►B

ΟΔΗΓΊΑ 97/24/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 17ης Ιουνίου 1997

σχετικά με ορισμένα στοιχεία και χαρακτηριστικά των δίκυκλων ή τρίκυκλων οχημάτων με κινητήρα

(ΕΕ L 226, 18.8.1997, p.1)

Επίσημη Εφημερίδα

  No

page

date

►M1

ΟΔΗΓΊΑ 2002/51/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ της 19ης Ιουλίου 2002

  L 252

20

20.9.2002

►M2

ΟΔΗΓΊΑ 2003/77/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ της 11ης Αυγούστου 2003

  L 211

24

21.8.2003

►M3

ΟΔΗΓΊΑ 2005/30/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ της 22ας Απριλίου 2005

  L 106

17

27.4.2005

►M5

ΟΔΗΓΊΑ 2006/27/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ της 3ης Μαρτίου 2006

  L 66

7

8.3.2006

►M6

ΟΔΗΓΊΑ 2006/72/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ της 18ης Αυγούστου 2006

  L 227

43

19.8.2006

►C1

Διορθωτικό, ΕΕ L 244, 3.9.1998, σ. 20  (97/24)

►C2

Διορθωτικό, ΕΕ L 021, 26.1.2000, σ. 43  (97/24)

1.1.

Η αίτηση έγκρισης τύπου ενός τύπου ελαστικού πρέπει να αναφέρει με ακρίβεια τον τύπο ελαστικού που θα φέρει το σήμα έγκρισης τύπου.

1.2.

Για κάθε τύπο ελαστικού, στην αίτηση δίδονται επίσης ακριβείς λεπτομέρειες σχετικά με:

1.3.

Η αίτηση έγκρισης τύπου πρέπει επίσης να συνοδεύεται από σχέδια ή φωτογραφίες (3 αντίγραφα) όπου εμφαίνονται το ανάγλυφο του πέλματος καθώς και το περίβλημα του πληρωμένου με αέρα ελαστικού τοποθετημένου στο σώτρο μέτρησης με ένδειξη των σχετικών διαστάσεων (βλέπε σημεία 3.1.1 και 3.1.2 του παραρτήματος II) του τύπου ελαστικού που υποβάλλεται προς έγκριση. Πρέπει επίσης να συνοδεύεται από την έκθεση δοκιμής την οποία συντάσσει εγκεκριμένο εργαστήριο δοκιμής ή από δύο δείγματα του τύπου ελαστικού, κατά την κρίση της αρμόδιας αρχής.

1.4.

Ο κατασκευαστής του ελαστικού μπορεί να ζητήσει την επέκταση της έγκρισης τύπου ΕΚ και σε άλλους τύπους τροποποιημένων ελαστικών.

1.5.

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα νέα ελαστικά που σχεδιάζονται μόνο για χρήση «εκτός οδού» («off-road») και φέρουν την επιγραφή «NHS» (not for higway service) ή για αγώνες.

4.1.

Η τροποποίηση του αναγλύφου του πέλματος ενός ελαστικού δεν απαιτεί την επανάληψη των δοκιμών που προβλέπονται στο παράρτημα II.

1.1.

«τύπος ελαστικού»: τα ελαστικά που δεν παρουσιάζουν διαφορές μεταξύ τους, κυρίως όσον αφορά τα εξής:

1.2.

«δομή του ελαστικού»: τα τεχνικά χαρακτηριστικά του σκελετού του ελαστικού. Ειδικότερα, γίνεται η ακόλουθη διάκριση όσον αφορά τις δομές:

1.3.

«πτέρνα»: το μέρος του ελαστικού που η δομή του και το σχήμα του είναι τέτοια ώστε να προσαρμόζεται στο σώτρο και να συγκρατεί επ' αυτού το ελαστικό ( 25 ),

1.4.

«νήμα»: οι ίνες που συνθέτουν τον ιστό των ενισχυτικών πλεγμάτων στο ελαστικό (25) ,

1.5.

«ενισχυτικό πλέγμα»: στρώμα παράλληλων νημάτων (λινά) με επικάλυψη καουτσούκ (25) ,

1.6.

«σκελετός»: το μέρος του ελαστικού που δεν περιλαμβάνει το πέλμα και τα πλευρικά τοιχώματα και το οποίο, όταν πληρωθεί με αέρα, φέρει το φορτίο (25) ,

1.7.

«πέλμα»: το μέρος του ελαστικού που έρχεται σε επαφή με το έδαφος (25) ,

1.8.

«πλευρικό τοίχωμα»: το μέρος του ελαστικού μεταξύ του πέλματος και της περιοχής που προορίζεται να καλυφθεί από το χείλος του σώτρου (25) ,

1.9.

«αυλάκωση πέλματος»: το διάστημα μεταξύ δύο παρακειμένων νευρώσεων ή συμπαγών τμημάτων στο ανάγλυφο του πέλματος (25) ,

1.10.

«κύριες αυλακώσεις πέλματος»: οι πλατιές αυλακώσεις του πέλματος στην κεντρική ζώνη του,

1.11.

«εύρος διατομής (S)»: η γραμμική απόσταση μεταξύ των εξωτάτων σημείων των πλευρικών τοιχωμάτων ελαστικού πληρωμένου με αέρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη εξάρσεις οφειλόμενες στις επιγραφές, στη διακόσμηση ή σε προστατευτικές ταινίες ή νευρώσεις ( 26 ),

1.12.

«ολικό εύρος»: η γραμμική απόσταση μεταξύ των εξωτάτων σημείων των πλευρικών τοιχωμάτων ελαστικού πληρωμένου με αέρα, περιλαμβανομένων των επιγραφών, της διακόσμησης και των προστατευτικών ταινιών ή νευρώσεων (26) · στην περίπτωση ελαστικών με εύρος πέλματος μεγαλύτερο από το εύρος διατομής, το ολικό εύρος αντιστοιχεί προς το εύρος του πέλματος,

1.13.

«ύψος διατομής (H)»: η απόσταση ίση προς το ήμισυ της διαφοράς μεταξύ της εξωτερικής διαμέτρου του ελαστικού και της ονομαστικής διαμέτρου του σώτρου (26) ,

1.14.

«ονομαστικός συντελεστής αναλογιών διατομής (Ra)»: το εκατονταπλάσιο του λόγου του αριθμού που εκφράζει το ονομαστικό ύψος της διατομής προς τον αριθμό που εκφράζει το ονομαστικό εύρος της διατομής (S1) και οι δύο αριθμοί εκφράζονται στην ίδια μονάδα μέτρησης,

1.15.

«εξωτερική διάμετρος (D)»: η εξωτερική διάμετρος καινούργιου ελαστικού πληρωμένου με αέρα (26) ,

1.16.

«χαρακτηρισμός μεγέθους ελαστικού»: χαρακτηρισμός που δείχνει:

1.17.

«ονομαστική διάμετρος του σώτρου (d)»: η διάμετρος του σώτρου στο οποίο προορίζεται να τοποθετηθεί ένα ελαστικό ( 27 ),

1.18.

«σώτρο»: το υποστήριγμα για συγκρότημα ελαστικού — αεροθαλάμου ή για ελαστικό χωρίς αεροθάλαμο, στο οποίο προσαρμόζονται οι πτέρνες του ελαστικού (27) ,

1.19.

«θεωρητικό σώτρο»: το ιδεατό σώτρο του οποίου το εύρος είναι κατά × φορές πολλαπλάσιο του ονομαστικού εύρους της διατομής του ελαστικού. Η τιμή του «x» πρέπει να διευκρινίζεται από τον κατασκευαστή του ελαστικού,

1.20.

«σώτρο μέτρησης»: το σώτρο επί του οποίου πρέπει να τοποθετείται το ελαστικό για την πραγματοποίηση μετρήσεων μεγέθους,

1.21.

«σώτρο δοκιμών»: το σώτρο στο οποίο πρέπει να τοποθετείται το ελαστικό για την πραγματοποίηση δοκιμών,

1.22.

«θρυμματισμός πέλματος»: η θραύση και απόσπαση τεμαχίων ελαστικού από το πέλμα,

1.23.

«διαχωρισμός νημάτων»: η αποκόλληση των νημάτων από το ελαστικό τους περίβλημα,

1.24.

«διαχωρισμός ενισχυτικών πλεγμάτων»: η αποκόλληση γειτονικών ενισχυτικών πλεγμάτων,

1.25.

«αποκόλληση πέλματος»: ο αποχωρισμός του πέλματος από τον σκελετό,

1.26.

«δείκτης ικανότητας φόρτισης»: ένας αριθμός, ο οποίος αντιστοιχεί στο μέγιστο επιτρεπόμενο φορτίο που μπορεί να φέρει ένα ελαστικό στην ταχύτητα που προσδιορίζεται από το σχετικό σύμβολο κατηγορίας ταχύτητας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές χρήσης που καθορίζει ο κατασκευαστής. Κατάλογος των δεικτών αυτών και των αντίστοιχων φορτίων δίδεται στο προσάρτημα 3 του παραρτήματος II,

1.27.

«πίνακας μεταβολής της ικανότητας φόρτισης σε συνάρτηση με την ταχύτητα»: ο πίνακας του προσαρτήματος 7 του παραρτήματος II που δείχνει, ως συνάρτηση των δεικτών ικανότητας φόρτισης και των συμβόλων κατηγοριών ονομαστικής ταχύτητας, τις μεταβολές φορτίου που μπορεί να αντέξει ένα ελαστικό, όταν χρησιμοποιείται σε ταχύτητες διαφορετικές από αυτές του συμβόλου κατηγορίας ονομαστικής ταχύτητας,

1.28.

«κατηγορίες ταχύτητας»:

1.29.

«ελαστικό χιονιού»: ελαστικό του οποίου το ανάγλυφο πέλμα και η δομή έχουν σχεδιασθεί κατά κύριο λόγο ώστε σε οδόστρωμα λασπώδες και νέο ή τηκόμενο χιόνι να επιτυγχάνεται συμπεριφορά καλύτερη από εκείνη ενός κανονικού ελαστικού. Το ανάγλυφο πέλματος του ελαστικού για χιόνι γενικά αποτελείται από αυλακώσεις (νευρώσεις) ή/και συμπαγή στοιχεία με διάταξη αραιότερη σε σχέση με τα κανονικά ελαστικά,

1.30.

«MST» (multiservice tyre): ελαστικό πολλαπλών χρήσεων, δηλαδή ελαστικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί επί οδοστρώματος και εκτός οδοστρώματος (ελαστικό παντός εδάφους),

1.31.

«μέγιστο επιτρεπόμενο φορτίο»: η μέγιστη μάζα που δύναται να φέρει το ελαστικό:

1.32.

«Ελαστικό μοτοποδηλάτου»: ελαστικό που έχει σχεδιασθεί για μοτοποδήλατα,

1.33.

«ελαστικό μοτοσικλέτας»: ελαστικό που έχει σχεδιασθεί βασικά για μοτοσυκλέττες,

1.34.

«περιφέρεια πέλματος» (Cr): η θεωρητική απόσταση την οποία διανύει το κέντρο (άξονας) του τροχού ενός οχήματος εν κινήσει σε μία πλήρη στροφή του ελαστικού και η οποία υπολογίζεται με βάση τον ακόλουθο τύπο:

Cr = f × D, όπου

D είναι η εξωτερική διάμετρος του ελαστικού σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ελαστικού που αναφέρει το σημείο 3.1.2

2.1.

Τα ελαστικά πρέπει να φέρουν, τουλάχιστον στο ένα πλευρικό τοίχωμα, τις ακόλουθες επιγραφές:

2.2.

Στο προσάρτημα 2 δίδεται παράδειγμα διάταξης των επιγραφών του ελαστικού.

2.3.

Οι επιγραφές που αναφέρει το σημείο 2.1 και το σήμα έγκρισης τύπου που προβλέπεται στο τμήμα 3 του παραρτήματος I πρέπει να είναι έκτυπα ή εγχάρακτα στα ελαστικά. Πρέπει να είναι ευανάγνωστα.

3.1.1.

Εύρος διατομής.

3.1.2.

Εξωτερική διάμετρος ελαστικού.

3.1.3.

Μέθοδος μέτρησης των ελαστικών.

Οι διαστάσεις των ελαστικών μετρώνται με τη διαδικασία που περιγράφεται στο προσάρτημα 5 του παρόντος παραρτήματος.

3.1.4.

Προδιαγραφές σχετικά με το εύρος διατομής του ελαστικού.

3.1.5.

Προδιαγραφές σχετικά με την εξωτερική διάμετρο των ελαστικών.

3.2.1.

Τα ελαστικά υφίστανται δοκιμή επιδόσεων φόρτισης/ταχύτητας, που εκτελείται σύμφωνα με τη σχετική διαδικασία που περιγράφεται στο προσάρτημα 6 του παραρτήματος II.

3.2.2.

Ελαστικό το οποίο, αφού υποστεί τη σχετική δοκιμή φόρτισης/ταχύτητας, δεν παρουσιάζει αποκόλληση πέλματος, διαχωρισμό ενισχυτικών πλεγμάτων, διαχωρισμό νημάτων, θρυμματισμό πέλματος ή θραύση νημάτων, θεωρείται ότι υπέστη με επιτυχία τη δοκιμή.

3.2.3.

Η εξωτερική διάμετρος του ελαστικού, μετρούμενη τουλάχιστον έξι ώρες μετά τη δοκιμή επιδόσεων φόρτισης/ταχύτητας δεν πρέπει να διαφέρει κατά πλέον του ± 3,5 % σε σχέση με την εξωτερική διάμετρο που μετρήθηκε πριν από τη δοκιμή.

3.2.4.

Το συνολικό εύρος του ελαστικού, μετρούμενου κατά το πέρας της δοκιμής επιδόσεων φόρτισης/ταχύτητας, δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή που αναφέρει το σημείο 3.1.4.2.

3.4.

Όταν ένας κατασκευαστής ελαστικών παράγει σειρά παρεμφερών ελαστικών, δεν θεωρείται απαραίτητη η εκτέλεση δοκιμής επιδόσεων φορτίου/ταχύτητας και δυναμικής διαστολής για κάθε τύπο ελαστικού της σειράς. Η αρμόδια για την έγκριση αρχή έχει τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει τη δυσμενέστερη περίπτωση.

3.5.

Η τροποποίηση του αναγλύφου του πέλματος ενός ελαστικού θεωρείται ότι δεν απαιτεί την επανάληψη της δοκιμής που προβλέπεται στα σημεία 3.2 και 3.3 του παρόντος παραρτήματος.

3.6.

Οι επεκτάσεις της έγκρισης για ελαστικά κατάλληλα για ταχύτητες άνω των 240 km/h και τα οποία αναγνωρίζονται από το κωδικό γράμμα «V» όσον αφορά το χαρακτηρισμό του μεγέθους (ή 270 km/h για ελαστικά τα οποία αναγνωρίζονται από το κωδικό γράμμα «Z» όσον αφορά το χαρακτηρισμό του μεγέθους), οι οποίες αποσκοπούν στην πιστοποίηση για διαφορετικές μέγιστες ταχύτητες και/ή φορτίσεις, επιτρέπονται εφόσον η τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή των δοκιμών χορηγήσει μια νέα έκθεση δοκιμής, η οποία θα αφορά τη νέα μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα και φόρτιση. Αυτές οι νέες δυνατότητες φόρτισης/ταχύτητας πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος I.

Α

=

δείκτης ικανότητας φόρτισης

Β

=

αντίστοιχη μέγιστη μάζα (kg)

1.

Το ελαστικό τοποθετείται στο σώτρο μέτρησης και πληρούται με αέρα υπό την πίεση που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή του ( 28 ).

2.

Το ελαστικό, τοποθετημένο στο σώτρο του, αφήνεται στη θερμοκρασία περιβάλλοντος του εργαστηρίου επί χρονικό διάστημα 24 ωρών τουλάχιστον.

3.

Η πίεση επαναφέρεται στην τιμή που ορίζεται στο σημείο 1.

4.

Το συνολικό εύρος μετράται με παχύμετρο σε έξι ισαπέχοντα σημεία, λαμβανομένου υπόψη του πάχους των προστατευτικών νευρώσεων ή ταινιών.

Η μεγαλύτερη τιμή που προκύπτει με τον τρόπο αυτό λαμβάνεται ως ολικό εύρος.

5.

Η εξωτερική διάμετρος καθορίζεται μετρώντας τη μέγιστη περιφέρεια και διαιρώντας τον αριθμό που προκύπτει δια π (3,1416).

1.1.

Στο σώτρο δοκιμής που προδιαγράφει ο κατασκευαστής τοποθετείται καινούργιο ελαστικό.

1.2.

Το ελαστικό πληρούται με αέρα στην κατάλληλη πίεση σύμφωνα με τον κατωτέρω πίνακα:

Για άλλους τύπους ελαστικών, το ελαστικό πληρούται με αέρα υπό την πίεση που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή.

1.3.

Ο κατασκευαστής του ελαστικού μπορεί να ζητήσει, αναφέροντας τους σχετικούς λόγους, η πλήρωση με αέρα να γίνει σε πίεση διαφορετική από εκείνη που δίδεται στο σημείο 1.2. Στην περίπτωση αυτή, το ελαστικό πληρούται στην πίεση εκείνη (βλέπε σημείο 1.2.13 του παραρτήματος I).

1.4.

Το συγκρότημα τροχού-ελαστικού αφήνεται στη θερμοκρασία του χώρου δοκιμής επί χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών ωρών.

1.5.

Η πίεση του ελαστικού επαναφέρεται στην τιμή που ορίζεται στο σημείο 1.2 ή 1.3.

2.1.

Το συγκρότημα τροχού-ελαστικού τοποθετείται σε άξονα δοκιμής και πιέζεται επί της εξωτερικής όψης λείου τροχού που έχει διάμετρο 1,70 m ± ή 2 m ± 1 %.

2.2.

Στον άξονα δοκιμής επιβάλλεται φορτίο ίσο προς το 65 %:

2.3.

Καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής, η πίεση του ελαστικού δεν πρέπει να διορθώνεται και το φορτίο δοκιμής πρέπει να διατηρείται σταθερό.

2.4.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, η θερμοκρασία στο χώρο δοκιμής πρέπει να διατηρείται μεταξύ 20o και 30oC ή σε υψηλότερη τιμή, εφόσον συμφωνεί ο κατασκευαστής.

2.5.

Η δοκιμή εκτελείται χωρίς διακοπή και σύμφωνα με τις εξής λεπτομέρειες:

2.6.

Ωστόσο, στην περίπτωση που διενεργείται δεύτερη δοκιμή προκειμένου να εκτιμηθούν οι βέλτιστες επιδόσεις ελαστικών που είναι κατάλληλα για ταχύτητες άνω των 240 km/h, ακολουθείται η εξής διαδικασία:

1.1.

Η παρούσα μέθοδος δοκιμής εφαρμόζεται σε ελαστικά μοτοσικλετών, των τύπων που αναφέρονται στο σημείο 3.4.1 του παρόντος προσαρτήματος.

1.2.

Αποσκοπεί στον καθορισμό της μέγιστης διαστολής του ελαστικού, όταν ασκείται φυγόκεντρος δύναμη στη μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα.

2.1.

Ο άξονας δοκιμής και το σώτρο πρέπει να ελέγχονται ώστε να εξασφαλίζεται απόκλιση της ακτίνας κατώτερη του ± 0,5 mm και πλευρική απόκλιση κατώτερη του ± 0,5 mm, που μετρώνται στην εξωτερική περιφέρεια του εύρους πτέρνας του τροχού.

2.2.

Σύστημα προσδιορισμού του περιγράμματος

Κάθε σύστημα (μηχανή προβολής φωτεινού καννάβου, προβολείς και λοιπά) που επιτρέπει να προσδιορισθεί ευκρινώς το εγκάρσιο εξωτερικό περίγραμμα του ελαστικού, ή να προσδιορισθεί μια περιβάλλουσα καμπύλη, καθέτως προς την εξωτερική περιφέρεια του ελαστικού, στο σημείο της μέγιστης παραμόρφωσης του πέλματος.

Το σύστημα αυτό πρέπει να περιορίζει στο ελάχιστο κάθε παραμόρφωση και να εξασφαλίζει μια σταθερή σχέση (K) (γνωστή) μεταξύ του ίχνους του περιγράμματος και των πραγματικών διαστάσεων του ελαστικού.

Το σύστημα αυτό επιτρέπει να προσδιορισθεί το περίγραμμα του ελαστικού σε σχέση με τον άξονα του τροχού.

3.1.

Κατά τη δοκιμή, η θερμοκρασία, στο χώρο δοκιμής πρέπει να διατηρείται μεταξύ 20 oC και 30 oC ή σε υψηλότερο επίπεδο, εάν το δέχεται ο κατασκευαστής του ελαστικού.

3.2.

Τα προς δοκιμή ελαστικά πρέπει να έχουν υποστεί τη δοκιμή επιδόσεων φόρτισης/ταχύτητας, σύμφωνα με το προσάρτημα 6 χωρίς να εμφανίσουν ελαττώματα.

3.3.

Το προς δοκιμή ελαστικό πρέπει να τοποθετείται σε τροχό, του οποίου το σώτρο ανταποκρίνεται στα κανονικά ισχύοντα πρότυπα.

3.4.

Η πίεση των ελαστικών (πίεση δοκιμής) πρέπει να προσαρμόζεται στις τιμές που ορίζονται στο σημείο 3.4.1.

3.5.

Το συγκρότημα τροχού-ελαστικού αφήνεται στη θερμοκρασία του χώρου δοκιμής επί χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών ωρών.

3.6.

Μετά το χρονικό διάστημα αυτό, η πίεση επαναφέρεται στην τιμή που ορίζεται στο σημείο 3.4.1.

3.7.

Το συγκρότητα τροχού-ελαστικού τοποθετείται στον άξονα δοκιμής και ελέγχεται εάν περιστρέφεται ελεύθερα. Το ελαστικό περιστρέφεται με τη βοήθεια κινητήρα που κινεί τον άξονα δοκιμής του ελαστικού ή με πίεση επί τυμπάνου δοκιμής.

3.8.

Το συγκρότημα επιταχύνεται, άνευ διακοπής, ώστε να επιτευχθεί, εντός πέντε πρώτων λεπτών, η μέγιστη ανοχή του ελαστικού στην ταχύτητα.

3.9.

Το σύστημα προσδιορισμού του περιγράμματος τοποθετείται ούτως ώστε να είναι κάθετο προς την περιστροφή του πέλματος του υπό δοκιμήν ελαστικού.

3.10.

Ελέγχεται εάν η ταχύτητα στην περιφέρεια της επιφάνειας του πέλματος είναι ίση προς τη μέγιστη ανοχή του ελαστικού στην ταχύτητα ± 2 %. Ο εξοπλισμός διατηρείται σε σταθερή ταχύτητα επί πεντάλεπτο τουλάχιστον και κατόπιν σχεδιάζεται η περίμετρος της εγκάρσιας τομής του ελαστικού στη ζώνη της μέγιστης παραμόρφωσης, ή ελέγχεται ότι το ελαστικό δεν υπερβαίνει την περιβάλλουσα καμπύλη.

4.1.

Το περίβλημα του συγκροτήματος τροχού-ελαστικού είναι όπως στο κατωτέρω παράδειγμα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα σημεία 3.1.4 και 3.1.5 του παρόντος παραρτήματος, οι οριακές τιμές για το αποτύπωμα περιβλήματος καθορίζονται ως ακολούθως:

4.2.

Το περίγραμμα του παραμορφωμένου ελαστικού που σχεδιάσθηκε στη μέγιστη ταχύτητα δεν πρέπει να υπερβαίνει το αποτύπωμα περιβλήματος σε σχέση με τους άξονες του ελαστικού.

4.3.

Δεν εκτελείται άλλη δοκιμή στο ελαστικό.

1.1.

Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 2, κάθε ελαστικό που τοποθετείται σε όχημα, συμπεριλαμβανομένων των τυχόν εφεδρικών ελαστικών, πρέπει να έχει λάβει έγκριση τύπου σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

1.2.

1.3.

1.4.

2.1.

Ελαστικά τα οποία έχουν λάβει έγκριση τύπου σύμφωνα με την οδηγία 92/23/ΕΟΚ μπορούν επίσης να τοποθετούνται σε μοτοσικλέτες με πλευρικό καλάθι, τρίκυκλα μοτοποδήλατα, τρίκυκλα και τετράκυκλα.

2.2.

Τα ελαστικά μοτοσικλετών μπορούν επίσης να τοποθετούνται στα μοτοποδήλατα.

2.3.

Στην περίπτωση οχήματος στο οποίο είναι τοποθετημένα ελαστικά τα οποία δεν είναι ελαστικά μοτοσικλέτας ούτε ελαστικά επιβατηγών αυτοκινήτων ούτε ελαστικά εμπορικών οχημάτων λόγω ειδικών συνθηκών χρήσης (π.χ. ελαστικά γεωργικών οχημάτων, ελαστικά βιομηχανικών φορτηγών, ελαστικά οχημάτων παντός εδάφους), οι απαιτήσεις του παραρτήματος II δεν ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι η αρχή που δίνει τη σχετική έγκριση έχει πεισθεί ότι τα ελαστικά που έχουν τοποθετηθεί είναι κατάλληλα για τις συνθήκες λειτουργίας του οχήματος.

2.4.

Τα ελαστικά τα οποία τοποθετούνται σε μοτοποδήλατα με μειωμένες επιδόσεις, όπως ορίζονται στο σημείωμα του παραρτήματος 1 της οδηγίας 92/61/ΕΟΚ περί εγκρίσεως τύπου των δίκυκλων ή τρίκυκλων οχημάτων με κινητήρα μπορούν να είναι διαφορετικού τύπου από εκείνα που καλύπτονται από τις απαιτήσεις του παρόντος Κεφαλαίου λόγω ειδικών συνθηκών χρήσης, υπό την προϋπόθεση ότι η αρχή που είναι υπεύθυνη για την έγκριση τύπου των οχημάτων λαμβάνει διαβεβαίωση ότι τα ελαστικά που έχουν τοποθετηθεί είναι κατάλληλα για τις συνθήκες χρήσης του οχήματος.

1.

Κατά την έννοια του παρόντος κεφαλαίου, ως:

«τύπος διάταξης»

νοούνται οι διατάξεις που δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους διαφορές ως προς τα εξής βασικά στοιχεία:

2.