ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1741/98

υποβολή: Mary Banotti (PPE) προς την Επιτροπή

(5 Ιουνίου 1998)

Θέμα: Οδηγία 91/439/ΕΟΚ σχετικά με την άδεια οδήγησης

Η οδηγία 91/439/ΕΟΚ(1) για την άδεια οδήγησης καθορίζει ότι κατά την έκδοση ή ανανέωση μιας άδειας οδήγησης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η επιληπτική κατάσταση ενός ατόμου. Η οδηγία αναφέρει ενδεικτικά ότι δεν θα πρέπει να έχει παρουσιασθεί κρίση επιληψίας κατά τα τελευταία δύο χρόνια.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να εξηγήσει γιατί χρησιμοποιείται η περίοδος των δύο ετών;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι στο ΗΒ καθορίζεται περίοδος μόνον ενός έτους για την έκδοση ή ανανέωση άδειας οδήγησης;

Εάν ναι, γνωρίζει η Επιτροπή τις εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη οι οποίες αφήνουν περιθώρια για περίοδο δώδεκα μηνών όπως περιλαμβάνει η νομοθεσία στο ΗΒ;

Η περίοδος των δύο ετών στην οδηγία φαίνεται να αποτελεί σύσταση μόνον. Αυτό δεν θα μπορούσε να αλλάξει σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που χρησιμοποιούνται στο ΗΒ;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Ιουλίου 1998)

Οι διατάξεις οι σχετικές με την έκδοση και ανανέωση των αδειών οδηγήσεως για τα άτομα που πάσχουν από επιληψία καθορίζονται στο παράρτημα III σημείο 12 της οδηγίας του Συμβουλίου 91/439/ΕΟΚ περί αδειών οδηγήσεως(2).

Το σημείο 12.2 ορίζει ότι άδειες της ομάδας 2 (φορτηγά και λεωφορεία) "δεν πρέπει να χορηγούνται ούτε να ανανεώνονται στους υποψηφίους ή τους οδηγούς που προσβάλλονται από, ή που ενδέχεται να έχουν κρίσεις επιληψίας ή άλλες βίαιες διαταραχές της συνειδησιακής κατάστασης". Ωστόσο, είναι δυνατή η έκδοση αδειών της ομάδας 1 (μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα) υπό ορισμένους όρους, ένας εκ των οποίων είναι η πορεία της επιληψίας (σημείο 12.1).

Για την σύνταξη της πρότασης αυτής, η Επιτροπή στηρίχθηκε στις συμβουλές ιατρικών εμπειρογνωμόνων. Δεδομένων των διαφόρων τύπων επιληψίας, οι ιατρικοί εμπειρογνώμονες που συζήτησαν τις εν λόγω διατάξεις στα τέλη της δεκαετίας του '80, θεώρησαν ότι δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί ακριβής περίοδος απηλλαγμένη επιληπτικών κρίσεων. Κατά συνέπειαν, η οδηγία είναι ενδεικτικού χαρακτήρα: "εφόσον δεν υπήρξε επιληπτική κρίση την τελευταία διετία, λόγου χάριν".

Στις 23 Μαρτίου 1998, η επιτροπή για τις άδειες οδηγήσεως, η οποία συνεστήθη δυνάμει της οδηγίας 97/26/ΕΚ της 2 Μαρτίου 1997(3), (τροποποιημένη οδηγία 91/439/ΕΟΚ) συζήτησε το ίδιο ζήτημα, προκειμένου να καταβληθεί προσπάθεια ενιαίου προσδιορισμού της απηλλαγμένης κρίσεων περιόδου. Μολονότι η απηλλαγμένη κρίσεων περίοδος που θέσπισαν τα κράτη μέλη κυμαίνεται γενικά μεταξύ έξι μηνών και δύο ετών, σε ορισμένους τύπους επιληψίας φθάνει τα πέντε έτη.

Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι λόγοι για τον μη καθορισμό συγκεκριμένης περιόδου.

(1) ΕΕ L 237 της 24.8.1991, σελ. 1.

(2) ΕΕ L 237 της 24.8.1991.

(3) ΕΕ L 150 της 7.6.1997.