7.5.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 134/3

ΣΥΜΦΩΝΊΑ

μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια

ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ,

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, εφεξής «η Ένωση»,

και

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, εφεξής «η Τουρκία»,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΕΣ να ενισχύσουν τη συνεργασία τους για να καταπολεμήσουν αποτελεσματικότερα την παράνομη μετανάστευση,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθορίσουν, με την παρούσα συμφωνία και στη βάση της αμοιβαιότητας, αποτελεσματικές και ταχείες διαδικασίες για την εξακρίβωση της ταυτότητας και την ασφαλή και ομαλή επιστροφή των προσώπων που δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τους όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια της Τουρκίας ή ενός από τα κράτη μέλη της Ένωσης, καθώς και να διευκολύνουν τη διέλευση των προσώπων αυτών με πνεύμα συνεργασίας,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των αρμοδιοτήτων της Ένωσης, των κρατών μελών και της Τουρκίας, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, και ιδίως από την ευρωπαϊκή σύμβαση, της 4ης Νοεμβρίου 1950, για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών και τη σύμβαση, της 28ης Ιουλίου 1951, περί του καθεστώτος των προσφύγων,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων και των διαδικαστικών εγγυήσεων που προβλέπονται για τα πρόσωπα τα οποία υπόκεινται σε διαδικασία επιστροφής ή ζητούν άσυλο σε ένα κράτος μέλος, όπως καθορίζουν οι αντίστοιχες νομικές πράξεις της Ένωσης.

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διατάξεων της συμφωνίας συνδέσεως, της 12ης Σεπτεμβρίου 1963, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, των πρόσθετων πρωτοκόλλων της, των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Σύνδεσης, καθώς και της σχετικής νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι τα πρόσωπα που διαθέτουν άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος που χορηγείται δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες, απολαύουν ενισχυμένης προστασίας από την απέλαση, σύμφωνα με το άρθρο 12 της εν λόγω οδηγίας.

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η παρούσα συμφωνία βασίζεται στις αρχές της συνυπευθυνότητας, της αλληλεγγύης και της ισότιμης εταιρικής σχέσης για την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών μεταξύ της Τουρκίας και της Ένωσης και ότι, στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση είναι έτοιμη να διαθέσει χρηματοδοτικούς πόρους για να στηρίξει την Τουρκία κατά την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας, η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του τρίτου μέρους, τίτλος V, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, εκτός αν οι χώρες αυτές ασκήσουν το δικαίωμά τους συμμετοχής σύμφωνα με το πρωτόκολλο για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας, η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του τρίτου μέρους, τίτλος V, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εφαρμόζονται στο Βασίλειο της Δανίας, σύμφωνα με το πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

Άρθρο 1

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, νοούνται ως:

α)	«συμβαλλόμενα μέρη»: η Τουρκία και η Ένωση·

β)	«τούρκος υπήκοος»: κάθε πρόσωπο το οποίο έχει την ιθαγένεια της Τουρκίας σύμφωνα με τη νομοθεσία της·

γ)	«υπήκοος κράτους μέλους»: κάθε πρόσωπο το οποίο έχει την ιθαγένεια κράτους μέλους της Ένωσης·

δ)	«κράτος μέλος»: κάθε κράτος μέλος της Ένωσης, με εξαίρεση το Βασίλειο της Δανίας·

ε)	«υπήκοος τρίτης χώρας»: κάθε πρόσωπο το οποίο έχει ιθαγένεια διαφορετική από την ιθαγένεια της Τουρκίας ή ενός κράτους μέλους·

στ)	«ανιθαγενής»: κάθε πρόσωπο το οποίο δεν έχει ιθαγένεια καμίας χώρας·

ζ)

«άδεια διαμονής»: η άδεια οποιουδήποτε τύπου που εκδίδεται από την Τουρκία ή από ένα από τα κράτη μέλη και η οποία επιτρέπει σε ένα πρόσωπο να διαμένει στην επικράτεια της οικείας χώρας. Δεν περιλαμβάνονται οι προσωρινές άδειες παραμονής στην οικεία επικράτεια που συνδυάζονται με την εξέταση αίτησης για παροχή ασύλου ή για χορήγηση άδειας διαμονής·

η)	«θεώρηση»: η άδεια που εκδίδεται ή η απόφαση που λαμβάνεται από την Τουρκία ή ένα από τα κράτη μέλη και η οποία απαιτείται για την είσοδο ή τη διέλευση ενός προσώπου από την επικράτεια της οικείας χώρας. Δεν περιλαμβάνονται οι θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα·

θ)	«αιτούν κράτος»: το κράτος (η Τουρκία ή ένα από τα κράτη μέλη) το οποίο υποβάλλει αίτηση επανεισδοχής σύμφωνα το άρθρο 8 ή αίτηση διέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 15 της παρούσας συμφωνίας·

ι)	«κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση»: το κράτος (η Τουρκία ή ένα κράτος μέλος) προς το οποίο υποβάλλεται αίτηση επανεισδοχής σύμφωνα με το άρθρο 8 ή αίτηση διέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 15 της παρούσας συμφωνίας·

ια)	«αρμόδια αρχή»: κάθε εθνική αρχή της Τουρκίας ή ενός από τα κράτη μέλη η οποία είναι επιφορτισμένη με την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας, όπως ορίζεται στο πρωτόκολλο εφαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 1 στοιχείο α) αυτής·

ιβ)	«πρόσωπο που διαμένει χωρίς άδεια»: κάθε πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με τις σχετικές διαδικασίες που προβλέπει η εθνική νομοθεσία, δεν πληροί, ή δεν πληροί πλέον, τους ισχύοντες όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια της Τουρκίας ή ενός από τα κράτη μέλη·

ιγ)	«διέλευση»: η διέλευση υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς μέσω της επικράτειας του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ενώ ταξιδεύει από το αιτούν κράτος προς τη χώρα προορισμού·

ιδ)

«επανεισδοχή»: η μεταγωγή από το αιτούν κράτος και η εισδοχή από το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, προσώπων (υπηκόων του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών), τα οποία έχουν συλληφθεί να εισέρχονται παράνομα, να ευρίσκονται παράνομα ή να διαμένουν παράνομα στο αιτούν κράτος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας·

ιε)	«σημείο συνοριακής διέλευσης»: κάθε σημείο που έχει οριστεί για τη διέλευση των αντίστοιχων συνόρων από τα κράτη μέλη ή την Τουρκία·

ιστ)

«παραμεθόριος περιοχή» του αιτούντος κράτους: περιοχή εντός της επικράτειας του αιτούντος κράτους εκτεινόμενη προς το εσωτερικό μέχρι 20 χιλιόμετρα από τα εξωτερικά σύνορα του αιτούντος κράτους —είτε πρόκειται για κοινά σύνορα μεταξύ του αιτούντος κράτους και του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση είτε όχι— καθώς και οι θαλάσσιοι λιμένες, συμπεριλαμβανομένων των τελωνειακών ζωνών, και οι διεθνείς αερολιμένες του αιτούντος κράτους.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1. Οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας ισχύουν για τα πρόσωπα που δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τους όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια της Τουρκίας ή ενός από τα κράτη μέλη της Ένωσης.

2. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένης και της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, δεν θίγει τις πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 18.

3. Η παρούσα συμφωνία δεν ισχύει για τους υπηκόους τρίτων χωρών ή τους ανιθαγενείς, όπως αναφέρεται στα άρθρα 4 και 6, οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει την επικράτεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση από πέντε έτη και πλέον πριν λάβουν γνώση γι' αυτούς οι αρμόδιες αρχές του αιτούντος κράτους, εκτός αν οι όροι που απαιτούνται για την επανεισδοχή τους στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 6, είναι δυνατό να καθοριστούν με βάση τα έγγραφα που απαριθμούνται στο παράρτημα 3.

ΤΜΗΜΑ I

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΙΣΔΟΧΗ

Άρθρο 3

Επανεισδοχή ημεδαπών

1. Η Τουρκία επιτρέπει την επανεισδοχή, κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους και χωρίς να πρέπει να αναληφθούν άλλες διατυπώσεις από το εν λόγω κράτος μέλος, πέραν εκείνων που προβλέπει η παρούσα συμφωνία, όλων των προσώπων που δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, σύμφωνα με το δίκαιο του εν λόγω κράτους ή στο πλαίσιο της νομοθεσίας της Ένωσης, τους όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους, εφόσον αποδεικνύεται, σύμφωνα με το άρθρο 9, ότι πρόκειται για τούρκους υπηκόους.

2. Η Τουρκία επιτρέπει επίσης την επανεισδοχή:

—

των ανήλικων άγαμων τέκνων των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης ή την ιθαγένειά τους, εκτός αν αυτά έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στο αιτούν κράτος μέλος ή αν το εν λόγω αυτοτελές δικαίωμα διαμονής το έχει ο άλλος γονέας που ασκεί τη νόμιμη επιμέλεια των συγκεκριμένων τέκνων,

—

των συζύγων, διαφορετικής ιθαγένειας, των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω σύζυγοι έχουν δικαίωμα εισόδου και διαμονής ή αποκτούν το δικαίωμα εισόδου και διαμονής στην επικράτεια της Τουρκίας, εκτός αν διαθέτουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στο αιτούν κράτος μέλος ή αν αποδεικνύεται από την Τουρκία ότι, σύμφωνα με την εθνική της νομοθεσία, ο εν λόγω γάμος δεν αναγνωρίζεται νομικά.

3. Η Τουρκία επιτρέπει επίσης την επανεισδοχή προσώπων τα οποία, σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία, έχουν αποστερηθεί ή αποποιηθεί την τουρκική ιθαγένεια από τη στιγμή της εισόδου τους στην επικράτεια κράτους μέλους, εκτός αν τα εν λόγω πρόσωπα έχουν λάβει τουλάχιστον διαβεβαίωση πολιτογράφησης από το εν λόγω κράτος μέλος.

4. Αν η Τουρκία απαντήσει θετικά στην αίτηση επανεισδοχής ή, κατά περίπτωση, μετά την εκπνοή των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, το αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας εκδίδει εντός τριών εργάσιμων ημερών, ανεξάρτητα από τη βούληση του προς επανεισδοχή προσώπου, το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επιστροφή του προς επανεισδοχή προσώπου, με διάρκεια ισχύος τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας σε κράτος μέλος ή αν η Τουρκία δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής θεωρείται ως το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επανεισδοχή του συγκεκριμένου προσώπου.

5. Αν, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να μεταχθεί εντός της περιόδου ισχύος του ταξιδιωτικού εγγράφου που εκδόθηκε αρχικά, το αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας εκδίδει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, νέο ταξιδιωτικό έγγραφο με την ίδια διάρκεια ισχύος. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας σε κράτος μέλος ή αν η Τουρκία δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής θεωρείται ως το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επανεισδοχή του συγκεκριμένου προσώπου.

Άρθρο 4

Επανεισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών

1. Κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους και χωρίς περαιτέρω διατυπώσεις από το εν λόγω κράτος, μέλος πέραν εκείνων που προβλέπονται στην παρούσα συμφωνία, η Τουρκία επιτρέπει την επανεισδοχή όλων των υπηκόων τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών, οι οποίοι δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τους ισχύοντες όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους, υπό την προϋπόθεση ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10, τα εν λόγω πρόσωπα:

α)	έχουν στην κατοχή τους, τη στιγμή της υποβολής της αίτησης επανεισδοχής, έγκυρη θεώρηση που έχει εκδοθεί από την Τουρκία, κατά την είσοδό τους στην επικράτεια κράτους μέλους απευθείας από την τουρκική επικράτεια· ή

β)	έχουν στην κατοχή τους άδεια διαμονής που έχει εκδοθεί από την Τουρκία· ή

γ)	εισήλθαν παράνομα και απευθείας στην επικράτεια των κρατών μελών, αφού διέμειναν ή διήλθαν από την τουρκική επικράτεια.

2. Η υποχρέωση επανεισδοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν ισχύει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τελούσε απλώς υπό καθεστώς διέλευσης σε διεθνή αερολιμένα της Τουρκίας· ή

β)

αν το αιτούν κράτος μέλος χορήγησε στον υπήκοο τρίτης χώρας ή στον ανιθαγενή θεώρηση που χρησιμοποιήθηκε από το συγκεκριμένο πρόσωπο για την είσοδο στην επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους, ή άδεια διαμονής, πριν ή μετά την είσοδο στην επικράτειά του, εκτός αν το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει στην κατοχή του θεώρηση ή άδεια διαμονής εκδοθείσα από την Τουρκία και με μεγαλύτερη διάρκεια ισχύος· ή

γ)	αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τυγχάνει απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο στην επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους.

3. Αν η Τουρκία απαντήσει θετικά στην αίτηση επανεισδοχής ή, κατά περίπτωση, μετά την εκπνοή των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, οι τουρκικές αρχές χορηγούν, αν είναι αναγκαίο, εντός προθεσμίας τριών εργάσιμων ημερών, στο πρόσωπο του οποίου η επανεισδοχή έχει γίνει αποδεκτή το «προσωρινό ταξιδιωτικό έγγραφο για αλλοδαπούς» που απαιτείται για την επιστροφή του, με διάρκεια ισχύος τουλάχιστον τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας σε κράτος μέλος ή αν η Τουρκία δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε θεωρείται ότι αποδέχεται τη χρήση του τυποποιημένου ταξιδιωτικού εγγράφου της ΕΕ για περιπτώσεις απέλασης (1).

4. Αν, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να μεταχθεί εντός της περιόδου ισχύος του «προσωρινού ταξιδιωτικού εγγράφου για αλλοδαπούς» που εκδόθηκε αρχικά, οι τουρκικές αρχές παρατείνουν, εντός τριών εργάσιμων ημερών, την ισχύ του εν λόγω εγγράφου ή, εφόσον κριθεί σκόπιμο, εκδίδουν νέο «προσωρινό ταξιδιωτικό έγγραφο για αλλοδαπούς» με την ίδια περίοδο ισχύος. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αρμόδιο προξενικό γραφείο της Τουρκίας σε κράτος μέλος ή αν η Τουρκία δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε θεωρείται ότι αποδέχεται τη χρήση του τυποποιημένου ταξιδιωτικού εγγράφου της ΕΕ για περιπτώσεις απέλασης (2).

ΤΜΗΜΑ ΙΙ

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΈΝΩΣΗΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΙΣΔΟΧΗ

Άρθρο 5

Επανεισδοχή ημεδαπών

1. Κατόπιν αιτήσεως της Τουρκίας και χωρίς να πρέπει να αναληφθούν περαιτέρω διατυπώσεις από την Τουρκία, πέραν εκείνων που προβλέπει η παρούσα συμφωνία, ένα κράτος μέλος επιτρέπει την επανεισδοχή όλων των προσώπων που δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τους ισχύοντες όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής, στην επικράτεια της Τουρκίας, εφόσον αποδεικνύεται, σύμφωνα με το άρθρο 9, ότι πρόκειται για υπηκόους του εν λόγω κράτους μέλους.

2. Ένα κράτος μέλος επιτρέπει επίσης την επανεισδοχή:

—

των ανήλικων άγαμων τέκνων των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης ή την ιθαγένειά τους, εκτός αν αυτά έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στην Τουρκία ή αν το εν λόγω αυτοτελές δικαίωμα διαμονής το έχει ο άλλος γονέας που ασκεί τη νόμιμη επιμέλεια των συγκεκριμένων τέκνων,

—

των συζύγων, διαφορετικής ιθαγένειας, των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω σύζυγοι έχουν δικαίωμα εισόδου και διαμονής ή αποκτούν δικαίωμα εισόδου και διαμονής στην επικράτεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, εκτός αν διαθέτουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στην Τουρκία ή αν το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση αποδεικνύει ότι, σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία, ο εν λόγω γάμος δεν αναγνωρίζεται νομικά.

3. Ένα κράτος μέλος επιτρέπει επίσης την επανεισδοχή προσώπων που, σύμφωνα με τη νομοθεσία τους, έχουν αποστερηθεί ή αποποιηθεί την ιθαγένεια κράτους μέλους από τη στιγμή της εισόδου τους στην επικράτεια της Τουρκίας, εκτός αν τα εν λόγω πρόσωπα έχουν λάβει τουλάχιστον διαβεβαίωση πολιτογράφησης από την Τουρκία.

4. Αν το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση απαντήσει θετικά στην αίτηση επανεισδοχής ή, κατά περίπτωση, μετά την εκπνοή των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, η αρμόδια διπλωματική αποστολή ή το αρμόδιο προξενικό γραφείο του εν λόγω κράτους μέλους εκδίδει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, ανεξάρτητα από τη βούληση του προς επανεισδοχή προσώπου, το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επιστροφή του προς επανεισδοχή προσώπου, με διάρκεια ισχύος τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει διπλωματική αποστολή ή προξενικό γραφείο κράτους μέλους στην Τουρκία ή αν το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής θεωρείται το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επανεισδοχή του συγκεκριμένου προσώπου.

5. Αν, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να μεταχθεί εντός της περιόδου ισχύος του ταξιδιωτικού εγγράφου που εκδόθηκε αρχικά, η αρμόδια διπλωματική αποστολή ή το αρμόδιο προξενικό γραφείο του εν λόγω κράτους μέλους εκδίδει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, νέο ταξιδιωτικό έγγραφο με την ίδια διάρκεια ισχύος. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει διπλωματική αποστολή ή προξενικό γραφείο κράτους μέλους στην Τουρκία ή αν το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής θεωρείται ως το απαραίτητο ταξιδιωτικό έγγραφο για την επανεισδοχή του συγκεκριμένου προσώπου.

Άρθρο 6

Επανεισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών

1. Κατόπιν αιτήσεως της Τουρκίας και χωρίς να πρέπει να αναληφθούν περαιτέρω διατυπώσεις από την Τουρκία πέραν εκείνων που προβλέπει η παρούσα συμφωνία, ένα κράτος μέλος επιτρέπει την επανεισδοχή όλων των υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τους ισχύοντες όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στην επικράτεια της Τουρκίας υπό την προϋπόθεση ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10, διαπιστωθεί ότι τα εν λόγω πρόσωπα:

α)	έχουν στην κατοχή τους, τη στιγμή της υποβολής της αίτησης επανεισδοχής, έγκυρη θεώρηση που έχει εκδοθεί από το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, κατά την είσοδό τους στην τουρκική επικράτεια απευθείας από την επικράτεια του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση· ή

β)	έχουν στην κατοχή τους άδεια διαμονής που έχει εκδοθεί από το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση· ή

γ)	εισήλθαν παράνομα και απευθείας στην επικράτεια της Τουρκίας, αφού διέμειναν ή διήλθαν από την επικράτεια του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

2. Η υποχρέωση επανεισδοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τελούσε απλώς υπό καθεστώς διέλευσης μέσω διεθνούς αερολιμένα του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση· ή

β)

αν η Τουρκία χορήγησε στον υπήκοο τρίτης χώρας ή στον ανιθαγενή θεώρηση που χρησιμοποιήθηκε από το συγκεκριμένο πρόσωπο για την είσοδο στην επικράτεια της Τουρκίας, ή άδεια διαμονής, πριν ή μετά την είσοδο στην επικράτειά της, εκτός αν το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει στην κατοχή του θεώρηση ή άδεια διαμονής εκδοθείσα από το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση και με μεγαλύτερη διάρκεια ισχύος· ή

γ)	αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τυγχάνει απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο στην τουρκική επικράτεια.

3. Η υποχρέωση επανεισδοχής, που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, βαρύνει το κράτος μέλος που έχει εκδώσει θεώρηση ή άδεια διαμονής. Αν δύο ή περισσότερα κράτη μέλη έχουν εκδώσει θεώρηση ή άδεια διαμονής, η υποχρέωση επανεισδοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 βαρύνει το κράτος μέλος που εξέδωσε το έγγραφο με τη μεγαλύτερη διάρκεια ισχύος ή —αν ένα ή περισσότερα από τα έγγραφα αυτά έχουν ήδη λήξει— το έγγραφο το οποίο εξακολουθεί να ισχύει. Αν όλα τα έγγραφα έχουν ήδη λήξει, η υποχρέωση επανεισδοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 βαρύνει το κράτος μέλος που εξέδωσε το έγγραφο με την πιο πρόσφατη ημερομηνία λήξης. Αν δεν μπορεί να προσκομιστεί κανένα από τα έγγραφα αυτά, η υποχρέωση επανεισδοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 βαρύνει το κράτος μέλος από το οποίο πραγματοποιήθηκε η τελευταία έξοδος.

4. Αν το κράτος μέλος απαντήσει θετικά στην αίτηση επανεισδοχής ή, κατά περίπτωση, μετά την εκπνοή των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, οι αρχές των κρατών μελών εκδίδουν, αν είναι αναγκαίο, εντός προθεσμίας τριών εργάσιμων ημερών, για το πρόσωπο του οποίου έγινε δεκτή η επανεισδοχή, το ταξιδιωτικό έγγραφο που απαιτείται για την επιστροφή του, με διάρκεια ισχύος τουλάχιστον τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει διπλωματική αποστολή ή προξενικό γραφείο του κράτους μέλους στην Τουρκία ή αν το κράτος μέλος δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε θεωρείται ότι αποδέχεται τη χρήση του τυποποιημένου ταξιδιωτικού εγγράφου της ΕΕ το οποίο προβλέπεται σε περιπτώσεις απέλασης (3).

5. Αν, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να μεταχθεί εντός της περιόδου ισχύος του ταξιδιωτικού εγγράφου που εκδόθηκε αρχικά, οι αρχές του κράτους μέλους παρατείνουν, εντός τριών εργάσιμων ημερών, τη διάρκεια ισχύος του ταξιδιωτικού εγγράφου ή εκδίδουν, εφόσον κριθεί σκόπιμο, νέο ταξιδιωτικό έγγραφο με την ίδια διάρκεια ισχύος. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει διπλωματική αποστολή ή προξενικό γραφείο του κράτους μέλους στην Τουρκία ή αν το κράτος μέλος δεν έχει εκδώσει, εντός τριών εργάσιμων ημερών, το ταξιδιωτικό έγγραφο, τότε θεωρείται ότι αποδέχεται τη χρήση του τυποποιημένου ταξιδιωτικού εγγράφου της ΕΕ το οποίο προβλέπεται σε περιπτώσεις απέλασης (4).

ΤΜΗΜΑ III

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΝΕΙΣΔΟΧΗΣ

Άρθρο 7

Αρχές

1. Τα κράτη μέλη και η Τουρκία καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την επιστροφή ενός προσώπου που αναφέρεται στα άρθρα 4 και 6 απευθείας στη χώρα καταγωγής. Για τον σκοπό αυτό, οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου καθορίζονται σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 19 παράγραφος 1. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν ισχύουν στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται η ταχεία διαδικασία σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου.

2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, για τη μεταγωγή του προς επανεισδοχή προσώπου με βάση μία από τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στα άρθρα 3 έως 6 απαιτείται η υποβολή αίτησης επανεισδοχής στην αρμόδια αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

3. Αν το προς επανεισδοχή πρόσωπο έχει στην κατοχή του έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο ή δελτίο ταυτότητας και, σε περίπτωση υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, έγκυρη θεώρηση που χρησιμοποιείται από το συγκεκριμένο πρόσωπο για τον σκοπό της εισόδου στην επικράτεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ή άδεια διαμονής του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, η μεταγωγή αυτού του προσώπου μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να απαιτείται η υποβολή από το αιτούν κράτος αίτησης επανεισδοχής ή γραπτής κοινοποίησης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 1, στην αρμόδια αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

Το προηγούμενο εδάφιο δεν θίγει το δικαίωμα των αρμόδιων αρχών να ελέγχουν στα σύνορα την ταυτότητα των προσώπων για τα οποία έχει γίνει επανεισδοχή.

4. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, αν ένα πρόσωπο έχει συλληφθεί από το αιτούν κράτος στην παραμεθόριο περιοχή, αφού εισήλθε παράνομα και απευθείας στην επικράτειά του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, το αιτούν κράτος μπορεί να υποβάλει αίτηση επανεισδοχής εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία σύλληψης του εν λόγω προσώπου (ταχεία διαδικασία).

Άρθρο 8

Περιεχόμενο της αίτησης επανεισδοχής

1. Στο μέτρο του δυνατού, η αίτηση επανεισδοχής πρέπει να περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	τα προσωπικά στοιχεία του προς επανεισδοχή προσώπου (π.χ. ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης και — ει δυνατόν — τόπο γέννησης και τελευταίο τόπο διαμονής) και, ενδεχομένως, τα προσωπικά στοιχεία των ανήλικων άγαμων τέκνων και/ή των συζύγων·

β)	σε περίπτωση ημεδαπών, ένδειξη των μέσων απόδειξης ή των εκ πρώτης όψεως αποδεικτικών στοιχείων για την ιθαγένεια, σύμφωνα με τα παραρτήματα 1 και 2, αντιστοίχως·

γ)	σε περίπτωση υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, ένδειξη των μέσων απόδειξης ή των εκ πρώτης όψεως αποδεικτικών στοιχείων για τους όρους επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, σύμφωνα με τα παραρτήματα 3 και 4 αντιστοίχως·

δ)	φωτογραφία του προς επανεισδοχή προσώπου.

2. Στο μέτρο του δυνατού, η αίτηση επανεισδοχής πρέπει να περιλαμβάνει επίσης τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	δήλωση που αναφέρει ότι το προς μεταγωγή πρόσωπο μπορεί να χρειαστεί βοήθεια ή ιατρική περίθαλψη, εφόσον το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει δώσει ρητά τη συγκατάθεσή του για την εν λόγω δήλωση·

β)	κάθε άλλο μέτρο προστασίας και ασφάλειας ή πληροφορία για την υγεία του προσώπου που μπορεί να είναι αναγκαία στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταγωγής.

3. Με την επιφύλαξη του άρθρου 7 παράγραφος 3, όλες οι αιτήσεις επανεισδοχής πρέπει να υποβάλλονται εγγράφως μέσω κοινού εντύπου που επισυνάπτεται ως παράρτημα 5 της παρούσας συμφωνίας.

4. Η αίτηση επανεισδοχής μπορεί να υποβάλλεται με κάθε μέσο επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών μέσων, για παράδειγμα τηλεομοιοτυπίας, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.λπ.

5. Με την επιφύλαξη του άρθρου 11 παράγραφος 2, η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής πρέπει να παρέχεται εγγράφως.

Άρθρο 9

Αποδεικτικά στοιχεία όσον αφορά την ιθαγένεια

1. Αποδεικτικά στοιχεία για την ιθαγένεια, στο πλαίσιο του άρθρου 3 παράγραφος 1 και του άρθρου 5 παράγραφος 1, μπορούν να προσκομιστούν ιδίως με τα έγγραφα που απαριθμούνται στο παράρτημα 1 της παρούσας συμφωνίας. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιων εγγράφων, τα κράτη μέλη ή η Τουρκία, αντιστοίχως, αναγνωρίζουν την ιθαγένεια για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας. Η απόδειξη της ιθαγένειας δεν μπορεί να βασίζεται σε πλαστά έγγραφα.

2. Εκ πρώτης όψεως αποδεικτικά στοιχεία για την ιθαγένεια, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 και το άρθρο 5 παράγραφος 1, μπορούν να προσκομίζονται ιδίως με τα έγγραφα που απαριθμούνται στο παράρτημα 2 της παρούσας συμφωνίας, ακόμη και αν έχει λήξει η διάρκεια ισχύος τους. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιων εγγράφων, τα κράτη μέλη και η Τουρκία θεωρούν την ιθαγένεια αποδειχθείσα, για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, εκτός αν, έπειτα από έρευνα και εντός των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11, το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση αποδείξει το αντίθετο. Εκ πρώτης όψεως αποδεικτικά στοιχεία για την ιθαγένεια δεν μπορούν να προσκομιστούν με πλαστά έγγραφα.

3. Αν δεν μπορεί να προσκομιστεί κανένα από τα έγγραφα που απαριθμούνται στα παραρτήματα 1 ή 2, οι αρμόδιες διπλωματικές και προξενικές αντιπροσωπείες του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, μεριμνούν, κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος κράτους που περιλαμβάνεται στην αίτηση επανεισδοχής, για την πραγματοποίηση συνέντευξης με το προς επανεισδοχή πρόσωπο, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, εντός επτά εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της αίτησης, προκειμένου να καθοριστεί η ιθαγένειά του. Σε περίπτωση που, στο αιτούν κράτος, δεν υπάρχουν διπλωματικές ή προξενικές αρχές του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, το τελευταίο λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να πραγματοποιήσει συνέντευξη με το προς επανεισδοχή πρόσωπο, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, το αργότερο εντός επτά εργασίμων ημερών από την ημερομηνία της αίτησης. Η διαδικασία σε αυτές τις συνεντεύξεις μπορεί να θεσπισθεί στα πρωτόκολλα εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 20 της παρούσας συμφωνίας.

Άρθρο 10

Αποδεικτικά στοιχεία όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών και ανιθαγενείς

1. Αποδείξεις για τους όρους επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, που καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο άρθρο 6 παράγραφος 1, μπορούν να προσκομιστούν ιδίως με τα αποδεικτικά μέσα που απαριθμούνται στο παράρτημα 3 της παρούσας συμφωνίας. Η απόδειξη των όρων επανεισδοχής δεν μπορεί να βασίζεται σε πλαστά έγγραφα.

2. Εκ πρώτης όψεως αποδεικτικά στοιχεία για τους όρους επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, που καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο άρθρο 6 παράγραφος 1, μπορούν να προσκομιστούν ιδίως με τα αποδεικτικά μέσα που απαριθμούνται στο παράρτημα 4 της παρούσας συμφωνίας· αποδεικτικά στοιχεία αυτού του είδους δεν μπορούν να προσκομιστούν με πλαστά έγγραφα. Σε περίπτωση προσκόμισης εκ πρώτης όψεως αποδεικτικών στοιχείων, τα κράτη μέλη και η Τουρκία θεωρούν ότι πληρούνται οι όροι επανεισδοχής, εκτός αν έπειτα από έρευνα και εντός των προθεσμιών που καθορίζονται στο άρθρο 11, το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί να αποδείξει το αντίθετο.

3. Ο παράνομος χαρακτήρας της εισόδου, της παρουσίας ή της διαμονής καθορίζεται με βάση τα ταξιδιωτικά έγγραφα του συγκεκριμένου προσώπου, από τα οποία λείπει η αναγκαία θεώρηση ή άλλη άδεια διαμονής που απαιτείται στην επικράτεια του αιτούντος κράτους. Σχετική δήλωση του αιτούντος κράτους σύμφωνα με την οποία διαπιστώθηκε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε τα αναγκαία ταξιδιωτικά έγγραφα, θεώρηση ή άδεια διαμονής συνιστά επίσης εκ πρώτης όψεως αποδεικτικό στοιχείο της παράνομης εισόδου, παρουσίας ή διαμονής.

Άρθρο 11

Προθεσμίες

1. Η αίτηση επανεισδοχής πρέπει να υποβάλλεται στην αρμόδια αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, εντός μέγιστης προθεσμίας έξι μηνών από την στιγμή που λαμβάνει γνώση η αρμόδια αρχή του αιτούντος κράτους ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής δεν πληροί, ή δεν πληροί πλέον, τους ισχύοντες όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής.

Αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής εισέλθει στην επικράτεια του αιτούντος κράτους πριν από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζουν να ισχύουν τα άρθρα 4 και 6 κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 3, η προθεσμία που αναφέρεται στην προηγούμενη πρόταση αρχίζει να υπολογίζεται από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζουν να ισχύουν τα άρθρα 4 και 6.

Αν υπάρχουν νομικά ή πραγματικά κωλύματα που δεν επιτρέπουν την έγκαιρη υποβολή της αίτησης, η προθεσμία παρατείνεται, κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος κράτους, αλλά μόνο έως ότου παύσουν να υφίστανται τα εν λόγω κωλύματα.

2. Η αίτηση επανεισδοχής πρέπει να απαντηθεί εγγράφως:

—	εντός πέντε εργάσιμων ημερών, αν η αίτηση υποβληθεί με τη ταχεία διαδικασία (άρθρο 7 παράγραφος 4),

—

χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση και, σε κάθε περίπτωση, εντός μέγιστης προθεσμίας 25 ημερολογιακών ημερών σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, εκτός αν η εθνική νομοθεσία του αιτούντος κράτους προβλέπει συντομότερη αρχική περίοδο κράτησης, οπότε εφαρμόζεται η συντομότερη αυτή περίοδος. Αν υπάρχουν νομικά ή πραγματικά κωλύματα που δεν επιτρέπουν την έγκαιρη παροχή απάντησης στην αίτηση, η προθεσμία μπορεί, κατόπιν αιτήσεως και βάσει αιτιολόγησης, να παραταθεί για 60 ημερολογιακές ημέρες το πολύ, εκτός αν η μέγιστη περίοδος κράτησης βάσει της εθνικής νομοθεσίας του αιτούντος κράτους δεν υπερβαίνει τις 60 ημέρες.

Η προθεσμία αυτή αρχίζει από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης επανεισδοχής. Αν δεν υπάρξει απάντηση εντός της εν λόγω προθεσμίας, τότε θεωρείται ότι η μεταγωγή έχει εγκριθεί.

Η απάντηση στην αίτηση επανεισδοχής μπορεί να υποβάλλεται με κάθε μέσο επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών μέσων, για παράδειγμα τηλεομοιοτυπίας, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.λπ.

3. Μετά την έγκριση ή, κατά περίπτωση, μετά την εκπνοή της προθεσμίας που καθορίζεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, το συγκεκριμένο πρόσωπο μετάγεται εντός τριών μηνών. Κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος κράτους, η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί κατά το χρονικό διάστημα που απαιτείται για τη διευθέτηση των νομικών ή πρακτικών κωλυμάτων.

4. Η απόρριψη της αίτησης επανεισδοχής πρέπει να αιτιολογείται.

Άρθρο 12

Λεπτομέρειες μεταγωγής και τρόποι μεταφοράς

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 7 παράγραφος 3, πριν από την επιστροφή προσώπου, οι αρμόδιες αρχές του αιτούντος κράτους κοινοποιούν εγγράφως, τουλάχιστον 48 ώρες νωρίτερα στις αρμόδιες αρχές του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, την ημερομηνία μεταγωγής, το σημείο εισόδου, την πιθανή συνοδεία και άλλες πληροφορίες σχετικές με τη μεταγωγή.

2. Η μεταφορά μπορεί να γίνει αεροπορικώς, διά ξηράς ή διά θαλάσσης. Η επιστροφή αεροπορικώς δεν περιορίζεται μόνο στη χρήση των εθνικών αερομεταφορέων της Τουρκίας ή των κρατών μελών και μπορεί να πραγματοποιηθεί με τακτική ή με ναυλωμένη πτήση. Σε περίπτωση επιστροφής υπό συνοδεία, αυτή η συνοδεία δεν περιορίζεται σε εξουσιοδοτημένα πρόσωπα του αιτούντος κράτους, υπό τον όρο ότι πρόκειται για πρόσωπα εξουσιοδοτημένα από την Τουρκία ή από οποιοδήποτε κράτος μέλος.

Άρθρο 13

Επανεισδοχή εκ σφάλματος

Το αιτούν κράτος δέχεται εκ νέου κάθε πρόσωπο του οποίου έχει γίνει επανεισδοχή στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, αν διαπιστωθεί, εντός τριών μηνών από τη μεταγωγή του συγκεκριμένου προσώπου, ότι δεν πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στα άρθρα 3 έως 6 της παρούσας συμφωνίας.

Στις περιπτώσεις αυτές, και με την εξαίρεση όλων των εξόδων μεταφοράς του εν λόγω προσώπου που βαρύνουν το αιτούν κράτος, όπως αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, οι διαδικαστικές διατάξεις της παρούσας συμφωνίας εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών, παρέχεται δε κάθε διαθέσιμη πληροφορία σχετικά με την πραγματική ταυτότητα και ιθαγένεια του εκάστοτε προσώπου που πρέπει να γίνει εκ νέου δεκτό.

ΤΜΗΜΑ IV

ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ

Άρθρο 14

Αρχές διέλευσης

1. Τα κράτη μέλη και η Τουρκία θα πρέπει να περιορίζουν τη διέλευση υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών στις περιπτώσεις που τα πρόσωπα αυτά δεν μπορούν να επιστρέψουν απευθείας στο κράτος προορισμού.

2. Η Τουρκία επιτρέπει τη διέλευση υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, αν το ζητήσει ένα κράτος μέλος, και ένα κράτος μέλος επιτρέπει τη διέλευση υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, αν το ζητήσει η Τουρκία, υπό τον όρο ότι εξασφαλίζεται τόσο η περαιτέρω μετακίνηση σε πιθανά άλλα κράτη διέλευσης όσο και η επανεισδοχή από το κράτος προορισμού.

3. Η Τουρκία ή ένα κράτος μέλος μπορεί να αρνηθεί τη διέλευση:

α)

αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής διατρέχει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί βασανιστήρια, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, ή ακόμα τη θανατική ποινή, ή να υποστεί διώξεις για λόγους φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας ή συμμετοχής σε μια ορισμένη κοινωνική ομάδα, ή για τις πολιτικές του πεποιθήσεις στο κράτος προορισμού ή σε άλλο κράτος διέλευσης· ή

β)	αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής υποστεί ποινικές κυρώσεις στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ή σε άλλο κράτος διέλευσης· ή

γ)	για λόγους δημόσιας υγείας, εθνικής ασφάλειας, δημόσιας τάξης ή για άλλους λόγους εθνικών συμφερόντων του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

4. Η Τουρκία ή ένα κράτος μέλος μπορεί να ανακαλέσει την άδεια που έχει εκδοθεί, αν προκύψουν μεταγενέστερα ή έλθουν στην επιφάνεια περιστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου και οι οποίες συνιστούν κώλυμα για την πράξη διέλευσης, ή αν έχει παύσει να θεωρείται εξασφαλισμένη η περαιτέρω μετακίνηση σε πιθανά κράτη διέλευσης ή η επανεισδοχή από το κράτος προορισμού. Στην περίπτωση αυτή, το αιτούν κράτος δέχεται εκ νέου, δεόντως και χωρίς καθυστέρηση, τον υπήκοο τρίτης χώρας ή τον ανιθαγενή.

Άρθρο 15

Διαδικασία διέλευσης

1. Κάθε αίτηση διέλευσης πρέπει να υποβάλλεται εγγράφως στην αρμόδια αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση και να περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)	τρόπο διέλευσης (αεροπορικώς, δια θαλάσσης ή δια ξηράς), άλλα πιθανά κράτη διέλευσης και προβλεπόμενο τελικό προορισμό·

β)	προσωπικά στοιχεία του συγκεκριμένου προσώπου (π.χ. ονοματεπώνυμο, γένος, άλλα χρησιμοποιούμενα ονόματα, παρωνύμια ή ψευδώνυμα, ημερομηνία γέννησης, φύλο και — ει δυνατόν — τόπο γέννησης, ιθαγένεια, γλώσσα, τύπο και αριθμό ταξιδιωτικού εγγράφου)·

γ)	προβλεπόμενο σημείο εισόδου, χρονικό προσδιορισμό της μεταγωγής και πιθανή χρήση συνοδείας·

δ)	δήλωση ότι, κατά την άποψη του αιτούντος κράτους, πληρούνται οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2, και ότι δεν υφίσταται κανένας λόγος που να δικαιολογεί απόρριψη της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 3.

Ως παράρτημα 6 της παρούσας συμφωνίας επισυνάπτεται ένα κοινό έντυπο που πρέπει να χρησιμοποιείται για τις αιτήσεις διέλευσης.

Η αίτηση διέλευσης μπορεί να υποβάλλεται με κάθε μέσο επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών μέσων, για παράδειγμα τηλεομοιοτυπίας, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.λπ.

2. Tο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ενημερώνει, εντός προθεσμίας πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης και εγγράφως, το αιτούν κράτος για την εισδοχή, επιβεβαιώνοντας το σημείο εισόδου και την προβλεπόμενη ημερομηνία και ώρα εισδοχής, ή του γνωστοποιεί την άρνηση της εισδοχής και τους λόγους της άρνησης. Αν δεν υπάρξει απάντηση εντός πέντε εργάσιμων ημερών, τότε θεωρείται ότι η διέλευση έχει εγκριθεί.

Η απάντηση στην αίτηση διέλευσης μπορεί να υποβάλλεται με κάθε μέσο επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών μέσων, για παράδειγμα τηλεομοιοτυπίας, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.λπ.

3. Αν η διέλευση πραγματοποιείται αεροπορικώς, τόσο το προς επανεισδοχή πρόσωπο όσο και η πιθανή συνοδεία του απαλλάσσονται από την υποχρέωση να διαθέτουν θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα.

4. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, με την επιφύλαξη αμοιβαίων διαβουλεύσεων, προσφέρουν αρωγή κατά τη διέλευση, ιδίως με την επιτήρηση των εν λόγω προσώπων και την παροχή των διευκολύνσεων που απαιτούνται προς τον σκοπό αυτό.

ΤΜΗΜΑ V

ΔΑΠΑΝΕΣ

Άρθρο 16

Έξοδα μεταφοράς και διέλευσης

Με την επιφύλαξη του άρθρου 23 και με την επιφύλαξη των νομίμων δικαιωμάτων των αρμόδιων αρχών να ανακτούν τα έξοδα που συνδέονται με την επανεισδοχή από το προς επανεισδοχή πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 και στο άρθρο 5 παράγραφος 2, ή από τρίτους, όλα τα έξοδα μεταφοράς που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της επανεισδοχής και της διέλευσης δυνάμει της παρούσας συμφωνίας βαρύνουν το αιτούν κράτος μέχρι το σημείο συνοριακής διέλευσης του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση για τις αιτήσεις στο πλαίσιο των τμημάτων I και II της συμφωνίας, ή μέχρι τα σύνορα του κράτους τελικού προορισμού για τις αιτήσεις δυνάμει του τμήματος IV της παρούσας συμφωνίας.

ΤΜΗΜΑ VI

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΡΗΤΡΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ

Άρθρο 17

Προστασία δεδομένων

Η κοινοποίηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γίνεται μόνον αν αυτή είναι αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας από τις αρμόδιες αρχές της Τουρκίας ή ενός κράτους μέλους, ανάλογα με την περίπτωση. Η επεξεργασία και ο χειρισμός δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε συγκεκριμένη περίπτωση υπόκειται στην εθνική νομοθεσία της Τουρκίας και, όπου ο υπεύθυνος της επεξεργασίας είναι αρμόδια αρχή κράτους μέλους, στις διατάξεις της οδηγίας 95/46/EΚ και της εθνικής νομοθεσίας που έχει θεσπιστεί από το συγκεκριμένο κράτος μέλος κατ' εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας. Επιπλέον, εφαρμόζονται οι ακόλουθες αρχές:

α)	η επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να γίνεται με θεμιτό και νόμιμο τρόπο·

β)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να συλλέγονται για τον συγκεκριμένο, ρητό και νόμιμο σκοπό της εφαρμογής της παρούσας συμφωνίας και δεν μπορούν να υποβληθούν σε περαιτέρω επεξεργασία ούτε από την κοινοποιούσα αρχή ούτε από την παραλήπτρια αρχή κατά τρόπο που δεν συμβιβάζεται προς τον σκοπό αυτό·

γ)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι κατάλληλα, συναφή και όχι δυσανάλογα σε σχέση με τον σκοπό για τον οποίο συλλέγονται και/ή υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία· ειδικότερα, τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που κοινοποιούνται μπορούν να αφορούν μόνο τα εξής:

—	τα προσωπικά στοιχεία του προς μεταγωγή προσώπου (π.χ. ονοματεπώνυμο, τυχόν προγενέστερα ονόματα, άλλα χρησιμοποιούμενα ονόματα, παρωνύμια ή ψευδώνυμα, φύλο, οικογενειακή κατάσταση, ημερομηνία και τόπο γέννησης, παρούσα και τυχόν προηγούμενη ιθαγένεια),

—	διαβατήριο, ταυτότητα ή άδεια οδήγησης (αριθμό, διάρκεια ισχύος, ημερομηνία έκδοσης, εκδίδουσα αρχή, τόπο έκδοσης),

—	ενδιάμεσους σταθμούς και δρομολόγια,

—	άλλες πληροφορίες που απαιτούνται για την εξακρίβωση της ταυτότητας του προς μεταγωγή προσώπου ή για την εξέταση των προϋποθέσεων επανεισδοχής δυνάμει της παρούσας συμφωνίας·

δ)	τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι ακριβή και, εφόσον είναι αναγκαίο, ενημερωμένα·

ε)	τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να διατηρούνται υπό μορφή που επιτρέπει την εξακρίβωση της ταυτότητας των προσώπων στα οποία αναφέρονται για διάστημα όχι μεγαλύτερο από το απαιτούμενο για τον σκοπό της συλλογής ή της περαιτέρω επεξεργασίας των εν λόγω δεδομένων·

στ)

τόσο η κοινοποιούσα όσο και η παραλήπτρια αρχή λαμβάνουν παν εύλογο μέτρο για να εξασφαλίσουν την κατάλληλη διόρθωση, διαγραφή ή το κλείδωμα των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, σε περίπτωση που η επεξεργασία τους δεν συμβιβάζεται προς τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, και ιδίως όταν τα εν λόγω δεδομένα δεν είναι κατάλληλα, συναφή και ακριβή ή είναι δυσανάλογα σε σχέση με τον σκοπό της επεξεργασίας. Τούτο συμπεριλαμβάνει την κοινοποίηση κάθε διόρθωσης, διαγραφής ή κλειδώματος στο άλλο μέρος·

ζ)	η παραλήπτρια αρχή ενημερώνει, κατόπιν αιτήσεως, την κοινοποιούσα αρχή για τη χρήση των κοινοποιηθέντων δεδομένων, καθώς και για τα αποτελέσματα της χρήσης αυτής·

η)	τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα μπορούν να κοινοποιούνται μόνο στις αρμόδιες αρχές. Η περαιτέρω κοινοποίηση σε άλλους φορείς απαιτεί την προηγούμενη έγκριση της κοινοποιούσας αρχής·

θ)	τόσο η κοινοποιούσα όσο και η παραλήπτρια αρχή υποχρεούνται να προβαίνουν σε έγγραφη καταχώριση της κοινοποίησης και της παραλαβής των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Άρθρο 18

Ρήτρα σεβασμού διεθνών συμφωνιών

1. Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των αρμοδιοτήτων της Ένωσης, των κρατών μελών και της Τουρκίας, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών συμβάσεων στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη, και ειδικότερα από:

—	τη σύμβαση της 28ης Ιουλίου 1951 περί του καθεστώτος των προσφύγων, όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο της 31ης Ιανουαρίου 1967 περί του καθεστώτος των προσφύγων,

—	την ευρωπαϊκή σύμβαση της 4ης Νοεμβρίου 1950 για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών,

—	τις διεθνείς συμβάσεις που προσδιορίζουν το κράτος που είναι αρμόδιο για την εξέταση των υποβαλλόμενων αιτήσεων χορήγησης ασύλου,

—	τη σύμβαση της 10ης Δεκεμβρίου 1984 κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας,

—	κατά περίπτωση, την ευρωπαϊκή σύμβαση της 13ης Δεκεμβρίου 1955 περί εγκαταστάσεως,

—	τις διεθνείς συμβάσεις περί εκδόσεως και διελεύσεως,

—	τις πολυμερείς διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες περί επανεισδοχής αλλοδαπών υπηκόων.

2. Η παρούσα συμφωνία σέβεται πλήρως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις της συμφωνίας συνδέσεως, της 12ης Σεπτεμβρίου 1963, της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, τα πρόσθετα πρωτόκολλα, τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Σύνδεσης και τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις εκείνων που διαμένουν και εργάζονται νόμιμα ή που διέμεναν και εργάζονταν νόμιμα στην επικράτεια ενός από τα μέρη.

3. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας δεν θίγει τα δικαιώματα και τις διαδικαστικές εγγυήσεις των προσώπων που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής, όπως καθορίζεται στην οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (5), ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση σε νομικές συμβουλές, πληροφορίες, προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης των αποφάσεων επιστροφής, καθώς και την πρόσβαση σε ένδικα μέσα.

4. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας δεν θίγει τα δικαιώματα και τις διαδικαστικές εγγυήσεις που απολαύουν οι αιτούντες άσυλο, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2003/9/EΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο (6) και στην οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα (7), και ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα παραμονής στο κράτος μέλος έως ότου εξετασθεί η αίτηση.

5. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας δεν θίγει τα δικαιώματα και τις διαδικαστικές εγγυήσεις που απολαύουν τα πρόσωπα που έχουν στην κατοχή τους άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος δυνάμει των διατάξεων της οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών που είναι επί μακρόν διαμένοντες.

6. Η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας δεν θίγει τα δικαιώματα και τις διαδικαστικές εγγυήσεις που απολαύουν τα άτομα στα οποία χορηγείται το δικαίωμα διαμονής δυνάμει των διατάξεων της οδηγίας 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης.

7. Κανένα στοιχείο της παρούσας συμφωνίας δεν εμποδίζει την επιστροφή προσώπων βάσει άλλων επίσημων ή άτυπων ρυθμίσεων.

ΤΜΗΜΑ VII

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 19

Μεικτή επιτροπή επανεισδοχής

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη παρέχουν αμοιβαία συνδρομή κατά την εφαρμογή και την ερμηνεία της παρούσας συμφωνίας. Για τον σκοπό αυτό, συγκροτούν μεικτή επιτροπή επανεισδοχής (εφεξής «η μεικτή επιτροπή») η οποία, ειδικότερα, έχει τα ακόλουθα καθήκοντα:

α)	να παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας·

β)	να αποφασίζει σχετικά με τις διάφορες εκτελεστικές ρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας·

γ)	να πραγματοποιεί τακτική ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τα πρωτόκολλα εφαρμογής που καταρτίζονται από τα μεμονωμένα κράτη μέλη και την Τουρκία δυνάμει του άρθρου 20·

δ)	να προτείνει τροποποιήσεις της παρούσας συμφωνίας και των παραρτημάτων της.

2. Οι αποφάσεις της μεικτής επιτροπής είναι δεσμευτικές για τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με τις ενδεχόμενες εσωτερικές διαδικασίες που απαιτεί η νομοθεσία των συμβαλλόμενων μερών.

3. Η μεικτή επιτροπή απαρτίζεται από τους αντιπροσώπους της Τουρκίας και της Ένωσης· η Ένωση εκπροσωπείται από την Επιτροπή, η οποία επικουρείται από εμπειρογνώμονες των κρατών μελών.

4. Η επιτροπή συνέρχεται, όταν κρίνεται αναγκαίο, κατόπιν αιτήσεως ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη.

5. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 20

Πρωτόκολλα εφαρμογής

1. Κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή της Τουρκίας, η Τουρκία και ένα κράτος μέλος καταρτίζουν πρωτόκολλα εφαρμογής, τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, κανόνες για τα εξής:

α)	τον ορισμό των αρμόδιων αρχών, τα σημεία συνοριακής διέλευσης και την ανταλλαγή των σημείων επαφής·

β)	τους όρους επιστροφής υπό συνοδεία, συμπεριλαμβανομένης της διέλευσης υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών υπό συνοδεία·

γ)	τα μέσα και έγγραφα τα οποία είναι συμπληρωματικά εκείνων που απαριθμούνται στα παραρτήματα 1 έως 4 της παρούσας συμφωνίας·

δ)	τις λεπτομέρειες επανεισδοχής στο πλαίσιο της ταχείας διαδικασίας·

ε)	τη διαδικασία συνεντεύξεων.

2. Τα πρωτόκολλα εφαρμογής που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου αρχίζουν να ισχύουν μόνον αφού κοινοποιηθούν στη μεικτή επιτροπή επανεισδοχής που αναφέρεται στο άρθρο 19.

3. Η Τουρκία συμφωνεί να εφαρμόζει κάθε διάταξη ενός πρωτοκόλλου εφαρμογής, το οποίο συνάπτει με ένα κράτος μέλος, και στις σχέσεις της με οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος, κατόπιν αιτήσεως του τελευταίου και με την επιφύλαξη της πρακτικής δυνατότητας εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης στην Τουρκία.

Τα κράτη μέλη συμφωνούν να εφαρμόζουν κάθε διάταξη ενός πρωτοκόλλου εφαρμογής, το οποίο συνάπτεται μεταξύ της Τουρκίας και οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους, και στις σχέσεις τους με την Τουρκία, κατόπιν αιτήσεως της τελευταίας και με την επιφύλαξη της δυνατότητας πρακτικής εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης στα εν λόγω κράτη μέλη.

Άρθρο 21

Σχέσεις με διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής ή ρυθμίσεις των κρατών μελών

Με την επιφύλαξη του άρθρου 24 παράγραφος 3, οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας υπερισχύουν έναντι των διατάξεων οποιασδήποτε νομικά δεσμευτικής πράξης περί επανεισδοχής προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια, η οποία έχει συναφθεί ή θα μπορούσε, δυνάμει του άρθρου 20, να συναφθεί μεταξύ των μεμονωμένων κρατών μελών και της Τουρκίας, στον βαθμό που οι διατάξεις της εν λόγω πράξης δεν συμβιβάζονται προς τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας.

ΤΜΗΜΑ VIII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 22

Εδαφική εφαρμογή

1. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται στην επικράτεια στην οποία ισχύει η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ορίζεται στο άρθρο 52 της εν λόγω Συνθήκης, και στο άρθρο 355 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

2. Η παρούσα συμφωνία δεν εφαρμόζεται στην επικράτεια του Βασιλείου της Δανίας.

Άρθρο 23

Τεχνική βοήθεια

Τα δύο μέρη συμφωνούν να εφαρμόσουν την παρούσα συμφωνία βάσει των αρχών της συνυπευθυνότητας, της αλληλεγγύης και της ισότιμης εταιρικής σχέσης για την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση δεσμεύεται να διαθέτει χρηματοδοτικούς πόρους για να στηρίξει την Τουρκία κατά την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας, σύμφωνα με τη συνημμένη κοινή δήλωση περί τεχνικής βοήθειας. Κατά τον τρόπο αυτό, θα δοθεί ιδίως προσοχή στις προσπάθειες θεσμικής ανάπτυξης και δημιουργίας ικανοτήτων. Η στήριξη αυτή θα παρασχεθεί στο πλαίσιο των υφιστάμενων και μελλοντικών προτεραιοτήτων που θα καθοριστούν από κοινού μεταξύ της Ένωσης και της Τουρκίας.

Άρθρο 24

Έναρξη ισχύος, διάρκεια και λύση

1. Η παρούσα συμφωνία κυρώνεται ή εγκρίνεται από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με τις αντίστοιχες διαδικασίες τους.

2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα που έπεται της ημερομηνίας κατά την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη κοινοποιούν αμοιβαία ότι έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

3. Οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 4 και 6 της παρούσας συμφωνίας εφαρμόζονται μόνον τρία έτη μετά την ημερομηνία που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. Κατά την τριετή αυτή μεταβατική περίοδο, οι υποχρεώσεις αυτές εφαρμόζονται μόνο στους ανιθαγενείς και τους υπηκόους τρίτων χωρών με τις οποίες η Τουρκία έχει συνάψει διμερείς συνθήκες ή ρυθμίσεις περί επανεισδοχής. Κατά την τριετή αυτή περίοδο, οι κατάλληλες διατάξεις των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών επανεισδοχής μεταξύ των κρατών μελών και της Τουρκίας εξακολουθούν να εφαρμόζονται.

4. Η παρούσα συμφωνία συνάπτεται για απεριόριστο χρονικό διάστημα.

5. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος δύναται να καταγγείλει την παρούσα συμφωνία με επίσημη κοινοποίηση προς το άλλο συμβαλλόμενο μέρος. Η παρούσα συμφωνία παύει να ισχύει έξι μήνες μετά την ημερομηνία της προαναφερθείσας κοινοποίησης.

Άρθρο 25

Παραρτήματα

Τα παραρτήματα 1 έως 6 αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας συμφωνίας.

Έγινε στην Άγκυρα την δεκάτη έκτη Δεκεμβρίου του έτους δύο χιλιάδες δεκατρία σε αντίγραφο στη βουλγαρική, τσεχική, δανική, ολλανδική, αγγλική, εσθονική, φινλανδική, γαλλική, γερμανική, ελληνική, ουγγρική, ιταλική, λετονική, λιθουανική, μαλτεζική, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική, σλοβακική, σλοβενική, ισπανική, σουηδική και τουρκική γλώσσα· όλα δε τα κείμενα θεωρούνται εξίσου αυθεντικά.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Avrupa Birliği Adına

За Република Турция

Por la República de Turquía

Za Tureckou republiku

For Republikken Tyrkiet

Für die Republik Türkei

Türgi Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία της Τουρκίας

For the Republic of Turkey

Pour la république de Turquie

Per la Repubblica di Turchia

Turcijas Republikas vārdā –

Turkijos Respublikos vardu

A Török Köztársaság részeről

Għat-Turkija

Voor de Republiek Turkije

W imieniu Republiki Turcji

Pela República da Turquia

Pentru Republica Turcia

Za Tureckú republiku

Za Republiko Turčijo

Turkin tasavallan puolesta

För Republiken Turkiet

Türkiye Cumhuriyeti Adına

(1) Σύμφωνα με τη μορφή που προβλέπεται στη σύσταση του Συμβουλίου της ΕΕ της 30ής Νοεμβρίου 1994.

(2) Ομοίως.

(3) Ομοίως.

(4) Ομοίως.

(5) ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 98.

(6) ΕΕ L 31 της 6.2.2003, σ. 18.

(7) ΕΕ L 326 της 13.12.2005, σ. 13.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

Κοινός κατάλογος εγγράφων των οποίων η υποβολή θεωρείται ότι συνιστά απόδειξη της ιθαγένειας

(άρθρο 3 παράγραφος 1, άρθρο 5 παράγραφος 1 και άρθρο 9 παράγραφος 1)

Όταν το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση είναι είτε ένα από τα κράτη μέλη είτε η Τουρκία:

—	διαβατήρια κάθε είδους,

—	άδεια διέλευσης (laissez-passer) που έχει εκδοθεί από το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,

—	ταυτότητες κάθε είδους (συμπεριλαμβανομένων και των προσωρινών),

—	στρατιωτικά βιβλιάρια και στρατιωτικές ταυτότητες,

—	ναυτικά φυλλάδια και δελτία υπηρεσίας κυβερνήτη,

—	πιστοποιητικά ιθαγένειας και άλλα επίσημα έγγραφα στα οποία αναφέρεται ή προσδιορίζεται σαφώς η ιθαγένεια.

Όταν το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση είναι η Τουρκία:

—	επιβεβαίωση της ταυτότητας ως αποτέλεσμα έρευνας που διενεργήθηκε στο Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις (1),

—	στην περίπτωση κρατών μελών που δεν χρησιμοποιούν το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις, θετική ταυτοποίηση που αποδεικνύεται από τα αρχεία αιτήσεων για θεωρήσεις αυτών των κρατών μελών.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 767/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις (VIS) και την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ κρατών μελών για τις θεωρήσεις μικρής διάρκειας (Κανονισμός VIS), ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 60.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

Κοινός κατάλογος εγγράφων των οποίων η υποβολή θεωρείται ως εκ πρώτης όψεως αποδεικτικό στοιχείο της ιθαγένειας

(άρθρο 3 παράγραφος 1, άρθρο 5 παράγραφος 1 και άρθρο 9 παράγραφος 2)

—	φωτοαντίγραφο οποιουδήποτε από τα έγγραφα που απαριθμούνται στο παράρτημα 1 της παρούσας συμφωνίας,

—	άδεια οδήγησης ή φωτοαντίγραφό της,

—	πιστοποιητικά γέννησης ή φωτοαντίγραφά τους,

—	ταυτότητες εταιρείας ή φωτοαντίγραφά τους,

—	έγγραφη καταχώριση δηλώσεων μαρτύρων,

—	έγγραφη καταχώριση δηλώσεων του συγκεκριμένου προσώπου και γλώσσα την οποία ομιλεί, η οποία μπορεί επίσης να διαπιστωθεί και με το αποτέλεσμα επίσημης εξέτασης,

—	οποιοδήποτε άλλο έγγραφο το οποίο μπορεί να συμβάλει στην εξακρίβωση της ιθαγένειας του συγκεκριμένου προσώπου, συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων με φωτογραφίες που εξέδωσαν οι αρχές προς αντικατάσταση του διαβατηρίου,

—	έγγραφα απαριθμούμενα στο παράρτημα 1, των οποίων η ισχύς έχει λήξει,

—	ακριβείς πληροφορίες που παρέχονται από τις επίσημες αρχές και επιβεβαιώνονται από το άλλο μέρος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

Κοινός κατάλογος εγγράφων τα οποία θεωρούνται ως αποδεικτικά στοιχεία των όρων επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών

(άρθρο 4 παράγραφος 1, άρθρο 6 παράγραφος 1 και άρθρο 10 παράγραφος 1)

—	θεώρηση ή άδεια διαμονής εκδοθείσα από το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,

—	σφραγίδα εισόδου/αναχώρησης ή παρόμοια ένδειξη στο ταξιδιωτικό έγγραφο, καθώς και σε παραποιημένο ταξιδιωτικό έγγραφο του συγκεκριμένου προσώπου, ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο εισόδου/αναχώρησης (π.χ. φωτογραφικό),

—

έγγραφα, πιστοποιητικά και αποδείξεις κάθε είδους (π.χ. αποδείξεις ξενοδοχείων, δελτία ιατρικών/οδοντιατρικών επισκέψεων, κάρτες εισόδου για δημόσιους/ιδιωτικούς οργανισμούς, συμβόλαια ενοικίασης αυτοκινήτου, αποδείξεις πιστωτικής κάρτας κ.λπ.), από τα οποία προκύπτει σαφώς ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο διέμενε στην επικράτεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,

—	ονομαστικά εισιτήρια και/ή κατάλογοι επιβατών αεροπορικών, σιδηροδρομικών, χερσαίων (πούλμαν) ή θαλάσσιων μεταφορών, από τα οποία προκύπτει η παρουσία και η διαδρομή του συγκεκριμένου προσώπου στην επικράτεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,

—	πληροφορίες που δείχνουν ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο προσέφυγε σε υπηρεσίες γραφείου ταχυμεταφορών ή ταξιδιωτικού γραφείου,

—	επίσημη έγγραφη καταχώριση δηλώσεων, ιδίως υπαλλήλων συνοριακής αρχής και άλλων μαρτύρων, οι οποίοι μπορούν να βεβαιώσουν τη διέλευση του συγκεκριμένου προσώπου από τα σύνορα,

—	επίσημη έγγραφη καταχώριση δήλωσης του συγκεκριμένου προσώπου στο πλαίσιο δικαστικής ή διοικητικής διαδικασίας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

Κοινός κατάλογος εγγράφων τα οποία θεωρούνται εκ πρώτης όψεως αποδεικτικά στοιχεία των όρων επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών

(άρθρο 4 παράγραφος 1, άρθρο 6 παράγραφος 1 και άρθρο 10 παράγραφος 2)

—	περιγραφή του τόπου και των συνθηκών υπό τις οποίες το συγκεκριμένο πρόσωπο συνελήφθη μετά την είσοδό του στην επικράτεια του αιτούντος κράτους, η οποία χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους·

—	πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και/ή την παραμονή ενός προσώπου, οι οποίες παρέχονται από διεθνή οργανισμό (π.χ. UNHCR)·

—	μαρτυρίες/επιβεβαίωση πληροφοριών από μέλη της οικογένειας, συνταξιδιώτες κ.λπ.·

—	έγγραφη καταχώριση δήλωσης του συγκεκριμένου προσώπου.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

Κοινή δήλωση σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα της πολιτικής θεωρήσεων

Τα συμβαλλόμενα μέρη ενισχύουν τη συνεργασία τους στον τομέα της πολιτικής θεωρήσεων και στους συναφείς τομείς, με σκοπό την περαιτέρω προώθηση των διαπροσωπικών επαφών, αρχής γενομένης με την αποτελεσματική εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκδόθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2009, στην υπόθεση C-228/06, Mehmet Soysal, Ibrahim Savatli κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, και άλλων σχετικών αποφάσεων σχετικά με τα δικαιώματα των τούρκων παρόχων υπηρεσιών σύμφωνα με το πρόσθετο πρωτόκολλο, της 23ης Νοεμβρίου 1970, που προσαρτάται στη συμφωνία συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας.

Κοινή δήλωση σχετικά με το άρθρο 7 παράγραφος 1

Τα μέρη συμφωνούν ότι, για να καταδειχθεί ότι καταβάλλεται «κάθε δυνατή προσπάθεια για την επιστροφή ενός προσώπου που αναφέρεται στα άρθρα 4 και 6 απευθείας στη χώρα καταγωγής», το αιτούν κράτος, όταν υποβάλλει αίτηση επανεισδοχής στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, θα πρέπει συγχρόνως να υποβάλλει αίτηση επανεισδοχής και στη χώρα καταγωγής. Το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση απαντά εντός της προθεσμίας που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2. Αν, εν τω μεταξύ, η χώρα καταγωγής απαντήσει θετικά στην αίτηση επανεισδοχής, το αιτούν κράτος ενημερώνει το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση. Σε περίπτωση που η χώρα καταγωγής του συγκεκριμένου προσώπου δεν μπορεί να προσδιοριστεί και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να υποβληθεί αίτηση επανεισδοχής στη χώρα καταγωγής, οι λόγοι της κατάστασης αυτής πρέπει να αναφέρονται στην αίτηση επανεισδοχής που θα υποβληθεί στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

Κοινή δήλωση περί τεχνικής βοήθειας

Η Τουρκία και η Ένωση συμφωνούν να εντείνουν τη συνεργασία τους για να αντιμετωπίσουν το κοινό πρόβλημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ρευμάτων και, ιδίως, για να καταπολεμήσουν την παράνομη μετανάστευση. Με τον τρόπο αυτό, η Τουρκία και η Ένωση εκφράζουν τη δέσμευσή τους για τον επιμερισμό των βαρών διεθνώς, την αλληλεγγύη, τη συνυπευθυνότητα και την κοινή αντίληψη.

Η συνεργασία αυτή θα λαμβάνει υπόψη την γεωγραφική πραγματικότητα και θα βασίζεται στις προσπάθειες που καταβάλλει η Τουρκία ως υποψήφια χώρα στις διαπραγματεύσεις προσχώρησης. Λαμβάνει επίσης υπόψη την απόφαση 2008/157/ΕΚ του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2008, για τις αρχές, τις προτεραιότητες και τις προϋποθέσεις που περιλαμβάνονται στην εταιρική σχέση για την προσχώρηση της Τουρκικής Δημοκρατίας, καθώς και το εθνικό πρόγραμμα της Τουρκίας του 2008 για την υιοθέτηση του κεκτημένου της ΕΕ, με το οποίο η Τουρκία αποδέχεται και δηλώνει έτοιμη να εφαρμόσει το πλήρες κεκτημένο της ΕΕ στον τομέα αυτό άμα τη προσχωρήσει της στην Ένωση.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση αναλαμβάνει τη δέσμευση να διαθέσει ενισχυμένη χρηματοδοτική βοήθεια για να στηρίξει την Τουρκία κατά την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας.

Με τον τρόπο αυτό, θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη θεσμική ανάπτυξη και την ανάπτυξη ικανοτήτων, ώστε να ενισχυθεί η ικανότητα της Τουρκίας να αποτρέπει την είσοδο, την παραμονή και την έξοδο παράνομων μεταναστών από την επικράτειά της, καθώς και η ικανότητα υποδοχής των παράνομων μεταναστών που συλλαμβάνονται. Τούτο μπορεί να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, με την αγορά εξοπλισμού επιτήρησης των συνόρων, με τη δημιουργία κέντρων υποδοχής και δομών μεθοριακής αστυνομίας, καθώς και με την υποστήριξη των δραστηριοτήτων κατάρτισης, στο πλαίσιο των ισχυόντων κανόνων που διέπουν την εξωτερική βοήθεια της ΕΕ.

Για να υποστηριχθεί η συνεχής, πλήρης και αποτελεσματική εκτέλεση της παρούσας συμφωνίας, η χρηματοδοτική ενίσχυση της ΕΕ — στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται τομεακό πρόγραμμα στήριξης στον τομέα της ολοκληρωμένης διαχείρισης των συνόρων και της μετανάστευσης — θα αναπτυχθεί σύμφωνα με τους όρους που θα καθοριστούν από κοινού με τις τουρκικές αρχές και, μετά το 2013, στο πλαίσιο των προσεχών δημοσιονομικών προοπτικών της ΕΕ και σύμφωνα με τις προοπτικές αυτές.

Κοινή δήλωση σχετικά με τη Δανία

Τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν υπόψη ότι η παρούσα συμφωνία δεν εφαρμόζεται στην επικράτεια του Βασιλείου της Δανίας ούτε στους υπηκόους του Βασιλείου της Δανίας. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σκόπιμο η Τουρκία και η Δανία να συνάψουν συμφωνία επανεισδοχής με όρους ίδιους με τους όρους της παρούσας συμφωνίας.

Κοινή δήλωση σχετικά με την Ισλανδία και τη Νορβηγία

Τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν υπόψη τη στενή σχέση μεταξύ της Ένωσης, αφενός, και της Ισλανδίας και της Νορβηγίας, αφετέρου, ιδίως βάσει της συμφωνίας της 18ης Μαΐου 1999 σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σκόπιμο να συνάψει η Τουρκία με την Ισλανδία και τη Νορβηγία συμφωνία επανεισδοχής με όρους ίδιους με τους όρους της παρούσας συμφωνίας.

Κοινή δήλωση σχετικά με την Ελβετία

Tα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν υπόψη τη στενή σχέση μεταξύ της Ένωσης και της Ελβετίας, ιδίως βάσει της συμφωνίας σχετικά με τη σύνδεση της εν λόγω χώρας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, που άρχισε να ισχύει την 1η Μαρτίου 2008. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σκόπιμο να συνάψει η Τουρκία με την Ελβετία συμφωνία επανεισδοχής με όρους ίδιους με τους όρους της παρούσας συμφωνίας.

Κοινή δήλωση σχετικά με το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν

Τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν υπόψη τη στενή σχέση μεταξύ της Ένωσης και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, ιδίως βάσει της συμφωνίας σχετικά με τη σύνδεση της εν λόγω χώρας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, που άρχισε να ισχύει στις 19 Δεκεμβρίου 2011. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σκόπιμο να συνάψει η Τουρκία με το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν συμφωνία επανεισδοχής με όρους ίδιους με τους όρους της παρούσας συμφωνίας.