|
23.10.2004 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 262/35 |
Προσφυγή της Δήμητρας Λαντζόνη κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία ασκήθηκε στις 15 Ιουλίου 2004
(Υπόθεση Τ-289/04)
(2004/C 262/68)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Η Δήμητρα Λαντζόνη, κάτοικος Übersyren (Λουξεμβούργο), εκπροσωπούμενη από την Clara Marhuenda, δικηγόρο, με τόπο επιδόσεων το Λουξεμβούργο, άσκησε στις 15 Ιουλίου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του καθού, η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 7 Οκτωβρίου 2003 και με την οποία απορρίφθηκαν οι αντιρρήσεις της κατά της μοριοδοτήσεώς της στο πλαίσιο των προαγωγών του 1999/2000 και του 2001, |
|
— |
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:
Στις 5 Φεβουαρίου 2002, κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα, υπάλληλο του Δικαστηρίου, απόφαση με την οποία δεν της χορηγήθηκε κανένα μόριο προαγωγής για τα έτη 1999 και 2000. Στις 16 Ιανουαρίου 2003, γνωστοποιήθηκε επίσης στην προσφεύγουσα ότι κατά τις προαγωγές του 2001 έλαβε ένα μόνο μόριο. Προέβαλε αντιρρήσεις κατά της συγκεκριμένης μοριοδοτήσεως και, αργότερα, προσέθεσε σε αυτές και τις αντιρρήσεις της κατά της αποφάσεως να μην της χορηγηθεί κανένα μόριο κατά τα έτη 1999 και 2000. Οι αντιρρήσεις της απορρίφθηκαν ως εκπρόθεσμες για τα έτη 1999 και 2000 και ως αβάσιμες για το έτος 2001.
Προς στήριξη της παρούσας προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη μοριοδότηση παραβιάζει την απόφαση του Δικαστηρίου, της 18ης Οκτωβρίου 2000, με την οποία θεσπίστηκε το εν λόγω σύστημα, διότι δεν στηρίζεται στις εκθέσεις αξιολογήσεως, αφού ο αριθμός των μορίων που έλαβε είναι παντελώς αναντίστοιχος προς τις εκθέσεις αυτές. Όσον αφορά την απόρριψη ως εκπρόθεσμων, των αντιρρήσεών της κατά της μη χορηγήσεως μορίων για τα έτη 1999 και 2000, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η σχεδόν διετής καθυστέρηση κοινοποιήσεως της εκθέσεως αξιολογήσεως για τα έτη 1999 και 2000 την εμπόδισε να λάβει εγκαίρως γνώση των ελαττωμάτων της μοριοδοτήσεως κατά τις προαγωγές αυτές. Κατά την προσφεύγουσα, η ουδείς κίνδυνος θα υπήρχε για την ασφάλεια δικαίου της διαδικασίας των προαγωγών, αν επιτρεπόταν στην προσφεύγουσα να προβάλει αντιρρήσεις κατά της μηδενικής μοριοδοτήσεώς της για τα δύο αυτά έτη, δεδομένου ότι ο αριθμός των μορίων που της χορηγήθηκαν δεν της εγγυάται ότι θα προαχθεί αυτομάτως.