκλο. Ο υπεραστικός κύκλος αποτελείται από δεκατρείς φάσεις (ρελαντί, επιτάχυνση, σταθερή ταχύτητα, επιβράδυνση κ.λπ.).

Σχήμα Ι/5.2

Δοκιμές για την έγκριση τύπου και την έγκριση επεκτάσεων

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.3.1.2.4. Για τα οχήματα που αναφέρονται στο σημείο 8.1 εκτελείται χωρίς διακοπή μία δοκιμή διάρκειας 13 λεπτών αποτελούμενη από τέσσερις μόνον αστικούς κύκλους (μέρος ένα).

5.3.1.2.5. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής τα αέρια εξαγωγής αραιώνονται και ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα συλλέγεται σε έναν ή περισσότερους σάκους. Τα αέρια εξαγωγής του οχήματος αραιώνονται, γίνεται δειγματοληψία και αναλύονται σύμφωνα με τις παραπάνω αναφερόμενες διαδικασίες. Μετράται επίσης ο συνολικός όγκος των αραιωμένων αερίων.

Αναγράφονται οι τιμές όχι μόνον των εκπομπών του μονοξειδίου του άνθρακα, των υδρογονανθράκων και των οξειδίων του αζώτου που προέρχονται από τους κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως αλλά και των εκπομπών των ρυπογόνων σωματιδίων.

5.3.1.3. Η δοκιμή διεξάγεται σύμφωνα με τις διαδικασίες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ. Επίσης η συλλογή και ανάλυση των αερίων καθώς και η απομάκρυνση και ζύγιση των ρυπογόνων σωματιδίων πραγματοποιείται όπως αναφέρεται στο παράρτημα ΙΙΙ.

5.3.1.4. Υπό τις προϋποθέσεις των σημείων 5.3.1.4.2 και 5.3.1.5 η δοκιμή εκτελείται τρεις φορές. Με την εξαίρεση των οχημάτων που αναφέρονται στο σημείο 8.1, τα αποτελέσματα κάθε δοκιμής πολλαπλασιάζονται με τους κατάλληλους συντελεστές φθοράς οι οποίοι λαμβάνονται σύμφωνα με τις διαδικασίες του σημείου 5.3.5. Η μάζα των αερίων εκπομπών, και στην περίπτωση οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως, η μάζα των ρυπογόνων σωματιδίων που λαμβάνεται σε κάθε δοκιμή να είναι μικρότερη από τις τιμές που αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα.

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.3.1.4.1. Κατά παρέκκλιση των προδιαγραφών του 5.3.1.4 για κάθε ρύπο ή συνδυασμό ρύπων, ένα από τα τρία αποτελέσματα δοκιμών μπορεί να υπερβαίνει, αλλά όχι περισσότερο από 10%, το προδιαγραφόμενο όριο, με τον όρο ότι ο αριθμητικός μέσος όρος των τριών αποτελεσμάτων είναι μικρότερος από το όριο αυτό. Όταν σημειώνεται υπέρβαση των προδιαγραφόμενων ορίων σε περισσότερους από ένα ρύπους, η υπέρβαση επιτρέπεται να σημειωθεί είτε κατά τη διάρκεια μιας και της αυτής δοκιμής είτε κατά τη διάρκεια διαφορετικών δοκιμών (1).

(1) Αν για μία από τις τρεις μετρήσεις που αντιστοιχούν σε κάθε ρύπο ή συνδυασμό ρύπων παρατηρείται υπέρβαση του καθοριζομένου ορίου στο σημείο 5.3.1.4 μεγαλύτερη του 10% η δοκιμή για το προβλεπόμενο όχημα πρέπει να συνεχίζεται όπως προδιαγράφεται στο σημείο 5.3.1.4.2.

5.3.1.4.2. Ο αριθμός των δοκιμών που περιγράφονται στο 5.3.1.4 μπορεί ύστερα από αίτηση του κατασκευαστή, να αυξηθεί σε δέκα, υπό την προϋπόθεση ότι ο αριθμητικός μέσος όρος (X1) των πρώτων τριών αποτελεσμάτων που λαμβάνονται για κάθε ρύπο ή για το συνδυασμό δύο ρύπων, που υπόκεινται στους περιορισμούς, περιλαμβάνεται μεταξύ 100 και 110% του ορίου. Στην περίπτωση αυτή, ισχύει μόνον η απαίτηση ότι ο αριθμητικός μέσος όρος (X1) και των δέκα αποτελεσμάτων που λαμβάνονται για κάθε ρύπο ή συνδυασμό δύο ρύπων που υπόκεινται στους περιορισμούς είναι μικρότερος της οριακής τιμής (X ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.3.3.2. Όταν εκτελούνται δοκιμές σύμφωνα με το παράρτημα V, το σύστημα εξαερισμού του στροφαλοθαλάμου δεν πρέπει να επιτρέπει καμιά εκπομπή αερίων από το στροφαλοθάλαμο στην ατμόσφαιρα.

5.3.4. Δοκιμή τύπου IV (προσδιορισμός των εξατμιστικών εκπομπών)

5.3.4.1. Η δοκιμή αυτή πρέπει να εκτελείται σε όλα τα οχήματα που αναφέρονται στο τμήμα 1, με την εξαίρεση των οχημάτων που είναι εξοπλισμένα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως και των οχημάτων που αναφέρονται στο σημείο 8.1.

5.3.4.2. Όταν εκτελούνται δοκιμές σύμφωνα με το παράρτημα VI, οι τιμές των εξατμιστικών εκπομπών πρέπει να είναι μικρότερες από 2g/δοκιμή.

5.3.5. Δοκιμή τύπου V (αντοχή των συσκευών αντιρρύπανσης)

5.3.5.1. Η δοκιμή αυτή εκτελείται σε όλα τα οχήματα που αναφέρονται στο τμήμα 1, με την εξαίρεση των οχημάτων που αναφέρονται στο σημείο 8.1. η δοκιμή αντιπροσωπεύει τεχνητή γήρανση 80 000 km, εκτελείται δε σύμφωνα με το πρόγραμμα που περιγράφεται στο παράρτημα VII, επί τροχιάς, οδού ή δυναμομετρικής εξέδρας.

5.3.5.2. Κατά παρέκκλιση των απαιτήσεων του σημείου 5.3.5.1, ο κατασκευαστής έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τη χρήση των συντελεστών φθοράς του παρακάτω πίνακα, ως εναλλακτική λύση αντί της αναφερόμενης στο σημείο 5.3.5.1 δοκιμής.

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

Ύστερα από αίτηση του κατασκευαστή, η τεχνική υπηρεσία μπορεί να εκτελέσει τη δοκιμή τύπου Ι, με τη χρήση των συντελεστών φθοράς του παραπάνω πίνακα, πριν την ολοκλήρωση της δοκιμής τύπου V. Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής τύπου V, η τεχνική υπηρεσία μπορεί να τροποποιήσει τα αποτελέσματα της έγκρισης τύπου που αναγράφονται στο παράρτημα IX, μέσω της αντικατάστασης των συντελεστών φθοράς που αναφέρονται στον παραπάνω πίνακα με εκείνους που προκύπτουν από τις μετρήσεις της δοκιμής τύπου V.

5.3.5.3. Οι Οι συντελεστές φθοράς πρέπει να προσδιορίζονται με τη χρήση είτε των διαδικασιών του σημείου 5.3.5.1 ή με τη χρήση των τιμών του πίνακα του σημείου 5.3.5.2. Οι συντελεστές πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συμφωνία με τις απαιτήσεις των σημείων 5.3.1.4 και 7.1.1.1.

6. ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ

6.1. Εκπομπές του σωλήνα εξαγωγής (δοκιμές τύπου Ι και τύπου ΙΙ).

6.1.1. Τύποι οχημάτων με διάφορες μάζες αναφοράς

Η έγκριση που έχει χορηγηθεί σε έναν τύπο οχήματος μπορεί να επεκταθεί, υπό τις παρακάτω συνθήκες, και σε τύπους οχημάτων που δεν διαφέρουν από τον εγκεκριμένο τύπο παρά μόνον ως προς τη μάζα αναφοράς.

6.1.1.1. Οχήματα διαφορετικά από εκείνα που αναφέρονται στο σημείο 8.1.

6.1.1.1.1. Η έγκριση μπορεί να επεκταθεί στους τύπους οχημάτων των οποίων η μάζα αναφοράς απαιτεί τη χρήση του αμέσως ανώτερου ή οποιουδήποτε κατώτερου επιπέδου ισοδύναμης αδράνειας.

6.1.1.2. Οχήματα που αναφέρονται στο σημείο 8.1.

6.1.1.2.1. Η έγκριση μπορεί να επεκταθεί στους τύπους οχημάτων των οποίων η μάζα αναφοράς απαιτεί απλώς τη χρήση του αμέσως ανωτέρου ή του αμέσως κατωτέρου επιπέδου ισοδύναμης αδράνειας.

6.1.1.2.2. Αν η μάζα αναφοράς του τύπου του οχήματος, για τον οποίο ζητείται η επέκταση της έγκρισης, απαιτεί τη χρησιμοποίηση ρυθμιστικού σφονδύλου με ισοδύναμη αδράνεια υψηλότερου επιπέδου από εκείνο που χρησιμοποιείται για τον ήδη εγκεκριμένο τύπο οχήματος, η επέκταση της έγκρισης χορηγείται.

6.1.1.2.3. Αν η μάζα αναφοράς του τύπου του οχήματος για τον οποίο ζητείται η επέκταση της έγκρισης απαιτεί τη χρησιμοποίηση ρυθμιστικού σφονδύλου με ισοδύναμη αδράνεια κατώτερου επιπέδου από εκείνο που χρησιμοποιείται για τον ήδη εγκεκριμένο τύπο οχήματος, η επέκταση της έγκρισης χορηγείται αν οι μάζες των ρύπων που λαμβάνονται από το ήδη εγκεκριμένο όχημα τηρούν τα προδιαγραφόμενα όρια για το όχημα για το οποίο ζητείται η επέκταση της έγκρισης.

6.1.2. Τύποι οχημάτων με διαφορετικές ολικές σχέσεις μετάδοσης της κίνησης

Η έγκριση που χορηγείται σε έναν τύπο οχήματος επεκτείνεται και σε τύπους οχημάτων που δεν διαφέρουν από τον εγκεκριμένο τύπο παρά μόνον ως προς τη σχέση μετάδοσης της κίνησης υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

6.1.2.1. για κάθε μία από τις σχέσεις μετάδοσης που χρησιμοποιούνται κατά τη δοκιμή του τύπου I, είναι απαραίτητο να προσδιορισθεί ο λόγος.

E = V2 - V1 / V1

όπου V1 και V2 είναι αντίστοιχα η ταχύτητα στις 1000 στροφές/λεπτό του κινητήρα του εγκεκριμένου τύπου οχήματος και η ταχύτητα του τύπου του οχήματος για το οποίο ζητείται η επέκταση της έγκρισης.

6.1.2.2. αν για κάθε σχέση μετάδοσης προκύπτει ότι E 8% και αν για κάθε σχέση μετάδοσης προκύπτει ότι Ε ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

7.1.1.2. Αν το όχημα που λαμβάνεται από τη σειρά παραγωγής δεν τηρεί τις προδιαγραφές του σημείου 7.1.1.1, ο κατασκευαστής μπορεί να ζητήσει να πραγματοποιηθούν μετρήσεις σε δείγμα οχημάτων που λαμβάνεται από τη σειρά παραγωγής όπου περιλαμβάνεται και το όχημα το οποίο δεν τηρεί τις ανωτέρω προδιαγραφές.

Ο κατασκευαστής καθορίζει το μέγεθος n του δείγματος. Το δείγμα των οχημάτων με την εξαίρεση εκείνου που έχει ληφθεί αρχικά υποβάλλεται σε μια μόνο δοκιμή τύπου Ι. Το αποτέλεσμα που ισχύει για το όχημα που έχει ληφθεί αρχικά, είναι ο αριθμητικός μέσος όρος των αποτελεσμάτων των τριών δοκιμών τύπου Ι που πραγματοποιήθηκαν στο όχημα αυτό. Ο αριθμητικός μέσος όρος (-x) των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται από το τυχαίο δείγμα και η τυπική απόκλιση S (1) για την εκπομπή μονοξειδίου του άνθρακα, τη συνολική εκπομπή εκπομπή υδρογονανθράκων και οξειδίων του αζώτου και την εκπομπή των ρυπογόνων σωματιδίων αποτυπώνονται σε γραφική παράσταση. Η παραγωγή της σειράς θεωρείται ότι συμφωνεί με τις προδιαγραφές εάν:

-x + k . S ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

εάν n ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Για τον έλεγχο συμφωνίας της παραγωγής με τις προδιαγραφές:

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

8.2. Οι ακόλουθες διατάξεις εξακολουθούν να εφαρμόζονται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1994 για την πρώτη θέση σε κυκλοφορία των οχημάτων που έχουν λάβει έγκριση τύπου πριν από την 1η Ιουλίου 1993:

- οι μεταβατικές διατάξεις που προβλέπονται στο σημείο 8.3 (με εξαίρεση το σημείο 8.3.1.3) του παραρτήματος Ι της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 88/436/ΕΟΚ,

- οι διατάξεις που προβλέπονται για τα οχήματα της κατηγορίας Μ1, εκτός από τα οχήματα τα οποία αναφέρονται στο σημείο 8.1 του παρόντος παραρτήματος, εξοπλισμένα με κινητήρες επιβαλλόμενης ανάφλεξης με κυβισμό μεγαλύτερο από 2 λίτρα, στο παράρτημα Ι της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 88/76/ΕΟΚ,

- οι διατάξεις για τα οχήματα με κυβισμό μικρότερο από 1,4 λίτρα που προβλέπονται από την οδηγία 70/220/ΕΟΚ όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 89/458/ΕΟΚ.

Είναι δυνατόν, ύστερα από αίτημα του κατασκευαστή, οι δοκιμές που έχουν πραγματοποιηθεί σύμφωνα με αυτές τις απαιτήσεις να γίνουν δεκτές στη θέση της δοκιμής η οποία αναφέρεται στο παράρτημα Ι σημεία 5.3.1, και 7.1.1 της οδηγίας 70/220/ΕΟΚ όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/441/ΕΟΚ.

8.3. Έως την 1η Ιουλίου 1994 προκειμένου για την έγκριση, και έως τις 31 Δεκεμβρίου 1994 προκειμένου για την πρώτη θέση σε κυκλοφορία, οι οριακές τιμές που αφορούν το σύνολο της μάζας υδρογονανθράκων και οξειδίων του αζώτου και τη μάζα σωματιδίων των οχημάτων τα οποία είναι εξοπλισμένα με κινητήρα με ανάφλεξη διά συμπιέσεως του τύπου άμεσης εγχύσεως, εκτός από τα οχήματα τα οποία αναφέρονται στο σημείο 8.1, είναι οι τιμές που προκύπτουν ως γινόμενο του πολλαπλασιασμού με ένα συσντελεστή 1,4 των τιμών L2 και L3των πινάκων που περιλαμβάνονται στα σημεία 5.3.1.4 (προκειμένου για την έγκριση) και 7.1.1.1 (προκειμένου για τον έλεγχο της πιστότητας).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΔΕΛΤΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ αριθ....

Σύμφωνα με το παράρτημα Ι της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με την έγκριση τύπου ΕΟΚ που αναφέρεται στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά της ρύπανσης του αέρα από τις εκπομπές των κινήτρων των οχημάτων με κινητήρα

(Οδηγία 70/220/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/441/ΕΟΚ)

Οι ακόλουθες πληροφορίες παρέχονται, κατά περίπτωση, σε τρία αντίγραφα και συνοδεύονται από πίνακα περιεχομένων. Σχέδια, αν υπάρχουν, περιέχουν επαρκείς λεπτομέρειες και υποβάλλονται υπό κατάλληλη κλίμακα σε μέγεθος Α4, ή διπλωμένα στο μέγεθος αυτό. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης μέσων πληροφορικής, πρέπει να παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας τους.

0. ΓΕΝΙΚΑ

0.1. Κατασκευαστής (εταιρική επωνυμία): ...........

02. Τύπος και εμπορική περιγραφή (αναφέρονται τυχόν παραλλαγές): ........................................

0.3. Σύστημα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον υπάρχει η σχετική σήμανση στο όχημα: ..........................

0.3.1. Θέση όπου βρίσκεται η σήμανση αυτή: ........

0.4. Κατηγορία οχήματος: ..........................

0.5. Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: ........

0.6. Όνομα και διεύθυνση του εξουσιοδοτημένου εκπροσώπου του κατασκευαστή: ........................

1. ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

1.1. Φωτογραφίες ή/και σχέδια ενός αντιπροσωπευτικού οχήματος: ...........................................

1.2. Κινητήριοι άξονες (αριθμός, θέση, σύζευξη): ...

2. ΜΑΖΑ (σε kg)

(με παραπομπές στα σχέδια κατά περίπτωση)

2.1. Μάζα του οχήματος με το αμάξωμα, έτοιμου για κυκλοφορία, ή μάζα του πλαισίου με το θάλαμο, εφόσον ο κατασκευαστής δεν παρέχει το αμάξωμα (συμπεριλαμβανομένων των ψυκτικών υγρών, λιπαντικών, καυσίμων, εργαλείων, του εφεδρικού τροχού και του οδηγού): .......................

2.2. Μέγιστη τεχνικά επιτρεπόμενη μάζα μεταφερόμενου φορτίου που δηλώνεται από τον κατασκευαστή: ......... ...

3. ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

3.1. Κατασκευαστής: ...................................

3.1.1. Κωδικός αριθμός που έχει δοθεί στον κινητήρα από τον κατασκευαστή (όπως αποτυπώνεται επί του κινητήρα ή όπως παρέχεται με άλλα μέσα αναγνώρισης): ...............

3.2. Κινητήρας εσωτερικής καύσης:

3.2.1. Ειδικές πληροφορίες για τον κινητήρα:

3.2.1.1. Αρχή λειτουργίας: επιβαλλόμενη ανάφλεξη/ανάφλεξη με συμπίεση, τετράχρονος/δίχρονος [21]

[21] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.1.2. Αριθμός, διάταξη και σειρά ανάφλεξης των κυλίνδρων:

3.2.1.2.1. Διάμετρος του κυλίνδρου ........mm[22]:

[22] Η τιμή αυτή να υπολογιστεί λαμβάνοντας τον αριθμό π = 3,1416 και με στρογγυλοποίηση στο πλησιέστερο cm³.

3.2.1.2.2. Διαδρομή του εμβόλου ...........mm[22]:

[22] Η τιμή αυτή να υπολογιστεί λαμβάνοντας τον αριθμό π = 3,1416 και με στρογγυλοποίηση στο πλησιέστερο cm³.

3.2.1.3. Κυλινδρισμός του κινητήρα ........cm³[23]

[23] Να προσδιοριστεί η ανοχή.

3.2.1.4. Λόγος ογκομετρικής συμπίεσης[24]:

[24] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.1.5. Σχέδια για το θάλαμο καύσης, την κεφαλή των εμβόλων και τους δακτύλιους στεγανότητας των εμβόλων:

3.2.1.6. Άεργη ταχύτητα (κατάσταση ρελαντί) [24]:

[24] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.1.7. Κατ’όγκον περιεκτικότητα των αερίων εξαγωγής σε μονοξείδιο του άνθρακα, όταν ο κινητήρας λειτουργεί σε κατάσταση ρελαντί, ποσοστό όπως δηλώνεται από τον κατασκευαστή [24]:

[24] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.1.8. Μέγιστη καθαρή ισχύς ... KW σε ... min-1 (σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα I της οδηγίας 80/1269/ΕΟΚ καθώς και στις επόμενες τροποποιήσεις).

3.2.2. Καύσιμο: πετρέλαιο ντήζελ/βενζίνη:[21]

[21] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.3. Αριθμός οκτανίου (IOR) της αμόλυβδης βενζίνης:..

3.2.4. Σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου:

3.2.4.1. Με εξαερωτή(ές): ναι/όχι: [21] ...............

[21] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.1.1. Κατασκευαστής(ές): .........................

3.2.4.1.2. Τύπος(οι): .................................

3.2.4.1.3. Αριθμός: ...................................

3.2.4.1.4. Ρυθμίσεις[24]:

[24] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.1.4.1. Αναβλυστήρες: ...........................

3.2.4.1.4.2. Στενωτικοί δακτύλιοι: ....................

3.2.4.1.4.3. Στάθμη θαλάμου πλωτήρα: ..................

3.2.4.1.4.4. Μάζα πλωτήρα: ............................

3.2.4.1.4.5. Βελονοειδής βαλβίδα πλωτήρα: .............

3.2.4.1.5. Σύστημα με ψυχρό κινητήρα: χειροκίνητο/αυτόματο [25].

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.1.5.1. Αρχή(ές) λειτουργίας: ....................

3.2.4.1.5.2. Όρια λειτουργίας/ρυθμίσεις διακοπής [25] [26]:

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

[26] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.2. Με έγχυση καυσίμου (μόνο στην περίπτωση ανάφλεξης με συμπίεση) [25]:

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.2.1. Περιγραφή του συστήματος: ναι/όχι [25] ...

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.2.2. Αρχή λειτουργίας (άμεση έγχυση/προθάλαμος άμεσης έγχυσης/θάλαμος περιδίνησης) [25]: .............

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.2.3. Αντλία έγχυσης:

3.2.4.2.3.1. Κατασκευαστής(ές) .....................

3.2.4.2.3.2. Τύπος(οι): ............................

3.2.4.2.3.3. Μέγιστη παροχή καυσίμου [25] [26] ... mm³ ανά διαδρομή ή κύκλο υπό ταχύτητα περιστροφής της αντλίας: .... min-1, ....n, εναλλακτικά, χαρακτηριστική καμπύλη:

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

[26] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.2.3.4. Ρύθμιση χρόνου έγχυσης [26]: ............

[26] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.2.3.5. Καμπύλη προπορίας έγχυσης [26]: ..........

[26] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.2.3.6. Διαδικασία βαθμονόμησης· τράπεζα δοκιμών/δοκιμή στον κινητήρα [25]:

[25] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.2.4. Ρυθμιστής:

3.2.4.2.4.1. Τύπος: ................................

3.2.4.2.4.2. Σημείο διακοπής:

3.2.4.2.4.2.1. Σημείο διακοπής υπό φορτίο .... min-1:

3.2.4.2.4.2.2. Σημείο διακοπής χωρίς φορτίο ...min-1:

3.2.4.2.4.2.3. Άεργος ταχύτητα (σε κατάσταση ρελαντί)... min-1:

3.2.4.2.6. Εγχυτής(ές):

3.2.4.2.6.1. Κατασκευαστής(ές): .....................

3.2.4.2.6.2. Τύπος(οι): .............................

3.2.4.2.6.3. Πίεση ανοίγματος [26]:.... KPa ή χαρακτηριστική καμπύλη [26]: ...........................

[26] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.2.7. Συστήματα εκκίνησης του κινητήρα σε ψυχρή κατάσταση:

3.2.4.2.7.1. Κατασκευαστής(ές): .....................

3.2.4.2.7.2. Τύπος(οι): .............................

3.2.4.2.7.3. Περιγραφή: .............................

3.2.4.2.8. Βοηθητικό μέσο εκκίνησης: ................

3.2.4.2.8.1. Κατασκευαστής(ές): .....................

3.2.4.2.8.2. Τύπος(οι): .............................

3.2.4.2.8.3. Περιγραφή: .............................

3.2.4.3. Με έγχυση καυσίμου (μόνο σε περίπτωση επιβαλλόμενης ανάφλεξης) ναι/όχι [27].

[27] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.4.3.1. Περιγραφή συστήματος: ...................

3.2.4.3.2. Αρχή λειτουργίας· σωλήνας εισαγωγής (ενός/πολλαπλών σημείων)/άμεση έγχυση/άλλη (να προσδιοριστεί) [27].

[27] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.2.4.3.3. Κατασκευαστής(ές): ......................

3.2.4.3.4. Τύπος(οι): ..............................

3.2.4.3.5. Εγχυτήρες: πίεση ανοίγματος [28] ... KPa ή χαρακτηριστική καμπύλη [28]: ...........................

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.3.6. Ρύθμιση χρόνου έγχυσης:

3.2.4.3.7. Σύστημα εκκίνησης του κινητήρα σε ψυχρή κατάσταση:

3.2.4.3.7.1. Αρχή(ές) λειτουργίας: [27] [28]: .........

[27] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.4.3.7.2. Όρια λειτουργίας/ρυθμίσεις διακοπής:

3.2.4.4. Αντλία τροφοδοσίας καυσίμου:

3.2.4.4.1. Πίεση: [28] ... KPa η χαρακτηριστική καμπύλη:

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.5. Ανάφλεξη:

3.2.5.1. Κατασκευαστής: ...............................

3.2.5.2. Τύπος: .......................................

3.2.5.3. Αρχή λειτουργίας: ............................

3.2.5.4. Καμπύλη προπορίας ανάφλεξης: [28] . ..........

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.5.5. Ρύθμιση χρόνου στατικής ανάφλεξης [28] ... πριν από το ΑΝΣ:

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.5.6. Διάκενο επαφών: [28] .... mm

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.5.7. Γωνία διακοπής: [28]

[28] Η τιμή αυτή να στρογγυλοποιηθεί στο πλησιέστερο δέκατο του χιλιοστού.

3.2.5.8. Αναφλεκτήρες:

3.2.5.8.1. Κατασκευαστής: ............................

3.2.5.8.2. Τύπος: ....................................

3.2.5.8.3. Ρύθμιση διάκενου αναφλεκτήρα: .............

3.2.5.9. Πηνίο ανάφλεξης: ............................

3.2.5.9.1. Κατασκευαστής: ............................

3.2.5.9.2. Τύπος: ....................................

3.2.5.10. Πυκνωτής ανάφλεξης: ........................

3.2.5.10.1. Κατασκευαστής: ...........................

3.2.5.10.2. Τύπος: ...................................

3.2.6. Σύστημα ψύξης (υγρού/αέρος) [29]:

[29] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.7. Σύστημα τροφοδοσίας:

3.2.7.1. Υπερπληρωτής: ναι/όχι [29]

[29] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.7.1.1. Κατασκευαστής(ές): ......................

3.2.7.1.2. Τύπος(οι): ..............................

3.2.7.1.3. Περιγραφή του συστήματος (π.χ. μέγιστη πίεση πλήρωσης, KPa, θυρίδα αποχέτευσης αν υπάρχει)

3.2.7.2. Σύστημα ψύξης τροφοδοσίας (εάν υπάρχει): ναι/όχι [29]

[29] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.7.3. Περιγραφή και σχέδια σωλήνων εισαγωγής και των εξαρτημάτων τους (συλλέκτης, σύστημα θέρμανσης, πρόσθετα σημεία εισαγωγής αέρα κ.λπ.):

3.2.7.3.1. Περιγραφή σωλήνα εισαγωγής (συμπεριλαμβάνονται σχέδια ή/και φωτογραφίες):

3.2.7.3.2. Φίλτρο αέρα, σχέδια:

3.2.7.3.2.1. Κατασκευαστής(ές): ..................

3.2.7.3.2.2. Τύπος(οι): ..........................

3.2.8. Σύστημα εξαγωγής αερίων («εξάτμιση»):

3.2.8.1. Περιγραφή και σχέδια του συστήματος εξαγωγής

3.2.9. Χρονισμός διανομής ή ισοδύναμα στοιχεία

3.2.9.1. Μέγιστη ανύψωση βαλβίδων, γωνίες ανοίγματος και κλεισίματος, ή λεπτομέρειες ρύθμισης εναλλακτικών συστημάτων διανομής, σε σχέση με τα νεκρά σημεία:

3.2.9.2. Περιοχές αναφοράς ή/και περιοχές ρύθμισης[29]:

[29] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.10. Χρησιμοποιούμενο λιπαντικό

3.2.10.1. Κατασκευαστής: ..............................

3.2.10.2. Τύπος: ......................................

3.2.11. Μέτρα που έχουν ληφθεί κατά της ρύπανσης του αέρα

3.2.11.1. Σύστημα ανακύκλωσης των αερίων του στροφαλοθαλάμου (περιγραφή και σχέδια). .................

3.2.11.2. Πρόσθετα συστήματα αντιρρύπανσης (αν υπάρχουν και αν δεν καλύπτονται σε άλλα σημεία του παρόντος) .....

3.2.11.2.1. Καταλυτικός μετατροπέας: ναι/όχι [30]:

[30] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.11.2.1.1. Αριθμός καταλυτών και στοιχείων: ........

3.2.11.2.1.2. Διαστάσεις και μορφή του ή των καταλυτών (όγκος κ.λπ.): ..........................................

3.2.11.2.1.3. Τύπος καταλυτικής δράσης: ... ...........

3.2.11.2.1.4. Συνολικό φορτίο πολύτιμων μετάλλων: .....

3.2.11.2.1.5. Λόγος πολύτιμων μετάλλων:: ..............

3.2.11.2.2.1.6. Υπόβαθρο (δομή και υλικά):............

3.2.11.2.1.7. Πυκνότητα κυψέλης: .....................

3.2.11.2.2.1.8. Τύπος περιβλήματος του ή των καταλυτών:

3.2.11.2.1.9. Σημείο τοποθέτησης του ή των καταλυτών (θέση και απόσταση αναφοράς ως προς το σωλήνα εξαγωγής):

3.2.11.2.1.10. Τύπος αισθητήρα οξυγόνου: ..............

3.2.11.2.1.10.1. Θέση του αισθητήρα οξυγόνου: ........

3.2.11.2.1.10.2. Περιοχή ρύθμισης του αισθητήρα οξυγόνου: ...............................................

3.2.11.2.2. Έγχυση αέρα: ναι/όχι [30]:

[30] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.11.2.2.1. Τύπος (έγχυση αέρα με παλμική κίνηση, αεραντλία κ.λπ.): ...................................

3.2.11.2.3. EGR· ναι/όχι [30]

[30] Να διαγραφεί ό,τι δεν ισχύει.

3.2.11.2.3.1. Χαρακτηριστικά (ροή κ.λπ.): .........

3.2.11.2.4. Συστήματα ελέγχου εξατμιστικών εκπομπών:...

Πλήρης και λεπτομερής περιγραφή των συσκευών καθώς και της κατάστασης ρύθμισης.

Διάγραμμα του συστήματος ελέγχου εξατμιστικών εκπομπών

Σχέδιο του φίλτρου ενεργού άνθρακα

Σχέδιο της δεξαμενής καυσίμου, με αναγραφή του όγκου και του υλικού κατασκευής ...............................

3.2.11.2.5. Φίλτρο σωματιδίων αιθάλης: ναι/όχι ........

3.2.11.2.5.1. Σχήμα και διαστάσεις (όγκος) του φίλτρου

3.2.11.2.5.2. Φύση και κατασκευαστής του φίλτρου ......

3.2.11.2.5.3. Θέση φίλτρου αιθάλης (τοποθέτηση στο σύστημα των σωλήνων εξαγωγής) ...........................

3.2.11.2.5.4. Σύστημα/μέθοδος αναγέννησης, περιγραφή και σχέδιο ..............................................

3.2.11.2.6. Άλλα συστήματα (περιγραφή και τρόπος λειτουργίας) ............................................

4. ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

4.1. Συμπλέκτης (τύπος) ...............................

4.1.1. Μέγιστη μετατροπή ροπής στρέψης: ...............

4.2. Κιβώτιο ταχυτήτων: ...............................

4.2.1. Τύπος: .........................................

4.2.2. Θέση ως προς τον κινητήρα: .....................

4.2.3. Μέθοδος ελέγχου: ...............................

4.3. Σχέσεις μετάδοσης:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5. ΑΝΑΡΤΗΣΗ

5.1. Ελαστικά και τροχοί που τοποθετούνται κανονικά

5.1.1. Κατανομή των ελαστικών στους άξονες και επιτρεπόμενοι συνδυασμοί ελαστικών ..................

5.1.2. Περιοχή διάστασης ελαστικών ................

5.1.3. Άνω και κάτω όρια της περιφέρειας κύλισης ...

5.1.4. Πίεση ελαστικών όπως συνιστάται από τον κατασκευαστή: ........KPa:

6. ΑΜΑΞΩΜΑ

6.1. Αριθμός θέσεων: ...............................

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΔΟΚΙΜΗ ΤΥΠΟΥ I

(Έλεγχος της μέσης εκπομπής ρύπων του σωλήνα εξαγωγής μετά από εκκίνηση με ψυχρό κινητήρα)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν παράρτημα περιγράφει τις διαδικασίες για τη δοκιμή τύπου I όπως προσδιορίζεται στο σημείο 5.3.1 του παραρτήματος I.

2. ΚΥΚΛΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΙΚΗ ΕΞΕΔΡΑ

2.1. Περιγραφή του κύκλου

Ο κύκλος δοκιμής στη δυναμομετρική εξέδρα περιγράφεται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος.

2.2. Γενικοί όροι υπό τους οποίους εκτελείται ο κύκλος

Πρέπει να εκτελεσθούν, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, προκαταρκτικοί κύκλοι δοκιμών ώστε να προσδιορισθεί ο βέλτιστος βαθμός ενεργοποίησης των οργάνων επιτάχυνσης και πέδησης που απαιτείται ώστε να επιτευχθεί ένας κύκλος που προσεγγίζει το θεωρητικό κύκλο μέσα στα προκαθορισμένα όρια.

2.3. Χρήση του κιβωτίου ταχυτήτων

2.3.1. Αν η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να επιτευχθεί με την πρώτη σχέση μετάδοσης του κιβωτίου ταχυτήτων (πρώτη «ταχύτητα») είναι κάτω από 15 km/h, η δεύτερη, τρίτη και τέταρτη σχέση μετάδοσης χρησιμοποιούνται για τους στοιχειώδεις αστικούς κύκλους (μέρος ένα) και η δεύτερη, τρίτη, τέταρτη και πέμπτη σχέση μετάδοσης για τον υπεραστικό κύκλο (μέρος δύο).

Η δεύτερη, τρίτη και τέταρτη σχέση μετάδοσης μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τον αστικό κύκλο (μέρος ένα) και η δεύτερη, τρίτη τέταρτη και πέμπτη σχέση μετάδοσης για τον υπεραστικό κύκλο (μέρος δύο), όταν οι οδηγίες οδηγήσεως συνιστούν εκκίνηση με τη δεύτερη σχέση μετάδοσης σε επίπεδη επιφάνεια, ή όταν η πρώτη σχέση μετάδοσης ορίζεται ως η σχέση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για κίνηση σε ανώμαλο έδαφος, για βραδεία κίνηση ή για ρυμούλκυση.

Για οχήματα που έχουν μέγιστη ισχύ κινητήρα μέχρι και 30 kW ανά τόνο και μέγιστη ταχύτητα μέχρι και 130 km/h, η μέγιστη ταχύτητα για τον υπεραστικό κύκλο (μέρος δύο) περιορίζεται μέχρι 1ης Ιουλίου 1994 στην τιμή 90 km/h.

Μετά την 1η Ιουλίου 1994, όταν τα οχήματα δεν επιτυγχάνουν τις προβλεπόμενες για τον κύκλο δοκιμής τιμές επιτάχυνσης και ανώτατης ταχύτητας, το γκάζι πρέπει να παραμένει πατημένο τελείως μέχρι να φθάσουν την προβλεπόμενη καμπύλη. Οι τυχόν παρεκκλίσεις από τον κύκλο δοκιμής πρέπει να αναφέρονται στην έκθεση δοκιμής.

2.3.2. Τα οχήματα με ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων δοκιμάζονται με τις σχέσεις μετάδοσης («ταχύτητες») που κανονικά χρησιμοποιούνται για την οδήγηση και η αλλαγή των σχέσεων μετάδοσης διενεργείται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

2.3.3. Τα οχήματα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων δοκιμάζονται με την υψηλότερη σχέση μετάδοσης («κανονική πορεία») σε σύμπλεξη. Ο επιταχυντής (γκάζι) χρησιμοποιείται έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η σταθερότερη δυνατή επιτάχυνση, που επιτρέπει στο κιβώτιο την κανονική σειρά εναλλαγής μεταξύ των διαφόρων σχέσεων μετάδοσης. Επιπλέον, τα σημεία αλλαγής σχέσεων μετάδοσης που αναφέρονται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος δεν ισχύουν και η επιτάχυνση πρέπει να συνεχίζεται για όλη τη διάρκεια της περιόδου που αντιπροσωπεύει η ευθεία γραμμή που συνδέει μεταξύ τους το τέλος κάθε άεργης περιόδου (ρελαντί) με την έναρξη της επόμενης περιόδου σταθερής ταχύτητας. Ισχύουν οι ανοχές που αναφέρονται στο σημείο 2.4.

2.3.4. Τα οχήματα που είναι εφοδιασμένα με σχέση υπερπολλαπλασιασμού της ταχύτητας στο σύστημα μετάδοσης, την οποία μπορεί να ενεργοποιήσει ο οδηγός, δοκιμάζονται με το σύστημα αυτό εκτός λειτουργίας, στον υπεραστικό κύκλο (μέρος ένα) και με τη σχέση υπερπολλαπλασιασμού σε λειτουργία για τον υπεραστικό κύκλο (μέρος δύο).

2.4. Ανοχές

2.4.1. Επιτρέπεται απόκλιση ± 2 km/h μεταξύ της ενδεικνυόμενης ταχύτητας και της θεωρητικής ταχύτητας κατά τη διάρκεια των σταδίων επιτάχυνσης, σταθερής ταχύτητας και επιβράδυνσης, όταν γίνεται χρήση του συστήματος πέδησης του οχήματος. Αν, χωρίς πέδηση, το όχημα επιβραδύνεται ταχύτερα από όσο προβλέπεται, τότε ισχύουν μόνο οι διατάξεις του σημείου 6.5.3. Όταν αλλάζουν τα στάδια, επιτρέπονται αποκλίσεις ταχύτητας που υπερβαίνουν τις προδιαγραφόμενες τιμές, υπό την προϋπόθεση ότι η διάρκεια των αποκλίσεων που διαπιστώνονται δεν υπερβαίνει ποτέ και σε οποιαδήποτε περίπτωση, τα 0,5 s.

2.4.2. Οι ανοχές για τους χρόνους είναι ± 1,0 s. Οι παραπάνω ανοχές ισχύουν τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος κάθε περιόδου αλλαγής σχέσεως μετάδοσης [31] για τον αστικό κύκλο (μέρος ένα) και για τις λειτουργίες με αριθ. 3,5 και 7 του υπεραστικού κύκλου (μέρος δύο).

[31] Σημειώνεται ότι ο επιτρεπόμενος χρόνος των δύο δευτερολέπτων περιλαμβάνει το χρόνο αλλαγής ταχύτητας συν, ενδεχομένως, ορισμένο περιθώριο επαναπροσαρμογής στον κύκλο.

2.4.3. Οι ανοχές για την ταχύτητα και για τους χρόνους συνδυάζονται όπως αναφέρεται στο παράρτημα Ι του παρόντος παραρτήματος.

3. ΟΧΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΥΣΙΜΑ

3.1. Όχημα δοκιμής

3.1.1. Το όχημα πρέπει να βρίσκεται σε καλή μηχανική κατάσταση. Πρέπει να έχει λειτουργήσει και να έχει διατρέξει τουλάχιστον 3 000 km πριν από τη δοκιμή.

3.1.2. Η διάταξη του σωλήνα εξαγωγής δεν πρέπει να παρουσιάζει διαρροές που μπορούν να μειώσουν την ποσότητα των συλλεγομένων αερίων, η οποία πρέπει να είναι η ίδια με εκείνη που εκπέμπεται από τον κινητήρα.

3.1.3. Μπορεί να ελέγχεται η στεγανότητα του συστήματος εισαγωγής για να επιβεβαιώνεται ότι οι αναλογίες του μείγματος δεν επηρεάζονται λόγω τυχαίας εισαγωγής αέρα.

3.1.4. Οι ρυθμίσεις του κινητήρα και των οργάνων ελέγχου του οχήματος πρέπει να είναι εκείνες που προβλέπονται από τον κατασκευαστή. Η απαίτηση αυτή ισχύει ιδίως για τη ρύθμιση του ρελαντί (περιστροφική ταχύτητα και περιεκτικότητα σε CO των αερίων εξαγωγής), τη διάταξη εκκίνησης με ψυχρό κινητήρα και για τα συστήματα ρυθμίσεως των αερίων ρύπων που εκπέμπονται από το σωλήνα εξαγωγής.

3.1.5. Το όχημα δοκιμής ή ένα ισοδύναμο όχημα, πρέπει να είναι εφοδιασμένο, αν χρειάζεται, με συσκευή για τη μέτρηση των χαρακτηριστικών παραμέτρων που είναι αναγκαίες για τη ρύθμιση της δυναμομετρικής εξέδρας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του σημείου 4.1.1.

3.1.6. Η τεχνική υπηρεσία μπορεί να επιβεβαιώνει αν η απόδοση του οχήματος συμφωνεί με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή, αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κανονική οδήγηση και κυρίως, αν μπορεί να ξεκινήσει με κινητήρα ψυχρό ή σε θερμοκρασία λειτουργίας.

3.2. Καύσιμο

Για τις δοκιμές πρέπει να χρησιμοποιείται το πρότυπο καύσιμο του οποίου τα χαρακτηριστικά δίνονται στο παράρτημα VIII.

4. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΔΟΚΙΜΩΝ

4.1. Δυναμομετρική εξέδρα

4.1.1. Η δυναμομετρική εξέδρα πρέπει να επιτρέπει την προσομοίωση της απορροφούμενης ισχύος πορείας επί οδού και να ανήκει σε έναν από τους δύο ακόλουθους τύπους:

- εξέδρα με σταθερή καμπύλη απορρόφησης ισχύος: εξέδρα της οποίας τα φυσικά χαρακτηριστικά δίνουν καμπύλη απορρόφησης ισχύος σταθερής μορφής,

- εξέδρα με ρυθμιζόμενη καμπύλη απορρόφησης ισχύος: εξέδρα στην οποία μπορούν να ρυθμιστούν δύο τουλάχιστον παράμετροι απορροφούμενης ισχύος πορείας επί οδού για τη μεταβολή της μορφής της καμπύλης.

4.1.2. Η ρύθμιση της εξέδρας δεν πρέπει να μεταβάλλεται με το χρόνο. Δεν πρέπει να δημιουργεί δονήσεις που μπορούν να μεταδοθούν στο όχημα και να επηρεάσουν δυσμενώς την κανονική λειτουργία του.

4.1.3. Πρέπει να είναι εφοδιασμένη με συστήματα προσομοίωσης της αδράνειας και της απορροφούμενης ισχύος πορείας επί οδού. Αυτά τα συστήματα προσομοίωσης πρέπει να είναι συνδεδεμένα με τον εμπρόσθιο κύλινδρο, αν πρόκειται για εξέδρα με δύο κυλίνδρους.

4.1.4. Ακρίβεια

4.1.4.1. Η μέτρηση και η ανάγνωση της ένδειξης της απορροφούμενης ισχύος πρέπει να πραγματοποιείται με ακρίβεια ± 5%.

4.1.4.2. Στην περίπτωση εξέδρας με σταθερή καμπύλη απορρόφησης ισχύος, η ακρίβεια της ρύθμισης στα 80 km/h πρέπει να είναι ± 5%. Στην περίπτωση εξέδρας με ρυθμιζόμενη καμπύλη απορρόφησης ισχύος, η ρύθμιση του φορτίου της εξέδρας πρέπει να μπορεί να προσαρμόζεται στην απορροφούμενη ισχύ πορείας επί οδού, με ακρίβεια 5% στα 100, 80, 60 και 40 km/h και 10% στα 20 km/h. Σε χαμηλότερεσ ταχύτητες, η ρύθμιση αυτή πρέπει να διατηρηθεί θετική τιμή.

4.1.4.3. Η ολική αδράνεια των περιστρεφόμενων τμημάτων (συμπεριλαμβανόμενης, όταν χρειάζεται, της προσομοιούμενης αδρανείας), πρέπει να είναι γνωστή και πρέπει να αντιστοιχεί προς την τάξη αδράνειας για τη δοκιμή με ανοχή ± 20 kg.

4.1.4.4. Η ταχύτητα του οχήματος πρέπει να προσδιορίζεται από την ταχύτητα περιστροφής του κυλίνδρου (του εμπρόσθιου κυλίνδρου στην περίπτωση εξεδρών με δύο κυλίνδρους). Για ταχύτητες πάνω από 10 km/h πρέπει να μετράται με ακρίβεια ± 1 km/h.

4.1.5. Ρύθμιση της καμπύλης απορρόφησης ισχύος της εξέδρας και ρύθμιση της αδράνειας

4.1.5.1. Εξέδρα με σταθερή καμπύλη απορρόφησης ισχύος: η πέδη πρέπει να ρυθμίζεται έτσι ώστε να απορροφά την ισχύ που αναπτύσσεται στους κινητήριους τροχούς υπό σταθερή ταχύτητα 80 km/h. Επίσης σημειώνεται η απορροφούμενη ισχύς σε ταχύτητα 50 km/h. Οι μέθοδοι που πρέπει να εφαρμόζονται για τον προσδιορισμό και την ρύθμιση της πέδης περιγράφονται στο προσάρτημα 3.

4.1.5.2. Εξέδρα με ρυθμιζόμενη καμπύλη απορρόφησης ισχύος: η πέδη πρέπει να ρυθμίζεται έτσι ώστε να απορροφά την ισχύ που αναπτύσσεται στους κινητήριους τροχούς υπό σταθερές ταχύτητες 100, 80, 60, 40 και 20 km/h. Οι μέθοδοι που πρέπει να εφαρμόζονται για τον προσδιορισμό και τη ρύθμιση της πέδης περιγράφονται στο προσάρτημα 3.

4.1.5.3. Αδράνεια

Για τις εξέδρες ηλεκτρικής προσομοίωσης της αδράνειας, πρέπει να αποδεικνύεται ότι δίνουν ισοδύναμα αποτελέσματα με τα συστήματα μηχανικής προσομοίωσης. Η μέθοδος με τις οποίες επιτυγχάνεται αυτή η ισοδυναμία περιγράφεται στο προσάρτημα 4.

4.2. Σύστημα δειγματοληψίας των αερίων εξαγωγής

4.2.1. Το σύστημα δειγματοληψίας των εκπεμπομένων αερίων πρέπει να επιτρέπει τη μέτρηση των πραγματικών ποσοτήτων των εκπεμπομένων ρύπων που περιέχονται στα αέρια εξαγωγής για τα οποία πραγματοποιείται μέτρηση.

Χρησιμοποιείται σύστημα δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο (CVS). Προς το σκοπό αυτό, τα αέρια εξαγωγής του οχήματος αραιώνονται συνεχώς υπό ελεγχόμενες συνθήκες, με αέρα του περιβάλλοντος. Για τη μέτρηση της μάζας των εκπεμπομένων ρύπων με τη μέθοδο αυτή πρέπει να ικανοποιούνται δύο προϋποθέσεις: αφενός πρέπει να μετράται ο ολικός όγκος του μείγματος των αερίων εξαγωγής και του αέρα αραίωσης και αφετέρου να λαμβάνεται συνεχώς για ανάλυση ένα ανάλογο δείγμα του όγκου αυτού.

Οι ποσότητες των εκπεμπομένων ρύπων καθορίζονται σύμφωνα με τις συγκεντρώσεις στο δείγμα, μετά από διόρθωση ώστε να ληφθεί υπόψη η περιεκτικότητα σε ρύπους του αέρα του περιβάλλοντος και η συνολική ροή κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

Το μέγεθος της εκπομπής των ρυπογόνων σωματιδίων προσδιορίζεται βαρυμετρικά σύμφωνα με το σημείο 4.3.2 από τη συνολική ποσότητα των σωματιδίων τα οποία παρακρατούνται με κατάλληλα φίλτρα από ανάλογες ποσότητες της ροής καθόλη τη διάρκεια της δοκιμής.

4.2.2. Η ροή διά μέσου του συστήματος πρέπει να είναι επαρκής ώστε να παρεμποδίζεται η συμπύκνωση υδρατμών, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες που είναι δυνατό να παρατηρηθούν κατά τη διάρκεια της δοκιμής, όπως καθορίζεται στο προσάρτημα 5.

4.2.3. Η γενική αρχή λειτουργίας του συστήματος δειγματοληψίας παρουσιάζεται στο σχήμα III/4.2.3. Το προσάρτημα 5 περιγράφει παραδείγματα τριών τύπων συστημάτων δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο, που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του παρόντος παραρτήματος.

4.2.4. Το μείγμα αέρα-αερίων εξαγωγής πρέπει να είναι ομογενές στη θέση του ακροστοιχείου δειγματοληψίας S2.

4.2.5. Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας πρέπει να επιτρέπει τη λήψη αντιπροσωπευτικού δείγματος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής.

4.2.6. Το σύστημα δειγματοληψίας πρέπει να είναι αεροστεγές. Η σχεδίασή του και τα υλικά κατασκευής πρέπει να μην επηρεάζουν τη συγκέντρωση των ρύπων στα αραιωμένα αέρια εξαγωγής. Αν ένα στοιχείο του συστήματος (εναλλάκτης θερμότητας, ανεμιστήρας κ.λπ.) επηρεάζει τη συγκέντρωση οποιουδήποτε αερίου ρύπου στα αραιωμένα αέρια, τότε το δείγμα του ρύπου αυτού πρέπει να λαμβάνεται πριν από τη διέλευσή του μέσα από το στοιχείο αυτό, εφόσον η δυσλειτουργία αυτή δεν μπορεί να διορθωθεί.

Σχήμα III/4.2.3

Διάγραμμα αρχής λειτουργίας συστήματος δειγματοληψίας αερίων εξαγωγής

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4.2.7. Αν το εξεταζόμενο όχημα έχει σύστημα εξαγωγής αερίων πολλαπλών σωλήνων οι συνδετήριοι σωλήνες πρέπει να είναι συνδεδεμένοι όσο το δυνατό πλησιέστερα προς το όχημα.

4.2.8. Οι μεταβολές της στατικής πίεσης στην έξοδο ή στις εξόδους του σωλήνα εξαγωγής του οχήματος δεν πρέπει να αποκλίνουν περισσότερο από ± 1,25 KPa από τις μεταβολές της στατικής πίεσης που μετρώνται κατά τη διάρκεια του κύκλου δοκιμών στην εξέδρα, πριν να συνδεθεί με το σύστημα δειγματοληψίας η έξοδος ή οι έξοδοι του σωλήνα εξαγωγής.

Αν τεκμηριώνεται, μετά από έγγραφη αίτηση του κατασκευαστή προς τη διοικητική αρχή που χορηγεί την έγκριση, η ανάγκη μείωσης του διαστήματος ανοχών, χρησιμοποιείται σύστημα δειγματοληψίας που επιτρέπει τη μείωση των ανοχών στο διάστημα ± 0,25 KPa. Η αντίθλιψη πρέπει να μετράται μέσα στο σωλήνα εξαγωγής όσο το δυνατό πλησιέστερα προς το άκρο του, ή σε προέκταση της ίδιας διαμέτρου.

4.2.9. Οι διάφορες δικλείδες που χρησιμοποιούνται για να κατευθύνουν τη ροή των αερίων εξαγωγής πρέπει να είναι ταχείας ρύθμισης και δράσης.

4.2.10. Τα δείγματα αερίου συλλέγονται σε σάκους δειγματοληψίας με επαρκή χωρητικότητα. Οι σάκοι αυτοί κατασκευάζονται από υλικό τέτοιο ώστε να μη μεταβάλλονται οι αέριοι ρύποι περισσότερο από ± 2% μετά από χρονικό διάστημα αποθήκευσης 20 min.

4.3. Εξοπλισμός ανάλυσης

4.3.1. Απαιτήσεις

4.3.1.1. Η ανάλυση των αερίων ρύπων πραγματοποιείται με τις παρακάτω συσκευές:

- μονοξείδιο του άνθρακα (CO) και διοξείδιο του άνθρακα (CO2): συσκευή ανάλυσης του τύπου με απορρόφηση υπερύθρων, χωρίς διασπορά (NDIR),

- υδρογονάνθρακες (HC) - κινητήρες ανάφλεξης με σπινθήρα: συσκευή ανάλυσης του τύπου ιονισμού με φλόγα (FID), βαθμονομημένη με βάση προπάνιο εκφραζόμενο σε ισοδύναμο ατόμων άνθρακα (C1),

- υδρογονάνθρακες (HC) - οχήματα με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως: συσκευή ανάλυσης του τύπου ιονισμού με φλόγα της οποίας τα στοιχεία ανίχνευσης, οι δικλείδες, οι σωληνώσεις κ.λπ., θερμαίνονται στους 190 ± 10° C (HFID). Βαθμονομείται με βάση προπάνιο εκγραζόμενο σε ισοδύναμο ατόμων άνθρακα (C1),

- οξείδια του αζώτου (NOx): συσκευή ανάλυσης του τύπου χημειοφωταύγειας (CLA) με μετατροπέα NOx/NO είτε συσκευή ανάλυσης του τύπου με απορρόφηση συντονισμού υπεριωδών χωρίς διασπορά (NDUVR) με μετατροπέα NOx/NO,

Σωματίδια:

Βαρυμετρικός προσδιορισμός των συγκρατουμένων σωματιδίων. Τα σωματίδια σε κάθε δοκιμή συγκρατούνται σε δύο φίλτρα τοποθετημένα εν σειρά, κάθετα στη ροή του αερίου δείγματος. Η ποσότητα των συγκρατουμένων σωματιδίων πρέπει να ακολουθεί τον ακόλουθο τύπο:

M = m/d ή m = M x d x Vep/Vmix

όπου:

- Vep: παροχή μέσα από τα φίλτρα,

- Vmix: παροχή μέσα στη σήραγγα,

- M: μάζα σωματιδίων (g/δοκιμή),

- Mlimit: οριακή μάζα σωματιδίων (οριακή μάζα που ισχύει κάθε φορά), (g/δοκιμή),

- m: μάζα σωματιδίων που συγκρατούνται από τα φίλτρα (g),

- d: πραγματική απόσταση που αντιστοιχεί στον κύκλο δοκιμής (km)

Το ποσοστό δειγματοληψίας των σωματιδίων (Vep/Vmix) προσαρμόζεται έτσι ώστε για M = Mlimit, 1 = 0,3 μm, που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση των στερεών σωματιδίων από τη συνεχή ροή του αερίου που χρησιμοποιείται για την ανάλυση. Ο χρόνος απόκρισης του συστήματος δειγματοληψίας (από το ακροστοιχείο δειγματοληψίας μέχρι την είσοδο της συσκευής ανάλυσης) πρέπει να είναι μικρότερος από 4s.

Ο ανιχνευτής τύπου HFID πρέπει να χρησιμοποιείται με σύστημα σταθερής παροχής (εναλλάκτης θερμότητας) ώστε να εξασφαλίζεται αντιπροσωπευτικό δείγμα, εκτός αν υπάρχει αντιστάθμιση για τη διακύμανση της παροχής των συστημάτων CFV ή CFO.

Η διάταξη δειγματοληψίας για τα σωματίδια αποτελείται από τη σήραγγα αραίωσης, το ακροστοιχείο δειογματοληψίας, τη μονάδα φίλτρων, την αντλία μερικής ροής καθώς και μονάδα ρύθμισης της ροής και τη διάταξη μέτρησης. Η ποσότητα της ροής που λαμβάνεται ως δείγμα για τον προσδιορισμό των σωματιδίων διοχετεύεται μέσα από ένα ζεύγος φίλτρων τοποθετημένων εν σειρά. Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας πρέπει να είναι τοποθετημένο μέσα στη σήραγγα αραίωσης κατά τρόπο που να επιτρέπει τη λήψη μιας αντιπροσωπευτικής ποσότητας της ροής του ομογενούς μείγματος αέρα/αερίων εξαγωγής και να εξασφαλίζει ότι στο σημείο της λήψης η θερμοκρασία του μείγματος αέρα/αερίων εξαγωγής δεν υπερβαίνει τους 325 K (52° C). Η θερμοκρασία της ροής του αερίου στο μετρητή ροής δεν πρέπει να παρουσιάζει διακυμάνσεις μεγαλύτερες από ± 3 K η δε παροχή δεν πρέπει να παρουσιάζει αποκλίσεις μεγαλύτερες από ± 5%. Αν η ποσότητα της ροής μεταβληθεί σε απαράδεκτο βαθμό λόγω κορεσμού των φίλτρων, η δοκιμή διακόπτεται. Κατά την επανάληψή της πρέπει να μειωθεί η παροχή ή να χρησιμοποιηθεί μεγαλύτερο φίλτρο. Τα φίλτρα πρέπει να αφαιρούνται από το θάλαμο το νωρίτερο μία ώρα πριν από την έναρξη της δοκιμής.

Τα απαιτούμενα φίλτρα σωματιδίων πρέπει να ρυθμίζονται (όσον αφορά τη θερμοκρασία και τη υγρασία) τοποθετούμενα σε ένα ανοικτό, προστατευόμενο από την κατακάθιση σκόνης, τρυβλίο για διάστημα τουλάχιστον οκτώ ωρών και κατά μέγιστο 56 ωρών πριν από τη δοκιμή, μέσα σε τεχνητά κλιματιζόμενο θάλαμο. Μετά τη ρύθμιση αυτή ζυγίζονται τα αχρησιμοποίητα φίλτρα και φυλάσσονται μέχρις ότου χρησιμοποιηθούν.

Εάν τα φίλτρα δεν χρησιμοποιηθούν μέσα σε μία ώρα από την απομάκρυνσή τους από το θάλαμο ζυγίσεως, θα επαναζυγισθούν. Το όριο της μιας ώρας μπορεί να αντικατασταθεί από όριο οκτώ ωρών αν ισχύει η μία ή και οι δύο συνθήκες που αναφέρονται εδώ:

- ένα σταθεροποιημένο φίλτρο τοποθετείται και διατηρείται σε σφραγισμένη συσκευή συγκράτησης φίλτρων εφοδιασμένη με πώματα στα άκρα,

- ένα σταθεροποιημένο φίλτρο τοποθετείται σε σφραγισμένη συσκευή συγκράτησης φίλτρων η οποία αμέσως μετά τοποθετείται σε έναν αγωγό δειγματοληψίας από τον οποίο δεν διέρχεται ροή.

4.3.3. Βαθμονόμηση

Κάθε συσκευή ανάλυσης πρέπει να βαθμονομείται, όσο συχνά είναι απαραίτητο, οπωσδήποτε κατά τη διάρκεια του μήνα που προηγείται της δοκιμής για την έγκριση και τουλάχιστον μία φορά κάθε έξι μήνες ώστε να επιβεβαιώνεται η ομογένεια της παραγωγής. Το προσάρτημα 6 περιγράφει τη μέθοδο βαθμονόμησης που πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε τύπο συσκευής ανάλυσης που αναφέρεται στο σημείο 4.3.1.

4.4. Μέτρηση του όγκου

4.4.1. Η εφαρμοζόμενη μέθοδος μέτρησης του συνολικού όγκου των αραιωμένων αερίων εξαγωγής στο σύστημα δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο πρέπει να παρουσιάζει ακρίβεια ± 2%.

4.4.2. Βαθμονόμηση του συστήματος δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο

Η συσκευή μέτρησης του όγκου στο σύστημα δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο πρέπει να βαθμονομείται με μέθοδο ικανή να εξασφαλίζει την ακρίβεια και με συχνότητα που να επιτρέπει τη διατήρηση της ακρίβειας αυτής.

Στο προσάρτημα 6 παρουσιάζεται ένα παράδειγμα μεθόδου βαθμονόμησης το οποίο δίνει την απαιτούμενη ακρίβεια. Στη μέθοδο αυτή, χρησιμοποιείται μια διάταξη μέτρησης της παροχής δυναμικού τύπου, που είναι κατάλληλη για τις μεγάλες παροχές που συναντώνται κατά τη χρησιμοποίηση του συστήματος δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο. Η διάταξη πρέπει να είναι πιστοποιημένης ακρίβειας και σύμφωνη με ένα επίσημο εθνικό ή διεθνές πρότυπο.

4.5. Αέρια

4.5.1. Καθαρά αέρια

Τα καθαρά αέρια που χρησιμοποιούνται, ανάλογα με την περίπτωση, για τη βαθμονόμηση και τη λειτουργία του εξοπλισμού πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

- καθαρό άζωτο (καθαρότητα = 99,5% κατ’όγκο O2),

- καθαρό υδρογόνο (και μείγμα που περιέχει υδρογόνο) (καθαρότητα ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.2. Ρύθμιση της πέδης

Η ρύθμιση της πέδης πραγματοποιείται σύμφωνα με τις μεθόδους που περιγράφονται στο σημείο 4.14. Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος και οι λαμβανόμενες τιμές (ισοδύναμη αδράνεια, χαρακτηριστική παράμετρος ρύθμισης) αναφέρονται στο πρακτικό δοκιμής.

5.3. Προετοιμασία του οχήματος

5.3.1. Για τα οχήματα που έχουν κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως και προκειμένου να μετρηθούν τα σωματίδια, πρέπει κατά μέγιστο 36 ώρες και κατά ελάχιστο έξι ώρες πριν από τη δοκιμή, να εκτελεσθεί ο κύκλος μέρος δύο που περιγράφεται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος. Πρέπει να εκτελεσθούν τρεις διαδοχικοί κύκλοι. Η ρύθμιση της πέδης υποδεικνύεται στα σημεία 5.1 και 5.2. Μετά την προετοιμασία αυτή του οχήματος που είναι ειδική για κινητήρες με ανάφλεξη διά συμπιέσεως και πριν την έναρξη των δοκιμών, τα οχήματα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως και με κινητήρες επιβαλλόμενης ανάφλεξης πρέπει να διατηρηθούν σε χώρο όπου η θερμοκρασία παραμένει σχετικά σταθερή και μεταξύ 293 και 303 K (20 και 30° C). Η ρύθμιση αυτή πρέπει να εκτελεσθεί για χρονική περίοδο τουλάχιστον έξι ωρών και συνεχίζεται έως ότου η θερμοκρασία του λαδιού του κινητήρα και του ψυκτικού υγρού, αν υπάρχει, εξισωθεί με αυτήν του χώρου ρύθμισης με προσέγγιση ± 2 Κ.

Αν το ζητήσει ο κατασκευαστής, η δοκιμή πραγματοποιείται μέσα σε χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των 30 ωρών μετά τη λειτουργία του οχήματος στην κανονική θερμοκρασία.

5.3.2. Η πίεση των ελαστικών πρέπει να είναι εκείνη που καθορίζεται από τον κατασκευαστή και που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής δοκιμής επί οδού για τη ρύθμιση της πέδης. Στις εξέδρες με δύο κυλίνδρους η πίεση των ελαστικών μπορεί να αυξάνεται κατά 50% το πολύ σε σχέση με την πίεση που συνιστά ο κατασκευαστής. Η χρησιμοποιούμενη πίεση πρέπει να σημειώνεται στο πρακτικό δοκιμής.

6. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ

6.1. Ιδιαίτερες συνθήκες για την εκτέλεση του κύκλου

6.1.1. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, η θερμοκρασία του θαλάμου δοκιμής πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 293 και 303 Κ (20 και 30° C). Η απόλυτη υγρασία του αέρα (H) στο θάλαμο δοκιμής, ή του αέρα εισαγωγής του κινητήρα πρέπει να είναι τέτοια ώστε:

5,5 m1, m = m1 + m2

αν m2 > m1, ακυρώνεται η δοκιμή

όπου

m1 = η μάζα των σωματιδίων του πρώτου φίλτρου,

m2 = η μάζα των σωματιδίων του δεύτερου φίλτρου.

Το προσάρτημα 8 δίνει τους σχετικούς υπολογισμούς καθώς και παραδείγματα για τον προσδιορισμό της ποσότητας των εκπεμπομένων σωματιδίων και των αερίων ρύπων.

Προσάρτημα 1

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΥΠΟΥ Ι

1. ΚΥΚΛΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Ο κύκλος λειτουργίας που αποτελείται από: το μέρος ένα (αστικός κύκλος) και το μέρος δύο (υπεραστικός κύκλος, εμφανίζεται στο σχήμα III/1.1.

2. ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ (μέρος ένα)

Βλέπε σχήμα III/1.2 και πίνακα III/1.2.

2.1. Ανάλυση κατά στάδια

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.2. Ανάλυση με βάση τη χρήση των σχέσεων μετάδοσης

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.3. Γενικές πληροφορίες

Μέση ταχύτητα κατά τη δοκιμή: 19 km/h

Πραγματικός χρόνος λειτουργίας: 195 δευτερόλεπτα

Θεωρητική απόσταση που καλύπτεται σε κάθε κύκλο: 1,013 km

Ισοδύναμη απόσταση για τους 4 κύκλους: 4,052 km

Σχήμα III/1.1

Κύκλος λειτουργίας για τη δοκιμή τύπου I

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Πίνακας III/1.2

Κύκλος δοκιμής στη δυναμομετρική εξέδρα - (Μέρος ένα)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3. ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ (μέρος δύο)

Βλέπε σχήμα III/1.3 και πίνακα III/1.3

3.1. Ανάλυση κατά στάδια

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.2. Ανάλυση με βάση τη χρήση της σχέσης μετάδοσης

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.3. Γενικές πληροφορίες

Μέση ταχύτητα κατά τη διάρκεια της δοκιμής: 62,6 km/h

Πραγματικός χρόνος διαδρομής: 400 δευτερόλεπτα

Θεωρητική απόσταση που καλύπτεται σε κάθε κύκλο: 6,955 km

Ανώτατη ταχύτητα: 120 km/h

Ανώτατη επιτάχυνση: 0,833 m/s²

Ανώτατη επιβράδυνση: -1,389 m/s²

Πίνακας III/1.3

Υπεραστικός κύκλος (μέρος 2) για τη δοκιμή τύπου Ι

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Πίνακας III/1.3

Υπεραστικός κύκλος (μέρος 2) για τη δοκιμή τύπου Ι

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4. ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ (Όχημα με υποδιαστασιολογημένο κινητήρα)

Βέπε σχήμα III/1.4 και πίνακα III/1.4

4.1 Ανάλυση κατά στάδια

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4.2 Ανάλυση με βάση τη χρήση των σχέσεων μετάδοσης

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4.3. Γενικές πληροφορίες

Μέση ταχύτητα κατά τη διάρκεια της δοκιμής: 59,3 km/h

Πραγματικός χρόνος διαδρομής: 400 δευτερόλεπτα

Θεωρητική απόσταση που καλύπτεται σε κάθε κύκλο: 6,594 km

Ανώτατη ταχύτητα: 90 km/h

Ανώτατη επιτάχυνση: 0,833 m/s²

Ανώτατη επιβράδυνση: -1,389 m/s²

Πίνακας III/1.4

Υπεραστικός κύκλος (όχημα με υποδιαστασιολογημένο κινητήρα) για τη δοκιμή τύπου Ι

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Σχήμα III/1.4

Υπεραστικός κύκλος για τη δοκιμή τύπου Ι (οχήματα με υποδιαστασιολογημένο κινητήρα)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Προσάρτημα 2

1. ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΙΚΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΜΠΥΛΗ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ ΙΣΧΥΟΣ

1.1 Εισαγωγή

Σε περίπτωση που η ολική αντίσταση σε πορεία επί οδού μεταξύ των ταχυτήτων 10 και 100 km/h δεν αναπαράγεται στην εξέδρα, χρησιμοποιείται δυναμομετρική εξέδρα με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά.

1.2. Ορισμός

1.2.1. Η δυναμομετρική εξάδρα μπορεί να έχει έναν ή δύο κυλίνδρους.

Ο εμπρόσθιος κύλινδρος κινεί, άμεσα ή έμεσα, τις μάζες αδράνειας και την πέδη.

1.2.2. Η πέδη ρυθμίζεται για 80 km/h με μία από τις μεθόδους που περιγράφονται στο σημείο 3, οπότε προσδιορίζεται η περίμετρος Κ σύμφωνα με την εξίσωση P = KV³.

Η ισχύς (Pa) που απορροφάται από την πέδη και τις εσωτερικές τριβές της εξέδρας, από τη ρύθμιση αναφοράς μέχρι την ταχύτητα οχήματος 80 km/h, έχει ως εξής:

Εάν V > 12 km/h

P = KV³ ± 5% KV³ ± 5% PV90

(δεν επιτρέπονται αρνητικές τιμές)

Εάν V ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.2.4. Προσδίδεται στην εξέδρα ταχύτητα 80 km/h.

2.2.5. Σημειώνεται η ένδειξη της ισχύος (Pi)

2.2.6. Η ταχύτητα αυξάνεται στα 90 km/h.

2.2.7. Αποσυμπλέκεται η διάταξη εκκίνησης της εξέδρας.

2.2.8. Σημειώνεται ο χρόνος επιβράδυνσης της εξέδρας από 85 km/h σε 75 km/h.

2.2.9. Ρυθμίζεται η πέδη σε διαφορετική τιμή.

2.2.10. Επαναλαμβάνονται οι εργασίες που αναφέρονται στα σημεία 2.2.4 έως 2.2.9 όσες φορές χρειάζεται για να καλυφθεί όλη η περιοχή των τιμών ισχύος που χρησιμοποιουνται σε πορεία επί οδού.

2.2.11. Η απορροφούμενη ισχύς υπολογίζεται σύμφωνα με τον τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου

Pa = απορροφούμενη ισχύς σε kW

M1 = ισοδύναμη αδράνεια σε Kg (δεν λαμβάνεται υπόψη η αδράνεια του ελεύθερου πίσω κυλίνδρου)

V1 = αρχική ταχύτητα σε m/s (85 km/h = 23,61 m/s)

V2 = τελική ταχύτητα σε m/s (75 km/h = 20,83 m/s),

t = χρόνος επιβράδυνσης του κυλίνδρου από 85 km/h σε 75 km/h

2.2.12. Σχήμα III/2.2.2.12. Εμφανίζεται η οσχύς (Pi) στην ταχύτητα των 80 km/h συναρτήσει της απορροφούμενης ισχύος στα 80 km/h.

Σχήμα III/2.2.2.12.

Διάγραμμα της ενδεικνυόμενης ισχύος (Pi) στην ταχύτητα 80 km/h συναρτήσει της απορροδούμενης ισχύος (Pa) στην ταχύτητα των 80 km/h

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.2.13. Οι εργασίες που καθορίζονται στα σημεία 2.2.3 έως 2.2.12 πρέπει να επαναληφθούν για όλες τις κατηγορίες αδρανείας που λαμβάνονται υπόψη.

2.3. Βαθμονόμηση του δείκτη ισχύος συναρτήσει της απορροφούμενης ισχύος, για άλλες ταχύτητες.

Οι διαδικασίες του σημείου 2.2 επαναλαμβάνονται όσες φορές είναι αναγκαίο για τις ταχύτητες που έχουν επιλεγεί.

2.4. Επαλήθευση της καμπύλης απορρόφησης της δυναμομετρικής εξέδρας μέσω ρύθμισης αναφοράς υπό ταχύτητα 80 km/h

2.4.1. Τοποθετείται το όχημα στην εξέδρα ή εφαρμόζεται άλλη μέθοδος για την εκκίνηση της εξέδρας.

2.4.2. Η εξέδρα ρυθμίζεται για απορροφούμενη ισχύ (Pa) στην ταχύτητα των 80 km/h.

2.4.3. Σημειώνεται η απορροφούμενη ισχύς για ταχύτητες 100, 80, 60, 40, και 20 km/h.

2.4.4. Χαράζεται η καμπύλη Pa(V) και επαληθεύεται ότι τηρεί τις προδιαφραφές του σημείου 1.2.2.

2.4.5. Επαναλαμβάνονται οι εργασίες των σημείων 2.4.1 έως 2.4.4 για άλλες τιμές ισχύος Pa στην ταχύτητα των 80 km/h και για άλλες τιμές αδράνειας.

2.5. Η ίδια διαδικασία πρέπει να εφαρμόζεται για τη βαθμονόμηση δύναμης ή ροπής στρέψης.

3. ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ

3.1. Ρύθμιση συναρτήσει της υποπίεσης

3.1.1. Εισαγωγή

Η μέθοδος αυτή εν γένει δεν προτιμάται και πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε εξέδρες με σταθερή καμπύλη απορρόφησης ισχύος, για τον προσδιορισμό της ρύθμισης της απορροφούμενης ισχύος σε ταχύτητα 80 km/h. Η μέθοδος αυτή δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί με τους κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως.

3.1.2. Όργανο δοκιμής

Η υποπίεση (ή απόλυτη πίεση) στο σύστημα εισαγωγής του οχήματος μετράται με ακρίβεια ± 0,25 KPa. Πρέπει η ανάγνωση της πίεσης να καταγράφεται συνεχώς ή κατά διαστήματα που δεν υπερβαίνουν το ένα δευτερόλεπτο. Η ταχύτητα πρέπει να καταγράφεται συνεχώς με ακρίβεια ± 0,4 km/h.

3.1.3. Δοκιμές πορείας επί οδού

3.1.3.1. Επιβεβαιώνεται ότι ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του σημείου 4 του προσαρτήματος 3.

3.1.3.2. Το όχημα τίθεται σε λειτουργία με σταθερή ταχύτητα 80 km/h και καταγράφεται η ταχύτητα και η υποπίεση (ή η απόλυτη πίεση) σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 3.1.2.

3.1.3.3. Επαναλαμβάνεται τρεις φορές για κάθε διεύθυνση η εργασία που περιγράφεται στο σημείο 3.1.3.2. Οι έξι δοκιμές πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα σε τέσσερις ώρες.

3.1.4. Αναγωγή των δεδομένων και κριτήρια αποδοχής

3.1.4.1. Εξετάζονται τα αποτελέσματα των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τα σημεία 3.1.3.2. και 3.1.3..3. (Η ταχύτητα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 79,5 km/h ή μεγαλύτερη από 80,5 km/h για διάρκεια μεγαλύτερη του ενός δευτερολέπτου). Για κάθε δοκιμή, μετράται η υποπίεση ανά διαστήματα ενός δευτερολέπτου και υπολογίζεται η μέση υποπίεση (V) και η τυπική απόκλιση (s). Ο απολογισμός αυτός περιλαμβάνει τουλάχιστον δέκα αναγνώσεις της υποπίεσης.

3.1.4.2. Η τυπική απόκλιση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% της μέσης τιμής (V) για κάθε δοκιμή.

3.1.4.3. Υπολογίζεται η μέση τιμή (V) για τις έξι δοκιμές (τρεις δοκιμές για κάθε κατεύθυνση).

3.1.5. Ρύθμιση της εξέδρας

3.1.5.1. Προκαταρκτικές εργασίες

Εκτελούνται οι εργασίες που προδιαγράφονται στα σημεία 5.1.2.2.1 έως 5.1.2.2.4 του προσαρτήματος 3.

3.1.5.2. Ρύθμιση

Αφότου το όχημα έλθει στη θερμοκρασία λειτουργίας, τίθεται σε κίνηση με σταθερή ταχύτητα 80 km/h και ρυθμίζεται η πέδη ώστε να αναπαραχθεί η τιμή υποπίεσης που προσδιορίσθηκε σύμφωνα με το σημείο 3.1.4.3. Τυχόν απόκλιση από την τιμή αυτή δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 0,25 KPa.

Για την εργασία αυτή χρησιμοποιούνται τα ίδια όργανα που χρησιμοποιήθηκαν και για τη δοκιμή επί οδού.

3.2. Άλλες μέθοδοι ρύθμισης

Η ρύθμιση της εξέδρας μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό σταθερή ταχύτητα 80 km/h, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του προσαρτήματος 3.

3.3. Εναλλακτική μέθοδος

Σύμφωνα με την έγκριση του κατασκευαστή, μπορεί να εφαρμοστεί η ακόλουθη μέθοδος.

3.3.1. Η πέδη ρυθμίζεται έτσι ώστε να απορροφά την ισχύ που εξασκείται στους κινητήριους τροχούς υπό σταθερή ταχύτητα 80 km/h σύμφωνα με τον κατωτέρω πίνακα.

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.3.2. Για οχήματα εκτός από επιβατικά, με μάζα αναφοράς πάνω από 1 700 Kg ή για οχήματα των οποίων όλοι οι τροχοί είναι διαρκώς κινητήριοι, οι τιμές ισχύος που αναγράφονται στον πίνακα του σημείου 3.3.1 πολλαπλασιάζονται με το συντελεστή 1,3.

Προσάτημα 3

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΟΣ ΟΧΗΜΑΤΟΣ - ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΕΠΙ ΟΔΟΥ - ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΕΠΙ ΚΥΛΙΝΔΡΟΦΟΡΟΥ ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΙΚΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ

1. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Οι παρακάτω μέθοδοι έχουν ως αντικείμενο τη μέτρηση της αντίστασης κατά την πορεία ενός οχήματος που κινείται με σταθερή ταχύτητα επί οδού και την προσομοίωση της αντίστασης αυτής κατά τη διάρκεια δοκιμής σε κυλινδροφόρο δυναμομετρική εξέδρα σύμφωνα με τις συνθήκες που καθορίζονται στο σημείο 4.1.5 του παραρτήματος ΙΙΙ.

2. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ

Η οδός πρέπει να είναι οριζόντια και επαρκούς μήκους ώστε να επιτρέπει την εκτέλεση των μετρήσεων που καθορίζονται παρακάτω. Η κλίση πρέπει να είναι σταθερή με προσέγγιση ± 0,1 % και να μην υπερβαίνει το 1,5 %.

3. ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

3.1. Άνεμος

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, η μέση ταχύτητα του ανέμου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3 m/s, με μέγιστες τιμές ταχύτητας μικρότερες των 5 m/s. Επιπλέον, η συνιστώσα του ανέμου εγκαρσίως ως προς την οδό δοκιμής πρέπει να είναι κατώτερη από 2 m/s. Η ταχύτητα του ανέμου πρέπει να μετράται σε απόσταση 0,7 m πάνω από την επιφάνεια του οδοστρώματος.

3.2. Υγρασία

Η οδός πρέπει να είναι στεγνή.

3.3. Πίεση και θερμοκρασία

Η πυκνότητα του αέρα κατά το χρονικό διάστημα της πραγματοποίησης της δοκιμής δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από ± 7,5 % από τις συνθήκες αναφοράς, η δε ατμοσφαιρική πίεση και θερμοκρασία πρέπει να είναι P = 100 kPa, και T = 293,2 K.

4. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

4.1. Αρχική λειτουργία (ροντάρισμα)

Το όχημα πρέπει να ευρίσκεται σε κανονική κατάσταση λειτουργίας και ρύθμισης μετά την αρχική λειτουργία του (ροντάρισμα) για 3 000 km τουλάχιστον. Τα ελαστικά πρέπει να έχουν ρονταριστεί συγχρόνως με το όχημα, ή να έχουν από 90 % έως 50 % του βάθους των αυλακώσεων του πέλματος.

4.2. Επαληθεύσεις

Επαληθεύεται αν στα κατωτέρω σημεία το όχημα είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή για την εξεταζόμενη χρήση:

- τροχοί, διακοσμητικά καλύμματα (τάσια), ελαστικά (κατασκευαστής, τύπος, πίεση),

- γεωμετρία του εμπρόσθιου άξονα,

- ρύθμιση της πέδης (εξάλειψη της παθητικής οπισθέλκουσας),

- λίπανση του εμπρόσθιου και οπίσθιου άξονα,

- ρύθμιση της ανάρτησης και έδρασης του οχήματος κ.λπ.

4.3. Προκαταρκτικές εργασίες για τη δοκιμή

4.3.1. Το όχημα φορτίζεται με τη μάζα αναφοράς του. Η έδραση του οχήματος πρέπει να είναι εκείνη που λαμβάνεται όταν το κέντρο βάρους του φορτίου ευρίσκεται στο μέσο της ευθείας που ενώνει τα σημεία «R» των εμπρόσθιων εξώτερων θέσεων.

4.3.2. Για τις δοκιμές επί οδού, τα παράθυρα του οχήματος είναι κλειστά. Τα ενδεχόμενα καλύμματα κλιματισμού, φανών κ.λπ. πρέπει να ευρίσκονται σε θέση εκτός λειτουργίας.

4.3.3. Το όχημα πρέπει να είναι καθαρό.

4.3.4. Αμέσως πριν τη δοκιμή, το όχημα πρέπει να φέρεται στην κανονική θερμοκρασία λειτουργίας με κατάλληλο τρόπο.

5. ΜΕΘΟΔΟΙ

5.1. Μέθοδος μεταβολής ενεργείας κατά την επιβράδυνση με το κιβώτιο ταχυτήτων στο νεκρό σημείο (κατηφορική κίνηση με το κιβώτιο ταχυτήτων στο νεκρό σημείο).

5.1.1. Επί οδού

5.1.1.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

- η μέτρηση του χρόνου εκτελείται με σφάλμα μικρότερο του 0,1s,

- η μέτρηση της ταχύτητας εκτελείται με σφάλμα μικρότερο του 2%.

5.1.1.2. Διαδικασία της δοκιμής

5.1.1.2.1. Το όχημα επιταχύνεται έως ότου επιτευχθεί ταχύτητα μεγαλύτερη κατά 10 km/h από την ταχύτητα δοκιμής V που έχει επιλεγεί.

5.1.1.2.2. Τίθεται το κιβώτιο ταχυτήτων στο νεκρό σημείο.

5.1.1.2.3. Μετράται ο χρόνος (t1) που απαιτήθηκε για τη μείωση της ταχύτητας του οχήματος από την τιμή V2 στην τιμή V1 όπου:

V2 = V + ΔV Km/h, V1 = V - ΔV KM/h, με ΔV ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Ο βαθμός στατιστικής ακρίβειας (p) ορίζεται από τον τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

t: συντελεστής που δίνεται από τον παρακάτω πίνακα,

n: αριθμός δοκιμών,

s:τυπική απόκλιση, >ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.1.1.2.7. Υπολογίζεται η ισχύς από τον τύπο: P = M x V x ΔV / 500 T

όπου:

P: εκφράζεται σε kW,

V: ταχύτητα της δοκιμής σε m/s,

ΔV: απόκλιση ταχύτητας ως προς την ταχύτητα V, σε m/s,

M: μάζα αναφοράς σε kg

T: χρόνος σε δευτερόλεπτα.

5.1.2. Επί δυναμομετρικής εξέδρας

5.1.2.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

Ο εξοπλισμός πρέπει να είναι ο ίδιος με εκείνον που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή επί οδού.

5.1.2.2. Διαδικασία δοκιμής

5.1.2.2.1. Τοποθετείται το όχημα επί της κυλινδροφόρου δυναμομετρικής εξέδρας.

5.1.2.2.2. Προσαρμόζεται η πίεση των ελαστικών (εν ψυχρώ) των κινητήριων τροχών προς την τιμή που απαιτείται για την εκτέλεση της δοκιμής στην κυλινδροφόρο δυναμομετρική εξέδρα.

5.1.2.2.3. Ρυθμίζεται η ισοδύναμη αδράνεια της δυναμομετρικής εξέδρας.

5.1.2.2.4. Με κατάλληλη μέθοδο, το όχημα και η εξέδρα φέρονται στη θερμοκρασία λειτουργίας τους.

5.1.2.2.5. Εκτελούνται οι εργασίες που περιγράφονται στο σημείο 5.1.1.2 (εκτός από τα σημεία 5.1.1.2.4 και 5.1.1.2.5), με αντικατάσταση του M από το Ι στον τύπο του σημείου 5.1.1.2.7.

5.1.2.2.6. Ρυθμίζεται η πέδη έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σημείου 4.1.4.1. του παραρτήματος ΙΙΙ.

5.2. Μέθοδος της μέτρησης της ροπής στρέψης υπό σταθερή ταχύτητα

5.2.1. Επί οδού

5.2.1.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

- η μέτρηση της ροπής στρέψης εκτελείται με μια κατάλληλη συσκευή μέτρησης, ακρίβειας 2 %,

- η μέτρηση της ταχύτητας εκτελείται με ακρίβεια 2 %.

5.2.1.2. Διαδικασία δοκιμής

5.2.1.2.1. Φέρεται το όχημα στην επιλεγμένη σταθερή ταχύτητα V.

5.2.1.2.2. Καταγράφεται η ροπή στρέψης C (t) και η ταχύτητα επί ένα ελάχιστο χρονικό διάστρημα 10 δευτερολέπτων μέσω εξοπλισμού της κατηγορίας 1000 σύμφωνου με το πρότυπο ISO αριθ. 970.

5.2.1.2.3. Οι διακυμάνσεις της ροπής στρέψης C (t) και της ταχύτητας συναρτήσει του χρόνου δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 5 % κατά τη διάρκεια κάθε δευτερολέπτου του χρόνου καταγραφής.

5.2.1.2.4. Η τιμή της ροπής στρέψης, Ct1 είναι η μέση ροπή στρέψης και προσδιορίζεται σύμφωνα με τον τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.2.1.2.5. Εκτελείται η ίδια δοκιμή σε αντίθετη κατεύθυνση και προσδιορίζεται η αντίστοιχη ροπή στρέψης Ct2.

5.2.1.2.6. Προσδιορίζεται ο μέσος όρος Ct των δύο τιμών ροπής στρέψης Ct1 και Ct2.

5.2.2. Επί της δυναμομετρικής εξέδρας

5.2.2.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

Ο εξοπλισμός πρέπει να είναι ο ίδιος με εκείνο που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή επί οδού.

5.2.2.2. Διαδικασία δοκιμής

5.2.2.2.1. Εκτελούνται οι εργασίες που περιγράφονται στα σημεία 5.1.2.2.1 έως 5.1.2.2.4.

5.2.2.2.2. Εκτελούνται οι εργασίες που περιγράφονται στα σημεία 5.2.1.2.1 έως 5.2.1.2.4.

5.2.2.2.3. Ρυθμίζεται η πέδη έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σημείου 4.1.4.1 του παραρτήματος ΙΙΙ.

5.3. Προσδιορισμός του ολοκληρώματος της ροπής στρέψης κατά τη διάρκεια μεταβαλλόμενου κύκλου δοκιμής

5.3.1. Η μέθοδος αυτή αποτελεί ένα προαιρετικό συμπλήρωμα της μεθόδου με σταθερή ταχύτητα που περιγράφεται στο σημείο 5.2.

5.3.2. Κατά τη δυναμική αυτή ανάλυση, προσδιορίζεται η μέση τιμή της ροπής στρέψης —Μ μέσω της ολοκλήρωσης των πραγματικών τιμών της ροπής στρέψης ως προς το χρόνο δοκιμής του οχήματος με καθορισμένο κύκλο λειτουργίας. Το ολοκλήρωμα της ροπής στρέψης διαιρείται διά της διαφοράς του χρόνου. Το αποτέλεσμα είναι:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Η τιμή —Μ υπολογίζεται από έξι σειρές αποτελεσμάτων.

Ο αριθμός δειγματοληψίας του Μ συνιστάται να είναι τουλάχιστον δύο ανά δευτερόλεπτο.

5.3.3. Ρύθμιση της δυναμομετρικής εξέδρας

Η πέδη ρυθμίζεται με τη μέθοδο που περιγράφεται στο σημείο 5.2. Αν η ροπή —Μ που προκύπτει στη δυναμομκετρική εξέδρα δεν ισούται με τη ροπή Μ επί οδού, τότε οι ρυθμίσεις της πέδης τροποποιούνται έως ότου οι τιμές αυτές να είναι ίσες με προσέγγιση ± 5 %.

Σημείωση:

Η μέθοδος αυτή μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο για δυναμόμετρα ηλεκτρικής προσομοίωσης της αδράνειας, ή με δυνατότητα ρύθμισης μέγιστης ακρίβειας.

5.3.4. Κριτήρια αποδοχής

Η τυπική απίκλιση έξι μετρήσεων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 2 % της μέσης τιμής.

5.4. Μέθοδος για τη μέτρηση της επιβράδυνσης με γυροσκοπική πλατφόρμα

5.4.1. Επί οδού

5.4.1.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

- μέτρηση της ταχύτητας; σφάλμα μικρότερο από 2%,

- μέτρηση της επιβράδυνσης: σφάλμα μικρότερο από 1%,

- μέτρηση της κλίσης της οδού: σφάλμα μικρότερο από 1%,

- μέτρηση του χρόνου: σφάλμα μικρότερο από 0,1 s.

Η έδραση του οχήματος προσδιορίζεται σε μια οριζόντια επιφάνεια αναφοράς· εναλλακτικά είναι δυνατόν η επιπεδότητα του οχήματος να προσδιορισθεί μέσω διορθωτικού συντελεστή που λαμβάνει υπόψη την κλίση της οδού (α1).

5.4.1.2. Διαδικασία δοκιμής

5.4.1.2.1. Επιταχύνεται το όχημα μέχρι να επιτευχθεί ταχύτητα μεγαλύτερη κατά 5 km/h τουλάχιστον από την ταχύτητα V που έχει επιλεγεί.

5.4.1.2.2. Καταγράφεται η επιβράδυνση μεταξύ των ταχυτήτων V + 0,5 km/h και V - 0,5 km/h.

5.4.1.2.3. Υπολογίζεται η μέση επιβράδυνση που αντιστοιχεί στην ταχύτητα V σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.4.1.2.4. Εκτελούνται οι ίδιες μετρήσεις κατά την άλλη διεύθυνση και προσδιορίζεται το γ2.

5.4.1.2.5. Υπολογίζεται η μέση τιμή Γi =

Γi = γ1 + γ2 / 2 για τη δοκιμή i

5.4.1.2.6. Διενεργούνται αρκετές δοκιμές όπως προβλέπεται στο σημείο 5.1.1.2.6, με αντικατάσταση του Τ από το Γ όπου:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.4.1.2.7. Υπολογίζεται η μέση απορροφούμενη δύναμη F = M x Γ,

όπου:

M: μάζα αναφοράς του οχήματος σε kg,

Γ: μέση επιβράδυνση που υπολογίστηκε προηγουμένως.

5.4.2. Επί δυναμομετρικής εξέδρας

5.4.2.1. Εξοπλισμός μέτρησης και ανεκτό σφάλμα

Χρησιμοποιείται ο εξοπλισμός μέτρησης της δυναμομετρικής εξέδρας σύμφωνα με τις διατάξεις του σημείου 2 του προσαρτήματος 2 του παρόντος παραρτήματος.

5.4.2.2. Διαδικασία δοκιμής

5.4.2.2.1. Ρύθμιση της δύναμης πάνω στο σώτρο (ζάντα), υπό σταθερή ταχύτητα. Επί κυλινδροφόρου δυναμομετρικής εξέδρας, η ολική αντίσταση είναι της μορφής:

F ολική = F ενδεικνυόμενη + F περιστροφή του κινητήριου άξονα,

όπου:

F ολική = F αντίσταση στην πορεία επί οδού

F ενδεικνυόμενη = F αντίσταση στην πορεία επί οδού - F περιστροφή του κινητήριου άξονα,

όπου:

F ενδεικνυόμενη είναι η δύναμη που αναγράφεται επί της αντίστοιχης συσκευής μετρήσεως της κυλινδροφόρου δυναμομετρικής εξέδρας.

F αντίσταση στην πορεία επί οδού - είναι γνωστή.

Η F περιστροφής του κινητήριου άξονα μπορεί να:

- Μετράται πάνω στην κυλινδροφόρο εξέδρα, η οποία είναι σε θέση να λειτουργεί ως κινητήρας.

Το όχημα δοκιμής, με το κιβώτιο στο νεκρό σημείο, φέρεται με τη χρήση της δυναμομετρικής εξέδρας στην ταχύτητα δοκιμής. Η αντίσταση περιστροφής του κινητήριου άξονα μετράται κατόπιν μέσω της αντίστοιχης συσκευής μέτρησης της κυλινδροφόρου εξέδρας·

- προσδιορίζεται για τις δυναμομετρικές εξέδρες που δεν είναι σε θέση να λειτουργούν ως κινητήρες:

Για τις δυναμομετρικές εξέδρες με δύο κυλίνδρους, η αντίσταση στην περιστροφή RR είναι εκείνη που προσδιορίζεται προηγουμένως επί της οδού.

Για τις δυναμομετρικές εξέδρες με έναν κύλινδρο, η αντίσταση στην περιστροφή RR είναι εκείνη που προσδιορίζεται κατά τη δοκιμή επί οδού πολλαπλασιασμένη επί ένα συντελεστή R ο οποίος είναι ίσος με το λόγο της μάζας του κινητήριου άξονα προς την ολική μάζα του οχήματος.

Σημείωση:

Το RR λαμβάνεται από την καμπύλη F = f(V).

Προσάρτημα 4

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΜΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΔΡΑΝΕΙΩΝ

1. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Η μέθοδος που περιγράφεται στο παρόν προσάρτημα επιτρέπει να ελέγχεται η ολική αδράνεια της εξέδρας αποτελεί ικανοποιητική προσομοίωση των πραγματικών τιμών που απαντώνται κατά τη διάρκεια των διαφόρων σταδίων του κύκλου δοκιμής.

2. ΑΡΧΗ

2.1. Κατάρτιση των εξισώσεων εργασίας

Δεδομένου ότι η εξέδρα υπόκειται στις διακυμάνσεις της ταχύτητας περιστροφής του ή των κυλίνδρων, η δύναμη στην επιφάνεια του ή των κυλίνδρων μπορεί να εκφραστεί από τον τύπο:

F = I x γ = IM x γ + Fi

όπου:

F: δύναμη στην επιφάνεια του ή των κυλίνδρων,

I: ολική δράνεια της εξέδρας (ισοδύναμη αδράνεια του οχήματος, βλέπε πίνακα του σημείου 5.1 κατωτέρω),

IM: αδράνεια των μηχανικών μαζών της εξέδρας,

γ: επιτάχυνση κατά την εφαπρόμενη στην επιφάνεια του κυλίνδρου,

Fi: δύναμη αδράνειας.

Σημείωση:

Επεξήγηση του τύπου αυτού, όσον αφορά τις εξέδρες με μηχανική προσομοίωση των αδρανειών, παρουσιάζεται στο τέλος του παρόντος προσαρτήματος.

Έτσι, η ολική αδράνεια εκφράζεται από τον τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

ΙΜ μπορεί να υπολογιστεί ή να μετρηθεί με τις παραδοσιακές μεθόδους,

Fi μπορεί να μετρηθεί στην εξέδρα, γ μπορεί να υπολογιστεί από την περιφερειακή ταχύτητα των κυλίνδρων.

Η ολική αδράνεια «Ι» προσδιορίζεται κατά τη διάρκεια της δοκιμής επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης με τιμές ανώτερες ή ίσες με εκείνες που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια ενός κύκλου δοκιμής.

2.2. Προδιαγραφή για τον υπολογισμό της ολικής αδράνειας

Οι μέθοδοι δοκιμής και υπολογισμού πρέπει να επιτρέπουν τον προσδιορισμό της ολικής αδράνειας Ι με σχετικό σφάλμα (ΔΙ/Ι) μικρότερο από 2%.

3. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

3.1. Η μάζα της προσομοιούμενης ολικής αδράνειας Ι πρέπει να παρανμένει ίση με τη θεωρητική τιμή της ισοδύναμης αδράνειας (βλέπε σημείο 5.1 του παραρτήματος ΙΙΙ), μέσα στα ακόλουθα όρια:

3.1.1. ± 5 % της θεωρητικής τιμής για κάθε στιγμιαία τιμή,

3.1.2. ± 2 % της θεωρητικής τιμής για τη μέση τιμή που υπολογίζεται για κάθε αλληλουχία του κύκλου.

3.2. Τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 3.1.1 μεταβάλλονται κατα ± 50 % για ένα δευτερόλεπτο κατά τη θέση του οχήματος σε κίνηση και, για τα οχήματα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, για δύο δευτερόλεπτα κατά τις αλλαγές των σχέσεων μετάδοσης.

4. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

4.1. Έλεγχος διενεργείται σε κάθε δοκιμή του κύκλου που ορίζεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος ΙΙΙ.

4.2. Εντούτοις, ο έλεγχος αυτός δεν είναι απαραίτητος, αν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του σημείου 3 με στιγμιαίες επιταχύνσεις που είναι τουλάχιστον κατά τρεις φορές μεγαλύτερες ή μικρότερες από τις τιμές που λαμβάνονται κατά τις αλληλουχίες του θεωρητικού κύκλου.

5. ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Επεξήγηση των εξισώσεων εργασίας.

5.1. Ισορροπία των δυνάμεων επί οδού:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.2. Ισορροπία των δυνάμεων επί εξέδρας με μηχανική προσομοίωση αδρανείας:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.3. Ισορροπία των δυνάμεων επί εξέδρας με αδράνειες που έχουν μηχανική προσομοίωση αδράνειας:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Προσάρτημα 5

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΣΩΛΗΝΩΝ ΕΞΑΓΩΓΗΣ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.1. Αρκετοί τύποι συστημάτων δειγματοληψίας επιτρέπουν την τήρηση των προδιαγραφών που αναφέρονται στο σημείο 4.2 του παραρτήματος ΙΙΙ. Τα συστήματα που περιγράφονται στα σημεία 3.1, 3.2 και 3.3 θεωρούνται αποδεκτά αν ικανοποιούν τα κύρια κριτήρια που αφορούν την αρχή της μεταβλητής αραίωσης.

1.2 Το εργαστήριο πρέπει να αναφέρει στις εκθέσεις του τον τρόπο δειγματοληψίας που χρησιμοποιήθηκε κατά την εκτέλεση της δοκιμής.

2. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣ ΑΡΑΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΕΞΑΓΩΓΗΣ

2.1 Πεδίο εφαρμογής

Καθορίζονται τα χαρακτηριστικά λειτουργίας ενός συστήματος δειγματοληψίας αερίων εξαγωγής, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση της πραγματικής μάζας των εκπομπών από το σωλήνα εξαγωγής ενός οχήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Η αρχή της δειγματοληψίας με μεταβλητή αραίωση για τη μέτρηση της μάζας των εκπομπών απαιτεί την ικανοποίηση τριών συνθηκών:

2.1.1. Τα αέρια εξαγωγής του οχήματος πρέπει να αραιώνονται συνεχώς με τον αέρα του περιβάλλοντος κάτω από καθορισμένες συνθήκες.

2.1.2. Ο ολικός όγκος του μείγματος των αερίων εξαγωγής και του αέρα αραίωσης πρέπει να μετράται με ακρίβεια.

2.1.3. Ένα δείγμα σταθερής αναλογίας αραιωμένων αερίων εξαγωγής/αέρα αραίωσης συλλέγεται για ανάλυση.

Οι ποσότητες των εκπομπών των αερίων ρύπων καθορίζονται από τις συγκεντρώσεις του αναλογικού δείγματος και τον ολικό όγκο που μετράται στη διάρκεια της δοκιμής. Οι συγκεντρώσεις του δείγματος διορθώνονται για να ληφθεί υπόψη η περιεκτικότητα του αέρα του περιβάλλοντος σε ρύπους. Επιπλέον, στην περίπτωση οχημάτων με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως, απεικονίζονται σε γραφική παράσταση οι εκπομπές σωματιδίων.

2.2. Τεχνική περίληψη

Το σχήμα ΙΙΙ/5.2.2 δίνει το διάγραμμα της αρχής λειτουργίας του συστήματος δειγματοληψίας.

2.2.1. Τα αέρια εξαγωγής του οχήματος αραιώνονται με επαρκή ποσότητα αέρα του περιβάλλοντος ώστε να αποφευχθεί η συμπύκνωση υδρατμών στο σύστημα δειγματοληψίας και μέτρησης.

2.2.2. Το σύστημα δειγματοληψίας των αερίων εξαγωγής πρέπει να έχει σχεδιασθεί κατά τρόπο που να επιτρέπει τη μέτρηση των μέσων συγκεντρώσεων κατ’όγκο των CO2, CO, HC και NOx, επίσης δε, στην περίπτωση των οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως, την μέτρηση των εκπομπών σωματιδίων τα οποία περιέχονται στα αέρια εξαγωγής που εκπέμπονται κατά τον κύκλο δοκιμής του οχήματος.

2.2.3. Το μείγμα αέρα και αερίων εξαγωγής πρέπει να είναι ομογενές στο σημείο που ευρίσκεται το ακροστοιχείο δειγματοληψίας (βλέπε σημείο 2.3.1.2).

2.2.4. Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας πρέπει να εξάγει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των αραιωμένων αερίων εξαγωγής.

2.2.5. Το σύστημα πρέπει να επιτρέπει τη μέτρηση του ολικού όγκου των αραιωμένων αερίων εξαγωγής του δοκιμαζόμενου οχήματος.

Σχήμα ΙΙΙ/5.2.2

Σχηματική παράσταση ενός συστήματος μεταβλητής αραίωσης για τη μέτρηση των εκπομπών των αερίων εξαγωγής

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.2.6. Το σύστημα δειγματοληψίας πρέπει να είναι αεροστεγές. Ο σχεδιασμός του συστήματος δειγματοληψίας με μεταβλητή αραίωση και τα υλικά από τα οποία αποτελείται πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην επηρεάζεται η συγκέντρωση των ρύπων στα αραιωμένα αέρια αξαγωγής. Αν ένα από τα στοιχεία του συστήματος (εναλλάκτης θερμότητας, διαχωριστής τύπου «κυκλώνα», ανεμιστήρας κ.λπ.) τροποποιεί τη συγκέντρωση οποιουδήποτε ρύπου των αραιωμένων αερίων και αν το ελάττωμα αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί, τότε το δείγμα αυτού του ρύπου πρέπει να λαμβάνεται πριν από αυτό το στοιχείο.

2.2.7. Αν το δοκιμαζόμενο όχημα έχει σύστημα εξαγωγής πολλαπλών σωλήνων, οι σωλήνες συναρμογής πρέπει να είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους με ένα συλλέκτη τοποθετημένο όσο το δυνατό πλησιέστερα στο όχημα.

2.2.8. Τα δείγματα των αερίων συλλέγονται σε σάκους δειγματοληψίας επαρκούς χωρητικότητας ώστε να μην εμποδίζεται η ροή των αερίων κατά τη δειγματοληψία. Οι σάκοι αυτοί πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά που δεν αλλοιώνουν τις συγκεντρώσεις των αερίων ρύπων (βλέπε σημείο 2.3.4.4).

2.2.9. Το σύστημα μεταβλητής αραίωσης πρέπει να σχεδιάζεται με τρόπο που να επιτρέπει τη δειγματοληψία των αερίων εξαγωγής χωρίς να τροποποιείται αισθητά η αντίθλιψη στην έξοδο του σωλήνα εξαγωγής (βλέπε σημείο 2.3.1.1).

2.3. Ιδιαίτερες απαιτήσεις

2.3.1. Σύστημα συλλογής και αραίωσης των αερίων εξαγωγής

2.3.1.1. Το μήκος του σωλήνα σύνδεσης του σωλήνα ή των σωλήνων εξαγωγής του οχήματος και του θαλάμου ανάμειξης πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο σωλήνας:

- να μεταβάλλει τη στατική πίεση στην ή στις εξόδους των αερίων εξαγωγής του δοκιμαζόμενου οχήματος περισσότερο από ± 0,75 kPa στα 50 km/h, ή περισσότερο από ± 1,25 kPa σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής, σε σχέση με τις στατικές πιέσεις που καταγράφονται όταν δεν υπάρχει τίποτε συνδεδεμένο στους σωλήνες εξαγωγής του οχήματος· η πίεση πρέπει να μετράται μέσα στο σωλήνα εξαγωγής ή σε μια προέκτασή του με την ίδια διάμετρο όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην άκρη του σωλήνα,

- να τροποποιεί ή να μεταβάλλει τη σύσταση των αερίων εξαγωγής.

2.3.1.2. Πρέπει να προβλέπεται ένας θάλαμος ανάμειξης μέσα στον οποίο αναμειγνύονται τα αέρια εξαγωγής του οχήματος και ο αέρας αραίωσης ώστε να δημιουργείται ένα ομογενές μείγμα στο σημείο της εξόδου από το θάλαμο.

Η ομογένεια του μείγματος σε μία τυχούσα εγκάρσια τομή της ροής στη θέση του ακροστοιχείου δειγματοληψίας δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από ± 2 % από τη μέση τιμή που καταγράφεται σε πέντε τουλάχιστον σημεία ευρισκόμενα σε ίσα διαστήματα επί της περιφερείας της φλέβας των αερίων. Η πίεση στο εσωτερικό του θαλάμου ανάμειξης δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από ± 0,25 kPa από την ατμοσφαιρική πίεση, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις στις συνθήκες που επικρατούν στην έξοδο του σωλήνα εξαγωγής και να περιορίζεται η πρώση της πίεσης μέσα στη συσκευή προετοιμασίας του αέρα αραίωσης, αν αυτή υπάρχει.

2.3.2. Διάταξη αναρρόφησης/ογκομετρική διάταξη

Αυτή η διάταξη μπορεί να έχει ένα φάσμα σταθερών ταχυτήτων, ώστε να υπάρχει επαρκής παροχή για να εμποδίζεται η συμπύκνωση των υδρατμών. Γενικά, για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό, η συγκέντρωση του CO2 στο σάκο δειγματοληψίας των αραιωμένων αερίων εξαγωγής πρέπει να διατηρείται σε επίπεδο κάτω του 3 % κατ’όγκο.

2.3.3. Μέτρηση του όγκου

2.3.3.1. Η ογκομετρική συσκευή πρέπει να διατηρεί την ακρίβεια που έχει επιτευχθεί κατά τη βαθμονόμησή της κατά ± 2 % υπό όλες τις συνθήκες λειτουργίας. Αν η συσκευή αυτή δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις διακυμάνσεις θερμοκρασίας του μείγματος των αερίων εξαγωγής και του αέρα αραίωσης, στο σημείο μέτρησης, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένας εναλλάκτης θερμότητας για να διατηρηθεί η θερμοκρασία στο επίπεδο της προβλεπόμενης θερμοκρασίας λειτουργίας με ακρίβεια ± 6Κ.

Αν χρειαστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας διαχωριστής τύπου «κυκλώνα» για την προστασία της ογκομετρικής συσκευής.

2.3.3.2. Αμέσως πριν την ογκομετρική συσκευή πρέπει να τοποθετηθεί ένας ανιχνευτής θερμοκρασίας. Ο ανιχνευτής αυτός πρέπει να έχει ακρίβεια της τάξης του ± 1Κ και χρόνο απόκρισης 0,1 δευτερολέπτου για το 62 % της διακύμανσης μιας δεδομένης θερμοκρασίας (τιμή που μετράται με έλαιο σιλικόνης).

2.3.3.3. Οι μετρήσεις πίσεης πρέπει να έχουν ακρίβεια της τάξης των ± 0,4 kPa κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

2.3.3.4. Η μέτρηση της διαφοράς της πίεσης ως προς την ατμοσφαιρική, πραγματοποιείται πριν και, αν είναι απαραίτητο, μετά την ογκομετρική συσκευή.

2.3.4. Δειγματοληψία αερίων

2.3.4.1. Αραιωμένα αέρια εξαγωγής

2.3.4.1.1. Το δείγμα αραιωμένων αερίων εξαγωγής λαμβάνεται πριν από τη διατάξη αναρρόφησης αλλά μετά από τις συσκευές προπαρασκευής (αν υπάρχουν).

2.3.4.1.2. Η παροχή δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από ± 2 % από τη μέση τιμή.

2.3.4.1.3. Η παροχή της δειγματοληψίας πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 λίτρα/λεπτό και το πολύ 0,2 % της παροχής των αραιωμένων αερίων εξαγωγής.

2.3.4.1.4. Ένα ισοδύναμο όριο εφαρμόζεται στα συστήματα δειγματοληψίας σταθερής μάζας.

2.3.4.2. Αέρας αραίωσης

2.3.4.2.1. Λαμβάνεται δείγμα αραίωσης, υπό σταθερή παροχή, από σημείο που βρίσκεται κοντά στο στόμιο εισαγωγής του αέρα του περιβάλλοντος και, αν υπάρχει φίλτρο, μετά από αυτό.

2.3.4.2.2. Ο αέρας αυτός δεν πρέπει να έχει μολυνθεί από τα αέρια εξαγωγής που προέρχονται από τη ζώνη ανάμειξης.

2.3.4.2.3. Η παροχή δειγματοληψίας του αέρα αραίωσης πρέπει να είναι συγκρίσιμη με εκείνη που χρησιμοποιείται για τα αραιωμένα αέρια εξαγωγής.

2.3.4.3. Ενέργειες δειγματοληψίας

2.3.4.3.1. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά τη δειγματοληψία πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μη μεταβάλλουν τη συγκέντρωση των ρύπων.

2.3.4.3.2. Μπορούν να χρησιμοποιούνται φίλτρα για το διαχωρισμό των στερεών σωματιδίων από το δείγμα.

2.3.4.3.3. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν αντλίες για τη διοχέτευση του δείγματος προς τον ή τους σάκους δειγματοληψίας.

2.3.4.3.4. Ρυθμιστές παροχές και μετρητές παροχής είναι απαραίτητοι για την επίτευξη των τιμών των παροχών που απαιτούνται για τη δειγματοληψία.

2.3.4.3.5. Αεροστεγείς ταχυσύνδεσμοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανάμεσα στις τριόδους βάνες και τους σάκους δειγματοληψίας. Οι σύνδεσμοι πρέπει να φράσσονται αυτόματα προς την πλευρά του σάκου. Άλλα συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διοχετεύουν τα δείγματα μέχρι τη συσκευή ανάλυσης (π.χ. τρίοδοι διακόπτες).

2.3.4.3.6. Οι διάφορες βάνες που χρησιμοποιούνται για την διοχέτευση των αερίων της δειγματοληψίας πρέπει να είναι ταχείας ρύθμισης και ενέργειας.

2.3.4.4. Αποθήκευση του δείγματος

Τα δείγματα των αερίων πρέπει να συλλέγονται σε σάκους δειγματοληψίας επαρκούς χωρητικότητας ώστε να μη μειώνεται ο ρυθμός δειγματοληψίας. Οι σάκοι πρέπει να αποτελούνται από υλικό που δεν αλλοιώνει την συγκέντρωση από ± 2 % μετά από 20 λεπτά.

2.4. Πρόσθετη συσκευή δειγματοληψίας για τον έλεγχο των οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως

2.4.1. Σε αντιδιαστολή με τη δειγματοληψία αερίων στην περίπτωση των οχημάτων με ανάφλεξη διά σπινθήρος, τα σημεία λήψης των δειγμάτων υδρογονανθράκων και σωματιδίων βρίσκονται στο εσωτερικό της σήραγγος αραιώσεως.

2.4.2. Για να αποφευχθούν οι θερμικές απώλειες των αερίων εξαγωγής μεταξύ της εισόδου του σωλήνα εξαγωγής και της σήραγγας αραίωσης, πρέπει το μήκος του σχετικού σωλήνα να μην υπερβαίνει τα 3,6 m ή τα 6,1 m εφόσον έχει ρυθμική μόνωση. Η εσωτερική διάμετρος του σωλήνα πρέπει να μην υπερβαίνει τα 105 mm.

Σχήμα ΙΙΙ/5.2.4.4

Διάταξη ακροστοιχείου δειγματοληψίας σωματιδίων

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.4.3. Στη σήραγγα αραίωσης, η οποία αποτελείται από έναν ευθύγραμμο σωλήνα από υλικό το οποίο είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού, πρέπει η ροή να είναι ολήρως τυρβώδης (αριθμός Reynolds >= 4 000) ώστε το αραιωμένο αέριο εξαγωγής να είναι ομογενές στα σημεία δειγματοληψίας και να εξασφαλίζεται η λήψη αντιπροσωπευτικών δειγμάτων αερίων και σωματιδίων. Η σήραγγα αραίωσης πρέπει να έχει διάμετρο τουλάχιστον 200 mm και το σύστημα πρέπει να είναι γειωμένο.

2.4.4. Το σύστημα δειγματοληψίας για τον προσδιορισμό των σωματιδίων αποτελείται από ένα ακροστοιχείο δειγματοληψίας εντός της σήραγγας αραίωσης και δύο φίλτρα τοποθετημένα εν σειρά. Κατά τη διεύθυνση της ροής, τοποθετούνται βαλβίδες ταχείας διακοπής, ανάντι και κατάντι από το ζεύγος των φίλτρων.

Η διάταξη του ακροστοιχείου δειγματοληψίας εμφανίζεται στο σχήμα ΙΙΙ/5.2.4.4.

2.4.5. Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας για τα σωματίδια πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Πρέπει να είναι τοποθετημένο κοντά στον άξονα της σήραγγας, κατάντι από την είσοδο των αερίων εξαγωγής και σε απόσταση ίση περίπου με το δεκαπλάσιο της διαμέτρου της σήραγγας. Η εσωτερική του διάμετρος πρέπει να είναι τουλάχιστον 12 mm.

Η απόσταση από το άκρο του ακροστοιχείου δειγματοληψίας μέχρι το στήριγμα του φίλτρου πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον σε πέντε φορές τη διάμετρο του ακροστοιχείου δειγματοληψίας αλλά, σε καμία περίπτωση, να μην υπερβαίνει τα 1 020 mm.

2.4.6. Η συσκευή μέτρησης της ροής του αερίου δείγματος αποτελείται από αντλίες, ρυθμιστές και μετρητές της ροής.

2.4.7. Το σύστημα δειγματοληψίας για τους υδρογονάνθρακες αποτελείται από θερμαινόμενο ακροστοιχείο δειγματοληψίας, αγωγό, φίλτρα και αντλία.

Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας εκπομπών αερίων και το ακροστοιχείο δειγματοληψίας για τα σωματίδια πρέπει να είναι τοποθετημένα συμμετρικά ως προς την έξοδο των αερίων εξαγωγής και κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο δειγματοληψιών. Η εσωτερική διάμετρος του ακροστοιχείου δειγματοληψίας πρέπει να είναι 4 mm.

2.4.8. Όλα τα θερμαινόμενα μέρη πρέπει να διατηρούνται, με τη χρήση του συστήματος θέρμανσης, σε θερμοκρασία 463Κ ± 10 Κ, (190° C).

2.4.9. Αν δεν είναι δυνατή η αντιστάθμιση των διακυμάνσεων της ροής, απαιτείται η τοποθέτηση εναλλάκτου θερμότητας και ρυθμιστή θερμοκρασίας σύμφωνα με όσα ορίζονται στο σημείο 2.3.3.1 ώστε να εξασφαλίζεται σταθερή ροή στο σύστημα καθώς και σταθερή αναλογία, μεταξύ της ροής του δείγματος και της συνολικής ροής.

3. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩ

3.1. Σύστημα μεταβλητής αραίωσης με αντλία θετικού εκτοπίσματος (σύστημα PDP-CVS) (σχήμα III/5.3.1)

3.1.1. Το σύστημα δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο με αντλία θετικού εκτοπίσματος (PDP-CVS) ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος παραρτήματος μέσω της μέτρησης της παροχής των αερίων που διέρχονται από την αντλία υπό σταθερή θερμοκρασία και πίεση. Για τη μέτρηση του ολικού όγκου, υπολογίζεται ο αριθμός των στροφών της βαθμονομημένης αντλίας θετικού εκτοπίσματος.

Το αναλογικό δείγμα λαμβάνεται με δειγματοληψία υπό σταθερή παροχή, με τη βοήθεια αντλίας, μετρητή παροχής και βάνας ρύθμισης της παροχής.

3.1.2. Το σχήμα III/5.3.1 δίνει το διάγραμμα της αρχής λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος δειγματοληψίας. Δεδομένου ότι ακριβή αποτελέσματα μπορούν να λαμβάνονται με διάφορες διατάξεις, δεν είναι υποχρεωτικό η εγκατάσταση να είναι αυστηρώς σύμφωνη με το διάγραμμα. Προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές πληροφορίες και να συντονιστεί η λειτουργία των επί μέρους στοιχείων της εγκατάστασης, μπορούν να χρησιμοποιούνται πρόσθετα στοιχεία, όπως όργανα, βάνες, ηλεκτρομαγνητικά πηνία και διακόπτες.

3.1.3. Ο εξοπλισμός συλλογής περιλαμβάνει:

3.1.3.1. ένα φίλτρο (D) για τον αέρα αραίωσης, το οποίο να προθερμαίνεται, αν χρειάζεται. Το φίλτρο αυτό αποτελείται από ένα στρώμα ενεργού άνθρακα μεταξύ δύο στρωμάτων χαρτιού και χρησιμεύει για την ελάττωση και τη σταθεροποίηση της συγκέντρωσης των υδρογονανθράκων που προέρχονται από εκπομπές του περιβάλλοντος μέσα στον αέρα αραίωσης·

3.1.3.2. ένα θάλαμο ανάμειξης (M) στον οποίο αναμειγνύονται ομογενώς τα αέρια εξαγωγής και ο αέρας·

Σχήμα ΙΙΙ/5.3.1

Διάγραμμα συστήματος δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο με αντλία θετικού εκτοπίσματος (σύστημα PDP-CVS)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.1.3.3. έναν εναλλάκτη θερμότητας (H) επαρκούς ικανότητας ώστε να διατηρείται, σταθερή με προσέγγιση ± 6K ως προς την προβλεπόμενη τιμή καθ’όλη τη διάρκεια της δοκιμής, η θερμοκρασία του μείγματος αέρα/αερίων εξαγωγής, η οποία μετράται ακριβώς ανάντι από την αντλία θετικού εκτοπίσματος. Η συσκευή αυτή δεν πρέπει να επηρεάζει τη συγκέντρωση των ρύπων των αραιωμένων αερίων που λαμβάνονται για ανάλυση·

3.1.3.4. μία διάταξη ρύθμισης της θερμοκρασίας (TC) που χρησιμοποιείται για την προθέρμανση του εναλλάκτη θερμότητας πριν από τη δοκιμή και τη ρύθνιση της θερμοκρασίας του κατά τη διάρκεια της δοκιμής ώστε οι αποκλίσεις, ως προς την προβλεπόμενη τιμή να περιορίζονται στο ± 6K·

3.1.3.5. μία αντλία θετικού εκτοπίσματος (PDP) που χρησιμοποιείται για την τροφοδοσία μείγματος αέρα/αερίων εξαγωγής σταθερής παροχής. Η αντλία πρέπει να έχει επαρκή χωρητικότητα ώστε μα εμποδίζεται η συμπύκνωση των υδρατμών στο σύστημα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες λειτουργίας κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται γενικά μία αντλία θετικού εκτοπίσματος με χωρητικότητα:

3.1.3.5.1. - διπλάσια από τη μέγιστη παροχή των αερίων εξαγωγής που σημειώνεται κατά τις φάσεις επιτάχυνσης του κύκλου δοκιμής, ή

3.1.3.5.2. - επαρκή ώστε να διατηρείται η συγκέντρωση του CO2 στο σάκο δειγματοληψίας των αραιωμένων αερίων εξαγωγής κάτω του 3 % κατ’όγκο·

3.1.3.6. έναν αισθητήρα θερμοκρασίας (T1) (ακρίβεια και ορθότητα ± 1 K) προσαρμοσμένο ακριβώς ανάντι από την αντλία θετικού εκτοπίσματος. Ο αισθητήρας αυτός πρέπει να επιτρέπει την συνεχή παρακολούθηση της θερμοκρασίας του αραιωμένου μείγματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής·

3.1.3.7. ένα μανόμετρο (G1) (ακρίβεια και ορθότητα ± 0,4 kPa), προσαρμοσμένο ακριβώς ανάντι του μετρητή όγκου, που χρησιμεύει για την καταγραφή της διαφοράς πίεσης μεταξύ του μείγματος αερίων και του αέρα του περιβάλλοντος·

3.1.3.8. ένα άλλο μανόμετρο (G2) (ακρίβεια και ορθότητα ± 0,4 kPa), τοποθετημένο έτσι ώστε να επιτρέπεται η καταγραφή της διαφοράς πίεσης μεταξύ της εισόδου και της εξόδου της αντλίας·

3.1.3.9. δύο ακροστοιχεία δειγματοληψίας (S1 και S2) με τα οποία επιτρέπεται η λήψη σταθερών δειγμάτων του αέρα αραίωσης και του αραιωμένου μείγματος αερίων εξαγωγής/αέρα·

3.1.3.10. ένα φίλτρο (F) που χρησιμεύει για την απομάκρυνση των στερεών σωματιδίων από τη ροή των αερίων που συλλέγονται για ανάλυση·

3.1.3.11. αντλίες (P) που χρησιμεύουν για τη λήψη σταθερής ροής αέρα αραίωσης καθώς επίσης και του αραιωμένου μείγματος αερίων εξαγωγής/αέρα κατά τη διάρκεια της δοκιμής·

3.1.3.12. ρυθμιστές παροχής (N) που χρησιμεύουν για τη διατήρηση καθόλη τη διάρκεια της δοκιμής, σταθερής παροχής των δειγμάτων των αερίων που συγκεντρώνουν τα ακροστοιχεία δειγματοληψίας S1 και S2. Η παροχή αυτή πρέπει να είναι τέτοια ώστε, στο τέλος κάθε δοκιμής, η ποσότητα των δειγμάτων να είναι επαρκής για την ανάλυση (10 λίτρα ανά λεπτό)·

3.1.3.13. μετρητές παροχής (FL) για τη ρύθμιση και τον έλεγχο, κατά τη διάρκεια της δοκιμής, της σταθερής ροής των αερίων δειγματοληψίας·

3.1.3.14. βάνες ταχείας ενέργειας (V) που χρησιμεύουν για την διοχέτευση της σταθερής παροχής των δειγμάτων αερίων είτε προς τους σάκους δειγματοληψίας είτε προς την ατμόσφαιρα·

3.1.3.15. αεροστεγείς ταχυσυνδέσμους (Q) που παρεμβάλλονται ανάμεσα στις βάνες ταχείας ενέργειας και στους σάκους δειγματοληψίας. Ο σύνδεσμος πρέπει να εμφράσσεται αυτόματα από την πλευρά του σάκου. Άλλες μέθοδοι για τη διοχέτευση του δείγματος μέχρι τη συσκευή ανάλυσης μπορούν να χρησιμοποιούνται εναλλακτικά (π.χ. τρίοδοι διακόπτες)·

3.1.3.16. σάκους (B) για τη συλλογή των δειγμάτων των αραιωμένων καυσαερίων και του αέρα αραίωσης κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Οι σάκοι πρέπει να έχουν επαρκή χωρητικότητα ώστε να μην προκαλούν μείωση της παροχής δειγματοληψίας. Πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από υλικό που να μην επηρεάζει ούτε τις μετρήσεις ούτε τη χημική σύνθεση των δειγμάτων των αερίων (π.χ. από μεμβράνη διαστρώσεων πολυαιθυλαινίου-πολυαμιδίου ή φθοριωμένων πολυυδρογονανθράκων)·

3.1.3.17. έναν ψηφιακό μετρητή (C) που χρησιμεύει για την καταγραφή του αριθμού στροφών της αντλίας θετικού εκτοπίσματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

3.1.4. Πρόσθετος εξοπλισμός που απαιτείται για τη δοκιμή οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως

Για τη δοκιμή οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις των σημείων 4.3.1.1 και 4.3.2 του παραρτήματος ΙΙΙ, πρέπει να χρησιμοποιούνται οι πρόσθετες συσκευές που περιβάλλονται από τη διακεκομμένη γραμμή στο σχήμα ΙΙΙ/5.3.1.

Fh: θερμαινόμενο φίλτρο·

S3: ακροστοιχεία δειγματοληψίας κοντά στο θάλαμο ανάμειξης·

Vh: θερμαινόμενη πολύοδη βάνα·

Q: ταχυσύνδεσμος που επιτρέπει την ανάλυση του δείγματος αέρα του περιβάλλοντος BA από τη συσκευή HFID·

HFID: θερμαινόμενη συσκευή ανάλυσης του τύπου με ιονισμό με φλόγα·

I,R: συσκευές ολοκλήρωσης και καταγραφής των στιγμιαίων συγκεντρώσεων υδρογονανθράκων·

Lh: θερμαινόμενος σωλήνας δειγματοληψίας.

Όλα τα θερμαινόμενα στοιχεία πρέπει να διατηρούνται σε θερμοκρασία 463 K (190° C) ± 10K.

Σύστημα δειγματοληψίας για τα σωματίδια

S4: σωλήνας δειγματοληψίας στη σήραγγα αραίωσης,

Fp: μονάδα φίλτρων αποτελούμενη από δύο εν σειρά φίλτρα, διάταξη διακλάδωσης της ροής που επιτρέπει τη χρησιμοποίηση προσθέτων παράλληλα τοποθετημένων, ζευγών φίλτρων,

- αγωγός δειγματοληψίας,

- αντλίες, ρυθμιστές ροής, μετρητές ροής,

3.2. Σύστημα αραιώσεως με σωλήνα V Venturi κρίσιμης ροής (σύστημα CFV-CVS) (σχήμα III/5.3.2)

3.2.1. Η χρησιμοποίηση ενός σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής, κατά τη διαδικασία δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο, βασίζεται στις αρχές της μηχανικής των ρευστών υπό συνθήκες κρίσιμης ροής. Η παροχή του μεταβλητού μείγματος αέρα αραίωσης και αερίων εξαγωγής διατηρείται στην ταχύτητα του ήχου η οποία είναι ευθέως ανάλογη προς την τετραγωνική ρίζα της θερμοκρασίας των αερίων. Η παροχή ελέγχεται, υπολογίζεται και ολοκληρώνεται συνεχώς καθ’όλη τη διάρκεια της δοκιμής.

Η χρησιμοποίηση ενός πρόσθετου σωλήνα Venturi για τη δειγματοληψία εξασφαλίζει τη λήψη αναλογικών αερίων δειγμάτων. Καθώς η πίεση και η θερμοκρασία είναι ίσες στις εισόδους των δύο σωλήνων Venturi, ο όγκος του αερίου που λαμβάνεται ως δείγμα είναι ανάλογος προς τον ολικό όγκο του μείγματος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής που παράγεται και, συνεπώς, ικανοποιούνται οι απαιτήσεις που αναφέρονται στο παρόν παράρτημα.

3.2.2. Στο σχήμα III/5.3.2 παρουσιάζεται η αρχή λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος δειγματοληψίας. Δεδομένου ότι αποτελέσματα ακριβείας μπορούν να επιτευχθούν με διάφορες διατάξεις, δεν είναι υποχρεωτικό η εγκατάσταση να είναι αυστηρώς σύμφωνη με το διάγραμμα αυτό. Προκειμένου να ληφθούν συμπληρωματικές πληροφορίες και να συντονιστούν οι λειτουργίες των στοιχείων που συνθέτουν την εγκατάσταση, μπορούν να χρησιμοποιούνται πρόσθετα στοιχεία όπως όργανα βάνες, πηνία και διακόπτες.

3.2.3. Ο εξοπλισμός συλλογής περιλαμβάνει:

3.2.3.1. ένα φίλτρο (D) για τον αέρα αραίωσης, που προθερμαίνεται αν χρειάζεται. Το φίλτρο αυτό αποτελείται από ένα στρώμα ενεργού άνθρακα μεταξύ δύο στρωμάτων χαρτιού. Χρησιμεύει για να ελαττώνει και να σταθεροποιεί τις παρασιτικές εκπομπές υδρογονανθράκων του αέρα αραίωσης·

3.2.3.2. ένα θάλαμο ανάμειξης (M) μέσα στον οποίο τα αέρια εξαγωγής και ο αέρας αναμειγνύονται ομογενώς·

3.2.3.3. ένα διαχωριστή «κυκλώνα» (CS) που χρησιμεύει για την απομάκρυνση των σωματιδίων·

3.2.3.4. δύο ακροστοιχεία δειγματοληψίας (S1 S2) που επιτρέπυν τη λήψη δειγμάτων αέρα αραίωσης και αραιωμένων αερίων εξαγωγής·

3.2.3.5. ένα σωλήνα δειγματοληψίας Venturi (SV) κρίσιμης ροής που επιτρέπει τη λήψη αναλογικών δειγμάτων των αραιωμένων αερίων εξαγωγής·στο ακροστοιχείο δειγματοληψίας S2·

3.2.3.6. ένα φίλτρο (F) που χρησιμεύει για την απομάκρυνση των στερεών σωματιδίων από τη ροή των αερίων που συλλέγονται για ανάλυση·

3.2.3.7. αντλίες (P) που χρησιμεύουν για τη συλλογή ενός μέρους της ροής του αέρα και των αραιωμένων αερίων εξαγωγής στους σάκους κατά τη διάρκεια της δοκιμής·

3.2.3.8. ένα ρυθμιστή παροχής (N) που χρησιμεύει για τη λήψη σταθερής παροχής δειγματοληψίας του αερίου κατά τη διάρκεια της δοκιμής, μέσω του ακροστοιχείου δειγματοληψίας S1. Η παροχή αυτή πρέπει να είναι τέτοια ώστε στο τέλος της δοκιμής να υπάρχουν δείγματα επαρκούς ποσότητας για ανάλυση (~10 λίτρα/λεπτό).

3.2.3.9. έναν αναστολέα (PS) στο σωλήνα δειγματοληψίας·

Σχήμα III/5.3.2

Διάγραμμα συστήματος δειγματοληψίας υπό σταθερό όγκο με σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής (σύστημα CFV-CVS)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.2.3.10. μετρητές παροχής (FL) για τη ρύθμιση και τον έλεγχο της παροχής των αερίων δειγματοληψίας κατά τη διάρκεια των δοκιμών·

3.2.3.11. βάνες ταχείας ενέργειας (V) που χρησιμεύουν για τη διοχέτευση σταθερής παροχής δειγμάτων αερίου είτε προς τους σάκους δειγματοληψίας είτε προς την ατμόσφαιρα·

3.2.3.12. αεροστεγείς ταχυσυνδέσμους (Q) που παρεμβάλλονται ανάμεσα στις βάνες ταχείας ενέργειας και στους σάκους δειγματοληψίας. Ο σύνδεσμος πρέπει να εμφράσσεται αυτόματα από την πλευρά του σάκου. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλες μέθοδοι για τη διοχέτευση του δείγματος μέχρι τη συσκευή ανάλυσης (π.χ. τρίοδοι διακόπτες)·

3.2.3.13. σάκους (B) για τη συλλογή των δειγμάτων, των αραιωμένων αερίων εξαγωγής και του αέρα αραίωσης κατά τις δοκιμές. Οι σάκοι πρέπει να έχουν επαρκή χωρητικότητα ώστε να μην προκαλείται μείωση της παροχής της δειγματοληψίας. Πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από υλικό που δεν επηρεάζει ούτε τις μετρήσεις, ούτε τη χημική σύνθεση των δειγμάτων των αερίων (π.χ. από μεμβράνη διαστρώσεων πολυαιθυλενίου-πολυαιμιδίου ή φθοριωμένων πολυυδρογονανθράκων).

3.2.3.14. ένα μανόμετρο (G), ακρίβειας και ορθότητας της τάξης των ± 0,4 kPa·

3.2.3.15. έναν αισθητήρα θερμοκρασίας (T) ορθότητας και ακρίβειας της τάξης των ± 1 K και χρόνο απόκρισης 0,1s για το 62 % μιας θερμοκρασιακής μεταβολής (τιμή που μετράται με έλαιο σιλικόνης)·

3.2.3.16. ένα σωλήνα μετρήσεων Venturi κρίσιμης ροής (MV) που χρησιμεύει για τη μέτρηση της παροχής των αραιωμένων αερίων εξαγωγής·

3.2.3.17. έναν ανεμιστήρα (BL) επαρκούς ικανότητας για τη διακίνηση του ολικού όγκου των αραιωμένων αερίων εξαγωγής·

3.2.3.18. το σύστημα δειγματοληψίας CFV-CVS πρέπει να έχει επαρκή χωρητικότητα ώστε να εμποδίζεται η συμπύκνωση των υδρατμών μέσα στο σύστημα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται γενικώς ένας ανεμιστήρας (BL) με ικανότητα:

3.2.3.18.1. διπλάσια από τη μέγιστη παροχή των αερίων εξαγωγής που εκπέμπεται κατά τις φάσεις επιτάχυνσης του κύκλου δοκιμής, ή

3.2.3.18.2. αρκετή για να διατηρηθεί η συγκέντρωση του CO2, στο σάκο δειγματοληψίας των αραιωμένων αερίων εξαγωγής, κάτω του 3 % κατ’όγκο.

3.2.4. Πρόσθετος εξοπλισμός για τη δοκιμή οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως

Για τη δοκιμή των οχημάτων με κινητήρα ανάφλεξης διά συμπιέσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις των σημείων 4.3.1.1 και 4.3.2 του παραρτήματος III, πρέπει να χρησιμοποιούνται οι πρόσθετες συσκευές που περικλείονται από τη διακεκομμένη γραμμή στο σχήμα III/5.3.2:

Fh: θερμαινόμενο φίλτρο,

S3: ακροστοιχείο δειγματοληψίας κοντά στο θάλαμο ανάμειξης,

Vh: θερμαινόμενη πολύοδη βάνα,

Q: ταχυσύνδεσμος που επιτρέπει την ανάλυση του δείγματος αέρα του περιβάλλοντος BA από τη συσκευή HFID,

HFID: θερμαινόμενη συσκευή ανάλυσης του τύπου με ιονισμό με φλόγα,

I,R: συσκευές ολοκλήρωσης και καταγραφής των στιγμιαίων συγκεντρώσεων υδρογονανθράκων,

Lh: θερμαινόμενος σωλήνας δειγματοληψίας.

Όλα τα θερμαινόμενα στοιχεία πρέπει να διατηρούνται σε θερμοκρασία 463 K (190° C) ± 10 K.

Αν δεν είναι δυνατή η αντιστάθμιση των διακυμάνσεων παροχής, πρέπει να προβλέπεται ένας εναλλάκτης θερμότητας (H) και μια διάταξη για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας (TC) με τα χαρακτηριστικά που καθορίζονται στο σημείο 2.2.3 ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της παροχής διαμέσου του σωλήνα Venturi (MV) και, επομένως, η ανάλογη παροχή που διέρχεται από το ακροστοιχείο δειγματοληψίας S3.

Σύστημα δειγματοληψίας για τη μέτρηση των σωματιδίων:

S4: ακροστοιχείο δειγματοληψίας στη σήραγγα αραίωσης,

Fp: μονάδα φίλτρων αποτελούμενη από δύο εν σειρά φίλτρα,

- διάταξη διακλάδωσης της ροής, που επιτρέπει τη χρησιμοποίηση προσθέτων παράλληλα τοποθετημένων ζευγών φίλτρων,

- αγωγός δειγματοληψίας,

- αντλίες, ρυθμιστές ροής, μετρητές ροής.

3.3. Σύστημα μεταβλητής αραίωσης με έλεγχο σταθερής παροχής μέσω ενός διαφραγματικού στομίου (CFO-CVS) (σχήμα III/5.3.3) (μόνο για κινητήρες ανάφλεξης διά σπινθήρος)

3.3.1. Ο εξοπλισμός συλλογής περιλαμβάνει:

3.3.1.1. ένα σωλήνα δειγματοληψίας που συνδέει το σωλήνα εξαγωγής του οχήματος με τη διάταξη συλλογής·

3.3.1.2. μια διάταξη δειγματοληψίας που περιλαμβάνει μία αντλία που χρησιμεύει για την αναρρόφηση ενός αραιωμένου μείγματος αερίων εξαγωγής και αέρα·

3.3.1.3. ένα θάλαμο ανάμειξης (M) μέσα στον οποίο τα αέρια εξαγωγής και ο αέρας αναμειγνύονται ομογενώς·

3.3.1.4. έναν εναλλάκτη θερμότητας (H) επαρκούς χωρητικότητας ώστε να διατηρείται καθ’όλη τη διάρκεια της δοκιμής η θερμοκρασία του μείγματος αέρα/αερίων εξαγωγής, η οποία μετράται ακριβώς ανάντι από το σύστημα μέτρησης παροχής, σταθερή με προσέγγιση ± 6 K. Η διάταξη αυτή δεν πρέπει να τροποποιεί τη συγκέντρωση των ρύπων των αραιωμένων αερίων που λαμβάνονται για ανάλυση.

Αν, για ορισμένους ρύπους δεν τηρείται ο όρος αυτός, το δείγμα για τους ρύπους αυτούς πρέπει να λαμβάνεται πριν από το διαχωριστή τύπου «κυκλώνα».

Αν είναι αναγκαίο, προβλέπεται μια διάταξη ρύθμισης της θερμοκρασίας (TC) για την προθέρμανση του εναλλάκτη θερμότητας πριν από τη δοκιμή και τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του κατά τη διάρκεια της δοκιμής ώσε οι αποκλίσεις, ως προς την προβλεπομένη τιμή, να περιορίζονται στο ± 6 K·

3.3.1.5. δύο ακροστοιχεία δειγματοληψίας (S1 και S2) που επιτρέπουν τη λήψη των δειγμάτων, μέσω αντλιών (P), μετρητών παροχής (FL) και, αν απαιτείται φίλτρων (F) για την απομάκρυνση των στερεών σωματιδίων από τα αέρια που χρησιμοποιούνται για ανάλυση·

3.3.1.6. μία αντλία για τον αέρα αραίωσης και μία άλλη για το αραιωμένο μείγμα αερίων·

3.3.1.7. μία ογκομετρική συσκευή εφοδιασμένη με διαφραγματικό στόμιο μέτρησης της παροχής·

3.3.1.8. έναν αισθητήρα θερμοκρασίας (T1) ακριβείας και ορθότητας ± 1 k, τοποθετημένο αμέσως ανάντι της ογκομετρικής διάταξης. Ο αισθητήρας αυτός πρέπει να επιτρέπει το συνεχή έλεγχο της θερμοκρασίας του αραιωμένου μείγματος των αερίων εξαγωγής κατά τη διάρκεια της δοκιμής·

3.3.1.9. ένα μανόμετρο (G1) ακριβείας και ορθότητας ± 0,4 KP, τοποθετημένο ακριβώς ανάντι της ογκομετρικής διάταξης που χρησιμεύει γοα την καταγραφή της διαφοράς πίεσης μεταξύ του μείγματος αερίων και του αέρα του περιβάλλοντος·

3.3.1.10. ένα άλλο μανόμετρο (G2) ακριβείας και ορθότητας ± 0,4 KP τοποθετημένο κατά τρόπο που να επιτρέπει την καταγραφή της διαφοράς πίεσης μεταξύ της εισόδου και της εξόδου της αντλίας·

3.3.1.11. ρυθμιστές παροχής (N) που χρησιμεύουν για τη διατήρηση σταθερής παροχής δειγματοληψίας αερίων κατά τη διάρκεια της δοκιμής μέσω των ακροστοιχείων δειγματοληψίας S1 και S2. Η παροχή δειγματοληψίας πρέπει να είναι τέτοια ώστε στο τέλος κάθε δοκιμής να υπάρχουν δείγματα επαρκούς ποσότητας για την ανάλυση (10 λίτρα/λεπτό)·

3.3.1.12. μετρητές παροχής (FL) για τη ρύθμιση και τον έλεγχο της σταθερής παροχής της δειγματοληψίας αερίου κατά τη δοκιμή·

3.3.1.13. τρίοδες βάνες ταχείας ενέργειας (V) που χρησιμεύουν για τη διοχέτευση σταθερής παροχής δειγμάτων αερίων, είτε προς τους σάκους δειγματοληψίας είτε προς την ατμόσφαιρα·

3.3.1.14. αεροστεγείς ταχυσυνδέσμους (Q) που παρεμβάλλονται ανάμεσα στις τρίοδες βάνες ταχείας ενέργειας και στους σάκους δειγματοληψίας. Ο σύνδεσμος πρέπει να εμφράσσεται αυτόματα από την πλευρά του σάκου. Άλλες μέθοδοι για να διοχετεύεται το δείγμα μέχρι τη συσκευή της ανάλυσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν (π.χ. κρουνοί τριών στομίων)·

Σχήμα III/5.3.3

Διάγραμμα συστήματος μεταβλητής αραίωσης με διατήρηση μιας σταθερής παροχής με υποπιεσογόνο όργανο (σύστημα CFO-CVS)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.3.1.15. σάκους (B) για τη συλλογή των δειγμάτων αραιωμένων αερίων εξαγωγής και αέρα αραίωσης κατά τη δοκιμή. Πρέπει να έχουν επαρκή χωρητικότητα ώστε να μην προκαλείται μείωση της παροχής δειγματοληψίας. Πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από υλικό που δεν επηρεάζει ούτε τις μετρήσεις ούτε τη χημική σύνθεση των δειγμάτων των αερίων (π.χ. από μεμβράνη διαστρώσεων πολυαιθυλενίου-πολυαμιδίου ή φθοριωμένων πολυυδρογονανθράκων).

Προσάρτημα 6

ΜΕΘΟΔΟΣ ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ

1. ΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ

1.1. Κάθε κλίμακα μέτρησης που χρησιμοποιείται πρέπει να βαθμονομείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 4.3.3 του παραρτήματος III, με την παρακάτω μέθοδο.

1.2. Η καμπύλη βαθμονόμησης της συσκευής ανάλυσης καταρτίζεται βάσει πέντε τουλάχιστον σημείων βαθμονόμησης, η απόσταση μεταξύ των οποίων πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφη. Η ονομαστική συγκέντρωση πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με το 80 % της πλήρους κλίμακας.

1.3. Η καμπύλη βαθμονόμησης υπολογίζεται με τη μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων. Αν το πολυώνυμο που προκύπτει είναι βαθμού ανώτερου του 3, ο αριθμός των σημείων βαθμονόμησης πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με το βαθμό του πολυωνύμου αυτού συν 2.

1.4. Η καμπύλη βαθμονόμησης δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από 2 % από την ονομαστική τιμή κάθε αερίου βαθμονόμησης.

1.5. Χάραξη της καμπύλης βαθμονόμησης

Από τη χάραξη της καμπύλης βαθμονόμησης και των σημείων βαθμονόμησης επιτρέπεται η επαλήθευση της ορθής εκτέλεσης της βαθμονόμησης. Πρέπει να αναφέρονται οι διάφορες χαρακτηριστικές παράμετροι της συσκευής ανάλυσης, ιδίως:

- η κλίμακα,

- η ευαισθησία,

- το μηδέν,

- η ημερομηνία της βαθμονόμησης.

1.6. Εναλλακτικές μέθοδοι (π.χ. μέσω υπολογιστή, ηλεκτρονικού διακόπτη κλίμακας κ.λπ.) μπορούν να χρησιμοποιούνται εφόσον αποδεικνύεται επαρκώς προς την τεχνική υπηρεσία ότι παρέχουν ισοδύναμη ακρίβεια.

1.7. Επαλήθευση της βαθμονόμησης

1.7.1. Κάθε κλίμακα μέτρησης που χρησιμοποιείται πρέπει να ελέγχεται πριν από κάθε ανάλυση σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις:

1.7.2. Η βαθμονόμηση ελέγχεται με τη βοήθεια ενός αερίου μηδενισμού και ενός αερίου εύρους κλίμακας (βαθμονόμησης) του οποίου η ονομαστική τιμή ευρίσκεται κοντά στην τιμή για την οποία πραγματοποιείται η ανάλυση.

1.7.3. Αν, για τα δύο εξεταζόμενα σημεία, η διαφορά μεταξύ της θεωρητικής τιμής και της τιμής που λαμβάνεται κατά τη διαδικασία βαθμονόμησης δεν υπερβαίνει το ± 5 % της πλήρους κλίμακας, οι παράμετροι ρύθμισης μπορούν να αναπροσαρμόζονται. Στην αντίθετη περίπτωση, πρέπει να καταρτίζεται νέα καμπύλη βαθμονόμησης σύμφωνα με το σημείο 1 του παρόντος προσαρτήματος.

1.7.4. Μετά τη δοκιμή, το αέριο μηδενισμού και το ίδιο αέριο εύρους κλίμακας χρησιμοποιούνται για ένα νέο έλεγχο. Η ανάλυση θεωρείται ως αποδεκτή αν η διαφορά μεταξύ των δύο μετρήσεων είναι κατώτερη από 2 %.

2. ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ FID, ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ

2.1. Βελτιστοποίηση απόκρισης και ανιχνευτή

Ο ανιχνευτής ιονισμού με φλόγα FID πρέπει να ρυθμίζεται όπως προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή του οργάνου. Πρέπει να χρησιμοποιείται προπάνιο για τη βελτιστοποίηση της απόκρισης της συσκευής, στο πλέον σύνηθες φάσμα δοκιμών.

2.2. Βαθμονόμηση του αναλυτή υδρογονανθράκων (HC)

Ο αναλυτής πρέπει να βαθμονομείται με τη χρήση προπανίου και καθαρού συνθετικού αέρα. Βλέπε παράγραφο 4.5.2 του παραρτήματος 4 (αέρια βαθμονόμησης).

Χαράζεται μία καμπύλη βαθμονόμησης όπως περιγράφεται στις παραγράφους 1.1 έως 1.5 του παρόντος προσαρτήματος.

2.3. Συντελεστές απόκρισης για διάφορους υδρογονάνθρακες και προτεινόμενα όρια.

Ο συντελεστής απόκρισης (Rf) για ένα συγκεκριμένο τύπο υδρογονάνθρακα, είναι ο λόγος της ένδειξης συγκέντρωσης του ανιχνευτή ιονισμού με φλόγα (FID) προς τη συγκέντρωση του κυλίνδρου αερίων, εκφρασμένου σε μέρη ανά εκατομμύριο ισοδύναμου άνθρακα (ppm C1).

Η συγκέντρωση του αερίου δοκιμής πρέπει να είναι τέτοια ώστε να παρέχεται απόκριση στο 80 % του εύρους της πλήρους κλίμακας για το φάσμα δοκιμών. Η συγκέντρωση πρέπει να είναι γνωστή και με ακρίβεια ± 2 % ως προς ένα βαρυμετρικό πρότυπο εκφρασμένο κατ’όγκο. Επιπλέον ο κύλινδρος των αερίων πρέπει να έχει υποστεί προεργασία για 24 ώρες σε θερμοκρασία μεταξύ 293 και 303 K (20° και 30° C).

Οι συντελεστές απόκρισης προσδιορίζονται όταν τίθεται σε λειτουργία ο αναλυτής και στη συνέχεια ανά μεγάλα διαστήματα λειτουργίας. Τα αέρια δοκιμών που χρησιμοποιούνται και οι συνιστώμενοι συντελεστές απόκρισης είναι:

- Μεθάνιο και καθαρός αέρας 1,00 ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Σχήμα III/6.3

Σχήμα διάταξης ελέγχου για την απόδοση του μετατροπέα NOx

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Όλες οι παράμετροι που αφορούν την αντλία, μετριούνται ταυτόχρονα με τις παραμέτρους του μετρητή παροχής που είναι συνδεδεμένος εν σειρά με την αντλία. Κατόπιν χαράσσεται η καμπύλη της υπολογιζόμενης παροχής (εκφραζόμενη σε m³/min στην είσοδο της αντλίας, υπό απόλυτη θερμοκρασία και πίεση) ως προς την αριθμητική τιμή της συνάρτησης συσχέτισης ενός ορισμένου συνδυασμού παραμέτρων της αντλίας. Κατόπιν, προσδιορίζεται η γραμμική εξίσωση που εκφράζει τη σχέση μεταξύ της παροχής της αντλίας και της συνάρτησης συσχέτισης. Εάν η αντλία του συστήματος CVS έχει πολλές βαθμίδες ταχυτήτων, γίνεται χωριστή βαθμονόμηση για κάθε χρησιμοποιούμενη βαθμίδα ταχύτητας.

4.2.2. Αυτή η διαδικασία βαθμονόμησης βασίζεται στη μέτρηση των απόλυτων τιμών των παραμέτρων της αντλίας και των παραμέτρων των μετρητών παροχής που επιτρέπουν τον προσδιορισμό της παροχής σε κάθε σημείο. Τρεις όροι πρέπει να τηρούνται για να εξασφαλίζεται η ακρίβεια και η συνέχεια της καμπύλης βαθμονόμησης:

4.2.2.1. οι πιέσεις της αντλίας πρέπει να μετρούνται σε σημεία μέτρησης πάνω στην ίδια και όχι στις εξωτερικές σωληνώσεις που συνδέονται με την είσοδο και την έξοδο της αντλίας. Τα στοιχεία μέτρησης της πίεσης που ευρίσκονται στο άνω και στο κάτω σημείο της μετωπικής πλάκας απαγωγής της αντλίας, υπόκεινται στις πραγματικές πιέσεις που υφίστανται μέσα στο θάλαμο της αντλίας και εκφράζουν επομένως τις απόλυτες διαφορές πίεσης·

4.2.2.2. κατά τη διάρκεια της βαθμονόμησης πρέπει να διατηρείται σταθερή θερμοκρασία. Ο μετρητής παροχής στρωτής ροής είναι ευαίσθητος στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας εισόδου, οι οποίες προκαλούν διασπορά των μετρουμένων τιμών. Ομαλές διακυμάνσεις ± 1 K της θερμοκρασίας είναι αποδεκτές, υπό την προϋπόθεση ότι εμφανίζονται προοδευτικά σε χρονικό διάστημα αρκετών λεπτών·

4.2.2.3. όλες οι συνδέσεις μεταξύ του μετρητή παροχής και της αντλίας CVS πρέπει να είναι στεγανές.

4.2.3. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής προσδιορισμού των εκπομπών των αερίων εξαγωγής, η μέτρηση των παραμέτρων αυτών της αντλίας επιτρέπει τον υπολογισμό της παροχής με τη βοήθεια της εξίσωσης βαθμονόμησης.

4.2.3.1. Το σχήμα III/6.4.2.3.1 του παρόντος παραρτήματος δίνει μια διάταξη δοκιμής. Μπορούν να γίνουν αποδεκτές και εναλλακτικές διατάξεις υπό την προϋπόθεση ότι γίνονται αποδεκτές από την αρμόδια διοικητική αρχή καθόσον παρέχουν αποτελέσματα συμβατής ακρίβειας.

Αν χρησιμοποιείται η διάταξη που περιγράφεται στο σχήμα III/5.3.2 του προσαρτήματος 5, οι ακόλουθες παράμετροι πρέπει να παρουσιάζουν τις εξής ανοχές:

βαρομετρική πίεση (διορθωμένη) (PB) ± 0,03 kPa,

θερμοκρασία περιβάλλοντος (T) ± 0,2 K

θερμοκρασία αέρα στην είσοδο του LFE (ETI) ± 0,15 K

υποπίεση ανάντι του LFE (EPI) ± 0,01 kPa

απώλεια πίεσης διαμέσου του ακροφυσίου του LFE (EDP) ± 0,0015 kPa

θερμοκρασία του αέρα στην είσοδο της αντλίας CVS (PTI) ± 0,2 K

θερμοκρασία του αέρα στην έξοδο της αντλίας CVS (PTO) ± 0,2 K

υποπίεση στην είσοδο της αντλίας CVS (PPI) ± 0,22 kPa

πιεζομετρικό ύψος στην έξοδο της αντλίας CVS (PPO) ± 0,22 kPa

αριθμός στροφών της αντλίας κατά τη δοκιμή (n) ± 1 στροφή

διάρκεια της δοκιμής (τουλάχιστον 250 s) (t) ± 0,1 s

4.2.3.2. Μετά την υλοποίηση της συνδεσμολογίας του συστήματος όπως δείχνεται στο σχήμα III/6.4.2.3.1, τοποθετείται η βάνα ρύθμισης της παροχής στην πλήρως ανοικτή θέση και τίθεται σε λειτουργία η αντλία CVS για 20 λεπτά πριν την έναρξη των εργασιών βαθμονόμησης.

4.2.3.3. Τοποθετείται η βάνα ρύθμισης της παροχής σε μερικώς ανοικτή θέση ώστε να αυξηθεί η υποπίεση στην είσοδο της αντλίας (1 kPa περίπου) και να ληφθούν τουλάχιστον έξι σημεία μέτρησης για το σύνολο της βαθμονόμησης. Το σύστημα σταθεροποιείται επί 3 λεπτά και επαναλαμβάνονται οι μετρήσεις.

Σχήμα III/6.4.2.3.1

Διάταξη βαθμονόμησης για το σύστημα PDP-CVS

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4.2.4. Ανάλυση των στοιχείων

4.2.4.1. Η παροχή αέρα Qs σε κάθε σημείο δοκιμής υπολογίζεται σε m³/min από τα στοιχεία του μετρητή παροχής, σύμφωνα με τη μέθοδο που καθορίζεται από τον κατασκευαστή.

4.2.4.2. Η παροχή αέρα μετατρέπεται κατόπιν σε παροχή της αντλίας Vo εκφραζόμενη σε m³ ανά στροφή, υπό απόλυτη θερμοκρασία και πίεση στην είσοδο της αντλίας:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

Vo: παροχή της αντλίας υπό Tp και Pp m³/στροφή,

Qs: παροχή αέρα υπό 101,33 kPa και 273,2 K, σε m³/min,

Tp: θερμοκρασία στην είσοδο της αντλίας (K),

Pp: απόλυτη πίεση στην είσοδο της αντλίας,

n: ταχύτητα περιστροφής της αντλίας σε στροφές/min.

Για να αντισταθμιστεί η αλληλεπίδραση των μεταβολών της πίεσης λόγω της ταχύτητας της αντλίας και του ποσοστού ολίσθησης της αντλίας, η συνάρτηση συσχέτισης (Xo) μεταξύ της ταχύτητας της αντλίας (n), της διαφοράς πίεσης μεταξύ της εισόδου και της εξόδου της αντλίας και της απόλυτης πίεσης στην έξοδο της αντλίας, υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

Xo: συνάρτηση συσχέτισης,

ΔPp: διαφορά πίεσης της εισόδου και της εξόδου της αντλίας (kPa)

Pe: απόλυτη πίεση στην έξοδο της αντλίας (PPO+PB) (kPa)

Εκτελείται γραμμική προσαρμογή με τη μέθοδο των ελαχίστων τατραγώνων για να παραχθούν οι ακόλουθες εξισώσεις βαθμονόμησης:

Vo = Do - M(Xo)

n = A - B (ΔPp)

D0, M, A και B είναι οι σταθερές κλίσεις και τεταγμένης που ορίζουν τις καμπύλες.

4.2.4.3. Αν το σύστημα CVS έχει πολλές ταχύτητες λειτουργίας, πρέπει να εκτελείται βαθμονόμηση για κάθε ταχύτητα. Οι καμπύλες βαθμονόμησης που παράγονται για τις ταχύτητες αυτές πρέπει να είναι περίπου παράλληλες και οι σταθερές τεταγμένης (Do) πρέπει να αυξάνουν όταν μειώνεται το πεδίο παροχής της αντλίας.

Αν η βαθμονόμηση έχει εκτελεστεί προσεκτικά, οι τιμές που υπολογίζονται από την εξίσωση πρέπει να ευρίσκονται εντός του ορίου ± 0,5 % από τη μετρούμενη τιμή του V0. Οι τιμές του M είναι διαφορετικές για κάθε αντλία. Η βαθμονόμηση πρέπει να εκτελείται κατά τη θέση σε λειτουργία της αντλίας και μετά κάθε σημαντική εργασία συντήρησης.

4.3. Βαθμονόμηση του σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής (CFV)

4.3.1. Η βαθμονόμηση του σωλήνα Venturi CFV βασίζεται στην εξίσωση παροχής ενός σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

Qs: παροχή,

Kv: συντελεστής βαθμονόμησης,

P: απόλυτη πίεση (kPa)

T: απόλυτη θερμοκρασία (K).

Η παροχή του αερίου είναι συνάρτηση της πίεσης και της θερμοκρασίας εισόδου.

Η ακόλουθη διαδικασία βαθμονόμησης δίνει την τιμή του συντελεστή βαθμονόμησης βάσει των μετρηθέντων τιμών πίεσης, θερμοκρασίας και παροχής αέρα.

4.3.2. Για τη βαθμονόμηση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού του σωλήνα Venturi CFV ακολουθείται η διαδικασία που συνιστά ο κατασκευαστής.

4.3.3. Κατά τις αναγκαίες μετρήσεις για τη βαθμονόμηση της παροχής του σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής, οι ακόλουθες παράμετροι πρέπει να παρουσιάζουν τις ακόλουθες ανοχές:

βαρομετρική πίεση (διορθωμένη)(Pa) ± 0,03 kPa,

θερμοκρασία του αέρα στην είσοδο LFE(ETI) ± 0,15 K,

υποπίεση ανάντι του LFE(EPI) ± 0,01 kPa,

πτώση πίεσης διαμέσου του ακροφυσίου του LFE(EDP) ± 0,0015 kPa,

παροχή αέρα (Qs) ± 0,5 %,

υποπίεση στην είσοδο του CFV(PPI) ± 0,02 kPa,

θερμοκρασία στην είσοδο του σωλήνα Venturi (Tv) ± 0,2 K.

4.3.4. Το σύστημα συνδέεται όπως στο σχήμα III/6.4.3.4 και ελέγχεται η στεγανότητά του. Οποιαδήποτε διαρροή, μεταξύ της διάταξης μέτρησης της παροχής και του σωλήνα Venturi κρίσιμης ροής, επηρεάζει σημαντικά την ακρίβεια της βαθμονόμησης.

Σχήμα III/6.4.3.4

Διάταξη βαθμονόμησης για το σύστημα CFV-CVS

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4.3.5. Τοποθετείται η βάνα ρύθμισης της παροχής στην πλήρως ανοικτή θέση, τίθεται σε λειτουργία ο ανεμιστήρας και αφήνεται το σύστημα να σταθεροποιηθεί. Καταγράφονται οι τιμές που λαμβάνονται από όλες τις συσκευές.

4.3.6. Η βάνα ρύθμισης της παροχής ρυθμίζεται σε διάφορες θέσεις και εκτελούνται τουλάχιστον οκτώ μετρήσεις κατανεμημένες εντός του πεδίου κρίσιμης ροής του σωλήνα Venturi.

4.3.7. Οι τιμές που καταγράφονται κατά τη βαθμονόμηση χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό των κατωτέρω στοιχείων. Η παροχή αέρα Qs σε κάθε σημείο δοκιμής υπολογίζεται βάσει των τιμών του μετρητή παροχής, σύμφωνα με τη μέθοδο που καθορίζεται από τον κατασκευαστή.

Υπολογίζεται η τιμή του συντελεστή βαθμονόμησης για κάθε σημείο δοκιμής:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

Qs: παροχή σε m³/min στους 273,2 K και 101,33 kPa,

Tv: θερμοκρασία στην είσοδο του σωλήνα Venturi (K).

Pv: απόλυτη πίεση στην είσοδο του σωλήνα Venturi (kPa).

Χαράσσεται μία καμπύλη του Kv συναρτήσει της πίεσης στην είσοδο του σωλήνα Venturi. Για ροή με την ταχύτητα του ήχου, το Kv έχει σχετικά σταθερή τιμή. Όταν η πίεση μειώνεται (δηλαδή όταν η υποπίεση αυξάνει), ο σωλήνας Venturi ελευθερώνεται και το Kv μειώνεται. Οι προκύπτουσες διακυμάνσεις του Kv δεν είναι ανεκτές. Ο μέσος όρος του K και η τυπική απόκλιση υπολογίζονται από οκτώ τουλάχιστον σημεία, μέσα στην κρίσιμη περιοχή. Αν η απόκλιση υπερβαίνει τα 0,3 % του μέσου όρου του Kv, πρέπει να λαμβάνονται διορθωτικά μέτρα.

Προσάρτημα 7

ΟΛΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

1. Για να ελεχθεί η συφωνία με τις προδιαγραφές του σημείου 4.7 του παραρτήματος III, προσδιορίζεται η ολική ακρίβεια της διάταξης δειγματοληψίας και ανάλυσης CVS, με την εισαγωγή μιας γνωστής ποσότητας μάζας αερίου ρύπου στο σύστημα, ενώ αυτό λειτουργεί όπως και κατά την διάρκεια μιας κανονικής δοκιμής. Στη συνέχεια, εκτελείται η ανάλυση και υπολογίζεται η μάζα του ρύπου σύμφωνα με τους τύπους του προσαρτήματος 8 του παρόντος παραρτήματος, με τη διαφορά ότι ως πυκνότητα του προπανίου λαμβάνεται η τιμή 1,967 γραμμάρια/λίτρο υπό κανονικές συνθήκες. Οι ακόλουθες μέθοδοι έχει αποδειχθεί ότι παρέχουν επαρκή ακρίβεια.

2. Μέτρηση σταθερής παροχής καθαρού αερίου (CO ή C3H8) με τη χρήση διαφραγματικού στομίου.

2.1. Μια γνωστή ποσότητα καθαρού αερίου (CO ή C3H8) εισάγεται στο σύστημα CVS διαμέσου ενός βαθμολογημένου διαφραγματικού στομίου κρίσιμης ροής. Αν η πίεση εισόδου είναι αρκετά μεγάλη, η παροχή (q) που ρυθμίζεται από το διαφραγματικό στόμιο είναι ανεξάρτητη από την πίεση εξόδου του διαφράγματος (συνθήκες κρίσιμης ροής). Αν οι παρατηρούμενες διαφορές υπερβαίνουν το 5 %, πρέπει να προσδιοριστεί και να εξαλειφθεί η αιτία της ανωμαλίας. Η συσκευή CVS λειτουργεί όπως για τη μέτρηση των εκπομπών των αερίων εξαγωγής επί 5 έως 10 λεπτά. Τα αέρια που συλλέγονται στο σάκο αναλύονται με τη βοήθεια του συνήθη εξοπλισμού και τα λαμβανόμενα αποτελέσματα συγκρίνονται με την ήδη γνωστή περιεκτικότητα δειγμάτων.

3. Μέτρηση μιας περιορισμένης ποσότητας καθαρού αερίου (CO ή C3H8) με βαρυμετρική μέθοδο.

3.1. Για τον έλεγχο της συσκευής CVS με τη βαρυμετρική μέθοδο, ακολουθείται η ακόλουθη διαδικασία: χρησιμοποιείται μία μικρή φιάλη, πλήρης είτε με μονοξείδιο του άνθρακα είτε με προπάνιο, της οποίας προσδιορίζεται το βάρος με ακρίβεια ± 0,1 g. Το σύστημα CVS τίθεται σε λειτουργία όπως για την κανονική δοκιμή προσδιορισμού των εκπομπών των αερίων εξαγωγής επί 5 έως 10 λεπτά. Ταυτόχρονα εισάγεται στο σύστημα CO ή προπάνιο, ανάλογα με την περίπτωση. Η ποσότητα καθαρού αερίου που εισάγεται στη συσκευή προσδιορίζεται από τη διαφορά βάρους της φιάλης. Κατόπιν, τα αέρια που συλλέγονται μέσα στο σάκο αναλύονται με το σύστημα που κανονικά χρησιμοποιείται για την ανάλυση των αερίων εξαγωγής και τα αποτελέσματα συγκρίνονται με τις τιμές συγκέντρωσης που υπολογίστηκαν προηγουμένως.

Προσάρτημα 8

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΚΠΕΜΠΟΜΕΝΩΝ ΡΥΠΩΝ

1. ΓΕΝΙΚΑ

1.1. Οι ποσότητες εκπομπής των αερίων ρύπων υπολογίζονται με την ακόλουθη εξίσωση:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

Mi: εκπεμπομένη μάζα του ρύπου σε γραμμάρια ανά χιλιόμετρο,

Vmix: όγκος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής εκφραζόμενος σε λίτρα/δοκιμή και διορθωμένος ώστε να ανταποκρίνεται στις κανονικές συνθήκες (273,2 K, 101,33kPa),

Qi: πυκνότητα του ρύπου i σε γραμμάρια/λίτρο υπό κανονική θερμοκρασία και πίεση (273,2 K, 101,33kPa),

KH: συντελεστής διόρθωσης της υγρασίας που, χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της εκπεμπόμενης μάζας των οξειδίων του αζώτου (για HC και CO δεν γίνεται διόρθωση υγρασίας),

Ci: συγκέντρωση του ρύπου i στα αραιωμένα αέρια εξαγωγής, εκφραζομένη σε ppm και διορθωμένη βάσει της ποσότητας του ρύπου i που περιέχεται στον αέρα αραίωσης,

d: απόσταση που αντιστοιχεί στον κύκλο λειτουργίας σε km.

1.2. Προορισμός του όγκου

1.2.1. Υπολογισμός του όγκου στην περίπτωση που χρησιμοποιείται σύστημα μεταβλητής αραίωσης με έλεγχο σταθερής παροχής μέσω διάταξης διαφραγματικού στομίου ή σωλήνα Venturi.

Καταγράφονται συνεχώς οι παράμετροι που δείχνουν την παροχή και υπολογίζεται ο συνολικός όγκος σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής.

1.2.2. Υπολογισμός του όγκου στην περίπτωση που χρησιμοποιείται σύστημα με αντλία θετικού εκτοπίσματος. Ο όγκος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής που μετράται στο σύστημα με αντλία θετικού εκτοπίσματος υπολογίζεται από τον τύπο:

V = Vo x N

όπου:

V: όγκος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής σε λίτρα/δοκιμή (πριν την διόρθωση),

Vo: όγκος αερίων που διακινήθηκε από την αντλία θετικού εκτοπίσματος υπό τις συνθήκες της δοκιμής, σε λίτρα/στροφή,

N: αριθμός στροφών της αντλίας κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

1.2.3. Υπολογισμός του όγκου των αραιωμένων αερίων εξαγωγής υπό κανονικές συνθήκες. Ο όγκος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής ανάγεται στις κανονικές συνθήκες με τον ακόλουθο τρόπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

όπου:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

PB: βαρομετρική πίεση στο θάλαμο δοκιμής σε kPa,

P1: υποπίεση στην είσοδο της αντλίας θετικού εκτοπίσματος σε σχέση με την πίεση του περιβάλλοντος (kPa),

Tp: μέση θερμοκρασία των αραιωμένων αερίων εξαγωγής που εισέρχονται στην αντλία θετικού εκτοπίσματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής (K).

1.3. Υπολογισμός της διορθωμένης συγκέντρωσης των ρύπων μέσα στο σάκο δειγματοληψίας

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Ο συντελεστής αραίωσης υπολογίζεται ως εξής:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.4. Υπολογισμός του συντελεστή διόρθωσης υγρασίας για τα οξείδια του αζώτου (No)

Για τη διόρθωση των επιδράσεων της υγρασίας στα αποτελέσματα που λαμβάνονται για τα οξείδια του αζώτου, εφαρμόζεται ο ακόλουθος τύπος:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.5. Παράδειγμα

1.5.1. Τιμές δοκιμής

1.5.1.1. Συνθήκες περιβάλλοντος

θερμοκρασία περιβάλλοντος: 23° C = 296,2 K,

βαρομετρική πίεση: Pb = 101,33 kPa,

σχετική υγρασία: Ra = 60 %,

πίεση κορεσμένων ατμών στους 23° C: Pd = 3,20 kPa H2O

1.5.1.2. Όγκος που έχει μετρηθεί και έχει αναχθεί στις κανονικές συνθήκες (βλέπε παράγραφο 1)

V = 51,961 m³

1.5.1.3. Τιμές των συγκεντρώσεων που μετρήθηκαν από τις συσκευές ανάλυσης:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.5.5. Υπολογισμοί

1.5.2.1. Συντελεστής διόρθωσης υγρασίας (KH) [βλέπε τύπους (6)]

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.5.2.2. Συντελεστής αραίωσης (DF) [βλέπε τύπο (5)]

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

1.5.2.3. Υπολογισμός της διορθωμένης συγκέντρωσης ρύπων στο σάκο δειγματοληψίας:

HC, εκπεμπόμενη μάζα [βλέπε τύπους (4) και (1)].

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2. ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΜΕ ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ ΔΙΑ ΣΥΜΠΙΕΣΕΩΣ

2.1. Μέτρηση των υδρογονανθράκων και κινητήρων ανάφλεξης διά συμπιέσεως

Για τον προσδιορισμό της εκπεμπόμενης μάζας των υδρογονανθράκων των κινητήρων ανάφλεξης διά συμπιέσεως υπολογίζεται η μέση συγκέντρωση HC με τη βοήθεια της ακόλουθης σχέσης:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2.2. Προσδιορισμός σωματιδίων

Η εκπομπή σωματιδίων Mp(g/km) υπολογίζεται με τη βοήθεια της ακόλουθης εξίσωσης:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

στην περίπτωση που πραγματοποιείται εκκένωση των αερίων δειγματοληψίας εκτός σήραγγας,

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

στην περίπτωση που τα αέρια δειγματοληψίας επιστρέφουν στη σήραγγα

όπου:

Vmix: όγκος των αραιωμένων αερίων εξαγωγής (βλέπε σημείο 1.1) υπό κανονικές συνθήκες,

Vep: όγκος των αερίων εξαγωγής που διέρχονται διά μέσου των φίλτρων σωματιδίων υπό κανονικές συνθήκες,

Pe: μάζα των σωματιδίων που συγκρατούνται από τα αντίστοιχα φίλτρα,

d: πραγματική απόσταση που αντιστοιχεί στον κύκλο λειτουργίας, σε km,

Mp: εκπομπή σωματιδίων σε g/km.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΔΟΚΙΜΗ ΤΥΠΟΥ II

(Έλεγχος της εκπομπής μονοξειδίου του άνθρακα υπό άεργη ταχύτητα)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν παράρτημα περιγράφει τη μέθοδο για τη διεξαγωγή της δοκιμής τύπου II που ορίζεται στο σημείο 5.3.2 του παραρτήματος I.

2. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

2.1. Ως καύσιμο χρησιμοποιείται το πρότυπο καύσιμο του οποίου τα χαρακτηριστικά δίνονται στο παράρτημα IX.

2.2. Η δοκιμή τύπου II πρέπει να πραγματοποιείται αμέσως μετά τον τέταρτο στοιχειώδη κύκλο (μέρος πρώτο) της δοκιμής τύπου I με τον κινητήρα υπό άεργη ταχύτητα (στο ρελαντί) χωρίς τη χρησιμοποίηση της διάταξης εμπλουτισμού του μείγματος. Αμέσως πριν από κάθε μέτρηση της περιεκτικότητας σε μονοξείδιο του άνθρακα, πρέπει να εκτελείται ένας στοιχειώδης αστικός κύκλος (μέρος πρώτο), όπως περιγράφεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος III.

2.3. Στα οχήματα με χειροκίνητο ή ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, η δοκιμή εκτελείται με το μοχλό αλλαγών των σχέσεων μετάδοσης στο νεκρό σημείο και τον κινητήρα σε σύμπλεξη.

2.4. Για οχήματα με αυτόματη μετάδοση, η δοκιμή πραγματοποιείται με το μοχλό επιλογής στις θέσεις «ουδέτερο» ή «στάση».

2.5. Όργανα ρύθμισης της άεργης ταχύτητας

2.5.1. Ορισμός

Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, ως «όργανα ρύθμισης της άεργης ταχύτητας» νοούνται τα όργανα που επιτρέπουν την αλλαγή των αέργων συνθηκών λειτουργίας και τα οποία μπορεί εύκολα να χειριστεί ένας τεχνίτης οχημάτων που χρησιμοποιεί μόνο τα εργαλεία που αναφέρονται στο σημείο 2.5.1.1. Ειδικώς, διατάξεις ρύθμισης της παροχής καυσίμου και αέρα, δεν θεωρούνται ως όργανα ρύθμισης, στην περίπτωση που η ρύθμισή τους απαιτεί την αφαίρεση των πωμάτων ασφαλείας, λειτουργία που συνεχώς εκτελείται μόνον από επαγγελματίες τεχνίτες.

2.5.1.1. Εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον χειρισμό ρύθμισης του ρελαντί: κατσαβίδια (συνήθη ή σταυροκατσάβιδα), κλειδιά περικοχλίων (δακτυλιοειδούς ανοίγματος, ανοικτού άκρου ή ρυθμιζόμενου ανοίγματος), πένσες, κλειδιά Allen.

2.5.2. Προσδιορισμός των σημείων μέτρησης

2.5.2.1. Αρχικά διεξάγεται μια μέτρηση υπό τις συνθήκες ρύθμισης που χρησιμοποιούνται κατά τη δοκιμή τύπου Ι.

2.5.2.2. Για κάθε όργανο ρύθμισης του οποίου η θέση μεταβάλλεται κατά συνεχή τρόπο, προσδιορίζονται αρκετές χαρακτηριστικές θέσεις.

2.5.2.3. Η μέτρηση της περιεκτικότητας των αερίων εξαγωγής σε μονοξείδιο του άνθρακα πρέπει να πραγματοποιείται για όλες τις δυνατές θέσεις των οργάνων ρύθμισης αλλά, για τα όργανα των οποίων η θέση μεταβάλλεται κατά συνεχή τρόπο, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνον οι θέσεις που ορίζονται στο σημείο 2.5.2.2.

2.5.2.4. Η δοκιμή τύπου ΙΙ θεωρείται ως ικανοποιητική αν τηρείται μία τουλάχιστον από τις ακόλουθες συνθήκες:

2.5.2.4.1. καμιά από τις τιμές που μετρώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του σημείου 2.5.2.3 δεν υπερβαίνει την οριακή τιμή·

2.5.2.4.2. η ανώτατη περιεκτικότητα που λαμβάνεται, όταν μεταβάλλεται κατά συνεχή τρόπο η θέση οποιουδήποτε οργάνου ρύθμισης ενώ τα άλλα όργανα διατηρούνται σταθερά, δεν υπερβαίνει την οριακή τιμή. Η συνθήκη αυτή πρέπει να τηρείται για όλους τους συνδυασμούς των οργάνων ρύθμισης.

2.5.2.5. Οι δυνατές θέσεις των οργάνων ρύθμισης περιορίζονται:

2.5.2.5.1. αφενός από τη μεγαλύτερη από τις ακόλουθες τρεις τιμές: την ανώτατη ταχύτητα του κινητήρα που μπορεί να επιτευχθεί με την ενεργοποίηση των οργάνων ρύθμισης του ρελαντί· την ταχύτητα περιστροφής που προτείνεται από τον κατασκευαστή συν 250 στρ/min· την ταχύτητα ζεύξης των αυτόματων συμπλεκτών.

2.5.2.6. Επιπλέον, οι ρυθμίσεις που δεν συμβιβάζονται με τη σωστή λειτουργία του κινητήρα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως ρυθμίσεις μέτρησης. Ιδιαίτερα, όταν ο κινητήρας είναι εφοδιασμένος με πολλούς εξαερωτές, όλοι οι εξαερωτές πρέπει να είναι στην ίδια θέση ρύθμισης.

3. ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΑΕΡΙΩΝ

3.1. Το ακροστοιχείο δειγματοληψίας τοποθετείται στο σωλήνα που ενώνει το σωλήνα εξαγωγής του οχήματος με το σάκο δειγματοληψίας και ευρίσκεται όσο το δυνατό πλησιέστερα στο σωλήνα εξαγωγής.

3.2. Η συγκέντρωση του μονοξειδίου του άνθρακα (Cco) και του διοξειδίου του άνθρακα (Cco2) προσδιορίζεται βάσει των τιμών που αναγράφονται ή καταγράφονται στη συσκευή μέτρησης, με βάση τις κατάλληλες καμπύλες βαθμονόμησης.

3.3. Η διορθωμένη συγκέντρωση μονοξειδίου του άνθρακα στην περίπτωση ενός τετράχρονου κινητήρα προσδιορίζεται με τον τύπο:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3.4. Η διόρθωση της συγκέντρωσης Cco (βλέπε σημείο 3.2), που προσδιορίζεται σύμφωνα με τους τύπους του σημείου 3.3 δεν είναι αναγκαία, αν η ολική τιμή των μετρουμένων συγκεντρώσεων (Cco+Cco2) είναι τουλάχιστον 15 για τους τετράχρονους κινητήρες.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΔΟΚΙΜΗ ΤΥΠΟΥ III

(Έλεγχος των εκπομπών αερίων του στροφαλοθαλάμου)

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν παράρτημα περιγράφει τη μέθοδο για τη διεξαγωγή της δοκιμής τύπου III που ορίζεται στο σημείο 5.3.3 του παραρτήματος I.

2. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

2.1. Η δοκιμή τύπου ΙΙΙ εκτελείται σε όχημα με κινητήρα ελεγχόμενης ανάφλεξης που έχει υποβληθεί στις δοκιμές τύπου Ι και τύπου ΙΙ.

2.2. Οι κινητήρες που υποβάλλονται στη δοκιμή περιλαμβάνουν και τους στεγανούς κινητήρες εκτός από τους κινητήρες που είναι σχεδιασμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε τυχόν διαρροή, έστω και ελάχιστη, μπορεί να διαταράξει απαράδεκτα τη λειτουργία (π.χ. κινητήρες flat-twin).

3. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

3.1. Η άεργος κατάσταση πρέπει να ρυθμίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

3.2. Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται υπό τις ακόλουθες τρεις συνθήκες λειτουργίας του κινητήρα:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

4. ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

4.1. Υπό τις συνθήκες λειτουργίας που ορίζονται στο σημείο 3.2, ελέγχεται αν το σύστημα επαναρρόφησης των αερίων του στροφαλοθαλάμου λειτουργεί αξιόπιστα.

5. ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΤΟΥ ΣΤΡΟΦΑΛΟΘΑΛΑΜΟΥ

(Βλέπε επίσης σχήμα V/5)

5.1. Όλα τα ανοίγματα του κινητήρα πρέπει να παραμένουν στη θέση που ευρίσκονται.

5.2. Η πίεση στο στροφαλοθάλαμο μετράται σε ένα κατάλληλο σημείο. Η μέτρηση πραγματοποιείται από την οπή του δείκτη στάθμης λαδιού με ένα μανόμετρο κεκλιμένου σωλήνα.

5.3. Το όχημα κρίνεται ως ικανοποιητικό αν υπό όλες τις συνθήκες μέτρησης που ορίζονται στο σημείο 3.2, η πίεση που μετράται στο στροφαλοθάλαμο δεν υπερβαίνει την ατμοσφαιρική πίεση κατά τη στιγμή της μέτρησης.

5.4. Στη δοκιμή που εκτελείται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται παραπάνω, η πίεση του σωλήνα εισαγωγής πρέπει να μετράται με προσέγγιση ± 1 kPa.

5.5. Η ταχύτητα του οχήματος, μετρούμενη στη δυναμομετρική εξέδρα, πρέπει να προσδιορίζεται με προσέγγιση ± 2 km/h.

5.6. Η μετρούμενη πίεση στο στροφαλοθάλαμο πρέπει να προσδιορίζεται με προσέγγιση ± 0,01 kPa.

5.7. Αν για μία από τις συνθήκες μέτρησης που ορίζονται στο σημείο 3.2, η μετρούμενη πίεση στο στροφαλοθάλαμο υπερβαίνει την ατμοσφαιρική πίεση, πραγματοποιείται, αν το ζητήσει ο κατασκευαστής, η συμπληρωματική δοκιμή που καθορίζεται στο σημείο 6.

6. ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

6.1. Τα ανοίγματα του κινητήρα πρέπει να παραμένουν στη θέση που ευρίσκονται.

6.2. Ένας εύκαμπτος σάκος, μη διαπερατός από τα αέρια του στροφαλοθαλάμου, με χωρητικότητα περίπου πέντε λίτρα, συνδέεται με την οπή του δείκτη στάθμης λαδιού. Ο σάκος αυτός πρέπει να είναι κενός πριν από κάθε μέτρηση.

6.3. Πριν από κάθε μέτρηση ο σάκος φράσσεται. Ο σάκος τίθεται σε επικοινωνία με το στροφαλοθάλαμο επί πέντε λεπτά για κάθε συνθήκη μέτρησης που ορίζεται στο σημείο 3.2.

6.4. Το όχημα κρίνεται ως ικανοποιητικό αν, για όλες τις συνθήκες μέτρησης που ορίζονται στο σημείο 3.2, δεν παρατηρείται καμιά ορατή διόγκωση του σάκου.

6.5. Παρατήρηση

6.5.1. Αν η κατασκευαστική διάταξη του κινητήρα δεν επιτρέπει την εκτέλεση της δοκιμής σύμφωνα με τη μέθοδο που καθορίζεται στο σημείο 6, οι μετρήσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με την ίδια μέθοδο, αλλά με τις ακόλουθες τροποποιήσεις:

6.5.2. πριν από τη δοκιμή, κλείνονται όλα τα ανοίγματα εκτός από εκείνο που είναι αναγκαίο για την ανάκτηση των αερίων·

6.5.3. ο σάκος συνδέεται σε ένα κατάλληλο σημείο δειγματοληψίας το οποίο δεν προκαλεί πρόσθετη απώλεια πίεσης και ευρίσκεται στο κύκλωμα επαναρρόφησης της διάταξης, ακριβώς επάνω στον αγωγό διακλάδωσης που συνδέει το άνοιγμα του κινητήρα με τη βαλβίδα ελέγχου.

Σχήμα V/5

Δοκιμή του τύπου ΙΙΙ

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΔΟΚΙΜΗ ΤΥΠΟΥ IV

Καθορισμός των εξατμιστικών εκπομπών οχημάτων με κινητήρες ανάφλεξης με σπινθήρα

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το παρόν παράρτημα περιγράφει τη διαδικασία της δοκιμής τύπου IV σύμφωνα με το σημείο 5.3.4 του παραρτήματος I.

Στη διαδικασία αυτή περιγράφεται μια μέθοδος για τον καθορισμό της απώλειας των υδρογονανθράκων μέσω εξάτμισης από τα συστήματα καυσίμου των οχημάτων με κινητήρερς ανάφλεξης με σπινθήρα.

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

Η δοκιμή εξατμιστικών εκπομπών (σχήμα VI.2) αποτελείται από τέσσερις φάσεις:

- προετοιμασία της δοκιμής,

- καθορισμός των αναπνευστικών απωλειών του δοχείου καυσίμου,

- κύκλος αστικής και υπεραστικής οδήγησης,

- καθορισμός απωλειών θερμού εμποτισμού.

Οι μάζες των εκπομπών των υδρογονανθράκων που προέρχονται από τις φάσεις ελέγχου των αναπνευστικών απωλειών του δοχείου καυσίμου και των απωλειών εμποτισμού, προστίθενται ώστε να προκύψει το συνολικό αποτέλεσμα της δοκιμής.

3. ΟΧΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΥΣΙΜΟ

3.1. Όχημα

3.1.1. Το όχημα πρέπει να είναι σε καλή μηχανική κατάσταση. Πρέπει να έχει λειτουργήσει και να έχει καλύψει 3 000 km τουλάχιστον πριν τη δοκιμή. Κατά τη διάρκεια αυτής της λειτουργίας, το σύστημα ελέγχου των εξατμιστικών εκπομπών πρέπει να είναι συνδεδεμένο και να λειτουργεί σωστά. Επίσης το κάνιστρο άνθρακα πρέπει να έχει χρησιμοποιηθεί κανονικά, χωρίς να έχει υποστεί αντικανονικό καθαρισμό ή ανώμαλη φόρτιση.

3.2. Καύσιμο

3.2.1. Πρέπει να χρησιμοποιείται το κατάλληλο καύσιμο αναφοράς όπως καθορίζεται στο παράρτημα VIII της παρούσας οδηγίας.

4. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

4.1. Δυναμομετρική εξέδρα

Η δυναμομετρική εξέδρα πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παραρτήματος III.

4.2. Κλειστός θάλαμος μέτρησης των εξατμιστικών εκπομπών

4.2.1. Ο κλειστός θάλαμος μέτρησης των εξατμιστικών εκπομπών αποτελείται από έναν αεροστεγή τετράγωνο θάλαμο, επαρκούς χωρητικότητας ώστε να συμπεριλαμβάνει το όχημα δοκιμής. Το όχημα πρέπει να είναι προσπελάσιμο από όλες τις πλευρές και όταν σφραγιστεί ο θάλαμος μετρήσεων πρέπει να είναι αεροσταγής σύμφωνα με το προσάρτημα Ι. Η εσωτερική επιφάνεια του θαλάμου πρέπει να είναι μη διαπερατή στους υδρογονάνθρακες. Τουλάχιστον μία από τις επιφάνειες πρέπει να ενσωματώνει ένα εύκαμπτο μη διαπερατό υλικό το οποίο επιτρέπει την εξισορρόπηση των μεταβολών της πίεσης που προκύπτουν από μικρές μεταβολές της θερμοκρασίας. Η μελέτη του τοιχώματος πρέπει να είναι τέτοια ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης διάχυση της θερμότητας. Η θερμοκρασία του τοιχώματος, σε οποιοδήποτε σημείο κατά τη διάρκεια της δοκιμής, δεν πρέπει να είναι μικρότερη από τους 293 K (20° C).

Σχήμα VI/2

Καθορισμός εξατμιστικών εκπομπών

Περίοδος λειτουργίας 3 000 km (χωρίς υπερβολικό καθαρισμό/φορτίο)

Καθαρισμός του οχήματος με ατμό (αν είναι απαραίτητο)

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Σημείωση:

1. Έχουν αποσαφηνισθεί οι λεπτομέρειες των συστημάτων ελέγχου των εξατμιστικών εκπομπών.

2. Οι εκπομπές του σωλήνα εξαγωγής είναι δυνατόν να μετρούνται κατά τη διάρκεια της δοκιμής στη δυναμομετρική εξέδρα αλλά δεν χρησιμοποιούνται για νομοθετικούς σκοπούς. Η δοκιμή των εκπομπών των αερίων εξαγωγής, σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία, είναι διαφορετική.

4.3. Συστήματα αναλύσεων

4.3.1. Αναλυτής υδρογονανθράκων

4.3.1.1. Η ατμόσφαιρα στο θάλαμο μετρήσεων ελέγχεται με τη χρήση ενός ανιχνευτή υδρογονανθράκων του τύπου ιονισμού φλόγας. Το δείγμα αερίου λαμβάνεται, με κατάλληλη διάταξη, από σημείο που ευρίσκεται στο κέντρο οποιουδήποτε τοιχώματος ή της οροφής του θαλάμου. Οποιαδήποτε παράκαμψη ροής πρέπει να επιστρέφει στο θάλαμο μετρήσεων, κατά προτίμηση κατάντι του ανεμιστήρα αναμείξεως.

4.3.1.2. Ο αναλυτής υδρογονανθράκων πρέπει να έχει χρόνο απόκρισης μικρότερο από 1,5 δευτελόπτο για το 90 % της τελικής ένδειξης. Η ευστάθειά του πρέπει να είναι καλύτερη από το 2 % της πλήρους κλίμακας στο μηδέν και του 80 ± 20 % της πλήρους κλίμακας για διάστημα 15 λεπτών για όλες τις περιοχές λειτουργίας.

4.3.1.3. Η ακρίβεια επαναληπτικών μετρήσεων του αναλυτή, που εκφράζεται ως ποσοστό της τυπικής απόκλισης, πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1 % της απόκλισης πλήρους κλίμακας στο μηδέν και από το 80 ± 20 % της πλήρους κλίμακας για όλες τις περιοχές που χρησιμοποιείται.

4.3.1.4. Οι περιοχές λειτουργίας του αναλυτή πρέπει να επιλεγούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχουν τη βέλτιστη ευκρίνεια για όλες τις διαδικασίες μέτρησης βαθμονόμησης και ελέγχου διαρροών.

4.3.2. Σύστημα καταγραφής δεδομένων του αναλυτή υδρογονανθράκων

4.3.2.1. Ο αναλυτής υδρογονανθράκων πρέπει να είναι εφοδιασμένος με συσκευή καταγραφής της εξόδου ηλεκτρικών σημάτων, με συχνότητα τουλάχιστον μία φορά ανά λεπτό, είτε με καταγραφικό χάρτινης ταινίας, είτε με άλλο σύστημα επεξεργασίας δεδομένων. Το καταγραφικό σύστημα πρέπει να έχει λειτουργικά χαρακτηριστικά τουλάχιστον ισοδύναμα με εκείνα του σήματος που καταγράφεται και να επιτρέπει τη μόνιμη καταγραφή των αποτελεσμάτων. Το σύστημα καταγραφής πρέπει να παρουσιάζει θετική ένδειξη για τις περιόδους έναρξης και αποπεράτωσης των φάσεων θέρμανσης του δοχείου καυσίμου και του θερμού εμποτισμού, συμπληρωμένων με το χρόνο που διέρρευσε μεταξύ της έναρξης και της αποπεράτωσης της δοκιμής.

4.4. Θέρμανση του δοχείου καυσίμου

4.4.1. Το καύσιμο που περιέχεται στο δοχείο (ή δοχεία) του οχήματος πρέπει να θερμαίνεται μέσω μιας ελεγχόμενης πηγής θερμότητας (για παράδειγμα, ένα θερμαντικό παρένθεμα με ισχύ 2 000 W είναι κατάλληλο). Το σύστημα θέρμανσης πρέπει να επιτρέπει ομοιόμορφη παροχή θερμότητας στα τοιχώματα του δοχείου κάτω από τη στάθμη του καυσίμου ώστε να μην προκαλείται τοπική υπερθέρμανση του καυσίμου. Δεν επιτρέπεται να παρέχεται θερμότητα στους ατμούς του δοχείου που αναπτύσσονται πάνω από την επιφάνεια του καυσίμου.

4.4.2. Η συσκευή θέρμανσης του δοχείου πρέπει να επιτρέπει την ομοιόμορφη θέρμανση του καυσίμου κατά 14 K από 289 K (16° C) μέσα σε 60 λεπτά, με τον αισθητήρα θερμοκρασίας τοποθετημένο όπως αναφέρεται στο σημείο 5.1.1. Το σύστημα θέρμανσης πρέπει να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του καυσίμου σε ± 1,5 K της απαιτούμενης θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θέρμανσης του δοχείου.

4.5. Καταγραφή θερμοκρασίας

4.5.1. Η θερμοκρασία στο θάλαμο καταγράφεται σε δύο σημεία με αισθητήρες θερμοκρασίας που είναι συνδεδεμένοι ώστε να δείχνουν μια μέση τιμή. Τα σημεία μέτρησης προεκτείνονται περίπου 0,1 m στον θάλαμο δοκιμών κατά τη διεύθυνση του κάθετου άξονα του τοιχώματος και ευρίσκονται σε ύψος 0,9 m ± 0,2 m αντίστοιχα.

4.5.2. Η θερμοκρασία του δοχείου (ή δοχείων) καυσίμου καταγράφεται με τη βοήθεια του αισθητήρα που είναι τοποθετημένος στο δοχείο καυσίμου όπως αναφέρεται στο σημείο 5.1.1.

4.5.3. Οι θερμοκρασίες καθ’όλη τη διάρκεια των μετρήσεων των εξατμιστικών εκπομπών, καταγράφονται ή εισάγονται στο σύστημα επεξεργασίας δεδομένων με συχνότητα τουλάχιστον μία φορά ανά λεπτό.

4.5.4. Η ακρίβεια του συστήματος καταγραφής της θερμοκρασίας πρέπει να είναι μεταξύ ± 1,0 K και η ευκρίνεια ανάλυσης θερμοκρασίας να ανέρχεται σε 0,4 K.

4.5.5. Το σύστημα καταγραφής ή επεξεργασίας δεδομένων πρέπει να έχει ευκρίνεια ανάλυσης χρόνου σε ± 15 δευτερόλεπτα.

4.6. Ανεμιστήρες

4.6.1. Πρέπει να είναι δυνατή η μείωση της συγκέντρωσης των υδρογονανθράκων του θαλάμου δοκιμών στο επίπεδο των υδρογονανθράκων περιβάλλοντος με τη χρήση ενός ή περισσοτέρων ανεμιστήρων ή φυσητήρων και τη θύρα ή τις θέσεις του θαλάμου ανοικτή(ές).

4.6.2. Ο θάλαμος πρέπει να είναι εφοδιασμένος με έναν ή περισσότερους ανεμιστήρες ή φυσητήρες με ισχύ 0,1 έως 0,5 m³/s ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης ανάμειξη της ατμόσφαιρας του χώρου. Πρέπει να επιτυγχάνεται μια ομοιόμορφη θερμοκρασία και συγκέντρωση υδρογονανθράκων σ’όλο το θάλαμο κατά τη διάρκεια των μετρήσεων. Το όχημα δεν πρέπει να υποβάλλεται σε απευθείας ρεύμα αέρα από τους ανεμιστήρες ή φυσητήρες.

4.7. Αέρια

4.7.1. Τα παρακάτω καθαρά αέρια πρέπει να είναι διαθέσιμα για βαθμονόμηση και εκτέλεση δοκιμών:

- καθαρός συνθετικός αέρας (καθαρότητα: ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

6.2. Συνολικά αποτελέσματα δοκιμής

Η συνολική μάζα εκπομπής υδρογονανθράκων του οχήματος λαμβάνεται ως:

Mολική = MTH + MHS

όπου:

M = συνολική μάζα εκπομπών του οχήματος (γραμμάρια).

M TH = μάζα εκπομπής υδρογονανθράκων από την άνοδο της θερμοκρασίας του δοχείου (γραμμάρια).

M HS = μάζα εκπομπής υδρογονανθράκων από το θερμό εμποτισμό (γραμμάρια).

7. ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

7.1. Για τις στερεότυπες δοκιμές στο τέρμα της γραμμής παραγωγής, ο κάτοχος της έγκρισης μπορεί να αποδείξει την πλήρωση των προδιαγραφών ενεργώντας δειγματοληψία των οχημάτων ανταποκρινόμενη στις ακόλουθες απαιτήσεις.

7.2. Δοκιμή για διαρροή

7.2.1. Απομονώνονται τα εξαεριστικά που οδηγούν από το σύστημα ελέγχου των εκπομπών προς την ατμόσφαιρα.

7.2.2. Στο σύστημα καυσίμου επιβάλλεται πίεση 370 ± 10 mm υδατοσωλήνα.

7.2.3. Αφήνεται να σταθεροποιηθεί η πίεση πριν από την απομόνωση του συστήματος καυσίμου από την πηγή επιβολής της πίεσης.

7.2.4. Μετά την απομόνωση του συστήματος καυσίμου, δεν πρέπει να σημειωθεί πτώση της πίεσης πέραν των 50 mm υδατοσωλήνα εντός πέντε λεπτών.

7.3. Δοκιμή για εξαερισμό

7.3.1. Απομονώνονται τα εξαεριστικά που οδηγούν από το σύστημα ελέγχου των εκπομπών προς την ατμόσφαιρα.

7.3.2. Στο σύστημα καυσίμου επιβάλλεται πίεση 370 ± 10 mm υδατοσωλήνα.

7.3.3. Αφήνεται να σταθεροποιηθεί η πίεση προτού απομονωθεί το σύστημα καυσίμου από την πηγή επιβολής της πίεσης.

7.3.4. Τα στόμια εξαερισμού από τα συστήματα ελέγχου των εκπομπών προς την ατμόσφαιρα αποκαθίστανται στις συνθήκες παραγωγής.

7.3.5. Η πίεση του συστήματος καυσίμου πρέπει να πέσει σε τιμή κάτω των 100 mm υδατοσωλήνα σε χρονικό διάστημα μεταξύ ημίσεως και δύο λεπτών.

7.4. Δοκιμή εξαέρωσης

7.4.1. Στο στόμιο εισόδου του συστήματος εξαέρωσης προσαρμόζεται διάταξη ικανή να ανιχνεύει ροή αέρα παροχής ενός λίτρου ανά λεπτό και μέσω μεταλλακτικής βάνας συνδέεται στο στόμιο εισαγωγής του συστήματος εξαέρωσης πιεστικό δοχείο επαρκούς μεγέθους ώστε να ασκεί αμελητέα επίδραση στο σύστημα εξαέρωσης, ή, εναλλακτικώς,

7.4.2. ο κατασκευαστής δύναται να χρησιμοποιήσει μετρητή ροής της επιλογής του, αν αυτός γίνεται αποδεκτός από την αρμόδια αρχή.

7.4.3. Διενεργείται χειρισμός του οχήματος κατά τρόπο ώστε να ανιχνεύεται οποιοδήποτε σχεδιαστικό χαρακτηριστικό του συστήματος εξαέρωσης που θα μπορούσε να περιστείλει τη λειτουργία του και σημειώνονται οι σχετικές περιστάσεις.

7.4.4. Ενώ λειτουργεί ο κινητήρας υπό τις δεσμεύσεις που σημειώνονται στο σημείο 7.4.3 συσκευής, προσδιορίζεται η ροή αέρα:

7.4.4.1. είτε με την ενεργοποίηση της υποδεικνυόμενης στο σημείο 7.4.3 συσκευής. Πρέπει να παρατηρηθεί πτώση πίεσης από την ατμοσφαιρική σε επίπεδο που να δείχνει ότι ο όγκος ενός λίτρου αέρα διοχετεύθηκε εντός ενός λεπτού στο σύστημα ελέγχου των εξατμιστικών εκπομπών, ή

7.4.4.2. αν χρησιμοποιείται εναλλακτικό όργανο μέτρησης της ροής, πρέπει να γίνει ανάγνωση τιμής τουλάχιστον ενός λίτρου ανά λεπτό.

7.5. Η αρμόδια αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου δύναται ανά πάσα στιγμή να εξακριβώσει τις εφαρμοζόμενες σε κάθε παραγωγική μονάδα μεθόδους ελέγχου της συμφωνίας με τις προδιαγραφές.

7.5.1. Ο επιθεωρητής οφείλει να λάβει επαρκώς μεγάλο δείγμα από τη σειρά παραγωγής.

7.5.2. Ο επιθεωρητής δύναται να υποβάλει σε δοκιμή τα οχήματα αυτά εφαρμόζοντας είτε το σημείο 7.1.4 είτε το 7.1.5 του παραρτήματος Ι.

7.5.3. Αν κατ’εφαρμογή του σημείου 7.1.5 του παραρτήματος Ι τα αποτελέσματα δοκιμής των οχημάτων υπερβαίνουν τα συμφωνημένα όρια του σημείου 5.3.4.2, ο κατασκευαστής δύναται να ζητήσει την εφαρμογή της διαδικασίας έγκρισης στην οποία παραπέμπει το σημείο 7.1.4 του παραρτήματος Ι.

7.5.3.1. Ο κατασκευαστής δεν δικαιούται να προσαρμόσει, επισκευάσει ή τροποποιήσει οποιοδήποτε από τα οχήματα, εκτός αν τα τελευταία δεν ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις του σημείου 7.1.4 του παραρτήματος Ι και η σχετική εργασία τεκμηριώνεται στις διαδικασίες του κατασκευαστή που αφορούν την συναρμολόγηση και επιθεώρηση των οχημάτων.

7.5.3.2. Ο κατασκευαστής δύναται να ζητήσει μία μόνο επανάληψη δοκιμής σε όχημα του οποίου τα χαρακτηριστικά των εξατμιστικών εκπομπών πιθανώς να άλλαξαν εξαιτίας των ενεργειών του δυνάμει του σημείου 7.5.3.1 του παραρτήματος Ι.

7.6. Αν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις του σημείου 7.6 του παρόντος παραρτήματος, η αρμόδια αρχή διασφαλίζει τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την αποκατάσταση το ταχύτερο δυνατόν της συμφωνίας της παραγωγής με τις προδιαγραφές.

Προσάρτημα Ι

ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΩΝ ΕΞΑΤΜΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ

1. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ

1.1. Όλος ο εξοπλισμός βαθμονομείται πριν την αρχική χρήση του. Στη συνέχεια βαθμονομείται τόσο συχνά όσο είναι απαραίτητο και οπωσδήποτε το μήνα που προηγείται της δοκιμής έγκρισης τύπου. Οι μέθοδοι βαθμονόμησης που χρησιμοποιούνται περιγράφονται στο παρόν προσάρτημα.

2. ΒΑΘΜΟΝΟΜΗΣΗ ΘΑΛΑΜΟΥ ΔΟΚΙΜΩΝ

2.1. Ο προσδιορισμός του εσωτερικού όγκου του θαλάμου πριν την αρχική χρήση του γίνεται όπως παρακάτω. Μετρούνται προσεκτικά οι εσωτερικές διαστάσεις του θαλάμου, λαμβανομένων υπόψη διαφόρων ανωμαλιών όπως διαγώνιες αντηρίδες κ.λπ. Ο εσωτερικός όγκος του θαλάμου προσδιορίζεται με βάση τις μετρήσεις αυτές.

2.1.2. Ο εσωτερικός καθαρός όγκος προσδιορίζεται με την αφαίρεση 1,42 m³ από τον εσωτερικό όγκο του θαλάμου. Εναλλακτικά, αντί του μεγέθους 1,42 m³, χρησιμοποιείται ο όγκος του οχήματος δοκιμής με το χώρο αποσκευών και τα παράθυρα ανοικτά.

2.1.3. Ο θάλαμος ελέγχεται σύμφωνα με το σημείο 2.3. Αν η μάζα του προπανίου δν συμφωνεί με τη μάζα που έχει εγχυθεί με ανοχή ± 2 %, τότε απαιτούνται διορθωτικά μέτρα.

2.2. Προσδιορισμός των παρασιτικών εκπομπών του θαλάμου

Με τη δοκιμή αυτή επιβεβαιώνεται ότι ο θάλαμος δεν περιέχει υλικά που εκπέμπουν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων. Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται όταν τίθεται σε λειτουργία ο θάλαμος, μετά την εκτέλεση οποιωνδήποτε δοκιμών στο θάλαμο που επηρεάζουν τις παρασιτικές εκπομπές και, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.

2.2.1. Βαθμονομείται ο αναλυτής (αν απαιτείται) και μετά πραγματοποιείται έλεγχος μηδενισμού και ακραίων ορίων.

2.2.2. Πραγματοποιείται καθαρισμός του θαλάμου μετρήσεων όσο είναι αναγκαίο για τη λήψη σταθεροποιημένων αναγνώσεων συγκεντρώσεων υδρογονανθράκων. Οι ανεμιστήρες αναμείξεως τίθενται σε λειτουργία, αν δεν λειτουργούν ήδη.

2.2.3. Σφραγίζεται ο θάλαμος και μετράται η παρασιτική συγκέντρωση των υδρογονανθράκων, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Οι μετρήσεις αυτές αποτελούν τις αρχικές τιμές CHC,i9 Pi και Ti που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των παρασιτικών εκπομπών του θαλάμου.

2.2.4. Ο θάλαμος αφήνεται αδιατάρακτος, με την αντλία αναμείξεως να λειτουργεί για περίοδο τεσσάρων ωρών.

2.2.5. Στο τέλος του χρονικού αυτού διαστήματος, μετρούνται οι συγκεντρώσεις των υδρογονανθράκων με τη χρήση της ίδιας συσκευής ανάλυσης. Επίσης μετρούνται η πίεση και η βαρομετρική πίεση. Οι μετρήσεις αυτές συνιστούν τις τελικές αναγνώσεις CHC,f9 Pf Tf.

2.2.6. Υπολογίζεται η μεταβολή της μάζας των υδρογονανθράκων στο θάλαμο για το χρονικό διάστημα της δοκιμής σύμφωνα με το τμήμα 2.4 του παρόντος προσαρτήματος. Οι παρασιτικές εκπομπές του θαλάμου δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 0,4 g.

2.3. Δοκιμή βαθμονόμησης και παρακράτησης υδρογονανθράκων στο θάλαμο

Η δοκιμή βαθμονόμησης και παρακράτησης υδρογονανθράκων στο θάλαμο επιτρέπει τον έλεγχο των όγκων που υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 2.1 καθώς και τη μέτρηση οποιωνδήποτε διαρροών.

2.3.1. Πραγματοποιείται καθαρισμός του θαλάμου μετρήσεων όσο είναι αναγκαίο για την επίτευξη σταθεροποιημένων τιμών συγκέντρωσης. Οι ανεμιστήρες αναμείξεως τίθενται σε λειτουργία, αν δεν λειτουργούν ήδη. Ο αναλυτής υδρογονανθράκων μηδενίζεται, βαθμολογείται αν είναι απαραίτητο και ελέγχεται ως προς τα ακραία όρια.

2.3.2. Σφραγίζεται ο θάλαμος και μετράται η παρασιτική συγκέντρωση, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση. Οι μετρήσεις αυτές συνιστούν τις αρχικές τιμές CHC,i9 Pi και Ti που χρησιμοποιούνται στη βαθμονόμηση του θαλάμου.

2.3.3. Πραγματοποιείται έγχυση ποσότητας περίπου 4 γραμμαρίων προπανίου στο θάλαμο. Η μάζα του προπανίου πρέπει να μετράται με ακρίβεια και ορθότητα ± 0,5 %.

2.3.4. Το περιεχόμενο του θαλάμου αναμειγνύεται για χρονικό διάστημα πέντε λεπτών και κατόπιν μετράται η συγκέντρωση των υδρογονανθράκων, η θερμοκρασία και η βαρομετρική πίεση.

Οι μετρήσεις αυτές συνιστούν τις τελικές τιμές CHC,f9 Tf και Pf που χρησιμοποιούνται στη βαθμονόμηση του θαλάμου.

2.3.5. Με τη χρήση των τιμών που λαμβάνονται σύμφωνα με τα σημεία 2.3.2 και 2.3.4, καθώς και του τύπου που αναφέρεται στο σημείο 2.4, υπολογίζεται η μάζα του προπανίου στο θάλαμο. Η μάζα αυτή πρέπει να είναι ± 2 % εκείνης που μετράται σύμφωνα με το σημείο 2.3.3.

2.3.6. Το περιεχόμενο του θαλάμου αναμειγνύεται για χρονικό διάστημα τεσσάρων ωρών. Στο τέλος του χρονικού αυτού διαστήματος μετράται και καταγράφεται η τελική τιμή της συγκέντρωσης των υδρογονανθράκων, της θερμοκρασίας και της βαρομετρικής πιέσεως.

2.3.7. Υπολογίζεται η μάζα των υδρογονανθράκων με τη χρήση της σχέσης 2.4 και των τιμών που λαμβάνονται σύμφωνα με τα σημεία 2.3.6 και 2.3.2. Η τιμή αυτή της μάζας δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από 4 % από την τιμή που δίδεται στο σημείο 2.3.5.

2.4. Υπολογισμοί

Ο υπολογισμός της μεταβολής της καθαρής μάζας των υδρογονανθράκων μέσα στο θάλαμο επιτρέπει τον προσδιορισμό των διαρροών και των παρασιτικών εκπομπών υδρογονανθράκων του θαλάμου. Η διαφορά της μάζας υπολογίζεται από την ακόλουθη σχέση:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

3. ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗ ΙΟΝΙΣΜΟΥ

3.1. Βελτιστοποίηση απόκρισης συσκευής ανίχνευσης

Ο ανιχνευτής ιονισμού με φλόγα FID πρέπει να ρυθμίζεται όπως προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή του οργάνου. Πρέπει να χρησιμοποιείται προπάνιο για τη βελτιστοποίηση της απόκρισης της συσκευής, στο πλέον σύνηθες φάσμα δοκιμών.

3.2. Βαθμονόμηση του αναλυτή υδρογονανθράκων (HC)

Ο αναλυτής πρέπει να βαθμονομείται με τη χρήση προπανίου σε αέρα και καθαρού συνθετικού αέρα. Βλέπε σημείο 4.5.2 του παραρτήματος III (αέρια βαθμονόμησης).

Χαράζεται μια καμπύλη βαθμονόμησης όπως περιγράφεται στα σημεία 4.1 έως 4.5 του παρόντος παραρτήματος.

3.3. Έλεγχος παρεμβολής οξυγόνου και συνιστώμενα όρια

Ο συντελεστής απόκρισης (Rf), για ένα συγκεκριμένο τύπο υδρογονάνθρακα είναι ο λόγος της ένδειξης συγκέντρωσης του ανιχνευτή ιονισμού με φλόγα προς τη συγκέντρωση του κυλίνδρου αερίων, εκφρασμένου σε μέρη ανά εκατομμύριο ισοδυνάμου άνθρακα (ppm C1).

Η συγκέντρωση του αερίου δοκιμής πρέπει να είναι τέτοια ώστε να παρέχεται απόκριση στο 80 % του εύρους της πλήρους κλίμακας για το φάσμα δοκιμών. Η συγκέντρωση πρέπει να είναι γνωστή και με ακρίβεια ± 2 % ως προς ένα βαρυμετρικό πρότυπο εκφρασμένο κατ’όγκο. Επιπλέον ο κύλινδρος των αερίων πρέπει να έχει υποστεί προεργασία για 24 ώρες σε θερμοκρασία μεταξύ 293 K και 303 K (20 και 30° C).

Οι συντελεστές απόκρισης προσδιορίζονται με τη θέση σε λειτουργία ενός αναλυτή και στη συνέχεια κατά μεγάλα διαστήματα λειτουργίας. Το αέριο δοκιμής που χρησιμοποιείται είναι προπάνιο με συμπλήρωμα συνθετικού αέρα, του οποίου λαμβάνεται ο συντελεστής απόκρισης ίσος με τη μονάδα.

Το αέριο δοκιμής που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο παρεμβολής του οξυγόνου και ο συντελεστής απόκρισης που συνιστάται είναι:

προπάνιο και άζωτο 0,95 ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Σχήμα VII/5.1

Πρόγραμμα οδήγησης

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

5.1.1. Μετά από αίτηση του κατασκευαστή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικό πρόγραμμα δοκιμής επί της οδού. Τα εναλλακτικά αυτά προγράμματα εγκρίνονται από την τεχνική υπηρεσία πριν από τη διενέργεια της δοκιμής και συνεπάγονται βασικώς την ίδια μέση ταχύτητα, κατανομή ταχυτήτων, πλήθος στάσεων ανά χιλιόμετρο και πλήθος επιταχύνσεων ανά χιλιόμετρο όπως το πρόγραμμα οδήγησης που χρησιμοποιείται επί της τροχιάς ή κυλιόμενης τράπεζας δοκιμών, όπως περιγράφεται αναλυτικά στο σημείο 5.1 και το σχήμα VII/5.1.

5.1.2. Η δοκιμή αντοχής ή, αν το έχει επιλέξει ο κατασκευαστής, η τροποποιημένη δοκιμή αντοχής εκτελείται έως ότου το όχημα καλύψει τουλάχιστον 80 000 Km.

5.2. Εξοπλισμός δοκιμών

5.2.1. Τράπεζα δοκιμών με κυλίνδρους

5.2.1.1. Όταν η δοκιμή αντοχής εκτελείται σε κυλιόμενη τράπεζα δοκιμών, η τράπεζα πρέπει να επιτρέπει την εκτέλεση του κύκλου που περιγράφεται στο ανωτέρω τμήμα 5.1. Ειδικά, η κυλιόμενη τράπεζα δοκιμών πρέπει να είναι εφοδιασμένη με σύστημα προσομοίωσης της αδρανείας και αντίστασης της πορείας πρόσω.

5.2.1.2. Το σύστημα πέδησης πρέπει να ρυθμίζεται ώστε να απορροφά την ισχύ που αναπτύσσεται στους κινητήριους τροχούς υπό σταθερή ταχύτητα 80 km/h. Οι μέθοδοι που περιγράφονται στο προσάρτημα 3 του παραρτήματος ΙΙΙ της παρούσας οδηγίας χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ισχύος και την πραγματοποίηση της ρύθμισης του συστήματος πέδησης.

5.2.1.3. Το σύστημα ψύξης του οχήματος πρέπει να επιτρέπει τη λειτουργία του οχήματος υπό θερμοκρασίες όμοιες με εκείνες που απαντώνται επί της οδού (λάδι, νερό, σύστημα εξαγωγής κ.λπ.).

5.2.1.4. Ορισμένες άλλες ρυθμίσεις και χαρακτηριστικά της τράπεζας δοκιμών με κυλίνδρους θεωρούνται ότι είναι ταυτόσημα, όπου είναι απαραίτητο, με εκείνα που περιγράφονται στο παράρτημα ΙΙΙ της παρούσας οδηγίας (π.χ. η αδράνεια η οποία μπορεί να είναι μηχανική ή ηλεκτρική).

5.2.1.5. Το όχημα μπορεί να μετακινείται, αν είναι απαραίτητο, σε άλλη τράπεζα δοκιμών ώστε να διεξάγονται οι δοκιμές μέτρησης εκπομπών.

5.2.2. Δοκιμή επί τροχιάς ή οδού

Όταν ολοκληρωθεί η δοκιμή αντοχής επί τροχιάς ή οδού, η μάζα αναφοράς του οχήματος πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με εκείνη των δοκιμών που εκτελούνται στην τράπεζα δοκιμών.

6. ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΡΥΠΩΝ

Οι εκπομπές των αερίων εξαγωγής, κατά την έναρξη της δοκιμής (0 km) σε κάθε 10 000 km (± 400 km), ή συχνότερα, σε τακτά διαστήματα έως ότου καλυφθούν τα 80 000 km, μετρούνται σύμφωνα με τη δοκιμή τύπου Ι, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι σημείο 5.3.1. Τα τηρητέα όρια ορίζονται στο σημείο 5.3.1.4 του παραρτήματος Ι. Οι εκπομπές των αερίων εξαγωγής δύνανται επίσης να μετρούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος Ι σημείο 8.2.

Όλα τα αποτελέσματα των εκπομπών των αερίων εξαγωγής απεικονίζονται ως συνάρτηση της απόστασης που διανύεται, με στρογγύλευση στο πλησιέστερο χιλιόμετρο. Στο διάγραμμα αυτό των σημείων δοκιμής προσαρμόζεται η ευθεία με την καλύτερη προσαρμογή που προκύπτει από την εφαρμογή της τεχνικής των ελαχίστων τετραγώνων. Στο σχετικό υπολογισμό δεν λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα δοκιμών πριν διανυθεί οποιαδήποτε απόσταση (0 km).

Τα στοιχεία από τις παραπάνω δοκιμές που χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό του συντελεστή επιδείνωσης γίνονται αποδεκτά μόνον εάν τα σημεία που προκύπτουν διά παρεμβολής στα 6 400 km και 80 000 km της ευθείας των ελαχίστων τετραγώνων ευρίσκονται μέσα στα όρια που αναφέρονται παραπάνω. Τα στοιχεία δοκιμών είναι επίσης αποδεκτά όταν η ευθεία με την καλύτερη προσαρμογή διαπερνά ένα ισχύον όριο υπό αρνητική κλίση. (Το σημείο παρεμβολής στα 6 400 km ευρίσκεται ψηλότερα από το σημείο δοκιμής στα 80 000 km) αλλά το πραγματικό σημείο παρεμβολής στα 80 000 km ευρίσκεται κάτω από το ισχύον όριο.

Ο συντελεστής επιδείνωσης πολλαπλασιαστών εκπομπών αερίων εξαγωγής υπολογίζεται για κάθε ρύπο όπως παρακάτω:

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ

1. ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗΣ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ

Καύσιμο αναφοράς CEC RF-08-A-85

Τύπος: Βενζίνη σούπερ, χωρίς μόλυβδο (1)

Παρατηρήσεις

(1) Για την παραγωγή του καυσίμου αυτού πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνον οι βασικές βενζίνες που παράγονται συνήθως από τα ευρωπαϊκά διϋλιστήρια

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

2. ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΚΙΜΗ ΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΑΝΑΦΛΕΞΕΩΣ ΔΙΑ ΣΥΜΠΙΕΣΕΩΣ

Πρότυπο καύσιμο CEC RF:03-A-84 (1)

Τύπος: καύσιμο ντήζελ

Σημειώσεις

(1) Αν πρέπει να υπολογιστεί η θερμική απόδοση ενός κινητήρα ή ενός οχήματος, η θερμαντική αξία του καυσίμου υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο:

Ειδική ενέργεια (θερμαντική αξία) (καθαρή)

MJ/kg = (46,423 - 8,792d² + 3,170d) [1 - (x + y + s)] + 9,420s - 2,499x

όπου:

d: η πυκνότητα στους 15° C

x: η κατά μάζα αναλογία νερού επί τοις εκατό (%/100)

y: η κατά μάζα αναλογία τέφρας επί τοις εκατό (%/100)

s: η κατά μάζα αναλογία θείου επί τοις εκατό (%/100).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ

(μέγιστο μέγεθος Α4(210 x 297 mm)

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΕΟΚ

(Όχημα με κινητήρα)

Θέση σφραγίδας της υπηρεσίας

Ανακοίνωση σχετικά με την

- έγκριση τύπου [32]

[32] Να διαγραφεί κατά περίπτωση.

- επέκταση της έγκρισης τύπου [32]

[32] Να διαγραφεί κατά περίπτωση.

- απόρριψη της έγκρισης τύπου [32]

[32] Να διαγραφεί κατά περίπτωση.

ενός τύπου οχήματος με κινητήρα αναφορικά με την οδηγία 70/220/ΕΟΚ όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 91/441/ΕΟΚ σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά της ρύπανσης του αέρα λόγω των εκπομπών των κινητήρων των οχημάτων.

Έγκριση τύπου ΕΟΚ αριθ.: ..... Αριθμός επέκτασης: .....

ΤΜΗΜΑ Ι

0.1. Κατασκευαστής (εμπορική επωνυμία): ................

0.2. Τύπος και εμπορική περιγραφή (αναφέρονται τυχόν παραλλαγές): ............................................

0.3. Σύστημα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον υπάρχει η σχετική σήμανση στο όχημα: ..............................

0.3.1. Θέση όπου βρίσκονται οι σημάνσεις αυτές: .......

0.4. Κατηγορία οχήματος: ..............................

0.5. Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: ............

0.6. Όνομα και διεύθυνση του εξουσιοδοτημένου εκπροσώπου του κατασκευαστή (αν υπάρχει): ...............

ΤΜΗΜΑ ΙΙ

1. Συμπληρωματικές πληροφορίες:

1.1. Μάζα του οχήματος έτοιμου για κυκλοφορία: ........

1.2. Μέγιστη μάζα: ....................................

1.3. Μάζα αναφοράς: ...................................

1.4. Αριθμός θέσεων: ..................................

1.5. Διατάξεις παραρτήματος Ι - 8.1 Ισχύει: ΝΑΙ/ΟΧΙ[33]

[32] Να διαγραφεί κατά περίπτωση.

1.6. Χαρακτηριστικά στοιχεία του κινητήρα: ............

1.7. Κιβώτιο ταχυτήτων:

1.7.1. Χειροκίνητο, αριθμός ταχυτήτων: ................

1.7.2. Αυτόματο, αριθμός σχέσεων: .....................

1.7.3. Συνεχώς μεταβαλλομένη μετάδοση: ναι/όχι [33]

[33] Να διαγραφεί κατά περίπτωση.

1.7.4. Λόγοι κιβωτίων ταχυτήτων: ......................

1.7.5. Λόγος διαφορικού: ..............................

1.8. Όρια διαστάσεων περιφέρειας κυλίσεως ελαστικών: ..

1.8.1. Περιφέρεια κυλίσεως των ελαστικών που χρησιμοποιήθηκαν για τη δοκιμή τύπου Ι: .................

1.9. Αποτελέσματα δοκιμών: ............................

>ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΙΚΟ>

Τύπος II: ........... %

Τύπος III: ............

Τύπος IV: .....g/δοκιμή

Τύπος V:- Τύπος αντοχής: 80 000 km, δεν εκτελέστηκε[34]

[34] Για οχήματα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως.

- Συντελεστής φθοράς (Σ.Ε.): υπολογισθείς [34]

[34] Για οχήματα με κινητήρες ανάφλεξης διά συμπιέσεως.

- (Προσδιορίζονται οι τιμές) .......................

2. Τεχνική διεύθυνση που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών: ..................................

3. Ημερομηνία της έκθεσης δοκιμών: ....................

4. Αριθμός της έκθεσης δοκιμών: .......................

5. Λόγος(οι) για την επέκταση της έγκρισης τύπου (όπου ισχύει): ................................................

6. Σχόλια (εάν υπάρχουν): .............................

7. Τόπος: .............................................

8. Ημερομηνία: ........................................

9. Υπογραφή: ..........................................