*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 20ής Δεκεμβρίου 1985

για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 75,

την απόφαση του Συμβουλίου της 13ης Μαΐου 1965 περί εναρμονίσεως ορισμένων διατάξεων που επηρεάζουν τον ανταγωνισμό στις σιδηροδρομικές, οδικές και εσωτερικές πλωτές μεταφορές (1), και ιδίως το τμήμα ΙΙΙ,

την πρόταση της Επιτροπής (2),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (3),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (4),

Εκτιμώντας:

ότι, στον τομέα των οδικών μεταφορών, οι κοινοτικές κοινωνικές διατάξεις καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 543/69 (5), όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2829/77 (6)· ότι αυτές οι διατάξεις στοχεύουν στην εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού στις χερσαίες μεταφορές και ιδίως στον οδικό τομέα, καθώς και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας· ότι η πρόοδος που έχει σημειωθεί στους τομείς αυτούς πρέπει να διαφυλαχθεί και να προωθηθεί, αλλά ότι είναι ανάγκη να γίνουν ελαστικότερες οι διατάξεις του εν λόγω κανονισμού χωρίς να θιγούν οι στόχοι τους ·

ότι, λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω τροποποιήσεις, είναι σκόπιμο, για λόγους σαφήνειας, να συγκεντρωθεί το σύνολο των διατάξεων που εφαρμόζονται για το θέμα αυτό σε ένα ενιαίο κείμενο, και, κατά συνέπεια, να καταργηθεί ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 543/69· ότι είναι πάντως σκόπιμο να διατηρηθούν για μια ορισμένη περίοδο οι εξαιρέσεις του άρθρου 4 για ορισμένα οχήματα και οι διατάξεις του άρθρου 15 για ορισμένες μεταφορές επιβατών·

ότι οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού σχετικά με τις συνθήκες εργασίας δεν μπορούν να θίξουν την αρμοδιότητα των κοινωνικών εταίρων να διατυπώνουν, ιδίως στο πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ευνοϊκότερες διατάξεις για τους εργαζόμενους · ότι για να ευνοηθεί η κοινωνική πρόοδος ή να βελτιωθεί η οδική ασφάλεια, κάθε κράτος μέλος οφείλει να διατηρήσει το δικαίωμα να εφαρμόζει ορισμένα κατάλληλα μέτρα·

ότι, έχοντας υπόψη τη μείωση του αριθμού βοηθών οδηγών και εισπρακτόρων, δεν είναι πλέον απαραίτητο να ρυθμιστεί η ανάπαυση των άλλων μελών του πληρώματος εκτός από τον οδηγό·

ότι η αντικατάσταση της κινητής εβδομάδας από την εβδομάδα καθορισμένης διάρκειας θα διευκολύνει την οργάνωση των εργασιών των οδηγών και θα βελτιώσει τον έλεγχό τους·

ότι είναι ανάγκη να θεσπιστεί καθεστώς που θα εφαρμόζεται στις διεθνείς οδικές μεταφορές που προέρχονται από ή κατευθύνονται προς μια τρίτη χώρα ή στις μεταφορές υπό διαμετακόμιση από το έδαφος κράτους μέλους μεταξύ δύο τρίτων χωρών· ότι είναι σκόπιμο να εφαρμοστούν στις μεταφορές αυτές οι διατάξεις της ευρωπαϊκής συμφωνίας περί της εργασίας των πληρωμάτων οχημάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές μεταφορές (AETR ) της 1ης Ιουλίου 1970· ότι, στην περίπτωση οχημάτων των οποίων η άδεια κυκλοφορίας έχει εκδοθεί σε κράτος το οποίο δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της AETR, οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται μόνο για το τμήμα της διαδρομής που περιλαμβάνεται εντός της Κοινότητας·

ότι, επειδή το κύριο θέμα της συμφωνίας AETR εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, η εξουσία διαπραγμάτευσης και σύναψης της εν λόγω συμφωνίας ανήκει στην Κοινότητα· ότι, εντούτοις, οι ιδιαίτερες περιστάσεις υπό τις οποίες οι διαπραγματεύσεις για την AETR έλαβαν χώρα δικαιολογούν, κατ' εξαίρεση, μια διαδικασία κατά την οποία τα κράτη μέλη της Κοινότητας καταθέτουν ξεχωριστά τα έγγραφα επικυρώσεως ή προσχωρήσεως στα πλαίσια συντονισμένης ενέργειας, αλλά ταυτόχρονα ενεργούν για το συμφέρον και για λογαριασμό της Κοινότητας·

ότι, για να διασφαλίσουν την υπεροχή του κοινοτικού δικαίου στις ενδοκοινοτικές μεταφορές, τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν μια επιφύλαξη κατά την κατάθεση των εγγράφων επικυρώσεως ή προσχωρήσεως, με την οποία οι διεθνείς μεταφορές μεταξύ των κρατών μελών μπορούν να μη θεωρούνται ως διεθνείς μεταφορές κατά την έννοια της συμφωνίας·

ότι οι δυνατότητες που προβλέπονται στην ίδια τη συμφωνία για τη σύναψη διμερών συμβάσεων μεταξύ των συμβαλλομένων μερών, κατά παρέκκλιση από την προαναφερθείσα συμφωνία, όσον αφορά τις μεταφορές που εκτελούνται εντός της παραμεθορίου ζώνης και τις μεταφορές υπό διαμετακόμιση, είναι θέμα που κατά κανόνα εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Κοινότητας·

ότι, εάν μια τροποποίηση του εσωτερικού καθεστώτος της Κοινότητας στον εν λόγω τομέα απαιτεί μια αντίστοιχη τροποποίηση της συμφωνίας, τα κράτη μέλη θα ενεργήσουν από κοινού για να επιτύχουν μια τέτοια τροποποίηση στα πλαίσια της συμφωνίας και σύμφωνα με τη διαδικασία που παρατίθεται κατωτέρω ·

ότι ορισμένες μεταφορές δύνανται να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

ότι είναι επιθυμητό να συμπληρωθούν και να διευκρινιστούν ορισμένοι ορισμοί και να προσαρμοστούν στα σημερινά δεδομένα ορισμένες διατάξεις, ιδίως όσον αφορά την εξαίρεση ορισμένων κατηγοριών οχημάτων·

ότι πρέπει να προβλεφθούν μέτρα περί του ελαχίστου ορίου ηλικίας των οδηγών που απασχολούνται στις μεταφορές εμπορευμάτων ή στις μεταφορές επιβατών, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες απαιτήσεις επαγγελματικής κατάρτισης καθώς επίσης και μέτρα περί του ελαχίστου ορίου ηλικίας των βοηθών οδηγών και των εισπρακτόρων· ότι για λόγους επαγγελματικής κατάρτισης, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μειώνουν το κατώτατο όριο ηλικίας των βοηθών οδηγών στο 16ο έτος συμπληρωμένο·

ότι, όσον αφορά το χρόνο οδήγησης, πρέπει να περιοριστεί η συνεχής διάρκεια και η ημερήσια διάρκεια οδήγησης, χωρίς αυτή η ρύθμιση να δύναται να θίξει τις εθνικές ρυθμίσεις που υποχρεώνουν τον οδηγό να οδηγεί το όχημα μόνο για όσο διάστημα έχει τη δυνατότητα να το κάνει με πλήρη ασφάλεια·

ότι η παράταση της ημερήσιας διάρκειας οδήγησης, με παράλληλη μείωση της διάρκειας οδήγησης ανά περίοδο δύο εβδομάδων, θα διευκολύνει τη διαχείριση των επιχειρήσεων μεταφορών ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλει στην κοινωνική πρόοδο·

ότι, λόγω της παράτασης της ημερήσιας διάρκειας οδήγησης, πρέπει να προσαρμοστούν οι διατάξεις σχετικά με τα διαλείμματα της οδήγησης·

ότι, όσον αφορά την περίοδο αναπαύσεως, πρέπει να καθορισθούν η κατώτατη διάρκεια καθώς και οι λοιπές προϋποθέσεις στις οποίες υπόκεινται η ημερήσια και εβδομαδιαία ανάπαυση των οδηγών ·

ότι θα διευκολυνθεί η διεξαγωγή των ταξιδιών αν έχει ο οδηγός τη δυνατότητα να λαμβάνει τμηματικά την ημερήσια ανάπαυσή του, προκειμένου ιδίως να μην υποχρεούται να γευματίζει και να διανυκτερεύει στο ίδιο μέρος·

ότι θα ευνοηθεί η κοινωνική πρόοδος και η οδική ασφάλεια εάν αυξηθεί η διάρκεια των εβδομαδιαίων περιόδων ανάπαυσης, ενώ παράλληλα θα υπάρχει η δυνατότητα μείωσης των περιόδων αυτών με την προϋπόθεση ότι ο οδηγός θα μπορεί να λαμβάνει τον υπολειπόμενο χρόνο ανάπαυσης στον τόπο της επιλογής του, μέσα σε καθορισμένη προθεσμία·

ότι πολλές οδικές μεταφορές στην Κοινότητα χρησιμοποιούν, για ένα τμήμα της διαδρομής, πορθμείο ή σιδηρόδρομο· ότι επιβάλλεται να προβλέψει η ρύθμιση διατάξεις περί περιόδων ημερήσιας ανάπαυσης, κατάλληλων για τις μεταφορές αυτές·

ότι, για λόγους οδικής ασφάλειας, πρέπει να απαγορευθούν τα επιδόματα με βάση τη διανυόμενη απόσταση και/ή το μεταφερόμενο φορτίο, τα οποία δύνανται να θέσουν σε κίνδυνο την οδική ασφάλεια·

ότι είναι επιθυμητό να προβλεφθεί η δυνατότητα παρέκκλισης από τον παρόντα κανονισμό για ορισμένες εθνικές μεταφορές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά· ότι πρέπει, στην περίπτωση παρεκκλίσεων, τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι το επίπεδο κοινωνικής προστασίας και οδικής ασφάλειας δεν θα τίθεται σε κίνδυνο·

ότι, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα των μεταφορών επιβατών, δικαιολογείται να δοθεί νέος ορισμός για τις κατηγορίες των οχημάτων που τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στον τομέα των εθνικών μεταφορών·

ότι θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν τα κράτη μέλη να χορηγούν, μετά από έγκριση της Επιτροπής, παρεκκλίσεις από τον παρόντα κανονισμό σε εξαιρετικές περιπτώσεις· ότι, σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης, οι παρεκκλίσεις αυτές θα πρέπει να χορηγούνται για περιορισμένο χρονικό διάστημα, χωρίς προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής·

ότι, για τους οδηγούς οχημάτων που απασχολούνται σε τακτικές επιβατικές γραμμές, αντίγραφο του πίνακα και απόσπασμα του προγράμματος της επιχειρήσεως μπορούν να αντικαταστήσουν τη συσκευή ελέγχου· ότι θα ήταν χρήσιμο, για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και την πρόληψη καταχρήσεων, να χορηγούνται στους οδηγούς που το ζητούν αποσπάσματα των προγραμμάτων υπηρεσίας τους·

ότι, προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικότεροι οι έλεγχοι, είναι επιθυμητό να παύσουν να απαλλάσσονται από την υποχρέωση τοποθέτησης και χρησιμοποίησης συσκευής ελέγχου οι τακτικές διεθνείς μεταφορές επιβατών, εκτός από ορισμένες μεθοριακές μεταφορές·

ότι συντρέχει λόγος να τονιστεί η σημασία και η αναγκαιότητα να τηρείται ο παρών κανονισμός τόσο από τους εργοδότες, όσο και από τους οδηγούς·

ότι είναι σκόπιμο να παρακολουθεί η Επιτροπή την εξέλιξη της κατάτασης στα κράτη μέλη και να υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού κάθε δύο χρόνια·

ότι, για την εφαρμογή και τον έλεγχο του παρόντος κανονισμού, είναι χρήσιμο τα κράτη μέλη να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΜΗΜΑ Ι

Ορισμοί

Άρθρο 1

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

1. «οδική μεταφορά»: κάθε μετακίνηση επί οδών που είναι ανοικτές σε δημόσια χρήση με ή χωρίς φορτίο, οχήματος που χρησιμοποιείται για την μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων· 2. «οχήματα»: τα αυτοκίνητα, οι ελκυστήρες, τα ρυμουλκούμενα και τα ημιρυμουλκούμενα, όπως ορίζονται ακολούθως:

α) «αυτοκίνητο»: κάθε όχημα, μηχανικώς και αυτοδυνάμως κινούμενο, το οποίο κυκλοφορεί στις οδούς και όχι επί σιδηροτροχιών και χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων·

β) «ελκυστήρας»: κάθε όχημα, μηχανικώς και αυτοδυνάμως κινούμενο, το οποίο κυκλοφορεί στις οδούς και όχι επί σιδηροτροχιών και το οποίο έχει κατασκευασθεί ειδικά για να σύρει, να ωθεί ή να κινεί ρυμουλκούμενα, ημιρυμουλκούμενα, εργαλεία ή μηχανήματα·

γ) «ρυμουλκούμενο»: κάθε όχημα προορισμένο να συζευχθεί με αυτοκίνητο ή με ελκυστήρα·

δ) «ημιρυμουλκούμενο»: ρυμουλκούμενο χωρίς εμπρόσθιο άξονα, το οποίο έχει συζευχθεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το σημαντικό μέρος του βάρους του ρυμουλκούμενου αυτού και του φορτίου του, να φέρεται από τον ελκυστήρα ή το αυτοκίνητο·

3. «οδηγός»: κάθε πρόσωπο που οδηγεί το όχημα, ακόμη και για βραχύ χρονικό διάστημα, ή που ευρίσκεται πάνω στο όχημα για να το οδηγήσει αν παραστεί ανάγκη·

4. «εβδομάδα»: η χρονική περίοδος από τη Δευτέρα, ώρα 0.00 έως την Κυριακή, ώρα 24.00·

5. «ανάπαυση»: κάθε περίοδος μιας ώρας τουλάχιστον, χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέσει ελεύθερα το χρόνο του·

6. «ανώτατο επιτρεπόμενο μεικτό βάρος»: το ανώτατο επιτρεπόμενο βάρος του οχήματος ετοίμου προς κίνηση, συμπεριλαμβανομένου του ωφελίμου φορτίου·

7. «τακτικές επιβατικές γραμμές»: οι εθνικές και διεθνείς μεταφορές, που ανταποκρίνονται στον ορισμό του άρθρου 1 του κανονισμού αριθ. 117/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουλίου 1966 περί θεσπίσεως κοινών κανόνων για τις διεθνείς οδικές επιβατικές μεταφορές με πούλμαν και λεωφορεία (1).

ΤΜΗΜΑ ΙΙ

Πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 2

1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις αναφερόμενες στο άρθρο 1 σημείο 1 οδικές μεταφορές που εκτελούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας.

2. Η ευρωπαϊκή συμφωνία περί της εργασίας των πληρωμάτων οχημάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές μεταφορές (AETR) εφαρμόζεται, αντί των παρόντων κανόνων, επί των διεθνών οδικών μεταφορών που εκτελούνται:

- προς ή από τρίτες χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία, ή υπό διαμετακόμιση από τις χώρες αυτές, για ολόκληρη τη διαδρομή, από οχήματα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε κράτος μέλος ή σε μια από τις τρίτες αυτές χώρες,

- από ή προς τρίτη χώρα που είναι μη συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία, από οχήματα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε μια από τις χώρες αυτές, για κάθε διαδρομή στο εσωτερικό της Κοινότητας.

Άρθρο 3

Η Κοινότητα θα αρχίσει με τις τρίτες χώρες τις διαπραγματεύσεις που θα ήταν αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 4

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται επί των μεταφορών που εκτελούνται από:

1. οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά εμπορευμάτων, όταν το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος, συμπεριλαμβανομένου οποιουδήποτε ρυμουλκούμενου ή ημιρυμουλκούμενου, δεν ξεπερνά τους 3,5 τόνους·

2. επιβατικά οχήματα τα οποία, ως εκ της κατασκευής και του εξοπλισμού τους, είναι κατάλληλα για τη μεταφορά μέχρι και εννέα ατόμων, του οδηγού συμπεριλαμβανομένου, και προορίζονται για το σκοπό αυτό·

3. οχήματα που χρησιμοποιούνται σε τακτικές επιβατικές γραμμές των οποίων η διαδρομή δεν υπερβαίνει τα 50 χλμ·

4. οχήματα των οποίων η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 30 χλμ/ώρα·

5. οχήματα που χρησιμοποιούνται ή βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων, της πολιτικής άμυνας, της πυροσβεστικής υπηρεσίας και των σωμάτων ασφαλείας·

6. οχήματα που χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες αποχετεύσεων, αντιπλημμυρικής προστασίας, υδρεύσεως, αερίου, ηλεκτρισμού, οδοποιίας, αποκομιδής απορριμμάτων, τηλεγράφου, τηλεφώνου ταχυδρομικών αποστολών, ραδιοφωνίας, τηλεόρασης και ανίχνευσης των πομπών ή δεκτών τηλεόρασης ή ραδιοφώνου·

7. οχήματα που χρησιμοποιούνται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή σε επιχειρήσεις διάσωσης·

8. ειδικά οχήματα που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς·

9. οχήματα που μεταφέρουν τον εξοπλισμό τσίρκων ή πανηγυριών·

10. ειδικά οχήματα για την παροχή οδικής βοήθειας·

11. οχήματα τα οποία υποβάλλονται σε οδικές δοκιμές για λόγους τεχνικής βελτίωσης, επισκευής ή συντήρησης και οχήματα καινούρια ή οχήματα που έχουν υποστεί μετατροπές και δεν έχουν ακόμα τεθεί σε κυκλοφορία·

12. οχήματα που χρησιμοποιούνται για μη εμπορικές μεταφορές αγαθών για ιδιωτικούς σκοπούς·

13. οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή γάλακτος από αγροκτήματα ή για την επιστροφή στα αγροκτήματα των δοχείων γάλακτος ή για τη μεταφορά γαλακτοκομικών προϊόντων που προορίζονται για ζωοτροφές.

ΤΜΗΜΑ ΙΙΙ

Πλήρωμα

Άρθρο 5

1. Το ελάχιστο όριο ηλικίας των οδηγών που απασχολούνται στις μεταφορές εμπορευμάτων ορίζεται:

α) για τα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων κατά περίπτωση των ρυμουλκούμενων ή των ημιρυμουλκούμενων, των οποίων το ανώτατο επιτρεπόμενο βάρος είναι κατώτερο ή ίσο με 7,5 τόνους, στα 18 έτη συμπληρωμένα·

β) για τα άλλα οχήματα στα:

- 21 έτη συμπληρωμένα, ή στα

- 18 έτη συμπληρωμένα, με την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος κατέχει πιστοποιητικό επαγγελματικής ικανότητας, αναγνωρισμένο από ένα από τα κράτη μέλη, το οποίο να πιστοποιεί την ολοκλήρωση κατάρτισης οδηγού οχημάτων για την οδική μεταφορά εμπορευμάτων, σύμφωνα με τις κοινοτικές ρυθμίσεις για το κατώτατο αποδεκτό επίπεδο κατάρτισης των οδηγών οχημάτων οδικών μεταφορών.

2. Οι οδηγοί που απασχολούνται στις μεταφορές επιβατών πρέπει να είναι ηλικίας τουλάχιστον 21 ετών.

Οι οδηγοί που απασχολούνται στις μεταφορές επιβατών σε διαδρομές που υπερβαίνουν ακτίνα 50 χλμ γύρω από το μέρος που είναι συνήθως η βάση του οχήματος πρέπει επίσης να πληρούν έναν από τους κάτωθι όρους:

α) να έχουν ασκήσει για ένα τουλάχιστον έτος, σε μεταφορές εμπορευμάτων, το επάγγελμα του οδηγού οχημάτων, των οποίων το ανώτατο επιτρεπόμενο βάρος είναι μεγαλύτερο από 3,5 τόνους·

β) να έχουν ασκήσει για ένα τουλάχιστον έτος το επάγγελμα του οδηγού οχημάτων που εκτελούν μεταφορές επιβατών σε διαδρομές που δεν υπερβαίνουν ακτίνα 50 χλμ από τη συνήθη βάση του οχήματος ή εκτελούν άλλους τύπους μεταφορών επιβατών οι οποίοι δεν υπάγονται στον παρόντα κανονισμό, εφόσον η αρμόδια αρχή κρίνει ότι έχουν αποκτήσει την αναγκαία εμπειρία με τον τρόπο αυτό·

γ) να είναι κάτοχος πιστοποιητικού επαγγελματικής ικανότητας, αναγνωρισμένου από ένα από τα κράτη μέλη, το οποίο να πιστοποιεί την ολοκλήρωση κατάρτισης οδηγού οχημάτων για οδικές επιβατικές μεταφορές, σύμφωνα με τις κοινοτικές ρυθμίσεις σχετικά με το κατώτατο αποδεκτό επίπεδο κατάρτισης των οδηγών οχημάτων οδικών μεταφορών.

3. Το ελάχιστο όριο ηλικίας για τους βοηθούς οδηγών και τους εισπράκτορες είναι το 18ο έτος συμπληρωμένο.

4. Από την εφαρμογή των όρων της παραγράφου 2 δεύτερο εδάφιο στοιχεία α), β) και γ) εξαιρούνται οι οδηγοί οχημάτων που απαχολούνται στις επιβατικές μεταφορές, εάν έχουν ασκήσει το επάγγελμά τους επί ένα τουλάχιστον έτος πριν από την 1η Οκτωβρίου 1970.

5. Για τις εθνικές μεταφορές που εκτελούνται σε ακτίνα 50 km από τον τόπο εκμετάλλευσης του οχήματος, συμπεριλαμβανομένων των δήμων και κοινοτήτων των οποίων το κέντρο ευρίσκεται μέσα στην ακτίνα αυτή, κάθε κράτος μέλος δύναται να μειώσει το ελάχιστο όριο ηλικίας των βοηθών οδηγών στο 16ο έτος συμπληρωμένο, υπό τον όρο ότι αυτό γίνεται για λόγους επαγγελματικής κατάρτισης και μέσα στα πλαίσια των εθνικών διατάξεων σε θέματα απασχόλησης.

ΤΜΗΜΑ IV

Χρόνος οδήγησης

Άρθρο 6

1. Η συνολική διάρκεια οδήγησης μεταξύ δύο ημερήσιων περιόδων ανάπαυσης ή μεταξύ μιας ημερήσιας και μιας εβδομαδιαίας περιόδου ανάπαυσης, η οποία στο εξής καλείται «ημερήσια περίοδος οδήγησης», δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 9 ώρες. Μπορεί να παρατείνεται σε 10 ώρες δύο φορές την εβδομάδα.

Μετά από έξι το πολύ «ημερήσιες περιόδους οδήγησης», ο οδηγός πρέπει να παίρνει μια εβδομαδιαία περίοδο ανάπαυσης όπως ορίζει το άρθρο 8 παράγραφος 3.

Η περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης μπορεί να μετατεθεί στο τέλος της έκτης ημέρας, εφόσον η συνολική διάρκεια οδήγησης κατά τις έξι ημέρες δεν υπερβαίνει το μέγιστο χρόνο που αντιστοιχεί σε έξι «ημερήσιες περιόδους οδήγησης».

Στην περίπτωση διεθνών μεταφορών επιβατών, εκτός από τις τακτικές γραμμές, οι λέξεις «έξι» και «έκτης» του δευτέρου και τρίτου εδαφίου αντικαθίστανται αντίστοιχα από τις λέξεις «δώδεκα » και «δωδέκατης».

Τα κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου στις εθνικές μεταφορές επιβατών στο έδαφός τους, πλην των τακτικών γραμμών.

2. Η συνολική διάρκεια οδήγησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 90 ώρες ανά περίοδο δύο συνεχών εβδομάδων.

ΤΜΗΜΑ V

Διαλείμματα και περίοδοι αναπαύσεως

Άρθρο 7

1. Μετά από οδήγηση 4 1/2 ωρών, θα πρέπει να γίνεται διάλειμμα 45 τουλάχιστον λεπτών, εκτός αν ακολουθεί περίοδος ανάπαυσης για τον οδηγό.

2. Το διάλειμμα αυτό μπορεί να αντικαθίσταται από διαλείμματα 15 τουλάχιστον λεπτών το καθένα, τα οποία θα κατανέμονται κατά τέτοιο τρόπο κατά την περίοδο οδήγησης ή αμέσως μετά από αυτή, ώστε να τηρούνται οι διατάξεις της παραγράφου 1.

3. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν, στην περίπτωση τακτικών εθνικών μεταφορών επιβατών, να ορίζουν το ελάχιστο διάλειμμα σε 30 λεπτά, μετά από περίοδο οδήγησης που δεν υπερβαίνει τις 4 ώρες. Η παρέκκλιση αυτή θα παρέχεται μόνο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, διαλείμματα από την οδήγηση που υπερβαίνουν τα 30 λεπτά, υπάρχει φόβος να παρακωλύσουν την κυκλοφορία σε αστικές περιοχές, ενώ δεν είναι δυνατή για τον οδηγό η παρεμβολή 15λεπτου διαλείμματος πριν από τη λήξη των 4 1/2 ωρών οδήγησης που προηγούνται του διαλείμματος των 30 λεπτών.

4. Κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων αυτών, ο οδηγός δεν μπορεί να εκτελεί άλλη εργασία. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ο χρόνος αναμονής και ο χρόνος μη οδήγησης επί κινουμένου οχήματος, οχηματαγωγού ή σιδηροδρόμου δεν υπολογίζονται ως «άλλη εργασία».

5. Τα διαλείμματα που γίνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο δεν θεωρούνται ως ημερήσια ανάπαυση. Άρθρο 8

1. Για κάθε περίοδο 24 ωρών, ο οδηγός πρέπει να έχει ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης 11 συνεχών ωρών, οι οποίες μπορούν να μειωθούν σε 9 τουλάχιστον συνεχείς ώρες, όχι περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα, με την προϋπόθεση ότι η μείωση αυτή θα αντισταθμίζεται με ίση περίοδο ανάπαυσης πριν από το τέλος της εβδομάδας που ακολουθεί.

Τις ημέρες κατά τις οποίες ο χρόνος ανάπαυσης δεν μειώνεται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, μπορεί να κατανέμεται σε δύο ή τρεις χωριστές περιόδους κατά τη διάρκεια του 24ώρου, η μία από τις οποίες πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 8 συνεχόμενες ώρες. Στην περίπτωση αυτή, η ελάχιστη διάρκεια της ανάπαυσης αυξάνεται σε 12 ώρες.

2. Για κάθε περίοδο 30 ωρών κατά την οποία ένα όχημα έχει τουλάχιστον δύο οδηγούς, κάθε οδηγός θα πρέπει να έχει χρόνο ημερήσιας ανάπαυσης τουλάχιστον 8 συνεχών ωρών.

3. Κάθε εβδομάδα, μία από τις περιόδους ανάπαυσης που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 παρατείνεται, υπό τύπον εβδομαδιαίας ανάπαυσης, σε 45 συνολικά συνεχόμενες ώρες. Αυτή η περίοδος ανάπαυσης μπορεί να μειωθεί σε τουλάχιστον 36 συνεχείς ώρες εάν λαμβάνεται στο μερος που είναι συνήθως η βάση του οχήματος ή στο μέρος που είναι η βάση του οδηγού ή σε 24 συνεχείς ώρες εάν λαμβάνεται αλλού. Η μείωση αυτή αντισταθμίζεται με ισοδύναμο χρόνο ανάπαυσης που λαμβάνεται συγκεντρωτικά πριν από το τέλος της τρίτης εβδομάδας που ακολουθεί την εν λόγω εβδομάδα.

4. Μια περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης που αρχίζει κάποια εβδομάδα και παρατείνεται στην επόμενη μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη εβδομάδα.

5. Στην περίπτωση των μεταφορών επιβατών, στις οποίες εφαρμόζεται το άρθρο 6 παράγραφος 1 τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, μια περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης μπορεί να μετατεθεί στην εβδομάδα που ακολουθεί εκείνη για την οποία οφείλεται η ανάπαυση και να ληφθεί μαζί με την εβδομαδιαία ανάπαυση αυτής της δεύτερης εβδομάδας.

6. Κάθε περίοδος ανάπαυσης που λαμβάνεται σε αντιστάθμισμα της μείωσης της ημερήσιας ή/και της εβδομαδιαίας ανάπαυσης πρέπει να παρέχεται, αν το ζητήσει ο ενδιαφερόμενος, στον τόπο στάθμευσης του οχήματος ή στον τόπο όπου ο οδηγός έχει τη βάση του και να λαμβάνεται μαζί με άλλη περίοδο ανάπαυσης οκτώ τουλάχιστον ωρών.

7. Η ημερήσια ανάπαυση μπορεί να ληφθεί μέσα σε όχημα, εφόσον αυτό διαθέτει κουκέτα και είναι σταθμευμένο.

Άρθρο 9

Κατά παρέκκλιση του άρθρου 8 παράγραφος 1, στην περίπτωση που, στον τομέα των μεταφορών εμπορευμάτων ή επιβατών, ένας οδηγός συνοδεύει όχημα που μεταφέρεται με πορθμείο ή με σιδηρόδρομο, η περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης δύναται να διακοπεί μία μόνο φορά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

- το μέρος της περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης που διανύεται στο έδαφος πρέπει να δύναται να ληφθεί πριν ή μετά το μέρος της περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης που λαμβάνεται πάνω στο πορθμείο ή στο σιδηρόδρομο,

- ο χρόνος μεταξύ των δύο μερών της περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης, πρέπει να είναι όσο το δυνατό βραχύτερος και δεν δύναται σε καμία περίπτωση να υπερβεί τη μία ώρα πριν από την επιβίβαση ή μετά την αποβίβαση, συμπεριλαμβανομένων κατά την επιβίβαση ή αποβίβαση και των τελωνειακών διατυπώσεων,

- κατά τη διάρκεια δύο μερών της περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης, ο οδηγός πρέπει να δύναται να έχει στη διάθεσή του κλίνη ή κουκέτα.

Η περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης που διακόπτεται κατ' αυτόν τον τρόπο αυξάνεται κατά δύο ώρες.

ΤΜΗΜΑ VI

Απαγόρευση ορισμένων τύπων αμοιβών

Άρθρο 10

Απαγορεύονται οι αμοιβές στους οδηγούς, ακόμη και με τη μορφή επιδομάτων ή μισθολογικών αυξήσεων, σε συνάρτηση με τις διανυόμενες αποστάσεις ή/και με τον όγκο των μεταφερομένων εμπορευμάτων, εκτός αν οι αμοιβές αυτές δεν είναι φύσεως τέτοιας ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την οδική ασφάλεια.

ΤΜΗΜΑ VII

Παρεκκλίσεις

Άρθρο 11

Κάθε κράτος μέλος μπορεί να εφαρμόζει κατώτατα όρια μεγαλύτερα ή ανώτατα όρια μικρότερα από αυτά που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 8. Ο παρών κανονισμός, ωστόσο, εξακολουθεί να εφαρμόζεται στους οδηγούς που εκτελούν διεθνείς μεταφορές σε οχήματα με άδεια κυκλοφορίας εκδόσεως άλλου κράτους μέλους.

Άρθρο 12

Με την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται η οδική ασφάλεια και για να μπορέσει να φτάσει σε μια κατάλληλη τοποθεσία στάθμευσης, οδηγός μπορεί να παρεκκλίνει από τον παρόντα κανονισμό, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για την ασφάλεια των προσώπων, του οχήματος ή του φορτίου του. Ο οδηγός αναφέρει στο φύλλο καταγραφής της συσκευής ελέγχου ή στο πρόγραμμα υπηρεσίας τη φύση και το λόγο της παρέκκλισης.

Άρθρο 13

1. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να χορηγήσει παρεκκλίσεις από διάταξη του παρόντος κανονισμού για τις μεταφορές που γίνονται στο έδαφός του ή και στο έδαφος άλλων κρατών μελών, εφόσον αυτά τα κράτη συναινούν για οχήματα που ανήκουν σε μία ή περισσότερες κατηγορίες από αυτές που αναφέρονται παρακάτω:

α) οχήματα επιβατικά που έχουν δυνατότητα μεταφοράς βάσει της κατασκευής και του εξοπλισμού τους, όχι περισσοτέρων των 17 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου και του οδηγού, και που προορίζονται για το σκοπό αυτό· β) οχήματα που χρησιμοποιούνται από το δημόσιο για δημόσιες υπηρεσίες που δεν ανταγωνίζονται τους επαγγελματίες μεταφορείς·

γ) οχήματα που χρησιμοποιούνται για μεταφορά εμπορευμάτων από αγροτικές, φυτοκομικές, δασικές ή αλιευτικές επιχειρήσεις, σε ακτίνα 50 χλμ από το μέρος που είναι συνήθως η βάση του οχήματος, συμπεριλαμβανομένων και των δήμων και κοινοτήτων των οποίων το κέντρο ευρίσκεται εντός της ακτίνας αυτής·

δ) οχήματα που χρησιμοποιούνται για μεταφορές σφαγίων ζώων ή υπολειμμάτων τους, εφόσον τα φορτία δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση·

ε) οχήματα που χρησιμοποιούνται για μεταφορές ζώντων ζώων από τα αγροκτήματα στις τοπικές αγορές και τανάπαλιν, ή από τις αγορές στα τοπικά σφαγεία·

στ) οχήματα που χρησιμοποιούνται ως κινητά καταστήματα για την εξυπηρέτηση των τοπικων αγορών ή για πωλήσεις κατ' οίκον, ή για κινητές τραπεζικές συναλλαγματικές ή αποταμιευτικές δραστηριότητες, λατρευτικούς σκοπούς, δανεισμό βιβλίων, δίσκων ή κασετών, πολιτιστικές εκδηλώσεις ή κινητές εκθέσεις, και έχουν ειδικά διαρρυθμιστεί για τις χρήσεις αυτές·

ζ) οχήματα που μεταφέρουν υλικό ή εξοπλισμό, χρησιμοποιείται από τον οδηγό τους κατά την άσκηση του επαγγέλματός του, μέσα σε ακτίνα 50 χλμ από το μέρος που είναι συνήθως η βάση του οχήματος, εφόσον η οδήγηση του οχήματος δεν αποτελεί την κύρια δραστηριότητα του οδηγού και εφόσον η παρέκκλιση θίγει σοβαρά τους σκοπούς που επιδιώκει ο παρών κανονισμός. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαρτήσουν την παρέκκλιση αυτή από τη χορήγηση ατομικής άδειας·

η) οχήματα που κυκλοφορούν αποκλειστικά σε νησιά επιφανείας κάτω των 2 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μη συνδεδεμένα με την ηπειρωτική χώρα με γέφυρα, διάβαση ή σήραγγα που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από αυτοκίνητα οχήματα·

θ) οχήματα που χρησιμοποιούνται για μεταφορά εμπορευμάτων και κινούνται με αέριο το οποίο παράγεται στο όχημα με ηλεκτρισμό ή είναι εφοδιασμένα με επιβραδυντήρα, εφόσον τα οχήματα αυτά, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους όπου έχει εκδοθεί η άδεια κυκλοφορίας, εξομοιώνονται προς οχήματα που κινούνται με βενζινοκινητήρα ή πετρελαιοκινητήρα των οποίων το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος, συμπεριλαμβανομένου του ρυμουλκούμενου ή του ημιρυμουλκούμενου, δεν ξεπερνά τους 3,5 τόνους·

ι) οχήματα του χρησιμοποιούνται για μαθήματα οδήγησης αυτοκινήτου για την απόκτηση αδείας οδήγησης·

ια) ελκυστήρες που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για γεωργικές και δασικές εργασιες.

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που χορηγούν με βάση την παρούσα παράγραφο.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν, μετά από άδεια της Επιτροπής, να παρεκκλίνουν από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, για μεταφορές που ακτελούνται σε έκτακτες περιστάσεις, εφόσον οι παρεκκλίσεις αυτές δεν θίγουν σοβαρά τους στόχους του παρόντος κανονισμού.

Σε επείγουσες περιπτώσεις μπορεί να επιτραπεί προσωρινή παρέκκλιση η οποία δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες και κοινοποιείται αμέσως στην Επιτροπή.

Η Επιτροπή κοινοποιεί στα άλλα κράτη μέλη κάθε παρέκκλιση που έχει χορηγηθεί βάσει της παρούσας παραγράφου.

ΤΜΗΜΑ VIII

Έλεγχος και κυρώσεις

Άρθρο 14

1. Στην περίπτωση τακτικών μεταφορών επιβατών

- εθνικών,

- διεθνών, μεταξύ σημείων που βρίσκονται σε απόσταση το πολύ 50 χλμ κατ' ευθεία γραμμή από τα σύνορα μεταξύ δύο κρατών μελών και με διαδρομή μήκους μέχρι 100 χλμ,

οι οποίες εμπίπτουν στον παρόντα κανονισμό, η επιχείρηση καταρτίζει πίνακα δρομολογίων και πρόγραμμα υπηρεσίας.

2. Το πρόγραμμα υπηρεσίας πρέπει να αναφέρει το όνομα και τη βάση κάθε οδηγού καθώς και το προκαθορισμένο ωράριο για τις διάφορες περιόδους οδήγησης, τις άλλες περιόδους εργασίας και τις περιόδους διαθεσιμότητας.

3. Το πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 2 για ελάχιστη περίοδο που καλύπτει την τρέχουσα εβδομάδα καθώς και την προηγούμενη και την επόμενη αυτής.

4. Το πρόγραμμα πρέπει να υπογράφεται από τον προϊστάμενο της επιχειρήσεως ή από τον εκπρόσωπό του.

5. Κάθε οδηγός που εκτελεί υπηρεσία η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 1, φέρει μαζί του απόσπασμα του προγράμματος υπηρεσίας και αντίγραφο του πίνακα δρομολογίων.

6. Η επιχείρηση φυλάσσει το πρόγραμμα υπηρεσίας επί ένα έτος αφού λήξει η περίοδος που καλύπτει το πρόγραμμα. Χορηγεί απόσπασμα του προγράμματος στους ενδιαφερόμενους οδηγούς που θα το ζητήσουν.

7. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στους οδηγούς οχημάτων που είναι εφοδιασμένα με συσκευή ελέγχου που χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1985 σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών (1).

Άρθρο 15

1. Η επιχείρηση οργανώνει την εργασία των οδηγών με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι δυνατή η συμμόρφωσή τους προς τις σχετικές διατάξεις του παρόντος κανονισμού καθώς και προς τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85.

2. Η επιχείρηση ελέγχει περιοδικά αν τηρούνται οι δύο αυτοί κανονισμοί. Αν διαπιστωθούν παραβάσεις, η επιχείρηση λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην επαναληφθούν.

Άρθρο 16

1. Η Επιτροπή συντάσσει κάθε δύο χρόνια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού από τα κράτη μέλη και τις εξελίξεις στους αντίστοιχους τομείς. Η Επιτροπή διαβιβάζει την έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός δεκατριών μηνών από την ημερομηνία λήξης της διετούς περιόδου που καλύπτει η έκθεση.

2. Για να μπορέσει η Επιτροπή να συντάξει την έκθεση της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη της κοινοποιούν, κάθε δύο χρόνια, τα αναγκαία στοιχεία χρησιμοποιώντας τυποποιημένο έντυπο. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή το αργότερο μέχρι τις 30 του πρώτου Σεπτεμβρίου μετά τη λήξη της διετίας που καλύπτει η έκθεση.

3. Η Επιτροπή συντάσσει το τυποποιημένο έντυπο ύστερα από διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη.

Άρθρο 17

1. Τα κράτη μέλη εκδίδουν εγκαίρως, κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτροπή, τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, τις αναγκαίες για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

Οι διατάξεις αυτές αφορόυν, μεταξύ άλλων, την οργάνωση, τη διαδικασία και τα μέσα ελέγχου καθώς και τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβάσεως.

2. Τα κράτη μέλη αλληλοβοηθούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τον έλεγχό της.

3. Στα πλαίσια της αμοιβαίας αυτής βοήθειας, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών ανταλλάσσουν τακτικά όλα τα διαθέσιμα στοιχεία που αφορούν:

- τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού από πρόσωπα που δεν κατοικούν στο έδαφός τους καθώς και τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν για τις παραβάσεις αυτές,

- τις κυρώσεις που επέβαλε ένα κράτος μέλος σε πρόσωπα που κατοικούν στο έδαφός του για παραβάσεις που διέπραξαν σε άλλα κράτη μέλη.

ΤΜΗΜΑ IX

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 18

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 543/69 καταργείται.

Ωστόσο:

- το άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού εφαρμόζεται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1989 στα οχήματα που χρησιμοποιούνται από το δημόσιο για δημόσιες υπηρεσίες που δεν ανταγωνίζονται τους επαγγελματίες μεταφορείς καθώς και στους ελκυστήρες που απασχολούνται αποκλειστικά με τοπικές γεωργικές και δασικές εργασίες. Παρ' όλα αυτά, ένα κράτος μέλος μπορεί να ορίσει ότι ο παρών κανονισμός θα εφαρμόζεται στις εν λόγω εθνικές μεταφορές στο έδαφός του από μια προγενέστερη ημερομηνία,

- το άρθρο 15 του εν λόγω κανονισμού εφαρμόζεται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1989 στα οχήματα και τους οδηγούς που απασχολούνται στις τακτικές διεθνείς μεταφορές επιβατών, στο μέτρο που τα οχήματα που εκτελούν αυτές τις υπηρεσίες δεν είναι εξοπλισμένα με συσκευή ελέγχου χρησιμοποιούμενη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85.

2. Οι αναφορές στον καταργηθέντα δυνάμει της παραγράφου 1 κανονισμό πρέπει να νοούνται ότι γίνονται στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 19

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 29 Σεπτεμβρίου 1986.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 20 Δεκεμβρίου 1985.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

R. KRIEPS

(1) ΕΕ αριθ. 88 της 24. 5. 1965, σ. 1500/65.

(2) ΕΕ αριθ. C 100 της 12. 4. 1984, σ. 3, και

ΕΕ αριθ. C 223 της 3. 9. 1985, σ. 5.

(3) ΕΕ αριθ. C 122 της 20. 5. 1985, σ. 168.

(4) ΕΕ αριθ. C 104 της 25. 4. 1985, σ. 4, και

ΕΕ αριθ. C 303 της 25. 11. 1985, σ. 29.

(5) ΕΕ αριθ. L 77 της 29. 3. 1969, σ. 49.

(6) ΕΕ αριθ. L 334 της 24. 12. 1977, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. 147 της 9. 8. 1966, σ. 2688/66.

(1) Βλέπε σελίδα 8 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.