13.3.2004   

EL

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/113


(2004/C 65 E/126)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2163/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(30 Ιουνίου 2003)

Θέμα:   Σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ιράκ

Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Καταλωνίας είχε προγραμματίσει διεθνή φιλική συνάντηση στις 25 Ιουνίου στην Βαρκελώνη μεταξύ των αντιπροσωπευτικών ομάδων της Καταλωνίας και του Ιράκ. Σκοπός της συνάντησης αυτής, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προέδρου της Ομοσπονδίας ήταν να συμβάλλει στην άντληση πόρων για την ανοικοδόμηση του Ιράκ που κατεστράφη από τον πόλεμο.

Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στον Τύπο το Υπουργείο Εξωτερικών της Ισπανίας δεν ενέκρινε τις θεωρήσεις διαβατηρίου στους ιρακινούς ποδοσφαιριστές που θα έπρεπε να παίξουν σε αυτόν τον αγώνα στην Βαρκελώνη.

Θα ήθελα να ερωτήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν σκοπεύει να ενδιαφερθεί για τους λόγους που οδήγησαν την Ισπανική κυβέρνηση να απαγορεύσει την πραγματοποίηση αυτής της ποδοσφαιρικής συνάντησης Καταλωνίας-Ιράκ η οποία αναμφισβήτητα θα συνέβαλε στην βελτίωση των σχέσεων και την κατανόηση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και του ιρακινού λαού.

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμμερίζεται τη θετική εκτίμηση του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου σχετικά με την εν λόγω φιλική αθλητική συνάντηση και τους στόχους της.

Η Επιτροπή επιθυμεί, εντούτοις, να υπενθυμίσει ότι οι αποφάσεις που αφορούν την είσοδο υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφος των κρατών Σένγκεν (1) υπάγονται στην αρμοδιότητα των οικείων εθνικών κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες λαμβάνουν την απόφασή τους επί τη βάσει των αντιστοίχων διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν.

Για να του επιτραπεί η είσοδος στο έδαφος των κρατών Σένγκεν για παραμονή η οποία δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, ένας υπήκοος τρίτης χώρας πρέπει να πληροί τους όρους εισόδου που αναφέρονται στο άρθρο 5 της σύμβασης εφαρμογής Σένγκεν (2). Δηλαδή, πρέπει να είναι κάτοχος ενός εγκύρου εγγράφου για τη διέλευση των συνόρων, να προσκομίζει, αν παραστεί ανάγκη, έγγραφα που δικαιολογούν τον σκοπό και καθορίζουν τις συνθήκες της προβλεπόμενης παραμονής του, να μην είναι καταχωρημένος στους καταλόγους ανεπιθύμητων και να μην θεωρείται ικανός να διαταράξει τη δημόσια τάξη, την εθνική ασφάλεια ή τις διεθνείς σχέσεις ενός από τα κράτη Σένγκεν. Για τους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υπάγονται στην υποχρέωση θεώρησης δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 (3), η επαλήθευση των όρων εισαγωγής διενεργείται αρχικά στο στάδιο της εξέτασης της αίτησης θεώρησης. Η διαπίστωση ότι κάποιος από τους όρους εισόδου δεν πληρούται συνεπάγεται, κατάρχήν, άρνηση χορήγησης της αιτούμενης θεώρησης Σένγκεν. Σε έκτακτες περιπτώσεις, ένα κράτος Σένγκεν δύναται, αν κρίνει ότι είναι αναγκαίο, να παρεκκλίνει από αυτή τη γενική αρχή για λόγους ανθρωπιστικούς ή εθνικού συμφέροντος ή λόγω διεθνών υποχρεώσεων. Σ' αυτή την περίπτωση, εκδίδει θεώρηση της οποίας η ισχύ περιορίζεται στο έδαφός του.

Για την περίπτωση στην οποία αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες σχετικά με τις περιστάσεις ή τους λόγους επί τη βάσει των οποίων αποφασίστηκε η άρνηση θεώρησης στους ιρακινούς αθλητές. Δεδομένης της διακριτικής ευχέρειας την οποία διέθεταν οι ισπανικές αρχές, επί τη βάσει του κεκτημένου του Σένγκεν, για να αποφασίσουν σχετικά με τις εν λόγω αιτήσεις θεώρησης, η Επιτροπή πιστεύει ότι, για αυτόν τον φάκελο, δεν χρειάζονται εκ μέρους της άλλες έρευνες ή διαβήματα.


(1)  Όλα τα κράτη μέλη, εκτός της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένης και της Ισλανδίας και της Νορβηγίας.

(2)  ΕΕ L 239 της 22.9.2000.

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001 περί του καταλόγου τρίτων χωρών oι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και περί καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, ΕΕ L 81 της 21.3.2001. Το Ιράκ αναφέρεται στο παράρτημα Ι αυτού του κανονισμού στο οποίο περιλαμβάνεται ο κατάλογος των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης.