Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Βασιλείου του Βελγίου, που ασκήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2005

(Υπόθεση C-22/05)

(2005/C 82/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον G. Rozet και την N. Yerrell, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 25 Ιανουαρίου 2005 προσφυγή κατά του Βασιλείου του Βελγίου.

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο αποκλεισμός των προσώπων που απασχολούνται σε μια επιχείρηση διοργανώσεως εκθέσεων από το πεδίο εφαρμογής της εθνικής νομοθεσίας με την οποία μεταφέρθηκε στο εσωτερικό δίκαιο η οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, δεν προβλέπεται από το άρθρο 1, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, το οποίο ορίζει το πεδίο εφαρμογής της. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, η οδηγία εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων, εξαιρουμένων των αεροπορικών, σιδηροδρομικών, οδικών, θαλάσσιων, ποτάμιων και λιμναίων μεταφορών, της θαλάσσιας αλιείας και λοιπών θαλασσίων δραστηριοτήτων, καθώς και των ασκούμενων ιατρών. Η κατηγορία των προσώπων που απασχολούνται σε μια επιχείρηση διοργανώσεως εκθέσεων δεν μνημονεύεται στο ως άνω άρθρο και, επιπλέον, δεν πληροί τις προϋποθέσεις καμίας από τις παρεκκλίσεις οι οποίες επιτρέπονται από το άρθρο 17 της οδηγίας και των οποίων, εξάλλου, δεν έγινε επίκληση από τις βελγικές αρχές. Κατά συνέπεια, το Βέλγιο, εισάγοντας μια εξαίρεση που δεν προβλέπεται από την ίδια την οδηγία, προέβη σε εσφαλμένη μεταφορά της εν λόγω οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, η οποία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το εν λόγω κράτος μέλος.

(1)  ΕΕ L 307 της 13.12.1993, σ. 18.