29.3.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 72/48


Προσφυγή που ασκήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2006 από την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κατά του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν

(Υπόθεση E-5/06)

(2007/C 72/23)

Στις 15 Νοεμβρίου 2006 ασκήθηκε προσφυγή κατά του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΖΕΣ από την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ, εκπροσωπούμενη από τους Niels Fenger και Arne Torsten Andersen, ενεργούντες ως αντιπρόσωποι της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ, 35, Rue Belliard, B-1040 Βρυξέλλες.

Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο πρέπει:

1.

να αποφανθεί ότι το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν, δεδομένου ότι εφαρμόζει απαίτηση διαμονής στο Λιχτενστάιν για το δικαίωμα στο επίδομα ανικανότητας, δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τα άρθρα 19 παράγραφοι 1 και 2, 25 παράγραφος 1 και 29 παράγραφος 1 της πράξης που αναφέρεται στο σημείο 1 του παραρτήματος VI της συμφωνίας ΕΟΧ (Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1971 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειες τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας), όπως προσαρμόζεται στη συμφωνία ΕΟΧ από το πρωτόκολλο 1, και

2.

να διατάξει το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν να καταβάλει τα δικαστικά έξοδα.

Νομικά και πραγματικά περιστατικά και νομική θεμελίωση:

Η παρούσα υπόθεση αφορά το Hilflosenentschädigung του Λιχτενστάιν (επίδομα ανικανότητας) για πρόσωπα τα οποία χρειάζονται σε μόνιμη βάση τη βοήθεια τρίτου ή προσωπική παρακολούθηση για την εκτέλεση των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής. Το επίδομα δεν είναι συμπληρωματικό κανενός άλλου ευεργετήματος κοινωνικής ασφάλισης και χορηγείται ανεξαρτήτως εισοδήματος. Το επίδομα δεν συνδέεται με προηγούμενες συνεισφορές στο δημόσιο και δεν απαιτείται να πάσχει ο αποδέκτης από ασθένεια.

Το δίκαιο του Λιχτενστάιν απαιτεί να διαμένει ο δικαιούχος του επιδόματος στο Λιχτενστάιν.

Το επίδομα ανικανότητας του Λιχτενστάιν περιλαμβάνεται στο παράρτημα IIα του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 [συγγρ. άρθρα 4 παράγραφος 2 στοιχεία α) και γ) και 10α του κανονισμού] ως ειδική χρηματική παροχή χωρίς συνεισφορά, η οποία ως τέτοια δεν θα ήταν εξαγώγιμη στο πλαίσιο αυτού του κανονισμού.

Ωστόσο, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ ισχυρίζεται ότι η ορθή κατάταξη του επιδόματος ανικανότητας θα έπρεπε να ήταν χρηματική παροχή ασθενείας (συγγρ. άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού), εξαγώγιμη σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφοι 1 και 2, άρθρο 25 παράγραφος 1 και άρθρο 28 παράγραφος 1 του κανονισμού.

Η ορθή κατάταξη του επιδόματος είναι αποφασιστικής σημασίας για το κατά πόσο το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν είναι υποχρεωμένο να χορηγεί την παροχή στους αιτούντες που διαμένουν μεν εκτός Λιχτενστάιν, αλλά πληρούν τα σχετικά κριτήρια που καθορίζονται στον κανονισμό.