31986R4058

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4058/86 του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 1986 για την ανάληψη συντονισμένων ενεργειών προκειμένου να εξασφαλισθεί η ελεύθερη πρόσβαση στις υπερωκεάνειες μεταφορές φορτίων

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 378 της 31/12/1986 σ. 0021 - 0023
Φινλανδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 7 τόμος 3 σ. 0148
Σουηδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 7 τόμος 3 σ. 0148


ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 4058/86 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 22ας Δεκεμβρίου 1986 για την ανάληψη συντονισμένων ενεργειών προκειμένου να εξασφαλισθεί η ελεύθερη πρόσβαση στις υπερωκεάνειες μεταφορές φορτίων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΟΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

ιΕχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 84 παράγραφος 2,

το σχέδιο κανονισμού που υπέβαλε η Επιτροπή,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου^(1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής^(2),

Εκτιμώντας:

ότι όλο και περισσότερες χώρες καταφεύγουν για την προστασία των εμπορικών τους στόλων με μονομερή νομοθετικά η διοικητικά μέτρα ή με διμερείς συμφωνίες με άλλες χώρεςƒ

ότι ορισμένες χώρες, δυνάμει μέτρων που έχουν λάβει ή πρακτικών που έχουν επιβάλει, έχουν νοθεύσει την εφαρμογή της αρχής του θεμιτού και ελεύθερου ανταγωνισμού στις ναυτιλιακές γραμμές τους με ένα ή περισσότερα κράτη μέλη της Κοινότητας

ότι, όσον αφορά τα πλοία τακτικών γραμμών, η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τον κώδικα συμπεριφοράς των ναυτιλιακών διασκέψεων (confιrences) που άρχισε να ισχύει στις 6 Οκτωβρίου 1983, παρέχει ορισμένα δικαιώματα σε ναυτιλιακές εταιρείες που είναι μέλη μιας διασκέψεως στα πλαίσια της οποίας λειτουργεί μια κοινοπραξίαƒ

ότι όλο και περισσότερες τρίτες χώρες, που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης αυτής ή την έχουν υπογράψει, ερμηνεύουν τις διατάξεις της κατά τρόπο ώστε να υπερβαίνουν στην πράξη τα όρια των δικαιωμάτων που παραχωρούνται από τη σύμβαση στις εταιρείες τους, τόσο για τακτικές όσο και για μη τακτικές μεταφορές, εις βάρος των εταιρειών της Κοινότητας ή άλλων χωρών του ΟΟΣΑ, ανεξάρτητα από το αν αυτές είναι μέλη ναυτιλιακών διασκέφεων ή όχιƒ

ότι, όσον αφορά τη μεταφορά χύδην εμπορευμάτων, εκδηλώνεται ολοένα και περισσότερο η τάση των τρίτων χωρών να περιορίζουν την πρόσβαση στα χύδην φορτία, γεγονός που δημιουργεί σοβαρή απειλή για τους κανόνες ελεύθερου ανταγωνισμού που γενικά κυριαρχούν στις μεταφορές χύδην εμπορευμάτωνƒ ότι τα κράτη μέλη επιβεβαιώνουν την προσήλωσή τους σε ένα καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού, που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των μεταφορών υγρών και στερεών χύδην εμπορευμάτων και είναι πεπεισμένα ότι ο θεσμός του επιμερισμού των φορτίων στις μεταφορές αυτές θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στα εμπορικά συμφέροντα όλων των χωρών αυξάνοντας σημαντικά το κόστος μεταφοράςƒ

ότι ο περιορισμός της πρόσβασης στις μεταφορές χύδην φορτίων θα επηρέαζε δυσμενώς τους εμπορικούς στόλους των κρατών μελών και θα προκαλούσε σημαντική αύξηση του κόστους μεταφοράς τέτοιων φορτίων και, συνεπώς, θα είχε σοβαρή επίπτωση στα εμπορικά συμφέροντα της Κοινότηταςƒ

ότι η Κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να προβλέπει συντονισμένη δράση των κρατών μελών σε περίπτωση που η ανταγωνιστική θέση των εμπορικών στόλων τους ή τα εμπορικά συμφέροντα των κρατών μελών επηρεάζονται δυσμενώς από την επιφύλαξη φορτίων υπέρ των ναυτιλιακών εταιρειών τρίτων χωρών ή σε περίπτωση που τούτο απαιτείται από διεθνή συμφωνίαƒ

ότι η απόφαση 77/587/ΕΟΚ^(3) προβλέπει, μεταξύ άλλων, διαβουλεύσεις σχετικά με τις διάφορες πλευρές των εξελίξεων που σημειώνονται στις σχέσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών όσον αφορά τις θαλάσσιες μεταφορέςƒ

ότι η απόφαση 83/573/ΕΟΚ^(4) προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη συνεννόηση μεταξύ των κρατών μελών πριν από κάθε αντίμετρο που μελετούν να λάβουν έναντι τρίτων χωρών καθώς και τη δυνατότητα λήψης απόφασης για κοινή εφαρμογή από τα κράτη μέλη των κατάλληλων αντίμετρων που θα αποτελούν μέρος της εθνικής τους νομοθεσίαςƒ

ότι κρίνεται αναγκαία η ανάπτυξη και βελτίωση των μηχανισμών που προβλέπονται από αυτές τις δύο αποφάσεις για να μπορούν τα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν συντονισμένη δράση υπό ειδικές περιστάσεις μετά από αίτηση ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή βάσει διεθνούς συμφωνίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ίΑρθρο 1

Η διαδικασία που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό εφαρμόζεται όταν ένα μέτρο που έχει λάβει τρίτη χώρα ή οι πράκτορές της περιορίζει ή απειλεί να περιορίσει την πρόσβαση ναυτιλιακών εταιρειών των κρατών μελών ή πλοίων νηολογημένων σε κράτος μέλος σύμφωνα με τη νομοθεσία του στις μεταφορές:

- τακτικών γραμμών που διέπονται από τον κώδικα, εκτός αν τα μέτρα αυτά λαμβάνονται σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τον κώδικα συμπεριφοράς των ναυτιλιακών διασκέψεων (confιrences),

- τακτικών γραμμών που δεν διέπονται από τον κώδικα,

- χύδην φορτίων και κάθε άλλου φορτίου των γραμμών που εκτελούνται από ελεύθερα φορτηγά πλοία,

- επιβατών,

- προσώπων ή εμπορευμάτων προς ή μεταξύ εγκαταστάσεων off shore.

Η διαδικασία αυτή ισχύει υπό την επιφύλαξη των υποχρεώσεων της Κοινότητας και των κρατών μελών από το διεθνές δίκαιο.

ίΑρθρο 2

Για τους σκοπούς του κανονισμού αυτού:

- ως «ναυτιλιακή εταιρεία εξυπηρετούσα τη διακίνηση εθνικού εμπορίου» (home-trader) νοείται η ναυτιλιακή εταιρεία τρίτης χώρας που πραγματοποιεί μεταφορές μεταξύ της χώρας της και ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών,

- ως «ναυτιλιακή εταιρεία εξυπηρετούσα τη διακίνηση εμπορίου μεταξύ τρίτων χωρών», (cross-trader), νοείται η ναυτιλιακή εταιρεία τρίτης χώρας που πραγματοποιεί μεταφορές μεταξύ μιας άλλης τρίτης χώρας και ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών.

ίΑρθρο 3

Μπορούν να αναληφθούν συντονισμένες ενέργειες μετά από αίτηση κράτους μέλους.

Η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή, η οποία εντός τεσσάρων εβδομάδων υποβάλλει τις κατάλληλες συστάσεις ή προτάσεις στο Συμβούλιο.

Το Συμβούλιο, σύμφωνα με τους όρους ψηφοφορίας που προβλέπονται στο άρθρο 84 παράγραφος 2 της συνθήκης, μπορεί να λάβει απόφαση σχετικά με τις συντονισμένες ενέργειες που προβλέπονται στο άρθρο^4.

Αποφασίζοντας σχετικά με τις συντονισμένες ενέργειες, το Συμβούλιο λαμβάνει επίσης δεόντως υπόψη τους προβληματισμούς της εξωτερικής εμπορικής πολιτικής καθώς και τα λιμενικά συμφέροντα και τους προβληματισμούς της ναυτιλιακής πολιτικής των αντίστοιχων κρατών μελών.

ίΑρθρο 4

1. Οι συντονισμένες ενέργειες μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

α)

διπλωματικές παραστάσεις προς όλες τις ενεχόμενες τρίτες χώρες, κυρίως όταν τα μέτρα που έχουν λάβει οι χώρες αυτές απειλούν να περιορίσουν την πρόσβαση στις μεταφορέςƒ

β)

αντίμετρα έναντι της ναυτιλιακής εταιρείας ή εταιρειών των οικείων τρίτων χωρών ή έναντι της ναυτιλιακής εταιρείας ή εταιρειών άλλων χωρών που ωφελούνται από τα μέτρα που έχουν λάβει οι αντίστοιχες χώρες, είτε ενεργούν ως «ναυτιλιακή εταιρία εξυπηρετούσα τη διακίνηση εθνικού εμπορίου (home trader)» είτε ως «ναυτιλιακή εταιρεία εξυπηρετούσα τη διακίνηση εμπορίου μεταξύ τρίτων χωρών (cross-trader)» στις κοινοιτικές μεταφορές.

Τα αντίμετρα αυτά μπορούν να συνίστανται χωριστά ή σε συνδυασμό:

iii)

στην υποχρέωση να λαμβάνεται άδεια φόρτωσης, μεταφοράς ή εκφόρτωσης εμπορευμάτων: η άδεια αυτή μπορεί να υπόκειται σε όρους ή υποχρεώσεις,

iii)

στην επιβολή ποσόστωσης,

iii)

στην επιβολή φόρων ή δασμών.

2. Οι διπλωματικές παραστάσεις προηγούνται των αντιμέτρων.

Τα αντίμετρα αυτά δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και των κρατών μελών της βάσει του διεθνούς δικαίου, λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων και δεν θα έχουν ως άμεσο ή έμμεσο αποτέλεσμα την εκτροπή του εμπορίου στο εσωτερικό της Κοινότητας.

ίΑρθρο 5

1. Κατά τη λήψη ενός ή περισσότερων από τα αντίμετρα που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο β), το Συμβούλιο παρέχει, ανάλογα με την περίπτωση, ενδείξεις σχετικά με:

α)

τις περιστάσεις που προκάλεσαν την ανάγκη λήψης αντιμέτρωνƒ

β)

τις μεταφορές ή τους λιμένες στους οποίους πρέπει να εφαρμοστεί το αντίμετροƒ

γ)

τη σημαία ή τη ναυτιλιακή εταιρεία της τρίτης χώρας, της οποίας τα μέτρα για την επιφύλαξη μέρους φορτίων υπέρ συγκεκριμένων μεταφορέων περιορίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στις μεταφορές φορτίων στη συγκεκριμένη ζώνη εκμετάλλευσηςƒ

δ)

το μέγιστο όγκο (ποσοστό, βάρος σε τόνους, εμπορευματοκιβώτια) ή τη μέγιστη αξία του φορτίου που μπορεί να φορτωθεί ή να εκφορτωθεί σε λιμένες κρατών μελώνƒ

ε)

το μέγιστο αριθμό διαδρομών από και προς τους λιμένες των κρατών μελώνƒ

στ)

το ποσό ή το ποσοστό και τη βάση υπολογισμού των φόρων και δασμών που θα επιβάλλονται και τον τρόπο με τον οποίο θα εισπράττονταιƒ

ζ)

τη διάρκεια εφαρμογής του αντιμέτρου.

2. ιΟταν τα αντίμετρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία ενός κράτους μέλους, λαμβάνονται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 3 τρίτο εδάφιο, βάσει του παρόντος κανονισμού.

ίΑρθρο 6

1. Αν το Συμβούλιο δεν εγκρίνει εντός δύο μηνών την πρόταση για συντονισμένες ενέργειες, τα κράτη μέλη μπορούν, μονομερώς ή ομαδικά, να εφαρμόσουν εθνικά μέτρα, εφόσον χρειαστεί.

2. Εντούτοις, τα κράτη μέλη μπορούν, όταν υπάρχει επείγουσα ανάγκη, να λάβουν μονομερώς ή ομαδικά τα απαραίτητα εθνικά μέτρα σε προσωρινή βάση, ακόμη και εντός της περιόδου των δύο μηνών που αναφέρεται στην παράγραφο^1.

3. Τα εθνικά μέτρα που λαμβάνονται βάσει του άρθρου αυτού κοινοποιούνται αμέσως στην Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη.

ίΑρθρο 7

Κατά την περίοδο εφαρμογής του αντιμέτρου, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή πραγματοποιούν μεταξύ τους διαβουλεύσεις κάθε τρεις μήνες ή νωρίτερα αν παρουσιαστεί ανάγκη, σύμφωνα με τη διαδικασία διαβούλευσης που ορίζεται στην απόφαση 77/587/ΕΟΚ, προκειμένου να εξετάσουν τα αποτελέσματα του ισχύοντος αντιμέτρου.

ίΑρθρο 8

Η διαδικασία που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό μπορεί να εφαρμοστεί όταν ενέργειες τρίτης χώρας ή πρακτόρων της περιορίζουν ή απειλούν να περιορίσουν την πρό-

σβαση των ναυτιλιακών εταιρειών άλλης χώρας του ΟΟΣΑ, εάν έχει συμφωνηθεί σε βάση αμοιβαιότητας, μεταξύ της χώρας αυτής και της Κοινότητας, να προβάλλεται συντονισμένη αντίσταση σε περίπτωση περιορισμού της πρόσβασης στις μεταφορές φορτίων.

Η χώρα αυτή μπορεί να ζητήσει την ανάληψη συντονισμένων ενεργειών και να συμμετάσχει σε τέτοιες συντονισμένες ενέργειες σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

ίΑρθρο 9

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιουλίου 1987.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 22 Δεκεμβρίου 1986.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

G. SHAW

(1) ΕΕ αριθ. C 255 της 15.^10.^1986, σ. 169.

(2) ΕΕ αριθ. C 344 της 31.^12.^1985, σ. 31.

(3) ΕΕ αριθ. L 239 της 17.^9.^1977, σ. 23.

(4) ΕΕ αριθ. L 332 της 28.^11.^1983, σ. 37.