|
4.12.2004 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 300/30 |
Αίτηση αναιρέσεως της Regione Siciliana, που ασκήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2004 κατά της διατάξεως της 8ης Ιουλίου 2004, την οποία εξέδωσε το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τρίτο τμήμα) στην υπόθεση T-341/02, Regione Siciliana κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(Υπόθεση C-417/04 P)
(2004/C 300/56)
Η Regione Siciliana, εκπροσωπούμενη από την Avvocatura dello Stato, άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 29 Σεπτεμβρίου 2004 αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως της 8ης Ιουλίου 2004, την οποία εξέδωσε το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τρίτο τμήμα) στην υπόθεση T-341/02, Regione Siciliana κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να εξαφανίσει τη διάταξη της 8ης Ιουλίου 2004 του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη είναι πλημμελής, για τους ακολούθους λόγους:
|
— |
στις σκέψεις 47, 48 και 49 της διατάξεως, αναφέρεται σαφώς ότι νομική της βάση αποτελεί το άρθρο 113 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, το οποίο ορίζει ότι «το Πρωτοδικείο μπορεί οποτεδήποτε να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το απαράδεκτο για λόγους δημοσίας τάξεως […]». Στην υπό κρίση περίπτωση δεν προκύπτει από τη δικογραφία κανένας «λόγος δημοσίας τάξεως» που να δικαιολογεί την αυτεπάγγελτη έγερση του απαραδέκτου από το Πρωτοδικείο. Άλλωστε, το Πρωτοδικείο δεν είπε ούτε λέξη για να εξηγήσει ποιοι θα μπορούσαν να είναι και σε τί συνίσταντο αυτοί οι «λόγοι δημοσίας τάξεως», που να δικαιολογούν την ενεργοποίηση της εξαιρετικής διαδικασίας του άρθρου 113 του Κανονισμού Διαδικασίας του. Η πλήρης παράλειψη αιτιολογήσεως σχετικώς συνιστά βαρύτατη προσβολή θεμελιωδών δικαιωμάτων του αμυνομένου και της εκατέρωθεν ακροάσεως. |
|
— |
παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 230 ΕΚ ως προς την ενεργητική νομιμοποίηση της Regione Siciliana και, συνεπώς, προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος του αμυνομένου· |
|
— |
παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2052/88 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1988 (1), με τις επακολουθήσασες τροποποιήσεις του· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 4253/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988 (2)· |
|
— |
πλημμελής αιτιολογία, χαρακτηριζόμενη από έλλειψη συνοχής και αυθαίρετη κρίση· |
|
— |
πλημμελής αιτιολογία, χαρακτηριζόμενη από αντιφάσεις, έλλειψη λογικού ειρμού και έλλειψη επιχειρημάτων. |
(1) ΕΕ L 185 της 15.7.1988, σ. 9.
(2) ΕΕ L 374 της 31.12.1988, σ. 1.