16.4.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 93/22 |
Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Δημοκρατίας της Φινλανδίας, που ασκήθηκε στις 3 Μαρτίου 2005
(Υπόθεση C-105/05)
(2005/C 93/41)
Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική
Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους D. Martin και I. Koskinen, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε στις 3 Μαρτίου 2005 προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Δημοκρατίας της Φινλανδίας.
Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ζητεί από το Δικαστήριο:
1) |
να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Φινλανδίας, ακολουθώντας έναν συγεκριμένο τρόπο υπολογισμού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1408/71 (1) του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, τους μη μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας· |
2) |
να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Φινλανδίας στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία της Φινλανδίας, ήτοι τον νόμο 364/1963 περί εισφορών αφαλίσεως ασθενείας, οι αρμόδιες φινλανδικές αρχές, κατά τον υπολογισμό των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως των συνταξιούχουν που είναι εγκατεστημένοι στην εθνική επικράτεια, λαμβάνουν υπόψη όχι μόνον τις ημεδαπές συντάξεις αλλά και τις χορηγούμενες από συνταξιοδοτικούς φορείς άλλων κρατών μελών. Η Επιτροπή θεωρεί ότι το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνονται στη βάση υπολογισμού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως οι συντάξεις που χορηγούνται από φορείς άλλου κράτους μέλους αντιβαίνει προς το άρθρο 33, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71και προς τη νομολογία του Δικαστηρίου (απόφαση στην υπόθεση C-389/99, Rundgren).
(1) ΕΕ ειδ. έκδ., 05/001, σ. 73.