*****

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 1ης Μαρτίου 1984

για τη σύναψη του πρωτοκόλλου για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου

(84/132/ΕΟΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 235,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας:

ότι τα προγράμματα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε θέματα περιβάλλοντος (2) τονίζουν την αναγκαιότητα προστασίας και εξυγίανσης της θάλασσας, προκειμένου να συνεχίσει να συμβάλλει στη διαδικασία διατήρησης και ανάπτυξης των ειδών, όπως επίσης και στη διατήρηση των ζωτικών οικολογικών ισορροπιών·

ότι το δεύτερο πρόγραμμα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε θέματα περιβάλλοντος υπογραμμίζει το επείγον της εφαρμογής λύσεων σε διεθνές επίπεδο με σκοπό τη διαρρύθμιση και την οικολογική διαχείριση των παράκτιων ζωνών·

ότι το τρίτο πρόγραμμα δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε θέματα περιβάλλοντος (3), τις γενικές κατευθύνσεις του οποίου έχουν εγκρίνει το Συμβούλιο και οι αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών στις 7 Φεβρουαρίου 1983, τονίζει, ειδικά, την αναγκαιότητα εφαρμογής μιας πολιτικής προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης των φυσικών πόρων·

ότι η συνεργασία για την προστασία του περιβάλλοντος με τις αναπτυσσόμενες χώρες, και ιδιαίτερα με τους μεσογειακούς εταίρους της Κοινότητας, αποτελεί έναν από τους στόχους του δεύτερου προγράμματος δράσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων·

ότι το άρθρο 4 της Σύμβασης για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση, που ενέκρινε η Κοινότητα με την απόφαση 77/585/ΕΟΚ (4), προβλέπει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να συνάπτουν πρόσθετα πρωτόκολλα για τον καθορισμό των μέτρων, της διαδικασίας και των κανόνων που συμφωνούνται για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή της Σύμβασης· ότι, κατ' εφαρμογή του άρθρου αυτού, τα μεσογειακά κράτη, που αντιπροσωπεύθηκαν στην Διπλωματική Συνδιάσκεψη της Γενεύης, στις 2 και 3 Απριλίου 1982, υπέγραψαν το πρωτόκολλο σχετικά με τις ειδικές προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου·

ότι, με την απόφαση 77/585/ΕΟΚ, η Κοινότητα ενέκρινε, επίσης, το πρωτόκολλο για την πρόληψη της ρύπανσης της Μεσογείου από τις απορρίψεις προς το βυθό που πραγματοποιούνται από σκάφη και αεροσκάφη, καθώς και, με την απόφαση 81/420/ΕΟΚ (5), το πρωτόκολλο για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης από υδρογονάνθρακες και άλλες επιβλαβείς ουσίες σε κρίσιμες καταστάσεις και, με την απόφαση 83/101/ΕΟΚ (6), το πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από ρύπανση που προέρχεται από την ξηρά·

ότι το πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου προβλέπει τη δυνατότητα λήψης μέτρων που αφορούν το εμπόριο, καθώς και την εισαγωγή και εξαγωγή ζωικών και φυτικών ειδών που καλύπτονται από τα μέτρα προστασίας και ότι, συνεπώς, ενδέχεται να επηρεασθεί η κοινή εμπορική πολιτική, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων μεταξύ κρατών μελών·

ότι το προαναφερόμενο πρωτόκολλο περιλαμβάνει διατάξεις που πιθανόν να επηρεάσουν την οδηγία 76/464/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 4ης Μαΐου 1976 περί ρυπάνσεως που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον της Κοινότητας (1), την οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (2) και την οδηγία 79/923/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Οκτωβρίου 1979 περί της απαιτούμενης ποιότητας των υδάτων για οστρακοειδή (3), όπως επίσης και τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 348/81 του Συμβουλίου της 20ής Ιανουαρίου 1981 περί του κοινού καθεστώτος που εφαρμόζεται στις εισαγωγές προϊόντων που προέρχονται από τα κητοειδή (4)·

ότι το προαναφερόμενο πρωτόκολλο αποσκοπεί στη διαφύλαξη των κοινών φυσικών πόρων της περιοχής, στη διατήρηση της ποικιλίας της γενετικής κληρονομιάς και στην προστασία ορισμένων φυσικών περιοχών με τη δημιουργία ειδικά διαφυλασσόμενων ζωνών·

ότι οι περισσότεροι από τους συμβαλλόμενους της Σύμβασης για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση, καθώς και των προσαρτημένων σ' αυτή πρωτοκόλλων, διατηρούν στενούς δεσμούς, ειδικά σε θέματα συνεργασίας, με την Κοινότητα στα πλαίσια της πολιτικής συνολικής μεσογειακής προσέγγισης· ότι το πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου προβλέπει τις λεπτομέρειες της συνεργασίας αυτής στους τομείς που καλύπτονται από το πρωτόκολλο·

ότι η Κοινότητα υπέγραψε το εν λόγω πρωτόκολλο στις 30 Μαρτίου 1983·

ότι η Κοινότητα θα συμμετάσχει στην εφαρμογή του πρωτοκόλλου αυτού ασκώντας τις αρμοδιότητες που προκύπτουν από τους υπάρχοντες κοινούς κανόνες καθώς και τις αρμοδιότητες που θα αποκτήσει δυνάμει άλλων πράξεων που, ενδεχομένως, θα εκδώσει το Συμβούλιο μελλοντικά, και αξιοποιώντας τα αποτελέσματα των κοινοτικών ενεργειών (έρευνες - ανταλλαγή πληροφοριών) που διεξάγονται στους προαναφερόμενους τομείς·

ότι η εκ μέρους της Κοινότητας έγκριση του εν λόγω πρωτοκόλλου φαίνεται αναγκαία για την πραγματοποίηση, στα πλαίσια της λειτουργίας της κοινής αγοράς, ενός από τους στόχους που επιδιώκει η Κοινότητα στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής· ότι, επειδή η συνθήκη δεν προβλέπει τις απαιτούμενες για το σκοπό αυτό ειδικές εξουσίες δράσης, πρέπει να γίνει προσφυγή στο άρθρο 235,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

Άρθρο 1

Το πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου εγκρίνεται εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.

Το κείμενο του πρωτόκολλου επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει στην κατάθεση των πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 18 του πρωτόκολλου, το οποίο αναφέρεται στο πρώτο άρθρο.

Βρυξέλλες, 1 Μαρτίου 1984.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

H. BOUCHARDEAU

(1) ΕΕ αριθ. C 322 της 28. 11. 1983, σ. 278.

(2) ΕΕ αριθ. C 112 της 20. 12. 1973, σ. 1 και

ΕΕ αριθ. C 139 της 13. 6. 1977, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. C 46 της 17. 2. 1983, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 240 της 19. 9. 1977, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. L 162 της 19. 6. 1981, σ. 4.

(6) ΕΕ αριθ. L 67 της 12. 3. 1983, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 129 της 18. 5. 1973, σ. 23.

(2) ΕΕ αριθ. L 103 της 25. 4. 1979, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 281 της 10. 11. 1979, σ. 47.

(4) ΕΕ αριθ. L 39 της 12. 2. 1981, σ. 1.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

(Τα κείμενα στην αγγλική, αραβική, ισπανική και γαλλική γλώσσα είναι τα μόνα αυθεντικά)

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου

ΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ,

ΩΣ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση, που συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ τον κίνδυνο που απειλεί το περιβάλλον της ζώνης της Μεσογείου θαλάσσης στο σύνολό του, λαμβανομένης υπόψη της ανάπτυξης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στην περιοχή,

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τα ιδιαίτερα υδρογραφικά και οικολογικά χαρακτηριστικά της ζώνης της Μεσογείου θαλάσσης,

ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΟΝΤΑΣ ότι προέχει η προστασία και, κατά περίπτωση, η βελτίωση της κατάστασης των φυσικών πόρων και των φυσικών χώρων της Μεσογείου θαλάσσης, καθώς και η κατάσταση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς στην περιοχή, με τη δημιουργία, μεταξύ άλλων, ειδικά προστατευόμενων περιοχών στις οποίες περιλαμβάνονται θαλάσσιες εκτάσεις και το περιβάλλον τους,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν μεταξύ τους στενή συνεργασία με σκοπό την επίτευξη του στόχου αυτού,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

Άρθρο 1

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη του παρόντος πρωτοκόλλου (που καλούνται στο εξής «τα μέρη») λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να προστατεύσουν τις θαλάσσιες περιοχές που είναι σημαντικές για τη διαφύλαξη των φυσικών πόρων και των φυσικών χώρων της ζώνης της Μεσογείου θαλάσσης, καθώς και για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής τους κληρονομιάς στην περιοχή.

2. Καμία διάταξη του παρόντος πρωτοκόλλου δεν δύναται να θίξει την κωδικοποίηση και την επεξεργασία του Δικαίου της Θαλάσσης από τη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης, που συνεκλήθη δυνάμει του ψηφίσματος 2750 C (XXV) της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών, ούτε τις διεκδικήσεις και τις υπάρχουσες ή μέλλουσες νομικές θέσεις που θα λάβει κάθε κράτος όσον αφορά το Δίκαιο της Θαλάσσης, καθώς και τη φύση και έκταση της δικαιοδοσίας του παροχθίου κράτους και του κράτους της σημαίας.

Άρθρο 2

Για τον καθορισμό ειδικά προστατευόμενων περιοχών (που καλούνται στο εξής «προστατευόμενες περιοχές»), η ζώνη εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου είναι η ζώνη της Μεσογείου θαλάσσης που ορίζεται στο άρθρο 1 της Σύμβασης για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση (που καλείται στο εξής «η Σύμβαση»)· εννοείται ότι, για τις ανάγκες του παρόντος πρωτοκόλλου, η ζώνη αυτή περιορίζεται στα χωρικά ύδατα των μερών και μπορεί να περιλάβει τα ύδατα που ευρίσκονται μέσα από τη νοητή γραμμή βάσης από την οποία μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας, και τα οποία εκτείνονται, στην περίπτωση ρεόντων υδάτων, μέχρι το όριο των γλυκών υδάτων. Είναι δυνατόν, εξάλλου, να περιλάβει υδάτινες ζώνες ή παράκτιες ζώνες που ορίζει καθένα από τα μέρη.

Άρθρο 3

1. Τα μέρη δημιουργούν, στο μέτρο του δυνατού, προστατευόμενες περιοχές και εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη λήψη των μέτρων που είναι αναγκαία για να εξασφαλιστεί η προστασία και, ενδεχομένως, η αποκατάσταση του χαρακτήρα των περιοχών αυτών το συντομότερο δυνατόν.

2. Οι περιοχές αυτές δημιουργούνται με στόχο να διαφυλαχθούν, κυρίως:

α) - χώροι που έχουν βιολογική και οικολογική σημασία,

- η γενετική ποικιλία των ειδών, καθώς και ο πληθυσμός τους σε ικανοποιητικά επίπεδα, οι ζώνες τους αναπαραγωγής και οι οικότοποί τους,

- αντιπροσωπευτικοί τύποι οικοσυστημάτων και οι οικολογικές διαδικασίες·

β) χώροι που έχουν ιδιαίτερη σημασία εξαιτίας του ενδιαφέροντος που παρουσιάζουν από επιστημονική, αισθητική, ιστορική, αρχαιολογική, πολιτιστική ή εκπαιδευτική άποψη. Άρθρο 4

Τα μέρη του παρόντος πρωτοκόλλου επεξεργάζονται και υιοθετούν κατά την πρώτη τους συνάντηση, σε συνεργασία, αν είναι αναγκαίο, με τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, κατευθυντήριες γραμμές και, αν χρειάζεται, κοινά πρότυπα ή κριτήρια που αφορούν, κυρίως:

α) την επιλογή προστατευόμενων περιοχών·

β) τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών·

γ) τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών·

δ) την ανακοίνωση πληροφοριών σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές.

Άρθρο 5

Τα μέρη μπορούν να ενισχύσουν την προστασία μιας προστατευόμενης περιοχής δημιουργώντας, στη ζώνη εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου, μία ή περισσότερες ενδιάμεσες περιοχές στις οποίες οι περιορισμοί στις δραστηριότητες είναι λιγότερο αυστηροί, χωρίς να είναι όμως ασυμβίβαστοι με τους στόχους που τίθενται για την εν λόγω περιοχή.

Άρθρο 6

1. Στην περίπτωση που ένα μέρος προτίθεται να δημιουργήσει μία προστατευόμενη περιοχή που να εφάπτεται των συνόρων ή των ορίων της ζώνης εθνικής δικαιοδοσίας άλλου μέρους, οι αρμόδιες αρχές των δύο μερών προβαίνουν σε διαβουλεύσεις προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και, μεταξύ άλλων, εξετάζουν τη δυνατότητα να δημιουργήσει το άλλο μέρος αντίστοιχη προστατευόμενη περιοχή ή να λάβει οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο.

2. Στην περίπτωση που ένα μέρος προτίθεται να δημιουργήσει προστατευόμενη περιοχή που να εφάπτεται των συνόρων ή των ορίων της ζώνης της εθνικής δικαιοδοσίας κράτους που δεν είναι μέρος του παρόντος πρωτοκόλλου, το μέρος προσπαθεί να συνεννοηθεί με τις αρμόδιες αρχές αυτού του κράτους ώστε να προβεί στις διαβουλεύσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

3. Στην περίπτωση δημιουργίας εφαπτόμενων προστατευόμενων περιοχών από δύο μέρη ή από ένα μέρος και ένα κράτος που δεν είναι μέρος του παρόντος πρωτοκόλλου, ειδικές συμφωνίες μπορούν να προβλέψουν τους τρόπους διαβουλεύσεων ή συνεννόησης που αναφέρονται αντίστοιχα στις παραγράφους 1 και 2.

4. Στην περίπτωση που κράτος, το οποίο δεν είναι μέρος του παρόντος πρωτοκόλλου, προτίθεται να δημιουργήσει μια προστατευόμενη περιοχή εφαπτόμενη των συνόρων ή των ορίων εθνικής δικαιοδοσίας ενός μέρους του παρόντος πρωτοκόλλου, το μέρος αυτό προσπαθεί να συνεννοηθεί με το εν λόγω κράτος ώστε να προβούν σε διαβουλεύσεις και να συνάψουν, ενδεχομένως, συμφωνία όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3.

Άρθρο 7

Τα μέρη, δεδομένων των επιδιωκόμενων στόχων και λαμβανομένων υπόψη χαρακτηριστικών κάθε προστατευόμενης περιοχής, λαμβάνουν προοδευτικά, σε συμφωνία με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, τα απαραίτητα μέτρα, στα οποία είναι δυνατό μεταξύ άλλων να περιλαμβάνονται:

α) η οργάνωση συστήματος προγραμματισμού και διαχείρισης·

β) η απαγόρευση έκχυσης ή απόρριψης των αποβλήτων ή άλλων υλικών που είναι δυνατό να παραβλάψουν την προστατευόμενη περιοχή·

γ) η ρύθμιση της διέλευση των πλοίων και κάθε είδους στάσης ή αγκυροβόλησης·

δ) η ρύθμιση της αλιείας, του κυνηγιού, της σύλληψης ζώων και της συγκομιδής φυτικών προϊόντων·

ε) η απαγόρευση της καταστροφής του φυτικού ή του ζωικού βασιλείου και της εισαγωγής εξωτικών ειδών·

στ) η ρύθμιση κάθε δραστηριότητας που μπορεί να βλάψει ή να διαταράξει την πανίδα ή τη χλωρίδα, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής αυτοχθόνων ζωικών ή φυτικών ειδών·

ζ) η ρύθμιση κάθε δραστηριότητας που περιλαμβάνει την εξερεύνηση ή την εκμετάλλευση του βυθού της θάλασσας ή του υπεδάφους της ή την τροποποίηση της διαμόρφωσης του βυθού της θάλασσας·

η) η ρύθμιση κάθε δραστηριότητας που περιλαμβάνει την τροποποίηση της διαμόρφωσης του εδάφους ή την εκμετάλλευση του υπεδάφους του χερσαίου τμήματος μιας θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής·

θ) η ρύθμιση της οποιασδήποτε αρχαιολογικής δραστηριότητας και της αφαίρεσης κάθε αντικειμένου που μπορεί να θεωρηθεί ως αρχαιολογικό αγαθό·

ι) η ρύθμιση του εμπορίου, της εισαγωγής και της εξαγωγής ζώων ή τμημάτων ζώων, φυτών ή τμημάτων φυτών και αρχαιολογικών αντικειμένων που προέρχονται από τις προστατευόμενες περιοχές και υπόκεινται σε προστατευτικά μέτρα·

ια) κάθε άλλο μέτρο που αποσκοπεί στη διαφύλαξη των οικολογικών και βιολογικών διαδικασιών στις προστατευόμενες περιοχές.

Άρθρο 8

1. Τα μέρη δίνουν την κατάλληλη δημοσιότητα στη δημιουργία των προστατευόμενων περιοχών, καθώς και των περιοχών που προβλέπονται στο άρθρο 5, στη σήμανσή τους και στις ρυθμίσεις που εφαρμόζονται σ' αυτές.

2. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγρα- φο 2 κοινοποιούνται στον οργανισμό που ορίζεται στο άρθρο 13 της Σύμβασης (που καλείται στο εξής ο «οργανισμός»), ο οποίος συντάσσει και τηρεί ενημερωμένο έναν κατάλογο των προστατευόμενων περιοχών στη ζώνη εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου. Για το σκοπό αυτό, τα μέρη παρέχουν κάθε χρήσιμη πληροφορία στον οργανισμό. Άρθρο 9

1. Κατά τη θέσπιση των προστατευτικών μέτρων, τα μέρη λαμβάνουν υπόψη τις παραδοσιακές δραστηριότητες και τους τοπικούς πληθυσμούς. Στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό, οι παρεκκλίσεις που παραχωρούνται λόγω αυτού του γεγονότος δεν πρέπει να είναι τέτοιες ώστε:

α) να κινδυνεύσουν είτε η διατήρηση των οικοσυστημάτων που προστατεύονται δυνάμει του παρόντος πρωτοκόλλου, είτε οι βιολογικές διαδικασίες που συμμετέχουν στη διατήρηση των οικοσυστημάτων αυτών·

β) να προκαλέσουν είτε την εξαφάνιση είτε την ουσιαστική ελάττωση του αριθμού των ειδών ή των ζωικών και φυτικών πληθυσμών που περιλαμβάνονται στα προστατευόμενα οικοσυστήματα ή που συνδέονται οικολογικά με αυτά, ιδιαίτερα τα αποδημητικά είδη και τα σπάνια, τα απειλούμενα ή τα ενδημικά είδη.

2. Τα μέρη που παραχωρούν παρεκκλίσεις ή δεν εφαρμόζουν αυστηρά τα προστατευτικά μέτρα ενημερώνουν σχετικά τον οργανισμό.

Άρθρο 10

Τα μέρη ενθαρρύνουν και εντείνουν τις δραστηριότητες επιστημονικής και τεχνικής έρευνας σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές τους, καθώς και με τα οικοσυστήματα και την αρχαιολογική κληρονομιά των περιοχών αυτών.

Άρθρο 11

Τα μέρη προσπαθούν να πληροφορούν το κοινό, όσο εκτενέστερα γίνεται, για την αξία και τη σημασία των προστατευόμενων περιοχών και για τα επιστημονικά συμπεράσματα που συνάγονται από αυτές τόσο από την άποψη της διατήρησης της φύσης όσο και από αρχαιολογική άποψη. Η πληροφόρηση αυτή θα πρέπει να βρεί την κατάλληλη θέση στα εκπαιδευτικά προγράμματα που αφορούν το περιβάλλον και την ιστορία. Τα μέρη πρέπει, επίσης, να εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε το κοινό και οι οργανισμοί προστασίας της φύσης των εδιαφερόμενων μερών να συμμετέχουν στη λήψη των κατάλληλων μέτρων, που απαιτούνται για την προστασία των περιοχών αυτών.

Άρθρο 12

Τα μέρη καταρτίζουν, στο μέτρο του δυνατού, πρόγραμμα συνεργασίας προκειμένου να συντονίσουν τη δημιουργία, τον προγραμματισμό, τη διαχείριση και τη διατήρηση των προστατευόμενων περιοχών, με στόχο τη σύσταση δικτύου προστατευόμενων περιοχών στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τα υφιστάμενα δίκτυα, και κυρίως τις υπο προστασία περιοχές της βιόσφαιρας, που έχει δημιουργήσει η UNESCO. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προστατευόμενων περιοχών, η πείρα που αποκτάται και τα προβλήματα που ανακύπτουν, αποτελούν αντικείμενο τακτικών ανταλλαγών πληροφοριών.

Άρθρο 13

Τα μέρη ανταλλάσσουν, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στο άρθρο 14, επιστημονικές και τεχνικές πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες ή τις προβλεπόμενες έρευνες και τα ανμενόμενα αποτελέσματα· συντονίζουν, επίσης, στο μέτρο του δυνατού, τις έρευνές τους. Εξάλλου, προσπαθούν να καθορίσουν από κοινού ή να τυποποιήσουν τις επιστημονικές μεθόδους που θα χρησιμοποιήσουν για την επιλογή, τη διαχείριση και την εποπτεία των προστατευόμενων περιοχών.

Άρθρο 14

1. Κατά εφαρμογή των αρχών συνεργασίας που ορίζονται στα άθρα 12 και 13, τα μέρη παρέχουν στον οργανισμό:

α) συγκριτικά δεδομένα που επιτρέπουν την παρακολούθηση της βιολογικής εξέλιξης του μεσογειακού περιβάλλοντος·

β) επιστημονικές, διοικητικές και νομικές εκθέσεις, δημοσιεύσεις και πληροφορίες, κυρίως σχετικά με:

- τα μέτρα που ελήφθησαν από τα μέρη, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, για την εξασφάλιση της προστασίας των προστατευόμενων περιοχών,

- τα είδη που υπάρχουν στις προστατευόμενες περιοχές,

- τους πιθανούς κινδύνους που απειλούν αυτές τις περιοχές και οι οποίοι είναι δυνατό να προέρχονται, κυρίως, από πηγές ρύπανσης που διαφεύγουν του ελέγχου τους.

2. Τα μέρη καθορίζουν τους υπεύθυνους για τις προστατευόμενες περιοχές. Οι υπεύθυνοι αυτοί συγκεντρώνονται, τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο έτη, για να εξετάσουν τα ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, και ιδίως για να προτείνουν συστάσεις όσον αφορά τις επιστημονικές, διοικητικές και νομικές πληροφορίες, καθώς και την τυποποίηση και την επεξεργασία των δεδομένων.

Άρθρο 15

1. Τα μέρη, ενεργώντας άμεσα, ή με τη συνδρομή των περιφερειακών οργανισμών ή άλλων αρμόδιων διεθνών οργανισμών, ή διμερώς, συνεργάζονται, από τη στιγμή που θα αρχίσει να ισχύει το παρόν πρωτόκολλο, για την εκπόνηση και την εφαρμογή προγραμμάτων αμοιβαίας συνδρομής και συνδρομής προς τις αναπτυσσόμενες χώρες που εκφράζουν τη σχετική ανάγκη, για την επιλογή, τη δημιουργία και τη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών.

2. Τα προγράμματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να έχουν, ιδίως, σχέση με την κατάρτιση επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, την επιστημονική έρευνα και την απόκτηση, χρησιμοποίηση και κατασκευή κατάλληλου υλικού από τις χώρες αυτές με συμφέροντες όρους που θα αποτελέσουν αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών.

Άρθρο 16

Η τροποποίηση των ορίων μιας προστατευόμενης περιοχής ή του νομικού της καθεστώτος, ή η κατάργηση της περιοχής αυτής εν όλω ή εν μέρει, μπορεί να αποφασιστεί μόνο με την εφαρμογή διαδικασίας παρόμοιας με εκείνη που τηρήθηκε για τη δημιουργία της. Άρθρο 17

1. Οι τακτικές συνεδριάσεις των μερών του παρόντος πρωτοκόλλου πραγματοποιούνται κατά τις τακτικές συνεδριάσεις των συμβαλλομένων μερών της Σύμβασης, που συγκαλούνται δυνάμει του άρθρου 14 της Σύμβασης αυτής. Τα μέρη μπορούν, επίσης, να πραγματοποιήσουν έκτακτες συνεδριάσεις σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο 14.

2. Οι συνεδριάσεις των μερών του παρόντος πρωτοκόλλου έχουν, κυρίως, ως αντικείμενο:

α) τη μέριμνα για την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου·

β) την εξέταση της αποτελεσματικότητας των ληφθέντων μέτρων, λαμβανομένης υπόψη, ιδίως, της ζώνης εφαρμογής του εν λόγω πρωτοκόλλου, καθώς και της σκοπιμότητας να θεσπιστούν άλλες διατάξεις, κυρίως υπο μορφή παραρτημάτων, ή την εξέταση του ενδεχόμενου τροποποίησης της σχετικής ζώνης, αν αυτό είναι αναγκαίο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 της Σύμβασης·

γ) την έγκριση, αναθεώρηση και τροποποίηση, κατά περίπτωση, κάθε παραρτήματος του παρόντος πρωτοκόλλου·

δ) τη μέριμνα για τη σύσταση και την ανάπτυξη του δικτύου προστατευόμενων περιοχών που αναφέρεται στο άρθρο 12 και την υιοθέτηση κατευθυντηρίων γραμμών προκειμένου να διευκολυνθεί η σύσταση και η ανάπτυξη του δικτύου αυτού και να ενταθεί η συνεργασία μεταξύ των μερών·

ε) την εξέταση των συστάσεων που διατυπώνονται από τις συγκεντρώσεις των υπεύθυνων των προστατευόμενων περιοχών, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2·

στ) την εξέταση των εκθέσεων που υποβάλλουν τα μέρη στον οργανισμό σε εφαρμογή του άρθρου 20 της Σύμβασης, καθώς και κάθε άλλης πληροφορίας που είναι δυνατό να παράσχουν τα μέρη στον οργανισμό ή να ανακοινώσουν κατά τη συνεδρίαση των μερών.

Άρθρο 18

1. Οι διατάξεις της Σύμβασης που αναφέρονται σε όλα τα πρωτόκολλα εφαρμόζονται και στο παρόν πρωτόκολλο.

2. Ο εσωτερικός κανονισμός και οι χρηματοδοτικοί κανόνες που θεσπίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 της Σύμβασης εφαρμόζονται και στο παρόν πρωτόκολλο, εκτός αντιθέτου συμφωνίας των μερών του παρόντος πρωτοκόλλου.

3. Το παρόν πρωτόκολλο είναι ανοικτό προς υπογραφή, στη Γενεύη στις 3 και 4 Απριλίου 1982 και στη Μαδρίτη από τις 5 Απριλίου 1982 έως τις 2 Απριλίου 1983, από τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης και τα προσκεκλημένα κράτη στη Διπλωματική Συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη στις 2 και 3 Απριλίου 1982 με θέμα το πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου. Είναι, επίσης, ανοικτό προς υπογραφή, από τις 5 Απριλίου 1982 έως τις 2 Απριλίου 1983, από κάθε περιφερειακό οικονομικό οργανισμό του οποίου τουλάχιστον ένα μέλος είναι παράκτιο κράτος της ζώνης της Μεσογείου θαλάσσης και ασκεί αρμοδιότητες στους τομείς που καλύπτονται από το παρόν πρωτόκολλο.

4. Το παρόν πρωτόκολλο υπόκειται σε κύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Τα έγγραφα αυτά της επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης θα κατατεθούν στην κυβέρνηση της Ισπανίας, η οποία θα εκτελεί χρέη θεματοφύλακα.

5. Από τις 3 Απριλίου 1983, το παρόν πρωτόκολλο είναι ανοικτό στην προσχώρηση των συμβαλλομένων μερών της Σύμβασης και κάθε κράτους ή οργανισμού από εκείνους που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

6. Το παρόν πρωτόκολλο αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα από την κατάθεση τουλάχιστον έξι εγγράφων αποδοχής ή έγκρισης του πρωτοκόλλου ή προσχώρησης σ' αυτό.

Σε πίστωση των ανωτέρω οι κάτωθι πληρεξούσιοι υπέγραψαν το παρόν πρωτόκολλο.

Έγινε στη Γενεύη, στις τρεις Απριλίου χίλια εννιακόσια ογδόντα δύο, σε ένα μόνο αντίτυπο στην αγγλική, αραβική, ισπανική και γαλλική γλώσσα· και τα τέσσερα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.