4.12.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 300/29


Αίτηση αναιρέσεως της εταιρίας The Sunrider Corporation κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων (δεύτερο τμήμα), της 8ης Ιουλίου 2004, στην υπόθεση T-203/02 (1), The Sunrider Corporation κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), που υποβλήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2004, όπου ο έτερος διάδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ ήταν ο Juan Espadafor Caba

Υπόθεση C-416/04 P

(2004/C 300/55)

Η εταιρία The Sunrider Corporation, με έδρα το Torrance, Καλιφόρνια (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής), εκπροσωπούμενη από τον A. Kockläuner, δικηγόρο, άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 29 Σεπτεμβρίου 2004 αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (δεύτερο τμήμα), της 8ης Ιουλίου 2004, στην υπόθεση T-203/02, The Sunrider Corporation κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), όπου ο έτερος διάδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ ήταν ο Juan Espadafor Caba.

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει εν όλω την απόφαση του Πρωτοδικείου, της 8ης Ιουλίου 2004, στην υπόθεση T-203/02 (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση)·

2.

να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) («ΓΕΕΑ») στα δικαστικά έξοδα κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου·

3.

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς, της 8ης Απριλίου 2002, στην υπόθεση R 1046/2000-1·

4.

να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) («ΓΕΕΑ») στα δικαστικά έξοδα κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου και του ΓΕΕΑ.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα:

Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η απόφαση του Πρωτοδικείου πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:

Παράβαση του άρθρου 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (στο εξής: κανονισμός για το κοινοτικό σήμα), σε συνδυασμό με το άρθρο 15, παράγραφος 3, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (Αδικαιολόγητη χρήση)

Το Πρωτοδικείο ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, σε συνδυασμό με το άρθρο 15, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού, καθόσον έλαβε υπόψη, εσφαλμένως, τη χρήση του σήματος από τρίτο.

Συναφώς, το Πρωτοδικείο ερμήνευσε εσφαλμένως την κατανομή του βάρους της αποδείξεως κατά το άρθρο 15, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα. Περαιτέρω, το Πρωτοδικείο έλαβε υπόψη μη πειστικά (ανεπαρκή) αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο ανακόπτων. Επιπλέον, το Πρωτοδικείο στηρίχθηκε σε υποθέσεις αντί να στηριχθεί σε βάσιμα αποδεικτικά στοιχεία. Τέλος, το Πρωτοδικείο όφειλε να εξετάσει αν, υπό το πρίσμα όλων των σχετικών πραγματικών και νομικών ζητημάτων, μια νέα απόφαση με το ίδιο διατακτικό με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση θα μπορούσε εγκύρως να εκδοθεί κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως του Πρωτοδικείου.

Παράβαση του άρθρου 43, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα: Μη επαρκής απόδειξη του αντιταχθέντος σήματος

Περαιτέρω, το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 43, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένως την έννοια της ουσιαστικής χρήσεως κατά το πνεύμα του άρθρου 43, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

Ειδικότερα, το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη ότι:

ο ανακόπτων υπέβαλε μόνον τρία τιμολόγια για το έτος 1996, που αντιπροσωπεύουν συνολική αξία μικρότερη από 3 476 ευρώ·

ο ανακόπτων υπέβαλε μόνο δύο τιμολόγια για το έτος 1997, που αντιπροσωπεύουν συνολική αξία μικρότερη από 1 306 ευρώ·

τα επίμαχα προϊόντα ήσαν προϊόντα χαμηλού κόστους και, ως εκ τούτου, προϊόντα μαζικής παραγωγής και μαζικής καταναλώσεως·

η πώληση των εν λόγω προϊόντων ήταν σχετικά ευχερής·

τα επίμαχα προϊόντα επωλούντο, στην καλύτερη περίπτωση, σε έναν και μόνο πελάτη·

και ότι, ως εκ τούτου, δεν είχε γίνει ουσιαστική χρήση του αντιταχθέντος σήματος ES 372 221«VITAFRUIT» κατά την έννοια του άρθρου 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, καθόσον η χρήση του εν λόγω σήματος ήταν σποραδική, περιστασιακή, ελάχιστη και δεν ελάμβανε χώρα σε ένα σημαντικό τμήμα του εδάφους εντός του οποίου το εν λόγω σήμα ετύγχανε προστασίας.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Περαιτέρω, τα συγκρινόμενα σήματα δεν είναι παρεμφερή μέχρι σημείου συγχύσεως όσον αφορά τα προϊόντα της κατηγορίας «ποτά από βότανα και βιταμίνες» για τα οποία ζητεί προστασία το σήμα υπ' αριθμ.156 422«VITAFRUIT», του οποίου ζητείται η καταχώριση. Ειδικότερα, τα προϊόντα της κατηγορίας «ποτά από βότανα και βιταμίνες», αφενός, και τα προϊόντα της κατηγορίας «συμπυκνωμένοι χυμοί φρούτων», αφετέρου, είναι μόνο σε πολύ αμυδρό βαθμό παρεμφερή, καθόσον διαθέτουν ελάχιστα κοινά στοιχεία.

Τούτο βασίζεται στο γεγονός ότι τα συγκρινόμενα προϊόντα διαφέρουν ως προς τις ιδιότητές τους, τις πρώτες ύλες και τις συνθήκες παραγωγής τους, και ειδικότερα ως προς τα μηχανήματα, την τεχνογνωσία και τις εγκαταστάσεις παραγωγής που είναι αναγκαίες για την παρασκευή των επίμαχων προϊόντων. Επιπλέον, τα συγκρινόμενα προϊόντα διαφέρουν ως προς τον τρόπο χρησιμοποιήσεώς τους, τις λειτουργικές ιδιότητές τους και τον τρόπο διανομής τους. Επομένως, τα πιθανά κοινά χαρακτηριστικά των επίμαχων προϊόντων αποδυναμώνονται από τις διαφορές τους.


(1)  ΕΕ C 233 της 28.9.2002, σ. 26.