ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-1358/00

υποβολή: Francesco Musotto (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Απριλίου 2000)

Θέμα: Ζημίες που προκαλούνται από την επίμονη ξηρασία στη Σικελία

Η παρατεταμένη ξηρασία και η εντατικοποίηση του φαινομένου φανερώνουν ότι το πρόβλημα χάνει την περιοδικότητά του και αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά, οι δε αγρότες της περιοχής πρέπει να μάθουν να συμβιώνουν στο προσεχές μέλλον με αυτό.

Ορισμένες χειμερινές καλλιέργειες κατεστράφησαν ενώ οι ανοιξιάτικες κινδυνεύουν σοβαρά, με αρνητικές συνέπειες στις εκμεταλλεύσεις οι οποίες θα πρέπει τώρα να αναμετρηθούν με την παγκοσμιοποίηση των αγορών και την ήδη δραματική κατάσταση της απασχόλησης στον τομέα.

Λαμβάνονταςπόψη ότι το μεγαλύτερο μέρος τωνδάτινων πόρων χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο για την εξυπηρέτηση των αναγκών του πληθυσμού:

1. Σκοπεύει άραγε η Επιτροπή να εκπονήσει ένα επιστημονικό σχέδιο για την αύξηση τωνδάτινων πόρων με την αξιοποίηση μη συμβατικών πηγών ανεφοδιασμού, τον ανεφοδιασμό απόδροφόρα στρώματα μέσω γεωτρήσεων, την κατασκευή λιμνοδεξαμενών για τις εσωτερικές περιοχές και την παροχή κινήτρων στις εκμεταλλεύσεις για μεγαλύτερη διάδοση συστημάτων άρδευσης ελάσσονος διαστολής (συστήματα ψεκασμού);

2. Θα μπορούσε άραγε η ΕΕ να ζητήσει από τα κράτη μέλη να αναφέρουν το στάδιο της ενεργοποίησης των κανόνων που αφορούν την ενοποίηση των αρμοδιοτήτων στον τομέα της διαχείρισης τωνδάτων σε περιφερειακό επίπεδο;

Απάντηση της κ. Wallstrm εξ ονόματος της Επιτροπής

(8 Ιουνίου 2000)

Η διαχείριση τωνδατίνων πόρων σε ό,τι αφορά ποσοτικά θέματα εμπίπτει στο άρθρο 175 (πρώην άρθρο 130s), παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ. Το άρθρο αυτό μέχρι σήμερα δεν χρησιμοποιήθηκε για τη θέσπιση κοινοτικής νομοθεσίας σε θέματα διαχείρισης τωνδατίνων πόρων. Επομένως σήμερα δενπάρχει κοινοτική νομοθεσία αναφορικά με την ενοποίηση αρμοδιοτήτων στην περιφερειακή διαχείρισηδατίνων πόρων. Εκτός αυτού, η Επιτροπή δεν σχεδιάζει να προτείνει νομοθεσία για το θέμα αυτό. Η διαχείριση τωνδατίνων πόρων και κατά συνέπεια η εκχώρησηδατίνων πόρων παραμένει στην αρμοδιότητα των εκάστοτε αρμοδίων κρατών μελών.

Σήμερα βρίσκεται σε τελευταία στάδια συνάποφασης μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, μια πρόταση οδηγίας πλαισίου για το νερό(1), με αναμενόμενη ημερομηνία θέσπισης τον Ιούλιο ή τον Σεπτέμβριο του 2000. Με την πρόταση θεωρείται η ποτάμια λεκάνη στο σύνολό της ως η στοιχειώδης γεωγραφική μονάδα για τη διαχείριση του νερού. Όμως, η ποσότητα τωνδάτων που τυγχάνουν επεξεργασίας, ως συμπληρωματική παράμετρος για την επίτευξη ικανοποιητικής οικολογικής και χημικής κατάστασης τουδατίνου οικοσυστήματος. Η πρόταση αποσκοπεί στην προστασία και βελτίωση από οικολογική και χημική άποψη της ποιότητας των νερών και δεν εισάγει κοινοτικές αρμοδιότητες στη διαχείριση τωνδατίνων πόρων, σε ό,τι αφορά θέματα ποσοτήτων.

Με την πρόταση ενθαρρύνεται η σωστή διαχείριση του νερού και η προσφυγή σε πρακτικές και τεχνικές εξοικονόμησης νερού, π.χ. ο εξοπλισμός άρδευσης στάγδην. Δηλαδή μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κράτη μέλη, όπουπάρχει κίνδυνος μη επίτευξης της απαιτούμενης ποιότητας των νερών από οικολογική και χημική άποψη.

Οι πρόσφατες μεταβολές της κοινής αγροτικής πολιτικής αποσκοπούν μεταξύ άλλων στην προστασία των αγροτικών κοινοτήτων και στη βελτιωμένη προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό θα επιτευχθεί μεταξύ άλλων με μέτρα αγρο-περιβαλλοντικά, με τη δέουσα πολιτική αγροτικής ανάπτυξης και με προγράμματα περιφερειακής ανάπτυξης ενισχυόμενα μεταξύ άλλων από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ)-όπου θαποστηριχθούν με κοινοτική ενίσχυση λύσεις προσαρμοσμένες στις διάφορες συνθήκες των εκάστοτε αγροτικών περιοχών.

Το πλαίσιο στήριξης της Κοινότητας για τις ιταλικές περιφέρειες του στόχου 1 (περιλαμβάνεται η Σικελία) προβλέπει μέτρα βελτίωσης των αρδευτικώνποδομών για καλλιέργειες σε αγροτικές περιοχές, με προοπτική να αυξηθεί η διαθεσιμότητα των πόρων και η αποτελεσματικότητα των διαχειριστικών συστημάτων.

(1) ΕΕ C 342 E της 30.11.1999.