ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2177/02

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(18 Ιουλίου 2002)

Θέμα: Η αναθεωρημένη 2η Οδηγία Σεβέζο και η επιθυμία του δήμου Ρότερνταμ για χαλαρότερα μέτρα ασφαλείας στον τομέα της μεταφοράς πυροτεχνημάτων δια θαλάσσης

1. Θυμάται η Επιτροπή ότι η πρότασή της COM(2001)624 — C5-0668/2001 — 2001/0257(COD)(1) περί τροποποίησης της 2ης Οδηγίας Σεβέζο (Οδηγία 96/82/ΕΚ(2) της 9ης Δεκεμβρίου 1996 περί αντιμετώπισης των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων όπουπεισέρχονται επικίνδυνες ουσίες), επί της οποίας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε στις 03.07.2002, είδε το φως εξ αιτίας α) της μεγάλης πυρκαγιάς της 13.05.2000 στην ολλανδική πόλη του Enschede, όπου είχαν εκδοθεί πλήθος άδειες αποθήκευσης και επεξεργασίας πυροτεχνημάτων, οι περίοικοι δεν είχαν ενημερωθεί και ο έλεγχος επί της εφαρμογής των κανόνων αποδείχθηκε ανεπαρκής και β) τηςπόσχεσης που λίγο μετά την καταστροφή αυτή έδωσε ο επίτροπος κ. Wallstrm τόσο σε απάντηση στην ερώτησή μου Ε-1733/00(3) όσο και στο πλαίσιο μιας συνομιλίας του με τέσσερις ολλανδούς ευρωβουλευτές·

2. Πώς κρίνει η Επιτροπή το γεγονός ότι οι δημοτικές αρχές της ολλανδικής πόλης του Ρότερνταμ δείχνουν να είναι της άποψης ότι το λιμάνι της εν λόγω πόλης αντιμετωπίζεται άνισα επειδή όλα τα κονταίηνερ με κινεζικά πυροτεχνήματα έχουν ταξινομηθεί ως πυροτεχνήματα της κατώτερης κατηγορίας και ότι τα σκάφη που περιέχουν τρία ή περισσότερα κονταίηνερ με κινεζικά πυροτεχνήματα δεν επιτρέπεται πλέον να εισέρχονται στα ολλανδικά χωρικά ύδατα·

3. Πώς κρίνει η Επιτροπή τη θέση της δημοτικής επιχείρησης λιμένος Ρότερνταμ ότι η συμμετοχή της Κίνας στο Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας σημαίνει ότι οι κινεζικές ταξινομήσεις στα πυροτεχνήματα είναι εξ ορισμού σωστές και ότι δεν πρέπει να στηρίζονται μόνο στη στάθμιση των αποτελεσμάτων μιας καταστροφής αλλά και στις εικαζόμενες μικρές πιθανότητες ενός τέτοιου κινδύνου·

4. Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι τα εν λόγω πυροτεχνήματα έχουν άδεια εισόδου σε άλλα λιμάνια της βορειοδυτικής Ευρώπης, και ότι από το γειτονικό βελγικό λιμάνι της Αμβέρσας μεταφέρθηκαν οδικώς στο λιμάνι του Ρότερνταμ κονταίηνερ με πυροτεχνήματα για περαιτέρω προώθηση στο εσωτερικό της χώρας, πράγμα που μπορεί να ενέχει περισσότερους κινδύνους από ό,τι η μεταφορά δια θαλάσσης·

5. Εξακολουθεί να είναι δυνατή η περιγραφείσα στο σημείο 4 κατάσταση μετά την έναρξη ισχύος της πρόσφατης τροποποίησης της 2ης Οδηγίας Σεβέζο·

6. Συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψή μου ότι η επιδιωκόμενη από το δήμο Ρότερνταμ εξίσωση των προδιαγραφών για την έγκριση της εισόδου μεγάλων ποσοτήτων κινεζικών πυροτεχνημάτων στα λιμάνια της ΕΕ μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα με την επιβολή αυστηρότερων προδιαγραφών ασφαλείας στα άλλα λιμάνια της ΕΕ παρά με την θέσπιση χαλαρότερων από τις σήμερα ισχύουσες στην Ολλανδία·

7. Τι προτίθεται η Επιτροπή να κάνει ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι εκρήξεων εξ αιτίας της μεταφοράς πυροτεχνημάτων στις περιοχές των λιμανιών·

(1) ΕΕ C 75 E της 26.3.2002, σελ. 357.

(2) ΕΕ L 10 της 14.1.1997, σελ. 13.

(3) ΕΕ C 89 E της 20.3.2001, σελ. 76.

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Σεπτεμβρίου 2002)

Η Επιτροπή δεν έχει γνώση των απόψεων των δημοτικών και των λιμενικών αρχών της πόλης του Ρόττερνταμ, στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος.

Ωστόσο, η Επιτροπή πιστεύει ότι είναι χρήσιμο να καθορίζονται οι κανόνες που διέπουν τις μεταφορές πυροτεχνημάτων. Η ασφάλεια των μεταφορών πυροτεχνημάτων από έναν λιμένα σε έναν προορισμό στην ενδοχώρα, οδικώς και σιδηροδρομικώς, καλύπτεται από την οδηγία 94/55/ΕΚ του Συμβουλίου(1) και από την οδηγία 96/49/ΕΚ του Συμβουλίου(2) αντιστοίχως. Οι εν λόγω κανόνες περιέχουν όλες τις απαιτήσεις για τις μεταφορές, συμπεριλαμβανομένων γενικών κριτηρίων ταξινόμησης βάσει δοκιμών.

Κατόπιν του ατυχήματος στην αποθήκη πυροτεχνημάτων στις Κάτω Χώρες, οι ολλανδικές αρχές έχουν επεξεργαστεί ένα σύστημα ταξινόμησης ελλείψει άλλου, για να χρησιμοποιείται σε περίπτωση που δεν είναι διαθέσιμα δεδομένα δοκιμών. Παρόμοια συστήματαπάρχουν επίσης και σε άλλα κράτη μέλη και έχουν σκοπό να αποφεύγεται ηπερβολική διεξαγωγή δοκιμών σε σαφείς περιπτώσεις. Επομένως, τα συστήματα αυτά είναι απολύτως σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, εάν εφαρμόζονται ορθά. Οι Κάτω Χώρες έχουν προτείνει ένα εναρμονισμένο σύστημα ταξινόμησης ελλείψει άλλου σε διεθνή φόρουμ (π.χ. Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων και το Παγκόσμια Εναρμονισμένο Σύστημα Ταξινόμησης και Επισήμανσης (Globally Harmonised System of Classification and Labelling)), αλλά καθώς τα διαθέσιμα αποτελέσματα δοκιμών δεν έδειξαν προτίμηση για το σύστημα αυτό, δεν εγκρίθηκε τελικά.

Οι διεθνείς κανόνες σχετικά με τις μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων για όλους τους τρόπους μεταφοράς βασίζονται στα Υποδείγματα Κανονισμών των Ηνωμένων Εθνών για τις μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων και, ως εκ τούτου, οι κανόνες που ισχύουν για τις θαλάσσιες μεταφορές (Κώδικας IMDG των ΗΕ) είναι σχεδόν ταυτόσημοι με τις απαιτήσεις των οδηγιών για τις χερσαίες μεταφορές, με τις τεχνικές απαιτήσεις της ADR της ΟΕΕ των ΗΕ(3) και των RID(4) στο πλαίσιο της COTIF(5). Εν πάση περιπτώσει, για να μπορέσει να διεξαχθεί χερσαία μεταφορά πυροτεχνημάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ταξινόμησή τους πρέπει να επιβεβαιωθεί από ένα κράτος μέλος στην COTIF ή από ένα συμβαλλόμενο μέρος στην ADR, πριν εκτελεσθεί η μεταφορά.

Η Επιτροπή θα επιθυμούσε να προσθέσει ότι οι οδηγίες για τις μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων εγγυώνταιψηλό επίπεδο ασφαλείας κατά τη διεξαγωγή της μεταφοράς και, συνεπώς, οι μεταφορές αυτές δεν συνεπάγονταιψηλούς κινδύνους.

Άλλοι κανόνες εφαρμόζονται για την αποθήκευση πυροτεχνημάτων στις περιοχές των λιμένων. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνονται στη 2η οδηγία Σεβέζο(6), βάσει της οποίας οι ασκούντες την εκμετάλλευση μονάδων, στις οποίεςπάρχουν επικίνδυνες ουσίες σε ορισμένες ποσότητες,ποχρεούνται να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη των μεγάλων ατυχημάτων και τον περιορισμό των συνεπειών τους για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Η Επιτροπή πιστεύει ότι το σύστημα ταξινόμησης που προβλέπεται στις οδηγίες σχετικά με τις χερσαίες μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων λαμβάνει καλύτεραπόψη τους ενδεχόμενους κινδύνους από τα πυροτεχνήματα από ό,τι οι φράσεις κινδύνου σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία που αφορά την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων. Στην πρόταση της Επιτροπής(7) για τροποποίηση της 2ης οδηγίας Σεβέζοποδεικνύεται, επομένως, να γίνεται χρήση αυτής της ταξινόμησης για τον προσδιορισμό του πεδίου εφαρμογής της 2ης οδηγίας Σεβέζο. Κατά τη γνώμη της Επιτροπής, ο αυστηρότερος ορισμός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας αναμένεται να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην πρόληψη σοβαρών ατυχημάτων κατά την αποθήκευση που σχετίζεται με την παρουσία πυροτεχνημάτων.

Τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη να εξασφαλίζουν την ορθή εφαρμογή των ευρωπαϊκών και των διεθνών κανόνων. Η Επιτροπή δεν έχει κανέναν λόγο να πιστεύει ότι οι ολλανδικές αρχές δεν εξασφαλίζουν πλήρη συμμόρφωση με τους εν λόγω κανόνες.

(1) Οδηγία 94/55/ΕΚ του Συμβουλίου της 21ης Νοεμβρίου 1994 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τις οδικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων (ΕΕ L 319 της 12.12.1994), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2001/7/ΕΚ της Επιτροπής της 29ης Ιανουαρίου 2001 για την τρίτη προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο της οδηγίας 94/55/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 30 της 1.2.2001).

(2) Οδηγία 96/49/ΕΚ του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1996 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τις σιδηροδρομικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων (ΕΕ L 235 της 17.9.1996), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2001/6/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Ιανουαρίου 2001, για την τρίτη προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο της οδηγίας 96/49/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 30 της 1.2.2001).

(3) Ευρωπαϊκή Συμφωνία για τις διεθνείς οδικές μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων.

(4) Κανονισμοί για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές επικινδύνων εμπορευμάτων.

(5) Σύμβαση για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές.

(6) Οδηγία 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου 1996 για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (ΕΕ L 10 της 14.1.1997).

(7) ΕΕ C 75 της 26.3.2002.