26.5.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 117/31


Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2007 — EREF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-94/07)

(2007/C 117/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Renewable Energies Federation (EREF) ASBL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: D. Fouquet, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση C(2006)4963 τελικό της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 24ης Οκτωβρίου 2006,

να χαρακτηρίσει το επίμαχο χρηματοδοτικό σχήμα, υπό την παρούσα μορφή και δομή του, ως παράνομη κρατική ενίσχυση,

επικουρικώς, να υποχρεώσει την Επιτροπή να κινήσει επίσημη διαδικασία εξετάσεως σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ στην υπόθεση NN 62/B/2006,

να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβάνομένων αυτών της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το 2004 η προσφεύγουσα υπέβαλε καταγγελία στην Επιτροπή, ισχυριζόμενη, μεταξύ άλλων, ότι ορισμένες πτυχές της χρηματοδοτήσεως της κατασκευής νέου πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Φιλανδία συνιστά μη κοινοποιηθείσα κρατική ενίσχυση. Το 2006, η Επιτροπή διαχώρισε την υπόθεση σε δύο επιμέρους υποθέσεις με αριθμούς NN 62/A/2006 και NN 62/B/2006.

Στην παρούσα υπόθεση, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2006)4963 τελικό, σχετικά με την υπόθεση NN 62/B/2006, με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η πίστωση που χορηγήθηκε από κοινοπραξία πέντε τραπεζών και το δάνειο που χορήγησε η AB Svensk Exportkredit (στο εξής: SEK) δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ.

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο διαχωρισμός της αρχικής υποθέσεως από την Επιτροπή είναι παράνομος από διαδικαστικής, αλλά και από ουσιαστικής απόψεως. Κατά την προσφεύγουσα, η χορήγηση πιστώσεως και δανείου με τόσο χαμηλό επιτόκιο κατέστη δυνατή λόγω εγγυήσεως που παρέσχε η γαλλική εταιρεία χορηγήσεως πιστώσεων και ασφαλίσεως εξαγωγών COFACE. Ωστόσο, οι πτυχές της εμπλοκής της COFACE που συνιστούν κρατική ενίσχυση εξετάστηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως NN 62/Α/2006. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, επομένως, ότι ο διαχωρισμός της αρχικής υποθέσεως σε δύο χωριστές υποθέσεις, με συνέπεια να μην ληφθεί υπόψη η χορήγηση πιστώσεως στο πλαίσιο της υποθέσεως NN 62/B/2006, είχε ως αποτέλεσμα να καταλήξει η Επιτροπή στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι η παροχή πιστώσεως και η χορήγηση δανείου από τη SEK με τόσο χαμηλό επιτόκιο δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, απλώς και μόνον επειδή οι μετέχουσες τράπεζες είναι ιδιωτικές.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, ακόμη και αν δεν ληφθεί υπόψη η χορηγηθείσα από την COFACE εγγύηση, η πίστωση και το δάνειο που χορήγησε η SEK αποτελούν κρατική ενίσχυση, διότι:

η πίστωση χορηγήθηκε με χαμηλό επιτόκιο, με τη συμμετοχή των τραπεζών BLB και BNP Paribas, οι οποίες κατά την προσφεύγουσα είναι αμφότερες κρατικές,

το δάνειο από τη SEK προήλθε από κατά 100 % κρατική τράπεζα με επιτόκιο χαμηλότερο από τα συνήθη της αγοράς.

Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει έλλειψη αιτιολογίας και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.