ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1984/97 υποβολή: Esko Seppδnen (GUE/NGL) προς την Επιτροπή (9 Iουνίου 1997)

Θέμα: Ποσά των συντάξεων που καταβάλλονται από τα κράτη μέλη και διαχείριση των καθεστώτων συνταξιοδότησης μετά την καθιέρωση του ενιαίου νομίσματος

Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ώνωσης διαφέρουν, μεταξύ των, και ιδίως σε ό,τι αφορά τις κοινωνικο-οικονομικές των διαρθρώσεις. Τα επιμέρους κράτη διαθέτουν διαφορετικά συνταξιοδοτικά συστήματα και, σε πολλές περιπτώσεις, οι δημόσιες αρχές δεν έχουν μεριμνήσει για την κάλυψη των μελλοντικών συνταξιοδοτικών δαπανών.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η Επιτροπή έχει άραγε προβεί σε εξακρίβωση του επιπέδου χρέωσης, από απόψεως συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων, στα διάφορα κράτη μέλη και πώς σκοπεύει να διασφαλίσει ότι κάθε κράτος θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του όσον αφορά την καταβολή των συντάξεων, λαμβανομένων υπόψη των προϋποθέσεων που προκύπτουν από το ενιαίο νόμισμα;

Απάντηση του κ. de Silguy εξ ονόματος της Επιτροπής (4 Σεπτεμβρίου 1997)

Τα συνταξιοδοτικά καθεστώτα διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών από πολλές απόψεις, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης, της επιλεξιμότητας, του επιπέδου των εισφορών και των παροχών. Επιπλέον, σε πολλά κράτη μέλη υφίστανται τυπικώς περισσότερα από ένα καθεστώτα τα οποία έχουν θεσπιστεί για διάφορες κατηγορίες εργαζομένων (εργάτες και στελέχη, δημόσιοι υπάλληλοι). Πάντως, ένα κοινό χαρακτηριστικό των δημοσίων συνταξιοδοτικών καθεστώτων είναι ότι τα περισσότερα λειτουργούν σε βάση «pay-as-you go», στο πλαίσιο των οποίων τα τρέχοντα δικαιώματα παροχών των συνταξιούχων χρηματοδοτούνται από τις τρέχουσες εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι. Συνεπώς, δεν υφίσταται «κάλυψη» μελλοντικών συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων υπό μορφή κεφαλαιακού αποθέματος, και η βιωσιμότητα του συστήματος εξαρτάται από την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών - την επιθυμία δηλαδή της κάθε γενιάς σε ενεργό ηλικία να στηρίξει οικονομικά την προηγούμενη γενιά.

Η Επιτροπή δεν πραγματοποίησε δικές της εκτιμήσεις όσον αφορά τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις των κρατών μελών, κατά τα τελευταία όμως έτη εκπονήθηκαν ορισμένες μελέτες για το θέμα αυτό. Τυπικά, η παρούσα αξία των συντάξεων που πρέπει να καταβληθούν στο μέλλον βάσει των κεκτημένων δικαιωμάτων υπερβαίνει το τρέχον ετήσιο ακαθάριστο εθνικό προϊόν μιας χώρας. Πάντως, τέτοιου είδους υπολογισμοί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε μεταβολές των βασικών υποθέσεων (προσδόκιμο ζωής, ποσοστό απασχόλησης, τάσεις των τιμών και των μισθών) και πρέπει να ερμηνεύονται με σχετική επιφύλαξη. Ένας υψηλός δείκτης υποχρεώσεων ως προς το ΑΕΠ δεν συνεπάγεται απαραίτητα την εμφάνιση ανισορροπίας στα συνταξιοδοτικά καθεστώτα τύπου «pay-as-you gou». Οποιαδήποτε εκτίμηση για τη βιωσιμότητα ενός συνταξιοδοτικού καθεστώτος εξαρτάται από το προβλεπόμενο ποσό που πρέπει να καταβληθεί για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, καθώς και από τις μελλοντικές εξελίξεις στην απασχόληση και στο κατά κεφαλή εισόδημα (((Για περισσότερες πληροφορίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εκτιμήσεις για τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις, βλέπε Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ετήσια οικονομική έκθεση για το 1997, Βρυξέλλες, 12.2.1997 7 ΙΙ/671/96). )).

Σεκάθε περίπτωση, δεν εναπόκειται στην Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις συνταξιοδοτικές τους υποχρεώσεις. Αυτό ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κάθε κράτους μέλους. Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση, καθώς και η καθιέρωση του ευρώ δεν θα μεταβάλλουν κατά κανένα τρόπο αυτή την υποχρέωση, ούτε θα έχουν οποιαδήποτε άμεση επίπτωση στη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών καθεστώτων.