ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-1845/99

υποβολή: Umberto Bossi (TDI) προς την Επιτροπή

(11 Οκτωβρίου 1999)

Θέμα: Προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης και προϊόντα προστατευμένης γεωγραφικής ένδειξης ιδιωτικοί οργανισμοί πιστοποίησης ελευθερία του ανταγωνισμού

Από αρκετούς μήνες η Ιταλική κυβέρνηση επιδιώκει τηνλοποίηση του στόχου να χορηγήσει σε έναν και μόνον ιδιωτικό οργανισμό την δυνατότητα πιστοποίησης ορισμένων προϊόντων προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης μεταξύ των οποίων το τυρί Grana Padano. Παρά το γεγονός ότι η ιταλική αρχή αντιτράστ και ορισμένα εθνικά δικαστήρια καταδίκασαν την πρόθεση αυτή της ιταλικής κυβέρνησης ως στερουμένης νομιμότητος, η εν λόγω κυβέρνηση φαίνεται ότι προτίθεται να προωθήσει νόμο (Κοινοτικός Νόμος 1999 ΑC 5619-Β) ο οποίος περιορίζει δραστικά την ελευθερία ανταγωνισμού δεδομένου ότι δεν επιτρέπει σε συνεταιρισμένους ή μη παραγωγούς, να έχουν άμεση πρόσβαση στο σύστημα ελέγχου των προϊόντων προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, αφαιρεί τη δυνατότητα από άλλους ιδιωτικούς οργανισμούς να πιστοποιούν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης του προϊόντος και ενθαρρύνει τις ενώσεις προστασίας του προϊόντος να διευρύνουν την εσωτερική τους αντιπροσωπευτικότητα προκειμένου να ανταποκριθούν στις προϋποθέσεις που ορίζονται από τις διατάξεις Uni En 45011 με απώτερο στόχο να καταστούν οι ενώσεις αυτές οργανισμοί πιστοποίησης.

Ερωτάται ως εκ τούτου η Επιτροπή:

1. Κατά πόσον οι παραγωγοί, συνεταιρισμένοι ή μη, έχουν τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στο σύστημα ελέγχου"

2. Κατά πόσον η παροχή της δυνατότητας πιστοποίησης σε έναν και μόνον ιδιωτικό οργανισμό για κάθε προϊόν προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή προστατευόμένης γεωγραφικής ένδειξης αντιπροσωπεύει ή μη σοβαρή διαστρέβλωση του δικαιώματος του ελευθέρου ανταγωνισμού"

3. Κατά πόσον οι ενώσεις προστασίας ενός προϊόντος ανταποκρίνονται στις αναγκαίες προϋποθέσεις αμεροληψίας και συνεπώς κατά πόσον μπορούν να καταστούν ιδιωτικοί οργανισμού πιστοποίησης ή εν πάση περιπτώσει να επιβάλλουν κανόνες ελέγχου ακόμα και σε μη συνεταιρισμένους παραγωγούς"

4. Κατά πόσον θεωρεί σκόπιμο να λάβει μέτρα εις βάρος της ιταλικής κυβέρνησης των προδήλων παρατυπιών που εκτίθεται ανωτέρω.

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(8 Νοεμβρίου 1999)

Το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου της 14ης Ιουλίου 1992, σχετικά με την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης γεωργικών προϊόντων και τροφίμων(1) προβλέπει ότι «μία δομή ελέγχου μπορεί να αφορά μία ή περισσότερες διορισμένεςπηρεσίες ελέγχου ή/και ιδιωτικούς οργανισμούς που έχουν εγκριθεί για το σκοπό αυτό από το κράτος μέλος». Το άρθρο 4, παράγραφος 2, προβλέπει ότι «Οι προδιαγραφές περιέχουν τουλάχιστον τα εξής στοιχεία: mldr στ) τα σχετικά στοιχεία σχετικά με την ή τις δομές ελέγχου που προβλέπονται στο άρθρο 10».

Από τις δύο αυτές διατάξεις προκύπτει ότι για κάθε προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ) μπορεί ναφίσταται είτε μία είτε περισσότερες δημόσιεςπηρεσίες ελέγχου, είτε ένας ή περισσότεροι ιδιωτικοί οργανισμοί που να έχουν εγκριθεί για το σκοπό αυτό από το κράτος μέλος, είτε ένα μικτό σύστημα των ανωτέρω.

Το κράτος μέλος όπου βρίσκεται η γεωγραφική περιοχή της ΠΟΠ ή της ΠΓΕ έχει δικαίωμα να αποφασίσει για τη σύνθεση και τον αριθμό των δομών ελέγχου. Το κράτος μέλος μπορεί να επιλέξει, επί παραδείγματι, ότι για κάθε ΠΟΠ ή ΠΓΕ θαπάρχει ένας και μόνο ιδιωτικός οργανισμός. Εάν αντιθέτως το κράτος μέλος επέλεξε τον διορισμό περισσοτέρωνπηρεσιών ελέγχου ή ιδιωτικών οργανισμών (εγκεκριμένων), οι δικαιούχοι της ΠΟΠ ή της ΠΓΕ έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τη δομή ελέγχου τους από τις δυνατότητες που προσφέρονται από το κράτος μέλος.

Όσον αφορά τους ιδιωτικούς οργανισμούς, ο προαναφερόμενος οργανισμός δεν αναφέρει τηνποχρέωση να είναι εγκεκριμένοι αλλά περιορίζεται στην πρόβλεψη (άρθρο 10, παράγραφος 3) ότι: «από την 1η Ιανουαρίου 1998, προκειμένου να εγκριθούν από ένα κράτος μέλος για τους σκοπούς εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, οι οργανισμοί πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο πρότυπο EN 45011 της 26ης Ιουνίου 1989» (πρότυπο που τροποποιήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1998).

Δεδομένου ότι οι απαιτήσεις του προτύπου αυτού είναι αυστηρές, η Επιτροπή θεωρεί δύσκολο να μπορούν να τηρηθούν από ένα «consorzio di tutela», το οποίο κανονικά συνίσταται από τους ίδιους παραγωγούς πουποβάλλονται στον έλεγχο που προβλέπεται στο προαναφερόμενο άρθρο 10.

Εξάλλου, το άρθρο 10, παράγραφος 4, προβλέπει ότι: «Εάν οι οριζόμενεςπηρεσίες ελέγχου ή/και ιδιωτικοί οργανισμοί κράτους μέλους διαπιστώνουν ότι ένα γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο που φέρει προστατευόμενη ονομασία καταγωγής αυτού του κράτους μέλους δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των προδιαγραφών, λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού. Ενημερώνουν το κράτος μέλος για τα μέτρα που έλαβαν κατά τη διάρκεια των ελέγχων τους. Όλες οι λαμβανόμενες αποφάσεις πρέπει να κοινοποιούνται στα ενδιαφερόμενα μέρη».

Οι παραγωγοί μιας ΠΟΠ ή μιας ΠΓΕποχρεούνται πάντοτε να προσφεύγουν στη δομή ελέγχου που προβλέπεται στις προδιαγραφές της σχετικής ονομασίας. Οι προδιαγραφές καταρτίζονται από τους παραγωγούς και επισυνάπτονται στην αίτηση καταχώρησης. Η επιλογή της δομής ελέγχου μπορεί να τροποποιηθεί οποτεδήποτε, εάν το σχετικό κράτος μέλος το ζητήσει σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση της ΠΟΠ «Grana Padano», η δομή ελέγχου, μετά την τροποποίηση που επισημάνθηκε από την ιταλική εθνική αρχή στις 17 Νοεμβρίου 1998, είναι ο εγκεκριμένος ιδιωτικός οργανισμός «C.S.Q.A. Certificazione Qualit Agroalimentare s.r.l.».

Ενόψει των ανωτέρω, η Επιτροπή δεν θεωρεί σκόπιμο να λάβει οποιοδήποτε μέτρο έναντι της Ιταλικής Κυβέρνησης.

(1) ΕΕ L 208 της 24.7.1992.