91997E1200

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ αρ θ. 1200/97 του Nikitas KAKLAMANIS προς την Επ τροπή. Πινακίδες κυκλοφορίας των προς πώληση αυτοκινήτων

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. C 045 της 10/02/1998 σ. 0014


ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1200/97 υποβολή: Νικήτας Κακλαμάνης (UPE) προς την Επιτροπή (3 Απριλίου 1997)

Θέμα: Πινακίδες κυκλοφορίας των προς πώληση αυτοκινήτων

Στην Ε.Ε. υπάρχουν αυτοκίνητα τα οποία αγοράζονται από κάποιες χώρες-μέλη και μεταφέρονται σε άλλες χώρες-μέλη προκειμένου να πωληθούν εκεί. Κατά την κίνησή τους εκδίδονται από τη χώρα αγοράς προσωρινές πινακίδες κυκλοφορίας (π.χ. «ZOLL-NUMMER» από τη Γερμανία, «PLAQUE-TRANSIT» από το Βέλγιο, κ.λπ.).

Η έκδοση αυτών των πινακίδων συνεπάγεται μία σημαντική δαπάνη ύψους περίπου 700 γερμανικών μάρκων μαζί με την ασφαλιστική κάλυψη, η οποία προστίθεται στην τελική τιμή του αυτοκινήτου και επιβαρύνει τον καταναλωτή.

Είναι σημαντικό επίσης ότι οι έμποροι αυτοκινήτων στην Ε.Ε. είναι κάτοχοι πινακίδων δοκιμής (π.χ. «ΔΟΚ.» για την Ελλάδα, «KENEMNIKOYM» για την Γερμανία, «PLAQUE MARCHANT» για το Βέλγιο κ.λπ.) που έχουν εκδοθεί από τη χώρα τους.

Κατά συνέπεια, ίσως να μπορούσε να γίνει η κίνηση των προς πώληση οχημάτων από τη μία χώρα της Ε.Ε. στην άλλη με αυτές τις πινακίδες, αφήνοντας την ευθύνη της ασφαλιστικής κάλυψης στον ίδιο τον έμπορο, λαμβανομένου υπόψιν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να παρέχουν κάλυψη με τη γνωστή πράσινη κάρτα.

Θα ήθελα να πληροφορηθώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν θα αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο καθιέρωσης της λύσης των πινακίδων δοκιμών για τη μετακίνηση των προς πώληση οχημάτων. Επίσης, θα ήθελα να μάθω τη θέση της Επιτροπής σχετικά με την καθιέρωση τύπου πινακίδων «ΔΟΚ» για όλη την Ε.Ε., ανάλογα με τις κανονικές πινακίδες κυκλοφορίας που θα εφαρμοσθούν σε όλες τις χώρες-μέλη της.

Απάντηση του κ. M. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής (3 Ιουλίου 1997)

Κατόπιν αιτήσεως του κατόχου ενός αυτοκίνητου οχήματος και αφού οι αρμόδιες αρχές ενός κράτους μέλους προβούν σε ελέγχους τεχνικού τύπου (παραλαβή ανά κατηγορία ή σε ατομικό επίπεδο, τεχνικός έλεγχος) και φορολογικού, οι αρχές αυτές ενδεχομένως προβαίνουν στην χορήγηση πινακίδων κυκλοφορίας ενός αυτοκινήτου οχήματος. Η διαδικασία αυτή συνίσταται στη χορήγηση σε ένα αυτοκίνητο όχημα εκ μέρους των αρμοδίων αρχών ενός κράτους μέλους, ενός αριθμού που καλείται αριθμός κυκλοφορίας και αποσκοπεί στον προσδιορισμό ενός αυτοκινήτου και του κατόχου του στην οδική κυκλοφορία ((Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με τα έγγραφα κυκλοφορίας μηχανοκίνητων οχημάτων και των υπ'αυτών ρυμουλκουμένων (COM(97)248 τελικό της 30.5.1997). )). Με την ευκαιρία αυτή εκδίδεται πιστοποιητικό καταχώρησης αριθμού κυκλοφορίας το οποίο πιστοποιεί ότι το όχημα έλαβε αριθμό κυκλοφορίας και χορηγήθηκαν στον κάτοχό του πινακίδες με τον εν λόγω αριθμό κυκλοφορίας που πρέπει να τοποθετηθούν στο εξωτερικό τμήμα του οχήματος σύμφωνα με τους εναρμονισμένους κανόνες ((Οδηγία του Συμβουλίου 70/222/ΕΟΚ της 20ης Μαρτίου 1970 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν στη θέση και στην τοποθέτηση των οπισθίων πινακίδων κυκλοφορίας των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμένων τους, ΕΕΕΚ L 76 της 6.4.1970, σ. 25. )).

Το πιστοποιητικό καταχώρησης αριθμού κυκλοφορίας είναι το βασικό μέσο που επιτρέπει στις αρχές ενός κράτους μέλους να προσδιορίζουν το όχημα και τον κάτοχό του κατά την οδική κυκλοφορία.

Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι αρχές χορηγούν στους εμπόρους αυτοκινήτων οχημάτων οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους πιστοποιητικά καταχώρησης αριθμού κυκλοφορίας και ειδικές πινακίδες που προσδιορίζουν μόνο τον δικαιούχο αλλά όχι το όχημα. Τα ειδικά πιστοποιητικά καταχώρησης αριθμού κυκλοφορίας τους επιτρέπουν να κυκλοφορούν στο έδαφός τους με οποιοδήποτε όχημα που προορίζεται για εμπορική χρήση. Οι ειδικές αυτές πινακίδες καταρχήν δεν ισχύουν παρά μόνον στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος ο έμπορος. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι αρχές κάθε κράτους μέλους μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικό έλεγχο επί των εμπόρων που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους.

Για τους λόγους αυτούς, κατά την αγορά ενός αυτοκινήτου οχήματος σε ένα κράτος μέλος εκ μέρους ενός αγοραστή που διαμένει σε άλλο κράτος μέλος, πρέπει να χορηγούν προσωρινές πινακίδες κυκλοφορίας του οχήματος στο κράτος μέλος της αγοράς ώστε να πραγματοποιηθεί η μεταφορά του οχήματος στο κράτος μέλος της διαμονής. Αυτές οι προσωρινές πινακίδες κυκλοφορίας συνεπάγονται δαπάνη η οποία ποικίλλει αναλόγως των κρατών μελών, αλλά η οποία σε σύγκριση με την αξία του αυτοκινήτου δεν είναι σημαντική.

Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου της 20ης Φεβρουαρίου 1979 (υπόθεση 120/78 «Cassis de Dijon») οι φραγμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων «οφείλουν να γίνουν δεκτοί στο βαθμό που οι εν λόγω προδιαγραφές μπορούν να αναγνωριστούν ως απαραίτητες για την ικανοποίηση πρωταρχικών απαιτήσεων όπως ειδικότερα η αποτελεσματικότητα των φορολογικών ελέγχων».

Η Επιτροπή θεωρεί ότι εάν επιτρεπόταν η χρήση ειδικών πινακίδων εκ μέρους εμπόρων αυτοκινήτων οχημάτων εγκατεστημένων σε ένα κράτος μέλος, στο έδαφος άλλου κράτους μέλους με στόχο τη μεταφορά αυτοκινήτων οχημάτων μεταξύ των κρατών μελών, ο έλεγχος εκ μέρους των αρμοδίων αρχών ενός κράτους μέλους επί των οχημάτων που κυκλοφορούν στο έδαφός τους και συνοδεύονται από το ειδικό αυτό πιστοποιητικό κυκλοφορίας και επί των εμπόρων που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, θα ήταν πολύ μικρότερος, στην πραγματικότητα ανύπαρκτος. Ένας εξαιρετικά ασθενής έλεγχος θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστάσεις παραβίασης των εθνικών κανονιστικών ρυθμίσεων, ιδίως στον τομέα της φορολογίας. Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή δεν προτίθεται προς το παρόν να υποβάλει πρόταση στον τομέα αυτόν.

Η Επιτροπή δεν εξέδωσε πρόταση οδηγίας σχετικά με την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών όσον αφορά τις συνήθεις πινακίδες κυκλοφορίας και δεν προτίθεται να υποβάλει πρόταση όσον αφορά τις ειδικές πινακίδες που αποτελούν αντικείμενο της ερώτησης αυτής.

Όσον αφορά τις πλευρές σχετικά με την ασφαλιστική κάλυψη ενός αυτοκινήτου οχήματος που ανήκει σε μία εγκατεστημένη στην Κοινότητα επιχείρηση πρέπει να διευκρινίσουμε τα επόμενα σημεία.

Το κοινοτικό δίκαιο στον τομέα της ασφάλισης αυτοκινήτων οχημάτων προβλέπει τον τόπο έκδοσης των πινακίδων κυκλοφορίας του οχήματος ως καθοριστικό στοιχείο για να διευκρινιστεί σε πιο κράτος μέλος εντοπίζεται ο κίνδυνος. Ο τοπικός αυτός εντοπισμός του κινδύνου σε συνάρτηση με τον τόπο έκδοσης πινακίδων κυκλοφορίας οφείλεται στη λειτουργία του συστήματος της πράσινης ((Θεσπίστηκε από τη σύσταση αριθ. 5 της 25.2.1949 της επιμέρους επιτροπής οδικών μεταφορών της επιτροπής εσωτερικών μεταφορών της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών. )) κάρτας στην οποία βασίζεται το καθεστώς υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης των οχημάτων με κινητήρα στην Κοινότητα και του ελέγχου αυτής της υποχρέωσης ασφάλισης. Το γεγονός ότι ένα αυτοκίνητο όχημα συνοδεύεται από ειδικές πινακίδες κυκλοφορίας, όπως π.χ. οι πινακίδες δοκιμών ή οι προσωρινές πινακίδες, στις οποίες αναφέρθηκε το Αξιότιμο Μέλος, δεν αλλάζει σε τίποτα τον τοπικό εντοπισμό του κινδύνου σε συνάρτηση με το καθεστώς που εφαρμόζεται στις μόνιμες πινακίδες αριθμού κυκλοφορίας.

Η οδηγία του Συμβουλίου 72/166/ΕΟΚ ((ΕΕΕΚ L 104 της 2.5.1972 )) αναφέρει ότι το κράτος μέλος όπου το αυτοκίνητο όχημα έχει λάβει πινακίδες κυκλοφορίας πρέπει να διασφαλίζει ότι υπάρχει υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης η οποία απορρέει από την κυκλοφορία του οχήματος. Αυτή η υποχρεωτική ασφάλιση καλύπτει, βάσει ενιαίου ασφαλίστρου, τις ζημίες που προκαλούνται από το εν λόγω όχημα στο έδαφος άλλων κρατών μελών, σύμφωνα με τις ισχύουσες νομοθεσίες στα εν λόγω κράτη μέλη ή την κάλυψη που απαιτείται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους όπου το αυτοκίνητο όχημα έλαβε πινακίδες κυκλοφορίας εφόσον η εν λόγω νομοθεσία υπερέχει ((Οδηγία 90/232/ΕΟΚ, ΕΕ L 129 της 19.5.1990 )).