1.

Πρέπει η αρχή της συνεργασίας που κατοχυρώνει το άρθρο 10 ΕΚ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι και τα εθνικά δικαστήρια υποχρεούνται να προβαίνουν, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που έθεσε το Δικαστήριο με την απόφασή του επί της υποθέσεως Kühne & Heitz, στον έλεγχο και στην ακύρωση τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως εφόσον συνάγεται ότι αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο; Υπάρχουν ενδεχομένως και άλλες προϋποθέσεις για τον έλεγχο και την ακύρωση δικαστικών αποφάσεων σε σχέση με τις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για τον έλεγχο και την ακύρωση διοικητικών αποφάσεων;

2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Συνάδει με την αρχή της πλήρους αποτελεσματικότητας του κοινοτικού δικαίου η προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 534 του ΖΡΟ (αυστριακού κώδικα πολιτικής δικονομίας) για την ακύρωση δικαστικής αποφάσεως που αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο;

3.

Σε περίπτωση επίσης καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Αποτελεί η έλλειψη διεθνούς δικαιοδοσίας (ή κατά τόπον αρμοδιότητας), η οποία δεν μπορεί να θεραπευθεί βάσει του άρθρου 24 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 (1), παραβίαση του κοινοτικού δικαίου που μπορεί να ανατρέψει τον τελεσίδικο χαρακτήρα μιας δικαστικής αποφάσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα:

4.

Υποχρεούται το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να ελέγξει το ζήτημα της διεθνούς δικαιοδοσίας (ή της κατά τόπον αρμοδιότητας) βάσει των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 όταν η μεν απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου για τη διεθνή δικαιοδοσία του ή την κατά τόπον αρμοδιότητά του έχει τελεσιδικήσει όχι όμως και η απόφασή του επί της ουσίας; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει ο έλεγχος αυτός να χωρεί αυτεπαγγέλτως ή μόνον κατόπιν προβολής σχετικού αιτήματος από τους διαδίκους;

1.

Έχουν οι παραπλανητικές υποσχέσεις κέρδους, οι οποίες σκοπούν στην πρόκληση της αποφάσεως για τη σύναψη συμβάσεως, ήτοι στην προετοιμασία για τη σύναψη συμβάσεως, αρκούντως στενή σχέση με τη σκοπούμενη σύναψη συμβάσεως καταναλωτή ούτως ώστε για τις εντεύθεν απορρέουσες αξιώσεις να ισχύει η διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2.

Ισχύει η διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών για αξιώσεις που απορρέουν από προσυμβατική ενοχική σχέση και έχει η παραπλανητική υπόσχεση κέρδους, η οποία σκοπεί στην κατάρτιση συμβάσεως, αρκούντως στενή σχέση με την προσυμβατική ενοχική σχέση που δημιουργείται με τον τρόπο αυτόν ούτως ώστε να ισχύει η διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών και για τις αξιώσεις αυτές;

3.

Ισχύει η διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών μόνον όταν πληρούνται οι όροι τους οποίους θέτουν οι επιχειρηματίες για τη συμμετοχή σε κερδοφόρα παίγνια ακόμη και όταν οι όροι αυτοί ουδεμία επιρροή ασκούν στις οικονομικές αξιώσεις που απορρέουν από το άρθρο 5 j του KSchG (αυστριακού νόμου περί προστασίας των καταναλωτών);

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα:

4.

Ισχύει η διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών για ειδικές συμβατικές sui generis αξιώσεις εκπληρώσεως παροχής που ρυθμίζονται νομοθετικώς, ήτοι για κατά πλάσμα δικαίου οιονεί συμβατικές sui generis αξιώσεις εκπληρώσεως παροχής, οι οποίες γεννώνται δια των υποσχέσεων κέρδους που δίδει ο επιχειρηματίας και της αναζητήσεως του κέρδους αυτού από τον καταναλωτή;