31978R1998

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1998/78 της Επιτροπής της 18ης Αυγούστου 1978 περί των λεπτομερειών εφαρμογής του συστήματος αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως στον τομέα της ζάχαρης

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 231 της 23/08/1978 σ. 0005 - 0010
Ελληνική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 03 τόμος 22 σ. 0152
Ισπανική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 03 τόμος 14 σ. 0261
Πορτογαλική ειδική έκδοση : Κεφάλαιο 03 τόμος 14 σ. 0261
Φινλανδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 3 τόμος 10 σ. 0099
Σουηδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 3 τόμος 10 σ. 0099


ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 1998/78 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 18ης Αυγούστου 1978 περί των λεπτομερειών εφαρμογής του συστήματος αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως στον τομέα της ζάχαρης

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 1974 περί κοινής οργανώσεως αγορών στον τομέα της ζάχαρης [1 ], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1396/78 [2], και ιδίως το άρθρο 8 παράγραφος 3,

[1] ΕΕ αριθ. Ν 359 της 31.12.1974, σ. 1.

[2] ΕΕ αριθ. Ν 170 της 27.6.1978, σ. 1.

Εκτιμώντας:

ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77 του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 1977 περί θεσπίσεως γενικών κανόνων αντισταθμίσεως των εξόδωναποθεματοποιήσεως στον τομέα της ζάχαρης [3], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1397/78 [4], προβλέπει την απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως όχι μόνο σε κάθε ζαχαροβιομήχανο που έχει λάβει μία βασική ποσόστωση και σε κάθε ραφινέρ ζάχαρης, αλλά εξίσου σε κάθε παρασκευαστή ζάχαρης άχνης, σε κύβους καντιοζάχαρου ή σε εξειδικευμένο έμπορο ζάχαρης, εγκεκριμένο από το Κράτος Μέλος στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται η εγκατάστασή του· ότι οι λεπτομέρειες εφαρμογής στον τομέα αυτόν έχουν θεσπισθεί από τονκανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 442/70 της Επιτροπής της 9ης Μαρτίου 1970 περί των λεπτομερειών εφαρμογής του συστήματος αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως στον τομέα της ζάχαρης [5], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1465/77 [6]· ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) 442/70 έχει ήδη τροποποιηθεί αρκετές φορές και ότι νέες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες, ιδίως όσον αφορά την επέκταση του συστήματος που προβλέπεται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, στα σιρόπια που επιτυγχάνονται μετά από τη ζάχαρη σε στερεά κατάσταση· ότι, ως εκ τούτου, ιδίως χάριν σαφηνείας απαιτείται να συγκεντρωθούν σ' έναν νέο κανονισμό ο οποίος να περιέχει τιςλεπτομέρειες εφαρμογής στον τομέα της αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως·

[3] ΕΕ αριθ. Ν 156 της 25.6.1977, σ. 4.

[4] ΕΕ αριθ. Ν 170 της 27.6.1978, σ. 3.

[5] ΕΕ αριθ. Ν 55 της 10.3.1970, σ. 10.

[6] ΕΕ αριθ. Ν 162 της 1.7.1977, σ. 1.

ότι η χορήγηση της αποδόσεως στα επαγγέλματα αυτά καθιστά απαραίτητο τον καθορισμό της έννοιας του παραγωγού ζάχαρης «άχνης», σε κύβους καντιοζάχαρης και του εξειδικευμένου εμπόρου- ότι για το σκοπό αυτόν είναι αναγκαίο να καθορισθούν αντικειμενικά κριτήρια εκτιμήσεως, ιδίως όσον αφορά μια σημαντική συμμετοχή στην αποθεματοποί ηση·

ότι, για να μην εμποδισθεί μία πιθανή ανάπτυξη των δραστηριοτήτων αυτών, πρέπει να εγκρίνεται σε κάθε αιτούντα που δυνατόν να καλύπτει στο μέλλον τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και να προβλέπει τηναναγνώριση από ένα Κράτος Μέλος της εγκρίσεως που έχει δοθεί από τα λοιπά Κράτη Μέλη υπό ορισμένες προϋποθέσεις·

ότι προς αποφυγή καταχρήσεως, η έγκριση πρέπει να αποσύρεται κατά περίπτωση, με αναδρομική ισχύ, όταν δεν εκπληρούνται οι όροι παροχής της εγκρίσεως αυτής·

ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77, η απόδοση χορηγείται μόνο για ποσότητες λευκής και ακατέργαστης ζάχαρης που παράγονται εντός του πλαισίου της μεγίστης ποσοστώσεως και αποθηκεύονται σε αποθήκη εγκεκριμένη από το Κράτος Μέλος, στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται η αποθήκη· ότι, ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να περιορίζεται η έγκριση σε συνάρτηση προς τις δυνατότητες ελέγχου από τα Κράτη Μέλη και προς την υποχρέωση των δικαιούχων αποδόσεως να διευκολύνουν τον έλεγχο αυτόν·

ότι πρέπει να ορίζεται σαφώς ότι η προτιμησιακή ζάχαρη δεν δύναται να δικαιούται την απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως παρά μόνο αφού συμπληρωθούν οι τελωνειακές διατυπώσεις εισαγωγής αν είναι αποθηκευμένη σε εγκεκριμένη αποθήκη·

ότι ο τρόπος υπολογισμού της αποδόσεως και της συνεισφοράς στην περίπτωση της ακατέργαστης ζάχαρης δεν πρέπει να επιφέρει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ αυτής της ζάχαρης και της λευκής ζάχαρης, ότι για το σκοπό αυτόν η ακατέργαστη ζάχαρη πρέπει να εκφράζεται σε λευκή ζάχαρη, λαμβάνοντας υπόψη, κατόπιν εκλογής του ενδιαφερομένου Κράτους Μέλους, είτε τον τύπο αποδόσεως, ο οποίος καθορίσθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 431/68 του Συμβουλίου της 9ης Απριλίου 1968 περί καθορισμού του αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου για την ακατέργαστη ζάχαρη και του τόπου διελεύσεως στα σύνορα της Κοινότητος για τον υπολογισμό των τιμών cif στον τομέα της ζάχαρης[7], είτε έναν τύπο αποδόσεως κατ' αποκοπήν·

[7] ΕΕ αριθ. Ν 89 της 10.4.1968, σ. 3.

ότι, για να συμπεριληφθούν ορισμένα σιρόπια στο σύστημα αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως, κατά την έννοια του άρθρου 8 παράγραφος 1 εδάφιο πρώτο τρίτη παύλα του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, τα οποία αργότερα πρέπει να μεταποιηθούν υπό έλεγχο σε ζάχαρη σε στερεά κατάσταση, απαιτείται όπως τα σιρόπια αποθηκεύονται σε ειδικά δοχεία· ότι η απόδοση και η συνεισφορά για αυτά τα σιρόπια πρέπει να υπολογίζονται κατά την επιλογή του ενδιαφερομένου Κράτους Μέλους, είτε σύμφωνα με την πραγματική απόδοση είτε σύμφωνα με την περιεκτικότητα σε απόληψιμη ζάχαρη· ότι η περιεκτικότης σε απολήψιμη ζάχαρη προσδιορίζεται σύμφωνα με την μέθοδο που καθορίσθηκε ενιαία για την Κοινότητα με το άρθρο 1 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 700/73 της Επιτροπής της 12ης Μαρτίου 1973 περί ορισμένων λεπτομερειών αναγκαίων για την εφαρμογή του καθεστώτος ποσοστώσεων στον τομέα της ζάχαρης[8], όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1573/76[9]

[8] ΕΕ αριθ. Ν 67 της 14.3.1973, σ. 12.

[9] ΕΕ αριθ. Ν 172 της 1.7.1976, σ. 52.

ότι, στην περίπτωση των σιροπίων που λαμβάνονται με διάλυση ζάχαρης σε στερεά κατάσταση, περιλαμβανομένων και εκείνων που προέρχονται αμέσως από ακατέργαστη ζάχαρη, πρέπει να προβλεφθεί η χρησιμοποίηση ενός τύπου που να επιτρέπει τον υπολογισμό της περιεκτικότητος σε σακχαρόζη·

ότι είναι αναγκαίο να καθορισθεί ότι ο αρωματισμός, ο χρωματισμός ή ορισμένες εργασίες αναμίξεως έχουν ως συνέπεια να αποκλείεται το αποκτώμενο προϊόν από το δικαίωμα της αποδόσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως·

ότι το άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77 προβλέπει ότι, υπό ειδικούς όρους, δύνανται να θεσπισθούν ειδικές διατάξεις που να αφορούν τη ζάχαρη υπό διαμετακόμιση στις αρχές ενός μήνα· ότι οι ειδικές αυτές προϋποθέσεις ισχύουν όσον αφορά την ακατέργαστη ζάχαρη που παράγεται στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, γιατί το σύνολο σχεδόν της παραγωγής δεν καταναλώνεται επί τόπου· ότι η μακρινή απόσταση μεταξύ των διαμερισμάτων αυτών και της Ευρώπης απαιτεί μεταφορά διαρκείας αρκετών εβδομάδων· ότι, ως εκ τούτου, είναι αναπόφευκτο όπως η ζάχαρη αυτή, κατά γενικό κανόνα, ευρίσκεται υπό διαμετακόμιση την πρώτη ενός ημερολογιακού μήνα·ότι συνεπώς η απόδοση πρέπει να περιορίζεται σε περίοδο μικρότερη από μήνα· ότι, στην περίπτωση μεταφοράς ζάχαρης από μία εγκεκριμένη αποθήκη σε άλλη εγκεκριμένη αποθήκη του αυτού Κράτους Μέλους, πρέπεινα προβλέπεται ένα ανάλογο καθεστώς με εκείνο, το οποίο εφαρμόζεται στη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο προελεύσεως των γαλλικών υπερποντίωνδιαμερισμάτων·

ότι όσον αφορά την είσπραξη των συνεισφορών πρέπει να καθορισθεί πότε ακριβώς οφείλονται αυτές·τι, δεδομένης της ποικιλίας των καταγωγών της ζάχαρης που δύναται να αποθηκεύεται από τον ίδιο ενδιαφερόμενο, είναι αναγκαίο να προβλέπονται αυστηροί κανόνες ελέγχουκαι διαχειρίσεως· ότι πρέπει επίσης να προβλέπονται λεπτομερείς κανόνες για τον προσδιορισμό των ποσοτήτων, οι οποίες πρόκειται να ληφθούν υπόψη·

ότι, για να επιτραπεί στο Κράτος Μέλος να εξασφαλίζει τους απαιτούμενους ελέγχους και να καλύπτει μέσα σε εύλογο χρόνο τους ατομικούς λογαριασμούς κάθε ενδιαφερομένου, πρέπει να προβλέπεται η υποχρέωση κάθε ενδιαφερομένου να ανακοινώνει στο Κράτος Μέλος όλα τα αναγκαία δεδομένα·

ότι οι δικαούχοι πρέπει να δύνανται να εισπράττουν τις αποδόσειςτο ταχύτερο δυνατό· ότι ως εκ τούτου είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζεται μία γρήγορη πληρωμή των αποδόσεων αυτών· ότι, προς αποφυγή παροχής διαφορετικής μεταχειρίσεως στα διάφορα Κράτη Μέλη, είναι αναγκαίο να ορισθούν οι ημερομηνίες στις οποίες πρόκειται να πραγματοποιούνται οι αποδόσεις· ότι, για λόγους διοικητικούς και οικονομικούς, πρέπει να προβλέπονται οι ίδιες ημερομηνίες για την πληρωμή των συνεισφορών των εξόδων αποθεματοποιήσεως·

ότι, για οικονομικούς λόγους, πρέπει να γίνει αποδεκτός, κατά περίπτωση, ο όρος της «εγκεκριμένης αποθήκης του βιομηχάνου» επίσης και για τις μισθωμένες αποθήκες υπό την προϋπόθεση ότι οι τελευταίες αυτές εγκρίνονται από το ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος και ότι η περίπτωση αυτή πρέπει να έχει την εκ των προτέρων συγκατάθεση του εν λόγω Κράτους Μέλους, εκτός αν μια σύμβαση έργου «φασόν» στο πλαίσιο της οποίας ενοικιάζεται η αποθήκη έχει ήδη εγκριθεί σύμφωνα μετο άρθρο 3 παράγραφος 2 υπό α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 700/73·

ότι, δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77, τοποσό της αποδόσεως καθορίζεται λαμβανομένων υπόψη των εξόδων χρηματοδοτήσεως· ότι πρέπει ως εκ τούτου να μη χορηγείται η απόδοση τωνεξόδων αποθεματοποιήσεως όταν η ζάχαρη έχει λάβει την προχρηματοδότηση της επιστροφής που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 441/69 του Συμβουλίου της 4ης Μαρτίου 1969 περί θεσπίσεως συμπληρωματικών γενικών κανόνων παροχής επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που υπόκεινται σε καθεστώς ενιαίας τιμής, που εξάγονται ως έχουν ή υπό μορφή ορισμένων εμπορευμάτων που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα II της συνθήκης [10], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1181/72 [11]·

[10] ΕΕ αριθ. Ν 59 της 10.3.1969, σ. 1.

[11] ΕΕ αριθ. Ν 130 της 7.6.1972, σ. 15.

ότι η απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως αφορά μόνον τις ποσότητες λευκής ζάχαρης ακατέργαστης ζάχαρης, και σιροπίων σύμφωνα με την έννοια του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 που παράγονται εντός των ορίων της μεγίστης ποσοστώσεως· ότι, εν τούτοις,στην περίπτωση κατά την οποία δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 30 του εν λόγω κανονισμού, οι ποσότητες ζάχαρης που ενδεχομένως έχουν παραχθεί επί πλέον της μεγίστης ποσοστώσεως δεν γίνονται γνωστές παρά μόνον κατά το τέλος της ζαχαρικής περιόδου· ότι γι' αυτό εν τω μεταξύ οι βιομήχανοι μπορεί να έχουν λάβει απόδοση την οποία δεν δικαιούνται· ότι, ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προβλεφθούν μέτρα για την επιστροφή της αποδόσεως αυτής για τις εν λόγω ποσότητες·

ότι τα προβλεπόμενα στον παρόντα κανονισμό μέτρα είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Διαχειρίσεως της Ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

’Αρθρο 1

1. Η αναφερόμενη στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77 έγκριση δίδεται από τα Κράτη Μέλη σε κάθε παραγωγό ζάχαρης άχνης, σε κύβους, καντιοζάχαρου ή σε εξειδικευμένους εμπόρους κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού.

Η έγκριση δίδεται από το Κράτος Μέλος εντός του οποίου ο ενδιαφερόμενος έχει εγκατασταθεί ή έχει την έδρα του.

2. Σύμφωνα με την έννοια του παρόντος κανονισμού νοείται:

«α) ως παραγωγός ζάχαρης άχνης, σε κύβους ή καντιοζάχαρου» αυτός:

- του οποίου η δραστηριότητα συνίσταται στην παραγωγή από τη ζάχαρη ως έχει εκείνων μόνον των μορφών της ζάχαρης οι οποίες εμπίπτουν στις κλάσεις 17.01 και 17.02 του Κοινού Δασμολογίου και οι οποίες παρουσιάζουν διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά από αυτά της ζάχαρης που χρησιμοποιείται, και

- του οποίου ο μέσος όρος των αποθεμάτων που διαπιστώνονται μέσαστις εγκεκριμένες αποθήκες στο τέλος κάθε μήνα, κατά τη διάρκεια μιας ζαχαρικής περιόδου, δεν είναι κατώτερες από 200 τόννους·

β) ως «ειδικευμένος έμπορος» αυτός:

- του οποίου το χονδρικό εμπόριο ζάχαρης συνιστά μία από τις κύριες δραστηριότητές του και ο οποίος αγοράζει κάθε μία ζαχαρική περίοδο όχι λιγότερο από 10 000 τόννους κοινοτικής ζάχαρης ή προτιμησιακής ζάχαρης ή και από τις δύο προς μεταπώληση ως έχει, και

- ο οποίος δεν ασκεί το επάγγελμα του λιανοπωλητού ζάχαρης, και

- του οποίου ο μέσος όρος των αποθεμάτων που διαπιστώνονται στο τέλος κάθε μήνα μέσα στις εγκεκριμένες αποθήκες του, κατά τη διάρκεια μιας ζαχαρικής περιόδου, δεν είναι κατώτερος από 500 τόννους.

3. Η έγκριση δίδεται σε οποιονδήποτε αιτούντα, ο οποίος, ανεξάρτητα αν έχει ή όχι εκπληρώσει στο παρελθόν τους όρους που καθορίζονται στην παράγραφο 2, είναι σε θέση να τους εκπληρώσει στο μέλλον.

Η έγκριση ισχύει από την αρχή του μήνα που ακολουθεί το μήνα της παροχής της εγκρίσεως.

4. Η έγκριση ανακαλείται όταν για την προηγούμενη ζαχαρική περίοδο οι όροι που καθορίζονται στην παράγραφο 2 δεν έχουν εκπληρωθεί,εκτός αν είναι φανερό ότι ο ενδιαφερόμενος είναι σε θέση να εκπληρώσει τους όρους αυτούς κατά την τρέχουσα ζαχαρική περίοδο.

5. Εκτός από τις περιπτώσεις ανωτέρας βίας, η ανάκληση της εγκρίσεως ισχύει από τις αρχές της ζαχαρικής περιόδου για την οποία:

- στην περίπτωση του παραγωγού ζάχαρης άχνης, σε κύβους ή καντιοζάχαρου, ο μέσος όρος των αποθεμάτων που διαπιστώνονται μέσα στις εγκεκριμένες αποθήκες, στο τέλος κάθε μήνα της αναφερομένης ζαχαρικής περιόδου, είναι κατώτερος από 160 τόννους,

- στην περίπτωση του ειδικευμένου εμπόρου, ο μέσος όρος των αποθεμάτων μέσα στις εγκεκριμένες αποθήκες του που διαπιστώνονται στο τέλος κάθε μήνα της αναφερομένης ζαχαρικής περιόδου είναι κατώτερος από 400 τόννους.

Στην περίπτωση αυτή, το Κράτος Μέλος απαιτεί από τον ενδιαφερόμενο την επιστροφή των ποσών που έχουν πληρωθεί σε αυτόν ως απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως για την αναφερομένη περίοδο.

’Αρθρο 2

1. Καθένας που έχει δικαίωμα σε απόδοση εξόδων αποθεματοποιήσεως σε ένα δεδομένο Κράτος Μέλος, αναγνωρίζεται ως τέτοιος σε ένα άλλο Κράτος Μέλος με την κατάθεση της αιτήσεώς του στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους αυτού.

2. Στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το δικαίωμα αποδόσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως περιορίζεται στους μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων η ποσότητα ζάχαρης για την οποία μπορεί να χορηγηθεί απόδοση φθάνει τουλάχιστον τους 150 τόννους κατά μήνα.

’Αρθρο 3

1. Η έγκριση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77 χορηγείται από τα Κράτη Μέλη μόνο για τιςαποθήκες, για τις οποίες δύνανται να πραγματοποιούν τους αναγκαίους ελέγχους και με τον όρο ότι ο ιδιοκτήτης της ζάχαρης ή των σιροπίων εξασφαλίζει ανά πάσα στιγμή τη δυνατότητα των ελέγχων αυτών.

2. Όταν, για λόγους ανωτέρας βίας, η ζάχαρη ή τα σιρόπια έχουν μεταφερθεί από εγκεκριμένη αποθήκη σε μη εγκεκριμένη το ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος δίνει προσωρινή έγκριση στην τελευταία αυτή αποθήκη.

’Αρθρο 4

Το δικαίωμα αποδόσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως για την προτιμησιακή ζάχαρη δημιουργείται μόνο μετά τη συμπλήρωση των τελωνειακών διατυπώσεων εισαγωγής και όταν είναι αποθηκευμένη σε εγκεκριμένη αποθήκη.

’Αρθρο 5

Για τον υπολογισμό της αποδόσεως και των συνεισφορών λαμβάνεται υπόψη το καθαρό βάρος της ζάχαρης.

’Αρθρο 6

Τα ποσά της αποδόσεως και των συνεισφορών για τη λευκή ζάχαρη ισχύουν ανά 100 χιλιόγραμμα, ανεξάρτητα από την ποιότητα της εν λόγωλευκής ζάχαρης.

’Αρθρο 7

Για τον υπολογισμό της αποδόσεως και των συνεισφορών που αφορούντην ακατέργαστη ζάχαρη, η ζάχαρη αυτή εκφράζεται σε λευκή ζάχαρη σύμφωνα με μία από τις ακόλουθες μεθόδους, κατ' επιλογή του ενδιαφερομένου Κράτους Μέλους:

α) σε συνάρτηση με την απόδοσή της, όπως διαπιστώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 431/68, ή

β) για την ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου, πολλαπλασιάζοντας την ποσότητα ακατέργαστης ζάχαρης επί το συντελεστή 0,96, ή

γ) για την ακατέργαστη ζάχαρη τεύτλων, πολλαπλασιάζοντας την ποσότητα ακατέργαστης ζάχαρης επί το συντελεστή 0,92. Η επιλογή του Κράτους Μέλους δεν δύναται να ποικίλλει κατά τη διάρκεια μιας ζαχαρικής περιόδου.

’Αρθρο 8

1. Η απόδοση και η συνεισφορά που εφαρμόζονται στα σιρόπια που λαμβάνονται πριν από το στάδιο κρυσταλλώσεως, όπως αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 εδάφιο πρώτο τρίτη διάκριση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, υπολογίζονται σε συνάρτηση με την περιεκτικότητάτους σε απολήψιμη ζάχαρη που είναι δυνατόν να εκχυλισθεί.

Η περιεκτικότητα σε απολήψιμη ζάχαρη προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 700/73. Τα Κράτη Μέλη δύνανται επίσης να προσδιορίζουν την περιεκτικότητα αυτή σύμφωνα με την πραγματική απόδοση. Η επιλογή του Κράτους Μέλους δεν δύναται να ποικίλλει κατά τη διάρκεια μιας ζαχαρικής περιόδου.

2. Ο όρος «σιρόπια που λαμβάνονται πριν από τη ζάχαρη σε στερεά κατάσταση» εννοεί τα σιρόπια εκείνα τα οποία εμπίπτουν στη δασμολογική κλάση 17.02 Δ II του Κοινού Δασμολογίου και τα οποία αργότεραμεταποιούνται σε ζάχαρη σε στερεά κατάσταση υπό τελωνειακό έλεγχο ή υπό διοικητικό έλεγχο, παρουσιάζοντας ισοδύναμες εγγυήσεις, και τα οποία αποθηκεύονται σε ειδικά δοχεία χωριστά από τις εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν την παραγωγή ζάχαρης.

3. Η απόδοση που αφορά τα σιρόπια που προέρχονται από διάλυση ζάχαρης σε στερεά κατάσταση που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1εδάφιο πρώτο τέταρτη διάκριση και στο δεύτερο εδάφιο τέταρτη διάκριση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 υπολογίζεται σε συνάρτηση προς την περιεκτικότητά τους σε ζαχαρόζη. Για το σκοπό αυτόν η περιεκτικότητα σε ζαχαρόζη, αυξανομένη κατά περίπτωση με την περιεκτικότητα σε άλλα σάκχαρα που εκφράζονται σε σακχαρόζη, είναι η συνολική περιεκτικότητα σε ζάχαρη, η οποία προέρχεται από την εφαρμογή της μεθόδου Lane και Eynon (μέθοδος αναγωγής δια χαλκού) σε ιμβερτοποιημένο διάλυμα κατά τους Clerget-Herzfeld. Η συνολική περιεκτικότητα σε ζάχαρη όπως διαπιστώνεται σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή εκφράζεται σε ζαχαρόζη με πολλαπλασιασμό επί το συντελεστή 0,95.

4. Η απόδοση και η συνεισφορά που αφορούν τα σιρόπια τα οποία προέρχονται απευθείας από προτιμησιακή ακατέργαστη ζάχαρη, όπως αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 εδάφιο δεύτερο πέμπτη διάκριση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, υπολογίζονται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 3.

’Αρθρο 9

Εφ' όσον:

- η ζάχαρη ή τα σιρόπια είναι αρωματισμένα ή κεχρωσμένα, ή

- το σιρόπι είναι αναμεμιγμένο με προϊόν που δεν αναφέρεται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, ή

- η ζάχαρη είναι αναμεμιγμένη με προϊόν που δεν αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο κατά τρόπο ώστε το μίγμα να μην ανταποκρίνεται πλέον στους ορισμούς της λευκής ζάχαρης ή αντίστοιχα της ακατέργαστης ζάχαρης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού, το προϊόν που προκύπτει δεν επωφελείται πλέον της αποδόσεως.

’Αρθρο 10

1. Για τη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου που προέρχεται από τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, η οποία μεταφέρεται θαλασσίως κατά την ώρα 00.00 της πρώτης ημέρας ενός μήνα και η οποία, κατά την άφιξή της, αποθηκεύεται σε εγκεκριμένη αποθήκη, χορηγείται απόδοση εξόδων αποθεματοποιήσεως.

Η απόδοση χορηγείται μόνο σε αυτούς οι οποίοι τη δικαιούνται, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77 και οι οποίοι είναι οι ιδιοκτήτες της ζάχαρης κατά τη στιγμή της αποθηκεύσεως όπως αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο.

2. Η απόδοση, εν τούτοις, για τη ζάχαρη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιορίζεται σε περίοδο ίση με τα τρία τέταρτα ενός μήνα.

’Αρθρο 11

1. Όταν εντός Κράτους Μέλους, ακατέργαστη ζάχαρη ή λευκή ζάχαρη προερχόμενη από εγκεκριμένη αποθήκη ευρίσκεται σε μεταφορά άλλη από αυτήν που αναφέρεται στο άρθρο 10 κατά την ώρα 00.00 της πρώτης ημέρας του μήνα και η οποία, κατά την άφιξή της, αποθηκεύεται σε άλλη εγκεκριμένη αποθήκη του ιδίου Κράτους Μέλους, χορηγείται η απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως.

2. Προς υπολογισμό της ποσότητος η οποία λαμβάνει την απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1358/77, η αναφερόμενη στην παράγραφο1 ζάχαρη «των αναφερομένων τύπων» θεωρείται ότι είναι ακόμη αποθηκευμένη στην αποθήκη κατά την 24η ώρα της τελευταίας ημέρας ενός μήνα και ότι ήδη έχουν αποθηκευθεί στην αποθήκη αφίξεως κατά την ώρα00.00 της πρώτης ημέρας του επόμενου μήνα.

’Αρθρο 12

1. Για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 εδάφιο τρίτο υπό α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, η συνεισφορά οφείλεται τη στιγμή της διαθέσεώς των.

Προς υπολογισμό των σχετικώνποσών της συνεισφοράς, και εφ' όσον αυτή δεν οφείλεται ήδη, ως διάθεση θεωρείται:

α) η έξοδος της ζάχαρης από το εργοστάσιο, εντός του οποίου παρήχθη, με την προϋπόθεση ότι η ζάχαρη αυτή δεν εισέρχεται σε εγκεκριμένη αποθήκη του βιομηχάνου αυτής, που ευρίσκεται εντός του ιδίου Κράτους Μέλους·

β) η έξοδος της ζάχαρης από την εγκεκριμένη αποθήκη του βιομηχάνου· εν τούτοις, η μεταφορά της ζάχαρης από μία εγκεκριμένη αποθήκησε άλλη εγκεκριμένη αποθήκη του ίδιου βιομηχάνου, που ευρίσκεται εντός του ιδίου Κράτους Μέλους, δεν θεωρείται ως διάθεση·

γ) η μεταφορά δικαιωμάτων ιδιοκτησίας της ζάχαρης χωρίς αυτή να εξέλθει από την εγκεκριμένη αποθήκη του βιομηχάνου·

δ) η μεταποίηση από το βιομήχανο της ζάχαρης και των σιροπίων σεπροϊόντα άλλα από εκείνα που εμπίπτουν στην κλάση 17.01 του ΚοινούΔασμολογίου·

ε) η πρόσθεση αρωματικών ή χρωστικών υλών στη ζάχαρη ή στα σιρόπια ή η μίξη της ζάχαρης ή των σιροπίων με προϊόντα άλλα μη αναφερόμενα στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 σε τρόπο ώστε το μίγμα τούτο να μην επωφελείται πλέον της αποδόσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως σύμφωνα με το άρθρο 9·

στ) η μετουσίωση της ζάχαρης-

ζ) η έξοδος, η οποία ακολουθείται από συγχώνευση των σιροπίων από τα δοχεία του βιομηχάνου όπως αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος2-

η) η θέση της ζάχαρης ή των σιροπίων κάτω από ένα από τα καθεστώτα τα αναφερόμενα στα άρθρα 2 και 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 441/69.

2. Η συνεισφορά οφείλεται για την προτιμησιακή ζάχαρη που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 εδάφιο τρίτο υπό β) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 κατά την ημέρα εισαγωγής. Ως ημέρα εισαγωγής θεωρείται η ημέρα κατά την οποία συμπληρώνονται οι τελωνειακές διατυπώσεις εισαγωγής.

3. Η συνεισφορά οφείλεται για την προτιμησιακή ζάχαρη που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 εδάφιο τρίτο υπό γ) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74 εφ' όσον δεν έχει ακόμα ζητηθεί, στο τέλος του μήνα κατά τη διάρκεια του οποίου ραφινάρεται η ζάχαρη. Για την προτιμησιακή ζάχαρη που εισάγεται προς ραφινάρισμα αλλά ακολούθως πωλείται ως έχει, η συνεισφορά οφείλεται τη στιγμή κατά την οποία συμπληρούνται οι τελωνειακές διατυπώσεις εισαγωγής.

4. Η πώληση λευκής ή ακατέργαστης ζάχαρης σε οργανισμό παρεμβάσεως δεν θεωρείται ως διαθέση υπό την έννοια της παραγράφου 1. Στην περίπτωση αυτή, η συνεισφορά οφείλεται από τον οργανισμό παρεμβάσεως τη στιγμή κατά την οποία μεταπωλεί τη ζάχαρη.

’Αρθρο 13

1. Καθένας που έχει δικαίωμα αποδόσεως ανακοινώνει στο ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος, το αργότερο τη 15η ημέρα κάθε μήνα τα ακόλουθα:

α) το σύνολο των ποσοτήτων σε καθαρό βάρος ζάχαρης και σιροπίων που δικαιούνται αποδόσεως, που ευρίσκονται στο απόθεμά του την 24η ώρα της τελευταίας ημέρας του μήνα που προηγείται αυτού της ανακοινώσεως·

β) τις ποσότητες που αναφέρονται στα άρθρα 10 και 11 του παρόντος κανονισμού·

γ) την κατανομή των ποσοτήτων που αναφέρονται στα εδάφια α) και β) μεταξύ των διαφόρων αποθηκών, στις οποίες αποθηκεύει τη ζάχαρη και τα σιρόπια του καθώς και μεταξύ κοινοτικής ζάχαρης και προτιμησιακής ζάχαρης.

2. Αν το τελικό απόθεμα που ανακοινώνεται, είναι διάφορο από το αρχικό απόθεμα του επόμενου μήνα, το τελευταίο αυτό ανακοινώνεται χωριστά.

3. Κάθε βιομήχανος ανακοινώνει, ταυτόχρονα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τις ποσότητες που διατίθενται κατά τη διάρκεια του μήνα που προηγείται αυτού της ανακοινώσεως και που παράγονται εντός του πλαισίου της μεγίστης ποσοστώσεώς του.

4. Κάθε εισαγωγέας προτιμησιακής ζάχαρης που διατίθεται ως έχει, ανακοινώνει, ταυτόχρονα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τις ποσότητες που εισάγονται κατά τη διάρκεια του μήνα που προηγείται αυτού της ανακοινώσεως και που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 2.

5. Κάθε ραφινέρ προτιμησιακής ζάχαρης ανακοινώνει ταυτόχρονα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τις ποσότητες που ραφιναρίσθηκαν κατά τη διάρκεια του μήνα που προηγείται αυτού της ανακοινώσεως και που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 3.

6. Τα Κράτη Μέλη δύνανται να απαιτήσουν την ανακοίνωση συμπληρωματικών στοιχείων και να επεκτείνουν το χρονικό όριο που αναφέρεταιστην παράγραφο 1 το πολύ επί 5 ημέρες.

’Αρθρο 14

1. Καθένας που έχει δικαίωμα αποδόσεως, ο οποίος αποθηκεύει στηνίδια αποθήκη ταυτόχρονα ζάχαρη που δύναται να επωφεληθεί αποδόσεως, και ζάχαρη που δεν δύναται να επωφεληθεί αποδόσεως παρέχει αποδείξεις ότι υφίσταται το δικαίωμα για την πρώτη ζάχαρη. Ο ίδιος κανόνας εφαρμόζεται mutatis mutandis και για τη συνεισφορά.

Στην περίπτωση αυτή, η εν λόγω ζάχαρη τίθεται από το ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος υπό τελωνειακό έλεγχο ή υπό διοικητικό έλεγχο που παρουσιάζει ισοδύναμες εγγυήσεις.

2. Όταν βιομήχανος ή ραφινέρ αποθηκεύει στην ίδια αποθήκη κοινοτική ζάχαρη και προτιμησιακή ζάχαρη χωρίς δυνατότητα διαχωρισμού τους, τότε οποιαδήποτε έξοδος αυτών των ποσοτήτων ζάχαρης θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατ' αναλογία προς την αντίστοιχη συμμετοχή τους στο αρχικό απόθεμα.

Για την εφαρμογή του προηγουμένου εδαφίου, κάθε ποσότητα κοινοτικής ή προτιμησιακής ζάχαρης, η οποία εισέρχεται στην εν λόγω αποθήκη κατά τη διάρκεια καθορισμένου μήνα, προστίθεται, κατά περίπτωση, στην αρχική ποσότητα της αποθεματοποιημένης κοινοτικής ή προτιμησιακής ζάχαρης στην αρχή του ίδιου μήνα, μέσα στην αποθήκη αυτή.

Η σχέση μεταξύ των δύο αρχικών ποσοτήτων, αυξημένων αντίστοιχα κατά τις ποσότητες που εισήχθησαν στην αποθήκη κατά τη διάρκεια τουεν λόγω μήνα, εφαρμόζεται σε όλες τις εξόδους που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια του ίδιου μήνα.

Όταν ένας βιομήχανος ή ραφινέρ χρησιμοποιεί περισσότερες αποθήκες για την αποθήκευση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, το ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος δύναται να θεωρήσει τις αποθήκες αυτές ότι αποτελούν μία και μόνη αποθήκη για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.

3. Όταν μία ποσότητα ζάχαρης που παράγεται επί πλέον της μεγίστης ποσοστώσεως αντικαθίσταται για λόγους εξαγωγής με αντίστοιχη ποσότητα ζάχαρης παραχθείσα εντός του ορίου της μεγίστης ποσοστώσεως, τότε, για την εφαρμογή της αποδόσεως, η πρώτη ποσότητα θεωρείται ότι έχει παραχθεί εντός του ορίου της μεγίστης ποσοστώσεως από τηνημέρα κατά την οποία συμπληρώνονται οι τελωνειακές διατυπώσεις εξαγωγής.

’Αρθρο 15

1. Για τον εν λόγω μήνα και το αργότερο την εικοστή ημέρα του επόμενου δευτέρου μήνα, τα Κράτη Μέλη καθορίζουν για κάθε πρόσωπο που δικαιούται απόδοση ή υπόκειται σε συνεισφορά:

α) το ολικό ποσό των αποδόσεων τις οποίες δικαιούται, και

β) το ολικό ποσό των συνεισφορών που οφείλει.

2. Τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 ποσά πληρώνονται κατά την περίοδο μεταξύ της πρώτης και εικοστής ημέρας του τρίτου μήνα μετά τον μήνα, κατά τον οποίο ανεφύη το δικαίωμα της αποδόσεως ή η οφειλήτης συνεισφοράς.

’Αρθρο 16

1. Όταν διαπιστώνονται διαφορές μεταξύ των πραγματικών αποθεμάτων και των εγγεγραμμένων αποθεμάτων για την απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως, οι διαφορές αυτές λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμότων αποδόσεων από την 1η του προηγουμένου Νοεμβρίου, για τις ποσότητες που λείπουν.

Σε περίπτωση πλεονάσματος, οι διαφορές λαμβάνονται υπόψη:

- από το μήνα στον οποίο διαπιστώνεται το πλεόνασμα, εφ' όσον οιδιαφορές διαπιστώνονται μεταξύ της 1ης Οκτωβρίου και 31ης Ιανουαρίου·

- από της 1ης του προηγουμένου Φεβρουαρίου, εφ' όσον οι διαφορές διαπιστώνονται μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου και 30ής Σεπτεμβρίου.

Όσον αφορά τα γαλλικά διαμερίσματα της Γουαδελούπης και Μαρτινίκας, οι ημερομηνίες που μνημονεύονται στα προηγούμενα εδάφια μετατοπίζονται κατά τρεις μήνες.

Όταν, εν τούτοις, είναι δυνατόν να διαπιστωθεί ακριβώς η ημερομηνία κατά την οποία προέκυψαν οι διαφορές αυτές, τότε η ημερομηνία αυτή λαμβάνεται υπόψη.

2. Για την εφαρμογή του άρθρου 12 παράγραφος 1 θεωρείται επίσης ως εγκεκριμένη αποθήκη του βιομηχάνου και η αποθήκη η μισθωμένη από άλλο βιομήχανο στην οποία είναι αποθηκευμένη ζάχαρη που έχει παραχθεί από τον τελευταίο αυτό βιομήχανο στα πλαίσια συμβάσεως έργου«φασόν» κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 700/73. Αν η μισθωμένη αποθήκη ευρίσκεται σε άλλο Κράτος Μέλος, τα ενδιαφερόμενα Κράτη Μέλη έρχονται σε συμφωνία για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Η απόδοση των εξόδων και η πληρωμή τηςσυνεισφοράς γίνονται από το Κράτος Μέλος μέσα στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο εντολέας.

3. Όταν ο βιομήχανος Κράτους Μέλους θεωρεί αναγκαίο να μισθώσει εκτός του ιδίου Κράτους Μέλους αποθήκη άλλου βιομηχάνου ή επαγγελματία εκμεταλλεύσεως αποθηκών, η αποθήκη αυτή δύναται να θεωρηθεί ως αποθήκη του πρώτου βιομηχάνου κατά την έννοια του άρθρου 12 παράγραφος 1, μετά από προηγούμενη συναίνεση του ενδιαφερόμενου Κράτους Μέλους.

’Αρθρο 17

Η απόδοση δεν γίνεται για προϊόντα που ευρίσκονται υπό ένα από τα καθεστώτα που αναφέρονται στα άρθρα 2 και 3 του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 441/69.

’Αρθρο 18

Όταν Κράτος Μέλος αποφασίζει να μην εφαρμόζονται στο έδαφός του οι διατάξεις του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/74, απαιτεί την επιστροφή της αποδόσεως, η οποία, κατά περίπτωση, δόθηκε για τις ποσότητες ζάχαρης που εξ αιτίας της αποφάσεώς του αποκαλύπτεται ότι έχουν παραχθεί επί πλέον της μεγίστης ποσοστώσεως.

’Αρθρο 19

Τα Κράτη Μέλη παίρνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και προσδιορίζουν ειδικά όλες τις αναγκαίες διαδικασίες ελέγχου.

’Αρθρο 20

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 442/70 καταργείται.

’Αρθρο 21

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει από την 1η Σεπτεμβρίου 1978. Εν τούτοις, οι διατάξεις του που αφορούν τις συνεισφορές και τιςαποδόσεις των εξόδων αποθεματοποιήσεως των σιροπίων που προέρχονται άμεσα από ζάχαρη σε στερεά κατάσταση, εφαρμόζονται από 1ης Ιουλίου 1978.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε Κράτος Μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 18 Αυγούστου 1978.

Για την Επιτροπή

Finn GUNDELACH

Αντιπρόεδρος