Προσφυγή της Fachvereinigung Mineralfaserindustrie e.V. Deutsche Gruppe der EURIMA — European Insulation Manfacturers Association κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 6 Ιουλίου 2005

(Υπόθεση T-254/05)

(2005/C 229/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Η Fachvereinigung Mineralfaserindustrie e.V. Deutsche Gruppe der EURIMA — European Insulation Manfacturers Association, με έδρα το Ντίσελντορφ (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον δικηγόρο T. Schmidt-Kötters, άσκησε στις 6 Ιουλίου 2005 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:

Η προσφεύγουσα προσβάλλει την απόφαση C(2005) 379 της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2005, που αφορά την κρατική ενίσχυση Ν 260b/2004 — Γερμανία. Με την προσβαλλόμενη απόφαση η Επιτροπή έκρινε συμβατή με τη Συνθήκη ΕΚ την παράταση της ισχύος των μέτρων για την προώθηση της χρήσης μονωτικών υλικών που παράγονται από ανανεώσιμες πρώτες ύλες (κρατική ενίσχυση N 694/2002).

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωση αιτιολόγησης που επιβάλλει το άρθρο 253 ΕΚ, διότι δεν αιτιολογεί το γιατί το επίμαχο μέτρο εμφανίζει σαφή πλεονεκτήματα από άποψη προστασίας περιβάλλοντος. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν εξετάζονται τα επιχειρήματα που διατυπώθηκαν κατά τη διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιον του Πρωτοδικείου σχετικά με την αρχική απόφαση.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά άκυρη αρχική απόφαση, διότι η τελευταία αυτή απόφαση ενέχει παράβαση ουσιώδους τύπου.

Κατά τα λοιπά η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση της Επιτροπής ότι το επίμαχο μέτρο εμφανίζει σαφή πλεονεκτήματα από άποψη προστασίας περιβάλλοντος κατά το άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', της Συνθήκης ΕΚ βασίζεται σε ανεπαρκείς διαπιστώσεις των πραγματικών περιστατικών.

Τέλος, η προσφεύγουσα βάλλει κατά του γεγονότος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποβαίνει, χωρίς καμία αντικειμενική αιτιολογία, σε βάρος όχι μόνο των μονωτικών υλικών που η Επιτροπή χαρακτηρίζει παραδοσιακά, π.χ. των μονωτικών υλικών από ορυκτές ύλες, αλλά και των μονωτικών υλικών που παράγονται μεν από ανανεώσιμες πρώτες ύλες, αλλά δεν φέρουν το σήμα ποιότητας natureplus. Κατά την προσφεύγουσα, η απόφαση αντιβαίνει συνεπώς στην αρχή της αναλογικότητας και στην απαγόρευση των διακρίσεων, δηλαδή σε θεμελιώδεις αρχές του κοινοτικού δικαίου.