ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-3619/97 υποβολή: Riccardo Garosci (UPE) προς την Επιτροπή (10 Νοεμβρίου 1997)

Θέμα: Κατάσταση των πρατηριούχων διανομής καυσίμων

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η ανεπαρκής προστασία του κλάδου των πρατηριούχων διανομής καυσίμων έχει ήδη εξασθενίσει σοβαρά τη συμβασιακή τους ισχύ έναντι των πετρελαιοβιομηχανιών. Το φαινόμενο αυτό προκαλεί ανεργία και σημαντικές κοινωνικές δυσχέρειες. Ποιοί είναι οι προσανατολισμοί της Επιτροπής επ' αυτού;

Ερωτάται επίσης η Επιτροπή εάν γνωρίζει ότι η ιταλική κυβέρνηση υλοποιεί ένα Νομοθετικό Διάταγμα «για τον εξορθολογισμό του τομέα της διανομής καυσίμων» που ουσιαστικά θα εμποδίζει τους πρατηριούχους (άρθρο 7) να εκθέτουν το σήμα της εφοδιάστριας εταιρείας πετρελαίου. Η απαγόρευση αυτή έρχεται σε καταφανή αντίθεση με τα συμφέροντα των πρατηριούχων και των ιδίων των εταιρειών πετρελαίου και θίγει το δικαίωμα του καταναλωτή στην ενημέρωση, το οποίο ανέκαθεν εγγυάται η ΕΕ (άρθρο 129 της Συνθήκης του Μάαστριχτ, τροποποιημένο και ενισχυμένο από το σημείο 27 της Συνθήκης του Άμστερνταμ).

Απάντηση του κ. Van Miert εξ ονόματος της Επιτροπής (11 Δεκεμβρίου 1997)

Με βάση τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή, στα περισσότερα κράτη μέλη φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία διαρθρωτικής προσαρμογής η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση, εδώ και μερικά χρόνια, του αριθμού των πρατηρίων καυσίμων και την παράλληλη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων τους.

Εξάλλου, στο πλαίσιο της εφαρμογής των κανόνων περί ανταγωνισμού της συνθήκης ΕΚ, ισχύει ένας κανονισμός περί απαλλαγής κατά κατηγορίες (κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1984/83 της Επιτροπής της 22ας Ιουνίου 1983 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85 παράγραφος 3 της συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής διανομής ((ΕΕ L 173 της 30ης Ιουνίου 1983 7 διορθωτική έκδοση ΕΕ L 281 της 13ης Οκτωβρίου 1983. ))), ο οποίος, μεταξύ των άλλων, καλύπτει τις συμφωνίες διανομής πετρελαιοειδών οι οποίες συνοδεύονται από ρήτρα αποκλειστικής προμήθειας. Οι συμφωνίες αυτής της μορφής, οι οποίες ενδέχεται να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της απαγόρευσης των συμπράξεων βάσει του άρθρου 85 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, εξαιρούνται από την εν λόγω απαγόρευση, εφόσον όμως πληρούν τις προϋποθέσεις που απαριθμούνται στον υπόψη κανονισμό.

Χάρη στον ρηθέντα κανονισμό, οι εθνικές αρχές ανταγωνισμού, καθώς και τα εθνικά δικαστήρια είναι αρμόδια να μεριμνούν για την εφαρμογή του συνόλου των ευρωπαϊκών κανόνων περί ανταγωνισμού στους οποίους υπάγονται οι εν λόγω συμφωνίες. Ένας από τους στόχους του συγκεκριμένου κανονισμού είναι ακριβώς να δοθεί η δυνατότητα στις εθνικές αρχές, οι οποίες βρίσκονται εν γένει σε μεγαλύτερη εγγύτητα με τις αγορές διανομής καυσίμων, αγορές οι οποίες έχουν κατά βάση εθνικό χαρακτήρα, να διασφαλίζουν την τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού.

Η Επιτροπή έχει εκδώσει, άλλωστε, ένα Πράσινο Βιβλίο σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού στους κάθετους περιορισμούς ((COM (96) 721 τελικό. )), και ειδικότερα στις συμφωνίες διανομής. Σκοπός αυτού του Πράσινου Βιβλίου ήταν να διερευνηθούν οι διάφορες εναλλακτικές δυνατότητες στο πλαίσιο ενός ευρέος προβληματισμού γύρω από την πολιτική ανταγωνισμού που θα πρέπει να ακολουθηθεί μελλοντικώς για τέτοιου είδους συμφωνίες. Το εν λόγω έγγραφο έδωσε το έναυσμα για εκτεταμένες συζητήσεις με τις διάφορες κατηγορίες ενδιαφερομένων. Τα συμπεράσματα που θα αντληθούν θα πρέπει να διαπνέουν τις ενέργειες που η Επιτροπή θα κληθεί να προτείνει προκειμένου να αντιμετωπισθούν ορισμένες καταστάσεις, όπως είναι η λήξη ισχύος του προμνημονευθέντος κανονισμού περί απαλλαγής κατά κατηγορίες, η οποία θα συμβεί στις 31 Δεκεμβρίου 1999 ((Ισχύς παραταθείσα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1582/97 της Επιτροπής της 30ής Ιουλίου 1997 για τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1983/83 και (ΕΟΚ) αριθ. 1984/83 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85 παράγραφος 3 της συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής διανομής και συμφωνιών αποκλειστικής προμήθειας, αντιστοίχως, ΕΕ αριθ. L 214 της 6ης Αυγούστου 1997. )).

Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι οι καταναλωτές στερούνται κατ'ανάγκη πληροφοριών ή ότι θίγονται τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου εάν τα πρατήρια καυσίμων διανέμουν προϊόντα με το δικό τους σήμα.