|
Ε 200 ΣΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σορβικό οξύ Trans-trans-2,4-εξαδιενικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
203-768-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H8O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
112,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμες βελόνες ή λευκή ρέουσα σκόνη, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 °C επί 90 λεπτά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Β. Φασματομετρία |
Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος σορβικού οξέος σε ισοπροπανόλη (1:4 000 000) σε μήκος κύματος 254±2 nm |
|||
|
Γ. Θετική δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών |
||||
|
Δ. Σημείο εξάχνωσης |
80 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο (ως φορμαλδεΰδη) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 202 ΣΟΡΒΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σορβικό κάλιο (Ε,Ε)-2,4,-εξαδιενικό κάλιο Άλας με κάλιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
246-376-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H7O2K |
|||
|
Μοριακό βάρος |
150,22 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 °C επί 90 λεπτά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του σορβικού οξέος, λαμβανόμενου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||||
|
Β. Θετικές δοκιμές ανίχνευσης καλίου και διπλών δεσμών |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Οξύτητα ή αλκοολικότητα |
1,0 % περίπου κατ' ανώτατο όριο (ως σορβικό οξύ ή K2CO3) |
|||
|
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 203 ΣΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σορβικό ασβέστιο Άλας με ασβέστιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-321-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H14O4Ca |
|||
|
Μοριακό βάρος |
262,32 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή λεπτή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 °C επί 90 λεπτά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του σορβικού οξέος, λαμβανόμενου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||||
|
Β. Θετικές δοκιμές ανίχνευσης ασβεστίου και διπλών δεσμών |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη |
|||
|
Φθόριο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 210 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό οξύ Βενζολοκαρβονικό οξύ Φαινυλοκαρβονικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-618-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C7H6O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
122,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
121,5 °C-123,5 °C |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή εξάχνωσης και θετική δοκιμή βενζοϊκών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση επί 3 ώρες υπεράνω θειικού οξέος |
|||
|
pH |
Περίπου 4 (υδατικό διάλυμα) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,07 %, κατ' ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,3 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
|||
|
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC (1), 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC (2), 0,1 ml θειικού χαλκού TSC (3) και 4,4 ml νερού |
|||
|
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού οξέος, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 211 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό νάτριο Άλας με νάτριο του βενζολοκαρβονικού οξέος Άλας με νάτριο του φαινυλοκαρβονικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
208-534-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C7H5O2Na |
|||
|
Μοριακό βάρος |
144,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C7H5O2Na ή τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 4 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό, σχεδόν άοσμο, κρυσταλλικό στερεό σε σκόνη ή κόκκους |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος |
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C-123,5 °C μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Γ. Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 4 ώρες |
|||
|
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
|||
|
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού νατρίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ' ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού νατρίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 212 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό κάλιο Άλας με κάλιο του βενζολοκαρβονικού οξέος Άλας με κάλιο του φαινυλοκαρβονικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
209-481-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C7H5KO2·3H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
214,27 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C7H5KO2 τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C μέχρι σταθερού βάρους |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C-123,5 °C μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||||
|
Β. Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
26,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ' ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
|||
|
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
|||
|
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού καλίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
|||
|
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού καλίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος NaOH 0,1 N ή HCl 0,1 N |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 213 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βενζοϊκό ασβέστιο Διβενζοϊκό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
218-235-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C14H10O4Ca |
||
|
Ένυδρο με 1 μόριο νερού: |
C14H10O4Ca·Η2O |
|||
|
Ένυδρο με 3 μόρια νερού: |
C14H10O4CΑ·3H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
282,31 |
||
|
Ένυδρο με 1 μόριο νερού: |
300,32 |
|||
|
Ένυδρο με 3 μόρια νερού: |
336,36 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί ή άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του βενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C-123,5 °C μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||||
|
Β. Θετικές δοκιμές βενζοϊκών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C μέχρι σταθερού βάρους |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες στο νερό |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
0,06 % κατ' ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % εκφρασμένο σε χλωροβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαίνεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO40,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO40,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml |
|||
|
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 %, δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
|||
|
Πολυκυκλικά οξέα |
Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου διαλύματος βενζοϊκού ασβεστίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξεως από του βενζοϊκού οξέος |
|||
|
Οξύτητα ή αλκαλικότητα |
Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού ασβεστίου παρουσία φαινυλοφθαλεΐνης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος 0,1 N NaOH ή 0,1 N HCl |
|||
|
Φθόριο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 214 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΙΘΥΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ethylparaben p-Οξυβενζοϊκό αιθύλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
p-Υδροξυβενζοϊκό αιθύλιο p-Υδροξυβενζοϊκός αιθυλεστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-399-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C9H10O3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
166,8 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
115 °C-118 °C |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή p-υδροβενζοϊκών ιόντων |
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος, λαμβανομένου με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 213 °C έως 217 °C μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Γ. Θετική δοκιμή αλκοόλης |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρις |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 215 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΑΙΘΥΛΙΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλίου Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλεστέρα |
|||
|
Αριθ. EINECS |
252-487-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C9H9O3-Na |
|||
|
Μοριακό βάρος |
188,8 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε p-υδροξυβενζοϊκό αιθυλεστέρα τουλάχιστον 83 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
115 °C-118 °C μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων |
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 °C έως 217 °C |
|||
|
Γ. Θετική δοκιμή νατρίου |
||||
|
Δ. Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 0,1 % πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 9,9 και 10,3 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
|||
|
Θειική τέφρα |
37-39 % |
|||
|
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
▼M7 ————— |
||||
|
Ε 218 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟ ΜΕΘΥΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Methylparaben p-Οξυβενζοϊκό μεθύλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
p-Υδροξυβενζοϊκό μεθύλιο p-Υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
243-171-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C8H8O3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
152,15 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
125 °C-128 °C |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων |
Πεδίο τιμών σημείου τήξεως του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το δείγμα, 213 °C έως 217 °C μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράγρυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 219 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΟΥ p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΥ ΜΕΘΥΛΙΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου Άλας με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλεστέρα |
|||
|
Χημικός τύπος |
C8H7O3Na |
|||
|
Μοριακό βάρος |
174,15 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή υγροσκοπική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Το λευκό ίζημα που σχηματίζεται με οξίνιση με υδροχλωρικό οξύ υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) της ένωσης με νάτριο του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου (με δείκτη χαρτί ηλιοτροπίου) πρέπει, μετά από έκπλυση με νερό και ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες, να τήκεται στους 125 °C έως 128 °C |
||||
|
Β. Θετική δοκιμή νατρίου |
||||
|
Γ. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 0,1 % σε νερό απαλλαγμένο από διοξείδιο του άνθρακα: τουλάχιστον 9,7 και όχι υψηλότερο από 10,3 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
5 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
40 %-44,5 % επί ξηρού |
|||
|
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό οξύ |
0,35 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 220 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του θείου Ανυδρίτης του θειώδους οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-195-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
SO2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
64,07 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο, άφλεκτο αέριο με έντονη αποπνικτική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετική δοκιμή θείου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μη πτητικό υπόλειμμα |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τριοξείδιο του θείου |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αέρια που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν περιέχονται στον ατμοσφαιρικό αέρα |
Κανένα ίχνος |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 221 ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειώδες νάτριο (άνυδρο ή ένυδρο) |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-821-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
Na2SO3 |
||
|
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
Na2SO37H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
126,04 |
||
|
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
252,16 |
|||
|
Δοκιμασία |
Άνυδρο: |
Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 48 % |
||
|
Ένυδρο με επτά μόρια νερού: |
Περιεκτικότητα σε Na2SO3 τουλάχιστον 48 % και σε SO2 τουλάχιστον 24 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. Το pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (άνυδρη ουσία) ή 20 % (ένυδρη ουσία) κυμαίνεται μεταξύ 8,5 και 11,50 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 222 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες νάτριο Διθειώδες νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-921-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
NaHSO3 σε υδατικό διάλυμα |
|||
|
Μοριακό βάρος |
104,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε NaHSO3 τουλάχιστον 32 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο έως κίτρινο διάλυμα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % κυμαίνεται μεταξύ 2,5 και 5,5 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg Na2SO3 κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 223 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πυροθειώδες νάτριο Πενταοξοδιθειικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-673-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Na2S2O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
190,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na2S2O5 τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 64 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % κυμαίνεται μεταξύ 4,0 και 5,5 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 224 ΠΥΡΟΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πυροθειώδες κάλιο Πενταοξοδιθειικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
240-795-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
K2S2O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
222,33 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε K2S2O5 τουλάχιστον 90 % και σε SO2 τουλάχιστον 51,8 % ενώ το υπόλοιπο είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου θειικό κάλιο |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειοθειικά ιόντα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 226 ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειώδες ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
218-235-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
CaSO3·2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
156,17 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε CaSO3·2H2O τουλάχιστον 95 % και σε SO2 τουλάχιστον 39 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 227 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες ασβέστιο Διθειώδες ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
237-423-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ca(HSO3)2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
202,22 |
|||
|
Δοκιμασία |
6 έως 8 % (w/v) διοξειδίου του θείου και 2,5 έως 3,5 % (w/v) διοξειδίου του ασβεστίου, που αντιστοιχούν σε 10 έως 14 % (w/v) οξίνου θειώδους ασβεστίου [Ca(HSO3)2] |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές πρασινοκίτρινο υδατικό διάλυμα με χαρακτηριστική οσμή διοξειδίου του θείου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 228 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο θειώδες κάλιο Διθειώδες κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-870-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
KHSO3 σε μορφή υδατικού διαλύματος |
|||
|
Μοριακό βάρος |
120,17 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 280 g KHSO3 ανά λίτρο (ή 150 g SO2 ανά λίτρο) |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υδατικό διάλυμα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές θειωδών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Σελήνιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 230 ΔΙΦΑΙΝΥΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
1,1′-Διαφαινύλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
202-163-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H10 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
154,20 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή ωχροκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
68,5 °C-70,5 °C |
|||
|
Β. Θερμοκρασία αποστάξεως |
Αποστάζει πλήρως στην περιοχή 252,5 °C-257,5 °C με εύρος σ.ζ. 2,5 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Βενζόλιο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρωματικές αμίνες |
2 mg/kg (ως ανιλίνη) |
|||
|
Φαινολοπαράγωγα |
5 mg/kg (ως φαινόλη) |
|||
|
Εύκολα απανθρακούμενες ουσίες |
Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g διφαινύλιο σε 5 ml θειικού οξέος πυκνότητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού |
|||
|
Παράγωγα τριφαινυλίου και ανωτέρων πολυφαινυλίων |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες |
Απουσία |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 231 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΗ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
(1,1′-Διφαινυλ)-όλη-2 2-Υδροξυ-διφαινύλιο o-Υδροξυ-διφαινύλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
201-993-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H10O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
170,20 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
56 °C-58 °C |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή φαινολών |
Με την προσθήκη διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου συγκεντρώσεως 10 % σε αιθανολικό διάλυμα της ουσίας (1 g σε 10 ml), εμφανίζεται πράσινη χρώση |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διφαινυλαιθέρας |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
p-Φαινυλοφαινόλη |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ναφθόλη-1 |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 232 Ο-ΦΑΙΝΥΛΟΦΑΙΝΟΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
ο-Φαινυλοφαινικό νάτριο, άλας με νάτριο της o-φαινυλοφαινόλης |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
ο-Φαινυλοφαινολικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-055-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H9ONa·4H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
264,26 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C12H9ONa·4H2O τουλάχιστον 97 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή υποκίτρινη κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές φαινολών και νατρίου |
||||
|
Β. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως της ο-φαινυλοφαινόλης που παρέχει το δείγμα με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 56 °C-58 °C μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος |
||||
|
Γ. Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2,0 % πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 11,1 και 11,8 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Διφαινυλαιθέρας |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
p-Φαινυλοφαινόλη |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ναφθόλη-1 |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 233 ΘΕΙΑΒΕΝΔΑΖΟΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
4-(2-Βενζιμιδαζολυλ) θειαζόλιο 2-(4-Θειαζολυλ)-1Η-βενζιμιδαζόλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
1205-725-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C10H7N3S |
|||
|
Μοριακό βάρος |
201,26 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
296 °C-303 °C |
|||
|
Β. Φασματομετρία |
Μέγιστα απορρόφησης σε περιβάλλον HCl 0,1 N (0,0005 % w/v) σε μήκη κύματος 302 nm, 258 nm και 243 nm
Λόγος απορρόφησης 243 nm/302 nm = 0,47 έως 0,53 Λόγος απορρόφησης 258 nm/302 nm = 0,14 έως 0,18 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελίνιο |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Η νισίνη συνίσταται από πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται από άγρια στελέχη Streptococcus lactis, ομάδα N Lancefield |
|||
|
Αριθ. EINECS |
215-807-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C143H230N42O37S7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
3 354,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του συμπυκνώματος νισίνης τουλάχιστον 900 μονάδες ανά mg σε μείγμα στερεών υπολειμμάτων χωρίς λίπος γάλακτος και ελάχιστη περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο 50 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 102 °C-103 °C μέχρι σταθερού βάρους |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 235 ΝΑΤΑΜΥΚΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πιμαρικίνη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Η ναταμυκίνη είναι μυκητοκτόνο της ομάδας των πολυενικών μακρολιδών και παράγεται από άγρια στελέχη Streptomyces natalensis ή Streptococcus lactis |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-683-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C33H47O13N |
|||
|
Μοριακό βάρος |
665,74 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή έως υπόλευκη κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Χρωστικές αντιδράσεις |
Μερικοί κρύσταλλοι ναταμυκίνης, όταν προστεθούν επάνω σε πλάκα σταγονομετρικής ανάλυσης σε μία σταγόνα: — πυκνού υδροχλωρικού οξέος, παρέχουν μπλε χρώση, — πυκνού φωσφορικού οξέος, παρέχουν πράσινη χρώση, η οποία, μετά από λίγα λεπτά, μεταβάλλεται σε ανοικτή κόκκινη |
|||
|
Β. Φασματομετρία |
Το φάσμα διαλύματος συγκεντρώσεως 0,0005 % w/v σε μεθανολικό διάλυμα οξικού οξέος συγκεντρώσεως 1 %, παρουσιάζει μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 290 nm, 303 nm και 318 nm, μια μικρή κορυφή στα 280 nm περίπου και ελάχιστα απορρόφησης στα 250 nm, 295,5 nm και 311 nm |
|||
|
Γ. pH |
5,5-7,5 (διάλυμα συγκεντρώσεως 1 % w/v σε μείγμα 20 μερών διμεθυλοφορμαμιδίου και 80 μερών νερού που έχει προηγουμένως εξουδετερωθεί) |
|||
|
Δ. Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8 % κατ' ανώτατο όριο (υπό κενό στους 60 °C, υπεράνω P2O5, μέχρι σταθερού βάρους) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μικροβιολογικά κριτήρια: καταμέτρηση όλων των ζώντων μικροοργανισμών |
100 ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 239 ΕΞΑΜΕΘΥΛΕΝΟΤΕΤΡΑΜΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εξαμίνη, μεθεναμίνη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
1,3,5,7-Τετρααζω-τρικυκλο [3.3.1.13,7]-δεκάνιο, εξαμεθυλενοτετραμίνη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
202-905-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H12N4 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
140,19 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές φορμαλδεΰδης και αμμωνίας |
||||
|
Β. Σημείο εξάχνωσης: 260 °C περίπου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό κενό στους 105 °C υπεράνω P2O5, επί 2 ώρες |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά ιόντα |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε SO4 |
|||
|
Ιόντα χλωρίου |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε Cl |
|||
|
Άλατα αμμωνίου |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 242 ΔΙΚΑΡΒΟΝΙΚΟ ΔΙΜΕΘΥΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
DMDC Πυροκαρβονικό διμεθύλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δικαρβονικό διμεθύλιο Πυροκαρβονικός διμεθυλεστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
224-859-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H6O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
134,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο υγρό, διασπώμενο όταν διαλυθεί σε νερό. Είναι διαβρωτικό για το δέρμα και τα μάτια και τοξικό μέσω της εισπνοής και της κατάποσης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διάσπαση |
Θετικές δοκιμές CO2 και μεθανόλης μετά από αραίωση |
|||
|
Β. Σημείο τήξεως Σημείο ζέσεως |
17 °C 172 °C με διάσπαση |
|||
|
Γ. Πυκνότητα στους 20 °C |
1,25 g/cm3 περίπου |
|||
|
Δ. Φάσμα υπερύθρου |
Μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 1 156 και 1 832 cm- 1 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Καρβονικό διμεθύλιο |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό χλώριο |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 249 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Νιτρώδες κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-832-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
KNO2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
85,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηρού (5) |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί ή ελαφρώς κίτρινοι κόκκοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νιτρωδών ιόντων και καλίου |
||||
|
Β. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel 4 ώρες |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 250 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Νιτρώδες νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-555-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
NaNO2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
69,00 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τολάχιστον 97 % επί ξηρού (5) |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή υποκίτρινοι σβώλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νιτρωδών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπεράνω silica gel επί 4 ώρες |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
1. ΣΤΕΡΕΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνωνυμία |
Νίτρο της Χιλής |
|||
|
Νιτρική σόδα |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Νιτρικό νάτριο |
|||
|
αριθ. EINECS |
231-554-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
NaNO3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
85,00 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, κρυσταλλική, ελαφρώς υγροσκοπική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νιτρικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. pH διαλύματος 5 % |
Τουλάχιστον 5,5 και όχι υψηλότερο από 8,3 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε 105 °C επί 4 ώρες |
|||
|
Νιτρώδη άλατα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε NaNO2 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
2. ΥΓΡΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το υγρό νιτρικό νάτριο είναι το υδατικό διάλυμα νιτρικού νατρίου ως το άμεσο αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης μεταξύ του υδροξειδίου του νατρίου και του νιτρικού οξέος σε στοιχειομετρικά ποσά, χωρίς να έπεται κρυστάλλωση. Οι τυποποιημένες μορφές που παρασκευάζονται από το υγρό νιτρικό νάτριο που ανταποκρίνεται σ' αυτές τις προδιαγραφές μπορούν να περιέχουν νιτρικό οξύ σε περίσσεια, εάν δηλώνονται ή επισημαίνονται σαφώς. |
|||
|
Χημική ονομασία |
Νιτρικό νάτριο |
|||
|
αριθ. EINECS |
231-554-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
NaNO3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
85,00 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα μεταξύ 33,5 % και 40,0 % NaNO3 |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές για το νιτρικό άλας και για το νάτριο |
||||
|
Β. PH |
Τουλάχιστον 1,5 και όχι υψηλότερο από 3,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ελεύθερο νιτρικό οξύ |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Νιτρώδη άλατα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaNO2 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αυτή η προδιαγραφή αναφέρεται σε υδατικό διάλυμα 35 % |
||||
|
Ε 252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Νίτρο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Νιτρικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-818-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
KNO3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
101,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή διαφανή πρίσματα με ψυχρή, αλμυρή και δριμεία γεύση |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νιτρικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Β. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 8,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 4 ώρες |
|||
|
Νιτρώδη ιόντα |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως KNO2) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 260 ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξικό οξύ Αιθανικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-580-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C2H4O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
60,05 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές άχρωμο υγρό με χαρακτηριστική διαπεραστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο ζέσεως |
118 °C σε πίεση 760 mm (στήλης υδραργύρου) |
|||
|
Β. Ειδικό βάρος |
Περίπου 1,049 |
|||
|
Γ. Διάλυμα σε αναλογία 1:3 παρέχει θετικές δοκιμές οξικών ιόντων |
||||
|
Δ. Σημείο πήξεως |
Όχι χαμηλότερο από 14,5 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μη πτητικό υπόλειμμα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
|
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες |
Σε δοχείο με γυάλινο πώμα αραιώνονται 2 ml δείγματος με 10 ml νερού και προστίθενται 0,1 ml διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου 0,1 N. Το ροζ χρώμα δεν μετατρέπεται σε καφέ επί 30 λεπτά |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 261 ΟΞΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-822-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C2H3O2K |
|||
|
Μοριακό βάρος |
98,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι, υγροποιούμενοι κατόπιν απορροφήσεως υδρατμών, ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
8 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 262 (i) ΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-823-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C2H3NaO2·nH2O (n = 0 ή 3) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
82,03 |
||
|
Ένυδρο με τρία μόρια νερού: |
136,08 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα (και των δύο μορφών, άνυδρης και ένυδρης), τουλάχιστον 98,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άνυδρο: |
Λευκή, άοσμη, κοκκώδης υγροσκοπική σκόνη |
||
|
Ένδυρο με τρία μόρια νερού: |
Άχρωμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κοκκώδης κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξυδιού. Σε επαφή με θερμό ξηρό αέρα, αφυδατώνεται |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 8,0 και όχι υψηλότερο από 9,5 |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: |
2 % κατ' ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες) |
||
|
Ένυδρο με τρία μόρια νερού: |
Μεταξύ 36 % και 42 % (120 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Μυρυμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 262 (ii) ΔΙΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το διοξικό νάτριο είναι μοριακή ένωση οξικού νατρίου και οξικού οξέος |
|||
|
Χημική ονομασία |
Διοξικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-814-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H7NaO4·nH2O (n = 0 ή 3) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
142,09 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα 39-41 % σε ελεύθερο οξικό οξύ και 58-60 % σε οξικό νάτριο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό υγροσκοπικό κρυσταλλικό στερεό, με οσμή ξυδιού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
Τουλάχιστον 4,5 και όχι υψηλότερο από 5,0 |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 263 ΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-540-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C4H6O4Ca |
||
|
Ένυδρο με ένα μόριο νερού: |
C4H6O4Ca·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: |
158,17 |
||
|
Ένυδρο με ένα μόριο νερού: |
176,18 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Το άνυδρο οξικό ασβέστιο είναι λευκό, υγροσκοπικό, πορώδες κρυσταλλικό στερεό με υπόπικρη γεύση. Ενδέχεται να αποπνέει ελαφρά οσμή οξικού οξέος. Η ένυδρη ουσία μπορεί να έχει τη μορφή βελονών, κόκκων ή σκόνης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
Τουλάχιστον 6,0 και όχι υψηλότερο από 9,0 |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές οξικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
11 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (στους 155 °C μέχρι σταθερού βάρους για την ένυδρη ουσία) |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και άλλες οξειδούμενες ουσίες |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 270 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό οξύ 2-Υδροξυ-προπιονικό οξύ 1-Υδροξυ-αιθανο-1-καρβονικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-018-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H6O3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
90,08 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 76 % και όχι άνω του 84 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο ή υποκίτρινο, σχεδόν άοσμο σιροπιώδες υγρό με όξινη γεύση, αποτελούμενο από μείγμα γαλακτικού οξέος (C3H6O3) και λακτιδίου του γαλακτικού οξέος (C6H10O5). Λαμβάνεται ως προϊόν της γαλακτικής ζύμωσης των σακχάρων ή παρασκευάζεται συνθετικώς |
|||
|
Σημείωση: Το γαλακτικό οξύ είναι υγροσκοπικό και, συμπυκνούμενο με βρασμό, σχηματίζει το λακτίδιο του γαλακτικού οξέος, το οποίο, με αραίωση και θέρμανση, υδρολύεται προς γαλακτικό οξύ |
||||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετική αντίδραση γαλακτικών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα χλωρίου |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά ιόντα |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 80 %· προκειμένου για αραιότερα υδατικά διαλύματα, υπολογίζονται αντίστοιχες τιμές ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε γαλακτικό οξύ |
||||
|
Ε 280 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Προπιονικό οξύ Προπανικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
201-176-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H6O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
74,08 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο ή ελαφρώς υποκίτρινο, ελαιώδες υγρό με ελαφρώς διαπεραστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
-22 °C |
|||
|
Β. Θερμοκρασία αποστάξεως |
138,5 °C-142,5 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μη πτητικό υπόλειμμα |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 140 °C μέχρι σταθερού βάρους |
|||
|
Αλδεΰδες |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένες σε φορμαλδεΰδη |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 281 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Προπιονικό νάτριο Προπανικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-290-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H5O2Na |
|||
|
Μοριακό βάρος |
96,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη ή λεπτή λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
Τουλάχιστον 7,5 και όχι υψηλότερο από 10,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 282 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Προπιονικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
223-795-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H10O4Ca |
|||
|
Μοριακό βάρος |
186,22 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Β. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
6,0 έως 9,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθόριο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 283 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Προπιονικό κάλιο Προπανικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
206-323-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H5KO2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
112,17 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές προπιονικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 °C επί 2 ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες σε νερό |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθόριο |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 284 ΒΟΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Βορακικό οξύ Ορθοβορικό οξύ Borofax |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Αριθ. EINECS |
233-139-2 |
|||
|
Χημική ονομασία |
H3BO3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
61,84 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι, άοσμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι ή σκόνη λευκού χρώματος, ελαφρώς λιπαρής υφής. Η ουσία απαντά στη φύση με τη μορφή του ορυκτού σασωλίνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο ζέσεως |
171 °C περίπου |
|||
|
Β. Καίεται με ωραία πράσινη φλόγα |
||||
|
Γ. pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 3,3 % |
3,8 έως 4,8 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υπεροξείδια |
Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 285 ΤΕΤΡΑΒΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ (ΒΟΡΑΚΑΣ) |
||||
|
Συνώνυμα |
Βορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τετραβορικό νάτριο Βορικό νάτριο Πυροβορικό νάτριο Άνυδρο άλας του τετραβορικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
215-540-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Na2B4O7 Na2B4O7·10 H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
201,27 |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή υαλώδεις πλάκες που γίνονται αδιαφανείς όταν εκτεθούν στον ατμοσφαιρικό αέρα· διαλύεται αργά στο νερό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
Μεταξύ 171 °C και 175 °C με διάσπαση |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υπεροξείδια |
Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 290 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ |
||||
|
Συνώνυμα |
Αέριο ανθρακικό οξύ Ξηρός πάγος (στερεά μορφή) Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του άνθρακα |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-696-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
CO2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
44,01 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % v/v επί του αερίου |
|||
|
Περιγραφή |
Στις συνήθεις περιβαλλοντικές συνθήκες, άχρωμο αέριο με ελαφρώς δριμεία οσμή. Το διοξείδιο του άνθρακα του εμπορίου μεταφέρεται και διακινείται σε υγρή μορφή — σε κυλίνδρους ή συστήματα αποθήκευσης προϊόντων χύμα υπό πίεση — ή σε συμπιεσμένα στερεά τεμάχια «ξηρού πάγου». Οι στερεές μορφές (ξηρός πάγος) περιέχουν συνήθως πρόσθετες ουσίες, όπως προπυλενογλυκόλη ή ορυκτέλαια, ως συνδετικούς παράγοντες |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Καθίζηση |
Εάν ένα ρεύμα δείγματος διοχετευθεί σε εναιώρημα υδροξειδίου του βαρίου, σχηματίζεται λευκό ίζημα, το οποίο διαλύεται σε αραιό οξικό οξύ με αναβρασμό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Οξύτητα |
Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, δεν πρέπει να του προσδίδει μεγαλύτερη οξύτητα, έναντι του δείκτη πορτοκαλί του μεθυλίου, από την οξύτητα 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού, στα οποία έχει προστεθεί 1 ml υδροχλωρικού οξέος (0,01 N) |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες υδρόθειο και φωσφίνη |
Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 25 ml αντιδραστηρίου εναμμωνίου νιτρικού αργύρου, στο οποίο έχουν προστεθεί 3 ml αμμωνίας, δεν πρέπει να θολώνει ή να αμαυρώνει αυτό το διάλυμα |
|||
|
Μονοξείδιο του άνθρακα |
10 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ορυκτέλαια |
0,1 mg/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 300 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
L-Ασκορβικό οξύ Ασκορβικό οξύ 1,4-Λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο — L-θρεο-εξουρονικού οξέος 3-Κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-066-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H8O6 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
176,13 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του ασκορβικού οξέος σε C6H8O6 τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό έως ανοικτοκίτρινο, άοσμο κρυσταλλικό στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
Μεταξύ 189 °C και 193 °C με διάσπαση |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές ασκορβικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2 % |
2,4 έως 2,8 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 301 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ασκορβικό νάτριο L-Ασκορβικό νάτριο Άλας με νάτριο της ενολο-1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος Άλας με νάτριο της ενολο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνης |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-126-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H7O6Na |
|||
|
Μοριακό βάρος |
198,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του ασκορβικού νατρίου σε C6H7O6Na τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή σχεδόν λευκό, άοσμο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές ασκορβικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
6,5 έως 8,0 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 302 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ένυδρο ασκορβικό ασβέστιο με 2 μόρια H2O Ένυδρο άλας με ασβέστιο της 1,4-λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
227-261-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H14O12Ca2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
426,35 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ουσίας απαλλαγμένης πτητικών υλών |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή έως ελαφρώς γκριζοκίτρινη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές ασκορβικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Φθοριόντα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
6,0 έως 7,5 |
|||
|
Πτητικές ύλες |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενες με ξήρανση σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για 24 ώρες μέσα σε ξηραντήρα που περιέχει θειικό οξύ ή πεντοξείδιο του φωσφόρου |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 304 (i) ΠΑΛΜΙΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Παλμιτικό ασκορβύλιο Παλμιτικό L ασκορβύλιο 6-Παλμιτική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος 6-Παλμιτοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-305-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C22H38O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
414,55 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
107 °C έως 117 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 °C έως 60 °C για 1 ώρα |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 304 (ii) ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Στεατικό ασκορβύλιο Στεατικό L ασκορβύλιο 6-Στεατική 1,4-λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού εξέος 6-Στεατοϋλο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
246-944-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C24H42O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
442,6 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή κιτρινόλευκο στερεό με οσμή εσπεριδοειδών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σημείο τήξεως |
Περίπου 116 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση σε κλίβανο κενού στους 56 °C έως 60 °C για 1 ώρα |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 306 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΕΣ |
||||
|
Ορισμός |
Προϊόν λαμβανόμενο με απόσταξη με υδρατμούς υπό κενό προϊόντων βρώσιμων φυτικών ελαίων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα συμπυκνώματα τοκοφερολών και τοκοτριενολών. Το προϊόν περιέχει τοκοφερόλες όπως d-α, d-β, d-γ, και d-ς τοκοφερόλη |
|||
|
Μοριακό βάρος |
430,71 (d-α-τοκοφερόλη) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε ολικές τοκοφερόλες τουλάχιστον 34 % |
|||
|
Περιγραφή |
Καφεκόκκινο έως κόκκινο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο με ασθενή χαρακτηριστική οσμή και γεύση. Ενδέχεται να εμφανίζει ελαφρό αποχωρισμό κηρωδών συστατικών σε μικροκρυσταλλική μορφή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Με κατάλληλη μέθοδο χρωματογραφίας υγρού-αερίου |
||||
|
Β. Δοκιμές διαλυτότητας |
Αδιάλυτο σε νερό. Διαλυτό σε αιθανόλη. Αναμείξιμο με αιθέρα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 307 ΑΛΦΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
DL- α-τοκoφερόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-5,7,8-τριμεθυλo-τoκόλη DL-2,5,7,8-τετραμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλοτρι-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
|||
|
Αριθ. EINECS |
233-466-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C29H50O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
430,71 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
|||
|
Περιγραφή |
Υποκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο, σχεδόν άοσμο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αναμείξιμο με αιθέρα |
|||
|
B. Φασματoφωτoμετρία |
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκος κύματος 292 nm περίπου |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Δείκτης διάθλασης |
nD20 1,503-1,507 |
|||
|
Ειδική απορρόφηση E1 % 1 cm σε αιθανόλη |
E1 % 1 cm (292 nm) 72-76 (0,01 g σε 200 ml απόλυτης αιθανόλης) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]25 D0° ± 0,05° (διάλυμα σε χλωροφόρμιο σε αναλογία 1:10) |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 308 ΓΑΜΜΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
dl-γ-Τοκοφερόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
dl-2,7,8-Τριμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-523-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C28H48O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
416,69 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Φασματοφωτομετρία |
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Δείκτης διαθλάσεως |
|
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 309 ΔΕΛΤΑ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
2,8-Διμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6 |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-299-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C27H46O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
402,7 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο ή πορτοκαλί έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Φασματοφωτομετρία |
Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και 257 nm περίπου |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Δείκτης διαθλάσεως |
|
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 310 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΡΟΠΥΛΕΣΤΕΡΑΣ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλλικό προπύλιο Γαλλικός προπυλεστέρας 3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-προπυλεστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-498-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C10H12O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
212,20 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό έως υπόλευκο, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Δυσδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2 |
|||
|
Β. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
146 °C έως 150 °C μετά από ξήρανση στους 110 °C για 4 ώρες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (110 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως Cl) |
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 311 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΟΚΤΥΛΕΣΤΕΡΑΣ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλλικό οκτύλιο Γαλλικός οκτυλεστέρας 3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-οκτυλεστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
213-853-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C15H22O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
282,34 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 °C για 6 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό έως υπόλευκο, άοσμο στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιόλη-1,2 |
|||
|
Β. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
99 °C έως 102 °C μετά από ξήρανση στους 90 °C για 6 ώρες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (90 °C, 6 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως Cl) |
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 312 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΔΩΔΕΚΥΛΕΣΤΕΡΑΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γαλλικός λαυρυλεστέρας |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλλικό δωδεκύλιο Γαλλικός δωδεκυλεστέρας 3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-δωδεκυλ (ή λαυρολ) εστέρας |
|||
|
Αριθ. EINECS |
214-620-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C19H30O5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
338,45 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 °C για 6 ώρες |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή υπόλευκο άοσμο στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη και αιθέρα |
|||
|
Β. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
95 °C έως 98 °C μετά από ξήρανση στους 90 °C για 6 ώρες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (90 °C, 6 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα οξέα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ) |
|||
|
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως Cl) |
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 315 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ισoασκoρβικό oξύ D-αραβοασκoρβικό oξύ |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
γ-λακτόvη τoυ D-ερυθρo-εξεν-2-ικoύ oξέoς Ισoασκoρβικό oξύ D-ισoασκoρβικό oξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
201-928-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H8O6 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
176,13 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % σε άνυδρη ουσία |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό έως υποκίτρινο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως, αμαυρώνεται σταδιακά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σημείου τήξης |
164 °C έως 172 °C περίπου με διάσπαση |
|||
|
B. Θετική δοκιμή ασκορβικού οξέος/χρωστική αντίδραση |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό ελαττωμένη πίεση με silica gel για 3 ώρες |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
[α]25D υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % (w/v) μεταξύ – 16,5° και – 18,0° |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 316 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ισοασκορβικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ισοασκορβικό νάτριο D-ισοασκορβικό νάτριο Άλας με νάτριο της γ-λακτόνης του D-ερευθρο-εξεν-2-ικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
228-973-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H7O6Na·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
216,13 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες, εκφρασμένη σε ένυδρο άλας με 1 μόριο H2O |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Ευδιάλυτο σε νερό, πολύ δυσδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή ασκορβικού οξέος/χρωστική αντίδραση |
||||
|
Γ. Θετική δοκιμή νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
5,5 έως 8,0 |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού, προστίθενται 2 σταγόνες παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου συγκεντρώσεως 10 %. Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 319 ΤΡΙΤΟΤΑΓΗΣ ΒΟΥΤΥΛΟ-ΥΔΡΟΚΙΝΟΝΗ (TBHQ) |
||||
|
Συνώνυμα |
TBHQ |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημικές ονομασίες |
Tert- βουτυλο-1,4-βενζοδιόλη 2-(1,1-διμεθυλαιθυλο)-1,4-βενζοδιόλη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
217-752-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C10H14O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
166,22 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % σε C10H14O2 |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Πρακτικά αδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
B. Σημείο τήξης |
126,5 °C ή περισσότερο |
|||
|
Γ. Φαινολικές προσμείξεις |
Διαλύστε περίπου 5 mg του δείγματος σε 10 ml μεθανόλης και προσθέστε 10,5 ml διαλύματος διμεθυλαμίνης (αναλογία 1:4). Παράγεται χρώμα κόκκινο προς ροδόχρουν |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Tert-βουτυλο-p-βενζοκινόνη |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
2,5-δι-tert-βουτυλυδροκινόνη |
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Υδροξυκινόνη |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Τολουόλιο |
25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
E 320 ΒΟΥΤΥΛΟΫΔΡΟΞΥΑΝΙΣΟΛΗ (BHA) |
||||
|
Συνώνυμα |
BHA |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημικές ονομασίες |
3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλη, Μίγμα 2-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης και 3-tert-βουτυλο-4-υδροξυανισόλης |
|||
|
EINECS |
246-563-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
||||
|
|
||||
|
Τυπικό βάρος |
180.25 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα 98,5 % τουλάχιστον σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κηρώδες στερεό, λευκού ή υποκιτρίνου χρώματος, με ελαφρώς αρωματική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Μεταξύ 48 °C και 63 °C |
|||
|
Γ. Χρωστική αντίδραση |
Υποβάλλεται σε δοκιμή για φαινολομάδες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο έπειτα από πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Φαινολικές προσμίξεις |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
| Ειδική απορρόφηση
|
|
|||
| Ειδική απορρόφηση
|
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 321 ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΞΥΤΟΛΟΥΟΛΙΟ (ΒΗΤ) |
||||
|
Συνώνυμα |
ΒΗΤ |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
2,6-Δι-τριτ.βουτυλο-p-κρεσόλη 4-Μεθυλο-2,6-δι-τριτ.βουτυλο-φαινόλη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
204-881-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C15H24O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
220,36 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό κρυσταλλικό ή φολιδωτό στερεό, άοσμο ή με χαρακτηριστική ασθενή αρωματική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Αδιάλυτο σε νερό και προπανοδιόλη-1,2 Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Σημείο τήξεως |
70 °C |
|||
|
Γ. Μέγιστο απορρόφησης |
Το φάσμα απορρόφησης στοιβάδας πάχους 2 cm διαλύματος της ουσίας σε απόλυτη αιθανόλη σε αναλογία 1:100 000, σε μήκος κύματος 230 έως 320 nm, εμφανίζει μία μόνο κορυφή στα 278 nm |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φαινολικές προσμίξεις |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
| Απορροφητικότητα
|
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 322 ΛΕΚΙΘΙΝΕΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Φωσφατίδια Φωσφολιπίδια |
|||
|
Ορισμος |
Οι λεκιθίνες είναι μείγματα ή κλάσματα φωσφατιδίων, που λαμβάνονται με φυσικές μεθόδους από ζωικές ή φυτικές τροφές, συμπεριλαμβανομένων και των προϊόντων υδρόλυσης που λαμβάνονται με χρήση κατάλληλων αβλαβών ενζύμων. Το τελικό προϊόν δεν πρέπει να παρουσιάζει κατάλοιπα ενζυματικής δράσης Οι λεκιθίνες ενδέχεται να έχουν ελαφρώς λευκανθεί με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε υδατικό περιβάλλον. Η οξίδωση αυτή δεν πρέπει να προκαλεί χημική μετατροπή των λεκιθινικών φωσφατιδίων |
|||
|
Αριθ. EINECS |
232-307-2 |
|||
|
Δοκιμασία |
— Λεκιθίνες: περιεκτικότητα τουλάχιστον 60,0 % σε ουσίες αδιάλυτες σε ακετόνη — Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: περιεκτικότητα τουλάχιστον 56,0 % σε ουσίες αδιάλυτες σε ακετόνη |
|||
|
Περιγραφή |
— Λεκιθίνες: καφέ υγρό ή κολλώδες ρευστό ή σκόνη — Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: ανοικτό καφέ έως καφέ πυκνόρρευστο υγρό ή πολτός |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές χολίνης, φωσφόρου και λιπαρών οξέων |
||||
|
Β. Δοκιμή για προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών |
Σε ποτήρι ζέσεως των 800-ml, προστίθενται 500 ml νερού (30 °C-35 °C). Προστίθενται κατόπιν αργά 50 ml δείγματος με συνεχή ανάδευση. Το προϊόν υδρόλυσης λεκιθινών σχηματίζει ομοιογενές γαλάκτωμα. Η μη υδρολυμένη λεκιθίνη σχηματίζει διάκριτη μάζα 50 g περίπου |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C για 1 ώρα |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε τολουόλιο |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητος |
— Λεκιθίνες: 35 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr κατ' ανώτατο όριο — Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: 45 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός υπεροξειδίων |
Ίσος ή μικρότερος του 10 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 325 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό νάτριο 2-Υδροξυ-προπιονικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-772-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H5NaO3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
112,06 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετική δοκιμή γαλακτικών ιόντων |
||||
|
Β. Θετική δοκιμή νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Οξύτητα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 % |
6,5 έως 7,5 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού |
|||
|
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 % |
||||
|
Ε 326 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό κάλιο 2-Υδροξυ-προπιονικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
213-631-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H5O3K |
|||
|
Μοριακό βάρος |
128,17 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 66 % |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρώς παχύρρευστο, σχεδόν άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Καύση |
Καίεται διάλυμα γαλακτικού καλίου μέχρις αποτεφρώσεως. Η τέφρα είναι αλκαλική και, με προσθήκη οξέος, αναβράζει |
|||
|
Β. Χρωστική αντίδραση |
5 ml διαλύματος κατεχόλης σε θειικό οξύ, σε αναλογία 1:100, επικαλύπτονται με 2 ml διαλύματος γαλακτικού καλίου. Η επιφάνεια επαφής των δύο στοιβάδων χρωματίζεται βαθυκόκκινη |
|||
|
Γ. Θετικές δοκιμές καλίου και γαλακτικών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξύτητα |
Σε 20 ml νερού διαλύεται 1 g διαλύματος γαλακτικού καλίου, προστίθενται 3 σταγόνες φαινολφθαλεΐνης TS και το διάλυμα ογκομετρείται με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 N. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται άνω των 0,2 ml |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
Το διάλυμα γαλακτικού καλίου δεν ανάγει το φελίγγειο υγρό |
|||
|
Σημειωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα συγκεντρώσεως 60 % |
||||
|
Ε 327 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Γαλακτικό ασβέστιο Ένυδρο γαλακτικό ασβέστιο Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-προπιονικού οξέος |
|||
|
Αριθ. EINECS |
212-406-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C3H5O2)2Ca·nH2O (n = 0-5) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
218,22 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμο, λευκό κρυσταλλικό στερεό, σε μορφή σκόνης ή κόκκων |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γαλακτικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Β. Δοκιμές διαλυτότητας |
Διαλυτό σε νερό και πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 120 °C για 4 ώρες: — άνυδρο άλας: 3,0 % κατ' ανώτατο όριο — ένυδρο άλας με 1 μόριο H2O: 8,0 % κατ' ανώτατο όριο — ένυδρο άλας με 3 μόρια H2O: 20,0 % κατ' ανώτατο όριο — ένυδρο άλας με 4,5 μόρια H2O: 27,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξύτητα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηρού, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ |
|||
|
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
6,0-8,0 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού |
|||
|
Ε 330 ΚΙΤΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Κιτρικό οξύ 2-Υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικό οξύ β-Υδροξυ-τρικαρβαλλυλικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
201-069-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
α) C6H8O7 (άνυδρο) β) C6H8O7·Η2O (ένυδρο με 1 μόριο H2O) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
α) 192,13 (άνυδρο) β) 210,15 (ένυδρο με 1 μόριο H2O) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το κιτρικό οξύ μπορεί να είναι άνυδρο ή να περιέχει ένα μόριο νερού. Περιεκτικότητα σε C6H8O7 τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Το κιτρικό οξύ είναι λευκό ή άχρωμο, άοσμο, κρυσταλλικό στερεό με έντονα όξινη γεύση. Η ένυδρη ουσία αφυδατώνεται σε ξηρή ατμόσφαιρα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Δοκιμές διαλυτότητας |
Πολύ ευδιάλυτο σε νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
Το άνυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 0,5 % κατ' ανώτατο όριο, το ένυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 8,8 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο μετά από αποτέφρωση στους 800±25 °C |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφραζόμενα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα |
Σε υδατόλουτρο 90 °C, θερμαίνονται 1 g κονιοποιημένου δείγματος με 10 ml θειικού οξέος πυκνότητος τουλάχιστον 98 % για 1 ώρα στο σκοτάδι. Το διάλυμα πρέπει απλώς να χρωματιστεί ανοικτό καφέ (υγρό σύγκρισης Machting Fluid K) |
|||
|
Ε 331 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό νάτριο Δισόξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος |
|||
|
Χημικός τύπος |
α) C6H7O7Na (άνυδρο) β) C6H7O7Na·Η2O (ένυδρο με 1 μόριο H2O) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
α) 214,11 (άνυδρο) β) 232,23 (ένυδρο με 1 μόριο H2) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες: — άνυδρη ουσία: 1,0 % κατ' ανώτατο όριο — ένυδρη ουσία: 8,8 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,5 έως 3,8 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 331 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο κιτρικό νάτριο Όξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας νατρίου με 1,5 μόρια H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-623-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H6O7Na2·1,5H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
263,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
13,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
4,9 έως 5,2 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 331 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Κιτρικό νάτριο Άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Κιτρικό άλας νατρίου, άνυδρο ή ένυδρο με 2 ή 5 μόρια H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-675-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: |
C6H5O7Na3 |
||
|
Ένυδρο: |
C6H5O7Na3·nH2O (n = 2 ή 5) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
258,07 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες: |
|||
|
— άνυδρη ουσία: |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
— ένυδρη ουσία με 2 μόρια H2O: |
13,5 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
— ένυδρη ουσία με 5 μόρια H2O: |
30,3 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
7,5 έως 9,0 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 332 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό κάλιο Δισόξινο άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Άνυδρο δισόξινο κιτρικό άλας καλίου |
|||
|
Αριθ. EINECS |
212-753-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H7O7K |
|||
|
Μοριακό βάρος |
230,21 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,5 έως 3,8 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 332 (ii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Κιτρικό κάλιο Άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Ένυδρο κιτρικό άλας καλίου με 1 μόριο H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
212-755-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H5O7K3·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
324,42 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 5 % |
7,5 έως 9,0 |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 333 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο κιτρικό ασβέστιο Δισόξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Ένυδρο δισόξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 1 μόριο H2O |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H7O7)2Ca·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
440,32 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,2 έως 3,5 |
|||
|
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
|||
|
Ε 333 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο κιτρικό ασβέστιο Όξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας ασβεστίου με 3 μόρια H2O |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H7O7)2Ca2·3H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
530,42 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20,0 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος 2 N, πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
|||
|
Ε 333 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο κιτρικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Κιτρικό ασβέστιο Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβονικού οξέος Ένυδρο κιτρικό άλας ασβεστίου με 4 μόρια H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
212-391-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H6O7)2Ca3·4H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
570,51 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές κιτρικών ιόντων και ασβεστίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
14,0 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 180 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Φθοριόντα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρσμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ανθρακικά ιόντα |
Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέως 2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες |
|||
|
Ε 334 L(+)-ΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
L-Τρυγικό οξύ L-2,3-Διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικό οξύ d-α,β-Διυδροξυ-ηλεκτρικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
201-766-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H6O6 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
150,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο ή ημιδιαφανές κρυσταλλικό στερεό ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
168 °C έως 170 °C |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή τρυγικών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (υπεράνω P2O5 3 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
1 000 mg/kg κατ' ανώτατο όριο μετά από πύρωση στους 800±25 °C |
|||
|
Ειδική στροφική ικανότητα υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 20 % w/v |
|
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Ε 335 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Όξινο άλας με νάτριο του L-(+)-τρυγικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο άλας με νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος Ένυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H5O6Na·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
194,05 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10,0 % κατ' ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση στους 105 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 335 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
L-Τρυγικό νάτριο (+)-Τρυγικό νάτριο Άλας με νάτριο του (+)-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος Ένυδρο L-(+)-τρυγικό νάτριο με 2 μόρια H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
212-773-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H4O6Na2·2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
230,8 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και νατρίου |
||||
|
Β. Δοκιμές διαλυτότητας |
1 gr είναι αδιάλυτο σε 3 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
7,0 έως 7,5 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 336 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο τρυγικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άνυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό κάλιο Όξινο άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H5O6K |
|||
|
Μοριακό βάρος |
188,16 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Β. Σημείο τήξεως |
230 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
3,4 |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 105 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 336 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας με κάλιο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος Ένυδρο L-(+)-τρυγικό κάλιο με μόριο H2O |
|||
|
Αριθ. EINECS |
213-067-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H4O6K2·Η2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
235,2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων και καλίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
7,9 έως 9,0 |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
4,0 % κατ' ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 150 °C για 4 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 337 ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
L-(+)-τρυγικό καλιονάτριο Άλας του Rochelle Άλας του Seignette |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Διπλό άλας με κάλιο και νάτριο του L-2,3-δι-υδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος L-(+)-Τρυγικό καλιονάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
206-156-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H4O6KNa·4H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
282,23 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων, καλίου και νατρίου |
||||
|
Β. Δοκιμές διαλυτότητας |
1 g διαλύεται σε 1 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Γ. Πεδίο τιμών σημείου τήξεως |
70 °C έως 80 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
26,0 % κατ' ανώτατο όριο και τουλάχιστον 21,0 % μετά από ξήρανση στους 150 °C για 3 ώρες |
|||
|
Οξαλικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από ξήρανση |
|||
|
pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
6,5 έως 8,5 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 338 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ορθοφωσφορικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό οξύ |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-633-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
H3PO4 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
98,00 |
|||
|
Δοκιμασία |
Το φωσφορικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο ως υδατικό διάλυμα σε διάφορες συγκεντρώσεις. Περιεκτικότητα τουλάχιστον 67,0 % και όχι μεγαλύτερη από 85,7 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, παχύρρευστο υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για οξύ και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Πτητικά οξέα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως οξικό οξύ) |
|||
|
Ιόντα χλωρίου |
200 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε χλώριο) |
|||
|
Νιτρικά ιόντα |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως NaNO3) |
|||
|
Θειικά ιόντα |
1 500 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως CaSO4) |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 75 %. |
||||
|
E 339 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-449-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: NaH2PO4 Μονοένυδρο: NaH2PO4 · H2O Δισένυδρο: NaH2PO4 · 2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: 119,98 Μονοένυδρο: 138,00 Δισένυδρο: 156,01 |
|||
|
Δοκιμασία |
Ύστερα από ξήρανση στους 60 °C για μία ώρα και ύστερα στους 105 °C για τέσσερις ώρες, περιέχει τουλάχιστον 97 % NaH2PO4 |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 58,0 και 60,0 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό, άοσμο, ελαφρώς υγροποιούμενο με απορρόφηση υδρατμών στερεό σε μορφή σκόνης, κρυστάλλων ή κόκκων |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη ή τον αιθέρα |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 4,1 και 5,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 2,0 %, κατ' ανώτατο όριο, το μονοένυδρο 15,0 % κατ' ανώτατο όριο και το δισένυδρο 25 % κατ' ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 60 °C για 1 ώρα και, στη συνέχεια, στους 105 °C για 4 ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 339 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-448-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na2HPO4 Ένυδρο: Na2HPO4 · nH2O (n = 2, 7 ή 12) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
141,98 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na2HPO4 τουλάχιστον 98 %, ύστερα από ξήρανση στους 40 °C για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 °C για πέντε ώρες |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 49 και 51 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Το άνυδρο όξινο φωσφορικό νάτριο είναι λευκή, υγροσκοπική άοσμη σκόνη. Από τις εφυδατωμένες μορφές, το δισένυδρο άλας είναι λευκό, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό, το επταένυδρο άλας είναι λευκό, άοσμο στερεό σε μορφή αφυδατούμενων στην ατμόσφαιρα κρυστάλλων ή κοκκώδους σκόνης και το δωδεκαένυδρο: λευκό αφυδατούμενο στην ατμόσφαιρα, άοσμο στερεό σε μορφή σκόνης ή κρυστάλλων |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 8,4 και 9,6 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 5,0 % κατ' ανώτατο όριο, το δισένυδρο 22,0 % κατ' ανώτατο όριο, το επταένυδρο 50 % κατ' ανώτατο όριο, το δωδεκαένυδρο 61,0 % κατ' ανώτατο όριο, ύστερα από ξήρανση πρώτα στους 40 °C για τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 °C για πέντε ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 339 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό νάτριο Ορθοφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
Το φωσφορικό νάτριο λαμβάνεται από υδατικά διαλύματα και κρυσταλλώνεται ως άνυδρο άλας και με 1/2, 1, 6, 8 ή 12 H2O. Το δωδεκαένυδρο άλας κρυσταλλώνεται πάντα από υδατικά διαλύματα με περίσσεια υδροξειδίου του νατρίου. Περιέχει μορίου NaOH. |
|||
|
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-509-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na3PO4 Ένυδρο: Na3PO4 . nH2O (n = 1/2, 1, 6, 8, ή 12) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
163,94 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα του άνυδρου φωσφορικού νατρίου και των εφυδατωμένων μορφών του, με εξαίρεση το δωδεκαένυδρο, σε Na3PO4 τουλάχιστον 97,0 %, υπολογιζόμενη επί ξηράς ουσίας. Περιεκτικότητα του δωδεκαένυδρου άλατος σε Na3PO4 τουλάχιστον 92,0 %, υπολογιζόμενη στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 40,5 και 43,5 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι, κόκκοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 11,5 και 12,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
Οι απώλειες βάρους ύστερα από ξήρανση στους 120 °C για δύο ώρες και, στη συνέχεια πύρωση στους 800 °C περίπου για 30 λεπτά, είναι για το άνυδρο άλας 2,0 % κατ' ανώτατο όριο, για το μονοένυδρο 11,0 % κατ' ανώτατο όριο, για το δωδεκαένυδρο: μεταξύ 45,0 και 58,0 % |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 340 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-913-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
KH2PO4 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
136,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 51,0 και 53,0 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή, υγροσκοπική κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 4,2 και 4,8 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 340 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφωρικό κάλιο Φωσφορικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-834-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
K2HPO4 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
174,18 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 40,3 και 41,5 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κοκκώδης σκόνη, κρύσταλλοι ή μάζες· ουσία που υγροποιείται με απορρόφηση υδρατμών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και για φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 8,7 και 9,4 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή 0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 340 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό κάλιο Ορθοφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Φωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-907-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: K3PO4 Ένυδρο: K3PO4 . nH2O (n = 1 ή 3) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
212,27 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P 2O5 |
Μεταξύ 30,5 και 33,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι, υγροσκοπιοί κρύσταλλοι ή κόκκοι. Στις διαθέσιμες εφυδατωμένες μορφές περιλαμβάνονται το μονοένυδρο και το τριένυδρο άλας |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 11,5 και 12,3 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
Άνυδρο: 3,0 % κατ' ανώτατο όριο· εφυδατωμένες μορφές: 23,0 % κατ'ανώτατο όριο. Προσδιορίζεται με ξήρανση στους 105 °C για μία ώρα και μετά με πύρωση στους 800 °C ± 25 °C για 30 λεπτά |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 341 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισόξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-837-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Ca(H2PO4)2 Μονοένυδρο: Ca(H2PO4)2 · H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
234,05 (άνυδρο) 252,08 (μονοένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 55,5 και 61,1 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Κοκκώδης σκόνη ή λευκοί κρύσταλλοι ή κόκκοι υγροποιούμενοι στον ατμοσφαιρικό αέρα με απορρόφηση υδρατμών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Περιεκτικότητα σε CaO |
Μεταξύ 23,0 και 27,5 % (στην άνυδρη μορφή) Μεταξύ 19,0 και 24,8 % (στη μονοένυδρη μορφή) |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
14 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες (για την άνυδρη μορφή) 17,5 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 60 °C για μία ώρα, στη συνέχεια στους 105 °C για τέσσερις ώρες (για την μονοένυδρη μορφή) |
|||
|
Απώλεια κατά την καύση |
17,5 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 °C ± 25 °C για 30 λεπτά (για την άνυδρη μορφή) 25,0 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για μία ώρα, στη συνέχεια πύρωση στους 800 °C ± 25 °C για 30 λεπτά (για τη μονοένυδρη μορφή) |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 341 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Όξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο Φωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο φωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-826-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: CaHPO4 Δισένυδρο: CaHPO4 · 2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
136,06 (άνυδρο) 172,09 (δισένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το όξινο φωσφορικό ασβέστιο περιέχει CaHPO4 σε αναλογία τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από το ισοδύναμο του 102 % ύστερα από ξήρανση στους 200 °C για τρεις ώρες |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 50,0 και 52,5 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή κόκκοι, κοκκώδης σκόνη ή σκόνη, χρώματος λευκού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ελάχιστα υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
8,5 % κατ' ανώτατο όριο (άνυδρο) ή 26,5 % (δισένυδρο) ύστερα από πύρωση στους 800 °C ± 25 °C για 30 λεπτά |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 341 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουδέτερο φωσφορικό ασβέστιο Ορθοφωσφορικό ασβέστιο Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο Ασβεστιοϋδροξυαπατίτης Βασικό μονοφωσφορικό πεντασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
Το φωσφορικό ασβέστιο [(Ca3(PO4)2)] είναι ένα μείγμα φωσφορικών αλάτων του ασβεστίου το οποίο λαμβάνεται από την εξουδετέρωση φωσφορικού οξέος με υδροξείδιο του ασβεστίου η κατά προσέγγιση σύνθεση του οποίου είναι: 10CaO · 3P2O5 · H2O. |
|||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο Φωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
235-330-6 (υδροξυμονοφωσφορικό πεντασβέστιο) 231-840-8 (ορθοφωσφορικό ασβέστιο) |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ca5(PO4)3 · OH ή Ca3(PO4)2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
502 ή 310 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Μεταξύ 38,5 και 48,0 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη σκόνη σταθερή στον ατμοσφαιρικό αέρα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη, διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
8 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 °C ± 25 °C, μέχρι σταθερού βάρους |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 385 ΑΙΘΥΛΕΝΟΔΙΑΜΙΝΟΤΕΤΡΑΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας με ασβέστιο και νάτριο του EDTA Ξηρός πάγος (στερεά μορφή) Ανυδρίτης του ανθρακικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
N,N′-1,2-Αιθανοδιυλο-δις [N-(καρβοξυμεθυλο)-γλυκινικό] (4-)-Ο,Ο′,ON, ON] ασβέστιο (2)-δινάτριο Αιθυλενοδιαμινοτετραοξικόασβεστιονάτριο (Αιθυλενοδινιτριλο)-τετραοξικό ασβεστιονάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
200-529-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C10H12O8CaN2Na2·2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
410,31 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί άοσμοι κρυσταλλικοί κόκκοι ή λευκή έως υπόλευκη σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπικά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νατρίου και ασβεστίου |
||||
|
Β. Θετική δοκιμή χηλικής συμπλοκοποίησης μεταλλικών ιόντων |
||||
|
Γ. Το pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % κυμαίνεται μεταξύ 6,5 και 7,5 |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
5-13 % (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Δεν επιτρέπεται η χρήση αιθυλενοξειδίου ως συντηρητικού στα πρόσθετα τροφίμων |
||||
|
Ε 400 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
Γραμμική γλυκουρονογλυκάνη, αποτελούμενη κυρίως από ομάδες D-μαννουρονικού οξέος ως δεσμούς β-(1-4) και L-γουλουρονικού οξέος με δεσμούς α-(1-4), σε μορφή δακτυλίου πυρανόζης. Κολλοειδώς διαλυτός σε νερό υδατάνθρακας, λαμβανόμενος από διάφορα φυσικά είδη φαιοφυκών (Phaeophyceae) με αραιά διαλύματα αλκαλίων |
|||
|
Einecs |
232-680-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H8O6)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό οξύ παρέχει τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 23 % διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό οξύ (C6H8O6)n τουλάχιστον 91 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 200) |
|||
|
Περιγραφή |
Το αλγινικό οξύ απαντά σε νηματοειδή, κοκκοειδή, κοκκώδη και κονιοποιημένη μορφή. Έχει χρώμα λευκό έως καφεκίτρινο και είναι σχεδόν άοσμο |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό και οργανικούς διαλύτες, δυσδιάλυτο σε διαλύματα ανθρακικού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου και φωσφορικού νατρίου |
|||
|
Β. Σταθμική ανάλυση με χλωριούχο ασβέστιο |
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα διαλύματος χλωριούχου ασβεστίου συγκεντρώσεως 2,5 % ίση με το ένα πέμπτο του όγκου του. Σχηματίζεται ογκώδες ζελατινώδες ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το κόμμι ακακίας, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, το καρβοξυμεθυλ-άμυλο, την καραγενάνη, τη ζελατίνη, το κόμμι γκάτι, το κόμμι καράγια, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το τραγακάνθινο κόμμι |
|||
|
Γ. Σταθμική ανάλυση με θειικό αμμώνιο |
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα κορεσμένου διαλύματος θειικού αμμωνίου ίση με το μισό του όγκου του. Δεν σχηματίζεται ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται το αλγινικό οξύ από το άγαρ-άγαρ, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, την καραγενάνη, τις αποεστεροποιημένες πηκτινικές ύλες, τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το άμυλο |
|||
|
Δ. Χρωστική αντίδραση |
Αναταράσσεται 0,01 g δείγματος με 0,15 ml υδροξειδίου του νατρίου 0,1 Ν, μέχρι να διαλυθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, και κατόπιν προστίθεται 1 ml διαλύματος όξινου θειικού σιδήρου (III). Μετά από 5 λεπτά, το διάλυμα χρωματίζεται κόκκινο του κερασιού και τελικά βαθύ ιώδες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 3 % |
2,0 έως 3,5 |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
8 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε υδροξείδιο του νατρίου (διάλυμα 1 Μ) |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 401 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H7NaO6)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό νάτριο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό νάτριο τουλάχιστον 90,8 % και όχι άνω του 106,0 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 222) |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νατρίου και αλγινικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 402 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με κάλιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H7KO6)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό κάλιο παρέχει τουλάχιστον 16,5 % και όχι άνω του 19,5 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό κάλιο τουλάχιστον 89,2 % και όχι άνω του 105,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 238) |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές καλίου και αλγινικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 403 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Αμμωνιακό άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H11NO6)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθος μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό αμμώνιο τουλάχιστον 88,7 % και όχι άνω του 103,6 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 217) |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές αμμωνίου και αλγινικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
7 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 404 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άλας του αλγινικού οξέος με ασβέστιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H7Ca1/2O6)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό ασβέστιο τουλάχιστον 89,6 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 219) |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές ασβεστίου και αλγινικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 405 ΑΛΓΙΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ — 1,2 |
||||
|
Συνώνυμα |
Αλγινικό υδροξυπροπύλιο Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2 Αλγινική προπυλενογλυκόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη — 1,2· η σύνθεσή του ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό εστεροποίησης και με την εκατοστιαία αναλογία των ελεύθερων και των εξουδετερωμένων καρβοξυλίων στο μόριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C9H14O7)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
10 000-600 000 (συνήθης μέσος όρος) |
|||
|
Δοκιμασία |
Το ξηρό προϊόν παρέχει τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 20 % διοξείδιο του άνθρακα (CO2) |
|||
|
Περιγραφή |
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου προς το καφέ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές προπανοδιόλης — 1,2 και αλγινικού οξέος μετά από υδρόλυση |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Συνολική περιεκτικότητα σε προπανοδιόλη — 1,2 |
Τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 45 % |
|||
|
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη προπανοδιόλη — 1,2 |
15 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 406 ΑΓΑΡ-ΑΓΑΡ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άγαρ Γελόζη Ιαπωνικό άγαρ Ιχθυόκολλα Βεγγάλης, Κεϋλάνης, Κίνας ή Ιαπωνίας Layor Carang |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Το άγαρ-άγαρ είναι ένας κολλοειδώς διαλυτός σε νερό πολυσακχαρίτης, αποτελούμενος κυρίως από ομάδες D-γαλακτόζης. Στο 10 % περίπου των ομάδων D-γαλακτοπυρανόζης, ένα από τα υδροξύλια είναι εστεροποιημένα με θειικό οξύ εξουδετερωμένο με ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο ή νάτριο. Το άγαρ-άγαρ λαμβάνεται από ορισμένα φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gelidiaceae (γελιδίτες) και Sphaerococcaceae (σφαιροκοκκίδες) καθώς και συγγενών ερυθροφυκών της τάξης Rhodophyceae (ροδοφύκη) |
|||
|
Einecs |
232-658-1 |
|||
|
Δοκιμασία |
Η κατώτατη συγκέντρωση της γέλης θα πρέπει να μην υπερβαίνει το 0,25 % |
|||
|
Περιγραφή |
Το άγαρ-άγαρ είναι άοσμο ή έχει ελαφρά χαρακτηριστική οσμή. Το μη κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει συνήθως μορφή δεσμών από λεπτές, μεμβρανώδεις και συγκολλημένες ταινίες ή τεμαχίων, νιφάδων ή κόκκων. Το χρώμα του ποικίλλει από ανοικτό πορτοκαλοκίτρινο, γκριζοκίτρινο έως ωχροκίτρινο ή είναι άχρωμο. Όταν είναι υγρό, είναι σκληρό ενώ ξηρό είναι εύθρυπτο. Το κονιοποιημένο άγαρ-άγαρ έχει χρώμα λευκό έως κιτρινόλευκο ή ωχροκίτρινο. Όταν εξετάζεται μικροσκοπτικώς μέσα σε νερό, το άγαρ-άγαρ εμφανίζεται κοκκώδες και κάπως νηματοειδές. Είναι δυνατόν να περιέχει λίγα θραύσματα βελονών του εσωτερικού σκελετού των σπόγγων και λίγα κελύφη διατόμων. Εξεταζόμενο μέσα σε διάλυμα υδρίτη της χλωράλης, το κονιοποιημένο άγαρ εμφανίζεται πιο διαφανές απ' ότι μέσα σε νερό, κάπως κοκκώδες, γραμμωτό, γωνιώδες, ενδέχεται δε να περιέχει κελύφη διατόμων. Η ενεργός συγκέντρωση της γέλης επιτρέπεται να τυποποιείται με την προσθήκη δεξτρόζης και μαλτοδεξτρινών ή σακχαρόζης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε κρύο νερό, διαλυτό σε βραστό νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
22 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες) |
|||
|
Τέφρα |
6,5 % κατ' ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3 Ν) |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C |
|||
|
Αδιάλυτες ύλες (σε ζεστό νερό) |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλέ χρώμα |
|||
|
Ζελατίνη και άλλες πρωτεΐνες |
Διαλύεται περίπου 1 g άγαρ-άγαρ σε 100 ml βραστού νερού και το διάλυμα αφήνεται να ψυχθεί μέχρι τους 50 °C περίπου. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος, προστίθενται 5 ml διαλύματος τρινιτροφαινόλης (1 g άνυδρης τρινιτροφαινόλης σε 100 ml ζεστού νερού). Δεν πρέπει να εμφανιστεί θόλωμα εντός 10 λεπτών |
|||
|
Απορρόφηση νερού |
Σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml, φέρονται 5 g άγαρ-άγαρ και ο όγκος συμπληρώνεται μέχρι τη χαραγή με νερό. Το σύνολο αναμειγνύεται και αφήνεται σε ηρεμία 24 ώρες σε θερμοκρασία 25 °C περίπου. Το περιεχόμενο του κυλίνδρου χύνεται επάνω σε υγρό υαλοβάμβακα, κατά τρόπον ώστε το νερό να εκρεύσει σε ένα δεύτερο ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml. Δεν πρέπει να συλλεγούν άνω των 75 ml νερού |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 407 ΚΑΡΑΓΕΝΑΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Το προϊόν του εμπορίου κυκλοφορεί με διάφορα ονόματα όπως: Γελόζη ιρλανδικού βρύου Ευχευμάνη (από το είδος Eucheuma) Ιριδοφυκάνη (από το είδος Iridaea) Υπνεάνη (από το είδος Hypnea) Φουρκελλαράνη ή δανικό άγαρ-άγαρ (από την Furcellaria fastigiata) Καραγενάνη (από τα είδη Chondrus και Gigartina) |
|||
|
Ορισμός |
Η καραγενάνη λαμβάνεται με εκχύλιση με νερό από φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaeceae και Furcellariaceae της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη). Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2. Η καραγενάνη αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και ασβέστιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Η καραγενάνη δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση. |
|||
|
EINECS |
232-524-2 |
|||
|
Περιγραφή |
Υποκίτρινη προς άχρωμη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη. |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Ιξώδες διαλύματος 1,5 % στους 75 °C |
Τουλάχιστον 5 mPa.s |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, τέσσερις ώρες) |
|||
|
Θειικό άλας |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (σε SO4) |
|||
|
Τέφρα |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %) |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v) |
|||
|
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa) |
5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 gr |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 gr |
|||
|
Ε 407α ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΚΗ EUCHEUMA |
||||
|
Συνώνυμα |
PES (από τα αρχικά των λέξεων Processed Eucheuma seaweed/τροποποιημένα φύκη Εύχευμα) |
|||
|
Ορισμός |
Τα μεταποιημένα φύκη του γένους Εύχευμα λαμβάνονται από κατεργασία φυσικών στελεχών θαλασσίων φυκών των ειδών Eucheuma cottonii και Eucheuma spinosum της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη) με υδατικά διαλύματα αλκαλίων (ΚΟΗ) για την απομάκρυνση των ξένων προσμίξεων, ακολουθούμενη από έκπλυση με καθαρό νερό και ξήρανση, οπότε προκύπτει το τελικό προϊόν. Επιτρέπεται ο περαιτέρω καθαρισμός με έκπλυση με μεθανόλη, αιθανόλη ή προπανοδιόλη-2 και ξήρανση. Το προϊόν αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Περιέχει επίσης σε μικρές ποσότητες άλατα με νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών καθώς και κυτταρίνη φυκών σε αναλογία έως 15 %. Η καραγενάνη τροποποιημένων φυκών του γένους Εύχευμα δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση. |
|||
|
Περιγραφή |
Καστανόχρυση έως υποκίτρινη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Με νερό σχηματίζει θολά παχύρρευστα εναιωρήματα. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 %, στους 75 °C |
Toυλάχιστον 5 mPa.s |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) |
|||
|
Θειικό άλας |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4) |
|||
|
Τέφρα |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %) |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 15 % επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v) |
|||
|
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους (κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa) |
5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 grr |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 gr |
|||
|
Ε 410 ΚΟΜΜΙ ΧΑΡΟΥΠΙΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Κόμμι algaroba |
|||
|
Ορισμός |
Το κόμμι χαρουπιών είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων της χαρουπιάς, κοινή ονομασία του δέντρου φυσικών στελεχών Cerationia siliqua (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη |
|||
|
Μέσο μοριακό βάρος |
50 000-3 000 000 |
|||
|
Einecs |
232-541-5 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γαλακτόζης και μαννόζης |
||||
|
Β. Μικροσκοπική εξέταση |
Σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα, τοποθετείται λίγο κονιοποιημένο δείγμα σε υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,5 % ιωδίου και 1 % ιωδιούχου καλίου και εξετάζεται στο μικροσκόπιο. Το κόμμι χαρουπιών εμφανίζεται με τη μορφή επιμήκων σωληνοειδών κυττάρων, χωρισμένων ή με μικρά διάκενα μεταξύ τους. Το καφέ περιεχόμενό τους είναι πολύ λιγότερο ομοιόμορφο απ' ότι στο κόμμι γκουάρ. Το κόμμι γκουάρ εμφανίζεται με τη μορφή σχεδόν όμοιων ομάδων σφαιρικών έως απιοειδών κυττάρων με κίτρινο έως καφέ περιεχόμενο |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε ζεστό νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες) |
|||
|
Τέφρα |
1,2 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 °C |
|||
|
Πρωτεΐνες (Ν × 6,25) |
7 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μολύβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ' ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Ε 412 ΚΟΜΜΙ ΓΚΟΥΑΡ |
||||
|
Συνώνυμα |
Κόμμι κυάμοψης Άλευρο γκουάρ |
|||
|
Ορισμός |
Το κόμμι γκουάρ είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του γκουάρ, κοινή ονομασία του φυτού Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη |
|||
|
Einecs |
232-536-0 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
50 000-8 000 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γαλακτόζης και μαννόζης |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε κρύο νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες) |
|||
|
Τέφρα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 °C |
|||
|
Υλες αδιάλυτες σε οξέα |
7 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Πρωτεΐνες (Ν × 6,25) |
10 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίο (δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 413 ΤΡΑΓΑΝΚΑΝΘΙΝΟ ΚΟΜΜΙ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τραγακάνθη |
|||
|
Ορισμός |
Το τραγακάνθινο κόμμι είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Astragalus gummifer Labillardiere και άλλων ασιατικών ειδών του γένους Astragalus (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες (γαλακτοαραβάνες και όξινους πολυσακχαρίτες), οι οποίοι κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτουρονικό οξύ, γαλακτόζη, αραβινόζη, ξυλόζη και φυκόζη. Ενδέχεται επίσης να περιέχει μικρές ποσότητες ραμνόζης και γλυκόζης (προερχόμενες από την παρουσία ιχνών αμύλου ή/και κυτταρίνης) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Περίπου 800 000 |
|||
|
Einecs |
232-252-5 |
|||
|
Περιγραφή |
Το μη κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι εμφανίζεται με τη μορφή πεπλατυσμένων, φολιδωτών θραυσμάτων, επίπεδων ή κεκαμμένων, ή με τη μορφή σπειροειδώς περιελιγμένων τεμαχίων πάχους 0,5-2,5 mm και μήκους έως 3 cm. Το χρώμα του είναι λευκό έως ωχροκίτρινο αλλά ορισμένα τεμάχια μπορεί να έχουν ελαφρά κόκκινη χροιά. Τα τεμάχια παρουσιάζουν κερατοειδή υφή και είναι εύθρυπτα. Είναι άοσμο ενώ τα διαλύματά του έχουν ανούσια κολλώδη γεύση. Το κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι έχει χρώμα λευκό έως ωχροκίτρινο ή ροζ προς καφέ (ωχροκάστανο) |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
1 g δείγματος, αναμειγνυόμενο με 50 ml νερού, διογκώνεται σχηματίζοντας ένα λείο, σκληρό, οπαλιοειδές πήκτωμα· δεν διαλύεται σε αιθανόλη και δεν διογκώνεται σε υδατικό διάλυμα αιθανόλης 60 % (w/v). |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αρνητική δοκιμή για κόμμι καράγια |
Ζέεται 1 g με 20 ml νερό μέχρι να σχηματιστεί πήκτωμα. Προστίθενται 5 ml υδροχλωρικού οξέος και το μείγμα ζέεται εκ νέου για πέντε λεπτά. Δεν πρέπει να εμφανιστεί σταθερό ροζ ή κόκκινο χρώμα. |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
16 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες) |
|||
|
Ολική τέφρα |
4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
|||
|
Ε 414 ΚΟΜΜΙ ΑΚΑΚΙΑΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Αραβικό κόμμι |
|||
|
Ορισμός |
Το κόμμι ακακίας είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του βλαστού και των κλάδων φυσικών στελεχών του φυτού Acacia Senegal (L.) Willdenow ή συγγενών ειδών του γένους Ακακία (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες και τα άλατά τους με ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, που κατά την υδρόλυση παρέχουν αραβινόζη, γαλακτόζη, ραμνόζη και γλυκουρονικό οξύ |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Κατά προσέγγιση 350 000 |
|||
|
Einecs |
232-519-5 |
|||
|
Περιγραφή |
Το μη κονιοποιημένο κόμμι ακακίας εμφανίζεται με τη μορφή λευκών ή λευκο-υποκίτρινων σφαιροειδών δακρύων διαφόρων μεγεθών ή γωνιωδών θραυσμάτων, πολλές φορές αναμεμιγμένο με σκουρόχρωμα θραύσματα. Διατίθεται επίσης σε μορφή νιφάδων, κόκκων, σκόνης ή αποξηραμένου με ψεκασμό υλικού, χρώματος λευκού έως λευκο-υποκίτρινου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένα γραμμάριο διαλύεται σε 2 ml κρύου νερού, σχηματίζοντας διάλυμα που ρέει εύκολα και παρέχει όξινη αντίδραση με χάρτη ηλιοτροπίου· αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
17 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες), προκειμένου για το κοκκώδες προϊόν, και 10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες), προκειμένου για το αποξηραμένο με ψεκασμό προϊόν |
|||
|
Ολική τέφρα |
4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άμυλο ή δεξτρίνη |
Διάλυμα του κόμμεως σε αναλογία 1:50 υποβάλλεται σε βρασμό και στη συνέχεια ψύχεται. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος προστίθεται 1 σταγόνα διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί υποκύανο ή κοκκινωπό χρώμα |
|||
|
Ταννίνες |
Σε 10 ml διαλύματος 1:50 προστίθεται περίπου 0,1 ml διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (III) (9 g FeCl3·6H2O σε νερό μέχρι συνολικού όγκου 100 ml). Δεν πρέπει να εμφανιστεί υπόμαυρο χρώμα ούτε να σχηματιστεί υπόμαυρο ίζημα |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Προϊόντα υδρόλυσης |
Απουσία μαννόζης, ξυλόζης και γαλακτουρονικού οξέος (χρωματογραφικός προσδιορισμός) |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
|||
|
E 415 ΞΑΝΘΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΙ |
||||
|
Ορισμός |
Το ξανθανικό κόμμι είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης, που λαμβάνεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Xanthomonas campestris, ακολουθούμενη από καθαρισμό με εκχύλιση με αιθανόλη ή προπανόλη-2, ξήρανση και άλεση. Περιέχει ως κύριες δομικές μονάδες εξόζης D-γλυκόζη και D-μαννόζη μαζί με D-γλυκουρονικό οξύ και πυροσταφυλικό οξύ και παρασκευάζεται σε μορφή αλάτων με νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο. Τα διαλύματά του είναι ουδέτερα |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Περίπου 1 000 000 |
|||
|
Αριθ. EINECS |
234-394-2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 4,2 % και όχι άνω του 5 % CO2, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε ξανθανικό κόμμι 91 % έως 108 % |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος κρεμ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Το ανώτερο 15 % (105 °C, 2 1/2 ώρες) |
|||
|
Ολική τέφρα |
16 % κατ’ ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας προσδιοριζόμενης με πύρωση στους 650 °C μετά από ξήρανση στους 105 °C για 4 ώρες |
|||
|
Πυροσταφυλικό οξύ |
1,5 % ή περισσότερο |
|||
|
Άζωτο |
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθανόλη και προπανόλη 2 |
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, ξεχωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
|||
|
Salmonella spp. |
Απουσία σε 10 g |
|||
|
Xanthomonas campestris |
Απουσία ζωντανών κυττάρων σε 1 g |
|||
|
Ε 416 ΚΟΜΜΙ ΚΑΡΑΓΙΑ |
||||
|
Συνώνυμα |
Katilo Kadaya Κόμμι στερκουλίας Sterculia Karaya Kullo Kuterra |
|||
|
Ορισμός |
Το κόμμι καράγια είναι το αποξηραμένο έκκριμμα του κορμού και των κλάδων των φυσικών στελεχών δέντρων: Sterculia urens Roxburgh και άλλων ειδών του γένους Στερκουλίας (οικογένεια Sterculiaceae) ή Cochlospermum gossypium A.P. de Candolle και άλλα είδη του γένους Κοχλιόσπερμο (οικογένεια Bixaceae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς ακτευλιωμένους πολυσακχαρίτες, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη, ραμνόζη και γαλακτουρονικό οξύ καθώς και μικρές ποσότητες γλυκουρονικού οξέος |
|||
|
Einecs |
232-539-4 |
|||
|
Περιγραφή |
Το κόμμι καράγια παρουσιάζεται με τη μορφή δακρύων διαφόρων μεγεθών και ασύμμετρων θραυσμάτων με χαρακτηριστική ημικρυσταλλική εμφάνιση. Το χρώμα του είναι ωχροκίτρινο έως ωχροκάστανο κα η υφή του ημιδιαφανής και κερατοειδής. Το κονιοποιημένο κόμμι καράγια έχει χρώμα υπόφαιο έως ωχροκάστανο. Το κόμμι αναδίδει τη χαρακτηριστική οσμή του οξικού οξέος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Διόγκωση σε διάλυμα αιθανόλης |
Το κόμμι καράγια διογκώνεται σε διάλυμα αιθανόλης 60 %, ιδιότητα που το διακρίνει από άλλα κόμμεα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
20 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες) |
|||
|
Ολική τέφρα |
8 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Πτητικά οξέα |
Τουλάχιστον 10 % (ως οξικό οξύ) |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 g |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 g |
|||
|
Ε 417 ΚΟΜΜΙ ΤΑΡΑ |
||||
|
Ορισμός |
Το κόμμι τάρα είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του φυτού Caesalpinia spinosa (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες αποτελούμενους κυρίως από γαλακτομαννάνες. Το βασικό συστατικό είναι μία ευθύγραμμη αλυσίδα ομάδων (1-4)-β-D-μαννοπυρανόζης, συνδεδεμένων με δεσμούς (1-6) με D-γαλακτοπυρανόζη. Η αναλογία μαννόζης προς γαλακτόζη στο κόμμι τάρα είναι 3:1 (η ίδια αναλογία στο κόμμι χαρουπιών είναι 4:1 ενώ στο κόμμι γκουάρ 2:1) |
|||
|
Einecs |
254-409-6 |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε νερό Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Σχηματισμός πηκτής |
Εάν σε υδατικό διάλυμα του δείγματος προστεθεί μικρή ποσότητα βορικού νατρίου, σχηματίζεται πηκτή |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τέφρα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Πρωτεΐνες |
3,5 % κατ' ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 5,7) |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 418 ΚΟΜΜΙ ΤΖΕΛΑΝ |
||||
|
Ορισμός |
Το κόμμι τζελάν είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης που παρασκευάζεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με φυσικά στελέχη του βακτηριδίου Pseudomonas elodea, ακολουθούμενη από καθαρισμό με ισοπροπυλική αλκοόλη, ξήρανση και άλεση. Ο μακρομοριακός πολυσακχαρίτης συνίσταται κυρίως σε έναν επαναλαμβανόμενο τετρασακχαρίτη, αποτελούμενο από μια ομάδα ραμνόζης, μια ομάδα γλυκουρονικού οξέος και δύο ομάδες γλυκόζης και εστεροποιημένο σε Ο-γλυκοζιτικούς δεσμούς με ακύλια (γλυκερύλια και ακετύλια). Το γλυκουρονικό οξύ έχει εξουδετερωθεί προς σχηματισμό μείγματος των αλκαλίων του με κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο |
|||
|
Einecs |
275-117-5 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Κατά προσέγγιση 500 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 3,3 % και όχι άνω του 6,8 % CO2 |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος κρεμ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλύεται σε νερό, σχηματίζοντας παχύρρευστο διαλύμα Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2,5 ώρες) |
|||
|
Άζωτο |
3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Προπανόλη-2 |
750 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών |
10 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
400 αποικίες ανά γραμμάριο κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Απουσία σε 5 γραμμάρια |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 10 γραμμάρια |
|||
|
Ε 422 ΓΛΥΚΕΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γλυκερόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημικές ονομασίες |
Προπανοτριόλη — 1,2,3 Γλυκερόλη Τριυδροξυ-προπάνιο |
|||
|
Einecs |
200-289-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C3H8O3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
92,10 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γλυκερίνη τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο υγροσκοπικό σιροπιώδες υγρό με αμυδρή χαρακτηριστική οσμή, που δεν είναι ούτε δριμεία ούτε δυσάρεστη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Σχηματισμός ακρολεΐνης κατά τη θέρμανση |
Σε δοκιμαστικό σωλήνα θερμαίνονται μερικές σταγόνες δείγματος με 0,5 g περίπου οξίνου θειικού καλίου, οπότε αναδίδονται οι χαρακτηριστικοί διαπεραστικοί ατμοί της ακρολεΐνης |
|||
|
Β. Ειδικό βάρος (25/26 °C) |
Τουλάχιστον 1,257 |
|||
| Γ. Δείκτης διαθλάσεως
|
1,471 έως 1,474 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
5 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,01 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Βουτανοτριόλες |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ενώσεις ακρολεΐνης, γλυκόζης και αμμωνίου |
Μείγμα 5 ml γλυκερίνης με 5 ml διαλύματος υδροξειδίου του καλίου (1:10) θερμαίνεται στους 60 °C για πέντε λεπτά. Το μείγμα δεν χρωματίζεται κίτρινο ούτε αναδίδει οσμή αμμωνίας |
|||
|
Λιπαρά οξέα και εστέρες λιπαρών οξέων |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο εκφρασμένα σε βουτυρικό οξύ |
|||
|
Χλωριούχες ενώσεις |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως χλώριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 431 ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΟΞΥΑΙΘΥΛΕΝΙΟ (40) |
||||
|
Συνώνυμα |
Stearate Polyoxyl (40) |
|||
|
μονοστεατικό πολυοξυαιθυλένιο (40) |
||||
|
ορισμός |
Ένα μείγμα μονο- και δι-εστέρων του εδώδιμου εμπορικού στεατικού οξέος και μικτών πολυοξυαιθυλενοδιολών (με μέσο μήκος πολυμερούς περίπου 40 μονάδων οξυαιθυλενίου) μαζί με ελεύθερη πολυόλη. |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Νιφάδες κρεμ χρώματος ή κηρώδες στερεό στους 25 °C, με ελαφρά οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη και τον οξικό αιθυλεστέρα Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο |
|||
|
Β. Περιοχή σημείου πήξης |
39 °C-44 °C |
|||
|
Γ. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός εστέρα μερικού λιπαρού οξέος της πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
1 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 25 και όχι περισσότερο από 35 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 27 και όχι περισσότερο από 40 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 432 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 20) |
||||
|
Συνώνυμα |
Polysorbate 20 |
|||
|
μονολαυρική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με το εδώδιμο εμπορικό λαυρικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 70 % των ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη με περισσότερο από 97,3 % πολυοξυ-αιθυλενο (20) μονολαυρικής σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 °C με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και τη διοξάνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα |
|||
|
Β. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 50 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 96 και όχι περισσότερο από 108 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 433 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 80) |
||||
|
Συνώνυμα |
Polysorbate 80 |
|||
|
Πολυελαϊκή πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο-και δι-ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό ελαϊκό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και των ανυδριτών της |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96,5 % μονοελαϊκής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Φαιοκίτρινο ελαιώδες υγρό σε 25 °C με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τον πετρελαϊκό αιθέρα |
|||
|
Β. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός Οξύτητας |
2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 65 και όχι περισσότερο από 80 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 434 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 40) |
||||
|
Συνώνυμα |
Polysorbate 40 |
|||
|
Μονοπαλμιτική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών με εδώδιμο εμπορικό παλμιτικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 66 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοπαλμιτικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 °C με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και την ακετόνη. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο |
|||
|
Β. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 41 και όχι περισσότερο από 52 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 90 και όχι περισσότερο από 107 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 435 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 60) |
||||
|
Συνώνυμα |
Polysorbate 60 |
|||
|
Μονοστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 97 % μονοστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση. |
|||
|
Περιγραφή |
Κίτρινο προς πορτοκαλόχρουν ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα στους 25 °C με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση διαλυτή στο ύδωρ, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη στο ορυκτέλαιο και τα φυτικά έλαια |
|||
|
Β. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 45 και όχι περισσότερο από 55 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 81 και όχι περισσότερο από 96 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 436 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 65) |
||||
|
Συνώνυμα |
Polysorbate 65 |
|||
|
Τριστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα μερικών εστέρων σορβιτόλης και μονο- και δι- ανυδριτών της με εδώδιμο εμπορικό στεατικό οξύ και συμπυκνωμένο με περίπου 20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών της |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 46 % ομάδων οξυαιθυλενίου, ισοδύναμη τουλάχιστον με 96 % τριστεατικής πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνης σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Σκούρο, κηρώδες στερεό στους 25 °C με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Κολλοειδώς διαλυτή στο ύδωρ. Ένωση διαλυτή στο ορυκτέλαιο, τα φυτικά έλαια, τον πετρελαϊκό αιθέρα, την ακετόνη, τον αιθέρα, τη διοξάνη, την αιθανόλη και τη μεθανόλη |
|||
|
Β. Περιοχή σημείου πήξης |
29-33 °C |
|||
|
Γ. Φάσμα υπέρυθρης απορρόφησης |
Το χαρακτηριστικό ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος πολυοξυαιθυλιωμένης πολυόλης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
3 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 88 και όχι περισσότερο από 98 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 40 και όχι περισσότερο από 60 |
|||
|
1,4-διοξάνη |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 440 (i) ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ |
||||
|
Ορισμός |
Οι πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες του πολυγαλακτουρονικού οξέος και τα άλατά τους με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθως εσπεριδοειδών ή μήλων. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
|||
|
Einecs |
232-553-0 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέτρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος λευκού ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλύονται σε νέρο σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες) |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3Ν) |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιεκτικότητα σε άζωτο |
1 % κατ' ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη |
|||
|
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ' ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 440 (ii) ΑΜΙΔΙΩΜΕΝΕΣ ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ |
||||
|
Ορισμός |
Οι αμιδιωμένες πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλεστέρες και τα αμίδια του πολυγαλακτουρονικού οξέος καθώς και από τα άλατά του με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων φυσικών βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθων εσπεριδοειδών ή μήλων, ακολουθούμενη από κατεργασία με αμμωνία σε αλκαλικό περιβάλλον. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθιζήσεως εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη χρώματος λευκού, ανοικτοκίτρινου, ανοικτού γκρι ή ανοικτού καφέ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλύονται σε νερό σχηματίζοντας κολλοειδές ιριδίζον διάλυμα. Αδιάλυτες σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες) |
|||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1 % κατ' ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου “3Ν) |
|||
|
Βαθμός αμιδίωσης |
25 % ολικών καρβοξυλίων κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιεκτικότητα σε άζωτο |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη |
|||
|
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2 |
1 % κατ' ανώτατο όριο, επί απαλλαγμένης από πτητικές ύλες ουσίας, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 442 ΦΩΣΦΑΤΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλατα των φωσφατιδικών οξέων με αμμώνιο, μείγμα αλάτων φωσφορυλιωμένων γλυκεριδίων με αμμώνιο |
|||
|
Ορισμός |
Μείγμα ενώσεων του αμμωνίου με φωσφατιδικά οξέα που λαμβάνονται από εδώδιμα λίπη και έλαια (συνήθως από μερικώς υδρογονωμένο κραμβέλαιο). Ο φωσφόρος μπορεί να είναι ενωμένος με ένα, δύο ή τρία γλυκερίδια. Επιπλέον, δύο φωσφορικοί εστέρες μπορεί να είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους ως φωσφατιδυλοφωσφατίδια |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε φωσφόρο τουλάχιστον 3 % και όχι άνω του 3,4 % κατά βάρος· περιεκτικότητα σε αμμώνιο τουλάχιστον 1,2 % και όχι του 1,5 % (υπολογιζόμενο ως Ν) |
|||
|
Περιγραφή |
Ημιστερεό λιπαρής υφής |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε λίπη Αδιάλυτο σε νερό, δυσδιάλυτο σε αιθανόλη και ακετόνη |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και φωσφορικών ιόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ύλες αδιάλυτες σε πετρελαϊκό αιθέρα |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 444 ΙΣΟΒΟΥΤΥΡΙΚΗ ΟΞΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
SAIB |
|||
|
Ορισμός |
Η ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη είναι μείγμα των προϊόντων που σχηματίζονται με εστεροποίηση σακχαρόζης ποιότητας για τρόφιμα με ανυδρίτη οξικού οξέος και ισοβουτυρικό ανυδρίτη, ακολουθούμενη από απόσταξη. Το μείγμα περιέχει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς εστέρων, στους οποίους η αναλογία της οξικής προς τη βουτυρική ρίζα είναι περίπου 2:6 |
|||
|
Einecs |
204-771-6 |
|||
|
Χημική ονομασία |
Ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη |
|||
|
Χημικός τύπος |
C40H62O19 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
832-856, (κατά προσέγγιση), C40H62O19: 846,9 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε C40H62O19 τουλάχιστον 98,8 % και όχι άνω του 101,9 % |
|||
|
Περιγραφή |
Αχυρόχρωμο υγρό, διαυγές και χωρίς ίζημα, με ευχάριστη οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες |
|||
|
Β. Δείκτες διαθλάσεως |
|
|||
|
Γ. Ειδικό βάρος |
|
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Οξική γλυκερίνη |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
0,2 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 524 και όχι άνω του 540 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 445 ΕΣΤΕΡΕΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΗΣ ΜΕ ΚΟΛΟΦΩΝΙΟ ΞΥΛΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστερικό κόμμι |
|||
|
Ορισμός |
Πολύπλοκο μείγμα εστέρων δι- και τριγλυκερίνης με ρητινικά οξέα προερχόμενα από κολοφώνιο ξύλου. Το κολοφώνιο λαμβάνεται από τεμάχια κομμένων πεύκων με εκχύλιση με διαλύτη, ακολουθούμενη από κατεργασία καθαρισμού υγρού-υγρού με διαλύτη. Οι προδιαγραφές αυτές δεν ισχύουν για τα παράγωγα των κομμεορητινών και του εκκρίμματος ζωντανών κωνοφόρων δέντρων ούτε για τις ουσίες που λαμβάνονται από ρητίνες ταλελαίου, υποπροϊόντος της επεξεργασίας χαρτοπολτού για χαρτί κραφτ. Η σύσταση του τελικού προϊόντος είναι 90 % περίπου ρητινικά οξέα και 10 % ουδέτερα συστατικά (ουσίες που δεν είναι οξέα). Το ποσοστό ρητινικών οξέων είναι πολύπλοκο μείγμα ισομερών διτερπενικών μονοκαρβονικών οξέων με τον εμπειρικό μοριακό τύπο C20H30O2, κυρίως αβιετικό οξύ. Η ουσία υποβάλλεται σε καθαρισμό με απόσταξη με υδρατμούς ή απόσταξη με υδρατμούς με αντιρροή |
|||
|
Περιγραφή |
Σκληρό, κίτρινο έως ελαφρώς κεχριμπαρόχρωμο στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε ακετόνη |
|||
|
Β. Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο |
Το χαρακτηριστικό φάσμα της ένωσης |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ειδικό βάρος διαλύματος |
|
|||
|
Πεδίο τιμών μαλακύνσεως κατά Ring and Ball |
Μεταξύ 82 °C και 90 °C |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
Μεταξύ 3 και 9 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Μεταξύ 15 και 45 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Δοκιμασία απουσίας ρητίνης ταλελαίου (δοκιμασία θείου) |
Όταν θειούχες οργανικές ενώσεις θερμαίνονται παρουσία μυρμηγκικού νατρίου, το θείο μετατρέπεται σε υδρόθειο, ευκόλως ανιχνεύσιμο με χρήση χάρτου οξικού μολύβδου. Θετικό αποτέλεσμα της δοκιμασίας υποδηλώνει ότι έχει χρησιμοποιηθεί ρητίνη ταλελαίου αντί για κολοφώνιο ξύλου |
|||
|
E 450 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισόξινο διφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-835-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Na2H2P2O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
221,94 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % εκφρασμένη σε δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 63,0 και όχι μεγαλύτερη από 64,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Διαλυτότητα |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 3,7 και 5,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, τέσσερις ώρες) |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 450 (ii) ΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Όξινο διφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Αριθ. EINECS |
238-735-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Μονοένυδρο: Na3HP2O7 · H2O Άνυδρο: Na3HP2O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Μονοένυδρο: 261,95 Άνυδρο: 243,93 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 57 % και όχι μεγαλύτερη από 59 % |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, στην άνυδρη ή στη μονοένυδρη μορφή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Υδατοδιαλυτό |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 6,7 και 7,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
4,5 % κατ' ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή 11,5 % κατ' ανώτατο όριο στη μονοένυδρη μορφή |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, τέσσερις ώρες) |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 450 (iii) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-767-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άνυδρο: Na4P2O7 Δεκαένυδρο: Na4P2O7 · 10H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνυδρο: 265,94 Δεκαένυδρο: 446,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε Na4P2O7 τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 52,5 % και όχι μεγαλύτερη από 54,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη. Το δεκαένυδρο άλας, ερχόμενο σε επαφή με ξηρό αέρα, αφυδατώνεται ελαφρώς |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Υδατοδιαλυτό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 9,8 και 10,8 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο για το άνυδρο άλας, τουλάχιστον 38 % και όχι άνω του 42 % για το δεκαένυδρο, προσδιοριζόμενη και στις δύο περιπτώσεις με ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες, ακολουθούμενη από πύρωση στους 550 °C για 30 λεπτά |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 450 (v) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
230-785-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
K4P2O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
330,34 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 42,0 % και όχι μεγαλύτερη από 43,7 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, πολύ υγροσκοπική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Υδατοδιαλυτό, αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 10,0 και 10,8 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ' ανώτατο όριο ύστερα από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες και στη συνέχεια πύρωση στουςς 550 °C για 30 λεπτά |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 450 (vi) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πυροφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
232-221-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ca2P2O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
254,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 55 % και όχι μεγαλύτερη από 56 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή, άοσμη σκόνη χρώματος λευκού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ |
|||
|
Γ. pH εναιωρήματος 10 % σε νερό |
Μεταξύ 5,5 και 7,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο στους 800 °C ± 25 °C για 30 λεπτά |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 450 (vii) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισόξινο διφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
238-933-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
CaH2P2O7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
215,97 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 64 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κρύσταλλοι ή σκόνη χρώματος λευκού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ουσίες αδιάλυτες σε οξέα |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 451 (i) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τριπολυφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τριφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-838-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Na5O10P3 · nH2O (n = 0 ή 6) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
367,86 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % (άνυδρο) ή 65,0 % (εξαένυδρο). |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 56 % και όχι άνω του 59 % (άνυδρο) ή τουλάχιστον 43 % και όχι άνω του 45 % (εξαένυδρο) |
|||
|
Περιγραφή |
Κόκκοι ή σκόνη χρώματος λευκού, ελαφρώς υγροσκοπικά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 9,1 και 10,2 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 0,7 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, μία ώρα) Εξαένυδρο: 23,5 % κατ' ανώτατο όριο (60 °C, μία ώρα και κατόπιν ξήρανση στους 105 °C, τέσσερις ώρες) |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ανώτερα πολυμερή των φωσφορικών ιόντων |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 451 (ii) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τριπολυφωσφορικό πεντακάλιο Τριφωσφορικό κάλιο Τριπολυφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τριφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
237-574-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
K5O10P3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
448,42 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιεκτικότητα σε P2O5 |
Τουλάχιστον 46,5 % και όχι μεγαλύτερη από 48 % |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, πολύ υγροσκοπικά |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 9,2 και 10,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο (ύστερα από ξήρανση στους 105 °C, τέσσερις ώρες, και στη συνέχεια πύρωση στους 550 °C, 30 λεπτά) |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 452 (i) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
1. ΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εξαμεταφωσφορικό νάτριο Τετραπολυφωσφορικό νάτριο Άλας του Graham Πολυφωσφορικό νάτριο, υαλώδες Πολυμεταφωσφορικό νάτριο Μεταφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
Τα διαλυτά πολυφωσφορικά άλατα του νατρίου λαμβάνονται με τήξη του ορθοφωσφορικού νατρίου, ακολουθούμενη από ψύξη. Οι ενώσεις αυτές αποτελούν χημική τάξη, στην οποία ανήκουν πολλές άμορφες υδατοδιαλυτές πολυφωσφορικές ενώσεις που αποτελούνται από γραμμικές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x όπου × ≥ 2, τερματιζόμενες με ομάδες Na2PO4. Οι ουσίες αυτές ταυτοποιούνται συνήθως μέσω της αναλογίας Na2O/P2O5 ή της περιεκτικότητας τους σε P2O5. Η αναλογία Na2O/P2O5 κυμαίνεται από περίπου 1,3 στο τετραπολυφωσφορικό νάτριο, όπου × = περίπου 4, έως περίπου 1,1 στο άλας του Graham, το κοινώς ονομαζόμενο εξαμεταφωσφορικό νάτριο, όπου × = 13 έως 18, και περίπου 1,0 στα πολυφωσφορικά άλατα νατρίου μεγαλύτερου μοριακού βάρους, όπου × = 20 έως 100 ή και περισσότερο. Το pH των διαλυμάτων τους κυμαίνεται από 3,0 έως 9,0 |
|||
|
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
272-808-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ετερογενή μείγματα αλάτων με νάτριο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
(102)n |
|||
|
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 60 % και όχι άνω του 71 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμα ή λευκά, διαφανή φυλλίδια, κόκκοι ή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 3,0 και 9,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
2. ΑΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο Άλας του Maddrell |
|||
|
Ορισμός |
Το αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο είναι πολυφωσφορικό νάτριο υψηλού μοριακού βάρους που αποτελείται από δύο μακρές αλυσίδες μεταφωσφορικών μονάδων (NaPO3)x περιελιγμένες προς αντίθετες κατευθύνσεις γύρω από ένα κοινό άξονα. Η αναλογία Na2O/P2O5 είναι περίπου 1,0. Το pH εναιωρήματος σε νερό σε αναλογία 1 προς 3 είναι περίπου 6,5 |
|||
|
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
272-808-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ετερογενή μείγματα αλάτων νατρίου γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
(102)n |
|||
|
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 68,7 % και όχι μεγαλύτερη από 70,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε ανόργανα οξέα και σε διαλύματα χλωριούχου καλίου και χλωριούχου αμμωνίου (όχι όμως χλωριούχου νατρίου) |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για νάτριο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. pH εναιωρήματος 1 προς 3 σε νερό |
Περίπου 6,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 452 (ii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μεταφωσφορικό κάλιο Πολυμεταφωσφορικό κάλιο Άλας Kurrοl |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό κάλιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
232-212-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(KPO3)n Ετερογενή μείγματα αλάτων με κάλιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(3n + 1), όπου «n» είναι τουλάχιστον 2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
(118)n |
|||
|
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Περιεκτικότητα σε P2O5 τουλάχιστον 53,5 % και όχι άνω του 61,5 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή λευκή σκόνη ή κρύσταλλοι ή άχρωμα υαλώδη φυλλίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
1 g διαλύεται σε 100 ml διαλύματος οξικού νατρίου σε αναλογία 1 προς 25 |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για κάλιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. pH εναιωρήματος 1 % |
7,8 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C για τέσσεριςς και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 °C για 30 λεπτά) |
|||
|
Κυκλοφωσφορικά ιόντα |
8 % κατ'ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5 |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 452 (iv) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μεταφωσφορικό ασβέστιο Πολυμεταφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό ασβέστιο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
236-769-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(CaP2O6)n Ετερογενή μείγματα αλάτων με ασβέστιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H(n + 2)PnO(n + 1), όπου «n» είναι τουλάχστον 2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
(198)n |
|||
|
Περιεκτικότητας σε P2O5 |
Τουλάχιστον 71 % και όχι άνω του 73 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Συνήθως ελάχιστα διαλυτό στο νερό. Διαλυτό σε όξινους διαλύτες |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και φωσφορικά ιόντα |
||||
|
Γ. Περιεκτικότητα σε CaO |
27—29,5 % |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την καύση |
2 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C για τέσσερις ώρες και, στη συνέχεια, πύρωση στους 550 °C για 30 λεπτά) |
|||
|
Κυκλοφωσφορικά ιόντα |
8 % κατ' ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P2O5 |
|||
|
Ιόντα φθορίου |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 460 (i) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γέλη κυτταρίνης |
|||
|
Ορισμός |
Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη είναι καθαρισμένη μερικώς αποπολυμερισμένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με κατεργασία με ανόργανα οξέα α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες. Ο βαθμός πολυμερισμού δεν υπερβαίνει κατά κανόνα το 400 |
|||
|
Χημική ονομασία |
Κυτταρίνη |
|||
|
Einecs |
232-674-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Περίπου 36 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε κυτταρίνη τουλάχιστον 97 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή, άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού ή σχεδόν λευκού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου |
|||
|
Β. Χρωστική αντίδραση |
Σε 1 mg δείγματος προστίθεται 1 ml φωσφορικού οξέος και το μείγμα θερμαίνεται σε υδατόλουτρο για 30 λεπτά. Προστίθενται 4 ml διαλύματος πυροκατεχόλης σε φωσφορικό οξύ σε αναλογία 1:4 και το σύνολο θερμαίνεται για 30 λεπτά, οπότε χρωματίζεται κόκκινο |
|||
|
Γ. Ανάλυση με φασματοσκοπία υπερύθρου (IR) |
||||
|
Δ. Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος |
Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Υδατοδιαλυτές ουσίες |
0,24% κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 % |
Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Δ, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα |
|||
|
Κοκκομετρικός βαθμός |
Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 % |
|||
|
Καρβοξύλια |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 460 (ii) ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΚΟΝΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Καθαρισμένη, μηχανικώς λειοτριβημένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με επεξεργασία α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες |
|||
|
Χημική ονομασία |
Κυτταρίνη Γραμμικό πολυμερές από τελικές δοκιμές μονάδες γλυκόζης με δεσμούς 1:4 |
|||
|
Einecs |
232-674-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
(162)n (όπου n έχει κατά κανόνα την τιμή 1 000 και άνω) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη σκόνη λευκού χρώματος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Δυσδιάλυτη σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου |
|||
|
Β. Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος |
Σε ηλεκτρικό αναδευτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύονται 30 g δείγματος με 270 ml νερού για 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύπτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναιώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και αφήνονται σε ηρεμία 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Υδατοδιαλυτές ουσίες |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
pH εναιωρήματος σε νερό συγκεντρώσεως 10 % |
Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 |
|||
|
Άμυλο |
Δεν ανιχνεύεται Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή ταυτοποίησης Β, προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό χρώμα |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κοκκομετρικός βαθμός |
Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των 5 μm: 10 %) |
|||
|
Ε 461 ΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||
|
Ορισμός |
Η μεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια |
|||
|
Χημική ονομασία |
Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι: — H ή — CH3 ή — CH2CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Από 20 000 περίπου έως 380 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 25 % και όχι άνω του 33 % και σε υδροξυαιθοξύλια (-OCH2CH2OH) 5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη, αιθέρα και χλωροφόρμιο. Διαλυτή σε παγόμορφο οξικό οξύ |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 462 ΑΙΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης |
|||
|
Ορισμός |
Η αιθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών και αιθεροποιείται εν μέρει με αιθύλια |
|||
|
Χημικές ονομασίες |
Αιθυλαιθέρας κυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2) όπου R1 και R2 μπορούν να είναι: — H — CH2CH3 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε αιθοξύλια (-OC2H5) τουλάχιστον 44 % και όχι παραπάνω από 50 % σε αιθοξύλια επί ξηράς ουσίας (που ισοδυναμεί με 2,6 αιθοξύλια κατ’ ανώτατο όριο ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης) |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη και άγευστη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, σε γλυκερίνη και σε προπανοδιόλη-1,2, αλλά διαλυτή σε διάφορες αναλογίες σε ορισμένους οργανικούς διαλύτες ανάλογα με το περιεχόμενο σε αιθοξύλια. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό μικρότερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε τετραϋδροφουράνιο, σε οξικό μεθύλιο, σε χλωροφόρμιο και σε μείγματα αρωματικών υδρογονανθράκων-αιθανόλης. Η αιθυλοκυτταρίνη που περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο από 46-48 % είναι ευδιάλυτη σε αιθανόλη, σε μεθανόλη, σε τολουόλιο, σε χλωροφόρμιο και σε οξικό αιθύλιο |
|||
|
B. Δοκιμή σχηματισμού μεμβράνης |
Διαλύστε 5g του δείγματος σε 95g μείγματος τολουολίου και αιθανόλης, αναλογίας 80:20 (w/w). Σχηματίζεται ένα διαυγές, σταθερό, ελαφρώς κίτρινο διάλυμα. Ρίξτε λίγα ml του διαλύματος σε γυάλινο πιάτο και αφήνετε τον διαλύτη να εξατμιστεί. Σχηματίζεται μια πυκνή, σκληρή, συνεχής, διαφανής μεμβράνη. Η μεμβράνη είναι εύφλεκτη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 h) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Ουδέτερο σε βάμμα ηλιοτροπίου |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 463 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||
|
Ορισμός |
Η υδροξυπροπυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με υδροξυπροπύλια |
|||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκατεστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι: — H ή — CH2CHOHCH3 ή — CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 ή — CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Από 30 000 περίπου έως 1 000 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CHOHCH3) τουλάχιστον 80,5 %, που ισοδυναμεί με 4,6 υδροξυπροπύλια κατ' ανώτατο όριο ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης, επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα |
|||
|
Β. Αέριος χρωματογραφία |
Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||
|
Προπυλενοχλωρυδρίνες |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 464 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Η υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια, με ένα μικρό ποσοστό υποκατάστασης από υδροξυπροπύλια |
|||
|
Χημική ονομασία |
2-Υδροξυπροπυλαιθέρας της μεθυλοκυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι: — H ή — CH3 ή — CH2CHOHCH3 ή — CH2CHO (CH2CHOHCH3) CH3 ή — CH2CHO[CH2CHO (CH2CHOHCH3) CH3]CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Από 13 000 περίπου έως 200 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 19 % και όχι άνω του 30 % και σε υδροξυπροποξύλια (-OCH2CHOHCH3), 12 % κατ' ανώτατο όριο, επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Αέριος χρωματογραφία |
Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες) |
|||
|
Θειική τέφρα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες 50 mPa·s και άνω 3 % κατ' ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες κάτω των 50 mPa·s |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω 8,0 |
|||
|
Προπυλενοχλωρυδρίνες |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 465 ΑΙΘΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μεθυλαιθυλοκυτταρίνη |
|||
|
Ορισμός |
Η αιθυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδη μέρη φυτών που απαντούν στη φύση και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια και αιθύλια |
|||
|
Χημική ονομασία |
Αιθυλμεθυλαιθέρας της κυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) όπου R1, R2 R3 μπορεί να είναι: — H ή — CH3 ή — CH2CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Από 30 000 περίπου έως 40 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, σε μεθοξύλια (-OCH3) τουλάχιστον 3,5 % και όχι άνω του 6,5 % και σε αιθοξύλια (-OCH2CHOHCH3), τουλάχιστον 14,5 % και όχι άνω του 19 % και συνολική περιεκτικότητα σε αλκοξύλια τουλάχιστον 13,2 % και όχι άνω του 19,5 %, εκφρασμένη σε μεθοξύλια |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διογκώνεται σε νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον, πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη, αδιάλυτη σε αιθέρα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο για την ινώδη μορφή και 10 % κατ' ανώτατο όριο για την κονιοποιημένη μορφή (105 °C, μέχρι σταθερού βάρους) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,6 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,0 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 466 ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Καρβοξυμεθυλοκυτταρινικό νάτριο CMC NaCMC Άλας με νάτριο της CMC Κόμμι κυτταρίνης |
|||
|
Ορισμός |
Η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη είναι το μερικό άλας με νάτριο ενός καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης, η οποία λαμβάνεται απευθείας από φυσικές ινώδεις φυτικές ύλες |
|||
|
Χημική ονομασία |
Άλας με νάτριο του καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή περιέχουν ομάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3), όπου Ρ1, Ρ2 Ρ3 μπορεί να είναι: — H ή — CH2COONa — CH2COOH |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Άνω του 17 000 περίπου (βαθμός πολυμερισμού κατά προσέγγιση 100) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 99,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική, χρώματος λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού ή γκριζωπού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Σχηματίζει με νερό πυκνόρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Δοκιμή αφρισμού |
Διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,1 % αναδεύεται ζωηρά. Δεν πρέπει να σχηματισθεί στιβάδα αφρού. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης) |
|||
|
Γ. Σταθμική ανάλυση |
Σε 5 ml διαλύματος του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 %, προστίθεται 5 ml διαλύματος θειικού χαλκού ή θειικού αμμωνίου συγκεντρώσεως 5 %, οπότε σχηματίζεται ίζημα. (Με τη δοκιμή αυτή διαχωρίζεται η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης καθώς και από τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών και το τραζακάνθινο κόμμι) |
|||
|
Δ. Χρωστική αντίδραση |
Σε 50 ml νερού προστίθενται υπό ανάδευση 0,5 g κονιοποιημένης καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, ώστε να σχηματιστεί ομοιογενές κολλοειδές. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα, το οποίο χρησιμοποιείται για την ακόλουθη δοκιμή: Σε 1 mg δείγματος, που έχει προηγουμένως αραιωθεί με ίσο όγκο νερού σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθενται 5 σταγόνες διαλύματος ναφθόλης-1. Ο δοκιμαστικός σωλήνας κρατείται υπό κλίση και εισάγονται με προσοχή κατά μήκος των τοιχωμάτων του 2 ml θειικού οξέος ώστε να σχηματίσει κατώτερη στιβάδα. Η επιφάνεια επαφής των δύο στιβάδων χρωματίζεται ιωδοκόκκινη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερα από 1,5 καρβοξυμεθύλια (-CH2COOH) ανά ομάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης |
|||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, μέχρι σταθερού βάρους) |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι άνω του 8,5 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικές γλυκολικές ενώσεις |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Νάτριο |
12,4 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Ε 470α ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ, ΚΑΛΙΟ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Άλατα με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Άλατα με νάτριο και κάλιο: διαλυτά σε νερό και αιθανόλη Άλατα με ασβέστιο: αδιάλυτα σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές κατιόντων και λιπαρών οξέων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Νάτριο |
Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 14 %, εκφρασμένο σε Na2O |
|||
|
Κάλιο |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 21,5 % εκφρασμένο σε K2O |
|||
|
Ασβέστιο |
Τουλάχιστον 8,5 % και όχι άνω του 13 % εκφρασμένο σε CaO |
|||
|
Ασαπωνοποίητες ύλες |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα αλκάλια |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaOH |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε αλκοόλη |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (μόνον προκειμένου για τα άλατα με νάτριο και κάλιο) |
|||
|
Ε 470β ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Άλατα με μαγνήσιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από εδώδιμα λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και ελαίων |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώματος λευκού ή υπόλευκου |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτα σε νερό, λίγο διαλυτά σε αιθανόλη και αιθέρα |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές μαγνησίου και λιπαρών οξέων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μαγνήσιο |
Τουλάχιστον 6,5 % και όχι άνω του 11 %, εκφρασμένο σε MgO |
|||
|
Ελεύθερα αλκάλια |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaOH |
|||
|
Ασαπωνοποίητες ύλες |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 471 ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μονοστεατικό γλυκερύλιο Μονοπαλμιτικό γλυκερύλιο Μονοελαϊκό γλυκερύλιο κ.λπ. Μονοστεατίνη, μονοπαλμιτίνη, μονοελαΐνη κ.λπ. GMS (μονοστεατικό γλυκερύλιο) |
|||
|
Ορισμός |
Τα μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων συνίστανται από μίγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερων λιπαρών οξέων και γλυκερίνης |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μονο- και διεστέρες: τουλάχιστον 70 % |
|||
|
Περιγραφή |
Τα προϊόντα ποικίλλουν από ελαιώδη υγρά χρώματος ωχροκίτρινου έως ωχροκάστανου έως σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος λευκού ή ελαφρώς υπόλευκου. Τα στερεά είναι δυνατόν να έχουν τη μορφή νιφάδων, σκόνης ή μικρών σφαιριδίων |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Φάσμα υπερύθρου |
Το χαρακτηριστικό φάσμα μιας πολυόλης μερικώς εστεροποιημένης με λιπαρό οξύ |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης και λιπαρών οξέων |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτα σε νερό, διαλυτά σε αιθανόλη και τουλουόλιο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
6 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
7 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Πολυγλυκερίνες |
4 % διγλυκερίνης κατ' ανώτατο όριο και 1 % κατ' ανώτατο όριο για τα ανώτερα πολυμερή της γλυκερίνης, υπολογιζόμενο και στις δύο περιπτώσεις επί της περιεκτικότητας σε ολική γλυκερίνη |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μολύβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 33 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 472α ΟΞΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ-ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες του οξικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια Ακετογλυκερίδια Ακετυλιωμένα μονο- και διγλυκερίδια Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου οξικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγή ευκίνητα υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και οξικού οξέος |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτοι σε νερό, διαλυτοί σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του οξικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ωςΡb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 9 % και όχι άνω του 32 % |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και οξικό οξύ) |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 14 % και όχι άνω του 31 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε νάτριο) |
||||
|
Ε 472β ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες του γαλακτικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια Γαλακτογλυκερίδια Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με γαλακτικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με γαλακτικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου γαλακτικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγή ευκίνητα υγρά έως κηρώδη στερεά, μεταβλητής σύστασης, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτοι σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του γαλακτικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 45 % |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και γαλακτικό οξύ) |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 30 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
E 472γ ΚΙΤΡΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Citrem Εστέρες του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια Κιτρογλυκερίδια Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με κιτρικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με κιτρικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου κιτρικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων και να έχουν εξουδετερωθεί, πλήρως ή εν μέρει, με υδροξείδιο του νατρίου ή υδροξείδιο του καλίου |
|||
|
Περιγραφή |
Υγρά έως κηρώδη στερεά ή ημιστερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από υποκίτρινο έως ανοικτό καφέ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και κιτρικού οξέος |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτοι σε κρύο νερό Κολλοειδώς διαλυτοί σε ζεστό νερό Διαλυτοί σε λίπη και έλαια Αδιάλυτοι σε ψυχρή αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του κιτρικού και των λιπαρών |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 33 % |
|||
|
Ολικό κιτρικό οξύ |
Τουλάχιστον 13 % και όχι άνω του 50 % |
|||
|
Θειική τέφρα (προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 °C) |
Μη εξουδετερωμένα προϊόντα: 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο Μερικώς ή πλήρως εξουδετερωμένα προϊόντα: 10 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Τα κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο). |
||||
|
Ε 472δ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες του τρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με τρυγικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με τρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερίνης, ελευθέρων λιπαρών οξέων, ελεύθερου τρυγικού οξέος και ελευθέρων γλυκεριδίων |
|||
|
Περιγραφή |
Κολλώδη πυκνόρρευστα υποκίτρινα υγρά έως σκληροί κίτρινοι κηροί |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων και τρυγικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 29 % |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 50 % |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 472ε ΑΚΕΤΥΛΟ- ΚΑΙ ΔΙΑΚΕΤΥΛΟΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες του διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με διακετυλοτρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με ακετυλο- και διακετυλοτρυγικό οξύ (παράγωγα του τρυγικού οξέος) και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ και τους συνδυασμούς τους καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν επίσης τρυγικούς και οξικούς εστέρες των λιπαρών οξέων |
|||
|
Περιγραφή |
Ποικίλλουν από κολλώδη πυκνόρρευστα υγρά και λιποειδή ημιστερεά έως κηρούς κιτρίνου χρώματος, όταν δε έλθουν σε επαφή με υγρό αέρα, υδρολύονται ελευθερώνοντας οξικό οξύ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων, τρυγικού οξέος και οξικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 14 % και όχι άνω του 28 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 40 % |
|||
|
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 32 % |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 472στ ΜΕΙΚΤΟΙ ΟΞΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΡΥΓΙΚΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με οξικό και τρυγικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
Μεικτοί εστέρες της γλυκερίνης με οξικό και τρυγικό οξύ και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερίνη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια. Περιέχουν ενδεχομένως μονο- και διακετυλοτρυγικούς εστέρες μονο- και διγλυκεριδίων λιπαρών οξέων |
|||
|
Περιγραφή |
Κολλώδη υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, λιπαρών οξέων, τρυγικού οξέος και οξικού οξέος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγικού και των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
Τουλάχιστον 12 % και όχι άνω του 27 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικό οξικό οξύ |
Τουλάχιστον 10 % και όχι άνω του 20 % |
|||
|
Ολικό τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 40 % |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 473 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστεροσάκχαρα Σακχαρεστέρες |
|||
|
Ορισμός |
Συνίσταται κυρίως από μονο-, δι- και τριεστέρες της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Παρασκευάζονται από σακχαρόζη και μεθυλ- και αιθυλεστέρες εδωδίμων λιπαρών οξέων ή από σακχαρογλυκερίδια με εκχύλιση. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από διμεθυλοσουλφοξείδιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, προπανόλη-2, 2-μεθυλοπροπανόλη-1, προπυλενογλυκόλη και μεθυλαιθυλκετόνη |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 80 % |
|||
|
Περιγραφή |
Στερεά σε μορφή σκληρής γέλης, μαλακών μαζών ή λευκής έως ελαφρώς γκριζωπής σκόνης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές σακχαρόζης και λιπαρών οξέων |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Ελάχιστα διαλυτοί σε νερό Διαλυτοί σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
2 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Ελεύθερη σακχαρόζη |
5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθανόλη |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διμεθυλοσουλφοξείδιο |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διμεθυλοφορμαμίδιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
2-Μεθυλο-προπανόλη-1 |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
350 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Μεθυλαιθυλκετόνη |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 474 ΣΑΚΧΑΡΟΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ |
||||
|
Ορισμός |
Τα σακχαρογλυκερίδια παράγονται με αντίδραση σακχαρόζης με εδώδιμα λίπη ή έλαια, οπότε προκύπτουν κυρίως μείγματα μονο-, δι- και τριεστέρων της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα μαζί με υπολείμματα μονο-, δι- και τριγλυκεριδίων από τα χρησιμοποιούμενα λίπη ή έλαια. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από κυκλοεξάνιο, διμεθυλοφορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, 2-μεθυλοπροπανόλη-1 και προπανόλη-2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων με σακχαρόζη τουλάχιστον 40 % και όχι άνω του 60 % |
|||
|
Περιγραφή |
Στερεά σε μορφή μαλακών μαζών σκληρής γέλης ή λευκής έως υπόλευκη σκόνης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές σακχαρόζης και λιπαρών οξέων |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτα σε κρύο νερό Διαλυτά σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
2 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Ελεύθερη σακχαρόζη |
5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθανόλη |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διμεθυλοφορμαμίδιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
350 mg/kg κατ' ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 475 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες πολυγλυκερινών με λιπαρά οξέα Εστέρες πολυγλυκερολών με εστέρες λιπαρών οξέων |
|||
|
Ορισμός |
Οι εστέρες λιπαρών οξέων με πολυγλυκερίνες λαμβάνονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με εδώδιμα λίπη και έλαια ή με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η πολυγλυκερινική ρίζα είναι κατά κύριο λόγο δι-, τρι- και τετραγλυκερίνη ενώ η περιεκτικότητα σε επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες δεν υπερβαίνει το 10 % |
|||
|
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 90 % |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαιώδη έως πολύ πυκνόρρευστα ανοικτοκίτρινα έως κεχριμπαρόχρωμα υγρά, εύπλαστα ή μαλακά στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως μεσαίου καφέ και σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος ανοικτού καστανού έως καφέ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, πολυγλυκερινών και λιπαρών οξέων |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Οι εστέρες αυτοί ποικίλλουν από εξαιρετικά υδρόφιλες έως εξαιρετικά λιπόφιλες ουσίες αλλά ως τάξη συμπεριφέρονται ως κολλοειδώς διαλυτοί σε νερό και διαλυτοί σε οργανικούς διαλύτες και σε έλαια |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
6 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ολικές |
Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 60 % |
|||
|
Γλυκερίνη και πολυγλυκερίνες ελεύθερες |
7 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 476 ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΙΚΙΝΕΛΑΪΚΟΥ ΟΞΕΟΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γλυκερίδια συμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου Πολυγλυκερίδια πολυσυμπυκνωμένων λιπαρών οξέων κικινελαίου Πολυγλυκερίδια διεστεροποιημένου κικινελαϊκού οξέος PGPR |
|||
|
Ορισμός |
Τα πολυγλυκερίδια του πολυκικινελαϊκού οξέος παρασκευάζονται με εστεροποίηση πολυγλυκερινών με συμπυκνωμένα λιπαρά οξέα κικινελαίου |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, πολύ παχύρρευστο υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό και αιθανόλη, διαλυτό σε αιθέρα, υδρογονάνθρακες και αλογονωμένους υδρογονάνθρακες |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές γλυκερίνης, πολυγλυκερίνης και κικινελαϊκού οξέος |
||||
|
Γ. Δείκτης διαθλάσεως
|
Μεταξύ 1,4630 και 1,4665 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Πολυγλυκερίνες |
Η πολυγλυκερινική ρίζα αποτελείται τουλάχιστον κατά 75 % από δι-, τρι- και τετραγλυκερίνες και δεν περιέχει επταγλυκερίνη ή ανώτερες πολυγλυκερίνες σε αναλογία μεγαλύτερη από 10 % |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Μεταξύ 80 και 100 |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
6 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 477 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ — 1,2 |
||||
|
Συνώνυμα |
Εστέρες λιπαρών οξέων με προπυλενογλυκόλη |
|||
|
Ορισμός |
Συνίστανται από μείγματα μονο- και διεστέρων της προπανοδιόλης-1,2 με λιπαρά οξέα που απαντούν στα εδώδιμα λίπη και έλαια. Η αλκοολική ρίζα είναι αποκλειστικά προπανοδιόλη-1,2 με το διμερές της και με ίχνη του τριμερούς. Δεν περιέχουν άλλα οργανικά οξέα εκτός από εδώδιμα λιπαρά οξέα |
|||
|
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 85 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγή υγρά ή κηρώδη λευκά στερεά, άμορφα ή σε μορφή νιφάδων ή σφαιριδίων, με ευχάριστη οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές προπυλενογλυκόλης και λιπαρών οξέων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών |
Δεν ανιχνεύονται |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
6 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε ελαϊκό οξύ |
|||
|
Ολική προπανοδιόλη-1,2 |
Τουλάχιστον 11 % και όχι άνω του 31 % |
|||
|
Ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2 |
5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διμερές και τριμερές της προπυλενογλυκόλης |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρασμένη σε ελαϊκό νάτριο) |
||||
|
Ε 479β ΘΕΡΜΙΚΩΣ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΣΟΓΙΕΛΑΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
TOSOM |
|||
|
Ορισμός |
Το θερμικώς οξειδωμένο σογιέλαιο που έχει αντιδράσει με μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων είναι ένα πολύπλοκο μείγμα εστέρων της γλυκερίνης με λιπαρά οξέα εδωδίμων λιπών και λιπαρά οξέα θερμικώς οξειδωμένου σογιελαίου. Παρασκευάζεται με αλληλεπίδραση και απόσμηση υπό κενό στους 130 °C μείγματος αποτελούμενου από θερμικώς οξειδωμένου σογιέλαιου σε αναλογία 10 % και μόνο- και διγλυκερίδια εδωδίμων λιπαρών οξέων σε αναλογία 90 % Το χρησιμοποιούμενο σογιέλαιο πρέπει να έχει ληφθεί αποκλειστικά από σπέρματα φυτών σόγιας που απαντούν στη φύση |
|||
|
Περιγραφή |
Ωχροκίτρινη έως υποκάστανη ουσία με κηρώδη ή στερεά σύσταση |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό Διαλυτό σε θερμά έλαια ή λίπη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Περιοχή τιμών σημείου τήξεως |
55 °C-65 °C |
|||
|
Ελεύθερα λιπαρά οξέα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ |
|||
|
Ελεύθερη γλυκερίνη |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικά λιπαρά οξέα |
83 %-90 % |
|||
|
Ολική γλυκερίνη |
16 %-22 % |
|||
|
Μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων που δεν σχηματίζουν προϊόντα προσθήκης με ουρία |
9 % επί της συνολικής περιεκτικότητας σε μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Λιπαρά οξέα αδιάλυτα σε πετρελαϊκό αιθέρα |
2 % επί των ολικών λιπαρών οξέων κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός υπεροξειδίων |
3 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Εποξείδια |
Περιεκτικότητα σε οξυγόνο αιθυλενοξειδίου 0,03 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 481 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
Μείγμα αλάτων με νάτριο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών όξεων με νάτριο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ |
|||
|
Χημικές ονομασίες |
Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό νάτριο |
|||
|
Einecs |
246-929-7 |
|||
|
Χημικός τύπος (κύρια συστατικά) |
C21H39O4Na C19H35O4Na |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές νατρίου, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Νάτριο |
Τουλάχιστον 2,5 % και όχι άνω του 5 % |
|||
|
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 90 και όχι άνω του 190 |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
Τουλάχιστον 60 και όχι άνω του 130 |
|||
|
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 482 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
Μείγμα αλάτων με ασβέστιο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με ασβέστιο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα εδώδιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ |
|||
|
Χημικές ονομασίες |
Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο Δι(2-στεατοϋλυδροξυ) προπιονικό ασβέστιο |
|||
|
Einecs |
227-335-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C42H78O8Ca C38H70O8Ca |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς κιτρινωπού χρώματος, με χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές ασβεστίου, λιπαρών οξέων και γαλακτικού οξέος |
||||
|
Β. Διαλυτότητα |
Δυσδιάλυτο σε ζεστό νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ασβέστιο |
Τουλάχιστον 1 % και όχι άνω του 5,2 % |
|||
|
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 125 και όχι άνω του 190 |
|||
|
Ολικό γαλακτικό οξύ |
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
Τουλάχιστον 50 και όχι άνω του 130 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 483 ΤΡΥΓΙΚΟ ΣΤΕΑΤΥΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τρυγικός στεατυλεστέρας Τρυγικός στεατυλ-παλμιτυλεστέρας |
|||
|
Ορισμός |
Προϊόν εστεροποίησης του τρυγικού οξέος με στεατυλική αλκοόλη του εμπορίου, αποτελούμενη βασικά από στεατυλική και παλμιτυλική αλκοόλη. Το προϊόν συνίσταται κυρίως από το διεστέρα με μικρές ποσότητες μονοεστέρα και πρώτων υλών που δεν έχουν αντιδράσει |
|||
|
Χημικές ονομασίες |
Τρυγικό διστεατύλιο Τρυγικό διπαλμιτύλιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
C38H74O6 έως C40H78O6 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
627 έως 655 |
|||
|
Δοκιμασία |
Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες τουλάχιστον 90 %, που αντιστοιχεί σε αριθμό εστέρων τουλάχιστον 163 και όχι άνω του 180 |
|||
|
Περιγραφή |
Λιπαρό στερεό (σε θερμοκρασία 25 °C) χρώματος κρεμ |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Θετικές δοκιμές τρυγικών ιόντων |
||||
|
Β. Περιοχή τιμών σημείου τήξεως |
67 °C έως 77 °C. Μετά από σαπωνοποίηση οι κεκορεσμένες λιπαρές αλκοόλες με μακρά αλυσίδα ατόμων άνθρακα τήκονται σε θερμοκρασία 49 °C έως 55 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 200 και όχι άνω των 220 |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
5,6 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Συνολική περιεκτικότητα σε τρυγικό οξύ |
Τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 35 % |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη στους 800 ± 25 °C |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ασαπωνοποίητες ύλες |
Τουλάχιστον 77 % και όχι άνω του 83 % |
|||
|
Αριθμός ιωδίου |
4 κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Wijs) |
|||
|
Ε 491 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου |
|||
|
Einecs |
215-664-9 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε τολουόλιο, διοξάνιο, τετραχλωράνθρακα, αιθέρα, μεθανόλη, αιθανόλη και ανιλίνη, αδιάλυτη σε πετρελαϊκό αιθέρα και ακετόνη· αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό. Σχηματίζει θολά διαλύματα σε θερμοκρασίες άνω των 50 °C σε ορυκτέλαια και οξικό αιθυλεστέρα |
|||
|
Β. Περιοχή τιμών σημείου πήξεως |
50 °C-52 °C |
|||
|
Γ. Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο |
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
10 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 147 και όχι άνω του 157 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 235 και όχι άνω του 260 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 492 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο στεατικό οξύ του εμπορίου |
|||
|
Einecs |
247-891-4 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Δυσδιάλυτη σε τουλουόλιο, αιθέρα, τετραχλωράνθρακα και οξικό αιθυλεστέρα, κολλοειδώς διαλυτή σε πετρελαϊκό αιθέρα, ορυκτέλαια, φυτικά έλαια, ακετόνη και διοξάνιο, αδιάλυτη σε νερό, μεθανόλη και αιθανόλη |
|||
|
Β. Περιοχή τιμών σημείου πήξεως |
47 °C-50 °C |
|||
|
Γ. Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο |
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
15 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 176 και όχι άνω του 188 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 66 και όχι άνω του 80 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 493 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο λαυρικό οξύ του εμπόριου |
|||
|
Einecs |
215-663-3 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κεχριμπαρόχρωμο, ελαιώδες παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό και κρύο νερό |
|||
|
Β. Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο |
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
7 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 155 και όχι άνω του 170 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 330 και όχι άνω του 358 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 494 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο ελαϊκό οξύ του εμπορίου. Το βασικό συστατικό είναι η μονοελαϊκή 1,4-σορβιτάνη. Μεταξύ των υπολοίπων συστατικών συγκαταλέγονται η ισομερής μονοελαϊκή, η διελαϊκή και η τριελαϊκή σορβιτάνη. |
|||
|
Einecs |
215-665-4 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κεχριμπαρόχρωμο παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, αιθέρα, οξικό αιθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό, κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό |
|||
|
Β. Αριθμός ιωδίου |
Ο αριθμός ιωδίου του υπολείμματος ελαϊκού οξέος που λαμβάνεται με σαπωνοποίηση της εξεταζόμενης μονοελαϊκής σορβιτάνης κυμαίνεται μεταξύ 80 και 100 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
8 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 145 και όχι άνω του 160 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 193 και όχι άνω του 210 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 495 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του με εδώδιμο παλμιτικό οξύ του εμπορίου |
|||
|
Einecs |
247-568-8 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε μείγμα σορβίτη, ανυδριτικών παραγώγων του και εστέρων του σορβίτη και των ανυδριτικών παραγώγων του τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος κρεμ προς χρυσοκάστανο με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξεώς της σε αιθανόλη, μεθανόλη, αιθέρα, οξικό μεθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτή σε ζεστό νερό |
|||
|
Β. Περιοχή τιμών σημείου πήξεως |
45 °C-47 °C |
|||
|
Γ. Φάσμα απορρόφησης στο υπέρυθρο |
Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών οξέων με πολυαλκοόλες |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
2 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός οξύτητας |
7,5 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποίησης |
Τουλάχιστον 140 και όχι άνω του 150 |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίων |
Τουλάχιστον 270 και όχι άνω του 305 |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 508 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Συλβίνης Συλβίτης |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο κάλιο |
|||
|
Einecs |
231-211-8 |
|||
|
Χημική ονομασία |
KCl |
|||
|
Μοριακό βάρος |
74,56 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι επιμήκεις, πολυγωνικοί ή κυβοειδείς κρύσταλλοι ή λευκή κοκκώδης σκόνη, άοσμα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο σε νερό Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές καλίου και χλωριόντων |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες) |
|||
|
Νάτριο |
Αρνητική δοκιμή |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 579 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ένυδρος D-γλυκονικός υποσίδηρος Ένυδρος D-γλυκονικός σίδηρος (II) |
|||
|
Einecs |
206-076-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H22FeO14 · 2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
482,17 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Σκόνη ή κόκκοι χρώματος ωχροκιτρινοπράσινου προς κιτρινόφαιο, που ενδεχομένως αναδίδει βαριά οσμή καμένης ζάχαρης |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτός σε νερό με ήπια θέρμανση Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Θετική δοκιμή ιόντων δισθενούς σιδήρου |
||||
|
Γ. Θετική δοκιμή αντίδρασης γλυκονικού οξέος με φαινυλυδραζίνη |
||||
|
Δ. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 1 % |
Μεταξύ 4 και 5,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 16 ώρες) |
|||
|
Οξαλικό οξύ |
Δεν ανιχνεύεται |
|||
|
Σίδηρος (Fe III) |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο, εκφραζόμενες σε γλυκόζη |
|||
|
Ε 585 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γαλακτικός σίδηρος (II) 2-Υδροξυπροπανικός σίδηρος (II) Άλας δισθενούς σιδήρου του 2-υδροξυπροπανικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
2-Υδροξυπροπανικός υποσίδηρος |
|||
|
Einecs |
227-608-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C6H10FeO6 · xH2O (x = 2 ή 3) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
270,02 (με 2 μόρια H2O) 288,03 (με 3 μόρια H2O) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % επί ξηράς ουσίας |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοπράσινοι κρύσταλλοι ή υποπράσινη σκόνη με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Διαλυτός σε νερό Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη |
|||
|
Β. Θετικές δοκιμές ιόντων δισθενούς σιδήρου και γαλακτικών ιόντων |
||||
|
Γ. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 2 % |
Μεταξύ 4 και 6 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
18 % κατ' ανώτατο όριο (100 °C, υπό κενό, πίεση περίπου 700 mm Hg) |
|||
|
Σίδηρος (Fe III) |
0,6 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 650 ΟΞΙΚΟΣ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισένυδρος οξικός ψευδάργυρος |
|||
|
Χημικός τύπος |
C4H6O4 Zn · 2H2O |
|||
|
Μοριακό βάρος |
219,51 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % σε C4H6O4 Zn · 2H2O |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, υπόλευκη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για οξικά ιόντα και ψευδάργυρο |
||||
|
B. pH διαλύματος 5 % |
Μεταξύ 6,0 και 8,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ιόντα χλωρίου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά ιόντα |
100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οργανικές πτητικές προσμείξεις |
Υποβάλλεται σε δοκιμή |
|||
|
Σίδηρος |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 943α ΒΟΥΤΑΝΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Κανονικό βουτάνιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βουτάνιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
CH3CH2CH2CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
58,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Τάση ατμών |
108,935 kPa στους 20 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μεθάνιο |
0,15 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθάνιο |
0,5 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Προπάνιο |
1,5 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ισοβουτάνιο |
3,0 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υγρασία |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 943β ΙΣΟΒΟΥΤΑΝΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
2-μεθυλοπροπάνιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
2-μεθυλοπροπάνιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
(CH3)2CH CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
58,12 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 94 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Τάση ατμών |
205,465 kPa στους 20 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μεθάνιο |
0,15 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθάνιο |
0,5 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Προπάνιο |
2,0 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
καν.-Βουτάνιο |
4,0 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ'ανώτατο όριο |
|||
|
Υγρασία |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 944 ΠΡΟΠΑΝΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Προπάνιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
CH3CH2CH3 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
44,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Τάση ατμών |
732,910 kPa στους 20 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μεθάνιο |
0,15 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθάνιο |
1,5 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ισοβουτάνιο |
2,0 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
n-Βουτάνιο |
1,0 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
1,3-Βουταδιένιο |
0,1 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υγρασία |
0,005 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 949 ΥΔΡΟΓΟΝΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδρογόνο |
|||
|
Αριθ. EINECS |
215-605-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
H2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,9 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο, άοσμο, ιδιαίτερα εύφλεκτο αέριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,005 % v/v κατ'ανώτατο όριο |
|||
|
Οξυγόνο |
0,001 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άζωτο |
0,75 % v/v κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 1105 ΛΥΣΟΖΥΜΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Υδροχλωρική λυσοζύμη Μουραμιδάση |
|||
|
Ορισμός |
Η λυσοζύμη είναι γραμμικό πολυπεπτίδιο, αποτελούμενο από 129 αμινοξέα, που λαμβάνεται από το λεύκωμα του αυγού της κότας. Η ενζυμική δράση της οφείλεται στην ικανότητά της να υδρολύει τους δεσμούς b(1-4) μεταξύ του N-ακετυλομουραμικού οξέος και της N-ακετυλογλυκοζαμίνης στην εξωτερική μεμβράνη των κυττάρων των βακτηριδίων, ιδίως των θετικών κατά Gram. Συνήθως λαμβάνεται ως υδροχλωρική λυσοζύμη |
|||
|
Χημική ονομασία |
Αριθ. Επιτροπής Ενζύμων (EC): 3.2.1.17 |
|||
|
Αριθ. EINECS |
232-620-4 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Περίπου 14 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 950 mg/g επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή άοσμη σκόνη με ελαφρώς γλυκειά γεύση |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Ισοηλεκτρικό σημείο 10,7 |
||||
|
Β. Το pH υδατικού διαλύματος συγκεντρώσεως 2,0 % κυμαίνεται μεταξύ 3,0 και 3,6 |
||||
|
Γ. Μέγιστο απορρόφησης υδατικού διαλύματος (25 mg/100 ml) στα 281 nm, ελάχιστο απορρόφησης στα 252 nm |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
6 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) (μόνο για τη σκόνη) |
|||
|
Υπόλειμμα καύσης |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άζωτο |
Τουλάχιστον 16,8 % και όχι άνω του 17,8 % |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαρέα μέταλλα (ως Pb) |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μικροβιολογικά κριτήρια |
||||
|
Καταμέτρηση όλων των βακτηριδίων |
5 × 104 cfu/g κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σαλμονέλλες |
Απουσία σε 25 g |
|||
|
Staphylococcus aureus |
Απουσία σε 1 g |
|||
|
Escherichia coli |
Απουσία σε 1 g |
|||
|
E 1201 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ποβιδόνη PVP Διαλυτή πολυβινυλοπυρρολιδόνη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο] |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H9NO)n |
|||
|
Μοριακό βάρος |
Τουλάχιστον 25 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11,5 % και κατ' ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Διαλυτή στο νερό και στην αιθανόλη Αδιάλυτη στον αιθέρα |
|||
|
B. pH διαλύματος 5 % |
Μεταξύ 3,0 και 7,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
5 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Ολική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αλδεΰδη |
500 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως ακεταλδεΰδη) |
|||
|
Ελεύθερη N- βινυλοπυρρολιδόνη |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδραζίνη |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1202 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΟΛΥΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πολυβιδόνη με σταυροειδείς δεσμούς Αδιάλυτη πολυβινυλοπυρρολιδόνη |
|||
|
Ορισμός |
Η πολυβινυλοπυρρολιδόνη είναι πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο], με τυχαίους σταυροειδείς δεσμούς. Παράγεται με πολυμερισμό της N-βινυλ-2-πυρρολιδόνης παρουσία είτε καυστικού καταλύτη είτε N, N'-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνης. Λόγω του ότι είναι αδιάλυτη σε όλους τους κοινούς διαλύτες, το εύρος τιμών του μοριακού βάρους δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί αναλυτικά |
|||
|
Χημική ονομασία |
Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ-[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)-αιθυλένιο] |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H9NO)n |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11 % και κατ' ανώτατο όριο 12,8 % στην άνυδρη μορφή |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή υγροσκοπική σκόνη με ελαφρά, μη δυσάρεστη οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό, στην αιθανόλη και στον αιθέρα |
|||
|
B. pH εναιωρήματος 1 % σε νερό |
Μεταξύ 5,0 και 8,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
6 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερη-N-βινυλοπυρρολιδόνη |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερη είτε N, N'-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνη |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ 6000 |
||||
|
Συνώνυμα |
PEG 6000 |
|||
|
Macrogol 6000 |
||||
|
Ορισμός |
Η πολυαιθυλενογλυκόλη 6000 είναι μείγμα πολυμερών με το γενικό τύπο Η — (OCH2 — CH) — OH που αντιστοιχεί σε μια μέση σχετική μοριακή μάζα περίπου 6000 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C2H4O)n H2O (n = αριθμός μονάδων αιθυλενοξειδίου που αντιστοιχούν σε μοριακό βάρος 6 000 περίπου 140) |
|||
|
Μοριακό βάρος |
5 600 — 7 000 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 90,0 % και όχι περισσότερο από 110,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό ή σχεδόν λευκό στερεό με κηρώδη ή παραφινώδη μορφή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση εύκολα διαλυτή στο ύδωρ και στο μεθυλενοχλωρίδιο. Σχεδόν αδιάλυτη στοην αλκοόλη, στον αιθέρα και στα λιπαρά έλαια και ορυκτέλαια |
|||
|
Β. Περιοχή σημείου τήξης |
Μεταξύ 55 °C και 61 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ιξώδες |
Μεταξύ 0,220 και 0,275 kgm-1 s-1 στους 20 °C |
|||
|
Αριθμός υδροξυλίουων |
Μεταξύ 16 και 22 |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αιθυλενοξείδιο |
0,2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg |
|||
|
E 296 ΜΗΛΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
DL-Μηλικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-Μηλικό οξύ, υδροξυβουτανοδιικό οξύ, υδροξυηλεκτρικό οξύ |
|||
|
EINECS |
230-022-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
134,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σ.τ. μεταξύ 127° και 132 °C B. Θετική δοκιμή για μηλικά Γ. Διαλύματα αυτής της ουσίας είναι οπτικώς ανενεργά σε όλες τις συγκεντρώσεις |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 297 ΦΟΥΜΑΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Trans-βουτενοδιικό οξύ, trans-1,2-αιθυλενο-δικαρβοξυλικό οξύ |
|||
|
EINECS |
203-743-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
116,07 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σ.τ. |
286-302 °C (κλειστά τριχοειδή, ταχεία θέρμανση) |
|||
|
B. Θετικές δοκιμές για διπλούς δεσμούς και για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ |
||||
|
Γ. pH διαλύματος 0,05 % στους 25 °C: |
3,0-3,2 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (120 °C, 4h) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 343 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Φωσφορικό μαγνήσιο, μονοβασικό Ορθοφωσφορικό μονομαγνήσιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δισόξινο φωσφορικό μαγνήσιο |
|||
|
EINECS |
236-004-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
218,30 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 51,0 % μετά πύρωση |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για φωσφορικά |
||||
|
Β. Περιεκτικότητα σε mgO |
Τουλάχιστον 21,5 % μετά πύρωση |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 343 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Φωσφορικό μαγνήσιο, διβασικό Ορθοφωσφορικό διμαγνήσιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Μονόξινο φωσφορικό μαγνήσιο |
|||
|
EINECS |
231-823-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
120,30 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 96 % μετά πύρωση |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, ελαφρώς διαλυτή στο νερό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για φωσφορικά |
||||
|
B. Περιεκτικότητα σε ΜgO |
Τουλάχιστον 33,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως φθόριο) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 350 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας νατρίου του μηλικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό νάτριο, δινάτριο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ημιένυδρο:
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
Ημιένυδρο: 187,05 Τριένυδρο: 232,10 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή βώλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για νάτριο |
||||
|
Β. Σχηματισμός αζωχρώματος |
Θετικός |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
7,0 % κατ' ανώτατο όριο (130 °C, 4h) για το ημιένυδρο ή 20,5 % — 23,5 % (130 °C, 4h) για το τριένυδρο |
|||
|
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο ως
|
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 350 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μονονάτριο άλας του DL-μηλικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό μονονάτριο, 2-DL-υδροξυ ηλεκτρικό μονονάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
156,07 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για νάτριο |
||||
|
Β. Σχηματισμός αζωχρώματος |
Θετικός |
|||
|
Καθατότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο (110 °C, 3h) |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 351 ΜΗΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας καλίου του μηλικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό δικάλιο, δικάλιο άλας του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
210,27 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 59,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο ή σχεδόν άχρωμο υδατικό διάλυμα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για κάλιο |
||||
|
Β. Σχηματισμός αζωχρώματος |
Θετικός |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο ως
|
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 352 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας ασβεστίου του μηλικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό ασβέστιο, α-υδροξυηλεκτρικό ασβέστιο, άλας ασβεστίου του υδροξυβουτανοδιικού οξέος |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
172,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για μηλικά, 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για ασβέστιο |
||||
|
Β. Σχηματισμός αζωχρώματος |
Θετικός |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ' ανώτατο όριο (100 °C, 3h) |
|||
|
Αλκαλικότητα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο ως
|
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 352 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Μονοασβέστιο άλας του DL-μηλικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
DL-μηλικό μονοασβέστιο, 2-DL-υδροξυηλεκτρικό μονοασβέστιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για 1,2-δικαρβοξυλικό οξύ και για ασβέστιο |
||||
|
Β. Σχηματισμός αζωχρώματος |
Θετικός |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο (110 °C, 3h) |
|||
|
Μηλεϊνικό οξύ |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φουμαρικό οξύ |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 355 ΑΔΙΠΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Εξανοδιικό οξύ, 1,4-βουτανοδικαρβοξυλικό οξύ |
|||
|
EINECS |
204-673-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
146,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,6 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σ.τ. |
151,5-154,0 °C |
|||
|
B. Διαλυτότητα |
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 363 ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Βουτανοδιικό οξύ |
|||
|
EINECS |
203-740-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
118,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Μεταξύ 185,0° και 190,0 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υπόλειμμα πυρώσεως |
0,025 % κατ' ανώτατο όριο (800 °C, 15min) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 380 ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τριβασικό κιτρικό αμμώνιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τριαμμώνιο άλας του 2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικού οξέος |
|||
|
EINECS |
222-394-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
243,22 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί έως υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αμμωνιακά και κιτρικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο σε νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Οξαλικά |
0,04 % κατ' ανώτατο όριο (ως οξαλικό οξύ) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 452 (iii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμο |
Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο, υαλώδες |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο |
|||
|
EINECS |
233-782-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 61 % και όχι μεγαλύτερη από 69 % ως
|
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί υαλώδεις κρύσταλλοι, σφαιρίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. pH υδαρούς αιωρήματος 1 % m/m |
περίπου 5 έως 7 |
|||
|
B. Περιεκτικότητα σε CaO |
7 - 15 % m/m |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ε 459 ΒΗΤΑ-ΚΥΚΛΟΔΕΞΤΡΙΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Η βήτα-κυκλοδεξτρίνη είναι ένας μη ανάγων κυκλικός σακχαρίτης που αποτελείται από επτά α-1,4-D-γλυκοπυρανοζυλικές μονάδες. Η ένωση αυτή προκύπτει από τη δράση της ενζυμικής κυκλογλυκοσζυλ-τρανσφεράσης (CGTase) που λαμβάνεται από το Bacillus circulans, το Paenibacillus macerans ή το ανασυνδυασμένο Bacillus licheniformis στέλεχος SJ1 608 σε μερικώς υδρολυμένο άμυλο |
|||
|
Χημική ονομασία |
Κυκλο-επτα-αμυλόζη (Cycloheptaamylose) |
|||
|
Αριθ. EINECS |
231-493-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)7 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
1 135 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % (C6H10O5)7 σε άνυδρη βάση |
|||
|
Περιγραφή |
Ουσιαστικά άοσμο, λευκό ή σχεδόν λευκό κρυσταλλικό στερεό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
Α. Διαλυτότητα |
Ένωση δύσκολα διαλυτή στο ύδωρ· εύκολα διαλυτή στο θερμό ύδωρ· ελαφρώς διαλυτή στην αιθανόλη |
|||
|
Β. Ειδική στροφική ικανότητα |
[α] 25 D: + 160 ° έως + 164 ° (διάλυμα 1 %) |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
14 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος του Karl Fischer) |
|||
|
Άλλες κυκλοδεξτρίνες |
2 % κατ' ανώτατο όριο σε άνυδρη βάση |
|||
|
Υπολειμματικοί διαλύτες (τολουόλιο και τριχλωροαιθυλένιο) |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για κάθε διαλύτη |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 468 ΝΑΤΡΙΟΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΜΕ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΕΙΣ ΔΕΣΜΟΥΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς CMC με σταυροειδείς δεσμούς Νατριο CMC με σταυροειδείς δεσμούς Κόμμι κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς |
|||
|
Ορισμός |
Η νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροειδείς δεσμούς είναι το μετά νατρίου άλας εν μέρει Ο-καρβοξυμεθυλιωμένης κυτταρίνης με σταυροειδείς δεσμούς μέσω θερμικής κατεργασίας |
|||
|
Χημική ονομασία |
Άλας νατρίου της φέρουσας σταυροειδείς δεσμούς καρβοξυμεθυλαιθεροκυτταρίνης |
|||
|
Χημικός τύπος |
Τα πολυμερή που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο:
— H —
|
|||
|
Περιγραφή |
Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. |
Ποσότητα 1 g ανακινείται με 100 ml διαλύματος που περιέχει 4 mg/kg κυανούν του μεθυλενίου και το σύνολο αφήνεται να κατακαθίσει. Η προς εξέταση ουσία απορροφά το κυανούν του μεθυλενίου και καθιζάνει με τη μορφή κυανής, ινώδους μάζας |
|||
|
B. |
Ποσότητα 1 g ανακινείται με 50 ml νερό. 1 ml του μίγματος μεταφέρεται σε δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθεται 1 ml νερό και 0,05 ml προσφάτως παρασκευασμένου διαλύματος 40 g/l α-ναφθόλης σε μεθανόλη. Ο δοκιμαστικός σωλήνας φέρεται υπό κλίση και προστίθενται προσεκτικά 2 ml θειικού οξέος χύνοντάς τα στο τοίχωμα έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια των στιβάδων αναπτύσσεται μια κοκκινοϊώδης χρώση |
|||
|
Γ. |
Παρέχει αντίδραση νατρίου |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3h) |
|||
|
Υδατοδιαλυτά |
10 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης |
|||
|
pH διαλύματος 1 % |
Τουλάχιστον 5,0 και όχι μεγαλύτερο από 7,0 |
|||
|
Περιεκτικότητα σε νάτριο |
12,4 % κατ' ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
469 ΕΝΖΥΜΑΤΙΚΩΣ ΥΔΡΟΛΥΜΕΝΗ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Νατριοκαρβοξυλομεθυλοκυτταρίνη, ενζυματικώς υδρολυμένη |
|||
|
Ορισμός |
Ενζυματικώς υδρολυμένη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη λαμβάνεται από καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με ενζυματική πέψη με κυτταρινάση παραγόμενη από Trichoderma longibrachiatum (πρώην T. reesei) |
|||
|
Χημική ονομασία |
Νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, εν μέρει ενζυματικώς υδρολυμένη |
|||
|
Χημικός τύπος |
Άλατα νατρίου πολυμερών που περιέχουν υποκατεστημένες μονάδες ανυδρογλυκόζης με το γενικό τύπο:
όπου n είναι ο βαθμός πολυμερισμού x = 1,50 έως 2,80 y = 0,2 έως 1,50 x + y = 3,0 (y = βαθμός υποκατάστασης) |
|||
|
Τυπικό βάρος |
178,14 όπου y = 0,20 282,18 όπου y = 1,50 Μακρομόρια: Τουλάχιστον 800 (n περίπου 4) |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99,5 %, συμπεριλαμβανομένων μονο- και δισακχαριτών, επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή ελαφρώς κίτρινη ή γκριζωπή, άοσμη, ελαφρώς υγροσκοπική κοκκώδης ή ινώδης σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Διαλυτή στο νερό, αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||
|
B. Δοκιμή αφρού |
Διάλυμα 0,1 % του δείγματος ανακινείται ζωηρά. Δεν εμφανίζεται καθόλου στιβάδα αφρού. Η δοκιμή αυτή διακρίνει την νατριο καρβοξυμεθυλο κυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από αλγινικά και φυσικά κόμμεα |
|||
|
Γ. Σχηματισμός ιζήματος |
Σε 5 ml διαλύματος 0,5 % του δείγματος προστίθενται 5 ml διαλύματος 5 % θειικού χαλκού ή αργιλίου. Εμφανίζεται ίζημα. Η δοκιμή αυτή διακρίνει τη νατριοκαρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, υδρολυμένη ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από τη ζελατίνη, το κόμμι των χαρουπιών και το τραγακάνθιο κόμμι |
|||
|
Δ. Χρωστική αντίδραση |
0,5 g του κονιοποιημένου δείγματος προστίθενται σε 50 ml νερό με ταυτόχρονη ανάδευση για να ληφθεί ομοιόμορφη διασπορά. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα. 1 ml του διαλύματος αραιώνεται με 1 ml νερό σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα. Προστίθενται 5 σταγόνες 1-ναφθόλης TS. Ο σωλήνας φέρεται υπό κλίση και φέρονται προσεκτικά στα τοιχώματα του σωλήνα 2 ml θειικού οξέος έτσι ώστε να σχηματιστεί μια κάτω στιβάδα. Στη διεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοπορφυρή χρώση |
|||
|
E. Ιξώδες (60 % στερεά) |
Τουλάχιστον 2,500 kgm-1s-1 (25 οC) που αντιστοιχεί σε μέσο μοριακό βάρος 5 000 D |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
12 % κατ' ανώτατο όριο (105 oC μέχρι σταθερό βάρος) |
|||
|
Βαθμός υποκατάστασης |
Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερες από 1,5 καρβοξυμεθυλομάδες ανά μονάδα ανυδρογλυκόζης επί ξηρού |
|||
|
pH κολλοειδούς διαλύματος 1 % |
Τουλάχιστον 6,0 και όχι μεγαλύτερο από 8,5 |
|||
|
Χλωριούχο νάτριο και γλυκολικό νάτριο |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο μεμονωμένα ή σε συνδυασμό |
|||
|
Παραμένουσα ενζυμική δραστικότητα |
Υποβάλλεται σε δοκιμή. Δεν επέρχεται καμία αλλαγή στο ιξώδες του διαλύματος δοκιμής, πράγμα που δείχνει υδρόλυση της νατριο καρβοξυμεθυλο κυτταρίνης |
|||
|
Μόλυβδος |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 500 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Σόδα |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό νάτριο |
|||
|
EINECS |
207-838-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
106,00 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη Η άνυδρη μορφή είναι υγροσκοπική, η δεκαένυδρη παρουσιάζει εξανθήσεις |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2 % κατ' ανώτατο όριο (άνυδρο), 15 % (μονοένυδρο) ή 55 — 65 % (δεκαένυδρο) (70 °C με βαθμιαία αύξηση στους 300 °C μέχρι σταθερό βάρος) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 500 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό νάτριο, διττανθρακική σόδα, σόδα ζαχαροπλαστικής |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό νάτριο |
|||
|
EINECS |
205-633-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
84,01 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική μάζα ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά |
||||
|
B. pH διαλύματος 1 % |
Μεταξύ 8,0 και 8,6 |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4h) |
|||
|
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 500 (iii) ΣΕΣΚΙΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Μονόξινο διττανθρακικό νάτριο |
|||
|
EINECS |
208-580-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
226,03 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα μεταξύ 35,0 και 38,6 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Λευκές νιφάδες, κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και για ανθρακικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Χλωριούχο νάτριο |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 501 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό κάλιο |
|||
|
EINECS |
209-529-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
138,21 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, λίαν υγροσκοπική σκόνη Η ένυδρη μορφή απαντάται ως μικροί, λευκοί, ημιδιαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και για ανθρακικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
5 % (άνυδρο) ή 18 % (ένυδρο) κατ' ανώτατο όριο (180 °C, 4h) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 501 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό κάλιο |
|||
|
EINECS |
206-059-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
100,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,0 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και για ανθρακικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο (υπεράνω silica gel, 4h) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 503 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το ανθρακικό αμμώνιο αποτελείται από καρβαμιδικό αμμώνιο, ανθρακικό αμμώνιο και όξινο ανθρακικό αμμώνιο σε ποικίλες αναλογίες |
|||
|
Χημική ονομασία |
Ανθρακικό αμμώνιο |
|||
|
EINECS |
233-786-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
Καρβαμιδικό αμμώνιο 78,06, ανθρακικό αμμώνιο 98,73, όξινο ανθρακικό αμμώνιο 79,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 30,0 % και όχι μεγαλύτερη από 34,0 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη ή σκληρές, λευκές ή ημιδιαφανείς μάζες ή κρύσταλλοι. Εκτιθέμενο στον αέρα καθίσταται αδιαφανές και μετατρέπεται τελικά σε λευκούς πορώδεις βώλους ή σκόνη (διττανθρακικού αμμωνίου) λόγω απώλειας αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα. |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αμμώνιο και για ανθρακικά B. pH διαλύματος 5 % περίπου 8,6 |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Διαλυτό στο νερό |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μη πτητικές ύλες |
500 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 503 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διττανθρακικό αμμώνιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο ανθρακικό αμμώνιο |
|||
|
EINECS |
213-911-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
79,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αμμώνιο και για ανθρακικά B. pH διαλύματος 5 % περίπου 8,0 |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μη πτητικές ύλες |
500 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 507 ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Υδροχλώριο, σπίρτο του άλατος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροχλωρικό οξύ |
|||
|
EINECS |
231-595-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
HCl |
|||
|
Μοριακό βάρος |
36,46 |
|||
|
Δοκιμασία |
Το υδροχλωρικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Το πυκνό υδροχλωρικό οξύ περιέχει τουλάχιστον 35,0 % HCl |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρά κιτρινωπό, διαβρωτικό υγρό με διαπεραστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για οξύ και για χλωριούχα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σύνολο οργανικών ενώσεων |
Σύνολο οργανικών ενώσεων (που δεν περιέχουν φθόριο): 5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο Βενζόλιο: 0,05 mg/kg κατ' ανώτατο όριο Φθοριωμένες ενώσεις (σύνολο): 25 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μη πτητικές ύλες |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
70 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Οξειδωτικές ουσίες |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Θειικά |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 509 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο ασβέστιο |
|||
|
EINECS |
233-140-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
110,99 (άνυδρο), 147,02 (διένυδρο), 219,08 (εξαένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 93,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, άοσμη, υγροσκοπική σκόνη ή εφυδατούμενοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και για χλωριούχα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Άνυδρο χλωριούχο ασβέστιο: Ευδιάλυτο στο νερό και αιθανόλη Διένυδρο: Ευδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε αιθανόλη. Εξαένυδρο: Πολύ διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη |
|||
|
Καραρότητα |
||||
|
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
5 % κατ' ανώτατο όριο στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Φθοριούχα |
40 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 511 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Χλωριούχο μαγνήσιο |
|||
|
EINECS |
232-094-6 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
203,30 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμες, άοσμες, πολύ υγροσκοπικές νιφάδες ή κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για μαγνήσιο και για χλωριούχα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό, ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αμμωνιακά |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 512 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΣ (ΔΙΣΘΕΝΗΣ) ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Διχλωριούχος κασσίτερος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Διένυδρος χλωριούχος δισθενής κασσίτερος |
|||
|
EINECS |
231-868-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
225,63 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι Μπορεί να έχει ελαφρά οσμή υδροχλωρικού οξέος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κασσίτερο (II) και για χλωριούχα |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Νερό: διαλυτός σε ποσότητα νερού μικρότερη από το βάρος του, με περίσσεια όμως νερού σχηματίζει αδιάλυτο βασικό άλας Αιθανόλη: διαλυτός |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειικά |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 513 ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Έλαιο του βιτριολίου |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό οξύ |
|||
|
EINECS |
231-639-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
98,07 |
|||
|
Δοκιμασία |
Το θειικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Η πυκνή μορφή περιέχει τουλάχιστον 96,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρώς καφέ, πολύ διαβρωτικό ελαιώδες υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για οξύ και για θειικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Αναμείξιμο με νερό με παραγωγή μεγάλης ποσότητας θερμότητας, καθώς επίσης και με αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Τέφρα |
0,02 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ύλες |
40 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Νιτρικά |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο (επί
|
|||
|
Χλωριούχα |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σίδηρος |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 514 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
142,04 (άνυδρο) 322,04 (δεκαένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λεπτή, λευκή, κρυσταλλική σκόνη Το δεκαένυδρο εμφανίζει εξάνθηση |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και για θειικά B. Οξύτητα διαλύματος 5 %: ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό σε χάρτη ηλιοτροπίου |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (άνυδρο) ή όχι μεγαλύτερη από 57 % (δεκαένυδρο) στους 130 °C |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 514 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο θειικό νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
120,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,2 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο και για θειικά B. Τα διαλύματα είναι ισχυρώς όξινα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,8 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αδιάλυτα στο νερό |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 515 (i) ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό κάλιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
174,25 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο και για θειικά |
||||
|
B. pH διαλύματος 5 % |
Μεταξύ 5,5 και 8,5 |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 515 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Όξινο θειικό κάλιο |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
136,17 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Σημείο τήξεως |
197 °C |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί υγροσκοπικοί κρύσταλλοι, τεμάχια ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για κάλιο |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 516 ΘΕΙΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γύψος, σεληνίτης |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό ασβέστιο |
|||
|
EINECS |
231-900-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
136,14 (άνυδρο), 172,18 (διένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή έως ελαφρά κιτρινόλευκη άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για ασβέστιο και για θειικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 1,5 % κατ' ανώτατο όριο (250 °C, σταθερό βάρος) Διένυδρο: 23 % κατ' ανώτατο όριο (αυτόθι) |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 517 ΘΕΙΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό αμμώνιο |
|||
|
EINECS |
231-984-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
132,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και όχι μεγαλύτερη από 100,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αμμωνιακά και για θειικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο σε νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 520 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό αργίλιο |
|||
|
EINECS |
233-135-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
342,13 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % σε πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη, στιλπνίζοντα πλακίδια ή κρυσταλλικά θραύσματα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αργίλιο και για θειικά |
||||
|
B. pH 5 % διαλύματος ίσο με 2,9 ή παραπάνω |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
5 % κατ' ανώτατο όριο (500 °C, 3h) |
|||
|
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,4 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 521 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό αργιλονάτριο |
|||
|
EINECS |
233-277-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
242,09 (άνυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν τουλάχιστον 96,5 % (άνυδρο) και 99,5 % (δωδεκαένυδρο) |
|||
|
Περιγραφή |
Διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για νάτριο και για θειικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Το δωδεκαένυδρο είναι ευδιάλυτο σε νερό. Η άνυδρη μορφή είναι ελαφρώς διαλυτή στο νερό. Και οι δύο μορφές είναι αδιάλυτες σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρη μορφή: 10,0 % κατ' ανώτατο όριο (220 °C, 16h) Δωδεκαένυδρο: 47,2 % κατ' ανώτατο όριο (50-55 °C, 1h κατόπιν 200 °C, 16h) |
|||
|
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 522 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΚΑΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Δωδεκαένυδρο θειικό αργιλοκάλιο |
|||
|
EINECS |
233-141-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
474,38 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Μεγάλοι, διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για κάλιο και για θειικά |
||||
|
B. pH 10 % διαλύματος μεταξύ 3,0 και 4,0 |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αμμωνιακά άλατα |
Μετά από θέρμανση να μην ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 523 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΑΜΜΩΝΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Θειικό αργιλαμμώνιο |
|||
|
EINECS |
232-055-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
453,32 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Μεγάλοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αργίλιο, για αμμωνιακά και για θειικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Σελήνιο |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
30 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 524 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Καυστική σόδα, καυστικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του νατρίου |
|||
|
EINECS |
215-185-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
NaOH |
|||
|
Μοριακό βάρος |
40,0 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα των στερεών μορφών τουλάχιστον 98,0 % σε ολικό άλκαλι (ως ΝaOH). Περιεκτικότητα των διαλυμάτων κατ' αναλογία, με βάση το δηλούμενο ή αναγραφόμενο ποσοστό ΝaOH |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές. Τα διαλύματα είναι διαυγή ή ελαφρώς θολά, άχρωμα ή ελαφρώς έγχρωμα, καυστικά και υγροσκοπικά και όταν εκτίθενται στον αέρα απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, σχηματίζοντας ανθρακικό νάτριο |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για νάτριο |
||||
|
B. Διάλυμα 1 % είναι ισχυρά αλκαλικό |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υδατοαδιάλυτες και οργανικές ύλες |
Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο έως ελαφρώς έγχρωμο |
|||
|
Ανθρακικά |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
0,5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 525 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Καυστική ποτάσσα |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του καλίου |
|||
|
EINECS |
215-181-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
KOH |
|||
|
Μοριακό βάρος |
56,11 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % σε άλκαλι εκφρασμένα σε KOH |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδίσκοι, συντηγμένες μάζες ή άλλες μορφές. |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για κάλιο |
||||
|
B. Διάλυμα 1 % είναι ισχυρώς αλκαλικό |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό. Ευδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο |
|||
|
Ανθρακικά |
3,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 526 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Σβησμένη άσβεστος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του ασβεστίου |
|||
|
EINECS |
215-137-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
74,09 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για άλκαλι και για ασβέστιο |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βάριο |
300 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 527 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Υγρή αμμωνία, ισχυρό αμμωνιακό διάλυμα |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του αμμωνίου |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
35,05 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 27 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο διάλυμα, με εξαιρετικά διαπεραστική, χαρακτηριστική οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για αμμωνία |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Μη πτητικές ύλες |
0,02 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 528 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υδροξείδιο του μαγνησίου |
|||
|
EINECS |
215-170-3 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
58,32 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη, λευκή ογκώδης σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για αλκάλια |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό και σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2h) |
|||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
33 % κατ' ανώτατο όριο (800 °C μέχρι σταθερό βάρος) |
|||
|
Οξείδιο ασβεστίου |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 529 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άσβεστος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξείδιο του ασβεστίου |
|||
|
EINECS |
215-138-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
CaO |
|||
|
Μοριακό βάρος |
56,08 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμες, σκληρές, λευκές ή γκριζόλευκες μάζες κόκκων ή λευκή έως γκριζωπή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για αλκάλια και για ασβέστιο |
||||
|
B. Κατά τη διαβροχή του δείγματος με νερό παράγεται θερμότητα |
||||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
10,0 % κατ' ανώτατο όριο (περίπου 800 °C μέχρι σταθερό βάρος) |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Βάριο |
300 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 530 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξείδιο του μαγνησίου |
|||
|
EINECS |
215-171-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
MgO |
|||
|
Μοριακό βάρος |
40,31 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % στο πυρωθέν προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Ιδιαίτερα ογκώδης, λευκή σκόνη γνωστή ως ελαφρύ οξείδιο του μαγνησίου ή σχετικά πυκνή λευκή σκόνη γνωστή ως βαρύ οξείδιου του μαγνησίου. 5 g ελαφρού οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 40 έως 50 ml, ενώ 5 g βαρέος οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 10 έως 20 ml |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για αλκάλια και για μαγνήσιο |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πρακτικώς αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
5,0 % κατ' ανώτατο όριο (περίπου 800 °C μέχρι σταθερού βάρους) |
|||
|
Οξείδιο ασβεστίου |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 535 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Σιδηροεξακυανιούχο νάτριο, πρωσσικό κίτρινο της σόδας |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο νάτριο |
|||
|
EINECS |
237-081-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
484,1 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για νάτριο και για σιδηροκυανιούχα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 536 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πρωσσικό κίτρινο της ποτάσσας, σιδηροεξακυανιούχο κάλιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο κάλιο |
|||
|
EINECS |
237-722-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
422,4 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λεμονοκίτρινοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για κάλιο και για σιδηροκυανιούχα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 538 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πρωσσικό κίτρινο της ασβέστου, σιδηροεξακυανιούχο ασβέστιο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Σιδηροκυανιούχο ασβέστιο |
|||
|
EINECS |
215-476-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
508,3 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για ασβέστιο και για σιδηροκυανιούχα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Ελεύθερη υγρασία |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδατοαδιάλυτες ύλες |
0,03 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Χλωριούχα |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα κυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Σιδηρικυανιούχα |
Μη ανιχνεύσιμα |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 541 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΡΓΙΛΟΝΑΤΡΙΟ, ΟΞΙΝΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
SALP |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τετραένυδρο οκταφωσφορικό δεκατετραόξινο τριαργιλονάτριο (A) ή Οκταφωσφορικό δεκαπενταόξινο διαργιλοτρινάτριο (B) |
|||
|
EINECS |
232-090-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
949,88 (A) 897,82 (B) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % (και οι δύο μορφές) |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για νάτριο, για αργίλιο και για φωσφορικά |
||||
|
B. pH |
Όξινο έναντι χάρτη του ηλιοτροπίου |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε υδροχλωρικό οξύ |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
19,5-21,0 % (A) } (750-800 °C, 2h) 15-16 % (B) } |
|||
|
Φθοριούχα |
25 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
4 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 551 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πυριτία |
|||
|
Ορισμός |
Το διοξείδιο του πυριτίου είναι μια άμορφη ουσία, που παράγεται συνθετικά είτε με τη μέθοδο της υδρόλυσης σε φάση ατμών, παρέχοντας ατμισμένη πυριτία, είτε με υγρή μέθοδο, παρέχοντας πυριτία καθιζήσεως, silica gel ή ένυδρη πυριτία. Η ατμισμένη πυριτία παράγεται σε άνυδρη ουσιαστικά κατάσταση, ενώ τα προϊόντα της υγρής μεθόδου λαμβάνονται ως ένυδρα προϊόντα ή περιέχουν επιφανειακώς προσροφημένο νερό |
|||
|
Χημική ονομασία |
Διοξείδιο του πυριτίου |
|||
|
EINECS |
231-545-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
60,08 (
|
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα έπειτα από πύρωση τουλάχιστον 99,0 % (ατμισμένη πυριτία) ή 94,0 % (ένυδρες μορφές) |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή, αφράτη σκόνη ή κόκκοι Υγροσκοπικό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για πυριτία |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο (ατμισμένη πυριτία, 105 °C, 2h) 8,0 % κατ' ανώτατο όριο (πυριτία καθιζήσεως και silica gel, 105 °C, 2h) 70 % κατ' ανώτατο όριο (ένυδρη πυριτία, 105 °C, 2h) |
|||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 °C, ατμισμένη πυριτία) 8,5 % κατ' ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 °C, ένυδρες μορφές) |
|||
|
Διαλυτά ιοντικά άλατα |
5,0 % κατ' ανώτατο όριο (ως
|
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 552 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το πυριτικό ασβέστιο είναι ένυδρο ή άνυδρο πυριτικό άλας με ποικίλες αναλογίες CaO και
|
|||
|
Χημική ονομασία |
Πυριτικό ασβέστιο |
|||
|
EINECS |
215-710-8 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα στο άνυδρο προϊόν: — ως
— ως CaO τουλάχιστον 3 % και όχι μεγαλύτερη από 35 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή έως υπόλευκη ρέουσα σκόνη που παραμένει έτσι μετά την απορρόφηση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων νερού ή άλλων υγρών |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για πυριτικά και για ασβέστιο |
||||
|
B. Σχηματίζει πηκτή με ανόργανα οξέα |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
10 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2h) |
|||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
Τουλάχιστον 5 % και όχι μεγαλύτερη από 14 % (1 000 °C, σταθερό βάρος) |
|||
|
Νάτριο |
3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Φθοριούχα |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 553α (i) ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το πυριτικό μαγνήσιο είναι μια σύνθετη ένωση με γραμμομοριακή αναλογία οξειδίου του μαγνησίου προς διοξείδιο του πυριτίου περίπου 2:5 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 15 % σε MgO και τουλάχιστον 67 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Πολύ λεπτή, λευκή, άοσμη σκόνη, απηλλαγμένη αδρομερών κόκκων |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για πυριτικά |
||||
|
B. pH υδαρούς αιωρήματος 10 % |
Μεταξύ 7,0 και 10,8 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 2h) |
|||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
15 % κατ' ανώτατο όριο μετά ξήρανση (1 000 °C, 20 min) |
|||
|
Υδατοδιαλυτά άλατα |
3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερα αλκάλια |
1 % κατ' ανώτατο όριο (ως ΝaOH) |
|||
|
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 553α (ii) ΤΡΙΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τριπυριτικό μαγνήσιο |
|||
|
EINECS |
239-076-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 29,0 % σε MgO και τουλάχιστον 65,0 % σε
|
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή σκόνη, χωρίς αδρομερείς κόκκους |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για μαγνήσιο και για πυριτικά |
||||
|
B. pH υδαρούς αιωρήματος 5 % |
Μεταξύ 6,3 και 9,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την πύρωση |
Τουλάχιστον 17 % και όχι μεγαλύτερη από 34 % (1 000 °C) |
|||
|
Υδατοδιαλυτά άλατα |
2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ελεύθερο άλκαλι |
1 % κατ' ανώτατο όριο (ως ΝaOH) |
|||
|
Φθοριούχα |
10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 570 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ |
||||
|
Ορισμός |
Γραμμικά λιπαρά οξέα, καπρυλικό οξύ (
|
|||
|
Χημική ονομασία |
οκτανοϊκό οξύ (
|
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 98 % με χρωματογραφία |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο υγρό ή λευκό στερεό λαμβανόμενο από έλαια και λίπη. |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Τα μεμονωμένα λιπαρά οξέα μπορούν να ταυτοποιηθούν από τον αριθμό οξέων, τον αριθμό ιωδίου, με αέρια χρωματογραφία και από το μοριακό βάρος |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ασαπωνοποίητα |
1,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υγρασία |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 574 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΟΞΥ |
||||
|
Συνώνυμα |
D-γλυκονικό οξύ, δεξτρονικό οξύ |
|||
|
Ορισμός |
Το γλυκονικό οξύ είναι υδατικό διάλυμα γλυκονικού οξέος και γλυκονο-δ-λακτόνης |
|||
|
Χημική ονομασία |
Γλυκονικό οξύ |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
196,2 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 50,0 % (ως γλυκονικό οξύ) |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο έως ανοικτό κίτρινο, διαυγές σιροπιώδες υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Σχηματισμός φαινυλυδραζινικού παραγώγου θετικός |
Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 °C και 202 °C με αποσύνθεση |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αναγωγικές ύλες |
0,75 % κατ' ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
|||
|
Χλωριούχα |
350 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειικά |
240 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Θειώδη |
20 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 575 ΓΛΥΚΟΝΟ-δ-ΛΑΚΤΟΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Γλυκονολακτόνη, GDL, δ-λακτόνη D-γλυκονικού οξέος, δ-γλυκονολακτόνη |
|||
|
Ορισμός |
Η γλυκονο-δ-λακτόνη είναι ο κυκλικός 1,5-ενδομοριακός εστέρας του D-γλυκονικού οξέος. Σε υδατικό περιβάλλον υδρολύεται προς μίγμα ισορροπίας D-γλυκονικού οξέος (55 - 66 %) και των δ- και γ-λακτονών |
|||
|
Χημική ονομασία |
D-γλυκονο-1,5-λακτόνη |
|||
|
EINECS |
202-016-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
178,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λεπτή, λευκή, σχεδόν άοσμη, κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Σχηματισμός φαινυλυδραζινικού παραγώγου γλυκονικού οξέος θετικός |
Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται μεταξύ 196 °C και 202 °C με αποσύνθεση |
|||
|
B. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Γ. Σημείο τήξεως |
152 °C +/- 2 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
0,75 % κατ' ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 576 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας νατρίου του D-γλυκονικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
D-γλυκονικό νάτριο |
|||
|
EINECS |
208-407-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
218,14 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή έως καστανόχρους, κοκκώδης έως λεπτή, κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για νάτριο και για γλυκονικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό. Μετρίως διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 10 % |
Μεταξύ 6,5 και 7,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αναγωγικές ύλες |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 577 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας καλίου του D-γλυκονικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
D-Γλυκονικό κάλιο |
|||
|
EINECS |
206-074-2 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
234,25 (άνυδρο) 252,26 (μονοένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % και όχι μεγαλύτερη από 103,0 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη, ρέουσα λευκή έως κιτρινόλευκη, κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για κάλιο και για γλυκονικά |
||||
|
B. pH διαλύματος 10 % |
Μεταξύ 7,0 και 8,3 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Άνυδρο: 3,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 4h, κενό) Μονοένυδρο: τουλάχιστον 6 % και όχι μεγαλύτερη από 7,5 % (105 °C, 4h, κενό) |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 578 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Άλας ασβεστίου του D-γλυκονικού οξέος |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
δι-D-γλυκονικό ασβέστιο |
|||
|
EINECS |
206-075-8 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
430,38 (άνυδρη μορφή) 448,39 (μονοένυδρο) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 102 % στο άνυδρο και μονοένυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι, σταθεροί στον αέρα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για ασβέστιο και για γλυκονικά |
||||
|
B. Διαλυτότητα |
Διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη |
|||
|
Γ. pH διαλύματος 5 % |
Μεταξύ 6,0 και 8,0 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
3,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 16h) (άνυδρο) 2,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 16h) (μονοένυδρο) |
|||
|
Αναγωγικές ουσίες |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη) |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 586 4-ΕΞΥΛΟΡΕΣΟΡΚΙΝΟΛΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
4-εξυλο-1,3-βενζοδιόλη Εξυλορεσορκινόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημικές ονομασίες |
4-εξυλορεσορκινόλη |
|||
|
Αριθ. EINECS |
205-257-4 |
|||
|
Χημικός τύπος |
C12H18O2 |
|||
|
Μοριακό βάρος |
197,24 |
|||
|
Δοκιμασία |
Ελάχιστη περιεκτικότητα 98 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτο σε αιθέρα και ακετόνη· δυσδιάλυτο σε νερό |
|||
|
B. Δοκιμή νιτρικού οξέος |
Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml νιτρικού οξέος. Παράγεται ένα ανοικτό κόκκινο χρώμα |
|||
|
Γ. Δοκιμή βρωμίου |
Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προσθέστε 1 ml υπό δοκιμασία διάλυμα βρωμιούχου ύδατος. Διαλύεται ένα κίτρινο, κροκιδώδες ίζημα και παράγει ένα κίτρινο διάλυμα |
|||
|
Δ. Πεδίο τιμών σημείου τήξης |
62 °C-67 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Οξύτητα |
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ρεσoρκινόλη και άλλες φαινόλες |
Ανακινείστε περίπου 1 g του δείγματος με 50 ml ύδατος για λίγα λεπτά, και μετά από την διήθηση προσθέστε στο διήθημα 3 σταγόνες υπό δοκιμασία διαλύματος τριχλωριούχου σιδήρου. Δεν παράγεται κόκκινο ή κυανό χρώμα |
|||
|
Νικέλιο |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
E 640 ΓΛΥΚΙΝΗ ΚΑΙ ΑΛΑΣ ΤΗΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα (gly) |
Αμινοξικό οξύ, γλυκόκολλα |
|||
|
(άλας Νa) |
Γλυκινικό νάτριο |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία (gly) |
Αμινοξικό οξύ |
|||
|
(άλας Νa) |
Γλυκινικό νάτριο |
|||
|
Χημικός τύπος (gly) |
|
|||
|
(άλας Νa) |
|
|||
|
EINECS (gly) |
200-272-2 |
|||
|
(άλας Νa) |
227-842-3 |
|||
|
Μοριακό βάρος (gly) |
75,07 |
|||
|
(άλας Νa) |
98 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,5 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετική δοκιμή για αμινοξύ (gly και άλας Νa) |
||||
|
B. Θετική δοκιμή για νάτριο (άλας Νa) |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση (gly) |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3h) |
|||
|
(άλας Νa) |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 3h) |
|||
|
Υπόλειμμα κατά την πύρωση (gly) |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
(άλας Νa) |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 900 ΔΙΜΕΘΥΛΟΠΟΛΥΣΙΛΟΞΑΝΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Πολυδιμεθυλοσιλοξάνη, υγρή σιλικόνη, έλαιο σιλικόνης, διμεθυλοσιλικόνη |
|||
|
Ορισμός |
Η διμεθυλοπολυσιλοξάνη είναι μίγμα πλήρως μεθυλιωμένων γραμμικών πολυμερών σιλοξάνης που περιέχουν επαναλαμβανόμενες μονάδες του τύπου
|
|||
|
Χημική ονομασία |
Διμεθυλο-, σιλοξάνες και σιλικόνες |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα σε συνολικό πυρίτιο τουλάχιστον 37,3 και όχι μεγαλύτερη από 38,5 % |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, ιξώδες υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Ειδικό βάρος (25°/25 °C) |
Μεταξύ 0,964 και 0,977 |
|||
| B. Δείκτης διαθλάσεως
|
Μεταξύ 1,400 και 1,405 |
|||
|
Γ. Φάσμα υπερύθρου χαρακτηριστικό της ένωσης |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (150 °C, 4h) |
|||
|
Ιξώδες |
Τουλάχιστον 1,00 · 10-4 m2s-1 στους 25 °C |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 901 ΚΗΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ |
||||
|
Συνώνυμα |
Λευκός κηρός, κίτρινος κηρός |
|||
|
Ορισμός |
Ο κίτρινος κηρός μελισσών είναι κηρός που λαμβάνεται με τήξη των τοιχωμάτων κηρηθρών κατασκευασμένων από μέλισσες του είδους Αpis mellifera L., με ζεστό νερό και απομάκρυνση των ξένων υλών Ο λευκός κηρός λαμβάνεται με λεύκανση του κίτρινου κηρού |
|||
|
EINECS |
232-383-7 (κηρός μελισσών) |
|||
|
Περιγραφή |
Κιτρινωπά προς λευκά (λευκή μορφή) ή κιτρινωπά προς γκριζοκάστανα (κίτρινη μορφή) κομμάτια ή πλάκες με λεπτόκοκκη και μη κρυσταλλική δομή, που έχουν ευχάριστη οσμή μελιού |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Μεταξύ 62° και 65 °C |
|||
|
B. Ειδικό βάρος |
Περίπου 0,96 |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτος στο νερό Μετρίως διαλυτός σε αιθανόλη Πολύ διαλυτός σε χλωροφόρμιο και αιθέρα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 17 και όχι μεγαλύτερη από 24 |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποιήσεως |
87-104 |
|||
|
Αριθμός υπεροξειδίων |
5 κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη) |
|||
|
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί |
Να μην υπάρχουν |
|||
|
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες |
Να μην υπάρχουν |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 902 ΚΑΝΔΕΛΙΛΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ |
||||
|
Ορισμός |
Ο κανδελιλικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού καντελίλα, Euphorbia antisyphilitica |
|||
|
EINECS |
232-347-0 |
|||
|
Περιγραφή |
Σκληρός, κιτρινοκάστανος, αδιαφανής προς ημιδιαφανής κηρός |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Ειδικό βάρος |
Περίπου 0,983 |
|||
|
B. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Μεταξύ 68,5° και 72,5 °C |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτος στο νερό Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και τολουόλιο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 12 και όχι μεγαλύτερη από 22 |
|||
|
Αριθμός σαπωνοποιήσεως |
Τουλάχιστον 43 και όχι μεγαλύτερη από 65 |
|||
|
Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη) |
|||
|
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί |
Να μην υπάρχουν |
|||
|
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες |
Να μην υπάρχουν |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 903 ΚΑΡΝΑΟΥΒΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ |
||||
|
Ορισμός |
Ο καρναουβικός κηρός είναι καθαρισμένος κηρός που λαμβάνεται από τους οφθαλμούς και τα φύλλα της κοπερνικίας, Copernicia cereferia |
|||
|
EINECS |
232-399-4 |
|||
|
Περιγραφή |
Ανοικτοκάστανη προς ωχροκίτρινη σκόνη ή νιφάδες ή σκληρό και εύθρυπτο στερεό με ρητινώδη δομή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Ειδικό βάρος |
Περίπου 0,997 |
|||
|
B. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Μεταξύ 82° και 86 °C |
|||
|
Γ. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτος στο νερό Μερικώς διαλυτός σε ζέουσα αιθανόλη Διαλυτός σε χλωροφόρμιο και διαιθυλαιθέρα |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Θειική τέφρα |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αριθμός οξέων |
Τουλάχιστον 2 και όχι μεγαλύτερη από 7 |
|||
|
Αριθμός εστέρων |
Τουλάχιστον 71 και όχι μεγαλύτερη από 88 |
|||
|
Ασαπωνοποίητα |
Τουλάχιστον 50 % και όχι μεγαλύτερη από 55 % |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 904 ΣΕΛΑΚ |
||||
|
Συνώνυμα |
Λευκασμένο σέλακ, λευκό σέλακ |
|||
|
Ορισμός |
Το σέλακ είναι η καθαρισμένη και λευκασμένη λάκα του ρητινώδους εκκρίματος του εντόμου Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (Οικ. Coccidae) |
|||
|
EINECS |
232-549-9 |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκασμένο σέλακ — Υπόλευκη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ — Ανοικτή κίτρινη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Αδιάλυτο στο νερό, ευδιάλυτο (αν και αργά) σε αλκοόλη, ελαφρώς διαλυτό σε ακετόνη |
|||
|
B. Αριθμός οξέων |
Μεταξύ 60 και 89 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6,0 % κατ' ανώτατο όριο (40 °C, υπεράνω silica gel, 15h) |
|||
|
Rosin |
Να μην υπάρχουν |
|||
|
Κηρός |
Λευκασμένο σέλακ: 5,5 % κατ' ανώτατο όριο Απηλλαγμένο κηρού λευκασμένο σέλακ: 0,2 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 920 L-ΚΥΣΤΕΪΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Υδροχλωρική ή μονοένυδρη υδροχλωρική L-κυστεΐνη. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ανθρώπινα μαλλιά ως καταγωγή αυτής της ουσίας |
|||
|
EINECS |
200-157-7 (άνυδρο) |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
157,62 (άνυδρη) |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και όχι μεγαλύτερη από 101,5 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Ευδιάλυτη στο νερό και σε αιθανόλη |
|||
|
B. Πεδίο τιμών σ.τ. |
Η άνυδρη μορφή τήκεται στους 175 °C περίπου |
|||
|
Γ. Ειδική στροφική ικανότητα |
|
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
Μεταξύ 8,0 % και 12,0 % 2,0 % κατ' ανώτατο όριο (άνυδρη μορφή) |
|||
|
Υπόλειμμα κατά την πύρωση |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αμμωνιακά ιόντα |
200 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
1,5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 927Β ΚΑΡΒΑΜΙΔΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Ουρία |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
EINECS |
200-315-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
60,06 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμη προς λευκή, πρισματική, κρυσταλλική σκόνη ή μικρά, λευκά σφαιρίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Πολύ διαλυτό στο νερό Διαλυτό σε αιθανόλη |
|||
|
B. Καθίζηση με νιτρικό οξύ |
Σχηματίζεται ένα λευκό κρυσταλλικό ίζημα |
|||
|
Γ. Χρωστική αντίδραση |
Εμφανίζεται μια ερυθροϊώδης χρώση |
|||
|
Δ. Πεδίο τιμών σ.τ. |
132° έως 135 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (105 °C, 1h) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ύλες αδιάλυτες σε αιθανόνη |
0,04 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αλκαλικότητα |
Υποβάλλεται σε δοκιμή |
|||
|
Αμμωνιακά ιόντα |
500 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διουρία |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 938 ΑΡΓΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Αργό |
|||
|
EINECS |
231-147-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
Ar |
|||
|
Μοριακό βάρος |
40 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 939 ΗΛΙΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Ήλιο |
|||
|
EINECS |
231-168-5 |
|||
|
Χημικός τύπος |
He |
|||
|
Μοριακό βάρος |
4 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 941 ΑΖΩΤΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Άζωτο |
|||
|
EINECS |
231-783-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
28 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μονοξείδιο του άνθρακα |
10 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφραζόμενοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου |
10 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξυγόνο |
1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 942 ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Υποξείδιο του αζώτου |
|||
|
EINECS |
233-032-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
44 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρουν, μη εύφλεκτο αέριο, γλυκείας οσμής |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μονοξείδιο του άνθρακα |
30 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο και οξείδιο του αζώτου |
10 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 948 ΟΞΥΓΟΝΟ |
||||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Οξυγόνο |
|||
|
EINECS |
231-956-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
32 |
|||
|
Δοκιμασία |
Τουλάχιστον 99 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρουν, άοσμο, μη εύφλεκτο αέριο |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,05 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες εκφρασμένοι ως μεθάνιο |
100 μl/l κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 999 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΚΙΛΑΪΑΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
(Soapbark extract, Quillay bark extract, Panama bark extract, Quillai extract, Murillo bark extract, China bark extract) |
|||
|
Ορισμός |
Το εκχύλισμα κιλάιας λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση του Quillai saponaria Molina, ή άλλου είδους Quillaia, δένδρων της οικογένειας Rosaceae. Περιέχει ορισμένες τριτερπενοειδείς σαπωνίνες που αποτελούνται από γλυκοζίτες κιλαϊκού οξέος. Ενυπάρχουν επίσης και ορισμένα σάκχαρα συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης, γαλακτόζης, αραβινόζης, ξυλόζης και ραμνόζης, παράλληλα με ταννίνη, οξαλικό ασβέστιο και άλλα συστατικά σε ήσσονες ποσότητες |
|||
|
Περιγραφή |
Το εκχύλισμα κιλάιας σε μορφή σκόνης είναι ανοικτό καστανό με μια ροζ χροιά. Διατίθεται επίσης και σε μορφή υδατικού διαλύματος |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. pH διαλύματος 2,5 % |
Μεταξύ 4,5 και 5,5 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
6,0 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) (σε μορφή σκόνης μόνο) |
|||
|
Αρσενικό |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1103 ΙΝΒΕΡΤΑΣΗ |
||||
|
Ορισμός |
Η ινβερτάση παράγεται από Saccharomyces cerevisiae |
|||
|
Συστηματική ονομασία |
β-D-Φρουκτοφουρανοζιδο φρουκτοϋδρολάση |
|||
|
Αριθμός ενζύμου της Επιτροπής |
EC 3.2.1.26 |
|||
|
EINECS |
232-615-7 |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Κάδμιο |
0,5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ολικός αριθμός βακτηρίων |
50 000/g κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Salmonella spp. |
Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g |
|||
|
Coliforms |
30/g κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E. coli |
Να μην υπάρχουν κατά δοκιμή σε 25 g |
|||
|
E 1200 ΠΟΛΥΔΕΞΤΡΟΖΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τροποποιημένες πολυδεξτρόζες |
|||
|
Ορισμός |
Τυχαίας σύνδεσης πολυμερή γλυκόζης με ορισμένες ακραίες ομάδες σορβιτόλης και με μόρια κιτρικού οξέος ή φωσφορικού οξέος προσκολλημένα στα πολυμερή με μονο- ή διεστερικούς δεσμούς. Λαμβάνονται με τήξη και συμπύκνωση των συστατικών και συνίστανται από 90 περίπου μέρη D-γλυκόζης, 10 μέρη σορβιτόλης και 1 μέρος κιτρικού οξέος ή 0,1 μέρος φωσφορικού οξέος. Στα πολυμερή επικρατεί η 1,6-γλυκοζιτική σύνδεση, συναντώνται όμως και άλλοι δεσμοί. Τα προϊόντα περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκόζης, σορβιτόλης, λεβογλυκοζάνης (1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη) και κιτρικού οξέος και μπορούν να εξουδετερωθούν με οποιαδήποτε βάση καθαρότητας κατάλληλης για τρόφιμα ή/και να αποχρωματιστούν και να απιονιστούν για περαιτέρω καθαρισμό. Τα προϊόντα μπορούν επίσης να υδρογονωθούν μερικώς με καταλύτη νικελίου Raney για αναγωγή της υπολειπόμενης γλυκόζης. Η πολυδεξτρόζη-Ν είναι εξουδετερωμένη πολυδεξτρόζη |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % σε πολυμερές σε προϊόν άνυδρο και απηλλαγμένο τέφρας |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκό έως ανοικτό καστανό στερεό. Οι πολυδεξτρόζες διαλύονται σε νερό δίνοντας διαυγή, άχρωμα έως αχυροκίτρινα διαλύματα |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για σάκχαρα και αναγωγικά σάκχαρα |
||||
|
B. pH διαλύματος 10 % |
Μεταξύ 2,5 και 7,0 για πολυδεξτρόζη Μεταξύ 5,0 και 6,0 για πολυδεξτρόζη-N |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
4,0 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη) 2,0 % κατ' ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη Ν) |
|||
|
Νικέλιο |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για υδρογονωμένες πολυδεξτρόζες |
|||
|
1,6-ανυδρο-D-γλυκόζη |
4,0 % κατ' ανώτατο όριο σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας |
|||
|
Γλυκόζη και σορβιτόλη |
6,0 % κατ' ανώτατο όριο συνολικά σε προϊόν ξηρό και απηλλαγμένο τέφρας. Η γλυκόζη και η σορβιτόλη προσδιορίζονται ξεχωριστά |
|||
|
Όρια μοριακού βάρους |
Δοκιμή αρνητική για πολυμερή με μοριακό βάρος μεγαλύτερο από 22 000 |
|||
|
5-υδροξυμεθυλοφουρφουράλη |
0,1 % κατ' ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη) 0,05 % κατ' ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη-N) |
|||
|
Μόλυβδος |
0,5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1204 ΠΟΥΛΟΥΛΑΝΗ |
||||
|
Ορισμός |
Γραμμική, ουδέτερη γλυκάνη που αποτελείται κυρίως από μονάδες μαλτοτριόζης που συνδέονται με –1,6 γλυκοσιδικούς δεσμούς. Παράγεται με ζύμωση από υδρολυμένο άμυλο κατάλληλο για τρόφιμα, με τη χρήση μη τοξινογόνου στελέχους του Aureobasidium pullulans. Μετά την ολοκλήρωση της ζύμωσης, απομακρύνονται με μικροδιήθηση τα κύτταρα του μύκητα, το διήθημα αποστειρώνεται με θέρμανση ενώ οι χρωστικές και άλλοι επιμολυντές απομακρύνονται με προσρόφηση και χρωματογραφία ανταλλαγής ιόντων |
|||
|
Αριθ. EINECS |
232-945-1 |
|||
|
Χημικός τύπος |
(C6H10O5)x |
|||
|
Δοκιμασία |
Ελάχιστη περιεκτικότητα σε γλυκάνη 90 % επί ξηρού |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή άοσμη σκόνη |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Διαλυτή σε νερό, πρακτικά αδιάλυτη σε αιθανόλη |
|||
|
B. pH διαλύματος συγκεντρώσεως 10 % |
5,0-7,0 |
|||
|
Γ. Καθίζηση με πολυαιθυλενογλυκόλη 600 |
Προσθέστε 2 ml πολυαιθυλενογλυκόλης 600 σε 10 ml υδατικού διαλύματος πουλουλάνης 2 %. Σχηματίζεται λευκό ίζημα |
|||
|
Δ. Αποπολυμερισμός με πουλουλανάση |
Ετοιμάστε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες, τον καθένα με 10 ml διαλύματος πουλουλάνης 10 %. Προσθέστε 0,1 ml διαλύματος πουλουλανάσης με δράση 10 μονάδες/g στον ένα δοκιμαστικό σωλήνα, και 0,1 ml νερό στον άλλο. Μετά την επώαση σε περίπου 25 °C για 20 min, το ιξώδες του διαλύματος που υπέστη επεξεργασία με πουλουλανάση είναι εμφανώς χαμηλότερο από το ιξώδες του διαλύματος που δεν υπέστη επεξεργασία |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
6 % κατ’ ανώτατο όριο (90 °C, πίεση 50 mm Hg κατ’ ανώτατο όριο, 6 h) |
|||
|
Μονο-, δι- και ολιγοσακχαρίτες |
10 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενοι σε γλυκόζη |
|||
|
Ιξώδες |
100-180 mm2/s (υδατικό διάλυμα 10 % w/w στους 30 °C) |
|||
|
Μόλυβδος |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες |
100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Κολοβακτηρίδια |
Απουσία σε 25 g |
|||
|
Salmonella |
Απουσία σε 25 g |
|||
|
E 1404 ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο επεξεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή αδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Καρβοξυλομάδες |
1,1 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου σιτηρών |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1410 ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το δισόξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με ορθοφωσφορικό οξύ, ή ορθοφωσφορικό νάτριο ή κάλιο ή με τριπολυφωσφορικό νάτριο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας 0,4 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1412 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας 0,4 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1413 ΦΩΣΦΟΡΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το φωσφορυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο που έχει υποβληθεί σε συνδυασμό κατεργασιών όπως περιγράφεται για το δισόξινο και το όξινο φωσφορικό άμυλο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,5 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας 0,4 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1414 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
||||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,14 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας 0,04 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
|
Οξικό βινύλιο |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1420 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
Οξικό άμυλο |
|||
|
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Οξικό βινύλιο |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1422 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΑΔΙΠΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο όξινο αδιπικό άμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με αδιπικό ανυδρίτη και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Αδιπικές ομάδες |
0,135 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1440 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Υδροξυπροπυλομάδες |
7,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Προπυλενοχλωρυδρίνη |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1442 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το όξινο φωσφορικό υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο σταυροειδώς συνδεόμενο με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο και αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Υδροξυπροπυλομάδες |
7,0 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υπόλειμμα φωσφορικών |
0,14 % κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας 0,04 κατ' ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα |
|||
|
Προπυλενοχλωρυδρίνη |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου σιτηρών |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1450 ΟΚΤΕΝΥΛΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟΝΑΤΡΙΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
SSOS |
|||
|
Ορισμός |
Το οκτενυληλεκτρικό αμυλονάτριο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυληλεκτρικό ανυδρίτη |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Οκτενυληλεκτρυλομάδες |
3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος |
0,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1451 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Ορισμός |
Το ακετυλιωμένο οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο κατεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο και στη συνέχεια εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί |
Παρατήρηση με μικροσκόπιο |
|||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα (όλες οι τιμές εκφράζονται στο άνυδρο προϊόν, με εξαίρεση την απώλεια κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
15,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών 21,0 % κατ' ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας 18,0 % κατ' ανώτατο όριο για άλλα άμυλα |
|||
|
Καρβοξυλομάδες |
1,3 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Ακετυλομάδες |
2,5 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1452 ΑΡΓΙΛΙΟΥΧΟ ΟΚΤΕΝΥΛΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ |
||||
|
Συνώνυμα |
SAOS |
|||
|
Ορισμός |
Το αργιλιούχο οκτενυλοηλεκτρικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυλ-ηλεκτρικό ανυδρίτη και επεξεργασμένο με θειικό αργίλιο |
|||
|
Περιγραφή |
Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί) νιφάδες, άμορφη σκόνη ή χονδρά σωματίδια |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί: με παρατήρηση με μικροσκόπιο |
||||
|
B. Χρώση με ιώδιο θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα) |
||||
|
Καθαρότητα |
||||
|
(όλες οι τιμές εκφράζονται σε άνυδρο προϊόν εκτός της απώλειας κατά την ξήρανση) |
||||
|
Απώλεια κατά την ξήρανση |
21 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Οκτενυληλεκτρυλομάδες |
3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Διοξείδιο του θείου |
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν άλλως καθορίζεται |
|||
|
Αρσενικό |
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Υδράργυρος |
0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
Αλουμίνιο |
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο |
|||
|
E 1505 ΚΙΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Κιτρικός αιθυλεστέρας |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικός τριαιθυλεστέρας |
|||
|
EINECS |
201-070-7 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
276,29 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άοσμο, πρακτικώς άχρωμο, ελαιώδες υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Ειδικό βάρος |
|
|||
|
B. Δείκτης διαθλάσεως |
|
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,25 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Οξύτητα |
0,02 % κατ' ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1518 ΤΡΙΟΞΙΚΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΝΕΣΤΕΡΑΣ |
||||
|
Συνώνυμα |
Τριακετίνη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημική ονομασία |
Τριοξικός γλυκερινεστέρας |
|||
|
EINECS |
203-051-9 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
218,21 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % |
|||
|
Περιγραφή |
Άχρωμο, κάπως ελαιώδες υγρό με ελαφρώς λιπαρή οσμή |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Θετικές δοκιμές για οξικά και για γλυκερίνη |
||||
|
B. Δείκτης διαθλάσεως |
Μεταξύ 1,429 και 1,431 στους 25 °C |
|||
|
Γ. Ειδικό βάρος (25 °C/25 °C) |
Μεταξύ 1,154 και 1,158 |
|||
|
Δ. Περιοχή ζέσεως |
Μεταξύ 258° και 270 °C |
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Υγρασία |
0,2 % κατ' ανώτατο όριο (Karl Fischer) |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,02 % κατ' ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ) |
|||
|
Αρσενικό |
3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
E 1520 ΠΡΟΠΑΝΟ-1,2-ΔΙΟΛΗ |
||||
|
Συνώνυμα |
Προπυλενογλυκόλη |
|||
|
Ορισμός |
||||
|
Χημικές ονομασίες |
1,2-διυδροξυπροπάνιο |
|||
|
EINECS |
200-338-0 |
|||
|
Χημικός τύπος |
|
|||
|
Μοριακό βάρος |
76,10 |
|||
|
Δοκιμασία |
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % στο άνυδρο προϊόν |
|||
|
Περιγραφή |
Διαυγές, άχρωμο, υγροσκοπικό, ιξώδες υγρό |
|||
|
Ταυτοποίηση |
||||
|
A. Διαλυτότητα |
Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη και ακετόνη |
|||
|
B. Ειδικό βάρος |
|
|||
|
Γ. Δείκτης διαθλάσεως |
|
|||
|
Καθαρότητα |
||||
|
Περιοχή αποστάξεως |
Το 99 % v/v αποστάζει μεταξύ 185-189 °C |
|||
|
Θειική τέφρα |
0,07 % κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
Υγρασία |
1,0 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) |
|||
|
Μόλυβδος |
5 mg/kg κατ' ανώτατο όριο |
|||
|
(1) Χλωριούχο κοβάλτιο TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου χλωριούχου κοβαλτίου CoCl2·6H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 5 ml ακριβώς από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 5 ml υπεροξειδίου του υδρογόνου 3 % και κατόπιν 15 ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 20 %. Το σύνολο ζέεται επί 10 λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και προστίθενται 2 g ιωδιούχου καλίου και 20 ml θειικού οξέος 25 %. Έπειτα από πλήρη διάλυση του ιζήματος, το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (4). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 23,80 mg CoCl2·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 59,5 mg CoCl2·6H2O ανά ml. (2) Τριχλωριούχος σίδηρος TSC: Διαλύονται 55 gr περίπου τριχλωριούχου σιδήρου σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 15 ml νερού και 3 g ιωδιούχου καλίου και το μείγμα αφήνεται σε ηρεμία επί 15 λεπτά. Αραιώνεται σε 100 ml ύδατος και κατόπιν το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (4). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 27,03 mg FeCl3·6H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 45,0 mg FeCl3·6H2O ανά ml. (3) Θειικός χαλκός TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου θειικού χαλκού CuSO4·5H2O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 40 ml νερού, 4 ml οξικού οξέος και 3 g ιωδιούχου καλίου. Το ιώδιο που ελευθερώνεται ογκομετρείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου ST (4). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 24,97 mg CuSO4·5H2O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με προσθήκη αρκετής ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα συγκεντρώσεως 62,4 mg CuSO4.5H2O ανά ml. (4) Άμυλο ST: Λειοτριβούνται 0,5 g αμύλου (άμυλο αραβοσίτου ή διαλυτό άμυλο) και αναμειγνύονται με 5 ml ύδατος. Στον λαμβανόμενο πολτό προστίθεται με συνεχή ανάδευση η κατάλληλη ποσότητα νερού, για να ληφθεί συνολικός όγκος 100 ml. Το σύνολο ζέεται επί μερικά λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και διηθείται. Το άμυλο ST πρέπει να είναι πρόσφατης παρασκευής. (5) Όταν τα νιτρώδη άλατα φέρουν την επισήμανση «για χρήση στα τρόφιμα», επιτρέπεται να πωλούνται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του. |
||||
