6.5.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 108/2

Aναίρεση που άσκησε στις 9 Φεβρουαρίου 2006 η Britannia Alloys & Chemicals Ltd. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 29 Νοεμβρίου 2005 το Πρωτοδικείο στην υπόθεση T-33/02 Britannia Alloys & Chemicals Ltd κατά Επιτροπής των Ευρωαπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-76/06 P)

(2006/C 108/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Britannia Alloys & Chemicals Ltd. (εκπρόσωποι: S. Mobley, H. Bardell και M. Commons, Solicitors)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας:

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου καθόσον απορρίπτει την προσφυγή που άσκησε η Britannia κατά της αποφάσεως της Επιτροπής·

—	Να ακυρώσει το άρθρο της αποφάσεως της Επιτροπής καθόσον αναφέρεται στην Britannia·

—	Επικουρικώς με το δεύτερο αίτημα, να τροποποιήσει το άρθρο 3 της αποφάσεως της Επιτροπής καθόσον αναφέρεται στην Britannia, ώστε να ακυρώσει ή να μειώσει ουσιωδώς το επιβληθέν συναφώς στην Britannia πρόστιμο·

—	Επικουρικώς με το δεύτερο και τρίτο αίτημα, να παραπέμψει εκ νέου την υπόθεση στο Πρωτοδικείο για να κριθεί σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου όσον αφορά το νομικό μέρος·

—	Εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικά της δικαστικά έξοδα και στα έξοδα που υποβλήθηκε η Britannia σχετικά με τις ενώπιον του Πρωτοδικείου και Δικαστηρίου διαδικασίες.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι:

το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17/62/EΟΚ (κανονισμός 17) (1) κρίνοντας ότι η Επιτροπή νομίμως εφάρμοσε το ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών βάσει του άρθρου 15, παράγραφος 2, στον κύκλο εργασιών της Britannia για το οικονομικό έτος που έληγε στις 30 Ιουνίου 1996, αντί για την προηγουμένη της εκδόσεως της αποφάσεως της Επιτροπής διαχειριστική περίοδο·

Το Πρωτοδικείο παρέβη την αρχή της ισότητας:

α)

δεχόμενο τη δυσμενή διάκριση που διέπραξε η Επιτροπή, μεταξύ επιχειρήσεων ευρισκομένων κατ' ουσίαν στην ίδια κατάσταση, εφαρμόζοντας το ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών, στην περίπτωση της Britannia, στο τελευταίο έτος που η Επιτροπή κρίνει «συνήθη οικονομική δραστηριότητα», και, στην περίπτωση άλλων επιχειρήσεων προς τις οποίες απευθυνόταν η απόφαση, στο προηγούμενο της εκδόσεως της αποφάσεως οικονομικό έτος· και

β)	δεχόμενο την απόφαση της Επιτροπής, η οποία δημιουργεί δυσμενή διάκριση σε βάρος της Britannia όσον αφορά το έτος επί του οποίου εφαρμόζεται το ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών συγκριτικά με την πρακτική της σε άλλες άμεσα παρεμφερείς υποθέσεις·

το Πρωτοδικείο παραβίασε την αρχή της ασφαλείας δικαίου:

α)

δεχόμενο το γεγονός ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε άλλο έτος πλην του προηγουμένου οικονομικού έτους για την εφαρμογή του ανωτάτου ορίου του 10 % του κύκλου εργασιών του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17. Απαιτείται να υπάρχει ασφάλεια ως προς το απόλυτο ανώτατο όριο της κυρώσεως που δύναται να επιβληθεί· και

β)	ερμηνεύοντας το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17 κατά τρόπο συνεπαγόμενο την επιβολή κύρωσης μη αντιστοιχούσας στην κύρωση που προβλέπεται για την διάπραξη παραβάσεως, και κατά συνέπεια, προσβάλλοντας τα θεμελιώδη δικαιώματα των επιχειρήσεων.

(1) Κανονισμός 17 του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1962, πρώτος κανονισμός εφαρμογής των άρθρων 85 και 86 της Συνθήκης (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 25).