ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0317/02

υποβολή: Philip Bushill-Matthews (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(12 Φεβρουαρίου 2002)

Θέμα: Προετοιμασίες για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας του 2000 κάλεσε για την χάραξη Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Ατζέντας κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας το Δεκέμβριο. Τώρα που όντως εγκρίθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινωνική Ατζέντα, πιστεύει η Επιτροπή ότι μπορεί να ανατρέψει τον αυξανόμενο κίνδυνο της ανεργίας· Θεωρεί ότι η δομή των αγορών εργασίας της ΕΕ εξακολουθεί να παραμένει άκαμπτη, ή όχι·

Απάντηση της κας Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(2 Απριλίου 2002)

Η Ατζέντα Κοινωνικής Πολιτικής (ΑΚΠ) που κλήθηκε η Επιτροπή να καταρτίσει από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Λισσαβώνα στις 23 και 24 Μαρτίου 2000, εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Νίκαια στις 7 και 9 Δεκεμβρίου 2000. Η πλέον πρόσφατη έκθεση για τη μέχρι στιγμής πρόοδο της εφαρμογής της ΑΚΠ εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 19 Φεβρουαρίου 2002(1). Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι εργασίες προχωρούν με πολύ καλό ρυθμό και ότι οι δεσμεύσεις μεταφράζονται όλο και περισσότερο σε συγκεκριμένες ενέργειες. Επιπλέον, αντιμετωπίζονται νέες προκλήσεις και προγραμματίζονται νέες πρωτοβουλίες, π.χ. με το προτεινόμενο σχέδιο δράσης για τις δεξιότητες και την κινητικότητα ή την αξιολόγηση του αντίκτυπου της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση.

Ο πίνακας αποτελεσμάτων της ΑΚΠ πρέπει να εξεταστεί στο ευρύτερο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισσαβώνας και της εαρινής έκθεσης της Επιτροπής για τη Βαρκελώνη. Η εν λόγω έκθεση, που αποτελεί την κύρια συμβολή της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Βαρκελώνη (Η στρατηγική της Λισσαβώνας — Για την επίτευξη της αλλαγής(2)), αποτελεί τη βάση για την αξιολόγηση της προόδου που έχει συντελεστεί ως προς τους στόχους της Λισσαβώνας, συμπεριλαμβανομένου του στόχου της πλήρους απασχόλησης. Παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζει ότι η τετραετής πτωτική τάση της ανεργίας έχει διακοπεί και ότι η δημιουργία θέσεων εργασίας έχει επιβραδυνθεί κατά πολύ, η ανακοίνωση διατυπώνει συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η σημερινή οικονομική κάμψη δεν θα διαρκέσει πολύ και ότι οι σημερινές συνθήκες δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τα βασικάγιή οικονομικά στοιχεία ή την ανάγκη συνέχισης της στρατηγικής της Λισσαβώνας.

Η στρατηγική της Λισσαβώνας στοχεύει στην αύξηση της συνεκτικότητας και του αλληλοενισχυόμενου χαρακτήρα της οικονομικής πολιτικής, της πολιτικής απασχόλησης και της κοινωνικής πολιτικής.

Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση (ΕΣΑ) από το 1997 έχουν ήδη επιφέρει καλύτερες μακροπρόθεσμες επιδόσεις των ευρωπαϊκών αγορών εργασίας όπως επισημαίνεται από τα ακόλουθα δεδομένα που τεκμηριώνονται στην Κοινή Έκθεση για την απασχόληση:

- παρά το γεγονός ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι ασθενέστερη σε σχέση με τη δεκαετία του 80, έχει σημειωθεί σημαντική επιτάχυνση του ρυθμού της δημιουργίας θέσεων εργασίας·

- στην Ένωση έχει σημειωθεί ταχύτερη και εντονότερη μείωση των ποσοστών ανεργίας·

- η Ένωση είναι επίσης καλύτερα εξοπλισμένη σε δεξιότητες απ' ότι στο παρελθόν. Τοψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης διευκολύνει την προσαρμογή στις αλλαγές στην οικονομική δραστηριότητα·

- τέλος, σε συνέχεια των πολιτικών των προσανατολισμένων προς τη σταθερότητα που εφαρμόστηκαν τα τελευταία έτη, αυτή συντελέστηκε χωρίς αυξημένες πληθωριστικές πιέσεις και η δημοσιονομική κατάσταση στα κράτη μέλη είναι πλέον πολύ δυναμικότερη σε σχέση με το διάστημα πριν από τη δρομολόγηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση.

Εάν συνεχιστούν οι εν λόγω προσπάθειες, η Ένωση θα μπορέσει να απορροφήσει την επιβράδυνση ταχύτερα και, κατά συνέπεια, η τρέχουσα κυκλική κάμψη δεν θα πρέπει να επηρεάσει το ρυθμό της μεταρρύθμισης.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η συνέχιση της τρέχουσας διαρθρωτικής μεταρρύθμισης θα μειώσει περαιτέρω τις επίμονες ακαμψίες στις ευρωπαϊκές αγορές εργασίας.

Τα στοιχεία προτεραιότητας της εν λόγω μεταρρύθμισης είναι τα εξής:

- αντικίνητρα που αποθαρρύνουν τα άτομα να αναλάβουν καθήκοντα και να παραμείνουν σε μία θέση εργασίας·

- εμπόδια στη μεγαλύτερη επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα·

- η περιορισμένη δυνατότητα για την πρόβλεψη και τη διαχείριση της αλλαγής που πρέπει να αναβαθμιστεί ιδίως με τον κοινωνικό διάλογο ενόψει της επιχειρηματικής αναδιάρθρωσης.

(1) COM(2002)89 τελικό.

(2) COM(2002)14 τελικό.