ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1589/00

υποβολή: Martin Callanan (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Μαΐου 2000)

Θέμα: Ανταγωνισμός

Συμφωνεί η Επιτροπή ότι η Αρχή της Ενότητας της Αξιοποίησης στο πλαίσιο του νόμου για τον Προγραμματισμό του Τουρισμού, άρθρο 38, εδάφιο 4, στις Καναρίους Νήσους, στρέφεται σαφώς κατά του ανταγωνισμού, ως προς τα ακόλουθα σημεία:

1. Στις εγκαταστάσεις που παρέχουν στέγαση, η ανάληψη τουριστικής δραστηριότητας πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με την Αρχή της Ενότητας της Αξιοποίησης.

2. Λόγω του συγκεκριμένου Νόμου, ο όρος Ενότητα της Αξιοποίησης γίνεται κατανοητός, ως η ανάγκη να είναι αποδεκτή μία μόνο ονομαστική εταιρεία για κάθε συγκρότημα σε ό, τι αφορά την τουριστική αξιοποίηση.

Ο νόμος, στην πραγματικότητα απαγορεύει σε μεμονωμένους ιδιοκτήτες να καθορίζουν το κόστος ενοικίασης των καταλυμάτων τους και επιπλέον, τιμωρεί με πρόστιμο εκείνους τους ιδιοκτήτες που επιθυμούν να κάνουν προσωπική χρήση της συγκεκριμένης ακίνητης περιουσίας.

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Ιουνίου 2000)

Το Αξιότιμο Μέλος αναφέρεται σε ένα μέρος της νομοθεσίας των Καναρίων Νήσων. Η Επιτροπή κατανοεί ότι πρόκειται για το νόμο αριθ. 7/1995 της 6ης Απριλίου 1995, που θεσπίζει ορισμένους κανόνες για τις τουριστικέςπηρεσίες στους Καναρίους Νήσους. Το Αξιότιμο Μέλος διερωτάται κατά πόσο η Επιτροπή συμφωνεί ότι η συγκεκριμένη διάταξη αντιβαίνει στους κανόνες του ανταγωνισμού. Η διάταξη αυτή προβλέπει ουσιαστικά μια ενιαία διαχείριση και ορισμένα κοινά κριτήρια για την ενοικίαση των διαμερισμάτων σε τουρίστες ενός συγκροτήματος. Ο σκοπός είναι η εξασφάλιση της καλής ποιότητας τωνπηρεσιών προς τους τουρίστες. Η καθορισμός των τιμών όπως επίσης και άλλες εμπορικές πτυχές δενπάγονται στο πεδίο του συντονισμού.

Οι κοινοτικοί κανόνες περί ανταγωνισμού (άρθρα 81 και 82 (πρώην άρθρα 85 και 86) της συνθήκης ΕΚ αφορούν την κατάργηση των συμφωνιών μεταξύ επιχειρήσεων οι οποίες περιορίζουν τον ανταγωνισμό(συμφωνίες για την καθορισμό των τιμών μεταξύ ανταγωνιστών) και την κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης. Η εφαρμογή του άρθρου 10 (πρώην άρθρο 5) ή, σε περίπτωση δημόσιων επιχειρήσεων και επιχειρήσεων με αποκλειστικά δικαιώματα, του άρθρου 86 (πρώην άρθρο 90) της συνθήκης ΕΚ, σε συνδυασμό με ένα από τα προαναφερθέντα άρθρα, επιτρέπει στην Επιτροπή να παρέμβει ακόμα και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το κράτος μέλος επιβάλει ή παροτρύνει μια τέτοια συμπεριφορά. Υπενθυμίζεται εντούτοις ότι οι κοινοτικοί κανόνες περί ανταγωνισμού μπορούν να εφαρμοστούν εάν μόνο οποτιθέμενος περιορισμός είναι ικανός να επηρεάσει σημαντικά το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Παρά το ότι η Επιτροπή επιθυμεί να εξετάζει κάθε καταγγελία που τίθεταιπόψη της, της είναι αδύνατο, λόγω της έλλειψης περαιτέρω πληροφοριών, να συμμεριστεί την άποψη του Αξιότιμου Μέλους ότι η διάταξη στην οποία αναφέρθηκε αντιτίθεται στους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού. Από τις διαθέσιμες πληροφορίες φαίνεται ότι ο νόμος δεν είναι σε θέση να προκαλέσει αντιανταγωνιστική συμπεριφορά η οποία θα αποτελούσε παραβίαση των κοινοτικών κανόνων περί ανταγωνισμού.