ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1036/01

υποβολή: Maria Sanders-ten Holte (ELDR) και Jules Maaten (ELDR) προς την Επιτροπή

(3 Απριλίου 2001)

Θέμα: Οικονομική τακτοποίηση θυμάτων καταστροφής εργοστασίου πυροτεχνημάτων του Enschede

Στην οικονομική τακτοποίηση των θυμάτων της καταστροφής του εργοστασίου πυροτεχνημάτων της πόλης του Enschede, μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν κυρίως οι πληγέντες επιχειρηματίες. Πρόκειται για ανθρώπους που έχασαν τις επιχειρήσεις τους και που δεν μπορούν να ανοίξουν βραχυπρόθεσμα καινούργια επιχείρηση, όπως π.χ. εμπορικά καταστήματα, διότι εξαφανίστηκε ολόκληρη η συνοικία τους.

Υπάρχει μια ρύθμιση που αποσκοπεί στη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων (κανείς δεν επιτρέπεται να κάνει πτώχευση λόγω της καταστροφής), μέσω μιας συμμετοχής σε τέσσερις κατηγορίες ζημιών:

- υλικές ζημίες

- διαφυγόντα κέρδη

- μείωση κεφαλαίου μετά από παύση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων

- παρεπόμενες δαπάνες.

Η μέγιστη εγκριθείσα συνολική επιχορήγηση ανά επιχείρηση είναι 100 000 ευρώ, για μεγίστη περίοδο τριών ετών.

Αληθεύει ότι για ένα μεγαλύτερο ποσόν βοήθειας προς τις επιχειρήσεις απαιτείται η έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βάσει του άρθρου 87, παράγραφος 2, στοιχείο β της Συνθήκης ΕΚ;

Αληθεύει ότι για να ληφθεί μια τέτοια απόφαση χρειάζονται ένα με ενάμισυ έτος, που για μια καταστροφή σαν κι αυτήν θα είναι πολύ αργά για να αποτραπεί η πτώχευση των πληγέντων επιχειρηματιών;

Ποιά μέτρα προτίθεται η Επιτροπή να λάβει ώστε να λαμβάνονται ταχύτερα αποφάσεις σε παρόμοιες καταστροφές, και ειδικότερα στην περίπτωση της καταστροφής του Enschede;

Απάντηση του κ. Monti Εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Μαΐου 2001)

Το άρθρο 87, παράγραφος 2, σημείο β) (πρώην άρθρο 92) της συνθήκης ΕΚ ορίζει ότι οι ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Ένα καθεστώς ενισχύσεων για την (μερική) αποζημίωση των επιχειρήσεων από τις ζημιές που προκλήθηκαν από την πυρκαγιά του εργοστασίου πυροτεχνημάτων εντάσσεται στο πλαίσιο αυτής της παρέκκλισης.

Αυτά τα μέτρα ενισχύσεων πρέπει να κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 3 (πρώην άρθρο 93) της συνθήκης ΕΚ. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η κοινοποίηση είναιποχρεωτική, εφόσονπερβαίνει τα κριτήρια που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας(1), και ιδίως το ανώτατο όριο των 100 000 ανά επιχείρηση για περίοδο τριών ετών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η Επιτροπή λαμβάνει θετική απόφαση (απόφαση να μην εγείρει αντιρρήσεις)εντός δύο μηνών από την παραλαβή πλήρους κοινοποίησης καθεστώτος ενισχύσεων. Στο άρθρο 4, παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ(2) ορίζεται ανώτατη προθεσμία δύο μηνών.

Στην περίπτωση των ρυθμίσεων για την αποζημίωση των ζημιών που προκλήθηκαν από την καταστροφή στο Enschede, η Επιτροπή θα περιοριστεί στο να ελέγξει κατά πόσονπάρχει αντικανονική χρησιμοποίηση της παρέκκλισης. Εξέταση του είδους αυτού διαρκεί δύο μήνες από την παραλαβή πλήρους κοινοποίησης, εάν το καθεστώς αποκλείει οποιαδήποτε πιθανότητα κατάχρησης.

(1) ΕΕ L 10 της 13.1.2000.

(2) ΕΕ L 83 της 27.3.1999.