ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2323/01

υποβολή: Michael Cashman (PSE) προς την Επιτροπή

(31 Ιουλίου 2001)

Θέμα: Θεωρήσεις διαβατηρίων για μη κοινοτικούςπηκόους

Θα είχε η Επιτροπή να παρατηρήσει κάτι σχετικά με την ευκολία με την οποία μη κοινοτικοίπήκοοι οι οποίοι διαμένουν νομίμως σε ένα κράτος της ΕΕ λαμβάνουν θεώρηση διαβατηρίου για να ταξιδεύουν εντός της ΕΕ· Δύναται, ιδιαίτερα, η Επιτροπή να σχολιάσει τί συμβαίνει στην περίπτωση που άτομο το οποίο δεν διαμένει στην ΕΕ νυμφεύεται πολίτη της ΕΕ·

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(6 Σεπτεμβρίου 2001)

Τα κράτη μέλη πουπάγονται στο πλαίσιο του Σένγκεν ανέπτυξαν ευρεία συνεργασία για τις συνθήκεςπό τις οποίες οιπήκοοι τρίτων χωρών μπορούν να ταξιδέψουν στο εσωτερικό ενός χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα. Το κεκτημένο αυτό περιελήφθη στο πλαίσιο της Κοινότητας/Ένωσης με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ(1).

Για τουςπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν μόνιμα στην επικράτεια ενός κράτους μέλους και είναι κάτοχοι τίτλου διαμονής, το άρθρο 21 της Σύμβασης εφαρμογής του Σένγκεν (CAS) προβλέπει ότι απαλλάσσονται από τηνποχρέωση θεώρησης για τα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το κεκτημένο του Σένγκεν (εκτός από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία) καθώς και τη Νορβηγία και την Ισλανδία. Μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα εφόσον είναι κάτοχοι του τίτλου διαμονής τους, πληρούν τους όρους του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχεία α), γ) και ε) της CAS και δεν περιλαμβάνονται στον εθνικό κατάλογο καταχωρήσεων του εν λόγω κράτους μέλους.

Όσον αφορά τουςπηκόους τρίτων χωρών που είναι μέλη της οικογενείας ενός πολίτη της Ένωσης και τον συνοδεύουν ή τον συναντούν σε άλλο κράτος μέλος, που δεν αποτελεί μέρος του χώρου χωρίς σύνορα, το κοινοτικό δίκαιο επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαιτήσουν θεώρηση για τα άτομα αυτά σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001 περί του καταλόγου τρίτων χωρών οιπήκοοι των οποίωνπόκεινται στηνποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και του καταλόγου των τρίτων χωρών οιπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από τηνποχρέωση αυτή.(2)

Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν κάθε διευκόλυνση για την έκδοση της εν λόγω θεώρησης. Συγκεκριμένα, τα μόνα έγγραφα που μπορούν να απαιτηθούν για την έκδοσή της είναι ένα έγγραφο ταυτότητας (ταυτότητα ή διαβατήριο) και η απόδειξη της συγγενικής σχέσης με τον πολίτη της Ένωσης. Η θεώρηση πρέπει να χορηγείται δωρεάν.

Η Επιτροπή διαβίβασε πρόταση οδηγίας(3) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο που αποσκοπεί να καθορίσει με μία γενική προσέγγιση τις προϋποθέσειςπό τις οποίες οιπήκοοι τρίτων χωρών δύνανται να ταξιδεύουν ελεύθερα κατ' ανώτατο όριο τρεις μήνες εντός περιόδου έξι μηνών στην επικράτεια των κρατών μελών.

(1) ΕΕ C 340 της 10.11.1997.

(2) ΕΕ L 81 της 21.3.2001.

(3) COM(2001)388 τελικό.